Numer 35/1 - Gimnazjum Nr 2 Warszawa Mokotów

GAZETKA GIMNAZJUM NR 2, ul. Narbutta 65/71, Warszawa, tel. 849 96 43
www.gimnr2.pl.pl
Numer 35/1/2006/2007
Przystanek Dwójka
Nauczycielu, pomóŜ…
Bezpieczna
szkoła
Bezpieczeństwo to podstawowa potrzeba człowieka. W naukach społecznych
bezpieczeństwo w najogólniejszym znaczeniu obejmuje zaspokojenie takich potrzeb, jak: istnienie, przetrwanie, toŜsamość, niezaleŜność, spokój i pewność
rozwoju. Kiedy uczniom drugich klas
gimnazjum zadałam pytanie:,, Z czym
kojarzy Ci się bezpieczeństwo?”- odpowiadali: z domem, ciepłem rodzinnym.
Najmniej jednak osób odpowiedziało, Ŝe
to szkoła kojarzy im się z bezpieczeństwem. Dlaczego tak jest? Czy w dzisiejszych czasach szkoła nie jest przyjazna
dla nas, uczniów?
Człowiek Ŝyje w określonym środowisku społecznym, jest od niego uzaleŜniony, a równocześnie je kształtuje. Dla
ucznia gimnazjum środowisko tworzy
rodzina, szkoła oraz grupy rówieśnicze.
To właśnie od środowiska, w jakim się
obracamy, zaleŜy to, czy potrzeba bezpieczeństwa zostanie spełniona. Bezpieczna i przyjazna szkoła to taka, o której marzymy. Jaka będzie, zaleŜy od nas i
od tego jak ją wykreujemy. Szkoła to nie
tylko budynek, szatnie, klasy… to my,
uczniowie!
Czasem bywają sytuacje, w których ignorowanie prześladowcy
nie pomaga. Nie moŜemy siedzieć cicho. Najlepiej jest się zwrócić
po pomoc do nauczyciela, który powinien wskazać sposób na racjonalne i sprawiedliwe rozwiązanie sprawy. O naszych problemach i o tym, co nas boli, moŜemy mówić na godzinie wychowawczej. Wtedy mamy moŜliwość wypowiedzieć swoje zdanie na
forum całej klasy. Po pomoc moŜemy się zwrócić takŜe do psychologa i pedagoga szkolnego.
Zasady w szkole - źródło bezpieczeństwa
Uczęszczając do szkoły, powinniśmy dbać zarówno o bezpieczeństwo swoje jak i innych. śyjemy w czasach, gdzie kaŜdego
dnia mamy do czynienia z róŜnego rodzaju wypadkami. Musimy
dbać więc o komfort i higienę pracy w naszym gimnazjum, przestrzegając zasad bhp. Do takich ustaleń naleŜą np.: zmiana obuwia, utrzymanie czystości w szkole. W ostatnich latach dostrzega
się jednak, Ŝe coraz mniej uczniów stosuje się do zasad bhp. Niewiele osób zmienia buty, a zarówno dziewczęta jak i chłopcy noszą niebezpieczne ozdoby
( bransolety, długie łańcuchy). U
wielu gimnazjalistów moŜemy zauwaŜyć równieŜ piercing
(kolczykowanie, przekłuwanie). Noszenie kolczyków moŜe doprowadzić do uszkodzeń ciała np.: w trakcie zabawy lub ćwiczeń.
W trosce o nasze bezpieczeństwo, ograniczmy noszenie dekoracji
ciała, a przynajmniej do szkoły.
Szkoła marzeń
Szkoła jest miejscem, w którym mamy realizować swoje pasje.
Czy będzie ona przyjazna- zaleŜy tylko od nas, od naszej chęci
współpracy i optymizmu. Szkoła bezpieczna i przyjazna to taka,
w której nie ma przemocy, a uczniowie okazują tolerancję i
uprzejmość wobec innych uczniów i pracowników szkoły. Nie
moŜemy zwalczać ani zasad ani zakazów- musimy sami je tworzyć. Niestety, Do sukcesu nie ma Ŝadnej windy. Trzeba iść po
schodach.
Kozioł ofiarny, czyli przemoc wśród uczniów
Z przemocą stosowaną wśród uczniów spotkał się zapewne juŜ kaŜdy z nas. Nie musi to być przemoc fizyczna, ale takŜe
psychiczna, zwana inaczej mobbingiem. Mob to po angielsku tłum, motłoch – oznacza napadanie na kogoś, zaczepianie i nagabywanie. W szkole moŜemy mówić o jeszcze innych zjawiskach – harassment (nękanie) oraz bullying (tyranizowanie). Takie zachowania stanowią rekompensatę braku sukcesów, bezradność wobec własnych problemów. Głównym celem dokuczania jest pogorszenie relacji z innymi osobami. Wystarczy tylko znaleźć jedną osobę tzw. ,,kozła ofiarnego”, na którego moŜna
przelać wszystkie negatywne emocje. Mogą one objawiać się teŜ poprzez uŜycie siły. Zdarzały się przypadki, gdy uczniowie
zostali cięŜko pobici, okradzeni, wyłudzano od nich pieniądze. W ten sposób ofiary tracą poczucie bezpieczeństwa w szkole miejscu, które powinno być schronieniem dla kaŜdego ucznia. Aby wyeliminować przemoc i agresję w szkole wystarczyłaby
odrobina poczucia empatii, wraŜliwości dla drugiego człowieka. W szkole, o jakiej marzymy, nie powinniśmy terroryzować
się nawzajem, lecz wyciągnać do siebie dłoń z pomocą czy radą. Gimnazjum stałoby się wtedy przyjazne dla nas wszystkich.
Kornel Makuszyński powiedział: ,, Mądrym być to wielka sztuka, ale dobrym- jeszcze większa”.
wera
Anoreksja - część II
Czy warto mieć sylwetkę jak modelka kosztem zdrowia?
JuŜ po raz drugi piszemy o anoreksji. Jest to choroba zaburzenia odŜywiania o powaŜnym podłoŜu psychicznym. Osoba chora na anoreksję, patrząc w lustro nie widzi, Ŝe zaczyna przypominać szkielet. Zawsze czuje
się zbyt gruba. U anorektyka nie widać od razu, Ŝe jest chory. Tacy ludzie stopniowo obniŜają swoją wagę. Zaczynają coraz mniej jeść, ale zaraz potem ćwiczą, Ŝeby zgubić kalorie dostarczone organizmowi. Zamiast wjechać
windą na 10 piętro, wbiega po schodach. Ćwiczy nawet, jeśli tak naprawdę nienawidzi sportu. KaŜda zmiana wagi
budzi w anorektyku ogromne emocje. Jeśli schudnie chociaŜ parę gramów, to skacze z radości. Kilka gramów jej
przybędzie? Totalnie się załamuje i wpada w rozpacz. Anoreksja jest chorobą śmiertelną ( 20 % chorych umiera )
,najwięcej osób choruje na nią między 14, a 18 rokiem Ŝycia, po kilku miesiącach chory traci nawet 60 % swojej
dotychczasowej masy ciała!
Dziewczyny, uwaŜajcie na siebie i nie zachorujcie na anoreksję!
Linooś
Anoreksja – inaczej jadłowstręt psychiczny, objawia się ogromną niechęcią do jedzenia, prowadzącą do tego, Ŝe w
którymś momencie chora
osoba w ogóle nie je.
Anorektyk – osoba chora
na anoreksję.
2
Robert Kubica - nieoszlifowany diament
Mieliśmy
Małysza,
Korzeniowskiego,
Jędrzejczak
(powracającą ostatnio do formy), Olisadebe, Dudka, Pyrek,
Wróblewską, Ziółkowskiego (moŜe coś pokaŜe na mistrzostwach Europy). Przykłady moŜna mnoŜyć. Wszystkie te osoby
łączy jedno — sport! Dzielą natomiast dyscypliny. Nie moŜna
jednak nikomu odebrać niesamowitej wręcz popularności, którą nagle zostali obdarowani przez polskich kibiców.
Obecnie nasze oczy wpatrzone są w nową gwiazdę motoryzacji Roberta Kubicę. Jest to zawodnik młody i utalentowany. Nic więc dziwnego, Ŝe jest doceniany przez znawców
i kierowników BMW Sauber Team. W ostatnim czasie zajął 3
miejsce w GP Włoch, 8 miejsce w GP Francji i 12 GP Turcji.
Ciągle doskonali się i dąŜy do zdobycia najwyŜszego podium.
Mamy nadzieję, Ŝe nasz nowy „diament” zrealizuje swoje marzenia związane z F1. śyczymy mu jak najlepszych wyników
i trzymamy kciuki.
@ndzi@
„Step Up - taniec zmysłów”
Moja ocena
Bohaterami filmu jest dwójka nastolatków wywodzących się
z róŜnych środowisk.
Siedemnastoletni Tyler pochodzi z biednej dzielnicy, wychowuje się w rodzinie zastępczej, jego jedynym marzeniem jest oderwanie się od szarej rzeczywistości przypominającej trochę film
gangsterski ...
Nora ma wielkie ambicje, jest świetną tancerką baletową,
pochodzącą z zamoŜnego domu. Uczy się w elitarnej Akademii Muzyki i Tańca. Jedyne, co stoi jej na przeszkodzie do szczęścia i
wspaniałej przyszłości, to brak odpowiedniego partnera na zbliŜającą się wielkimi krokami dyplomową prezentację ...
Na skutek kolejnego konfliktu z prawem Tyler zostaje skazany przez sąd na prace społeczne w Akademii Muzyki i Tańca.
Właśnie tam jego talent odkrywa Nora i zaprasza go do udziału w
pokazie tanecznym. Tak między tą parą rodzi się wspaniałe uczucie.
Wielkim atutem filmu jest świetna muzyka oraz wspaniałe
show zaprezentowane przez aktorów, które tworzą niepowtarzalny
klimat obrazu. ReŜyserka postawiła na widowiskowość, przez co fabuła staje się mniej istotna.
Polecam: miłośnikom tańca, fanom muzyki R&B i hip-hopu.
Film w reŜyserii: Anne Fletcher – jednej z najlepszych choreografów na świecie.
Martaux
3
LOT 93
11 września 2001 roku terroryści porywają 4 amerykańskie samoloty. KaŜdy trafia w wyznaczony cel, oprócz
jednego.
Co działo się na pokładzie samolotu United Airlines
93 tuŜ przed startem, aŜ do chwili, gdy pasaŜerowie decydują się na działanie przeciwko porywaczom?
„Oto historia bohaterska, która nie wymaga wiary,
bo jest czystą prawdą. (...) To czyste, pozbawione nienawiści poczucie ludzkiej solidarności”.
Tadeusz Sobolewski, „Gazeta Wyborcza”
Film oceniamy na 4 gwiazdki. Pozytywnie przyjęty zarówno wśród Amerykanów jak i Europejczyków. Dobrze dobrani aktorzy doskonale oddają realia ostatnich chwil Ŝycia przeraŜonych
pasaŜerów i personelu w porwanym samolocie. Widzowi moŜe się wydawać brutalny i chaotyczny, niepokojący, jednak jest to prawdziwa historia.
Gatunek: dramat
Muzyka: John Wesley Powell
ReŜyseria: Paul Greengrass
Obsada: David Alan Basche, Liza Calón- Zayas, Olivia Thrilby
Produkcja: USA, Wlk. Brytania 2006
WORLD TRADE CENTER
Prawdziwa opowieść o tragedii 11 września, o cierpieniach
rodzin zaginionych.
Dwa porwane samoloty rozbijają się o nowojorskie wieŜe
World Trade Center. Po ich zawaleniu pod gruzami zostaje uwięzionych tysiące osób. Kiedy większość ekipy ratunkowej traci nadzieję na odnalezienie kogoś Ŝywego, pod ruinami Twin Towers,
walczą o Ŝycie dwaj policjanci.
Bardzo poruszający i tragiczny film, równie przeraŜający,
pod względem liczby ofiar, jak „Lot 93”. Wartka akcja, której towarzyszy doskonała muzyka, niemalŜe wprowadza odbiorcę w
miejsce zdarzenia. Będąc na seansie, moŜna wczuć się w strach i
rozpacz bohaterów. Film ukazuje ogromną odwagę zwykłych obywateli. Ponadto skłania widza do większych przemyśleń. Nasza
ocena to 4 gwiazdki.
Paliczek i Kajcikowska
Gatunek: dramat
ReŜyseria: Oliver Stone
Muzyka: Craig Armstrong
Obsada: Nicolas Cage,
Jay Hernandez, Maria Bello, Maggie Gyllenhaal
Produkcja: USA 2006
4
KaŜdemu przynajmniej raz zdarzyło się podczas sprawdzianu zerknąć do pracy sąsiada,
delikatnie uchylić kartkę ksiąŜki czy zeszytu. Sięgamy równieŜ po znacznie wyszukane
formy pomocy, jak „profesjonalnie” przygotowane ściągi.
Ściąganie jest bardzo popularne wśród uczniów. Nauczyciele potępiają, zwalczają tę formę oszustwa, gdyŜ uwaŜają to za nieuczciwość wobec nich. W Polsce nie wszyscy uwaŜają ściąganie za korupcję. 58% Polaków nie jest
przeciwnych ściąganiu, a tylko 28% ostro je potępia (według badań CBOS).
Główną przyczyną ściągania jest lenistwo. Uczniowie nie widzą sensu w uczeniu się setek dat, nazwisk, czy
faktów historycznych. Nauczyciele próbują przekonać ich, Ŝe bez zdobytej wiedzy nie dostaniemy się później do
dobrej szkoły. Ale nie wszystkich ten argument przekonuje. Najdziwniejsze jest to, Ŝe tak przywykliśmy do myśli, Ŝe ściąganie jest w szkole zjawiskiem powszechnym, iŜ do głowy by nam nie przyszło, Ŝe to coś złego, nieuczciwego czy niemoralnego. Nie czujemy się ani winni, ani smutni, zwłaszcza wtedy, gdy uda nam się dostać
dobrą ocenę. Kogoś zawiodłem? Jestem oszustem? śartujesz, to niemoŜliwe! PrzecieŜ ściąganie to nic złego.
W krajach anglosaskich stosunek do ściągania jest bardziej restrykcyjny. W języku angielskim nie ma pojęcia
„ściąganie”. Na określenie tego oszustwa uŜywa się słowa „cheating”, czyli po prostu „oszukiwanie”. Jednak i w
tych krajach jest to duŜy problem. Według badań przeprowadzonych w 2005 roku wśród amerykańskich studentów, przez "Center for Academic Integrity", 70% z nich przyznało się do jakiejś formy ściągania. Ankieta stwierdza, Ŝe ściąganie jest równieŜ znaczącym problemem w szkołach gimnazjalnych, spośród których 60% uczniów
szkół państwowych i prowadzonych przez parafie dopuszcza się róŜnego rodzaju plagiatów.
W krajach azjatyckich w tym Korei Południowej nie ma problemu ze ściąganiem. Uczniowie przyłapani na
oszustwie są karani bardzo surowo. Kary cielesne to „najłagodniejszy” ze stosowanych środków, gdyŜ z reguły
następuje natychmiastowe wydalenie ze szkoły.
Jednym słowem w Polsce uczniowie nie boją się ściągać, gdyŜ konsekwencje, które poniosą są z pewnością
mniej surowe niŜ w Korei Południowej.
Ale ściągając nie robicie nauczycielom krzywdy, lecz samym sobie. Prędzej czy później wiedza zgromadzana
przez lata będzie potrzebna w Ŝyciu dorosłym. Niektórzy będą się czuli niezręcznie, gdyŜ nie wykorzystali szansy danej im w młodości u innych natomiast pozostanie poczucie winy. Więc czy tak naprawdę warto ściągać?
Ściąganie - uznawany za nieetyczny i jednocześnie niemoralny sposób oszukiwania podczas
zdawania wszelkiego rodzaju egzaminów i testów, stosowany przez osobę uczącą się (student,
uczeń). Inaczej definiując jest to stosowanie niedozwolonej pomocy lub zamiar jej uŜycia, będący próbą (udaną lub nie) ominięcia kontroli wyników nauczania, która jest w sprzeczności z regulaminem i celami wychowawczymi szkoły oraz regułami przeprowadzania egzaminu, kolokwium czy sprawdzianu.
Karolina Zielińska
5
Na grzyby, a moŜe na ryby?
Nie, na grzyby!
"Grzybów było w bród: chłopcy biorą krasnolice,
Tyle w pieśniach litewskich sławione lisice,
Co są godłem państwa, bo czerw ich nie zjada,
I dziwna, Ŝaden owad na nich nie siada.
Panienki za wysmukłym gonią borowikiem,
Którego pieśń nazywa grzybów pułkownikiem.
Wszyscy dybią na rydza; ten wzrostem skromniejszy,
I mniej sławy w piosenkach, za to najsmaczniejszy,
Czy świeŜy, czy solony, czy jesiennej pory,
Czy zimą. Ale Wojski zbierał muchomory."
[A. Mickiewicz "Pan Tadeusz"]
Sierpień i wrzesień to czas
grzybobrania, to pora, kiedy
tłumnie wyruszamy do lasu
i z nadzieją zaglądamy pod
kaŜdy krzaczek i liść, szukając lśniących kapeluszy na
smukłych nóŜkach.
Większość grzybów w polskich lasach rośnie jesienią,
kiedy jest duŜa wilgotność
powietrza.
Zbieramy je rano, gdyŜ w lesie rozwijają się bardzo szybko larwy i owady.
JeŜeli grzyba nie znajdzie się
szybko po wyrośnięciu , pewne jest, Ŝe będzie robaczywy.
Najbardziej znane grzyby
jadalne: kurki, koźlarze,
maślaki, prawdziwki, kanie.
Bez znajomości grzybów
nie naleŜy ich zbierać, poniewaŜ moŜna je pomylić z
często bardzo podobnymi
grzybami trującymi.
muchomor sromotnikowy
Najbardziej znane grzyby
trujące to: muchomor czerwony, muchomor sromotnikowy, muchomor plamisty,
borowik szatański, gołąbek
śmierdzący.
muchomor czerwony
Zbieranie grzybów pozwala oderwać się od komputera czy telewizora. Jest okazją do tego,
Ŝeby pooddychać świeŜym powietrzem i pospacerować wśród leśnej natury. Największą
satysfakcją grzybiarza jest powrót do domu z pełnym koszem. A potem pozostaje juŜ tylko
oczyścić grzyby po to, by sporządzić z nich: pierogi, grzyby duszone i marnowane lub ususzyć je na zimę.
Królik i Ulcia
6
Sztutowo, miasto pamięci...
„Wszelka przyjemność ze
względu na swoją naturę
jest dobra, ale nie kaŜda
jest ... GODNA WYBORU”
(Epikur)
„SAMOTNOŚĆ – cóŜ po
ludziach, czym śpiewak dla
ludzi?” (A. Mickiewicz)
JuŜ po raz drugi został
zorganizowany wyjazd
dla wszystkich klas
pierwszych na Zieloną
Szkołę do Sztutowa.
Wspominamy ten wyjazd bardzo ciepło. Czekało na nas tam duŜo
„Ujrzałam ... orła cień”
atrakcji, takich jak: wycieczka do Gdańska, Sopotu,
Malborka, do rezerwatu kormoranów itp. Uczestniczyliśmy
równieŜ w zajęciach o
bursztynach, na których
dowiedzieliśmy się np.
gdzie i kiedy powinno się
zbierać bursztyny oraz
jak je odróŜniać od
zwykłych kamyków.
Bawiliśmy się na plaŜy, tańczyliśmy wieczorami i piekliśmy
„Nie chciał nas Bóg połoŜyć
kiełbaski. Taki wyjazd to równo z bestyjami. Dał nam
dobry pomysł, bo wszy- rozum, dał TALENT, a nikomu
scy się lepiej poznają i z nami” (J. Kochanowski)
ciekawie spędzają czas.
Tubiś
„Miłujmy i Ŝartujmy,
Ŝartujmy i miłujmy, lecz
poboŜnie, uczciwie, a
co czyste, WłAŚCIWIE”
(D. Naborowski)
7
Sztutowo to miasto połoŜone
w niesamowitej scenerii, przyciąga
turystów m.in. piękną okolicą. Miejsce to leŜy nad
morzem, znajduje się niedaleko
Trójmiasta. Do
atrakcji naleŜy
teŜ zaliczyć ładne
widoki,
moŜna
podziwiać plaŜe „Zdrowy duch w zdrowym ciele – oto
oraz lasy, które zwięzły, lecz pełny opis szczęśliwego
ciągną się wzdłuŜ stanu na tym świecie” (J. Locke)
brzegu
morza,
Sam sobie sterem,
zasłaniając gniazda kormorapanem i ... marynarzem
nów.
Jest to stara i zarazem bardzo
ciekawa miejscowość. Sztutowo powstało
na początku XIII w. , z czasem znalazło się
we władaniu Gdańska. W ciągu wielu lat
rozwijało się jako osada rybacko-rolnicza.
Teraz jest to miejsce
wycieczek, poniewaŜ
ludzie często przyjeŜ- „Człowiek jest tylko trzciną ...,
dŜają do Muzeum Obo- ale trzciną myślącą” (B. Pascal)
zu Koncentracyjnego
„Stutthof”, które znajduje się właśnie
w Sztutowie. Muzeum to cieszy się
duŜym zainteresowaniem, gdyŜ upamiętnia wielką zbrodnię dokonaną na
niewinnych ludziach przez Niemców.
„Bądź zdrów! A tak się Ŝegnają nie
Sztutowo to piękne miejsce,
wrogi, lecz na słońcach swych przemoŜna tam naprawdę
ciwnych – BOGI” (J. Słowacki)
„nacieszyć oczy’’,
wypocząć i przeŜyć niezwykłe chwile.
Tubiś
„Nie pójdę z wami, waszą droga kłamną,
pójdę gdzie indziej...” Kto za mną?
(J. Słowacki)
8
HISTORIA
Stutthof – miejsce skłaniające do refleksji
Obóz powstał jeszcze przed wybuchem II
wojny światowej. JuŜ 31 sierpnia 1939 r.
przywieziono do niego 1500 więźniów. To
miejsce zagłady znajdowało się u nasady
Mierzei Wiślanej na zachód od wsi Sztutowo. Liczbę więźniów obozu koncentracyjnego Stutthof ocenia się na 110-127 tys.
osób, z czego około 65 tys. ludzi przypłaciło pobyt w obozie niegodną człowieka
śmiercią. Więźniowie byli brutalnie wrzucani do komory gazowej po 100-150 osób.
Tam męczyli się około 50 minut w gazach
przeznaczonych do zabijania robactwa. Potem ich ciała były przenoszone do krematorium i tam palone w wielkich piecach. Wielu z ludzi umierało z wycieńczenia i głodu.
Człowiek dorosły, pracujący fizycznie powinien dostawać od 3500-4000 kcal dziennie, natomiast więźniowie spoŜywali niecałe 800 kcal dziennie. Ich organizmy nie wytrzymywały równieŜ wahań temperatur
i szerzących się chorób.
W tym obozie nie było miejsca dla chorych
i starych. Ludzie, których leczenie zajęłoby
dłuŜszy czas lub miało w ogóle nie przynieść skutków, byli brutalnie mordowani. W
dniu 9 maja 1945 r. oddziały wojsk radzieckich 48 Armii III Frontu Białoruskiego wyzwoliły więźniów. W tym dniu obóz koncentracyjny Stutthof zakończył swoją okrutną działalność.
śycie codzienne w obozie było bardzo
trudne i w Ŝaden sposób nie przypominało
normalności. Chlebem powszednim były:
krzyk, ból i łzy. Największą torturą dla ludzi przebywających w tym miejscu była
świadomość, Ŝe ich rodziny, przyjaciele
i bliscy są mordowani i zmuszani do cięŜkiej pracy. Więźniowie Ŝyli i pracowali w
niegodnych nikogo warunkach. Brudni,
niewyspani i głodni codziennie pracowali
ponad swoje siły. To całe zło, które ich otaczało sprawiało, Ŝe ludzie przebywający w
obozie stawali się sobie bliscy. Wspierali
się nawzajem, wieczorami śpiewali patriotyczne pieśni, rysowali, pisali wiersze, a
nawet udało im się stworzyć tzw. ”tajne nauczanie”. Byli wśród nich przecieŜ ludzie
starsi i młodzi, Ŝonaci i samotni, zwykli,
wykształceni, prości, artyści i muzycy, patrioci i obojętni.
Dzisiaj obóz Stutthof jest juŜ tylko wspomnieniem tamtych tragicznych wydarzeń.
KaŜdy człowiek, który znajdzie się w miejscu takim jak to, powinien przystanąć na
chwilkę i zastanowić się nad swoim Ŝyciem.
Lenka
9
Pierwsze k
roki pierw
szokl
asisty
Rozbiegane oczy, patrzące nerwowo w prawo i w lewo,
przygryzanie warg, zmieszanie na twarzy, to charakterystyczne objawy dla pierwszoklasisty. W ten sposób uczniowie klas pierwszych witają pierwszy dzień w
szkole. Zamiast słuchać dyrektora, to kaŜdy zastanawia się:
Czy będzie musiał się duŜo uczyć?
Czy wychowawczyni okaŜe się fajna?
Ile czeka go przedmiotów?
Czy koleŜanki będą się nadawały do plotkowania, a koledzy do gry w piłkę?
I w końcu, co z tymi niezapowiedzianymi kartkówkami, którymi straszyli nas w
podstawówce?
Te wszystkie pytania składają się w jedno: Czy gimnazjum jest naprawdę takie straszne? Sami na to pytanie sobie wkrótce odpowiecie.
A na dobry początek kilka rad:
Po pierwsze: Przygotowujcie się do kartkówek, zwłaszcza niezapowiedzianych!
Po drugie: Nie ściągajcie! Np. w toalecie, bo tam najłatwiej zostać schwytanym
przez nauczyciela, a po co macie tracić lekcję na wykład o ściąganiu, lepiej sobie
porysować w zeszycie, przynajmniej bez stresu!
Po trzecie: Nie bójcie się starszych kolegów, za rok sami będziecie drugoklasistami!
Te trzy porady są najwaŜniejsze. Pierwsze kroki w gimnazjum zawsze są
trudne! Nie dajcie się!
Wasz starszy doradca
Mati
10
Mama pyta się swojego synka:
- Kaziu, jak się czujesz w szkole?
- Jak na komisariacie: ciągle mnie wypytują,
a ja o niczym nie wiem!
Na lekcji biologii pani pyta się
Jasia:
- Co to jest?
- Szkielet.
- Czego?
- Zwierzęcia.
- Ale jakiego?!
- NieŜywego!
W szkole pani pyta się dzieci:
- Jasiu, co wiesz o powstaniu styczniowym?
- Jedni mówią Ŝe było, inni Ŝe dopiero będzie…
- A ty Małgosiu?
- Ja tam nie wiem, ale tata się szykuje.
Przychodzi Jasiu ze szkoły i mówi:
- Tato, tato jako jedyny odpowiedziałem na pytanie naucyciela.
Tata na to:
- Brawo synku! A jakie to było pytanie??
Na to Jasiu:
- Kto nie odrobił pracy domowej?
Mati
11
Chłopcy w naszych oczach …
W związku ze zbliŜającym się Dniem Chłopaka (30 września) zadałyśmy kilka pytań
koleŜankom na temat naszych chłopców
Pytania zadawały:
@g@t@
KASIA GELBA
WERONIKA GRANECKA
Kl. II D
Kl. II D
EWA ZBRÓG
Kl. II D
Alex
Dlaczego powinien być obchodzony Dzień Chłopaka?
Bo jest Dzień Kobiet.
śeby było równouprawnienie.
Bo obchodzimy Dzień Kobiet
Szczerość.
Poczucie humoru i wraŜliwość.
Wszystko!!!
Nie lubię, jak kłamią.
Ich zarozumiałości.
Ich niedojrzałego zachowania.
Odwaga
Opiekuńczość
Poczucie humoru.
Buziakiem
Buziakiem
Buziakiem
śeby byli tacy, jacy są.
śeby zmądrzeli.
śeby wreszcie wydorośleli.
Co lubisz w
chłopakach?
Czego nie lubisz w chłopakach?
NajwaŜniejsza cecha, którą
powinien mieć chłopak to…
Czym najchętniej obdarowałabyś
swojego chłopaka?
Czego Ŝyczysz
„naszym chłopakom” ?
Czy wiesz, kiedy obchodzimy Dzień Chłopaka?
Wiem.
Nie wiem.
30 września
30 września
@g@t@
Redakcja:
Weronika "wera" Granecka
Aleksandra "Alex" Bełz
Agata "@g@t@" Lenartowicz
Karolina Zielińska
Anna "Andzia" Nowakowska
Kaja "Kajcikowska" Gumińska
Paulina "Paliczek" Bronik
Mateusz "Mati" Michalski
Urszula "Ulcia" Gałkowska
Ewa "Królik" Królak
Agnieszka "Agiszon" Kujawa
Stanisław "Stachu" Babisz
Anita "Juanita" Pajewska
Magdalena "Lenka" Olechniewicz
Marta "Martaux" Tuszyńska
Agnieszka "Tubiś" Gajda
Paulina "Linoosia" Mrass
Opieka:
p. Zofia Sławińska
Wykonanie techniczne:
Adam "Santis" Skiba
Kamil "Banan" Bartczuk
Michał "Szczur" Łukaszewicz
Opieka techniczna:
p. Beata Siwiec
12