62 Prof. Bohdan Lewicki – doktorem honoris causa Politechniki

NASZE S PRAWY
Prof. Bohdan Lewicki – doktorem honoris causa
Politechniki Śląskiej
FORUM
W piątek, 30 stycznia 2009 r., w auli głównej
Centrum Edukacyjno-Kongresowego Poli­techniki
Śląskiej odbyła się uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa Politechniki Śląskiej
prof. Bohdanowi Lewi­ckiemu.
62
Tytuł doktora h.c. Politechniki Śląskiej nadany został
prof. Lewickiemu „W uznaniu szczególnych zasług
dla rozwoju nauki oraz istotnych dokonań badawczych, technicznych i popularyzatorskich w dziedzinie szeroko pojętego budownictwa, a w szczególności w zakresie ustrojów ścianowych i normalizacji
oraz wieloletniej kreatywnej współpracy z Wydziałem
Budownictwa Politechniki Śląskiej”. Uchwałę o nadaniu prof. Bohdanowi Lewickiemu tytułu, Senat uczelni
podjął na wniosek Wydziału Budownictwa 15 grudnia
2008 r.
Senat Politechniki Śląskiej nadał do tej pory tytuł doktora honoris causa jedynie 35 osobom, co świadczy
o wielkiej staranności w wyborze kandydatów do tego
grona. Kandydatura Profesora Bohdana Lewickiego
do tytułu doktora honoris causa uzyskała pełne poparcie Senatów Politechnik: Krakowskiej, Łódzkiej oraz
Warszawskiej.
Profesor Bohdan Lewicki jest uznanym autorytetem
w skali międzynarodowej, w szczególności w zakresie
normalizacji w odniesieniu do projektowania konstrukcji budowlanych. Jako szczególnie doniosłe w dorobku naukowym prof. Bohdana Lewickiego należy podkreślić jego wybitne osiągnięcia w zakresie budownictwa, a zwłaszcza nowatorskie rozwiązania w zakresie
prefabrykacji ściennej i konstrukcji murowych.
Poza imponującym dorobkiem naukowym, na wymiar
osiągnięć Profesora Bohdana Lewickiego rzutuje jego
aktywność w sferze popularyzacji nauki, a także
wspieranie swoją wiedzą i doświadczeniem działalności wielu instytucji oraz ośrodków naukowych
krajowych i zagranicznych. Profesor Lewicki z 61 lat
swojej etatowej pracy zawodowej był przez dokładnie
50 lat pracownikiem Instytutu Techniki Budowlanej
w Warszawie.
Ścisłe związki prof. Bohdana Lewickiego z Politechni­ką Śląską rozpoczęły się w roku 1958, kiedy
to Profesor objął obowiązki kierownika Katedry
Budowli Komunalnych na Wydziale Budownictwa tej
uczelni.
To na Politechnice Śląskiej Profesor wypromował
pierwszego swojego doktoranta. Potem był recenzentem w pięciu przewodach doktorskich pracowników Wydziału Budownictwa oraz opiniodawcą jednej
pracy habilitacyjnej obronionej na Wydziale. Dzięki
współpracy Wydziału z prof. Lewickim, na Politechnice
Śląskiej powstał największy w kraju zespół badawczy
zajmujący się konstrukcjami murowymi.
– Przyjęcie prof. Bohdana Lewi­ckiego do grona
doktorów honoris causa Politechniki Śląskiej jest
zaszczytem dla naszej Uczelni. To wyraz naszego
szacunku i uznania dla rangi Jego naukowych dokonań, a także wielkiej wdzięczności za wieloletnią, kreatywną współpracę – powiedział Rektor Politechniki
Śląskiej prof. Andrzej Karbownik.
– Doktorat honoris causa dla prof. Bohdana Lewi­ckie­
go, równie dobrze mógłby zostać nadany przez inne
uczelnie w kraju, gdyż wiele z nich korzystało – i nadal
korzysta – z Jego wiedzy, doświadczenia, życzliwości
i inspiracji przy formułowaniu i rozwiązywaniu problemów naukowych i zawodowych – napisała w swojej
opinii o prof. Lewickim prof. Maria Ewa Kamińska
z Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii
Środowiska Politechniki Łódzkiej.
PRz eg l Ąd bu d owl any 3/2009
NAS ZE S P RAWY
Dorobek badawczo-naukowy, dydaktyczny
i organizacyjny Profesora Bohdana Lewickiego
PR zeglĄ d bu d ow l an y 3/2009
Dyscyplina naukowa
Bu­do­wni­ctwo.
Specjalność naukowa
Kon­struk­cje be­to­no­
we, kon­struk­cje mu­ro­
we, bez­pie­czeń­stwo
kon­struk­cji.
Znajomość języków
obcych
An­g iel­s ki,
ro­s yj­s ki,
nie­miec­ki.
Pełnione funkcje
Za­stęp­ca prze­wo­dni­
czą­ce­go Ra­dy Na­u­ko­wej ITB (1968–1991),
Prze­wo­dni­czą­cy Ra­dy Na­u­ko­wej ITB (1995–1999).
Publikacje
Su­ma­ry­cznie 497, w tym:
• stu­dia i roz­pra­wy – około 77,
• pod­rę­czni­ki, wy­ty­czne i pro­jek­ty norm – 75.
Recenzje prac doktorskich i habilitacyjnych
Łą­cznie – około 15 re­cen­zji.
Doktorat honorowy
U­ni­wer­sy­tet Te­chni­czny Chal­mers w Göte­bor­gu –
1986 r.
Odznaczenia i wyróżnienia
Od­zna­cze­nia Pań­stwo­we:
• Zło­ty Krzyż Za­słu­gi – 1955 r.,
• Krzyż Ka­wa­ler­ski Or­de­ru Od­ro­dze­nia Pol­ski – 1972 r.,
• Krzyż O­fi­cer­ski Or­de­ru Od­ro­dze­nia Pol­ski – 1995 r.,
• Krzyż Ko­man­dor­ski Or­de­ru Od­ro­dze­nia Pol­ski –
2001 r.
Od­zna­cze­nia za­gra­ni­czne:
• In­sty­tut E­duar­do Tor­ro­ja Mad­ryt: czło­nek ho­no­ro­wy
Ra­dy Na­u­ko­wej, wy­róż­nio­ny me­da­lem i­mie­nia za­ło­ży­
cie­la In­sty­tu­tu – 1995 r.,
• Czło­nek ho­no­ro­wy CIB – Mię­dzy­na­ro­do­wej Ra­dy
Bu­do­wni­ctwa – 1993 r.
Od­zna­cze­nia sto­wa­rzy­sze­nio­we
Na­gro­da KN PZITB im. W Żen­czy­kow­skie­go – 1965 r.
Od­zna­cze­nia bran­żo­we
Sze­reg ho­no­ro­wych od­znak re­sor­to­wych.
FORUM
Data i miejsce urodzenia
17 paź­dzier­ni­ka 1921 r. w So­łot­wi­nie (woj. sta­nis­ła­
wow­skie). Oj­ciec Ro­man był in­ży­nie­rem leś­ni­kiem.
Mat­ka I­re­na z d. An­der­ka by­ła cór­ką leś­ni­ka.
Stopnie techniczno-naukowe
1. Stu­dia in­ży­nier­skie, roz­po­czę­te w 1943 r. w Wy­ż­szej
Szko­le Te­chni­cznej w War­sza­wie, u­koń­czył w gru­dniu
1946 r. na Wy­dzia­le In­ży­nie­rii Lą­do­wej Po­li­te­chni­ki
War­szaw­skiej.
2. Roz­pra­wa do­ktor­ska pod ty­tu­łem „Je­dno­frak­cjowy
gru­zo­be­ton”, o­bro­nio­na w 1951 r.
3. Ty­tuł do­cen­ta – li­piec 1954 r.
4. Ty­tuł pro­fe­so­ra nad­zwy­czaj­ne­go – gru­dzień 1964 r.
5. Ty­tuł pro­fe­so­ra zwy­czaj­ne­go – wrze­sień 1972 r.
Zatrudnienie
Pra­ca za­wo­do­wa (War­sza­wa)
02.1947–12.1947 – Przed­sie­bior­stwo Bu­do­wni­ctwa
Prze­mys­ło­we­go – kie­ro­wnik Biu­ra bu­do­wy gma­chów
PKPG w War­sza­wie,
01.1948–03.1951 – Przed­się­bior­stwo Bu­do­wni­ctwa
Miej­skie­go „Sto­li­ca” – kie­ro­wnik Pre­fab­ry­ka­cji,
03.1948–09.1956 – Biu­ro Pro­jek­tów Służ­by Zdro­wia –
pro­jek­tant.
Pra­ca na­u­ko­wa i dy­dak­ty­czna
10.1947–06.1952 – star­szy a­sy­stent Ka­ted­ry Kon­struk­
cji Sta­lo­wych PW,
03.1953–06.1958 – Za­kład Bu­do­wni­ctwa O­gól­ne­go
PW; Za­kład Budownictwa PAN,
09.1958–06.1961 – Kie­ro­wnik Ka­ted­ry Bu­dow­li Ko­mu­
nal­nych Po­li­te­chni­ki Śląs­kiej,
06.1958–12.2007 – In­sty­tut Te­chni­ki Bu­dow­la­nej
(z prze­rwą na COB­PBO – Cen­tral­ny O­śro­dek Ba­dawczo-Projektowy Bu­do­wni­ctwa O­gól­ne­go).
Wy­kła­dy za­gra­ni­czne
Wy­kła­dy na U­ni­ver­si­ty of Mis­sou­ri at Co­lum­bia, Co­lum­
bia, USA, vi­si­ting pro­fe­sor – win­ter se­me­ster 1971.
Wy­jaz­dy ja­ko eks­pert ONZ (UN De­ve­lop­ment Pro­
gram­me) w za­kre­sie bu­do­wni­ctwa u­prze­mys­ło­wio­
ne­go i od­noś­nych o­środ­ków po­mo­cy naukowo-technicznej:
01.1974–03.1975 – Stru­ctu­ral Eng. Re­search Cen­ter
w Mad­rasie, In­die,
03.1978–12.1978 – Cen­tre Sc. et. Techn. Du Bât.
w Al­gierze, Al­ge­ria,
07.1980–12.1980 – Di­re­ction Nat. de Tec­no­lo­gia w Bue­
nos Ai­res, Ar­gen­ty­na,
07.1985–03.1986 – Build. Re­search Cen­tre w Kin­
gston, Ja­maj­ka.
Opracował: profesor Wło­dzi­mierz Sta­ro­sol­ski
63