- PSJD - Polish Scientific Journals Database
Transkrypt
- PSJD - Polish Scientific Journals Database
artyku£ redakcyjny editorial MaciejWojciechPilecki1,JadwigaSobolewska-Bertman1, BarbaraAnnaCichocka2,MałgorzataKowal2, DominikaBalachowska3,AlicjaStrycharczyk4 niepokoj¹ce zachowania dzieci w wieku przedszkolnym a styl radzenia sobie ze stresem ich matek alarming behaviour of preschool children and their mothers’ stress coping style KlinikaPsychiatriiDziecii Młodzieży CMUJ,SzpitalUniwersyteckiw Krakowie ZakładBiologiiCzłowiekaAkademiiWychowaniaFizycznegow Krakowie 3 KlinikaPsychiatriiDorosłych CMUJ 4 KołoNaukowePsychiatriiWiekuRozwojowego CMUJ Correspondenceto:Drn.med.MaciejPilecki,ul.Kopernika 21A, 31-501Kraków,e-mail:[email protected] Source of financing: Department own sources 1 2 Streszczenie Celembadaniabyłaocenapowiązanianiepokojącychzachowańdzieciw wiekuprzedszkolnymzestylamiradzeniasobiezestresemichmatek.W swoimzamierzeniubadanienieobejmowałopostawwobecdziecka,ale stałąosobowościowątendencjędo radzeniasobiew sytuacjachwymagającychadaptacji.Materiałi metoda: Do badaniastylówradzeniasobiezostałużytyKwestionariuszRadzeniaSobiew SytuacjachStresowych (CopingInventoryforStressfulSituations,CISS).Do badaniazachowańodbiegającychod normywykorzystanoAnkietęNiepokojącychZachowań(ANZ).Badaniemobjętodzieciw wiekuod 3do 7lat,z losowo wybranychprzedszkoli,z wszystkichdzielnicKrakowa,orazichmatki.Ostatecznejanaliziepoddanodane 325dzieci(162dziewcząti 163chłopców)i ichmatek.Średniwiekwyniósł 4,84roku(SD 1,188;min. 3, maks. 7).Wyniki: Nadmiernaruchliwośćdzieci,agresjaoraznadmiernaruchliwośćpołączonaz agresjąkorelujądodatnioz prezentowanymprzezmatkistylemradzeniasobiezestresemskoncentrowanymna unikaniu (SSU). Te same niepokojące zachowania korelują z podskalą angażowania się w czynności zastępcze (ACZ) oraz w wypadku nadmiernej ruchliwości z podskalą poszukiwania kontaktów towarzyskich (PKT). U dziewczątz nadmiernąruchliwościąobserwowanododatniąkorelacjęzestylemradzeniasobiematkize stresemskoncentrowanymna unikaniu(SSU),podskaląangażowaniasięw czynnościzastępcze(ACZ)oraz poszukiwaniakontaktówtowarzyskich(PKT).Nadmiernaruchliwośćz agresjąwykazaładodatniąkorelację z podskaląangażowaniasięw czynnościzastępcze(ACZ).Okazałosię,iżu chłopcówunikaniejedzenia,unikanieokreślonychpotrawkorelujądodatnioz podskaląposzukiwaniakontaktówtowarzyskich(PKT)przez matki.Większośćotrzymanychwynikówkorelacyjnychpotwierdziłasięw analizachtestemt,gdziezmienną grupującąstanowiłyposzczególnezdychotomizowaneskaleANZ[ANZ(-)– brakniepokojącychzachowań, ANZ(+)– niepokojącezachowaniaobecne].Wnioski:Wydajesię,żestylradzeniasobiezestresemwłaściwymatce,wykraczającypozastosunekdo dzieckai będącyprzejawempewnejcechyosobowościowej,powiązanyjestz występowaniemniektórychniepokojącychzachowańu dzieciw wiekuprzedszkolnym.W tekście przedstawionezostałymożliweinterpretacjeobserwowanychzależności. Słowa kluczowe: radzenie sobie matek w sytuacjach stresowych, niepokojące zachowania dzieci w wieku przedszkolnym,nadmiernaruchliwość,agresja,odżywianie 126 PSYCHiatr. PSYCHol. KliN. 2008, 8 (3), p. 126-137 artYKu£ redaKCYjNY/editorial Summary Theaimofthestudywastoassesscorrelationsbetweendisturbingbehaviourofpreschoolchildrenandtheir mothers’stylesofcopingwithstress.Itwasnottheauthors’intentiontoanalysemothers’attitudestowards theirchildren,buttoexploreconstant,personalitydependentpatternofcopingwithsituationsrequiringadaptation.Materialandmethod: CopingstyleswereassessedusingtheCopingInventoryforStressfulSituations (CISS). Behaviours divergent from normal were assessed using the Alarming Behaviour Questionnaire (ANZ).Thestudyencompassedchildrenaged 3to 7andtheirmothersfromrandomlychosenkindergartens locatedinalldistrictsofKrakow,Poland.Finalanalysisincluded 325children(162girlsand 163boys)and their mothers. The children’s mean age at the time of study was 4.84 years (SD 1.188; range: 3-7 years). Results: Excessivemobilityofchildren,aggressionandexcessivemobilitycombinedwithaggressioncorrelate positivelywiththeirmothers’stresscopingstylefocusedonavoidance(SSU).Thesamedisturbingbehaviours correlatewiththesubscale“engagementinsurrogateactivity”and,inthecaseofhyperactivity– withthesubscale “seeking of social contacts”. In the case of hyperactive girls, we observed a positive correlation with maternalcopingstylefocusedonavoidance(SSU),withsubscale“engagementinsurrogateactivity”(ACZ) and“seekingofsocialcontacts”(PKT).Hyperactivitycombinedwithaggressioncorrelatedpositivelywiththe subscale“engagementinsurrogateactivities”(ACZ).Itturnedoutthatinboysavoidanceofeatingandavoidanceofcertaindishescorrelatepositivelywiththesubscale“seekingofsocialcontacts”(PKT)intheirmothers. Most correlations were subsequently confirmed by the t-test, where specific dichotomised ANZ scales [ANZ(-):alarmingbehaviourabsent;ANZ(+):alarmingbehaviourpresent]wereusedasgroupingvariable. Conclusions: Itappearsthatmaternalcopingstyle,goingbeyondthescopeofmother-childrelationshipand beinga manifestationofa particularpersonalitytrait,iscorrelatedwithoccurrenceofspecifictypesofalarmingbehavioursinpreschoolchildren.Possibleinterpretationsofthesecorrelationsarediscussed. Keywords: maternalcopingstyle,alarmingbehaviourinpreschoolchildren,hyperactivity,aggression,nutrition WPROWADZENIE INTRODUCTION ażnadziedzinabadańnad zaburzeniamipsychicznymiw wiekurozwojowymeksploruje zależności pomiędzy postawami rodziców a obrazempsychopatologiiwystępująceju dzieci.Jeden z nurtówanaliz,odwołującysięnp.do modeluRicharda S.Lazarusa,traktujepsychopatologiędzieckajakostresorwchodzącyw interakcjęz postawamirodzicówwobecdziecka(1).W tymujęciustresjesttransakcjąmiędzy jednostką a otoczeniem, w której jednostka dokonuje ocenysytuacjiorazwłasnychzasobówradzeniasobie z nią.WedługLazarusastresto„określonarelacjamiędzyosobąi otoczeniem,któraocenianajestprzezosobę jakoobciążającalubprzekraczającajejzasobyi zagrażającajejdobrostanowi”.W stresietransakcjaprzebiegadwuetapowo– najpierwnastępujeocenapierwotna (zidentyfikowaniesytuacjijakostresowej),następnie ocenawtórna(podjęciedziałaniaobliczonegona łagodzeniestresulubusuwaniejegoprzyczyn).Ocenawtóra w świetle powyższej teorii jest punktem wyjścia do aktywnościukierunkowanejna zmianętransakcjistresowej,czyliprocesuradzeniasobie(coping)(2).Uzupełnieniemobserwacjidotyczącychrelacjiwewnątrzrodzinnych sąteodnoszącesiędo szerszegoobszaru,wykraczającegopozakontekstrodzinny.W przytaczanymprzez Hassallai wsp.(3) modeluMashi Johnsonformułowane są,mogąbyćw złożonejinterakcji,trzykategoriezmiennych:odnoszącychsiędo dziecka,rodzicówi środowiska zewnętrznego.Niekorzystnezdarzeniaspotykającerodzi- nimportantareaofstudiesofmentaldisordersof developmentalageexplorescorrelationsbetween parental attitudes and manifestations of psychopathologypresentintheiroffspring.Onedirection ofresearchinthisarea,basedonthemodelproposedby RichardS.Lazarus,considerschild’spsychopathology asa stressorinteractingwithparentalattitudestowards theirchild(1).Inthiscontext,stressisa transactionbetween individual and environment, whereby the individual evaluates the situation at hand and own resources enablingcopingwithit.AccordingtoLazarus,“stress isa definiterelationbetweenpersonandenvironment, viewedbythepersonasbothersomeorexceedinghis/her resourcesandposinga threattohis/herwell-being”.In a stresssituationtheindividual-environmenttransactionisbiphasic:firstly,primaryevaluationtakesplace (identificationofsituationasstressful)andsecondly – a secondaryevaluation(undertakingofactionaiming atreliefofstressoreliminationofitscauses).Inthe contextoftheabove-mentionedtheory,secondaryevaluationisa startingpointofactivitydirectedatchangeof stresstransaction,i.e.thecopingprocess(2).Observed intrafamily relationships are supplemented by those pertainingtoa broaderarea,goingfarbeyondfamily context.IntheMash-JohnsonmodelquotedbyHassall(3) therearethreecategoriesofvariablesstayingin reciprocalinteractions:thosepertainingtothechild,to itsparentsandtoexternalenvironment.Unfavourable W PSYCHiatr. PSYCHol. KliN. 2008, 8 (3), p. 126-137 A 127 artYKu£ redaKCYjNY/editorial ca poza relacją z dzieckiem mogą wpływać na poziom stresuorazprzekładaćsięna postawywobecdziecka. Takieujęciezagadnieniapozwalana abstrahowanieod nieuprawnionychniekiedyrozważańetiologicznych,pomijających znaczenie komponenty biologicznej w powstawaniuzaburzeńpsychicznychorazwpływuzaburzeniapsychicznegona relacjerodzinne(4).Umożliwiateż odchodzenieod linearnegomodeluwpływuna rzecz interakcjimiędzyróżnorodnymiczynnikami.Badaniaodnoszącesiędo takrozumianegoznaczeniastresurodzicielskiegodotycządzieciz różnorodnymiproblemami emocjonalnymii zaburzeniamipsychicznymi.Istotne sąonew wypadkuzaburzeńprzewlekłychobarczonych szczególnymbrzemieniem,takichjakopóźnieniarozwojowe,upośledzenieumysłowe,zaburzeniazachowania,nadpobudliwośćpsychoruchowa(3,5-7). Procesradzeniasobiemazłożonąstrukturę,comoże stwarzaćszeregproblemóww trakciebadania,wyodrębnianiaczynnikówi interpretacjiwyników.W literaturze przedmiotupojawiająsiętrzywymiaryradzeniasobieze stresem,tj.proces,strategiai styl.Procesdefiniowany jestjakostalezmieniającesię(dynamiczne)poznawcze i behawioralnewysiłkimającena celuopanowanieokreślonychzewnętrznychi wewnętrznychwymagań;zachowaniastosowaneprzezludziw celuzmianywarunków lubzłagodzenieskutkóww konkretnejsytuacjitostrategie,natomiaststylradzeniasobiezestresemtowzględniestała,specyficznadladanejjednostkitendencja,wyznaczającaprzebiegradzeniasobiezestresem(2,8). eventsconcerningtheparent,apartofhis/herrelation withthechild,mayinfluencethestresslevelandmay modifytheparent’sattitudetowardsthechild. Suchanapproachenablesovercomingofsometimes unjustifiedetiologicalexplanations,passingoverthe importanceofbiologicalcomponentinthedevelopment ofmentaldisordersandtheimpactofburdenofmentaldisorderonfamilyrelations(4).Italsoenablesdeparturefromthelinearmodelinfavourofreciprocalinteraction of various factors. Studies of parental stress understoodinsucha way,alsoencompasschildrenwith severalemotionalproblemsandmentaldisorders.They areparticularlyimportantinthecaseofchronicdisordersandthoseparticularlyburdensome,e.g.developmentaldelay,mentalretardation,behaviouraldisturbancesandpsychomotorhyperactivity(3,5-7). Thecopingprocesshasa complexstructure,resulting inseveralproblemsduringpsychologicalexamination, identificationoffactorsandinterpretationofresults.In pertinentliterature,therearethreedimensionsofcopingwithstress,i.e.process,strategyandstyle.Coping processisdefinedascontinuouslychanging(dynamic) cognitiveandbehaviouralefforts,aimingatmastering ofdefiniteexternalandinternalrequirements;coping strategiesarebehavioursadoptedbypeopleinorderto changeconditionsortorelieveconsequencesofparticularsituations,whilecopingstyleisa relativelyconstantpattern,whichdeterminesthewayofcopingand isspecificfortheindividual(2,8). CELPRACy OBJECTIvE Celembadaniabyłaocenapowiązanianiepokojących zachowańdzieciw wiekuprzedszkolnymzestylamiradzeniasobiezestresemcharakterystycznymdlaichmatek.W zamierzeniubadanienieobejmowałopostaw wobecdziecka,alestałąosobowościowątendencjędo radzeniasobiew sytuacjachwymagającychadaptacji. W przekonaniuautorówtakieujęciezagadnieniapozwalana prześledzeniewzajemnychzwiązkówpomiędzy postawamirodzicówa zachowaniamidzieciwykraczającychpozarodzicielskąreakcjęna stresposiadania „trudnego”dziecka. Analizowanew niniejszymdoniesieniuwynikistanowią jedynieczęśćuzyskanychdanych.Całeprzeprowadzone badaniedotyczyocenyzwiązkufunkcjonowaniaemocjonalnegomatekz rozwojempsychofizycznymdzieci. Theaimofthispaperwastoassesscorrelationsbetween alarmingbehavioursofpreschoolchildrenandstylesof copingwithstresscharacterizingtheirmothers.Itwasnot ourintentiontoexploreparentalattitudestowardsthe child,butrathertoassessa constant,personality-dependentpatternofcopinginsituationswhichrequireadaptation.Inouropinion,suchanapproachenablestracking ofreciprocalcorrelationsbetweenparentalattitudeand child’sbehaviour,goingfarbeyondparentalreactionto thestressassociatedwithhavinga “difficult”child. Resultsanalysedinthisreportarebuta partofdata obtained.Theentirestudyaimstoassesscorrelations betweenemotionalfunctioningofmothersandpsychophysicaldevelopmentoftheirchildren. METODyKA 128 Do badaniastylówradzeniasobiezostałużytyKwestionariuszRadzeniaSobiew SytuacjachStresowych– CISS (CopingInventoryforStressfulSituations)w polskiej adaptacjiSzczepaniaka,Strelauai Wrześniewskiego(9). Składasięonz 48stwierdzeń,któreopisująróżnezachowania,jakieludziemogąpodejmowaćw sytuacjach METHODS Explorationofcopingstyleswasperformedusingthe instrumentCopingInventoryforStressfulSituations (CISS)initsPolishversionbySzczepaniak,Strelauand Wrześniewski(9).CISSiscomposedof 48statements, whichdescribevariousbehaviourswhichmaybeactivatedindifficultorstressfulsituations.Theexaminee defines,ona 5-tieredLikertscale,frequencyofunder- PSYCHiatr. PSYCHol. KliN. 2008, 8 (3), p. 126-137 artYKu£ redaKCYjNY/editorial trudnych,stresowych.Badanyokreślana 5-stopniowej skaliLikertaczęstotliwośćdanychdziałań.Twierdzenia kwestionariuszatworzątrzyskale:SSZ– stylskoncentrowanyna zadaniu;SSE– stylskoncentrowanyna emocjach;SSU– stylskoncentrowanyna unikaniu.Ten ostatnimożeprzyjmowaćpostaćdwóchpodskal:ACZ – angażowaniesięw czynnościzastępczei PKT– poszukiwaniekontaktówtowarzyskich.Ponieważposzczególneskaleskładająsięz 16pozycji,osobybadanemogły uzyskaćw każdejz nichod 16do 80punktów.Suma uzyskanychpunktówumożliwiaokreśleniedominującegostyluradzeniasobiezestresem.Kwestionariusz CISSposiadawysokązgodnośćwewnętrznąposzczególnychskal(współczynnikiw granicachod 0,78do 0,90)i zadowalającąstabilność(współczynnikikorelacjimiędzydwukrotnymbadaniemw odstępie 2-3tygodniw granicachod0,73do 0,80).KwestionariuszCISS wypełniałymatkidzieci. Do badaniazachowańodbiegającychod normyużyto AnkietyNiepokojącychZachowań(ANZ)JadwigiKamińskiej-Reyman(10) w modyfikacjiMaciejaPileckiego. Autorka,przyjmującokreśleniecechkategoriizaproponowaneprzezMarcaH.Borsteina,stworzyłakategorie zachowańwystępującychu dzieciw wiekuprzedszkolnym,którebudząniepokójrodzicówi wychowawców. W zaproponowanejklasyfikacjiwyróżniła:płaczliwość, niezręcznośćruchową,nienadążanie,nadmiernązależność,globalneopóźnienieumysłowe,nadmiernąruchliwość,nadmiernąruchliwośćz agresją,agresję,dziwne zachowania,izolowaniesię.Modyfikacja M.Pileckiego polegałana dodaniuczterechzachowańz obszarużywieniowego(unikaniejedzenia,unikanieokreślonych potraw,przejadaniesię,objadanie)orazprzekształceniuskaliocenyna 5-stopniowąskalęLikerta.Ankietę NiepokojącychZachowańwypełniałyopiekunkiprzedszkolnedzieci. MATERIAł Do badaniawłączonodzieciw wiekuod 3do 7lat,z losowowybranychprzedszkoli,z wszystkichdzielnicKrakowa,orazichmatki.Obserwacjąobjęto 727dzieci, w tym 363dziewczętai 364chłopców.Badaniazostały przeprowadzonew majui czerwcu 2007roku.Zgodę na badaniedzieckawyrażałow poszczególnychprzedszkolachod 30do 85%rodziców(średnia 56%).Średni wyniksumywszystkichskalANZw grupie,którawypełniłaCISS,wyniósł 9,48(SD 9,597), 8,820(SD 8,820) – w grupie,któranieoddałakwestionariusza.Różnica nieokazałasięistotnastatystycznie.Kwestionariusze i ankietywypełniło 30-78%matek(średnio 62%).Decyzjao niewyrażeniuzgodyna badaniedzieckaniebyła warunkowanaanistatusemrodziny(pełna,niepełna),ani teżwykształceniemrodziców.Możnauznać,iżw badanymmateriale,w rachunkuprzybliżonym,około 14% dzieciw wiekuprzedszkolnymwzrastaw rodzinienie- PSYCHiatr. PSYCHol. KliN. 2008, 8 (3), p. 126-137 takinggivenbehaviour.Statementscontainedinthe questionnairedistinguishthreebasiccopingstyles:taskfocusedstyle(SSZ),emotions-focusedstyle(SSE)and avoidance-focusedstyle(SSU).Thelattermaytakethe formofeitherengagementinsurrogateactivity(ACZ) orseekingsocialcontacts(PKT).Aseachscaleiscomposedof 16items,personsexaminedmighthavescored 16-80pointsateachscale.Totalscoreenablestodeterminethepredominatingpatternofcopingbehaviour. CISS is characterized by high internal concordance ofparticularscales(coefficientsrange: 0.78-0.90)and adequatestability(correlationcoefficientsfortwotests carriedout 2-3weeksapartrangefrom 0.73to 0.80). TheCISSquestionnairewasfilled-outbymothersof childrenexamined. Alarming (divergent from normal) behaviour was assessedusingtheAlarmingBehaviourQuestionnaire (ANZ)byJadwigaKamińska-Reyman(10) modifiedby MaciejPilecki.Theauthoradoptedthedefinitionoftraits ofparticularcategoriesproposedbyMarcH.Borstein and created categories of behaviour present in preschool children which disturb parents and educators. Inherclassification,dr.Kamińska-Reymansingled-out thefollowingcategories:pronenesstocrying,motor clumsiness,laggingbehind,excessivedependency,globalmentalretardation,hyperactivity,hyperactivitywith aggression,aggression,strangebehaviour,self-isolation. Dr.Pilecki’smodificationconsistedinadding4behavioursofthenutritionarea(avoidanceofeating,avoidanceofcertaindishes,overeatingandgorging)andadoptionofthe 5-tieredLikertscoringsystem.TheANZ questionnairewasfilled-inbypreschoolteachers. MATERIAL Thestudyincludedchildrenagedfrom 3to 7years,from randomlyselectedkindergartensfromalldistrictsof Krakowandtheirmothers.Observationencompassedin total 727 children, thereof 363 girls and 364 boys. The studywasperformedinMayandJune 2007.Consentfor examinationoftheirchildrenwasobtainedfrom30-85% ofparentsinparticularkindergartens(mean56%).Mean cumulativescoreatallANZsubscalesamongmothers, whofilled-intheCISSquestionnairewas 9.48(SD 9.597) vs. 8.820(SD 8.820)inthose,whodidnotreturnthequestionnaire.Thedifferencewasnotstatisticallysignificant. Overall,questionnaireshavebeenfilled-inby 30-78%of themothers(mean 62%).Decisionaboutnotconsenting forexaminationofthechildwasnotdependantonfamily status(completeorincomplete),noronparentaleducationalstatus.Wemaysafelyassumethatinourmaterial roughly 14%ofpreschoolchildrenwerebeingraisedinan incompletefamily,correspondingtoover 50%ofstatisticalfrequencyofthistypeoffamiliesinKrakow. Parentaleducationalprofileofmothers,whofilled-in psychologicalandsocioeconomicquestionnairesdiffers 129 artYKu£ redaKCYjNY/editorial pełnej,coodpowiadapowyżej 50%częstościstatystycznejdlategotypurodzinw Krakowie. Strukturawykształceniarodzicówbadanychdzieci,którzywypełniliotrzymanekwestionariuszepsychologicznei socjalno-bytowe,odbiegaod danychstatystycznych dlamiastaKrakowajedyniew zakresieskrajnychkategorii,tzn.wykształceniawyższego(nadreprezentacja)oraz podstawowego(kilkakrotniemniejszaczęstość).Badana grupadzieciprzedszkolnychnieodbiegałapodwzględemparametrównoworodkowychod populacjiporównawczej,jakąstanowiłydzieciurodzonew tymsamym czasie na terenie Krakowa(11). Wykształcenie rodziców niewykazałoistotnychpowiązańz budowąciaładzieci aniw wiekuprzedszkolnym,anina etapienoworodka. W świetlepowyższychzestawieńi porównań,mimo różnicw strukturzewykształcenia,wydajesię,iżbadanapróbkamożebyćtraktowanajakolosowai reprezentatywnadlamiastaKrakowaczyteżpopulacji wielkomiejskiej. 130 frommeanstatisticaldataforKrakowonlyinextreme categories,resultinginover-representationofhigher education and several-fold under-representation of primary education. The group of preschool children analyseddidnotdifferfromcomparatorpopulationof childrenbornatthesametimeinKrakowinwhatrelates to neonatal parameters(11). Parental education did not correlatesignificantlywithbodystatureofchildren,neitherinneonatalperiod,norinpreschoolage. Inviewoftheabove-mentionedcomparisonsandbreakdowns,inspiteofdifferencesineducation,itappears thatthesamplestudiedmaybeconsideredasrandom andrepresentativeforthecityofKrakowandforurban populationingeneral. RESULTS Calculationsweredonebasedonthestatisticalpackage SPSS 14.0PL(licensedfortheJagiellonianUniversity). Skala/punktacja – ca³a grupa (M, K) Scale and score – whole group (boys and girls) Nie wystêpuje Does not occur Bardzo rzadko Very rarely Rzadko Rarely Czêsto Frequently Bardzo czêsto Very frequently Zawsze Always P³aczliwoœæ Weepiness 115 (51, 64) 79 (45, 34) 53 (28, 25) 33 (19, 14) 13 (5, 8) 0 Niezrêcznoœæ ruchowa Clumsiness 160 (66, 94) 45 (22, 23) 45 (25, 20) 30 (23, 7) 11 (10, 1) 0 (2, 0) Nienad¹¿anie Lagging behind 137 (50, 87) 50 (28, 22) 58 (33, 25) 32 (23, 9) 13 (11, 2) 0 (2, 0) Izolowanie siê Self-isolation 186 (91, 95) 43 (23, 20) 33 (17, 16) 21 (13, 8) 8 (3, 5) 0 Nadmierna ruchliwoœæ Hyperactivity 160 (61, 99) 27 (18, 9) 36 (19, 17) 31 (21, 10) 26 (22, 4) 0 (6, 3) Nadmierna ruchliwoœæ z agresj¹ Hyperactivity with aggression 211 (92, 119) 32 (24, 8) 25 (15, 10) 13 (8, 5) 13 (10, 3) 0 Agresja Aggression 221 (97, 124) 26 (21, 5) 22 (16, 6) 18 (9, 9) 7 (6, 1) 0 Autoagresja Autoaggression 284 (142, 142) 3 (3, 0) 5 (3, 2) 0 0 0 Nadmierna zale¿noœæ Excessive dependence 177 (82, 95) 46 (27, 19) 34 (16, 18) 22 (13, 9) 13 (10, 3) 1 (0, 1) Globalne opóŸnienie umys³owe Global mental retardation 231 (108, 123) 24 (14, 10) 26 (17, 9) 6 (4, 2) 5 (5, 0) 0 Dziwne zachowania Queer behaviour 215 (97, 118) 29 (18, 11) 24 (13, 11) 18 (14, 4) 5 (4, 1) 1 (1, 0) Unikanie jedzenia Avoidance of eating 163 (80, 83) 44 (22, 22) 32 (12, 20) 33 (20, 13) 15 (9, 6) 5 (5, 0) Unikanie okreœlonych potraw Avoidance of certain dishes 111 (54, 57) 74 (37, 37) 36 (12, 24) 45 (27, 18) 20 (12, 8) 7 (7, 0) Przejadanie siê Overeating 274 (143, 131) 9 (1, 8) 5 (2, 3) 2 (1, 1) 3 (2, 1) 0 Objadanie siê Gorging 283 (145, 138) 3 (1, 2) 3 (1, 2) 3 (2, 1) 1 (0, 1) 0 Tabela 1. Ankieta Niepokojących Zachowań – odpowiedzi w kategoriach Table 1. Alarming Behaviour Questionnaire – answers in particular categories PSYCHiatr. PSYCHol. KliN. 2008, 8 (3), p. 126-137 artYKu£ redaKCYjNY/editorial WyNIKI Obliczeniawykonanow pakieciestatystycznymSPSS 14.0PL(licencjadlaUJ).Analizdokonanooddzielnie dla całej populacji oraz przy uwzględnieniu podziału na płcie.Przyjętonastępująceoznaczenia:**– korelacjajestistotnana poziomie 0,01(dwustronnie),*– korelacja jest istotna na poziomie 0,05 (dwustronnie). Analiziez użyciemtestutdlapróbniezależnychpoddano również wyniki CISS, gdzie zmienną grupującą stanowiłyposzczególnezdychotomizowaneskalezmiennejANZ[ANZ(-)– brakniepokojącychzachowań, ANZ(+)– niepokojącezachowaniaobecne]. Do ostatecznejanalizywłączonodane 325dzieci(162 dziewcząti 163chłopców)orazichmatek.Średniwiek wyniósł 4,84(SD 1,188;min. 3,maks. 7).Częstośćwystępowaniaposzczególnychobjawówprzedstawiatabela 1.Wynikiistotnychkorelacjizawartesąw tabelach 2-4. Wynikianalizz użyciemtestutumieszczonow tabeli 5. Nadmiernaruchliwośćdzieci,agresjaoraznadmierna ruchliwośćz agresjąkorelujądodatnioz SSUmatek.Te sameniepokojącezachowaniakorelujądodatnioz podskalą ACZ oraz w przypadku nadmiernej ruchliwości z podskaląPKT.Stylradzeniasobiematkizestresem skoncentrowanyna unikaniukorelujeujemniez zachowaniami autoagresywnymi dzieci. Wynik ten potwierdzonyzostałwśródchłopców.Małaliczebnośćobserwacjiniepokojącychzachowańw tejgrupieniepozwala na uznaniewynikuw tejostatniejskaliza znaczący. Zależnościpomiędzynadmiernąruchliwością,agresją a skalamiSSUi ACZpotwierdziłysięw analizachtestemtpomiędzygrupąANZ(-)i ANZ(+).Dlałączniewystępującejnadpobudliwościi agresjizaobserwowanoistotnywyniktestutw skaliSSU. W wypadkudziewczątnadmiernaruchliwośćkorelowaładodatnioz SSU,podskalamiACZorazPKT.Nadmiernaruchliwośćz agresjąwykazaładodatniąkorelacjęz podskaląACZ.Okazałosię,iżautoagresjakoreluje dodatnioz podskaląPKT.Małaliczebnośćobserwacjiniepokojącychzachowańw tejgrupieniepozwala na uznaniepowyższegowynikuw tejskaliza znaczący. Zależnościpomiędzynadruchliwościąa skalamiSSU, SSZ SSU ACZ PKT Nadmierna ruchliwoœæ Hyperactivity ,216** ,153* ,136* Nadmierna ruchliwoœæ z agresj¹ Hyperactivity with aggression ,160** ,133* Agresja Aggression ,150* ,153* Autoagresja Autoaggression SSE Analyseswerecarriedoutseparatelyfortheentirepopulationandthenconsideringbothgendersseparately. The following symbols were adopted: ** – significant bilateralcorrelationatthelevelof 0.01,*– significant bilateralcorrelationatthelevelof 0.05.ResultsofCISS wereanalysedusingthet-testforindependentvariables, wherebygroupingwasdoneaccordingtoparticular dichotomisedscalesofANZ[ANZ(-)– lackofalarming behaviour,ANZ(+)– alarmingbehaviourpresent]. Finalanalysisincluded 325children(162girlsand 163 boys)andtheirmothers.Meanageatthetimeofstudy was 4.84 years (SD 1.188; range: 3-7). Incidence of particularsymptomsispresentedintable 1.Resultsof significant correlations are presented in tables 2-4. Resultsofanalysesusingthet-testarepresentedin table 5. Hyperactivityofchildren,aggressionandhyperactivity combinedwithaggressioncorrelatepositivelywithmaternalSSU(copingstylebasedonavoidance).Thesame alarmingbehaviourscorrelatepositivelywiththeACZ subscale(engagementinsurrogateactivity,distraction) and,inthecaseofhyperactivity– withthePKTsubscale (seekingofsocialcontact).Avoidance-focused styleof coping(SSZ)correlatesnegativelywithautoaggressive behaviourofchildren.Thisresulthasalsobeenconfirmed in boys. Relatively few records of alarming behaviourinthisgroupdoesnotallowforconsidering resultsobtainedinthelatterscaleassignificant.Correlationsbetweenhyperactivity,aggressionandsuchscales asSSUandACZwereconfirmedbyt-testcomparing groupsANZ(-)andANZ(+).Inthecaseofcombined hyperactivityandaggression,t-testrevealedsignificant differencesintheSSUscale. Ingirls,hyperactivitycorrelatedpositivelywithSSU score,aswellaswithscoresatACZandPKTsubscales. Hyperactivitywithaggressioncorrelatedpositivelywith scoresatACZsubscale.ItturnedoutthatautoaggressioncorrelatespositivelywithscoresatPKTsubscale. Limitednumberofobservationsofalarmingbehaviours inthisgroupdoesnotjustifyregardingthisresultassignificant.Ingirls,associationsofhyperactivitywithscores atSSU,ACZandPKTscales,aswellasthoseofhyper- -,141* ml Tabela 2. Korelacje dla obu płci Table 2. Cumulative correlation for both genders PSYCHiatr. PSYCHol. KliN. 2008, 8 (3), p. 126-137 131 artYKu£ redaKCYjNY/editorial SSZ SSE Nadmierna ruchliwoœæ Hyperactivity SSU ACZ PKT ,292** ,234** ,202* Nadmierna ruchliwoœæ z agresj¹ Hyperactivity with aggression ,173* Agresja Aggression Autoagresja Autoaggression ,177* ml Tabela 3. Korelacje dla dzieci płci żeńskiej Table 3. Correlations for girls ACZ,PKToraznadruchliwościąz agresjąa SSUi ACZ potwierdziłysięu dziewczątw analizachtestemt. U chłopcówznacząceokazałysiękorelacjemiędzyobjawamizwiązanymiz jedzeniem.Unikaniejedzenia,unikaniepotraworazobjadaniekorelowałyz podskaląPKT matek.W ostatnimprzypadkuobserwowanokorelację ujemną.Małaliczebnośćobserwacjiniepokojącychzachowańw kontekścieobjadaniasięniepozwalajednak na uznanieostatniegowynikuza znaczący.Zależności pomiędzyunikaniempotraworazunikaniemjedzenia a podskaląPTKpotwierdziłysięu chłopcóww analizachtestemt. activity combined with aggression with scores at SSU andACZscales,wereconfirmedbyt-test. Inboys,significantcorrelationswerefoundwitheating-associatedsymptoms.Avoidanceofeating,avoidanceofcertaindishesandgorging,correlatedwithPKT subscalescoreoftheirmothers.Inthelattercase,a negativecorrelationhasbeennoticed.Limitednumberof recordsofalarmingbehaviourinthecontextofgorging doesnotallowjustifyconsiderationofthelatterfinding assignificant.Inboys,correlationsbetweenavoidance ofcertaindishes,avoidanceofeatingandscoresatPKT subscalewereconfirmedbyt-test. OMóWIENIE DISCUSSION Związki pomiędzy nadpobudliwością i zachowaniami agresywnymia wynikającymz nichstresemrodziców, wpływającymna postawyrodzicielskie,znajdująszereg potwierdzeńw badaniachnaukowych.Dotycząonezarównopopulacjinieleczonejmieszczącejsięw grupie ryzykarozwojuzaburzeń,jaki osóbzezdiagnozowanymiADHD,zaburzeniamiopozycyjno-buntowniczymiczyzaburzeniamizachowania(5-7).Mechanizmwpływustresuna postawyrodzicielskiei dalejna objawyjest opisanyjakdotądw stopniuniewystarczającym.W ocenieobserwowanychzależnościnależyzwrócićuwagęna ichcyrkularnycharakter.Trudnowięcw oparciuo analizowanymateriałpokusićsięo wnioskiprzyczynowo-skutkowe.Wartojednakzaznaczyć,żepytaniaCISS nieodnosząsięwprostdo relacjimatkiz dzieckiem,ale Associationsbetweenhyperactivityandaggressivebehaviourandrelatedtherewithparentalstress,influencing inturnparentalattitudes,havebeenwelldocumented byscientificresearch.Theyareseenbothinnon-treatedpopulation,stillfittinginthe“developmentalrisk” category,andinpersonswithovertADHD,oppositional-rebelliousdisordersandinconductdisorders(5-7). However,themechanismofimpactofstressonparental attitudesandfurtherontheabove-mentionedsymptoms,hasnotbeenaddressedtoadequatelyintheliterature.Analysisofsuchcorrelationsmustaccountfor theircircularcharacter.Basedonavailablematerialit wouldbethereforedifficulttoreachconclusionsofthe “cause-effect”type.Nevertheless,itisnoteworthythat CISSquestionsdo notaddressdirectlymother-child SSZ Autoagresja Autoaggression 132 SSE SSU ACZ PKT -,184*ml Unikanie jedzenia Avoidance of eating ,182* Unikanie okreœlonych potraw Avoidance of certain dishes ,204* Objadanie siê Gorging -,182* ml Tabela 4. Korelacje dla dzieci płci męskiej Table 4. Correlations for boys PSYCHiatr. PSYCHol. KliN. 2008, 8 (3), p. 126-137 artYKu£ redaKCYjNY/editorial Test t dla prób niezale¿nych ³¹cznie dla obu p³ci t-test for independent variables for both genders combined Zmienna niezale¿na: zdychotomizowana skala ANZ Independent variable: dichotomised ANZ scale Nadmierna ruchliwoœæ Hyperactivity Nadmierna ruchliwoœæ z agresj¹ Hyperactivity with aggression Agresja Aggression Autoagresja Autoaggression Zmienna zale¿na: skala CISS Dependent variable: CISS scale n Œrednia Odchylenie standardowe Istotnoœæ (dwustronna) Mean Standard deviation Statistical significance (bilateral) SSU – ANZ (-) SSU – ANZ (+) 149 119 39,7450 43,4958 8,29535 7,95525 ,000 ACZ – ANZ (-) ACZ – ANZ (+) 152 122 16,5855 18,1393 4,85068 4,89614 ,009 SSU – ANZ (-) SSU – ANZ (+) 195 78 40,7282 43,1538 8,37787 7,83611 ,029 SSU – ANZ (-) SSU – ANZ (+) 206 67 40,7718 43,4179 8,21963 8,22809 ,023 ACZ – ANZ (-) ACZ – ANZ (+) 210 69 16,8952 18,4783 4,87730 4,79463 ,020 SSZ – ANZ (-) SSZ – ANZ (+) 264 8 59,7765 53,3750 7,48936 7,40536 ,018 Œrednia Odchylenie standardowe Istotnoœæ (dwustronna) Mean Standard deviation Statistical significance (bilateral) Test t dla prób niezale¿nych oddzielnie dla ka¿dej p³ci t-test for independent variables for either gender separately Zmienna niezale¿na: zdychotomizowana skala ANZ Independent variable: dichotomised ANZ scale Zmienna zale¿na: skala CISS Dependent variable: CISS scale n P³eæ ¿eñska Girls Nadmierna ruchliwoœæ Hyperactivity Nadmierna ruchliwoœæ z agresj¹ Hyperactivity with aggression SSU – ANZ (-) SSU – ANZ (+) 91 38 39,2198 45,2105 8,14699 8,95984 ,000 ACZ – ANZ (-) ACZ – ANZ (+) 92 40 16,2174 19,0750 4,76209 5,64046 ,003 PKT – ANZ (-) PKT – ANZ (+) 95 40 16,3053 17,9500 3,49490 4,15069 ,020 SSU – ANZ (-) SSU – ANZ (+) 108 24 40,2963 44,1667 8,64055 8,59558 ,049 ACZ – ANZ (-) ACZ – ANZ (+) 111 24 16,6486 19,0417 5,04281 5,33633 ,039 P³eæ mêska Boys Unikanie okreœlonych potraw Avoidance of certain dishes PKT – ANZ (-) PKT – ANZ (+) 51 92 16,0000 17,3478 3,35857 3,59008 ,029 Unikanie jedzenia Avoidance of eating PKT – ANZ (-) PKT – ANZ (+) 77 65 16,2987 17,5385 3,23657 3,84495 0,39 Tabela 5. Test t dla prób niezależnych Table 5. t-test for independent variables PSYCHiatr. PSYCHol. KliN. 2008, 8 (3), p. 126-137 133 artYKu£ redaKCYjNY/editorial 134 do generalnegostyluradzeniasobiezestresem.Stylradzeniasobiezestresemwedługpsychologiiróżnicindywidualnychjestspecyficznydladanejjednostki.To względniestałacharakterystykaczłowiekaposiadająca statuscechy(8).Stylradzeniasobiezestresempozostajew istotnychzwiązkachz poziomemprzystosowania, cechamiosobowości,kompetencjamispołecznymioraz cechami temperamentu(9,12). W tym kontekście można postawićhipotezę,żestylradzeniasobiezestresem możenasilaćniektóreniepokojącezachowaniadzieci lubteżdziałaćprotekcyjnie.Oczywiścieniemożnawykluczyć,żezarównozachowaniadziecka,jaki stylradzeniasobiezestresemcharakterystycznydlamatkisą przejawamitejsamejspecyfikio genetycznymcharakterze.Wedługlicznychbadańdeterminantamiróżnic indywidualnychw stylachradzeniasobiezestresemsą czynniki biologiczne oraz środowiskowe(13). Niewykluczonezatem,żeobserwowanezachowanianiepokojące mogąbyćtraktowaneniejakoobiektywnyopisdziecka, alejakoprzejawstosowanychprzezniegostrategiiadaptacyjnychw grupielubw relacjiz opiekunem.W tym kontekścieotrzymanekorelacjemogąbyćwyrazempodobieństwaw radzeniusobiew sytuacjachwymagającychadaptacjimiędzyrodzicamia dziećmi. Stylradzeniasobiematekzestresemskoncentrowanyna unikaniu,któryokazałsięistotnystatystyczniew dodatniejkorelacjiz nadmiernąruchliwościądzieckaorazagresywnością, przejawia się w próbie ucieczki od przeżyć i doświadczeńwynikłychzestresującychzdarzeń,zaprzeczeniai wyparciasytuacjibudzącychlęk.Obiepodskale SSU– PKTi ACZ,opisujątendencjedystansowaniasię od zaistniałejtrudnejsytuacji.Opisujądziałaniao małej skuteczności,gdyżprowadzązwykledo zaniechania osiąganiacelówpod wpływemstresu(9).Charakteryzuje je odwracanie uwagi od stresora i od własnych reakcji, a takżepomijanie,odrzucanie,wypieraniei zaprzeczanie informacjomo wydarzeniustresowym(14). Możnazatemprzypuszczać,żeogólnystylunikaniajakosposóbradzeniasobiezestresemznajdujeswójwyrazw relacjachz dzieckiempoprzezbrakmodyfikacjijego niepokojących zachowań. Zaobserwowano ujemną korelacjęmiędzystylemradzeniasobiezestresemskoncentrowanym na rozwiązywaniu zadań (skala SSZ) a zachowaniami autoagresywnymi. Im bardziej więc matkisąukierunkowanena rozwiązaniezaistniałego problemu,działaniemającena celuwyjściez trudnejsytuacjialbo,jeżelijesttoniemożliwe,na zmianęocenytej sytuacji,tymmniejzachowańautoagresywnychobserwowanychjestu ichdzieci(9).Małaliczebnośćniepokojącychzachowańw tejgrupieniepozwalana uznanie powyższegowynikuza znaczący.Zagadnienieochronnegowpływusposobureagowaniamatekna streswymagadalszychbadańna większejpróbiepopulacyjnej. Niniejszebadaniewykazałoznaczącepodobieństwamiędzywynikamiw skalachagresywnościi nadpobudliwości a nadpobudliwościz towarzyszącąagresywnością.Choć relationship,butrathertogeneralpattern(style)ofcopingwithstress.Accordingtoindividualdifferencepsychology,copingstyleishighlyspecificfora particular person.Thisisa relativelyconstantparameter,fulfilling thecriteriaofa “feature”(8).Copingstyleiscloselyassociatedwithadaptationlevel,personalitytraits,social competenceandtypeoftemperament(9,12).Inthiscontext,a hypothesismaybeadvancedthatparentalcopingstylemayexacerbatecertainalarmingbehavioursof childrenormayhavea protectiveeffect.Certainly,we cannotruleout,thatbothchildren’sbehavioursand maternalcopingstylesmaybeexternalmanifestations ofthesame,geneticallydeterminedfeature.According toseveralstudies,individualdifferencesincopingstyles are determined by both biological and environmental factors(13).Itisthereforepossible,thatobservedalarming behavioursmaybeconsiderednotasobjectivedescriptionofthechild,butratherasa manifestationofthe child’sadaptationstrategiesadoptedinpeer-grouporin relationswithcare-giver.Inthiscontext,noticedcorrelationsmaybea resultofsimilaritiesbetweenparentsand childrenincopingwithsituationsrequiringadaptation. TheSSUcopingmodel,whichcorrelatedpositivelywith hyperactivityandaggression,resultsinattemptstoescape fromexperiencesassociatedwithstressfuleventsand denialofthreat-arisingsituations.BothSSUsubscales, PKTandACZ,describea tendencytoescapefromdifficultsituations.Theydescribeactionsoflimitedeffectiveness,astheyusuallyresultindesistingfromachievementofone’sgoalsundertheinfluenceofstress(9).They arecharacterizedbyturningone’sattentionawayfrom thestressorandfromownreactions,aswellasomission, rejection,denialandnegationofinformationconcerningstressfulevent(14). Itmaybesafelyassumed,thatgeneralstyleofavoidanceaswayofcopingwithstressmaymanifestalsoin parent-childrelationshipintheformoflackofmodificationofitsalarmingbehaviour.Weobserveda negativecorrelationbetweentask-focusedcopingstyle(SSZ scale)andaggressivebehaviour.So,themorefocused aremothersonsolvingtheexistingproblem,onaction directedatfindinga wayoutfroma difficultsituation, or,ifthisisimpossible,tochangeitsinterpretation,the lessautoaggressivebehavioursareseenintheiroffspring(9).Limitednumberofalarmingbehavioursseen inthisgroupdoesnotallowtoconsiderthisobservationasuniversallyvalid.Theissueofprotectiveeffectof maternalcopingstylerequiresfurtherstudiesona much largerpopulationsample. Thepresentstudyrevealeda significantsimilarityin scalesofaggression,hyperactivityandhyperactivitycombinedwithaggression.Althoughresultsobtainedinthis areaareinconsistent,a similarlackofdifferenceshas beenobservedinmanyotherstudiesexploringcorrelationsbetweenparents’attitudeandtheirchildren’s aggressionandhyperactivity(6). PSYCHiatr. PSYCHol. KliN. 2008, 8 (3), p. 126-137 artYKu£ redaKCYjNY/editorial wynikiw tymwzględziesąniejednoznaczne,topodobny brak różnic obserwowany jest w wielu badaniach naukowych nad związkiem postaw rodziców z agresywnościąi nadpobudliwością(6). Ciekawą,aletrudnąw interpretacjizależnościąjestzwiązeksubskaliPKTz trzemazachowaniamizwiązanymi z odżywianiem się u chłopców: unikaniem jedzenia, unikaniemokreślonychpotrawi objadaniemsię.Znaczenieskalwiążącychsięz ograniczeniamiw zakresie jedzeniaw wypadkuchłopcówjestzaskakujące.Praktykaklinicznawskazywałabyraczej,iżproblematykata dotyczyćpowinnadziewcząt.Bezwzględuna tewątpliwości trzeba jednak zaznaczyć, iż dla dzieci jedzenie stanowiważne,kształtującedoświadczeniespołeczne. Innijedzący– rodzice,rówieśnicy,rodzeństwo– wpływająna preferencjecodo sposobuodżywianiasiędzieci. Wpływ ten wykracza daleko poza uczenie poprzez obserwowaniezwyczajówżywieniowychbliskich.Istniejądowody,iżpreferencjeżywieniowedziecimajązwiązekzeskłademmatczynegopokarmubędącegokonsekwencjąstosowanejprzezniądietyw trakciekarmienia piersią.Niebezznaczeniasątuteżodmiennościo charakterzegenetycznym(15).W tymkontekściepowyższy wynikkażezadaćpytanieo znaczeniemodyfikacjidiety jako sposobu reagowania na stres wśród matek w badanejpopulacji.Wpływrodzicóww tymwzględzie możeodbiegaćod prostegonaśladownictwazachowań rodzicówlubdeklarowanychoczekiwańw stosunkudo dziecka.Możnateżpostawićhipotezę,iżunikaniejedzeniamożebyćsposobemnainterakcjez matkąprzeniesionena zachowaniaprzedszkolne. Pewną wskazówką interpretacyjną mogą być wyniki badańnad rozwojemsomatycznymdzieci.W ostatnim 20-leciuwyraźneróżnicew nasileniuzmiansekularnych wysokościi masyciałapomiędzychłopcamia dziewczętamiw krakowskiejpopulacji,w różnychfazachontogenezy,powodująwystąpienieu dziewcząttendencji do szczuplenia,główniew wiekuprzedszkolnymi młodzieńczym,a u chłopcóww wiekuprzedszkolnym(16,17). W tymsamymczasiezaobserwowanorównieżsmuklenieciałanoworodków(11).Rozważeniawymagahipoteza,żepowyższezjawiskazwiązanemogąbyćrównież z problemamiemocjonalnymidzieciwyrażającymisię stosunkiemdo jedzenia. Badanieposiadaszeregograniczeńmetodologicznych, któreosłabiająmożliwościinterpretacyjne.Zasadniczą wątpliwośćwzbudzaoparciewnioskowaniana temat niepokojącychzachowańdzieciniena badaniuklinicznym,alena globalnejocenieopiekunekprzedszkolnych. Ichpostrzeganiedziecinietylkomożebyćzwiązane z cechamidziecka,alewynikaćz kompetencjizawodowychi doświadczeniaw pracyz grupąprzedszkolną. Użytaskalaopisujezachowanianiepokojąceniebędące w jednoznacznysposóbprzejawempsychopatologiio nasileniuklinicznym.Niemożnawięcuzyskanychwyników traktowaćjakodotyczącychjednosteknozologicznych, PSYCHiatr. PSYCHol. KliN. 2008, 8 (3), p. 126-137 AninterestingbutdifficulttoexplaincorrelationisassociationofthePKTsubscalewiththreetypesofeatingassociatedbehavioursinboys:avoidanceofeating,avoidanceofcertaindishesandgorging.Significanceofscales associatedwitheatingbehaviourinboyswassurprising.Clinicalpracticewouldratherindicatethatthese problemsshouldbemorepronouncedingirls.Nevertheless,independentofthesereservations,wemustemphasizethatforchildreneatingisanimportantandeducatingsocialexperience.Othereatingpeople– parents, peers,siblings– influencepreferencesconcerningeatinghabitsofthechild.Thisinfluencegoesfarbeyond learningbyobservationofeatinghabitsofrelatives. Thereisevidencesuggestingthateatingpreferencesof thechildmaybeassociatedwithcompositionofmother’smilk,resultinginturnfrommother’sdietduring breast-feeding.Inthiscontext,notinsignificantarealso geneticallydeterminedvariations(15).Allthisrisesthe questionaboutroleofdietmodificationasa wayto reacttostressbymothersinthepopulationstudied.In thiscontext,parentalinfluencemaydepartfromsimple imitationofparentalbehaviourordeclaredchild-relatedexpectations.A hypothesismaybeadvanced,that avoidance of eating may be a means to interact with mother,transferredtopreschoolbehaviour. Aninterpretationcluemaybeprovidedbytheoutcome ofstudiesconcerningsomaticdevelopmentofchildren. Inthepast 2decades,significantdifferencesinintensityofsecularchangesofbodyheightandweightamong boysandgirlsintheKrakowpopulationatdifferent phasesofontogenesis,resultina trendofgrowingslim inpreschoolandadolescentageingirlsandinpreschoolageinboys(16,17).Atthesametime,a tendencyof slimmingofneonateshasbeenobserved(11).Worthyconsiderationisthehypothesisthatsuchphenomenamay beassociatedwiththechildren’semotionalproblems, expressedbytheireatingbehaviour. Ourstudyhasseveralmethodologicallimitations,which decreaseitsinterpretativepotential.Themainproblem liesinthemerefactofmakingstatementsaboutalarmingbehaviourofchildrenbasednotonformalpsychologicalexaminationbutonglobalimpressionsofnurseryschoolteachers.Theirperceptionofchildrenmay notreflectobjectivechildren’sfeaturesbutrathermay bebiasedbytheteacher’sprofessionalexpertiseand experienceofworkingwithpreschoolchildren.Scoring scaleusedaddressesalarmingbehaviourwhichmay notbeanunambiguousmanifestationofovertpsychopathology. Therefore, results obtained can not be consideredaspertainingtodefinitenosologicentities, e.g.ADHDorconductdisorders.A certainlimitation stemsfroma relativelymodestproportionofparents consentingfortheirchildren’sparticipationinthestudy. Itcannotberuledout,thatthereexistsa factor(orfactors)notaccountedforbythestudyprotocol,causing somemotherstoconsenttoparticipateandothersto 135 artYKu£ redaKCYjNY/editorial takichjakADHDczyzaburzeniazachowania.Pewnym ograniczeniemjestrównieżniskiprocentzgódna badanie.Niemożnawykluczyć,żeistniałnieobjętyprocedurąbadawcząpowód,dlaktóregoniektórematkizgadzałysięna badanie,a innenie,lubteż,żeczynnikite decydowałyo czasochłonnymwypełnianiukwestionariuszy.Mogłybyćtozarównoobawyo dziecko,jak i konstrukcjaosobowościowarodziców.Z drugiejstronybrakpytańo zachowaniaw stosunkudo dziecipozwalauniknąćzarzutupróbyzafałszowaniawynikuprzy świadomościposiadanychproblemówz dzieckiem.ŚredniwynikANZokazałsięteżzbliżonyw grupie,w której rodzicewypełniliCISS,orazw grupie,w którejpomimodeklaracjiudziałuw badaniachrodziceniezwrócili wypełnionychkwestionariuszy. WNIOSKI Stylradzeniasobierodzicówzestresem,wykraczający pozastosunekdo dzieckai będącyprzejawempewnej cechyosobowościowej,pozostajew związkuz zachowaniamiichdzieciw wiekuprzedszkolnym.Mniejefektywne style radzenia sobie ze stresem powiązane są z występowaniemniektórychniepokojącychzachowań u dzieci.Zaznaczająsięw tymwzględzieróżnicezależneod płcidziecka. Dalszebadanianad związkiemstyluradzeniasobieze stresemrodziców(w tymteżojców)z zachowaniami dzieckanietylkopowinnymiećcharakterpopulacyjny, aleteżobjąćgrupykliniczne.Interesującawydajesię równieżpróbaoceny,na ilesposobyradzeniasobieze stresemwyprzedzająpojawieniesięniepokojącychzachowańu dzieci.Stylradzeniasobiezestresemjest w świetlekoncepcjiautorówkwestionariuszamechanizmemświadomym.Pojawiasięwięcteżpytanieo możliwośćmodyfikacjisposobówradzeniasobiezestresem orazwpływutakiejzmianyna zachowaniadzieci. 136 PIŚMIENNICTWO: BiBliogrAphy: 1. LazarusR.S.,FolkmanS.:Stress,AppraisalandCoping. Springer,Newyork 1984. 2. Heszen-Niejodek I.:Teoriastresupsychologicznegoi radzeniasobie.W:StrelauJ.(red.):Psychologia.Podręcznikakademicki.Tom 3.Jednostkaw społeczeństwiei elementy psychologii stosowanej. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne,Gdańsk 2000: 470. 3. HassallR.,RoseJ.,McDonaldJ.:Parentingstressinmothersofchildrenwithanintellectualdisability:theeffectsof parentalcognitionsinrelationtochildcharacteristicsand familysupport.J.Intellect.Disabil.Res. 2005; 49:405-418. 4. Pilecki M.:Rodzinnebrzemięzaburzeńw rozwoju.SztukaLeczenia 2007; 14: 59-67. 5. Cunningham C.E.,Boyle M.H.:Preschoolersatriskfor attention-deficit hyperactivity disorder and oppositional defiantdisorder:family,parenting,andbehavioralcorrelates.J.Abnorm.ChildPsychol. 2002; 30: 555-569. refuse,orthatsuchfactorsmighthavedeterminedtheir readinessforfilling-intime-consumingquestionnaires. Suchfactorsmighthavestemmedfromparentalconcernsfortheirchildren,orfromparentalpersonality structure.Ontheotherhand,lackofquestionsdirectly addressingparentalrelationswiththeirchildrenallows ustorejectthereproachaboutparentalattemptsatprovidinguntrueanswers,beingawareofproblemswiththeir children.MeanANZscoresweresimilarinthegroup whereparentsfilled-intheCISSquestionnaireandin thegroupwhere,inspiteofinitialconsenttoparticipate,filled-inquestionnaireshavenotbeenreturned. CONCLUSIONS Parentalstyleofcopingwithstress,exceedingthescope ofparent-childrelationshipandbeinga manifestation ofcertainpersonalitytraits,correlateswiththeirpreschool children’s behaviour patterns. Less effective parentalcopingstylesareassociatedwithfrequentoccurrenceofsometypesofalarmingbehaviourinchildren. Certaindifferencesinthisareaareassociatedwithchildren’sgender. Furtherstudiesofassociationsofcopingstyleofparents (includingfathers)withchildren’sbehaviourpatternsnot onlyshouldbepopulation-based,butalsoshouldinclude definiteclinicalgroups.Interestingresultsmightbeprovidedbystudiesonifandhowparentalcopingstylesprecedethedevelopmentofalarmingbehavioursinchildren. Intheseauthors’opinion,copingstyleisa conscious mechanism.Thisraisesquestionsaboutpossiblewaysof modifyingone’scopingstyleandimpactofsucha modificationonchildren’sbehaviouralpatterns. 6. Johnston C.,MashE.J.:Familiesofchildrenwithattention-deficit/hyperactivitydisorder:reviewandrecommendationsforfutureresearch.Clin.ChildFam.Psychol.Rev. 2001; 4: 183-207. 7. Anastopoulos A.D., Guevremont D.C., Shelton T.L., DuPaulG.J.:Parentingstressamongfamiliesofchildren with attention deficit hyperactivity disorder. J. Abnorm. ChildPsychol. 1992; 20: 503-520. 8. WrześniewskiK.:Stylea strategieradzeniasobiezestresem.Problemypomiaru.W:Heszen-Niejodek I.,RatajczakZ.(red.):Człowiekw sytuacjistresu.Problemyteoretycznei metodologiczne.WydawnictwoUniwersytetu Śląskiego,Katowice 1996: 44-46. 9. StrelauJ.,JaworowskaA.,WrześniewskiK.,SzczepaniakP.: KwestionariuszRadzeniaSobiew SytuacjachStresowych CISS.Podręcznik.PracowniaTestówPsychologicznych, Warszawa 2007. 10. Kamińska-ReymanJ.:O niepokojącychzachowaniach dzieciprzedszkolnych– wskaźnikibehawioralnei typologia.W:DołęgaZ.(red.):Diagnozapsychologicznadzieci w wieku przedszkolnym. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego,Katowice 2005: 201-222. 11. Kowal M.,CichockaB.,Krzysztofiak I.:Czyobserwowaneod przeszło 20latsmuklenieciałanoworodkówmoż- PSYCHiatr. PSYCHol. KliN. 2008, 8 (3), p. 126-137 artYKu£ redaKCYjNY/editorial nawiązaćz narastającymod 20latrozpowszechnieniem otyłości?AnnalesUMCS,Lublin-Polonia,sectio D,2006; 60(supl.XvI): 474-478. 12. StrelauJ.:Temperamenta stres:temperamentjakoczynnikmoderującystresory,stani skutkistresuorazradzenie sobiezestresem.W:Heszen-Niejodek I.,RatajczakZ. (red.):Człowiekw sytuacjistresu.Wyd. II,Wydawnictwo UniwersytetuŚląskiego,Katowice 2000: 88-132. 13. KozakB.,StrelauJ.,MilesJ.N.v.:Geneticdeterminants ofindividualdifferencesincopingstyles.Anxiety,Stress, andCoping 2005; 18: 1-15. 14. SiudemA.:Radzeniesobiezestresema osiągnięciaszkolneuczniów.AnnalesUMCS,Lublin-Polonia,sectioJ, 2005;18: 155-165. 15. Birch L.L.,FisherJ.O.:Developmentofeatingbehaviors amongchildrenandadolescents.Pediatrics 1998; 101: 539-549. 16. GołąbS.,Chrzanowska M.,ŻarówR.i wsp.:Zmianysekularnew rozwojufizycznymdziecii młodzieżykrakowskiejw ostatnim 30-leciu XX wieku.WychowanieFizycznei Sport 2002; 46: 301-314. 17. Chrzanowska M., Gołąb S., Żarów R. i wsp.: Trendy w otłuszczeniuciałaorazwystępowanienadwagii otyłościu dziecii młodzieżyKrakowaw ostatnimtrzydziestoleciu.Pediatr.Pol. 2002; 77: 113-119. SEKCJANAUKOWAPSyCHIATRIIDZIECIIMłODZIEŻy PolskiegoTowarzystwaPsychiatrycznego Sekretariat: KlinikaPsychiatriiMłodzieżowej KatedryPsychiatriiUniwersytetuMedycznegowłodzi CSKUM,ul.Czechosłowacka8/10,92-216łódź,tel.:0426757343(2),faks:0426757403 IKomunikat XXIvKonferencjaSekcjiNaukowejPsychiatriiDzieciiMłodzieżyPTP „Pograniczapsychiatriidzieciimłodzieży” odbędziesięwłańcuciewdniach22-24maja2009r. Rejestracjaodpiątku(22.05.2009r.)odgodz.12.00, zakończeniewniedzielę(24.05.2009r.)ogodz.15.00. Wszystkiesesjebędąodbywałysięwsalachzamkuwłańcucie. Wprogramieprzewidzianyjestkoncertwsalibalowejorazzwiedzaniezamku. OsobyzainteresowanemogąwziąćudziałwwycieczcenaUkrainę(2-lub3-dniowej). Dlawszystkichuczestnikówprzewidzianonocleginatereniełańcuta. Opłatakonferencyjna–300zł,dlaczłonkówSekcjiNaukowejPsychiatriiDzieciiMłodzieżyPTP (mających opłacone składki i uaktualnioną deklarację członkowstwa) –200zł. Dodatkoweinformacje:www.zoz-lancut.pl/psychiatria_dzieci_i_młodzieży, tel.:0172240132(117lekarzelub267dyżurka). Adresorganizatorów:ul.Paderewskiego5,37-100łańcut, SPZOZłańcut,OddziałPsychiatriiDzieciiMłodzieży. PrzewodniczącaKomitetuOrganizacyjnego:drMarzenaPelc-Dymon 137 PSYCHiatr. PSYCHol. KliN. 2008, 8 (3), p. 126-137