Charles Augustin Coulomb
Transkrypt
Charles Augustin Coulomb
elektrostatyka ver-14.12.11 light ładunek • ładunek elementarny e=1 . 60⋅10 −19 C • zasada zachowania ładunku • siła (centralna, zachowawcza) prawo Coulomba: F~ stała absolutna q1 q 2 r2 dwa ładunki punktowe w próżni: 1 q1 q2 F= e 4 πε 0 r 2 12 F ε 0≃8 .85⋅10−12 m ε 0 – stała elektryczna (absolutna) siła Coulomba 1 q1 q2 F= e 4 πε 0 r 2 12 Charles Augustin de Coulomb (1736 – 1806) pole elektryczne E er F q' ' = 1 q q e F 4 πε 0 r 2 12 q F E= ' q def natężenie pola elektrycznego: w przypadku ładunku punktowego: ' F =q E E = 1 q e 4 πε 0 r 2 r zasada superpozycji pól E tot=∑ E i i =q' E tot F linie pola: E doświadczenie Millikana (1911) eE mg e= mg mgd = E V e=1 . 60⋅10 −19 C Robert Andrews Millikan (1868-1953) 1923 http://webphysics.davidson.edu/applets/pqp_preview/contents/pqp_errata/cd_errata_fixes/section4_5.html dwa elektrony y z Fgr F gr = Fel x Nm 2 G ≃6 . 67⋅10 kg 2 −12 C ε 0≃8 .9⋅10 Nm2 me ≃9 .11⋅10−31 kg −11 e≃1 . 6⋅10 -19 C Gm2e r2 1 e2 F el = 4 πε 0 r 2 F el 1 e2 42 = ≃0 . 4⋅10 F gr 4 πε 0 G m2e m 1=m 2=1 kg q1 =q 2=1 C F el ≃1 .3⋅1020 F gr praca w polu elektrycznym dr q' α ds r1 2 2 2 d s =∫ F cos α ds =∫ Fdr W =∫ F 1 1 1 r2 r2 ' ' q q dr qq 1 1 W =∫ = − 2 4 πε 0 r 1 r 2 r 1 4 πε 0 r q E elp = ' qq const 4 πε 0 r energia elektrostatyczna (potencjalna) pole elektrostatyczne jest zachowawcze... potencjał E elp def potencjał: ϕ= q' np. dla ładunku punktowego: superpozycja pól: E = 1 q e 4 πε0 r2 r ϕ=∑ ϕi i E =− ∂ ϕ e ∂r r ϕ= E elp q' = 1 q 4 πε 0 r związek między E i ϕ 2 ∫ F ⋅d s= q ϕ1 −ϕ 2 1 2 ∫ E⋅d s =ϕ 1 −ϕ 2 1 dϕ E s =− ds def napięcie U = ϕ 2−ϕ 1 spadek potencjału na jednostkę przemieszczenia w kierunku d s np. dla ładunku punktowego: ogólniej: E r =− dϕ dr E =− gradϕ=− ∂ ϕ , ∂ ϕ , ∂ ϕ ∂x ∂y ∂z ϕ=ϕ x , y , z na powierzchni ekwipotencjalnej przemieszczenie nie wymaga pracy np. np. dla ładunku punktowego: ∂ϕ q =− ∂x 4 πε 0 ∂ϕ q =− ∂y 4 πε 0 ∂ϕ q =− ∂z 4 πε 0 x r3 y r3 z r3 } ϕ= 1 q 1 = 4 πε 0 r 4 πε 0 q x 2 y 2 z 2 E= q x , y , z 4 πε0 r3 q r 1 q = = e 4 πε0 r 3 4 πε0 r 2 r zgadza się… dipol l r =r− cos ϑ 2 l r − =r cos ϑ 2 E rr >> l r+ r l -q ϑ 1 q q q r− −r ϕ r = − = 4 πε 0 r r− 4 πε 0 r− r oś dipola +q r − −r = l cos ϑ l2 r − r =r − cos 2 ϑ≈ r 2 4 2 dipol (cd.) q l cos ϑ q l⋅e r 1 p⋅e r ϕ r = = = 2 2 4 πε 0 r 4 πε 0 r 4 πε 0 r 2 def p = q⋅l moment elektryczny dipola: ϕ r , ϑ = 1 p cos ϑ 4 πε 0 r 2 (maleje szybciej niż w przyp. ładunku punktowego) a natężenie? ∂ϕ 1 2p cos ϑ = ∂ r 4 πε0 r 3 ∂ϕ 1 p sin ϑ E ϑ =− = r ∂ ϑ 4 πε0 r 3 E r =− E r , ϑ = E 2r E 2ϑ 1 p 1 2 = 13 cos ϑ ⋯ ~ 4 πε 0 r 3 r3 też… oczy? dipol w zewnętrznym polu +q α moment sił: E -q równowaga trwała =qElsin α⋅e M ⊗ =p × E równowaga nietrwała pole dowolnego układu ładunków qi 1 ϕ r = ∑ 4 πε0 i ∣r − r i∣ z daleka... r −r i qi r i r r i << r ∣r − r i∣=∣r∣− r i⋅ e r = r 1− ϕ r = qi 1 ∑ 4 πε 0 i r 1− 1 = 4 πε 0 ∑ qi r 1 4 πε 0 1 r i⋅e r qi r i⋅e r 1 ≃ ∑ 1 r 4 πε 0 i r 1 ≃1 x 1− x r i⋅ er r r ∑ q i r i ⋅e r ⋯ r2 = monopol + dipol + … wyższe multipole multipole ϕ (r) monopol ~ 1 r dipol ~ 1 r2 kwadrupol ~ 1 r3 oktupol ~ 1 r4 itd... wyższe multipole własności pól wektorowych pole skalarne pole skalarne: ϕ=ϕ x , y , z def gradient pola: przyrost funkcji: przy elementarnym przemieszczeniu: czyli: gradϕ = dϕ= ∂ ϕ ∂ ϕ ∂ϕ , , ∂x ∂y ∂z ∂ϕ ∂ϕ ∂ϕ dx dy dz ∂x ∂y ∂z d l = dx , dy , dz dϕ=grad ϕ⋅d l (iloczyn skalarny wektorów) pole wektorowe E= E x , y , z = E x x , y , z , E y x , y , z , E z x , y , z def strumień pola: α ⋅d dΦ = E S Φ=∫ E⋅d S E S = ∫∣E∣cosα dS=∫ E n dS S dS S def S d S = dS e n e n – wersor ⊥ dS NB: analogia do pola wektorowego prędkości cieczy: ΔΦ= dV = v⋅d S dt dywergencja ∮ E⋅d S znika, chyba że obszar zawiera źródła S def Φ 1 = lim ∮ E⋅d S V V V 0 V 0 S = lim div E (nie zależy od powierzchni) skalarna funkcja pola dywergencja dodatnia (źródła pola) dywergencja zerowa (pole przepływa) dywergencja ujemna (zlew pola) dywergencja (cd.) Φ≈V div E Φ x = ∂ Ex dy dz ∂x strumień w kierunku x z ∂ Ex ∂ E y ∂ E z Φ= ΔV ∂x ∂y ∂z dV dz ∂ Ex ∂ Ey ∂ Ez div E= ∂x ∂y ∂z dy dx y x twierdzenie Gaussa znając dywergencję pola wektorowego w każdym punkcie obszaru można znaleźć strumień tego pola przez powierzchnię ograniczającą obszar: ∮ E⋅d S=∫ div E dV S V Karl Friedrich Gauss (1777 – 1855) rotacja E całka po konturze zamkniętym Γ : ∮ E⋅d l Γ - cyrkulacja Γ ∮ v⋅d l def rot E n = lim 1 ∮ E⋅d l S 0 S Γ (nie zależy od konturu) Γ wektorowa funkcja pola rotacja cd. z dS dz rot E x = dy x ∂ E z ∂ E y dydz − ∂y ∂ z dS y (rotE)x rot E = ∂ E z ∂ E y ∂ E x ∂ Ez ∂ E y ∂ Ex − , − , − ∂ y ∂z ∂z ∂x ∂x ∂y twierdzenie Stokesa znając rotację pola wektorowego w każdym punkcie obszaru można znaleźć cyrkulację tego pola wzdłuż konturu zamkniętego ograniczającego ten obszar: ∮ E⋅d l =∫ rot E⋅d S Γ S (strumień rotacji) Sir George Gabriel Stokes (1819 – 1903) operator nabla def = ∂ , ∂ , ∂ ∇ ∂x ∂y ∂z ϕ= ∂ ϕ , ∂ ϕ , ∂ ϕ =gradϕ ∇ ∂x ∂ y ∂z ∂Ex ∂Ey ∂Ez ∇⋅E = =div E ∂x ∂ y ∂z ∂Ez ∂Ey ∂Ex ∂Ez ∂Ey ∂Ex ∇ × E= − , − , − =rot E ∂y ∂z ∂z ∂x ∂x ∂ y =0 div rot E rot grad ϕ =∇ × ∇ ϕ = ∇ ×∇ ϕ=0 Gauss: Stokes: ∮ E⋅d S =∫ ∇⋅E dV ∮ E⋅d l =∫ ∇ ×E ⋅d S S V Γ S twierdzenia o polu elektrostatycznym E=−∇ ϕ więc: rot E=∇ × −∇ ϕ =0 rot E=0 pole jest bezwirowe (bo potencjalne) Stokes: ∮ E⋅d l =0 Γ Gauss: ∮ E⋅d s =∫ div E dV S V ? przykład r q Φ=∮ E⋅d S =4π r 2 E r S =4π r 2 ogólnie: 1 q q = 2 4 πε0 r ε 0 Φ=∮ E⋅d S = S ∑ qi i ε0 prawo Gaussa Φ=∮ E⋅d S = S def ρ= dq dV Gauss: strumień natężenia pola elektrostatycznego przez dowolną powierzchnię zamkniętą równy jest sumie ładunków obejmowanych przez tę powierzchnię razy 1/ε 0. ∑ qi i ε0 - gęstość objętościowa ładunku i V 1 E ⋅d S = ∮ ∫ ρ dV ε 0 V S postać całkowa: div E= postać różniczkowa: ∮ E⋅d S=∫ div E dV S ∑ q i =∫ ρ dV V ρ ε0 lub: = ∇E ρ ε0 koniec http://www.sciencemuseum.org.uk/on-line/electron/index.asp http://www.univ-lemans.fr/enseignements/physique/02/electri/millikan.html oddziaływanie molekularne ϕ (r) r 10-10 m 0 r Ruch ladunku w stalym polu Metoda obrezoiwania> dalej Test: czy możliwe pole o liniach...