Historia konstrukcji drewnianych i stolarki architektonicznej I ECTS 2

Transkrypt

Historia konstrukcji drewnianych i stolarki architektonicznej I ECTS 2
Rok akademicki:
Grupa przedmiotów:
2015/2016
Numer katalogowy:
Nazwa przedmiotu1):
Historia konstrukcji drewnianych i stolarki architektonicznej I
Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski3):
Introduction to history of wooden architectural methods I
4)
Kierunek studiów :
ECTS
2)
6
Technologia drewna
Koordynator przedmiotu5):
dr inż. Andrzej Kędzierski
6)
Prowadzący zajęcia :
dr inż. Andrzej Kędzierski
Jednostka realizująca7):
Wydział Technologii Drewna, Katedra Technologii i Przedsiębiorczości w Przemyśle Drzewnym, Zakład
Konstrukcji i Technologii Wyrobów z Drewna
Wydział, dla którego przedmiot jest
realizowany8):
Wydział Technologii Drewna
Status przedmiotu9):
a) przedmiot specjalistyczny
10)
Cykl dydaktyczny :
Semestr 2 (zimowy)
b) stopień 2, rok 1
11)
Jęz. wykładowy :
c) stacjonarne
polski
Opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu historii konstrukcji drewnianych i stolarki architektonicznej
poczynając od dawnej obróbki drewna, połączeń ciesielskich stosowanych w budownictwie drewnianym.
Zapoznanie się z konstrukcjami zabytkowych okien, drzwi ścian drewnianych, więźb. Zapoznanie się z
metodyką konserwacji i restauracji ww. zabytków architektury. Nabycie podstawowych umiejętności
wykonywania inwentaryzacji pomiarowo-rysunkowej zabytkowych obiektów stolarki architektonicznej.
a) wykład; liczba godzin 30;
12)
Założenia i cele przedmiotu :
Formy dydaktyczne, liczba godzin13):
b)
ćwiczenia laboratoryjne; liczba godzin 45;
przekazywanie i porządkowanie wiedzy, pokazy, pomiary, indywidualne projekty studenckie inwentaryzacji
pomiarowo-rysunkowej zabytkowych obiektów stolarki architektonicznej, dyskusje, konsultacje
Wykłady
Stan zachowania poszczególnych typów budownictwa drewnianego oraz poszczególnych rodzajów rozwiązań
na terenie Polski. Dawna obróbka drewna. Pozyskiwanie surowca i czynniki, które wpłynęły na jego
długowieczność w zabytkach. Obróbka ręczna i dawna mechaniczna. Rodzaje drewnianych wyrobów i ich
specyfika. Stolarka okienna. Elementy i podziały okien. Nadproża. Typy konstrukcyjne okien. Krzyże okienne
właściwe i pozorne. Typy oszklenia w ołowiu i na kit. Okiennice i żaluzje. Kolorystyka okien i okna
iluzjonistyczne. Okucia. Znaczenie stolarki okiennej dla kompozycji architektonicznej. Witryny sklepowe.
Stolarka drzwiowa. Elementy i podziały drzwi. Konstrukcje drzwi: biegunowych, deskowych oraz ramowopłycinowych. Systemy dekoracyjne dla drzwi deskowych, dla drzwi ramowo-płycinowych oraz dla obu rodzajów
konstrukcji. Charakterystyka rozwiązań stylistycznych. Stolarka otworowa - problematyka konserwatorska.
Połączenia ciesielskie stosowane w budownictwie drewnianym. Połączenia: wzdłuż, pod kątem w jednym
poziomie, pod kątem w różnych poziomach, pionowe wzdłuż, pionowe pod kątem, zwiększające przekrój
belek. Łączniki metalowe. Połączenia ciesielskie - problematyka konserwatorska. Konstrukcje ścian
drewnianych. Ściany kosznicowe, łątkowo-sumikowe, wieńcowe, szkieletowe. Konstrukcje przysłupowe.
Konstrukcje dachów – więźby. Kształty dachów. Konstrukcje jętkowe i storczykowe. Więźby stolcowe o
stolcach stojących i leżących. Więźby o konstrukcjach mieszanych. Dachy pulpitowe i podwójne (równoległe).
Polski dach łamany i dach mansardowy. Konstrukcje wieszarowe i krążynowe. Więźby płatwiowe. Złącza i
ciesielskie znaki montażowe. Odwiązanie i montaż więźby. Ściany drewniane i więźby – problematyka
konserwatorska.
Ćwiczenia
Pokazy (w postaci slajdów, modeli i obiektów zabytkowych w terenie) wybranych zabytkowych okien, drzwi,
połączeń ciesielskich, budynków drewnianych o konstrukcji kosznicowej, łątkowo-sumikowej, wieńcowej,
szkieletowej, przysłupowej, konstrukcji dachów – więźb. Wprowadzenie do wykonywania inwentaryzacji
pomiarowo-rysunkowej zabytkowych obiektów stolarki architektonicznej - dokumentacja fotograficzna, opisowa
i pomiarowo-rysunkowa, rodzaje rysunku inwentaryzacyjnego, zasady rysunku technicznego stosowanego w
inwentaryzacji zabytkowych okien, drzwi. Każdy student wykonuje wstępną inwentaryzację pomiaroworysunkowej zabytkowych drzwi lub okna.
Metody dydaktyczne14):
Pełny opis przedmiotu15):
Wymagania formalne (przedmioty
wprowadzające)16):
Brak (nie)
17)
Założenia wstępne :
Brak (nie)
01 - Opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu historii konstrukcji drewnianych i stolarki architektonicznej
poczynając od dawnej obróbki drewna, połączeń ciesielskich stosowanych w budownictwie drewnianym.
Zapoznanie się z konstrukcjami zabytkowych okien, drzwi, ścian drewnianych, więźb.
02 -.Zdobycie podstawowych umiejętności wykonywania inwentaryzacji pomiarowo-rysunkowej zabytkowych
obiektów stolarki architektonicznej.
03 - Wyrobienie przekonania o potrzebie uczenia się przez całe życie poprzez wskazanie na ciągły rozwój
wiedzy z zakresu omawianych zagadnień.
01, 03 - ocena wiedzy i umiejętności wykazanych na 2 kolokwiach w ciągu semestru z zakresu ww. zagadnień.
02 – ocena wstępnych indywidualnych inwentaryzacji pomiarowo-rysunkowych zabytkowych obiektów stolarki
architektonicznej wykonywanych przez studentów
Efekty kształcenia18):
Sposób weryfikacji efektów
kształcenia19):
Forma dokumentacji osiągniętych
efektów kształcenia 20):
Elementy i wagi mające wpływ na ocenę
końcową21):
Miejsce realizacji zajęć22):
2 kolokwia oraz wstępna inwentaryzacja wybranego obiektu zabytkowej stolarki, imienne karty oceny studenta
średnia ocena z 2 kolokwiów 50%, ocena za wstępną inwentaryzacja wybranego obiektu zabytkowej stolarki
50%
zajęcia w terenie, sale dydaktyczne ZKiTWzD
23)
Literatura podstawowa i uzupełniająca :
1. Kopkowicz F., 1948: Ciesiołka wiejska i małomiasteczkowa. Trzaska, Evert i Michalski, Warszawa.
2. Mączeński Z., 1953: Poradnik budowlany dla architektów. Warszawa.
3. Piaścik F. (red.), 1950: Cieśla, stolarz, dekarz. Poradnik dla rzemieślników wiejskich. PWT, Warszawa.
4. Raczyński J., 1930: Przyczynki do historii ciesielskich konstrukcji dachowych w Polsce. Studia do dziejów sztuki w Polsce, Warszawa.
5. Tajchman J., 1989: Stropy drewniane w Polsce. Warszawa.
6. Tajchman J., 1990: Stolarka drewniana w Polsce - rozwój i problematyka konserwatorska. Warszawa.
7. Tajchman J., 1993: Stolarka okienna - Słownik terminologiczny architektury. Warszawa.
8. Tajchman J., 2005: Kozioł wiązarowy czy wiązar pełny? Propozycja systematyki ciesielskich konstrukcji dachowych.
9. Żenczykowski W., 1956: Budownictwo ogólne, t. 3. Budownictwo i Architektura.
UWAGI24):
W ramach zajęć wykorzystywane są liczne pomoce dydaktyczne w postaci:
- eksponatów wybranych obiektów omawianych na wykładach i ćwiczeniach,
- próbek materiałów stosowanych w oknach, drzwiach, podłogach, boazeriach i schodach,
- prezentacji multimedialnych dotyczących zagadnień omawianych na wykładach i ćwiczeniach
Wykłady odbywają się co tydzień w cyklu dwugodzinnym. Zajęcia ćwiczeniowe odbywają się co tydzień w cyklu trzygodzinnym.
Godziny kontaktowe to: 75 godzin zajęć i ok. 5 godzin konsultacji.
Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot25) :
Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych efektów
kształcenia18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS2:
112 (82+30) h
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademicki
4,0 ECTS
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne,
projektowe, itp.:
2,0 ECTS
Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu 26)
Nr /symbol
efektu
01
02
03
Wymienione w wierszu efekty kształcenia:
Opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu historii konstrukcji drewnianych i stolarki
architektonicznej poczynając od dawnej obróbki drewna, połączeń ciesielskich
stosowanych w budownictwie drewnianym. Zapoznanie się z konstrukcjami zabytkowych
okien, drzwi, ścian drewnianych, więźb.
Zdobycie podstawowych umiejętności wykonywania inwentaryzacji pomiarowo-rysunkowej
zabytkowych obiektów stolarki architektonicznej.
Wyrobienie przekonania o potrzebie uczenia się przez całe życie poprzez wskazanie na
ciągły rozwój wiedzy z zakresu omawianych zagadnień.
Odniesienie do efektów dla programu
kształcenia na kierunku
KDTM_W12, KTDI_U01, KTDI_U15
KTDI_U15, KTDI_U16
KDTM_K07

Podobne dokumenty