przypisy.txt - Notatnik

przypisy.txt
Przypisy:
[1] Zwięzłą, ale głęboko uzasadnioną prezentację poglądów Sartre'a dotyczących
omawianej kwestii znajdujemy w pracy ks. Kowalczyka. Zob. S. Kowalczyk,
Filozofia wolności, Lublin 1999, s. 201-207. Oceniając koncepcję Sartre'a
stwierdza: "Jest to maksymalistyczne rozumienie wolności indywidualnej, chociaż
włączone w dialektykę bytu ludzkiego" (tamże, s. 204).
[2] Warto podkreślić, że przyjmowana przez Sartre'a koncepcja wolności posiada
swoje metafizyczne uzasadnienie osadzone w rozróżnieniu dwóch typów bytu: bytu w
sobie i bytu dla siebie. Zob. tamże, s. 201. To wskazuje na pewną ogólną
prawidłowość, a mianowicie rozumienie człowieka i właściwej mu wolności zależy
ostatecznie od koncepcji bytu.
[3] Temu zagadnieniu Karol Wojtyła poświęcił szczególnie dużo uwagi w pracy
Osoba i czyn. Samostanowienie jest podstawowym wyrazem dynamizmu bytu ludzkiego.
"Człowiek - mówił K. Wojtyła - staje się "kimś" i "jakimś" nade wszystko poprzez
swoje czyny, poprzez działanie świadome". Zob. K. Wojtyła, Osoba i czyn, Kraków
1985, s. 125. Więcej na ten temat zob. J. Galarowicz, Człowiek jest osobą.
Podstawy antropologii filozoficznej Karola Wojtyły, Kęty 2000, zwł. s. 218-223.
[4] Na wyraźną autonomię działań wolitywnych wskazuje C. Valverde. "Prawdą jest
również - pisze - że w wolnym działaniu człowieka dokonuje się w pełni
samorealizacja osoby. Akt poznania jako taki nie urzeczywistnia sam z siebie
żadnej wartości etyczno-ludzkiej. Poznanie - jeśli jest poznaniem samym w sobie
i nie prowadzi do dobrowolnego podjęcia decyzji - nie realizuje osoby". C.
Valverde, Antropologia filozoficzna, tłum. G. Ostrowski, Poznań 1998, s. 244. Z
kolei K. Wojtyła podkreślał, że tylko jakość czynów wolitywnych "przechodzi na
człowieka". K. Wojtyła, dz. cyt., s. 125.
[5] Ten wymiar podstawowego doświadczenia siebie jako obiektywnej rzeczywistości
"ja" bardzo jednoznacznie podkreślał M.A. Krąpiec wskazując, że "ja" jest przede
wszystkim ujmowane od strony egzystencjalnej, wtórnie dopiero odkrywane od
strony treściowej. Zob. tego autora m.in. Ja - człowiek, Lublin 1979, s. 102 czy
Człowiek jako osoba, Lublin 2005, s. 120.
Strona 1