KOŚCIÓŁ DOMINIKAŃSKI W BRODACH

KOŚCIÓŁ DOMINIKAŃSKI W BRODACH
Zbigniew Kościów
Dnia 3 marca 1678 roku Stanisław Koniecpolski „ofiarował miejsce
i kamienicę Nejlandowską” w południowej części rynku na kościół
i klasztor dominikański. Świątynia owa służyła nie tylko Polakom, ale
też Ormianom, gdyż „z woli arcybiskupa lwowskiego ormiańskiego
dominikanie mieli powierzone sobie dusz starownictwo Ormian
mieszkających tamże [to znaczy w Brodach]”.
6 maja 1742 roku kościół ten i klasztor zniszczone zostały przez
pożar. Ostatecznie zlikwidowały je
władze austriackie 18 lutego 1742
roku. W kościele znalazły się
magazyny towarowe, a budynek
poklasztorny przebudowano na
mieszkania i sklepy. Przez pewien
czas mieściła się tam szkoła do której
uczęszczał Józef Korzeniowski.
Według danych tarnopolskiego urzędu wojewódzkiego z roku 1830
„kościół i klasztor z podziemnym przejściem do zamku odnowiono
i zabezpieczono przed niewłaściwym użytkowaniem”. Czyniono też
starania o restytuowanie placówki dominikańskiej w Brodach
i odzyskanie przynajmniej kościoła. Okazało się to niemożliwe
z przyczyn finansowych. Resztki świątyni przetrwały oblężenie
Brodów. W 1945 roku zlikwidowano je całkowicie.
-----------------------------------------------------------------------------------------------Bibliografia:
1.
2.
3.
4.
5.
Barącz Sadok, Wolne miasto handlowe Brody, Lwów 1865
Barącz Sadok, Rys dziejów ormiańskich, Tarnopol 1869
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego […], t.1, Warszawa 1880
Żarnowski Adam, Brody, Kraków 1994
Informacje ustne ks. Kazimierza Borcza i p. Romana Początka