KOMUNIKAT PRASOWY Rolnictwo i rybołówstwo

Transkrypt

KOMUNIKAT PRASOWY Rolnictwo i rybołówstwo
PL
RADA
UNII EUROPEJSKIEJ
14374/11
(OR. en)
WERSJA TYMCZASOWA
PRESSE 314
PR CO 52
KOMUNIKAT PRASOWY
3110. posiedzenie Rady
Rolnictwo i rybołówstwo
Bruksela, 20 września 2011 r.
Przewodniczący: Marek SAWICKI
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi − Polska
PRASA
Rue de la Loi 175 B – 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0)2 281 8847 / 6319 Faks: +32 (0)2 281 8026
[email protected] http://www.consilium.europa.eu/Newsroom
SN 3620/11
1
PL
20.IX.2011
WERSJA TYMCZASOWA
Główne wyniki posiedzenia Rady
JeŜeli chodzi o rolnictwo, ministrowie przeprowadzili debatę na temat kierunków polityki, skupiając
się na rozprowadzaniu produktów Ŝywnościowych wśród najbardziej potrzebujących osób w Unii.
Nie byli w stanie uzyskać większości na rzecz wniosku Komisji.
Ponadto Rada omówiła zastosowanie biomasy pochodzenia rolnego do produkcji energii.
Na koniec ministrowie zostali pokrótce poinformowani o kryzysie w sektorze owocowo-warzywnym
oraz o uzupełniających krajowych płatnościach bezpośrednich w roku 2012.
SN 3620/11
2
PL
20.IX.2011
WERSJA TYMCZASOWA
SPIS TREŚCI1
UCZESTNICY....................................................................................................................................4
OMAWIANE PUNKTY
ROZPROWADZANIE śYWNOŚCI DLA OSÓB NAJBARDZIEJ POTRZEBUJĄCYCH .............6
WYKORZYSTYWANIE BIOMASY POCHODZENIA ROLNEGO DO CELÓW
ENERGETYCZNYCH ........................................................................................................................8
SPRAWY RÓśNE .............................................................................................................................10
Kryzys w sektorze warzyw i owoców................................................................................................10
Uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie..................................................................................11
INNE ZATWIERDZONE PUNKTY
SPRAWY ZAGRANICZNE
–
Specjalny Przedstawiciel UE przy Unii Afrykańskiej ...........................................................................................12
SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE
–
Unijna gwarancja dla zewnętrznych operacji EBI .................................................................................................12
OCHRONA KONSUMENTÓW
–
Produkty do higieny jamy ustnej – stosowanie nadtlenku wodoru ........................................................................12
–
Rowery – wymogi bezpieczeństwa........................................................................................................................13
MIANOWANIA
–
Komitet Regionów.................................................................................................................................................13
PROCEDURA PISEMNA
–
Sprawy zagraniczne – Libia: sankcje.....................................................................................................................13
1
JeŜeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w
tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie.
Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady
(http://www.consilium.europa.eu).
Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do
wiadomości publicznej; oświadczenia te moŜna znaleźć na wyŜej wspomnianej internetowej stronie Rady
lub uzyskać z biura prasowego.
SN 3620/11
3
PL
20.IX.2011
WERSJA TYMCZASOWA
UCZESTNICY
Belgia:
Sabine LARUELLE
Benoît LUTGEN
Kris PEETERS
minister ds. MŚP, samozatrudnienia, rolnictwa i polityki
naukowej
waloński minister ds. prac publicznych, rolnictwa,
obszarów wiejskich, przyrody, leśnictwa i dziedzictwa
premier rządu flamandzkiego i flamandzki minister ds.
gospodarki, polityki zagranicznej, rolnictwa oraz polityki
obszarów wiejskich
Bułgaria:
Cwetan DIMITROW
wiceminister rolnictwa i polityki Ŝywnościowej
Republika Czeska:
Juraj CHMIEL
wiceminister rolnictwa
Dania:
Anders MIKKELSEN
Niemcy:
Robert KLOOS
Estonia:
Helir-Valdor SEEDER
Irlandia:
Tom MORAN
Grecja:
Georgia BAZOTI-MISONI
Hiszpania:
Rosa AGUILAR RIVERO
Francja:
Bruno LE MAIRE
dyrektor w ministerstwie Ŝywności, rolnictwa i
rybołówstwa
sekretarz stanu, Federalne Ministerstwo śywności,
Rolnictwa i Ochrony Konsumentów
minister rolnictwa
sekretarz generalny, departament rolnictwa, rybołówstwa i
Ŝywności
sekretarz generalny ds. Ŝywności i rolnictwa
minister środowiska, obszarów wiejskich i środowiska
morskiego
minister rolnictwa, Ŝywności i rybołówstwa, terenów
wiejskich i zagospodarowania przestrzennego
Włochy
Francesco Saverio ROMANO
minister ds. polityki rolnej, Ŝywności i leśnictwa
Cypr:
Sofoclis ALETRARIS
minister rolnictwa, zasobów naturalnych i środowiska
Łotwa:
Jānis DŪKLAVS
minister rolnictwa
Litwa
Mindaugas KUKLIERIUS
wiceminister rolnictwa
Luksemburg:
Frank SCHMIT
Węgry:
György CZERVÁN
Malta:
Patrick MIFSUD
Niderlandy:
Hans HOOGEVEEN
SN 3620/11
dyrektor, Ministerstwo Rolnictwa, Uprawy Winorośli i
Rozwoju Wsi
sekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju Obszarów
Wiejskich
zastępca stałego przedstawiciela
dyrektor generalny, ministerstwo rolnictwa, środowiska i
jakości Ŝywności
4
PL
20.IX.2011
WERSJA TYMCZASOWA
Austria:
Edith KLAUSER
Polska:
Marek SAWICKI
Jarosław WOJTOWICZ
dyrektor generalny ds. rolnictwa i wyŜywienia,
ministerstwo rolnictwa, leśnictwa, gospodarki
środowiskowej i wodnej
minister rolnictwa i rozwoju wsi
podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju
Wsi
Portugalia:
José DIOGO ALBUQUERQUE
sekretarz stanu ds. rolnictwa
Rumunia:
Achim IRIMESCU
minister − radca, Stałe Przedstawicielstwo Rumunii
Słowenia:
Dejan ŽIDAN
minister rolnictwa, leśnictwa i Ŝywności
Słowacja:
Gabriel CSICSAI
sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Finlandia:
Jari KOSKINEN
minister rolnictwa i leśnictwa
Szwecja:
Mr Jan OLSSON
zastępca stałego przedstawiciela
Zjednoczone Królestwo:
Jim PAICE
minister stanu ds. środowiska, Ŝywności i wsi
____________________
Komisja:
Dacian CIOLOȘ
SN 3620/11
członek
5
PL
WERSJA TYMCZASOWA
20.IX.2011
OMAWIANE PUNKTY
ROZPROWADZANIE śYWNOŚCI DLA OSÓB NAJBARDZIEJ POTRZEBUJĄCYCH
Komisja poinformowała ministrów o wniosku w sprawie rozporządzenia dotyczącego dystrybucji
produktów Ŝywnościowych wśród osób najbardziej potrzebujących w Unii (13900/1/11).
Prezydencja nie była w stanie uzyskać większości na rzecz wniosku Komisji dotyczącego gwarancji
skutecznego funkcjonowania tego programu do końca roku 2013. Niektóre delegacje, które
uformowały mniejszość blokującą, wyraziły do tego tekstu zastrzeŜenie dotyczące jego podstawy
prawnej, która ich zdaniem powinna wynikać z polityki społecznej, nie zaś rolnej. Inne delegacje
wyraziły obawy co do współfinansowania tego środka. Prezydencja przyjęła do wiadomości
stanowiska delegacji i ma nadzieję na uzyskanie kompromisu w nadchodzących tygodniach.
Pierwszy wniosek w tej sprawie został przedłoŜony Radzie w roku 2008. W roku 2010 Komisja
przedłoŜyła na forum Rady zmieniony wniosek w tej samej sprawie (13435/10). W obydwu
przypadkach wyłoniła się mniejszość blokująca ten wniosek.
Obecnie obowiązujące rozporządzenie, na podstawie którego Unia Europejska moŜe dostarczać
osobom najbardziej potrzebującym Ŝywność z zapasów interwencyjnych, obowiązuje od 1987 roku,
a w roku 2007 zostało ostatecznie wkomponowane w rozporządzenie o jednolitej wspólnej
organizacji rynku.
W roku 2008 Komisja zaproponowała zmianę obecnych przepisów. We wniosku proponuje się, by
pozyskiwać Ŝywność z zapasów interwencyjnych lub z rynku; to ostatnie źródło nie byłoby juŜ
ograniczone – jak to jest obecnie – do przypadków, gdy zapasy interwencyjne są tymczasowo
niedostępne. Ponadto wyczerpywanie się zapasów interwencyjnych z powodu zmian struktury
wspólnej polityki rolnej (WPR) i wysokich cen towarów rolnych spowodowało juŜ większą
zaleŜność obecnego systemu od zakupów Ŝywności na rynku. W celu lepszego zrównowaŜenia
składników odŜywczych Ŝywności, wybór dystrybuowanej Ŝywności zostałby ponadto rozszerzony
o produkty nieobjęte systemem interwencji. Wniosek wprowadził równieŜ współfinansowanie
programu oraz pułap wkładu finansowego Unii.
W roku 2010 przekształcono tekst nowo zmienionego wniosku, tak by dostosować go do
przepisów Traktatu z Lizbony. Zaproponowano w nim zmianę przepisów dotyczących
współfinansowania zakładającą zwiększenie udziału Unii oraz stanowiącą, Ŝe finansowanie w
państwach członkowskich moŜe pochodzić z sektora publicznego lub prywatnego.
SN 3620/11
6
PL
WERSJA TYMCZASOWA
20.IX.2011
NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe w roku 2008 Niemcy wniosły pozew przeciwko Komisji przed Europejskim
Trybunałem Sprawiedliwości, domagając się częściowego anulowania rozporządzenia w sprawie
realizacji programu w roku 2009 na mocy obecnych przepisów. W dniu 13 kwietnia 2011 r.
Trybunał anulował te przepisy rozporządzenia, dopuszczając zakupy na rynku. Z zakupów takich
pochodziło 90% zasobów przeznaczonych na program w 2009 roku. Aby uwzględnić to orzeczenie,
w dniu 10 czerwca 2011 r. Komisja przyjęła rozporządzenie przewidujące obniŜenie kwoty z
programu na rok 2012 z 480 mln EUR do 113,5 mln EUR. Program na rok 2012 będzie zatem
opierał się wyłącznie na istniejących zapasach interwencyjnych, przy czym państwa członkowskie
otrzymają mniej niŜ jedną czwartą tego, co otrzymały w latach ubiegłych. Ponadto, biorąc pod
uwagę obecne perspektywy rynkowe, mało prawdopodobne jest, by istniały na rynku jakiekolwiek
zapasy interwencyjne w roku gospodarczym 2011−2012, co oznacza, Ŝe programu nie będzie
moŜna prowadzić w roku 2013. Orzeczenie uwzględniono we wniosku Komisji, który przewiduje
konkretnie moŜliwość korzystania z zakupów na rynku.
NaleŜy takŜe zauwaŜyć, Ŝe najnowszy wniosek Komisji przedstawiony dzisiaj obowiązywałby
wyłącznie w latach 2012 i 2013, poniewaŜ w związku z nowymi wieloletnimi ramami finansowymi
Komisja zaproponowała przesunięcie finansowania tego programu z działu 2 (Trwały wzrost:
Zasoby naturalne) do działu 1 (Inteligentny wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu
społecznemu), gdyŜ tam właśnie zdaniem Komisji wpisuje się on lepiej w zapisany w strategii
„Europa 2020” cel zakładający ograniczanie ubóstwa. Komisja przedstawi w odpowiednim czasie
nowy wniosek ustawodawczy w tej sprawie na okres od roku 2014.
SN 3620/11
7
PL
WERSJA TYMCZASOWA
20.IX.2011
WYKORZYSTYWANIE BIOMASY POCHODZENIA ROLNEGO DO CELÓW
ENERGETYCZNYCH
Ministrowie przeprowadzili wymianę poglądów na temat dokumentu pt. „Energetyczne
wykorzystywanie biomasy waŜnym elementem wspólnej polityki rolnej” (13910/11).
Wszystkie delegacje z zadowoleniem przyjęły inicjatywę prezydencji polegającą na nawiązaniu
dialogu na temat tego, w jaki sposób rolnictwo powinno przyczyniać się do realizacji celów
„Strategii 2020” dotyczących zmian klimatu.
JeŜeli chodzi o udział WPR we wspieraniu trwałego rozwoju odnawialnych źródeł energii na
obszarach wiejskich, duŜa większość delegacji przypomniała, Ŝe głównym zadaniem rolnictwa
zapisanym w traktatach o UE jest dostarczanie Ŝywności obywatelom Europy. śadna konkretna
polityka rolna dotycząca biomasy nie powinna szkodzić realizacji tego celu. Z tego powodu
polityka taka powinna skupiać się na lepszym wykorzystywaniu produktów ubocznych i
pozostałości z rolnictwa i przemysłu rolno-spoŜywczego.
Państwa członkowskie opowiedziały się za opracowaniem zróŜnicowanych odnawialnych źródeł
energii z wykorzystaniem lokalnie dostępnej biomasy, stwierdziły jednak, Ŝe potrzebne jest
prawidłowe planowanie, by zapewnić odpowiednią reakcję na potrzeby.
W kwestii tego, czy przyczyny klimatyczne i gospodarcze dostatecznie uzasadniają uzyskiwanie z
odległych lokalizacji coraz większych ilości biomasy do wykorzystania energetycznego (np. przez
przywóz z państw trzecich), większość państw członkowskich stwierdziła, Ŝe nie jest to poŜądane.
Niektóre delegacje były zdania, Ŝe kwestię tę naleŜy przeanalizować pod kątem kosztów emisji
związanych z przywozem.
Wiele państw członkowskich uwaŜa, Ŝe WPR − w drugim filarze dotyczącym rozwoju obszarów
wiejskich − zawiera juŜ środki umoŜliwiające uwzględnienie przez rolnictwo celów klimatycznych
UE. Środki te naleŜy faktycznie zrealizować, zanim zaproponuje się kolejne. Jednak niektóre
delegacje uwaŜają, Ŝe dalsze inicjatywy mogą pomóc producentom zainwestować w energetyczne
wykorzystywanie biomasy pochodzenia rolnego.
Na koniec kilka delegacji wspomniało o znaczeniu badań naukowych i innowacji w tej dziedzinie.
SN 3620/11
8
PL
WERSJA TYMCZASOWA
20.IX.2011
Zapoczątkowana przez prezydencję debata była oparta na wynikach konferencji, która odbyła się
w Sopocie w lipcu 2011 roku. Konferencja ta skupiała się na wykorzystywaniu energii
z odnawialnych źródeł na obszarach wiejskich, ze szczególnym uwzględnieniem biomasy
pochodzenia rolnego. We wnioskach z rozmów stwierdzono, Ŝe cele WPR są spójne z:
–
wykorzystywaniem do celów energetycznych lokalnie dostępnych produktów ubocznych
i pozostałości z rolnictwa i przemysłu rolno-spoŜywczego;
–
wspieraniem upraw przeznaczonych do celów energetycznych (które nie konkurują
z rynkiem Ŝywności);
–
wspieraniem rolników i mieszkańców wsi zainteresowanych lokalnym energetycznym
wykorzystywaniem biomasy rolniczej.
Wydaje się, Ŝe WPR, europejska polityka spójności i polityka energetyczna powinny wspierać
rozwój zróŜnicowanych jednostek wytwarzających energię, zasilanych paliwem z biomasy
rolniczej. Oprócz tego struktura rolnictwa w większości państw członkowskich oraz właściwości
energetyczne biomasy wyraźnie wskazują, Ŝe lokalne wykorzystywanie biomasy byłoby racjonalne
w miejscu jej pochodzenia, tj. w zróŜnicowanych jednostkach wytwarzających energię. Mogłoby to
pomóc w ograniczeniu zaleŜności UE od importu biomasy energetycznej. Odpowiednie zachęty
mogłyby wspomóc rozwój odnawialnych źródeł energii z wykorzystaniem lokalnie dostępnej
biomasy i innych odnawialnych nośników energii, co pozwoliłoby na realizację celów
klimatycznych i poprawę bezpieczeństwa energetycznego.
WPR powinna wspierać rozwój odnawialnych źródeł energii opartych na biomasie pochodzenia
rolnego, zwłaszcza małych i bardzo małych wytwórni biogazu rolniczego oraz, w miarę
moŜliwości, regionalnych wytwórni biogazu rolniczego umoŜliwiających zmniejszenie emisji
gazów cieplarnianych i obniŜenie kosztów produkcji rolnej przez wykorzystywanie produktów
ubocznych i pozostałości do generowania energii.
NaleŜy jednak ocenić potencjalne skutki wykorzystywania biomasy dla ochrony klimatu
i zmniejszania emisji gazów cieplarnianych, jak równieŜ inne problemy utrudniające pełne
korzystanie z dostępnych produktów ubocznych i pozostałości rolnych do celów wytwarzania
energii.
WaŜnym działaniem ze strony UE powinno być prowadzenie badań oraz wspieranie wdraŜania
nowych technologii przewidujących wykorzystywanie biomasy do celów energetycznych, które nie
konkuruje z rynkiem Ŝywności.
SN 3620/11
9
PL
WERSJA TYMCZASOWA
20.IX.2011
SPRAWY RÓśNE
Kryzys w sektorze warzyw i owoców
Delegacje Francji, Hiszpanii, Włoch i Grecji przedstawiły ministrom informacje na temat kryzysu
w sektorze warzyw i owoców, w kontekście nowych regulacji dotyczących rynków owoców
i warzyw (14214/11).
Niektóre państwa członkowskie poparły inicjatywę tych czterech krajów, które – w oparciu
o doświadczenia wynikające z tej kryzysowej sytuacji i w związku z coraz większą wraŜliwością
UE na takie zmiany – zaproponowały róŜne środki:
–
zmienione instrumenty w dziedzinie zarządzania kryzysowego;
–
większą przejrzystość rynku;
–
lepszą organizację produkcji;
–
skuteczniejsze mechanizmy cen wejścia.
Komisja wyjaśniła, w jaki sposób niektóre elementy tej propozycji zostały juŜ uwzględnione, np.
we wniosku Komisji dotyczącym promowania i informowania, w którym konkretna kwota została
przeznaczona na owoce i warzywa. W 2012 roku przygotowane zostanie sprawozdanie na temat
tego sektora. Na podstawie wniosków tego sprawozdania Komisja zamierza przedstawić propozycje
konkretnych środków dla tego sektora w ramach reformy WPR, która zostanie wkrótce
zapoczątkowana.
NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe Komisja ogłosiła niedawno, iŜ zamierza podwyŜszyć maksymalny poziom
wsparcia z tytułu wycofywania brzoskwiń.
SN 3620/11
10
PL
WERSJA TYMCZASOWA
20.IX.2011
Uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie
Delegacja Republiki Czeskiej przedstawiła Radzie informacje na temat wspólnego oświadczenia
(14215/11) podpisanego przez siedem delegacji (Bułgarii, Republiki Czeskiej, Polski, Rumunii,
Słowacji, Słowenii i Węgier); w oświadczeniu tym wyŜej wymienione państwa wyraziły
zaniepokojenie obniŜeniem poziomu uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich, które
mogą być wypłacane rolnikom w 2012 roku (rok budŜetowy 2013). Oświadczenie poparły kraje
bałtyckie (Łotwa, Litwa, Estonia), które przedstawiły równieŜ własne wspólne oświadczenie
dotyczące tej samej kwestii i wzywające do dalszego stosowania obecnego podejścia do
uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich (14280/11).
Zgodnie z art. 132 rozporządzenia 73/2009 poziom płatności bezpośrednich, w tym uzupełniających
krajowych płatności bezpośrednich, w nowych państwach członkowskich nie powinien przekraczać
poziomu płatności bezpośrednich stosowanego w starych państwach członkowskich,
pomniejszonego o modulacje. W roku 2012 płatności bezpośrednie w starych państwach
członkowskich będą objęte modulacją w wysokości 10%, a płatności bezpośrednie powyŜej 300
000 EUR będą dodatkowo pomniejszone o 4%. Jednocześnie rolnicy w odnośnych nowych
państwach członkowskich (czyli nowych państwach członkowskich, z wyłączeniem Cypru,
Rumunii i Bułgarii) mają osiągnąć poziom 90% stopniowego dochodzenia do pełnych płatności
bezpośrednich, czyli równy poziomowi płatności bezpośrednich w starych państwach
członkowskich (100%- modulacja w wysokości 10%) Komisja zaproponowała następującą metodę
obliczania uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich w 2012 roku: jeŜeli ogólna kwota
wszystkich unijnych płatności bezpośrednich oraz uzupełniających krajowych płatności
bezpośrednich, do których kwalifikują się rolnicy w odnośnych nowych państwach członkowskich,
przekracza 5 000 EUR, poziom uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich wypłacanych
powyŜej pułapu 5 000 EUR zostaje ograniczony do 500 EUR. Odnośne nowe państwa
członkowskie zakwestionowały opisane metody, argumentując, Ŝe prowadziłyby one do obniŜenia
ogólnej kwoty wsparcia bezpośredniego otrzymywanego przez niektórych rolników i znacznego
przekroczenia stawki modulacji stosowanej w 2012 roku.
NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe od 2013 roku uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie nie będą
wypłacane, poniewaŜ płatności bezpośrednie osiągną poziom 100%.
SłuŜby Komisji przedstawiły stosowne informacje na ten temat; kwestia ta wzbudziła niepokój
niektórych delegacji; będą prowadzone prace nad znalezieniem stosownego rozwiązania.
SN 3620/11
11
PL
WERSJA TYMCZASOWA
20.IX.2011
INNE ZATWIERDZONE PUNKTY
SPRAWY ZAGRANICZNE
Specjalny Przedstawiciel UE przy Unii Afrykańskiej
Rada dokonała aktualizacji mandatu Koena Vervaeke, Specjalnego Przedstawiciela UE przy Unii
Afrykańskiej, i przedłuŜyła go do 30 czerwca 2012 r. Ustaliła na 715 000 EUR budŜet na wydatki
związane z działaniami specjalnego przedstawiciela i jego zespołu na okres od 1 września 2011 r.
do 30 czerwca 2012 r.
SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE
Unijna gwarancja dla zewnętrznych operacji EBI
Rada przyjęła stanowisko w pierwszym czytaniu na temat projektu decyzji, która przedłuŜa unijną
gwarancję budŜetową dla zewnętrznych operacji Europejskiego Banku Inwestycyjnego do końca
obowiązywania ram finansowych obejmujących lata 2007–2013. W stanowisku Rady
odzwierciedlono porozumienie osiągnięte z Parlamentem Europejskim. Oczekuje się, Ŝe Parlament
przyjmie przedmiotową decyzję w październiku w drugim czytaniu.
Szczegółowe informacje – zob. dok. 12747/11.
OCHRONA KONSUMENTÓW
Produkty do higieny jamy ustnej – stosowanie nadtlenku wodoru
Rada przyjęła dyrektywę, która realizuje zalecenia zawarte w opinii Komitetu Naukowego ds.
Bezpieczeństwa Konsumentów w odniesieniu do stosowania nadtlenku wodoru w produktach do
wybielania zębów (12899/11).
Dyrektywa, zmieniająca dyrektywę 76/768/EWG dotyczącą produktów kosmetycznych, dopuszcza
dalsze stosowanie nadtlenku wodoru o maksymalnym stęŜeniu 0,1%w produktach do higieny jamy
ustnej, w tym w produktach do wybielania zębów.
SN 3620/11
12
PL
20.IX.2011
WERSJA TYMCZASOWA
Stosowanie produktów do wybielania zębów o zawartości nadtlenku wodoru większej niŜ 0,1% i
mniejszej niŜ 6% będzie uzaleŜnione od przeprowadzenia badań klinicznych; poza tym po raz
pierwszy produkty te muszą być zastosowane z pomocą stomatologa, a dopiero potem konsument
będzie mógł dalej samodzielnie je stosować.
Rowery – wymogi bezpieczeństwa
Rada postanowiła nie sprzeciwiać się przyjęciu przez Komisję decyzji określającej szczegółowe
wymogi bezpieczeństwa dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu rowerów, w tym rowerów
dziecięcych (13062/11).
Zgodnie z dyrektywą 2001/95/WE, która ustanawia procedurę określania europejskich norm,
Komisja ma opracować szczegółowe wymogi bezpieczeństwa, jakie powinny spełniać normy
europejskie, a następnie upowaŜnić europejskie organy normalizacyjne do przygotowania tych
norm.
Projekt wymienionej decyzji podlega procedurze regulacyjnej połączonej z kontrolą. Oznacza to, Ŝe
skoro Rada wyraziła zgodę, Komisja moŜe przyjąć przedmiotową decyzję, o ile sprzeciwu nie
zgłosi Parlament Europejski.
MIANOWANIA
Komitet Regionów
John SHEAHAN i Des HURLEY (Irlandia) (dok. 13645/11) oraz Gilles ROTH (Luksemburg) (dok.
13747/11) zostali mianowani przez Radę na stanowiska członków Komitetu Regionów na okres
pozostający do końca obecnej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2015 r.
PROCEDURA PISEMNA
Sprawy zagraniczne – Libia: sankcje
W dniu 15 września w drodze procedury pisemnej Rada zniosła sankcje polegające na zamroŜeniu
środków finansowych i zasobów gospodarczych linii lotniczej Afriqiyah Airways. Przedmiotowa
linia lotnicza była objęta samodzielnymi środkami unijnymi.
_____________________1
1
SN 3620/11
13
PL