zło złotogłów złoty (waluta) złowieszczy/ złowrogi/ złowróżbny
Transkrypt
zło złotogłów złoty (waluta) złowieszczy/ złowrogi/ złowróżbny
zło znamię zło złożone liczebniki porządkowe Formy deklinacyjne tego rzeczownika: Dlpoj zła, C, Msclpoj złu, Blpoj zło, Nlpoj złem, Wlpoj zło!, M, Blmn zła, Dlmn zeł, Clmn złom, Nlmn złami, Msclmn złach, Wlmn zła! Uwaga! Rzeczownik w liczbie mnogiej bardzo rzadko używany. Odmiana złożonych liczebników porządkowych jest niezbędna w budowaniu poprawnych wyrażeń z datami. Złożone liczebniki porządkowe odmieniamy według deklinacji przymiotnikowej, w zrośniętych liczebnikach porządkowych od jedenastego do dziewiętnastego odmieniamy tylko człon -naście: • w r.m. i r.n.: D, Blpoj jedenastego, Clpoj jedenastemu, N, Msclpoj jedenastym, W lpoj jedenasty!; • w r.ż.: D, C, Msclpoj jedenastej, B, Nlpoj jedenastą, Wlpoj jedenasta!; • w lmn w r.mos.: Mlmn jedenaści, D, Blmn jedenastych, Clmn, jedenastym, Nlmn jedenastymi, Msclmn jedenastych, Wlmn jedenaści!; • w lmn w r.nmos.: Mlmn jedenaste, D, Msclmn jedenastych, Clmn jedenastym, Blmn jedenaste, Nlmn jedenastymi, Wlmn jedenaste! Uwaga! Wymawiajmy starannie [jedenasty, jedenasta], nie [jedynasty, jedynasta]! W liczebnikach porządkowych powyżej dwudziestego odmieniamy oba człony: Mieszkam na dwudziestym pierwszym piętrze; Wybrałam dwudziestą czwartą pozycję z przedstawionej mi listy; Byłyśmy czterdzieste piąte na mecie. W wielowyrazowych liczebnikach porządkowych odmieniamy dwa ostatnie człony: Dla tysiąc trzysta dwudziestej drugiej osoby nie było już miejsca na widowni; Z tysiąc sto czterdziestym piątym klientem nie sposób już grzecznie rozmawiać; Byli tysiąc sto dwunaści w kolejce. Niepoprawne jest zastępowanie liczebników porządkowych dziwacznymi hybrydami liczb i końcówek fleksyjnych, poprawny skrót liczebnika porządkowego to liczba arabska z kropką: Zajął 24-tą lokatę w Maratonie Warszawskim/ Zajął 24. lokatę w Maratonie Warszawskim; Świętowała 45-te urodziny/ Świętowała 45. urodziny. Bez kropek zapisujemy pełne godziny (Spotkamy się o 11 pod kościołem) i dzień miesiąca, jeśli pada po nim pełna nazwa miesiąca: 25 maja obchodzimy rocznicę ślubu. złotogłów Odmiana tego rzeczownika r.m. nie należy do najłatwiejszych, dlatego przypominamy: Dlpoj złotogłowia/ złotogłowiu/ złotogłowu, Clpoj złotogłowiowi/ złotogłowowi, Blpoj złotogłów, Nlpoj złotogłowiem, Msclpoj złotogłowiu, Wlpoj złotogłowiu!, M, Blmn złotogłowie/ złotogłowy, Dlmn złotogłowi/ złotogłowów, Clmn złotogłowiom, Nlmn złotogłowiami, Msclmn złotogłowiach, Wlmn złotogłowie!/ złotogłowy! złoty (waluta) i Choć wyraz ten jako nazwa polskiej waluty pełni funkcję rzeczownika, odmienia się wg paradygmatu przymiotnikowego (w r.m.). Zatem: Dlpoj złotego, Clpoj złotemu, Blpoj złoty, N, Msclpoj złotym, Wlpoj złoty!, M, Blmn złote, D, Msclmn złotych, Clmn złotym, Nlmn złotymi, Wlmn złote! złowieszczy/ złowrogi/ złowróżbny Trzy przymiotniki złożone – częścią każdego z nich jest wyraz zły, właściwie nie różnią się znaczeniem: •złowieszczy – wyraz powstał w wyniku złożenia zły + wieścić, oznacza: zapowiadający coś złego: Wszędzie panowała cisza i tylko ptaki wydawały złowieszcze odgłosy; •złowrogi – wyraz jest złożeniem dwóch przymiotników: zły + wrogi, oznacza: 1. zapowiadający nieszczęście: Złowrogi wiatr; 2. nieprzyjazny, groźny: Lew wydawał złowrogie pomruki; •złowróżbny – przymiotnik powstał w wyniku połączenia wyrazów zły + wróżyć, to in. złowieszczy: Ta cisza wydaje mi się złowróżbna. 218 gramatyka ! Wyrazy złożone to słowa, które powstały z połączenia dwóch lub nawet kilku wyrazów, mają więc co najmniej dwie podstawy słowotwórcze. W zależności od siły zespolenia ich elementów i typu odmiany wyróżniamy: • zrosty: wodzirej <= wodzi + rej; widzimisię <= widzi + mi + się; dusigrosz <= dusi + grosz; zrosty mają najściślej zespolone („zrośnięte”) elementy, podstawy słowotwórcze to pełne słowa, niepołączone żadnym wrostkiem (interfiksem); zrosty odmieniają się jak jeden wyraz (dusigrosz: D, Blpoj dusigrosza, Clpoj dusigroszowi, Nlpoj dusigroszem, Msclpoj dusigroszu, Wlpoj dusigroszu!, Mlmn dusigrosze D, Blmn dusigroszów itd.; uwaga! wśród zrostów są wyjątki, które odmieniają się inaczej – takie wyrazy, które zawierają rzeczownik odmiana pisownia styl Por. też → rola: odegrać rolę/ spełnić rolę;→ waga; → kontaminacja. znać → umieć, wiedzieć, znać znajdować, znajdywać, znaleźć Forma niedokonana tej pary aspektowej może mieć dwie, równie poprawne, postacie bezokolicznika: znajdować i znajdywać (ta druga rzadsza). Czasowniki te mają różną odmianę tylko w czasie przeszłym. Postać dokonana bezokolicznika jest za to jedna – znaleźć. zmiąć znaki przestankowe/ znaki przystankowe Przede wszystkim należy uważać z formą bezokolicznika – zbyt często zdarza się słyszeć niepoprawne zmnąć a. zmniąć. Odmiana w czasie przyszłym: ja zemnę, ty zemniesz, on, ona, ono zemnie, my zemniemy, wy zemniecie, oni, one zemną. 2 os. lpoj trybu rozkazującego: zemnij! Odmiana w czasie przeszłym: ja zmiąłem/ zmięłam, ty zmiąłeś/ zmięłaś, on zmiął, ona zmięła, ono zmięło, my zmięliśmy/ zmięłyśmy, wy zmięliście/ zmięłyście, oni zmięli, one zmięły. Poprawna nazwa przecinka, kropki, dwukropka, wykrzyknika, pytajnika itd. to znaki przestankowe (znaczy to bowiem, że na chwilę przestajemy mówić, robimy przerwę, nabieramy oddech), nie zaś: znaki przystankowe (nikt nie musi przystawać mówiąc, bo nie każdy komunikat jest wygłaszany w chodzie – tak dyskutowali tylko starożytni perypatetycy, czyli uczniowie Arystotelesa, którzy wygłaszali wykłady i toczyli spory w trakcie przechadzek). zmierzch złożone struktury słowotwórcze (wyrazy złożone) kultura języka z przymiotnikiem i: 1. wymagają odmiany obu członów (Krasnystaw, Białystok: Dlpoj Białegostoku, Krasnegostawu itd.; pełna odmiana zob. → Białystok; → Krasnystaw); 2. mają dwie równie poprawne odmiany (Wielkanoc, rzeczpospolita: D, C, Msclpoj Wielkiejnocy/ Wielkanocy, rzeczypospolitej/ rzeczpospolitej itd.; pełna odmiana zob. → rzeczpospolita); • złożenia: zlewozmywak <= zlew + o + zmywak; samolot <= sam + o + lot; złożenia powstają przez połączenie dwóch wyrazów (a.: tematów wyrazów) za pomocą wrostka (interfiksu) o; złożenia odmieniają się jak jeden wyraz (samolot: Dlpoj samolotu, Clpoj samolotowi, Blpoj samolot, Nlpoj samolotem, Msclpoj samolocie, Wlpoj samolocie! itd.); • zestawienia: panna młoda, złota rączka, Boże Narodzenie; zestawienia to wyrazy złożone, których człony zapisujemy rozdzielnie, ale znaczenie zestawienia wynika dopiero z połączenia dwóch wyrazów, nie jest tylko sumą znaczeń poszczególnych elementów; w zestawieniach nie można zmieniać szyku ani rozbijać ich, dodając jakieś słowo, ponieważ zmieni się wtedy ich znaczenie: bardzo młoda panna to po prostu bardzo młoda dziewczyna, a przecież panna młoda wcale nie musi być młoda; rączka złota to rączka (np. u mebli) wykonana ze złota a. w kolorze złotym, a złota rączka to ktoś, kto ma talent np. do prac remontowych, a nie: ten, kto ma ręce ze złota bądź w złotym kolorze. Uwaga! Jeśli zestawienie tworzą dwa równorzędne znaczeniowo człony zapiszemy je z łącznikiem: herod-baba; Bielsko-Biała. użycie [zm’ieszch]/ [zm’iechsz] Uwaga na wygłos tego rzeczownika! Przestawianie w nim spółgłosek to błąd. znaczenie Najczęstsze błędy frazeologiczne popełniane w połączeniach tego wyrazu: •w pełnym tego słowa znaczeniu/ w całym tego słowa znaczeniu – to in.: w dosłownym sensie, w dokładnym znaczeniu danego słowa: To hrabia w całym tego słowa znaczeniu; •odgrywać znaczenie/ mieć znaczenie – czyli być ważnym: Ta sprawa ma dla nas znaczenie; •przywiązywać do czegoś znaczenie/ przypisywać czemuś znaczenie – to in. uważać coś za istotne: Przypisujesz temu takie znaczenie, jakby to było jakąś wartością. wymowa związki wyrazowe znaczenie słowa znamię → tabela wybranych grup deklinacyjnych (rzeczowniki zakończone na -ę, w Dlpoj -enia) słowo dopuszczalne w ogr. zakresie 219