Turcja Karadeniz

Turcja
Stolica:
Ankara
Powierzchnia:
783 562 km²
Ludność:
77 804 tys.
Waluta:
lira turecka (TRY), 1 TRY = 100 kuruszy
Napięcie:
220 V
Język:
turecki
Wiza:
wiza turystyczna jest wymagana (płatna na lotnisku lub granicy)
Regiony:
Alanya, Anatolia Centralna, Anatolia Południowo - Wschodnia, Anatolia Wschodnia,
Ankara, Antalya, Ayvalik, Belek, Bodrum, Cesme, Cukurova, Dalaman - Fethiye,
Istambuł , Izmir, Karadeniz, Kemer, Kusadasi, Marmara, Marmaris, Side, Tracja
Karadeniz
Krótka informacja
Świadectwo dawnych kultur, perły architektury osmańskiej i spokojne, nadmorskie kurorty.
Informacje ogólne
W regionie Kardeniz pojawiają się najczęściej turyści, którzy poznali już uroki Turcji i chcą przyjrzeć się nieco innej krainie oddzielonej od reszty kraju
pasmem gór. Ziemie te wyróżnia nie tylko geografia, ale także żywiołowa muzyka i taniec, objawiające się w kulturze i obyczajach regionalnej
społeczności. Spokojne życie wiodą tam Lazowie o jasnej skórze i dużym poczuciu humoru, posługujący się w niektórych rejonach na wschodzie
dialektem ormiańskim i gruzińskim. W Kardeniz nie brakuje odludnych plaż i tradycyjnych osad rybackich zmagających się z dosyć kapryśną pogodą
wybrzeża. Znad morza labirynt dróg prowadzi do wnętrza kraju, gdzie na podróżników czeka dziewicza przyroda skrywająca zabytkowe budowle i
urokliwe miasteczka.
Pas wybrzeża Morza Czarnego, zwany również Karadeniz, zajmuje północną Turcję i oddzielony jest od reszty kraju Górami Pontyjskimi graniczącymi
na południu z Anatolią Centralną i Wschodnią. Królestwo porośnięte bujną roślinnością zawdzięcza swój wyjątkowy krajobraz wiatrom wiejącym od
strony Morza Czarnego i częstym opadom deszczu nękającym delty rzek. Jeżeli ktoś nie ma możliwości zwiedzania regionu od strony lądu,
alternatywnie może wybrać się w ciekawy rejs z Istambułu do Rize, zahaczający o kilka najciekawszych miast wybrzeża.
Dla starożytnych Greków Morze Czarne było przerażającym akwenem połączonym jaskiniami z Hadesem, z którego wyłaniali się złowrodzy
barbarzyńcy. Wybrzeże miało być także domem bojowych Amazonek, ojczyzną Madei – zdradzonej kochanki mitologicznego Jazona i celem
Argonautów poszukujących słynnego „złotego runa”. Z Rzymianami potyczki o Anatolię prowadził król Pontu Mitrydates VI Eupator, a mieszkańcy
bizantyjskich ośrodków nad morzem nieustannie wywoływali religijne wojny. Karadeniz pamięta także okres Zdobycia Konstantynopola w roku 1204
oraz zakładane tam kolonie genueńskie i weneckie. Stabilizacja przyszła wraz z panowaniem osmańskim, które wyparło ludność chrześcijańską,
chociaż jeszcze w wieku XIX doszło tam do imperialnych wojen między Turcją a Rosją. Region nigdy nie należał do najbogatszych, dlatego nie
rozwinęła się tam masowa turystyka, niemniej w wielu miejscach można natknąć się na nienaruszone ludzką obecnością plaże, tradycyjne, rybackie
osady oraz miejsca ważne dla rozwoju chrześcijaństwa.
Obok Istambułu jednym z najważniejszych i największych miast tureckiego wybrzeża Morza Czarnego jest Trabzon, antyczny Trapezunt, którym byli
oczarowani podróżnicy zaglądający tam z różnych stron świata. Pierwszą osadę na płaskim szczycie (stąd pierwotna nazwa: „trapeza”), założyli w VIII
w. p.n.e. koloniści z Miletu. Rozwijający się w czasach rzymskich i bizantyjskich ośrodek funkcjonował jako jedna z odnóg „jedwabnego szlaku”. Złota
era trwała długo za sprawą kupców pojawiających się w coraz większym mieście oraz dzięki Mongołom, którzy swoje wpływy przesunęli na Turcję.
Piękne księżniczki cementowały polityczne więzi między chrześcijańskimi i muzułmańskimi władcami, a w Trapezuncie nieustannie pojawiały się
wybitne osobistości z zachodu. Miastem władali między innymi Selim I i Sulejman Wspaniały, za czasów których wzniesiono wiele wystawnych
gmachów publicznych i prywatnych. Chociaż okres morskiej świetności skończyły się w wieku XIX, warto zatrzymać się tam na dłużej, by zwiedzić
rzymskie mury, bizantyjskie świątynie, cytadelę i pałac cesarki oraz katolicki kościół św. Marii – ostatni zabytek z czasów zachodniej dominacji.
Interesujące pamiątki można kupić na deptaku Kunduracilar prowadzącym do egzotycznego bazaru ozdobionego największym w mieście meczetem
Carsi Camii z późnogotyckim wnętrzem. Skarbem architektury jest także sam budynek Muzeum Trabzonu z salami przybliżającymi styl życia
osmańskiej burżuazji i prezentującymi znaleziska archeologiczne. Jeżeli ktoś ma więcej czasu powinien przespacerować się także po Ortahisarze –
dzielnicy Starego Miasta, gdzie podziwiać można pozostałe zabytki Trabzonu. Większość turystów stacjonuje w mieście dysponującym dobrą bazą
noclegową w drodze do zwiedzania najważniejszego zabytku w regionie – bizantyjskiego klasztoru Sumela. Warto także zatrzymać się przy
wyjątkowym kościele Aya Sofia z XIII wieku, by z turystyczną ciekawością wpatrywać się w płaskorzeźby noszące wpływy gruzińskie i armeńskie oraz
freski nieustępujące najznamienitszym malunkom z europejskich świątyń.
Amasra – wyjątkowo urokliwy kurort usytuowany na skalistym cyplu pomiędzy dwoma zatokami. Panują tam czasy wielowiekowej historii i turystyczna
atmosfera udzielająca się zwiedzającym pozostałości dwóch bizantyjsko-genueńskich zamków, sąsiednie wyspy z murami obronnymi i cytadelą,
bizantyjskie kościoły i dobrze prosperujące muzeum. W kurorcie znajduje się przyjemne, piaszczyste wybrzeże osłonięte falochronem oraz baza
turystyczna na przyzwoitym poziomie. Wieczorny spacer wąskimi, brukowanymi uliczkami skrywającymi przytulne restauracje i tawerny z widokiem na
zatokę jest esencją wypoczynku w tym miejscu. W nadmorskiej dzielnicy można także znaleźć sklepy z pamiątkami, dyskotekę i lunapark.
Sinop – główną zaletą niewielkiego miasteczka jest niewątpliwie malownicze położenie na półwyspie najdalej wybijającym się z linii brzegowej Morza
Czarnego. Nazwa Sinop pochodzi od imienia mitycznej królowej Amazonek, która zapragnęła zostać wieczną dziewicą. Stamtąd pochodził również
słynny greckie filozof Diogenes mieszkający przez większość życia w beczce. Historia miasta sięga aż VIII w. p.n.e., kiedy osiedlili się w tym miejscu
jońscy koloniści, a przez kolejne stulecia stacjonowali władcy Pontu, Rzymu, Bizancjum, Persów i Arabów. Wypoczynek w tym miejscu urozmaica
zwiedzanie murów miejskich, najpiękniejszego portu na wybrzeżu, XIII-wiecznego meczetu Alaettin Camii i muzeum prezentującego archeologiczne
znaleziska. Nie brakuje tam hoteli i pensjonatów o różnym standardzie, a miejskie plaże z czarnym piaskiem w niektórych miejscach uchodzą za
Wydruk ze strony http://czoporholiday.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 1/4
najpiękniejsze na wybrzeżu.
Unye – szerokie, piaszczyste plaże, wspaniałe zabytki i dobra baza noclegowa – takie turystyczne atuty określają kurort spowity historyczną aurą. Z
czasów bizantyjskich pozostał między innymi zamek, interesujące są pontyjskie grobowce wykute w skale, a ciekawym wnętrzem zaprasza do siebie
zabytkowa łaźnia turecka. Z zakwaterowaniem nie ma problemu dzięki rozmaitej bazie noclegowej, natomiast głównym powodem ściągającym
turystów w upalne dni są najlepsze i najdłuższe plaże w tej części rozbujanego wiatrem Morza Czarnego.
Akcakoca – jeżeli komuś będzie dane wypoczywać w tym miejscu, z pewnością skorzysta z długiego, piaszczystego i dobrze zagospodarowanego
wybrzeża nagradzanego nagrodami turystycznymi za czystość i dobre utrzymanie. Szczególnie latem hotele wypełniają się tam gośćmi spacerującymi
do późnych godzin po głównej promenadzie kurortu. Na piwo najlepiej wybrać się wieczorem do którejś z tawern ustawionych na piasku, by z zadumą
obserwować widowisko prezentowane przez zachodzące słońce.
Giresun – ufortyfikowane urwiska nadmorskiego kurortu sprawiają, że obok typowo wypoczynkowej, można poczuć tam historyczną atmosferę
sięgającą czasów rzymskich, bizantyjskich i perskich. Przyjemne jest także położenie wśród czereśniowych sadów oraz łagodna zabudowa z bazą
noclegową na każdą kieszeń. Oprócz zamku z miejskim parkiem można tam zwiedzić muzeum, kilka meczetów i mauzoleum tureckiego komendanta.
Miasto jest dobrą bazą wypadową na wyprawy w góry Pontyjskie oraz na zwiedzanie wyspy Ares, którą Amazonki uważały za miejsce święte.
Tirebolu – piękny kurort położony nad zatoką między dwoma półwyspami ozdabia zamek św. Jana zbudowany w XIV w. dla genueńskiego garnizonu
i okoliczne uprawy orzechów laskowych. W starożytności był to ważny port handlowy, który przekształcił się w przyjemną miejscowość z kilkoma
piaszczystymi plażami i bazą noclegową o zróżnicowanym standardzie. W wolnym czasie można wybrać się na zwiedzanie okolicznych twierdz.
Gerze – jedna z niewielu miejscowości wypoczynkowych na tureckim Wybrzeżu Morza Czarnego, która zachowała charakter rybackiej wioski. Przy
kamienistym wybrzeżu wznoszą się restauracje i hotele, natomiast jadąc na zachód można trafić na kilka interesujących piaszczystych plaż.
Kuchnia
Kuchnia Turecka, mimo wielu tradycji i popularności na świecie jest kuchnia dość zróżnicowaną w zależności od regionu. Tradycyjna kuchnia
wybrzeża egejskiego różni się, choć w nieznacznym stopniu od kuchni południowo-wschodniej części kraju, a jeszcze większe różnice zauważymy
przemieszczając się wgłąb kraju i na wschód.
Kuchnia Turecka jest swego rodzaju spuścizną kuchni Imperium Osmańskiego, w którego skład wchodziła przez wiele stuleci między innymi Azja
Mniejsza. Uważa się, że jej kolebką była kuchnia Pałacu Topkapi, gdzie urzędujący sułtani najmowali najlepszych mistrzów sztuki kulinarnej. Ze
względu na dość dużą ekspansywność Turcji kultura, ale także i tradycyjna kuchnia znalazła uznanie w wielu krajach Bliskiego Wschodu, na
Bałkanach, a także w centralnej Europie. Przenikanie tradycji kulinarnych odbywało się jednak w obie strony, toteż obecna kuchnia turecka
wzbogacona jest o
tradycje greckie czy tez orientalne. W miejscowościach nadmorskich
zauważyć można też silne wpływy kuchni
śródziemnomorskiej bogatej w warzywa i aromatyczne przyprawy.
Mimo wpływów tylu kultur kuchnia turecka nie jest zbyt skomplikowana i bazuje na prostych połączeniach smaków. Podstawą jest świeże mięso –
zwykle jagnięcina lub baranina, świeże warzywa i owoce i aromatyczne przyprawy: papryka, chili, świeża mięta czy pietruszka oraz przyprawy
korzenne (cynamon).
Najpopularniejszą potrawą, która rozpowszechniła się już w wielu krajach jest kebab, jednak tutejsza kuchnia to również wiele potraw, które można
zjeść tylko w określonych regionach Turcji. Na wybrzeżach do tradycji kuchennych należą ryby i owoce morza, a tereny górzyste, gdzie w dużej
mierze wypasane są owce, słyną z produkcji serów, jagnięciny i baraniny, a także warzyw.
Największa popularnością cieszy się, wspomniany wcześniej kebab – jest to baranina skrawana w pionowego rożna, podawana przeważnie z
chlebkiem pita z warzywami lub surówką. Typowe tureckie śniadanie składa się z chleba, nabiału w postaci serów owczych (beyaz peynir) lub żółtych
(kasar), miodu, oliwek i czasem warzyw. Dużą popularnością, zwłaszcza w obrębie miejscowości nadmorskich cieszą się przekąski (meze)
popularne również w innych krajach Morza Śródziemnego. Tureckie przekąski to głównie sałatki na bazie świeżych warzyw, warzywa zapiekane z
serem i tureckie placki pide lub lahmacun. Dla tego obszaru charakterystyczne są zupy, podawane jako drobna przekąska lub pierwsze z dań
obiadowych, a zwłaszcza, popularna również w Polsce zupa pomidorowa. Inne, cieszące się uznaniem to zupa rybna – balik oraz zupa z zielonego
groszku – bezelye.
Główny posiłek obiadowy opiera się na mięsie, do którego podawany jest ryż i warzywa. Ciekawym połączeniem jest też ryż duszony z mięsem
jagnięcym w rosole z dodatkiem cynamonu oraz pistacji. Innym daniem mięsnym, które króluje w kuchni tureckiej są pulpeciki Kofte, serwowane z
warzywami i chlebkiem pita, ryżem lub ziemniakami. Mimo wielu różnorodnych dań mięsnych uznaniem cieszą się tez gulasze warzywne.
Najważniejszym ich składnikiem jest bakłażan, który ma zastosowanie w sałatkach, marynuje się go w oliwie, zapieka, dusi z mięsem, czy serwuje
jako puree. Inne ważne składniki potraw to pomidory, papryka, cukinia, ogórki i oliwki.
Kuchnia turecka słynie również ze słodyczy, na których czele jest wytwarzana z masy sezamowej chałwa, a dzięki wpływom bałkańskim i arabskim
pełno w niej orzechów, bakalii, miodów i syropów dodawanych do ciast i ciastek. Na tureckich straganach spotkać też można rachatłukum – kolorowe
pudrowe galaretki.
Narodowym napojem, spożywanym w dużych ilościach jest cay – czarna, przeważnie słodzona herbata. Do trunków zalicza się popularną anyżową
wódkę raki o lekkim lukrecjowym smaku, którą nazywa się też „mlekiem lwa” ze względu na biały kolor, który ma po zmieszaniu z wodą.
Obyczaje
Powszechnym zwyczajem jest dawanie napiwków każdej osobie wyświadczającej nam przysługę lub za dobrze wykonaną pracę, np. portierowi,
kelnerowi czy sprzątającym w hotelu. Przyjęte jest dawanie ok. 10-15% wartości usługi. Wyjątkiem są taksówkarze, którym nie daje się napiwku, ale
zawsze można zaokrąglić rachunek.
Przed wejściem do meczetu zawsze należy zdjąć buty – wierni klękają i dotykają czołem dywanów, dlatego zwracana jest duża uwaga na
zachowanie czystości. Jeżeli jednak nie ma dywanów można wejść do środka w butach. Wchodząc do meczetu, podobnie jak do innych obiektów
kultu różnych religii, należy mieć ubiór zasłaniający ramiona i kolana. W niektórych meczetach przy wejściu można wypożyczyć pelerynę, którą
ukryje nieodpowiedni ubiór. Piątek jest uznawany przez muzułmanów za święty dzień, dlatego zwiedzający w ten dzień nie są mile widziani.
W związku z dominującym w Turcji islamem, turyści muszą dostosować się do niektórych miejscowych zwyczajów. Podczas Ramadanu, kiedy
muzułmanie od świtu do zmierzchu wstrzymują się od spożywania potraw, nie należy jeść w miejscach publicznych. Bardziej jest to przestrzegane
Wydruk ze strony http://czoporholiday.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 2/4
we wschodniej części kraju, jednak w nadmorskich kurortach nie jest mile widziane spożywanie potraw w tym czasie poza wnętrzem restauracji.
Większość z nich jest jednak wtedy zamknięta do zachodu słońca.
W Turcji, podobnie jak w krajach arabskich istnieje zwyczaj targowania się, który jest elementem tradycji zwłaszcza na bazarach. Cena specjalnie
jest zawyżana, a niepodjęcie próby jej obniżenia czasem może zostać źle odebrane.
Aktywny wypoczynek
Region Karadeniz słynie z dobrych warunków do uprawiania windsurfingu i kietesurfingu, a silne wiatry i bryza morska sprawiają, że mimo wysokiej
temperatury upały nie są bardzo odczuwalne. Długie, piaszczyste plaże łagodnie schodzące do morza, turkusowa i czysta woda sprzyjają wakacjom z
dziećmi oraz sportom wodnym. W okolicy znajduje się wiele szkół i wypożyczalni sprzętu wodnego. Przystań jachtowa oraz rejsy guletami umożliwiają
odkrywanie niewielkich zatoczek i jaskiń dostępnych tylko od strony morza.
Wycieczki Fakultatywne
Klasztor Sumela – era bizantyjska pozostawiła po sobie wiele klasztorów, które miały militarne znaczenie. Jednym z nich jest owiany legendą i
zadziwiający swoim położeniem klasztor Czarnej Madonny wzniesiony w miejscu, gdzie w roku 385 n.e. ateński mnich Barnaba odnalazł ikonę
namalowaną według przypowieści przez św. Łukasza. Rozbudowywana przez lata niewielka świątynia stała się siedmiopiętrową budową zawieszoną
na skalnej półce między niebem a ziemią. Do miejsca cudownego objawienia przez lata przybywali i składali ofiary pielgrzymi, a obecnie zjawiają się
tam turyści z aparatami fotograficznymi, uwieczniający na cyfrowych matrycach XII-wieczne wnętrza z unikalnymi freskami, świątynie, groty, kapliczki i
przede wszystkim ujmującą panoramę całej okolicy. Do klasztoru bowiem prowadzi dosyć wymagająca droga, ale bez względu na predyspozycje
kondycyjne warto ją pokonać z turystycznym zapałem.
Jezioro Uzungol– wśród gór Pontyjskich i lasów skrywa się malowniczo położone jezioro ze scenerią wzbogaconą przez drewniane chatki i
pensjonaty. Pojawiają się tam najczęściej turyści miłujący ciszę i spokój oraz wędrowcy organizujący wyprawy na okoliczne trzytysięczniki Ziyaret i
Halizden.
Okolice Sinopu – miejscowe agencje turystyczne organizują między innymi jednodniowe wycieczki poświęcone zwiedzaniu trudnodostępnych
wodospadów Tatlica i rezerwatu przyrody Sarikum oraz wyprawy nurkowe do wraków bizantyjskich statków.
Najczęściej Zadawane Pytania
Kiedy najlepiej wybrać się do Karadeniz?
Sezon turystyczny w tej części wybrzeża rozpoczyna się już w połowie kwietnia i trwa średnio do połowy października. Na wiosnę i na jesień pogoda
jest łagodniejsza i mimo zdarzających się rzadko opadów zachęca do zwiedzania. Najwięcej turystów przybywa tu od połowy czerwca do końca
sierpnia, kiedy temperatura powietrza przekracza 30°C, choć dzięki morskiej bryzie i pobliskim lasom sosnowym nie jest tak uciążliwa. Udając się na
wycieczki w głąb kraju warto pamiętać, że w lecie temperatura rośnie wraz z odległością od morza.
Jaka waluta obowiązuje w Turcji i jakie są orientacyjne ceny?
W Turcji walutą jest lira turecka – TRY, wymienna na kunysze (1 lira turecka = 100 kuruszy). Często można spotkać się z płaceniem w euro lub
dolarami, ale tylko w kurortach nadmorskich. W porównaniu z cenami w Polsce droższe jest podróżowanie (wyższa cena za benzynę) i niektóre
produkty życia codziennego. Ceny jednak znacznie różnią się między sklepami w kurortach czy przy hotelach od tych, które można spotkać na
bazarach. Tam cena nie jest obowiązująca i wręcz należy się targować, gdyż jest to uważane zazwyczaj.
Gdzie i jakie pamiątki kupić w regionie Karadeniz?
Najlepszym miejscem na zakup pamiątek są bazary, gdzie istnieje zwyczaj targowania się. Najczęściej kupowane są dywany, wyroby skórzane i
rzemieślnicze, fajki z pianki morskiej, przyprawy oraz ozdoby rzeźbione z zielonym onyksie. Popularną pamiątką są fajki wodne – nargile, oraz Nazar
zwany „Okiem Proroka” - amulet mający bronić przed zawistnym spojrzeniem. Najczęściej umieszcza się go przy lustrze, drzwiach czy jako ozdoba
czyli wszędzie tam gdzie wędruje ludzki wzrok.
Jaki czas obowiązuje w Turcji?
Czas lokalny jest późniejszy o godzinę od obowiązującego w Polsce, więc po przylocie przestawiamy zegarek o godzinę do przodu.
Jak poruszać się po Karadeniz?
Popularnym i dość tanim środkiem transportu są busy i autobusy kursujące między miejscowościami turystycznymi i większymi miastami. Polskie
prawo jazdy jest respektowane w Turcji, ale podróżując na własną rękę, np. wynajętym samochodem, musimy zwrócić uwagę na to, że przepisy
drogowe w Turcji są traktowane dość dowolnie. Ponadto, w razie stłuczki musimy być przygotowani na to, że poza miejscowościami turystycznymi nie
dogadamy się w innym języku niż turecki. Wyjeżdżając w dalszą podróż, dla własnego bezpieczeństwa warto też powiadomić hotel o planowanej
trasie i porze powrotu. Podróżując w dalsze rejony, dzięki dogodnym połączeniom między większymi miastami, wygodnym i dość tanim rozwiązaniem
jest kolej
Jakie plaże są w Karadeniz?
Najciekawsze plaże można znaleźć w pobliżu miasteczka Sinop. Plaża Karakum charakteryzuje się wyjątkowo czarnym piaskiem, niemniej
wypoczynkowi sprzyja zaplecze rekreacyjne, natomiast Akliman od północnej strony półwyspu odznacza się pasem jasnego piasku, do którego
przylegają lasy sosnowe. Piaszczyste i bezludne plaże można także znaleźć jadąc wzdłuż wybrzeża przy Garzy, z kolei w samym miasteczku znajduje
się kamieniste wybrzeże, z którego rybacy wypływają w morze. Najpopularniejszymi kurortami, w których znajduje się piaszczyste wybrzeże są:
Amasra, Unye, Akcakoca i Tirebolu.
Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego
wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.
Wydruk ze strony http://czoporholiday.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 3/4
Ważne informacje MSZ
Od obywateli polskich wymagane są wizy uprawniające do wjazdu i pobytu na terenie Turcji. Do złożenia wniosku o wizę do Turcji podróżnym zaleca
się posiadanie dokumentu podróży/paszportu ważnego co najmniej 6 miesięcy od daty wjazdu. Wymagana jest wiza elektroniczna dostępna na
stronie www.evisa.gov.tr lub na lotnisku po przylocie do Turcji wielokrotna wiza typu wklejka. Aby wjechać do Turcji podróżni powinni posiadać
dokument podróży/paszport ważny co najmniej o 60 dni dłużej niż „długość pobytu” wskazana na wizie, wizie elektronicznej, w przepisach
dotyczących zwolnienia z wizy czy zezwoleniu na pobyt.
Szczegółowe i aktualne informacje można uzyskać na stronie MSZ: www.msz.gov.pl
Najbliższe ambasady i konsulaty:
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Turcji
Turcja, Ankara, Atatürk Bulvari 241, 06-650 Kavaklidere PK-20
Tel.: +90 312 4572000+90 312 4572000, +90 312 4572001+90 312 4572001,
Tel. dyżurny: +90 312 4572000+90 312 4572000, +90 312 4572001+90 312 4572001, +90 5304691 Faks: +90 312 4678963
Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Istambule
Turcja, Stambuł, GIZ 2000 PLAZA, Ayazaga Köyü Yolu N.7, Kat:5, 34 398 Maslak - Istanbul
Tel.: +90 212 290 66 30+90 212 290 66 30 Tel.: +90 212 290 66 31+90 212 290 66 31
Tel. dyżurny: +90 530 469 18 81+90 530 469 18 81 Faks: +90 212 290 66 32
Wydruk ze strony http://czoporholiday.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
Strona 4/4