Gazetka szkolna nr3 - Witamy na stronie zssleszno.cba.pl

1
Gazetka szkolna nr3
Nauczyciele: 1.50 zł
Uczniowie: 1.00 zł
2
Witamy wszystkich naszych czytelników ☺
Jako Redakcja przedstawiamy Wam kolejny – trzeci już numer gazetki
szkolnej, którą redagowali:
Ewa Mańka – jako główny redaktor uczniowski
Magda Mańka
Arek Podleśny
Mateusz Bajer
Zapraszamy Wszystkich chętnych do pisania artykułów na nasze spotkania
– w każdą środę w bibliotece szkolnej na 7 lekcji ☺
Miłego czytania…. POZDRAWIAMY
3
WIELKA ORKIESTRA GRAŁA W TYM ROKU NA ZAKUP SPRZĘTU DLA
DZIECI Z CHOROBAMI UROLOGICZNYMI I NEFROLOGICZNYMI
Grała 9 stycznia 2011 r. (niedziela)
Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy zagrała po raz dziewiętnasty!
Tradycyjnie w drugą niedzielę stycznia (9.01.2011 r.) tysiące
wolontariuszy wyszło na ulice, by zbierać pieniądze na zakup
najnowocześniejszego sprzętu medycznego dla polskich szpitali.
Dlaczego urologia i nefrologia? To wyjaśnia nasz ekspert: doc. dr hab. n
med. Sylwester Prokurat:
Zależy nam na tym, by wcześniej wykrywać wady układu moczowego u
dzieci z możliwością wczesnego rozpoczęcia leczenia i interwencji
urologicznej. To bardzo ważne, bo wczesne rozpoznanie może w sposób
decydujący wpływać na dalsze losy dzieci, a później osób dorosłych.
W przypadku stwierdzenia wady rozwojowej układu moczowego u małego
pacjenta konieczna jest dalsza diagnostyka, w tym badania czynności
pęcherza moczowego oraz wczesne leczenie z wykorzystaniem
precyzyjnego sprzętu urologicznego, bo dotyczy to między innymi
dzieci w okresie noworodkowym i niemowlęcym.
Innym, bardzo ważnym problemem w zakresie ratowania dzieci z
niewydolnością nerek jest narastająca częstość występowania
ostrego uszkodzenia nerek. W miarę postępu medycyny, prowadzenia
szeregu trudnych, ale koniecznych zabiegów takich jak transplantacje
szpiku, wątroby lub serca, wzrasta liczba dzieci ze stwierdzaną ostrą
niewydolnością nerek.
Z naszej Szkoły zbiórkę organizowała pani Magdalena Gerszendorf i
Aleksandra Feld. Z uczniów brali udział: Ewa Mańka, Magdalena Mańka,
Honorata Gałka, Ania Poprawa, Monika Szczepaniak, Angelika Gołembska,
Beata Lorenc, Angelika Skuratko, Julita Stencel, Sandra Matecka, Oliwia
Pietrzykowska, Joanna Janowicz, Basia Błażejewska. Zebrałyśmy 1771 zł.
Źródłem: strona internetowa WOŚP
Magda Mańka
4
Dzisiaj przedstawiam Wam propozycje gier ruchowych,
które mam nadzieję spodobają się Wam i będziecie z nich
korzystać ☺ Propozycje przedstawia Wam Arek Podleśny
Zabawy te najlepiej jak pokażecie swoim Rodzicom lub Nauczycielom
SĄSIAD
CEL - integracja grupy, ekspresja cielesna i werbalna;
LICZBA OSÓB - parzysta;
PRZYBORY - zbędne;
TEREN - sala sportowa.
Uczestnicy siedzą po turecku parami obok siebie na obwodzie koła twarzą
do środka. Odległość między parami około jednego metra. Zadaniem
każdego uczestnika jest przedstawienie swojego partnera. Prowadzący
ustala określony czas na dowiedzenie się jak ma na imię nasz partner,
skąd przyjechał, czym lubi się zajmować itp. (liczba pytań i ich zakres
uzależniona od potrzeb). Następnie każdy przedstawia swojego partnera.
Dodatkowym "utrudnieniem" wprowadzonym przez prowadzącego może
być zadanie: "przedstaw swojego partnera jak komentator sportowy itp."
Gdy przedstawią się trzy pary należy zmienić zadanie.
SZALONE WYCIERACZKI
CEL - integracja grupy, rytmizowanie, rozwijanie inwencji ruchowej;
LICZBA OSÓB - dowolna;
PRZYBORY - nośnik dźwięku;
TEREN - sala sportowa, klasa lub teren otwarty.
Uczestnicy siedzą po turecku na obwodzie koła twarzą do środka.
Odległość pomiędzy siedzącymi powinna zapewniać swobodę ruchów.
Każdy powinien bez trudu dotknąć dłońmi barku sąsiada po lewej i prawej
stronie. Zabawa odbywa się przy nagraniu o wyraźnym rytmie i jednolitym
tempie (2/4 lub 4/4). Wszyscy równocześnie wykonują następujące
czynności: na raz uderzają dłońmi w swoje kolana, na dwa dotykają
dłońmi barku sąsiada po prawej stronie, na trzy uderzają ponownie w
swoje kolana, a na cztery dotykają dłońmi barku sąsiada po lewej stronie.
Czynność powtarzamy dwukrotnie. Następnie osoba, która prowadzi
zabawę pokazuje wymyślony przez siebie ruch wycieraczek
samochodowych. Pozostali uczestnicy wykonują ten sam ruch co
rozpoczynający zabawę. Pokazywany ruch musi być cykliczny (tak jak
pracujących wycieraczek) i może być wykonywany dowolnymi częściami
ciała w pozycji siedzącej (np.: stopami, rękami, głową, palcami, nogą
itp.). Po wykonaniu ośmiu "cykli" wycieraczki przestają pracować i
ponownie powtarzamy uderzenia w kolana i dotykamy barki sąsiadów. W
dalszej kolejności ruch wycieraczek pokazuje następna osoba. Zabawa
5
kończy się gdy wszyscy pokazali wymyślony przez siebie ruch pracujących
wycieraczek.
MAGNESY
CEL - doskonalenie szybkości reagowania na bodźce wzrokowe,
rytmizowanie;
LICZBA OSÓB - parzysta; PRZYBORY - zbędne (można wykorzystać
muzykę narzucającą rytm i tempo poruszania się);
TEREN - sala lub teren otwarty.
Uczestnicy dobierają się parami ustawiając się w szeregu (odstępy między
parami co najmniej na odległość wyciągniętych ramion). Jedna z osób
wykonuje zwroty i obroty w różnych kierunkach, druga osoba stara się
cały czas ustawić obok niej bark w bark (plus i minus przyciąga się). Po
ustalonym czasie następuje zmiana.
WIETRZYK
CEL - ekspresja cielesna, rytmizowanie, pamięć ruchowa;
LICZBA OSÓB - dowolna, parzysta;
PRZYBORY - zbędne; można wykorzystać ptasie piórka, patyczki, liście itp.
TEREN - klasa, sala lub teren otwarty.
Uczestnicy zabawy siedzą parami (jedno za drugim) na obwodzie koła.
Siedzący z przodu ma zamknięte oczy, partner opowiada mu wymyśloną
przez siebie historię - opowiadanie, którą ilustruje komunikatami
czuciowymi, np.: opowiadając o wietrze wachluje dłońmi dookoła głowy
partnera, a gdy mówi o deszczu delikatnie dotyka palcami głowy, ramion i
szyi partnera. Po upływie wyznaczonego czasu następuje zamiana.
ZNAKI ZODIAKU
CEL - rozwijanie ekspresji cielesnej, integracja grupy, doskonalenie
komunikacji wizualnej;
LICZBA OSÓB - dowolna;
PRZYBORY - zbędne;
TEREN - sala lub teren otwarty.
Osoby biorące udział w zabawie poruszają się po wyznaczonym terenie
(przy posiadaniu źródła dźwięku można wykorzystać podkład muzyczny
nadający tempo i rytm ruchów). Zadaniem uczestników zabawy jest
przedstawienie ruchem - gestem swojego ciała - znaku zodiaku pod jakim
się urodzili oraz odnalezienie wśród osób biorących udział w zabawie tych,
którzy urodzili się pod takim samym znakiem. Poszczególne znaki zbierają
się razem i ustawiają się we wcześniej ustalonym przez prowadzącego
szyku (w szeregu, kole itp.). Każda grupa przedstawia swój znak zodiaku
pozostali uczestnicy zgadują jaki jest to znak. Zabronione jest
porozumiewanie się ze sobą za pomocą komunikacji werbalnej.
6
Wyszukane w Internecie
A teraz coś dla młodszych dzieci☺
7
8
A Teraz proponuje wam coś co może się
przydać na lekcję geografii lub biologii ☺
Co to są nowalijki?
Nowalijki to młode, wczesne warzywa, które
pojawiają się po długiej przerwie zimowej w
nowym sezonie. Wczesne warzywa produkcji
krajowej występują już wczesną wiosną, ale
dzięki importowi wiele z nich możemy spożywać
przez okrągły rok.
W miarę rozwoju światowego handlu termin
„nowalijki” zaczyna tracić swoje znaczenie ze
względu na całoroczna dostępność większości
gatunków warzyw. Nowalijki są doskonałym
uzupełnieniem naszej diety na wiosnę, kiedy
warzywa zeszłoroczne nie są już tak smaczne i
wartościowe.
W handlu pojawiają się wówczas młode warzywa
spod osłon zarówno produkcji krajowej, jak i
importowane. Na wiosnę wzrasta spożycie
nowalijek ze względu na brak dostatecznej ilości
warzyw w okresie zimowym oraz na ich gorszy
smak.
Ewa Mańka
9
A teraz coś dla fanów Anny Wyszkoni piosenka
pt.: „Wiem że jesteś, tam”
Wiem, że jesteś sam
Wiem, że masz na głowie tyle ważnych spraw
Nie pamiętasz już co znaczy dobry sen
Nie masz czasu na niepewność ani lęk
Wiem, że jesteś sam
Nic nie musisz mówić
Wiem, że jesteś sam
Pewnie teraz nie najlepszy na to czas
Ale dzisiaj potrzebuje twoich rad
Dzisiaj proszę cie
ten jeden raz zatrzymaj się
ten jeden raz stań tuż obok mnie
dziś czuje, że brak mi sił
ten jeden raz bądź blisko mnie
poczuć mi daj, że to wszystko ma sens
dziś wiem, że brak mi sił
Wiem, że jesteś tam
Nie widuję cię, lecz wiem, że jesteś tam
Cały dzień i noc ktoś puka do twych drzwi
Każdy chciałby wiedzieć jak ma dalej żyć
Wiem, że jesteś tam
Dla każdego zawsze musisz znaleźć czas
I choć nigdy o nic nie prosiłam cię
Dzisiaj proszę bez kolejki przyjmij mnie
Dzisiaj proszę cie
ten jeden raz zatrzymaj się
ten jeden raz stań tuż obok mnie
dziś czuje, że brak mi sił
ten jeden raz bądź blisko mnie
poczuć mi daj, że to wszystko ma sens
Dziś wiem, że brak mi sił
Ewa Mańka
10
Teraz krzyżówka dla młodszych i starszych dzieci☺
Miłej zabawy☺
Rozwiąż krzyżówkę i odczytaj hasło
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Kukła, palona i topiona na wiosnę.
Część topniejącego lodu, znajdującego się na rzece.
Miesiąc w którym rozpoczyna się lato.
Kwiat wyłaniający się za śniegu.
Kotki, które rosną na drzewach.
Ptak, symbolizujący wiosnę.
Ewa Mańka (wyszukane w sieci)
11
Już niedługo wiosna. Wszyscy czekają na nią z utęsknieniem….
Chcąc ją przywołać proponuję w naszym kąciku kucharskim
propozycje sałatek, które kojarzą się już z wiosną ☺
Sałatka wiosenna zimą
Składniki:
1 główka sałaty lodowej
1 pomarańcza
1 jabłko
pół puszki ananasa
1/2 ogórka (ze skórką)
1/2 słoika selera w zalewie
3 łyżki majonezu
3 łyżki jogurtu
odrobina płynu spod ananasów
sól, pieprz, słodka papryka
Sałatę pokroić, pomarańczę obrać i pokroić, jabłko i ogórek pokroić ze
skórką, ananas pokroić w kostkę.
Wszystko wymieszać.
Majonez wymieszać z jogurtem, dodać zalewę ananasową, doprawić solą,
pieprzem i papryką, polać sałatkę, wymieszać.
Smacznego
Sałatki są nie tylko smaczne, ale i pełne witamin. Jemy je na przystawką
jako dodatek, jako danie główne. Kiedyś sałatka kojarzyła się głównie z …
zieloną sałatą. Dziś pyszną sałatkę możemy zrobić praktycznie ze
wszystkiego.
Sałatka z rzodkiewkami
•
•
•
•
•
•
•
•
2 główki sałaty lodowej
12 rzodkiewek
4 łyżki śmietany
1 łyżka oliwy
sok z cytryny
2 jajka ugotowane na twardo
mielony pieprz, sól
drobno posiekany szczypiorek
Sałatę podziel na listki, uszkodzone wyrzuć, a resztę opłucz w zimnej
wodzie. Rozłóż do wyschnięcia. Porwij na mniejsze kawałki. Wrzuć do
większej salaterki. Rzodkiewki umyj, oczyść i pokrój na talarki. Dodaj do
sałaty. Pokrojone na ćwiartki jajka ułóż w salaterce.
Przygotuj sos: śmietanę wymieszaj z oliwą, sokiem z cytryny,
12
przyprawami. Dodaj do sałatki, lekko wymieszaj. Odstaw na 15-20 minut.
Przed podaniem posyp posiekanym szczypiorkiem.
Wszystkie osoby które spróbują tej sałatki zapraszamy do podzielenia
sie z nami informacją czy moje propozycje smakowały Wam. Jeśli macie
swoje przysmaki zapraszam do podzielenia się na łamach gazetki.
Opracowała: Magdalena Mańka
13
Przedstawiam Wam serię rebusów i życzę miłej zabawy ☺
Opracował: Mateusz Bajer
14
W kolejnym miesiącu hasłem dla Nas – Uczniów było:
„Kultura i szacunek tworzą mój dobry wizerunek”
Każdemu z Nas zależy na tym, żeby grupa myślała o nas
dobrze, żeby koleżanki nas lubiły, żeby koledzy chcieli z nami
rozmawiać na przerwach. Wymyślamy różne sposoby na to,
żeby stać się popularnym ☺ Każdemu na tym zależy…. Dlatego
mam dla Was gotowe rozwiązanie – kiedy zaczniemy być dla
siebie kulturalni to naprawdę zrobimy na innych ogromne
wrażenie! Być kulturalnym to znaczy używać słów: dzień dobry,
do widzenia, dziękuję, proszę. Być kulturalnym to pamiętać o
przepuszczaniu w drzwiach osób wchodzących, osób starszych,
to ustępowanie miejsca osobom od nas starszym. Ktoś, kto jest
wzorem zachowania naprawdę staje się POPULARNY i tworzy
swój wizerunek, image godny naśladowania ☺
Redakcja
15
NEGATYWNY WPŁYW TELEWIZJI NA DZIECI I MŁODZIEŻ
Programy emitowane w telewizji mają szeroki zakres oddziaływania na
dzieci i młodzież. Jest to z jednej strony wpływ pozytywny, wspomagający
rozwój, rozbudzający zainteresowania, ale z drugiej strony także
negatywny, wywołujący niepożądane zachowania.
Telewizja uczy dzieci, dostarcza rozrywki i relaksu – jest to dobre i
potrzebne działanie ma jednak również „ciemną stronę”.
Dlaczego przemoc w środkach masowego przekazu modyfikuje gotowość
do reagowania agresją ?
Agresja jako zachowanie wyuczone społecznie.
Według teorii społecznego uczenia się ludzie uczą się zachowań
agresywnych bądź przez własne, bezpośrednie doświadczenie (np. gdy
otrzymują nagrodę w postaci rozładowania napięcia bądź osiągnięcia
zamierzonego celu), albo poprzez naśladownictwo (gdy osoba znacząca
dla dziecka, zachowując się agresywnie, otrzymuje nagrodę – dziecko
uczy się, że dany model funkcjonowania jest skuteczny, zatem warto go
powielać).
Agresję nasila każda nagroda, zarówno zewnętrzna (pieniądze, zwycięstwo
w rywalizacji, uznanie innych), jak i wewnętrzna, w rodzaju wzrostu
samooceny czy poczucia kontroli nad biegiem wydarzeń.
W przypadku środków masowego przekazu mamy do czynienia z uczeniem
się agresji poprzez naśladownictwo.
Cztery przyczyny odpowiedzialne za nasilenie tendencji agresywnych w
wyniku kontaktu z przemocą poprzez środki masowego przekazu:
1.Jeśli oni mogą to robić to ja też mogę. Oglądanie bohaterów
telewizyjnych zachowujących się agresywnie może osłabić przyjętą przez
nas w dzieciństwie normę, nakazującą kontrolowanie impulsów
agresywnych.
2.Ach, więc tak się to robi! Oglądanie agresywnych działań może
dostarczać pomysłów jak ujawnić własne agresywne odczucia.
3.Myślę, że to co czuję, to właśnie agresja. Oglądanie przemocy sprawia,
że lepiej uświadamiamy sobie własną złość i szybciej uruchamiamy
działania agresywne. Łatwo możemy posunąć się do przesady, błędnie
interpretując zaledwie lekkie poirytowanie jako złość i wyładowując ją w
aktach agresji.
4.Ale lipa, znowu się tłuką, a co jest na innym kanale? Oglądanie wielu
krwawych scen likwiduje nasze przerażenie i wstręt na widok przemocy i
zmniejsza współczucie wobec ofiary. Sprawia, że łatwiej nam
zaakceptować istnienie przemocy. Następuje znieczulenie, które jest
mechanizmem obronnym wobec wszechobecnej krzywdy.
16
Telewizja dostarcza wielu wrażeń wzrokowych i słuchowych. Ciągłe ich
doznawanie obciąża system nerwowy dziecka, zmusza je do nieustannej
pracy, a tym samym prowadzi do zmęczenia. Przejawia się to słabszą
koncentracją uwagi, niepokojem ruchowym, mniej sprawnym
wykonywaniem różnych czynności, drażliwością. Dzieci mało odporne są
bardziej pobudliwe. Długie przesiadywanie przed ekranem telewizora
obniża inicjatywę, twórczą wolę, fantazję i odpowiedzialność.
Czy media uczą przemocy?
Programy telewizyjne i gry komputerowe dostarczają wzorów aktów
przemocy i w dużym stopniu przyczyniają się do upowszechniania
antyspołecznych zachowań. W wielu badaniach psychologicznych ustalono,
że :
wielokrotne oglądanie scen agresji powoduje przyzwyczajenie się do ich
widoku i nie wzbudzanie przykrych emocji. Kiedy potrafimy patrzeć na
przemoc i cierpienie człowieka bez emocji, w sposób obojętny, to jesteśmy
już przygotowani do nieludzkiego postępowania wobec innych. Dziecko
uczy się norm społecznych – na początku nie wie, która jest dobra, a która
jest zła.
agresja ma charakter naśladowczy – samo oglądanie agresywnego modela
wywołuje zachowania agresywne u bawiących się dzieci. Gry
komputerowe, w których zabijanie jest nagradzane premią, jest niezbędne
do przejścia na wyższy poziom gry, motywuje dziecko do powtarzania
takich zachowań w rzeczywistości. Dziecko nie rozumie, że w filmie
aktorzy udają, grają, że nie biją się naprawdę. Naśladując idola dziecko
chce postępować tak, jak bohater filmu czy gry komputerowej.
sposób pokazywania przemocy przekonuje młodych widzów, że jest to
dobry sposób na kontakty z innymi ludźmi. Przemoc bardzo często
ujmowana jest jako:
•czysta – czyli pozbawiona negatywnych konsekwencji dla ofiary i samego
napastnika,
•usprawiedliwiona – gdy jest np. dokonywana przez policję dla ukarania
kryminalisty,
•efektywna – czyli jest strategią radzenia sobie z problemami, jest
sposobem osiągania celu przez bohaterów pozytywnych,
•humorystyczna – często towarzyszy jej uśmiech widowni, zwłaszcza w
serialach komediowych, programach rozrywkowych czy bajkach
rysunkowych.
oglądane sceny przemocy przyczyniają się do kształtowania poczucia
zagrożenia ze strony świata zewnętrznego, wywołują lęki i obawę przed
agresją. Im dziecko jest młodsze, tym ten lęk jest większy – stąd
powstaje wyobrażenie o świecie złym i strasznym. To z kolei uruchamia
mechanizmy obronne dziecka – powoduje agresję jako formę obrony.
Co możemy na to poradzić ?
17
Obserwowana agresywność i doniesienia o przemocy stosowanej wobec
kolegów przez dzieci każą poważnie podejść do omawianego problemu.
Nie możemy zupełnie odciąć dzieci od mediów. Zarówno programy
telewizyjne, jak i komputerowe mają również pozytywny wpływ na dzieci.
Jednak jako osoby odpowiedzialne za wychowanie młodego pokolenia
musimy przeciwdziałać wzrostowi agresji wśród dzieci.
Chcąc zwiększyć zakres pozytywnych wpływów mediów lub
zminimalizować negatywne należy przede wszystkim reagować na
zachowania dzieci. Brak reakcji jest przyzwoleniem. Nie wolno „przymykać
oczu” na agresywne zabawy, gdyż dziecko uczy się poprzez zabawę.
Rodzice mają obowiązek kontrolować, co dzieci oglądają i sami wybierać
im odpowiednie programy. Podobnie z grami komputerowymi – nie
kupujmy tych przesiąkniętych agresją, bowiem na rynku jest wiele gier
wnoszących pozytywne wartości. Jeśli zdarzy się, że dziecko ogląda
program dla dorosłych, to rzeczą bardzo ważną jest, aby oglądać telewizję
razem z nim i później rozmawiać o obejrzanych treściach. Ma to na celu
podniesienie zrozumienia telewizji przez dzieci i wzmocnienie jej dobrego
oddziaływania. Dzieci nie są w stanie poprawnie ocenić obejrzanych treści,
wyciągnąć odpowiednich wniosków i odróżnić prawdę od fikcji.
Agresorodny wpływ telewizji na zachowanie dzieci jest znacznie mniejszy,
gdy rodzice omawiają z dzieckiem oglądane sceny i podkreślają ich
nierealistyczność oraz negatywne konsekwencje społeczne agresji
zarówno dla ofiary, jak i dla napastnika.
Pełna kontrola oczywiście nie zawsze jest możliwa, zwłaszcza gdy rodzice
pracują i dziecko przebywa samo w domu. Wówczas jesteśmy zobowiązani
do częstych rozmów z dzieckiem, do omawiania z nim programów, jakie
oglądało pod naszą nieobecność.
Pamiętajmy, że na opiekunach dzieci spoczywa obowiązek kontroli tego,
co dzieci oglądają i z jakich rozrywek komputerowych korzystają, gdyż ma
to poważny wpływ zarówno na ich obecne zachowanie , jak i na to, jakimi
ludźmi będą w przyszłości.
Biorąc pod uwagę jednoznaczne wyniki badań nad oddziaływaniem
obrazów przemocy w telewizji, stwierdzające wzrost realnej agresywności
u dzieci je oglądających , a także wyniki badań nad grami
komputerowymi, obawy o skutki używania ich przez dzieci są najzupełniej
uzasadnione.
Rodzice i nauczyciele, którym zależy na pozytywnym wpływie środków
masowego przekazu na dziecko, powinni przestrzegać pewnych zasad:
pilnować by dziecko oglądało telewizję tyle czasu, na ile pozwala jego wiek
i stopień rozwoju. 10–latki mogą poświęcić na oglądanie ok. 60 min,
dziecko powinno oglądać przede wszystkim programy dla niego
przeznaczone, pozbawione agresji, zaczynając od dobranocek, przez
programy łatwe, filmowe seriale dla dzieci, a w miarę rozwoju – inne
programy głównie przyrodnicze, historyczne i geograficzne.
wspólnie z dziećmi wybierać i oglądać programy telewizyjne, by mieć
18
możliwość skomentowania ich. Wprowadzić bezwzględny zakaz oglądania
programów niedozwolonych ze względu na treści i formę przekazu, czyli
stosować zasadę: najpierw obowiązki, potem telewizja,
nieoglądanie programów podczas odrabiania lekcji, spożywania posiłków,
spotkań rodzinnych,
wyeliminować czynniki wpływające ujemnie na zdrowie dziecka, np.
nieprawidłowa postawa przy siedzeniu, zbyt bliska odległość od ekranu
(min. 2,5 m), oglądanie w ciemnym pokoju,
nie umieszczać telewizora w pokoju dziecka, dopóki nie osiągnie pełnego
rozwoju, tj. do czasu, kiedy stanie się pełnoletnie,
częściej zapraszać do domu koleżanki i kolegów dziecka, pokazywać inne
formy spędzania czasu wolnego, więcej czasu spędzać z dzieckiem.
na podstawie artykułu mgr Ireny Salamon