ANALIZA WPŁYWU MIKROSTRUKTURY NA ODPORNOŚĆ
Transkrypt
ANALIZA WPŁYWU MIKROSTRUKTURY NA ODPORNOŚĆ
Anna ZIĘTY, Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej, Politechnika Wrocławska, Wrocław Marzena LACHOWICZ, Katedra Materiałoznawstwa, Wytrzymałości i Spawalnictwa, Politechnika Wrocławska, Wrocław ANALIZA WPŁYWU MIKROSTRUKTURY NA ODPORNOŚĆ KOROZYJNĄ STOPU TYTANU Ti6Al7Nb THE ANALYSIS OF THE EFFECT OF MICROSTRUCTURE ON THE CORROSION RESISTANCE OF TITANIUM ALLOY Ti6Al7Nb Słowa kluczowe: stopy tytanu, Ti6Al7Nb, obróbka cieplna, mikrostruktura 1.WSTĘP Stopy tytanu są obecnie najbardziej popularnymi biomateriałami, które charakteryzują się nie tylko bardzo dobrymi właściwościami mechanicznymi, ale i – co najważniejsze pod względem medycznego zastosowania – wysoką odpornością korozyjną w środowisku płynów ustrojowych. Już dziś wiadomo, że mimo dużego zainteresowania stopem tytanu Ti6Al4V, jego produkty korozji są toksyczne dla pacjenta. Stąd pojawiają się badania nad nowymi stopami tytanu, których skład chemiczny pozwala na wyeliminowanie toksycznego pierwiastka, jakim jest wanad, zastępując go obojętnym, np.: niobem czy tantalem. To natomiast wiąże się z przygotowaniem odpowiedniego procesu obróbki cieplnej, bądź plastycznej materiału. Okazuje się bowiem, że skład chemiczny oraz cechy mikrostruktury otrzymane podczas procesów termo-mechanicznych determinują zachowanie się gotowego stopu tytanu w agresywnym środowisku [1, 2, 5]. Stopy tytanu, takie jak Ti6Al4V, czy analizowany Ti6Al7Nb należą do stopów o strukturze dwufazowej α+β. Kształtowanie ich mikrostruktury wynika ze specyficznych cech fizycznych tytanu, ale i z warunków odkształcania na gorąco oraz obróbki cieplnej [1]. M.V. Popa z zespołem [2] zwracają szczególną uwagę na charakterystyczne zmiany w mikrostrukturze przy odkształceniach plastycznych stopu Ti6Al7Nb. Występują one nie tylko w przypadku koloni płytek α+β, ale i w samej pierwotnej fazie β. W zależności od zastosowanej przeróbki plastycznej, można uzyskać strukturę o odmiennym charakterze. Przykładowo stop charakteryzuje się strukturą Widmanstättena, jeśli obróbkę plastyczną przeprowadza się w zakresie fazy β, a strukturę ziarnistą, gdy deformacja dotyczy obszaru występowania fazy α+β. Jak się okazało, ta druga faza jest również wrażliwa na obróbkę cieplną, m.in. starzenie. Dodatkowo stwierdzono [3], że z punktu widzenia przeróbki plastycznej na gorąco najkorzystniejszy zakres temperatur to 850-950°C przy szybkości odkształcania 0.01-0.1 s-1. Udowodniono, że w tym zakresie temperatur zachodzi dynamiczna rekrystalizacja fazy α. W pracy przeanalizowano istniejącą literaturę pod kątem wpływu mikrostruktury stopu tytanu Ti6Al7Nb na jego odporność korozyjną w symulowanych płynach ustrojowych. Jej różnorodność związana jest ze sposobem przetwarzania stopu, co również stało się obiektem analizy i obserwacji. 2. WPŁYW MIKROSTRUKTURY STOPU Ti6Al7Nb NA ODPRONOŚĆ KOROZYJNĄ XI Konferencja Naukowa Majówka Młodych Biomechaników im. prof. Dagmary Tejszerskiej s. 144 W pracy B. Raja i innych [1] stop Ti6Al7Nb poddany został różnym obróbkom cieplnym w celu utworzenia różnych mikrostruktur (inne temperatury wygrzewania, inne warunki chłodzenia: woda, powietrze, chłodzenie w piecu). Próbki, na których dokonano dodatkowego zabiegu starzenia wykazały najlepszą odporność na korozję. Ponadto zostało potwierdzone [2, 4], że proces starzenia jest bardziej skuteczny dla materiałów mających równoosiową strukturę niż strukturę Widmanstättena, która może doprowadzić do powstania korozji wżerowej. Autorzy pracy [2] badali zachowanie się stopu tytanu Ti6Al7Nb w roztworze Ringera o zmiennym pH. Doświadczenie porównywało stop w stanie dostarczenia z próbkami, które poddano dodatkowym procesom obróbki cieplnej i plastycznej. Charakteryzowały się one różnymi właściwościami strukturalnymi, m.in. struktura o niewielkim stopniu cech struktury Widmanstättena, o strukturze odkształconej plastycznie z zainicjowanym procesem rekrystalizacji i o gruboziarnistej strukturze. Wykazano, że na wszystkich próbkach, niezależnie od warunków obróbki cieplnej spontanicznie tworzy się warstwa tlenkowa. W porównaniu do badań na stopie Ti6Al7Nb w stanie dostawy, w pozostałych przypadkach, zaobserwowano również zdecydowane zmniejszenie szybkości korozji i ilości uwalnianych jonów do roztworu Ringera. Jeszcze w inny sposób do podobnych badań podszedł Cai i inni [5]. W pracy została przeanalizowana odporność korozyjną stopu Ti6Al7Nb w stanie lanym w środowisku sztucznej śliny. Autorzy wykazali, że powierzchnia piaskowana bez wstępnej pierwotnej warstwy tlenkowej jest mniej odporna na korozję niż podłoże polerowane, bądź piaskowane z warstwą tlenkową. Samo piaskowanie prowadzi do powstania niestabilnej, bardzo cienkiej warstwy. 3. PODSUMOWANIE Właściwości wytrzymałościowe, jak i właściwości fizykochemiczne, takie jak odporność korozyjna stopu Ti6Al7Nb, zależą szczególnie od udziału i morfologii poszczególnych faz mikrostruktury. Wiąże się to również ze składem chemicznym stopu i odpowiednio dobraną zawartością poszczególnych pierwiastków. Cechy te ulegają dużej zmianie, szczególnie po nagrzaniu do temperatury początku przemiany fazowej α+β↔β i wyższej. Stąd prawidłowy dobór warunków obróbki cieplnej i przeróbki plastycznej, a co za tym idzie odpowiednie kształtowanie mikrostruktury stopu Ti6Al7Nb istotnie wpływa na jego odporność w środowisku agresywnym [1, 2, 3, 5]. LITERATURA [1] L. Thair, U. Kamachi Mudali, R.Asokamani, Baldev Raj, Influence of microstructural on corrosion behaviour of thermally aged Ti-6Al-7Nb alloy, Materials and Corrosion, 55, no. 5, 2004, s. 258265 [2] M.V.Popa, D. Raducanu, E. Vasilescu*, P. Drob, D. Cojocaru, C. Vasilescu, S. Ivanescu, J. C. Mirza Rosca, Mechanical and corrosion behaviour of a Ti-Al-Nb alloy after deformation at elevated temperatures, Materials and Corrosion, 59, no. 12, 2008, s. 919-928 [3] W.F. Cui, Z.Jin, A.H. Guo, L. Zhou, High temperature deformation behavior of α+β-type biomedical titanium alloy Ti–6Al–7Nb, Materials Science and Engineering A, 499, 2009, s. 252– 256 [4] Mohsin T. Mohammed, Zahid A. Khan, Arshad N. Siddiquee, Corrosion in Biomedical Grade Titanium Based, Materials: A Review, Indian journal of applied research, Vol.3, 2013, s. 206-210 [5] Zhuo Cai, Ty Shafer, Ikuya Watanabe, Martha E. Nunn, Toru Okabe, Electrochemical characterization of cast titanium alloys, Biomaterials 24, 2003, s. 213–218