XX Międzynarodowy Festiwal Teatrów Plenerowych i

XX Międzynarodowy Festiwal Teatrów Plenerowych i

XX Międzynarodowy Festiwal Teatrów
Plenerowych i Ulicznych FETA
14-17.07.2016 r.
Gdańsk, Stare Przedmieście i Dolne Miasto
Wstęp wolny
W 1998 r. Gdańsk odwiedził jeden z najbardziej
znanych teatrów ulicznych na świecie – francuski
Générik Vapeur. W dniu prezentacji ich spektaklu,
ówczesny prezydent Miasta Gdańska – Tomasz
Posadzki, wręczył teatrowi symboliczny klucz do
bram miasta. Tajemnicą pozostanie, czy ten gest
miał być wyłącznie gestem symbolicznym, czy też
nie. Faktem jest, że teatr potraktował go poważnie
i klucz przyjął jako prezent, po czym zabrał go ze
sobą do Marsylii. W tej sytuacji Miasto Gdańsk
musiało zlecić wykonanie nowego klucza! Tym
razem dwóch – na wszelki wypadek.
W ubiegłym roku, po wielu latach przerwy, Francuzi ponownie odwiedzili Gdańsk – przyjechali
na FETĘ i przywieźli klucz. Ale nie po to, żeby go
nam zwrócić. Chcieli pokazać, że klucz nadal istnieje i jest w dobrych rękach.
Ta zabawna historia pokazuje jedno: oto handlarze podczas jarmarku klucze do miasta dzierżą
przez trzy tygodnie, studenci podczas juwenaliów
przez kilka dni, a teatry uliczne mają swój własny
– osobny – klucz do bram Miasta Gdańska!
Szanowni Państwo! Nadchodzi FETA. Wszystkie
bramy do Gdańska stoją przed teatrami ulicznymi
otworem! Wyjdźcie z domów, by ich przywitać.
Rozpoczynamy dwudziestą edycję festiwalu!
Zapraszam na FETĘ – Szymon Wróblewski
FETĘ 2016 przygotował zespół klubu „Plama”
Gdański Archipelag Kultury w składzie: Aleksandra Twardowska, Karolina Pacewicz, Daria Szopa, Teresa Szalecka, Marek Brand, Paweł Kubiak,
Zbigniew Wymysłowski oraz Szymon Wróblewski – szef Międzynarodowego Festiwalu Teatrów
Plenerowych i Ulicznych FETA.
In 1998 Gdańsk had a visit from one of the most
famous street theatres in the world — the French
Générik Vapeur. The day their show was put on,
the then president of the City of Gdańsk, Tomasz
Posadzki, handed the theatre a symbolic key to the
city gates. It remains a mystery whether this gesture
was supposed to be only symbolic in nature. Nevertheless, the theatre treated it seriously, accepted the
key as a gift and took it back to Marseille. The City of
Gdańsk had to have a new key made! This time there
should be two keys, just in case.
Last year, after many years had passed, the French
visited Gdańsk again — they arrived for FETA and
brought the key with them. They did not do it, however, to give it back to us. They wanted to show that
the key still existed and that it was in good hands.
What this amusing story tells us is that traders
have the key to Gdańsk for three weeks during
St. Dominic's Fair, students — for a few days
during the student festival, but street theatres
have their own, separate key to Gdańsk gates!
Ladies and Gentlemen! FETA is coming. All
Gdańsk gates are wide open for street theatres! Would you like to go out and welcome
them? We are opening the 20th edition of the
festival!
I am pleased to invite you to Feta. – Szymon
Wróblewski
FETA 2016 has been organised by the team of
Plama Gdański Archipelag Kultury: Aleksandra Twardowska, Karolina Pacewicz, Daria
Szopa, Teresa Szalecka, Marek Brand, Paweł
Kubiak, Zbigniew Wymysłowski and Szymon
Wróblewski, the director of the International
Street and Open-Air Theatres Festival — FETA.
Teatry i przedstawienia
Cia La Tal (Hiszpania — Katalonia)
“Carilló”
A3Teatr (Polska, Kleszczele) „Zmysły”
Zmyły! Kuszące, flirtujące, pociągające, szalejące,
wrzeszczące,
śpiewające
i rozśmieszające – zagadkowo, z przymrużeniem
oka, zza trzepotu rzęs uwodzą publiczność „zmysłowym” surrealistycznym kabaretem lirycznym pełnym
wokalnych popisów solo,
żartów i gagów, interakcji
z widzem dorosłym i familijnym. Śpiewające Uszy,
Stepujące Gałki Oczne
czy Nos z Gilem i machiną Ust Korali, Pomocna
Dłoń – są barwnym, absurdalnym i wywołującym
uśmiech działaniem. Absurd sytuacji idzie pod rękę
z Komizmem, a wszystko
w barwnej formie wszystkich Zmysłów. Aktorzy
nawiązują kontakt z widzem, intrygują przechodnia, wciągają go w interakcje.
antagon theaterAKTion (Niemcy) „Gingko”
Ginkgo to imponujące
przedstawienie plenerowe z
planem gry o zakresie 360°,
efektami pirotechnicznymi,
ogniem, szczudłami, wiszącymi instalacjami i muzyką
na żywo, z wyrazistymi, zapadającymi w pamięć i zarazem
poetyckimi momentami.
Historia w spektaklu nawiązuje do katastrofy nuklearnej w 1945 r. Pokazuje
ona, że nawet w na pozór
pokręconym świecie pełnym
egoizmu, wyzysku, dewastacji środowiska naturalnego
i wrogich konfliktów, natura
jednak podejmuje wysiłek,
by ochronić życie. Natura
nie ulęknie się katastrofy. Po
zrzuceniu bomby atomowej
na Hiroszimę z miłorzębu
został zaledwie zwęglony kikut, a jednak drzewo zaczyna
kwitnąć i znów budzi się do
życia. Na nieco futurystycznym tle grupa ludzi walczy o
życie, aż w końcu odnajduje
nadzieję i odzyskuje ufność
w niezwyciężoną, pozytywną
siłę natury – źródło rozwoju
i dobrobytu.
Ginkgo is an impressive
outdoor performance with
a 360° set, pyrotechnic effects, fire, stilt walking,
hanging installations and
live music which has vivid,
haunting and, at the same
time, poetic moments.
The story refers to a nuclear disaster in 1945. It
is shown how, even in a
seemingly twisted world of
egoism, exploitation, ecological devastation and hostile conflicts, nature strives to preserve life. Nature
will not yield to the fear
of catastrophe. After the
atomic strike on Hiroshima a ginkgo tree was just
a charred stump. It started
to blossom, however, and
came back to a new life. In
a somewhat futuristic setting a group of human beings struggle for their lives.
They find hope and trust in
the invincible, positive power of nature, the spring of
growth and prosperity.
The Senses could take
over any anonymous
urban space thanks to
the vital energy of the
performance and its
appealing, absurd and
amusing episodes. The
show fills a street, a park
or other urban space
with a new life and meaning. Live music, music from loudspeakers,
characters (the Singing
Ears, the Stepping Eyes,
the Huge Nose where
children can find hidden
treasures), the Special
Mouth Machine interact with the surroundings and the passing
audience in a sparkling
manner.
Burnt Out Punks (Szwecja)
“Syndrom sztokholmski”
Unikatowe połączenie teatru, cyrku i sztuki ulicznej
oraz zręcznej prezentacji
sztuk ogniowych i pirotechniki zapewnia oszałamiające doznania wizualne
publiczności
składającej
się nawet z kilku tysięcy
osób. Widzowie w każdym wieku są rozbawieni,
a czasem zdezorientowani
na skutek bliskiej interakcji
z aktorami, mrożących krew
w żyłach wyczynów kaskaderskich oraz całkowitego
braku zdrowego rozsądku!
Dziesięciolecia doświadczenia w tańcu, teatrze oraz
nowoczesnej sztuki cyrkowej sprawiają, że grupa
przenosi sztukę ogniową
na wyższy poziom.
Syndrom sztokholmski to
hardcorowe,
napędzane
ogniem i benzyną, anarchistyczne, punkowe, komediowe show cyrkowe. Na
70 minut publiczność jest
zatrzymana w roli zakładników. Burnt Out Punks
testują granice normalności oraz psychologiczne
zjawisko syndromu sztokholmskiego polegające na
tym, że zakładnicy przejawiają pozytywne odczucia
wobec swoich porywaczy.
Show szczególnie pokazuje
rolę artysty w zestawieniu
z władzą oraz cienką linię między kreatywnością
a destrukcją. Czasami trzeba coś spalić, aby móc to
potem odbudować.
The unique mixture of theatre,
circus and street art combined
with a skilled display of fire
arts and pyrotechnics create a
stunning visual experience for
audiences of several thousand
people. Viewers of all ages become amused and sometimes
bewildered by a close interaction with the actors, death-defying stunts and a total lack of
common sense! With decades
of experience in dance, theatre
and modern circus they take
fire arts to a higher level.
Stockholm Syndrome is a hard-core, fire-driven, petrol-fuelled, anarchistic punk comedy
circus show. While holding
the audience hostage for 70
minutes, they explore the boundaries of normality and the
psychological phenomenon of
Stockholm syndrome in which
hostages have positive feelings
towards their captors. The highlighted topics are; the role of
the artist versus the authority
and the fine line between being
creative and being destructive.
Sometimes you have to burn
things down in order to reconstruct them later.
Od założenia grupy LA
TAL jej koncepcja teatralna,
postrzeganie
wizualne oraz technika
interpretacji ewoluowały.
Grupa odeszła od klasycznej postaci klauna
cyrkowego, a teatr zaczął
tworzyć całe uniwersum,
w którym postacie, estetyka oraz sytuacje zostają
celowo połączone w humorystycznym,
bardzo
współczesnym teatrze.
Grupa LA TAL przygotowała wyjątkowy spektakl Carilló po odkryciu
artystycznego potencjału
tkwiącego w mechanizmie
olbrzymiego zegara, który
był częścią dekoracji w poprzednim przedstawieniu
Hora Kronobis. Spektakl
bada granice pantomimy
i pokazuje szczególną interpretację tej techniki teatralnej.
Bim-bam,
bim-bam...
słyszymy bicie zegara,
zębatki zaczynają się poruszać...Tik-tak, tik-tak...
To już czas! Na scenie pojawiają się rycerze
i klauni, kłótnie i namiętności.
Wnętrze zegara staje
się źródłem magii, która
ogarnia przestrzeń fizyczną i umysłową.
Scenografia jest nieprzewidywalna. Zawsze
pojawia się w niej jakiś
element
zaskoczenia,
a obraz jest pełen magii,
która czasem zdaje się pochodzić z baśni, a czasem
z animacji rysunkowych.
Dzięki połączeniu nadzwyczajnej
scenografii
i typowej komedii powstało przedstawienie jedyne w swoim rodzaju, które oczarowuje publiczność.
Since the company LA
TAL was founded, its
theatrical concept, visual perception and interpretive
technique
have evolved. It drifted
from using a classic circus clown figure to creating an entire universe in which characters,
aesthetics, and situations
are purposely placed in a
type of humorous theatre
that is very contemporary.
LA TAL made the unique
Carilló after they found
artistic potential in the
mechanisms of an enormous clock which was
the part of the set in the
previous show Hora Kronobis. The show tests the
boundaries of mime and
offers a singular interpretation of this theatrical
technique.
Ding-dong, ding-dong...
the clock is striking, the
gears start moving...Tic-tac, tic-tac...It’s time!
Knights and clowns appear on stage where quarrels and passions are
intermingled.
The inside of the clock is
a source of magic which
overwhelms both physical and mental space. The
set is unpredictable. There is always an element of
surprise and the magic of
the picture that at times
seems to come from fairy
tales and sometimes from
cartoon animation.
The combined effect of
this extraordinary set and
the typical kind of comedy provided by the company results in a one of a
kind street show that enchants the audience.
Theatres and performances
Cie Cacahuète (Francja) “Pogrzeb mamy”
Cie Cacahuète to jeden
z najsławniejszych francuskich teatrów ulicznych. Został założony w 1984 przez
Pascala Landareta, klauna,
linoskoczka i autora cyrkowo-muzycznych
animacji
dla dzieci. Z tego wczesnego
okresu działalności pochodzi
właśnie nazwa grupy (Fistaszki), która dzisiaj, wobec
prowokacyjnych akcji teatralnych, z których „Kakaueci”
są znani, kojarzy się raczej
z anarchizująca beztroską,
niż łakociami dla najmłodszych. Cacahuète to teatr
akcji, bezlitośnie ingerujący
w monotonię miasta. Działania Francuzów szokują,
obrażają, bawią i skłaniają
do refleksji. Miłość, rodzina, seks, patriotyzm, powaga
wieku, urzędu, śmierci – Cacahuète obśmiewają i wyszydzają wszystko, czyniąc to na
oczach rozbawionej gawiedzi.
W istocie szydzą jednak z nas.
L’Enterrement de Maman
(Pogrzeb mamy) - udawana
i bardzo groteskowa rodzina chce pochować zmarłą mamę, więc chodzi w tę
i z powrotem ulicami miasta.
Szuka cmentarza, ale niestety gubi drogę, więc próbuje
pozbyć się trumny za wszelką cenę. Czy im się to uda?
L’enterrement de Maman to
tragikomiczne przedstawienie, w czasie którego zaprasza się widzów na dziwny
i całkowicie improwizowany
spacer przez miasto. A może
wy też dołączycie do konduktu w czarnych strojach
z kwiatami?
Cie Cacahuète is one of the
most famous French street
theatres. It was founded in
1984 by Pascal Landaret, a
clown, a tightrope walker
and a creator of circus-music animations for children.
It is from this early period
of activity that the name of
the group (‚Peanuts’) originates which at present,
considering
provocative
theatre events which Cie
Cacahuète are famous for,
tends to be associated with
anarchic carelessness rather
than delicacies for children.
Cacahuète is action theatre
mercilessly interfering with
the monotony of the town.
The actions of the French
shock, offend, entertain and
encourage reflection. Love,
family, sex, patriotism, the
seriousness of age, a post, death — Cacahuète laugh and
jeer at everything in front of
the amused crowd. They actually jeer at us though.
L’Enterrement de Maman
(Mom’s Funeral) - a fake
and very grotesque family
is walks up and down the
streets of the city to bury the
dead mother. They look for a
cemetery, but unfortunately
they lose their way. They try
to get rid of the coffin by any
means. Will they succeed?
L’enterrement de Maman
presents a tragicomic situation in which viewers are
invited to an improbable and
constantly improvised walk
through the city. What about coming in black clothes
holding flowers?
Teatr 3.5 (Polska, Dzierzgoń)
„Inżynieria Marzeń”
Nazwa teatru bierze się
z podziału liczby siedem na
pół. Taki zabieg miał symbolicznie umieszczać pracę
zespołu, gdzieś w „połowie
drogi”, wiecznym poszukiwaniu i dążeniu do niemożliwego. Na zespół Teatru 3.5
składają się głównie przedstawiciele pokolenia krzemowych technologii i internetu, podział poprzedzony
kropką jest zatem swoistym
oznaczeniem czasu, w którym przychodzi tworzyć.
W przedstawieniach Teatru
3.5 ważną rolę odgrywają
metafory i wieloznaczność
obrazów. Podstawą budowy
języka, są niemal zawsze improwizacje komponowane
później w precyzyjne działania. Dzierzgońska formacja nie chce poddawać się
klasyfikacjom i przyjętym
regułom. Wciąż szuka, odkrywa, sprawdza „co jest za
kolejnymi drzwiami”…
The name of the company
comes from dividing seven
in half. It is supposed to
symbolise the work of the
group which is somewhere
‚half way’ of constant search
and pursuit of the impossible. The theatrical group
is mainly composed of the
representatives of silicon
technologies and the Internet generation. The division
with a point is a sign for the
time when the company
happens to create.
Dansk Rakkerpak (Dania)
“Big Bang Company”
Do grupy Big Bang Company należą Nicko i Speedy, duet artystyczny, który
występuje razem przez całe
życie, polski dyrygent Tomazjewski oraz solowy zespół cyrkowy. Ich show było
kiedyś znacznie lepsze, ale
artyści nadal odgrywają swoje role z dużym wdziękiem,
pewnością siebie, pogardzając śmiercią – w wielkim finale Speedy zostaje wystrzelony nad publicznością jako
ludzka kula armatnia! Big
Bang Company to przedstawienie zawierające także
głębszą refleksję, poruszające
takie tematy jak partnerstwo
i przyjaźń na całe życie, kryzysy, kompromisy i wielka
miłość do swojej profesji. Jest
pełne zakurzonej cyrkowej
nostalgii i prezentowane jest
przy użyciu oryginalnego,
komicznego języka teatru ruchu, który przyciąga zarówno
dzieci, jak i dorosłych.
Big Bang Company is
composed of an artistic
duo, Nicko and Speedy,
who have appeared together for a lifetime, their
Polish conductor Tomazjevski and his one-man
circus band. The show has
definitely seen better days,
but it is performed with
great charm, confidence
and contempt for death –
in the grand finale Speedy
is fired over the audience
as a human cannonball...
Big Bang Company is a
meaningful performance
about lifelong partnership,
friendship, crises, compromises and great love for
a profession. The performance oozes dusty circus
nostalgia and is shown
using Dansk Rakkerpak’s
unique, comical, physical
theatre language that appeals to both children and
adults.
Cie Abozeta (Francja) “Un bâton dans la rue “
Żonglerzy, muzycy, szczudlarze i akrobaci — wszyscy mają stopy na ziemi, ale
głowy w chmurach. Tkają
sieć ruchomych, złożonych
obrazów za pomocą nici,
pokazywanych na żywo eksperymentów oraz poetyckiej ekspresji. Przenoszą nas
w zupełnie nowy świat
umiejscowiony gdzieś pomiędzy niebem a ziemią,
w którym na przemian splatają i rozplatają swoje ciała,
szczudła, żonglowane piłki
oraz maczugi, sny i humor…
Jugglers, musicians, stilt
walkers and acrobats —
they all have their feet on
the ground and their heads
in the clouds. They weave a
web of moving multifaceted pictures from the strings of live experimentation
and poetic expression and
bring us into a brand new
world between the skies
and the ground where they
mingle and untangle their
bodies, stilts, juggling balls
and clubs, dreams and humour…
Divadlo Continuo (Czechy) “Now...?”
KataKraK (Hiszpania — Katalonia)
„L’Animalada”
L’Animalada obejmuje ruchomą kolekcję 25 autonomicznych wielkoformatowych gier.
Osobliwa, wędrująca fauna
wykonana ze znalezionego
i odzyskanego materiału stanowi wyzwanie dla koordynacji ruchów, umiejętności,
sprytu i strategii. Nawiązuje
interakcję z publicznością, wykorzystując jej pomysłowość.
Przyłączycie się do zabawy?
L’Animalada involves an
itinerant collection of 25
autonomous large-format
games. A peculiar, travelling fauna made from some
found and recycled material
that challenges our coordination, skills, wit and sense
of strategy to interact with
us and use our ingenuity.
Would you like to play?
Ten spektakl to swoisty teatralny eksperyment, spektakl „nadawany na żywo”
czyli „teraz”. Wszystko dzieje
się w teraźniejszości, aktorzy
swobodnie improwizują pod
wpływem miejsca i publiczności. Zacierają się granice
między sceną a widownią,
przestrzeń zmienia się wraz
z trwającym przedstawieniem.
Czy jesteśmy zdolni powiedzieć coś prawdziwego?
Czy zdołamy zaakceptować
nasze doświadczenia, uczucia, obrazy z naszych snów?
„Teraz..?” to próba oddania
stanów naszej duszy w prostym przekazie za pomocą
ruchu scenicznego i różnorodnych środków wizualnych. Inspiracją dla spektaklu były wspomnienia ludzi,
ich doświadczenia, marzenia
i spostrzeżenia zebrane
w życiu codziennym. Continuo podejmuje próbę dyskusji na temat tego, co nas tak
naprawdę kształtuje: własne
odczucia i doświadczenia czy
raczej wpływ środowiska, zasłyszane wiadomości z radia,
prasy czy telewizji?
“Now…?” As for the new
street project the members of
Continuo Theatre use a lot of
improvisation and response to
the stimuli from the place where a particular performance will
take place. Such approach also
influences the use of the space
for the performance.
Are we able to say anything authentic or is it possible nothing
but to copy, cut, and patch together? Are we able to accept
our experiences, feelings, states, pictures from our dreams?
“Now..?”is an attempt to transfer these pre-verbal states of the
soul into such a form which can
be communicated to other people even if it is not expressed
in words. It is expressed in the
movement of the performers´
bodies and various visual means. Radio news, newspaper
articles, generally accepted
“truths”, which are never discussed, and topics which are
discussed all the time, dreams
and the latest experiences of all
the Continuo members – all
these have become the sources
of the new performance.
Teatry i przedstawienia
eVenti Verticali (Włochy) “Wanted”
Włoska grupa eVenti Verticali to teatr łączący akrobacje na linie, ekspresję
teatralną i technologie cyfrowe.
Teatr założyli w 2006
r. dwaj bracia, Andrea
i Luca Piallini i w tym roku
świętują swoją 10. rocznicę działalności właśnie tu,
w Gdańsku, gdzie po raz
pierwszy pojawił się pomysł realizacji przedstawienia w przestrzeni pionowej.
W 2012 r. zaczęli rozważać
użycie w przedstawieniach
technologii
cyfrowych
i zaczęli rozwijać system
interaktywnej wideo scenografii, która stanowi tło
opowiadanych
historii.
W ten sposób powstało
przedstawienie
Wanted.
Od tej pory zostało zagrane na ponad 50 festiwalach
w Europie i na świecie.
The Italian group eVenti
Verticali is a vertical theatre company that combines rope acrobatics with
theatrical expression and
digital technologies.
The company was founded
by two brothers, Andrea
and Luca Piallini, in 2006
and this year it is celebrating its 10th anniversary
of activity right here in
Gdańsk where they had
their first idea to set the
show in vertical spaces.
In 2012 they started contemplating the use of digital technologies in their
shows developing a system
of interactive video stage
design which accompanies
story-telling. That is how
the show Wanted was created. Since then it has been
put on at over 50 festivals
in Europe and elsewhere.
Mr Pejo’s Wandering Dolls (Rosja)
“The Last Bastion”
Ostatni bastion starego
teatru – przedstawienie
w stylu bufonady, które niknie powoli pod naciskiem
współczesnej,
awangardowej sztuki konceptualnej.
Występują
w nim tradycyjni mieszkańcy domku z kart, Pulcinella i Pierrot, Aktorka
i Aktor – Komedianci. Jak
przystało na prawdziwą
bufonadę, przedstawienie
jest pełne zaskakujących
tricków i mitycznych postaci, jak. np. Minotaur, który
symbolizuje irracjonalność
teatru. Przedstawienie zgłębia problem wewnętrznej
agresji i fikcyjnych granic
wytyczanych przez ludzi,
ukazuje też odwieczny
związek między widownią a
aktorami. „Ostatni bastion”
to zabawne, prowokujące
przedstawienie. Publiczność jest bombardowana z
katapulty, bohaterowie budują barykady, próbują dezerterować, wywieszają białą flagę. Sztuka jest zabawna
i ekscytująca, inteligentna i
groteskowa. Dla każdego
widza.
A last stronghold bastion of
the old theatre,- the buffoon
market spectacle, which is
disappearing under the rush
of the contemporary “avant-guard” conception art.
Traditional inhabitants of
the card house – Polichinelle
and Pierrette – an Actor and
an Actress – the Comedians.
As a real buffoonery, the performance is full of sudden
tricks and mythical creatures, like the Minotaur, who
symbolizes the irrational in
the theatre. The performance researches the problems
of the inner aggression, the
sham borders put by people.
By the highest standards, it
learns eternal relations between the audience and the
actors. The Last Bastion is
a funny provocative performance. The audience is fired
upon with the catapult. The
characters build barricades,
try to desert, put out a white
flag. Nevertheless, the show
is funny and excitable, intellectual and buffoon, bright
and grotesque. Suitable for
the general public.
Serious Clowns (Niemcy, Izrael) “The Lost Wheels of Time”
Magik w swoim ogrodzie
konstruuje wehikuł czasu.
Tymczasem do ogrodu zakrada się głodny Królik, żeby
ukraść kilka marchewek.
Czarodziej łapie Królika
i postanawia przetestować
na nim swój wehikuł czasu.
Królik wychodzi z wehikułu jako zmęczony starzec
i wkrótce umiera, więc Czarodziej musi znaleźć jakiś sposób, żeby cofnąć koła czasu…
Inspiracją dla spektaklu
były dwie historie: „Alicja
w Krainie Czarów” autorstwa
Lewisa Carolla i „Opowieść
o utraconym czasie” Eugena
Schwartza. Przeznaczony początkowo dla dziecięcej widowni spektakl jest zabawny,
poetycki, interaktywny, ma
jasne i ciemne strony, i jak się
okazuje, absorbuje nie tylko
dzieci, ale i dorosłych.
Spektakl jest wynikiem współpracy między Adamem Readem (Cirque Du Soleil, Derevo) i Fyodorem Makarovem
(Slava’s Snowshow, Teatr Ish).
A Magician has created a
Time Machine in his garden. A hungry Rabbit comes to the garden to steal
a few carrots. The Wizard
catches the Rabbit and
decides to test on him his
Time Machine. The Rabbit comes out as an old weary man and soon dies. The
Wizard must find way to
turn the Wheels of Time
backwards...
The show is a collaboration between Adam Read
(Cirque Du Soleil, Derevo) and Fyodor Makarov (Slava’s Snowshow,
Ish Theater). Originally
created for children audience, the show is funny,
poetic, interactive, has its
light and dark sides, and is
enthralling both for children and adults. The show
was inspired by two stories:
“Alice In Wonderland”
by Lewis Caroll and “The
Tale Of Lost Time” by Eugene Schwartz.
Cie Kumulus (Francja)
“The Deafening Silence”
Surowa
rzeczywistość
i czysta wrażliwość – to cały
sekret grupy Kumulus. Kumulus proponują teatr polityczny, który czerpie inspiracje z aktualnych wydarzeń.
Zachęcają publiczność do
refleksji na temat współczesnego świata poprzez różne
formy inscenizacji, które
odzwierciedlają stopniowy
upadek nowoczesnego, zabłąkanego społeczeństwa.
Ich produkcje takie jak The
Squames, The Homeless,
Everything is OK oraz Lease for Sale są pokazywane
w przestrzeni publicznej, by
skonfrontować widzów z ich
własną codzienną rzeczywistością.
Deafening Silence – globus,
maska samochodu, klatka
dla ptaków, lalka, pralka…
Wszystkie te popsute śmieci
wysypały się z kontenera i są
odholowywane przez grupę
słaniających się na nogach
postaci, które przenoszą je
gołymi rękami i siłą własnej woli. Powłóczą wolno
nogami, stawiają chwiejne
kroki, ich twarze są pokryte
kurzem. Są tu takie postacie
jak klaun, policjant, prostytutka, poeta oraz inni, którzy
z trudem poruszają się miedzy śmieciami, rzucają je na
asfalt i zmieniają przestrzeń
w wysypisko. W krzyczącej
hałaśliwie ciszy, przy dźwięku trących o ziemię szczątków, trzasków i podczas
niemych spotkań mężczyźni
i kobiety próbują odnaleźć
jakiś sens w labiryncie gruzu.
Choreografia cieni podtrzymuje ich opór, przesuwa pole
walki w nieznane rejony,
gdzie następuje konfrontacja
szaleństwa mądrych z mądrością szalonych.
Harsh reality and raw sensitivity – that is what it’s all about.
Kumulus offers an eminently
political genre of theatre that
draws on topical issues and
urges the audience to reflect
on the world through varying
forms of staging which aim
at mirroring the downward
slide of a modern society gone
astray. Such productions as
The Squames, The Homeless, Everything is OK and
Lease for Sale are performed
in public spaces in the thick of
the moment to bring members of the audience face to
face with the reality of their
everyday lives.
Deafening Silence — a globe of the earth, a car bonnet,
a bird cage, a doll, a washing
machine… All of these broken bits of rubbish have tumbled out of a waste skip and
are hauled away by a group of
fragile characters who carry
them all with the strength of
their own bare arms and an
unwavering iron will. Shuffling slowly with hesitant
steps, faces covered in dust,
there appear such characters
as a clown, a policeman, a prostitute, a poet and all others
who struggle along the bits of
waste, dump them on the tarmac and turn the space into a
rubbish tip. Amidst the silence
screaming out noisily, with the
sound of debris scraping on
the ground, crashes and mute
encounters, these men and
women try to find some sort
of meaning in this labyrinth of
rubble. This choreography of
shadows holds up its resistance, pushing the frontline towards unknown shores, where
the madness of the wise and
the wisdom of the mad stare at
one another head-on.
Theatres and performances
Teatr Barnaby (Polska, Gdańsk)
„Czerwony Kapturek”
Tę bajkę znają wszyscy.
„Czerwony Kapturek” to
historia dziewczynki, która dostaje misję odwiedzenia swojej chorej babci. Na
swojej drodze spotyka złego
wilka. Na szczęście pojawia
się dzielny gajowy i wszystko dobrze się kończy. Piękne piosenki, zawrotna akcja
i doskonała oprawa muzyczna skomponowana przez
Michała Makulskiego sprawią, że dzieci bawić się będą
doskonale.
„Franek Szpilka Calineczka”
Franek Szpilka to przedstawienie marionetkowe opowiadające historię małego
chłopca, który mieszka wraz
ze swoją mamą w mieście
Gdańsku. Pewnego wieczoru,
młoda, smutna dziewczyna
spotyka w parku czarodzieja,
który podaje jej zaczarowany
pakunek. Kiedy dziewczyna
wraca do domu, okazuje się
że dziwny prezent to wyjątkowo mały chłopiec. Chłopiec zostaje w domu i wszyscy się z nim zaprzyjaźniają.
Chociaż przez kilka lat nie
urósł ani centymetra, nikomu
to nie przeszkadza. Chłopiec
ma jeszcze inną przypadłość:
Potrafi rozmawiać ze zwierzętami. Kiedy pewnego dnia
wybiega wraz ze swoim pieskiem na podwórko, wpada
do rzeki Motławy, gdzie porywa go ropucha Barrbarra.
Od tamtej pory rozpoczyna
się prawdziwa lawina przygód. Chłopiec wraz z nowo
napotkanymi zwierzętami
przemierza najdziwniejsze
zakątki miasta. Jeżeli chcecie się dowiedzieć jak skończy się ta opowieść, musicie
przyjść i zobaczyć.
Little Red Riding Hood
Everyone knows this fairy tale. Little Red Riding Hood is a story of a
girl who is on a mission to
visit her ill grandmother.
On her way she meets a
bad wolf. Luckily a brave
gamekeeper appears and
everything ends well. Beautiful songs, lively action and excellent music
arrangement by Michał
Tom Pin Thumbelina
Franek Szpilka is a puppet show telling a story
of a small boy who lives with his mother in
Gdańsk. One evening a
young, sad girl meets a
wizard in the park who
hands her a spell-bound package. When the
girl comes back home, it
turns out that the strange gift is an exceptionally
small boy. The boy stays
in and everyone becomes friends with him.
In spite of the fact that
the boy did not grow up
even one centimetre for a
few years, no one minds
it. The boy has one more
feature: he can talk with
animals. When he runs
out with his doggy to the
playground one day, he
falls into the Motława
River where he is abducted by the toad Barrbarra. Now a real series of
adventures begins. The
boy with newly-met animals roams the weirdest
parts of town. If you want
to find out, how this fairy
tale ends, you must come
and see it!!!
Teatr Delikates (Polska, Mącze)
„Z głową w chmurach. Marzyciele”
To 21 minutowy spacer,
który umożliwia „oddanie”
głowy w chmury, całkowicie i dosłownie dzięki
nietypowej aranżacji scenografii w kształcie chmur.
Z wnętrza chmury widz-słuchacz ułowi opowiadaną przez głównego
bohatera historię opartą
na motywach hawajskich
wierzeń Huna…
Piękna historia z morałem o tym jaki jest świat,
że jesteśmy jego częścią
i że wszystko zależy od
nas... Tych kilka minut
„w chmurze” relaksuje,
skłania do refleksji, motywuje. „Z głową w chmurach” to słuchowisko, które
subtelnie istnieje w przestrzeni publicznej, zmieniając ją i nas.
A 21-minute walk which
enables us to ‚put’ our heads into clouds, entirely and literally with an
unusual arrangement of
stage design which is built
from clouds. From the
inside of the cloud a viewer-listener hears the hero
telling a story based on the
motifs of Hawaian Huna
beliefs…
A beautiful story with a
moral saying what the
world is like, that we are
its part and everything
depends on us ... A few
minutes in the cloud relax us, encourage reflection, motivate. Z głową
w chmurach is a listening
drama which subtly exists
in the public space changing it and us.
Teatr Formy (Polska, Wrocław) „Pandora”
Spektakl „Pandora”, powstał na kanwie dramatu
„Wariat i Zakonnica” Stanisława Ignacego Witkiewicza. Sztuka nie jest
wierną ilustracją dramatu
Witkiewicza, choćby dlatego, iż używa środków charakterystycznych dla teatru
ruchu. Jest współczesną wizją człowieka uwięzionego
i uwikłanego w słabości
ludzkiej natury. Mityczna
puszka Pandory jest zatem
nie tylko symbolem niedoli
ludzkiej, ale pełni tutaj rolę
mikrokosmosu, w którym
przyszło nam żyć. Bohaterowie doświadczają siebie
również poprzez pryzmat
indywidualnego spojrzenia i stają się mocni w swej
słabości, która też staje się
formą niewoli. Miłość, erotyka, pożądanie, a nawet
zbrodnia doskonała, pełnią
tu rolę swoistego katharsis
i prawdopodobnie są jedynymi drogami by opuścić
Pandorę.
The performance “Pandora” is based on the play by
Stanisław Ignacy Witkiewicz titled “The Madman
and the Nun”. It does not,
however, closely follow
the play by Witkiewicz as
the means of expression
used in the performance
are typical of the theatre
of movement. It is a contemporary vision of man
trapped and confused by
the weakness of human
nature. The mythical Pandora’s Box is then not only
a symbol of human misery
but it also represents the
microcosms where we live.
The characters experience
themselves also through
their individual insight
and grow strong in their
weakness, which also becomes a form of captivity.
Love, eroticism, desire and
even a perfect crime serve
as special catharsis and
they may be the only ways
to leave Pandora.
Teatr Biuro Podróży (Polska, Poznań)
„Carmen Funebre”
Inspiracją do powstania
tego przestawienia były
nasilające się konflikty etniczne, wybuchy nacjonalizmu i wojna w Bośni.
Podczas pracy nad spektaklem członkowie zespołu
spotkali się z uchodźcami
z byłej Jugosławii. Ich relacje
przyczyniły się do powstania uniwersalnych metafor
opisujących los wygnańców.
W przedstawieniu nielinearna historia rozgrywa się
w planie realistycznym oraz
metafizycznym.
W „Carmen Funebre” Teatr Biuro Podróży używa
spektakularnych środków
przyciągających uwagę zarówno
doświadczonego
widza jak i przypadkowego przechodnia. Szczudła,
ogień, efekty świetlne, przejmująca muzyka wywołują
lęk i współczucie. W spektaklu używa się niewielu słów,
ale sekwencja sugestywnych
obrazów wywołuje u widza
silne wrażenie.
www.tbp.org.pl
The inspiration for this play
was the war in Bosnia, and
other ethnic conflicts, as well
as world-wide outbreaks of
nationalism and intolerance.
In preparation for „Carmen
Funebre,” members of the
theatre company met refugees
from the former Yugoslavia,
who bore witness to their fate.
The refugees’ accounts of lost
relatives and homes gave inspiration to the actors as they
worked on various scenes and
built metaphors which described universal themes of the
condition of displaced people.
In the production of „Carmen
Funebre”Teatr Biuro Podróży
uses means which can attract
the attention of the experienced spectactor as well as the accidental passer-by. Stilts, fire,
searchlights, spectacular sets,
and chilling music threaten
the audience while evoking
both fear and compassion. Although there are few words in
the performance, the images
are clear and powerful.
www.tbp.org.pl
Teatry i przedstawienia
Teatr Fuzja (Polska, Poznań) „Dywidenda”
Teatr PIAN (Polska, Gdańsk) „Przestrzenny”
„Przestrzenny” to spektakl
o kimś, kto przestaje mieścić
się w trywialnej rzeczywistości. Zaczyna widzieć, w jakiej
klatce stworzonej przez samego siebie znajdował się do tej
pory. Próbuje więc rozpychać
rzeczywistość, szuka sposobów
na poszerzenie wewnętrznej
przestrzeni, aby znalazło się
w niej również miejsce na bycie szczęśliwym. Podejmuje
podróż w górę, w przestworza,
aby tam znaleźć perspektywę
i nowe terytorium, w którym
po powrocie na Ziemię będzie
mógł zmieścić również pozytywne strony życia.
„Spatial” is a show about
someone who stops fitting
into trivial reality. They
realize that until now they
have been in a cage which
they had created themselves. They try to ‚stretch
out’ the reality. They search
for ways to expand inner
space so that they also find
a place for being happy.
They embark on a journey
upwards, into the skies to
find a perspective and new
territory in which they will
be able to fit in positive
aspects of their life as well.
Bram Graafland (Holandia)
“De Guillende Keukenprins”
Aktor, muzyk i reżyser
spektaklu Bram Graafland
to „wrzeszczący kuchenny
książę” („De Gillende Keukenprins”). Książę używa oryginalnego, wielofunkcyjnego
kuchennego zestawu organowo-perkusyjnego: gotowanie,
granie na organach i perkusji w tym samym czasie... to
przecież bułka z masłem! To
oparte na ruchu przedstawienie jest równocześnie występem teatralnym, cyrkowym
i koncertem, ale ostatecznie,
w wyniku całego zamieszania
powstaje tylko jeden naleśnik. Fruwające w powietrzu
składniki, dudniąca muzyka i
naprawdę ostry nóż kuchenny – wszystko to stanowi siłę
napędową 27-minutowego
show, po których następuje
punkt kulminacyjny… ten
jeden, jedyny naleśnik!
Niech żyje bałagan!
Actor, musician and theater maker Bram Graafland is ‘De Gillende
Keukenprins’ (The Yelling
Kitchenprince). The Yelling Kitchenprince’s apparatus is the unique all in
one Kitchen-organ-drumset: Cooking, playing the
organ and drumming at
the same time... a piece of
cake! This physical show
spins frantically between
being theatre, a circus act
and a music concert but its
final delivery is all about the
baking of one solitary pancake. Flying ingredients,
pounding music, a really
sharp cooking knife all add
the driving force for the
twentyseven-and-a-half
minutes it takes for this ode
to reach its climax… the
solitary pancake!
Mess is more!
„Dywidenda” jest teatralną
odpowiedzią na wstrząsający
światem kryzys ekonomiczny. Kryzys, którego geneza
tkwi w ekonomii wirtualnej, gdzie obraz świata zamknięty został w wykresach
i wzorach matematycznych,
giełdowych ekranach, a sposoby obrotu pieniądza bardziej przypominają zasady
gry hazardowej niż biznesu.
Tylko jakie są reguły? Kto je
ustala? Dlaczego z dnia na
dzień, kolejne kraje Europy
okazują się bankrutami, choć
chwilę wcześniej były u szczytu prosperity? Wzrastające napięcia społeczne, niepewność
i strach przeradzają się w manifestacje i rozruchy na ogromną skalę. W tym samym czasie
wielka gra trwa w najlepsze.
Akcja „Dywidendy” toczy się
na największej w Polsce grze
planszowej. Podejrzane interesy światowych funduszy
i korporacji, ludzkie ambicje
i chciwość – to świat w którym
bohaterom-graczom przyjdzie
toczyć walkę o zwycięstwo.
Teatr Pantomimy Mimo (Polska, Warszawa)
„Komedianci”
Widzowie mają okazję powrócić do czasów, w których
grupy artystów prezentowały
swoje spektakle na ulicach
i placach miejskich. Opowiada historię grupy ulicznych artystów, którzy od
dawna nie mieli możliwości
prezentowania swych umiejętności. Podróżują jedynie
z miejca na miejsce wozem, w którym mieszkają. Pewnego dnia całkiem
niespodziewanie pojawiają
się widzowie, zaczyna się
spektakl. Spektakl, w którym rzeczywistość sceniczna
miesza się z ich osobistymi
relacjami tworząc zaskakujące sytuacje. Przedstawienie,
w czasie którego na oczach
widzów ożywają dawne
pasje i dawne miłości. Czy
spektakl musi się skończyć? I co tak naprawdę jest
prawdziwą
rzeczywistością oglądanych artystów?
W spektakl „Komedianci”
zostały wplecione odtworzone sceny z legendarnego
filmu „Enfants du Paradis” Marcela Carné z 1945
roku. Będzie więc można
zobaczyć rodzaj pantomimy,
który bardzo rzadko, jeśli
w ogóle, ogląda się na świecie.
Mimo Pantomime Theatre
was established in 2002. Set up
by Bartłomiej Ostapczuk as an
one-actor theatre, it was quickly
transformed into a company.
The Mimo Theatre’s actors’ artistic searches resulted in devising
their own drama speak, where
they intend to combine the most
important elements of the art of
the key modern pantomime creators and reformers. In their theatrical work,they strive to express
the essence of feelings and
emotions through movements
and gestures, throwing in a bit
of absurd. While conforming to
the principles of mime art, they
want the only boundaries to be
the boundaries of their imagination. Since 2002, the theatre has
presented 12 new performances.
The main shows were stage productions. Since 2010, the theatre
has been producing open-air
performances, thus expressing
its belief that mime art can exist
also in spaces which are different from the theatre stage. The
Mimo Theatre’s performances
feature permanently in the repertoire of the Królewski Theatre in
Wilanów as well as this of the Na
Woli Theatre.They are also presented at theatre festivals athome
and abroad.
“Dywidenda” is a theatre
response to the economic
crisis shaking the world. The
crisis, which originates from
virtual economy, where the
image of the world has been
encapsulated in graphs and
mathematical
formulas,
stock exchanges’ screens, and
the ways of money turnover
are much similar to hazard
games than business. What
are the rules? Who does set
them? Why from one day
to the next, consecutive countries turn out bankrupt,
though earlier they were on
top of prosperity? Mounting
social tensions, incertainty
and fear turn out into demonstrations and riots on a
huge scale. At the same time
big game is still in full swing.
The plot of “Dywidenda”
is set on the biggest board
game in Poland. Suspicious
business of world foundings
and corporations, human
ambitions and greed – this is
a world where heroes-players
come to fight for victory.
Teatr Pinezka (Polska, Gdańsk) „Trollowisko”
Teatr Pinezka z Gdańska od 1980 roku bawi
widzów na ulicach i placach całego świata (m.in.
Ekwador, Meksyk, USA,
Rosja, Turcja, Ukraina,
Palestyna, Egipt, Chiny
i prawie wszystkie kraje
Europy). W listopadzie
2009 występował w Kennedy Center w Waszyngtonie DC. Zapraszany na
największe festiwale teatralne na świecie i zdobywca wielu nagród.
Spektakle teatru łączą
w sobie elementy magii
teatru i cyrku. Jarmarczna
clownada jest wybuchową
mieszanką
pantomimy,
tańca, akrobacji, masek,
marionetek,
szczudeł,
żonglerki i improwizacji
z publicznością, czyli
świetną zabawą dla widza
w każdym wieku.
Pinezka Theatre from
Gdańsk performed in the
first edition of Feta festival.
Przemysław
Grządziela’s
Pinezka Theatre has been
bringing enjoyment to people in streets, squares and
on stages all over the world
since 1980. They performed
at theatre festivals, including Jordan, Egypt, Japan,
Tunisia, China, Ecuador,
Mexico, the USA, Palestine
and almost all European countries. Przemysław Grządziela was a ballet soloist for
20 years. He was working in
Polski Teatr Tańca (the Polish Dance Theatre), Teatr
Wielki (the Great Theatre)
in Poznań, Opera Bydgoska
(Bydgoszcz Opera), Wrocławski Teatr Pantomimy
(Wrocław Pantomime Theatre) and has been dancing as
a guest in Phoenix Ballet in
Arizona (USA) for 10 years.
Theatres and performances
Teatr Snów (Polska, Gdańsk) „Remus”
Opowieść o samotności niepozornego, a bogatego duchem człowieka, który nie
godzi się z zastanym i podejmuje walkę o zmiany w najbliższym otoczeniu. Należy
realizować ideały, walczyć
w imię Dobra z silniejszymi,
a czasowe niepowodzenie nie
oznacza ostatecznej klęski.
Remus dowiaduje się, że jest
z rodu mitycznych Stolemów, i ma do wypełnienia
ważną misję. Ma wybawić
zapadły zamek, czyli obudzić tożsamość kulturową
Kaszubów.
Próbuje realizować ją na
swoją miarę, jeżdżąc po jarmarkach i sprzedając polskie
książki i drobiazgi niezbędne w domu. Jest uparty, ale
nie pozbawiony ludzkich
słabości. W kluczowym
momencie nie wystarcza
mu odwagi i wiary, by misję
ostatecznie wypełnić. Choć
ponosi porażkę przekazuje
tę ideę następcom.
A tale of the loneliness of an
ordinary but generous-spirited man who does not agree
on status quo and starts a fight
for changes in his immediate
surroundings.
You have to realise what your
ideals are and struggle with the
stronger in the name of good,
whereas temporary misfortunes do not mean a final defeat.
Remus, the eponymous hero
of the spectacle, learns he was
descended from the family of
mythical Stolems. Thus, he
has to undertake an important
mission. He has to rescue a
sunken castle, in other words,
to revive the Kashubian peoples’sense of identity.
He attempts to realize this task
by travelling to fairs and selling
Polish books and household
trinkets. Remus, determined
as he is, is not devoid of human weakness. At a crucial
moment his courage and faith
transpire to be insufficient to
complete his mission.
TukkersConnexion (Holandia)
Baron Münchhausen
Baron Karl Friedrich von
Münchhausen wraca w swojej własnej historii, nadal
przekonany, że wszystkie jego
przygody wydarzyły się naprawdę. Według wielu swoich
własnych opowieści baron był
w stanie dokonać rzeczy całkowicie niemożliwych: mógł
latać na kuli, jeździć na przeciętym na pół koniu, wywrócić na drugą stronę wygłodniałe wilki i wyjść z bagna,
ciągnąc się za własne włosy!
Te niewiarygodne wydarzenia
i historie myśliwskie są przedstawione przy użyciu zaledwie
kompletu walizek. Baron dowodzi swojej racji w bardzo
czarujący sposób. Bądźcie
przygotowani na niebezpieczne numery kaskaderskie!
Baron Karl Friedrich von
Münchhausen returns in
his own story, still convinced that all his adventures
really happened. According to a great number of
stories, the baron was capable of doing what was
absolutely impossible: of
flying on a bullet, riding
his cut in half horse, turning hungry wolves inside
out or escaping a swamp by
pulling his own hair! These unbelievable events and
hunting stories are presented using a sequence of
suitcases. The baron shows
his righteousness in a very
charming way. Be prepared
for dangerous stunts, though!
Teatry Grupy IM+ (Polska, Gdańsk i Gdynia)
Cztery trójmiejskie teatry oraz
grupa muzyczna Remont
Pomp, postanowiły razem
podjąć się wspólnego projektu
w ramach inicjatywy Grupy
IM+ działającej na rzecz środowiska osób z niepełnosprawnością intelektualną. Zobaczymy
cztery spektakle tych teatrów,
które łączyć będzie twórczość
prof. Leszka Kołakowskiego. Inspirowani 13 bajkami
z królestwa Lailonii dla dużych
i małych, pokażemy:
„Cztery bajki z Królestwa Lailonii”: Czerwona łata - Teatr
Mimo To (Gdańsk); Piękna
twarz - Teatr Biuro Rzeczy
Osobistych (Gdynia); Opowieść o wielkim wstydzie TeatRazem (Gdańsk); Garby
- Teatr Kasablanka (Gdańsk)
Remont Pomp - zespół grający
muzykę etniczną, awangardową i improwizowaną, który powstał w 2004 roku przy
Polskim Stowarzyszeniu na
Rzecz Osób z Upośledzeniem
Umysłowym Koło w Gdańsku.
W skład grupy prowadzonej
przez Jarka Marciszewskiego i
Tomka Antonowicza wchodzą
członkowie Stowarzyszenia
oraz wolontariusze europejskiego programu EVS. Inspiracją
zespołu jest muzyka etniczna
z naciskiem na bogactwo muzyki afrykańskiej. Remont
Pomp odkrywa także przestrzenie muzyki eksperymentalnej grając na przedmiotach
na co dzień nie kojarzonych z
muzyką. Jako przykład mogą
służyć utwory wykonywane na
stole, szklankach, dzbanach czy
też beczkach.
Four Tri-City theatres and the
music group Remont Pomp
decided to embark on a common project within the initiative undertaken by Grupa IM+
which works for the community of the intellectually disabled.
We will see four shows of these
theatres which are all linked
together through prof. Leszek
Kołakowski’s work. With a source of inspiration from 13 fairy
tales from the Kingdom of Lailonia for the big and the small
the groups will present:
Cztery bajki z Królestwa Lailonii: Czerwona łata — Teatr
Mimo To (Gdańsk); Piękna
twarz — Teatr Biuro Rzeczy
Osobistych (Gdynia); Opowieść o wielkim wstydzie —
TeatRazem (Gdańsk); Garby
— Teatr Kasablanka (Gdańsk)
Remont Pomp — a band
playing ethnic, avantgarde
and improvised music which
was set up in 2004 within the
Polish Association for the Intellectually Disabled — Koło
in Gdańsk. The group led by
Jarek Marciszewski and Tomek Antonowicz is composed
of the members of the Association as well as volunteers from
the European EVS scheme.
What inspires the band is ethnic music with the emphasis on
the richness of African music.
Remont Pomp also discovers
experimental music spheres
playing by means of objects
which are not associated with
music on a daily basis. The
examples could be pieces of
music performed using a table,
glasses, jugs or barrels.
Wandering Orquestra (Hiszpania – Katalonia)
Wandering Orquestra
Grupa improwizuje z uwzględnieniem architektury przestrzeni.
Chce nie tylko zadziwiać publiczność, która przychodzi, by zobaczyć przedstawienie, ale i osoby
spotkane przypadkowo.Ulica staje
się sceną i to, co się na niej dzieje,
zostaje wykorzystane do stworzenia scen wizualnych, jednocześnie
szalonych i poetyckich.
Niezwykła orkiestra w dziwacznym pojeździe przewozi swoje
wiekowe instrumenty, pięciu ekstrawaganckich muzyków ma zagrać wspaniały koncert... Problem
polega na tym, że nikt nie wie,
gdzie powinni grać, gdzie mają
jechać,ani z kim rozmawiać...
They improvise and take into
account the architecture of space.
They aim at surprising the audience who comes to see the performance as well as people who
they meet by chance. The street
becomes a stage and the things
which happen in it are used to
createvisualscenes,bothcrazyand
poetic.
An unusual orchestra in a strange
vehicle carrying their ancient instruments with them. Five flamboyantmusiciansareabouttoplay
a great concert… The problem
is that nobody knows where they
have to play,where they have to go
or whothey shouldtalkto...
Teatr Snów „Pokój” (Polska, Gdańsk)
Jeden z najstarszych polskich
teatrów ulicznych. Działa
nieprzerwanie od 1983 roku.
Gra na ulicach i w przestrzeniach zamkniętych. Na jego
język teatralny składają się
ruch, obraz, plastyka, rytm,
muzyka. Ogromną wagę
twórcy teatru przykładają do
starannie skomponowanych
obrazów, ruchu wewnątrz
tych obrazów i wreszcie do
ich montażu, tak żeby tworzyły poezję właściwą tylko
teatrowi. Równie ważny jest
sposób zagospodarowywania przestrzeni: relacje między aktorami, elementami
scenograficznymi a widownią, linie ruchu. W montażu istotny jest rytm, akordy,
echa. Teatr Snów lubi opowiadać historie. Są one związane z tym, co przeżywamy,
co obserwujmy w życiu. Styl
teatru ukształtowało spotkanie z twórczością Bruno
Schulza.
„Pokój”
Samotny mieszkaniec niezwykłego pokoju usytuowanego na pograniczu
marzenia i rzeczywistości
czeka, śni, wspomina. Jego
przestrzeń przyciąga uwagę.
Dla nas jest miejscem gry,
zabawy. Świat, który otacza bohatera jest karłowaty,
chociaż licznie zaludniony.
Nawet zazdrości czasem
żyjącym tam postaciom.
W normalnym pokoju nie
potrafiłby jednak zamieszkać i żyć szczęśliwie. Marząc
o miłości, nie dostrzega tej,
która troszczy się o niego, organizując jego życie.
A czasem, chyba nie tylko
we śnie, staje się jego partnerką. Mogłaby nią być.
Gdyby ją dostrzegł.
Czy bohater ucieka od rzeczywistości, czy też na nią
wpływa? Gdy śpi to czy śni
sen we śnie? Czy my widzowie jesteśmy z jego snu? Czy
będziemy, gdy śnić przestanie? Może istniejemy dzięki
niemu, dzięki jego kreacji?
Co będzie, gdy ostatecznie
opuści swój pokój?
Przedstawienie bez użycia
słów konfrontuje sen z rzeczywistością, wykorzystuje
szczególnie pojęty ruch na
szczudłach, starannie dobraną muzykę i czarowną
scenografię.
http://www.teatrsnow.pl/
The Theatre of Dreams
is one of the oldest street
theatres in Poland, it has
worked since 1983. They
perform in streets as well as
in indoor spaces. Their theatrical language comprises
of movement, image, its vividness, rhythm and music.
They pay special attention
to a meticulous composition
of images, then to movement within the images, and
finally to the montage of
them all. So that they create
poetry characteristic of the
theatre only. Also the manner of managing the space
is very important: relations
between actors, elements of
stage design and the audience, lines of movement. In
the montage significant are:
rhythms, chords and echoes.
The Theatre of Dreams likes
telling stories. They are usually connected with what we
go through, what we see in
life. It is an encounter with
the works of Bruno Schulz,
what has moulded the style
of the company.
„Room”
A story about a certain solitary inhabitant of an extraordinary room who dreams,
fantasizes and reminisces.
For other characters his house appears to be a place of
fun and amusement. Dreaming of love, he does not
notice the one who cares for
and looks after him organizing his life, the one who
sometimes, presumably not
only in a dream, becomes
his partner. She could be the
one. If he noticed her.
Does the main character
escape from the reality, or
does he influence it? When
he sleeps, does he dream
within a dream? Are we,
the spectators, from his dream? Will we still be there,
when he stops dreaming?
Maybe we exist thanks to
him, thanks to his creation?
What will happen, when he
finally leaves his room?
Featuring especially conceived movement on stilts,
carefully selected music as
well as enchanting set design, this wordless performance is concerned with the
confrontations of dreams
and reality.
XX Międzynarodowy Festiwal Teatrów Plenerowych i Ulicznych FETA
14-17.07.2016 r.
Gdańsk, Stare Przedmieście i Dolne Miasto
Wstęp wolny
Czwartek, 14.07.2016
[A] 19.30 Cie Abozeta „Un
bâton dans la rue” / Francja /
45 min
[A] 20.00 Inauguracja Festiwalu. Wernisaż wystawy FOTO
FETA
[A] 20.30 Cie Abozeta / Francja
/ 30 min / muzyczna parada
[A2] 21.00 Jubileusz Teatru
Snów: Teatr Snów „Remus” /
Polska, Gdańsk / 45 min
[A5] 22.00 Biuro Podróży „Carmen Funebre” / Polska, Poznań /
60 min
-[A] 19.00 – 21.00 KatakraK
„L’Animalada” / Hiszpania - Katalonia / instalacja – Plac Wałowy
[A] 20.00 – 00.00 FOTO FETA
– wystawa fotografii – Plac
Wałowy
KR
BI
ŻA
TO
RU
Ń
SK
K
A
A
M
IE
N
N
A
G
RO
BL
A
ŚL
Y
U
AŁ
OW
ZA
AM
A
PL
AC
W
ŁĄ
O
J
M
AŁ
UŻ
N
IC
KO
LN
W
RÓ
BL
U
RZ
A
RE
KA
D
W
YS
KO
K
EN
NA
AC
MI
ND
ZA
A
UT
FU
OD
A
A
K
GR
W
ZA
A
BR
D
A
BR
DO
BASTION
ŚW. GERTRUDY
YJ
NA
Piątek, 15.07.2016
[B] 16.00 Cie Abozeta „Un bâton
dans la rue” / Francja / 45 min
[B7] 16.30 Bram Graafland „The
Gillende Keukenprins” / Holandia / 27,5 min
[A] 17.00 Teatr Barnaby „Czerwony Kapturek” / Polska,
Gdańsk/ 35 min
[B5] 17.00 TukkersConnexion
„Baron von Münchhausen” / Holandia / 45 min
[A] 18.00 Dansk Rakkerpak
„Big Bang Company” / Dania /
50 min
[B] 18.00 Jubileusz Teatru Snów:
Teatr PIAN „Przestrzenny” /
Polska, Gdańsk / 40 min
[B9] 18.00 Cie Abozeta / Francja
/ 30 min - parada muzyczna
[A] 19.00 Teatr Barnaby „Czerwony Kapturek” / Polska, Gdańsk
/ 35 min
[B7] 19.00 Bram Graafland „The
Gillende Keukenprins” / Holandia / 27,5 min
[A] 19.30 A3Teatr Kolekcjonerzy Wzruszeń „Zmysły” / Polska,
Kleszczele / 50 min
[A2] 20.00 Jubileusz Teatru
Snów: Teatr 3,5 „Inżynieria
Marzeń” / Polska, Dzierzgoń /
40 min
[B5] 20.00 TukkersConnexion
„Baron von Münchhausen” / Holandia / 45 min
[A5] 21.00 Mr Pejo`s Wandering
Dolls „The Last Bastion” / Rosja
/ 50 min
[B2] 21.30 Teatr Fuzja „Dywidenda” / Polska, Poznań / 45 min
[A3] 22.00 eVenti Verticali
„Wanted” / Włochy / 45 min
[B4] 23.00 antagon theaterAKTion „Ginkgo” / Niemcy /
70 min
-[A] 16.00 – 00.00 FOTO FETA
– wystawa fotografii
UK
OKOPOWA
SKM
ŚRÓDMIEŚCI E
RE D U
BASTION
ŻUBR
TA W IL
K
Stare Przedmieście
Dolne Miasto
A Plac Wałowy – centrum festiwalowe Stare Przedmieście
A1 przystań wodna, Żabi Kruk
A2 boisko, ul. Dolna Brama
A3 ściana, ul. Dolna Brama
A4 dziedziniec ASP
A5 plac pod bastionem św. Gertrudy
B plac, ul. Fundacyjna – centrum festiwalowe Dolne Miasto
B1 plac, ul. Dobra
B2 boisko, Reduta Wilk
B3 Reduta Wilk
B4 Reduta Wyskok
B5 ul. Kurza
[A] 16.00 – 21.00 KataKraK
„L’Animalada” / Hiszpania - Katalonia / instalacja
Organizator:
[A] 16.00 – 21.00 Teatr Delikates
„Plama“ Gdański Archipelag Kultury
„Marzyciele.
głową w chmurach”
BiuroZ
Organizacyjne
Festiwalu
ul. Pilotów 11, 80-460 Gdańsk
/ Polska, Mącze
tel. +48 58 557 42 47
[B] 22.30 Projekcja filmów dokumentujących
festiwal FETA
www.plama.art.pl
/ www.gak.gda.pl
www.feta.pl
Sobota,www.facebook.com/FETAfestiwal
16.07.2016
www.facebook.com/plamaGAK
[A] 15.00 Teatr Barnaby „Czerwony kapturek” / Polska, Gdańsk / 35
min
[A2] 15.00 Cie Abozeta „Un bâton
dans la rue” / Francja / 45 min
[B1] 15.00 Teatr Pantomimy
Mimo „Komedianci” / Polska,
Warszawa / 55 min
[B9] 15.00 A3Teatr Kolekcjonerzy Wzruszeń „Zmysły” / Polska,
Kleszczele / 50 min
[A4] 16.00 Bram Graafland „The
Gillende Keukenprins” / Holandia
/ 27,5 min
[A1] 16.00 Studio Eclipse „Two
Sink,Three Float” / Belgia / 35 min
[B5] 16.00 Tukkers Connexion
„Baron von Münchhausen” / Holandia / 45 min
[A] 17.00 Dansk Rakkerpak „Big
Bang Company” / Dania / 50 min
[B3] 17.00 Serious Clowns „The
Lost Wheels
of Time” / Niemcy,
ORGANIZATORZY:
Izrael / 45 min
[B] 17.00 Teatr Pinezka „Trollowisko” / Polska, Gdańsk / 55 min
[A2] 18.00 Cie Abozeta „Un bâton
dans laWSPÓŁORGANIZATORZY:
rue” / Francja / 45 min
[B9] 18.00 Cie Cacahuète „L’Enterrement de Maman” / Francja /
60 min
[B1] 18.00 Teatr Pantomimy
Mimo „Komedianci” / Polska,
Warszawa / 55 min
[A4] 19.00 Bram Graafland „The
Gillende Keukenprins” / Holandia
/ 27,5 min
[A1] 19.00 Studio Eclipse „Two
Sink,Three Float” / Belgia / 35 min
[B5] 19.00 TukkersConnexion
„Baron von Münchhausen” / Holandia / 45 min
[A5] 20.00 Cia La Tal „Carilló” /
Hiszpania – Katalonia / 45 min
[B2] 20.00 Divadlo Continuo
„Now?” / Czechy / 60 min
[A] 21.00 Cie Cacahuète „L’Enterrement de Maman” / Francja /
60 min
[B2] 21.00 Teatr Formy „Pandora”
/ Polska, Wrocław / 60 min
[A3] 22.00 eVenti Verticali „Wanted” / Włochy / 45 min
[B3] 22.00PARTNERZY
Serious
Clowns „The
:
Lost Wheels of Time” / Niemcy,
Izrael / 45 min
[B4] 23.00 Burnt Out Punks “The
Stockholm Syndrome” / Szwecja /
70 min
-[A] 15.00 – 00.00 FOTO FETA –
wystawa fotografii
[A] 15.00 – 21.00 KataKraK
„L’Animalada” / Hiszpania - Katalonia / instalacja
[B] 16.00 – 21.00 Teatr Delikates
„Marzyciele. Z głową w chmurach”
/ Polska, Mącze /
[B] 23.30 Projekcja filmów dokumentujących festiwal FETA
Niedziela, 17.07.2016
[A] 15.00 Teatr Barnaby „Franek Szpilka Calineczka” / Polska,
Gdańsk / 50 min
[B] 15.00 Cie Abozeta „Un bâton
dans la rue” / Francja / 45 min
[A5] 15.30 Cia La Tal „Carilló” /
Hiszpania – Katalonia / 20 min
[B8] 15.30 Wandering Orquestra
“Wandering Orquestra” / Hiszpa-
B6 boisko, ul. Jałmużnicza
B7 boisko, ul. Toruńska / ul. Kamienna Grobla
B8 ul. Łąkowa / ul. Śluza
B9 ul. Łąkowa
punkt gastronomiczny
komunikacja miejska
wypożyczalnia kajaków
wielki finał
nia – Katalonia / 55 min
[A2] 16.00 Jubileusz Teatru Snów:
Teatry Grupy IM+ “Cztery bajki z Królestwa Lailonii” / Polska,
Gdańsk i Gdynia / 60 min
[B] 16.30 Cie Abozeta „Un bâton
dans la rue” / Francja / 45 min
[A4] 17.00 Teatr Pantomimy
Mimo „Komedianci” / Polska,
Warszawa / 55 min
[A1] 17.00 Studio Eclipse „Two
Sink,Three Float” / Belgia / 35 min
[B3] 17.00 Serious Clowns „The
Lost Wheels of Time” / Niemcy,
Izrael / 45 min
[A5] 18.00 Cia La Tal „Carilló” /
Hiszpania – Katalonia / 20 min
[B7] 18.00 Mr Pejo`s Wandering
Dolls „The Last Bastion” / Rosja /
50 min
[B] 18.00 Teatr Pinezka „Trollowisko” / Polska, Gdańsk / 55 min
[A] 18.30 Teatr Barnaby „Franek Szpilka Calineczka” / Polska,
Gdańsk / 50 min
[B8] 18.30 Wandering Orquestra
“Wandering Orquestra” / Hiszpania – Katalonia / 55 min
[A5] 19.30 Cia La Tal „Carilló” /
Hiszpania – Katalonia / 20 min
[B6] 19.30 Cie Kumulus “Silence
Encombrant” / Francja / 90 min
[A4] 20.00 Teatr Pantomimy
Mimo „Komedianci” / Polska,
Warszawa / 55 min
[A1] 20.00 Studio Eclipse „Two
Sink, Three Float” / Belgia / 35
min
[A2] 21.00 Jubileusz Teatru
Snów: Teatr Snów “Pokój” / Polska, Gdańsk / 45 min
[B3] 21.00 Serious Clowns „The
Lost Wheels of Time” / Niemcy,
Izrael / 45 min
[B4] 22.00 Burnt Out Punks
“The Stockholm Syndrome” /
Szwecja / 70 min
[B4] TUŻ PO: Burnt Out
Punks Soundsystem – zakończenie festiwalu
-[A] 15.00 – 00.00 FOTO FETA
– wystawa fotografii
[A] 15.00 – 21.00 KataKraK
„L’Animalada” / Hiszpania - Katalonia / instalacja
[A] 16.00 – 21.00 Teatr Delikates
„Marzyciele. Z głową w chmurach” / Polska, Mącze /
Organizator zastrzega sobie
prawo do dokonania zmian
w programie