SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej

Transkrypt

SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Ćwiczenia z historii sztuki XIX wieku powszechnej
III
5
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda
Ćwiczenia
Brak
Przygotowanie przez studentów prezentacji M. 1
multimedialnych na podstawie wskazanej literatury
naukowej,.
Dyskusja moderowana przez prowadzącego, M. 2
podsumowanie prowadzącego
Cele
Student w sposób praktyczny wykorzystuje zdobywaną na
wykładach wiedzę, uzupełnioną o zagadnienia szczegółowe z
danego okresu, uczy się przeprowadzania analizy
problemowej i prezentacji pracy pisemnej.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Zaliczenie z oceną. Zaliczenie na podstawie regularnego
Forma i warunki zaliczenia, metody uczęszczania na zajęcia, aktywnego w nich udziału,
i kryteria oceniania
przygotowania prezentacji oraz zdania kolokwium pisemnego
sprawdzającego wiedzę i umiejętność analizy problemów
omawianych w trakcie zajęć.
Treści merytoryczne (skrócony opis Teoretyczne podstawy architektury XIX wieku
T. 1
przedmiotu)
Architektura i urbanistyka centrów europejskich
T. 2
Problematyka Ikonograficzna
T.3
Malarstwo pejzażowe
T.4
Sztuka wobec tradycji i współczesności w XIX T.5
wieku
Poglądy o sztuce i krytyka artystyczna
T.6
Wystawy światowe a odrodzenie rzemiosła
T.7
Treści merytoryczne (pełny opis
Zaprezentowanie
teoretycznych
podstaw T. 1
przedmiotu)
architektury XIX wieku
Omówienie na wybranych przykładach architektury T. 2
i urbanistyki centrów europejskich
Przedstawienie wybranych zagadnień z zakresu T.3
problematyki ikonograficznej
Ukazanie na wybranych przykładach malarstwa T.4
pejzażowego
Sztuka wobec tradycji i współczesności w XIX T.5
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
wieku
Poglądy o sztuce i krytyka artystyczna
T.6
Wystawy światowe a odrodzenie rzemiosła
T.7
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Student pogłębia K_W02;
wiedzę i
K_W04;
znajomość
terminologii z
zakresu sztuki
powszechnej
omawianego
okresu
T. 1 – T. 7
M. 1; M. 2
Student w pracy
pisemnej
wykazuje się
umiejętnością
wykorzystania
literatury
przedmiotu
K_U01;
K_U05; K_U09
T.1 – T. 7
M. 1; M. 2
Zajęcia w grupie K_U06; K_K02;
umożliwiają
K_K06
studentom
podjęcie
merytorycznej
dyskusji nad
omawianym
zagadnieniem, z
krytycznym
podejściem do
prezentowanych
tekstów
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
T.1 – T. 7
M. 1; M. 2
Prezentacja
multimedialna
wybranego tematu,
udział w dyskusji,
kolokwium
pisemne
sprawdzające
wiedzę
i
umiejętność
analizy problemów
omawianych
w
trakcie zajęć.
zaliczenie
na
podstawie
prezentacji
multimedialnej
wybranego tematu
oraz regularnego
uczęszczania
na
zajęcia
Wymagana
aktywność podczas
zajęć
w
toku
dyskusji
nad
omawianymi
zagadnieniami
Literatura podstawowa:
Białostocki J., Symbole i obrazy w świecie sztuki, Studia i
rozprawy z dziejów myśli o sztuce, Warszawa 1982;
Krakowski P., Teoretyczne podstawy architektury wieku XIX,
„Zeszyty Naukowe UJ. Prace z Historii Sztuki”, t. DXXV, z.
15, 1979;
Krakowski P., Architekt w wieku XIX – artysta czy inżynier,
„Folia Historiae Artium”, t. XXVI, 1990, s. 115-131;
Krakowski P., Krajobraz idealny w malarstwie w. XVIII i XIX
[w:] „Folia Historiae Atrium”, t. XII 1976;
Dzieje krytyki artystycznej i mysli o sztuce, red. M. Ceron, J.
Malinowski, Warszawa 2009, s. 57 – 68;
Tematy, tradycje i teorie w sztuce doby romantyzmu, Warszawa
1981;
Lepiarczyk J., Z problematyki kompozycji urbanistycznej 2
poł. XIX wieku (Paryż i Wiedeń) [w:] Sztuka 2 poł. XIX wieku.
Materiały sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki Łódz,
listopad 1971, Warszawa 1973, s. 37-49.
Otto Wagner, Wiedeń, Architektura około 1900, red.. J.
Purchla, Kraków 2000, s. 39-78.
Literatura uzupełniająca:
Bałus J., W kręgu znaczeń symbolicznych architektury
sakralnej XIX wieku, Toruń 2011.
Drexlerowa A. M., Olszewski A. K., Polska i Polacy na
Powszechnych Wystawach Światowych 1851-2000, Warszawa
2005;
Krakowski P., Ruiny i groby w sztuce preromantyzmu i
romantyzmu, [w:] „Folia Historiae Atrium”, t. XIV 1978, s.
103 – 129;
Krakowski P., Fasada dziewiętnastowieczna. Ze studiów nad
architekturą wieku XIX, „Zeszyty Naukowe UJ. Prace z
Historii Sztuki”, t. DCII, z. 16, 1981, s. 55-96;
Morawska H., Między romantyzmem a realizmem. O
poglądach na sztukę Thore-Bürgera w latach 1855-1861,
Rocznik Historii Sztuki, t. V, 1965, s. 150-166;
Pracownia i dom artysty XIX i XX wieku. Mitologia i
rzeczywistość, Materiały z konferencji IHS UW oraz SHS w
Warszawie 25 i 26 kwietnia 2002, Warszawa 2002, s. 35-47.
Romantyzm. Studia nad sztuką drugiej połowy wieku XVIII i
wieku XIX, Materiały z sesji SHS, Warszawa listopad 1963,
Warszawa 1967;
Zgórniak M., O historyzmie w malarstwie XIX wieku,
„Ikonotheka”, 11, 1996, s. 169-186;
Żuchowski T. J., Patriotyczne mity i toposy. Malarstwo
niemieckie 1800 – 1848, Poznań 1991.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Historia sztuki XIX wieku powszechnej
III
5
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda
Wykład
Brak
30
Wykład
M. 1
Prezentacja multimedialna
M. 2
Cele
Studenci uzyskują wiedzę na temat najważniejszych zjawisk w
sztuce powszechnej XIX.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Egzamin z oceną. Egzamin ustny; obejmuje rozpoznanie
Forma i warunki zaliczenia, metody reprodukcji trzech dzieł sztuki z zakresu malarstwa, rzeźby i
i kryteria oceniania
architektury oraz omówienie związanej z nimi problematyki
artystycznej a także rozwiązanie zagadnienia problemowego w
ujęciu przekrojowym
w kontekście historyczno –
kulturowym. Zakres wiedzy obejmuje treści przekazane w
ramach wykładów i ćwiczeń oraz literatury podstawowej.
Oceniana jest umiejętność posługiwania się właściwą
terminologią, przeprowadzenie analizy i interpretacji,
samodzielnego wartościowania dzieł sztuki i zjawisk
artystycznych. Ocena z egzaminu stanowi średnią
sprawdzanych efektów.
Treści merytoryczne (skrócony opis Neoklasycyzm w kontekście różnorodności nurtów T. 1
przedmiotu)
Światopogląd
romantyczny
w T. 2
dziewiętnastowiecznej Europie
Realizm – założenia i praktyka artystyczna
T.3
Impresjonizm, postimpresjonizm, neoimpresjonizm T.4
– nowa forma, ikonografia i ewolucje kierunków
Symbolizm – nowe obszary wyobraźni
T.5
Akademizm w malarstwie i rzeźbie
T.6
Rzeźba od neoklasycyzmu do nowego klasycyzmu
T.7
Odmiany klasycyzmu w architekturze
T.8
Historyzm, eklektyzm i początki nowoczesności w T.9
architekturze
Odrodzenie sztuk i rzemiosł
T.10
Treści merytoryczne (pełny opis
Przedstawienie neoklasycyzmu w kontekście T. 1
przedmiotu)
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student nabywa
umiejętność
posługiwania się
właściwą
terminologią z
zakresu sztuki
XIX wieku oraz
zaznajamia się z
polecaną
literaturą
Student potrafi
rozpoznać dzieła
sztuki
omawianego
okresu, określić
ich tematykę,
ikonografię ,
przeprowadzić
analizę i
wskazać na
kontekst
odniesień
historyczno kulturowych
Student potrafi
interpretować i
porównywać
K_W02;
K_W03
różnorodności nurtów
Omówienie światopoglądu romantycznego w T. 2
dziewiętnastowiecznej Europie
Ukazanie realizmu, jego założeń i praktyki T.3
artystycznej
Przedstawienie impresjonizmu, postimpresjonizmu, T.4
neoimpresjonizmu jako nowej formy, jak również
ikonografii i ewolucji kierunków
Omówienie symbolizmu – nowe obszary wyobraźni T.5
Przedstawienie akademizm w malarstwie i rzeźbie
T.6
Przedstawienie rozwoju rzeźby od neoklasycyzmu T.7
do nowego klasycyzmu
Ukazanie odmian klasycyzmu w architekturze
T.8
Przedstawienie rozwoju historyzmu, eklektyzmu T.9
oraz początków nowoczesności w architekturze
Odrodzenie sztuk i rzemiosł
T.10
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1 - 10
M.1 – M. 2
Egzamin ustny
K_W04; K_U05
T. 1 - 10
M.1 – M. 2
Egzamin ustny
K_W07
T. 1 - 10
M.1 – M. 2
Egzamin ustny
zjawiska
artystyczne
posługując się
właściwymi
metodami
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Honour H., Neoklasycyzm, Warszawa 1972;
Hofstaetter H., Symbolizm, Warszawa 1980;
Juszczak W., Postimpresjoniści, Warszawa 1972;
Kępiński Z., Impresjonizm, Warszawa 1976;
Kotula P., Krakowski, Rzeźba XIX wieku, Kraków 1980;
Legrand G., Sztuka romantyzmu, Warszawa 2007;
Nochlin L., Realizm, Warszawa 1974;
Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. 3 (wiek XIX),
Warszawa 1988;
Pevsner N., Historia architektury europejskiej, Warszawa
1976;
Watkin D., Historia architektury zachodniej, Warszawa 2001;
Poprzęcka M., Akademizm, Warszawa 1974;
Starzyński J., O romantycznej syntezie sztuk, Warszawa 1965;
Starzyński J., Romantyzm i narodziny nowoczesności,
Warszawa 1972;
Sztuka świata, t. VIII, Warszawa 1994;
Tschudi Madsen S., Art. Nouveau, Warszawa 1977;
Tuffelli N., Sztuka XIX wieku, Warszawa 2007;
Wallis M., Secesja, Warszawa 1987.
Literatura uzupełniająca:
Apelli P., Goya, Warszawa 2006;
Bałus J., Zjawisko historyzmu w architekturze wieku XIX.
Próba opisu, „Dzieła i interpretacje”, t. 3, 1995, s. 69-80;
Baudelaire C., O sztuce. Szkice krytyczne, Warszawa-Kraków
1961;
Bartolena S., Manet, Warszawa 2006;
Bartolena S., Degas i impresjoniści, Warszawa 2006;
Berger J., Courbet i góry Jura, Warszawa 1999;
Berger J., Rodin i dominacja seksualna, Warszawa 1999;
Białostocki J., Romantyzm malarski w Polsce i w Europie, [w]
tegoż, Refleksje i syntezy ze świata sztuki, Warszawa 1978;
Borghesi S., Cezanne, Warszawa 2006;
Crepaldi G., Turner i Constable, Warszawa 2006;
Crepaldi G., Rossetti i Prerafaelici, Warszawa 2006;
Cezanne P., Listy, Warszawa 1968;
Courthion P., Gericault w oczach współczesnych i w oczach
przyjaciół, Warszawa1966;
Courthion P., Courbet w oczach własnych i w oczach
przyjaciół, Warszawa 1963;
Krakowski P., J. Purchla, (red.) Sztuka około 1900 w Europie
Środkowej. Centra i prowincje artystyczne, Kraków 1997;
Krakowski P., Nagrobki w Staglieno, „Folia Historiae Artium”,
t. 24, 1988, s. 97-116;
Gautier T., Pisarze i artyści romantyczni, Warszawa 1975;
Grabska E., Moderniści o sztuce, Warszawa 1971;
Grabska, H. Morawska, Warszawa 1970;
Huysmans J-K., O sztuce, wyb. opr. E. Grabska, Wrocław
1969;
Jaworska W., W kręgu Gauguina. Malarze szkoły Pont-Avon,
Warszawa 1969;
Rosenbaum R., Międzynarodowy styl około 1800 roku.
studium linearnej abstrakcji, Toruń 2001.
Rottermund A., Jean-Nicolaus Luis Durand a polska
architektura XIX wieku, „Studia z historii sztuki”, t. 45,
Wrocław 1990;
Russo R., Friedrich, Warszawa 2006;
Thoré-Bürger T., Nowe kierunki w sztuce XIX wieku, opr. H.
Morawska, Warszawa-Kraków 1972;
Vollard A., Słuchając Cezannea’a, Degas, Renoire’a, tłum. E.
Zgórniak M., Wokół neorenesansu w architekturze wieku XIX,
„Prace z historii sztuki”, t. 18, Kraków 1987;
Zuffi S., Monet, Warszawa 2006.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Ćwiczenia z historii sztuki nowożytnej powszechnej
II
4
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Prof. dr hab. Juliusz Chrościcki
Ćwiczenia
Brak
30
Analiza i interpretacja dzieła sztuki w grupie M. 1
ćwiczeniowej
na
podstawie
prezentacji
multimedialnej połączonej z referatem
Analiza i interpretacja dzieła sztuki w terenie lub w M. 2
muzeum
Dyskusja problemowa
M. 3
Cele
Utrwalenie i uzupełnienie treści podanych w ramach
wykładów przedstawiających historię sztuki nowożytnej
powszechnej od XV do 2 poł. XVIII w., oraz wdrożenie
studentów do samodzielnej pracy przy analizach dzieł sztuki, z
wykorzystaniem literatury w obcojęzycznej.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Zaliczenie z oceną.
Forma i warunki zaliczenia, metody Warunkiem uzyskania zaliczenia jest systematyczne i aktywne
i kryteria oceniania
uczestnictwo w zajęciach, opracowanie i zaprezentowanie
ważnego obiektu lub sylwetki artysty. Szeroki zakres
chronologiczny, tematyczny, jak i europejska skala
geograficzna zmusza studentów do samodzielnego wyboru
tematyki referatu i koreferatu.
Treści merytoryczne (skrócony opis Sztuka nowożytna we Włoszech.
T. 1
przedmiotu)
Sztuka nowożytna w Niderlandach i Hiszpanii
T. 2
Sztuka nowożytna we Francji
T. 3
Sztuka nowożytna w Rzeszy Niemieckiej
T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
Omówienie wybranych zagadnień związanych z T. 1
przedmiotu)
kształtowaniem się sztuki nowożytnej we Włoszech
od XV do XVIII w.
Omówienie wybranych zagadnień związanych z T. 2
kształtowaniem się sztuki nowożytnej w
Niderlandach i Hiszpanii od XV do XVIII w.
Omówienie wybranych zagadnień związanych z T. 3
kształtowaniem się sztuki nowożytnej we Francji od
XVI do XVIII w.
Omówienie wybranych zagadnień związanych z T. 4
kształtowaniem się sztuki nowożytnej w Rzeszy
Niemieckiej od XVI do XVIII w.
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student zna i
rozumie
właściwą
terminologię,
poznaje
ikonografię
dzieł i ich treści
ideowe
Student potrafi
datować i
właściwie
klasyfikować i
interpretować
pod względem
stylowym
zabytek
Student zna i
rozumie
podstawowe
pojęcia i zasady
z prawa
autorskiego
Student umie
sporządzać
opracowanie
pisemne, potrafi
wyszukiwać
informacje,
dokonywać
analizy
problemu, oceny
i selekcji
materiału
Student potrafi
rozpoznać różne
rodzaje dzieł
sztuki oraz
przeprowadzić
ich krytyczną
K_W02;
K_W04.
T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
K_W04;
K_W07.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
K_W08
T. 1; T. 2; T. 3; T.4
M.1; M.2; M.3.
a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
K_U01; K_U02;
K_U03.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
K_U02; K_U05.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
analizę i
interpretację z
zastosowaniem
typowych
metod, w celu
określenia ich
znaczeń,
oddziaływania
społecznego,
miejsca w
procesie
historycznokulturowym
Student posiada
umiejętność
merytorycznego
argumentowania
z
wykorzystaniem
poglądów
innych autorów,
oraz
formułowania
wniosków
Student posiada
umiejętność
przygotowania
typowych prac
pisemnych w
języku polskim,
dotyczących
zagadnień
szczegółowych,
z
wykorzystaniem
podstawowych
ujęć
teoretycznych, a
także różnych
źródeł
Student umie
przygotować
wystąpienia
ustne w języku
polskim,
dotyczące
zagadnień
szczegółowych,
z
wykorzystaniem
K_U06.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
K_U08
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
K_U09
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
podstawowych
ujęć
teoretycznych, a
także różnych
źródeł
Student ma
świadomość
zakresu swojej
wiedzy z
dziedziny
historii sztuki i
umiejętności
warsztatowych
oraz rozumie
potrzebę
dalszego,
ciągłego
rozwoju
kompetencji w
zakresie
fachowym,
ogólno
humanistyczny
m, jak też
kompetencji
personalnych i
społecznych
Student potrafi
współdziałać i
pracować w
grupie,
przyjmując w
niej różne role
Student
prawidłowo
identyfikuje i
rozstrzyga
dylematy
związane z
wykonywaniem
zawodu,
rozumie
konieczność
przestrzegania
norm etycznych
w pracy
historyka sztuki
i popularyzacji
wiedzy z
K_K01
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
K_K02
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
K_K04
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
zakresu historii
sztuki
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura będzie efektem samodzielnych poszukiwań
studenta, uzupełnionych niezbędnymi pozycjami podczas
konsultacji z prowadzącym zajęcia.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Historia sztuki nowożytnej powszechnej
II
4
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Prof. dr hab. Juliusz Chrościcki
Wykład
Brak
30
Wykład
M. 1
Prezentacja multimedialna
M. 2
Dyskusja problemowa
M. 3
Fragmenty filmów monograficznych i reportaży z T. 4
wystaw.
Cele
Zdobycie wiedzy o najważniejszych zjawiskach w sztuce
nowożytnej z XVII i XVIII w. Znajomość i rozpoznawanie
istotnych dzieł sztuki i form stylistycznych poszczególnych
artystów europejskich. Opanowanie materiału do którego
powraca XIX-wieczna i współczesna sztuka.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Egzamin ustny na zakończenie semestru, rozdzielony na części
Forma i warunki zaliczenia, metody I. u prof. K. Kuczmana i część II. – prof. J. A. Chrościckiego.
i kryteria oceniania
Rozpoznanie zaprezentowanych dzieł sztuki oraz krótkie
omówienie problematyki artystycznej. Umiejętność osadzenia
poszczególnych artystów w epoce historycznej i formach
stylowych.
Treści merytoryczne (skrócony opis Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w. T. 1
przedmiotu)
w Italii, Francji, Lotaryngii, Francji, Półwyspu
Iberyjskiego, Cesarstwa, Niderlandów Pn. i Pd., a w
mniejszym stopniu : W. Brytanii i Rosji .
Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w. T. 2
we Francji i Lotaryngii
Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w. T. 3
na Półwyspie Iberyjskim
Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w. T. 4
w Cesarstwie Niemieckim oraz w Niderlandach Pn i
Pd.
Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w. T. 5
w Wielkiej Brytanii i Rosji
Treści merytoryczne (pełny opis
Twórczość M. Merisi da Caravaggio. Sztuka T. 1
przedmiotu)
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student potrafi
K_W05
rozpoznać
K_W07
dzieło sztuki,
K_U05
określić jego
K_K01
temat,
ikonografię w
szerszym
kontekście
kulturowym
Student potrafi
K_W05
analizować i
łączyć zjawiska
z różnych
środowisk
artystycznych
Student potrafi
K_U05
posługiwać się
fachową
terminologią z
zakresu sztuki
nowożytnej
powszechnej
Zna
K_K01
podstawową
literaturę
przedmiotu i
pogląd
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
wczesnobarokowa w Rzymie i Bolonii. Artyści z
północy w Rzymie. Projekty i realizacje G. L.
Berniniego we Włoszech. Architekci i rzeźbiarze
Rzymu XVII w. Projekty G. Guariniego i Turyn.
Sztuka dworu Ludwika XIV. Watteau i jego T. 2
naśladowcy.
Złoty wiek sztuki w Hiszpanii.
T. 3
Sztuka na dworze cesarskim. Saksonia, Bawaria, T. 4
Prusy
oraz
malarstwo
w
Niderlandach
Południowych i Północnych.
Szuka Wielkiej Brytanii i Rosji w XVII w.
T. 5
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1: T. 2; T. 3; T. M. 1; M 2; M. 3; Egzamin końcowy
4; T. 5.
M. 4.
T. 1: T. 2; T. 3; T. M. 1; M 2; M. 3; Egzamin końcowy
4; T. 5.
M. 4.
T. 1: T. 2; T. 3; T. M. 1; M 2; M. 3; Egzamin końcowy
4; T. 5.
M. 4.
T. 1: T. 2; T. 3; T. M. 1; M 2; M. 3; Egzamin końcowy
4; T. 5.
M. 4.
Literatura podstawowa:
Obszerny spis literatury w j. polskim i j. kongresowych do
wyboru przedstawiony będzie na zajęciach.
Literatura uzupełniająca:
Caravaggio Złożenie do grobu, Arcydzieło Pinakoteki
Watykańskiej. Różne oblicza caravaggionizmu MNW
Warszawa 1996;
Pod jedną koroną. Kultura i sztuka w czasach unii polskosaskiej, Zamek Królewski w Warszawie ,Warszawa - Drezno,
1997/98;
Orzeł i Trzy Korony. Sąsiedztwo polsko – szwedzkie nad
Bałtykiem epoce nowożytnej ( XVI-XVIII w., Zamek
Królewski w Warszawie i Kalmar, 2002/03;
Cienie i światła Cztery wieki malarstwa francuskiego. Zamek
Królewski w Warszawie, Warszawa 2005;
Le siecle francais. Francuskie malarstwo i rysunek XVIII
wieku ze zbiorów polskich, MNW, Warszawa 2009;
Stanisław Leszczyński Król Polski księciem Lotaryngii, Zamek
Królewski w Warszawie, Warszawa 2005.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Seminarium licencjackie z historii sztuki nowożytnej
III
5-6
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Prof. dr hab. Juliusz Chrościcki
Ćwiczenia
Brak
60
Prezentacja multimedialna
M. 1
Prezentacja fragmentów przygotowanych prac M. 2
proseminaryjnych połączona z dyskusja na forum
grupy
Konsultacje odnośnie poprawności merytorycznej i M. 3
warsztatowej prac
Cele
Wybór tematu i przygotowanie pracy licencjackiej.
Samodzielne zbieranie materiału, kwerendy archiwalne i
biblioteczne, znajomość szeregu dzieł sztuki z autopsji.
Opanowanie techniki pisania pracy licencjackiej (z
przypisami,
aneksami źródłowymi i przygotowaniem
ilustracji).
Sposób zaliczenia przedmiotu.
W zimowym semestrze : wybór tematyki pierwszego referatu
Forma i warunki zaliczenia, metody w wersjach: pisemnej i do zreferowania z prezentacją. W
i kryteria oceniania
letnim semestrze powstanie praca licencjacka, lub tylko
kolejny referat. Ocena tego seminarium wiąże się z
systematycznością i jakością wykonanej pracy w ciągu całego
roku.
Treści merytoryczne (skrócony opis Omówienie problematyki badawczej związanej z T. 1
przedmiotu)
zaaprobowanymi przez prowadzącego tematami
Zapoznanie z metodologią badawczą i zasadami T. 2
redagowania pracy
Praca nad tekstami źródłowymi i ich krytyka
T. 3
Doskonalenie pisanych prac licencjackich
T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
Proponowana
tematyka
prac:
monografie T. 1
przedmiotu)
konkretnych obiektów sztuki (np.: ryciny, medale
czy monety) w zbiorach polskich (głównie
krakowskich). Ikonografia władców czy struktur
państw. Konkretne przedstawienia plastyczne
parlamentaryzmu europejskiego, systemy elekcji:
papieża, doży czy króla.
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student nabywa K_W02
umiejętność
posługiwania się
prawidłową
terminologią
Student potrafi
K_W07
posługiwać się
podstawowymi
metodami
analizy i
interpretacji
dzieł sztuki
Student nabywa K_U03
umiejętność
zdobywania
wiedzy
korzystając z
bibliotek i
źródeł
internetowych
Student umie
K_U01, K_U02,
sporządzić pracę K_U06, K_U08
naukową
wykorzystując
w niej
podstawowe
elementy
warsztatu
naukowego
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Rozwijanie umiejętności związanych z pracą nad T. 2
tekstem oraz warsztatu badawczego. Doskonalenie
zapisu bibliograficznego, terminologii właściwej
sztuce nowożytnej, umiejętności posługiwania się
odpowiednią metodologią pracy naukowej.
Rozwijanie umiejętności pracy nad tekstami T. 3
źródłowymi i ich krytyka
Dyskusja nad prezentowaniem fragmentów prac T. 4
licencjackich, pozwalająca na doskonalenie
umiejętności krytycznej oceny i formułowania
własnych wniosków przez studentów.
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M.3.
Dyskusja podczas
4.
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M.3.
4.
Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M.3.
4.
Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M.3.
4.
Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
Literatura: wykorzystanie katalogów wystaw i katalogów
zbiorów muzealnych, wystaw monograficznych
poszczególnych władców, ich medali czy rycin (monografii
artystów). Publikacje polskie i obcojęzyczne.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Historia sztuki nowożytnej powszechnej
II
3
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Dr hab. Kazimierz Kuczman, prof. UPJPII
Wykład
Ogólne opanowanie wiedzy na poziomie szkoły średniej
30
Wykład
M. 1
Prezentacja multimedialna
M. 2
Cele
Studenci mają pozyskać wiedzę o najważniejszych zjawiskach
w sztuce europejskiej od XV do XVIII wieku, nabywając
umiejętność rozpoznania i interpretacji dzieła w szerszym
kontekście społecznym, politycznym i religijnym.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Zaliczenie w formie ustnego kolokwium.
Forma i warunki zaliczenia, metody 1) W pierwszej części zaliczenia sprawdzana jest ogólna
i kryteria oceniania
wiedza o najważniejszych zjawiskach w nowożytnej sztuce
polskiej, umiejętność osadzenia twórczości artystów w danej
epoce lub nurcie stylowym, oraz ich dzieł omawianych podczas
wykładu.
2) W drugiej części zaliczenia student dokonuje rozpoznania
prezentowanej na ilustracji dzieła sztuki oraz krótkie
omówienie związanej z nim problematyki. W trakcie egzaminu
brana jest pod uwagę frekwencja studenta na wykładzie.
Treści merytoryczne (skrócony opis Renesans – epoka – postawa - styl
T. 1
przedmiotu)
Architektura epoki renesansu
T. 2
Rzeźba epoki renesansu
T. 3
Malarstwo epoki renesansu
T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
Renesans – podłoże historyczno-społeczne epoki, T. 1
przedmiotu)
warunki rozwoju, ramy czasowe, zróżnicowanie
terytorialne, postawy artystyczne, cechy formalne,
fazy rozwoju
Architektura epoki renesansu – Ramy czasowe, T. 2
fazy, cechy stylowe, Florencja i Rzym jako główne
ośrodki, ważniejsi artyści
Rzeźba epoki renesansu – Wczesnorenesansowa T. 3
rzeźba we Florencji, twórczość rzeźbiarska Michała
Anioła
Malarstwo epoki renesansu – Szkoły włoskie w T.4
okresie Quattrocenta, rola Rzymu i Wenecji w
okresie pełnego renesansu, Leonardo, Michał Anioł,
Rafael, szkoły północnoeuropejskie
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student potrafi
rozpoznać
dzieło sztuki,
określić jego
temat,
ikonografię w
szerszym
kontekście
kulturowym
Student potrafi
analizować i
łączyć zjawiska
z różnych
środowisk
artystycznych
K_W05
K_W07
K_U05
K_K01
T. 1 – T. 4
M. 1 – M. 2
Zaliczenie
K_W05
T.1-T.4
M.1-M.2
Zaliczenie
T.1-T.4
M.1-M.2
Zaliczenie
T.1-T.4
M.1-M.2
Zaliczenie
Student potrafi
K_U05
posługiwać się
fachową
terminologią z
zakresu sztuki
nowożytnej
powszechnej
Zna
K_K01
podstawową
literaturę
przedmiotu i
pogląd
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
Literatura podstawowa:
Levy M., Wczesny renesans, Warszawa 1972.
zaliczenia danego przedmiotu
Levy M., Dojrzały renesans, Warszawa 1980
Murray P. Architektura włoskiego renesansu, Warszawa 1999.
Renesans w sztuce włoskiej. Architektura-rzeźba-malarstwo,
red. R. Toman, 2007.
Rzepińska M., Malarstwo Cinquecenta, Warszawa 1976.
Sztuka baroku. Architektura-rzeźba-malarstwo, red. R. Toman,
2004.
Sztuka świata, t. 5-7, 2001.
Sherman J. Manieryzm, Warszawa 1970.
Waźbiński Z., Malarstwo Quattrocenta, Warszawa 1972.
Baroque. Architecture-sculpture-painting, ed. by R. Toman,
2004, wersje: niem. i hiszp.;
Preussen – Kunst und Architektur,
red. G. Streidt, P.
Feierabend, Kolonia 1999, wersje : fr. i ang.
Literatura uzupełniająca:
Blunt A., Art and Architecture in France: 1500–1700, „The
Pelican History of Art” 1977.
Bochnak A., Historia sztuki nowożytnej, Warszawa – Kraków
1970.
Burke P., Kultura i społeczeństwo w renesansowych Włoszech,
Warszawa 1991.
Burke P., Fabrykacja Ludwika XIV, Warszawa 2011.
Caravaggio Złożenie do grobu, Arcydzieło Pinakoteki
Watykańskiej. Różne oblicza caravaggionizmu MNW Warszawa
1996
Chastel A., Sztuka włoska, t. 1–2, Warszawa 1978.
Gerson H., Kuile E. H., Art and Architecture in Belgium 1600–
1800, „The Pelican History of Art” 1960.
Le siecle francais. Francuskie malarstwo i rysunek XVIII wieku
ze zbiorów polskich, MNW, Warszawa 2009
Levy M., Painting and Sculpture in France in the 18th Century,
„The Pelican History of Art” 1995.
Osten G. von der, Vey H., Painting and Sculpture in Germany
and the Netherlands 1500–1600, „The Pelikan History of Art”
1969.
Stanisław Leszczyński Król Polski księciem Lotaryngii, Zamek
Królewski w Warszawie, Warszawa 2005.
Székely A, Malarstwo hiszpańskie, Warszawa 1977.
Wittkower R., Art and Architecture in Italy 1600–1750, „The
Pelican History of Art” 1982.
Wyrzykowska M., Śląsk w orbicie Wiednia. Artystyczne związki
Śląska z Arcyksięstwem Austriackim w latach 1648-1741,
Wrocław 2010.
Ziemba A., Iluzja a realizm. Gra z widzem w sztuce
holenderskiej 1580-1660, Warszawa 2005.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Wstęp do historii sztuki
I
1
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Prof. dr hab. Adam Małkiewicz
Wykład
Brak
30
Wykład
M. 1
Dyskusja moderowana przez prowadzącego
M. 2
Cele
Student nabywa wiedzę o miejscu i znaczeniu sztuki w
systemie nauk humanistycznych, ich specyfice przedmiotowej
i metodologicznej, oraz poznaje terminologie z zakresu nauk
humanistycznych ze szczególnym uwzględnieniem aparatu
pojęciowego dotyczącego materialnej, estetycznej i ideowej
struktury dzieła sztuki. Poznaje też problematykę dziedzin i
dyscyplin naukowych powiązanych z historią sztuki.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Egzamin. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest
Forma i warunki zaliczenia, metody uzyskanie zaliczeń z wszystkich przedmiotów, z którymi
i kryteria oceniania
związany jest przedmiot Wstępu do historii sztuki. Egzamin
obejmuje całość materiału przedstawionego w wykładzie,
konwersatorium i ćwiczeniach i służy weryfikacji jego
opanowania w stopniu co najmniej podstawowym oraz
umiejętności zastosowania w praktyce głównych elementów
warsztatu naukowego. W szczególności dotyczy to znajomości
przedmiotu historii sztuki (zakres i przemiany pojęć „sztuka” i
„dzieło sztuki”), elementów metody badawczej w ujęciu
historycznym, podstawowej wiedzy o głównych naukach
pomocniczych historii sztuki, przyswojenia sobie fachowej
terminologii
właściwej
historii
sztuki, opanowanie
umiejętności ogólnego określenia geograficznych i czasowych
współrzędnych konkretnego dzieła sztuki.
Treści merytoryczne (skrócony opis Wykład obejmuje główne wiadomości o historii
T. 1
przedmiotu)
sztuki jako dyscyplinie naukowej.
Ponadto wykład dostarcza wiedzę o zawodzie T. 2
historyka sztuki i jego uwarunkowaniach
społecznych i etycznych.
Treści merytoryczne (pełny opis
Wykład obejmuje główne wiadomości o historii
T. 1
przedmiotu)
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student
zdobywa
podstawową
wiedzę o historii
sztuki jako
dyscyplinie
naukowej.
Student zna
metody
badawcze w
historii sztuki.
Student poznaje
terminologię
nauk
humanistycznyc
h.
Student poznaje
kompetencje
historyka sztuki
w
muzealnictwie,
konserwatorstwi
e, ochronie
zabytków.
Student potrafi
scharakteryzowa
ć najważniejsze
metody
badawcze w
ujęciu
K_W05; K_K01
sztuki jako dyscyplinie naukowej (m. in. przedmiot
badań i jego przemiany historyczne; metody
badawcze w ujęciu historycznym; miejsce historii
sztuki wśród innych nauk i najważniejsze nauki
pomocnicze; podstawowa aparatura pojęciowa i
„klasyczne” metody rozpoznania i klasyfikacji
dzieła sztuki).
Wykład dostarcza wiedzę o zawodzie historyka T. 2
sztuki (zakres fachowych kompetencji historyka
sztuki, m.in.: muzealnictwo, konserwatorstwo i
ochrona zabytków; inwentaryzacja zabytków;
krytyka artystyczna; popularyzacja sztuki) i jego
uwarunkowaniach społecznych i etycznych.
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1
M. 1
Egzamin
K_W01
T. 1
M. 1, M. 2
Dyskusja, egzamin
K_W02
T. 1, T. 2
M. 1
Egzamin
K_W05; K_K01
K_K05
T. 2
M. 1
Egzamin
K_U02; K_W09
T. 1
M. 1, M. 2
Dyskusja, egzamin
historycznym.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Wstęp do historii sztuki: przedmiot – metodologia – zawód,
red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973 – zwł. rozdz. 4, 5, 7, 8,
10
Literatura uzupełniająca:
Białostocki J., Pięć wieków myśli o sztuce, wyd. 2. Warszawa
1976, zwł. część II;
Białostocki J., Historia sztuki wśród nauk humanistycznych,
Wrocław 1980;
Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948,
Historia Nauki Polskiej w Monografiach t. 22;
Dzieje historii sztuki w Polsce. Kształtowanie się instytucji
naukowych w XIX i XX wieku, red. A.S. Labuda, Poznań 1996
Kalinowski L., Max Dvořák i jego metoda w badaniach nad
sztuką, Warszawa 1974;
Małkiewicz, Z dziejów polskiej historii sztuki. Studia i szkice,
Kraków 2005;
Panofsky E., Ikonografia i ikonologia, W: tegoż, Studia z
historii sztuki, Warszawa 1971;
Piwocki K., Pierwsza nowoczesna historia sztuki. Poglądy
Aloisa Riegla, Warszawa 1970;
Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1976.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Historia filozofii
I
1
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
S. dr hab. Teresa Obolevich
Wykład
Brak
30
Wykład
M. 1
Prezentacja multimedialna
M. 2
Cele
Student zdobywa wiedzę z historii filozofii, potrafi ją
analizować, porządkować i oceniać, a także wykorzystać w
życiu kulturalnym.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Zaliczenie z oceną. Kolokwium ustne.
Forma i warunki zaliczenia, metody Student na ocenę dostateczną zna podstawowe fakty z historii
i kryteria oceniania
filozofii, potrafi podać nazwiska głównych filozofów
poszczególnych nurtów, z trudnością i bez podawania
szczegółów jest w stanie omówić zasadnicze tezy filozoficzne
danej epoki.
Student na ocenę dobrą w miarę płynnie wymienia
podstawowe fakty z historii filozofii, bez większych trudności
jest w stanie omówić główne tezy filozoficzne kształtujące
daną epokę.
Student na ocenę bardzo dobra płynnie wymienia ważne fakty
z historii filozofii, płynnie podaje tezy filozoficzne
kształtujące daną epokę, bez trudności łączy fakty ze sobą i
wyciąga logiczne wnioski. Zna nazwiska filozofów i potrafi
dokładnie umiejscowić je w historii filozofii oraz w historii
powszechnej.
Treści merytoryczne (skrócony opis Historia filozofii starożytnej
T.1-T.3
przedmiotu)
Historia filozofii średniowiecznej
T. 4-T.8
Treści merytoryczne (pełny opis
Filozofia helleńska (jońska filozofia przyrody; T. 1
przedmiotu)
początki antropologii – Sokrates; wielkie systemy
starożytne: Platon i platonizm; Arystoteles i
arystotelizm)
Filozofia hellenistyczna (sceptycyzm, epikureizm, T. 2
stoicyzm; neoplatonizm)
Starożytna filozofia (i teologia) chrześcijańska:
T. 3
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student zna i
rozumie
historyczne
fakty z dziejów
filozofii, zna
główne
zagadnienia
historii filozofii.
K_W05,
K_W09
Student zna
periodyzację
dziejów filozofii
Student
K_W10, K_K06
pozyskuje
świadomość
wiedzy
z
zakresu historii
filozofii
oraz
uczestniczy w
życiu
Patrystyka (pierwsze próby rozwiązania relacji
wiary i rozumu (Tertulian, Orygenes); starożytny
spór o wartość filozofii grecko-rzymskiej; droga do
ujęć systemowych)
Filozofia średniowieczna. Okres przygotowawczy T. 4
(od Boecjusza do Eriugeny)
Filozofia
wczesnośredniowieczna
(spory T. 5
filozoficzno-teologiczne: spór o wartość logiki; spór
o zakres rzeczywistości; wczesnośredniowieczne
teorie człowieka: mistyka)
Rozkwit filozofii średniowiecznej (nowe źródła T. 6
problemów filozofii; nowe instytucje - uniwersytety
średniowieczne; systemy filozofii średniowiecznej:
arystotelizmy
średniowieczne;
augustynizm
średniowieczny)
Schyłek filozofii średniowiecznej (nowa teoria T. 7
nauki – Wilhelm Ockham; początki nauk
przyrodniczych; początki nauk przyrodniczych)
Humaniści i odnowienie filozofii starożytnej, T. 8
Franciszek Bacon, Suarez i modernizacja
scholastyki
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1 – T. 8
M.1-M.2
Kolokwium ustne
T. 1 – T. 8
M.1-M.2
Forma
ustna
(zaliczenie
na
podstawie
obecności
oraz
ewaluacji efektów
kształcenia
osiąganych przez
studentów, której
kulturalnym
Student po
ukończonym
kursie potrafi
analizować,
oceniać i
selekcjonować
wiadomości z
historii filozofii
K_U06
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
T.1 - T.8
M.1
dokonuje
się
podczas zajęć w
toku dyskusji nad
zagadnieniami
omawianymi przez
wykładowcę)
Forma
ustna
(zaliczenie
na
podstawie
obecności
oraz
ewaluacji efektów
kształcenia
osiąganych przez
studentów, której
dokonuje
się
podczas zajęć w
toku dyskusji nad
zagadnieniami
omawianymi przez
wykładowcę)
Literatura podstawowa:
W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. 1, rożne wydania
Literatura uzupełniająca:
Copleston F., Historia filozofii, t. I-III, Warszawa, różne
wydania;
Hadot P., Czym jest filozofia starożytna, przeł. P. Domański,
Warszawa 2000;
Reale G., Historia filozofii starożytnej, tłum. Edward Iwo
Zieliński, Lublin 1993 (tom I – V).
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Ćwiczenia z historii sztuki XX i XXI wieku powszechnej
III
6
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Dr Natasza Styrna
Ćwiczenia
Brak
30
Prezentacja multimedialna
M. 1
Dyskusja
M. 2
Cele
Student powinien zapoznać się z zagadnieniami
szczegółowymi powiązanymi z sztuką XX wieku.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Zaliczenie z oceną. Zaliczenie na podstawie rozmowy z
Forma i warunki zaliczenia, metody prowadzącym, podczas której student otrzymuje zestaw
i kryteria oceniania
slajdów do rozpoznania. Warunkiem zaliczenia jest
umiejętność datowania zaprezentowanych dzieł oraz
określenia ich autorstwa. Sprawdzana jest umiejętność
powiązania przedstawionego dzieła ze zjawiskiem lub nurtem
sztuki współczesnej, do którego przynależy.
Treści merytoryczne (skrócony opis Malarstwo XX wieku
T. 1
przedmiotu)
Rzeźba XX wieku
T. 2
Architektura XX wieku
T. 3
Treści merytoryczne (pełny opis
Malarstwo XX wieku: ekspresjonizm, kubizm, T. 1
przedmiotu)
futuryzm, suprematyzm, neoplastycyzm, surrealizm,
nowa rzeczowość, abstrakcyjny ekspresjonizm,
informel,
hiperrealizm,
nowa
figuracja,
postmodernizm
Rzeźba XX wieku: ekspresjonizm, kubizm, T. 2
futuryzm, rzeźba kinetyczna, nurt organiczny,
minimal art
Architektura XX wieku: De Stlij, Bauhaus, styl T. 3
międzynarodowy
Efekty
Odniesienie do
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
kształcenia
kierunkowych
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
zdefiniowane
efektów
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
dla przedmiotu
kształcenia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Student nabywa
umiejętność
powiązania
dzieła ze
zjawiskiem lub
nurtem sztuki
współczesnej,
do którego
przynależy.
K_W07
T. 1 – T. 3
M.1-M.2
Student potrafi
rozpoznać
dzieło sztuki,
autorstwo,
temat,
ikonografię
K_U05; K_K06
T. 1 – T. 3
M.1-M.2
Student pogłębia K_W02;
znajomość
K_W04
terminologii z
zakresu sztuki
powszechnej
omawianego
okresu
T. 1 – T. 3
M.1-M.2
Zajęcia w grupie K_U06; K_K02;
umożliwiają
K_K06
studentom
podjęcie
merytorycznej
dyskusji nad
omawianym
zagadnieniem, z
krytycznym
podejściem do
prezentowanych
tekstów,
współczesnych
wydarzeń
kulturalnych i
muzealnych.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
T. 1 – T. 3
M.1-M.2
Ocena
trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
zajęć,
ocena
trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
sprawdzianu
ustnego na koniec
semestru
Ocena
trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
zajęć,
ocena
trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
sprawdzianu
ustnego na koniec
semestru
Ocena trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
zajęć, ocena
trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
sprawdzianu
ustnego na koniec
semestru
Ocena trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
zajęć, ocena
trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
sprawdzianu
ustnego na koniec
semestru
Literatura podstawowa:
Baumgarth Ch., Futuryzm, Warszawa 1978;
Czartoryska U., Od Pop-artu do sztuki konceptualnej,
Warszawa 1976;
Dziamski G., Awangarda po awangardzie. Od neoawangardy
do postmodernizmu, Poznań 1995;
Janicka K., Surrealizm, Warszawa 1973;
Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna, Warszawa 1987;
Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej, Warszawa 1980;
Kotula A., Krakowski P., Malarstwo, rzeźba, architektura.
Wybrane zagadnienia plastyki współczesnej, Warszawa 1972;
Kotula A., Krakowski P., Sztuka abstrakcyjna, Warszawa
1973;
Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa
1980;
Krakowski P., O sztuce nowej i najnowszej, Warszawa 1981;
Kuryluk E., Hiperrealizm – Nowy realizm, Warszawa 1979;
Overy P., De Stijl, Warszawa 1979;
Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. 3, Warszawa 1988;
Porębski M., Kubizm, Warszawa 1980;
Richter H., Dadaizm, Warszawa 1983;
Rose B., Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991;
Taylor G., Bauhaus, Warszawa 1977;
Turowski A., W kręgu konstruktywizmu, Warszawa 1979;
Willett J., Ekspresjonizm, Warszawa 1976.
Literatura uzupełniająca:
Giżycki M., Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć
sztuki drugiej połowy XX wieku, Gdańsk 2002;
Porębski M., Granica współczesności 1909–1925, Warszawa
1989.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Historia sztuki XX i XXI wieku powszechnej
III
6
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Dr Natasza Styrna
Wykład
Brak
30
Wykład
M. 1
Prezentacja multimedialna
M. 2
Cele
Celem zajęć jest przekazanie wiedzy o najważniejszych
zjawiskach w sztuce światowej w XX wieku.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Egzamin z oceną. Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji
Forma i warunki zaliczenia, metody dzieła sztuki oraz omówienie związanej z nim problematyki
i kryteria oceniania
artystycznej w zakresie, w którym problematyka ta jest
ujmowana w podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz
rozpoznania i właściwego scharakteryzowania związanych z
danym
dziełem
zagadnień
historyczno-artystycznych,
oceniana jest także umiejętność posługiwania się właściwą
terminologią oraz wiedza na temat historyczno-kulturowego
kontekstu danego zjawiska artystycznego (znajomość
podstawowych faktów z zakresu topografii, historii, filozofii,
literatury danego okresu).
Treści merytoryczne (skrócony opis Malarstwo XX wieku
T. 1
przedmiotu)
Rzeźba XX wieku
T. 2
Architektura XX wieku
T. 3
Treści merytoryczne (pełny opis
Malarstwo XX wieku: ekspresjonizm, kubizm, T. 1
przedmiotu)
futuryzm, suprematyzm, neoplastycyzm, surrealizm,
nowa rzeczowość, abstrakcyjny ekspresjonizm,
informel,
hiperrealizm,
nowa
figuracja,
postmodernizm
Rzeźba XX wieku: ekspresjonizm, kubizm, T. 2
futuryzm, rzeźba kinetyczna, nurt organiczny,
minimal art
Architektura XX wieku: De Stlij, Bauhaus, styl T. 3
międzynarodowy
Efekty
Odniesienie do
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
kształcenia
kierunkowych
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
zdefiniowane
efektów
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
dla przedmiotu
kształcenia
Student
zdobywa wiedzę
ogólną, zna
periodyzację
omawianych
zjawisk,
tematykę i
ikonografię
dzieł, umie je
osadzić w
szerszym
kontekście
kulturowym
Student nabywa
umiejętności
posługiwania się
właściwą
terminologią
K_W03; K_U05
K_W02
Student
K_W07
posługuje się
różnymi
metodami
analizy i
interpretacji
dzieł sztuki
powszechnej
W wyniku
K_U02
przeprowadzony
ch zajęć student
potrafi
przeprowadzić
charakterystykę
porównawczą
zjawisk
artystycznych.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
założonego efektu
M.1-M.2
Egzamin ustny
T. 1, T. 2, T. 3
M.1-M.2
Egzamin ustny
T. 1, T. 2, T. 3
M.1-M.2
Egzamin ustny
T. 1, T. 2, T. 3
M.1-M.2
Egzamin ustny
Literatura podstawowa:
Baumgarth Ch., Futuryzm, Warszawa 1978;
Czartoryska U., Od Pop-artu do sztuki konceptualnej,
Warszawa 1976;
Dziamski G., Awangarda po awangardzie. Od neoawangardy
do postmodernizmu, Poznań 1995;
Janicka K., Surrealizm, Warszawa 1973;
Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna, Warszawa 1987;
Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej, Warszawa 1980;
Kotula A., Krakowski P., Malarstwo, rzeźba, architektura.
Wybrane zagadnienia plastyki współczesnej, Warszawa 1972;
Kotula A., Krakowski P., Sztuka abstrakcyjna, Warszawa
1973;
Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa
1980;
Krakowski P., O sztuce nowej i najnowszej, Warszawa 1981;
Kuryluk E., Hiperrealizm – Nowy realizm, Warszawa 1979;
Overy P., De Stijl, Warszawa 1979;
Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. 3, Warszawa 1988;
Porębski M., Kubizm, Warszawa 1980;
Richter H., Dadaizm, Warszawa 1983;
Rose B., Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991;
Taylor G., Bauhaus, Warszawa 1977;
Turowski A., W kręgu konstruktywizmu, Warszawa 1979;
Willett J., Ekspresjonizm, Warszawa 1976.
Literatura uzupełniająca:
Giżycki M., Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć
sztuki drugiej połowy XX wieku, Gdańsk 2002;
Porębski M., Granica współczesności 1909–1925, Warszawa
1989.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Ćwiczenia z historii sztuki nowożytnej polskiej
II
4
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Dr Beata Frey-Stec
Ćwiczenia
Brak
30
Wykład
M. 1
Prezentacja referatów przygotowanych przez M. 2
studentów, dyskusja nad zaprezentowanymi
referatami
Zajęcia terenowe
M. 3
Prezentacja multimedialna
M. 4
Cele
Celem zajęć jest ugruntowanie i poszerzenie wiedzy
zdobywanej przez studentów w czasie wykładów z historii
sztuki nowożytnej polskiej w szerszym europejskim
kontekście kulturowym i religijnym oraz kształcenie
praktycznych umiejętności warsztatowych historyka sztuki
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Zaliczenie z oceną. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest
Forma i warunki zaliczenia, metody systematyczne i aktywne uczestnictwo w zajęciach,
i kryteria oceniania
opracowanie i zaprezentowanie jednego zaleconego przez
prowadzącego zagadnienia szczegółowego, poddanego w
czasie zajęć pod dyskusję, zaliczenie kolokwium z
umiejętności rozpoznania i osadzenia w kontekście
artystycznym (datowanie, środowisko) dzieła na podstawie
cech stylowych.
Treści merytoryczne (skrócony opis Student pogłębia wiedzę na temat wpływu ważnych T. 1
przedmiotu)
ośrodków sztuki europejskiej na nowożytną sztukę
polską
Student zdobywa wiedzę na temat roli grafiki T.2
europejskiej w rozwoju nowożytnej sztuki polskiej
Student zdobywa wiedzę na temat wpływu T.3
postanowień Soboru Trydenckiego na sztukę polską
Student zapoznaje się z recepcją twórczości T.4
artystów europejskich i zdobywa wiedzę na temat
rodzajów recepcji
Treści merytoryczne (pełny opis
Student pogłębia wiedzę na temat wpływu na T. 1
przedmiotu)
rozwój nowożytnej sztuki polskiej ważnych
ośrodków artystycznych: Norymbergi, Augsburga,
Antwerpii i Pragi
Student zdobywa wiedzę na temat roli grafiki T. 2
europejskiej w rozwoju nowożytnej sztuki polskiej,
zapoznając się z dziełami sztuki, które wykonane
zostały z wykorzystaniem rycin, służących za wzór.
Student poznaje różne sposoby posługiwania się
rycinami - wzorowanie się na jednej rycinie,
kompilowanie fragmentów odwzorowanych z kilku
rycin, wierne i swobodne naśladowanie wzoru
graficznego
Student zapoznaje się z postanowieniami Soboru T. 3
Trydenckiego dotyczącymi sztuki i zdobywa wiedzę
na temat ich wdrażania oraz wpływu na sztukę
polską
Student zapoznaje się z recepcją twórczości T.4
ważnych artystów europejskich: M. de Vosa, P. P.
Rubensa i A. Pozza i zdobywa wiedzę na temat
rodzajów recepcji
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student zna i
rozumie
właściwą
terminologię,
poznaje
ikonografię
dzieł i ich treści
ideowe
Student potrafi
datować i
właściwie
klasyfikować i
interpretować
pod względem
stylowym
zabytek
Student zna i
rozumie
podstawowe
pojęcia i zasady
z prawa
autorskiego
K_W02;
K_W04.
T. 2; T. 3; T.4.
M.1;
M.4.
K_W04;
K_W07.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3;
M. 4.
K_W08
T. 1; T. 2; T. 3; T.4
M.1; M.2; M.3; M. a) przygotowanie
4.
prezentacji
multimedialnej
b) uczestnictwo w
zajęciach
M.2;
M.3; a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student umie
sporządzać
opracowanie
pisemne, potrafi
wyszukiwać
informacje,
dokonywać
analizy
problemu, oceny
i selekcji
materiału
Student potrafi
rozpoznać różne
rodzaje dzieł
sztuki oraz
przeprowadzić
ich krytyczną
analizę i
interpretację z
zastosowaniem
typowych
metod, w celu
określenia ich
znaczeń,
oddziaływania
społecznego,
miejsca w
procesie
historycznokulturowym
Student posiada
umiejętność
merytorycznego
argumentowania
z
wykorzystaniem
poglądów
innych autorów,
oraz
formułowania
wniosków
Student posiada
umiejętność
przygotowania
typowych prac
pisemnych w
języku polskim,
dotyczących
zagadnień
szczegółowych,
K_U01; K_U02;
K_U03.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1;
M.4.
M.2;
M.3; a) kolokwium
K_U02; K_U05.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2;
M. 4.
M.3; a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
K_U06
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2;
M. 4.
M.3; a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
K_U08
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
z
wykorzystaniem
podstawowych
ujęć
teoretycznych, a
także różnych
źródeł
Student umie
przygotować
wystąpienia
ustne w języku
polskim,
dotyczące
zagadnień
szczegółowych,
z
wykorzystaniem
podstawowych
ujęć
teoretycznych, a
także różnych
źródeł
Student ma
świadomość
zakresu swojej
wiedzy z
dziedziny
historii sztuki i
umiejętności
warsztatowych
oraz rozumie
potrzebę
dalszego,
ciągłego
rozwoju
kompetencji w
zakresie
fachowym,
ogólno
humanistyczny
m, jak też
kompetencji
personalnych i
społecznych
Student potrafi
współdziałać i
pracować w
grupie,
przyjmując w
niej różne role
K_U09
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
K_U06
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
K_K02
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student
K_K04
prawidłowo
identyfikuje i
rozstrzyga
dylematy
związane z
wykonywaniem
zawodu,
rozumie
konieczność
przestrzegania
norm etycznych
w pracy
historyka sztuki
i popularyzacji
wiedzy z
zakresu historii
sztuki
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Literatura przedmiotu będzie efektem samodzielnych
poszukiwań studenta, uzupełnionych w trakcie konsultacji
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Historia sztuki średniowiecznej powszechnej
II
1
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Ks. dr hab. Dariusz Tabor CR
Wykład
Brak
30
Wykład wspomagany prezentacją multimedialną
M. 1
Wykład konwersatoryjny
M. 2
Indywidualna lektura opracowań
M. 3
Cele
Celem przedmiotu jest uzyskanie podstawowej, ogólnej
wiedzy o zasadniczych zjawiskach sztuki gotyckiej i jej
zróżnicowaniu w poszczególnych regionach Europy.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Egzamin z oceną.
Forma i warunki zaliczenia, metody Egzamin ustny:
i kryteria oceniania
Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji dzieła sztuki oraz
omówienie związanej z nim problematyki artystycznej w
zakresie, w którym problematyka ta jest ujmowana w
podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz rozpoznania i
właściwego scharakteryzowania związanych z danym dziełem
zagadnień historyczno-artystycznych, oceniana jest także
umiejętność posługiwania się właściwą terminologią oraz
wiedza na temat historyczno-kulturowego kontekstu danego
zjawiska artystycznego (znajomość podstawowych faktów z
zakresu topografii, historii, religii, filozofii i kultury literackiej
epoki)
2. Przedstawienie wybranego zagadnienia z zakresu historii
sztuki powszechnej, z uwzględnieniem charakterystyki
zachodzących procesów artystycznych w oparciu o treści
zawarte w podstawowej literaturze przedmiotu.
Egzamin pisemny:
Pisemne opracowanie w czasie egzaminu trzech postawionych
zadań. Dwa z nich będą mieć charakter materiałowy, to znaczy
polegać będą na scharakteryzowaniu
podstawowych
zagadnień sztuki średniowiecznej (np. rzeźba gotycka –
Francja- okres wczesny). Trzecie zadanie będzie miało
charakter problemowy i polegać będzie na sformułowaniu
próby rozwiązania postawionego w zadaniu problemu
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Efekty kształcenia Odniesienie do
zdefiniowane dla kierunkowych
przedmiotu
efektów
kształcenia
W wyniku
przeprowadzenia
zajęć student
poznaje
terminologię
właściwą dla
nauk historii
sztuki
średniowiecznej.
K_W02
Ma
uporządkowaną
wiedzę
K_W04
stylistycznego czy treściowego w przekroju [przez różne
zagadnienia sztuki.
Sztuka gotycka - architektura
T. 1
Sztuka gotycka - rzeźba
T. 2
Sztuka gotycka - malarstwo
T. 3
-architektura gotycka –Francja wczesny gotyk
T. 1
-architektura gotycka –gotyk dojrzały
-architektura gotycka – rayonnnat
-architektura gotycka – Anglia – Elary gothic
-architektura gotycka - decorated style
-architektura gotycka – perpendicular style
-architektura gotycka – Niemcy okres wczesny
-architektura gotycka – Niemcy–styl dojrzały
-rzeźba gotycka – Francja – okres wczesny
T. 2
-rzeźba gotycka – Francja – okres klasyczny
-rzeźba gotycka – Włochy
-rzeźba gotycka - Niemcy
-malarstwo gotycki – Włochy
T. 3
-malarstwo gotyckie- Niderlandy
-malarstwo gotyckie – Niemcy
-malarstwo gotyckie - Czechy
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1- T. 3
M. 1 – M. 3
Egzamin końcowy,
Dyskusja
problemowa.
T. 1- T. 3
M. 1 – M. 3
Egzamin końcowy,
Dyskusja
problemowa.
szczegółową z
zakresu historii
sztuki
średniowiecznej
jej periodyzacji,
tematyki i
ikonografii
Potrafi rozpoznać K_U05
dzieło sztuki,
scharakteryzować
jego
problematykę
artystyczną i
nakreślić kontekst
kulturowy
zna i rozumie
K_W 07
podstawowe
metody analizy i
interpretacji dzieł
sztuki właściwe
dla wybranych
tradycji, teorii i
szkół badawczych
T. 1- T. 3
M. 1 – M. 3
Egzamin końcowy,
Dyskusja
problemowa.
T. 1- T. 3
M. 1 – M. 3
Egzamin końcowy,
Dyskusja
problemowa.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Białostocki J., Sztuka XV w. od Parlelów do Dürera, Warszawa
2010;
Filitz H., Das Mittelalter, „Propyläen Kunstgeschichte”, t. 5,
Berlin 1969;
Sauerländer W., Rzeźba średniowieczna, Warszawa 1978.
Simson O. von, Das hohe Mittelalter, „Propyläen
Kunstgeschichte”, t. 6, Berlin 1972;
Simson O. von, Katedra gotycka. Jej narodziny i znaczenie,
Warszawa 1989;
Skubiszewska M., Malarstwo Italii w latach 1250-1400,
Warszawa 1980;
Skubiszewski P., Sztuka Europy Łacińskiej od VI do IX w.,
Lublin 2001;
Świechowski Z., Nowak L., Gumiński B., Sztuka romańska,
Warszawa 1976;
Toman R., Gotyk. Architektura-rzeźba-malarstwo, Olsztyn
2004.
Literatura uzupełniająca:
Skubiszewski P., Malarstwo karolińskie i przedromańskie,
Warszawa 1973;
Toman R., Sztuka romańska. Architektura, rzeźba, malarstwo,
Olsztyn 2004;
Ziemba A., Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500, t. 1,
Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich,
Warszawa 2008; t. 2, Niderlandzkie malarstwo tablicowe
1430-1500, Warszawa 2011.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Ćwiczenia z historii sztuki średniowiecznej powszechnej
II
1
Stacjonarne
Polski
obowiązkowy
Ks. dr hab. Dariusz Tabor CR
Ćwiczenia
Brak
30
Analiza stylistyczna i ikonograficzna dzieł sztuki M. 1
na podstawie prezentacji multimedialnej
Kierowana lektura i analiza treści wybranych M. 2
tekstów na temat sztuki średniowiecznej
Przygotowywanie przez studentów pisemnych M. 3
opracowań – podjecie prób rozwiązywania
niektórych
problemów
z
zakresu
sztuki
średniowiecznej
Cele
Celem przedmiotu jest uzyskanie pogłębionej wiedzy w
zakresie niektórych, węzłowych problemów sztuki
średniowiecznej europejskiej.
Ma on również nauczyć
podstaw analizy stylistycznej i treściowej dziel sztuki
średniowiecznej oraz dać pewne podstawowe wskazania do
interpretacji , przede wszystkim treściowej tych dziel.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Zaliczenie z oceną:
Forma i warunki zaliczenia, metody 1) aktywny udział w zajęciach;
i kryteria oceniania
2) przygotowanie trzech prac pisemnych, z których każda
zawierać ma odpowiedź na cztery pytania problemowe.
Treści merytoryczne (skrócony opis Sztuka anglosaska
T. 1
przedmiotu)
Sztuka longobardzka
T. 2
Sztuka karolińska
T. 3
Sztuka ottońska
T. 4
Sztuka romańska – rzeźba
T. 5
Sztuka romańska – malarstwo
T. 6
Sztuka gotycka – rzeźba
T. 7
Sztuka gotycka – malarstwo
T. 8
Treści merytoryczne (pełny opis
-Anglosaskie malarstwo książkowe i
T. 1
przedmiotu)
-Anglosaska sztuka metalu
-Malarstwo longobardzkie
T. 2
-Malarstwo karolińskie przed śmiercią Karola T. 3
Wielkiego
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student posiada
wiedzę na temat
zasadniczych
jakości
stylistycznych
sztuki
poszczególnych
epok
Student posiada
wiedzę na temat
historycznych,
kulturowych,
religijnych
uwarunkowań
sztuki
średniowiecznej
rożnych
okresów
Student potrafi
analizować i
interpretować
jakości
stylistyczne
dzieł sztuki
powstałych w
rożnych
epokach
średniowiecza
Student
K_W02
-Malarstwo karolińskie i po śmierci Karola
Wielkiego
-architektura ottońska
T. 4
-ottońskie malarstwo książkowe
-rzeźba francuska XII wieku
T. 5
-rzeźba włoska XII wieku
-rzeźba niemiecka XII wieku
-główne dzieła malarstwa książkowego XI-XII T. 6
wieku
-rzeźba gotycka XII-XIV wieku nowe tematy T. 7
-rzeźba gotycka XII – XIV wieku ewolucja stylu
-malarstwo XIV –XV wieku Francja
T. 8
-malarstwo XIV-XV wieku Czechy
-malarstwo XIV – XV wieku Niemcy
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T.1 – T.8
M. 1
Czynny udział w
zajęciach;
Praca pisemna
K_W04
T. 1- T. 8
M. 2 M. 3;
Czynny udział w
zajęciach;
Praca pisemna
K_U02
T 1. – T 8
M. 1; M. 2
Czynny udział w
zajęciach;
Praca pisemna
K_U02
T. 1- T. 8
M. 1; M. 3
Czynny udział w
interpretuje
treści ideowe
dzieła i łączy je
z innymi
przejawami
kultury wieków
średnich.
Student
K_U05:
przeprowadza
krytyczną
analizę
i
interpretację
różnych
rodzajów dzieł
sztuki, stosując
oryginalne
podejścia,
uwzględniające
nowe
osiągnięcia
historii sztuki, w
celu określenia
ich
znaczeń,
oddziaływania
społecznego
oraz miejsca w
procesie
historycznokulturowym
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
zajęciach;
Praca pisemna
T. 1- T. 8
M. 1; M. 3
Czynny udział w
zajęciach;
Praca pisemna
Literatura podstawowa:
Białostocki J., Sztuka XV w. od Parlelów do Dürera, Warszawa
2010;
Filitz H., Das Mittelalter, „Propyläen Kunstgeschichte”, t. 5,
Berlin 1969;
Sauerländer W., Rzeźba średniowieczna, Warszawa 1978;
Simson O. von, Das hohe Mittelalter, „Propyläen
Kunstgeschichte”, t. 6, Berlin 1972;
Simson O. von, Katedra gotycka. Jej narodziny i znaczenie,
Warszawa 1989;
Skubiszewska M., Malarstwo Italii w latach 1250-1400,
Warszawa 1980;
Skubiszewski P., Sztuka Europy Łacińskiej od VI do IX w.,
Lublin 2001;
Świechowski Z., Nowak L., Gumiński B., Sztuka romańska,
Warszawa 1976;
Toman R., Gotyk. Architektura-rzeźba-malarstwo, Olsztyn
2004. Toman R., Sztuka romańska. Architektura, rzeźba,
malarstwo, Olsztyn 2004.
Literatura uzupełniająca:
Skubiszewski P., Malarstwo karolińskie i przedromańskie,
Warszawa 1973;
Ziemba A., Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500, t. 1,
Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich,
warszawa 2008; t. 2, Niderlandzkie malarstwo tablicowe
1430-1500, Warszawa 2011.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Ćwiczenia z historii sztuki średniowiecznej polskiej
II
3
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Ks. dr Szymon Tracz
Zajęcia w grupie ćwiczeniowej w Instytucie Historii Sztuki i
Kultury, kościołach Krakowa i muzeach
Wymagania wstępne i dodatkowe
Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Analiza i interpretacja dzieła sztuki w grupie M. 1
ćwiczeniowej
na
podstawie
prezentacji
multimedialnej
Analiza i interpretacja dzieła sztuki w terenie lub w M. 2
muzeum
Dyskusja problemowa
M. 3
Cele
Celem ćwiczeń jest nauczenie prawidłowej analizy i
interpretacji dzieł sztuki średniowiecznej w aspekcie
stylistycznym i ikonograficznym, a także przekazanie
pogłębionej wiedzy na temat wybranych zagadnień sztuki
średniowiecznej i wybranych grup dzieł.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Zaliczenie z oceną.
Forma i warunki zaliczenia, metody Warunkiem zaliczenia jest:
i kryteria oceniania
a) przygotowanie i przedstawienie dwóch prac pisemnych
połączonych z prezentacją multimedialną;
b) przygotowanie i zreferowanie treści związanych ze
wskazanym obiektem w terenie;
c) uczestnictwo w zajęciach.
Treści merytoryczne (skrócony opis 1) Architektura średniowieczna
T. 1
przedmiotu)
2) Rzeźba średniowieczna
T. 2
3) Średniowieczne malarstwo monumentalne i T. 3
tablicowe
4) Średniowieczne malarstwo książkowe
T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
1) Przedstawienie i właściwa analiza stylistyczna T. 1
przedmiotu)
wybranych
średniowiecznych
kościołów
w
Małopolsce
2) Przedstawienie i właściwa analiza-stylistyczno T. 2
ikonograficzna wybranych przykładów polskiej
rzeźby średniowiecznej
3) Przedstawienie i właściwa analiza-stylistyczno T. 3
ikonograficzna
wybranych
przykładów
średniowiecznego malarstwa monumentalnego i
tablicowego z regionu Małopolski
3) Przedstawienie i właściwa analiza-stylistyczno T. 4
ikonograficzna wybranych przykładów malarstwa
miniaturowego z terenów Polski
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student zna i
rozumie
właściwą
terminologię,
poznaje
ikonografię
dzieł i ich treści
ideowe
Student potrafi
datować i
właściwie
klasyfikować i
interpretować
pod względem
stylowym
zabytek
Student zna i
rozumie
podstawowe
pojęcia i zasady
z prawa
autorskiego
Student umie
sporządzać
opracowanie
pisemne, potrafi
wyszukiwać
informacje,
dokonywać
analizy
problemu, oceny
i selekcji
materiału
Student potrafi
rozpoznać różne
rodzaje dzieł
K_W02;
K_W04.
T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo
w
zajęciach
K_W04;
K_W07.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo
w
zajęciach
K_W08
T. 1; T. 2; T. 3; T.4
M.1; M.2; M.3.
Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
K_U01; K_U02;
K_U03.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
K_U02; K_U05.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
sztuki oraz
przeprowadzić
ich krytyczną
analizę i
interpretację z
zastosowaniem
typowych
metod, w celu
określenia ich
znaczeń,
oddziaływania
społecznego,
miejsca w
procesie
historycznokulturowym
Student posiada
umiejętność
merytorycznego
argumentowania
z
wykorzystaniem
poglądów
innych autorów,
oraz
formułowania
wniosków
Student posiada
umiejętność
przygotowania
typowych prac
pisemnych w
języku polskim,
dotyczących
zagadnień
szczegółowych,
z
wykorzystaniem
podstawowych
ujęć
teoretycznych, a
także różnych
źródeł
Student umie
przygotować
wystąpienia
ustne w języku
polskim,
dotyczące
zagadnień
prezentacji
multimedialnej
K_U06.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo
w
zajęciach
K_U08
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo
w
zajęciach
K_U09
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo
w
zajęciach
szczegółowych,
z
wykorzystaniem
podstawowych
ujęć
teoretycznych, a
także różnych
źródeł
Student ma
świadomość
zakresu swojej
wiedzy z
dziedziny
historii sztuki i
umiejętności
warsztatowych
oraz rozumie
potrzebę
dalszego,
ciągłego
rozwoju
kompetencji w
zakresie
fachowym,
ogólno
humanistyczny
m, jak też
kompetencji
personalnych i
społecznych
Student potrafi
współdziałać i
pracować w
grupie,
przyjmując w
niej różne role
Student
prawidłowo
identyfikuje i
rozstrzyga
dylematy
związane z
wykonywaniem
zawodu,
rozumie
konieczność
przestrzegania
norm etycznych
w pracy
K_K01
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo
w
zajęciach
K_K02
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
K_K04
T. 1; T. 2; T. 3; T.4.
M.1; M.2; M.3.
Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo
w
zajęciach
Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo
w
zajęciach
historyka sztuki
i popularyzacji
wiedzy z
zakresu historii
sztuki
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko, M. Arszyński,
T. 1-3, Warszawa 1995;
Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Kraków 1959;
Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 14201470, Warszawa 1981;
Gadomski J, Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 14601500, Warszawa 1988;
Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 15001540, Warszawa –Kraków 1995;
Horzela D., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce
około 1440-1477, Kraków 2012;
Malarstwo gotyckie w Polsce, red. A.S. Labuda, K. Secomska,
T. 1-3, Warszawa 2004.
Miodońska B. Małopolskie malarstwo książkowe 1320-1540,
Warszawa 1993;
Walanus W., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce
1490-1540, Kraków 2006.
Literatura uzupełniająca:
Walczak M., Rzeźba architektoniczna w Małopolsce za czasów
Kazimierza Wielkiego, Kraków 2006;
Węcławowicz T., Krakowski kościół katedralny w wiekach
średnich. Funkcje i możliwości interpretacji, Kraków 2005;
Kębłowski J., Pomniki Piastów śląskich w dobie
średniowiecza, Wrocław 1971;
Wit Stwosz w Krakowie, red. L. Kalinowski, F. Stolot, Kraków
1987;
Wokół Wita Stwosza. Katalog wystawy w Muzeum Narodowym
w Krakowie, red. D. Horzela, A. Organisty, Kraków 2005.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu
Imię i nazwisko osoby
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Historia sztuki średniowiecznej polskiej
I
2
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Ks. dr Szymon Tracz
Wykład
Brak
30
Wykład
M. 1
Prezentacja multimedialna
M. 2
Zajęcia terenowe
M. 3
Cele
Zapoznanie studentów z rozszerzoną terminologią z zakresu
historii sztuki średniowiecznej polskiej w epoce romańskiej.
Wyróżnienie i omówienie podstawowych zagadnień i zjawisk
artystycznych zachodzących na ziemiach polskich od X do 2.
poł. XIII w. oraz odniesienie ich do tych samych procesów
występujących w innych miejscach Europy, a także podanie
zagadnień wstępnych do polskiej sztuki gotyckiej.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Zaliczenie na podstawie kolokwium kończącego semestr oraz
Forma i warunki zaliczenia, metody uczestnictwa w dyskusjach problemowych
i kryteria oceniania
Treści merytoryczne (skrócony opis 1) Kultura artystyczna przed powstaniem państwa T. 1
przedmiotu)
polskiego
2) Polska architektura romańska
T. 2
3) Rzeźba romańska w Polsce
T. 3
4) Romańskie rzemiosło artystyczne w Polsce
T. 4
5) Romańskie zespoły malarstwa ściennego oraz T. 5
kodeksy iluminowane w Polsce
6) Wprowadzenie do polskiej sztuki gotyckiej
T. 6
Treści merytoryczne (pełny opis
1) Ogólne omówienie kultury artystycznej przed T. 1
przedmiotu)
powstaniem państwa polskiego, z zaakcentowaniem
wpływów kultur ościennych oraz przedstawieniem
charakterystycznych cech kultury słowiańskiej.
2) Przedstawienie zagadnień związanych z T. 2
kształtowaniem się polskiej architektury romańskiej
- rotundy i palatia, katedry i kolegiaty XI i XII w.,
kościoły grodowe oraz architektura cysterska i
mendykancka XIII w.
3) Scharakteryzowanie najważniejszych zespołów T. 3
rzeźby romańskiej w Polsce i omówienie głównych
nurtów stylistycznych-artystycznych
4) Omówienie najważniejszych przykładów T. 4
romańskiego rzemiosła artystycznego w Polsce
(drzwi brązowe, paramenty liturgiczne)
5) Scharakteryzowanie polskiego malarstwa T. 5
ściennego oraz przedstawienie najważniejszych
romańskich kodeksów iluminowanych w zbiorach
polskich.
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student ma
podstawową
wiedzę o
miejscu i
znaczeniu
historii sztuki w
systemie nauk
oraz ich
specyfice
przedmiotowej i
metodologicznej
Student zna i
rozumie
terminologię z
zakresu historii
sztuki
Student ma
uporządkowaną
wiedzę ogólną
oraz
szczegółową, z
zakresu sztuki
romańskiej, jej
periodyzacji,
głównych
kierunkach jej
rozwoju oraz
tematyki i
ikonografii
Student zna i
rozumie
podstawowe
metody analizy i
interpretacji
K_W01
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
K_W02
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
K_W03;
K_W04;
K_W06.
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
K_W07.
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Kolokwium
końcowe
Dyskusja
problemowa
dzieł sztuki
romańskiej
Student potrafi
wyszukiwać,
analizować,
oceniać,
selekcjonować i
użytkować
informacje w
zakresie historii
sztuki
romańskiej z
wykorzystaniem
różnych źródeł i
sposobów
Student umie
rozpoznać różne
rodzaje dzieł
sztuki
romańskiej oraz
przeprowadzić
ich krytyczną
analizę i
interpretację z
zastosowaniem
typowych
metod, w celu
określenia ich
znaczeń,
oddziaływania
społecznego,
miejsca w
procesie
historycznokulturowym
Student posiada
umiejętność
merytorycznego
argumentowania
,z
wykorzystaniem
poglądów
innych autorów,
oraz
formułowania
wniosków
Student ma
świadomość
zakresu swojej
wiedzy z
K_U01
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
K_U05
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
K_U06
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5;
Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
K_K01
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
zakresu sztuki
romańskiej i
umiejętności
warsztatowych
oraz rozumie
potrzebę
dalszego,
ciągłego
rozwoju
kompetencji w
zakresie
fachowym,
ogólno
humanistyczny
m, jak też
kompetencji
personalnych i
społecznych
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Drzwi gnieźnieńskie, red. M. Walicki, T. 1-3, Wrocław 1956;
Historia sztuki polskiej, red. T. Dobrowolski, T. I.,
Średniowiecze, Kraków 1965;
Mroczko T., Polska sztuka przedromańska i romańska,
Warszawa, 1978;
Sztuka polska przedromańska i romańska do schyłku XIII wiek,
red. M. Walickiego, Warszawa 1971;
Świechowski Z., Sztuka romańska w Polsce, Warszawa 1990.
Literatura uzupełniająca:
Ginter T., Działalność fundacyjna księcia Mieszka III Starego,
Kraków 2008;
Pianowski Z., Sedes regni proncipales: Wawel i inne
rezydencje piastowskie do połowy XIII wieku na tle
europejskim, Kraków 1994;
Początki architektury monumentalnej w Polsce: Materiały
sesji naukowej Gniezno 20-21 listopada 2003, Gniezno 2004;
Źródła kultury duchowej Krakowa, Archiwum i Biblioteka
Krakowskiej Kapituły Katedralnej, Kraków 2007.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu
Imię i nazwisko osoby
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Historia sztuki średniowiecznej polskiej
II
3
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Ks. dr Szymon Tracz
Wykład
Brak
30
Wykład
M. 1
Prezentacja multimedialna
M. 2
Zajęcia terenowe
M. 3
Cele
Zapoznanie studentów z rozszerzoną terminologią z zakresu
historii sztuki średniowiecznej polskiej w epoce gotyckiej.
Wyróżnienie i omówienie podstawowych zagadnień i zjawisk
artystycznych zachodzących na ziemiach polskich od 2. poł.
XIII w. do pocz. XVI w. oraz odniesienie ich do tych samych
procesów występujących w innych miejscach Europy.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Egzamin ustny lub pisemn
Forma i warunki zaliczenia, metody 1. Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji dzieła sztuki oraz
i kryteria oceniania
omówienie związanej z nim problematyki artystycznej w
zakresie, w którym problematyka ta jest ujmowana w
podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz rozpoznania i
właściwego scharakteryzowania związanych z danym dziełem
zagadnień historyczno-artystycznych, oceniana jest także
umiejętność posługiwania się właściwą terminologią oraz
wiedza na temat historyczno-kulturowego kontekstu danego
zjawiska artystycznego (znajomość podstawowych faktów z
zakresu topografii, historii, religii, filozofii i kultury literackiej
epoki)
2. Przedstawienie dwóch wybranych zagadnień z zakresu
historii sztuki gotyckiej, z uwzględnieniem charakterystyki
zachodzących procesów artystycznych w oparciu o treści
zawarte w podstawowej literaturze przedmiotu.
Treści merytoryczne (skrócony opis 1) Architektura gotycka w Polsce
T. 1
przedmiotu)
2) Rzeźba gotycka w Polsce
T. 2
3) Gotyckie malarstwo monumentalne w Polsce
T. 3
4) Gotyckie malarstwo tablicowe w Polsce
T. 4
5) Gotyckie złotnictwo w Polsce
T. 5
Treści merytoryczne (pełny opis
1) Omówienie rozwoju polskiej architektury T. 1
przedmiotu)
gotyckiej oraz procesów jej kształtowania się w
poszczególnych dzielnicach: Śląska, Małopolski,
Ziemiach Ruskich Korony, Wielkopolski, Pomorza
Zachodniego i Wschodniego oraz Mazowsza i
Wielkiego Księstwa Litewskiego od 2. poł. XIII w.
do pocz. XVI w.
2) Przedstawienie zagadnień związanych z T. 2
rozwojem
polskiej
rzeźby
gotyckiej
w
poszczególnych dzielnicach: Śląska, Małopolski,
Wielkopolski,
Pomorza
Zachodniego
i
Wschodniego oraz ukazanie kształtujących ją
nurtów stylistycznych i warsztatowych na
przestrzeni od koń. XIII w. do pocz. XVI w.
3) Scharakteryzowanie i omówienie wybranych T. 3
zespołów gotyckiego malarstwa ściennego w Polsce
od 2. poł. XIII w. do 1. poł. XVI w., w
poszczególnych dzielnicach: Śląska, Małopolski,
Wielkopolski,
Pomorza
Zachodniego
i
Wschodniego
4)
Przedstawienie
najważniejszych
nurtów T. 4
artystycznych i warsztatowych kształtujących
gotyckie malarstwo tablicowe w Polsce od XIV do
1. poł. XVI w. na Śląsku, w Małopolsce,
Wielkopolsce oraz Pomorzu Zachodnim i
Wschodnim.
5) Omówienie wybranych przykładów gotyckiego T. 5
złotnictwa oraz kształtujących go procesów.
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student ma
podstawową
wiedzę o
miejscu i
znaczeniu
historii sztuki w
systemie nauk
oraz ich
specyfice
przedmiotowej i
metodologicznej
Student zna i
rozumie
K_W01
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa.
K_W02
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Egzamin końcowy;
Dyskusja
terminologię z
zakresu historii
sztuki
Student ma
uporządkowaną
wiedzę ogólną
oraz
szczegółową, z
zakresu sztuki
romańskiej, jej
periodyzacji,
głównych
kierunkach jej
rozwoju oraz
tematyki i
ikonografii
Student zna i
rozumie
podstawowe
metody analizy i
interpretacji
dzieł sztuki
romańskiej
Student potrafi
wyszukiwać,
analizować,
oceniać,
selekcjonować i
użytkować
informacje w
zakresie historii
sztuki
romańskiej z
wykorzystaniem
różnych źródeł i
sposobów
Student umie
rozpoznać różne
rodzaje dzieł
sztuki
romańskiej oraz
przeprowadzić
ich krytyczną
analizę i
interpretację z
zastosowaniem
typowych
metod, w celu
określenia ich
znaczeń,
problemowa.
K_W03;
K_W04;
K_W06.
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa.
K_W07.
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa
K_U01
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa.
K_U05
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa.
oddziaływania
społecznego,
miejsca w
procesie
historycznokulturowym
Student posiada K_U06
umiejętność
merytorycznego
argumentowania
,z
wykorzystaniem
poglądów
innych autorów,
oraz
formułowania
wniosków
Student ma
K_K01
świadomość
zakresu swojej
wiedzy z
zakresu sztuki
romańskiej i
umiejętności
warsztatowych
oraz rozumie
potrzebę
dalszego,
ciągłego
rozwoju
kompetencji w
zakresie
fachowym,
ogólno
humanistyczny
m, jak też
kompetencji
personalnych i
społecznych
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5;
Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa.
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3.
4; T. 5.
Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa.
Literatura podstawowa:
Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko, M. Arszyński,
T. 1-3, Warszawa 1995;
Błażejewska A., Rzeźba w Prusach Krzyżackich do połowy
XIV w. Źródła stylu, Toruń 2012;
Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Kraków 1978;
Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 14201470, Warszawa 1981;
Gadomski J, Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 14601500, Warszawa 1988;
Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500-
1540, Warszawa –Kraków 1995;
Historia sztuki polskiej, red. T. Dobrowolski, T. I.,
Średniowiecze, Kraków 1965;
Horzela D., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce
około 1440-1477, Kraków 2012;
Malarstwo gotyckie w Polsce, red. A.S. Labuda, K. Secomska,
T. 1-3, Warszawa 2004;
Samek J., Polskie rzemiosło artystyczne – średniowiecze,
Warszawa 2000;
Walanus W., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce
1490-1540, Kraków 2006.
Literatura uzupełniająca:
Jakubek-Raczkowska M., Rzeźba gdańska przełomu XIV i XV
w., Warszawa 2006;
Labuda A.S., Malarstwo tablicowe w Gdańsku w 2. poł. XV w.,
Warszawa 1979;
Olszewski A.M., Pierwowzory graficzne późnogotyckiej sztuki
małopolskiej, Ossolineum 1975;
Późny Gotyk. Studia nad sztuką przełomu średniowiecza i
czasów nowych, red. Szczęsny Dettloff, Warszawa 1965;
Szczepkowska-Naliwajek K., Złotnictwo gotyckie Pomorza
Gdańskiego, Ziemi chełmińskiej i Warmii, Wrocław-Kraków,
1987.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne i dodatkowe
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Wstęp do historii sztuki – ćwiczenia (średniowiecze)
I
2
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Dr Joanna Ziętkiewicz-Kotz, ks. dr Szymon Tracz
Ćwiczenia
Zaliczenie wykładu ze wstępu do historii sztuki
30
Korekta sporządzanych przez M. 1
studentów
opracowań
pisemnych.
Ćwiczenia terenowe.
M. 2
Dyskusja.
M. 3
Lekcja biblioteczna.
M. 4
Prezentacje multimedialne.
M. 5
Cele
Celem zajęć jest wykształcenie u studentów praktycznych
umiejętności typowych w pracy historyka sztuki.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Zaliczenie z oceną. Warunkiem zaliczenia jest regularne
Forma i warunki zaliczenia, metody uczęszczanie
na
zajęcia
(dopuszczalne
są
dwie
i kryteria oceniania
nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze), aktywny w
nich udział oraz złożenie dwóch opracowań pisemnych w
formie zaaprobowanej przez prowadzącego. Nota końcowa
obejmuje ocenę pracy (pod względem merytorycznym,
warsztatowym i formalnym), a także aktywność i frekwencję
studenta na zajęciach.
Treści merytoryczne (skrócony opis Przedmiot służy praktycznemu wprowadzeniu studenta w
przedmiotu)
warsztat historyka sztuki i ogólnemu przygotowaniu do pracy
badawczej.
Treści merytoryczne (pełny opis
Kształcenie umiejętności opisu zabytku oraz T. 1
przedmiotu)
określania czasu i miejsca jego powstania.
Zapoznanie
studentów
z
pozycjami T. 2
bibliograficznymi, bazami danych, fototekami i
innymi zasobami internetowymi niezbędnymi w ich
dalszych studiach i praktyce zawodowej.
Lekcje biblioteczne (Biblioteka Jagiellońska, T. 3
biblioteki UPJP II).
Sporządzenie pracy pisemnej.
T. 4
Ćwiczenia terenowe.
T. 5
Efekty kształcenia Odniesienie do
Treści kształcenia Metody
i Sposoby
zdefiniowane dla kierunkowych
omawiane
w narzędzia
sprawdzania
przedmiotu
efektów
kształcenia
trakcie
zajęć, dydaktyczne
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego
efektu kształcenia
T. 1, T. 5
M.1, M. 2, M. 3, Ocena w toku
M. 5
dyskusji podczas
zajęć oraz na
podstawie pracy
pisemnej.
Student potrafi
K_W02; K_U02;
sporządzić opis
K_U08; K_K01
dzieła sztuki
średniowiecznej,
określić czas i
miejsce jego
powstania
Student zna
K_U01
T. 2, T. 3
M. 1, M. 4, M. 5
Ocena w toku
podstawowe
dyskusji podczas
podręczniki i
zajęć oraz na
źródła
podstawie pracy
internetowe
pisemnej.
niezbędne w
dalszych studiach.
Student nabywa
K_W02; K_U02; T. 1, T. 2, T. 3, T. M. 1, M. 3, M. 5
Ocena
na
umiejętność
K_U08; K_W08
4
podstawie pracy
sporządzenia
pisemnej.
typowej pracy
pisemnej
zawierającej stan
badań, dzieje i
opis dzieła
Wykaz literatury podstawowej i
Literatura podstawowa:
uzupełniającej, obowiązującej do
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. IV, cz. I-X, Kraków
zaliczenia danego przedmiotu
1965-2005;
Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, wyd. 1-5, Kraków 19501978
Encyklopedia Krakowa, Warszawa-Kraków 2000.
Literatura uzupełniająca:
Literatura dostosowywana jest indywidualnie do tematów prac
pisemnych.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki
Historia technik artystycznych
I
2
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Dr hab. Andrzej Włodarek, prof. UPJPII
Wykład konwersatoryjny
Brak
30
Wykład
M. 1
Prezentacja multimedialna
M. 2
Zajęcia w terenie, w muzeach
M. 3
Cele
Podczas zajęć studenci zapoznają się z najważniejszymi
technikami artystycznymi i ich dziejami, w zakresie
architektury, rzeźby i malarstwa
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Zaliczenie z oceną. Obecność na zajęciach i test sprawdzający
Forma i warunki zaliczenia, metody wiedzę o podstawowych technikach artystycznych
i kryteria oceniania
Treści merytoryczne (skrócony opis Materiały technologiczne
T. 1
przedmiotu)
Techniki malarskie
T. 2
Techniki rzeźbiarskie
T. 3
Treści merytoryczne (pełny opis
Materiały i techniki murów kamiennych i T. 1
przedmiotu)
ceglanych, konstrukcje drewniane, murowane,
stalowe, żelbetowe (watki murów, sklepienia,
kopuły, wiązania dachowe, typy dachów, pokrycia
dachowe).
Techniki malarskie (pastel, akwarela, tempera, olej, T. 2
enkaustyka,
mozaika,
witraż;
malarstwo
monumentalne,
tablicowe,
sztalugowe,
miniaturowe), graficzne (drzeworyt, miedzioryt,
akwatinta, mezzotinta, staloryt).
Techniki rzeźbiarskie (materiał, narzędzia, rzeźba w T. 3
drewnie, kamieniu, odlewnictwo w metalu).
Efekty
Odniesienie do
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
kształcenia
kierunkowych
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
zdefiniowane
efektów
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
dla przedmiotu
kształcenia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Student poznaje K_W03
terminologię
związaną z
omawianą
problematyką
Student ma
K_W04
świadomość
zachodzących
przemian
związanych z
rozwojem
historycznym i
przemianami
stylowymi
Student potrafi
K_W07
analizować
dzieło sztuki
pod względem
rozpoznania
użytych technik
Student potrafi
K_W04; K_K01
interpretować
techniki pod
kątem
datowania dzieła
sztuki i rozumie
problematykę w
kontekście
historycznokulturowym
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
T. 1 – T. 3
M.1-M.3
Test pisemny
T. 1 – T. 3
M.1-M.3
Test pisemny
T. 1 – T. 3
M.1-M.3
Test pisemny
T. 1 – T. 3
M.1-M.3
Test pisemny
Literatura podstawowa:
Borusiewicz W., Budownictwo murowane w Polsce, Warszawa
– Kraków 1985 (lub kolejne wydania);
Słownik terminologiczny sztuk pięknych (pod red. S.
Kozakiewicza) Warszawa 1974 (lub kolejne wydania);
Kalinowski K., Warsztat barokowego rzeźbiarza, „Artium
Quaestiones” 7, 1995, s. 103-140;
Krejca A., Techniki sztuk graficznych, Warszawa 1984;
Teissig K., Techniki rysunku. Warsztat artysty, Warszawa
1982;
Werner J., Podstawy technologii malarstwa i grafiki,
Warszawa-Kraków 1981 (lub kolejne wydania);
Witruwiusz, O Architekturze ksiąg dziesięć, (tłum. K.
Kumaniecki, Wstęp: A. Sadurska) Warszawa 2004.
Literatura uzupełniająca:
Doerner M., Materiały malarskie i ich zastosowanie,
Warszawa 1975;
Frazik J.T., Ze studiów nad warsztatem architekta i
budowniczych w średniowieczu, Kraków 1990;
Krótka nauka budownictwa dworów pałaców, zamków podług
nieba i zwyczaju polskiego (oprac. A. Miłobędzki), Warszawa
1957;
Ślesiński W., Techniki malarskie. Spoiwa mineralne,
Warszawa 1983;
Ślesiński W., Techniki malarskie. Spoiwa organiczne,
Warszawa 1984;
Tylewicz A., Sztuka pozłotnictwa, Poznań 2007.