KOMUNIKAT PRASOWY Rolnictwo i rybołówstwo
Transkrypt
KOMUNIKAT PRASOWY Rolnictwo i rybołówstwo
PL RADA UNII EUROPEJSKIEJ 14374/11 (OR. en) WERSJA TYMCZASOWA PRESSE 314 PR CO 52 KOMUNIKAT PRASOWY 3110. posiedzenie Rady Rolnictwo i rybołówstwo Bruksela, 20 września 2011 r. Przewodniczący: Marek SAWICKI Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi − Polska PRASA Rue de la Loi 175 B – 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0)2 281 8847 / 6319 Faks: +32 (0)2 281 8026 [email protected] http://www.consilium.europa.eu/Newsroom SN 3620/11 1 PL 20.IX.2011 WERSJA TYMCZASOWA Główne wyniki posiedzenia Rady JeŜeli chodzi o rolnictwo, ministrowie przeprowadzili debatę na temat kierunków polityki, skupiając się na rozprowadzaniu produktów Ŝywnościowych wśród najbardziej potrzebujących osób w Unii. Nie byli w stanie uzyskać większości na rzecz wniosku Komisji. Ponadto Rada omówiła zastosowanie biomasy pochodzenia rolnego do produkcji energii. Na koniec ministrowie zostali pokrótce poinformowani o kryzysie w sektorze owocowo-warzywnym oraz o uzupełniających krajowych płatnościach bezpośrednich w roku 2012. SN 3620/11 2 PL 20.IX.2011 WERSJA TYMCZASOWA SPIS TREŚCI1 UCZESTNICY....................................................................................................................................4 OMAWIANE PUNKTY ROZPROWADZANIE śYWNOŚCI DLA OSÓB NAJBARDZIEJ POTRZEBUJĄCYCH .............6 WYKORZYSTYWANIE BIOMASY POCHODZENIA ROLNEGO DO CELÓW ENERGETYCZNYCH ........................................................................................................................8 SPRAWY RÓśNE .............................................................................................................................10 Kryzys w sektorze warzyw i owoców................................................................................................10 Uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie..................................................................................11 INNE ZATWIERDZONE PUNKTY SPRAWY ZAGRANICZNE – Specjalny Przedstawiciel UE przy Unii Afrykańskiej ...........................................................................................12 SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE – Unijna gwarancja dla zewnętrznych operacji EBI .................................................................................................12 OCHRONA KONSUMENTÓW – Produkty do higieny jamy ustnej – stosowanie nadtlenku wodoru ........................................................................12 – Rowery – wymogi bezpieczeństwa........................................................................................................................13 MIANOWANIA – Komitet Regionów.................................................................................................................................................13 PROCEDURA PISEMNA – Sprawy zagraniczne – Libia: sankcje.....................................................................................................................13 1 JeŜeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie. Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady (http://www.consilium.europa.eu). Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do wiadomości publicznej; oświadczenia te moŜna znaleźć na wyŜej wspomnianej internetowej stronie Rady lub uzyskać z biura prasowego. SN 3620/11 3 PL 20.IX.2011 WERSJA TYMCZASOWA UCZESTNICY Belgia: Sabine LARUELLE Benoît LUTGEN Kris PEETERS minister ds. MŚP, samozatrudnienia, rolnictwa i polityki naukowej waloński minister ds. prac publicznych, rolnictwa, obszarów wiejskich, przyrody, leśnictwa i dziedzictwa premier rządu flamandzkiego i flamandzki minister ds. gospodarki, polityki zagranicznej, rolnictwa oraz polityki obszarów wiejskich Bułgaria: Cwetan DIMITROW wiceminister rolnictwa i polityki Ŝywnościowej Republika Czeska: Juraj CHMIEL wiceminister rolnictwa Dania: Anders MIKKELSEN Niemcy: Robert KLOOS Estonia: Helir-Valdor SEEDER Irlandia: Tom MORAN Grecja: Georgia BAZOTI-MISONI Hiszpania: Rosa AGUILAR RIVERO Francja: Bruno LE MAIRE dyrektor w ministerstwie Ŝywności, rolnictwa i rybołówstwa sekretarz stanu, Federalne Ministerstwo śywności, Rolnictwa i Ochrony Konsumentów minister rolnictwa sekretarz generalny, departament rolnictwa, rybołówstwa i Ŝywności sekretarz generalny ds. Ŝywności i rolnictwa minister środowiska, obszarów wiejskich i środowiska morskiego minister rolnictwa, Ŝywności i rybołówstwa, terenów wiejskich i zagospodarowania przestrzennego Włochy Francesco Saverio ROMANO minister ds. polityki rolnej, Ŝywności i leśnictwa Cypr: Sofoclis ALETRARIS minister rolnictwa, zasobów naturalnych i środowiska Łotwa: Jānis DŪKLAVS minister rolnictwa Litwa Mindaugas KUKLIERIUS wiceminister rolnictwa Luksemburg: Frank SCHMIT Węgry: György CZERVÁN Malta: Patrick MIFSUD Niderlandy: Hans HOOGEVEEN SN 3620/11 dyrektor, Ministerstwo Rolnictwa, Uprawy Winorośli i Rozwoju Wsi sekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju Obszarów Wiejskich zastępca stałego przedstawiciela dyrektor generalny, ministerstwo rolnictwa, środowiska i jakości Ŝywności 4 PL 20.IX.2011 WERSJA TYMCZASOWA Austria: Edith KLAUSER Polska: Marek SAWICKI Jarosław WOJTOWICZ dyrektor generalny ds. rolnictwa i wyŜywienia, ministerstwo rolnictwa, leśnictwa, gospodarki środowiskowej i wodnej minister rolnictwa i rozwoju wsi podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Portugalia: José DIOGO ALBUQUERQUE sekretarz stanu ds. rolnictwa Rumunia: Achim IRIMESCU minister − radca, Stałe Przedstawicielstwo Rumunii Słowenia: Dejan ŽIDAN minister rolnictwa, leśnictwa i Ŝywności Słowacja: Gabriel CSICSAI sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Finlandia: Jari KOSKINEN minister rolnictwa i leśnictwa Szwecja: Mr Jan OLSSON zastępca stałego przedstawiciela Zjednoczone Królestwo: Jim PAICE minister stanu ds. środowiska, Ŝywności i wsi ____________________ Komisja: Dacian CIOLOȘ SN 3620/11 członek 5 PL WERSJA TYMCZASOWA 20.IX.2011 OMAWIANE PUNKTY ROZPROWADZANIE śYWNOŚCI DLA OSÓB NAJBARDZIEJ POTRZEBUJĄCYCH Komisja poinformowała ministrów o wniosku w sprawie rozporządzenia dotyczącego dystrybucji produktów Ŝywnościowych wśród osób najbardziej potrzebujących w Unii (13900/1/11). Prezydencja nie była w stanie uzyskać większości na rzecz wniosku Komisji dotyczącego gwarancji skutecznego funkcjonowania tego programu do końca roku 2013. Niektóre delegacje, które uformowały mniejszość blokującą, wyraziły do tego tekstu zastrzeŜenie dotyczące jego podstawy prawnej, która ich zdaniem powinna wynikać z polityki społecznej, nie zaś rolnej. Inne delegacje wyraziły obawy co do współfinansowania tego środka. Prezydencja przyjęła do wiadomości stanowiska delegacji i ma nadzieję na uzyskanie kompromisu w nadchodzących tygodniach. Pierwszy wniosek w tej sprawie został przedłoŜony Radzie w roku 2008. W roku 2010 Komisja przedłoŜyła na forum Rady zmieniony wniosek w tej samej sprawie (13435/10). W obydwu przypadkach wyłoniła się mniejszość blokująca ten wniosek. Obecnie obowiązujące rozporządzenie, na podstawie którego Unia Europejska moŜe dostarczać osobom najbardziej potrzebującym Ŝywność z zapasów interwencyjnych, obowiązuje od 1987 roku, a w roku 2007 zostało ostatecznie wkomponowane w rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku. W roku 2008 Komisja zaproponowała zmianę obecnych przepisów. We wniosku proponuje się, by pozyskiwać Ŝywność z zapasów interwencyjnych lub z rynku; to ostatnie źródło nie byłoby juŜ ograniczone – jak to jest obecnie – do przypadków, gdy zapasy interwencyjne są tymczasowo niedostępne. Ponadto wyczerpywanie się zapasów interwencyjnych z powodu zmian struktury wspólnej polityki rolnej (WPR) i wysokich cen towarów rolnych spowodowało juŜ większą zaleŜność obecnego systemu od zakupów Ŝywności na rynku. W celu lepszego zrównowaŜenia składników odŜywczych Ŝywności, wybór dystrybuowanej Ŝywności zostałby ponadto rozszerzony o produkty nieobjęte systemem interwencji. Wniosek wprowadził równieŜ współfinansowanie programu oraz pułap wkładu finansowego Unii. W roku 2010 przekształcono tekst nowo zmienionego wniosku, tak by dostosować go do przepisów Traktatu z Lizbony. Zaproponowano w nim zmianę przepisów dotyczących współfinansowania zakładającą zwiększenie udziału Unii oraz stanowiącą, Ŝe finansowanie w państwach członkowskich moŜe pochodzić z sektora publicznego lub prywatnego. SN 3620/11 6 PL WERSJA TYMCZASOWA 20.IX.2011 NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe w roku 2008 Niemcy wniosły pozew przeciwko Komisji przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości, domagając się częściowego anulowania rozporządzenia w sprawie realizacji programu w roku 2009 na mocy obecnych przepisów. W dniu 13 kwietnia 2011 r. Trybunał anulował te przepisy rozporządzenia, dopuszczając zakupy na rynku. Z zakupów takich pochodziło 90% zasobów przeznaczonych na program w 2009 roku. Aby uwzględnić to orzeczenie, w dniu 10 czerwca 2011 r. Komisja przyjęła rozporządzenie przewidujące obniŜenie kwoty z programu na rok 2012 z 480 mln EUR do 113,5 mln EUR. Program na rok 2012 będzie zatem opierał się wyłącznie na istniejących zapasach interwencyjnych, przy czym państwa członkowskie otrzymają mniej niŜ jedną czwartą tego, co otrzymały w latach ubiegłych. Ponadto, biorąc pod uwagę obecne perspektywy rynkowe, mało prawdopodobne jest, by istniały na rynku jakiekolwiek zapasy interwencyjne w roku gospodarczym 2011−2012, co oznacza, Ŝe programu nie będzie moŜna prowadzić w roku 2013. Orzeczenie uwzględniono we wniosku Komisji, który przewiduje konkretnie moŜliwość korzystania z zakupów na rynku. NaleŜy takŜe zauwaŜyć, Ŝe najnowszy wniosek Komisji przedstawiony dzisiaj obowiązywałby wyłącznie w latach 2012 i 2013, poniewaŜ w związku z nowymi wieloletnimi ramami finansowymi Komisja zaproponowała przesunięcie finansowania tego programu z działu 2 (Trwały wzrost: Zasoby naturalne) do działu 1 (Inteligentny wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu), gdyŜ tam właśnie zdaniem Komisji wpisuje się on lepiej w zapisany w strategii „Europa 2020” cel zakładający ograniczanie ubóstwa. Komisja przedstawi w odpowiednim czasie nowy wniosek ustawodawczy w tej sprawie na okres od roku 2014. SN 3620/11 7 PL WERSJA TYMCZASOWA 20.IX.2011 WYKORZYSTYWANIE BIOMASY POCHODZENIA ROLNEGO DO CELÓW ENERGETYCZNYCH Ministrowie przeprowadzili wymianę poglądów na temat dokumentu pt. „Energetyczne wykorzystywanie biomasy waŜnym elementem wspólnej polityki rolnej” (13910/11). Wszystkie delegacje z zadowoleniem przyjęły inicjatywę prezydencji polegającą na nawiązaniu dialogu na temat tego, w jaki sposób rolnictwo powinno przyczyniać się do realizacji celów „Strategii 2020” dotyczących zmian klimatu. JeŜeli chodzi o udział WPR we wspieraniu trwałego rozwoju odnawialnych źródeł energii na obszarach wiejskich, duŜa większość delegacji przypomniała, Ŝe głównym zadaniem rolnictwa zapisanym w traktatach o UE jest dostarczanie Ŝywności obywatelom Europy. śadna konkretna polityka rolna dotycząca biomasy nie powinna szkodzić realizacji tego celu. Z tego powodu polityka taka powinna skupiać się na lepszym wykorzystywaniu produktów ubocznych i pozostałości z rolnictwa i przemysłu rolno-spoŜywczego. Państwa członkowskie opowiedziały się za opracowaniem zróŜnicowanych odnawialnych źródeł energii z wykorzystaniem lokalnie dostępnej biomasy, stwierdziły jednak, Ŝe potrzebne jest prawidłowe planowanie, by zapewnić odpowiednią reakcję na potrzeby. W kwestii tego, czy przyczyny klimatyczne i gospodarcze dostatecznie uzasadniają uzyskiwanie z odległych lokalizacji coraz większych ilości biomasy do wykorzystania energetycznego (np. przez przywóz z państw trzecich), większość państw członkowskich stwierdziła, Ŝe nie jest to poŜądane. Niektóre delegacje były zdania, Ŝe kwestię tę naleŜy przeanalizować pod kątem kosztów emisji związanych z przywozem. Wiele państw członkowskich uwaŜa, Ŝe WPR − w drugim filarze dotyczącym rozwoju obszarów wiejskich − zawiera juŜ środki umoŜliwiające uwzględnienie przez rolnictwo celów klimatycznych UE. Środki te naleŜy faktycznie zrealizować, zanim zaproponuje się kolejne. Jednak niektóre delegacje uwaŜają, Ŝe dalsze inicjatywy mogą pomóc producentom zainwestować w energetyczne wykorzystywanie biomasy pochodzenia rolnego. Na koniec kilka delegacji wspomniało o znaczeniu badań naukowych i innowacji w tej dziedzinie. SN 3620/11 8 PL WERSJA TYMCZASOWA 20.IX.2011 Zapoczątkowana przez prezydencję debata była oparta na wynikach konferencji, która odbyła się w Sopocie w lipcu 2011 roku. Konferencja ta skupiała się na wykorzystywaniu energii z odnawialnych źródeł na obszarach wiejskich, ze szczególnym uwzględnieniem biomasy pochodzenia rolnego. We wnioskach z rozmów stwierdzono, Ŝe cele WPR są spójne z: – wykorzystywaniem do celów energetycznych lokalnie dostępnych produktów ubocznych i pozostałości z rolnictwa i przemysłu rolno-spoŜywczego; – wspieraniem upraw przeznaczonych do celów energetycznych (które nie konkurują z rynkiem Ŝywności); – wspieraniem rolników i mieszkańców wsi zainteresowanych lokalnym energetycznym wykorzystywaniem biomasy rolniczej. Wydaje się, Ŝe WPR, europejska polityka spójności i polityka energetyczna powinny wspierać rozwój zróŜnicowanych jednostek wytwarzających energię, zasilanych paliwem z biomasy rolniczej. Oprócz tego struktura rolnictwa w większości państw członkowskich oraz właściwości energetyczne biomasy wyraźnie wskazują, Ŝe lokalne wykorzystywanie biomasy byłoby racjonalne w miejscu jej pochodzenia, tj. w zróŜnicowanych jednostkach wytwarzających energię. Mogłoby to pomóc w ograniczeniu zaleŜności UE od importu biomasy energetycznej. Odpowiednie zachęty mogłyby wspomóc rozwój odnawialnych źródeł energii z wykorzystaniem lokalnie dostępnej biomasy i innych odnawialnych nośników energii, co pozwoliłoby na realizację celów klimatycznych i poprawę bezpieczeństwa energetycznego. WPR powinna wspierać rozwój odnawialnych źródeł energii opartych na biomasie pochodzenia rolnego, zwłaszcza małych i bardzo małych wytwórni biogazu rolniczego oraz, w miarę moŜliwości, regionalnych wytwórni biogazu rolniczego umoŜliwiających zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych i obniŜenie kosztów produkcji rolnej przez wykorzystywanie produktów ubocznych i pozostałości do generowania energii. NaleŜy jednak ocenić potencjalne skutki wykorzystywania biomasy dla ochrony klimatu i zmniejszania emisji gazów cieplarnianych, jak równieŜ inne problemy utrudniające pełne korzystanie z dostępnych produktów ubocznych i pozostałości rolnych do celów wytwarzania energii. WaŜnym działaniem ze strony UE powinno być prowadzenie badań oraz wspieranie wdraŜania nowych technologii przewidujących wykorzystywanie biomasy do celów energetycznych, które nie konkuruje z rynkiem Ŝywności. SN 3620/11 9 PL WERSJA TYMCZASOWA 20.IX.2011 SPRAWY RÓśNE Kryzys w sektorze warzyw i owoców Delegacje Francji, Hiszpanii, Włoch i Grecji przedstawiły ministrom informacje na temat kryzysu w sektorze warzyw i owoców, w kontekście nowych regulacji dotyczących rynków owoców i warzyw (14214/11). Niektóre państwa członkowskie poparły inicjatywę tych czterech krajów, które – w oparciu o doświadczenia wynikające z tej kryzysowej sytuacji i w związku z coraz większą wraŜliwością UE na takie zmiany – zaproponowały róŜne środki: – zmienione instrumenty w dziedzinie zarządzania kryzysowego; – większą przejrzystość rynku; – lepszą organizację produkcji; – skuteczniejsze mechanizmy cen wejścia. Komisja wyjaśniła, w jaki sposób niektóre elementy tej propozycji zostały juŜ uwzględnione, np. we wniosku Komisji dotyczącym promowania i informowania, w którym konkretna kwota została przeznaczona na owoce i warzywa. W 2012 roku przygotowane zostanie sprawozdanie na temat tego sektora. Na podstawie wniosków tego sprawozdania Komisja zamierza przedstawić propozycje konkretnych środków dla tego sektora w ramach reformy WPR, która zostanie wkrótce zapoczątkowana. NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe Komisja ogłosiła niedawno, iŜ zamierza podwyŜszyć maksymalny poziom wsparcia z tytułu wycofywania brzoskwiń. SN 3620/11 10 PL WERSJA TYMCZASOWA 20.IX.2011 Uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie Delegacja Republiki Czeskiej przedstawiła Radzie informacje na temat wspólnego oświadczenia (14215/11) podpisanego przez siedem delegacji (Bułgarii, Republiki Czeskiej, Polski, Rumunii, Słowacji, Słowenii i Węgier); w oświadczeniu tym wyŜej wymienione państwa wyraziły zaniepokojenie obniŜeniem poziomu uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich, które mogą być wypłacane rolnikom w 2012 roku (rok budŜetowy 2013). Oświadczenie poparły kraje bałtyckie (Łotwa, Litwa, Estonia), które przedstawiły równieŜ własne wspólne oświadczenie dotyczące tej samej kwestii i wzywające do dalszego stosowania obecnego podejścia do uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich (14280/11). Zgodnie z art. 132 rozporządzenia 73/2009 poziom płatności bezpośrednich, w tym uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich, w nowych państwach członkowskich nie powinien przekraczać poziomu płatności bezpośrednich stosowanego w starych państwach członkowskich, pomniejszonego o modulacje. W roku 2012 płatności bezpośrednie w starych państwach członkowskich będą objęte modulacją w wysokości 10%, a płatności bezpośrednie powyŜej 300 000 EUR będą dodatkowo pomniejszone o 4%. Jednocześnie rolnicy w odnośnych nowych państwach członkowskich (czyli nowych państwach członkowskich, z wyłączeniem Cypru, Rumunii i Bułgarii) mają osiągnąć poziom 90% stopniowego dochodzenia do pełnych płatności bezpośrednich, czyli równy poziomowi płatności bezpośrednich w starych państwach członkowskich (100%- modulacja w wysokości 10%) Komisja zaproponowała następującą metodę obliczania uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich w 2012 roku: jeŜeli ogólna kwota wszystkich unijnych płatności bezpośrednich oraz uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich, do których kwalifikują się rolnicy w odnośnych nowych państwach członkowskich, przekracza 5 000 EUR, poziom uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich wypłacanych powyŜej pułapu 5 000 EUR zostaje ograniczony do 500 EUR. Odnośne nowe państwa członkowskie zakwestionowały opisane metody, argumentując, Ŝe prowadziłyby one do obniŜenia ogólnej kwoty wsparcia bezpośredniego otrzymywanego przez niektórych rolników i znacznego przekroczenia stawki modulacji stosowanej w 2012 roku. NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe od 2013 roku uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie nie będą wypłacane, poniewaŜ płatności bezpośrednie osiągną poziom 100%. SłuŜby Komisji przedstawiły stosowne informacje na ten temat; kwestia ta wzbudziła niepokój niektórych delegacji; będą prowadzone prace nad znalezieniem stosownego rozwiązania. SN 3620/11 11 PL WERSJA TYMCZASOWA 20.IX.2011 INNE ZATWIERDZONE PUNKTY SPRAWY ZAGRANICZNE Specjalny Przedstawiciel UE przy Unii Afrykańskiej Rada dokonała aktualizacji mandatu Koena Vervaeke, Specjalnego Przedstawiciela UE przy Unii Afrykańskiej, i przedłuŜyła go do 30 czerwca 2012 r. Ustaliła na 715 000 EUR budŜet na wydatki związane z działaniami specjalnego przedstawiciela i jego zespołu na okres od 1 września 2011 r. do 30 czerwca 2012 r. SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE Unijna gwarancja dla zewnętrznych operacji EBI Rada przyjęła stanowisko w pierwszym czytaniu na temat projektu decyzji, która przedłuŜa unijną gwarancję budŜetową dla zewnętrznych operacji Europejskiego Banku Inwestycyjnego do końca obowiązywania ram finansowych obejmujących lata 2007–2013. W stanowisku Rady odzwierciedlono porozumienie osiągnięte z Parlamentem Europejskim. Oczekuje się, Ŝe Parlament przyjmie przedmiotową decyzję w październiku w drugim czytaniu. Szczegółowe informacje – zob. dok. 12747/11. OCHRONA KONSUMENTÓW Produkty do higieny jamy ustnej – stosowanie nadtlenku wodoru Rada przyjęła dyrektywę, która realizuje zalecenia zawarte w opinii Komitetu Naukowego ds. Bezpieczeństwa Konsumentów w odniesieniu do stosowania nadtlenku wodoru w produktach do wybielania zębów (12899/11). Dyrektywa, zmieniająca dyrektywę 76/768/EWG dotyczącą produktów kosmetycznych, dopuszcza dalsze stosowanie nadtlenku wodoru o maksymalnym stęŜeniu 0,1%w produktach do higieny jamy ustnej, w tym w produktach do wybielania zębów. SN 3620/11 12 PL 20.IX.2011 WERSJA TYMCZASOWA Stosowanie produktów do wybielania zębów o zawartości nadtlenku wodoru większej niŜ 0,1% i mniejszej niŜ 6% będzie uzaleŜnione od przeprowadzenia badań klinicznych; poza tym po raz pierwszy produkty te muszą być zastosowane z pomocą stomatologa, a dopiero potem konsument będzie mógł dalej samodzielnie je stosować. Rowery – wymogi bezpieczeństwa Rada postanowiła nie sprzeciwiać się przyjęciu przez Komisję decyzji określającej szczegółowe wymogi bezpieczeństwa dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu rowerów, w tym rowerów dziecięcych (13062/11). Zgodnie z dyrektywą 2001/95/WE, która ustanawia procedurę określania europejskich norm, Komisja ma opracować szczegółowe wymogi bezpieczeństwa, jakie powinny spełniać normy europejskie, a następnie upowaŜnić europejskie organy normalizacyjne do przygotowania tych norm. Projekt wymienionej decyzji podlega procedurze regulacyjnej połączonej z kontrolą. Oznacza to, Ŝe skoro Rada wyraziła zgodę, Komisja moŜe przyjąć przedmiotową decyzję, o ile sprzeciwu nie zgłosi Parlament Europejski. MIANOWANIA Komitet Regionów John SHEAHAN i Des HURLEY (Irlandia) (dok. 13645/11) oraz Gilles ROTH (Luksemburg) (dok. 13747/11) zostali mianowani przez Radę na stanowiska członków Komitetu Regionów na okres pozostający do końca obecnej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2015 r. PROCEDURA PISEMNA Sprawy zagraniczne – Libia: sankcje W dniu 15 września w drodze procedury pisemnej Rada zniosła sankcje polegające na zamroŜeniu środków finansowych i zasobów gospodarczych linii lotniczej Afriqiyah Airways. Przedmiotowa linia lotnicza była objęta samodzielnymi środkami unijnymi. _____________________1 1 SN 3620/11 13 PL