Problematyka „Quo vadis”

Pobrano z http://magda.of.pl
HENRYK SIENKIEWICZ
QUO VADIS
(problematyka)
Tytuł pochodzi z legendy: pytanie Quo vadis Domine? (łac. Dokąd idziesz panie?)
miał zadać św. Piotr napotkanemu Chrystusowi. On odpowiedział, Ŝe idzie zastąpić w
męczeństwie. Zawstydzony apostoł zawrócił do miasta, aby zostać ukrzyŜowanym.
Mamy tu postacie historyczne (Neron, Seneka, Tigellin, Petroniusz, Poppea) i
fikcyjne (Winicjusz, Ligia…)
Wątek romansowy splata się z wątkiem prześladowań chrześcijan, a z nimi oboma
zazębia się jeszcze kilka innych z tzw. drugiego planu, wprowadzających czytelnika na dwór
Nerona, do pałacu Petroniusza…
Powieść ta ukazuje przełom cywilizacyjny. Cywilizacja rzymska – potęŜna
wspaniała ma ulec zmianie, zepsuciu i zagładzie.
W „Quo vadis” mamy wiele obrazów. NaleŜy wizja męczeństwa chrześcijan, jako
wątek martyrologiczny (rozszarpywanie ich przez dzikie zwierzęta, krzyŜowanie,
podpalanie…). Ten obraz pokazuje zetknięcie i ścieranie się ze sobą dwu potęg – kultury
pogańskiego Rzymu i rodzącego się chrystianizmu. Wiele jest teŜ wiedzy o historii
przedstawianych czasów. Sam autor nazywa utwór powieścią historyczną. Głównymi
wydarzeniami historycznymi w utworze jest poŜar Rzymu i męczeństwo chrześcijan.
Powieść z załoŜeń dydaktycznych jest powieścią „ku pokrzepieniu serc”.
Kompozycja utworu jest analogiczna do „Trylogii”. Występują dwa wątki:
historyczny i romansowy, które są połączone i przeplatają się ze sobą. Wątek romansowy jest
tradycyjny z przeszkodami, z niespodziewanymi niebezpieczeństwami, udanymi
ocaleniami…
W „Quo vadis” mamy podobnie jak u Kmicica z „Potopu” wewnętrzną
przemianę.