Generuj PDF - Razem bezpieczniej

Razem Bezpieczniej im. Władysława Stasiaka na lata
2016-2017
Źródło: http://razembezpieczniej.mswia.gov.pl/rb/form/r1465,Program-Bezpieczne-Swietokrzyskie.html
Wygenerowano: Wtorek, 7 marca 2017, 16:02
Program „Bezpieczne Świętokrzyskie”
Cele programu
o
Ograniczenie przestępczości pospolitej oraz zjawisk chuligaństwa i wandalizmu.
o
Ochrona dzieci i młodzieży.
o
Przeciwdziałanie patologiom społecznym tj. alkoholizmowi, narkomanii
i przemocy domowej.
Autor programu
KWP Kielce
Województwo
świętokrzyskie
Zakres programu
Bezpieczeństwo w miejscach zamieszkania i w miejscu publicznym
Charakter programu
PROJEKTY REALIZOWANE PRZEZ SŁUŻBY
Podmioty współuczestniczące
/ partnerzy
-
Suma dofinansowania
brak danych
Czas rozpoczęcia
-
Czas zakończenia programu
-
Metody i sposoby realizacji
programu
Program „Bezpieczne Świętokrzyskie”
Mieszkańcy naszego regionu umieszczają bezpieczeństwo na wysokiej pozycji w hierarchii potrzeb.
Mając to na uwadze koniecznym jest podejmowanie działań koordynujących wysiłki społeczne, których
nadrzędnym celem jest rzeczywista poprawa bezpieczeństwa i porządku publicznego w naszym
województwie. Powinny być one realizowane w oparciu o już istniejące strategie i programy
profilaktyczne min. rządowego program „Razem bezpiecznej”„Strategię Rozwoju Policji Świętokrzyskiej
na lata 2005 – 2010”, „Program Zapobiegania Niedostosowaniu Społecznemu i Przestępczości wśród
Dziecii Młodzieży” bądź indywidualne programy i strategie powiatowe np. „Służyć i chronić”.
Cele programu:
o
Ograniczenie przestępczości pospolitej oraz zjawisk chuligaństwa i wandalizmu.
o
Ochrona dzieci i młodzieży.
o
Przeciwdziałanie patologiom społecznym tj. alkoholizmowi, narkomanii
i przemocy domowej.
Realizacja programu będzie możliwa poprzez:
ograniczenie przestępczości pospolitej oraz wybryków chuligańskich i wandalizmu,
zmniejszenie zagrożenia wiktymizacji, czyli stania się ofiarą przestępstwa,
wykształcenie w społeczeństwie współodpowiedzialności za stan bezpieczeństwa,
rozwijanie dobrego kontaktu obywateli z instytucjami działającymi na rzecz bezpieczeństwa
– poprawę jakości ich pracy,
współpracę z organizacjami i instytucjami statutowo zajmującymi się pracą środowiskową
z rodziną oraz dziećmi i młodzieżą.
Duże znaczenie ma podniesienie świadomości prawnej i wiedzy wiktymologicznej społeczeństwa.
Konieczna jest zmiana mentalności społecznej i zdecydowane reagowanie na wszelkie przejawy zła,
kształtowanie poszanowania dla istniejących norm prawnych dzięki prowadzeniu właściwej polityki
informacyjnej, edukacyjnej i represyjnej.
Przedsięwzięcia profilaktyczne w ramach programu obejmują takie obszary życia społecznego jak:
bezpieczeństwo na drogach, osiedlach i w innych miejscach publicznych – widoczna policja,
współpracę z organizacjami prowadzącymi działania zapobiegające patologiom np. kluby „Wolna
Strefa”, stowarzyszenia „Nadzieja Rodzinie”, „Wspólnie Pomagamy” , Stowarzyszenie „Vive Serce
Dzieciom” itp.,
zaangażowanie instytucji społecznych i samorządowych na rzecz poprawy bezpieczeństwa dzieci i
młodzieży poprzez min. zagospodarowanie im czasu wolnego,
kształtowanie świadomości prawnej i właściwie rozumianej odpowiedzialności każdego obywatela –
prowadzenie skutecznej polityki medialnej,
zapobieganie zachowaniom patologicznym tj. alkoholizmowi, narkomanii i przemocy w rodzinie.
Rezultatem tego długofalowego działania, jest tworzenie ruchu społecznego sprzeciwu wobec
przestępczości, opartego na solidarności międzyludzkiej, zaufaniu i więzi sąsiedzkiej na szczeblu
lokalnym.
Formując cele i zadania programu oparto się m.in. na diagnozie mocnych i słabych stron Programu
„Bezpieczne Świętokrzyskie” realizowanego do 2005 roku. Najważniejsze z tych elementów wskazano
poniżej:
Mocne strony
·11
Słabe strony
Szanse i zagrożenia
Dobra, skoordynowana współpraca pomiędzy organami, instytucjami i stowarzyszeniami
z terenu województwa m.in. sądami i Prokuraturą.
·12
Współpraca z samorządami lokalnymi na poziomie powiatowym i gminnym (gminne, miejskie,
powiatowe programy zapobiegania przestępczości).
·13
Planowanie i koordynowanie działań w oparciu o potrzeby społeczne, w tym wyniki badania opinii
publicznej.
·14
Poprawa jakości obsługi interesantów.
·15
Brak funduszy przeznaczonych na działalność·16
profilaktyczną.
·17
Wzrost natężenia ruchu kołowego, słaba infrastruktura dróg.
·18
Wysoki poziom bezrobocia.
·19
Niewystarczające zaangażowanie mediów w promowaniu działań profilaktycznych.
·20
Niechęć·21
obywateli do współpracy z Policją i organami sprawiedliwości.
Szanse:
·22
Pozyskiwanie środków finansowych z funduszów UE.
·23
Wspólne inicjatywy władz
i organizacji społecznych.
·24
Promocja Policji i samorządu
– nowatorskie rozwiązania
w zakresie bezpieczeństwa.
Zagrożenia:
·25
Niestabilność·26
przepisów prawnych.
·27
Niewystarczające środki finansowe na realizację zadań służących poprawie bezpieczeństwa
·28
Niewystarczające zaangażowanie podmiotów pozapolicyjnych
w realizację działań profilaktycznych i prewencyjnych.
·29
Utrwalanie poglądu, że Policja jest jedyną instytucją odpowiedzialną za poziom bezpieczeństwa
oraz stan zagrożenia (np.
w obszarze bezpieczeństwa na stadionach).
·30
Zubożenie społeczeństwa.
Realizacja programu w latach 2006-2010 zakłada kontynuację na terenie województwa idei
„kaskadowego zarządzania bezpieczeństwem”, której fundamentem są lokalne strategie tworzone na
poziomie gmin i powiatów, przyjmowane do realizacji uchwałami właściwych rad samorządowych.
Strategie te (lokalne programy zapobiegania przestępczości) wymagają corocznej oceny i ewentualnej
korekty.
Program „Bezpieczne Świętokrzyskie”, wskazując główne cele i zadania, stanowi drogowskaz dla
przedsięwzięć lokalnych, opartych na już istniejącej i wciąż rozwijającej się aktywności instytucji
gminnych i powiatowych oraz lokalnych społeczności.
OBSZARY DZIAŁAŃ ZAPOBIEGAWCZYCH
Z dotychczasowych analiz stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego, jak również sondaży
przeprowadzonych wśród społeczności województwa świętokrzyskiego wynika, iż działania winny być
realizowane w następujących obszarach:
Przemoc w rodzinie
Proponowane działania:
prowadzenie działalności edukacyjnej wśród policjantów, nauczycieli, rodziców i dzieci
w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie,
współdziałanie instytucji pomocowych,
propagowanie poprzez m.in. lokalne media informacji nt. możliwości pomocy ofiarom przemocy
domowej,
zaangażowanie instytucji pomocowych w realizację programu „Niebieska karta”,
tworzenie sieci „kameralnych domów - hosteli”, w których czasowe schronienie mogłyby znaleźć kobiety
maltretowane i ich dzieci,
optymalne wykorzystanie sieci punktów interwencji kryzysowej dla ofiar przestępstw,
szkolenie policjantów z zakresu interwencji kryzysowej i współpracy między instytucjonalnej.
Przestępczość i demoralizacja nieletnich
Proponowane działania :
tworzenie miejsc możliwości aktywnego, aprobowanego społecznie spędzenia wolnego czasu np.
boiska osiedlowe, kluby osiedlowe, siłownie, kawiarenki internetowe,
propagowanie wśród dzieci i młodzieży pozytywnych form spędzania czasu wolnego,
prawidłowa wymiana informacji i inspiracji współpracy pomiędzy instytucjami zajmującymi się
wychowaniem dzieci i młodzieży (świetlice, kluby młodzieżowe, kluby kibica, szkoły, parafie
i inne),
objęcie opieką rodzin patologicznych i nieletnich wywodzących się ze środowisk przestępczych oraz
osób potencjalnie predysponowanych do popełnienia przestępstw,
zdecydowane i natychmiastowe reagowanie na zachowania chuligańskie oraz przestępcze, zwłaszcza na
terenie szkół,
włączenie organizacji młodzieżowych oraz pozarządowych do działań profilaktycznych
i edukacyjnych,
propagowanie właściwego zachowania w czasie imprez masowych, ze szczególnym uwzględnieniem
obiektów sportowych,
poprawa świadomości prawnej nauczycieli, rodziców, dzieci i młodzieży w zakresie przestępczości
komputerowej i internetowe,
zdecydowana reakcja zainteresowanych instytucji na nie przestrzeganie zakazu sprzedaży nieletnim
alkoholu i papierosów,
zwiększenie aktywności szkół w zakresie zapobiegania przestępczości i demoralizacji nieletnich.
Alkoholizm i narkomania
działania:
zapobieganie uzależnieniom m.in. poprzez reakcję na nieprzestrzeganie przepisów ustawy
o wychowaniu w trzeźwości i ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,
prowadzenie działań edukacyjnych w szkołach w zakresie wczesnego rozpoznawania
i zapobiegania uzależnieniom,
organizowanie pomocy socjalnej i medycznej osobom uzależnionym,
prowadzenie przedsięwzięć opiekuńczych, leczniczych i terapeutycznych m.in. poprzez prowadzenie
zajęć edukacyjnych z dziećmi, terapii zajęciowej, organizowanie czasu wolnego dla podopiecznych,
włączenie społeczności lokalnych w proces resocjalizacji i readaptacji osób uzależnionych od narkotyków
i alkoholu,
rozszerzanie współpracy Policji z podmiotami zajmującymi się problematyką uzależnień,
prowadzenie ścisłej kontroli miejsc gromadzenia się młodzieży (np. dyskotek), elementu przestępczego,
melin itp.
Dokuczliwa przestępczość
działania:
organizowanie stref bezpieczeństwa m.in. w oparciu o informację mieszkańców,
likwidowanie „znieczulicy społecznej” poprzez zdecydowaną i natychmiastową reakcję na przestępstwa,
wykroczenia i zachowania o charakterze chuligańskim,
rozpoznawanie i monitorowanie formalnych oraz nieformalnych grup młodzieżowych (m.in. blokersów,
pseudokibiców),
tworzenie w dzielnicach o wysokim stopniu przestępczości i patologii świetlic dla dzieci i klubów
młodzieżowych,
skrócenie czasu oczekiwania na rozpatrywanie spraw o charakterze chuligańskim (szczególnie bójki i
pobicia),
propagowanie wśród społeczności lokalnej zasady wzajemnej pomocy sąsiedzkiej w myśl zasady
„Najlepsze zabezpieczenie przez złodziejem to dobry sąsiad” ,
popularyzowanie i promowanie technicznego zabezpieczenia obiektów szczególnie narażonych na
dokonanie przestępstwa (zabezpieczenia mechaniczne, alarmy, monitoring) - tworzenie infrastruktury
technicznej sprzyjającej poprawie bezpieczeństwa,
tworzenie strzeżonych miejsc parkingowych,
inspirowanie firm ubezpieczeniowych do uwzględnienia w polityce asekuracyjnej działań na rzecz
bezpieczeństwa np. obniżenie stawek ubezpieczeniowych za dodatkowe zabezpieczenia mienia.
ZADANIA DO REALIZACJI.
Mając na uwadze cele programu „Bezpieczne Świętokrzyskie” oraz wskazane wcześniej pożądane
obszary aktywności społecznej, koniecznym jest określenie i wykonanie przez wskazane instytucje
następujących przedsięwzięć:
Cel 1:
Ograniczenie przestępczości pospolitej oraz zjawisk chuligaństwa i wandalizmu.
Obszary działania
Zadania szczegółowe oraz ich realizatorzy; finansowanie zadań
Prawidłowa dyslokacja
i wykorzystanie służb odpowiedzialnych za poziom bezpieczeństwa
·68
Stworzenie przez jednostki
Policji oraz bieżące aktualizowanie „map przestępczości”, wskazujących miejsca publiczne i czas, w
których najczęściej dochodzi do przestępstw pospolitych.
·69
Monitorowanie społecznych oczekiwań, co do dyslokacji służb patrolowych w miejscach
niebezpiecznych – społeczne mapy zagrożeń.
·70
Tworzenie stref bezpieczeństwa w miejscach publicznych (np. dworce, pasaże handlowe,
targowiska itp.)
·71
Poprawianie i unowocześnianie przez samorządy lokalne wyposażenia technicznego wszystkich
służb odpowiedzialnych za zapewnienie bezpieczeństwa.
·72
Włączenie do patrolowania miejsc zagrożonych funkcjonariuszy różnych służb.
·73
Wypracowanie modelu pracy dzielnicowego dostosowanego do stanu aktualnych potrzeb;
odciążenie dzielnicowych i uaktywnienie ich działalności na rzecz społeczności lokalnej.
·74
Systematyczna kontrola miejsc zagrożonych napadami oraz monitorowanie obiektów
szczególnego ryzyka (stacje benzynowe, banki, obiekty sakralne, muzealne itp.)
Instytucje zaangażowane: Policja, Straż Graniczna, Straże Miejskie, Żandarmeria Wojskowa, Straż
Ochrony Kolei, samorządy lokalne, Wojewódzki Konserwator zabytków, Kościoły.
Źródła finansowania: środki własne Policji, Straży Miejskiej, Żandarmerii Wojskowej, SOK, samorządy
lokalne.
Skuteczna reakcja na zachowania niezgodne
z prawem
·75
Tworzenie lub rozszerzanie przez samorządy lokalne systemów monitoringu wizyjnego
miejsc publicznych, w oparciu o „mapy przestępczości” oraz organizowanie profesjonalnego dozoru,
umożliwiającego skuteczne i szybkie reagowanie na przestępstwa i wykroczenia.
·76
Skracanie czasu reakcji na zdarzenia przestępne oraz wykroczenia
poprzez poprawianie i unowocześnianie, przy pomocy samorządów lokalnych, wyposażenia
technicznego stanowisk kierowania służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo – stworzenie
zintegrowanego systemu „112”.
·77
Edukacja społeczności lokalnych w zakresie prawidłowej reakcji na zachowania niezgodne z
prawem, prowadzona przez wszystkie podmioty współodpowiedzialne za bezpieczeństwo; walka
z znieczulicą społeczną i zobojętnieniem.
·78
Upowszechnianie informacji na temat możliwości kontaktu
z dzielnicowym bądź właściwą jednostką Policji, Straży Granicznej czy Straży Miejskiej (tel. alarmowe
instytucji).
Instytucje zaangażowane: Policja, Straż Graniczna, Straże Miejskie, Straż Ochrony Kolei, Urząd
Marszałkowski, samorządy lokalne.
Źródła finansowania: środki własne Policji, Straży Granicznej i Straży Miejskiej, Świętokrzyski Urząd
Wojewódzki, samorządy lokalne, środki unijne, media (np. prezentacja wizerunków dzielnicowych w
prasie), stowarzyszenia m.in. „Bezpieczny Powiat”, „Wspólnie Pomagamy”, „Nadzieja Rodzinie”, osoby
fizyczne (np. właściciele obiektów handlowych)
Współpraca w zakresie zapobiegania pospolitej przestępczości kryminalnej
i narkotykowej
·79
Wspólna realizacja powiatowych oraz gminnych strategii bezpieczeństwa (tzw.
kaskadowe zarządzanie).
·80
Wspólne przygotowywanie oraz finansowanie przez samorządy, fundacje, stowarzyszenia i inne
zainteresowane podmioty programów prewencyjnych realizowanych na terenie gminy/
powiatu/województwa.
·81
Dokonywanie oceny pracy powiatów na rzecz poprawy bezpieczeństwa – przyznawanie Nagrody
„Koziołka” – VIII Edycji od 1999 roku.
·82
Włączanie się samorządów do udziału w konkursie „Bezpieczna Gmina”.
·83
Edukowanie społeczności lokalnych w zakresie bezpiecznych modeli zachowania przez szeroki
krąg podmiotów.
·84
Integracja środowisk naukowych wokół idei bezpieczeństwa – stworzenie naukowego zaplecza dla
realizacji programu.
·85
Tworzenie lokalnej polityki w zakresie współdziałania sądów, prokuratury, Policji, straży miejskiej,
firm ochroniarskich, mediów itp. przy zwalczaniu przestępstw i wykroczeń. Organizacja szkoleń,
konferencji. warsztatów i wspólnych ć·86
·87
wiczeń.
Organizowanie przez samorządy cyklicznych spotkań, debat mających na celu analizę stanu
bezpieczeństwa oraz wspólne wypracowywanie, przez wszystkie podmioty zainteresowane poziomem
bezpieczeństwa, rozwiązań służących jego poprawie.
·88
Tworzenie systemowych rozwiązań przeciwdziałania przemocy i uzależnieniom we współpracy
między instytucjonalnej i pozarządowej.
Instytucje zaangażowane: Policja, Straże Miejskie, Straż Ochrony Kolei, Urząd Marszałkowski, Urząd
Wojewódzki, Związek Miast i Gmin Regionu Świętokrzyskiego, samorządy lokalne, sąd, prokuratura,
organizacje pozarządowe (fundacje, stowarzyszenia), placówki ochrony zdrowia i profilaktyki zdrowotnej,
placówki szkolne i oświatowe, szkoły wyższe np. Wydział Nauk o Zdrowiu Akademii Świętokrzyskiej a
także inne podmioty zainteresowane poziomem bezpieczeństwa (np. firmy ubezpieczeniowe, kluby
sportowe).
Źródła finansowania: środki własne Policji, Straży Miejskiej, Świętokrzyski Urząd Wojewódzki, Urząd
Marszałkowski, Stowarzyszenie „Związek Miast i Gmin Regionu Świętokrzyskiego”, Konwent Starostów
Województwa Świętokrzyskiego, samorządy lokalne, Świętokrzyskie Centrum Profilaktyki i Edukacji,
Targi Kielce, towarzystwa ubezpieczeniowe, nawiązki sądowe, administratorzy obiektów sportowych,
właściciele klubów sportowych, środki własne organizacji pozarządowych np. „Nadzieja Rodzinie”, środki
unijne.
Poprawa warunków obsługi społeczności lokalnych
w jednostkach terenowych Policji
·89
Tworzenie tzw. funkcji recepcyjnych w komisariatach i
komendach powiatowych (miejskie) Policji,
·90
Udział w konkursie „Przyjazny Urząd Administracji Rządowej”
·91
Prowadzenie badań ankietowych z zakresu jakości obsługi obywatela
·92
Uwzględnianie Policji i realizowanych przez nią zadań, jako uczestnika i beneficjenta Lokalnych
Planów/Programów Rewitalizacji czy Rozwoju Lokalnego.
·93
Podkreślanie roli Policji w procesie przestrzegania praw człowieka
– Policja jako instytucja przyjazna dla uczciwych obywateli i bezkompromisowa dla łamiących prawo.
Instytucje zaangażowane: Policja, Urząd Wojewódzki, samorządy lokalne.
Źródła finansowania: środki własne Policji, Świętokrzyski Urząd Wojewódzki, samorządy lokalne,
Świętokrzyskie Stowarzyszenie Pomocy Ofiarom Przestępstw, środki unijne.
Ochrona dzieci i młodzieży.
Przeciwdziałanie patologiom społecznym tj. alkoholizmowi, narkomanii i przemocy domowej.
Zadania służące realizacji celu połączone z uwagi na ich powiązania i wzajemne przenikanie.
Obszary działania
Zadania szczegółowe oraz ich realizatorzy; finansowanie zadań
Ograniczanie niedostosowania społecznego oraz przestępczości dzieci
i młodzieży
·94
Analizowanie przyczyn niedostosowania społecznego wśród dzieci
i młodzieży szkolnej, wpływających na stan bezpieczeństwa i porządku publicznego.
·95
Wypracowanie podstaw i modelu działań systemowych niezbędnych do rozwiązywania problemów
niedostosowania społecznego oraz przestępczości dzieci i młodzieży.
·96
Wdrażanie programów modułowych stanowiących integralną część·97
Krajowego Programu
Zapobiegania Niedostosowaniu Społecznemu i Przestępczości wśród dzieci i Młodzieży.
·98
Organizowanie spotkań prewencyjnych z nauczycielami, uczniami i rodzicami nt. zwalczania
przestępczości intelektualnej oraz zagrożeń płynących z internetu. W 2008 roku przygotowano
prezentacje multimedialne nt. występujących zagrożeń płynących z Internetu( przesłano do
wykorzystania służbowego do KMP/KPP woj. świętokrzyskiego).
·99
Współpraca z organizacjami społecznymi działającymi na rzecz bezpieczeństwa dzieci i młodzieży
m.in. Klubami „Wolna Strefa”, „Młoda Strefa”
Instytucje zaangażowane: Urząd Marszałkowski, Urząd Wojewódzki, Caritas Diecezji Kieleckiej,
Sandomierskiej, Radomskiej, samorządy lokalne, sądy i prokuratury, OHP, Koalicja Antypiracka,
organizacje pozarządowe (fundacje, stowarzyszenia), placówki szkolne i oświatowe, Policja.
Źródła finansowania: środki własne Policji, Świętokrzyski Urząd Wojewódzki, Marszałek Województwa
Świętokrzyskiego, samorządy lokalne, stowarzyszenia m.in. „Bezpieczny Powiat”, „Wspólnie
Pomagamy”, Nadzieja Rodzinie, Caritas Diecezji Kieleckiej, Sandomierskiej, Radomskiej, Świętokrzyskie
Centrum Profilaktyki i Edukacji, Gminne Komisje Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, środki unijne,
osoby fizyczne.
Przeciwdziałanie przemocy w rodzinie
·100
Upowszechnianie wiedzy na temat przejawów przemocy
w rodzinie oraz sposobów reagowania na to zjawisko.
·101
Upowszechnianie procedury „Niebieskiej Karty” - procedury postępowania w przypadku
wystąpienia przemocy w rodzinie.
·102
Aktywizowanie instytucji i organizacji pozarządowych do podejmowania działań zapobiegających
przemocy w rodzinie oraz udzielania pomocy jej ofiarom.
·103
Aktywowanie dzielnicowego do podejmowania działań mających na celu przeciwdziałanie
przemocy w rodzinie.
·104
Propagowanie telefonów zaufania oraz telefonu STOP PRZESTĘP-CZOŚCI (0800-55-997-5)
Instytucje zaangażowane: Urząd Marszałkowski, Urząd Wojewódzki, samorządy lokalne, miejskie i
gminne ośrodki pomocy rodzinie, sądy i prokuratury, organizacje pozarządowe (fundacje,
stowarzyszenia), placówki szkolne
i oświatowe, parafie, Policja.
Źródła finansowania: środki własne Policji, Świętokrzyski Urząd Wojewódzki, samorządy lokalne, Gminne
Komisje Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, PARPA, Centrum Praw Kobiet, stowarzyszenia m.in.
„Bezpieczny Powiat”, „Wspólnie Pomagamy”, „Nadzieja Rodzinie”.
Poprawa sytuacji ofiar przestępstw
·105
Wdrażanie działań mających na celu poprawę jakości
obsługi interesantów – ofiar przestępstw.
·106
Aktywizowanie instytucji i organizacji pozarządowych do udzielania pomocy psychologicznej,
prawnej oraz finansowej ofiarom przestępstw.
·107
Tworzenie na szczeblu powiatów pomieszczeń przystosowanych do przesłuchiwania małoletnich
świadków oraz ofiar przestępstw i przemocy – tzw. „niebieskich pokoi”.
Instytucje zaangażowane: Urząd Marszałkowski, Urząd Wojewódzki, samorządy lokalne, miejskie i
gminne ośrodki pomocy rodzinie, sądy
i prokuratury, organizacje pozarządowe (fundacje, stowarzyszenia), Caritas Diecezji Kieleckiej, placówki
szkolne i oświatowe, Policja.
Źródła finansowania: środki własne Policji, Świętokrzyski Urząd Wojewódzki, Urząd Marszałkowski,
samorządy lokalne, Gminne Komisje Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, PARPA, Centrum Praw
Kobiet, Fundacja „La Strada”, Fundacja „Dzieci Niczyje”, stowarzyszenia m.in. „Bezpieczny Powiat”,
Świętokrzyskie Stowarzyszenie Pomocy Ofiarom Przestępstw, „Wspólnie Pomagamy”, „Nadzieja
Rodzinie”, administratorzy budynków komunalnych i spółdzielczych (organizowanie Punktów
Konsultacyjne dla Ofiar Przestępstw).
Propagowanie programów profilaktycznych i akcji informacyjnych dotyczących zapobiegania i
zwalczania patologii społecznych.
·108
Edukacja społeczności lokalnych w zakresie prawidłowej
reakcji na zachowania niezgodne z prawem, prowadzona przez wszystkie podmioty
współodpowiedzialne za bezpieczeństwo.
·109
Monitorowanie zagrożeń oraz opracowywanie i realizacja programów profilaktycznych w oparciu
o potrzeby oraz specjalistów na szczeblu powiatu.
·110
Informowanie społeczności lokalnych o modelach zachowania
w sytuacjach niebezpiecznych.
·111
Prowadzenie profesjonalnych form „reklamy” bezpieczeństwa (publikacje, ulotki, broszury,
bilbordy, spoty reklamow,gadżety itp.).
·112
Organizowanie debat i inicjowanie dyskusji społecznej nt. stanu bezpieczeństwa na danym
terenie.
·113
Propagowanie w społecznościach lokalnych współodpowiedzialności za stan bezpieczeństwa w
najbliższym otoczeniu.
·114
Wspólne przygotowywanie i finansowanie przez samorządy, fundacje, stowarzyszenia i inne
zainteresowane podmioty programów prewencyjnych realizowanych na terenie gminy/
powiatu/województwa,
·115
Organizowanie Świętokrzyskich Dni Profilaktyki.
Instytucje zaangażowane: Urząd Marszałkowski, Urząd Wojewódzki, samorządy lokalne, miejskie i
gminne ośrodki pomocy rodzinie, organizacje pozarządowe (fundacje, stowarzyszenia), placówki szkolne
i oświatowe, Policja, Straż Miejska, towarzystwa ubezpieczeniowe, prasa, radio, telewizja.
Źródła finansowania: środki własne Policji, Świętokrzyski Urząd Wojewódzki, Marszałek Województwa
Świętokrzyskiego, samorządy lokalne, stowarzyszenia m.in. „Bezpieczny Powiat”, Gminne Komisje
Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, towarzystwa ubezpieczeniowe, producenci zabezpieczeń
technicznych, agencje artystyczne, ośrodki kulturalne, środki własne mediów lokalnych, środki unijne,
osoby fizyczne.
OCENA I EWALUACJA.
Ocena programu oraz monitorowanie prowadzone są poprzez:
Coroczną ocenę programu podczas posiedzenia Zarządu Miast i Gmin województwa świętokrzyskiego,
Analizowanie danych statystycznych dotyczących zagrożeniami przestępczością i patologiami
w cyklach półrocznych,
Monitorowanie ocen i oczekiwań społecznych m.in. na podstawie badań socjologicznych prowadzone
przez niezależne ośrodki badań publicznych,
Coroczna ocena zaangażowania powiatów w działaniach na rzecz poprawy bezpieczeństwa;
wyróżnienie najlepszych powiatów nagrodą „Koziołka” ,
Omawianie realizacji podczas posiedzeń Powiatowych Komisji Bezpieczeństwa i Porządku
Publicznego,
Omawianie realizacji podczas sesji Rad Powiatu/Miast/Gmin.
Coroczna ocena realizacji „Strategii Rozwoju Świętokrzyskiej Policji na lata 2007-2009.
Coroczna ocena „debat społecznych” organizowanych na terenie całego woj. świętokrzyskiego.
W ramach programu „Bezpieczne Świętokrzyskie” realizowane są poniższe programy:
I.
1.
Nazwa programu
RAZ, DWA, TRZY – BĄDŹ BEZPIECZNY I TY
2. Cele główne programu
Ograniczenie liczby nieszczęśliwych zdarzeń z udziałem dzieci .
Podniesienie poziomu wiedzy dzieci w zakresie umiejętności unikania zagrożeń w życiu
codziennym.
3 . Cele pośrednie programu
Pogłębienie poziomu specjalistycznej wiedzy rodziców, opiekunów
i nauczycieli na temat zasad zapewnienia bezpieczeństwa uczniom oraz sposobów udzielania im
pomocy w różnych sytuacjach zagrożenia.
Aktywizacja rodziców i nauczycieli do wspólnych działań na rzecz poprawy bezpieczeństwa dzieci i
zainicjowanie powstawania w szkołach Rad Bezpieczeństwa.
Maksymalne zminimalizowanie zagrożenia dzieci w czasie dojścia lub dojazdu do i ze szkoły, na
wycieczkach i innych formach komunikacji.
Podniesienie poziomu bezpieczeństwa dzieci podczas zabaw w szkole i na podwórku. Wyuczenie
postawy ograniczonego zaufania wobec osób obcych.
Utrwalenie w świadomości rodziców i dzieci konieczności noszenia elementów odblaskowych.
Przybliżenie dzieciom pracy i roli Policji – kształtowanie pozytywnego wizerunku policjanta.
Wyrabianie nawyku kulturalnego zachowania się w środkach komunikacji.
4. Autor programu
KWP Kielce
5. Podmioty współuczestniczące w realizacji programu
Policja (dzielnicowi, spec. ds. prewencji kryminalnej i profilaktyki ruchu drogowego
Kuratorium Oświaty w Kielcach
samorządy lokalne
Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego w Kielcach
Firmy ubezpieczeniowe,
Straż Pożarna
ZHP,
Stowarzyszenie „Wspólnie pomagamy”,
Gminne Komisje Rozwiązywania Problemów Alkoholowych,
Środki masowego przekazu.
6. Przewidywane koszty programu, źródła finansowania
finansowanie określone w ramach podpisanych porozumień pomiędzy ww. realizatorami programu
7. Czas rozpoczęcia realizacji programu oraz przewidywany czas zakończenia
Okres do realizacji przewidziany jest w trzyletnim cyklu nauczania, począwszy od I półrocza roku
szkolnego 2007/ 2008.
8. Metody i sposoby realizacji programu
zajęcia lekcyjne
spotkania z Policją (uczniów, nauczycieli i rodziców np. podczas wywiadówek, „dni otwartych w szkole”)
konkursy plastyczne
przedstawienia teatralne
piosenki edukacyjne
apele
wycieczki
gazetki
plakaty
pogadanki
pokazy
konkursy wiedzy o ruchu drogowym
ćwiczenia praktyczne
ćwiczenia plastyczno – techniczne
Etapy wdrażania:
Nawiązanie współpracy z podmiotami, które mogą być zainteresowane realizacją projektu oraz
niezbędne konsultacje w tym zakresie;
Podział zadań pomiędzy podmioty uczestniczące w programie i opracowanie harmonogramu działań;
Pilotaż programu oraz ewentualna modyfikacja;
Wdrożenie programu na terenie całego województwa;
9. Materiały informacyjno-edukacyjne do wdrażania programu
broszury i ulotki,
książeczki edukacyjne,
filmy edukacyjne o tematyce prewencyjnej,
audycje radiowe i telewizyjne.
10. Liczba adresatów programu
wszyscy uczniowie klas I – III szkół podstawowych z terenu woj. świętokrzyskiego
11. Jednostka realizująca program
KWP Kielce oraz podległe organizacyjnie KPP/ KMP woj. świętokrzyskiego
12. Koordynator programu.
Wydział Prewencji i Wydział Ruchu Drogowego KWP w Kielcach.
13. Ewaluacja
Ewaluacja i ocena programu nastąpi po każdym roku szkolnym jego funkcjonowania (w czerwcu
kolejnego roku kalendarzowego).
Narzędziami służącymi do zbadania skuteczności programu będą:
dane statystyczne Policji
uzyskane Certyfikaty Bezpieczeństwa
badania ankietowe z udziałem nauczycieli, uczniów i rodziców.
Załączniki do programu:
nr 1 – Harmonogram realizacji programu
nr 2 – Regulamin Certyfikatu Bezpieczeństwa
nr 3 – piosenka pt. „Nasza Policja”
nr 4 – ankieta dla uczniów
nr 5 – ankieta dla nauczycieli
nr 6 – ankieta dla rodziców
II.
1. Nazwa programu
SZKOŁA, RODZINA, ŚRODOWISKO
2.
Cele główne programu
wspólne dążenie do stworzenia lepszych warunków życia i rozwoju dla naszych dzieci
okazywanie dzieciom zainteresowania i życzliwości,
ukazywanie nowych, lepszych wzorów i norm etyczno – moralnych,
pogłębianie świadomości współuczestnictwa w życiu społeczności,
zintegrowanie działań środowiska lokalnego w celu odkrycia wspólnego pola działania,
organizacja czasu wolnego zgodnie z zainteresowaniami, możliwościami i chęcią dzieci
w ramach zajęć prowadzonych w świetlicach wspierająco – integracyjnych „PLUS”,
prowadzenia działań profilaktyczno – wychowawczych w ramach Szkolnych Grup Konsultacyjnych (ścisła
współpraca między Policją, Szkołą, Strażą Miejską, Służbami socjalnymi i rodziną,
prowadzenie profilaktyki zachowań przestępczych,
wyrobienie umiejętności zachowania się w lesie i reakcji na zagrożenie oraz umiejętności obcowania z
naturą,
podniesienie praktycznych umiejętności prawidłowego zachowania się na drodze,
przeciwdziałanie patologiom społecznym (narkomania, alkoholizm i przemoc rówieśnicza) wśród dzieci i
młodzieży na terenie szkół,
ograniczenie wypadków drogowych z udziałem dzieci i młodzieży.
3.
§
Cele pośrednie programu
polepszenie stanu zdrowia i poczucia bezpieczeństwa dzieci i młodzieży na terenie szkół
i w drodze do nich,
§
zminimalizowanie rozmiaru zachowań negatywnych,
§
pomoc w poznaniu celu własnego życia i drogi do niego,
§
wdrożenie zdrowego stylu życia, zwiększenie motywacji do doskonalenia siebie i środowiska,
§
łagodzenie niedostatków wychowawczych w rodzinie oraz eliminowanie zaburzeń
w zachowaniu się dzieci i młodzieży w codziennym życiu,
§
integrowanie środowiska lokalnego, diagnoza potrzeb w zakresie zagospodarowania czasu wolnego
dzieci i młodzieży,
§
rozpoznanie środowisk młodzieżowych na terenach wokół szkół, osiedlach, blokach, klatkach
schodowych, ulicach i innych miejscach grupowania się młodzieży,
§
wyrobienie umiejętności funkcjonowania w sytuacjach trudnych,
§
odpowiednie podejście do młodych ludzi.
4.
§
5.
Autor programu
Elżbieta Szczepaniak – Wydział Społeczno-Wychowawczy UM Kielce
Podmioty współuczestniczące w realizacji programu
koordynatorzy świetlic wspierająco – integracyjnych „PLUS”,
członkowie Szkolnych Grupy Konsultacyjnych,
nauczyciele szkół, przedszkoli, pedagodzy uliczni zatrudniani przez władze samorządowe (wywodzący
się z bezrobotnych studentów resocjalizacji),
wytypowani urzędnicy Urzędu Miasta - Wydziału Oświaty i Nauki w Kielcach,
funkcjonariusze policji, straży miejskiej,
pracownicy opieki społecznej i poradni psychologiczno-pedagogicznych, służby zdrowia, rodzice.
6.
Przewidywane koszty programu, źródła finansowania
Wydział Społeczno – Wychowawczy UM Kielce, koszty własne.
7.
Czas rozpoczęcia realizacji programu oraz przewidywany czas zakończenia
Od stycznia 1995 roku – realizowany na bieżąco
8.
Metody i sposoby realizacji programu
prowadzenie zajęć o charakterze psychokorekcyjnym i socjoterepeutycznym,
integracja przedsięwzięć i wymiana informacji pomiędzy wszystkimi instytucjami prowadzącymi
działania na rzecz dzieci i młodzieży – wykorzystanie ich wiedzy
i doświadczeń,
utrzymywanie przez dzielnicowych stałego kontaktu z dyrekcjami szkół, pedagogami i gronem
pedagogicznym w zakresie propagowania właściwych zachowań,
prowadzenie działalności informacyjnej, kolportaż materiałów profilaktycznych oraz udzielanie
merytorycznej pomocy w przypadkach naruszania prawa przez nieletnich,
organizowanie czasu wolnego w zgodzie z zainteresowaniami i chęcią dziecka,
inspirowanie do poznawania przez dzieci własnych możliwości i talentów,
zachęcanie do aktywnego spędzania czasu wolnego przy uczestnictwie rodziców,
zaktywizowanie Rad Rodziców do tworzenia bezpiecznych przestrzeni wokół szkół,
wzmocnienie działalności rekreacyjnych, kulturalnych i pozaszkolnych, kreowanie zdrowego stylu życia,
współpraca między szkołą, policją, Strażą Miejską, służbami socjalnymi i rodziną
z zachowaniem pełnej dyskrecji zawodowej,
integracja działań szkoły, policji, Straży Miejskiej, służb socjalnych i rodziny
z wykorzystaniem ich wiedzy oraz doświadczeń,
stworzenie banku informacji umożliwiających szybką interwencję i pomoc,
współpraca z domem rodzinnym w celu eliminacji wszelkich niedostatków,
szczegółowe diagnozowanie sytuacji dziecka, rodziny, środowiska oraz wczesna interwencja w
przypadkach tego wymagających,
organizowanie półkolonii dla dzieci,
prowadzenie edukacji ekologicznej w szkołach podstawowych i gimnazjach,
9.
Materiały informacyjno-edukacyjne do wdrażania programu
Program oświatowy, ulotki, broszury, poradniki, materiały podmiotów współrealizujących program.
10. Liczba adresatów programu
Uczniowie wszystkich szkół podstawowych i ponadpodstawowych z województwa świętokrzyskiego
11. Jednostka realizująca program
Podległe KPP/KMP
12. Koordynator programu
Specjaliści ds. prewencji kryminalnej, nieletnich i profilaktyki ruchu drogowego KPP/KMP oraz dzielnicowi
KPP/KMP.
13. Ewaluacja:
Skuteczność programu oceniano analizując wskaźniki przestępczości wśród nieletnich.
EFEKTY:
podniesienie wiedzy z zakresu poszanowania prawa i norm współżycia społecznego
w środowisku szkolnym
umocnienie rodziców w roli wychowawczej, zdobycie wiedzy o rozwoju dziecka,
skuteczniejsza ochrona dzieci przed zagrożeniami,
zwiększenie skuteczności oddziaływań rodziców na proces wychowawczy dzieci,
stworzenie kolejnych świetlic „PLUS”, tym razem na terenie całego województwa,
lepszy przepływ informacji o sytuacji osobistej, rodzinnej, zdrowotnej dziecka,
integracja działań poszczególnych grup zawodowych tj. policji, straży miejskiej, służb socjalnych, szkoły,
lepsza współpraca z rodzicami,
spadek przestępczości nieletnich,
sukcesywne tworzenie Szkolnych Grup Konsultacyjnych w celu pomocy uczniom
i ich rodzicom,
zmniejszenie lub wyeliminowanie zdarzeń drogowych w rejonie szkół z udziałem dzieci
i młodzieży.
III.
Nazwa programu
ŚWIĘTOKRZYSKI PROGRAM POMOCY OFIAROM PRZESTĘPSTW
Cele główne programu
stworzenie sprawnie działającego systemu, ukierunkowanego na objęcie wszechstronną pomocą osób
pokrzywdzonych w wyniku przestępstwa.
otwarcie się Policji na problemy ofiary,
przeciwdziałanie przemocy w rodzinie,
poprawa jakości obsługi interesantów Policji.
3.
Cele pośrednie programu
wyeliminowanie negatywnych stanów emocjonalnych zaraz po zdarzeniu,.
przeszkolenie policjantów i wolontariuszy w zakresie profesjonalnych kontaktów
z ofiarami przestępstw.
objęcie wszechstronną pomocą osób pokrzywdzonych w wyniku przestępstwa,
świadczenie ofiarom przestępstw pomocy doraźnej i długofalowej,
poprawa infrastruktury technicznej do przyjmowania interesantów w jednostkach Policji,
zapobieganie wtórnej wiktymizacji.
4. Autor programu
KWP Kielce
5. Podmioty współuczestniczące w realizacji programu
pracownicy Policji,
Stowarzyszenia Pomocy Ofiarom Przestępstw, w których na zasadzie wolontariatu działają osoby:
- które z racji posiadanej profesji (pedagodzy, psycholodzy, prawnicy, lekarze, policjanci),
- lub z powodu wcześniejszego faktu pokrzywdzenia,
posiadają wiedze i praktyczne umiejętności pozwalające na udzielenie pomocy osobom pokrzywdzonym,
Świętokrzyskie Stowarzyszenie Pomocy Ofiarom Przestępstw.
6. Przewidywane koszty programu i źródła finansowania
Koszty własne, wpłaty pochodzące z orzekanych przez sądy nawiązek oraz dobrowolne wpłaty do
Świętokrzyskiego Stowarzyszenia Pomocy Ofiarom Przestępstw,
7. Czas rozpoczęcia realizacji programu oraz przewidywany czas zakończenia:
Od stycznia 2000 roku realizowany w sposób ciągły
8. Metody i sposoby realizacji programu
Przystosowanie najbliższego otoczenia jednostki dla potrzeb obywateli (parkingi dla interesantów,
podjazdy dla osób niepełnosprawnych).
Punkty przyjęć dla pokrzywdzonych
ü
specjalne pokoje służące do pierwszych kontaktów z osobami pokrzywdzonymi,
ü
utworzone w jednostkach organizacyjnych Policji,
ü
umieszczone w sposób zapewniający odizolowanie ofiary od sprawcy przestępstwa,
ü
wyposażenie stwarza klimat ciepła i bezpieczeństwa, umożliwia uspokojenie
i „wyciszenie” ofiary,
ü
policjant wstępnie wysłuchuje pokrzywdzonego , spisuje protokół, kieruje go lub jego problem do
punktu konsultacyjnego, specjalistów ds. prewencji itp.
Punkty poradnictwa wiktymologicznego,
organizowane przez specjalistów ds. prewencji w Komendach Powiatowych i „dużych” komisariatach,
prezentują sposoby zabezpieczenia mienia oraz unikania zagrożeń,
dysponują ulotkami i materiałami profilaktycznymi.
Punkty konsultacyjne dla ofiar przestępstw,
ü
specjalne pomieszczenia zlokalizowane poza jednostkami Policji utworzone
i prowadzone przez Stowarzyszenia Pomocy Ofiarom Przestępstw,
ü
oparte na działalności wolontariuszy,
ü
celem punktów jest udzielanie pomocy ofiarom w zakresie porad prawnych, psychologicznych,
pedagogicznych, medycznych, profilaktycznych, wsparcia moralnego, pomocy socjalnej, materialnej,
praktycznej itp.
Istotną rolę w realizacji powinien odegrać dzielnicowy, który ze względu na bliski kontakt ze
społeczeństwem w wielu przypadkach będzie pierwszym ogniwem kontaktu
z pokrzywdzonym, w związku z tym jego działanie powinno być ukierunkowane na:
reagowanie na każdy przypadek pokrzywdzenia , dotarcie do każdej ofiary
rozpoznanie potrzeb ofiary i podjęcie środków zapobiegawczych,
bieżące działania związane z programem Niebieskiej Karty, realizacja informacji
z karty „D”,
skierowanie do punktów poradnictwa wiktymologicznego, punktów konsultacyjnych
dla ofiar lub innych instytucji mogących udzielić pomocy w konkretnym przypadku
przekazanie informacji z zakresu profilaktyki.
9. Materiały informacyjno-edukacyjne do wdrażania programu
Broszury, ulotki, plakaty
10. Liczba adresatów programu
Interesanci jednostek Policji
11. Jednostka realizująca program
KWP Kielce, KPP/KMP
12. Koordynator programu
Specjalista ds. prewencji kryminalnej KWP , KPP/KMP
13. Ewaluacja
- badania ankietowe oceniające jakość obsługi interesantów jednostek Policji ,
- liczba przeprowadzonych przez Policję interwencji,
- liczba skierowanych informacji do innych instytucji udzielających pomocy ofiarom przestępstw
EFEKTY
- poprawa sytuacji ofiary – zmniejszenie ryzyka wtórnej wiktymizacji
-
poprawa jakości obsługi klientów i wzrost zaufania społecznego do Policji.
IV.
1.
Nazwa programu
BEZPIECZNY WYPOCZYNEK
2.
Cele główne programu
zapewnienie bezpiecznego, spokojnego wypoczynku dzieciom i młodzieży podczas wakacji
i ferii oraz dorosłym (wczasowicze, kuracjusze)
ograniczenie zdarzeń przestępczych i demoralizacji wśród dzieci i młodzieży,
ograniczenie zdarzeń przestępczych na terenie obozowisk, kolonii, uzdrowisk oraz obiektów
sanatoryjnych
3.
Cele pośrednie programu
niedopuszczenie do handlu narkotykami na terenie miejscowości wczasowo wypoczynkowych, w
szczególności w pobliżu obiektów kolonijnych i miejsc wypoczynku młodzieży,
zabezpieczenie akwenów wodnych
nawiązanie współpracy policji z organizatorami wypoczynku i kierownikami ośrodków wypoczynkowych,
§
kształtowanie pozytywnych postaw wobec bezpieczeństwa,
§
poprawa infrastruktury technicznej w zakresie zabezpieczenia mienia.
§
podniesienie wiedzy wiktymologicznej wśród osób wypoczywających,
§
zwiększenie współodpowiedzialności turystów za bezpieczeństwo swoje
i najbliższego otoczenia,
uświadomienie dzieciom i młodzieży zagrożeń występujących w okresie wakacji i ferii
ograniczenie zdarzeń drogowych i utonięć.
4.
Autor programu
KWP Kielce
5. Podmioty współuczestniczące w realizacji programu
organizatorzy obozów, kolonii, wczasów i turnusów sanatoryjnych
wychowawcy na obozach i koloniach,
ratownicy WOPR,
Policja (spec. ds. prewencji kryminalnej i nieletnich, dzielnicowi funkcjonariusze RD),
funkcjonariusze Straży Miejskich,
ZHP, ZHR, OHP, TKKF,
księża, kuratorzy, leśnicy, gajowi, pracownicy Sanepidu itd.
6. Przewidywane koszty programu, źródła finansowania
koszty nie przewidywane , ewentualne finansowanie materiałów profilaktycznych przez podmioty
współrealizujące program
7. Czas rozpoczęcia realizacji programu oraz przewidywany czas zakończenia
1995 rok – na bieżąco w okresie ferii zimowych i wakacji, wczasów, turnusów sanatoryjnych
8. Metody i sposoby realizacji programu
§
kontrola miejsc zagrożonych,
§
informowanie o skali zagrożenia przestępczością, sposobach działania sprawców,
§
informowanie uczestników kolonii, obozów i innych zorganizowanych form wypoczynku na temat
występujących na danym terenie zagrożeń i sposobach ich unikania,
§
prowadzenie szerokiej działalności informacyjno-propagandowej w szkołach przed feriami
i wakacjami,
kolportaż materiałów profilaktycznych, prezentacja filmów profilaktycznych,
kierowanie dzieci z rodzin patologicznych na wypoczynek,
kontrola kierowców i pojazdów przewożących dzieci i młodzież na ferie
i wakacje
systematyczny monitoring projektu.
bieżąca analiza bezpieczeństwa w rejonach miejsc wypoczynku,
spotkania,
broszury, ulotki, poradniki,
pogadanki, prelekcje, prezentacja filmów profilaktycznych,
patrolowanie miejsc zagrożonych przez policję i straż miejską,
nadzór nad akwenami wodnymi, wytyczanie bezpiecznych kąpielisk.
9. Materiały informacyjno-edukacyjne do wdrażania programu
broszury, ulotki, poradniki
10. Liczba adresatów programu
bliżej nie określona (osoby wypoczywające na terenie woj. świętokrzyskiego)
11. Jednostka realizująca program
podległe KPP/ KMP woj. świętokrzyskiego
12. Koordynator programu
Specjaliści ds. prewencji kryminalnej i nieletnich KMP/ KPP
13. Ewaluacja:
sporządzanie informacji zbiorczej po okresie wakacyjnym i ferii zimowych oraz ujęcie tematyki w
sprawozdaniu rocznym z realizacji zadań z zakresu PK
EFEKTY:
ograniczenie lub wyeliminowanie zdarzeń przestępczych skierowanych na osoby wypoczywające na
terenie woj. świętokrzyskiego
ograniczenie liczby utonięć i zdarzeń drogowych z udziałem dzieci i młodzieży.
V.
1.
Nazwa programu
BEZPIECZNY BIZNES
2. Cele główne programu
zapewnienie warunków do bezpiecznego inwestowania i prowadzenia działalności gospodarczej i
usługowej (handlowcom, taksówkarzom, właścicielom kantorów, barów, restauratorom itp.).
utrudnienie, a nawet wręcz uniemożliwienie działań grupom przestępczym istniejącym na danym
terenie grupom przestępczym,
wyrobienie przekonania wśród właścicieli placówek handlowych, przedsiębiorstw, punktów usługowych
etc. przekonania, że: razem = taniej, lepiej, bezpieczniej.
3 . Cele pośrednie programu
§
stworzenie możliwości bezpiecznego prowadzenie działalności gospodarczej,
§
zaktywizowanie właścicieli placówek handlowych, przedsiębiorstw, punktów usługowych etc. do
podejmowania wspólnych działań przeciwko działaniom grup przestępczych,
§
ograniczenie lub wyeliminowanie działalności kryminalnej ze zwróceniem szczególnej uwagi na
sposoby i metody zabezpieczania się przed działalnością sprawców włamań i kradzieży do sklepów,
hurtowni, napadów rabunkowych,
§
ograniczanie kradzieży kieszonkowych.
4. Autor programu
KWP Kielce
5. Podmioty współuczestniczące w realizacji programu
Policja (dzielnicowi, spec. ds. prewencji kryminalnej, spec. pionu kryminalnego,
spec. pionu przestępstw gospodarczych),
przedsiębiorcy, właściciele obiektów usługowych i handlowych,
firmy ubezpieczeniowe, koncesjonowane firmy zabezpieczające mienie przed napadem
i włamaniem.
6. Przewidywane koszty programu, źródła finansowania
brak stałego źródła finansowania.
samorządy terytorialne
wpłaty osób fizycznych na konta Stowarzyszeń „Bezpieczny Powiat...”, dochody z organizacji imprez
kulturalnych i sportowych,
organizowanie spotkań, przygotowanie i wydanie materiałów informacyjnych, prowadzenie szkoleń .
Finansowanie w ograniczonym zakresie przez Komendy Powiatowe Policji.
7. Czas rozpoczęcia realizacji programu oraz przewidywany czas zakończenia
realizację programu rozpoczęto w III kw. 2000r., zakończenie planuje się w zależności od lokalnych
potrzeb.
8. Metody i sposoby realizacji programu
poradnictwo w zakresie instalacji systemów elektronicznych, całodobowego monitorowania obiektów.
opracowanie i kolportaż materiałów profilaktycznych.
wykorzystanie objazdowego Policyjnego Punktu Pomocy do prezentacji technicznych
i elektronicznych zabezpieczeń mienia na terenie całego województwa jak również kraju.
informowanie o potencjalnych zagrożeniach, zachowaniach budzących niepokój.
informacje dot. zachowania się w zetknięciu z przestępcą.
tworzenie grup sąsiedzkiej czujności.
prowadzenie informacyjnej działalności w mediach.
dbanie o interesy lokalnych przedstawicieli „małego biznesu”,
prelekcje, spotkania, pogadanki.
9. Materiały informacyjno-edukacyjne do wdrażania programu
ulotki np.; ,, Stop kieszonkowcom ”, ,, Bezpieczny Biznes ”.
broszury ,, Policja i każdy z nas w trosce o bezpieczeństwo ”.
poradniki i filmy profilaktyczne.
wykazy koncesjonowanych firm ochrony mienia.
broszury, ulotki, informatory rozdawane m.in. na festynach, spotkaniach.
10. Liczba adresatów programu
właściciele firm produkcyjno-usługowo-handlowych z terenu woj. świętokrzyskiego
11. Jednostka realizująca program
podległe KPP/ KMP woj. świętokrzyskiego
12. Koordynator programu.
specjaliści ds. prewencji kryminalnej i PG KWP oraz KPP/ KMP
13. Ewaluacja
badania ankietowe wśród mieszkańców, bieżący monitoring programu
EFEKTY
stworzenie możliwości bezpiecznego prowadzenia działalności w sferze gospodarczej;
ograniczenie przestępstw kryminalnych przeciwko własności.
zwiększenie poczucia bezpieczeństwa wśród osób prowadzących działalność.
VI.
1. Nazwa programu
BEZPIECZNY DOM OSIEDLE PARKING
2. Cele główne programu
uchronienie mieszkańców przed przestępstwami, w tym włamaniami do domów, mieszkań, piwnic,
altanek, obiektów sakralnych, samochodów i kradzieżami samochodów,
przełamanie anonimowości wśród mieszkańców wsi, osiedla, bloku, klatki schodowej, wzajemne
poznanie się,
budowanie w ramach danej społeczności wzajemnego zaufania i tworzenie systemów
sąsiedzkiej samopomocy, w tym grup sąsiedzkiej czujności i parkingów sąsiedzkich,
rozwinięcie współdziałania Kościoła i policji w zakresie poprawy bezpieczeństwa
i ograniczenia przestępczości na szkodę osób duchownych i administratorów obiektów sakralnych,
zwiększenie poczucia bezpieczeństwa obywateli,
uaktywnienie i pozyskiwanie osób starszych do współdziałania w zakresie zagospodarowania czasu
wolnego dzieciom i młodzieży,
kształtowanie pozytywnych kierunków zainteresowań dzieci i młodzieży
3. Cele pośrednie programu
stałe rozpoznawanie potrzeb mieszkańców w zakresie bezpieczeństwa,
nawiązanie na zasadach partnerstwa, współpracy i współdziałania, pomiędzy społecznością lokalną a
policją (dzielnicowym, specjalistą ds. prewencji kryminalnej
i nieletnich),
identyfikowanie miejsc potencjalnie zagrożonych i dążenie do ich właściwego zagospodarowania,
lepsza współpraca i zbliżenie się dzielnicowego z mieszkańcami – promowanie Nowego Modelu
Dzielnicowego,
otoczenie opieką osób starszych i zamieszkujących samotnie, ich integracja
w mikrośrodowisku,
wyeliminowanie lub ograniczenie działalności kryminalnej w miejscu zamieszkania np. na terenie wsi,
osiedla, dzielnicy,
inspirowanie samorządów lokalnych oraz administracji osiedlowych do uruchomiania monitoringu
wizyjnego miejsc szczególnie niebezpiecznych,
podniesienie wiedzy, z wykorzystaniem Policyjnego Punktu Pomocy, o sposobach
i metodach zapobiegania przestępczości, zabezpieczania mienia np. samochodów, mieszkań, altanek
etc. oraz zachowania się w sytuacjach kryzysowych,
aktywizacja społeczności lokalnych do działań na rzecz bezpieczeństwa oraz tworzenia Lokalnych
koalicji na rzecz bezpieczeństwa,
dostarczanie wiedzy o sposobach tworzenia grup sąsiedzkiego czuwania, straży sąsiedzkiej, parkingów
społecznych itp.,
dążenie do zdecydowanej poprawy oświetlenia osiedlowego oraz terenów ogródków działkowych
poprawienie zabezpieczenia dóbr kultury narodowej i sakralnej przez osoby odpowiedzialne za ich
bezpieczeństwo,
wyeliminowanie lub ograniczenie liczby włamań do samochodów i kradzieży pojazdów,
organizowanie w porozumieniu z radami osiedlowymi i zarządami spółdzielni mieszkaniowych –
parkingów sąsiedzkich
przekonanie społeczeństwa, że znakowanie przedmiotów może zdecydowanie utrudnić działanie
sprawcom przestępstw przeciwko mieniu,
ułatwienie policji identyfikacji właścicieli odzyskiwanych przedmiotów, a co za tym idzie ułatwienie
zwrotu przedmiotów utraconych w wyniku przestępstwa.
4. Autor programu
KWP Kielce z wykorzystaniem materiałów przekazanych przez BKSP KGP
w Warszawie
5.
Podmioty współuczestniczące w realizacji programu
członkowie Zarządów Spółdzielni Mieszkaniowych, Rad Osiedlowych, lokalni liderzy oraz zainteresowani
mieszkańcy,
FRDL – Program Dialog
Dyrektorzy Zarządów Ogrodów Działkowych
Rady Gminy, sołectwa,
przedstawiciele Kościołów parafialnych, związków wyznaniowych,
pracownicy socjalni MOPR,
wolontariusze
firmy ubezpieczeniowe,
koncesjonowane firmy produkujące zabezpieczenia techniczne i elektroniczne mienia oraz
zabezpieczające mienie etc.
Policja ( spec. ds. prewencji kryminalnej, dzielnicowi )
Straż Pożarna
Straż Miejska
6. Przewidywane koszty programu, źródła finansowania
Brak stałych źródeł finansowania. Niektóre przedsięwzięcia są finansowane przez podmioty
współuczestniczące w realizacji programu.
7.
Czas rozpoczęcia realizacji programu oraz przewidywany czas zakończenia
od 1995 – realizowany na bieżąco
8.
Metody i sposoby realizacji programu
kształtowanie pozytywnych postaw wobec bezpieczeństwa,
kształtowanie bezpiecznych zachowań,
organizowanie spotkań ze społecznością lokalną, utrzymywanie częstego kontaktu dzielnicowego z
osobami starszymi i mieszkającymi samotnie,
kontrola miejsc zagrożonych, celem odzyskiwania „bezpiecznych przestrzeni”,
podnoszenie wiedzy o sposobach i metodach zapobiegania przestępczości,
współorganizowanie festynów o charakterze prewencyjnym, osiedlowych rozgrywek sportowych itp.
mających na celu zagospodarowanie czasu wolnego dzieciom i młodzieży,
inicjowanie Zarządów administracji osiedlowej do montowania koszy do gry
w koszykówkę,
poprawa infrastruktury technicznej w zakresie zabezpieczenia mienia,
tworzenie Lokalnych koalicji na rzecz bezpieczeństwa,
inicjowanie przedsięwzięć technicznych i organizacyjnych w zakresie zabezpieczenia
pojazdów (ogrodzenie osiedla, doświetlenie osiedla, remont zniszczonych lamp osiedlowych,
instalowanie bram wjazdowych otwieranych pilotem itp.),
popularyzacja technicznych i elektronicznych środków zabezpieczających mienie
z wykorzystaniem Policyjnego Punktu Pomocy,
docieranie do właścicieli pojazdów i inicjowanie organizowania parkingów strzeżonych na terenie osiedli
szczególnie zagrożonych kradzieżami i włamaniami do samochodów,
opracowywanie i kolportaż materiałów profilaktycznych propagujących bezpieczeństwo osobiste oraz
techniczne i elektroniczne środki zabezpieczenia mienia, altanek, mieszkań, pojazdów, obiektów
sakralnych etc.
systematyczny monitoring projektu.
warsztaty szkoleniowe, szkolenia, spotkania, pogadanki,
społeczne patrole,
organizowanie akcji znakowania przedmiotów wartościowych oraz dóbr kultury narodowej
i sakralnych, celem ich skatalogowania,
9.
Materiały informacyjno-edukacyjne do wdrażania programu
broszury, ulotki, poradniki, projekcja filmów profilaktycznych,
10. Liczba adresatów programu
Mieszkańcy lokalnej społeczności powiatów
11. Jednostka realizująca program
podległe KPP/ KMP woj. świętokrzyskiego
12. Koordynator programu
specjaliści ds. prewencji kryminalnej
13. Ewaluacja
Bieżący monitoring programu.
Efekty:
ograniczenie liczby kradzieży i włamań do piwnic, garaży, domków, mieszkań, altanek, obiektów
sakralnych, pojazdów samochodowych itp.,
pogłębienie wiedzy z zakresu bezpiecznych zachowań w życiu codziennym przez mieszkańców w
miejscu swojego zamieszkania,
zwiększenie poczucia bezpieczeństwa,
wzrost zaufania społecznego do policji,
stopniowe eliminowanie tzw. znieczulicy społecznej – obojętności wobec przypadków niewłaściwych
zachowań (reakcja na wszelkie wykroczenia i przestępstwa),
lepsze poznanie się mieszkańców i podjęcie współpracy w zakresie rozwiązywania występujących w
miejscu zamieszkania problemów,
zwiększenie liczby oznakowanych przedmiotów wartościowych – utrudnienie działania sprawcom
kradzieży oraz paserom,
VII.
Nazw
Zakres działania / zakres
przeciwdziałania