Recenzja artykułu pt.: John Nash Jr

Wojciech Masiarz
Uniwersytet Śląski
Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii
Ekonofizyka rok II st. II
Katowice 09.12.2014
Recenzja artykułu pt.:
John Nash Jr – wyalienowany dziwak czy geniusz indywidualista?
Artykuł o powyższym tytule został opracowany przez Piotra Banasiaka, studenta
ekonofizyki drugiego stopnia na Uniwersytecie Śląskim. Autor artykułu ukazuje sylwetkę
Johna Nasha Jr, laureata nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii, z
roku 1994. Informacja ta nie została jednak zawarta w artykule.
Pierwszy akapit to dość szczegółowy opis dzieciństwa i początku kariery naukowej
bohatera artykułu. Autor balansuje odczuciami czytelnika, stopniowo naprowadzając go na
odpowiedź na pytanie zawarte w tytule. Drugie zdanie artykułu, niczym maraton, ciągnie się
przez kilka linijek. I z pewnością można by postawić z dwa lub trzy stanowiska z wodą w tym
biegu. Bieg ten czasami kończy się śmiercią, przeważnie z wycieńczenia. Innym powodem
śmierci mogą być eksperymenty chemiczne, o której autor wspomina, lecz nie zdradza
szczegółów zaistniałej sytuacji. A tak „ekscentryczny” wypadek z pewnością zaciekawił
czytelnika, jednak okoliczności i konsekwencje tego zdarzenia nie zostały nam zdradzone.
Opis początku kariery noblisty jest jednak spójny i przejrzysty.
Drugi akapit dotyczy dalszej działalności naukowej. Jasno została przedstawiona
ścieżka, którą podążał John Nash oraz problemy związane głównie z jego ciężkim
charakterem. W 1949 roku napisał pracę, za którą 45 lat później otrzymał nagrodę Nobla, co
jest jedynie skrótową nazwą nagrody, której dokładna nazwa znajduje się na początku
niniejszej recenzji. Interesujące wydają się również badania nad geometrią Reinmanna,
zwłaszcza, że czegoś takiego nie ma. Autor niestety nie sprawdził poprawnej pisowni tego
nazwiska. Będąc jeszcze bardziej drobiazgowym, można doczepić się do przestrzeni
euklidesowej. Kolejną poruszoną kwestią są problemy ze zdrowiem Nasha, a także wydaje
się, że mimo wszystko jedynie chwilowe szczęście w miłości. Z powodu schizofrenii stracił
bardzo dużo na pobytach w szpitalu. Ale kto wie, czy może właśnie dzięki swej
chaotyczności i niezrównoważeniu psychicznemu, umiał genialnie zgłębiać zagadnienia teorii
gier? Tego typu odczuć własnych autora brakuje w artykule. Nie pokusił się również o ocenę
jego osiągnięć versus największa nagroda naukowa.
Podany przykład mający na celu wytłumaczenie sensu twierdzenia o równowadze
Nasha nie wygląda zbyt przejrzyście. Myślę, że można było użyć prostszy przykład od tego
magazynu. W artykule znajduje się kilka literówek i błędów interpunkcyjnych. Stylistycznie
jednak jest poprawny i przyjemnie się go czyta. Autor przekazał chyba wszystkie
najistotniejsze informacje dotyczące życia Johna Nasha. Nie odpowiedział jednak na pytanie
zawarte w tytule. Ale czy można na nie odpowiedzieć?