Dysleksja – czyli specyficzne trudności w uczeniu się.

Dysleksja – czyli specyficzne trudności w uczeniu się.
Czym jest dysleksja?
Dysleksja to trudności w uczeniu się – pisaniu i czytaniu. Słowo „specyficzne” oznacza, że
dotyczą trudności o wąskim zakresie. Występują one u dzieci o prawidłowym rozwoju
umysłowym (co najmniej przeciętnym ilorazie inteligencji) i nie są wynikiem stanu
chorobowego układu nerwowego (choroby neurologicznej u dziecka) ani wady wzroku czy
słuchu, czy też zaniedbań edukacyjnych bądź środowiskowych.
Poniższy wykres obrazuje podział trudności w uczeniu się:
Jaka jest przyczyna dysleksji?
Bezpośrednią przyczyną jest nieharmonijny rozwój psychomotoryczny, co oznacza, że
niektóre funkcje rozwijają się dobrze, a inne z wyjątkowym opóźnieniem. Dotyczy to
zwłaszcza zaburzeń rozwoju tych funkcji, które biorą udział w procesie czytania i pisania.
Dysleksja rozwojowa może występować u dziecka w trzech formach:
Dysgrafia – trudności w opanowaniu pożądanego poziomu graficznego pisma – potocznie
„brzydkie pismo” czy wręcz niemożliwe do odczytania;
Dysleksja – trudności w nauce czytania - m.in. czytanie wolne, np. sylabizowanie, gdy
rówieśnicy czytają już płynnie, czytanie bez znaków przestankowych itp,
Dysortografia – trudności z opanowaniem poprawnej pisowni, czyli m.in. nagminne
popełnianie błędów ortograficznych, pomijanie/ przestawianie dodawanie liter i sylab,
pomijanie haczyków przy „a”, „e” itd.
Ważne: Diagnozy dysleksji rozwojowej dokonuje zespół specjalistów obejmujący
psychologa i pedagoga, nierzadko również logopedy, stąd niezbędna jest wizyta w Poradni
Psychologiczno –Pedagogicznej.
Opracowanie: Joanna Miszuda