„Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci

„Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci”
Wisława Szymborska
WSPOMNIENIE
Ze smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci pana profesora Czesława Buchwalda,
nauczyciela i wychowawcy, człowieka, którego nazwisko stało się jednym z filarów historii
złotowskiego Liceum Ogólnokształcącego. Smutek pogłębia fakt, że niespełna dwa lata temu
pożegnaliśmy jego małżonkę, panią profesor Janinę Buchwald – to nauczycielskie małżeństwo
blisko 30 lat budowało prestiż szkoły niezwykle wysokim poziomem nauczania języka
francuskiego.
Absolwent filologii romańskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz studiów
metodycznych w Dijon i Paryżu, w latach 1968 – 1997 skutecznie, z wielkim zaangażowaniem
nauczał kolejne pokolenia licealistów, zapisując karty swojej kariery zawodowej licznymi
sukcesami młodzieży w konkursach i na olimpiadach. W czasach, gdy dobra znajomość
jakiegokolwiek języka zachodnioeuropejskiego była nieocenioną wartością, ten niezwykle
wymagający nauczyciel, wychowawca wielu romanistów, otwierał swoim absolwentom drogę na
francuskie uczelnie, umożliwiał staranie się o studenckie stypendia zagraniczne i realizowanie
kariery zawodowej poza Polską.
Ten utalentowany romanista i humanista nie ograniczał pracy w szkole do nauczycielskich
obowiązków, pasjonując się fotografią przez wiele lat prowadził w szkole zajęcia dla jej
miłośników, ucząc sztuki patrzenia i utrwalania nieuchwytnego piękna, a potem wywoływania
zdjęć. Uczniowie znali też jego zainteresowania krajoznawcze i muzyczne. Obdarzony zmysłem
organizatorskim chętnie angażował się w przygotowywanie różnych imprez szkolnych – słynne
bale karnawałowe wspominają wszystkie starsze pokolenia absolwentów. Z wielkim oddaniem
dokumentował historię szkoły, przygotowywał publikacje na jej temat, utrzymywał kontakt z
wybitnymi absolwentami. Korzystając z jego dorobku kolejne pokolenia uczniów mogą
pielęgnować tradycje szkolne i budować własną, wyjątkową tożsamość.
Pasjonując się historią Złotowszczyzny i rozwojem szkolnictwa na jej terenach, pan Czesław
Buchwald przez lata współpracował z różnymi lokalnymi instytucjami, m.in. Muzeum Ziemi
Złotowskiej, był współautorem niektórych publikacji (Złotów nasz i wasz t. 3.), aktywnym
uczestnikiem spotkań, tłumaczem.
Przechodząc na emeryturę pożegnał się ze szkołą, ale nie z młodzieżą – nauczał języka
francuskiego, dzielił się swoją wiedzą, służył radą i pomocą. Sprawiający wrażenie
nieprzystępnego, był lubiany i doceniany przez wychowanków; wymagający od siebie i innych,
budzący respekt, postrzegany był też jako życzliwy i wyrozumiały, obdarzony poczuciem humoru.
Dla nas, jego uczniów, to nauczyciel legenda, dla lokalnego środowiska - wzór nauczyciela, ikona
tej profesji.
„Był autorytetem i drogowskazem, obdarzony powszechnym szacunkiem, nie tylko nauczał języka
francuskiego, ale dzielił się swoim bogatym doświadczeniem. Wielu go jeszcze potrzebowało.”
(maturzystka 2015)
Jesteśmy pewni, że wspomnienie szkolnych lat i nauczycielskiego małżeństwa państwa
Buchwaldów łączy dziś wszystkich Ich uczniów w różnych miejscach na świecie.
Anna Dymek-Drwęcka
na podst. wspomnień nauczycieli, absolwentów i uczniów