ETYKA kierunek SPORT stacj.

Przedmiot
kod
ETYKA
Kierunek
Poziom kształcenia
Semestr
Wykłady/ ćwiczenia
Język wykładowy
Forma zaliczenia
Jednostka organizacyjna
nr w planie
studiów
11
ECTS
3
Sport - studia stacjonarne
I°
1
15/0
POLSKI
ZALICZENIE/0
ZAKŁAD FILOZOFII
Cele i zadania przedmiotu:
Celem zajęć jest dostarczenie studentom wiedzy z zakresu etyki opisowej, normatywnej i
filozofii moralnej, dającej podstawy do prowadzenia racjonalnej dyskusji etycznej oraz
pojęciowego uzasadnienia własnych intuicji moralnych. Ze względu na charakter studiów istotne
jest takŜe zapoznanie studentów z historią refleksji etycznej: najwaŜniejszymi ideałami,
systemami wartości i teoriami etycznymi.
Treści programowe
Wykłady: Pochodzenie etyki; etyka w małych społecznościach; etyka staroŜytnej Grecji i
Rzymu; etyka patrystyczna i średniowieczna, nowoŜytna i współczesna; wielkie tradycje etyczne:
etyka indyjska, buddyjska, etyka chińska epoki klasycznej, etyka Ŝydowska, chrześcijańska,
islamska; etyka normatywna, czyli zasady postępowania: prawo naturalne, etyka Kantowska,
tradycja mowy społecznej, egoizm, deontologia współczesna, etyka obowiązków prima facie,
konwencjonalizm, uŜyteczność i dobro, teoria cnoty; zastosowania etyki: etyka ekologiczna,
eutanazja, aborcja, seks, stosunki międzyosobowe, równość i dyskryminacja oraz polityka
prokreacji, etyka biznesu, polityka sprawa brudnych rąk; realizm, intuicjonizm, naturalizm,
subiektywizm, relatywizm, uniwersalny preskryptywizm
Ćwiczenia: Pojęcie, przedmiot i zakres etyki. Etyka opisowa, normatywna i metaetyka. Filozofia,
socjologia i psychologia moralności. Elementy moralności. Ideały etyczne jako składnik
moralności. Etyka cnoty i renesans teorii cnoty. Eudajmonia i felicytologia. Nurt
perfekcjonistyczny, społeczny i mądrości Ŝyciowej,. Uniwersalizm a relatywizm moralny. Wzorce
etyczne a kultura. Utylitaryzm – ujęcie klasyczne, rachunek przyjemności, zasada sprzeczności,
utylitaryzm reguł i czynów, konsekwencjalizm, agapizm, absolutyzm i sytuacjonizm.
Uzasadnienie przekonań moralnych.
Przedmioty poprzedzające:
Metody nauczania: wykład, ćwiczenia – egzegeza tekstów filozoficznych i dialog
Zapisy na przedmiot: nie
Literatura podstawowa:
Arystoteles, Etyka Nikomachejska, PWN Warszawa1982, s.43-44; 53-69
Bourke V. J., Historia etyki, Krupski i S-ka, 1994.
Brandt R., Etyka. Zagadnienia etyki normatywnej, PWN, Warszawa 1996, s.416-433.
Epikur, List do Menoikeusa, w: Diogenes Laertios, śywoty i poglądy słynnych filozofów, PWN,
Warszawa 1988, s. 643-650.
Fletcher J., Eutanazja, Etyka t. 26, Warszawa 1993 s.78-81.
Fritzhand M., Etyka jako problem, „Człowiek i światopogląd” nr 6, 1984, s.79-105
Jan Paweł II, Evangelium vitae, KAI, Warszawa 1995, 64-65, s.103-109.
Jankowski H., Przedmiot etyki - moralność, rozdz.1 Moralność jako zjawisko społeczne, & 1
Elementy moralności, w: TegoŜ (red), Etyka, PWN, Warszawa 1980, s.9-18.
Kant I, Uzasadnienie metafizyki moralności, tłum. M.Wartenberg, PWN, Warszawa 1984, s.
s.11;12-13; 16; 20-23; 38; 40; 50-55; 59; 62-66.
Katechizm Kościoła Katolickiego, część trzecia, dział pierwszy, Poznań 1994, s.414-416, 422430.
Kołakowski L., O cnocie, w: tegoŜ, Mini wykłady o maxi sprawach, Wydawnictwo Znak,
Kraków 1997, s.47-52
Kotarbiński T., Medytacje o Ŝyciu godziwym, Wiedza Powszechna, Warszawa 1986, s. 59-61.
Lazari-Pawłowska I., O pojęciu moralności, w: Etyka. Pisma wybrane, Ossolineum 1992, s.97105.
MacIntyre A., Dziedzictwo cnoty. Studium z teorii moralności, Warszawa PWN 1996, rozdział
XIV, Natura cnót, s. 335-340; 342-353.
MacIntyre A., Niepokojąca sugestia, „Odra” 1993, nr.6, s.45-46
Mariański J. , Wprowadzenie do socjologii moralności, KUL, Lublin 1989, rozd. VI „Oceny,
normy i wartości moralne” s. 137- 149.
Mill J.S., Utylitaryzm, przeł. M.Ossowska, w: tegoŜ Utylitaryzm. O wolności, PWN, Warszawa
1959, s.13-18; 21;29-33;
Nagel T., Co to wszystko znaczy? Bardzo krótkie wprowadzenie do filozofii, przełoŜył M.
Szczubiałka, Wydawnictwo SPACJA 1993, rozdz. VII „Dobro i zło”, s. 55-70.
Nagel T., Pytania ostateczne, przełoŜył A.Romaniuk, Fundacja Aletheia, Warszawa 1997 r.,
Rozbicie dziedziny wartości, s.161-176.
Nielsen K., Wprowadzenie do filozofii, KsiąŜka i Wiedza, Warszawa 1988, rozdz.25 „Dlaczego
powinienem być moralny?”, s. 371-376; 382-388.
Nielsen K., Moralność i wiara, tłum. Z.Skwirczyńska-Masny, KsiąŜka i Wiedza, Warszawa 1983,
rozdz.4 „Konsekwencjalizm wobec racji absolutyzmu moralnego”, s.113-114; 120-121; 127-128;
139-141; 156-161; 167-169.
Ossowska M., Ethos rycerski i jego odmiany, Warszawa PWN 1986, s.21-38
Ossowska M., Jakie zadania ma przed sobą badacz moralności?, w: tejŜe Podstawy nauki o
moralności, Ossolineum 1994, s.380-387
Ossowska M., Moralność mieszczańska, Ossolineum, Wrocław 1985, rozdz. III „Klasyczny
model moralności mieszczańskiej”, Cnoty Franklinowskie s.79 -91
Ossowska M., Trzy nurty w moralności, w: tejŜe Podstawy nauki o moralności, Ossolineum 1994,
s. 388-396.
Platon, Państwo, Wydawnictwo Alfa, Warszawa 1994, t. I, księga druga, II s.70, IV s.75.
Przewodnik po etyce, Peter Singer (red), KsiąŜka i Wiedza, Warszawa 2000.
Seneka L. A., O Ŝyciu szczęśliwym, w: Pisma filozoficzne, Warszawa 1965, t. I, s.192-198.
Św.Augustyn, Wyznania, przełoŜył Z. Kubiak, PAX Warszawa 1992, s.243.
Tatarkiewicz W., O szczęściu, PWN, Warszawa 1979, s.15-29.
Literatura uzupełniająca:
Warunek zaliczenia przedmiotu: obecność na wykładach
Egzamin: Zaliczenie: zaliczenie przedmiotu
Autor programu: prof. dr hab. Jerzy Kosiewicz
Data opracowania: październik 2010 r.