Hyper-V - Home.pl

Transkrypt

Hyper-V - Home.pl
Hyper-V
(Przekierowano z Microsoft Hyper-V)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Hyper-V
hypervisor
Producent
Microsoft
Platforma
sprzętowa
Windows Server 2008,
R2, Hyper-V Server
2008, R2, Hyper-V
Server 2012, Windows
Server 2012, Windows
8 Pro i wyższe
System
operacyjny
Windows
Aktualna
wersja
stabilna
3.0
Licencja
komercyjna
Hyper-V Server 2012
Hyper-V (nazwa kodowa Viridian[1]) – oprogramowanie stosowane do wirtualizacji
fizycznych maszyn, komputerów. Dzięki niemu można uruchamiać różne systemy operacyjne
bez konieczności fizycznej ingerencji w już zainstalowany system operacyjny, na jednej
fizycznej maszynie bez konieczności dzielenia dysku na partycje. Wirtualny komputer ma
własny, wirtualny sprzęt komputerowy i BIOS. Nazywa się go maszyną wirtualną.
Narzędzie to dostępne jest jako zewnętrzny program doinstalowywany do Windows Server
2008, jako właściwość (feature) w Windows Server 2008 R2, Windows Server 2012 i
Windows 8 Pro lub wyższej wersji albo jako oddzielny produkt Hyper-V Server. Pozwala on
na instalowanie w wirtualnej maszynie systemów x86 i x64 z rodziny Windows, ale też SUSE
Linux Enterprise od wersji 10.3 i Red Hat Linux Enterprise od wersji 5.2.
Spis treści
•
•
•
•
1 Sposób działania
2 Zmiany w wersji 2.0
3 Przypisy
4 Linki zewnętrzne
Sposób działania
Hyper-V składa się z jednej partycji nadrzędnej, która jest zasadniczo maszyną wirtualną
mającą specjalny lub uprzywilejowany dostęp. Jest to jedyna maszyna wirtualna z
bezpośrednim dostępem do zasobów sprzętowych. Wszystkie pozostałe maszyny wirtualne,
znane jako partycje Goście, przechodzą przez partycję nadrzędną, aby uzyskać dostęp do
urządzenia.
Partycja nadrzędna jest właścicielem klawiatury, myszy, ekranu i innych urządzeń
dołączonych do serwera hosta. Nie ma ona bezpośredniej kontroli nad zegarami i
kontrolerami przerwań, które wykorzystuje hyperwizor.
Partycja nadrzędna zawiera dostawcę WMI, aby ułatwić zarządzanie wszystkimi aspektami
wirtualizowanego środowiska, jak również wirtualizowanego stosu (Virtualization Stack),
który w imieniu podrzędnych partycji wykonuje zadania związane ze sprzętem. Ponadto
wszelkie sterowniki IHV (Independent Hardware Vendor) potrzebne do sprzętu systemu hosta
są zawarte w partycji nadrzędnej, a ewentualne sterowniki utworzone dla edycji Windows
Server 2008 x64 będą także działać w partycji nadrzędnej[2].
Zmiany w wersji 2.0
Od wersji 2.0 Hyper-V dodano funkcjonalności[3]:
•
•
•
•
•
•
Live Migration – Pozwala na bezprzerwowe przenoszenie maszyn wirtualnych z
jednego hosta na drugi, bez wpływu na pracę działających aplikacji (warunkiem jest,
aby oba hosty miały procesory tego samego producenta),
Clustered Shared Volumes (CSV). Dostarcza ona wszystkim serwerom klastra
niezawodnościowego pojedynczą, spójną przestrzeń nazw – wszystkie serwery
Windows Server 2008 R2 "widzą" ten sam wolumen na pamięci masowej,
obsługa różnych rodzajów pamięci masowej, zarówno typu DAS (podłączane przez
złącza typu: SATA, eSATA, PATA, SAS, SCSI, USB oraz Firewire), jak i SAN
(podłączane przez iSCSI, Fibre Channel, SAS),
Obsługa ramek typu Jumbo Frames w sieciach wirtualnych oraz dla systemów
wirtualnych dołączonych do interfejsów fizycznych,
Virtual Machine Queues (VMQ) – umożliwia fizycznym kartom sieciowym tworzenie
kolejki dla każdej wirtualnej maszyny działającej na hoście, pozwalając, aby pakiety
zostały przekazane bezpośrednio z hypervisora do maszyny wirtualnej,
Core Parking – Pozwala zmniejszyć zużycie energii pobieranej przez wielordzeniowe
procesory poprzez skonsolidowanie przetwarzania danych na mniejszej liczbie rdzeni
oraz wyłączanie zbędnych rdzeni.