docKREOWAĆ TRENDY
download 
Reklamacja Transkrypt
KREOWAĆ TRENDY
Numer 3• 2009• Magazyn gospodarczy •Dystrybuowany bezpośrednio do wielkopolskich przedsiębiorców Całkiem nowe możliwości INEA rozwija usługi internetowe Społeczna odpowiedzialność biznesu w Polsce Debata przedsiębiorców KREOWAĆ TRENDY w komunikacji Rozmowa z Solange Olszewską SPIS TREŚCI 7 10 AKTUALNOŚCI INWESTYCJE 6 Tenisowy turniej LBC 6 Makroekonomiczne prognozy 6 Jesień w BCC 7 Interpretacyjne problemy 7 Kolejne biurowce w Poznaniu 8 Forum produktów DWK 8 Obrazy miasta 32 Marzenia o Dolinie Krzemowej WIELKOPOLSKIE GMINY ROZMOWY GŁOSU 38 Klęska urodzaju 10 Kreować trendy w komunikacji Rozmawiamy z Solange Olszewską, prezesem firmy Solaris Bus&Coach SA 22 Całkiem nowe możliwości Prezes INEA S.A. Janusz Kosiński opowiada o nowych możliwościach Internetu ORGANIZACJE BIZNESOWE: DEBATA 15 Biznes z ludzką twarzą Wielkopolscy przedsiębiorcy dyskutują o CSR FELIETONY 34 Dobre warunki do rozwoju LUVENA buduje park technologiczny w Luboniu 36 Przedsiębiorca uskrzydlony Przedstawiamy gminę Swarzędz MOTORYZACJA 29 Adenauer mocuje się z Aniołem Retro auto Andrzeja Roszkiewicza 40 Jakość i niezawodność O marce Honda rozmawiamy z Mikołajem Karlikiem, współwłaścicielem firmy Karlik 42 Dusze nad rzeką Witamy w Bangkoku, mieście pozornego chaosu 25 Odwołania od wyników przetargów 44 Relaks ze Wschodu TWOJA FIRMA 26 Skarbowe roszady Radzimy, jak płacić mniejsze podatki 30 Nieobecność w pracy kosztuje Przedstawiamy wyniki raportu „Praca a zdrowie” 38 PODRÓŻE BIZNESOWE LIFESTYLE Porady prawne Jerzego Krotoskiego 36 Prywatna awiacja biznesowa w Wielkopolsce 24 Przedszkole w parlamencie „Okiem z Brukseli” Filipa Kaczmarka 26 Boom na parki technologiczne w Polsce Ajurweda w CitySPA 46 Sztuka palenia cygar Co robić, by najlepiej delektować się smakiem 48 Architekt i klient w centrum uwagi Otwarcie nowego salonu CERMAG Poznań 42 KALENDARIUM 50 Wydarzenia biznesowe i kulturalne KALENDARIUM Rada redakcyjna: Anna Lisewska Bussines Centre Club – Loża Wielkopolska Iwona Marszałek Polsko-Niemieckie Koło Gospodarcze (DWK) Grzegorz Wichniarek Lech Business Club Kalina Kiser Polska Izba Gospodarcza Importerów, Eksporterów i Kooperacji Karina Plejer Wielkopolski Klub Kapitału Małgorzata Animucka Wielkopolski Związek Pracodawców Redakcja i realizacja: Skivak Custom Publishing www.skivak.pl Dyrektor wydawniczy: Damian Nowak [email protected] 4 C: 0, M: 75, Y: 100, K: 0 C: 0, M: 0, Y: 0, K: 100 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 Redaktor prowadzący: Sebastian Frąckiewicz [email protected] Projekt graficzny i skład: Katarzyna Bartosik [email protected] Fotografie: Skivak Custom Publishing, Tomasz Jurgielewicz Okładka: Tomasz Jurgielewicz Adres redakcji: Głos Biznesu ul. Głuchowska 1, 60-101 Poznań tel. + 48 061 625 61 15 fax + 48 061 625 61 21 www.glos-biznesu.pl Druk i oprawa: Drukarnia Classic www.classic.net.pl PORA NA DWUMIESIĘCZNIK 42 Wydarzenia biznesowe i kulturalne Startowaliśmy z „Głosem Biznesu”, gdy na rynku prasowym nie działo się najlepiej. Tymczasem okazało się, że nasze pismo się Państwu podoba. Dlatego w przyszłym roku przeżyjemy metamorfozę: z kwartalnika zmienimy się w dwumiesięcznik. Sami jesteśmy zaskoczeni takim obrotem sprawy w chwili, kiedy wszyscy dookoła wróżą śmierć prasie. Nasz przykład pokazuje, że są to wróżby przedwczesne. Co więcej, w jak najkrótszym czasie zamierzamy przytyć, zwiększając liczbę stron, a zarazem ze smakiem tworzyć zarówno teksty, jak i szatę graficzną. Kryzys prasy, o którym wszyscy dookoła mówią, dotyczy bowiem głównie dzienników, szansą mediów drukowanych są takie obszary, w których internetowy news nie będzie w stanie wyprzeć pogłębionego, dłuższego tekstu. Biznes jest właśnie takim obszarem. Zagadnienia gospodarcze to przecież sprawy zbyt złożone, by zawierać je w notkach liczących kilkanaście zdań. Korzystając z okazji, chcielibyśmy także podziękować Państwu za kredyt zaufania, jakim nas Państwo obdarzyli i za sukces, który dzięki Państwu osiągnęliśmy. Wielkopolskim biznesmenom życzymy wszystkiego, co najlepsze, w 2010 roku, a tymczasem zapraszamy do lektury trzeciego numeru „Głosu Biznesu” i zachęcamy do kolejnego spotkania z nami: następny numer już na przełomie stycznia i lutego. Zespół redakcyjny „Głosu Biznesu” Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 5 AKTUALNOŚCI AKTUALNOŚCI Makroekonomiczne prognozy Wielkopolski Klub Kapitału odwiedza BZ WBK. P aździernikowe spotkanie Wielkopolskiego Klubu Kapitału odbyło się na zaproszenie Jarosława Młynarczyka, dyrektora Centrum Bankowości Biznesowej w Poznaniu BZ WBK SA, członka WKK, w hotelu IBB Andersia w Poznaniu. Przybyli na spotkanie goście zapoznali się z nowościami w ofercie BZ WBK i wysłuchali niezwykle interesującego wystąpienia głównego ekonomisty banku – Macieja Relugi, podczas którego dokonał on analizy obecnej sytuacji makroekonomicznej w Polsce i przedstawił prognozy na najbliższe lata. W trakcie październikowego spotkania, do grona członków WKK dołączyła Aleksandra Wysoczyńska – prezes zarządu Med-Polonia Sp. z o.o. Tenisowy turniej LBC W sobotę 3 października w hotelu Rodan Tennis&Spa w Skrzynkach koło Kórnika odbył się deblowy turniej tenisa ziemnego. Z awodnicy walczyli o puchary i nagrody ufundowane przez organizatorów imprezy – Lech Business Club oraz Casinos Poland. Turniej, w którym wzięło udział 10 par, był doskonałą okazją do świetnej zabawy, a także nawiązania nowych kontaktów biznesowych. Mecze odbywały się jednocześnie na trzech kortach i stały na bardzo wysokim poziomie sportowym. Wśród zawodników znalazła się jedna pani – i to właśnie ona okazała się zwycięzcą turnieju. W finale Monika Pietrzak w parze z Waldemarem Organistą wygrała po pasjonującym pojedynku 7:5 z parą Przemysław Dziubak, Grzegorz Kotarski. Zwieńczeniem sportowych emocji był bankiet w kasynie. 6 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 Jesień w BCC Loża Wielkopolska BCC zorganizowała spotkanie poświęcone sukcesji w przedsiębiorstwach oraz rozstrzygnęła konkurs „Firma dobrze widziana”. 8 października na terenie Nickel Technology Park dyskutowano o zabezpieczaniu przyszłości firm. Uwarunkowania historyczne i ustrojowe spowodowały, że znaczna część dużych majątków firmowych i osobistych w Polsce pochodzi z ostatnich 20 lat. Brakuje nam tradycji oraz pozytywnych przykładów dziedziczenia dużych majątków. Plan sukcesji w firmie oraz testament kojarzą nam się z ostatnim dokumentem, jaki będziemy podpisywać w życiu. Z tego powodu rzadko sporządzane są z odpowiednim wyprzedzeniem. Często, niestety, życie pisze inny scenariusz. Wobec braku ostatniej woli spadkodawcy zawartej w testamencie stosuje się „plan sukcesji” napisany przez ustawodawcę. Majątek jest dzielony zgodnie ze wskazaniami dziedziczenia zapisanymi w przepisach prawa. Tryb dziedziczenia ustawowego rodzi często wiele problemów. O ich rozwiązywaniu dyskutowali wielkopolscy przedsiębiorcy. Z kolei 27 października Loża Wielkopolska BCC rozstrzygnęła konkurs „Firma dobrze widziana”. Wyłania on firmy postrzegane jako najbardziej odpowiedzialne społecznie w danym regionie. W Wielkopolsce zwyciężyły Międzynarodowe Targi Poznańskie. Interpretacyjne W sierpniu 2009 roku wszedł w życie pakiet antykryzysowy. Wielkopolski Związek Pracodawców zorganizował cykl spotkań, dzięki którym biznesmeni mogli dowiedzieć się, jak stosować przepisy w praktyce. W odpowiedzi na pytania płynące od pracodawców, dotyczące praktycznych problemów ze stosowaniem przepisów ustawy oraz wątpliwości interpretacyjnych, Wielkopolski Związek Pracodawców zorganizował cykl spotkań. Ustawa regulująca zasady prawa pracy, odnoszące się np. do problemy umów na czas określony, elastycznego czy indywidualnego czasu pracy, a także dopłat dla przedsiębiorców, których obroty spadły o co najmniej 25 proc. w ostatnich trzech miesiącach, zawiera zapisy wymagające doprecyzowania. W praktyce nowe rozwiązania mogą wprowadzić chaos w stosunkach pracy. Ostatnie dwa spotkania (cykl składał się z 4) WZP przeprowadził w listopadzie. Na pytania przedsiębiorców odpowiadali przedstawiciele Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Okręgowego Inspektoratu Pracy oraz Wojewódzkiego Urzędu Pracy. Ustawa dotycząca pakietu antykryzysowego będzie obowiązywać do 2011 roku. Kolejne biurowce w Poznaniu Skalar Office Center i Elite Garbary Residence – dwa nowe miejsca dla biznesu. U zbiegu ulic Góreckiej i Hetmańskiej powstaje modernistyczny Skalar Office Center. To 6-kondygnacyjny budynek o łącznej powierzchni użytkowej 23 tys. m2 Część parteru przeznaczono na lokale handlowo-usługowe, natomiast piętra wyłącznie na biura o łącznej powierzchni 14 tys. m2 Planowany termin oddania budynku do dyspozycji najemców to połowa 2010 roku. Inwestorem jest Górecka Projekt Sp. z o.o., a generalnym wykonawcą – Hydrobudowa 9 SA. Za ko- mercjalizację budynku odpowiadają: Knight Frank i King Sturge. Z kolei u zbiegu ulic Szyperskiej i Garbary trwają zaawansowane prace przy realizacji apartamentowca Elite Garbary Residence. Już niedługo do użytku zostanie przekazana pierwsza część obiektu, w której znajdują się ekskluzywne biura. Skrzydło od ulicy Szyperskiej to pięć kondygnacji i około 1900 m2 przeznaczonych na przestrzenie komercyjne. Cały projekt zostanie zrealizowany w IV kwartale 2010 roku. Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 7 AKTUALNOŚCI Forum produktów DWK I Członkowie Polsko-Niemieckiego Koła Gospodarczego oraz ich partnerzy zaprezentowali się na nieformalnych stoiskach targowych wybranej, regionalnej grupie odwiedzających. mpreza, która odbyła się 13 października 2009 roku, stała pod znakiem współpracy gospodarczej z krajem sąsiadującym, Brandenburgią. Przybyło ok. 250 gości: przedstawicieli regionalnych firm, instytucji, inwestorów i samorządów, żywo zainteresowanych zarówno utrzymaniem, jak i rozszerzeniem swoich kontaktów biznesowych i pozabiznesowych w Wielkopolsce. W pomieszczeniach iglicy Międzynarodowych Targów Poznańskich zaprezentowało się ok. 40 wystawców. Gości powitała Angelika Menze, zarówno jako członek zarządu DWK, jak i przedstawiciel Kraju Związkowego Brandenburgia w Wielkopolsce. Z kolei dr Andrzej Byrt, prezes MTP w swoim wystąpieniu podkreślał tradycję związków Wielkopolski z Niemcami. Po oficjalnej części goście spędzali czas na dyskusjach w kuluarach. „Głos Biznesu” objął patronat medialny nad imprezą. Obrazy miasta W połowie października w kamienicy Czartoria na poznańskim Chwaliszewie odbył się wernisaż wystawy Miasto – Rzeka – Sztuka. Z aprezentowano na nim kolekcję dzieł realistycznego malarstwa z XIX i XX wieku. Obrazy pochodziły ze zbiorów poznańskiej galerii Artykwariat. Wśród nich znalazły się prace między innymi takich artystów, jak: Hermann Meyerheim, Georges Noël Bouvard, Eugène Galien-Laloue i Otto Pippel. Eksponowana kolekcja dzieł miała zwrócić uwagę na różnorodność przejawów miejskiego życia, a także podkreślić jego nierozerwalny związek z wodą. Ten ostatni element idealnie komponuje się z Chwaliszewem, niegdyś wyspą w centrum Poznania, dziś dzielnicą z roku na rok odzyskującą dawny blask. Gościem specjalnym wieczoru był senator Wojciech Kruk. Imprezie towarzyszyła degustacja win z Winarium Marka Kondrata oraz specjalnie na tę okazję przygotowana oprawa muzyczna. Głównym organizatorem wystawy była firma D&D Investment, a „Głos Biznesu” objął nad nią patronat medialny. 8 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 ROZMOWY GŁOSU ROZMOWY GŁOSU Kreować trendy Berlina, słyszałam czasami: „Nie, dziękujemy, mieliśmy dość komunistycznych wyrobów”. W końcu 16 grudnia 2000 roku pierwsze dwa solarisy pojechały do Berlina – to była nasza premiera na Zachodzie. Czy wymagania rynku niemieckiego są większe niż innych krajów z zachodniej Europy? Dzisiaj już nie ma różnic w wyposażeniu autobusów dla klientów z Europy Zachodniej czy Środkowo-Wschodniej. Wszyscy chcą solidnej, mało awaryjnej nowoczesnej technologii i sprawnego serwisu. w komunikacji Obecnie Solaris eksportuje autobusy do różnych krajów, nie tylko europejskich, ale także do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Czy różnice kulturowe mają wpływ na wyposażenie autobusu, design wnętrz? Każdy kraj ma swoją specyfikę. Na przykład Szwajcarzy, zanim zdecydują o zakupie nowej marki autobusu, oczekują rozbudowanego serwisu. Są w tym względzie bardzo wymagający. Choć w przypadku komunikacji publicznej należałoby raczej mówić nie o preferencjach państw, tylko miast. Tallin wymagał np. miejsca dla kontrolera z biletami. Norwegowie życzyli sobie, żeby zamontować tzw. alkolocki. To są takie alkomaty, które działają na ciekawej zasadzie. Kierowca, jeśli chce uruchomić pojazd, najpierw musi w takie urządzenie dmuchnąć. Jeśli ktoś jest pod wpływem alkoholu, po prostu nie odpali auta. Francuzi chcieli natomiast toalety w autobusie dla kobiet kierowców. A Dubaj O rosnącym rynku pojazdów komunikacji miejskiej, zmaganiach z konkurencją i własnej strategii zdobywania klientów opowiada prezes firmy Solaris Bus&Coach SA – SOLANGE OLSZEWSKA. ROZMAWIALI| Damian Nowak, Sebastian Frąckiewicz ZDJĘCIA | Tomasz Jurgielewicz CZY POLSKIEJ FIRMIE ŁATWO JEST FUNKCJONOWAĆ NA RYNKU MOTORYZACYJNYM? NASZ KRAJ NIE JEST KOJARZONY W ŚWIECIE Z TYM RYNKIEM ANI TEŻ Z MYŚLĄ TECHNICZNĄ. SOLANGE OLSZEWSKA: Mogę mówić tylko o rynku autobusów. Kiedy zaczynaliśmy tworzyć firmę Solaris, mówiono nam, że to samobójstwo, nic z tego nie będzie i nie mamy żadnych szans. Polska firma ma robić autobusy? Wszyscy pukali się w czoło, bo cały europejski rynek był tortem podzielonym przez wielkie koncerny o ogromnym doświadczeniu i uznanych markach. Okazało się, że szanse jednak są. Ale trzeba spełnić kilka warunków. Przede wszystkim – oferować taką samą jakość jak ci wielcy gracze i posiadać równie sprawny serwis. Na szczęście wielkie koncerny mają też słabości, które postanowiliśmy wykorzystać jako swoją siłę. MOŻEMY NAZWAĆ TE SŁABOŚCI? Klienci wydający ogromne kwoty na zakup pojazdów, niezależnie od państwa czy miasta, wymagają tego, by otrzymać produkt o jak najlepszej jakości. Oprócz tego liczy się poziom obsługi w całym procesie zamawiania, produkcji, dostawy pojazdu i w trakcie jego serwisowania. Klient musi wiedzieć, że zawsze może na nas liczyć. Do tego trzeba serca i indywidualnego traktowania, a korporacje są zbyt wielkie, żeby wyjść poza schematy działania. Chińscy producenci też się tu nie sprawdzą, bo robią produkty masowe. 10 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 W komunikacji miejskiej nie ma miejsca na masowość. I chyba na razie to się nie zmieni, bo każde miasto chce mieć troszkę inne autobusy. Jedni chcą mieć np. kabinę kierowcy całkowicie zamkniętą, a drudzy – zupełnie otwartą. Takich różnic jest wiele. Oczywiście nie jesteśmy w stanie robić za każdym razem prototypu, ale możemy oferować wiele wariantów danego rozwiązania. Trzeba wsłuchać się w oczekiwania klientów – i to jest szansa firm rodzinnych. Czasami staramy się wręcz wyprzedzić ich potrzeby i oczekiwania. Dlatego warto proponować nowe pomysły i być innowacyjnym, to zawsze jest mile widziane i procentuje w przyszłości. JAK ZACZĘLI PAŃSTWO EKSPORTOWAĆ SOLARISY, SKORO DO POLSKICH MAREK ZACHÓD NIE MIAŁ ZAUFANIA? W maju 2000 roku odbyła się impreza „Pociąg do Berlina”, zorganizowana przez Wielkopolską Izbę Przemysłowo-Handlową, w ramach której do stolicy Niemiec pojechali przedsiębiorcy z Wielkopolski – ok. 200 osób. Aby mogli sprawnie poruszać się po Berlinie, zorganizowaliśmy cztery nasze solarisy Urbino. Autobusy musiały jednak gdzieś w Berlinie parkować. Zaproponowano nam, że możemy korzystać z zajezdni autobusowej tamtejszego przewoźnika. Niemieccy kierowcy postanowili obejrzeć autobusy z Polski. Dalszego rozwoju wypadków w ogóle się nie spodziewaliśmy. Okazało się, że berlińskim kierowcom solarisy bardzo się po- Każdy kraj ma swoją specyfikę. Na przykład Szwajcarzy, zanim zdecydują o zakupie nowej marki autobusu, oczekują rozbudowanego serwisu. Są w tym względzie bardzo wymagający. Choć w przypadku komunikacji publicznej należałoby raczej mówić nie o preferencjach państw, tylko miast. dobały. Na oględziny naszych autobusów przyjechał sam szef zakładów komunikacyjnych. Zrobiły na nim dobre wrażenie, co i jego, i nas zaskoczyło. Pewnie spodziewał się słabej jakości produktów ze Wschodu. A tu nagle autobusy z Polski w niczym nie odstawały od niemieckich marek. I chociaż nikt nas wtedy na Zachodzie nie znał, zostaliśmy zaproszeni na oficjalną rozmowę do szefa berlińskich zakładów komunikacyjnych. Było to bardzo ważne, bo gdy wcześniej starałam się prezentować naszą ofertę w małych miastach wokół poprosił o osobne przedziały dla kobiet i mężczyzn. Takie przykłady indywidualnych rozwiązań można by mnożyć. Czy dzięki zleceniu dla Dubaju udało się otworzyć drzwi na rynek arabski? Na razie nie braliśmy udziału w kolejnym przetargu w tym rejonie świata. Dostawa 225 autobusów do Dubaju jest jednak dobrym przyczółkiem do kolejnych zamówień. Póki co koncentrujemy się jednak na rynku europejskim. Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 11 Hiszpański styl w centrum Poznania FOTO: TOMASZ JURGIELEWICZ ROZMOWY GŁOSU Zatem na jakie rynki są Państwo przede wszystkim zorientowani? Europa, bo Europa da się lubić. Najważniejsi oczywiście są sąsiedzi: Niemcy, Czechy, Słowacja, kraje nadbałtyckie i skandynawskie. Jesteśmy jednak obecni w 20 państwach naszego kontynentu i każdy z tych krajów jest dla nas istotnym rynkiem. Czy procedury przetargowe i konkursy za granicą wyglądają inaczej niż w Polsce, funkcjonują na trochę innych zasadach? Wyglądają różnie w różnych państwach, ale – upraszczając – można przyjąć, że są dwa systemy. W Polsce jest konkurs ofert i potem nie można nic zmienić. Drugą formą są tzw. procedury negocjacyjne. Najpierw składamy ofertę, a potem zostajemy zaproszeni na rozmowy. Ale po drugiej stronie mamy od 5 do 15 osób, a z naszej strony około trzech przedstawicieli. Czasami te rozmowy trwają bardzo długo. Oczywiście nie ma nigdy dwóch firm naraz, ale można spotkać się z konkurencją na korytarzu, bo jest „przesłuchiwana” w tym samym dniu, tylko w innych godzinach. Zaprezentowaliśmy projekt kącika dla dzieci w autobusie, w którym znajdą się dwa specjalne siedzenia z fotelikami, wyposażone w pasy bezpieczeństwa. Będzie można w tym miejscu rysować i bawić się. 12 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 z jakimi firmami głównie Państwo konkurują? Przede wszystkim z Mercedesem. Tak się składa, że Niemcy to dla nas największy klient, a Evobus (autobusowa marka Mercedesa) ma udziały na tamtejszym rynku w granicach 60%. Często więc spotykamy się z nimi na przetargach. Poza tym MAN, Scania czy Irisbus. Konkurenci najczęściej jednak spotykają się na targach i zapraszają się wzajemnie. Tak jest teraz, bo gdy zaczynaliśmy działać w tej branży, to duże koncerny nas ignorowały. Gdy już dochodzi do takiego spotkania, to oczywiście odbywa się ono w autobusie i wymieniamy się spostrzeżeniami. Najczęściej są to rozmowy dotyczące rozwiązań technicznych. Ale nie tylko. A czy zdarza się kopiowanie? Znajdują Państwo czasem swoje pomysły u innych? W Europie raczej nie. Inaczej jest z producentami z Azji. Tam kopiowanie jest na porządku dziennym. Jakościowo są to jednak wciąż produkty mocno odstające od europejskich standardów. Jakie są obecnie trendy w komunikacji miejskiej? Zarówno pod względem wnętrza, jak i samej konstrukcji autobusów? Zwraca się uwagę na to, żeby pojazdy były lżejsze, jasne i robiły wrażenie bardziej przestronnych. Oczywiście wszystkim zależy na tym, aby były również bardziej ekonomiczne i ekologiczne. Staramy się także kreować trendy. Ostatnio na targach w belgijskim Kortrijk pokazaliśmy pewien pomysł, który – miejmy nadzieję – zainteresuje potencjalnych klientów i zachęci ludzi do korzystania z komunikacji miejskiej. Pasażerowie autobusów to najczęściej uczniowie, starsi ludzie i matki z małymi dziećmi. Mamy propozycję właśnie dla najmłodszych. Zaprezentowaliśmy projekt kącika dla dzieci, w którym znajdą się dwa specjalne siedzenia z fotelikami, wyposażone w pasy bezpieczeństwa. Będzie można w tym miejscu rysować i bawić się. Kącik wyposażony jest także w kolorową ściankę, wyklejoną rysunkami zwierząt i postaci z bajek. Chodzi nam o to, aby to dzieci nakłaniały rodziców do jazdy autobusem, w którym będą czuć się lepiej niż w nudnym samochodzie osobowym. Na razie pomysł cieszył się zainteresowaniem mediów, zobaczymy, co powiedzą klienci. reklama Skoro mówimy już o nowych rozwiązaniach w autobusie, to proszę powiedzieć, na czym dokładnie polega napęd hybrydowy? Jest połączeniem tradycyjnego napędu spalinowego z napędem elektrycznym. Autobus w maksymalnym stopniu wykorzystuje energię elektryczną i w jak najmniejszym – silnik spalinowy. Pojazd wyposażony jest w baterie, które ładowane są w procesie hamowania. Dzięki takiemu rozwiązaniu autobus zużywa o około 25% paliwa mniej i emituje aż o 80% mniej spalin. Solaris był pierwszą firmą w Europie, która wprowadziła na rynek taki autobus. To był rok 2006. Od tego momentu sprzedaliśmy przegubowe autobusy hybrydowe do Niemiec, Szwajcarii, Francji i Polski – do MPK Poznań. Teraz pracujemy nad krótszą wersją autobusu hybrydowego, która wejdzie do seryjnej produkcji w połowie przyszłego roku. Docelowo chcielibyśmy jednak opracować autobus w 100% napędzany energią elektryczną. W jaki sposób pracuje Państwa biuro projektowe, bo – jak rozumiem – udoskonalaniem hybrydy zajmuje się właśnie ono? W tej chwili w biurze pracuje około 60 osób. Biuro dzieli się na dwa główne segmenty: dział badań i rozwoju oraz dział adaptacji rynkowych. Ta pierwsza sekcja odpowiedzialna POZNAŃ 90 pokoi Klimatyzacja Bar Wellness Business Corner Restauracja 4 sale konferencyjne (153 m2 ) Parking Św. Marcin 67 61-806 Poznań T. +48 624 88 00 F. +48 624 88 01 [email protected] www.nh-hotels.com TA A B DE ORGANIZACJE BIZNESOWE ROZMOWY GŁOSU jest za opracowywanie nowości, ta druga za ich przygotowanie do produkcji seryjnej. Myślę, że oferujemy młodym inżynierom ciekawą ścieżkę rozwoju. Mają do czynienia z najnowszymi technologiami i rozwiązaniami, które – co najważniejsze – mogą wcielać w życie. Wróćmy na chwilę do hybrydy i ekologicznych rozwiązań. Czy napęd elektryczny stanie się w przyszłości standardem w komunikacji miejskiej? W niektórych miastach już się nim stał. Na przykład w Salzburgu nie ma autobusów, tam jeżdżą tylko tramwaje i trolejbusy. Większość miast dąży do tego co Salzburg. Chodzi o to, by jak najbardziej zmniejszyć emisję spalin. W jaki sposób europejskie miasta zachęcają ludzi do korzystania ze zbiorowej komunikacji? Robią to na dwa sposoby: raz kijem, innym razem za pomocą marchewki. Tą marchewką są subwencje do autobusów w niektórych państwach. Kijem – wprowadzanie „zero emission zone”, do których nie wjedziemy autem osobowym bez dodatkowej opłaty. Oczywiście Unia Europejska narzuca wiele norm, przepisów itp. Ale to nie wystarczy, bo tak naprawdę istotniejsza jest zmiana mentalności. Niestety, w dalszym ciągu każdy woli jeździć wygodnie własnymi czterema kółkami. Dlatego musimy zrobić coś, by ten autobus był coraz bardziej atrakcyjny. Mówiłam już o kącikach dla dzieci, na pewno ciekawym pomysłem byłoby zamontowanie telewizji satelitarnej. Kiedy postanowili Państwo wejść na rynek tramwajów? O tej działalności Solarisa zrobiło się głośno dopiero przy okazji przetargu dla poznańskiego MPK i protestu Pesy. W budowę tramwajów byliśmy zaangażowani już w roku 2005. Wówczas w konsorcjum z firmami Bombardier i Vosloh Kiepe zbudowaliśmy 24 tramwaje dla Krakowa i trzy tramwaje dla Gdańska. Następnie zaczęliśmy prace badawczo-rozwojowe nad własną konstrukcją pojazdu szynowego. Zamysł był taki: skoro ten sam klient kupuje autobusy i tramwaje, dlaczego nie mielibyśmy produkować Solange Olszewska Prezes firmy Solaris Bus&Coach SA. Z wykształcenia stomatolog, autorka skryptu dla studentów „Praktyczne aspekty leczenia dzieci trudnych”. Nie ma prawa jazdy na autobus, choć raz kierowała nim w bezpiecznych warunkach, na lotnisku. Lubi czytać biografie i słuchać piosenek ze swojej młodości, choćby utworów Czesława Niemena. Wolny czas spędza najchętniej w domu z mężem i zwierzętami. Ma 8 kotów, 4 psy, 7 kaczek, 3 pawie, 4 owce, 4 żółwie i stadko kur zielononóżek kuropatwianych oraz kur polskich czubatek. 14 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 tramwajów, skoro na problematyce komunikacji miejskiej znamy się dobrze? Czym różni się produkcja tramwajów od produkcji autobusów? Jeśli wdać się w szczegóły techniczne, to różnic jest bardzo wiele. Poza tym o sprawności tramwajów decyduje nie tylko konstrukcja samego pojazdu, ale także infrastruktura – czyli torowiska. Mamy jednak doskonałych specjalistów w zakresie konstruowania i budowania pojazdów szynowych. Dlatego wiem, że Solaris Tramino będzie produktem o najwyższej europejskiej jakości. Tymczasem Pesa chce złożyć wniosek do sądu o unieważnienie przetargu dla poznańskiego MPK. Czy Państwo już rozpoczęli produkcję? Nie, nie możemy rozpoczynać produkcji, nie mając podpisanej umowy. Niemniej zasady przetargu były dość radykalne. Za właściwości techniczne można było dostać albo 0 punktów, albo 100. Ale wszyscy znali te zasady, przystępując do przetargu. I wszyscy mieli jednakowe szanse na to, by zaoferować najlepszy produkt. Zostawmy zatem Poznań i przenieśmy się do małych miast. Czy rynek autobusowy w mniejszych ośrodkach również się rozwija? Blisko 100 miast w Polsce ma solarisy w swoich flotach. Od 1 do 850, jak w przypadku Warszawy. Naszą siłą jest to, że szanujemy każdego klienta. Dużym koncernom często nie chce się nawet wyciągać ręki po małe zlecenia, nam – jak najbardziej. Małe ośrodki dostają także dotacje na modernizację komunikacji, więc tam też będzie sporo do zrobienia. Załóżmy, że z tramwajami Państwu się uda, Solaris zacznie się rozrastać. Czy wtedy będą Państwo chcieli przenieść swoją produkcję poza granice Polski, aby zmniejszyć koszty? Nie, nie mamy na razie takich planów. Tu, w Bolechowie, są warunki do dalszej rozbudowy fabryki. W Wielkopolsce mamy także bardzo dobrych pracowników. Jeśli tak zwana wielka polityka nie będzie szkodzić przedsiębiorcom, nie ma powodów, żeby z Polski uciekać. Byłoby wspaniale, gdyby Solaris podłożył podwaliny pod przedsiębiorstwo na wzór Siemensa lub Boscha. Myślę, że jest to możliwe. Sami Niemcy mówią nam, że Polska to jest dobre miejsce dla biznesu, Polacy nie boją się ryzyka i jeszcze wiele ciekawych rzeczy można u nas zrobić. Natomiast w Niemczech wszystkie karty są już rozdane. Nie mamy natomiast takich planów, żeby – niczym korporacja – gonić za lepszymi wynikami za wszelką cenę. Nie chcemy wyrwać z korzeniami firmy i zostawić pracowników bez pracy. Mamy nadzieję, że wraz ze wzrostem nie zatracimy naszej serdeczności, rodzinności i troski o pracownika. Biznes A T A DEB z ludzką twarzą S połeczna odpowiedzialność biznesu (ang. Corporate Social Responsibility) to temat nieustannych dyskusji w świecie przedsiębiorców. Na czym powinien polegać profesjonalny CSR i jak należy go realizować? Dyskutanci debaty „Głosu Biznesu” przekonują, że w dzisiejszych czasach troska o otoczenie, w jakim funkcjonuje przedsiębiorca, powoli staje się standardem. Tego oczekują klienci, kontrahenci i partnerzy. Ważne jest, aby ten standard wprowadzać mądrze, mając z góry określoną i dobrze przemyślaną strategię działania. Inicjatywy improwizowane i nakierowane na media nie przynoszą spodziewanego efektu. CSR wymaga cierpliwości, bowiem procentuje dopiero po pewnym czasie. Jak to działa w praktyce, na przykładzie własnych firm przedstawią Państwu goście naszej debaty. reklama ORGANIZACJE BIZNESOWE: DEBATA ORGANIZACJE BIZNESOWE: DEBATA Przedstawiciel DWK Przedstawiciel BCC Angażować ludzi Odpowiedzialność wpisana w strategię Istotne jest, by w firmie nie brakowało specjalistów od CSR. Powinniśmy również premiować tych pracowników, którzy chętnie włączają się w pomoc innym. Schattdecor zdefiniował społeczną odpowiedzialność swojego biznesu w ramach filozofii firmy już pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Podkreśla w niej, iż osiąganie zysku, będące oczywistym dążeniem każdego przedsiębiorstwa, nie jest celem samym w sobie. TEKST | Dr Andrzej Byrt, prezes Międzynarodowych Targów Poznańskich C SR to istotny element budowania strategii aktywności firmy. Społeczna odpowiedzialność biznesu polega bowiem na świadomym zaangażowaniu w działania sprzyjające trosce o środowisko lokalne i ekologię. Przedsiębiorstwa dają wyraźny sygnał, iż mają na względzie dobro swoich pracowników, ale także klientów, partnerów biznesowych i medialnych. Firmy, które pomimo kryzysu nie zaniedbują działań związanych z sektorem CSR, bez wątpienia budują swoją wiarygodność. Właśnie w czasach impasu wiele przedsiębiorstw, tłumacząc się ograniczaniem budżetu, wykorzystuje CSR jako jednosezonową akcję, a przecież nie na tym to polega. Być może jednak kryzys sprawi, że – dzięki zmniejszonym funduszom – firmy zaczną rozsądniej dobierać partnerów CSR. MTP to nie tylko targi, ale również liczne seminaria i projekty. Dzięki zainicjowanemu przez nas programowi „Wystawy na targach” gościliśmy już prace uczniów liceum plastycznego. Każdego roku na terenie targów można oglądać zdjęcia laureatów konkursu „Grand Press Photo”. Nie możemy pominąć oczywiście wystawy pt. „80 lat PeWuKi”. Fotografie upamiętniające Powszechną Wystawę Krajową cieszyły się dużą popularnością wśród zwiedzających. Aktywnie wspieramy akcje charytatywne, m.in. Fundacji „Mam Marzenie”, Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „Słoneczko”, Pomocy Chorym na Białaczkę oraz Stowarzyszenia „Zdążyć z pomocą”. Jako firma zaangażowana w życie społeczności lokalnej włączamy się w organizację ważnych wydarzeń naukowych, kulturalnych i sportowych. Sprawujemy mecenat nad salą wykładową Uniwersytetu Ekonomicznego, a kadra zarządzająca MTP prowadzi wykłady dla studentów tejże uczelni. Sponsorujemy flagowe imprezy sportowe, wśród 16 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 TEKST | Roland Auer, prezes Schattdecor Sp. z o.o. nich mistrzostwa świata w kajakarstwie i światowe zawody konne. Dzięki wsparciu finansowemu MTP w Poznaniu zorganizowano prapremierę opery Rogera Watersa „Ça Ira” oraz koncert Sinead O’Connor. Jesteśmy członkiem licznych stowarzyszeń, wśród nich: Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego, Poznańskiej Lokalnej Organizacji Turystycznej, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego i wielu innych. Dbamy także o naszych pracowników, którym zapewniamy pakiet socjalny. Przed kilkoma dniami zostaliśmy uhonorowani tytułem „Firma Dobrze Widziana”, przyznawanym przez Związek Pracodawców Business Centre Club. W uzasadnieniu nagrody doceniono wizerunek Międzynarodowych Targów Poznańskich w kontekście społecznej odpowiedzialności biznesu w województwie wielkopolskim. Istotne jest, by w firmie nie brakowało pracowników – bądź to specjalistów od PR, bądź od komunikacji wewnętrznej – odpowiedzialnych za ten element struktury spółki. Skoro firma to przede wszystkim ludzie, nie wolno zapominać o angażowaniu pracowników w działania związane z CSR. To bowiem pracownicy są najlepszymi ambasadorami, a zarazem wizytówką firmy. Wielu pracowników samodzielnie uczestniczy w akcjach charytatywnych bądź ekologicznych. Warto stawiać ich za wzór do naśladowania, a wiedzę o ich zaangażowaniu na rzecz społeczeństwa propagować wśród całego zespołu. Posłużyć temu mogą platformy komunikacyjne, jak choćby popularny intranet. CSR to długotrwałe, przemyślane działanie, które nie może wynikać z chwilowego kaprysu, mającego na celu poprawę wizerunku firmy. To stały element struktury przedsiębiorstwa, więc powinien być traktowany równorzędnie z innymi dziedzinami jego działalności. P opularność CSR w ostatnim czasie jest czymś kuriozalnym – w dobie kryzysu wiele firm się obudziło i zaczęło dyskutować na ten temat. Tymczasem dobry CSR wynika ze strategicznego, długofalowego działania. Z drugiej strony – należy postrzegać kryzys jako źródło wielu pozytywnych zjawisk. Może nareszcie podmioty gospodarcze i ich właściciele zrozumieją, że jest jeszcze inne zadanie przedsiębiorstw niż tylko generowanie zysków. Schattdecor zdefiniował społeczną odpowiedzialność swojego biznesu w ramach filozofii firmy już pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Podkreśla w niej, iż osiąganie zysku, będące oczywistym dążeniem każdego przedsiębiorstwa, nie jest celem samym w sobie. Oczywiście przyszłość firmy możemy zapewnić przez stabilność finansową, lecz przede wszystkim przez zbudowanie pozytywnego wizerunku i solidnej marki. Społeczną odpowiedzialność biznesu Schattdecor rozumie nie tylko jako przestrzeganie norm etycznych w działalności firmy, ale w szerszym ujęciu – jako kształtowanie korzystnych relacji ze wszystkimi współpracującymi z nią podmiotami, a także własnymi pracownikami. Jesteśmy otwarci na potencjał naszych pracowników, organizujemy dla nich szkolenia zawodowe i językowe, programy wsparcia finansowego w postaci pożyczek zakładowych czy spotkania integracyjne, szanujemy także ich czas prywatny. Wszystkie oddziały Schattdecor, w tym również polska placówka, starają się zakorzenić w społeczności lokalnej i regularnie z nią współpracować. Sponsorujemy wydarzenia kulturalne i sportowe, wspieramy lokalne instytucje. Szczególnie dumni jesteśmy z Orkiestry Dętej „Da Capo” w gminie Tarnowo Podgórne, którą sponsorujemy od ponad ośmiu lat i która daje młodym ludziom możliwość muzycznej edukacji, a dla nas stanowi powód do satysfakcji. Wspieramy także wiele organizacji non profit, choćby Towarzystwo Przyjaciół Dzieci czy Polski Komitet Pomocy Społecznej. Ale sponsoring to zaledwie jeden z elementów CSR, innym – ważnym dla nas – jest ekowydajność firmy. Staramy się jak najmniej ingerować w środowisko naturalne. Zarówno przy rozwoju dekorów, jak i w procesie produkcyjnym wykorzystujemy surowce przyjazne dla przyrody, np. farby wodne na bazie organicznych, wolnych od metali ciężkich pigmentów, dzięki czemu chronimy zasoby naturalne. Odnosimy sukcesy na polu ograniczania ilości odpadów oraz ich ponownego wykorzystania poprzez stosowanie surowców, które podlegają późniejszemu recyklingowi. Uczulamy naszych pracowników na sprawy związane z ochroną środowiska, nie tylko podczas procesu produkcyjnego, ale również przy wykonywaniu innych czynności w pracy. Dzięki temu wnoszą oni swój wkład w ochronę środowiska poprzez segregację odpadów oraz świadome obchodzenie się z surowcami i materiałami biurowymi. Wprowadziliśmy program ecodriving, dotyczący korzystania z floty samochodowej, oraz eco-Schattdecor, dotyczący oszczędności energii. Zdaniem Schattdecor dobry CSR powinien bazować na marketingu prospołecznym, który łączy cele ekonomiczne z celami społecznymi. Taka postawa niesie ze sobą wzrost wiarygodności społecznej firmy, dobre relacje z pracownikami, ze społecznością lokalną oraz z instytucjami państwowymi, przewagę konkurencyjną oraz podnosi poziom kultury organizacyjnej firmy. Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 17 ORGANIZACJE BIZNESOWE: DEBATA ORGANIZACJE BIZNESOWE: DEBATA Przedstawiciel PIGIEiK Przedstawiciel LBC Dobrze zaplanowane Postawić na załogę działania Pracownicy w każdym przedsiębiorstwie powinni być traktowani podmiotowo – to podstawa działań CSR. Profesjonalny CSR powinien opierać się na świadomej i przemyślanej, wręcz wizjonerskiej, strategii. TEKST | Robert Andre, dyrektor generalny Zakładu Wytwarzania Artykułów Ściernych Andre Abrasive Articles TEKST | Dariusz Czyż, prezes zarządu Votum SA S połeczna odpowiedzialność biznesu to nic innego jak świadome zarządzanie firmą, wpisujące w program rozwojowy przedsiębiorstwa również potrzeby otoczenia, tak w rozumieniu lokalnym, jak i globalnym. Recesja gospodarki bez wątpienia wpływa na działania firm i ich założenia strategiczne, również w obrębie CSR. Konieczne jest przewartościowanie priorytetów w taki sposób, aby nie ucierpiał na tym wizerunek firmy. Dla pracowników, szczególnie w dobie kryzysu, ważne są bezpieczeństwo i poczucie stabilizacji. Ponadto, stwarzając nowe miejsca pracy, można i należy podejmować walkę z lokalnym bezrobociem. Od samego początku, budując markę przedsiębiorstwa Votum SA, mieliśmy wizję tego, jak chcemy realizować hasło „pomoc osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych” na płaszczyźnie społecznej i charytatywnej. Prowadząc firmę zajmującą się odszkodowaniami, na co dzień stykamy się z ludzkimi tragediami. Dostrzegamy potrzeby konkretnych osób, które z kolei nierzadko obrazują szersze zjawiska wymagające zaangażowania, takie jak choćby stan bezpieczeństwa na naszych drogach czy brak krwi dla ofiar wypadków komunikacyjnych. W styczniu 2007 roku powołaliśmy do życia Fundację Votum, ukierunkowaną na pomoc ofiarom wypadków komunikacyjnych oraz osobom z wrodzonymi i nabytymi uszkodzeniami neurologicznymi. Fundacja w 2009 roku przejęła ciężar organizacji Ogólnopolskiej Akcji Krew, na którą skutecznie pozyskała dotację z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w ramach Krajowego Programu Operacyjnego Fundusz Inicjatyw Obywatelskich. Również we współpracy z Fundacją Votum organizujemy prelekcje w ramach akcji edukacyjnej Bezpieczna Droga do Szkoły. Program skierowany jest do uczniów szkół podstawo- 18 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 wych z klas I–IV i w atrakcyjny dla dzieci sposób zapoznaje je z zasadami bezpiecznego poruszania się po drogach. Mając świadomość, jak ważne w życiu regionu jest propagowanie zdrowego trybu życia i rozwoju intelektualnego, wspieramy również, na zasadach sponsoringu, lokalnych sportowców: zawodników wrocławskiego Klubu Szachowego Polonia oraz rowerowego Stowarzyszenia MTB Votum Team Wrocław. Ale CSR to także odpowiedzialność względem klientów. Najlepszą miarą tej odpowiedzialności jest zdolność do nieustannego wyznaczania standardów usług i podnoszenia ich, gotowość do poszukiwania innowacyjnych rozwiązań. Owocem takich poszukiwań jest otwarta przed rokiem w Krakowie Klinika Votum-Reha Plus SA, pierwsza z sieci klinik, specjalizująca się w rehabilitacji funkcjonalnej. Ta inwestycja umożliwiła naszym klientom dostęp do wszechstronnej i kompleksowej oferty pomocy powypadkowej, jak dotąd jedynej takiej na rynku odszkodowań. Niezwykle istotne jest właściwe zrozumienie terminu społecznej odpowiedzialności biznesu, a ściślej – znaczenia pojęcia „społeczny”, które w tym przypadku definiuje otoczenie firmy, a zatem poza społecznością lokalną, również klientów, pracowników, kontrahentów, akcjonariuszy itd. Ważne, aby zachować właściwe proporcje i równowagę pomiędzy celami biznesowymi a działaniami związanymi z zaangażowaniem w sprawy społeczne. Dobry i profesjonalny CSR powinien opierać się na świadomej i przemyślanej strategii. Ośmielę się stwierdzić, że na strategii wręcz wizjonerskiej, która pozwoli nie tylko zaspokoić aktualne potrzeby, ale także przewidzieć przyszłe oczekiwania rynku i otoczenia. Strategii, która sprawi, że konkurencja zostanie o krok w tyle, i która przyniesie firmie wymierne korzyści. Z pewnością nie należy także spoczywać na laurach. Nieustanne samodoskonalenie się, podnoszenie standardów i jakości usług to jeden z podstawowych elementów CSR. S połeczną odpowiedzialność biznesu rozumiemy jako swego rodzaju kodeks etyczny, obejmujący dbałość o własnych pracowników, środowisko naturalne i sprawy społeczności lokalnej oraz klientów. Działania tego typu były prowadzone od początku istnienia firmy, czyli od ponad 22 lat. Doskonale zdawaliśmy sobie sprawę z tego, że zakład jest częścią lokalnej społeczności, o którą trzeba dbać. Dlatego staraliśmy się jak najmniej szkodzić środowisku i działać społecznie. Pracownicy zawsze byli w firmie ważni, jej osiągnięcia w ogromnej mierze zależą od wiedzy, umiejętności, doświadczenia i zaangażowania załogi. Firma starała się zawsze tworzyć dobre i bezpieczne warunki pracy – w naszym zakładzie działa pracownicza kasa zapomogowo-pożyczkowa, został utworzony fundusz socjalny, z którego finansowane są zajęcia rekreacyjne dla pracowników, różnego rodzaju imprezy integracyjne, takie jak: wycieczki, bale karnawałowe, pikniki zakładowe, konkursy strzeleckie i wiele innych. Wspieramy działania zmierzające do poszerzania wiedzy i umiejętności naszych pracowników. Biorą oni udział w szkoleniach organizowanych np. przez lokalną Agencję Rozwoju Regionalnego czy Krajową Izbę Gospodarczą, niektórzy odbywają szkolenia specjalistyczne i podejmują studia podyplomowe. W ostatnich latach przeznaczyliśmy znaczne fundusze na poprawę warunków pracy, co doprowadziło również do zmniejszenia emisji substancji szkodliwych do środowiska. Stosujemy ścisłą segregację odpadów, przekazywane są one tylko firmom, które posiadają stosowne koncesje na ich zbiórkę. Przede wszystkim staramy się redukować ilość wytwarzanych odpadów produkcyjnych, w ostatnich latach zintensyfikowaliśmy działania w tym zakresie. Staramy się systematycznie unowocześniać proces produkcyjny, wprowadzać energooszczędne maszyny i urządzenia. Klienci kupujący nasze ściernice oczekują nie tylko tego, że będą one bardziej wydajne, lecz również bardziej ekologiczne, a ilość szkodliwych substancji wydzielanych podczas ich użytkowania znacznie spadnie. Pracujemy nad tym już od kilku lat. Niedawno utworzyliśmy dział badawczo-rozwojowy. Opracowuje on projekt, który ma na celu szersze stosowanie surowców mniej szkodliwych dla środowiska. Partycypujemy także w realizacji przedsięwzięć na rzecz społeczności lokalnej: koncertów, konkursów, festynów (np. Dni Koła), zawodów sportowych (np. Bieg Warciański). Staramy się również pomagać instytucjom, które zwracają się do nas o pomoc finansową. Dobry CSR powinien obejmować też stworzenie sprawiedliwego systemu wynagradzania za pracę (ideału nie da się tutaj nigdy osiągnąć), działania na rzecz integracji całej załogi i wspieranie różnych form jej wypoczynku. Ważne, by pracownicy czuli się w firmie potrzebni. Dobrze jest zasięgać opinii przedstawicieli załogi w najważniejszych sprawach jej dotyczących. Drugim aspektem jest niezamykanie się w sobie – nawet drobna pomoc innym buduje wizerunek firmy i sprawia, że sami czujemy się lepiej, co z kolei zachęca do kolejnych podobnych działań. Każdej młodej firmie, która dopiero stawia pierwsze kroki w obszarze CSR, radziłbym ograniczyć taką pomoc wyłącznie do społeczności lokalnej, wychodząc z założenia, że w sytuacji, gdy mamy możliwość przeznaczenia niewielkich środków na pomoc innym, należy najpierw odpowiedzieć na potrzeby tych, którzy są najbliżej. Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 19 ORGANIZACJE BIZNESOWE: DEBATA ORGANIZACJE BIZNESOWE: DEBATA Przedstawiciel WKK Przedstawiciel WZP Biznes Zadbać powinien pomagać otoczenie Żeby działać w obszarze CSR, nie trzeba dysponować ogromnymi środkami. Ważniejsze są pomysły. Najgorsza jest sytuacja, kiedy zarząd mówiąc o CSR, sponsoruje akcje charytatywne, a jednocześnie obcina premie własnym pracownikom. TEKST | Tomasz Desko, prezes zarządu Cermag Poznań TEKST | Jacek Błoch, prezes Pro REHA Sp. z o.o. D ziałania z zakresu CSR w Wielkopolsce są niezadowalające. Na pewno istnieje wiele firm, które podejmują różne inicjatywy na tym polu, jednak ciągle jest ich za mało. Myślę, że byłoby ich więcej, gdyby firmy uświadomiły sobie korzyści płynące z tego typu aktywności. Z drugiej strony warunki bywają bardzo trudne. Wszyscy znamy głośny przykład piekarza przekazującego chleb potrzebującym, który został za to ukarany. W naszym kraju robi się bardzo niewiele dla współczesnych filantropów. Z uwagą śledzę media i dostrzegam, że dobroczynność w Polsce jest nadal bardzo słabo propagowana. Państwo powinno mocniej zaangażować się zarówno w edukację, jak i w stworzenie konkretnych warunków prawnych, które ułatwią pomoc potrzebującym. Osobiście postrzegam CSR nie tylko jako prawo, ale i obowiązek. Uważam, że każdy przedsiębiorca, w mniejszym lub większym stopniu, powinien wspierać tych, którym nie dopisało w życiu szczęście i nie mają godnych warunków do odpowiedniego rozwoju oraz wykształcenia. Kto inny, jeśli nie przedsiębiorcy, ma pomagać takim osobom? Dla nas to z jednej strony obowiązek, a z drugiej – nasze działania mają aspekt czysto ludzki, daje nam to dużą satysfakcję. Jestem dumny, widząc zaangażowanie moich pracowników i udziałowców firmy. Ku mojemu zadowoleniu, większość osób z Cermagu aktywnie włączyła się np. w akcję przekazania 1% podatku na cele charytatywne. W zeszłym roku 1% podatku przekazywaliśmy właśnie stowarzyszeniu Równy Start. W tym roku zbieramy pieniądze dla stowarzyszenia Uśmiech Nadziei, które również zajmuje się pomocą dzieciom niepełnosprawnym. Takie działania zwiększają wrażliwość i dają satysfakcję naszym pracownikom. Naszym głównym podopiecznym jest Stowa- 20 o najbliższe GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 rzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Równy Start”, prowadzone przez siostry zakonne, które otaczają opieką grupę sześćdziesięciorga niepełnosprawnych dzieci. To dom pomocy społecznej, który mieści się przy ulicy Serafitek w Poznaniu. Ponadto Cermag wspomaga zakon sióstr karmelitanek w Gnieźnie oraz stowarzyszenie Uśmiech Nadziei z Łopienna. Organizacje takie jak te mają duże potrzeby, niewspółmierne do bardzo mizernego dofinansowania. Oprócz wymienionych przez mnie działań przeprowadzamy jeszcze wiele innych, jednorazowych akcji. Każdy z nas może pomagać na skalę swoich możliwości. Czasem nawet drobna pomoc może być bardzo znacząca. Poza tym często nie musiałem mieć dużych kwot. Wystarczyły kontakty. Wykorzystywałem fakt, że mam wielu przyjaciół w biznesie, których poprzez rozmowę zachęcałem do wspierania działalności charytatywnej. Wiem, że większość z nich czynnie zaangażowała się w tego typu działania. Oczywiście sam potrzebowałem wsparcia ze strony udziałowców, gdyż to ich interesy reprezentuję jako prezes zarządu. Bardzo się ucieszyłem, gdy otrzymałem takie poparcie. Byłem dumny i pozytywnie zaskoczony, że pewna grupa osób w firmie z takim zapałem zaangażowała się w różne działania charytatywne, poświęcając im swój prywatny czas. Nasi dostawcy bardzo chętnie angażowali się w tego typu przedsięwzięcia, zarówno organizacyjnie, jak i finansowo. Jest to dla nas kolejny namacalny dowód, że warto działać w tym zakresie. Na pewno jesteśmy lepiej postrzegani przez ludzi, pokazując, że działamy nie tylko na rzecz firmy, ale także na korzyść osób potrzebujących. Na koniec warto podkreślić – działania CSR należy prowadzić regularnie. Robienie jednej wielkiej akcji, za którą nie idzie dalszy plan działania, mija się z celem. D opiero niedawno dowiedziałem się, że to, co przez lata robiliśmy, nosi miano społecznej odpowiedzialności biznesu. W takim razie zajmowaliśmy się CSR, nie definiując tego, właściwie od początku działania naszej firmy, czyli od 17 lat. Pro REHA oferuje rozmaite rozwiązania architektoniczne dla niepełnosprawnych. Byłoby więc trudno nie iść o krok dalej. Staramy się, żeby niepełnosprawni nie bali się wychodzić na ulice. To są przecież nasi klienci. Ale przy okazji kontaktów z nimi realizujemy projekty pozabiznesowe. Takie, które wynikają z relacji pomiędzy środowiskiem niepełnosprawnych a nami. W naszej dziedzinie czujemy się ekspertami. Wystarczy, że wejdę do jakiegoś obiektu, a od razu wiem, czy jest on dostępny dla człowieka na wózku, czy nie. Oczywiście CSR zaczyna się tam, gdzie kończy się działalność zarobkowa. Od wielu lat pomagamy finansowo wielu instytucjom czy zakładom specjalistycznym, ale nie uważamy, że powinniśmy to nagłaśniać. Pro REHA bierze także udział w realizacji programów unijnych dotyczących aktywizacji niepełnosprawnych fizycznie na wolnym rynku pracy. W takich programach nie ma mowy o własnej reklamie, i nie jest to mile widziane. Z jednej strony, dzielimy się doświadczeniami w zatrudnianiu niepełnosprawnych, z drugiej, chcemy zachęcić takie osoby do aktywnego poszukiwania pracy. Programy są realizowane przez fundacje, pełnimy rolę łącznika między pracodawcami a niepełnosprawnymi. Pokazujemy im, jak mogą się do siebie zbliżyć. Naturalnie sami także zatrudniamy niepełnosprawnych. Nie ukrywam, że akurat w naszym przypadku działanie non profit i tak pracuje na nasz dobry wizerunek. A dobry wizerunek to przecież już ele- ment biznesu. Dlatego trudno jednoznacznie wytyczyć granicę i powiedzieć: „Do 16.00 pracujemy biznesowo, a po 16.00 już w ramach CSR-u”. Żeby zacząć dobrze funkcjonować w obszarze CSR, trzeba być dobrym w tym, co się robi. Obojętnie, w jakiej branży działamy, powinniśmy pomagać najbliższemu otoczeniu, wspierać je wiedzą i doświadczeniem. Jeśli, dajmy na to, produkujemy materiały, które szkodzą środowisku, musimy skupić się na tym, żeby te szkodliwe czynniki zminimalizować, a nie sponsorować np. dom dziecka (bo to lepiej wygląda w mediach, które zrobią nam zdjęcia z wychowankami). Jeśli z kolei inna firma ma w swoich szeregach wielu młodych pracowników, warto pomyśleć o ich potrzebach. Tak naprawdę CSR powinniśmy zaczynać od własnego zakładu pracy i swoich ludzi – trzeba najpierw stworzyć im dogodne warunki czy elastyczny czas pracy. My go stosujemy. Między innymi dlatego w naszej firmie w ciągu ostatnich dziewięciu lat urodziło się już dwanaścioro dzieci (w przedsiębiorstwie jest zatrudnionych 17 osób). Jeśli pracownicy są zadowoleni, łatwo ich przekonać, żeby brali udział akcjach non profit. Nie będą utyskiwać, że pieniądze z firmy wypływają na cele niebiznesowe. Najgorsza jest sytuacja, kiedy zarząd np. sponsoruje akcję charytatywną, licząc na dobry PR, a jednocześnie likwiduje premie. To rodzi zniechęcenie i frustrację. Dlatego najpierw troszczmy się o własne podwórko, a dopiero potem wychodźmy na zewnątrz. Bardzo źle jest, kiedy w firmie CSR postrzegany jest jako narzędzie marketingu. CSR może działać dobrze, jeśli pełni funkcję powracającej fali. Nasze działania CSR w przyszłości, po długim okresie pracy, mogą poprawić nasz wizerunek, i dopiero ta poprawa wizerunku jest w stanie dobrze wpłynąć na nasz marketing. Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 21 ROZMOWY GŁOSU ROZMOWY GŁOSU Całkiem nowe możliwości O rozwiązaniach dla biznesu i technologiach, które zmienią oblicze rynku usług telekomunikacyjnych i multimedialnych, rozmawiamy z prezesem INEA S.A. – Januszem Kosińskim. ROZMAWIALI| Damian Nowak, Sebastian Frąckiewicz 10 LAT TEMU WPROWADZILIŚCIE PAŃSTWO INTERNET NA WIELKOPOLSKI RYNEK. PRZYPOMNIJMY NASZYM CZYTELNIKOM, JAK WÓWCZAS WYGLĄDAŁY MOŻLIWOŚCI TECHNICZNE I STANDARDY PRZESYŁU DANYCH. JANUSZ KOSIŃSKI: Zacznę może od tego, że działalność świadczenia usług internetowych była koncesjonowana. My na otrzymanie koncesji od Ministerstwa Łączności czekaliśmy ponad dwa lata. Jednak było warto, gdyż staliśmy się pierwszą spółką telewizji kablowej, która zaczęła oferować Internet w otwartym systemie DOCSIS 1.0. Krótko mówiąc, oznacza to, że urządzenia abonenckie nie musiały już pochodzić od tego samego producenta co urządzenia stacji czołowej. Właśnie dzięki temu na rynku urządzeń abonenckich pojawiła się konkurencja, oczywiście z korzyścią dla klientów i ich portfeli. Wówczas standardy przepływności TP SA wynosiły 56 kb/s. My za pośrednictwem sieci kablowej oferowaliśmy już wtedy przepływność od 128 kb/s do 2 Mb/s. Ten największy pakiet miał też imponującą cenę – kosztował ponad tysiąc złotych brutto, ale też taki był rynek. Wszelkie upusty trafiały do szkół. CZY DZIŚ JESTEŚMY U PROGU ZMIAN W STANDARDACH ODBIORU INTERNETU? Niewątpliwie. Jesteśmy świadkami dwóch ewolucji. Jedna to technologiczna, druga – infrastrukturalna. Pierwsza dotyczy wprowadzenia systemu DOCSIS 3.0 na dotychczasowej sieci kablowej. INEA zrobi to w przyszłym roku. Dzięki temu abonent będzie mógł otrzymywać prędkości nawet do kilkuset megabitów na sekundę. Ta ewolucja ma swój koniec, bowiem taka transmisja danych za pośrednictwem sieci kablowej jest ograniczona. Dlatego potrzebna jest wspomniana ewolucja infrastrukturalna, czyli budowa sieci optycznych, tzn. sieci opartych na pasywnych kablach światłowodowych. 22 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 Nie potrzebują one zasilania i są praktycznie niezawodne – w zasadzie tylko uszkodzenie fizyczne kabla może przerwać transmisję danych. INEA nie jest obserwatorem tych ewolucji, ale je współtworzy i w nich uczestniczy. Za swoją strategię działania przyjęliśmy inwestowanie w strukturę światłowodową prowadzącą do klienta biznesowego. Oferta dla biznesu, wprowadzona przez nas na szeroką skalę w tym roku, uwzględnia tę ewolucję i jest przygotowywana pod konkretne oczekiwania małego, średniego i dużego biznesu. DO TEJ PORY WYOBRAŻENIE NA TEMAT INTERNETU POZYSKIWANEGO Z KABLÓWKI BYŁO TAKIE, ŻE TAM, GDZIE TEGO KABLA NIE MA – DOSTĘP DO SIECI NIE ISTNIEJE… Teraz to się również zmieni, przynajmniej w INEA. Na przełomie I i II kwartału przyszłego roku uruchamiamy technologię WiMax, czyli bezprzewodową technologię transmisji danych. WiMax różni się tym od powszechnie w tej chwili stosowanego Internetu radiowego, że nie działa w paśmie wolnym i ogólnodostępnym, tylko w paśmie chronionym, dlatego przesył jest gwarantowany i odbywa się bez zakłóceń. Dzięki temu będziemy mogli świadczyć tą drogą nie tylko Internet, ale również usługę telefoniczną. Technologia WiMax umożliwia przepływność mniejszą niż przy użyciu światłowodów, bo jest to ok. 10 Mb/s, ale przedsiębiorca może traktować to rozwiązanie jako pomostowe. Nie będzie musiał czekać, aż wybudujemy nasze przyłącze światłowodowe, tylko będzie mógł na początek skorzystać właśnie z WiMaksa. NA NASZYCH OCZACH INTERNET TWORZY SYNERGIĘ Z TELEWIZJĄ. CZY TO ZJAWISKO BĘDZIE JESZCZE BARDZIEJ POSTĘPOWAĆ? Pięć lat temu powiedziałbym, że telewizja nigdy nie przegra z Internetem. Dwa lata temu byłem przekonany, że Inter- net pokona telewizję. Dziś media te doskonale współistnieją i ta synergia się rozwija. Abonent wkrótce będzie oczekiwał interaktywnego telewizora, aby w trakcie oglądania filmu przeglądać jednocześnie informacje. W sumie odwrotną sytuację obserwujemy już dzisiaj – coraz więcej treści w Internecie publikowanych jest w postaci filmów i filmików. Kolejne modyfikacje przyniesie telewizja mobilna. Przypomnę tylko, że właśnie INEA będzie ją testować na terenie Poznania. Jeszcze ciekawszą sprawą jest telewizja na żądanie. Można stwierdzić, że przypomina interaktywną wypożyczalnię. Mamy katalog, z którego wybieramy konkretny program czy film (zarówno w klasycznym telewizorze, jak i na komputerze), i możemy oglądać go o dowolnej porze dnia, a nie w czasie określonym przez ramówkę. Badania pokazują, że w tym kierunku zmierza świat. Tylko materiały na żywo, takie jak widowiska sportowe czy polityczne programy informacyjne, będą nadawane w standardowy sposób. INEA wprowadzi telewizję na życzenie w połowie przyszłego roku. Mogą Panowie powoli zacząć myśleć o wyrzuceniu programu telewizyjnego do kosza. Biznesmeni czytający Państwa pismo powinni być zainteresowani także nowoczesnymi usługami łączności, takimi jak wideokonferencje w standardzie HD. INEA, oferując swe usługi dla biznesu, skaluje je w taki sposób, aby w przyszłości móc wdrożyć również tego typu usługi. Choć wideokonferencja jest wymagająca w zakresie przepustowości, to jednak daje poruszające wrażenie uczestniczenia w realnym spotkaniu. Choć to na razie nowinka, przewiduję, że szybko na stałe wpisze się w naszą codzienność. NA ZAKOŃCZENIE PROSZĘ NAM POWIEDZIEĆ, CO PANA ZDANIEM NAJBARDZIEJ LICZY SIĘ W BIZNESIE TELEKOMUNIKACYJNYM? Naszą przewagą w tym konkurencyjnym biznesie jest nie tylko atrakcyjna oferta, ale też to, że jesteśmy firmą regionalną, nastawioną na długoterminową współpracę. Wiemy, że klient, a szczególnie klient biznesowy, jest ostrożny. Ceni zarówno bezpieczeństwo, jak i markę dostawcy swoich usług telekomunikacyjnych. INEA daje mu pewność w każdym tym zakresie. Istotna jest także wysoka jakość obsługi abonenta, do której INEA przykłada wyjątkową uwagę. Tym bardziej cieszą takie nagrody, jak przyznana nam ostatnio przez Polską Izbę Komunikacji Elektronicznej Złota PIKE 2009 w kategorii „Operator”, między innymi – pozwolą Panowie, że zacytuję – „za stworzenie silnej, nowoczesnej marki INEA, świadczącej nowoczesne usługi dla klientów indywidualnych i biznesu oraz dbałość o stałe upraszczanie procesów obsługi klienta i nawiązywanie szerszych relacji z abonentami”. Aby zapewnić i utrzymać wysoką jakość świadczonych usług, do obsługi klientów biznesowych powołaliśmy np. odrębny zespół, w którego skład wchodzą wysokiej klasy specjaliści z zakresu nowoczesnych rozwiązań telekomunikacyjnych związanych z Internetem, telefonią oraz transmisją danych. Mimo że od lat jesteśmy największym regionalnym operatorem telekomunikacyjnym w Wielkopolsce, wciąż musimy ciężko pracować na ten sukces. Jednak ciągłe wyzwania, konieczność sprostania rozwijającej się technologii i oczekiwaniom klientów to zdecydowanie zalety, a nie wady pracy w tej branży. Za swoją strategię działania przyjęliśmy inwestowanie w strukturę światłowodową, prowadzącą do klienta biznesowego. Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 23 PORADY PRAWNE OKIEM Z BRUKSELI Przedszkole w parlamencie W Polsce nadal brakuje mechanizmów, które ułatwiają łączenie roli matki, żony i aktywnej zawodowo kobiety. Dopóki nie zostaną stworzone, trudno będzie mówić o prawdziwym równouprawnieniu, a parytet płci w ordynacji wyborczej niczego nie zmieni. Odwołania od wyników przetargów Wszędzie tam, gdzie w grę wchodzą publiczne pieniądze, pojawiają się emocje i burzliwe dyskusje dotyczące prawidłowości ich wydatkowania. Kontrowersje budzi zwłaszcza ta sfera działalności państwa i samorządu, w której finansowane z budżetu cele publiczne stykają się z prywatnym biznesem. TEKST | Filip Kaczmarek W czerwcu obradował w Warszawie Kongres Kobiet Polskich. Jego celem było podsumowanie często niedocenianego wkładu pań w przemiany społeczno-gospodarcze ostatnich dwudziestu lat w Polsce oraz próba przedstawienia postulatów, które powinny zapewnić w naszym kraju pełne równouprawnienie płci. „Chcemy stworzyć niezależne od przynależności i sympatii politycznych lobby mające na celu aktywizowanie kobiet. Chodzi nam o pełną odpowiedzialność za losy Polski! A wszak nie ma odpowiedzialności bez równego dostępu do władzy. Chodzi też o wzajemne zrozumienie kobiet, pomoc i aktywność dla Polski. Chodzi wreszcie o solidarność kobiet i wspólne działanie dla pełnej równości, która jest jednym z celów każdej wspólnoty, w której chcielibyśmy żyć” – czytamy w deklaracji organizatorek Kongresu. Trudno nie zgodzić się z przedstawionymi w tym tekście postulatami. Ważne jest, jakie narzędzia będą używane, aby te cele zrealizować. Nie sądzę, aby najważniejszą sprawą było na przykład wprowadzenie parytetu w ordynacji wyborczej, gwarantującego równy podział miejsc na listach wyborczych. Parytet traktowany w sposób mechaniczny może bowiem obrócić się przeciw kobietom. Czyż nie będzie łatwo przypiąć łatkę każdej posłance, mówiąc że do Sejmu RP dostała się nie ze względu na kompetencje, lecz na udogodnienie zawarte w prawie? Wiele kobiet nie chce takiego rozwiązania, bo – jak słusznie uważa – wykluczenie z aktywności w polityce czy biznesie wynika przede wszystkim z braku mechanizmów ułatwiających łączenie roli matki, żony i aktywnej zawodowo kobiety. Większą zachętą do udziału kobiet w wyborach będzie stworzenie przedszkola w budynkach sejmowych. Kobiety, które pomimo przeciwności zdecydowały się kandydować w wyborach, bardzo często okazują się lepsze od swoich męskich politycznych rywali. 24 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 Najlepszym tego przykładem jest prezydentura Hanny Gronkiewicz-Waltz, która rządząc stolicą, osiąga więcej sukcesów od swojego poprzednika, dzisiaj prezydenta Polski, Lecha Kaczyńskiego. Jest lepszym menedżerem, lepiej zarządza podległymi instytucjami, jest dynamiczna i zdecydowana. Bez pomocy parytetu pokonała w wyborach najbardziej medialnego polskiego premiera, Kazimierza Marcinkiewicza. Takich kobiet w Polsce znajdziemy wiele. Politycy powinni ułatwić im podjęcie decyzji o karierze politycznej. Musimy też zwiększyć liczbę pań prowadzących firmy. Dzisiaj wśród osób podejmujących działalność na własny rachunek odsetek kobiet wynosi 35 proc. Jest to o tyle ważne z punktu widzenia gospodarki, że kobiety jeśli już podejmują się prowadzenia biznesu, to robią to bardziej sumiennie i lepiej od mężczyzn. Prowadząc firmy, chciałyby mieć te same przywileje co kobiety pracujące na etatach. Niestety, w tej chwili znacznie trudniej zdecydować się na urodzenie i wychowanie dziecka właścicielce jednoosobowej firmy niż kobiecie będącej pracobiorcą. W większych firmach też nie jest paniom łatwo. Z badania przeprowadzonego przez „Puls Biznesu” wynika, iż tylko w sześciu spółkach giełdowych prezesem jest kobieta. A zatem tylko 1,9 proc. spółek notowanych na polskiej giełdzie jest zarządzanych przez kobiety. W zarządach 73 proc. spółek giełdowych nie ma żadnej. To efekt tego, że często panie nie mają szansy, by łączyć macierzyństwo z aktywną pracą zawodową. Kiedy mężczyźni na pełnych obrotach walczą o swoją pozycję, kobiety część czasu poświęcają na macierzyństwo. Warto zatem pomyśleć o dobrych żłobkach w wielkich biurowcach, o prawach pań w pracy, o upowszechnieniu i zwiększeniu dostępności i elastyczności opieki przedszkolnej. W Parlamencie Europejskim są żłobek i przedszkole, a czas ich działania jest dopasowany do godzin pracy. TEKST | mecenas Jerzy Krotoski P rawo przyznaje przedsiębiorcom wiele instrumentów pozwalających na kontrolę sposobu, w jaki środki z budżetu państwa są wydawane przy realizacji przedsięwzięć publicznych. Jednak nawet rozbudowany system kontroli zawiera luki: pole do nadużyć ze strony nieuczciwych uczestników przetargów. Wciąż najpopularniejszą – chociaż nie jedyną – formą realizacji przedsięwzięć i inwestycji o charakterze publicznym jest zawieranie umów z prywatnymi przedsiębiorcami w trybie ustawy o zamówieniach publicznych. Uczestnik przetargu już na etapie ogłoszenia i publikacji specyfikacji istotnych warunków zamówienia, kierujący zastrzeżenia co do SIWZ, regulaminu, ogłoszenia czy innych czynności zamawiającego, może wnieść do zamawiającego protest. W przypadku jego odrzucenia lub oddalenia uczestnikowi przysługuje prawo odwołania się do zespołu arbitrów działających przy Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych. Jeżeli w dalszym ciągu nie uzyska satysfakcjonującego rozstrzygnięcia – może złożyć skargę do sądu. Warunkiem koniecznym skutecznego zaskarżenia jest naruszenie przez zamawiającego przepisów prawa oraz istnienie po stronie skarżącego interesu prawnego, który czyni go zainteresowanym określonym rozstrzygnięciem. Procedura odwoławcza jest bardzo skomplikowana i długotrwała, dlatego istotne jest, że wniesienie protestu wstrzymuje możliwość zawarcia umowy do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia protestu. Zamawiający może jednak złożyć do Krajowej Izby Odwoławczej wniosek o uchylenie zakazu zawarcia umowy przed ostatecznym rozstrzygnięciem protestu, a Izba może uchylić takowy zakaz, jeżeli brak zawarcia umowy mogłoby spowodować negatywne skutki dla interesu publicznego, przewyższające korzyści związane z koniecznością ochrony jednostkowych interesów uczestników. Odstępstwo od zasady zawieszenia postępowania w sprawie udzielenia zamówienia do czasu rozstrzygnięcia protestu może jednak w praktyce całkowicie pozbawić uczestnika możliwości kontroli procedury przetargu. Problem polega na tym, że zgodnie z linią orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego w sytuacji, gdy w czasie postępowania odwoławczego zamawiający udzieli zamówienia, a zawarta umowa zostanie wykonana, nawet późniejsze stwierdzenie przez sąd nieprawidłowości w udzieleniu zamówienia nie będzie skutkowało nieważnością umowy. Jeżeli umowa została wykonana, uczestnik, który zaskarżył wadliwe czynności zamawiającego, nie będzie mógł uzyskać zamówienia, i traci interes prawny, a postępowanie odwoławcze zostanie umorzone jako bezprzedmiotowe. W ten sposób nawet nieprawidłowo udzielone zamówienia zostaną faktycznie zrealizowane. Jakie są skutki takiego rozwiązania? Ze względu na konieczność realizacji przez państwo zadań publicznych (często pilnych, jak inwestycje na EURO 2012) oczywiście pozytywne, ponieważ pozwalają na skuteczne prowadzenie inwestycji. Znacznie gorzej wygląda jednak sytuacja od strony uczestników, którym zamówienie nie zostało udzielone. Tracą oni możliwość zawarcia umowy i realizacji często ogromnych inwestycji, pomimo że w przetargu rzeczywiście wystąpiły zgłoszone nieprawidłowości. Nadto latami są uwikłani w kosztowne postępowania odwoławcze, a w rezultacie nie odnoszą żadnego skutku. Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 25 TWOJA FIRMA TWOJA FIRMA Skarbowe roszady Istnieje wiele sposobów na to, aby przedsiębiorca mógł płacić mniejsze podatki. To ważna wiedza, tym bardziej że polski rząd chciałby nimi łatać dziurę budżetową. TEKST | Wojciech Sztuba, Damian Kubiś, Paweł Rokicki, doradcy podatkowi TPA Horwath W okresie spowolnionego wzrostu gospodarczego i zapowiadanego przez polityków zaostrzenia reżimu podatkowego kwestie związane z optymalizacją opodatkowania nabierają szczególnego znaczenia. Spadające marże przedsiębiorstw i rosnąca konkurencja powodują, że pojedyncze punkty procentowe mogą przesądzić o zdolności do konkurowania ceną. W dobie kryzysu niemal wszystkie firmy renegocjują warunki dostaw, ograniczając koszty nabywanych towarów i usług. A przecież podatek to wydatek jak każdy inny, więc także jego wysokość może podlegać renegocjacji. Oczywiście w tym przypadku renegocjacja oznacza de facto kompetentne planowanie podatkowe, osadzone w strategicznym planowaniu przedsiębiorstwa. Warto zatem przyjrzeć się istniejącym rozwiązaniom optymalizacyjnym, które pozwolą na uzyskanie oszczędności podatkowych w przyszłości, jak również na odzyskanie nienależnie uiszczonego podatku za okresy historyczne. Poniżej podajemy kilka przykładów takich optymalizacji. Aktywacja marki Zgodnie z polskimi przepisami podatnik nie może amortyzować wytworzonych przez siebie wartości niematerialnych i prawnych, do których zalicza się m.in. zarejestrowane znaki towarowe. Funkcjonujące od lat marki, dzięki szerokiej rozpoznawalności i przywiązaniu konsumentów, stanowią dla 26 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 przedsiębiorców bezcenne aktywa. Jednakże ich wartość nie podlega amortyzacji podatkowej. Z punktu widzenia podatnika jest to norma niekorzystna, dotycząca nie tylko znaków towarowych, ale także opracowanych receptur, patentów, etc. Niemniej jednak prawo podatkowe dopuszcza możliwość stworzenia struktury, która pozwalałaby na tzw. aktywację marki lub innych znaków towarowych dla celów podatkowych, i to według aktualnej wartości rynkowej. Istotą tego rozwiązania jest powołanie spółki osobowej, której funkcją będzie zarządzanie prawami i znakami handlowymi przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw. Za jej pośrednictwem dotychczasowy właściciel marki jest uprawniony zaliczać do kosztów uzyskania przychodów 20% wartości znaku towarowego rocznie (przez pięć lat). I choć wdrożenie tego modelu wymaga pewnego nakładu czasu i pracy, coraz więcej przedsiębiorstw decyduje się na jego realizację, gdyż – w zależności od wartości marki lub marek – może on przynieść bardzo znaczące oszczędności podatkowe. Obok znaków towarowych model ten pozwala również na ujawnienie dla celów podatkowych tzw. cichych rezerw na majątku trwałym. Na przykład przedsiębiorstwo dysponujące flotą samochodów po pięciu latach wykazuje ich wartość początkową umorzoną do zera, choć faktyczna wartość rynkowa jest niezerowa. W przypadku znacznej rozbieżności pomiędzy rynkową i księgową wartością majątku zastosowanie powyższego modelu optymalizacyjnego może pozwolić na znaczące obniżenie podstawy opodatkowania. Ulga na złe długi Od niedawna polska ustawa o podatku VAT oferuje możliwość zastosowania instrumentu popularnie zwanego ulgą na złe długi. Ulga umożliwia odzyskanie kwoty VAT-u należnego odprowadzonego do urzędu, wynikającego z własnych faktur wystawionych przez podatnika, ale nieuregulowanych przez nierzetelnego kontrahenta. Ustawodawca przewidział zatem możliwość odzyskania przez podatnika kwoty VAT-u, która ostatecznie nie została uiszczona przez kontrahenta. Chociaż omawiany mechanizm korekty do Ustawy o Vacie wprowadzony został już kilka lat temu (celem dostosowania norm polskich do prawa wspólnotowego), dopiero nowelizacja ustawy z grudnia 2008 roku umożliwiła jego rzeczywiste wykorzystanie. Dotychczasowe obostrzenia miały charakter zaporowy, sprawiając, iż ulga na złe długi w praktyce była przepisem martwym, nieprzydatnym przedsiębiorcom. Wprowadzone w tym zakresie zmiany, niezauważone przez wielu podatników, spowodowały, że rozliczenie nieściągalnych wierzytelności w zakresie VAT-u stało się znacznie prostsze. Co więcej, zastosowanie ulgi na złe długi stanowić może dzisiaj nie tylko efektywny instrument optymalizacji rozliczeń z budżetem państwa. Jest także skuteczną metodą usprawnienia windykacji zaległych należności, ponieważ zwróconą nam kwotę podatku VAT urząd dochodził będzie automatycznie od nierzetelnego kontrahenta. Prawo podatkowe dopuszcza możliwość stworzenia struktury, która pozwalałaby na tzw. aktywację marki lub innych znaków towarowych dla celów podatkowych, i to według aktualnej wartości rynkowej. Nadpłaty w PCC Również w zakresie innego podatku pośredniego, tj. podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC), w ciągu ostatnich lat polski ustawodawca naruszał normy unijne. Dotyczyło to przede wszystkim objęcia tym podatkiem pożyczek udzielanych spółkom przez udziałowca, jak również opodatkowania aportów w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Pierwszą ze wspomnianych nieprawidłowości potwierdził sam ustawodawca, dostosowując od 2009 roku przepisy w tym zakresie, co nie przekreśla możliwości ubiegania się przez podatników o zwrot PCC niesłusznie zapłaconego w latach wcześniejszych. Natomiast w przypadku Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 27 RETRO AUTO TWOJA FIRMA 28 aportów władze podatkowe nadal odmawiają podatnikom zwrotu niesłusznie (w świetle prawa wspólnotowego) uiszczonego podatku. Jako że do końca 2006 roku restrukturyzacje z wykorzystaniem aportów w postaci przedsiębiorstw lub ich zorganizowanej części były często stosowane, w skali kraju urzędy skarbowe niesłusznie pobrały z tego tytułu setki milionów złotych. W zakresie opodatkowania pożyczek (innych niż udzielane przez udziałowca) warto również zwrócić uwagę na możliwość wyłączenia takich umów z opodatkowania PCC ze względu na fakt, iż podlegają one zasadniczo regulacjom Ustawy o Vacie (tj. są zwolnione z VAT-u jako usługi finansowe). Zgodnie z obecną tendencją interpretacyjną władz podatkowych nawet jednorazowe udzielenie pożyczki powinno być kwalifikowane jako usługa finansowa, wykonywana w ramach działalności gospodarczej podatnika, niezależnie od profilu prezentowanego w KRS-ie. W konsekwencji usługa taka jako podlegająca opodatkowaniu VAT (stawka „zwolniona”) wyłączona jest z opodatkowania PCC, co również powoduje, iż podatnicy płacący w ciągu ostatnich lat PCC od umów pożyczek mogą dzisiaj ubiegać się o zwrot nadpłaconego podatku. GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 Opodatkowanie nieruchomości Podatek od nieruchomości jest istotnym obciążeniem zasadniczo dla przedsiębiorstw posiadających grunty, budynki lub budowle, a jego wpływ na wyniki firmy zależy od profilu jej działalności. Na przykład farmy wiatrowe opodatkowują znaczną część swoich aktywów podatkiem od budowli (do niedawna władze podatkowe były zdania, iż cała wartość turbin wiatrowych powinna być opodatkowana), podczas gdy firmy doradcze wynajmujące powierzchnie biurowe takiego podatku nie płacą w ogóle. Przedsiębiorstwa, których problematyka opodatkowania nieruchomości dotyczy, narażone są na ryzyko: obowiązujące przepisy można różnie interpretować. Z drugiej strony, podatek od nieruchomości stanowi wdzięczny przedmiot optymalizacji. Okoliczności polegające na tym, iż system opodatkowania nieruchomości bazuje na niespójnych i złych jakościowo przepisach prawa, organem podatkowym nie jest urząd skarbowy, lecz władze samorządowe, a w obiegu znajduje się mnóstwo sprzecznych, tzw. wiążących, interpretacji i wyroków sądu, sprawiają, że trudno w tej materii poruszać się pewnie, bez pomocy ekspertów. Przykładowo, lokalne władze często próbują objąć podatkiem wartość całych wolno stojących urządzeń technicznych oraz maszyn. Tymczasem w większości przypadków da się w ramach jednego obiektu budowlanego wyodrębnić jego elementy budowlane (takie jak fundamenty, słupy, wsporniki, maszty czy inne elementy konstrukcyjne) oraz niebudowlane (takie jak urządzenia inżynieryjne, transformatory, etc.), które ze względu na nietrwałość połączenia z częścią budowlaną oraz odrębność funkcjonalną i użytkową nie powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania. Do niedawna wskazywano, że także w budynkach mogą znajdować się obiekty niepodlegające odrębnemu opodatkowaniu (niezależnie od budynków, których powierzchnia użytkowa jest podstawą opodatkowania). Na szczęście praktyka ta została uznana za naruszenie prawa przez resort finansów i nie jest dziś często spotykana. Oszczędności w podatku od nieruchomości są często możliwe w przypadku starych budynków technicznych przedsiębiorstw energetycznych, wodociągowych lub produkcyjnych. Obiekty liczące sobie po 40 lat lub więcej często wprowadzane były do ewidencji według uproszczonych pomiarów powierzchni użytkowej, co mogło wynikać np. z braku historycznej dokumentacji budowlanej. Przeprowadzone dziś precyzyjne wymiarowanie po obrysie wewnętrznym, według kryteriów obecnie obowiązującej ustawy podatkowej (bez powierzchni schodów, szybów windowych, etc.), kończy się w wielu przypadkach stwierdzeniem nawet kilkunastoprocentowego odchylenia między powierzchnią faktyczną i dotychczas deklarowaną – niemal zawsze na korzyść podatnika. Wiele takich sytuacji, po ich należytym udokumentowaniu, można wykorzystać nie tylko na potrzeby sporządzania przyszłych deklaracji podatkowych, ale także poprzez realizację nadpłaty w nieprzedawnionych okresach historycznych. Przedstawione przykłady stanowią jedynie część instrumentów optymalizacyjnych pozwalających na uzyskanie znaczących oszczędności podatkowych. Warto przeanalizować możliwość ich indywidualnego zastosowania, gdyż zaoszczędzone kwoty, przy wciąż trudno dostępnym finansowaniu zewnętrznym, mogą otworzyć drogę do podjęcia nowych inwestycji oraz uzyskania przewagi konkurencyjnej na rynku. Adenauer mocuje się z Aniołem Historia o powojennej batalii między BMW a Mercedesem. TEKST | Andrzej Roszkiewicz N adchodzą lata pięćdziesiąte. W przemyśle niemieckim, który na powrót staje na nogi, rozpoczyna się batalia o portfele politycznej i finansowej elity Niemiec Zachodnich. Rywalami w tym wyścigu są dwie czołowe marki: BMW i Mercedes. Firma BMW do tej rywalizacji wystawia model 502 Super z silnikiem 3,2 l Koncern Mercedes w odpowiedzi proponuje model 300 (W186) z silnikiem 3,0 l. Model 502 samochodu BMW wywodzi się ze starszego modelu 501. To pierwsza duża powojenna limuzyna, produkowana w Niemczech Zachodnich. Ze względu na zaokrąglenia okazałych karoserii i proporcjonalny, aerodynamiczny wygląd, otrzymuje przydomek „Barokowy Anioł”. Natomiast model 300 (W186) samochodu Mercedes Benz wywodzi się częściowo z modelu 220 (187). Wprowadzone zostają jednak znaczne zmiany w budowie karoserii. Konstruktorzy biorą pod uwagę sugestie ówczesnego kanclerza Niemiec Konrada Adenauera. W efekcie wydłużają tylną część karoserii oraz zwiększają rozstaw osi. Od tego czasu na model 300 Mercedes Benz wszyscy mówią „Adenauer”. Samochody te odznaczają się elegancką sylwetką, bogatym wyposażeniem, a przede wszystkim osiągami, które jak na lata pięćdziesiąte, odbiegają od średniej. Nieprzeciętny charakter karoserii tych samochodów podkreśla duża liczba chromowanych listew i grilli, a w szczególności zwracają na siebie uwagę ogromne chromowane zderzaki. Rywale starają się co roku ulepszać swoje modele, co wiąże się ze wzrostem ceny sprzedawanych samochodów. Pojazdy te znajdują jednak niemałą rzeszę nabywców. Model „Barokowy Anioł” sprzedano w liczbie 9110 sztuk przy cenie 19.770,00 marek niemieckich. Z kolei „Adenauer” Andrzej Roszkiewicz Z zawodu energetyk, pasjonat i kolekcjoner starych aut. W swojej kolekcji posiada 42 samochody, w tym 26 całkowicie odrestaurowanych. BMW typ 502 Super poszedł w liczbie 11430 sztuk przy wysokiej jak na ówczesny czas kwocie 22.000,00 marek niemieckich. Prosta analiza sprzedaży oddaje pierwszeństwo koncernowi Mercedes. Skąd to zwycięstwo? „Adenauer” staje się w owych czasach samochodem rządowym, co świetnie działa marketingowo i łechce ambicje innych nabywców. Dziś obydwa pojazdy cieszą się wśród miłośników oldtimerów dużym zainteresowaniem, ale bardziej poszukiwany i trudniejszy do zdobycia jest jednak „Barokowy Anioł”. Zawsze to jakaś forma rekompensaty za przegraną batalię z przeszłości. KRÓTKA TECHNICZNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDSTAWIONYCH SAMOCHODÓW Samochód BMW typ 502 Super produkowany od 1955 do 1961 roku • • • • • • • • • • Silnik V8 – 8 cylindrów Pojemność – 3168 cm Moc – 140 KM Obroty – 4800 U/min Skrzynia biegów – 4 biegi, zmiana biegów przy kierownicy Hamulce – hydrauliczne ze wspomaganiem Waga – 1500 kg Max. prędkość – 175 km/h Zużycie paliwa – 16 l/100 km Zbiornik paliwa – 70 l Samochód Mercedes Benz typ 300 (186) produkowany od 1955 do 1958 roku • • • • • • • • • Silnik rzędowy – 6 cylindrów Pojemność – 2996 cm Moc – 160 KM Obroty – 4600 U/min Skrzynia biegów – 4 biegi, zmiana biegów przy kierownicy Waga – 1780 kg Max. prędkość – 180 km/h Zużycie paliwa – 17 l/100 km Zbiorniki paliwa – 85 l Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 29 TWOJA FIRMA TWOJA FIRMA Nieobecność w pracy kosztuje Co z tego, że pracownik siedzi za swoim biurkiem, skoro jest chory i mało efektywny? Na to oraz wiele innych pytań odpowiada niedawno opublikowany przez Medicover raport „Praca a zdrowie”, przygotowany na podstawie analizy danych chorobowych niemal 100 tysięcy pracowników. TEKST | Bartosz Maciejewski C elem autorów raportu było zbadanie stanu zdrowia osób aktywnych zawodowo, działań profilaktycznych, jakie podejmują, a także świadczeń, jakie są im oferowane w ramach opieki zdrowotnej zapewnianej przez pracodawców. Sprawdzano także częstotliwość występowania najpowszechniejszych dolegliwości wraz z ich konsekwencjami. Raport Medicover nie jest badaniem ankietowym, ale analizą zagrożeń oraz problemów zdrowotnych i działań profilaktycznych na podstawie realnych danych medycznych, obejmujących reprezentatywną dla całego kraju grupę blisko 100 tysięcy osób aktywnych zawodowo. W jego przygotowaniu oprócz ekspertów Medicover brali również udział naukowcy z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Co trapi pracowników? Z raportu „Praca a zdrowie” wynika, że w badanej populacji główny problem to choroby układu oddechowego – są one nie tylko najczęstszą przyczyną nieobecności w pracy, ale należą do grupy dolegliwości najczęściej diagnozowanych podczas wizyty u lekarza. Niemal 40% osób z analizowanej grupy przynajmniej raz w roku odwiedza gabinet lekarski właśnie z powodu schorzeń układu oddechowego. Co ciekawe, szczepienie przeciw grypie jest najczęściej wykonywaną czynnością z zakresu profilaktyki – w 2007 roku wykonało je 11,1% badanych. Częstym problemem występującym w całej populacji, bez względu na charakter wykonywanej pracy czy płeć, są choroby układu ruchu. Skarżyło się na nie 15,5% kobiet oraz 13,4% mężczyzn. W przypadku obu płci dolegliwości związane z układem ruchu nasilają się z wiekiem, w efekcie czego diagnozowane są u co trzeciej – czwartej osoby powyżej 65. roku życia. Warto zauważyć, że według danych GUS w całej populacji na- 30 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 szego kraju choroby kręgosłupa lub dyskopatie to najczęściej występująca jednostka chorobowa. Cierpi z jej powodu 18,9% Polaków. Kto najdłużej na zwolnieniach? Jak wynika z badań, szczególnie dotkliwe są konsekwencje depresji i zaburzeń nastroju – to właśnie z ich powodu wydawane są najdłuższe zwolnienia lekarskie. Osoby leczone z powodu zaburzeń nastroju oraz depresji spędziły na zwolnieniu lekarskim średnio 14,7 dnia w ciągu roku. Interesującym zagadnieniem z punktu widzenia społecznego jest analiza danych dotyczących ciąży u kobiet aktywnych zawodowo. W badanej grupie w ciąży była co 10 kobieta z przedziału wiekowego 20 – 49. Co ciekawe, na macierzyństwo częściej decydowały się kobiety w wieku 30–39 niż 20–29 lat. Według autorów raportu potwierdza to tezę o przesunięciu się wieku kobiet rodzących w Polsce. Wbrew stereotypom zwolnienia z pracy z powodu ciąży są znacznie dłuższe w przypadku kobiet młodych niż starszych. Średnie zwolnienie kobiety w przedziale wiekowym 20 – 29 trwa w wybranej grupie 47 dni, w przypadku kobiet w wieku 30–39 – 38 dni, a w grupie 40–49 lat – 31 dni w skali roku. Nieobecność kosztuje, ale… Wnioski z raportu wskazują na możliwość znacznych oszczędności w przypadku nawet niewielkiej poprawy zdrowia pracowników, co prowadziłoby do spadku absencji i poprawy wydajności. Autorzy „Praca a zdrowie” przeprowadzili w tym celu dokładną analizę danych ekonomicznych. Biorąc pod uwagę średnią długość absencji chorobowej, która w badanej grupie wynosi 3,8 dnia, eksperci wyliczyli, że koszt jednego dnia nieobecności w pracy pojedynczego pracownika to średnio 282,60 zł. Z symulacji twórców raportu wynika, iż ograniczenie nieobecności w pracy o choćby 10% w badanej grupie da- łoby oszczędności rzędu 11 milionów złotych rocznie. Zdaniem dr. n. med. Piotra Soszyńskiego, dyrektora medycznego Grupy Medicover, dzięki profilaktyce, poprawie stylu życia i zdrowia pracowników nawet 5-procentowy wzrost produktywności mógłby przynieść istotne, bo miliardowe oszczędności w skali gospodarki całego kraju. Co ma zrobić pracodawca? Naturalny rozwój problemów zdrowotnych u osób aktywnych zawodowo można hamować poprzez odpowiednie działania profilaktyczne i medyczne skierowane do tej grupy. Optymalnym rozwiązaniem, służącym poprawie stanu zdrowia osób aktywnych zawodowo, jest stworzenie modelu umożliwiającego pracodawcom, przy współpracy z instytucjami publicznymi, wdrażanie programów opieki medycznej dla pracowników i ich rodzin. Eksperci z Medicover radzą pracodawcom, by wśród swoich pracowników promowali zdrowy tryb życia. Chodzi o to, aby tworzyć taką politykę zdrowotną w firmie, która będzie zachęcać do wyboru zdrowego stylu życia i unikania zachowań szkodliwych. W skład takich programów wchodzą specjalne działania edukacyjne, szkoleniowe i organizacyjne, pomagające pracownikom np. rzucić palenie, nauczyć się radzenia sobie ze stresem, stosować lepiej zbilansowaną dietę czy wspierające aktywność fizyczną. Ważne jest też zdrowe środowisko pracy. Pracodawca powinien wprowadzać takie usprawnienia technologiczne i organizacyjne, które pozwolą ograniczyć zagrożenia dla zdrowia wynikające z otoczenia, w którym pracuje pracownik. Obejmuje to ocenę ryzyka zawodowego i ocenę ergonomii stanowisk, ocenę stopnia uwarunkowań organizacyjnych sprzyjających powstawaniu czynników stresogennych w warunkach pracy i wdrażanie odpowiednich mechanizmów naprawczych. Trzeba też wiedzieć, jak skutecznie zarządzać chorobą, czyli jak i gdzie zapewnić swoim pracownikom dostęp do świadczeń zdrowotnych związanych z diagnozowaniem, leczeniem i rehabilitacją. Powinny one zawierać odpowiednio dobrany do potrzeb zdrowotnych pracowników zakres usług, zdecydowanie szerszy niż wynikający z wytycznych metodologicznych do badań medycyny pracy, obejmujący specjalności medyczne i badania diagnostyczne umożliwiające wykrywanie i prowadzenie chorych ze schorzeniami przewlekłymi oraz rozbudowaną pomoc doraźną. Zdrowie pracowników w ręce specjalistów Zakres możliwych działań jest bardzo szeroki i powinien być każdorazowo dostosowywany do specyfiki zadań w danej firmie oraz potrzeb zdrowotnych jej pracowników. Opracowanie kompleksowego programu medycznego dla firmy to złożone zadanie, ale w długofalowej perspektywie przynosi wymierne rezultaty. Mogą i potrafią to robić takie firmy jak Medicover. Autorzy raportu mają nadzieję, że dzięki informacjom w nim zawartym przedsiębiorstwa i instytucje wspierające zdrowie pracowników w Polsce będą mogły jeszcze skuteczniej oddziaływać na stan zdrowia swoich pracowników. Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 31 INWESTYCJE INWESTYCJE Marzenia o Dolinie Krzemowej Moda na parki naukowo-technologiczne, technologiczne i przemysłowe trwa w najlepsze. Pora zatem odpowiedzieć sobie na pytanie, czego przedsiębiorcy mogą się po nich spodziewać. P oczątek lat 90. przyniósł w Polsce pierwszą falę przedsiębiorczości, a także fascynację wszystkim co amerykańskie, również w biznesie. Stworzenie rodzimego odpowiednika Doliny Krzemowej szumnie zapowiadały wszystkie duże miasta, na czele z Krakowem, Gdańskiem i Warszawą. Z wielkich planów i wizji nic wówczas nie wyszło, a pierwszy polski obiekt o podobnym charakterze powstał kilka lat później w Wielkopolsce, po cichu, metodą małych kroków, na terenie liczącym zaledwie 3 hektary. Był to Poznański Park Naukowo-Technologiczny, powołany przy Fundacji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w 1995 roku. Pomysł powstał z inicjatywy profesora Bogdana Marcińca, a że wszystkie instytucje miały być wtedy przedsiębiorcze, uczelnia postanowiła znaleźć swój sposób na komercjalizację wiedzy. Fundacja chciała z jednej strony uzyskiwać przychody, z drugiej – otworzyć uniwersytet na zewnątrz, w szczególności na biznes, oferując mu innowacyjne rozwiązania. – Początki nie były łatwe, bowiem w latach 90. niektórzy naukowcy mieli wprawdzie ciekawe pomysły, ale kultura biznesowa pozostawiała wiele do życzenia. Ludzie z politechniki wynaleźli na przykład młotek pneumatyczny, który różnił się tym od innych, że nie był szkodliwy 32 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 Wizualizacja powstającego Poznańskiego Parku Technologiczno-Przemysłowego Najsłynniejsze ośrodki naukowo-techniczne na świecie: Dolina Krzemowa – San Francisco Research Triangle Park – Durham (USA) Sophia-Antipolis – Nicea TEKST | Sebastian Frąckiewicz dla zdrowia. Ale wtedy nikt nie przejmował się zdrowiem pracowników, nie było mowy o społecznej odpowiedzialności biznesu. Pomysł się nie sprzedał, na rynku lepiej radziły sobie produkty znanych marek, choć wcale nie były innowacyjne – mówi Elżbieta Książek, zastępca dyrektora Poznańskiego Parku Naukowo-Technologicznego (PPNT). Wówczas nie myślało się wiele również o innowacji czy gospodarce wiedzy. Z czasem i to się zmieniało, a PPNT powiększał teren i zakres działania. Ale prawdziwy boom na parki tak naprawdę rozpoczął się wraz z dotacjami unijnymi na tego typu inwestycje. Park parkowi nierówny Zanim biznesmen pomyśli o ulokowaniu swojej firmy w „parkowym” obszarze, powinien dokładnie sprawdzić, z jakim obiektem ma tak naprawdę do czynienia. Wyróżniamy kilka typów inwestycji. Park przemysłowy to po prostu wyznaczony teren, na którym swoją produkcję umieściło wiele firm. Nie musi mieć wcale zaplecza naukowego ani służyć innowacyjności, choć może (ale nie jest to wymagane) specjalizować się w danej branży. Z kolei park technologiczny powinien skupiać innowacyjne firmy, najlepiej z pokrewnych branż, aby mogły świadczyć sobie wzajemnie usługi lub wymieniać się doświadczeniami. Pożądana jest również współpraca z uczelniami. Natomiast park naukowo-technologiczny idzie o krok dalej – powiązany jest ściśle z danym ośrodkiem naukowym, posiada własne laboratoria, narzędzia badawcze i stanowi ośrodek innowacji dla danego regionu. Dzięki temu firmy zlokalizowane na jego terenie mają szansę na wykorzystanie najnowszych osiągnięć naukowych w biznesie. Zarówno w przypadku parku technologicznego, jak i naukowo-technologicznego ważny jest także profesjonalny zarząd obiektu, który wspiera lokatorów, pomaga im dobierać partnerów czy zdobywać środki, a także inicjuje wspólne działania. Cel to stworzenie efektu synergii oraz wymiana idei i usług między firmami. Nie istnieją natomiast żadne przepisy prawne, które mówiłyby o tym, jaka inwestycja może nosić miano parku technologicznego. Każdy może przydzielić sobie ten „tytuł”. – Teraz w wielu miastach, gdy chce się zrobić coś dla innowacji, Korytarz M4 – Londyn Bristol szybko zakłada się park technologiczny. Fundusze strukturalne są u nas tak wdrażane, że pieniądze na innowacje oznaczają pieniądze na inwestycje – bo są to rzeczy namacalne, które widać, łatwiej je też rozliczyć. Stąd może zbyt przesadna moda w Polsce na parki technologiczne, które chce tworzyć prawie każde miasto, nawet jeśli nie ma stosownych przesłanek, jak na przykład zaplecze naukowe. Grozi to tak zwanym „budowaniem katedr na pustyni”, które obserwowano w Niemczech. Budowa infrastruktury to za mało, aby park spełnił pokładane w nim nadzieje. Z drugiej strony wprowadzenie norm czy regulacji prawnych mogłoby zahamować wiele inicjatyw – mówi Elżbieta Książek z PPNT. Ewa Bujak z Nickel Technology Park Poznań dodaje, że tendencja rozwoju parków jest dobra, o ile spełniają swoje podstawowe funkcje, a nie zatrzymują się wyłącznie na wynajmie powierzchni. Selekcja W jaki sposób parki dobierają swoich lokatorów? Poznański Park Naukowo-Technologiczny nie ma żelaznych reguł. Wybiera te firmy i ludzi, którym jest w stanie pomóc. Po taką pomoc mogą zgłosić się naukowcy pragnący skomercjalizować swoją wiedzę. Tak powstało m.in. Centrum Analityki i Diagnostyki Medycznej, w którym stworzono zupełnie inaczej działający aparat EKG, o wiele bardziej dokładny i dający wyniki na poziomie tomografu komputerowego. Placówka właśnie stara się zainteresować tym urządzeniem rynki zachodnie. PPNT pomaga również firmom, zarówno doświadczonym, jak i młodym. Dla tych drugich prowadzi specjalny inkubator, gdzie za lokal płaci się symboliczne sumy. PPNT należy także do Enterprise Europe Network – jest to sieć łącząca kilkadziesiąt ośrodków w Europie, która zajmuje się międzynarodowym transferem technologii. W jej bazie znajdują się gotowe rozwiązania, przystosowane do natychmiastowego wdrożenia. Z kolei do Nickel Technology Park Poznań trafiają firmy duże, raczej już rozwinięte. Obecnie zarząd parku stawia przede wszystkim na branżę biotechnologiczną i informatyczną. NTPP współpracuje z Politechniką Poznańską, m.in. nad rozwojem innowacyjnej metody wytwarzania superkondensatora, dzięki czemu stanie się on bardzo efektywnym źródłem prądu. Swoje pomysły konsultuje również Zespół Centrum Wspierania Innowacji działający przy Poznańskim Parku Naukowo-Technologicznym z Uniwersytetem Ekonomicznym. W Nickel Technology Park Poznań trwają także prace nad utworzeniem Centrum Biotechnologii NTPP. – Chcemy stworzyć nowoczesną bazę laboratoryjną o standardach europejskich, przeznaczoną dla firm biotechnologicznych, zainteresowanych rozwijaniem działalności w Wielkopolsce. Mamy nadzieję, że uda nam się pozyskać przedsiębiorców, którzy mają ciekawe pomysły badawcze i chcą je realizować w praktyce – mówi Ewa Bujak. Moda na parki technologiczne i przemysłowe nie przemija. Już wkrótce w Wielkopolsce zaczną działać nowe obiekty: Poznański Park Technologiczno-Przemysłowy, zarządzany przez Wielkopolskie Centrum Wspierania Inwestycji, oraz Park Technologiczny Luboń, budowany przez firmę LUVENA. W Polsce, gdzie dialog między światem biznesu i światem nauki nadal jest trudny, a komercjalizacja badań naukowych wciąż niełatwa, parki technologiczne mogą stać się obszarem wspólnych działań, tym bardziej że posiadają doświadczenie swoich lokatorów z różnych sektorów. Ale czy te doświadczenia i pomysły będą przez lokatorów wymieniane, zależy już tylko od nich samych i zarządców parku. Bez wymiany myśli park technologiczny będzie jedynie zbiorem lokali do wynajęcia. Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 33 INWESTYCJE Dobre warunki do rozwoju Kazimierz Zagozda, prezes firmy LUVENA, opowiada o nowym parku technologicznym, który właśnie buduje w Luboniu k. Poznania. CZYM PAŃSTWA PARK TECHNOLOGICZNY BĘDZIE WYRÓŻNIAŁ SIĘ NA TLE INNYCH TEGO TYPU OBIEKTÓW? KAZIMIERZ ZAGOZDA: Zapraszamy do współpracy oczywiście wszystkie firmy koncentrujące się na produkcji czy logistyce. Szczególnie jednak zależy nam na zainteresowaniu firm wyspecjalizowanych czy to w wytwarzaniu, czy przechowywaniu produktów chemicznych. To dla nas naturalna droga rozwoju. Znamy się na chemii zarówno w wymiarze technologicznym, jak i logistycznym. Stąd też będziemy w stanie wesprzeć przedsiębiorstwa operujące w naszej branży. Oprócz wartości merytorycznych związanych z chemią, park dysponuje szeregiem zalet, które są decydujące dla właściwej logistyki. Leży w pobliżu autostrady A2, posiada własną bocznicę kolejową oraz bezpośredni dostęp do Warty, co w perspektywie planów udrożnienia tej rzeki może stać się interesujące dla naszych partnerów, którzy zechcą u nas ulokować swój biznes. Ponadto specjaliści LUVENY służą doradztwem w zakresie obrotu chemikaliami (ADR oraz Reach) czy ochrony środowiska, np. przy uzyskiwaniu stosownych zezwoleń. NA JAKIM ETAPIE ROZWOJU JEST DZIŚ PAŃSTWA OBIEKT I JAKIE INWESTYCJE PLANUJĄ PAŃSTWO W 2010 ROKU? Zrealizowaliśmy I etap budowy parku. Pierwsza hala została zbudowana i funkcjonuje. Planuje się budowę kolejnego magazynu o powierzchni 6000 m2, podzielonego na cztery niezależne sektory, oraz budowę magazynu o powierzchni 18 000 m2, przeznaczonego dla sześciu potencjalnych najemców. Dodatkowo najprawdopodobniej do większej hali dociągnięta zostanie bocznica kolejowa oraz wybudowana będzie rampa kolejowa o długości około 140 metrów. Rozwinięcie tej inwestycji zależy jednak od ogólnego klimatu biznesowego, szczególnie na naszym podstawowym rynku, jakim jest rynek rolny, który nie odbudował się jeszcze po załamaniu kryzysowym z przełomu roku. Przyspieszenie rozwoju gospodarki z pewnością przełoży się też na przyspieszenie i naszej inwestycji. 34 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 W SWOICH MATERIAŁACH PISZĄ PAŃSTWO O WSPÓŁPRACY ZE ŚRODOWISKIEM AKADEMICKIM. NA CZYM DOKŁADNIE MA POLEGAĆ TA WSPÓŁPRACA? Budujemy doskonałe relacje z wyższymi uczelniami, a w sposób szczególny współpracujemy z Fundacją Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, która prowadzi Poznański Park Naukowo-Technologiczny. Zarząd Fundacji, jak i kierownictwo PPNT są mocno związane emocjonalnie i naukowo z Wydziałem Chemii UAM, dlatego w PPNT stworzono doskonałe warunki do startu nowych firm. Są to firmy, które wykorzystują dorobek naukowy chemików uniwersyteckich, a także całego środowiska naukowego Wielkopolski. Zależy nam, aby część firm, które znajdują swoje miejsce właśnie w tym parku i startują ze swoimi pomysłami na biznes, po okresie inkubacji przeszło do naszego parku już jako dojrzałe przedsiębiorstwa. PPNT prowadzony jest przez Instytut Technologii Chemicznej, dlatego uważam, że firmy wywodzące się z tego inkubatora będę mogły dobrze rozwijać się w naszym parku. PLANUJĄ PAŃSTWO ZBUDOWANIE PIERWSZEGO W POLSCE SPECJALISTYCZNEGO MAGAZYNU CHEMICZNEGO ZGODNEGO Z DYREKTYWĄ RADY UNII EUROPEJSKIEJ. CZYM CHARAKTERYZUJE SIĘ TAKI MAGAZYN? Pierwszy w Polsce specjalistyczny magazyn chemiczny zgodny z Dyrektywą Rady Unii Europejskiej – Seveso II, który być może w przyszłości powstanie na terenie parku, budowany będzie dla potrzeb jednego najemcy, a jego powierzchnia użytkowa to około 8000 m2. Zgodnie z Dyrektywą Seveso II budynek zostanie wybudowany według założonej przez nią technologii i z określonych materiałów oraz wyposażony w bardzo szeroki wachlarz wszelkiego rodzaju automatyki monitorującej i przeciwdziałającej powstaniu awarii. INWESTYCJE INWESTYCJE większy samolot. Na naszych pokładach klient może zorganizować firmową imprezę lub prezentację, a nawet zaręczyny, co już kiedyś miało miejsce – dodaje Maciej Walkowiak. Przedsiębiorca uskrzydlony Posiadanie własnego samolotu jest zabójcze dla kieszeni, za to zatłoczone terminale mogą nam zszarpać nerwy. Ale na rynku usług lotniczych dla biznesu istnieją także alternatywne rozwiązania. Czym latać? Flota Sky Share składa się lekkich, zwrotnych czteroosobowych cirrusów SR 220 turbo, które wyposażone są w spadochron dla całej maszyny. Dzięki temu, że są niewielkie, mogą lądować nawet na małych lotniskach w mniejszych ośrodkach. Jednocześnie mogą latać na wysokościach samolotów komunikacyjnych. Minus to wielkość kabiny cirrusa – nie znajdziemy w niej zbyt wiele miejsca. Posiada za to klimatyzację i system audio. – Głównym kryterium wyboru samolotów do naszej floty jest bezpieczeństwo, a dopiero po nim osiągi i wygoda – podkreśla Piotr Długiewicz ze Sky Share. Firma już wkrótce wprowadzi większy samolot – pilatus PC 12 NG, który może TEKST | Sebastian Frąckiewicz, Anna Solak W ielkopolscy biznesmeni coraz częściej prowadzą firmy na światową skalę, a to wymaga większej mobilności. Liczba niezbędnych podróży zwiększa się do tego stopnia, że grafik pęka w szwach, a jedynym sensownym środkiem transportu staje się samolot. Można oczywiście latać tradycyjnymi liniami, jednak czas oczekiwania na lotnisku potrafi często zniwelować czas, który zaoszczędziliśmy, wybierając trasę w przestworzach. Zawsze można kupić własną maszynę. Ale stać na nią naprawdę nielicznych, a dodatkowo od zamówienia do dostawy trochę poczekamy – bywa, że nawet do dwóch lat. Alternatywą dla powyższych skrajności jest prywatna awiacja biznesowa. W Wielkopolsce prym wiodą dwie firmy: Windrose Air oraz Sky Share, obie mają swoje siedziby na Ławicy. Każda z nich stosuje inny model działania, choć obsługuje podobną grupę osób. – Bardzo duża liczba firm, z którymi współpracujemy, ma swoje oddziały lub klientów poza głównymi ośrodkami komunikacyjnymi, takimi jak Warszawa czy Frankfurt. Aby dotrzeć do takich miejsc klasycznymi liniami, konieczne są przesiadki, co wydłuża niewspółmiernie czas spędzony w podróży – mówi prezes Sky Share Piotr Długiewicz. Dodaje, że sensowne jest również podróżowanie samolotem po Polsce, bo wylatując jednego dnia z Poznania, można załatwić interesy w kilku miastach i wieczorem znowu wrócić do stolicy Wielkopolski. W okresie od marca do listopada w naszym kraju dostępnych jest ponad 60 lotnisk, skąd możemy szybko podróżować do mniejszych ośrodków, takich jak Częstochowa czy Bydgoszcz. Z kolei Maciej Walkowiak z Windrose Air podkreśla, że ich samoloty lądują na 1200 europejskich lotniskach, czyli kilkukrotnie większej liczbie niż liniowe odrzutowce. Poza tym prywatny samolot zawsze na nas poczeka, gdy sytuacja tego wymaga. 36 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 Jak latać i za ile? Sky Share i Windrose Air prezentują zupełnie inne modele organizacji lotów. W przypadku pierwszej z firm jest to tzw. Program Profesjonalnie Zarządzanej Współwłasności Samolotów. Nie wykupujemy bowiem pojedynczych przelotów, ale stajemy się współudziałowcami maszyny. Za jedną ósmą samolotu, który będzie należał do nas przez cztery lata, płacimy jednorazowo 299 000 zł i w ramach naszych „akcji” co roku mamy do dyspozycji 75 godzin w powietrzu. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby nasz udział w samolocie wzrósł, ale wtedy płacimy proporcjonalnie więcej. Co miesiąc uiszczamy także 3500 zł, które pokrywają koszty konserwacji, hangarowania i remontów – wszystkim tym zajmuje się Sky Share. Ponadto płacimy także za paliwo i pracę pilota. Maszyna jest w pełni dyspozycyjna, a gdy nasz lot pokrywa się z podróżą innego współudziałowca, Sky Share podstawi nam (lub współudziałowcowi) inny samolot, choć zawsze o tych samych parametrach. Po wygaśnięciu czteroletniej umowy maszyna zostaje sprzedana, a współwłaściciel otrzymuje swoją (proporcjonalną do udziałów) część pieniędzy. W Windrose Air rzecz wygląda inaczej, tutaj nie jesteśmy właścicielami maszyny, płacimy za konkretny lot. Rezerwacji można dokonać nawet dwie godziny przed planowaną podróżą. – Mamy przeszło stu stałych klientów, dlatego u nas codziennie startuje jakiś samolot. Nigdy jednak nie zdarzyło się, aby zabrakło maszyny dla osoby zamawiającej – mówi Maciej Walkowiak z Windrose Air. Cena wynajęcia samolotu oscyluje w zależności od preferowanego modelu w granicach od 2,5 tys. € do 6 tys. € za godzinę lotu, przy czym liczba pasażerów na pokładzie nie ma na nią wpływu. Samoloty prywatne na każdym europejskim lotnisku maja do dyspozycji osobny terminal, więc unikniemy również męczących kolejek, a do tego nie musimy się martwić ograniczeniami wielkości bagażu. – Gdyby na przykład cała firma chciała wybrać się na narty, jesteśmy w stanie podstawić Cirrus SR 220 turbo wyposażony jest w spadochron dla całej maszyny Gulfstrean G550 zabrać na pokład od sześciu do ośmiu osób i znacznie więcej bagażu. Z kolei Windrose Air dysponuje 15 samolotami odrzutowymi różnych modeli i ładowności. Jest to np. citation jet 2, mogący rozwinąć prędkość nawet 750 km/h, 5-miejscowa cessna lub większy, 14-miejscowy gulfstrean G550. Każda z maszyn zarejestrowana jest w Niemczech i spełnia takie same wymagania zabezpieczeń i wyposażenia jak samoloty Lufthansay, największeo niemieckieo przewoźnika lotniczeo. Samoloty, sterowane przez dwóch pilotów, są dwusilnikowe, co oznacza, że w razie awarii samolot zostanie bez przeszkód doprowadzony do bazy. Wszystkie samoloty Windrose Air posiadają swój własny telefon satelitarny, a niektóre z nich również połączenie z Internetem za pomocą sieci satelitarnej. Pasażer ma mozliwość ponadto pracować w trakcie lotu, gdyż dopuszczalne jest włączanie komputera po starcie, a jeśli leci z partnerami biznesowymi – może omówić strategię spotkania w atmosferze prywatności już w samolocie, zamiast dzień wcześniej w biurze. Prywatna awiacja jest dość kosztowna i przeznaczona głównie dla tych osób, dla których zyski z większej mobilności rekompensują koszty bujania w obłokach – w celach biznesowych, rzecz jasna. Pilatus PC 12 NG Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 37 WIELKOPOLSKIE GMINY WIELKOPOLSKIE GMINY Z pozyskaniem inwestorów miasto i gmina Swarzędz nie ma większego kłopotu, nawet w okresie zastoju gospodarczego. FOTO: MAREK KACZMARCZYK, HENRYK BŁACHNIO Klęska urodzaju TEKST | Anna Solak Z ainteresowanie jest bardzo duże. Gmina nie musi nawet specjalnie o inwestorów zabiegać – twierdzi Maciej Woliński, rzecznik prasowy Urzędu Miasta i Gminy Swarzędz. Położenie na międzynarodowej trasie komunikacyjnej Berlin – Warszawa – Moskwa, sąsiedztwo Poznania, bliskość atrakcyjnego turystycznie Parku Krajobrazowego „Puszcza Zielonka” czy istnienie Specjalnej Strefy Ekonomicznej – to wszystko czynniki, które sprzyjają podmiotom gospodarczym chcącym ulokować tu swój kapitał. Obecnie na terenie gminy funkcjonuje 5 366 aktywnych firm różnego kalibru i rodzaju. Są to m.in.: Volkswagen, Mercedes-Benz, Vox, Poz-Bruk, British Petroleum, Panopa Logistik, Blum, Deceuninck, Arvin Meritor czy Stena Złomet. Dla przykładu, do końca sierpnia br. powstało tutaj 299 nowych firm, a swoją działalność zawiesiło 256, co i tak daje wzrost liczący 43 firmy. Wśród kilku tysięcy podmiotów gospodarczych kilkadziesiąt to inwestorzy zagraniczni. UE, pozostałe 30% – strona polska. Poza tym lada dzień gmina wystąpi o dofinansowanie budowy nowego wiaduktu, łączącego ul. Rabowicką z S-92. Jest to o tyle ważne, że wzdłuż tej ulicy rozciąga się Specjalna Strefa Ekonomiczna, obejmująca szereg firm dysponujących transportem ciężarowym. Nowe rozwiązanie pozwoli na przesunięcie ruchu z ul. Polnej (centrum) na wiadukt znajdujący się poza ścisłym obrębem miata. Koszt inwestycji, mającej się zakończyć do 2015 r., wyniesie ok. 40 mln zł. – Jest to największy ukłon w stronę inwestorów – podkreśla Woliński. Ponadto Swarzędz ma zamiar rozwinąć transport publiczny. W tym celu w przyszłym roku wymieniony ma zostać tabor autobusów miejskich (zakup pięciu nowych pojazdów o wartości 5 mln zł dofinansuje UE), planuje się też stworzenie nowego peronu dla szynobusu i parkingu buforowego w pobliżu dworca kolejowego. Te zmiany mają odciążyć firmy pod względem kosztów przewozu pracowników, a przy okazji poprawić jakość życia mieszkańców. Kolejnym udogodnieniem dla właścicieli firm ma stać się możliwość załatwienia spraw administracyjnych na miejscu, a nie – jak Zamierzamy zadbać o dolinę Cybiny i przywrócić Jezioro Swarzędzkie naturze – mówi Zbigniew Zastrożny, dyrektor Wydziału Rozwoju Gminy przy UMiG w Swarzędzu. INFRASTRUKTURA – CO NOWEGO? W tej chwili połowa gospodarstw posiada sieć kanalizacyjną, a wodociągi – prawie cała gmina. W Rabowicach natomiast działa nowoczesny zakład utylizacji i gromadzenia odpadów. Ponadto Urząd Miasta i Gminy ma dalsze plany modernizacji infrastruktury, np. projekt związku międzygminnego Puszcza Zielonka, dotyczący budowy ponad 50 km kanalizacji sanitarnej, a realizowany w ramach wniosku o dofinansowanie z funduszy unijnych. W tym wypadku 70% kosztów pokryją środki 38 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 dotąd – w oddalonym Poznaniu. W porozumieniu ze Starostwem Powiatowym na ul. Poznańskiej będzie funkcjonować filia Wydziału Komunikacji, gdzie prywatni inwestorzy będą mogli zarejestrować swoje pojazdy. Jest to inicjatywa korzystna zwłaszcza dla firm leasingowych i innych tego typu podmiotów. PÓŁNOC – POŁUDNIE Gminę Swarzędz można umownie podzielić na dwie części. Część północna (powyżej drogi krajowej nr 5) to tereny prze- znaczone głównie na organizację wypoczynku, ze względu na swoje walory przyrodnicze. Część południowa natomiast – pod budownictwo, handel i usługi. Przy drodze krajowej nr 92 i linii kolejowej stworzono bowiem strefę przemysłową, która nadal jest rozbudowywana. Do sektora północnego należą m.in. miejscowości: Kobylnica, Wierzenica, Wierzonka, Gruszczyn, Karłowice, Gortatowo. Będąc obrzeżami Puszczy Zielonki, stwarzają dogodne warunki do działalności rekreacyjnej. – Chcemy zaktywizować inwestorów, aby dynamicznie rozwijali i tego typu działalność – mówi Zbigniew Zastrożny, dyrektor Wydziału Rozwoju Gminy przy UMiG w Swarzędzu. – Zamierzamy zadbać o dolinę Cybiny i przywrócić Jezioro Swarzędzkie naturze – podkreśla. Gmina posiada już Centrum Sportu i Rekreacji, pływalnię i lodowisko. Przewiduje do tego budowę ścieżek rowerowych przy nowym wiadukcie, a także stymulowanie takich miejscowości jak np. Karłowice czy Wierzonki poprzez wdrożenie planów zagospodarowania dla tych miejsc. Jeśli chodzi o strefę południową, realizowane będą plany rozwojowe firm już działających. Spośród dwudziestu sołectw na terenie gminy największym zainteresowaniem inwestorów cieszą się: Swarzędz (w wielu dziedzinach), Zalasewo (budownictwo mieszkaniowe), Jasień i Kobylnica (hurtownie) oraz Rabowice (ze względu na Specjalną Strefę Ekonomiczną). DLA INWESTORÓW – Terenów czysto gminnych jest już niewiele, większość to własność prywatna – wyjaśnia Zastrożny. – Gmina tworzy natomiast plan zagospodarowania przestrzennego, a wcześniej studium uwarunkowań przestrzennych, które jest już w końcowej fazie powstawania i na początku przyszłego roku oddane zostanie pod głosowanie Rady Miasta – dodaje. Jest to przydatne narzędzie w rękach gminy. Na tej podstawie oszacowano, że liczba mieszkańców z obecnej – 40 tys. – może wzrosnąć do blisko 100 tys. Co więcej, sporządzono mapy obrazujące uzbrojenie w media poszczególnych działek. Ewentualni inwestorzy zakup gruntów muszą negocjować z ich właścicielami prywatnymi, gmina pełni jednak w tym procesie funkcję doradczą i pomocniczą oraz pośredniczącą, np. dzięki stronie internetowej, na której zainteresowani przedsiębiorcy znajdą potrzebne informacje (www. swarzedz.pl). Dodatkową zachętą jest wspomniana już Specjalna Strefa Ekonomiczna, funkcjonująca jako podstrefa Kostrzyńsko-Słubickiej SSE. Obejmuje ona obszar 80 ha, a na jej terenie działają trzy hale magazynowo-produkcyjne o łącznej powierzchni ok. 105 tys. m², mające dostęp do bocznicy kolejowej i rampy rozładunkowo-załadunkowej, jak również terminal kontenerowy, ulokowany przy międzynarodowej trasie kolejowej łączącej Paryż z Moskwą. Ponadto w założeniach na rok budżetowy 2010 przyjęto, iż w przypadku gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (bez względu na sposób zakwalifikowania ich w ewidencji gruntów i budynków) wysokość stawki podatku od nieruchomości wyniesie 0,71 zł od 1 m² powierzchni. Natomiast od budynków tudzież budynków mieszkalnych (lub ich części) związanych z taką działalnością – 17,55 zł od 1 m² powierzchni użytkowej. Przy czym współczynnik inflacji ma wpływ na te wartości. – Rada Miejska w Swarzędzu do tej pory nie skorzystała z prawa do ustalenia maksymalnych stawek podatkowych – podsumowuje Woliński. Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 39 MOTORYZACJA MOTORYZACJA Jakość i niezawodność O nowym salonie w Baranowie, technologii Hondy i jej specyfice rozmawiamy z Mikołajem Karlikiem – współwłaścicielem firmy Karlik. FOTO: SEBASTIAN FRĄCKIEWICZ Firma Karlik to jeden z największych i najbardziej dynamicznie rozwijających się dilerów samochodowych w Polsce. Doświadczenie w branży motoryzacyjnej zdobywa od 1988 roku, największą wartością jest dla niej klient i jego potrzeby. WSZYSCY MÓWIĄ O KRYZYSIE NA RYNKU MOTORYZACYJNYM, A PAŃSTWO BUDUJĄ NOWY SALON… MIKOŁAJ KARLIK: To prawda, ale siłą firmy Karlik jest umiejętność obserwacji otoczenia, przewidywania i adaptacji do zmieniających się warunków. Pamiętajmy, że kryzys to nie tylko zagrożenia, ale również szansa. Oczywiście z powodu kryzysu można wstrzymać inwestycje, jednak ten, kto chce prowadzić biznes długofalowo o tym nie myśli. Moim zdaniem to dobry czas na inwestowanie. Dlatego firma Karlik oddała do dyspozycji swoim klientom stację dilerską Hondy w Baranowie. I zapewniam, że to nie koniec. 40 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 DLACZEGO WŁAŚNIE TAM? CZY TO JAKAŚ SZCZEGÓLNA LOKALIZACJA? Wiemy, że miejsce zakupu samochodu, a co za tym idzie – łatwość dostępu do serwisu, ma ogromne znaczenie. Potrzeby naszych klientów stale rosną, a ich zaspokajanie traktujemy jako nasz obowiązek, stąd też koncepcja nowego salonu w Baranowie. Podobnie, jak w przypadku stacji na Malcie, do dyspozycji klientów oddajemy salon samochodów nowych i używanych, serwis gwarancyjny i pogwarancyjny, serwis blacharski i lakierniczy z nowymi samochodami zastępczymi, a także szeroki zakres usług finansowych, znany Wizualizacja nowego salonu Hondy w Baranowie naszym klientom jako Karlik Finance. Chcemy mieszkańcom zachodniej części Poznania i okolicznych miejscowości jeszcze bardziej przybliżyć markę Honda. Baranowo wyróżnia się również tym, że położone jest tuż koło trasy A2 Warszawa-Świecko. To ważne, gdy chcemy odbyć jazdę próbną. Na prostej, szerokiej drodze bez korków możemy szybko przetestować możliwości modelu, który wpadł nam w oko. Trudniej zrobić to w centrum, gdzie ledwo wciśniemy gaz, a już zapala nam się czerwone światło. KIM SĄ KLIENCI SALONU HONDY? To zazwyczaj ludzie aktywni, którzy cenią sobie indywidualizm i sportowego ducha Hondy oraz najwyższą jakość usług. Oczekują produktów bezawaryjnych i fachowej obsługi. Mamy wielu klientów zadowolonych z naszego serwisu na wysokim poziomie i usług. Cieszymy się, że ich grono z roku na rok się powiększa. Za sukces można uznać kilkunastotysięczną bazę naszych lojalnych klientów, którzy mają wciąż doskonałą opinię o naszej firmie. Lata doświadczeń i dążenie do doskonałości sprawiły, że firma Karlik postrzegana jest jako solidny partner handlowy i prestiżowy kontrahent biznesowy. Potwierdzają to liczne nagrody i wyróżnienia, które wciąż otrzymujemy, uczestnicząc w konkursach lokalnych i ogólnopolskich. CZYM HONDA WYRÓŻNIA SIĘ NA TLE INNYCH MAREK MOTORYZACYJNYCH, JAKIE SĄ JEJ GŁÓWNE WARTOŚCI? Honda to samochód bezawaryjny i bardzo wysokiej jakości. Marka ta od wielu już lat ma bardzo dobrą opinię. Śmiem twierdzić, że jest najlepsza wśród japońskich producentów. Cechą wyróżniającą Hondę na tle konkurencji jest podążanie za trendem nowych technologii i innowacji zastosowanych w motoryzacji. Jednym z dowodów jest model Insight z napędem hybrydowym, który w cyklu miejskim spala jedynie 4 litry na 100 kilometrów. Nasi klienci są coraz wrażliwsi na ekologię i możemy się pochwalić dobrymi wynikami sprzedaży tego modelu. Model Insight swoim nowoczesnym wyglądem udowadnia, że niekonwencjonalny napęd można umieścić w ładnym i zgrabnym samochodzie. Mamy klientów przejeżdżających 700 000 kilometrów. Po takim wyniku robią przeglądy i okazuje się, że z autem jest wszystko w porządku. Mówiąc kolokwialnie – hondy są nie do zajechania, jeśli robi się przeglądy okresowe i jeździ na oryginalnych częściach. Dzięki temu, gdy wybieramy się na wakacje mamy pewność, że nie spędzimy ich na poboczu. reklama PODRÓŻE BIZNESOWE PODRÓŻE BIZNESOWE Dusze M nad rzeką Bangkok to świat pozornego chaosu. Skrywa w sobie zarówno urzekające świątynie buddyjskie, jak i nocne kluby. Ale jego największym skarbem są niezwykle życzliwi mieszkańcy. TEKST | Andrzej Zuba iasto Aniołów, bo tak w wolnym tłumaczeniu nazywa się Bangkok, wita przybyszów zgoła innymi skojarzeniami – w upale, smogu, pędzie i hałasie bliżej mu raczej do otchłani piekielnych niż niebiańskich przestworzy. Na szczęście metropolia ma też inne oblicza, które wprawiają w zachwyt. Jak pokochać to miasto? Przede wszystkim nie oczekiwać rzeczy dobrze znanych z innych miejsc. W Bangkoku nie ma jednego ścisłego centrum, nie ma deptaków, pustych miejsc, życie toczy się tu 24 godziny na dobę, i to na pełnych obrotach. To mieszanka chaosu i korków na ulicach. Miejscowi policjanci kontrolują cały ten bałagan w taki sposób, że nie widać stłuczek. Tak naprawdę ów bałagan bywa pozorny. W labiryncie trudnych do zlokalizowania na mapie uliczek, w 35-stopniowym upale odnaleźć możemy także oazy spokoju. Szukajmy ich w świątyniach buddyjskich, gdzie życie toczy się swoim powolnym, medytacyjnym rytmem. Mijając skromne stragany ze świeżymi owocami, których smaku u nas na próżno by szukać, uliczne garkuchnie z bogactwem pieczonych, gotowanych i grillowanych smakołyków, próbując ich i czując zapachy, zaczynamy rozumieć miasto i wtapiać się w jego atmosferę, atmosferę prawdziwego Miasta Aniołów. Tego klimatu nie byłoby bez specyficznych ludzi. Uśmiechnięci, spokojni, zrelaksowani, INFORMACJE PRAKTYCZNE Waluta baht Jak dolecieć Z Poznania do Bangkoku dogodne połączenia przez Frankfurt oferuje Lufthansa. Kuchnia Tajska kuchnia uznawana jest za jedną z najlepszych i najbardziej oryginalnych na świecie, a jej różnorodność i bogactwo trudno opisać w dwóch zdaniach – bardzo pikantna i aromatyczna, w połączeniu ze świeżymi składnikami dostępnymi na miejscu, w tym całą gamą owoców morza oraz mnogością przypraw, sprawia, że dopieszczone są nawet najbardziej wybredne podniebienia. Z kultowych potraw warto wymienić zupę Tom Yum czy zapiekany makaron Pad Thai. Uwaga: większość dań jest bardzo pikantna, więc zanim spróbujemy, warto poprosić o wersję lżejszą dla porównania. Polecane hotele Centara Grand at Central World – w dzielnicy biznesu, zakupów i ambasad www.centarahotelsresorts.com Shangri-La – z widokiem na rzekę www.shangri-la.com Baiyoke Sky – najwyższy hotel w Tajlandii, dzielnica biznesowa i zakupowa, zaraz przy Panthip Plaza www.baiyokehotel.com Zakupy Panthip Plaza – centrum elektroniki, sklepy duże i małe, możliwość negocjacji ZEN – centrum ekskluzywnych butików, ceny stałe MBK – duże sklepy i małe butiki, tekstylia, zegarki, biżuteria, możliwość negocjacji Chatuchak – największy bazar Bangkoku, różnorodny asortyment, tanio, otwarty tylko w weekendy 42 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 chętnie pomagają turystom. Ich grzeczność (zmieniająca się momentami w służalczość) znana jest na całym świecie. Zachwyca tym bardziej, że nie wynika z wyuczenia czy pozy, lecz religii i kultury. Stamtąd wywodzi się jeszcze jedna bardzo istotna cecha Tajów – uczciwość. Oczywiście w każdej regule można znaleźć wyjątki, ale mimo tego Tajlandia to kraj ludzi uczciwych! Znużeni zatłoczonymi uliczkami miasta, możemy udać się na wodną wycieczkę po kanałach głównej rzeki – Chao Phraya. Bangkok od strony wody wygląda równie ciekawie, a dodatkową atrakcją jest podglądanie życia w ubogich drewnianych budynkach na palach, które kiedyś dominowały w pełnym kanałów mieście. Przed prawie każdym z nich stoją kolorowe i udekorowane miniaturowe chaty, to tzw. domki dusz strzegących po śmierci żywych mieszkańców. Smagani wiatrem dopłyniemy do jednej z ważniejszych atrakcji w mieście – świątyni Wat Arun, a na przeciwległym brzegu odnajdziemy inne warte odkrycia miejsce - świątynię Wat Po ze słynnym Leżącym Buddą. Stamtąd niedaleko już do Wielkiego Pałacu, którego przepych i kolory warte są kilku godzin zwiedzania. Pamiętajmy o odpowiednim ubiorze – obowiązują długie spodnie i zakryte ramiona. Do pałacu możemy dojechać, korzystając z kultowego już środka transportu, czyli trójkołowego tuk-tuka. O cenę przejazdu należy się targować. Po całym dniu atrakcji Bangkoku nie ma lepszego relaksu niż godzinny masaż stóp w jednym z setek salonów – jakość i dobra cena gwarantowane. Gdy już skończymy masaż, koniecznie skosztujmy fantastycznej kuchni tajskiej w jednej z lokalnych restauracji – jedzenie w całym kraju jest na tak wysokim poziomie, że możemy zdać się na zapach, wygląd i odwiedzających. Im większy tłum, tym zapewne smaczniej. Bangkok to raj zakupowy, więc nie zapomnijmy i o tym. Dla wielbicieli szperania są nocne bazary, „standardowe” domy towarowe oraz uliczne stragany. Warto kupić jedwab, tekstylia, rękodzieło, przyprawy. Na zwieńczenie dnia polecam nocną panoramę miasta przy drinku w barze pod chmurką – Red Sky na 55. piętrze hotelu Centara Grand. Niezapomniane wrażenia gwarantowane! Dla nocnych marków i wielbicieli mocniejszych atrakcji warto wspomnieć o Pat Pongu, gdzie gwar bazaru miesza się z muzyką nocnych klubów, oraz o tajskim boksie – brutalnym sporcie narodowym, będącym w całkowitej sprzeczności z łagodnym usposobieniem mieszkańców. reklama LIFESTYLE LIFESTYLE kich masaży są także oleje, których składniki aktywne w postaci ziół przenikają przez skórę, usuwają toksyny i usprawniają procesy metaboliczne zachodzące w organizmie. Działając na skórę, przywracają jej piękny, zdrowy wygląd i jędrność. W takim otoczeniu możemy w końcu poddać się różnorodnym zabiegom. Relaks Staroindyjska medycyna zwana ajurwedą od kilku lat zdobywa ośrodki SPA. W europejskiej wersji występuje najczęściej w postaci zabiegów relaksacyjnych, które odprężają nie tylko ciało, ale i umysł. ze Wschodu A jurweda jest najstarszym systemem medycznym, który powstał 5000 lat temu w Indiach. Lecznicza wiedza Hindusów znana była również w starożytnym Egipcie, a także w Grecji i w Chinach. W Państwie Środka stała się fundamentem tradycyjnej medycyny chińskiej. Dziś, gdy osiągnięcia zachodniej nauki są w Indiach doskonale znane, większość Hindusów i tak odwiedza ajurwedyjskich lekarzy, którzy wychodzą z założenia, że należy leczyć zarówno ciało, jak i umysł człowieka, które są ze sobą ściśle powiązane. Według tej zasady nasze organizmy powinny być traktowane holistycznie, a człowiek tylko wtedy jest zdrowy, gdy wszystkie składowe jego organizmu pozostają w równowadze. Jeśli np. boli nas noga, nie musi to wcale oznaczać, że ból ma fizyczną przyczynę. Może na przykład być wynikiem stresu, a ból kończyny generuje zupełnie inna część ciała człowieka. Zachodnia medycyna zna przecież wiele przypadków, gdy pacjent cierpi, ma pewne objawy, których źródeł nie można zdiagnozować. Cały ajurwedyjski proces przywracania do zdrowia, w którym stosuje się oleje, zioła, masaże i płukanki, zwany jest panchakarmą i jest dość długotrwały oraz pracochłonny. – Na Zachodzie trudno traktować ajurwedę jako medycynę, bo do tego potrzebujemy wschodniego klimatu, warunków, a także tamtejszego sposobu życia. Za to jej elementy, takie jak masaże, świetnie sprawdzają się wtedy, gdy chcemy 44 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 się głęboko zrelaksować i odprężyć – mówi fizjoterapeuta Łukasz Sałamacha z poznańskiego CitiSPA. Choć sam jest z przekonania sceptykiem, wykonuje ajurwedyjskie masaże zgodnie z zasadami, na które składają się także swego rodzaju elementy duchowe. Jak twierdzi, niezależnie od tego, czy wierzymy w nie, czy też nie – pomagają przy zabiegach. Właściwa atmosfera Według systemu ajurwedy na naszym ciele ulokowane są czakry i kanały energetyczne. Podczas masażu czakry są uciskane, a kanały energetyczne odblokowywane, dzięki temu energia może swobodnie przepływać przez cały organizm. Aby przepływu energii nic nie mogło zakłócić, w pomieszczeniu, gdzie dokonuje się masaży, nie ma żadnej elektroniki (poza oświetleniem). Pacjenci leżą na odpowiednim stole, w pokoju panuje półmrok, który pozwala się wyciszyć. Ważna jest także muzyka, a ściśle rzecz ujmując – mantry. Bez mantr nie wykonuje się zabiegów. To wcale nie marketingowa otoczka, bowiem mantry są tak skomponowane, abyśmy w trakcie masażu skupiali swoją uwagę na muzyce i swoim ciele, a tym samym mogli oderwać myśli od bieżących wydarzeń. Na początek masażysta włącza neutralne, bardzo zeuropeizowane melodie, by skończyć bardziej transowymi hinduskimi rytmami, aby proces odrywania myśli następował stopniowo. Nieodłącznym elementem wszyst- Od mięśni po układ hormonalny W poznańskim CitiSPA stosuje się cztery najpopularniejsze ajurwedyjskie masaże. Najbardziej kompleksowym, który przypomina bardziej rytuał niż klasyczny zabieg, jest abhayanga, trwający 1,5 godziny i wykonywany za przy pomocą ciepłego oleju. Pobudzając czakry i kanały energetyczne, znosi różne zaburzenia w całym ciele, aktywizuje system odpornościowy, łagodzi stres, bóle mięśniowe, stymuluje w sposób ukierunkowany mięśnie. W efekcie przynosi głęboki relaks. Jak głęboki? – Wszystko zależy od tego, jak dana osoba jest podatna na dany zabieg i jaki ma próg zaufania do masażysty. Kiedy pewnego dnia przyszedł na masaż zestresowany i pobudzony biznesmen, wydawało mi się, że ciężko będzie z nim pracować. Na koniec musiałem go budzić, bo bardzo się wyluzował i po prostu zapadł w sen – mówi Łukasz Sałamacha. A jeśli ktoś nie ma czasu na półtoragodzinną sesję, może zafundować sobie skróconą wersję zwaną „masażem witalnym”. Ciekawym doświadczeniem może być shirodara, czyli olejowy masaż czakry brwiowej. Polega on na tym, że masażysta za pomocą specjalnej kuli w równym rytmie oblewa nasze czoło ciepłym olejem. Daje to niezwykle przyjemne uczucie uspokojenia (od wykonującego zabieg wymaga silnej koncentracji), pobudza ukrwienie mózgu, dzięki czemu nasza zdolność skupienia i zapamiętywania informacji wzrasta. Działa również korzystnie na układ nerwowy i hormonalny. Co ciekawe, „efektem ubocznym” jest wygładzenie zmarszczek na czole, dlatego czasem nazywa się shirodarę „ajurwedyjskim botoksem”. Można spróbować także champi, czyli delikatnego i subtelnego masażu głowy. Poza tym, że redukuje stres i zmęczenie, stosowane w trakcie zabiegu oleje (a także masowanie skóry czaszki) dobrze wpływają na mieszki włosów. Teraz już wiemy, dlaczego na filmach z Bollywood trudno znaleźć łysiejącego Hindusa. Wszystkie zabiegi nie wymagają od pacjenta żadnych przygotowań, poza pozytywnym nastawieniem. – Z pewnością warto przychodzić na takie zabiegi wieczorem, kiedy jesteśmy bardziej wyciszeni. Na pewno warto także zaufać terapeucie i nie spinać mięśni w trakcie sesji. Gdy ktoś przychodzi za karę, bo żona go zapisała – ajurweda nie działa. Ja zawsze bardzo podobnie wykonuję te masaże, a efekty są bardzo różne. Warto spróbować na sobie – podsumowuje Łukasz Sałamacha. Nie ukrywa także, że na pierwszy zabieg zawsze ludzie przychodzą z ciekawości, bo hinduska ajurweda to w Polsce nadal nowość. reklama LIFESTYLE LIFESTYLE Sztuka palenia cygar Czas, jakiego potrzebuje cygaro na prawidłowe zapalenie się, jest o wiele dłuższy, niż może zapewnić zwykła zapałka. Znakomicie sprawdzają się zapałki drewniane długie. Producenci cygar polecają te z drzewa cedrowego. Z pozoru to rzecz prosta. Ale jest kilka zasad i niuansów, które sprawiają, że delektowanie się tytoniem nabiera innego wymiaru. TEKST | Maciej Kasprzak D egustacja cygar to sztuka sama w sobie. Sposób ich palenia jest sprawą indywidualnych preferencji. Aby jednak w pełni móc docenić walory, jakie oferuje nam cygaro, podczas jego degustacji powinniśmy kierować się kilkoma prostymi, ale istotnymi zasadami. Otwieranie cygar Specjalną gilotynką odcinamy kapturek (końcówkę) cygara. Istotne jest jednak, by nie odciąć całego kapturka, ponieważ może to spowodować rozwijanie się okrywy, a co za tym idzie – zniszczenie cygara. Jeśli natomiast obetniemy zbyt mało, nie osiągniemy odpowiedniego „ciągu”. Najlepiej dokonać cięcia w połowie kapturka. Otwieranie cygara wymaga pewnej wprawy, ale warto się postarać, gdyż zależy od niego nasz komfort i przyjemność palenia. Pierścień Pierścienia nie zdejmujemy na początku palenia, ponieważ możemy uszkodzić liść okrywający. Najlepiej poczekać, aż ciepło i wilgoć rozmiękczą klej w trakcie palenia, co pozwoli na łatwe usunięcie pierścienia. Zapalanie cygara W przypadku cygar nie każde źródło ognia jest odpowiednie. O tradycyjnych zapałkach powinniśmy zapomnieć. Czas, jakiego potrzebuje cygaro na prawidłowe zapalenie się, jest o wiele dłuższy, niż może zapewnić zwykła zapałka. Znakomicie sprawdzają się zapałki drewniane długie. Producenci cygar polecają te z drzewa cedrowego. Pamiętajmy o tym, by siarka całkowicie wypaliła się przed zapaleniem cygara. Z kolei zapalniczka benzynowa zupełnie się nie nadaje, ponieważ psuje smak cygara. Doskonale spisują się zapalniczki napełnione bezwonnym gazem. Cygaro trzymamy w jednej ręce, źródło ognia – w drugiej. Zapalając, należy trzymać zapałkę (zapalniczkę) tak, by ogień nie dotykał bezpośrednio cygara. Istotne jest powolne obracanie trzymanego w ręku cygara i delikatne, równomierne rozgrzewanie go. Po kilku chwilach ogrzewania wkładamy je do ust, cały czas delikatnie obracając. Rozgrzane cygaro powinno się „zająć” od samej temperatury. Jeśli nic takiego się nie stanie, należy delikatnie zbliżyć płomień do cygara. Żar powinien obejmować równomiernie całą stopę cygara, jeśli nie – trzeba spróbować zapalić miejsce, które jeszcze się nie żarzy. Jak palić? Cygaro palimy delikatnie. Jego smak powinien być wyczuwalny w ustach, a nie w płucach. Wciągamy dym krótkimi i płytkimi pociągnięciami. Zbyt mocne zaciąganie się cyga- rem powoduje zwiększenie temperatury, co z kolei przyspiesza proces palenia i zwiększa temperaturę dymu, pozbawiając nas przyjemności palenia. Kiedy zakończyć palenie cygara? Wśród koneserów funkcjonuje wiele rozbieżnych opinii na ten temat. Jedni twierdzą, że należy wypalić cygaro jedynie w dwóch trzecich jego długości, inni mówią, że granicą jest umiejscowienie pierścienia, a jeszcze inni, że cygaro samo nam wskaże, kiedy nadejdzie koniec palenia, i zgaśnie. Tak naprawdę zależy to od indywidualnych preferencji. Jeśli chcemy sami zakończyć palenie, a cygaro nie wygasa, nie wolno go gasić tak jak papierosa (rozgniatać w popielniczce). Takie gaszenie spowoduje wydzielenie się wyjątkowo nieprzyjemnego zapachu i dużej ilości dymu. Po zakończeniu palenia należy odłożyć cygaro na popielniczkę i poczekać, aż samo zgaśnie. Więcej na temat cygar Davidoff na www.tobacco.pl 46 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 47 LIFESTYLE LIFESTYLE Architekt i klient w centrum uwagi Najlepsi projektanci, najbardziej znani producenci, najnowsze kolekcje płytek i armatury łazienkowej oraz outlet ceramiczny – to wszystko znaleźć można pod jednym dachem w odnowionym i dwukrotnie powiększonym salonie firmy Cermag Poznań, przy ul. Głogowskiej w Poznaniu. szych elementów organizacji salonu jest nowy standard obsługi klienta z zastosowaniem nowoczesnych technik cyfrowych – mówi Tomasz Desko, prezes zarządu Cermag Poznań. – Na ekranach telewizyjnych umieszczonych za biurkami handlowców możliwe jest wyświetlanie katalogów dostawców za pośrednictwem bezprzewodowej sieci z każdego komputera, a nawet z telefonu komórkowego. Co ważne, platforma dostępna jest z każdego miejsca na świecie za pomocą zwykłej przeglądarki internetowej – dodaje. W otwarciu nowoczesnego i zupełnie odmienionego salonu wzięło udział ponad 300 osób: architektów, producentów z kraju i za granicy, wykonawców oraz pracowników firmy. Było co świętować: salon po liftingu i rozbudowie stał się jednym z najnowocześniejszych salonów w Europie. Wieczór odbył się pod hasłem „Architekt w centrum uwagi”, choć firma wiele rozwiązań przygotowała przede wszystkim z myślą o indywidualnych klientach. – Jednym z najważniej- 48 GŁOS BIZNESU │ Nr 3│2009 E-BIBLIOTEKA DLA ARCHITEKTÓW To tylko początek innowacji, jakie w salonie zastosowała firma Cermag Poznań. Podczas uroczystego otwarcia władze firmy chwaliły się gościom wieloma osiągnięciami. Jedno z nich to „e-Biblioteka Architekta”, zawierająca katalogi wszystkich dostawców. – Kolejną nowością jest możliwość bardzo szybkiego wydruku w wysokiej jakości tych stron katalogów, które w danym momencie interesują architekta czy klienta. Specjalnie do tego celu w salonie przygotowana została sieciowa drukarka laserowa oraz teczki do zapakowania wydruków. To wszystko można zrobić przebywając w dowolnym miejscu w salonie – mówi Tomasz Desko. Dla architektów przygotowano także inne ciekawe ułatwienie: bibliotekę, w której znajduje się ok. 800 wzorów płytek. Informacje na ich temat uzyskać można za pomocą bezprzewodowego skanera. Dzięki wprowadzeniu tej innowacji, na ekranie można wyświetlić informacje o produkcie oraz zdjęcie aranżacji. Pokazane są tam wszystkie możliwości wymiarowe danej serii, jej pełna kolorystyka, ceny i informacje techniczne. Wystarczy tylko kliknąć. mozaikę z Bisazzy, ekskluzywną kolekcję płytek marki Zień (ta została stworzona przez Ceramikę Tubądzin przy współpracy z czołowym polskim projektantem Maciejem Zieniem) oraz ekskluzywne baterie łazienkowe włoskiej firmy Gessi. To nie koniec. – Po wielu latach obecności na rynkach europejskich firma Marmorin postanowiła zaprezentować polskim odbiorcom bardzo dojrzałą wzorniczo i jakościowo ofertę umywalek konglomeratowych – wymienia Tomasz Desko. – W asortymencie mamy też nowoczesne sauny firmy Duravit. Kolejną nowością w salonie są designerskie grzejniki firmy Cordivari. Architekt może sam zaprojektować motyw graficzny na wybranym grzejniku, a prawa autorskie pozostaną do wykorzystania przez jego twórcę. W salonie klienci i architekci znajdą też płytki antybakteryjne i antypoślizgowe oraz szereg nowoczesnych rozwiązań ceramicznych w bogatej kolorystyce i strukturze. Nie sposób wymienić wszystkich zalet, nowości i rozwiązań. Dlatego firma zaprasza klientów do swojego salonu 7 dni w tygodniu. DLA RODZICÓW I DZIECI Zupełną nowością wprowadzoną do salonu przez firmę jest outlet ceramiczny. Można w nim, po bardzo atrakcyjnych cenach, kupić produkty, które zostały wycofywane z oferty lub ekspozycji. – Hasło towarzyszące reklamie tego miejsca to: „Markowe produkty w dobrych cenach”. Jest to pierwszy tego typu profesjonalny outlet ceramiczny w Polsce – mówi Tomasz Desko. Firma nie zapomniała też o najmłodszych klientach, którzy odwiedzają salon i zazwyczaj preferują oglądanie… Kubusia Puchatka nad wyborem płytek. Dla dzieci przygotowano specjalny pokój, który znajduje się w centralnej części salonu. Pomieszczenie dla maluchów wyposażone jest w DVD z zestawem bajek, tablicą do rysowania i zabawkami. ZNANI I LUBIANI Swoją ofertą firma chce przyciągnąć nawet najbardziej wybrednych klientów. W salonie znaleźć można m.in. unikalną Cermag Poznań Sp. z o.o., ul. Głogowska 248, 60-111 Poznań www.cermag.info Nr 3│2009 │ GŁOS BIZNESU 49 KALENDARIUM STYCZEŃ Imprezy biznesowe i gospodarcze Imprezy biznesowe i gospodarcze 2.12.09 Konferencja „Społeczna odpowiedzialność biznesu – społeczna wizytówka nowoczesnego przedsiębiorstwa”, organizowana przez Polską Izbę Gospodarczą Importerów, Eksporterów i Kooperacji we współpracy z Centrum PISOP w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa. 3.12.09 Konferencja regionalna „Wielkopolska Liderem CSR” w Kaliszu organizowana przez Wielkopolski Związek Pracodawców. 9. 12.09 Seminarium Wielkopolskiego Związku Pracodawców z udziałem przedstawicieli Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 10.12.09 Konferencja regionalna „Wielkopolska Liderem CSR” w Wolsztynie organizowana przez Wielkopolski Związek Pracodawców. 15.12.09 Spotkanie wigilijne Lech Business Club i Lech Poznań – Hotel Sheraton. 16.12.09 Wyjazd do Berlina Lech Business Club na mecz Ligi Europy Hertha Berlin – Sporting Lizbona. 18.12.09 Spotkanie przedświąteczne wielkopolskich organizacji biznesowych: Polskiej Izby Gospodarczej Importerów, Eksporterów i Kooperacji, Wielkopolskiej Izby Przemysłowo-Handlowej i Wielkopolskiego Klubu Kapitału. 12.01.10 Spotkanie noworoczne przedsiębiorców organizowane przez Wielkopolski Związek Pracodawców. 14.01.10 Konferencja regionalna „Wielkopolska Liderem CSR” w Lesznie organizowana przez Wielkopolski Związek Pracodawców. 14.01.10 Spotkanie członków Wielkopolskiego Klubu Kapitału i Wielkopolskiej Loży BCC w Hotelu Sheraton Poznań. Gospodarz spotkania – TPA Horwath Sztuba Kaczmarek. 19.01.10 – 22.01.10 Targi BUDMA 2010, Międzynarodowe Targi Poznańskie. 21.01.10 – 22.01.10 Szkolenie dla przedsiębiorców w ramach projektu PKPP Lewiatan „II Mapa przedsiębiorcy 2007–2013”. Imprezy kulturalne do 9.01.10 Wystawa prac Zdzisława Beksińskiego CK Zamek, Galeria Sztuki Współczesnej „Profil”. classic Imprezy biznesowe i gospodarcze LUTY GRUDZIEŃ KALENDARIUM Imprezy kulturalne 4.12.09 Tomasz Stańko Quintet, CK Zamek, godz. 20.00. 6. 12.09 Solowy koncert Marka Piekarczyka (wokalisty TSA), Blue Note, godz. 20.00. 11.02.10 Konferencja regionalna „Wielkopolska Liderem CSR” w Pile organizowana przez Wielkopolski Związek Pracodawców. 11.02.10 Spotkanie członków Wielkopolskiego Klubu Kapitału w siedzibie firmy Kreisel – Technika Budowlana Sp. z o.o. 11.02.10 – 14.02.10 Targi Polagra, Międzynarodowe Targi Poznańskie. reklama MAGAZYN FIRMOWY Wpływ nowoczesnych technik na izolację termiczną i akustyczną Więcej zalet znajdziesz na www.skivak.pl merchandising AT Wykorz yst Internetu aj potęgę w Twoje j firmie RAKCYJ KONKUR NA S GRODY Estetyc zn i praktyc a zna Tajemnic zy hosting Ogicom nr 1_20 ekspert na sukc es ? Nowe rynki, nowe technologie Okienny Dzięki własnemu periodykowi możesz kształtować lepsze relacje ze swoimi pracownikami/klientami, zwiększyć zyski i skutecznie budować wizerunek firmy. Jeste gotowśy potencjał w eksporcie? do satysfakcji n firmy NR 2/2009 Jak zwiększyć Montaż – klucz magazy NE TWORZYMY CZASOPISMA FIRMOWE Profiokno Historie sukcesu 09 61 850 52 25