docCz. 1. - Stowarzyszenie Zielony Pierścień Tarnowa
download 
Reklamacja Transkrypt
Cz. 1. - Stowarzyszenie Zielony Pierścień Tarnowa
2015 OPRACOWANIE TEKSÓW Stowarzyszenie Dolina Karpia Stowarzyszenie „Kwartet na Przedgórzu” Zielony Pierścień Tarnowa Stowarzyszenie „Na Śliwkowym Szlaku” Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „Nad Białą Przemszą” Stowarzyszenie „Lokalna Grupa Działania dla Obszarów Wiejskich Gminy Olkusz” Fundacja Miejsc i Ludzi Aktywnych ZDJĘCIA Archiwum: Stowarzyszenie Dolina Karpia Stowarzyszenie „Kwartet na Przedgórzu” Zielony Pierścień Tarnowa Stowarzyszenie „Na Śliwkowym Szlaku” Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „Nad Białą Przemszą” Stowarzyszenie „Lokalna Grupa Działania dla Obszarów Wiejskich Gminy Olkusz” Marcin Gałek © Copyright by Partnerzy projektu KPL, 2015 ISBN 978-83-62550-99-9 DRUK Wydawnictwo i Drukarnia 33-300 Nowy Sącz, Lwowska 143 tel. 18 547 45 45 e-mail: [email protected] www.novasandec.pl s.c. SKŁAD, ŁAMANIE I OPRACOWANIE GRAFICZNE Izabela Tabor, Angelina Dranka OKŁADKA Angelina Dranka SPIS TREŚCI Opis projektu ..................................................................................................................................4-7 Stowarzyszenie Dolina Karpia............................................................................................. 8-10 Karp wędzony, Kładzionka ziemniaczana .............................................................................................. 9 Obwarzanek pobiedrski, Radoczański jabłecznik, Zupa rybna .............................................................10 Stowarzyszenie „Kwartet na Przedgórzu” ..................................................................11-13 Placek grzybowy, Pęczak z grochem i skwarkami ................................................................................13 Zielony Pierścień Tarnowa ................................................................................................... 14-16 Miód nawłociowy .................................................................................................................................15 Siuśbak, Siuśpaj.....................................................................................................................................16 Stowarzyszenie „Na Śliwkowym Szlaku” .....................................................................17-19 Suszone owoce, Ciasto śliwkowe, Lipnicka lipina, Razowiec ze śliwką .................................................19 Stowarzyszenie „Lokalna Grupa Działania dla Obszarów Wiejskich Gminy Olkusz” ..............................................................................20-22 Walcówka, Bynz ................................................................................................................................... 22 Lokalna Grupa Działania „Nad Białą Przemszą” .....................................................23-25 Baksalory, Barszcz czerwony kiszony ...................................................................................................24 Czar pustyni, Smalec jurajski gotowany .............................................................................................. 25 Model komercjalizacji produktu lokalnego – poradnik wprowadzenia produktów na rynek ........................................................26-47 Założenia do modelu komercjalizacji produktu lokalnego ............................................................. 27-28 Testowanie modelu komercjalizacji produktu lokalnego ...............................................................28-36 Model komercjalizacji produktu lokalnego jako przewodnik w drodze na rynek...........................37-46 Podsumowanie i wnioski ......................................................................................................................47 Podziękowania ............................................................................................................................... 48 OPIS PROJEKTU Tytuł: Komercjalizacja Produktu Lokalnego Cel: Stworzenie ścieżki wprowadzenia na rynek produktów lokalnych poprzez zbudowanie i upowszechnienie modelu komercjalizacji produktów lokalnych w celu pobudzenia przedsiębiorczości lokalnej. Okres realizacji: październik 2014 – maj 2015 Partnerzy Projektu - Lokalne Grupy Działania: Stowarzyszenie Dolina Karpia, Stowarzyszenie „Kwartet na Przedgórzu”, Zielony Pierścień Tarnowa, Stowarzyszenie „Na Śliwkowym Szlaku”, Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „Nad Białą Przemszą”, Stowarzyszenie „Lokalna Grupa Działania dla Obszarów Wiejskich Gminy Olkusz” Projekt zrealizowany w ramach Wdrażania Projektów Współpracy Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, oś 4 Leader Komercjalizacja Produktu Lokalnego [KPL] to projekt współpracy, który polegał na zbudowaniu i upowszechnieniu ścieżki wprowadzenia na rynek produktów i usług lokalnych poprzez stworzenie innowacyjnego modelu komercjalizacji produktów lokalnych w ramach współpracy 6 Lokalnych Grup Działania z terenu Małopolski oparty na 6 różnych narzędziach badających potencjał dwudziestu różnorakich produktów lokalnych. Zaangażowanie wybranych partnerów do niniejszego projektu współpracy umożliwiło przetestowanie na terenach wszystkich LGD wybranych produktów lokalnych. Otrzymane w ten sposób wyniki badań posłużyły do stworzenia modelu komercjalizacji. Działania zrealizowane w ramach projektu KPL, zastosowanie niejednorodnych narzędzi testowych przyczyniły się do przeprowadzenia obszernej sondy (przebadano kilka tysięcy osób) na obszarze 29 gmin małopolskich pod kątem wielu zróżnicowanych produktów w odniesieniu do miejsca i rodzaju ich sprzedaży, wyboru produktu oraz terminu sprzedaży (zamknięte imprezy, ogólnodostępne imprezy plenerowe, spotkania w szkołach gastronomicznych, przenośne stoiska w centrach miejscowości lub przy atrakcjach skupiających wiele osób). —4 — SZCZEGÓŁOWE FAZY REALIZACJI PROJEKTU: Szczegółowe fazy realizacji projektu: Etap I Etap II Etap III •WYBÓR PRODUKTÓW LOKALNYCH ORAZ STWORZENIE ZAŁOŻEŃ MODELU •koncepcja testowania modelu komercjalizacji produktów lokalnych •przedstawienie koncepcji podczas seminarium otwierającego •ZAKUP WYBRANYCH NARZĘDZI TESTOWYCH, TESTOWANIE RYNKU •rozpoczęcie testowania w ramach dyskusji nad tematem •testowanie koncecpcji z wykorzystaniem produktów lokalnych, narzędzi, na bazie założonych w pierwszej części realizacji projektu parametrów •OPRACOWANIE MODELU UJĘTEGO W RAPORCIE Z PRZEPROWADZONEGO TESTOWANIA •raport końcowy wraz z wydawnictwem poprojektowym •udostępnienie modelu komercjalizacji produktów lokalnych Pobudzenie przedsiębiorczości lokalnej nastąpiło poprzez: 1. Zbudowanie koncepcji modelu komercjalizacji produktu lokalnego podczas spotkań tematycznych Partnerów oraz poprzez zakup narzędzi służących do testowania modelu oraz Projektorganizację głównie skierowany był do lokalnych wytwórców, Kół Gospodyń Wiejskich, osób wytwarzająi udział w wyjeździe studyjnym. cych2.produkty na własne potrzeby. Brane były również podproduktów uwagę możliwości już istniejących Testowanie koncepcji modelu na bazie wybranych lokalnychrozwoju w celu stworzenia ścieżki wprowadzania produktów na rynek. przedsiębiorstw. W ramach opracowanego modelu adresaci mogą „odnaleźć” właściwą ścieżkę promocji 3. Udostępnienie modelu komercjalizacji poprzez opracowanie raportu końcowego ujmującego i sprzedaży swoich produktów. wyniki testów. Zakres zadań określonych w projekcie: Pobudzenie przedsiębiorczości lokalnej nastąpiło poprzez: 1. Budowa koncepcji modelu komercjalizacji produktu lokalnego 1. Zbudowanie koncepcji modelu komercjalizacji produktu lokalnego podczas spotkań tematycznych 2. Kampania promocyjna 3. Wykonanie raportu modelu komercjalizacji lokalnego Partnerów oraz poprzez zakup narzędzi służącychproduktu do testowania modelu oraz organizację i udział w wyjeździe studyjnym. Budowa koncepcji modelu komercjalizacji produktu lokalnego 1. Odbyłykoncepcji się 2 spotkania dotyczące budowania terenie ścieżki 2. Testowanie modelutematyczne na bazie wybranych produktówkoncepcji lokalnychmodelu w celu na stworzenia Stowarzyszenia Dolina Karpia oraz Kwartetu na Przedgórzu. Organizacja i udział w wprowadzania produktów na rynek. spotkaniach tematycznych dotyczących przygotowania założeń modelu komercjalizacji. 3. Udostępnienie modelu raportuposzczególnych końcowego ujmującego Organizacja i udziałkomercjalizacji w spotkaniachpoprzez zapewniłopracowanie właściwe poznanie partnerów,wyw kontekście wybranych przez nich produktów lokalnych przeznaczonych do testowania oraz niki testów. oczekiwań w zakresie rozwoju przedsiębiorczości w zakresie produktu lokalnego. 2. Zakupiono narzędzi służących do testowania modelu. Zakup stanowisk mobilnych był Zakres zadań6określonych w projekcie: niezbędny w celu przetestowania modelu komercjalizacji na obszarze każdego z LGD oraz w 1. Budowa koncepcji modelu komercjalizacji produktu lokalnego. trakcie seminariów i wydarzeń promocyjnych. 2. Kampania promocyjna. Z uwagi na specyfikę każdej LGD uczestniczącej w projekcie i zróżnicowanie potrzeb w budowaniu niezbędnym był zakup narzędzi: 3. Wykonanie modelumodelu, komercjalizacji produktu lokalnego na podstawie raportu. zakup i wyposażenie namiotu pneumatycznego (sklepik produktów lokalnych) z wyposażeniem zakup agrokuchni Zakup przenośnego kiosku gastronomicznego Stół regionalny (catering regionalny)— wraz z wyposażeniem 5— Budowa koncepcji modelu komercjalizacji produktu lokalnego: 1. Odbyły się 2 spotkania tematyczne dotyczące budowania koncepcji modelu na terenie Stowarzyszenia Dolina Karpia oraz Kwartetu na Przedgórzu. Organizacja i udział w spotkaniach tematycznych dotyczyły przygotowania założeń modelu komercjalizacji. Spotkania te zapewniły właściwe poznanie poszczególnych partnerów, w kontekście wybranych przez nich produktów lokalnych przeznaczonych do testowania oraz oczekiwań w zakresie rozwoju przedsiębiorczości w zakresie produktu lokalnego. 2. Zakupiono 6 narzędzi służących do testowania modelu. Zakup stanowisk mobilnych niezbędny był do przetestowania modelu komercjalizacji na obszarze każdego z LGD oraz w trakcie seminariów i wydarzeń promocyjnych. Z uwagi na specyfikę każdej LGD uczestniczącej w projekcie i zróżnicowanie potrzeb w budowaniu modelu, niezbędnym był zakup narzędzi: 1) sklepik z produktami lokalnymi z wyposażeniem - usytuowany w namiocie pneumatycznym: miejsce handlu detalicznego oraz hurtu produktów lokalnych; 2) agrokuchnia - gotowanie na żywo, restauracja, w której konsument obserwuje przygotowanie produktu; 3) przenośny kiosk gastronomiczny - handel detaliczny w terenie, punkt gastronomiczny; 4) stół regionalny z wyposażeniem - catering w wersji tradycyjnej, produkty serwowane w sposób tradycyjny - związany z miejscem ich pochodzenia; 5) zastawa stołowa do cateringu opartego na produktach lokalnych, umożliwiająca serwowania produktów z wykorzystaniem akcentów tradycyjnych; 6) namiot wystawienniczy z wyposażeniem: obsługa imprez plenerowych. 3. W grudniu 2014 roku zorganizowano wyjazd studyjny do LGD „Partnerstwo Ducha Gór” w Karpaczu. Organizacja wyjazdu była elementem niezbędnym projektu związanym z poznaniem możliwości i efektywności komercjalizacji produktu lokalnego wykorzystywanymi na Dolnym Śląsku. Udział w wizycie studyjnej pozwolił na zapoznanie się z funkcjonującym na Dolnym Śląsku systemem produkcji i dystrybucji produktu lokalnego oraz promocji regionalnej opartej na współpracy mieszkańców, tradycyjnych zwyczajach i wzajemnym uzupełnianiu oferty dla turystów i gości. W wyjeździe uczestniczyli przedstawiciele biur oraz organów decyzyjnych LGD, liderzy lokalni oraz pozostałe osoby wskazane przez LGD jako bezpośrednio zaangażowane w realizację projektu i komercjalizację produktu lokalnego. Program wyjazdu obejmował spotkanie z szefem lokalnej organizacji, zwiedzanie wybranych przetwórni i gospodarstw rolnych, udział w seminarium benchmarketingowym oraz targach produktu lokalnego. Doświadczenie i wiedza zdobyta podczas wskazanej wizyty zostały wykorzystane do budowania małopolskiego modelu komercjalizacji produktu lokalnego. Aby stworzyć model niezbędne było pozyskanie informacji zewnętrznych dotyczących komercjalizacji produktu. —6 — Testowanie modelu wg stworzonej koncepcji 1. Testowanie modelu wg stworzonej koncepcji. W celu przetestowania założeń modelu komercjalizacji poniesiono koszty przygotowania produktów przeznaczonych do testowania. Testowanie produktów odbyło się na terenie każdej z LGD uczestniczącej w projekcie w trakcie imprez i innych wydarzeń. 2. Organizacja i uczestnictwo w seminariach otwierającym i podsumowującym. Na rozpoczęcie i na zakończenie realizacji projektu odbyły się seminaria mające na celu przybliżenie aktualnej wówczas pozycji produktu lokalnego na obszarach Partnerów i zaistniałej zmiany po realizacji projektu oraz wymianę doświadczeń. Poprzez przeprowadzone panele dyskusyjne z ekspertami, praktykami w powyższym zakresie uzyskano wskazówki do dalszych działań LGD. LGD poprzez udział w seminariach zbudowało również pozytywny wizerunek projektu i partnerstwa. 3. Spotkania tematyczne dotyczące testowania modelu wg stworzonej koncepcji u każdego z partnerów projektu. Organizacja spotkań tematycznych organizowanych przez każdego partnera projektu miała na celu testowanie założeń modelu komercjalizacji oraz budowanie modelu na bazie informacji od partnerów. 4. Opracowanie i wydruk wydawnictwa poprojektowego. Wydawnictwo ma na celu zaprezentowanie Modelu Komercjalizacji Produktu Lokalnego wraz z opisem LGD uczestniczących w projekcie oraz wybranymi przepisami kulinarnymi testowanych produktów. Kampania promocyjna mająca na celu propagowanie założeń projektu 1. Filmowa audycja telewizyjna. Realizacja i emisja kilkunastominutowego programu. Film znajduje się na stronie internetowej telewizji oraz wszystkich partnerów, a także współpracujących z LGD lokalnymi portalami. Film dotyczy testowanych w projekcie produktów lokalnych. 2. Zakup roll-up-ów oraz elementów promocyjnych mających na celu informowanie o projekcie oraz zachęcenie do udziału w testowaniu. 3. Opracowanie i wykonanie logotypu dla projektu z opisem umieszczenia go w różnych kontekstach. Opracowany i upowszechniany model przyczyni się do pobudzenia przedsiębiorczości obszarów wiejskich objętych projektem z uwagi na fakt, iż dotychczas nie był dostępny tego typu innowacyjny i tak specyficzny wzór postępowania przy wprowadzaniu produktu na rynek dla wytwórców produktów lokalnych na obszarze działalności partnerów. —7 — Stowarzyszenie Dolina Karpia Stowarzyszenie Dolina Karpia będące koordynatorem projektu współpracy Komercjalizacja Produktu Lokalnego (KPL), funkcjonuje z powodzeniem od 2006 roku na obszarze małopolskich gmin: Brzeźnica, Osiek, Polanka Wielka, Przeciszów, Spytkowice, Tomice, Zator położonych w powiatach oświęcimskim oraz wadowickim. Ze względu na wielowiekowe tradycje hodowlane na obszarze swoje cele i rozwój oparło na królu ryb- Karpiu, będącym doskonałym produktem lokalnym. Od 2009 roku funkcjonując jako Lokalna Grupa Działania (LGD) przekazuje mieszkańcom pozyskane środki na rozwój obszaru, szczególnie w kontekście rozwoju turystyki i produktu lokalnego. Po rozszerzeniu działalności LGD, po otrzymaniu w 2011 roku środków na dodatkowe działania w ramach realizacji Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, oś 4 Leader, stowarzyszenie rozwija obszar również w kierunku niewystarczająco wcześniej zagospodarowanych rzek obszaru. We wskazanym konkursie LGD zostało ocenione na pierwsze miejsce w Małopolsce oraz czwarte w Polce na około 170 grup starających się o te środki. Na co dzień zajmuje się aktywizacją mieszkańców, identyfikacją zasobów podczas licznych działań związanych z produktami lokalnymi m. in. Przeglądów Produktów Lokalnych Kulinaria, Certyfikacji i Rejestracji Produktów, współpracą z branżą przetwórców i branżą turystyczną, jak i innymi LGD zmierzając do rozwoju Doliny Karpia, zgodnie z Lokalną Strategią Rozwoju opartego szczególnie na turystyce, w tym turystyce wędkarskiej oraz kulinarnej. Karp - królewska ryba towarzyszy mieszkańcom na co dzień od czasów średniowiecza, przez wieki transportowana Wisłą na królewskie stoły na Wawelu. Jej doskonały, tradycyjny smak zachwyca smakoszy ryb w restauracjach lokalnych oraz podczas licznych imprez. Najbardziej znanym i docenianym karpiem na obszarze jest Karp Zatorski , który w 2011 roku został objęty Chronioną Nazwą Pochodzenia stając się Produktem Regionalnym Unii Europejskiej. Podawany na wiele sposobów najbardziej znany i utytułowany w postaci Karpia Wędzonego. Towarzyszy mu trzydzieści innych produktów lokalnych, które razem tworzą doskonałą podstawę rozwijającej się turystyki kulinarnej. Produkty lokalne zarejestrowane na Liście Produktów Tradycyjnych Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi: Karp Zatorski, Karp zatorski wędzony, Karp w zalewie octowej, Sernik królewski, PrażonePrażonki polańskie, Kaszana – kiszka z kapustą zasmażaną oraz Karp osiecki. W fazie rejestracji pozostają produkty związane z realizacją projektu KPL: Radoczański jabłecznik, Kładzionki ziemniaczane, Obwarzanek pobiedrski oraz Pulpeciki karpiowe w zalewie octowej i Fileciki karpiowe w pomidorach. Projekt współpracy Komercjalizacja Produktu Lokalnego jest wynikiem wieloletnich działań Stowarzyszenia Dolina Karpia w zakresie identyfikacji i promocji produktów lokalnych oraz obszaru. Aby produkty te nie zostały zapomniane a ich wytwórcy mogli rozwijać przedsiębiorczość, koniecznym było stworzenie ścieżki wejścia na rynek sprzedażowy z produktami lokalnymi. Sklepik z produktami lokalnymi – był jednym z elementów modelu imitujących system sprzedaży podlegający badaniu w ramach realizacji projektu KPL. Po wejściu do wnętrza „sklepu” (namiot pneumatyczny 5x5) konsument mógł zobaczyć wyposażone w półki, stoły, skrzynie pomieszczenie imitujące sklep produktów lokalnych zajmujący się jednocześnie handlem detalicznym oraz hurtem produktów lokalnych. Sklepik wyposażony został ponadto w szereg niezbędnych rzeczy, takich jak wędzarnia elektryczna czy witryna chłodnicza. Życzymy wszystkim małym i większym producentom powodzenia w dalszej działalności opartej o model komercjalizacji produktu lokalnego. www.dolinakarpia.org KARP WĘDZONY Najbardziej znany Produkt Lokalny z terenu Doliny Karpia. Sposób jego przygotowywania sprawia, iż jest on wyśmienity w smaku jak również posiada niepowtarzalny aromat. Najlepiej przetrzymywać go w koszu wiklinowym z Doliny Karpia przełożonego młodymi pokrzywami. Są one bowiem naturalnym środkiem konserwującym, który umożliwia długotrwałe przechowywanie ryb. Przepis: Pokrojonego w dzwonka karpia ułożyć warstwami doprawić solą, pieprzem, czosnkiem i cebulą, odłożyć na 12 godzin w międzyczasie mieszając. Po wypłukaniu i osuszeniu wędzić w wędzarni, najlepiej drewnem owocowym, a w końcowym etapie dodać drewno olszyny. KŁADZIONKA ZIEMNIACZANA LAUREAT PORZEGLĄDU PRODUKTÓW LOKALNYCH DOLINY KARPIA „KULINARIA 2014” Koło Gospodyń Wiejskich z Witanowic Przepis na Kładzionkę był przekazywany z pokolenia na pokolenie od wielu już lat. Przepis: Ugotowane, przestudzone ziemniaki przepuścić przez praskę, dodać mąkę, jajka, schłodzoną smażoną cebulkę. Doprawić solą, pieprzem, formować małe kładzionki, obtoczyć w mące, smażyć na smalcu na rumiano. Podawać na zimno lub ciepło z kwaśnym mlekiem lub surówką. Zachęcamy was mili Byście nam zaufali Potrawę naszą spożyli I o zdrowie dbali —9 — OBWARZANEK POBIEDRSKI Pierwsza wzmianka o obwarzanku pojawiła się w książce właściciela ziem i dworu w Kossowej- Aleksandra Wybranowskiego pt. ”Ongi w dworach i dworkach szlacheckich”, który opisywał dzieje księstwa zatorskiego i oświęcimskiego w XIX w. Autor pisze, że obwarzanki były wytwarzane przez chłopów i sprzedawane na jarmarku w Pobiedrze (obecnie Paszkówka). Sprzedaż rozszerzyła się od okolicznych miejscowości, aż po sam Kraków. „....Wiązka obwarzanków makiem posypanych kosztowała 3 krajcary waluty wiedeńskiej. Smak miały wyborny i odbyt wielki nawet do Krakowa. Dlaczego zarzucono ten wyrób, nie wiem.” Koło Gospodyń Wiejskich z Sosnowic postanowiło powrócić do tradycji wypieku obwarzanków. Mają nadzieję, iż są one równie wyborne. Przepis: Do wyrośniętych drożdży (z solą i cukrem) dodać przesianą mąkę, schłodzone roztopione masło, śmietanę i rozmącone żółtka. Po 10-30 minutach od zmieszania i wyrobienia ręcznego rozwałkować ciasto na grubość 1 cm. Wykrawać krążki i dziurki, posmarować białkiem i posypać makiem. Piec 30 minut w temperaturze 160 stopni. ZUPA RYBNA Na terenie Doliny Karpia już od niepamiętnych czasów gotowano zupę rybną, ze względu na dostępność ryb. W ostatnich latach zupa podawana była podczas Dni Zatora, (obecnie Święto Karpia) od około 15 lat. Znana jest również w innych częściach Doliny Karpia, gdyż serwowana jest podczas corocznego Festiwalu Doliny Karpia. RADOCZAŃSKI JABŁECZNIK W Zespole Szkół Centrum Kształcenia Ustawicznego im. św. Jana Pawła II w Radoczy (Gmina Tomice) od ponad 30 lat na zajęciach z technologii gastronomicznej najczęściej powtarzanym wypiekiem jest ciasto z jabłkami –najpopularniejsze w domach uczniów i nauczycieli. W wyniku zebranych w trakcie rozmów z uczniami „Giełd Przepisów” i wspomnień przekazywanych w domach odnaleziono ciekawy przepis na produkt lokalny Doliny Karpia – Radoczański jabłecznik. Przepis: Przygotowane ciasto kruche podzielić na dwie części, jedną rozwałkować na ¾ cm, podpiec w 200 stopniach Celsjusza, posmarować konfiturą z róży. Rozłożyć na nim cienkie plasterki jabłka przyprawione uprzednio cukrem, cynamonem, cukrem wanilinowym, z dodaną skórkę pomarańczową, rodzynkami. Przykryć resztą ciasta i upiec na złoty kolor w temperaturze 200 stopni Celsjusza. Po wyjęciu oprószyć cukrem pudrem, można polukrować. Podawać na zimno lub ciepło, można z lodami, bitą śmietaną lub adwokatem. Przepis: Zupa bazuje na wywarze z głów i grzbietów karpia oraz obecnie na filetach karpiowych wraz z jarzynami i grzybami. Przyprawiona solą, pieprzem, gotowana na małym ogniu nabiera smaku i aromatu. Znakomicie komponuje się ze śmietaną oraz pieczywem. — 10 — Stowarzyszenie „Kwartet na Przedgórzu” Stowarzyszenie „Kwartet na Przedgórzu” należy do najprężniejszych lokalnych grup działania w Małopolsce. Założona w 2008 roku, początkowo funkcjonowała na terenie dwóch gmin – Borzęcina i Radłowa. W 2010 roku dołączyły do niej gminy Brzesko i Dębno i od tej pory obejmuje ona zasięgiem działania obszar zamieszkiwany przez blisko 69 tysięcy ludzi. Swoją siedzibę LGD ma w miejscowości Waryś. Dbamy o rozwój i promocję regionu, gdzie znajdują się liczne miejsca związane z ważnymi wydarzeniami historycznymi oraz obiekty kultu sakralnego. Wspieramy mieszkających tutaj ludzi, którzy wyróżniają się przedsiębiorczością i zaangażowaniem społecznym. Naszą misję definiujemy następująco: „Zrównoważony rozwój obszaru Przedgórza w oparciu o współpracę mieszkańców, wykorzystanie potencjału gospodarczego i społecznego, w nawiązaniu do tradycji i w poszanowaniu zasobów naturalnych i kulturowych.” Dlatego LGD, działając zgodnie w Lokalną Strategią Rozwoju, stwarza mieszkańcom warunki pozwalające im korzystać z pomocy finansowej przy realizacji projektów w ramach programu LEADER, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich. W zakończonym okresie programowania na lata 2007-2013 za pośrednictwem „Kwartetu” złożono blisko 300 wniosków. Najlepsze z nich, które wybrano do finansowania, otrzymały łącznie dotacje o wartości blisko 11 mln zł. Warto dodać, że LGD z Warysia jako jedna z sześciu działających w Małopolsce została wybrana do realizacji dodatkowych zadań, w ramach których beneficjenci na realizację ponad 50 projektów otrzymali blisko 4 mln zł. Dzięki temu udało się utworzyć unikatowy „Szlak historii ludzi, miejsc i wydarzeń”, który w przyszłości będzie się powiększał o kolejne przedsięwzięcia. Projekty wpisujące się w system „Guide 24/24”, są częścią powstającego oryginalnego programu lokalnej edukacji historycznej o Przedgórzu. Niewątpliwie ten zakres działalności „Kwartetu” uwzględniać będzie także lokalna strategia rozwoju na kolejne lata. Podobnie jak rozpoczęte w ramach realizowanego projektu współpracy działania zmierzającego do komercjalizacji produktu lokalnego. — 11 — Agrokuchnia Urządzenie „Lada flix basic” dla potrzeb projektu nazwano „Agrokuchnią”. Wybrane narzędzie pozwoliło na testowanie sposobu sprzedaży produktów lokalnych poprzez bardzo modną i wyszukaną formę „gotowania na żywo”. Ów „live cooking” może być zastosowany zarówno w restauracjach, jak i w firmach cateringowych. „Gotowanie na żywo” dostarcza uczestnikom niezapomnianych wrażeń, ponieważ pozwala przenieść się w świat kulinarny oglądany zazwyczaj w telewizji. Goście podczas pokazów mają okazję obserwować cały proces przygotowywania potraw do konsumpcji. Ponadto gotowaniu towarzyszy interesujący komentarz prowadzących pokazy, zawierający nie tylko praktyczne informacje na temat przyrządzanych potraw, ale także ciekawe anegdoty… PLACEK GRZYBOWY SKŁADNIKI: 0,5 kg świeżych, mieszanych grzybów leśnych (borowiki, podgrzybki, koźlarze, maślaki) 70 dag wieprzowiny 6 jaj ugotowanych na twardo 6 cebul 1 szklanka bulionu 2 łyżki bułki tartej sól, pieprz, czosnek Składniki na ciasto 0,5 kg mąki szczypta soli 1 sztuka zupy ogonowej z torebki 5 żółtek 1 margaryna 1 duża kwaśna śmietana 18% 1 łyżeczka proszku do pieczenia SPOSÓB PRZYRZADZENIA Farsz: mięso gotujemy i mielimy. Cebule dusimy z niezbyt drobno pokrojonymi grzybami. Ugotowane jajka kroimy drobno. Wszystko mieszamy, dodajemy bulion, by farsz nie był zbyt suchy i bułkę tartą. Intensywnie przyprawiamy do smaku czosnkiem i pieprzem, ostrożnie solą. Ciasto: z podanych składników wyrabiamy ciasto. Dzielimy na dwie części. Jedną rozwałkowujemy na blaszkę, nakładamy farsz, przykrywamy drugą częścią ciasta. Pieczemy w nagrzanym do 180 st. C piekarniku, aż placek będzie rumiany i będzie odchodził od boku blaszki. PĘCZAK Z GROCHEM I SKWARKAMI SKŁADNIKI ½ szklanki grochu „kolorowego” 1 szklanka pęczaku SPOSÓB PRZYRZADZENIA Pół szklanki grochu nastawiamy wieczorem do gara zimnej wody. Niech sobie tam mięknie przez noc całą, a i pół dnia. Potem go ugotujmy w tej wodzie, w której się moczył. Odcedzając, nie wylewajmy wody grochowej, bo zaraz ugotujemy w niej pęcak. Trzy szklanki tej wrzącej wody wykorzystajmy na jedną szklankę pęcaku. Kasza wchłonie łapczywie całą wodę. Wtedy wsypiemy groch, dobrze wymieszamy. I dalej, garczek do kąpieli wodnej, to znaczy wstawiamy go do większego gara, przykrywamy i gotujemy, aż wszystko będzie miękkie, a smaki się pięknie połączą. Tak na oko trzy kwadranse, może kapkę krócej. — 13 — Zielony Pierścień Tarnowa Stowarzyszenie „Zielony Pierścień Tarnowa” działa od 2006 roku, początkowo na terenie gmin: Skrzyszów, Lisia Góra, Tarnów, Wietrzychowice i Żabno, a od roku 2011 również na terenie gminy Wierzchosławice. Potencjał sześciu gmin skupionych wokół Tarnowa (pierścień okalający główne miasto regionu –stąd nazwa Stowarzyszenia) oraz jego „zielony” charakter wskazuje na promocję działań proekologicznych i wspierających rozwój alternatywnych źródeł energii. Jednakże głównym celem Stowarzyszenia pozostaje aktywizacja ludności zamieszkującej tereny wiejskie oraz miejsko-wiejskiej w ramach instrumentu finansowego Unii Europejskiej tzw. podejścia „LEADER”, co oznacza, że mieszkańcy sześciu podtarnowskich gmin za sprawą Stowarzyszenia mogą wnioskować o fundusze Unijne w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Zielony Pierścień Tarnowa (ZPT) to doskonały teren do uprawiania jeździectwa( Gmina Lisia Góra). Ten rodzaj sportu cieszy się tu coraz większym powodzeniem, a na obszarze gmin należących do Stowarzyszenia rozwinęło się sporo wyspecjalizowanych ośrodków jeździeckich. Atrakcją terenu jest bogate zaplecze agroturystyczne oraz tradycyjne przysmaki, których można skosztować – siuśpaj, siuśbak, strząska, koziołki oraz wiele innych magicznych smaków, kryjących się pod pięknie brzmiącymi słowiańskimi nazwami. Do tego jeszcze mnóstwo zabytków: wiekowe drewniane kościoły, dwory i pałace. Ciekawostką terenu ZPT jest Ikar z Odporyszowa – Jan Wnęk ludowy artysta, który skonstruował pierwowzór lotni na kształt skrzydeł ptaka. Muzeum jego imienia można zwiedzać w Gminie Żabno. Zaś w Jadownikach Mokrych (Gmina Wietrzychowice) można oglądać narty oraz inne przedmioty, używane przez papieża Jana Pawła II. Gmina Wierzchosławice - zielony obszar ZPT to teren bogaty w piękne zalewy oraz ośrodki rekreacyjno-wypoczynkowe – Centrum Kultury i Wsi Polskiej, Muzeum Witosa, ścieżki rowerowe. Atrakcje turystyczno-przyrodnicze uzupełnia słynne „Czarcie Uroczysko” w Pogórskiej Woli, (Gmina Skrzyszów) nazwane tak ze względu na obecność kamienia będącego jednym z nielicznych w Małopolsce głazów narzutowych z epoki lodowcowej. W Gminie Tarnów można zachwycić się między innymi zabytkowym Kościołem w Zawadzie jednym z najciekawszych drewnianych zabytków, wpisanych w szlak Architektury Drewnianej w Małopolsce. Ten niewielki kościółek pamięta czasy panowania Jagiellonów w Polsce, podobnie jak późnogotycki Kościół św. Stanisława Biskupa w Skrzyszowie. — 14 — Przenośny kiosk gastronomiczny W ramach projektu zakupiono przenośny kiosk gastronomiczny wraz z wyposażeniem, który może być udostępniany do przygotowania i prezentacji produktów tradycyjnych w warunkach plenerowych, zarówno w trakcie dużych imprez jak i indywidualnych wydarzeń. Wygląd kiosku nawiązuje do elementów kolorystycznych w ramach posiadanej stylistyki Zielonego Pierścienia Tarnowa. Klienci kiosku mogą degustować produkty i potrawy przygotowane bezpośrednio przed spożyciem z zachowaniem pełnych walorów smakowych i estetycznych. Wyposażenie podstawowe kiosku obejmuje: otwieraną witrynę wystawienniczą, zabudowę meblową oraz profesjonalny kącik sanitarny. Zakup funkcjonalnego wyposażenia dodatkowego został dopasowany indywidualnie do wymiarów kiosku oraz wymagań potencjalnych klientów i dotyczy takich urządzeń jak: kuchenka, mikrofalówka, lodówka, lady chłodnicza i wystawiennicza , zestawy naczyń oraz przyborów kuchennych, które umożliwiają przygotowanie produktów i potraw do spożycia o różnej temperaturze podania i utrzymanie tych warunków w trakcie całego wydarzenia plenerowego. MIÓD NAWŁOCIOWY Miód nawłociowy pszczoły wytwarzają z nektaru kwiatu nawłoci, potocznie zwanej mimozą, złotą rózgą. W Polsce występuje kilka jej gatunków: nawłoć pospolita, późna (olbrzymia), kanadyjska, ogrodowa, alpejska i wąskolistna. Nawłoć, choć pochodzi z Ameryki Północnej, na trwale zadomowiła się w naszej florze. W Polsce najbardziej rozpowszechniona jest w południowo-wschodniej części kraju oraz w dorzeczu Wisły. Roślina ta, najbardziej opanowała tereny Małopolski i Podkarpacia, zajmując duże połacie nie uprawianych pól. Masowo występuje w okolicy Tarnowa, w tym w szczególności na terenie Gminy Skrzyszów. Uważana jest za roślinę inwazyjną, lecz w dziedzinie zielarstwa i pszczelarstwa jest bardzo ceniona i w pełni wykorzystywana. Jest surowcem zielarskim posiadającym działanie moczopędne, przeciwzapalne, rozkurczowe i antyseptyczne. Nawłoć jest także cennym źródłem nektaru i pyłku dla pszczół –jest to roślina bardzo miododajna. Jej kwitnienie zaczyna się na przełomie lipca i sierpnia i trwa do końca września. Właściwości miododajne nawłoci zauważyli pszczelarze, wykorzystując ją jako pożytek dla pszczół. Miód nawłociowy pozyskiwany jest w pasiekach pszczelarzy podtarnowskich wsi: Ładna, Łękawica, Skrzyszów, Szynwałd i Pogórska Wola, zrzeszonych w Kole Pszczelarzy Gminy Skrzyszów. Koło to funkcjonuje już od 36 lat, kultywując tradycje pszczelarskie, w 2013 r. liczyło 38 członków posiadających łącznie 602 rodziny pszczele. Miód nawłociowy pozyskiwany jest tu od ok. 35- 40 lat, a jego produkcja stale rośnie ze względu na powszechność i dostępność nawłoci, także na wzrastające zainteresowanie konsumentów. Miód nawłociowy z Gminy Skrzyszów został w dniu 16 kwietnia 2015 r. zarejestrowany przez Zielony Pierścień Tarnowa jako produkt tradycyjny na Liście produktów tradycyjnych prowadzoną przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. — 15 — SIUŚPAJ Składniki : 2 szkl. kaszy jęczmiennej (siekanki) 20 dag śliwek suszonych 10 dag gruszek suszonych miód lub cukier SIUŚBAK Kasza z grochem Składniki: 2 szkl. kaszy wiejskiej ( jęczmiennej ) 6 –7 szkl. wody 30 dag chudego boczku lub chudego podgardla 1 udko z kurczaka 1 szkl. fasoli kolorowej (kraszy groch) 1 płaska łyżka suszonych warzyw (marchew, seler,pietruszka) lub surowych 2 łyżki kostka rosołowa drobiowa sól, pieprz, czosnek lub 1 łyżeczka soli czosnkowej Sposób przygotowania: Śliwki i gruszki moczymy na ok. 12 godz. gotujemy każde oddzielnie. Część śliwek można zmiksować a część zostawić do rozgotowania. Gruszki kroimy w kosteczkę (jeżeli mają dużo kamienia –środki wykrawamy). Kaszę uprzednio wypłukaną i namoczoną gotujemy do miękkości, pod koniec dodając śliwki i gruszki i dosładzamy cukrem lub miodem (jeżeli miodem –dodajemy go do lekko przestudzonej kaszy, by nie stracił swoich wartości odżywczych). Wykonanie: Fasolkę namoczyć w przegotowanej, wystudzonej wodzie na 2-3 godziny przed gotowaniem, Ugotować do miękkości,dosolić pod koniec gotowania, wystudzić i odcedzić. Z boczku odkroić skórę i pokroić go w drobną kosteczkę. Do drugiego garnka wlać wodę, włożyć skórę z boczku i udko z kurczaka, dodać jarzynki, kostkę rosołową i gotować ok. 15 minut. Wyjąć udko a do wywaru wsypać wypłukaną i namoczoną (ok. 15 min.) wcześniej kaszę. Gotować ok. 10 min. często mieszając. Pokroić w kosteczkę udko i wrzucić do gotującej kaszy razem z boczkiem, pogotować chwilę aż zacznie gęstnieć. Doprawić solą, pieprzem, czosnkiem do smaku. Gotować do miękkości kaszy. Gdy kasza jest miękka, wsypujemy do niej fasolkę, mieszamy by równomiernie rozprowadzić ją w daniu i podajemy. Smacznego! — 16 — Stowarzyszenie „Na Śliwkowym Szlaku” Stowarzyszenie „Na Śliwkowym Szlaku” to Lokalna Grupa Działania skupiająca 7 małopolskich gmin. Stowarzyszenie powstało w 2008 roku, a przyświecała mu idea Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 -2013 i możliwość udziału w Osi 4 tego programu – Leader. Obecnie nasza Lokalna Grupa Działania to obszar siedmiu gmin na terenie trzech powiatów: bocheńskiego, brzeskiego i nowosądeckiego (Czchów, Gnojnik, Gródek nad Dunajcem, Iwkowa, Korzenna, Lipnica Murowana oraz Łososina Dolna). Motywem przewodnim obszaru stał się śliwkowy szlak, a charakterystycznym łącznikiem śliwka, będąca symbolem tradycji i kultury mieszkańców. Śliwkowy szlak wiedzie przez wszystko to, co na obszarze ciekawe i warte pokazania. Znajdziemy więc tu nie tylko liczne sady i to co z przetwórstwem owoców jest związane, ale także bogate dziedzictwo duchowe i materialne pokoleń, obiekty sportowe umożliwiające aktywny wypoczynek, a także całą infrastrukturę turystyczną pozwalającą na spędzenie czasu z dala od miejskiego zgiełku. Przyszłość „śliwkowego szlaku” wyznaczają różnorodne działania w oparciu o najważniejszy cel, jakim jest rozwój tego obszaru skoncentrowany na podniesieniu jakości życia mieszkańców z wykorzystaniem i poszanowaniem wartości dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego. Śliwkowy Szlak słynie z różnorodnych produktów lokalnych. Są wśród nich produkty regionalne: suska sechlońska (ChOG) oraz fasola „Piękny Jaś” z Doliny Dunajca (ChNP), 9 produktów tradycyjnych (susorki iwkowskie, imbirówka iwkowska, kukiełka uszewska, kiełbasa wiejska iwkowska, wędzonka iwkowska, szynka iwkowska, polywka, razowiec lipnicki, lipnicka lipina) oraz cała gama produktów lokalnych (wiejski chleb, podpłomyki, tłoczone soki owocowe, sery, miody, powidła śliwkowe oraz smalec ze śliwką). W celu promocji obszaru i produktów lokalnych Stowarzyszenie „Na Śliwkowym Szlaku” podejmuje liczne inicjatywy, są to m.in. warsztaty produktu lokalnego (wikliniarskie, zdobienia „śliwkowych” pierników, kulinarne, mydlarskie, pieczenia chleba ze śliwką i wiele innych), organizacja wizyt studyjnych, konkursy kulinarne, realizacja programów promocyjnych oraz liczne wydawnictwa. — 17 — Na szczególną uwagę zasługują dwa przedsięwzięcia realizowane przez Stowarzyszenie, a mianowicie akcja „Spotkajmy się… na Śliwkowym Szlaku” oraz projekt Śliwkowe Szkoły. „Spotkajmy się… na Śliwkowym Szlaku” to cykl imprez, tzw. wydarzeń śliwkowych, odbywających się w okresie sierpień – wrzesień każdego roku na obszarze, podczas których można degustować do woli śliwkowe specjały. W akcji biorą udział restauracje, pensjonaty, gospodarstwa agroturystyczne, branża handlowo-produkcyjna oraz samorządy gmin. Drugi projekt pn. „Śliwkowe Szkoły” realizowany we współpracy z placówkami oświatowymi ma na celu promocję produktów lokalnych, dziedzictwa kulturowego obszaru poprzez organizację w szkołach „śliwkowych” przedsięwzięć. Stół regionalny wraz z wyposażeniem Stowarzyszenie „Na Śliwkowym Szlaku” w ramach projektu „Komercjalizacja Produktu Lokalnego” zakupiło drewniany stół regionalny wraz z wyposażeniem, na które składały się kosze na pieczywo, drewniane miski, deski do krojenia, zaparzacze na herbatę oraz ekspozytor. Stół wraz z wyposażeniem stanowił tzw. catering regionalny, który pozwolił na odpowiednią prezentację produktów lokalnych na wszystkich wydarzeniach w ramach projektu. Dzięki prezentacji produktów na stole regionalnym zwiększył się pozytywny odbiór produktów lokalnych, swoim wyglądem przyciągnął zainteresowanie potencjalnych konsumentów. Należy podkreślić, iż stół regionalny doskonale sprawdzał się na zróżnicowanych wydarzeniach kulturalnych i społecznych. Swoim wyglądem nawiązywał do tradycyjnego stylu obszaru Śliwkowego Szlaku oraz produktów lokalnych z tego obszaru. Stowarzyszenie „Na Śliwkowym Szlaku” do realizacji projektu „Komercjalizacja Produktu Lokalnego” wybrało 4 produkty lokalne. — 18 — SUSZONE OWOCE Tradycyjnie suszone owoce: jabłka, gruszki, śliwy. Do przygotowania gotowego produktu nadają się owoce ze starych odmian drzew owocowych. Proces suszenia odbywa się w tradycyjnej dwukondygnacyjnej suszarni opalanej drewnem liściastym. W procesie suszenia dymem uzyskuje się niepowtarzalny aromat i smak produktu. Suszone owoce są niezwykle zdrowe ze względu na wysoki poziom błonnika, witam i mikroelementów. Są wykorzystywane w tradycyjnej kuchni polskiej (kompot wigilijny), jak również jako dodatek do pieczywa, ciast i gotowych potraw. CIASTO ŚLIWKOWE Tradycyjne kruche ciasto wykonywane przez mieszkańców na terenie Śliwkowego Szlaku. Do przygotowania ciasta używa się naturalnych składników: mąka, jajka, kwaśna śmietana oraz świeże lub suszone śliwki. Ciasto przygotowywane jest w okresie jesienno-zimowym. LIPNICKA LIPINA Herbata lipowa z gminy Lipnicy Murowana. Spożywana dawniej jako napój codzienny, dzisiaj stosowana jako środek, który ma pomóc przy: przeziębieniu, grypie, anginie, zapaleniu gardła i krtani. „Lipnicka lipina” z dodatkiem naturalnego miodu to znakomite lekarstwo. Herbata przygotowywana jest z suszonych kwiatów lipy. RAZOWIEC ZE ŚLIWKĄ Razowe pieczywo z dodatkiem suszonej śliwki wytwarzane w miejscowości Dobrociesz w gminie Iwkowa, gdzie od wielu lat kultywowane są tradycje sadownicze. Chleb wypiekany jest według receptury przekazywanej z pokolenia na pokolenie, z naturalnych surowców, w tradycyjnym szamotowym piecu opalanym miękkim drewnem np. jodłą lub sosną. — 19 — Stowarzyszenie „Lokalna Grupa Działania dla Obszarów Wiejskich Gminy Olkusz” Stowarzyszenie „Lokalna Grupa Działania dla Obszarów Wiejskich Gminy Olkusz” powstało 1 kwietnia 2006 r. W skład Stowarzyszenia wchodzi Gmina Olkusz, którą zamieszkuje 13 285 tys. mieszkańców. W latach 2007-2008 Stowarzyszenie realizowało projekt „Zrównoważony Rozwój Obszarów Wiejskich Gminy Olkusz” na kwotę około 733 tys. zł. Jednym z najważniejszych efektów projektu były między innymi projekty techniczne budowy i rozbudowy infrastruktury społecznej na obszarach wiejskich. Od 2009 roku Stowarzyszenie realizuje projekt „Wdrażanie Lokalnej Strategii Rozwoju”w ramach programu LEADER objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Poprzez realizację tego projektu na terenie Gminy Olkusz powstały m.in.: place zabaw, boiska sportowe, altany, estrady taneczne, parking na samochody osobowe oraz zmodernizowano i wyposażono świetlice wiejskie. Z kolei turystyka Gminy Olkusz mogła się rozwinąć m.in. dzięki rozbudowie i wyposażeniu szlaków turystycznych, powstaniu mapy turystycznej, przewodnika turystycznego, interaktywnej mapy turystycznej czy wykonaniu schodów stalowo-murowanych na Zamku w Rabsztynie. Ponadto w ramach programu LEADER na terenie Gminy Olkusz zorganizowano również zajęcia sportowe, plastyczne, zajęcia fitness i warsztaty śpiewu. Po środki LGD w Olkuszu skutecznie sięgali również przedsiębiorcy lub rolnicy zdobywając dotacje na piekarnię, warsztat samochodowy czy gabinet weterynaryjny. Te wszystkie projekty realizowane za pośrednictwem „Lokalnej Grupy Działania dla Obszarów Wiejskich Gminy Olkusz” w bardzo dużym stopniu przyczyniły się do rozwoju Gminy Olkusz i podniesienia jakości życia jej mieszkańców. — 20 — Namioty z wyposażeniem W ramach projektu współpracy „Komercjalizacja produktu lokalnego” Stowarzyszenie „Lokalna Grupa Działania dla Obszarów Wiejskich Gminy Olkusz” zakupiło namiot z wyposażeniem do organizacji imprez plenerowych. Jest to namiot szybko-rozkładany, z czterema ścianami bocznymi, złączony z dwóch modułów 3x6 m. W zależności od potrzeby istnieje możliwość rozłożenia namiotu: 6x6 m lub 3x12 m. Skład wyposażenia do namiotu obejmuje: 3 stoły cateringowe, składane oraz 9 krzeseł składanych.
