Bracia i Siostry! Drodzy Diecezjanie! 1. Papież Franciszek

Transkrypt

Bracia i Siostry! Drodzy Diecezjanie! 1. Papież Franciszek
SŁOWO METROPOLITY KATOWICKIEGO
NA UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ BOŻEJ RODZICIELKI MARYI
I ŚWIATOWY DZIEŃ POKOJU
(1 stycznia 2017 r.)
Bracia i Siostry! Drodzy Diecezjanie!
1. Papież Franciszek wystosował na pierwszy dzień 2017 roku – obchodzony
jako Światowy Dzień Pokoju – swoje orędzie, w którym składa najszczersze życzenia
pokoju mieszkańcom i narodom świata (…), życzy pokoju każdemu mężczyźnie,
kobiecie, chłopcu i dziewczynce i modli się, aby obraz i podobieństwo Boga w każdym
człowieku pozwoliły nam uznawać się nawzajem za święte dary obdarzone ogromną
godnością. Przyjmując z wdzięcznością te życzenia, przekazuję je równocześnie z całą
serdecznością Wam wszystkim, którzy stanowicie i budujecie Kościół w archidiecezji
katowickiej.
W tegorocznym orędziu papież koncentruje się na działaniu bez użycia
przemocy jako stylu polityki pokoju i prosi Boga, aby pomógł nam wszystkim kierować
się rezygnacją z przemocy w głębi naszych uczuć i wartości osobistych. Niech miłość
i wyrzeczenie się przemocy inspirują sposób, w jaki traktujemy siebie nawzajem
w relacjach międzyosobowych, społecznych i międzynarodowych. (…) Oby od szczebla
lokalnego i powszedniego aż po światowy – wyrzeczenie się przemocy stało się
charakterystycznym stylem naszych decyzji, naszych relacji, naszych działań, polityki
we wszystkich jej formach.
Ojciec Święty zauważa, że Jezus również żył w czasach przemocy. Nauczał, że
prawdziwym polem bitwy, na którym mierzą się ze sobą przemoc i pokój, jest ludzkie
serce: «Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli» (Mk 7,21). Ale
przesłanie Chrystusa w obliczu tej rzeczywistości daje odpowiedź zdecydowanie
pozytywną: niestrudzenie głosił On bezwarunkową miłość Boga, który przyjmuje
i przebacza, oraz nauczał swoich uczniów, by miłowali nieprzyjaciół (por. Mt 5,44)
oraz nadstawiali drugi policzek (por. Mt 5,39). (…) Ten, kto przyjmuje Jezusową
Dobrą Nowinę, potrafi rozpoznać przemoc, którą nosi w sobie, i pozwala, by uleczyło
go Boże miłosierdzie, przez co staje się z kolei narzędziem pojednania, zgodnie
z wezwaniem św. Franciszka z Asyżu: «Jak ustami głosicie pokój, tak a nawet jeszcze
bardziej miejcie go w sercach waszych».
Papież Franciszek stwierdza, że konsekwencją bycia uczniem Jezusa jest
przyjęcie Jego propozycji wyrzeczenia się przemocy. Zgodnie ze słowami
Benedykta XVI jest to propozycja «realistyczna, ponieważ wynika z uznania, że na
świecie jest zbyt wiele przemocy, zbyt wiele niesprawiedliwości, a zatem nie da się
przezwyciężyć tej sytuacji inaczej, jak tylko dając więcej miłości, więcej dobra. (…)
Miłość nieprzyjaciół jest zaczątkiem ‘rewolucji chrześcijańskiej’. Niestosowanie
przemocy nie polega na kapitulacji w obliczu zła (…), ale na odpowiadaniu na zło
dobrem (por. Rz 12,17-21), co pozwala przerwać łańcuch niesprawiedliwości».
1
Ojciec Święty wspomina świętą Matkę Teresę, która otrzymawszy Pokojową
Nagrodę Nobla w 1979 r., powiedziała: «W naszej rodzinie nie potrzebujemy bomb
i broni, niszczenia, by zaprowadzać pokój, ale jedynie bycia razem, miłowania się
nawzajem (…). I będziemy zdolni przezwyciężyć wszelkie zło, które jest w świecie».
Siła broni jest bowiem zwodnicza.
Nie możemy również zapominać, pisze Franciszek, o epokowej dekadzie, która
zakończyła się upadkiem reżimów komunistycznych w Europie. Wspólnoty
chrześcijańskie przyczyniły się do tego przez wytrwałą modlitwę i odważne działanie.
Szczególne znaczenie miały posługa i nauczanie św. Jana Pawła II (…).
W swoim orędziu papież Franciszek pisze również: Jeśli przemoc bierze
początek w ludzkim sercu, to bardzo ważne jest chodzenie drogą niestosowania
przemocy przede wszystkim w obrębie rodziny (…). Rodzina jest niezbędnym «tyglem»,
dzięki któremu małżonkowie, rodzice i dzieci, bracia i siostry uczą się porozumiewać
ze sobą oraz bezinteresownie troszczyć się o siebie nawzajem oraz gdzie tarcia lub
nawet konflikty muszą być przezwyciężane nie przy pomocy siły, lecz poprzez dialog,
szacunek, szukanie dobra innych, miłosierdzie i przebaczenie. Z wnętrza rodziny
radość płynąca z miłości rozprzestrzenia się w świecie i promieniuje na całe
społeczeństwo.
Zatem budowanie pokoju przez czynne wyrzeczenie się przemocy jest konieczne
i zgodne z nieustannymi wysiłkami Kościoła (…). Sam Jezus podsuwa nam
«podręcznik» tej strategii budowania pokoju w tak zwanym Kazaniu na Górze. Osiem
Błogosławieństw (por. Mt 5,3-10) nakreśla profil osoby, którą możemy nazwać
błogosławioną, dobrą i autentyczną. Jezus mówi: błogosławieni cisi, miłosierni,
wprowadzający pokój, czystego serca, ci, którzy łakną i pragną sprawiedliwości.
«Wszyscy pragniemy pokoju; tak wiele osób buduje go każdego dnia poprzez
małe gesty; wielu cierpi i z cierpliwością znosi trud tak licznych usiłowań, by go
budować». W 2017 r. starajmy się, poprzez modlitwę i działania, stawać się ludźmi,
którzy wygnali przemoc ze swego serca, słów i gestów oraz budować wspólnoty bez
przemocy, które troszczą się o wspólny dom. «Nic nie jest niemożliwe, jeśli zwracamy
się do Boga w modlitwie. Wszyscy mogą być twórcami pokoju».
Bracia i Siostry!
2. O północy rozpoczął się nowy rok – 2017! W pierwszych godzinach tego roku
przychodzimy do Boga, aby Jemu powierzyć ten nowy czas. Przychodzimy, aby Panu
Bogu powiedzieć, że Mu ufamy i w Niego wierzymy. Przychodzimy, aby prosić o pokój
na świecie, a także o to, by ten nowy rok był dla nas i dla naszych bliskich błogosławiony
pokojem, udany i szczęśliwy. Nasze prośby składamy w dobre dłonie Świętej Bożej
Rodzicielki z nadzieją, że jako Wspomożycielka Wiernych i Królowa Pokoju będzie
wspomagała nasze ludzkie starania o pokój i pojednanie w ludzkiej rodzinie, także
w rodzinie Polaków!
Naszą nadzieję wzmacnia fakt, że w roku 2017 przypada 100-lecie objawień
w Fatimie, co jest motywem, aby odnowić nabożeństwa maryjne w I sobotę miesiąca
i osobiście oraz wspólnotowo poświęcać się Niepokalanemu Sercu Maryi. W tym roku
podejmiemy trud pielgrzymowania do Turzy – zwanej śląską Fatimą – i do
Częstochowy w 300-lecie koronacji cudownego obrazu Czarnej Madonny.
Rok 2017 to także Rok św. Brata Alberta. Rozpoczął się 25 grudnia 2016 r.,
czyli w dniu 100. rocznicy śmierci Świętego i potrwa do kolejnych świąt Narodzenia
Pańskiego. Niech ten czas będzie okazją do kontynuowania dzieł miłosierdzia. Do ich
podejmowania wezwał nas papież Franciszek w Liście apostolskim Misericordia
2
et Misera, napisanym na zakończenie Roku Miłosierdzia. Przykład charytatywnych
działań św. Brata Alberta może stać się inspiracją do wyrażenia czynami miłosierdzia
tego, co będziemy głosić, realizując temat roku duszpasterskiego: „Idźcie i głoście”.
Zgodnie z wezwaniem tego Świętego mamy być dobrzy jak chleb. Wykorzystajmy
zatem ten rok do szerzenia postaw miłosierdzia i podejmowania konkretnych czynów.
Jednym z nich może być włączenie się w akcję ogłoszoną przez Caritas Polską
„Rodzina – Rodzinie”. Polega ona na wsparciu konkretnych syryjskich rodzin,
poszkodowanych w wyniku konfliktu zbrojnego w Syrii. Na stronie internetowej:
www.rodzinarodzinie.caritas.pl można dowiedzieć się, jakie są konkretne potrzeby
tamtejszych rodzin i w jaki sposób możemy im zaradzić. Rodzinom mogą pomagać
poszczególne rodziny, osoby indywidualne, stowarzyszenia i wspólnoty oraz parafie.
Zachęcam więc i proszę, aby każda parafia archidiecezji katowickiej pomogła
przynajmniej jednej syryjskiej rodzinie wskazanej przez Caritas Polską. Niech
konkretną realizację tej zachęty i prośby podejmie Parafialny Zespół Caritas!
Drodzy Diecezjanie!
W dniu dzisiejszym proszę też o materialne wsparcie dla Wyższego Śląskiego
Seminarium Duchownego w Katowicach, zaś wszystkim dobrodziejom tej instytucji,
wspierającym ją duchowo i materialnie, składam szczere Bóg zapłać! Wasza materialna
pomoc jest tym cenniejsza, że podjęliśmy konieczne prace remontowe i modernizacyjne,
które potrwają kilka lat. Alumni naszego seminarium, którzy w stuosobowej wspólnocie
przygotowują się do kapłaństwa, razem ze swymi przełożonymi spłacają wobec Was
dług wdzięczności codzienną modlitwą za dobrodziejów i w ich intencjach. Jednak
seminarium duchowne to nie tyle mury, co żywa wspólnota powołanych, którzy
przygotowują się do wyłącznej służby Ewangelii w naszej archidiecezji i na misjach.
Trzeba naszej wspólnej troski, przede wszystkim modlitwy, aby ta wspólnota
wzmacniała się nowymi powołaniami, dlatego naszą powinnością jest wołanie do Pana
żniwa, aby posłał robotników na swoje żniwo. Usilnie Was proszę o wytrwałą modlitwę
o nowe powołania i o umocnienie powołanych, aby wytrwali na wybranej drodze
i pozostali wierni powołującemu – Jezusowi Chrystusowi i Jego Kościołowi!
Drodzy Diecezjanie!
3. Przed nami uroczystość Objawienia Pańskiego, czyli objawienia się Boga
człowiekowi w Jezusie Chrystusie, zwana także świętem Trzech Króli. Uroczystość ta
podkreśla mocno powszechność Kościoła oraz jego misyjny charakter. Dziękujemy
za dar Kościoła. Wyrażamy tę wdzięczność przez wspieranie dzieł misyjnych i przez
uświadomienie sobie osobistej odpowiedzialności za losy Ewangelii w najbliższym
środowisku. Objawienie Pańskie jest także patronalnym świętem Papieskiego Dzieła
Misyjnego Dzieci. Wszystkim młodym angażującym się w dzieła misyjne, zwłaszcza
w akcję kolędników misyjnych, błogosławię i zachęcam ich do dalszej pomocy
w szerzeniu Dobrej Nowiny!
Nasza chrześcijańska radość w dniu Objawienia Pańskiego niech wyrazi się
przede wszystkim poprzez udział we Mszy Świętej, co jest tym bardziej możliwe,
iż od niedawna jest to dzień wolny od pracy!
W związku z tą uroczystością w wielu miejscowościach organizuje się Orszaki
Trzech Króli, które umożliwiają wspólnotowe, rodzinne przeżywanie tego Święta.
Włączmy się w te obchody i idźmy razem z Mędrcami do Chrystusa, aby Go odnaleźć
i oddać Mu pokłon. Serdecznie zachęcam do udziału w Orszakach, które organizują
poszczególne parafie, miasta i wspólnoty. Wpisują się one w hasło trwającego roku
duszpasterskiego: „Idźcie i głoście”. Głoście Dobrą Nowinę Jezusa Chrystusa! Idźcie
3
i głoście Jego orędzie pokoju i miłości! Szczególnie serdecznie zapraszam do udziału
w Orszaku Trzech Króli w Katowicach, który wyruszy spod katedry ok. godz. 13.30,
bezpośrednio po Mszy św. o godz. 12.00.
Bracia i Siostry! Nad każdym z Was wypowiadam błogosławieństwo:
Niech cię Pan błogosławi i strzeże.
Niech Pan rozpromieni swe oblicze nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską.
Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem (Lb 6,24-26).
W duchu radości płynącej z objawienia się Boga w Jezusie Chrystusie znakiem
pasterskiego błogosławieństwa znaczę każdy dzień nowego roku: W imię Ojca i Syna,
i Ducha Świętego.
† Wiktor Skworc
ARCYBISKUP METROPOLITA
KATOWICKI
Katowice, 27.12.2016 r.
VA I – 7747/16
Zarządzenie:
1. Słowo pasterskie należy odczytać w niedzielę, 1 stycznia 2017 r. w ramach
homilii.
2. Zgodnie z tradycją jako pieśń na wejście w uroczystość Świętej Bożej
Rodzicielki Maryi śpiewamy hymn do Ducha Świętego – Przybądź, Duchu
Stworzycielu.
3. Niech naszym wołaniem o działanie bez użycia przemocy, wyrażające styl
polityki pokoju, będą Suplikacje odśpiewane po każdej Mszy św.
4. Przypomina się, że w dniu 6 stycznia przypada Dies Episcopi – 19. rocznica
święceń biskupich Arcybiskupa Katowickiego Wiktora, co jest okazją do
modlitwy za niego, jak również za biskupów pomocniczych w 2. rocznicę ich
święceń.
5. Wszyscy kapłani zaproszeni są w tym dniu do koncelebry uroczystej Mszy św.
pontyfikalnej w katedrze o godz. 12.00.
6. Wszystkie potrzebne informacje na temat programu „Rodzina – Rodzinie” są
dostępne na stronie internetowej: www.rodzinarodzinie.caritas.pl – należy ją
udostępnić wiernym w gablotkach i gazetkach parafialnych oraz na stronach
internetowych parafii.
† Marek Szkudło
WIKARIUSZ GENERALNY
4
RODZINA RODZINIE – Serwis spersonalizowanej pomocy dla ofiar konfliktu syryjskiego
www.rodzinarodzinie.caritas.pl
INSTRUKCJA
Program Rodzina Rodzinie polega na objęciu wsparciem rodzin poszkodowanych w wyniku konfliktu zbrojnego w
Syrii przez osoby, rodziny, wspólnoty, parafie, diecezje oraz zgromadzenia zakonne w Polsce. Chcielibyśmy pomoc
uczynić spersonalizowaną w nawiązaniu do tego co mówił Papież Franciszek: „Uchodźcy to nie liczby, tylko osoby,
które mają twarze, imiona i historie życia i odpowiednio do tego należy ich traktować”.
Komu pomagamy?
1. Potrzebującym Syryjczykom w Aleppo w Syrii
2. Uchodźcom z Syrii w Libanie
3. Ubogim Libańczykom dotkniętym kryzysem uchodźczym
Jak można pomóc?
Każde środowisko, wspólnota czy dowolna osoba może wesprzeć rodziny syryjskie i libańskie za pośrednictwem
strony internetowej www.rodzinarodzinie.caritas.pl
Na stronie internetowej, w sekcji RODZINY OCZEKUJĄCE NA WSPARCIE przedstawione są dwie rodziny:
- pierwszą rodzinę można wesprzeć przekazując dowolną, stałą kwotę przez okres sześciu miesięcy, włączając
się do zbiórki na rzecz rodziny wraz z innymi darczyńcami. Przy tej rodzinie widzimy koło wykresu informujące,
ile środków potrzeba do objęcia rodziny systematyczną pomocą. Opcja ta dedykowana jest darczyńcom
indywidualnym.
- drugą rodzinę można objąć pomocą całościową zostając jej patronem przez 6 miesięcy, pokrywając w całości
potrzebny jej budżet. Opcja ta dedykowana jest parafiom, wspólnotom, instytucjom.
Po wyborze rodziny należy wypełnić deklarację pomocy finansowej zobowiązującą do przekazywania
konkretnych kwot przez okres 6 miesięcy. Do godziny czasu po wypełnieniu ankiety na wskazany w deklaracji
mail przyjdzie korespondencja informująca o sposobie finansowania wybranej rodziny.
Oprócz zobowiązania do wsparcia wybranej rodziny przez okres 6 miesięcy można wykonać Gest Solidarności –
czyli dokonać jednorazowej wpłaty w dowolnej wysokości. Wpłata ta zostanie przeznaczona na uzupełnienie
brakujących środków dla rodzin lub objęcie pomocą kolejnych poszkodowanych.
Na stronie www.rodzinarodzinie.caritas.pl znajdują się dwie listy rodzin: oczekujące na wsparcie oraz
wspierane. Można przeczytać ich krótki opis, zobaczyć zdjęcia oraz poznać skalę potrzeb.
W dolnej części strony znajduje się sekcja darczyńców, w której możemy zobaczyć listę osób indywidualnych i
instytucjonalnych tworzących wspólnotę darczyńców.
Na stronie internetowej znajdują się także informacje dotyczące sytuacji humanitarnej w Syrii oraz sytuacji
uchodźców syryjskich w Libanie.
Osobną sekcję stanowi zbiór dokumentów nauczania Kościoła dotyczący kwestii uchodźców i migrantów.
Aby ułatwić realizację akcji oraz jej promocję, można uzyskać plakaty, ulotki programu, modlitewniki z
modlitwą o pokój oraz wzory listów do wspólnoty parafialnej zapraszające do zaangażowania się w pomoc
pisząc na adres [email protected]
5