Generuj PDF - Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji

CENTRALNE LABORATORIUM KRYMINALISTYCZNE POLICJI
Źródło:
http://clk.policja.pl/clk/wydawnictwo/biblioteka/problemy-kryminalistyk/problemy-kryminalistyk-6/25901,Problemy-Kryminalis
tyki-nr-2492005.html
Wygenerowano: Wtorek, 7 marca 2017, 13:21
PROBLEMY KRYMINALISTYKI NR 249/2005
Dowody rzeczowe, a nie słowa.
Crimen grave non potest non esse punibile.
Prowadzenie śledztw w sprawach zabójstw, których głównym celem jest wykrycie prawdy materialnej i pociągnięcie podejrzanego do
odpowiedzialności karnej, należy bardzo często do najtrudniejszych zadań organów ścigania w zwalczaniu przestępczości kryminalnej. Wartość
życia ludzkiego sprawia, że społeczeństwo ocenia ich sprawność przede wszystkim według stopnia wykrywalności sprawców zabójstw.
Niewykrycie zabójcy wywołuje zazwyczaj krytykę organów powołanych do zwalczania przestępstw. Przestępczość, jaka ma miejsce we
współczesnej nam rzeczywistości, wskazuje, że „przestępca dzisiejszy to już nie wyspecjalizowany zawodowiec posługujący się stale jedną i tą
samą wypróbowaną metodą, której techniczne rozpracowanie w śledztwie pozwalało zarazem na ujawnienie sprawcy i udowodnienie mu winy,
ale to przestępca uniwersalny, bardzo często dziś tylko chuligan, jutro sprawca rozboju, a pojutrze zabójca. Nadto przestępca dzisiejszy to często
przestępca banalny (pozbawiony oryginalności, pospolity, oklepany, szablonowy), to człowiek popełniający swoje czyny w zwykłych, przeciętnych
miejscach, który nie szuka dla sprawnej realizacji zamierzonego czynu scenerii odludzia, oderwania od biegu codziennego życia”.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Niektóre osmologiczne aspekty pracy psa przeszkolonego do poszukiwania zwłok pod wodą. Podstawy prowadzenia akcji
poszukiwawczej.
Kryminalistyka jako współczesna dyscyplina kompleksowa korzysta z osiągnięć i metod innych dziedzin naukowych i jak każda współczesna
nauka jest podporządkowana dążeniu do określonego celu. W przypadku kryminalistyki jest to opracowanie skutecznych metod wykrywania
przestępstw i ich sprawców oraz gromadzenia przeciw nim dowodów winy. Nie jest celem niniejszego artykułu przytaczanie szeregu definicji
kryminalistyki, każda z nich bowiem zawiera więcej lub mniej z tego, co nazywamy istotą kryminalistyki. Kryminalistyka współczesna to coś
więcej niż suche definicje książkowe. Obecnie dynamiczny rozwój przestępczości na różnych płaszczyznach wprost zmusza organy ścigania nie
tylko do posiadania wiedzy ugruntowanej przez wieloletnią praktykę, ale także, a może raczej przede wszystkim, wymusza na nich adaptację
nowych kierunków, działań, metod, nauk, które będą odzwierciedlały dążenie do osiągnięcia głównego celu.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Thermanina w ujawnianiu śladów daktyloskopijnych na papierach termoczułych.
Osiągnięcie pewności wniosków wypływających z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych jest uwarunkowane wieloma czynnikami.
Zapewne każdy praktyk za najważniejszy etap badań wstępnych uzna technikę ujawniania śladu. Wyzwanie, przed jakim staje ekspert
daktyloskopii, bierze się z faktu, że reakcje chemiczne zachodzące w wyniku kontaktu środka ujawniającego z podłożem przebiegają zupełnie
inaczej w sytuacji, gdy podłoże ma inną specyfikę. Użycie niewłaściwego środka grozi nieodwracalnym zniszczeniem zarówno podłoża, jak i śladu.
Podłożem wysoce specyficznym jest papier termoczuły. Wynaleziony w 1965 roku, znalazł powszechne zastosowanie w życiu codziennym. Coraz
częstsze pojawianie się w praktyce Zakładu Kryminalistyki i Chemii Specjalnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego papieru termoczułego jako
materiału dowodowego wskazuje na potrzebę zaprezentowania tego zagadnienia szerszemu gronu odbiorców.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Studium konkretnej sprawy o zabójstwo.
Znawcy nauk sądowych twierdzą, że historię medycyny sądowej oraz kryminalistyki można przedstawić jako ciąg zdarzeń, niezwykłych zbrodni,
bulwersujących procesów1. W tej historii mogą fascynować zmiany taktyki i techniki kryminalistycznej, determinowane głównie potrzebami
praktyki śledczej. Stąd bierze się ciągła aktualność kazuistycznych publikacji, którym nie zagraża zmierzch popularności. Nie tylko doraźnie, ale
także w dłuższej perspektywie czasowej naukowa rola tych opracowań jest i będzie znacząca, chociażby dlatego, że w zasadzie każde
postępowanie przygotowawcze z racji niepowtarzalnych, indywidualnych tonacji wnosi coś nowego do zasobu wiedzy pomostowej. Do kręgu
takich właśnie przypadków należy też śledztwo o sygn. Ds. 22/86 Prokuratury Rejonowej w W. Dotyczy ono zabójstwa 19-letniej Małgorzaty C.,
dokonanego przez 28-letniego Józefa Ł. Wieczorem 8 stycznia 1986 r. Postępowanie to przysporzyło wielu argumentów weryfikuj ących tezę, że w
przełamywaniu trudności wykrywczo-dowodowych kluczowe znaczenie ma umiejętność praktycznego wykorzystywania reguł nauk
specjalistycznych, a taktyki kryminalistycznej w szczególności.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
XVII Konferencja Dyrektorów ENFSI (Europejskiej Sieci Laboratoriów Kryminalistycznych), Haga, 24–29 maja 2005 r.
Organizatorem tegorocznej Konferencji Dyrektorów ENFSI był holenderski Instytut Kryminalistyki (NFI) w Hadze. Z ramienia Centralnego
Laboratorium Kryminalistycznego KGP w spotkaniu uczestniczyli dyrektor CLK KGP insp. dr inż. Andrzej Filewicz i mgr Agnieszka Łukomska,
pracownik Wydziału Organizacji i Postępu Naukowego CLK KGP. Instytut Ekspertyz Sądowych w Krakowie był reprezentowany przez dyrektora IES
Aleksandra Głazka, prof. Wojciecha Piekoszewskiego oraz panią Małgorzatę Przybyłek. W konferencji, trwającej od 24 do 29 maja 2005 r.,
uczestniczyło ponad 80 osób (dyrektorzy laboratoriów kryminalistycznych i zaproszeni prelegenci) z 30 krajów europejskich. Od ubiegłego roku
NFI mieści się w nowym budynku, stanowiącym udany mariaż imponującego wyglądu, przestronności i funkcjonalności. Niewątpliwie miał na to
wpływ budżet przeznaczony na całość przedsięwzięcia: koszt budynku wraz z wyposa żeniem sprzętowym i umeblowaniem wyniósł prawie 400
mln euro. Tegoroczną konferencję uświetniło otwarcie nowej siedziby przez Jej Wysokość Królową Beatrix. W uroczystości wzięli również udział
przedstawiciele władz miejskich Hagi, policji holenderskiej oraz Ministerstwa Sprawiedliwości, któremu podlega Instytut, a główny architekt Kees
Kaan wygłosił wykład na temat architektonicznych aspektów budynku NFI.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Międzynarodowa Konferencja „Wschodnia granica Unii Europejskiej – transgraniczna przestępczość zorganizowana. Rozpoznaj
zagrożenia, skutecznie zwalczaj”.
W dniach od 27 do 29 kwietnia br. odbyła się w Warszawie konferencja„ Wschodnia granica Unii Europejskiej
– transgraniczna przestępczość zorganizowana. Rozpoznaj zagrożenia, skutecznie zwalczaj”. Spotkanie mające charakter forum specjalistów od
zwalczania przestępczości jest wyrazem dążności polskich organów ścigania do pogłębienia współpracy międzynarodowej w obrębie Unii
Europejskiej w tej dziedzinie. Do Warszawy przybyli znamienici goście, m.in.: sekretarz generalny MOPK Interpol Ronald Noble i zastępca
dyrektora Europejskiego Urzędu Policji Europol Mariano Simancas Carrion oraz przedstawiciele organów ścigania z Finlandii, Szwecji, Norwegii,
Irlandii, Holandii, Austrii, Niemiec, Białorusi, Australii, Kanady, Armenii i Kazachstanu.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Dokumentacja w ekspertyzie kryminalistycznej.
Człowiek rodzi się z naturalną zdolnością do wizualizacji1 otaczajcego świata, ukierunkowaną na doskonalenie techniki rozwijania celów
życiowych. Wizualizacji można poddać wszelkie informacje, zjawiska, dźwięki itp. Dynamiczny rozwój techniki w ostatnim dwudziestoleciu ub.w.,
a w szczególności metodyki komputerowej czy elektronicznej technologii rejestracji obrazu, wpłynął na wzrost poziomu jakości i estetyki
dokumentów sporządzanych przez ekspertów kryminalistyki rejestrujących przebieg badań w różnych kategoriach ekspertyz. Musiało upłynąć 25
lat od czasu pierwszej regulacji przepisów postępowania karnego w zakresie stosowania aparatury do rejestracji czynności procesowych (art. 133
§ 1 i 2 i art. 65 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania karnego z 19.04.1969 r.), by ponownie zaistniała konieczność wypracowania dalszych
unormowań prawnych odnoszących się do współczesnych metod utrwalania obrazu przez teorię i praktykę kryminalistyczn ą. O ile w tej
pierwszej można było jedynie domniemywać o wykorzystaniu i stosowaniu fotografii i innych metod utrwalania obrazu (art. 185 § 2 k.p.k.), o tyle
w przypadku kolejnej regulacji w 2003 r. wprowadzono do przepisów prawa karnego m.in. urządzenia mechaniczne i elektroniczne typu
analogowego lub cyfrowego do utrwalania obrazu z przeprowadzonej czynności procesowej.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Ocena zakłóceń zapisu poligraficznego jako element diagnozowania.
Zmiany w k.p.k. otwierające szerokie możliwości stosowania poligrafu w procesie karnym w dłuższej perspektywie muszą zaowocować
wzrostem liczby wykonywanych badań, a tym samym wzrostem liczby dowodów z ekspertyzy poligraficznej. Zarówno badania eksperymentalne,
jak i analizy praktyki wskazują, że badanie przeprowadzone zgodnie z regułami sztuki legitymuje się wartością diagnostyczną nie mniejszą niż
inne rutynowo stosowane w procesie karnym metody identyfikacji. Jednak ocena polskiej praktyki stosowania poligrafu w ostatnich latach
prowadzić musi do pesymistycznych wniosków. Badania wykonywane są nieraz w sposób daleki od przyjętych w świecie reguł sztuki i
standardów. W kilku głośnych sprawach karnych zakończonych prawomocnie okazało się, że obciążające oskarżonego wnioski z opinii biegłego
poligrafera były oczywiście fałszywe. Nie wiemy, czy i w ilu przypadkach opinia była fałszywa, ale nie została sfalsyfikowana innymi dowodami i
mimo swej fałszywości nie wsparła jakichś poszlak, doprowadzaj ąc do skazania niewinnej osoby. Uwzględniając zarówno liczbę wykonanych
badań, jak i stwierdzany dość często poziom ich wykonania, można z dużym prawdopodobieństwem założyć, że niestety takie przypadki musiały
mieć miejsce.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Zastosowanie i możliwość spożytkowania obrazów multimedialnych w postępowaniu karnym.
Utrwalenie obrazu określonej osoby na taśmie w celu wykorzystania go w postępowaniu karnym oznacza przekroczenie granic azylu, w
którym chronione są podstawowe prawa człowieka. Europejska Konwencja Praw Człowieka i konstytucja państwa w zasadzie zabraniają takiego
działania. Jeżeli prowadzący dochodzenie chce przedstawić takie zdjęcie jako dowód, pojawia się pytanie: kiedy ta zasada obowiązuje, a kiedy nie?
Lub inaczej: w jaki sposób chronione są prawa osoby fotografowanej? Jak należy postąpić, gdy zdjęcia zostały wykonane nie przez policję, tylko
przez osobę prywatną? Czy policja ma prawo korzystać z takich dowodów? Z tytułu artykułu wynika, że sprawa dotyczy zapisu obrazu
sporządzonego za pomocą odpowiedniego aparatu na właściwym nośniku. A więc nie może to być obserwacja przez lornetkę, lunetę lub
jednostronne lustro (weneckie), za pomocą których nie można obrazów przekazywać ani odtwarzać. Chodzi zatem o aparaty fotograficzne,
kamery filmowe, telewizyjne i wideo.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Potencjalne obrażenia powstałe w następstwie stosowania amunicji markerów barwnych.
W celu stworzenia możliwie bliskich sytuacjom realnym warunków szkolenia policjantów w zakresie posługiwania się bronią palną w ciągu
ostatnich dziesięcioleci stosowano różne metody treningu. Próbowano przy tym przybliżać je, w miarę możliwości, do praktyki, a więc najpierw
ćwiczono strzelanie do tarczy, a dopiero potem do sylwetek. Rozwój techniki doprowadził do wykorzystywania filmów wideo, a potem
interaktywnych sal kinowych, wyposażonych w „blue box”, w których zarówno policjant, jak i sprawca mogli wzajemnie reagować na swoje
poczynania. Jednak także i w tym wypadku nie udawało się zainscenizowanie „subiektywnej sytuacji zagrożenia”, brakowa- ło więc istotnego
elementu policyjnej rzeczywistości. Obecnie wykorzystanie amunicji markerów barwnych do szkolenia policjantów otworzyło nowy wymiar dla
bliskiego praktyce szkolenia i doskonalenia w zawodzie policjanta. Bliskie warunkom rzeczywistym ćwiczenia z amunicją markerów barwnych
stosowane są w siłach specjalnych już od dłuższego czasu i powinny być rozszerzone także na służby patrolowe. Amunicja markerów barwnych
może być w pewnym zakresie wystrzeliwana ze zmodyfikowanej broni standardowej ze względu na to, że ma prawie identyczny jak w zwykłych
nabojach ciężar i zachowanie w lufie. Modyfikacja broni zazwyczaj polega na tym, że nie można już z niej strzelać ostrą amunicją. Kaliber 9 mm
FX®+CQT (close quarter training) został dopuszczony do użytku 27.01.1998 r. przez CIP (Commission Internationale permanente pour l’Epreuve
des Armes á Feu Portatives). W Bawarii stosuje się broń Heckler & Koch P7 i MP5 oraz Glock 17 oryginalnego kalibru 9 mm Luger. Istnieje też
wiele innych typów przebudowanej broni.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Praktyczne aspekty postępowania w sprawach o przestępstwo seksualne ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia
nowoczesnych badań biologicznych.
Zgwałcenie należy do najczęściej spotykanych form przemocy seksualnej. Literatura przedmiotu definiuje je jako przestępstwo
skierowane przeciwko wolności człowieka w zakresie dysponowania własną osobą w sferze życia seksualnego. Istotą każdego zgwałcenia jest
naruszenie sfery wolności seksualnej pokrzywdzonego poprzez doprowadzenie przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem do obcowania
płciowego ze sprawcą lub poddania się albo wykonania innej czynności seksualnej. Jest kilka teorii opisujących zjawisko przestępczości. W 1918 r.
Lombrosso przedstawił teorię badań nad uwarunkowaniami dziedzicznymi zachowań przestępczych, czyli dotyczącą tzw. przestępcy z urodzenia.
Na przełomie lat 60. i 70. lansowano teorię kariotypu o XYY. Cambell i Ihsan Al-Issa wskazywali, że to płeć determinuje charakter sprawcy.
Badania Gierowskiego doprowadziły zaś do stwierdzenia, że istnieje związek między uszkodzeniami i dysfunkcją mózgu a psychopatyczną
osobowością sprawcy. Dodatkowymi elementami wpływającymi na tę kwestię są: patologia środowiska rodzinnego, zaburzenia osobowości,
doświadczenia przemocy seksualnej czy nieudane relacje małżeńskie. Duże znaczenie w tego typu przestępstwach ma również alkoholizm i
narkomania.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Pochodne piperazyny, pirolidyny, benzimidazolu i tryptaminy - nowe narkotyki zmodyfikowane.
Jednym ze sposobów klasyfikacji narkotyków jest ich podział według źródeł otrzymywania na dwie grupy:
- narkotyki izolowane ze źródeł naturalnych, głównie roślin i materiału roślinnego,
- narkotyki otrzymywane na drodze syntezy chemicznej.
Ważniejsze naturalne źródła, z których otrzymywane są narkotyki pierwszej grupy, to:
– krzew Erythroxylon coca rosnący w Ameryce Południowej – źródło kokainy;
– konopie Cannabis sativa rosnące głównie w Azji, ale także w Polsce
– źródło marihuany i haszyszu;
– mak Papaver somniferum – źródło opiatów;
– krzew Catha edulis rosnący w Afryce Północnej i Wschodniej – źródło katiny i katinonu;
– kaktus Lophophora wiliamsii rosnący głównie w Meksyku – źródło meskaliny.
Najbardziej znane narkotyki otrzymywane metodami syntezy to: amfetamina, metamfetamina, fentanyl, fencyklidyna, ketamina, petydyna i
metadon. Do narkotyków syntetycznych należą także liczne analogi strukturalne wymienionych substancji, otrzymywane nielegalnie w celu
wzbogacenia oferty handlowej na rynku narkotykowym, które Henderson nazwał narkotykami zmodyfikowanymi (designer drugs). Zdaniem
ekspertów United Nations Office for Drug Control and Crime Prevention to właśnie narkotyki syntetyczne będą w XXI wieku stanowić
najpoważniejsze zagrożenie, większe niż narkotyki pochodzące ze źródeł naturalnych. Prognoza ta wydaje się, niestety, bardzo realistyczna, gdyż
w ciągu ostatnich lat znacznie wzrosła liczba syntetycznych substancji psychoaktywnych objętych kontrolą i nic nie wskazuje na to, że ich lista
będzie kiedyś zamknięta. W nielegalnych laboratoriach nieprzerwanie powstają zarówno analogi strukturalne znanych narkotyków, jak i nowe
substancje psychoaktywne o zupełnie różnej budowie, co powoduje wzrost liczby i strukturalnej różnorodności narkotyków dostępnych na
nielegalnym rynku. Np. w ostatnim okresie na rynku europejskim i amerykańskim wzrastającą popularność zyskują nieznane wcześniej
syntetyczne narkotyki zawierające siarkę oraz kwas γ hydroksymasłowy (GHB) i jego strukturalne analogi [27]. Na polskim rynku narkotykowym
oferta handlowa jest obecnie równie bogata i urozmaicona jak na rynku zachodnioeuropejskim.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Pierwszy system rejestracji kryminalnej przestępców na ziemiach polskich pod zaborem rosyjskim.
Skuteczna walka z przestępczością, niezależnie od okresu historycznego, zawsze jest uwarunkowana informacjami, które posiada policja
danego kraju, o osobach nieprzestrzegających określonego porządku prawnego. Informacje te są w różny sposób klasyfikowane, ale cel takiego
działania jest jeden: szybko oraz precyzyjnie uzyskać i wykorzystać dane o konkretnej osobie będącej obiektem zainteresowania organów
ścigania. Integralną częścią rejestracji kryminalnej jest rejestracja daktyloskopijna, nad którą prace rozpoczęto jeszcze w końcu XIX w. Badania te
w porządku chronologicznym przedstawiają się następująco:
- W1894 r. zaproponowany przez Herschela system rejestracji daktyloskopijnej przestępców zostaje poprawiony przez Galtona i oficjalnie
wprowadzony w Anglii.
- 1 stycznia 1896 r. na podstawie systemu Vuceticha zostaje uruchomiona registratura daktyloskopijna w Argentynie.
- W 1897 r. Henry zakłada registraturę daktyloskopijną w Indiach.
- W 1901 r. Henry ogłasza zasady identyfikacji daktyloskopijnej i uruchamia londyńską registraturę daktyloskopijną w Scotland Yardzie.
- W 1904 r. powstają registratury w kolejnych stanach USA.
- W 1905 r. w Brazylii, Chile i Urugwaju zaczynają funkcjonować: registratura stworzona na bazie systemu Vuceticha oraz registratura w
Hamburgu zbudowana na podstawie systemu Roschera.
- W 1907 r. zostaje uruchomiona registratura daktyloskopijna w Nowej Zelandii.
- W 1914 r., po śmierci Bertillona negatywnie nastawionego do identyfikacji, za pomocą daktyloskopii), Locard uruchamia w Lyonie registraturę
daktyloskopijną.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Ciało ofiary nośnikiem śladu osmologicznego.
Dość często w pracowniach osmologicznych badane są ślady osmologiczne zabezpieczone z garderoby lub przedmiotów należących do
pokrzywdzonych, które sprawca zabrał lub których używał. Do bardzo rzadkich należą natomiast próby badania materiałów z ciała ofiar lub
garderoby znajdującej się na ich ciele. Na powstanie i późniejszą przydatność badawczą śladów zabezpieczonych z ciała ofiar ma wpływ kilka
grup czynników. Są to:
- czynniki osobnicze związane z fizjologią i stanem emocjonalnym sprawcy i pokrzywdzonego (agresja, lęk, obrona) oraz wzajemną reakcją
alifatycznych kwasów tłuszczowych skóry osób;
- czynniki pozaosobnicze, np. miejsce zdarzenia, rodzaj ubrania, pora roku;
- czynniki degradujące ślad jak np.: czas opóźnienia, którego długość zależna jest od szeregu okoliczności, w tym od czasu reakcji na
zawiadomienie czy czasu niezbędnego do stworzenia grupy do wykonania zadań na miejscu zdarzenia.
Dalszy ciąg artykułu w dołączonym pliku pdf ....
Ocena: 0/5 (0)
Tweetnij