NOTY O AUTORACH

NOTY O AUTORACH
Mirosław Brzeziński (ur. 1968) – ks. dr; w latach 1989–1995 studiował
w Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży i Agrigento we Włoszech;
w latach 1996–2003 kontynuował studia w Instytucie Jana Pawła II przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie; w r. 1999 obronił pracę licencjacką;
od r. 2003 jest przewodniczącym Wydziału Duszpasterstwa Rodzin Łomżyńskiej
Kurii Diecezjalnej, kierownikiem Poradni Rodzinnej Fundacji „Vitae Familiae”
w Łomży; od 2007 r. pracuje jako asystent w Instytucie Nauk o Rodzinie KUL
Jana Pawła II w Lublinie. Ważniejsze publikacje: L’uomo come punto d’incontro
tra antropologia e teologia. Alle fonti del personalismo cristiano di Wincenty
Granat (1900–1979), Roma 2003; Oblicza miłości – małżeństwo i rodzina, w: Oblicza miłości. Wokół encykliki Benedykta XVI ‘Deus caritas est’, red. J. Kotowski,
W. Nowacki, Olecko – Warszawa 2007, s. 97-107.
Alojzy Drożdż (ur. 1950) – ks. prof. dr hab., studia teologiczne odbył w Instytucie Teologicznym i w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie w latach
1968–1974. Święcenia kapłańskie przyjął w 1974 r. Pracował jako katecheta w szkołach średnich w Sędziszowie Małopolskim w latach 1974–1977. Specjalistyczne
studia doktoranckie w KUL w latach 1977–1982 zwieńczył doktoratem, drugi doktorat – z teologii moralnej i etyki – obronił na Accademia Alfonsiana (Uniwersytet
Laterański w Rzymie). W latach 1985–2008 był wykładowcą teologii moralnej
w Instytucie Teologicznym w Tarnowie (w tym samym czasie prowadził wykłady
zlecone we Lwowie i Tuchowie). Habilitację uzyskał na podstawie rozprawy pt.
Moralna ocena konsumizmu (wyd. Biblos, Tarnów 1997 – PAT w Krakowie). Od
r. 1996 jego głównym miejscem pracy był Instytut Nauk o Rodzinie KUL (którego jest współtwórcą). Od jesieni 2004 r. kierownik Zakładu Teologii Moralnej
i Duchowości na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego. Tytuł profesorski otrzymał z rąk prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego w 2008 r. Autor kilkunastu monografii z zakresu teologii moralnej i etyki w języku polskim i włoskim.
W ostatnim dziesięcioleciu autor ponad dwustu specjalistycznych artykułów publikowanych w kraju i za granicą, m.in.: Człowiek człowiekowi. Teologia moralna
szczegółowa, Tarnów 1999; Człowiek Bogu. Teologia moralna szczegółowa, Tarnów 2000; Sakrament Pojednania z Bogiem i z Kościołem, Tarnów 2001; Troska
o życie biofizyczne, Tarnów 2008.
Michał Drożdż (ur. 1958) – ks. dr hab., kapłan diecezji tarnowskiej, w 1983 r.
otrzymał święcenia kapłańskie; w 2003 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie filozofii (specjalność filozofia przyrody) na podstawie dysertacji:
Obszary wychowania.indd 137
2012-02-06 08:08:50
138
noty o autorach
Faktyczność i możliwość. Interdyscyplinarna analiza koncepcji struktury czasu
Carla Friedricha von Weizsäckera w ramach jego integralnego systemu myślenia w Uniwersytecie Leopolda Franciszka w Innsbrucku; teolog, filozof, medioznawca, doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie nauk o poznaniu i komunikacji społecznej (2007); profesor nadzwyczajny Uniwersytetu
Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, członek Zarządu Polskiego Towarzystwa
Komunikacji Społecznej, przewodniczący Sekcji „Aksjologii Komunikowania”
PTKS, zastępca przewodniczącego Polskiego Stowarzyszenia Edukacji Medialnej i Dziennikarskiej, członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy. Dyrektor Instytutu Dziennikarstwa
i Komunikacji Społecznej, kierownik Katedry Mediów i Komunikacji Społecznej Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, redaktor naczelny „Studia Socialia Cracoviensia”. Specjalizuje się w filozofii mediów i komunikacji, teorii dziennikarstwa, filozofii kultury, aksjologii
komunikowania. Zainicjował rokrocznie organizowaną przez Uniwersytet Papieski
Jana Pawła II w Krakowie Międzynarodową Konferencję Etyki Mediów. W 2011 r.
zorganizował na tejże uczelni IV European Central Communication Forum. Autor
kilkudziesięciu artykułów oraz książek z obszaru filozofii nauki, filozofii mediów,
teorii mediów, etyki mediów, m.in.: Początek świata – Biblia a nauka (współautor Michał Heller, 1998), Faktizität und Möglichkeit Carl Friedrich von Weizsäcker Verständnis der Zeit (2002); Osoba i media. Personalistyczny paradygmat
etyki mediów (2005), Logos i ethos mediów. Dyskurs paradygmatyczny filozofii
mediów (2005), Media. Teorie i fikcje (2005), Etyczne orientacje w mediosferze
(2006), Radio plus Dobra Nowina (2006), Internet światem człowieka (współautor Jerzy Smoleń, 2009), Media światem człowieka (współautor Ignacy Stanisław
Fiut, 2009), Prawda w mediach – między ideałem a iluzją (2010), Wolność w mediach – miedzy poprawnością a odpowiedzialnością (2010), Nie lękajcie się. Jan
Paweł II i media (współautor Andrzej Baczyński, 2011).
Krzysztof Sosna (ur. 1962) – ks. dr; prezbiter archidiecezji katowickiej, doktor
teologii w zakresie katechetyki (UKSW 2000); był wizytatorem nauki religii, wykładowcą katechetyki w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach i Seminarium Ojców Franciszkanów w Panewnikach; od roku 2001 adiunkt
Zakładu Katechetyki, Pedagogiki Chrześcijańskiej i Katolickiej Nauki Społecznej
Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zajmuje się katechezą specjalną, koncentrując się na zagadnieniach dotyczących rodziny z dziećmi
niepełnosprawnymi i przygotowaniem do sakramentów osób szczególnej troski;
organizator ogólnopolskich spotkań katechetów szkół specjalnych.
Marian Zdzisław Stepulak (ur. 1957) – ks. dr hab.; w latach 1977–1983 odbył studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach; w 1983 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W 1993 r. obronił pracę doktorską pt. Koncepcja
Obszary wychowania.indd 2012-02-06 08:08:50
noty o autorach
139
człowieka w psychologii polskiej według założeń ogólnej teorii systemów; w 1997 r.
został adiunktem w Katedrze Psychologii Ogólnej, a w r. 2006 adiunktem w Katedrze Opieki Społecznej, Paliatywnej i Hospicyjnej w Instytucie Nauk o Rodzinie KUL Jana Pawła II; w r. 2006 uzyskał stopień doktora habilitowanego
nauk teologicznych w zakresie psychologii pastoralnej. Do głównych kierunków
jego badań należą: psychologiczna koncepcja człowieka, historia myśli psychologicznej, etyka zawodu psychologa, teologia i psychologia rozwoju duchowego,
psychologia sądowa, społeczna i pastoralna. Autor wielu pozycji z tego zakresu, m.in.: Tajemnica zawodowa w relacjach osobowych, Lublin 2002; Wybrane
zagadnienia z psychologii pastoralnej, Lublin 2004; Psycholog jako zawód zaufania społecznego, Lublin 2007; Wybrane zagadnienia z medycyny pastoralnej,
Siedlce – Opole 2007.
Włodzimierz Wieczorek (ur. 1972) – ks. dr; tytuł doktora teologii otrzymał
w 2003 r. na podstawie rozprawy pt. Chrześcijaństwo wobec kultury. Studium teologicznomoralne na podstawie dokumentów Konferencji Lambeth na Wydziale
Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Od tego samego
roku wykładowca teologii moralnej, bioetyki i moralnych zagadnień małżeństwa
i rodziny w Instytucie Nauk o Rodzinie KUL. Adiunkt w Katedrze Teologii Rodziny KUL Instytutu Nauk o Rodzinie KUL.
Redaktor Roczników Teologicznych (zeszyt 10, w latach 2004–2007), redaktor i współautor książek, wśród których na szczególną uwagę zasługuje publikacja
pt.: Rodzina jako Kościół domowy, Lublin 2010, oraz Z Sybiru na drugą półkulę.
Wojenne losy polskich dzieci z Pahiatua, Lublin 2007. Opublikował 45 artykułów naukowych z dziedziny teologii moralnej i bioetyki teologicznej. �����������
Wśród prac
tych na szczególną uwagę zasługuje rozdział: Challenges for Catholic Education in Poland, w: International Handbook of Catholic Education. Challenges for
School Systems in the 21st Century, t. 1, ed. ����������������������������������
Gerald R. Grace & Joseph O’Keefe,
SJ. Springer 2007 (s. 501–517) oraz Moralne aspekty prawa do prawdy i autonomii pacjenta w kontekście pediatrycznej opieki paliatywnej, w: Wybrane aspekty
pracy socjalnej w warsztacie pracownika socjalnego – doświadczenia polskoniemieckie, r����������������������������������������������������������������������
ed. M.Z. Stepulak, J. Gorbaniuk, Lublin – Eichstätt – Ingolstadt 2010
(s. 123-144).
W latach 2005–2008 wicedyrektor Instytutu Nauk o Rodzinie KUL oraz
dyrektor podyplomowych studiów Rodzina w sytuacji trudnej; prowadził prace
w międzyuczelnianym zespole pod przewodnictwem Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego przygotowującym standardy nauczania na kierunku nauki o rodzinie; brał udział w tworzeniu i realizacji programów nauczania na kierunku
nauki o rodzinie; w roku 2006 uczestniczył w pracach zespołu powołanego przez
Ministerstwo Edukacji Narodowej na rzecz założeń przedmiotu „wiedza o człowieku”. Od 2006 r. pełni w Instytucie funkcję koordynatora programu Erasmus.
Od 2002 r. pełni funkcję delegata Rektora KUL ds. współpracy z zagranicą,
Obszary wychowania.indd 139
2012-02-06 08:08:50
140
noty o autorach
w ramach której wygłosił kilkadziesiąt wykładów w środowiskach polonijnych
w Anglii, Australii, Nowej Zelandii, Kanadzie i USA.
Obszary wychowania.indd 140
2012-02-06 08:08:50