SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej
Transkrypt
SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej
SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Ćwiczenia z historii sztuki XIX wieku powszechnej III 5 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda Ćwiczenia Brak Przygotowanie przez studentów prezentacji M. 1 multimedialnych na podstawie wskazanej literatury naukowej,. Dyskusja moderowana przez prowadzącego, M. 2 podsumowanie prowadzącego Cele Student w sposób praktyczny wykorzystuje zdobywaną na wykładach wiedzę, uzupełnioną o zagadnienia szczegółowe z danego okresu, uczy się przeprowadzania analizy problemowej i prezentacji pracy pisemnej. Sposób zaliczenia przedmiotu. Zaliczenie z oceną. Zaliczenie na podstawie regularnego Forma i warunki zaliczenia, metody uczęszczania na zajęcia, aktywnego w nich udziału, i kryteria oceniania przygotowania prezentacji oraz zdania kolokwium pisemnego sprawdzającego wiedzę i umiejętność analizy problemów omawianych w trakcie zajęć. Treści merytoryczne (skrócony opis Teoretyczne podstawy architektury XIX wieku T. 1 przedmiotu) Architektura i urbanistyka centrów europejskich T. 2 Problematyka Ikonograficzna T.3 Malarstwo pejzażowe T.4 Sztuka wobec tradycji i współczesności w XIX T.5 wieku Poglądy o sztuce i krytyka artystyczna T.6 Wystawy światowe a odrodzenie rzemiosła T.7 Treści merytoryczne (pełny opis Zaprezentowanie teoretycznych podstaw T. 1 przedmiotu) architektury XIX wieku Omówienie na wybranych przykładach architektury T. 2 i urbanistyki centrów europejskich Przedstawienie wybranych zagadnień z zakresu T.3 problematyki ikonograficznej Ukazanie na wybranych przykładach malarstwa T.4 pejzażowego Sztuka wobec tradycji i współczesności w XIX T.5 Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia wieku Poglądy o sztuce i krytyka artystyczna T.6 Wystawy światowe a odrodzenie rzemiosła T.7 Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia Student pogłębia K_W02; wiedzę i K_W04; znajomość terminologii z zakresu sztuki powszechnej omawianego okresu T. 1 – T. 7 M. 1; M. 2 Student w pracy pisemnej wykazuje się umiejętnością wykorzystania literatury przedmiotu K_U01; K_U05; K_U09 T.1 – T. 7 M. 1; M. 2 Zajęcia w grupie K_U06; K_K02; umożliwiają K_K06 studentom podjęcie merytorycznej dyskusji nad omawianym zagadnieniem, z krytycznym podejściem do prezentowanych tekstów Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu T.1 – T. 7 M. 1; M. 2 Prezentacja multimedialna wybranego tematu, udział w dyskusji, kolokwium pisemne sprawdzające wiedzę i umiejętność analizy problemów omawianych w trakcie zajęć. zaliczenie na podstawie prezentacji multimedialnej wybranego tematu oraz regularnego uczęszczania na zajęcia Wymagana aktywność podczas zajęć w toku dyskusji nad omawianymi zagadnieniami Literatura podstawowa: Białostocki J., Symbole i obrazy w świecie sztuki, Studia i rozprawy z dziejów myśli o sztuce, Warszawa 1982; Krakowski P., Teoretyczne podstawy architektury wieku XIX, „Zeszyty Naukowe UJ. Prace z Historii Sztuki”, t. DXXV, z. 15, 1979; Krakowski P., Architekt w wieku XIX – artysta czy inżynier, „Folia Historiae Artium”, t. XXVI, 1990, s. 115-131; Krakowski P., Krajobraz idealny w malarstwie w. XVIII i XIX [w:] „Folia Historiae Atrium”, t. XII 1976; Dzieje krytyki artystycznej i mysli o sztuce, red. M. Ceron, J. Malinowski, Warszawa 2009, s. 57 – 68; Tematy, tradycje i teorie w sztuce doby romantyzmu, Warszawa 1981; Lepiarczyk J., Z problematyki kompozycji urbanistycznej 2 poł. XIX wieku (Paryż i Wiedeń) [w:] Sztuka 2 poł. XIX wieku. Materiały sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki Łódz, listopad 1971, Warszawa 1973, s. 37-49. Otto Wagner, Wiedeń, Architektura około 1900, red.. J. Purchla, Kraków 2000, s. 39-78. Literatura uzupełniająca: Bałus J., W kręgu znaczeń symbolicznych architektury sakralnej XIX wieku, Toruń 2011. Drexlerowa A. M., Olszewski A. K., Polska i Polacy na Powszechnych Wystawach Światowych 1851-2000, Warszawa 2005; Krakowski P., Ruiny i groby w sztuce preromantyzmu i romantyzmu, [w:] „Folia Historiae Atrium”, t. XIV 1978, s. 103 – 129; Krakowski P., Fasada dziewiętnastowieczna. Ze studiów nad architekturą wieku XIX, „Zeszyty Naukowe UJ. Prace z Historii Sztuki”, t. DCII, z. 16, 1981, s. 55-96; Morawska H., Między romantyzmem a realizmem. O poglądach na sztukę Thore-Bürgera w latach 1855-1861, Rocznik Historii Sztuki, t. V, 1965, s. 150-166; Pracownia i dom artysty XIX i XX wieku. Mitologia i rzeczywistość, Materiały z konferencji IHS UW oraz SHS w Warszawie 25 i 26 kwietnia 2002, Warszawa 2002, s. 35-47. Romantyzm. Studia nad sztuką drugiej połowy wieku XVIII i wieku XIX, Materiały z sesji SHS, Warszawa listopad 1963, Warszawa 1967; Zgórniak M., O historyzmie w malarstwie XIX wieku, „Ikonotheka”, 11, 1996, s. 169-186; Żuchowski T. J., Patriotyczne mity i toposy. Malarstwo niemieckie 1800 – 1848, Poznań 1991. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Historia sztuki XIX wieku powszechnej III 5 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda Wykład Brak 30 Wykład M. 1 Prezentacja multimedialna M. 2 Cele Studenci uzyskują wiedzę na temat najważniejszych zjawisk w sztuce powszechnej XIX. Sposób zaliczenia przedmiotu. Egzamin z oceną. Egzamin ustny; obejmuje rozpoznanie Forma i warunki zaliczenia, metody reprodukcji trzech dzieł sztuki z zakresu malarstwa, rzeźby i i kryteria oceniania architektury oraz omówienie związanej z nimi problematyki artystycznej a także rozwiązanie zagadnienia problemowego w ujęciu przekrojowym w kontekście historyczno – kulturowym. Zakres wiedzy obejmuje treści przekazane w ramach wykładów i ćwiczeń oraz literatury podstawowej. Oceniana jest umiejętność posługiwania się właściwą terminologią, przeprowadzenie analizy i interpretacji, samodzielnego wartościowania dzieł sztuki i zjawisk artystycznych. Ocena z egzaminu stanowi średnią sprawdzanych efektów. Treści merytoryczne (skrócony opis Neoklasycyzm w kontekście różnorodności nurtów T. 1 przedmiotu) Światopogląd romantyczny w T. 2 dziewiętnastowiecznej Europie Realizm – założenia i praktyka artystyczna T.3 Impresjonizm, postimpresjonizm, neoimpresjonizm T.4 – nowa forma, ikonografia i ewolucje kierunków Symbolizm – nowe obszary wyobraźni T.5 Akademizm w malarstwie i rzeźbie T.6 Rzeźba od neoklasycyzmu do nowego klasycyzmu T.7 Odmiany klasycyzmu w architekturze T.8 Historyzm, eklektyzm i początki nowoczesności w T.9 architekturze Odrodzenie sztuk i rzemiosł T.10 Treści merytoryczne (pełny opis Przedstawienie neoklasycyzmu w kontekście T. 1 przedmiotu) Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Student nabywa umiejętność posługiwania się właściwą terminologią z zakresu sztuki XIX wieku oraz zaznajamia się z polecaną literaturą Student potrafi rozpoznać dzieła sztuki omawianego okresu, określić ich tematykę, ikonografię , przeprowadzić analizę i wskazać na kontekst odniesień historyczno kulturowych Student potrafi interpretować i porównywać K_W02; K_W03 różnorodności nurtów Omówienie światopoglądu romantycznego w T. 2 dziewiętnastowiecznej Europie Ukazanie realizmu, jego założeń i praktyki T.3 artystycznej Przedstawienie impresjonizmu, postimpresjonizmu, T.4 neoimpresjonizmu jako nowej formy, jak również ikonografii i ewolucji kierunków Omówienie symbolizmu – nowe obszary wyobraźni T.5 Przedstawienie akademizm w malarstwie i rzeźbie T.6 Przedstawienie rozwoju rzeźby od neoklasycyzmu T.7 do nowego klasycyzmu Ukazanie odmian klasycyzmu w architekturze T.8 Przedstawienie rozwoju historyzmu, eklektyzmu T.9 oraz początków nowoczesności w architekturze Odrodzenie sztuk i rzemiosł T.10 Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia T. 1 - 10 M.1 – M. 2 Egzamin ustny K_W04; K_U05 T. 1 - 10 M.1 – M. 2 Egzamin ustny K_W07 T. 1 - 10 M.1 – M. 2 Egzamin ustny zjawiska artystyczne posługując się właściwymi metodami Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Literatura podstawowa: Honour H., Neoklasycyzm, Warszawa 1972; Hofstaetter H., Symbolizm, Warszawa 1980; Juszczak W., Postimpresjoniści, Warszawa 1972; Kępiński Z., Impresjonizm, Warszawa 1976; Kotula P., Krakowski, Rzeźba XIX wieku, Kraków 1980; Legrand G., Sztuka romantyzmu, Warszawa 2007; Nochlin L., Realizm, Warszawa 1974; Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. 3 (wiek XIX), Warszawa 1988; Pevsner N., Historia architektury europejskiej, Warszawa 1976; Watkin D., Historia architektury zachodniej, Warszawa 2001; Poprzęcka M., Akademizm, Warszawa 1974; Starzyński J., O romantycznej syntezie sztuk, Warszawa 1965; Starzyński J., Romantyzm i narodziny nowoczesności, Warszawa 1972; Sztuka świata, t. VIII, Warszawa 1994; Tschudi Madsen S., Art. Nouveau, Warszawa 1977; Tuffelli N., Sztuka XIX wieku, Warszawa 2007; Wallis M., Secesja, Warszawa 1987. Literatura uzupełniająca: Apelli P., Goya, Warszawa 2006; Bałus J., Zjawisko historyzmu w architekturze wieku XIX. Próba opisu, „Dzieła i interpretacje”, t. 3, 1995, s. 69-80; Baudelaire C., O sztuce. Szkice krytyczne, Warszawa-Kraków 1961; Bartolena S., Manet, Warszawa 2006; Bartolena S., Degas i impresjoniści, Warszawa 2006; Berger J., Courbet i góry Jura, Warszawa 1999; Berger J., Rodin i dominacja seksualna, Warszawa 1999; Białostocki J., Romantyzm malarski w Polsce i w Europie, [w] tegoż, Refleksje i syntezy ze świata sztuki, Warszawa 1978; Borghesi S., Cezanne, Warszawa 2006; Crepaldi G., Turner i Constable, Warszawa 2006; Crepaldi G., Rossetti i Prerafaelici, Warszawa 2006; Cezanne P., Listy, Warszawa 1968; Courthion P., Gericault w oczach współczesnych i w oczach przyjaciół, Warszawa1966; Courthion P., Courbet w oczach własnych i w oczach przyjaciół, Warszawa 1963; Krakowski P., J. Purchla, (red.) Sztuka około 1900 w Europie Środkowej. Centra i prowincje artystyczne, Kraków 1997; Krakowski P., Nagrobki w Staglieno, „Folia Historiae Artium”, t. 24, 1988, s. 97-116; Gautier T., Pisarze i artyści romantyczni, Warszawa 1975; Grabska E., Moderniści o sztuce, Warszawa 1971; Grabska, H. Morawska, Warszawa 1970; Huysmans J-K., O sztuce, wyb. opr. E. Grabska, Wrocław 1969; Jaworska W., W kręgu Gauguina. Malarze szkoły Pont-Avon, Warszawa 1969; Rosenbaum R., Międzynarodowy styl około 1800 roku. studium linearnej abstrakcji, Toruń 2001. Rottermund A., Jean-Nicolaus Luis Durand a polska architektura XIX wieku, „Studia z historii sztuki”, t. 45, Wrocław 1990; Russo R., Friedrich, Warszawa 2006; Thoré-Bürger T., Nowe kierunki w sztuce XIX wieku, opr. H. Morawska, Warszawa-Kraków 1972; Vollard A., Słuchając Cezannea’a, Degas, Renoire’a, tłum. E. Zgórniak M., Wokół neorenesansu w architekturze wieku XIX, „Prace z historii sztuki”, t. 18, Kraków 1987; Zuffi S., Monet, Warszawa 2006. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Ćwiczenia z historii sztuki nowożytnej powszechnej II 4 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Prof. dr hab. Juliusz Chrościcki Ćwiczenia Brak 30 Analiza i interpretacja dzieła sztuki w grupie M. 1 ćwiczeniowej na podstawie prezentacji multimedialnej połączonej z referatem Analiza i interpretacja dzieła sztuki w terenie lub w M. 2 muzeum Dyskusja problemowa M. 3 Cele Utrwalenie i uzupełnienie treści podanych w ramach wykładów przedstawiających historię sztuki nowożytnej powszechnej od XV do 2 poł. XVIII w., oraz wdrożenie studentów do samodzielnej pracy przy analizach dzieł sztuki, z wykorzystaniem literatury w obcojęzycznej. Sposób zaliczenia przedmiotu. Zaliczenie z oceną. Forma i warunki zaliczenia, metody Warunkiem uzyskania zaliczenia jest systematyczne i aktywne i kryteria oceniania uczestnictwo w zajęciach, opracowanie i zaprezentowanie ważnego obiektu lub sylwetki artysty. Szeroki zakres chronologiczny, tematyczny, jak i europejska skala geograficzna zmusza studentów do samodzielnego wyboru tematyki referatu i koreferatu. Treści merytoryczne (skrócony opis Sztuka nowożytna we Włoszech. T. 1 przedmiotu) Sztuka nowożytna w Niderlandach i Hiszpanii T. 2 Sztuka nowożytna we Francji T. 3 Sztuka nowożytna w Rzeszy Niemieckiej T. 4 Treści merytoryczne (pełny opis Omówienie wybranych zagadnień związanych z T. 1 przedmiotu) kształtowaniem się sztuki nowożytnej we Włoszech od XV do XVIII w. Omówienie wybranych zagadnień związanych z T. 2 kształtowaniem się sztuki nowożytnej w Niderlandach i Hiszpanii od XV do XVIII w. Omówienie wybranych zagadnień związanych z T. 3 kształtowaniem się sztuki nowożytnej we Francji od XVI do XVIII w. Omówienie wybranych zagadnień związanych z T. 4 kształtowaniem się sztuki nowożytnej w Rzeszy Niemieckiej od XVI do XVIII w. Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Student zna i rozumie właściwą terminologię, poznaje ikonografię dzieł i ich treści ideowe Student potrafi datować i właściwie klasyfikować i interpretować pod względem stylowym zabytek Student zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z prawa autorskiego Student umie sporządzać opracowanie pisemne, potrafi wyszukiwać informacje, dokonywać analizy problemu, oceny i selekcji materiału Student potrafi rozpoznać różne rodzaje dzieł sztuki oraz przeprowadzić ich krytyczną K_W02; K_W04. T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie pracy pisemnej; b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach K_W04; K_W07. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie pracy pisemnej; b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach K_W08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4 M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie pracy pisemnej; b) przygotowanie prezentacji multimedialnej K_U01; K_U02; K_U03. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie pracy pisemnej; b) przygotowanie prezentacji multimedialnej K_U02; K_U05. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie pracy pisemnej; b) przygotowanie prezentacji multimedialnej analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historycznokulturowym Student posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów, oraz formułowania wniosków Student posiada umiejętność przygotowania typowych prac pisemnych w języku polskim, dotyczących zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł Student umie przygotować wystąpienia ustne w języku polskim, dotyczące zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem K_U06. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie pracy pisemnej; b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach K_U08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie pracy pisemnej; b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach K_U09 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie pracy pisemnej; b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł Student ma świadomość zakresu swojej wiedzy z dziedziny historii sztuki i umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę dalszego, ciągłego rozwoju kompetencji w zakresie fachowym, ogólno humanistyczny m, jak też kompetencji personalnych i społecznych Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie pracy pisemnej; b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach K_K02 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. K_K04 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie pracy pisemnej; b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach a) przygotowanie pracy pisemnej; b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach zakresu historii sztuki Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Literatura będzie efektem samodzielnych poszukiwań studenta, uzupełnionych niezbędnymi pozycjami podczas konsultacji z prowadzącym zajęcia. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Historia sztuki nowożytnej powszechnej II 4 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Prof. dr hab. Juliusz Chrościcki Wykład Brak 30 Wykład M. 1 Prezentacja multimedialna M. 2 Dyskusja problemowa M. 3 Fragmenty filmów monograficznych i reportaży z T. 4 wystaw. Cele Zdobycie wiedzy o najważniejszych zjawiskach w sztuce nowożytnej z XVII i XVIII w. Znajomość i rozpoznawanie istotnych dzieł sztuki i form stylistycznych poszczególnych artystów europejskich. Opanowanie materiału do którego powraca XIX-wieczna i współczesna sztuka. Sposób zaliczenia przedmiotu. Egzamin ustny na zakończenie semestru, rozdzielony na części Forma i warunki zaliczenia, metody I. u prof. K. Kuczmana i część II. – prof. J. A. Chrościckiego. i kryteria oceniania Rozpoznanie zaprezentowanych dzieł sztuki oraz krótkie omówienie problematyki artystycznej. Umiejętność osadzenia poszczególnych artystów w epoce historycznej i formach stylowych. Treści merytoryczne (skrócony opis Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w. T. 1 przedmiotu) w Italii, Francji, Lotaryngii, Francji, Półwyspu Iberyjskiego, Cesarstwa, Niderlandów Pn. i Pd., a w mniejszym stopniu : W. Brytanii i Rosji . Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w. T. 2 we Francji i Lotaryngii Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w. T. 3 na Półwyspie Iberyjskim Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w. T. 4 w Cesarstwie Niemieckim oraz w Niderlandach Pn i Pd. Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w. T. 5 w Wielkiej Brytanii i Rosji Treści merytoryczne (pełny opis Twórczość M. Merisi da Caravaggio. Sztuka T. 1 przedmiotu) Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Student potrafi K_W05 rozpoznać K_W07 dzieło sztuki, K_U05 określić jego K_K01 temat, ikonografię w szerszym kontekście kulturowym Student potrafi K_W05 analizować i łączyć zjawiska z różnych środowisk artystycznych Student potrafi K_U05 posługiwać się fachową terminologią z zakresu sztuki nowożytnej powszechnej Zna K_K01 podstawową literaturę przedmiotu i pogląd Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu wczesnobarokowa w Rzymie i Bolonii. Artyści z północy w Rzymie. Projekty i realizacje G. L. Berniniego we Włoszech. Architekci i rzeźbiarze Rzymu XVII w. Projekty G. Guariniego i Turyn. Sztuka dworu Ludwika XIV. Watteau i jego T. 2 naśladowcy. Złoty wiek sztuki w Hiszpanii. T. 3 Sztuka na dworze cesarskim. Saksonia, Bawaria, T. 4 Prusy oraz malarstwo w Niderlandach Południowych i Północnych. Szuka Wielkiej Brytanii i Rosji w XVII w. T. 5 Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia T. 1: T. 2; T. 3; T. M. 1; M 2; M. 3; Egzamin końcowy 4; T. 5. M. 4. T. 1: T. 2; T. 3; T. M. 1; M 2; M. 3; Egzamin końcowy 4; T. 5. M. 4. T. 1: T. 2; T. 3; T. M. 1; M 2; M. 3; Egzamin końcowy 4; T. 5. M. 4. T. 1: T. 2; T. 3; T. M. 1; M 2; M. 3; Egzamin końcowy 4; T. 5. M. 4. Literatura podstawowa: Obszerny spis literatury w j. polskim i j. kongresowych do wyboru przedstawiony będzie na zajęciach. Literatura uzupełniająca: Caravaggio Złożenie do grobu, Arcydzieło Pinakoteki Watykańskiej. Różne oblicza caravaggionizmu MNW Warszawa 1996; Pod jedną koroną. Kultura i sztuka w czasach unii polskosaskiej, Zamek Królewski w Warszawie ,Warszawa - Drezno, 1997/98; Orzeł i Trzy Korony. Sąsiedztwo polsko – szwedzkie nad Bałtykiem epoce nowożytnej ( XVI-XVIII w., Zamek Królewski w Warszawie i Kalmar, 2002/03; Cienie i światła Cztery wieki malarstwa francuskiego. Zamek Królewski w Warszawie, Warszawa 2005; Le siecle francais. Francuskie malarstwo i rysunek XVIII wieku ze zbiorów polskich, MNW, Warszawa 2009; Stanisław Leszczyński Król Polski księciem Lotaryngii, Zamek Królewski w Warszawie, Warszawa 2005. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Seminarium licencjackie z historii sztuki nowożytnej III 5-6 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Prof. dr hab. Juliusz Chrościcki Ćwiczenia Brak 60 Prezentacja multimedialna M. 1 Prezentacja fragmentów przygotowanych prac M. 2 proseminaryjnych połączona z dyskusja na forum grupy Konsultacje odnośnie poprawności merytorycznej i M. 3 warsztatowej prac Cele Wybór tematu i przygotowanie pracy licencjackiej. Samodzielne zbieranie materiału, kwerendy archiwalne i biblioteczne, znajomość szeregu dzieł sztuki z autopsji. Opanowanie techniki pisania pracy licencjackiej (z przypisami, aneksami źródłowymi i przygotowaniem ilustracji). Sposób zaliczenia przedmiotu. W zimowym semestrze : wybór tematyki pierwszego referatu Forma i warunki zaliczenia, metody w wersjach: pisemnej i do zreferowania z prezentacją. W i kryteria oceniania letnim semestrze powstanie praca licencjacka, lub tylko kolejny referat. Ocena tego seminarium wiąże się z systematycznością i jakością wykonanej pracy w ciągu całego roku. Treści merytoryczne (skrócony opis Omówienie problematyki badawczej związanej z T. 1 przedmiotu) zaaprobowanymi przez prowadzącego tematami Zapoznanie z metodologią badawczą i zasadami T. 2 redagowania pracy Praca nad tekstami źródłowymi i ich krytyka T. 3 Doskonalenie pisanych prac licencjackich T. 4 Treści merytoryczne (pełny opis Proponowana tematyka prac: monografie T. 1 przedmiotu) konkretnych obiektów sztuki (np.: ryciny, medale czy monety) w zbiorach polskich (głównie krakowskich). Ikonografia władców czy struktur państw. Konkretne przedstawienia plastyczne parlamentaryzmu europejskiego, systemy elekcji: papieża, doży czy króla. Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Student nabywa K_W02 umiejętność posługiwania się prawidłową terminologią Student potrafi K_W07 posługiwać się podstawowymi metodami analizy i interpretacji dzieł sztuki Student nabywa K_U03 umiejętność zdobywania wiedzy korzystając z bibliotek i źródeł internetowych Student umie K_U01, K_U02, sporządzić pracę K_U06, K_U08 naukową wykorzystując w niej podstawowe elementy warsztatu naukowego Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Rozwijanie umiejętności związanych z pracą nad T. 2 tekstem oraz warsztatu badawczego. Doskonalenie zapisu bibliograficznego, terminologii właściwej sztuce nowożytnej, umiejętności posługiwania się odpowiednią metodologią pracy naukowej. Rozwijanie umiejętności pracy nad tekstami T. 3 źródłowymi i ich krytyka Dyskusja nad prezentowaniem fragmentów prac T. 4 licencjackich, pozwalająca na doskonalenie umiejętności krytycznej oceny i formułowania własnych wniosków przez studentów. Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas 4. seminarium licencjackiego; Praca licencjacka. T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M.3. 4. Dyskusja podczas seminarium licencjackiego; Praca licencjacka. T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M.3. 4. Dyskusja podczas seminarium licencjackiego; Praca licencjacka. T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M.3. 4. Dyskusja podczas seminarium licencjackiego; Praca licencjacka. Literatura: wykorzystanie katalogów wystaw i katalogów zbiorów muzealnych, wystaw monograficznych poszczególnych władców, ich medali czy rycin (monografii artystów). Publikacje polskie i obcojęzyczne. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Historia sztuki nowożytnej powszechnej II 3 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Dr hab. Kazimierz Kuczman, prof. UPJPII Wykład Ogólne opanowanie wiedzy na poziomie szkoły średniej 30 Wykład M. 1 Prezentacja multimedialna M. 2 Cele Studenci mają pozyskać wiedzę o najważniejszych zjawiskach w sztuce europejskiej od XV do XVIII wieku, nabywając umiejętność rozpoznania i interpretacji dzieła w szerszym kontekście społecznym, politycznym i religijnym. Sposób zaliczenia przedmiotu. Zaliczenie w formie ustnego kolokwium. Forma i warunki zaliczenia, metody 1) W pierwszej części zaliczenia sprawdzana jest ogólna i kryteria oceniania wiedza o najważniejszych zjawiskach w nowożytnej sztuce polskiej, umiejętność osadzenia twórczości artystów w danej epoce lub nurcie stylowym, oraz ich dzieł omawianych podczas wykładu. 2) W drugiej części zaliczenia student dokonuje rozpoznania prezentowanej na ilustracji dzieła sztuki oraz krótkie omówienie związanej z nim problematyki. W trakcie egzaminu brana jest pod uwagę frekwencja studenta na wykładzie. Treści merytoryczne (skrócony opis Renesans – epoka – postawa - styl T. 1 przedmiotu) Architektura epoki renesansu T. 2 Rzeźba epoki renesansu T. 3 Malarstwo epoki renesansu T. 4 Treści merytoryczne (pełny opis Renesans – podłoże historyczno-społeczne epoki, T. 1 przedmiotu) warunki rozwoju, ramy czasowe, zróżnicowanie terytorialne, postawy artystyczne, cechy formalne, fazy rozwoju Architektura epoki renesansu – Ramy czasowe, T. 2 fazy, cechy stylowe, Florencja i Rzym jako główne ośrodki, ważniejsi artyści Rzeźba epoki renesansu – Wczesnorenesansowa T. 3 rzeźba we Florencji, twórczość rzeźbiarska Michała Anioła Malarstwo epoki renesansu – Szkoły włoskie w T.4 okresie Quattrocenta, rola Rzymu i Wenecji w okresie pełnego renesansu, Leonardo, Michał Anioł, Rafael, szkoły północnoeuropejskie Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Student potrafi rozpoznać dzieło sztuki, określić jego temat, ikonografię w szerszym kontekście kulturowym Student potrafi analizować i łączyć zjawiska z różnych środowisk artystycznych K_W05 K_W07 K_U05 K_K01 T. 1 – T. 4 M. 1 – M. 2 Zaliczenie K_W05 T.1-T.4 M.1-M.2 Zaliczenie T.1-T.4 M.1-M.2 Zaliczenie T.1-T.4 M.1-M.2 Zaliczenie Student potrafi K_U05 posługiwać się fachową terminologią z zakresu sztuki nowożytnej powszechnej Zna K_K01 podstawową literaturę przedmiotu i pogląd Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do Literatura podstawowa: Levy M., Wczesny renesans, Warszawa 1972. zaliczenia danego przedmiotu Levy M., Dojrzały renesans, Warszawa 1980 Murray P. Architektura włoskiego renesansu, Warszawa 1999. Renesans w sztuce włoskiej. Architektura-rzeźba-malarstwo, red. R. Toman, 2007. Rzepińska M., Malarstwo Cinquecenta, Warszawa 1976. Sztuka baroku. Architektura-rzeźba-malarstwo, red. R. Toman, 2004. Sztuka świata, t. 5-7, 2001. Sherman J. Manieryzm, Warszawa 1970. Waźbiński Z., Malarstwo Quattrocenta, Warszawa 1972. Baroque. Architecture-sculpture-painting, ed. by R. Toman, 2004, wersje: niem. i hiszp.; Preussen – Kunst und Architektur, red. G. Streidt, P. Feierabend, Kolonia 1999, wersje : fr. i ang. Literatura uzupełniająca: Blunt A., Art and Architecture in France: 1500–1700, „The Pelican History of Art” 1977. Bochnak A., Historia sztuki nowożytnej, Warszawa – Kraków 1970. Burke P., Kultura i społeczeństwo w renesansowych Włoszech, Warszawa 1991. Burke P., Fabrykacja Ludwika XIV, Warszawa 2011. Caravaggio Złożenie do grobu, Arcydzieło Pinakoteki Watykańskiej. Różne oblicza caravaggionizmu MNW Warszawa 1996 Chastel A., Sztuka włoska, t. 1–2, Warszawa 1978. Gerson H., Kuile E. H., Art and Architecture in Belgium 1600– 1800, „The Pelican History of Art” 1960. Le siecle francais. Francuskie malarstwo i rysunek XVIII wieku ze zbiorów polskich, MNW, Warszawa 2009 Levy M., Painting and Sculpture in France in the 18th Century, „The Pelican History of Art” 1995. Osten G. von der, Vey H., Painting and Sculpture in Germany and the Netherlands 1500–1600, „The Pelikan History of Art” 1969. Stanisław Leszczyński Król Polski księciem Lotaryngii, Zamek Królewski w Warszawie, Warszawa 2005. Székely A, Malarstwo hiszpańskie, Warszawa 1977. Wittkower R., Art and Architecture in Italy 1600–1750, „The Pelican History of Art” 1982. Wyrzykowska M., Śląsk w orbicie Wiednia. Artystyczne związki Śląska z Arcyksięstwem Austriackim w latach 1648-1741, Wrocław 2010. Ziemba A., Iluzja a realizm. Gra z widzem w sztuce holenderskiej 1580-1660, Warszawa 2005. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Wstęp do historii sztuki I 1 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Prof. dr hab. Adam Małkiewicz Wykład Brak 30 Wykład M. 1 Dyskusja moderowana przez prowadzącego M. 2 Cele Student nabywa wiedzę o miejscu i znaczeniu sztuki w systemie nauk humanistycznych, ich specyfice przedmiotowej i metodologicznej, oraz poznaje terminologie z zakresu nauk humanistycznych ze szczególnym uwzględnieniem aparatu pojęciowego dotyczącego materialnej, estetycznej i ideowej struktury dzieła sztuki. Poznaje też problematykę dziedzin i dyscyplin naukowych powiązanych z historią sztuki. Sposób zaliczenia przedmiotu. Egzamin. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest Forma i warunki zaliczenia, metody uzyskanie zaliczeń z wszystkich przedmiotów, z którymi i kryteria oceniania związany jest przedmiot Wstępu do historii sztuki. Egzamin obejmuje całość materiału przedstawionego w wykładzie, konwersatorium i ćwiczeniach i służy weryfikacji jego opanowania w stopniu co najmniej podstawowym oraz umiejętności zastosowania w praktyce głównych elementów warsztatu naukowego. W szczególności dotyczy to znajomości przedmiotu historii sztuki (zakres i przemiany pojęć „sztuka” i „dzieło sztuki”), elementów metody badawczej w ujęciu historycznym, podstawowej wiedzy o głównych naukach pomocniczych historii sztuki, przyswojenia sobie fachowej terminologii właściwej historii sztuki, opanowanie umiejętności ogólnego określenia geograficznych i czasowych współrzędnych konkretnego dzieła sztuki. Treści merytoryczne (skrócony opis Wykład obejmuje główne wiadomości o historii T. 1 przedmiotu) sztuki jako dyscyplinie naukowej. Ponadto wykład dostarcza wiedzę o zawodzie T. 2 historyka sztuki i jego uwarunkowaniach społecznych i etycznych. Treści merytoryczne (pełny opis Wykład obejmuje główne wiadomości o historii T. 1 przedmiotu) Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Student zdobywa podstawową wiedzę o historii sztuki jako dyscyplinie naukowej. Student zna metody badawcze w historii sztuki. Student poznaje terminologię nauk humanistycznyc h. Student poznaje kompetencje historyka sztuki w muzealnictwie, konserwatorstwi e, ochronie zabytków. Student potrafi scharakteryzowa ć najważniejsze metody badawcze w ujęciu K_W05; K_K01 sztuki jako dyscyplinie naukowej (m. in. przedmiot badań i jego przemiany historyczne; metody badawcze w ujęciu historycznym; miejsce historii sztuki wśród innych nauk i najważniejsze nauki pomocnicze; podstawowa aparatura pojęciowa i „klasyczne” metody rozpoznania i klasyfikacji dzieła sztuki). Wykład dostarcza wiedzę o zawodzie historyka T. 2 sztuki (zakres fachowych kompetencji historyka sztuki, m.in.: muzealnictwo, konserwatorstwo i ochrona zabytków; inwentaryzacja zabytków; krytyka artystyczna; popularyzacja sztuki) i jego uwarunkowaniach społecznych i etycznych. Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia T. 1 M. 1 Egzamin K_W01 T. 1 M. 1, M. 2 Dyskusja, egzamin K_W02 T. 1, T. 2 M. 1 Egzamin K_W05; K_K01 K_K05 T. 2 M. 1 Egzamin K_U02; K_W09 T. 1 M. 1, M. 2 Dyskusja, egzamin historycznym. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Literatura podstawowa: Wstęp do historii sztuki: przedmiot – metodologia – zawód, red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973 – zwł. rozdz. 4, 5, 7, 8, 10 Literatura uzupełniająca: Białostocki J., Pięć wieków myśli o sztuce, wyd. 2. Warszawa 1976, zwł. część II; Białostocki J., Historia sztuki wśród nauk humanistycznych, Wrocław 1980; Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948, Historia Nauki Polskiej w Monografiach t. 22; Dzieje historii sztuki w Polsce. Kształtowanie się instytucji naukowych w XIX i XX wieku, red. A.S. Labuda, Poznań 1996 Kalinowski L., Max Dvořák i jego metoda w badaniach nad sztuką, Warszawa 1974; Małkiewicz, Z dziejów polskiej historii sztuki. Studia i szkice, Kraków 2005; Panofsky E., Ikonografia i ikonologia, W: tegoż, Studia z historii sztuki, Warszawa 1971; Piwocki K., Pierwsza nowoczesna historia sztuki. Poglądy Aloisa Riegla, Warszawa 1970; Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1976. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Historia filozofii I 1 Stacjonarne Polski Obowiązkowy S. dr hab. Teresa Obolevich Wykład Brak 30 Wykład M. 1 Prezentacja multimedialna M. 2 Cele Student zdobywa wiedzę z historii filozofii, potrafi ją analizować, porządkować i oceniać, a także wykorzystać w życiu kulturalnym. Sposób zaliczenia przedmiotu. Zaliczenie z oceną. Kolokwium ustne. Forma i warunki zaliczenia, metody Student na ocenę dostateczną zna podstawowe fakty z historii i kryteria oceniania filozofii, potrafi podać nazwiska głównych filozofów poszczególnych nurtów, z trudnością i bez podawania szczegółów jest w stanie omówić zasadnicze tezy filozoficzne danej epoki. Student na ocenę dobrą w miarę płynnie wymienia podstawowe fakty z historii filozofii, bez większych trudności jest w stanie omówić główne tezy filozoficzne kształtujące daną epokę. Student na ocenę bardzo dobra płynnie wymienia ważne fakty z historii filozofii, płynnie podaje tezy filozoficzne kształtujące daną epokę, bez trudności łączy fakty ze sobą i wyciąga logiczne wnioski. Zna nazwiska filozofów i potrafi dokładnie umiejscowić je w historii filozofii oraz w historii powszechnej. Treści merytoryczne (skrócony opis Historia filozofii starożytnej T.1-T.3 przedmiotu) Historia filozofii średniowiecznej T. 4-T.8 Treści merytoryczne (pełny opis Filozofia helleńska (jońska filozofia przyrody; T. 1 przedmiotu) początki antropologii – Sokrates; wielkie systemy starożytne: Platon i platonizm; Arystoteles i arystotelizm) Filozofia hellenistyczna (sceptycyzm, epikureizm, T. 2 stoicyzm; neoplatonizm) Starożytna filozofia (i teologia) chrześcijańska: T. 3 Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Student zna i rozumie historyczne fakty z dziejów filozofii, zna główne zagadnienia historii filozofii. K_W05, K_W09 Student zna periodyzację dziejów filozofii Student K_W10, K_K06 pozyskuje świadomość wiedzy z zakresu historii filozofii oraz uczestniczy w życiu Patrystyka (pierwsze próby rozwiązania relacji wiary i rozumu (Tertulian, Orygenes); starożytny spór o wartość filozofii grecko-rzymskiej; droga do ujęć systemowych) Filozofia średniowieczna. Okres przygotowawczy T. 4 (od Boecjusza do Eriugeny) Filozofia wczesnośredniowieczna (spory T. 5 filozoficzno-teologiczne: spór o wartość logiki; spór o zakres rzeczywistości; wczesnośredniowieczne teorie człowieka: mistyka) Rozkwit filozofii średniowiecznej (nowe źródła T. 6 problemów filozofii; nowe instytucje - uniwersytety średniowieczne; systemy filozofii średniowiecznej: arystotelizmy średniowieczne; augustynizm średniowieczny) Schyłek filozofii średniowiecznej (nowa teoria T. 7 nauki – Wilhelm Ockham; początki nauk przyrodniczych; początki nauk przyrodniczych) Humaniści i odnowienie filozofii starożytnej, T. 8 Franciszek Bacon, Suarez i modernizacja scholastyki Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia T. 1 – T. 8 M.1-M.2 Kolokwium ustne T. 1 – T. 8 M.1-M.2 Forma ustna (zaliczenie na podstawie obecności oraz ewaluacji efektów kształcenia osiąganych przez studentów, której kulturalnym Student po ukończonym kursie potrafi analizować, oceniać i selekcjonować wiadomości z historii filozofii K_U06 Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu T.1 - T.8 M.1 dokonuje się podczas zajęć w toku dyskusji nad zagadnieniami omawianymi przez wykładowcę) Forma ustna (zaliczenie na podstawie obecności oraz ewaluacji efektów kształcenia osiąganych przez studentów, której dokonuje się podczas zajęć w toku dyskusji nad zagadnieniami omawianymi przez wykładowcę) Literatura podstawowa: W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. 1, rożne wydania Literatura uzupełniająca: Copleston F., Historia filozofii, t. I-III, Warszawa, różne wydania; Hadot P., Czym jest filozofia starożytna, przeł. P. Domański, Warszawa 2000; Reale G., Historia filozofii starożytnej, tłum. Edward Iwo Zieliński, Lublin 1993 (tom I – V). SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Ćwiczenia z historii sztuki XX i XXI wieku powszechnej III 6 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Dr Natasza Styrna Ćwiczenia Brak 30 Prezentacja multimedialna M. 1 Dyskusja M. 2 Cele Student powinien zapoznać się z zagadnieniami szczegółowymi powiązanymi z sztuką XX wieku. Sposób zaliczenia przedmiotu. Zaliczenie z oceną. Zaliczenie na podstawie rozmowy z Forma i warunki zaliczenia, metody prowadzącym, podczas której student otrzymuje zestaw i kryteria oceniania slajdów do rozpoznania. Warunkiem zaliczenia jest umiejętność datowania zaprezentowanych dzieł oraz określenia ich autorstwa. Sprawdzana jest umiejętność powiązania przedstawionego dzieła ze zjawiskiem lub nurtem sztuki współczesnej, do którego przynależy. Treści merytoryczne (skrócony opis Malarstwo XX wieku T. 1 przedmiotu) Rzeźba XX wieku T. 2 Architektura XX wieku T. 3 Treści merytoryczne (pełny opis Malarstwo XX wieku: ekspresjonizm, kubizm, T. 1 przedmiotu) futuryzm, suprematyzm, neoplastycyzm, surrealizm, nowa rzeczowość, abstrakcyjny ekspresjonizm, informel, hiperrealizm, nowa figuracja, postmodernizm Rzeźba XX wieku: ekspresjonizm, kubizm, T. 2 futuryzm, rzeźba kinetyczna, nurt organiczny, minimal art Architektura XX wieku: De Stlij, Bauhaus, styl T. 3 międzynarodowy Efekty Odniesienie do Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby kształcenia kierunkowych omawiane w dydaktyczne sprawdzania zdefiniowane efektów trakcie zajęć, osiągnięcia dla przedmiotu kształcenia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia Student nabywa umiejętność powiązania dzieła ze zjawiskiem lub nurtem sztuki współczesnej, do którego przynależy. K_W07 T. 1 – T. 3 M.1-M.2 Student potrafi rozpoznać dzieło sztuki, autorstwo, temat, ikonografię K_U05; K_K06 T. 1 – T. 3 M.1-M.2 Student pogłębia K_W02; znajomość K_W04 terminologii z zakresu sztuki powszechnej omawianego okresu T. 1 – T. 3 M.1-M.2 Zajęcia w grupie K_U06; K_K02; umożliwiają K_K06 studentom podjęcie merytorycznej dyskusji nad omawianym zagadnieniem, z krytycznym podejściem do prezentowanych tekstów, współczesnych wydarzeń kulturalnych i muzealnych. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu T. 1 – T. 3 M.1-M.2 Ocena trafności wypowiedzi studenta w trakcie zajęć, ocena trafności wypowiedzi studenta w trakcie sprawdzianu ustnego na koniec semestru Ocena trafności wypowiedzi studenta w trakcie zajęć, ocena trafności wypowiedzi studenta w trakcie sprawdzianu ustnego na koniec semestru Ocena trafności wypowiedzi studenta w trakcie zajęć, ocena trafności wypowiedzi studenta w trakcie sprawdzianu ustnego na koniec semestru Ocena trafności wypowiedzi studenta w trakcie zajęć, ocena trafności wypowiedzi studenta w trakcie sprawdzianu ustnego na koniec semestru Literatura podstawowa: Baumgarth Ch., Futuryzm, Warszawa 1978; Czartoryska U., Od Pop-artu do sztuki konceptualnej, Warszawa 1976; Dziamski G., Awangarda po awangardzie. Od neoawangardy do postmodernizmu, Poznań 1995; Janicka K., Surrealizm, Warszawa 1973; Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna, Warszawa 1987; Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej, Warszawa 1980; Kotula A., Krakowski P., Malarstwo, rzeźba, architektura. Wybrane zagadnienia plastyki współczesnej, Warszawa 1972; Kotula A., Krakowski P., Sztuka abstrakcyjna, Warszawa 1973; Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa 1980; Krakowski P., O sztuce nowej i najnowszej, Warszawa 1981; Kuryluk E., Hiperrealizm – Nowy realizm, Warszawa 1979; Overy P., De Stijl, Warszawa 1979; Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. 3, Warszawa 1988; Porębski M., Kubizm, Warszawa 1980; Richter H., Dadaizm, Warszawa 1983; Rose B., Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991; Taylor G., Bauhaus, Warszawa 1977; Turowski A., W kręgu konstruktywizmu, Warszawa 1979; Willett J., Ekspresjonizm, Warszawa 1976. Literatura uzupełniająca: Giżycki M., Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku, Gdańsk 2002; Porębski M., Granica współczesności 1909–1925, Warszawa 1989. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Historia sztuki XX i XXI wieku powszechnej III 6 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Dr Natasza Styrna Wykład Brak 30 Wykład M. 1 Prezentacja multimedialna M. 2 Cele Celem zajęć jest przekazanie wiedzy o najważniejszych zjawiskach w sztuce światowej w XX wieku. Sposób zaliczenia przedmiotu. Egzamin z oceną. Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji Forma i warunki zaliczenia, metody dzieła sztuki oraz omówienie związanej z nim problematyki i kryteria oceniania artystycznej w zakresie, w którym problematyka ta jest ujmowana w podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz rozpoznania i właściwego scharakteryzowania związanych z danym dziełem zagadnień historyczno-artystycznych, oceniana jest także umiejętność posługiwania się właściwą terminologią oraz wiedza na temat historyczno-kulturowego kontekstu danego zjawiska artystycznego (znajomość podstawowych faktów z zakresu topografii, historii, filozofii, literatury danego okresu). Treści merytoryczne (skrócony opis Malarstwo XX wieku T. 1 przedmiotu) Rzeźba XX wieku T. 2 Architektura XX wieku T. 3 Treści merytoryczne (pełny opis Malarstwo XX wieku: ekspresjonizm, kubizm, T. 1 przedmiotu) futuryzm, suprematyzm, neoplastycyzm, surrealizm, nowa rzeczowość, abstrakcyjny ekspresjonizm, informel, hiperrealizm, nowa figuracja, postmodernizm Rzeźba XX wieku: ekspresjonizm, kubizm, T. 2 futuryzm, rzeźba kinetyczna, nurt organiczny, minimal art Architektura XX wieku: De Stlij, Bauhaus, styl T. 3 międzynarodowy Efekty Odniesienie do Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby kształcenia kierunkowych omawiane w dydaktyczne sprawdzania zdefiniowane efektów trakcie zajęć, osiągnięcia dla przedmiotu kształcenia Student zdobywa wiedzę ogólną, zna periodyzację omawianych zjawisk, tematykę i ikonografię dzieł, umie je osadzić w szerszym kontekście kulturowym Student nabywa umiejętności posługiwania się właściwą terminologią K_W03; K_U05 K_W02 Student K_W07 posługuje się różnymi metodami analizy i interpretacji dzieł sztuki powszechnej W wyniku K_U02 przeprowadzony ch zajęć student potrafi przeprowadzić charakterystykę porównawczą zjawisk artystycznych. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu wspomagające uzyskanie zakładanego efektu kształcenia założonego efektu M.1-M.2 Egzamin ustny T. 1, T. 2, T. 3 M.1-M.2 Egzamin ustny T. 1, T. 2, T. 3 M.1-M.2 Egzamin ustny T. 1, T. 2, T. 3 M.1-M.2 Egzamin ustny Literatura podstawowa: Baumgarth Ch., Futuryzm, Warszawa 1978; Czartoryska U., Od Pop-artu do sztuki konceptualnej, Warszawa 1976; Dziamski G., Awangarda po awangardzie. Od neoawangardy do postmodernizmu, Poznań 1995; Janicka K., Surrealizm, Warszawa 1973; Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna, Warszawa 1987; Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej, Warszawa 1980; Kotula A., Krakowski P., Malarstwo, rzeźba, architektura. Wybrane zagadnienia plastyki współczesnej, Warszawa 1972; Kotula A., Krakowski P., Sztuka abstrakcyjna, Warszawa 1973; Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa 1980; Krakowski P., O sztuce nowej i najnowszej, Warszawa 1981; Kuryluk E., Hiperrealizm – Nowy realizm, Warszawa 1979; Overy P., De Stijl, Warszawa 1979; Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. 3, Warszawa 1988; Porębski M., Kubizm, Warszawa 1980; Richter H., Dadaizm, Warszawa 1983; Rose B., Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991; Taylor G., Bauhaus, Warszawa 1977; Turowski A., W kręgu konstruktywizmu, Warszawa 1979; Willett J., Ekspresjonizm, Warszawa 1976. Literatura uzupełniająca: Giżycki M., Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku, Gdańsk 2002; Porębski M., Granica współczesności 1909–1925, Warszawa 1989. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Ćwiczenia z historii sztuki nowożytnej polskiej II 4 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Dr Beata Frey-Stec Ćwiczenia Brak 30 Wykład M. 1 Prezentacja referatów przygotowanych przez M. 2 studentów, dyskusja nad zaprezentowanymi referatami Zajęcia terenowe M. 3 Prezentacja multimedialna M. 4 Cele Celem zajęć jest ugruntowanie i poszerzenie wiedzy zdobywanej przez studentów w czasie wykładów z historii sztuki nowożytnej polskiej w szerszym europejskim kontekście kulturowym i religijnym oraz kształcenie praktycznych umiejętności warsztatowych historyka sztuki Sposób zaliczenia przedmiotu. Zaliczenie z oceną. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest Forma i warunki zaliczenia, metody systematyczne i aktywne uczestnictwo w zajęciach, i kryteria oceniania opracowanie i zaprezentowanie jednego zaleconego przez prowadzącego zagadnienia szczegółowego, poddanego w czasie zajęć pod dyskusję, zaliczenie kolokwium z umiejętności rozpoznania i osadzenia w kontekście artystycznym (datowanie, środowisko) dzieła na podstawie cech stylowych. Treści merytoryczne (skrócony opis Student pogłębia wiedzę na temat wpływu ważnych T. 1 przedmiotu) ośrodków sztuki europejskiej na nowożytną sztukę polską Student zdobywa wiedzę na temat roli grafiki T.2 europejskiej w rozwoju nowożytnej sztuki polskiej Student zdobywa wiedzę na temat wpływu T.3 postanowień Soboru Trydenckiego na sztukę polską Student zapoznaje się z recepcją twórczości T.4 artystów europejskich i zdobywa wiedzę na temat rodzajów recepcji Treści merytoryczne (pełny opis Student pogłębia wiedzę na temat wpływu na T. 1 przedmiotu) rozwój nowożytnej sztuki polskiej ważnych ośrodków artystycznych: Norymbergi, Augsburga, Antwerpii i Pragi Student zdobywa wiedzę na temat roli grafiki T. 2 europejskiej w rozwoju nowożytnej sztuki polskiej, zapoznając się z dziełami sztuki, które wykonane zostały z wykorzystaniem rycin, służących za wzór. Student poznaje różne sposoby posługiwania się rycinami - wzorowanie się na jednej rycinie, kompilowanie fragmentów odwzorowanych z kilku rycin, wierne i swobodne naśladowanie wzoru graficznego Student zapoznaje się z postanowieniami Soboru T. 3 Trydenckiego dotyczącymi sztuki i zdobywa wiedzę na temat ich wdrażania oraz wpływu na sztukę polską Student zapoznaje się z recepcją twórczości T.4 ważnych artystów europejskich: M. de Vosa, P. P. Rubensa i A. Pozza i zdobywa wiedzę na temat rodzajów recepcji Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Student zna i rozumie właściwą terminologię, poznaje ikonografię dzieł i ich treści ideowe Student potrafi datować i właściwie klasyfikować i interpretować pod względem stylowym zabytek Student zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z prawa autorskiego K_W02; K_W04. T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.4. K_W04; K_W07. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3; M. 4. K_W08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4 M.1; M.2; M.3; M. a) przygotowanie 4. prezentacji multimedialnej b) uczestnictwo w zajęciach M.2; M.3; a) kolokwium b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach a) kolokwium b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach Student umie sporządzać opracowanie pisemne, potrafi wyszukiwać informacje, dokonywać analizy problemu, oceny i selekcji materiału Student potrafi rozpoznać różne rodzaje dzieł sztuki oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historycznokulturowym Student posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów, oraz formułowania wniosków Student posiada umiejętność przygotowania typowych prac pisemnych w języku polskim, dotyczących zagadnień szczegółowych, K_U01; K_U02; K_U03. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.4. M.2; M.3; a) kolokwium K_U02; K_U05. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M. 4. M.3; a) kolokwium b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach K_U06 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M. 4. M.3; a) kolokwium b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach K_U08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł Student umie przygotować wystąpienia ustne w języku polskim, dotyczące zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł Student ma świadomość zakresu swojej wiedzy z dziedziny historii sztuki i umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę dalszego, ciągłego rozwoju kompetencji w zakresie fachowym, ogólno humanistyczny m, jak też kompetencji personalnych i społecznych Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role K_U09 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach K_U06 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach K_K02 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach Student K_K04 prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium b) przygotowanie prezentacji multimedialnej c) uczestnictwo w zajęciach Literatura przedmiotu będzie efektem samodzielnych poszukiwań studenta, uzupełnionych w trakcie konsultacji SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Historia sztuki średniowiecznej powszechnej II 1 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Ks. dr hab. Dariusz Tabor CR Wykład Brak 30 Wykład wspomagany prezentacją multimedialną M. 1 Wykład konwersatoryjny M. 2 Indywidualna lektura opracowań M. 3 Cele Celem przedmiotu jest uzyskanie podstawowej, ogólnej wiedzy o zasadniczych zjawiskach sztuki gotyckiej i jej zróżnicowaniu w poszczególnych regionach Europy. Sposób zaliczenia przedmiotu. Egzamin z oceną. Forma i warunki zaliczenia, metody Egzamin ustny: i kryteria oceniania Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji dzieła sztuki oraz omówienie związanej z nim problematyki artystycznej w zakresie, w którym problematyka ta jest ujmowana w podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz rozpoznania i właściwego scharakteryzowania związanych z danym dziełem zagadnień historyczno-artystycznych, oceniana jest także umiejętność posługiwania się właściwą terminologią oraz wiedza na temat historyczno-kulturowego kontekstu danego zjawiska artystycznego (znajomość podstawowych faktów z zakresu topografii, historii, religii, filozofii i kultury literackiej epoki) 2. Przedstawienie wybranego zagadnienia z zakresu historii sztuki powszechnej, z uwzględnieniem charakterystyki zachodzących procesów artystycznych w oparciu o treści zawarte w podstawowej literaturze przedmiotu. Egzamin pisemny: Pisemne opracowanie w czasie egzaminu trzech postawionych zadań. Dwa z nich będą mieć charakter materiałowy, to znaczy polegać będą na scharakteryzowaniu podstawowych zagadnień sztuki średniowiecznej (np. rzeźba gotycka – Francja- okres wczesny). Trzecie zadanie będzie miało charakter problemowy i polegać będzie na sformułowaniu próby rozwiązania postawionego w zadaniu problemu Treści merytoryczne (pełny opis przedmiotu) Efekty kształcenia Odniesienie do zdefiniowane dla kierunkowych przedmiotu efektów kształcenia W wyniku przeprowadzenia zajęć student poznaje terminologię właściwą dla nauk historii sztuki średniowiecznej. K_W02 Ma uporządkowaną wiedzę K_W04 stylistycznego czy treściowego w przekroju [przez różne zagadnienia sztuki. Sztuka gotycka - architektura T. 1 Sztuka gotycka - rzeźba T. 2 Sztuka gotycka - malarstwo T. 3 -architektura gotycka –Francja wczesny gotyk T. 1 -architektura gotycka –gotyk dojrzały -architektura gotycka – rayonnnat -architektura gotycka – Anglia – Elary gothic -architektura gotycka - decorated style -architektura gotycka – perpendicular style -architektura gotycka – Niemcy okres wczesny -architektura gotycka – Niemcy–styl dojrzały -rzeźba gotycka – Francja – okres wczesny T. 2 -rzeźba gotycka – Francja – okres klasyczny -rzeźba gotycka – Włochy -rzeźba gotycka - Niemcy -malarstwo gotycki – Włochy T. 3 -malarstwo gotyckie- Niderlandy -malarstwo gotyckie – Niemcy -malarstwo gotyckie - Czechy Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia T. 1- T. 3 M. 1 – M. 3 Egzamin końcowy, Dyskusja problemowa. T. 1- T. 3 M. 1 – M. 3 Egzamin końcowy, Dyskusja problemowa. szczegółową z zakresu historii sztuki średniowiecznej jej periodyzacji, tematyki i ikonografii Potrafi rozpoznać K_U05 dzieło sztuki, scharakteryzować jego problematykę artystyczną i nakreślić kontekst kulturowy zna i rozumie K_W 07 podstawowe metody analizy i interpretacji dzieł sztuki właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych T. 1- T. 3 M. 1 – M. 3 Egzamin końcowy, Dyskusja problemowa. T. 1- T. 3 M. 1 – M. 3 Egzamin końcowy, Dyskusja problemowa. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Literatura podstawowa: Białostocki J., Sztuka XV w. od Parlelów do Dürera, Warszawa 2010; Filitz H., Das Mittelalter, „Propyläen Kunstgeschichte”, t. 5, Berlin 1969; Sauerländer W., Rzeźba średniowieczna, Warszawa 1978. Simson O. von, Das hohe Mittelalter, „Propyläen Kunstgeschichte”, t. 6, Berlin 1972; Simson O. von, Katedra gotycka. Jej narodziny i znaczenie, Warszawa 1989; Skubiszewska M., Malarstwo Italii w latach 1250-1400, Warszawa 1980; Skubiszewski P., Sztuka Europy Łacińskiej od VI do IX w., Lublin 2001; Świechowski Z., Nowak L., Gumiński B., Sztuka romańska, Warszawa 1976; Toman R., Gotyk. Architektura-rzeźba-malarstwo, Olsztyn 2004. Literatura uzupełniająca: Skubiszewski P., Malarstwo karolińskie i przedromańskie, Warszawa 1973; Toman R., Sztuka romańska. Architektura, rzeźba, malarstwo, Olsztyn 2004; Ziemba A., Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500, t. 1, Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich, Warszawa 2008; t. 2, Niderlandzkie malarstwo tablicowe 1430-1500, Warszawa 2011. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Ćwiczenia z historii sztuki średniowiecznej powszechnej II 1 Stacjonarne Polski obowiązkowy Ks. dr hab. Dariusz Tabor CR Ćwiczenia Brak 30 Analiza stylistyczna i ikonograficzna dzieł sztuki M. 1 na podstawie prezentacji multimedialnej Kierowana lektura i analiza treści wybranych M. 2 tekstów na temat sztuki średniowiecznej Przygotowywanie przez studentów pisemnych M. 3 opracowań – podjecie prób rozwiązywania niektórych problemów z zakresu sztuki średniowiecznej Cele Celem przedmiotu jest uzyskanie pogłębionej wiedzy w zakresie niektórych, węzłowych problemów sztuki średniowiecznej europejskiej. Ma on również nauczyć podstaw analizy stylistycznej i treściowej dziel sztuki średniowiecznej oraz dać pewne podstawowe wskazania do interpretacji , przede wszystkim treściowej tych dziel. Sposób zaliczenia przedmiotu. Zaliczenie z oceną: Forma i warunki zaliczenia, metody 1) aktywny udział w zajęciach; i kryteria oceniania 2) przygotowanie trzech prac pisemnych, z których każda zawierać ma odpowiedź na cztery pytania problemowe. Treści merytoryczne (skrócony opis Sztuka anglosaska T. 1 przedmiotu) Sztuka longobardzka T. 2 Sztuka karolińska T. 3 Sztuka ottońska T. 4 Sztuka romańska – rzeźba T. 5 Sztuka romańska – malarstwo T. 6 Sztuka gotycka – rzeźba T. 7 Sztuka gotycka – malarstwo T. 8 Treści merytoryczne (pełny opis -Anglosaskie malarstwo książkowe i T. 1 przedmiotu) -Anglosaska sztuka metalu -Malarstwo longobardzkie T. 2 -Malarstwo karolińskie przed śmiercią Karola T. 3 Wielkiego Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Student posiada wiedzę na temat zasadniczych jakości stylistycznych sztuki poszczególnych epok Student posiada wiedzę na temat historycznych, kulturowych, religijnych uwarunkowań sztuki średniowiecznej rożnych okresów Student potrafi analizować i interpretować jakości stylistyczne dzieł sztuki powstałych w rożnych epokach średniowiecza Student K_W02 -Malarstwo karolińskie i po śmierci Karola Wielkiego -architektura ottońska T. 4 -ottońskie malarstwo książkowe -rzeźba francuska XII wieku T. 5 -rzeźba włoska XII wieku -rzeźba niemiecka XII wieku -główne dzieła malarstwa książkowego XI-XII T. 6 wieku -rzeźba gotycka XII-XIV wieku nowe tematy T. 7 -rzeźba gotycka XII – XIV wieku ewolucja stylu -malarstwo XIV –XV wieku Francja T. 8 -malarstwo XIV-XV wieku Czechy -malarstwo XIV – XV wieku Niemcy Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia T.1 – T.8 M. 1 Czynny udział w zajęciach; Praca pisemna K_W04 T. 1- T. 8 M. 2 M. 3; Czynny udział w zajęciach; Praca pisemna K_U02 T 1. – T 8 M. 1; M. 2 Czynny udział w zajęciach; Praca pisemna K_U02 T. 1- T. 8 M. 1; M. 3 Czynny udział w interpretuje treści ideowe dzieła i łączy je z innymi przejawami kultury wieków średnich. Student K_U05: przeprowadza krytyczną analizę i interpretację różnych rodzajów dzieł sztuki, stosując oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia historii sztuki, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historycznokulturowym Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu zajęciach; Praca pisemna T. 1- T. 8 M. 1; M. 3 Czynny udział w zajęciach; Praca pisemna Literatura podstawowa: Białostocki J., Sztuka XV w. od Parlelów do Dürera, Warszawa 2010; Filitz H., Das Mittelalter, „Propyläen Kunstgeschichte”, t. 5, Berlin 1969; Sauerländer W., Rzeźba średniowieczna, Warszawa 1978; Simson O. von, Das hohe Mittelalter, „Propyläen Kunstgeschichte”, t. 6, Berlin 1972; Simson O. von, Katedra gotycka. Jej narodziny i znaczenie, Warszawa 1989; Skubiszewska M., Malarstwo Italii w latach 1250-1400, Warszawa 1980; Skubiszewski P., Sztuka Europy Łacińskiej od VI do IX w., Lublin 2001; Świechowski Z., Nowak L., Gumiński B., Sztuka romańska, Warszawa 1976; Toman R., Gotyk. Architektura-rzeźba-malarstwo, Olsztyn 2004. Toman R., Sztuka romańska. Architektura, rzeźba, malarstwo, Olsztyn 2004. Literatura uzupełniająca: Skubiszewski P., Malarstwo karolińskie i przedromańskie, Warszawa 1973; Ziemba A., Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500, t. 1, Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich, warszawa 2008; t. 2, Niderlandzkie malarstwo tablicowe 1430-1500, Warszawa 2011. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Ćwiczenia z historii sztuki średniowiecznej polskiej II 3 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Ks. dr Szymon Tracz Zajęcia w grupie ćwiczeniowej w Instytucie Historii Sztuki i Kultury, kościołach Krakowa i muzeach Wymagania wstępne i dodatkowe Brak Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30 Stosowane metody dydaktyczne Analiza i interpretacja dzieła sztuki w grupie M. 1 ćwiczeniowej na podstawie prezentacji multimedialnej Analiza i interpretacja dzieła sztuki w terenie lub w M. 2 muzeum Dyskusja problemowa M. 3 Cele Celem ćwiczeń jest nauczenie prawidłowej analizy i interpretacji dzieł sztuki średniowiecznej w aspekcie stylistycznym i ikonograficznym, a także przekazanie pogłębionej wiedzy na temat wybranych zagadnień sztuki średniowiecznej i wybranych grup dzieł. Sposób zaliczenia przedmiotu. Zaliczenie z oceną. Forma i warunki zaliczenia, metody Warunkiem zaliczenia jest: i kryteria oceniania a) przygotowanie i przedstawienie dwóch prac pisemnych połączonych z prezentacją multimedialną; b) przygotowanie i zreferowanie treści związanych ze wskazanym obiektem w terenie; c) uczestnictwo w zajęciach. Treści merytoryczne (skrócony opis 1) Architektura średniowieczna T. 1 przedmiotu) 2) Rzeźba średniowieczna T. 2 3) Średniowieczne malarstwo monumentalne i T. 3 tablicowe 4) Średniowieczne malarstwo książkowe T. 4 Treści merytoryczne (pełny opis 1) Przedstawienie i właściwa analiza stylistyczna T. 1 przedmiotu) wybranych średniowiecznych kościołów w Małopolsce 2) Przedstawienie i właściwa analiza-stylistyczno T. 2 ikonograficzna wybranych przykładów polskiej rzeźby średniowiecznej 3) Przedstawienie i właściwa analiza-stylistyczno T. 3 ikonograficzna wybranych przykładów średniowiecznego malarstwa monumentalnego i tablicowego z regionu Małopolski 3) Przedstawienie i właściwa analiza-stylistyczno T. 4 ikonograficzna wybranych przykładów malarstwa miniaturowego z terenów Polski Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Student zna i rozumie właściwą terminologię, poznaje ikonografię dzieł i ich treści ideowe Student potrafi datować i właściwie klasyfikować i interpretować pod względem stylowym zabytek Student zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z prawa autorskiego Student umie sporządzać opracowanie pisemne, potrafi wyszukiwać informacje, dokonywać analizy problemu, oceny i selekcji materiału Student potrafi rozpoznać różne rodzaje dzieł K_W02; K_W04. T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie pracy pisemnej; Przygotowanie prezentacji multimedialnej Uczestnictwo w zajęciach K_W04; K_W07. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie pracy pisemnej; Przygotowanie prezentacji multimedialnej Uczestnictwo w zajęciach K_W08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4 M.1; M.2; M.3. Przygotowanie pracy pisemnej; Przygotowanie prezentacji multimedialnej K_U01; K_U02; K_U03. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie pracy pisemnej; Przygotowanie prezentacji multimedialnej K_U02; K_U05. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie pracy pisemnej; Przygotowanie sztuki oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historycznokulturowym Student posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów, oraz formułowania wniosków Student posiada umiejętność przygotowania typowych prac pisemnych w języku polskim, dotyczących zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł Student umie przygotować wystąpienia ustne w języku polskim, dotyczące zagadnień prezentacji multimedialnej K_U06. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie pracy pisemnej; Przygotowanie prezentacji multimedialnej Uczestnictwo w zajęciach K_U08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie pracy pisemnej; Przygotowanie prezentacji multimedialnej Uczestnictwo w zajęciach K_U09 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie pracy pisemnej; Przygotowanie prezentacji multimedialnej Uczestnictwo w zajęciach szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł Student ma świadomość zakresu swojej wiedzy z dziedziny historii sztuki i umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę dalszego, ciągłego rozwoju kompetencji w zakresie fachowym, ogólno humanistyczny m, jak też kompetencji personalnych i społecznych Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie pracy pisemnej; Przygotowanie prezentacji multimedialnej Uczestnictwo w zajęciach K_K02 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. K_K04 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie pracy pisemnej; Przygotowanie prezentacji multimedialnej Uczestnictwo w zajęciach Przygotowanie pracy pisemnej; Przygotowanie prezentacji multimedialnej Uczestnictwo w zajęciach historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Literatura podstawowa: Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko, M. Arszyński, T. 1-3, Warszawa 1995; Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Kraków 1959; Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 14201470, Warszawa 1981; Gadomski J, Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 14601500, Warszawa 1988; Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 15001540, Warszawa –Kraków 1995; Horzela D., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce około 1440-1477, Kraków 2012; Malarstwo gotyckie w Polsce, red. A.S. Labuda, K. Secomska, T. 1-3, Warszawa 2004. Miodońska B. Małopolskie malarstwo książkowe 1320-1540, Warszawa 1993; Walanus W., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce 1490-1540, Kraków 2006. Literatura uzupełniająca: Walczak M., Rzeźba architektoniczna w Małopolsce za czasów Kazimierza Wielkiego, Kraków 2006; Węcławowicz T., Krakowski kościół katedralny w wiekach średnich. Funkcje i możliwości interpretacji, Kraków 2005; Kębłowski J., Pomniki Piastów śląskich w dobie średniowiecza, Wrocław 1971; Wit Stwosz w Krakowie, red. L. Kalinowski, F. Stolot, Kraków 1987; Wokół Wita Stwosza. Katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Krakowie, red. D. Horzela, A. Organisty, Kraków 2005. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu Imię i nazwisko osoby Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Historia sztuki średniowiecznej polskiej I 2 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Ks. dr Szymon Tracz Wykład Brak 30 Wykład M. 1 Prezentacja multimedialna M. 2 Zajęcia terenowe M. 3 Cele Zapoznanie studentów z rozszerzoną terminologią z zakresu historii sztuki średniowiecznej polskiej w epoce romańskiej. Wyróżnienie i omówienie podstawowych zagadnień i zjawisk artystycznych zachodzących na ziemiach polskich od X do 2. poł. XIII w. oraz odniesienie ich do tych samych procesów występujących w innych miejscach Europy, a także podanie zagadnień wstępnych do polskiej sztuki gotyckiej. Sposób zaliczenia przedmiotu. Zaliczenie na podstawie kolokwium kończącego semestr oraz Forma i warunki zaliczenia, metody uczestnictwa w dyskusjach problemowych i kryteria oceniania Treści merytoryczne (skrócony opis 1) Kultura artystyczna przed powstaniem państwa T. 1 przedmiotu) polskiego 2) Polska architektura romańska T. 2 3) Rzeźba romańska w Polsce T. 3 4) Romańskie rzemiosło artystyczne w Polsce T. 4 5) Romańskie zespoły malarstwa ściennego oraz T. 5 kodeksy iluminowane w Polsce 6) Wprowadzenie do polskiej sztuki gotyckiej T. 6 Treści merytoryczne (pełny opis 1) Ogólne omówienie kultury artystycznej przed T. 1 przedmiotu) powstaniem państwa polskiego, z zaakcentowaniem wpływów kultur ościennych oraz przedstawieniem charakterystycznych cech kultury słowiańskiej. 2) Przedstawienie zagadnień związanych z T. 2 kształtowaniem się polskiej architektury romańskiej - rotundy i palatia, katedry i kolegiaty XI i XII w., kościoły grodowe oraz architektura cysterska i mendykancka XIII w. 3) Scharakteryzowanie najważniejszych zespołów T. 3 rzeźby romańskiej w Polsce i omówienie głównych nurtów stylistycznych-artystycznych 4) Omówienie najważniejszych przykładów T. 4 romańskiego rzemiosła artystycznego w Polsce (drzwi brązowe, paramenty liturgiczne) 5) Scharakteryzowanie polskiego malarstwa T. 5 ściennego oraz przedstawienie najważniejszych romańskich kodeksów iluminowanych w zbiorach polskich. Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Student ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu historii sztuki w systemie nauk oraz ich specyfice przedmiotowej i metodologicznej Student zna i rozumie terminologię z zakresu historii sztuki Student ma uporządkowaną wiedzę ogólną oraz szczegółową, z zakresu sztuki romańskiej, jej periodyzacji, głównych kierunkach jej rozwoju oraz tematyki i ikonografii Student zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji K_W01 T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Kolokwium końcowe; Dyskusja problemowa. K_W02 T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Kolokwium końcowe; Dyskusja problemowa. K_W03; K_W04; K_W06. T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Kolokwium końcowe; Dyskusja problemowa. K_W07. T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Kolokwium końcowe Dyskusja problemowa dzieł sztuki romańskiej Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje w zakresie historii sztuki romańskiej z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów Student umie rozpoznać różne rodzaje dzieł sztuki romańskiej oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historycznokulturowym Student posiada umiejętność merytorycznego argumentowania ,z wykorzystaniem poglądów innych autorów, oraz formułowania wniosków Student ma świadomość zakresu swojej wiedzy z K_U01 T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Kolokwium końcowe; Dyskusja problemowa. K_U05 T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Kolokwium końcowe; Dyskusja problemowa. K_U06 T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5; Kolokwium końcowe; Dyskusja problemowa. K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Kolokwium końcowe; Dyskusja problemowa. zakresu sztuki romańskiej i umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę dalszego, ciągłego rozwoju kompetencji w zakresie fachowym, ogólno humanistyczny m, jak też kompetencji personalnych i społecznych Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Literatura podstawowa: Drzwi gnieźnieńskie, red. M. Walicki, T. 1-3, Wrocław 1956; Historia sztuki polskiej, red. T. Dobrowolski, T. I., Średniowiecze, Kraków 1965; Mroczko T., Polska sztuka przedromańska i romańska, Warszawa, 1978; Sztuka polska przedromańska i romańska do schyłku XIII wiek, red. M. Walickiego, Warszawa 1971; Świechowski Z., Sztuka romańska w Polsce, Warszawa 1990. Literatura uzupełniająca: Ginter T., Działalność fundacyjna księcia Mieszka III Starego, Kraków 2008; Pianowski Z., Sedes regni proncipales: Wawel i inne rezydencje piastowskie do połowy XIII wieku na tle europejskim, Kraków 1994; Początki architektury monumentalnej w Polsce: Materiały sesji naukowej Gniezno 20-21 listopada 2003, Gniezno 2004; Źródła kultury duchowej Krakowa, Archiwum i Biblioteka Krakowskiej Kapituły Katedralnej, Kraków 2007. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu Imię i nazwisko osoby Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Historia sztuki średniowiecznej polskiej II 3 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Ks. dr Szymon Tracz Wykład Brak 30 Wykład M. 1 Prezentacja multimedialna M. 2 Zajęcia terenowe M. 3 Cele Zapoznanie studentów z rozszerzoną terminologią z zakresu historii sztuki średniowiecznej polskiej w epoce gotyckiej. Wyróżnienie i omówienie podstawowych zagadnień i zjawisk artystycznych zachodzących na ziemiach polskich od 2. poł. XIII w. do pocz. XVI w. oraz odniesienie ich do tych samych procesów występujących w innych miejscach Europy. Sposób zaliczenia przedmiotu. Egzamin ustny lub pisemn Forma i warunki zaliczenia, metody 1. Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji dzieła sztuki oraz i kryteria oceniania omówienie związanej z nim problematyki artystycznej w zakresie, w którym problematyka ta jest ujmowana w podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz rozpoznania i właściwego scharakteryzowania związanych z danym dziełem zagadnień historyczno-artystycznych, oceniana jest także umiejętność posługiwania się właściwą terminologią oraz wiedza na temat historyczno-kulturowego kontekstu danego zjawiska artystycznego (znajomość podstawowych faktów z zakresu topografii, historii, religii, filozofii i kultury literackiej epoki) 2. Przedstawienie dwóch wybranych zagadnień z zakresu historii sztuki gotyckiej, z uwzględnieniem charakterystyki zachodzących procesów artystycznych w oparciu o treści zawarte w podstawowej literaturze przedmiotu. Treści merytoryczne (skrócony opis 1) Architektura gotycka w Polsce T. 1 przedmiotu) 2) Rzeźba gotycka w Polsce T. 2 3) Gotyckie malarstwo monumentalne w Polsce T. 3 4) Gotyckie malarstwo tablicowe w Polsce T. 4 5) Gotyckie złotnictwo w Polsce T. 5 Treści merytoryczne (pełny opis 1) Omówienie rozwoju polskiej architektury T. 1 przedmiotu) gotyckiej oraz procesów jej kształtowania się w poszczególnych dzielnicach: Śląska, Małopolski, Ziemiach Ruskich Korony, Wielkopolski, Pomorza Zachodniego i Wschodniego oraz Mazowsza i Wielkiego Księstwa Litewskiego od 2. poł. XIII w. do pocz. XVI w. 2) Przedstawienie zagadnień związanych z T. 2 rozwojem polskiej rzeźby gotyckiej w poszczególnych dzielnicach: Śląska, Małopolski, Wielkopolski, Pomorza Zachodniego i Wschodniego oraz ukazanie kształtujących ją nurtów stylistycznych i warsztatowych na przestrzeni od koń. XIII w. do pocz. XVI w. 3) Scharakteryzowanie i omówienie wybranych T. 3 zespołów gotyckiego malarstwa ściennego w Polsce od 2. poł. XIII w. do 1. poł. XVI w., w poszczególnych dzielnicach: Śląska, Małopolski, Wielkopolski, Pomorza Zachodniego i Wschodniego 4) Przedstawienie najważniejszych nurtów T. 4 artystycznych i warsztatowych kształtujących gotyckie malarstwo tablicowe w Polsce od XIV do 1. poł. XVI w. na Śląsku, w Małopolsce, Wielkopolsce oraz Pomorzu Zachodnim i Wschodnim. 5) Omówienie wybranych przykładów gotyckiego T. 5 złotnictwa oraz kształtujących go procesów. Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia Efekty kształcenia zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Student ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu historii sztuki w systemie nauk oraz ich specyfice przedmiotowej i metodologicznej Student zna i rozumie K_W01 T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Egzamin końcowy; Dyskusja problemowa. K_W02 T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Egzamin końcowy; Dyskusja terminologię z zakresu historii sztuki Student ma uporządkowaną wiedzę ogólną oraz szczegółową, z zakresu sztuki romańskiej, jej periodyzacji, głównych kierunkach jej rozwoju oraz tematyki i ikonografii Student zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji dzieł sztuki romańskiej Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje w zakresie historii sztuki romańskiej z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów Student umie rozpoznać różne rodzaje dzieł sztuki romańskiej oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, problemowa. K_W03; K_W04; K_W06. T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Egzamin końcowy; Dyskusja problemowa. K_W07. T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Egzamin końcowy; Dyskusja problemowa K_U01 T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Egzamin końcowy; Dyskusja problemowa. K_U05 T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Egzamin końcowy; Dyskusja problemowa. oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historycznokulturowym Student posiada K_U06 umiejętność merytorycznego argumentowania ,z wykorzystaniem poglądów innych autorów, oraz formułowania wniosków Student ma K_K01 świadomość zakresu swojej wiedzy z zakresu sztuki romańskiej i umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę dalszego, ciągłego rozwoju kompetencji w zakresie fachowym, ogólno humanistyczny m, jak też kompetencji personalnych i społecznych Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5; Egzamin końcowy; Dyskusja problemowa. T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3. 4; T. 5. Egzamin końcowy; Dyskusja problemowa. Literatura podstawowa: Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko, M. Arszyński, T. 1-3, Warszawa 1995; Błażejewska A., Rzeźba w Prusach Krzyżackich do połowy XIV w. Źródła stylu, Toruń 2012; Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Kraków 1978; Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 14201470, Warszawa 1981; Gadomski J, Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 14601500, Warszawa 1988; Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500- 1540, Warszawa –Kraków 1995; Historia sztuki polskiej, red. T. Dobrowolski, T. I., Średniowiecze, Kraków 1965; Horzela D., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce około 1440-1477, Kraków 2012; Malarstwo gotyckie w Polsce, red. A.S. Labuda, K. Secomska, T. 1-3, Warszawa 2004; Samek J., Polskie rzemiosło artystyczne – średniowiecze, Warszawa 2000; Walanus W., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce 1490-1540, Kraków 2006. Literatura uzupełniająca: Jakubek-Raczkowska M., Rzeźba gdańska przełomu XIV i XV w., Warszawa 2006; Labuda A.S., Malarstwo tablicowe w Gdańsku w 2. poł. XV w., Warszawa 1979; Olszewski A.M., Pierwowzory graficzne późnogotyckiej sztuki małopolskiej, Ossolineum 1975; Późny Gotyk. Studia nad sztuką przełomu średniowiecza i czasów nowych, red. Szczęsny Dettloff, Warszawa 1965; Szczepkowska-Naliwajek K., Złotnictwo gotyckie Pomorza Gdańskiego, Ziemi chełmińskiej i Warmii, Wrocław-Kraków, 1987. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne i dodatkowe Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Wstęp do historii sztuki – ćwiczenia (średniowiecze) I 2 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Dr Joanna Ziętkiewicz-Kotz, ks. dr Szymon Tracz Ćwiczenia Zaliczenie wykładu ze wstępu do historii sztuki 30 Korekta sporządzanych przez M. 1 studentów opracowań pisemnych. Ćwiczenia terenowe. M. 2 Dyskusja. M. 3 Lekcja biblioteczna. M. 4 Prezentacje multimedialne. M. 5 Cele Celem zajęć jest wykształcenie u studentów praktycznych umiejętności typowych w pracy historyka sztuki. Sposób zaliczenia przedmiotu. Zaliczenie z oceną. Warunkiem zaliczenia jest regularne Forma i warunki zaliczenia, metody uczęszczanie na zajęcia (dopuszczalne są dwie i kryteria oceniania nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze), aktywny w nich udział oraz złożenie dwóch opracowań pisemnych w formie zaaprobowanej przez prowadzącego. Nota końcowa obejmuje ocenę pracy (pod względem merytorycznym, warsztatowym i formalnym), a także aktywność i frekwencję studenta na zajęciach. Treści merytoryczne (skrócony opis Przedmiot służy praktycznemu wprowadzeniu studenta w przedmiotu) warsztat historyka sztuki i ogólnemu przygotowaniu do pracy badawczej. Treści merytoryczne (pełny opis Kształcenie umiejętności opisu zabytku oraz T. 1 przedmiotu) określania czasu i miejsca jego powstania. Zapoznanie studentów z pozycjami T. 2 bibliograficznymi, bazami danych, fototekami i innymi zasobami internetowymi niezbędnymi w ich dalszych studiach i praktyce zawodowej. Lekcje biblioteczne (Biblioteka Jagiellońska, T. 3 biblioteki UPJP II). Sporządzenie pracy pisemnej. T. 4 Ćwiczenia terenowe. T. 5 Efekty kształcenia Odniesienie do Treści kształcenia Metody i Sposoby zdefiniowane dla kierunkowych omawiane w narzędzia sprawdzania przedmiotu efektów kształcenia trakcie zajęć, dydaktyczne osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia T. 1, T. 5 M.1, M. 2, M. 3, Ocena w toku M. 5 dyskusji podczas zajęć oraz na podstawie pracy pisemnej. Student potrafi K_W02; K_U02; sporządzić opis K_U08; K_K01 dzieła sztuki średniowiecznej, określić czas i miejsce jego powstania Student zna K_U01 T. 2, T. 3 M. 1, M. 4, M. 5 Ocena w toku podstawowe dyskusji podczas podręczniki i zajęć oraz na źródła podstawie pracy internetowe pisemnej. niezbędne w dalszych studiach. Student nabywa K_W02; K_U02; T. 1, T. 2, T. 3, T. M. 1, M. 3, M. 5 Ocena na umiejętność K_U08; K_W08 4 podstawie pracy sporządzenia pisemnej. typowej pracy pisemnej zawierającej stan badań, dzieje i opis dzieła Wykaz literatury podstawowej i Literatura podstawowa: uzupełniającej, obowiązującej do Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. IV, cz. I-X, Kraków zaliczenia danego przedmiotu 1965-2005; Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, wyd. 1-5, Kraków 19501978 Encyklopedia Krakowa, Warszawa-Kraków 2000. Literatura uzupełniająca: Literatura dostosowywana jest indywidualnie do tematów prac pisemnych. SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa kierunku Nazwa przedmiotu Rok studiów Semestr studiów Kod przedmiotu Typ studiów Język kształcenia Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Instytut Historii Sztuki i Kultury Historia Sztuki Historia technik artystycznych I 2 Stacjonarne Polski Obowiązkowy Dr hab. Andrzej Włodarek, prof. UPJPII Wykład konwersatoryjny Brak 30 Wykład M. 1 Prezentacja multimedialna M. 2 Zajęcia w terenie, w muzeach M. 3 Cele Podczas zajęć studenci zapoznają się z najważniejszymi technikami artystycznymi i ich dziejami, w zakresie architektury, rzeźby i malarstwa Sposób zaliczenia przedmiotu. Zaliczenie z oceną. Obecność na zajęciach i test sprawdzający Forma i warunki zaliczenia, metody wiedzę o podstawowych technikach artystycznych i kryteria oceniania Treści merytoryczne (skrócony opis Materiały technologiczne T. 1 przedmiotu) Techniki malarskie T. 2 Techniki rzeźbiarskie T. 3 Treści merytoryczne (pełny opis Materiały i techniki murów kamiennych i T. 1 przedmiotu) ceglanych, konstrukcje drewniane, murowane, stalowe, żelbetowe (watki murów, sklepienia, kopuły, wiązania dachowe, typy dachów, pokrycia dachowe). Techniki malarskie (pastel, akwarela, tempera, olej, T. 2 enkaustyka, mozaika, witraż; malarstwo monumentalne, tablicowe, sztalugowe, miniaturowe), graficzne (drzeworyt, miedzioryt, akwatinta, mezzotinta, staloryt). Techniki rzeźbiarskie (materiał, narzędzia, rzeźba w T. 3 drewnie, kamieniu, odlewnictwo w metalu). Efekty Odniesienie do Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby kształcenia kierunkowych omawiane w dydaktyczne sprawdzania zdefiniowane efektów trakcie zajęć, osiągnięcia dla przedmiotu kształcenia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu kształcenia Student poznaje K_W03 terminologię związaną z omawianą problematyką Student ma K_W04 świadomość zachodzących przemian związanych z rozwojem historycznym i przemianami stylowymi Student potrafi K_W07 analizować dzieło sztuki pod względem rozpoznania użytych technik Student potrafi K_W04; K_K01 interpretować techniki pod kątem datowania dzieła sztuki i rozumie problematykę w kontekście historycznokulturowym Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu T. 1 – T. 3 M.1-M.3 Test pisemny T. 1 – T. 3 M.1-M.3 Test pisemny T. 1 – T. 3 M.1-M.3 Test pisemny T. 1 – T. 3 M.1-M.3 Test pisemny Literatura podstawowa: Borusiewicz W., Budownictwo murowane w Polsce, Warszawa – Kraków 1985 (lub kolejne wydania); Słownik terminologiczny sztuk pięknych (pod red. S. Kozakiewicza) Warszawa 1974 (lub kolejne wydania); Kalinowski K., Warsztat barokowego rzeźbiarza, „Artium Quaestiones” 7, 1995, s. 103-140; Krejca A., Techniki sztuk graficznych, Warszawa 1984; Teissig K., Techniki rysunku. Warsztat artysty, Warszawa 1982; Werner J., Podstawy technologii malarstwa i grafiki, Warszawa-Kraków 1981 (lub kolejne wydania); Witruwiusz, O Architekturze ksiąg dziesięć, (tłum. K. Kumaniecki, Wstęp: A. Sadurska) Warszawa 2004. Literatura uzupełniająca: Doerner M., Materiały malarskie i ich zastosowanie, Warszawa 1975; Frazik J.T., Ze studiów nad warsztatem architekta i budowniczych w średniowieczu, Kraków 1990; Krótka nauka budownictwa dworów pałaców, zamków podług nieba i zwyczaju polskiego (oprac. A. Miłobędzki), Warszawa 1957; Ślesiński W., Techniki malarskie. Spoiwa mineralne, Warszawa 1983; Ślesiński W., Techniki malarskie. Spoiwa organiczne, Warszawa 1984; Tylewicz A., Sztuka pozłotnictwa, Poznań 2007.