Tekst 9: Nasz cel, „Zrzesz Kaszëbskô”, nr okazowy z 5 IV 1933, s. 1
Transkrypt
Tekst 9: Nasz cel, „Zrzesz Kaszëbskô”, nr okazowy z 5 IV 1933, s. 1
Tekst 9: Nasz cel, „Zrzesz Kaszëbskô”, nr okazowy z 5 IV 1933, s. 1. Nasz cel Niejako fundamentem gmachu naszych dążeń – to cel pierwszy, streszczający się w następujących trzech wyrazach: Ideowe odrodzenie Kaszub [wszystkie wytłuszczenia w oryginale – D.Sz] Uzasadnienie tego celu z punktu widzenia czysto ideowego tkwi już w samym założeniu, albowiem nie jest on celem ostatecznym naszych idei, ale raczej ich podwaliną, bo z chwilą osiągnięcia go, staje się środkiem koniecznym, za pomocą którego przystąpić można do realizowania dalszych wytycznych: Odrodzenie Wielkiego Pomorza na podstawie kaszubszczyzny, w najszlachetniejszych zamiarach przy pomocy i współudziale Polski, dla jej dobra – nie jest bynajmniej czczym marzeniem. Oczywiście realizacja tego celu nie do nas należy, ale do pokoleń przyszłych, którym drogę torując, podajemy równocześnie i pochodnię ducha, aby wśród mroków egoizmu i ciemności pesymizmu mogły zawsze śmiało naprzód kroczyć. Dla tych nielicznych, którzy dotąd nie obniżyli orlich lotów swego ducha, niechaj te cele wysokie będą pobudką do wzniosłych czynów i puklerzem wytrwałości w pracy nad ostatnimi potomkami wielkich ongiś Pomorzan! Wszyscy zaś inni znajdą konkretne uzasadnienie konieczności odrodzenia Kaszub w obecnej sytuacji politycznej i społecznej. Tak grożące nam niebezpieczeństwo z zewnątrz, jak i zgubna dzielnicowość wewnątrz – już same przez się uzasadniają postawiony cel, a przeciwstawienie się złu pierwszemu, oraz zniwelowanie zła drugiego – są głównymi podcelami naszymi. Warunkiem zaś nieodzownym – to śmiałe, bezwzględne wypowiadanie swych myśli i bolączek ze strony ludu kaszubskiego, z naszej zaś strony – uświadamianie go w kierunku właściwym. Do tej pracy stajemy zbrojni sercami.