Gazetka I/2012 - Przedszkole Nr 103 w Warszawie

Przedszkole Nr 103
ODWIEDŹ NAS W INTERNECIE
www.przedszkole103.waw.pl
tel. (0 22) 679-18-27
Marlena Michalczyk
Magdalena Rek – Młodzik
Magdalena Salmanowicz
Katarzyna Grobarczyk
Eryka Stasiak
NR 50/1 – 31 STYCZEŃ 2012
PRZEDSZKOLE NR 103
UL. MOKRA 25
03-562 WARSZAWA
Czasopismo dla rodziców
Numer bezpłatny
Prawidłowy przebieg mowy
S
Sppęęddzzaanniiee cczzaassuu w
woollnneeggoo zz ddzziieeććm
mii
Humory
Wady postawy u dzieci
Co jest grane?
CCZZY
YTTAAM
MY
Y
N
NAASSZZY
YM
M
DDZZIIEECCIIOOM
M
CO CIEKAWEGO
___________________________________________________________________________________________
Zespół redagujący:
Magdalena Piórkowska (opr. graf., red. naczelna)
Agnieszka Makarewicz
Barbara Witowska
Ewa Dziekan
Anna Pietrzak
WYDARZYŁO SIĘ
W PRZEDSZKOLU?
Coośś zz nniicczzeeggoo
E
Ekkoollooggiiaa
W
W zzddrroowwyymm cciieellee
zzddrroowwyy dduucchh
PPRRZZEEW
WOOD
DN
NIIKKKKU
ULLTTU
URRAALLN
NYY
Co jest grane?
W ramach projektu "Bródno kocha kino" w dniach 21,22
stycznia 2012r. Dom Kultury Świt zaprasza do obejrzenia
ośmiu animowanych filmów dla dzieci na motywach znanych
baśni, bajek i legend polskich.
Sposób na zimę
Wystarczy kilka stopni mrozu czy
dłużej padający śnieg, by większość
z nas miała dosyć zimy. Tymczasem
zwierzęta
z
naszej
strefy
klimatycznej radzą sobie w tym
trudnym okresie całkiem dobrze.
Poznajmy zwierzęce sposoby na
zimę!
Dla zwierząt zima to okres walki o przetrwanie, rodzaj wielkiego
życiowego egzaminu. Te słabe, chore lub niedostatecznie
przygotowane mogą nie przetrwać skrajnie niekorzystnych
warunków. Dzięki takiej naturalnej selekcji, wiosną do godów
przystępują osobniki najsilniejsze, będące w domyśle nosicielami
najlepszych genów. Jednak aby przetrwać zimę, nie wystarczą tylko
geny i dobre zdrowie – trzeba jeszcze odpowiednio wcześnie
rozpocząć przygotowania do tego trudnego okresu. Cześć zwierząt
emigruje, uciekając przed głodem i chłodem, inne zapadają w sen
zimowy lub hibernację, do minimum ograniczając swoją aktywność.
Są wreszcie takie, które pozostają aktywne, chociaż drastycznie
zmieniają dietę lub tryb życia. Warto poznać bliżej te trzy strategie
przetrwania.
Zebrała: Magdalena Piórkowska
Wstęp wolny
Więcej informacji i szczegółowy rozkład atrakcji na stronie
internetowej www.dkswit.com.pl
Opracowała: Agnieszka Makarewicz
Opracowała: Barbara Witowska
KKĄĄCCIIKK LLOOGGOOPPEED
DYYCCZZN
NYY
Jak postępować by rozwój mowy przebiegał prawidłowo?
RRAAD
DYY D
DLLAA RROOD
DZZIICCÓÓW
W
Wypowiedzi bliskich osób powinny być poprawne. Mówimy
wolno i wyraźnie, unikamy „spieszczeń" w kontaktach z dzieckiem.
 Staramy się, aby dziecko nie przebywało w otoczeniu osób z
wadą wymowy.
 Uważnie słuchamy naszego dziecka, zadajemy pytania dotyczące
jego wypowiedzi oraz odpowiadamy na pytania zadawane przez
dziecko w sposób jasny, zwięzły i konkretny.
 Opowiadamy dziecku bajki, czytamy książki, oglądamy
wspólnie filmy i rozmawiamy na ich temat.
 Kontrolujemy słuch i leczymy ewentualne choroby uszu,
ponieważ nie leczone mogą powodować niedosłuch a w
konsekwencji alalię, czyli niedokształcenie mowy o typie afazji.
Dziecko z alalią nie mówi, posługuje się głównie gestami, krzykami,
onomatopejami lub wyrazami z własnego słownika.
 Zapewniamy opiekę specjalisty w przypadkach wad zgryzu lub
uzębienia.
 Nie zmuszamy dziecka preferującego lewą rękę do posługiwania
się prawą.
 Nie wymagamy zbyt wczesnego wymawiania trudnych
artykulacyjnie głosek („sz", „ż", „cz", „dż", „r"). Dziecko nie
przygotowane pod względem sprawności narządów artykulacyjnych,
niedostatecznie różnicujące dźwięki mowy, a zmuszane do
wymawiania trudnych głosek zaczyna je jeszcze bardziej
zniekształcać. W ten sposób można wytworzyć trudne do
skorygowania nawyki artykulacyjne.
 Jeśli dziecko osiągnęło już wiek, w którym powinno daną głoskę
wymawiać, a tego nie potrafi, zasięgnijmy porady logopedy.

Spędzanie czasu wolnego z dziećmi
Silne więzi pomiędzy rodzicami i dziećmi dają dzieciom poczucie
bezpieczeństwa oraz umacniają poczucie własnej wartości. Relacje te
mogą stać się jeszcze silniejsze właśnie dzięki spędzaniu przez rodziców
czasu z każdym dzieckiem indywidualnie.
 Jeśli dzielicie z dziećmi niektóre zainteresowania, bierzcie razem udział
w tych zajęciach, które szczególnie się z tym łączą. To umocni w
dzieciach poczucie akceptacji i przynależności.
 Niech pora kładzenia się spać będzie czasem szczególnie poświęconym
rodzinie. Opowiedzcie wtedy bajkę lub zaśpiewajcie waszym milusińskim
do snu.
 Systematycznie planujcie spędzenie czasu z każdym z dzieci z osobna.
Wyjątkowe okoliczności wychowawcze mogą pojawić się właśnie wtedy,
kiedy rodzic jest z dzieckiem sam na sam. Stwarza to również dziecku
szansę otwartego dzielenia się swoimi uczuciami czy też zadawania
pytań bez lęku o to, co pomyślą pozostali członkowie rodziny. Jest to
oczywiście cenny czas także dla rodziców, kiedy mogą dzielić się
własnymi uczuciami oraz przekazywać dzieciom wartość życia
rodzinnego.
Za dużo przed telewizorem
Badania dowodzą, że rodzice nie spędzają wystarczająco dużo czasu
umacniając więzi z dziećmi. Przez ok. 3 godziny dziennie oglądają razem
z nimi telewizję, podczas gdy mniej niż pół godziny poświęcają na inne
wspólne zajęcia. Telewizja może być przysłowiowym "złodziejem czasu",
który warto zamiast tego spędzić razem. Oglądanie telewizji może
uniemożliwiać sprawną komunikację członków rodziny.
Kierując się mądrą oceną sytuacji, ustalcie zasady pomagające w
eliminowaniu niewłaściwego i nieumiarkowanego korzystania z telewizji.
Zamiast siedzieć razem przed telewizorem, razem uczestniczcie w innych
zajęciach.
Opracowała: Logopeda Ewa Dziekan
K
KĄĄCCIIK
KH
HU
UM
MOORRU
U
Fafara czyta fragment artykułu z gazety:
- ,, Lekarze twierdzą, że przez książki ludzie przenoszą dużą
ilość bakterii chorobotwórczych”.
- Widzisz mamo?- podchwytuje syn Fafary odrabiający
właśnie lekcje.
- A ty zawsze się dziwisz, że choruję przed klasówkami!
Przyszedł ksiądz z kolędą. Po modlitwie i poświęceniu domu
zwrócił się do małej dziewczynki:
- Umiesz się żegnać dziecko?
- Umiem. Do widzenia.
Tato, jak funkcjonuje mózg?
- Daj mi spokój, mam teraz w głowie co innego.
-
Jasiu, jak będziesz niegrzeczny, to zamienię cię na inne
grzeczne dziecko- mówi mama.
Dobra, dobra, żadna mama nie będzie chciała wymienić
swojego grzecznego dziecka na mnie...
Tato daj mi pięć dych –Prosi Jasiu.
Cztery dychy? Po co ci te trzy dychy? No dobra, masz te
dwie dychy i nie zgub tej dychy.
-
Zebrała: Anna Pietrzak
ZZD
DRROOW
WIIEE
Wady postawy u dzieci w wieku przedszkolnym-podział i przyczyny
ich powstawania
Dobra, poprawna postawa ciała ma ogromne znaczenie dla
zdrowia dziecka. Jeżeli dziecko zażywa dużo ruchu, przebywa w
higienicznych warunkach i prawidłowo odżywia się, to jego postawa ciała
kształtuje i rozwija się w sposób prawidłowy. W związku z tym
niezmiernie ważnym zadaniem rodziców jest dbałość o poprawną
postawę dziecka, która w okresie przedszkolnym i pierwszych lat
szkolnych łatwo ulega zniekształceniu. Wadą postawy nazywamy zmiany
w wyprostowanej, swobodnej pozycji ciała, które zdecydowanie różnią
się od ukształtowania typowych dla danej płci, wieku, budowy
konstytucjonalnej.
Wady postawy dzieli się na dwie zasadnicze grupy:
1) Wady wrodzone, do których należą przypadki z odchyleniami
prawidłowej budowy ciała w następstwie czynników oddziaływujących w
okresie płodowym; są to wady wrodzone kości, mięśni.
2) Wady nabyte, wywołane przebytymi chorobami, określane terminem
- rozwojowe - lub powstałe na skutek Dobra, poprawna postawa ciała ma
ogromne znaczenie dla zdrowia dziecka. Jeżeli dziecko zażywa dużo
ruchu, przebywa w higienicznych warunkach i prawidłowo odżywia się,
to jego postawa ciała kształtuje i rozwija się w sposób prawidłowy.
Największy wpływ na prawidłowy rozwój dzieci mają rodzice i
nauczyciele. Oni przebywają z dziećmi najdłużej i są dla niego wzorami,
przekazują wiadomości, umiejętności i nawyki. Warunki, w jakich żyje,
przebywa i wypoczywa dziecko w znacznym stopniu wpływają na jego
postawę. Wiele wad postawy powstaje na wskutek niekorzystnych
wpływów środowiskowych. Bez ich zmiany, bez usunięcia czynników
powodujących utrwalenie wad postawy, niemożliwe jest osiągnięcie
korekcji postawy. Tak, więc organizacja warunków życia dziecka pod
kątem profilaktyki i przeciwdziałania wadom postawy zależy od
świadomości i aktywności rodziców.
Opracowała: Marlena Michalczyk
K
KRROON
NIIKKAA
Witamy wszystkich na łamach naszej gazetki w nowym
2012 roku. Życzymy Państwu wszystkiego dobrego, samych
sukcesów i szczęśliwych chwil.
A teraz powróćmy do ważnych wydarzeń naszego przedszkola, które
miały miejsce w styczniu.
W pierwszym tygodniu stycznia odwiedzili nas aktorzy z teatru
„Bajka”,
którzy
przedstawili
teatrzyk
pt.
„Marcelinek”.
Przedstawienie miało na celu uświadomić dzieciom wartość rodziny,
potrzebę szanowania jej, okazywania uczuć i akceptacji. Nasi
podopieczni uczą się przy takich okazjach kultury odbioru sztuki.
W dniach 9.01-13.01 miała miejsce akcja „Tydzień szczególnego
czytania na Targówku”. Najbliżsi członkowie rodziny oraz personel
przedszkola codziennie przez 20 minut czytali przedszkolakom ich
ulubione bajki, baśnie, rozwijając w ten sposób ich zainteresowania
literaturą dziecięcą.
Wiele radosnych przeżyć dostarczyło dzieciom spotkanie z
Kapiszonem i Czerwonym Kapturkiem, którzy towarzyszyli im
podczas tegorocznego Balu karnawałowego 13 I. Przedszkolaki
miały okazję przebrać się za ulubione postaci z bajek. Impreza była
wesołą zabawą obfitującą w wiele zabaw, konkursów, tańców.
24 stycznia odbyły się w placówce zajęcia edukacyjne prowadzone
przez pracowników Lasów Miejskich „Zima w lesie”.
Opracowała: Magdalena Piórkowska
CCAAŁŁAA PPOOLLSSKKAA CCZZYYTTAA D
DZZIIEECCIIOOM
M
„Pomagamy ptakom w zimie”
Był słoneczny, zimowy ranek dzieci wybrały się z panią na spacer
do parku.
- Dziś będziemy obserwować ptaki- powiedziała pani. Co roku,
przed zimą wiele gatunków ptaków odlatuje do ciepłych krajów.
- Zimę spędzają w naszym kraju: sójki, sikory, dzięcioły, puszczyki,
sóweczki. Niestety zima to bardzo trudny okres dla ptakówopowiadała pani. Na dworze jest zimno, a pod okrywą śniegu ciężko
znaleźć pożywienie. Dlatego aby pomóc ptakom przetrwać ten
niekorzystny czas powinniśmy je dokarmiać. Najpopularniejszym
sposobem dokarmiania ptaków jest budowanie dla nich karmników,
w których umieszczamy pokarm i poidła z wodą. Jeżeli chcemy
prawidłowo dokarmiać ptaki należy poznać ich przyzwyczajenia i
przestrzegać pewnych zasad.
- A jak karmić ptaki? – zapytał Maciek.
- Dla ptaków wróblowatych najlepszym pokarmem są ziarna zbóż i
nasiona (słonecznik, siemię lniane, proso, pszenica). W sklepach
zoologicznych można też kupić gotowe mieszanki takiego pokarmuodpowiedziała Ania.
- Sikorkom możemy wywiesić kawałek surowej słoninki, jednak po
2-3 tygodniach powinniśmy ją zdjąć, gdyż zjełczała może
zaszkodzić!- powiedziała pani.
- Naturalnym pokarmem dla ptaków są owoce i nasiona roślin,
ziarna, kasze, płatki owsiane – dodała pani.
Po spacerze dzieci wróciły do przedszkola i wspólnie zaczęły
budować karmnik dla ptaków.
Opracowała: Magdalena Salmanowicz
KKĄĄCCIIK
K PPLLAASSTTYYCCZZN
NYY
M
MAAM
MOO,, TTAATTOO –– BBAAW
WM
MYY SSIIĘĘ RRAAZZEEM
M
W tym miesiącu proponuję Państwu wykonanie z dziećmi
lampionu dla babci i dziadka z okazji ich święta.
Potrzebny będzie mały słoiczek ( np. po musztardzie)
lub szklaneczka, wzorzyste serwetki lub papier do
pakowania prezentów, klej „Wikol”, pędzelki do kleju,
nożyczki, świeczki do podgrzewacza.
Z papieru lub serwetek wyciąć należy ozdobne
wzory,( rozdzielić po wycięciu tak aby powstała tylko
jedna zadrukowana warstwa). Następnie posmarować
klejem szklankę i przykleić wycięte ozdoby. Możemy
pomalować „Wikolem” wierzch papierowych ozdób, żeby
je usztywnić. Gdy klej wyschnie szklanka stanie się
półprzezroczysta i będzie
przepuszczała łagodne
nastrojowe światło. Wystarczy teraz tylko wstawić
świeczkę i ofiarować Dziadkom.
Za oknem zima. Pada śnieg, szczypie
lekki mróz. Korzystajmy z uroków zimy i
wybierzmy się na spacer do parku czy
wycieczkę po lesie. Pobyt na świeżym
powietrzu umilą nam wspólne rodzinne
zabawy. Oto kilka propozycji zabaw na
śniegu.
„Coś z niczego”
1. Zabawa „Buch w śnieżny puch”
Biegi po ośnieżonym terenie z wymijaniem się. Na hasło „Buch w śnieżny puch”
przewracanie się ostrożnie na ziemię.
2. Ćwiczenia dużych grup mięśniowych „Otrzepywanie ze śniegu”
Podnoszenie się z ziemi i otrzepywanie części garderoby podawanych kolejno
przez prowadzącego.
3. Ćwiczenie inwencji ruchowej „Na lodowisku”
Naśladowanie jazdy figurowej na lodzie i wymyślanie różnych ciekawych figur.
4. Ćwiczenia ramion i tułowia „Rzucamy śnieżkami”
Podnoszenie śniegu, lepienie z niego śnieżek i rzucanie ich w różnych kierunkach.
5. Zabawa „Zaprzęgi”
Uczestnicy dobierają się parami, staja jedno za drugim i podają sobie ręce.
Pierwszy ćwiczący jest „konikiem”, który „prowadzi” sanki. Uczestnicy biegają
po terenie. Po pewnym czasie wszyscy zatrzymują się, a „konik stuka kopytkiem
w zamarznięty śnieg” – uderza noga o ziemię. Potem następuje zmiana ról i
zabawa toczy się dalej.
6. Zabawa uspokajająca „Pada śnieg”
Uczestnicy maszerują parami. Na sygnał odwracają się twarzami do siebie,
rytmizują tekst i klaszczą naprzemiennie w ręce swoje i partnera „Pada śnieżek,
pada od samego ranka, idą dzieci i rodzice – ulepić bałwanka”. Potem
kontynuujemy marsz ze zmianą kierunku ruchu.
Przyjemnej zabawy!
Opracowała:
Eryka Stasiak
Opracowała:
Katarzyna Grabarczyk