Specyfikacja wentylacja

SPECYFIKACJA TECHNICZNA
WYKONANIA I ODBIORU
ROBÓT BUDOWLANYCH
INSTALACJA WENTYLACJI MECHANICZNEJ
I KLIMATYZACJI W POMIESZCZENIU
KLIMATYZATORNI DLA STUDIA MUZYCZNEGO
RADIA LUBLIN S.A.
OPRACOWAŁ:
MGR INś. ROBERT MALIK
1
1. Część ogólna.
1.1. Nazwa zamówienia
Wykonanie instalacji wentylacji mechanicznej i klimatyzacji w pomieszczeniu
klimatyzatorni dla studia muzycznego Radia Lublin S.A., Regionalna Rozgłośnia w
Lublinie, ul. Obrońców Pokoju 2, 20-030 Lublin.
1.2. Przedmiot i zakres robót budowlanych
Przedmiotem
robót
budowlanych
jest
wykonanie
instalacji
wentylacji
mechanicznej i klimatyzacji w pomieszczeniu klimatyzatorni dla studia muzycznego
Radia Lublin S.A., Regionalna Rozgłośnia w Lublinie, ul. Obrońców Pokoju 2, 20-030
Lublin.
W zakresie robót do wykonania wchodzą:
1. DemontaŜ istniejącej centrali nawiewno-wyciągowej oraz kanałów w obrębie
klimatyzatorni.
2. MontaŜ centrali wentylacyjnej nawiewno-wyciągowej.
3. MontaŜ wentylacyjnej instalacji kanałowej.
4. MontaŜ agregatów chłodniczych.
5. MontaŜ instalacji chłodniczej.
6. Próby ciśnieniowe wykonanych instalacji.
7. MontaŜ izolacji rurociągów.
8. Towarzyszące roboty konstrukcyjno-budowlane.
9. Uruchomienie i regulacja układu wentylacji i klimatyzacji.
1.3. Prace towarzyszące i roboty tymczasowe
W przedmiocie zamówienia przewiduje się, jako prace towarzyszące, roboty
konstrukcyjno-budowlane związane z
wykonaniem fundamentu pod agregat
chłodniczy oraz roboty remontowe w obrębie klimatyzatorni. Nie przewiduje się robót
tymczasowych.
1.4. Informacje o terenie budowy
Terenem budowy będzie Budynek Radia Lublin S.A., Regionalna Rozgłośnia
w Lublinie, ul. Obrońców Pokoju 2, 20-030 Lublin. Na terenie przyległym do budynku
istnieje moŜliwość składowania materiałów o duŜych gabarytach. Kanały, urządzenia,
narzędzia do pracy mogą być składowane w pomieszczeniach zamkniętych,
udostępnionych wykonawcy na czas prowadzonych robót. Inwestor udostępni
wykonawcy pomieszczenia przeznaczone na szatnie i na cele socjalne dla
pracowników. W istniejącym budynku moŜna korzystać z łazienek i WC.
2
MoŜliwość wykonywania prac w pomieszczeniach naleŜy kaŜdorazowo
uzgadniać z osobami odpowiedzialnymi za poszczególne pomieszczenia. Wskazane
jest aby Inwestor opróŜniał kolejno pomieszczenia z materiałów, które mogą ulec
zniszczeniu podczas wykonywania prac.
1.5. Roboty objęte zamówieniem mają następujące kody wg. Wspólnego
Słownika Zamówień
45331200-8
Instalowanie urządzeń wentylacyjnych i klimatyzacyjnych
1.6. Określenia podstawowe i definicje
W
dokumentacji
projektowej
nie
występują
określenia
wymagające
zdefiniowania, gdyŜ ich określenia moŜna znaleźć w literaturze fachowej.
2. Wymagania
dotyczące
materiałów
budowlanych
w
instalacji
wentylacyjnej
Przy wykonywaniu robót budowlanych naleŜy zgodnie z ustawą „Prawo
budowlane” stosować wyroby budowlane, które zostały dopuszczone do obrotu
i powszechnego lub jednostkowego stosowania w budownictwie.
Wyrobami
dopuszczonymi
do
obrotu
i
powszechnego
stosowania
w budownictwie są właściwie oznaczone:
•
wyroby budowlane, dla których wydano certyfikat na znak bezpieczeństwa;
•
wyroby budowlane, dla których dokonano oceny zgodności i wydano certyfikat
zgodności lub deklarację zgodności z PN lub aprobatą techniczną;
•
wyroby budowlane umieszczone w wykazie wyrobów nie mających istotnego
wpływu na spełnienie wymagań podstawowych oraz wyrobów wytwarzanych
i stosowanych wg tradycyjnie uznanych zasad sztuki budowlanej;
•
wyroby budowlane oznaczone znakiem CE, dla których zgodnie z odrębnymi
przepisami dokonano oceny zgodności ze zharmonizowaną normą europejską
wprowadzoną do zbioru PN, z europejską aprobatą techniczną lub krajową
specyfikacją techniczną państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Dopuszczone do jednostkowego stosowania w obiekcie budowlanym są
wyroby
budowlane
wykonane
wg
indywidualnej
dokumentacji
technicznej
sporządzonej przez projektanta obiektu, dla których dostawca wydał oświadczenie
wskazujące, Ŝe zapewniono zgodność wyrobu z tą dokumentacją oraz przepisami
i obowiązującymi normami.
3
Materiały o duŜych gabarytach jak kanały wentylacyjne powinny być
przechowywane pod zadaszeniem w miejscu do tego celu wyznaczonym. Armatura
i urządzenia wentylacyjne powinny być składowane w pomieszczeniach suchych,
w opakowaniach fabrycznych.
3. Wymagania dotyczące sprzętu
Do wykonania zamówienia wykonawca powinien posiadać narzędzia i sprzęt
typowy dla wyposaŜenia montera instalacji wentylacyjnych, a w szczególności:
urządzenia do obróbek blacharskich, wiertarki, młoty wiercąco-kujące, pilarki do
metalu, sprzęt spawalniczy do spawania gazowego i elektrycznego, gwintownice
ręczne i mechaniczne.
Pracownicy powinny być wyposaŜeni w sprzęt ochrony osobistej: kaski,
odpowiednie obuwie, okulary ochronne, estetyczne i czyste ubranie ochronne.
4. Wymagania dotyczące środków transportu
Na budowie nie będzie uŜywany transport kołowy do podstawowych robót
instalacyjnych, gdyŜ materiały przenoszone będą ręcznie. Transport kołowy będzie
uŜywany jedynie do dowozu materiałów na plac budowy z hurtowni lub od
producenta. Wykonawca moŜe się tutaj posiłkować specjalistycznym transportem
będącym w dyspozycji dostawcy. Wykonawca powinien posiadać samochód
dostawczy do przewozu materiałów i urządzeń.
5. Wymagania dotyczące wykonania robót
5.1. Wymagania ogólne
5.1.1. Instalacja powinna zapewniać moŜliwość spełnienia podstawowych wymagań
dotyczących BHP w szczególności:
•
Bezpieczeństwa konstrukcji;
•
Bezpieczeństwa poŜarowego;
•
Bezpieczeństwa uŜytkowania;
•
Odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska;
•
Ochrony przed hałasem i drganiami.
5.1.2 Instalacja powinna być wykonana zgodnie z projektem budowlanym, a takŜe
zgodnie z zasadami wiedzy technicznej.
4
5.1.3 Urządzenia
powinny
spełniać
wymagania
międzynarodowych
norm
i certyfikatów (CE, ISO9001, EUROVENT, TǕV).
5.1.4 Instalacja powinna być wykonana przy wzięciu pod uwagę przewidywanego
czasu uŜytkowania w sposób umoŜliwiający zapewnienie jej prawidłowego
uŜytkowania w zakresie ogrzewania i wentylacji.
5.2. Opis instalacji
Instalacja klimatyzacji „Studia Muzycznego” obsługiwana będzie poprzez
centralę klimatyzacyjną. Przyjęto centralę w wykonaniu wewnętrznym, o wydajności
10000 m3/h i spręŜu dyspozycyjnym 600 Pa dla nawiewu oraz 400 Pa dla wywiewu.
Centrala wyposaŜona będzie w wymiennik obrotowy, komorę mieszania, chłodnicę,
która w okresach przejściowych moŜe dogrzewać powietrze wentylacyjne, oraz
nagrzewnicę wodną i tłumiki szumów. Szczegółowe dane techniczne dotyczące
centrali klimatyzacyjnej dołączono do dokumentacji projektowej.
NawilŜanie powietrza
wentylacyjnego realizowane będzie za pomocą
nawilŜacza parowego. Lanca nawilŜacza zabudowana będzie w komorze nawilŜania
centrali klimatyzacyjnej.
Instalację klimatyzacyjną w obrębie pomieszczenia klimatyzatorni naleŜy
wykonać z kanałów prostokątnych typu A/I ocynkowanych i połączyć z istniejącymi
kanałami nawiewu, wywiewu, czerpni oraz wyrzutni. Wszystkie kanały projektowane,
w obrębie pomieszczenia klimatyzatorni, naleŜy zabezpieczyć izolacją termiczną
samoprzylepną z wełny mineralnej o grubości 40 mm, z zewnętrzną powierzchnią
zabezpieczającą z foli aluminiowej.
Sterowanie pracą centrali umoŜliwi automatyka dostarczona przez producenta
centrali. Przewidziano realizację automatycznej regulacji wydajności, temperatury,
oraz wilgotności względnej. Regulacja temperatury odbywać się będzie za pomocą
regulatora z czujnikiem kanałowym wbudowanym w kanał wywiewny lub termostatem
pomieszczeniowym.
Utrzymanie temperatury odbywać się będzie poprzez grzanie lub chłodzenie
powietrza
nawiewanego,
mieszającego
realizowanie
montowanego
technologicznego
lub
przy
na
za
pomocą
przewodzie
zaworu
powrotnym
chłodzeniu – ilością
trójdrogowego
instalacji
przepływającego
ciepła
czynnika
chłodniczego. System nawiewno – wywiewny wyposaŜony będzie w kasetę zdalnego
sterowania
zlokalizowaną
w
pomieszczeniu
obsługiwanym
z
moŜliwością
nastawienia Ŝądanej temperatury i sygnalizacją awarii w układzie.
5
Całość automatyki i sterowania realizowana będzie za pomocą szafy
sterowniczej zlokalizowanej w klimatyzatorni.
Ponadto przewidziano następujące zabezpieczenia pracy centrali:
•
czujniki przeciwzamroŜeniowe, które poniŜej zawartości zadanej wyłączają
wentylator, a przy zaniku napięcia spręŜyna powrotna powoduje zamknięcie
przepustnicy,
•
sygnalizację zabrudzenia filtrów,
•
sygnalizację zerwania paska klinowego,
•
sygnalizację przegrzania silnika i jego wyłączenie.
Dla zasilenia w chłód i ciepło centrali klimatyzacyjnej przewidziano dwa
agregaty skraplające o mocy chłodniczej 45 kW i mocy cieplnej 50 kW kaŜdy. Będą
to agregaty inwerterowe z pompą ciepła, wyposaŜone w wymiennik ciepła, skraplacz,
układ spręŜarkowy inwerterowy, wentylator, oraz pełną automatykę. Agregaty
skraplające zlokalizowane zostaną na fundamencie betonowym na poziomie terenu
na zewnątrz budynku. Zastosowany czynnik chłodniczy to R410A. W centrali
zainstalowana będzie chłodnica dwusekcyjna (nagrzewnica) przystosowana do pracy
z czynnikiem chłodniczym R410A. W trybie pracy chłodzenia, chłodnica w centrali
pracuje jako parownik z zaworem rozpręŜnym. W trybie pracy grzania (w okresach
przejściowych), chłodnica w centrali pracuje jako skraplacz z otwartym w pełni
zaworem rozpręŜnym. W agregacie skraplającym w tym wypadku następuje
odwrócenie obiegu czynnika.
5.3. Wykonanie kanałowej instalacji wentylacyjnej.
Powierzchnie przewodów wentylacyjnych powinny być gładkie, bez załamań
i wgnieceń. Materiał powinien być jednorodny, bez wŜerów, wad walcowniczych itp.
Powierzchnie pokryć ochronnych nie powinny mieć ubytków, pęknięć i tym
podobnych wad.
Przewody wentylacyjne naleŜy mocować za pomocą specjalnych obejm
montowanych do stropu lub ściany danej kondygnacji. Przejścia przewodów przez
przegrody pionowe i poziome naleŜy wykonać w otworach, których wymiary będą
o 50 ÷ 100 mm większe od wymiarów zewnętrznych przewodów.
Wymiary
przewodów
o
przekroju
prostokątnym
i
kołowym
powinny
odpowiadać wymaganiom norm PN-EN 1505 i PN-EN 1506.
Szczelność przewodów wentylacyjnych powinna odpowiadać wymaganiom
normy PN-B-76001.
6
Wykonanie przewodów prostych i kształtek z blachy powinno odpowiadać
wymaganiom normy PN-B-03434.
Połączenia przewodów wentylacyjnych z blachy powinny odpowiadać
wymaganiom normy PN-B-76002.
Roboty oraz odbiór instalacji naleŜy dokonać zgodnie z WTWiO Robót
Budowlanych – Instalacje Sanitarne oraz zgodnie z PN–EN 12599:2002/AC:2004
„Wentylacja budynków. Procedury badań i metody pomiarowe dotyczące odbioru
wykonanych instalacji wentylacji i klimatyzacji”.
5.4. Prowadzenie przewodów instalacyjnych
Przewody instalacji chłodniczej
Instalację chłodniczą naleŜy wykonać z rur miedzianych chłodniczych
w izolacji zimnochronnej od agregatu do chłodnicy w centrali klimatyzacyjnej. Izolację
zimnochronną wykonać z otuliny na bazie syntetycznego kauczuku. Izolacja
wewnątrz budynku o grubości 13 mm, natomiast na zewnątrz – 19 mm. Instalację
chłodniczą na zewnątrz budynku prowadzić w rurze PVC Ø200. W miejscu zmiany
kierunku prowadzenia przewodów wykonać studzienkę prefabrykowaną o średnicy
Ø120 cm i głębokości 150 cm. Wejście do studzienki poprzez właz typu lekkiego
Ø600. Wyjścia przewodów na zewnątrz w rurach kanalizacyjnych PVC Ø200,
zakończonych kolanami celem ochrony przed opadami atmosferycznymi.
Do mocowania przewodów chłodniczych naleŜy wykorzystywać profesjonalne
systemy zawieszeń rurociągów chłodniczych. Przewody instalacji chłodniczej
prowadzone będą wewnątrz budynku wzdłuŜ ścian, a następnie w gruncie do
jednostek zewnętrznych. Przewody wewnątrz budynku naleŜy prowadzić w korytkach
instalacyjnych białych.
Wszystkie
przewody
chłodnicze
muszą
być
instalowane
przez
wykwalifikowanego technika chłodnictwa oraz muszą być zgodne z odpowiednimi
przepisami.
Podczas lutowania przewodów miedzianych nie wolno stosować topników. Do
lutowania naleŜy uŜywać wypełniacza miedziano-fosforowego niewymagającego
topnika. W trakcie lutowania naleŜy przeprowadzać przedmuch azotem.
Przewody instalacji odprowadzenia skroplin
Instalacja odprowadzenia skroplin odbierać będzie skropliny z centrali
klimatyzacyjnej
oraz
nawilŜacza
parowego.
Skropliny
odprowadzane
będą
grawitacyjnie do projektowanej studzienki zbiorczej, a następnie, za pomocą pompy
7
zatapialnej z włącznikiem pływakowym, przepompowywane do istniejącej kratki
ściekowej. Przewody naleŜy prowadzić ze spadkiem min 1% w kierunku studzienki
zbiorczej skroplin. Instalację doprowadzającą kondensat do studzienki naleŜy
wykonać z rur kanalizacyjnych kielichowych PVC, natomiast odcinek od studzienki do
kratki ściekowej z rur PE.
Przewody instalacji ciepła technologicznego
Przewody instalacji c.t. naleŜy wykonać z rur stalowych czarnych średnich ze
szwem wg PN-H-74200:1998, łączonych przez spawanie. Połączenia z armaturą
naleŜy wykonać jako gwintowane.
Przewody instalacji c.t. naleŜy mocować do ścian budynku uchwytami i
podporami stałymi i przesuwnymi z zachowaniem odległości miedzy punktami
podparcia wg PN-71/B-10420.
Przewody poziome powinny być prowadzone ze spadkiem tak, Ŝeby w
najniŜszych miejscach zapewnić moŜliwość odwodnienia instalacji, a w najwyŜszych
miejscach załamań przewodów moŜliwość odpowietrzenia instalacji. Najmniejsze
dopuszczalne spadki przewodów poziomych wynoszą 5‰.
Przewody naleŜy prowadzić w sposób umoŜliwiający wykonanie izolacji
cieplnej i zapewniający właściwą kompensację wydłuŜeń cieplnych.
Przewody zasilający i powrotny, prowadzone obok siebie, powinny być
ułoŜone równolegle tak, aby odchylenie od pionu nie przekraczało 1 cm.
Przewody instalacji wody zimnej
Przewody instalacji wody zimnej wykonane będą z rur stalowych ze szwem
wg PN-/H-74200 ocynkowanych, łączonych przy W przypadku przewodów wody
ciepłej i cyrkulacji naleŜy zastosować rury podwójnie ocynkowane.
Pomiędzy przewodem, a obejmą uchwytu lub wspornika naleŜy stosować
podkładki elastyczne. Przewody poziome powinny być prowadzone ze spadkiem tak
Ŝeby
w
najniŜszych
punktach
załamań
przewodów
zapewnić
moŜliwość
odwodnienia instalacji oraz moŜliwość odpowietrzenia przez punkty czerpalne.
Przewody poziome prowadzone przy ścianach, na lub pod stropami powinny
spoczywać na podporach stałych (uchwyty) i ruchomych (uchwyty, wsporniki,
zawieszenia) usytuowanych w odstępach, nie mniejszych niŜ wynika to z wymagań
dla materiału, z którego wykonane są rury. Przewody podejść wody zimnej i ciepłej
powinny być dodatkowo mocowane przy punktach poboru wody.
8
Przewody
wewnętrznych.
instalacji
W
wodociągowej
przypadkach
naleŜy
technicznie
prowadzić
uzasadnionych
po
ścianach
dopuszcza
się
prowadzenie przewodów po ścianach zewnętrznych pod warunkiem zabezpieczenia
ich przed ewentualnym zamarzaniem i wykraplaniem pary wodnej (izolowanie cieplne
przewodów lub stosowanie elektrycznego kabla grzejnego).
Nie wolno układać przewodów wodociągowych w ziemi, jeŜeli podłoga tworzy
szczelną płytę nad przewodem.
Przewody instalacji wodociągowej naleŜy izolować, gdy działanie dowolnego
źródła ciepła mogłoby spowodować podwyŜszenie temperatury ścianki rurociągu
powyŜej + 30 °C. Przewody wodoci ągowe prowadzone przez pomieszczenia nie
ogrzewane lub o znacznej zawartości pary wodnej, naleŜy izolować przed
zamarznięciem i wykraplaniem pary na zewnętrznej powierzchni przewodów.
Przewody naleŜy prowadzić w sposób umoŜliwiający wykonanie izolacji
cieplnej. Odległość zewnętrznej powierzchni przewodu wodociągowego lub jego
izolacji cieplnej od ściany, stropu albo podłogi powinna wynosić co najmniej:
a) dla przewodów średnicy 25 mm - 3 cm,
b) dla przewodów średnicy 32 - 50 mm - 5 cm,
c) dla przewodów średnicy 65 - 80 mm - 7 cm,
d) dla przewodów średnicy 100 mm - 10 cm.
Przewody prowadzone obok siebie, powinny być ułoŜone równolegle.
Przewody pionowe naleŜy prowadzić tak, aby maksymalne odchylenie od pionu nie
przekroczyło 1 cm na kondygnację. Przewody naleŜy prowadzić w sposób
umoŜliwiający zabezpieczenie ich przed dewastacją.
Nie wolno prowadzić przewodów wodociągowych powyŜej przewodów
elektrycznych. Minimalna odległość przewodów wodociągowych od przewodów
elektrycznych powinna-wynosić 0,1 m.
5.5. Zasady montaŜu urządzeń
Podstawowe urządzenia powinny być rozmieszczone zgodnie z dokumentacją
techniczną. Urządzenia powinny być ustawione w połoŜeniu wymaganym przez DTR
producentów poszczególnych urządzeń.
Urządzenia wymagające okresowej regulacji lub konserwacji powinny być
montowane z uwzględnieniem łatwego dostępu i obsługi w tym zakresie.
9
Wszystkie podstawowe urządzenia powinny być łączone z rurociągami
w sposób rozłączny, umoŜliwiający łatwy demontaŜ i wymianę elementów bez
konieczności demontaŜu innych urządzeń.
5.6. MontaŜ armatury
•
Armatura powinna odpowiadać warunkom pracy (ciśnienie, temperatura, rodzaj
medium) instalacji, w której jest zamontowana;
•
Armatura, po sprawdzeniu prawidłowości działania, powinna być instalowana
tak, Ŝeby była dostępna do obsługi i konserwacji;
•
Armaturę na przewodach instalować zgodnie z oznaczeniem kierunku
przepływu na armaturze.
5.7. Przebicia w ścianach i tuleje ochronne
Przy przechodzeniu przewodów przez przegrody budowlane naleŜy przewody
umieszczać w tulejach ochronnych stalowych o średnicy wewnętrznej większej o 2cm
od średnicy zewnętrznej przewodu i o długości większej o 5 cm od grubości
przegrody budowlanej pionowej, a przy przejściu przez strop powinna wystawać
około 2 cm powyŜej posadzki. Przestrzeń między tuleją a przewodem wypełnić
materiałem plastycznym, nie działającym korozyjnie na rurę, umoŜliwiającym jej
wydłuŜenie.
Przejście rurą w tulei ochronnej przez przegrodę nie powinno być podporą
przesuwną tego przewodu.
Miejsca po przekuciach naleŜy zamurować uŜywając do tego celu cegieł kl.
150 i zaprawy cementowo-wapiennej M7. W miejscach zamurowania przebić naleŜy
wykonać tynki cementowo-wapienne kl. III.
Przejścia przewodów przez przegrody budowlane o wymaganej odporności
ogniowej naleŜy wykonać w przepustach o odporności ogniowej takiej jak przegrody.
5.8. Zabezpieczenia antykorozyjne i Izolacja termiczna
Instalacja c.t. podlega zabezpieczeniu antykorozyjnemu, poprzez staranne
oczyszczenie do 20 czystości wg PN-ISO 8501-1/Ap1, a następnie malowaniu
dwukrotnemu farbą podkładową, syntetyczną, ftalowo-miniową 60 % przeciwrdzewną
i dwukrotnemu malowaniu farbą nawierzchniową (emalią syntetyczną ogólnego
stosowania koloru białego). Warstwy farby naleŜy nakładać w odstępie 48 godzin.
Dozór wykonania i technologia malowania wg KOR – 3A.
10
Kanały wentylacyjne nawiewne i wywiewne naleŜy zabezpieczyć izolacją termiczną
samoprzylepną z wełny mineralnej z zewnętrzną powierzchnią zabezpieczającą z foli
aluminiowej.
Instalację chłodniczą naleŜy zaizolować zimnochronnie otuliną z kauczuku
syntetycznego.
Izolację przewodów na zewnątrz budynku naleŜy dodatkowo zabezpieczyć
blachą aluminiową.
Przewody instalacji c.t. naleŜy zaizolować termicznie otulinami z pianki
poliuretanowej w płaszczu z PCW.
Wykonanie izolacji cieplnej naleŜy rozpocząć po uprzednim przeprowadzeniu
wymaganych
prób
szczelności,
zabezpieczenia
antykorozyjnego
oraz
po
potwierdzeniu prawidłowości wykonania powyŜszych robót protokółem odbioru.
Grubość izolacji zgodnie z dokumentacją projektową.
5.9. Roboty budowlano-konstrukcyjne
Roboty budowlano-konstrukcyjne będą obejmowały:
- wyburzenie istniejącej murowanej centrali wentylacyjnej,
- wykonanie fundamentu pod projektowaną centralę z wykorzystaniem
gruzu powstałego z wyburzenia centrali istniejącej,
- wykonanie fundamentu pod agregaty skraplające na zewnątrz budynku o
wysokości 30 cm ponad poziom terenu,
- wykonanie niezbędnej przebudowy kanału murowanego czerpni celem
dostosowania do projektowanego rozwiązania,
- wykonanie
przegrody
o
odporności
ogniowej
EI60
w
korytarzu
technicznym celem montaŜu klap przeciwpoŜarowych, pozostawiając
otwór o wymiarach 90x160 cm; zamontowanie, w pozostawiony otwór,
drzwi o odporności ogniowej EI30 i wymiarach 80x150 cm,
- wymiana drzwi wejściowych pomieszczenia klimatyzatorni na drzwi
o odporności ogniowej EI30 i wymiarach (szer. x wys.) 160x210 cm,
- wykonanie studzienki zbiorczej skroplin w pomieszczeniu klimatyzatorni,
- wykonanie studzienki montaŜowej na zewnątrz budynku w miejscu zmiany
kierunku prowadzenia przewodów chłodniczych,
- wykonanie niezbędnych przekuć przez przegrody budowlane,
- poziom posadzki w klimatyzatorni wyrównać gruzobetonem do wysokości
stopnia przy wejściu do ww. pomieszczenia,
11
- wykonanie
warstw
klimatyzatorni,
wyrównujących
ułoŜenie
płytek
tynków
gresowych
w
na
pomieszczeniu
posadzce
oraz
glazurowanych na ścianach do wysokości 1,5 m,
- pomalowanie ścian oraz sufitu klimatyzatorni farbą emulsyjną.
5.10. Roboty demontaŜowe
Roboty demontaŜowe obejmują demontaŜ istniejącej centrali wentylacyjnej,
kanałów oraz elementów instalacji c.t. Zdemontowane elementy instalacji naleŜy
usunąć z terenu budowy uŜywając do tego celu samochodów skrzyniowych.
5.11. MontaŜ aparatury sterująco-pomiarowej i regulacyjnej
MontaŜ aparatury powinien być zgodny za warunkami montaŜu określonymi
przez producenta. Dla określonej dokładności pomiarów szczególnej uwagi wymaga
miejsce
i
sposób
montaŜu
czujników
termometrycznych
oraz
zachowanie
odpowiednich prostych odcinków rurociągów przyłącznych przed i za urządzeniem
pomiarowym przepływu, jeśli takie są wymagane przez producenta urządzeń.
Zawory regulacyjne z siłownikami nie powinny być montowane w pozycji z
siłownikiem skierowanym do dołu (siłownik pod zaworem).
Nie naleŜy montować aparatury sterująco-pomiarowej pod rurociągami wody
zimnej, pod odpowietrznikami automatycznymi, a takŜe w pobliŜu wylotów króćców
spustowych wody.
Pomiar temperatury powinien być prowadzony na wejściu i wyjściu czynnika
grzewczego do i z kotłowni, na kotle oraz wszędzie tam, gdzie następuje zmiana
parametrów obliczeniowych.
Pomiar ciśnienia powinien być prowadzony na wejściu i wyjściu czynnika
grzewczego do i z kotłowni, na ssaniu i tłoczeniu pompy oraz w punktach redukcji
ciśnienia.
Manometry umiejscowione na przewodach zasilających, powinny mieć na skali
oznaczoną czerwoną kreską wartość dopuszczalnego ciśnienia w tym punkcie
pomiarowym.
6. Opis działań związanych z kontrolą, badaniami oraz odbiorem
instalacji
6.1. Badanie ogólne
•
Dostępności dla obsługi;
12
•
Stanu czystości urządzeń, wymienników ciepła i systemu rozprowadzenia
powietrza;
•
Realizacji zabezpieczeń przeciwpoŜarowych;
•
Rozmieszczenia zgodnie z projektem izolacji cieplnych i paroszczelnych;
•
Zabezpieczeń antykorozyjnych konstrukcji montaŜowych i wsporczych;
•
Zainstalowania
urządzeń,
zamocowania
przewodów itp.
w sposób
nie
powodujący przenoszenia drgań;
•
Środków do uziemienia urządzeń i przewodów.
6. 2. Badanie centralnych urządzeń wentylacyjnych
•
Sprawdzenie, czy elementy urządzenia zostały połączone w prawidłowy sposób;
•
Sprawdzenie zgodności tabliczek znamionowych (wielkości nominalnych);
•
Badanie przez oględziny szczelności urządzeń i łączników elastycznych;
•
Sprawdzenie zainstalowania wibroizolatorów;
•
Sprawdzenie zamocowania silników;
•
Sprawdzenie zgodności prędkości obrotowej wentylatora i silnika z danymi na
tabliczce znamionowej.
6.3. Badanie filtrów powietrza
•
Sprawdzenie zgodności typu i klasy filtrów na podstawie oznaczeń z danymi
projektowymi;
•
Sprawdzenie zainstalowania i uszczelnienia filtra w obudowie;
•
Sprawdzenie systemu filtracji pod względem ewentualnych uszkodzeń;
•
Sprawdzenie zestawu zapasowych filtrów;
•
Sprawdzenie czystości filtrów.
6.4. Badanie sieci przewodów
•
Badanie wyrywkowe
szczelności połączeń przewodów przez sprawdzenie
wzrokowe i kontrolę dotykową;
•
Sprawdzenie wyrywkowe, czy wykonanie kształtek jest zgodne z projektem.
6.5. Kontrola działania instalacji
•
Określenie strumienia powietrza na kaŜdym nawiewniku i wywiewniku;
•
Nastawienie
elementów
zasilania
elektrycznego
zgodnie
z
wymaganiami
projektowymi.
13
6.6. Procedura wykonywania pomiarów
Pomiary powinny być wykonywane tylko przez osoby posiadające
odpowiednią wiedzę i doświadczenie.
Przed rozpoczęciem pomiarów kontrolnych naleŜy określić połoŜenie punktów
pomiarowych, uzgodnić metody pomiarów i rodzaj przyrządów pomiarowych, a
informacje te podać w dokumentach odbiorowych.
6.7. Badanie szczelności instalacji chłodniczej
Po zakończeniu montaŜu instalacji naleŜy przeprowadzić test szczelności
azotem w stanie gazowym. Wynik testu moŜna uznać za pomyślny, jeśli ciśnienie nie
spadnie w ciągu 24 godzin. W razie spadku ciśnienia naleŜy sprawdzić, którędy
wydobywa się azot. Do osuszenia instalacji naleŜy stosować pompę zdolną do
wytworzenia podciśnienia –100,7 kPa. System przewodów cieczowych i gazowych
naleŜy opróŜniać za pomocą pompy próŜniowej przez ponad 2 godziny. Podciśnienie
w układzie powinno wynosić –100,7 kPa. Układ naleŜy pozostawić w takim stanie na
ponad 1 godzinę, a następnie sprawdzić, czy wskazanie ciśnienia wzrosło. Jeśli
ciśnienie wzrosło, to oznacza Ŝe do układu dostała się wilgoć albo występują w nim
nieszczelności. Jeśli istnieje prawdopodobieństwo, Ŝe w przewodach pozostała
woda, po trwającym 2 godziny opróŜnianiu układu naleŜy wytworzyć w nim ciśnienie
0,05 MPa (przerwanie próŜni), wpuszczając azot w stanie gazowym, a następnie
ponownie opróŜnić układ, włączając pompę próŜniową na 1 godzinę i uzyskując
podciśnienie –100,7 kPa (osuszanie próŜniowe). Jeśli w ciągu 2 godzin nie uda się
uzyskać podciśnienia –100,7 kPa, naleŜy powtórzyć operację przerywania próŜni i
osuszania próŜniowego. Następnie, po pozostawieniu układu w stanie podciśnienia
na 1 godzinę, naleŜy sprawdzić, czy wskazanie ciśnienia nie wzrosło. Test
szczelności i osuszanie próŜniowe naleŜy przeprowadzać przez otwory serwisowe
zaworów. Po zakończeniu testu szczelności i osuszania próŜniowego przewody
moŜna zaizolować.
Dodawanie czynnika chłodniczego (R-410A) musi zostać poprzedzone testem
szczelności i osuszaniem próŜniowym.
6.8. Badanie szczelności instalacji wody zimnej i ciepła technologicznego
Badanie
szczelności
naleŜy
przeprowadzić
przed
zakryciem
rur
i pomalowaniem elementów instalacji oraz wykonaniem izolacji cieplnej.
14
Badanie szczelności powinno być przeprowadzone wodą. Podczas badania
instalacja powinna być odłączona od źródła.
Przed przystąpieniem do badania szczelności, instalacja podlegająca badaniu
powinna być wypłukana mieszaniną wodno-powietrzną przy przepływie 1,5
przepływu
roboczego.
Płukanie
moŜna
zakończyć
po
osiągnięciu
stęŜenia
zanieczyszczeń poniŜej 5 mg/l.
Do instalacji naleŜy podłączyć pompę ręczną do badania szczelności,
wyposaŜoną w zbiornik wody, zawór odcinający i zwrotny. Podczas badania powinien
być uŜywany manometr tarczowy o średnicy 160 mm i zakresie pomiarowym 0-10
bar. Ciśnienie próbne wytworzone przez pompkę powinno wynosić 6 bar. Wynik
próby uznaje się za pozytywny jeŜeli brak przecieków i roszenia, a manometr nie
wykaŜe spadku ciśnienia, większego niŜ 2 %, przez 30 minut. Po przeprowadzeniu
badania powinien być sporządzony protokół z próby ciśnieniowej. Po zakończeniu
badania na zimno naleŜy uruchomić pompę obiegową, a następnie przeprowadzić
badanie działania na gorąco.
6.9. Badania odbiorcze zabezpieczeń antykorozyjnych
Badania odbiorcze zabezpieczeń antykorozyjnych instalacji powinny być
przeprowadzane
po
całkowitym
zakończeniu
zabezpieczeń
antykorozyjnych,
a przed wykonaniem izolacji termicznej. Podczas odbioru naleŜ ocenić wygląd
zewnętrzny i szczelność. Z badania naleŜy sporządzić protokół.
6.10. Badania odbiorcze działania i szczelności na gorąco instalacji c.t.
Badanie
działania
na
gorąco
naleŜy
przeprowadzić
po
uzyskaniu
pozytywnego wyniku badania szczelności na zimno i po przeprowadzeniu regulacji
montaŜowej.
Podczas badania naleŜy wykonać pomiary: temperatury zewnętrznej,
temperatury wody oraz pomiary powietrza w ogrzewanych pomieszczeniach.
Dopuszczalna odchyłka rzeczywistej temperatury w pomieszczeniu od temperatury
załoŜonej w projekcie wynosi ±1K przy automatycznej regulacji temperatury.
Ocena prawidłowości przeprowadzenia regulacji montaŜowej instalacji c.t.
polega na:
•
Prawidłowości temperatury na głównym zasilaniu i powrocie instalacji;
•
Skontrolowanie temperatury powietrza nawiewanego;
•
Skontrolowaniu spadków ciśnienia w instalacji;
15
•
Sprawdzeniu natęŜenia hałasu wywoływanego przez pracę instalacji;
•
Sprawdzeniu poprawności działania pomp obiegowych;
•
Sprawdzeniu armatury odcinającej i armatury automatycznej regulacji.
Z przeprowadzonych badań odbiorczych naleŜy sporządzić protokół.
7. Wymagania dotyczące przedmiaru i obmiaru robót.
Wymagania odnośnie przedmiaru robót zawarte są w Rozporządzeniu Ministra
Infrastruktury z dnia 18 maja 2004 roku nr 1389. Przez przedmiar naleŜy rozumieć
opracowanie
zawierające
zestawienia
przewidywanych
do
wykonania
robót
w kolejności technologicznej ich wykonania, wraz z ich szczegółowym opisem,
miejscem wykonania lub wskazaniem podstaw ustalających szczegółowy opis,
z wyliczeniem i zestawieniem ilości jednostek miar robót oraz wskazanie podstaw do
ustalenia cen jednostkowych robót lub jednostkowych nakładów rzeczowych.
Po
zakończeniu
robót
instalacyjnych
naleŜy
dokonać
obmiaru
powykonawczego. Obmiar ten powinien być wykonany w jednostkach i zgodnie
z zasadami przyjętymi w kosztorysowaniu.
8. Opis sposobu odbioru robót.
Wykonawca instalacji po zakończeniu wszystkich robót i przeprowadzeniu
badań i prób z wynikiem pozytywnym zgłasza inwestorowi pisemnie gotowość do
odbioru, z prośbą o powołanie komisji odbioru końcowego.
Inwestor na wniosek wykonawcy powołuje komisję odbioru końcowego
składającą się z przedstawicieli inwestora i uŜytkownika przy udziale wykonawcy.
Przy odbiorze końcowym naleŜy przedstawić następujące dokumenty:
•
Projekt powykonawczy,
•
Dziennik budowy,
•
Potwierdzenie zgodności wykonania instalacji z projektem,
•
Obmiary powykonawcze,
•
Protokóły odbiorów technicznych,
•
Protokóły wykonanych badań,
•
Dokumenty dopuszczające do stosowania w budownictwie,
•
Instrukcje obsługi i gwarancje.
16
Odbiór końcowy kończy się protokolarnym przejęciem instalacji przez
uŜytkownika lub protokolarnym stwierdzeniem braku przygotowania instalacji do
uŜytkowania, wraz z podaniem przyczyn takiego stwierdzenia.
Protokół
odbioru
końcowego
nie
powinien
zawierać
postanowień
warunkowych. W przypadku zakończenia odbioru protokolarnym stwierdzeniem
braku przygotowania instalacji do uŜytkowania, po usunięciu przyczyn takiego
stwierdzenia naleŜy przeprowadzić ponownie odbiór instalacji.
9. Opis sposobu rozliczenia robót tymczasowych
Nawiązując do punktu 1 nie ma potrzeby rozliczania tych robót, gdyŜ w tym
zamówieniu one nie występują.
10. Dokumenty odniesienia
•
Projekt budowlano – wykonawczy wentylacji mechanicznej i klimatyzacji
w pomieszczeniu klimatyzatorni dla Studia Muzycznego Radia Lublin S.A.
•
Ustawa Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r (Dz.U. Nr 106/00 poz. 1126), z
późniejszymi zmianami
•
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie
warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
(Dz.U.Nr75/02 poz. 690, Nr 33/03 poz. 270)
•
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 sierpnia
1998 r. w sprawie aprobat i kryteriów technicznych oraz jednostkowego
stosowania wyrobów budowlanych (Dz.U. Nr 107/98 poz. 679, Nr 8/02 póz. 71)
•
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca
1998 r. w sprawie systemów oceny zgodności, wzoru deklaracji zgodności oraz
sposobu znakowania wyrobów budowlanych dopuszczanych do obrotu i
powszechnego stosowania w budownictwie (Dz.U. Nr 113/98 poz. 728)
•
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca
1998 r. w sprawie określenia wykazu wyrobów budowlanych nie mających
istotnego wpływu na spełnianie wymagań podstawowych oraz wyrobów
wytwarzanych i stosowanych według uznanych zasad sztuki budowlanej (Dz.U.
Nr 99/98 poz. 673)
17
•
Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 kwietnia
2003 r w sprawie wymagań w zakresie efektywności energetycznej (Dz.U. Nr
79/03 poz. 714) (wchodzi w Ŝycie od dnia 10.11.2003 r)
•
PN-B-03434:1999
Wentylacja
–
Przewody
wentylacyjne
–
Podstawowe
wymagania i badania
•
PN-EN 12599:2002 Wentylacja budynków – procedura badań i metody
pomiarowe dotyczące odbioru wykonania instalacji wentylacji i klimatyzacji
•
EN 12236:2003 Wentylacja budynków – Podwieszenia i podpory przewodów –
Wymagania wytrzymałościowe
•
PN-EN 1507:2007 Wentylacja budynków – Przewody wentylacyjne z blachy o
przekroju prostokątnym. Wymagania dotyczące wytrzymałości i szczelności
18