artykuł - tchr.us
Transkrypt
artykuł - tchr.us
Wielki Jubileusz 25-lecia Parafii Matki Bożej Królowej Polski w Scarborough Od wielu pokoleń Polacy opuszczali ziemię ojczystą w poszukiwaniu chleba, wolności, lepszego bytu. I jeżeli z ziemi ojczystej jako cały swój dobytek wywozili najczęściej tylko “pracowite ręce i serce ochocze”, to także zabierali ze sobą wiekowe przywiązanie do wiary ojców, które nakazywało im “nie rzucim Chryste świątyń Twych”. To jest polska tradycja, to jest w polskich genach i pod tym względem Polacy nie potrafią być inni, nie wyobrażają sobie, aby mogli być inni, nie chcą być inni. Takimi samymi cechami charakteru wykazali się również polscy emigranci, którzy przywędrowali do Scarborough, wschodniej dzielnicy największej metropolii kanadyjskiej, Toronto. W przeważającej swej liczbie byli to ci, którzy wyjechali z Polski w okresie dziejowych przemian pod sztandarem „Solidarności” w latach 80-tych XX wieku, a więc w okresie ocenianym również jako polskiej, pokojowej „rewolucji” bowiem zapoczątkowała ona upadek ateistycznego, bezbożnego systemu komunistycznego. W sierpniu 1983 roku Polacy w Scarborough po długich negocjacjach z Archidiecezją Toronto uzyskali zgodę na utworzenie własnej placówki duszpasterskiej z polskim kapłanem, a 18 października 1983 roku Arcybiskup Toronto kardynał Gerald Emmett Carter specjalnym dekretem oficjalnie nadał status prawny Misji Duszpasterskiej dla Polaków zamieszkałych w Scarborough, East York, Pickering i Ajax. Misja otrzymała urzędową nazwę: „Our Lady Queen of Poland Mission”. Miejscem zgromadzeń liturgicznych została wyznaczona kaplica Św. Jana Ewangelisty przy szkole średniej (high school) im. Kardynała Newman, obok Seminarium Duchownego. Zorganizowanie Misji zostało powierzone duszpasterzom ze Zgromadzenia Księży Chrystusowców dla Polonii Zagranicznej. Pierwszym Proboszczem został ks. Zbigniew Olbryś, T. Ch. Takie były początki polonijnej Parafii p/w Matki Bożej Królowej Polski w Scarborough. W październiku b.r. Wspólnota polonijna w Scarborough obchodziła 25 rocznicę powstania swej Parafii. Z tej okazji w zadumie przesuwał się kalejdoskop minionych lat, bowiem w pamięci nie zatarł się jeszcze pionierski okres narodzin Parafii i ciągle żywe są obrazy poszczególnych etapów jej rozwoju, wzrostu i dojrzewania. Zapewne minione lata wspominali duszpasterze, którzy pracowali w tej Parafii i przybyli do Scarborough na uroczystości jubileuszowe, i zapewne wspominali je również ci członkowie Wspólnoty, którzy przed 25 laty zawarli związek małżeński w tej Parafii, a obecnie doczekali się własnych wnuków. “To jest życie” wyrażamy w mowie potocznej. Mimo, że często było „chłodno i głodno” to Parafia M.B. Królowej Polski w Scarborough od zarania swojego istnienia tętniła pełnią życia wspólnotowego. Od samego zarania spełniała podstawowe zadanie posługi duszpasterskiej dla wiernych i jednocześnie prowadziła szeroką działalność podtrzymania polskich wartości religijnych i narodowych oraz zacieśniania więzi pomiędzy rodakami mieszkającymi w Scarborough i okolicy. Od samego początku otoczyła szczególną opieką dzieci i młodzież, organizując dla nich sobotnią szkołę języka polskiego, naukę religii, zajęcia harcerskie oraz niedzielne Msze św. Od samego początku zaszczepiała w serca młodego pokolenia Polaków ideały polskiego papieża Jana Pawła II: „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi. Od 25 lat dzieci Parafii M.B. Królowej Polski w okresie Bożego Narodzenia ofiarowują swoje oszczędności sierotom w Polsce. Solidne fundamenty pod przyszłość Parafii kładł niestrudzenie ks. Zbigniew Olbryś T.Ch, pierwszy jej Proboszcz w latach 1983–1989. Ten oddany, pełen patriotyzmu kapłan kochał wszystko co polskie. “Bóg, Honor i Ojczyzna” były jego hasłem, zaś młodzież i dziatwa szkolna „oczkiem w głowie”. Jemu Parafia zawdzięcza zorganizowanie sobotniej szkoły języka polskiego, nauki religii i harcerstwa oraz wizję budowy własnego kościoła. Drugi Proboszcz (1989-1992), ks. Jan Rudzewicz szedł w ślady swego poprzednika i mimo młodego wieku potrafił umocnić to, co ks. Olbryś zbudował. Trzeci Proboszcz (1992-2001), ks. Stanisław Kuczaik T.Ch przeszedł do historii Parafii, jako „budowniczy kościoła”, gdyż to On po kilku latach pertraktacji z Archidiecezją Toronto i władzami miejskimi oraz zbierania funduszy na budowę świątyni doprowadził dzieło zapoczątkowane przez pierwszego Proboszcza do pomyślnej realizacji. Ks. Kuczaik żywił szczególne nabożeństwo do św. Józefa i głęboko wierzył, że Patron ludzi pracy dopomoże mu w tym przedsięwzięciu.. Podniosła ceremonia poświęcenia kościoła miała miejsce w niedzielę 22 czerwca 1997 r. Poświęcenia dokonał Arcybiskup Toronto kardynał Alojzy Ambrozic. Towarzyszyli mu biskup rejonowy John S. Knight, Kanclerz Kurii, Rektor Seminarium Duchownego, Prowincjał Towarzystwa Chrystusowego ks. Andrzej Maślejak, Prowincjał Księży Oblatów ks. Tadeusz Nowak, liczni księża goście z polonijnych parafii i sąsiednich angielskich. Mszę Św. koncelebrowało 22 księży. Śpiewał gościnnie chór polonijnej Parafii w Toronto p/w Św. Stanisława Kostki. W uroczystości nie zabrakło również przedstawicieli władz miejskich i organizacji polonijnych, a wśród nich byłego posła do Parlamentu Jessy Fliss’a wraz z małżonką, radnego miasta Scarborough Balkissoon Bas, reprezentantów Rycerzy Kolumba, Kongresu Polonii Kanadyjskiej, Credit Union Św. Stanisława i Św. Kazimierza, oraz polonijnej gazety Związkowiec. Ogółem w uroczystości konsekracji kościoła uczestniczyło około 1500 osób. Była to imponująca liczba zważywszy, że kościół ma jedynie 500 miejsc siedzących. Obecny, czwarty Proboszcz, ks. Stanisław Rakiej T. Ch objął Parafię w 2001 roku. Kontynuując dzieło swoich poprzedników w dalszym ciągu umacnia i rozwija życie religijne, kulturalne i towarzyskie Parafii. Podczas jego duszpasterzowania oddane zostają do użytku pomieszczenia do spotkań grup działających przy Parafii, wykończona sala parafialna, powstaje chór parafialny „Gloria Dei”, zespół pieśni i tańca „Stella Poloniae”, dziecięcy zespół wokalny „Nazaretańskie Nutki”, zmniejsza się zadłużenie finansowe na budowę kościoła. Ten doświadczony kapłan będąc “młody duchem” i obdarzony przez Stwórcę wspaniałym poczuciem humoru, za wskazaniem poety “wylatuje ponad poziomy” i prowadzi Parafię z młodzieńczym wigorem, a zarazem ogromnym poczuciem odpowiedzialności i troski. W ramach zacieśniania więzi pomiędzy Rodakami Parafia od 25 lat organizuje odczyty, spotkania, wieczornice harcerskie, koncerty kolęd i piosenki religijnej, występy teatralne, zabawy taneczne i inne imprezy rozrywkowo-kulturalne. Niedzielna kafeteria nie tylko sprzyja rozwojowi życia towarzyskiego i nawiązywaniu znajomości, i przyjaźni, ale także wspiera finansowo budżet parafialny. Jest obsługiwana bezinteresownie przez grono wolontariuszek i cieszy się dużą popularnością Parafian. W swej historii Parafia M.B. Królowej Polski w Scarborough notuje odwiedziny wielu biskupów, kapłanów, rekolekcjonistów i sióstr zakonnych z Polski, Włoch, Białorusi, Rosji, Kazachstanu, Syberii, Ukrainy, a także Nikaragui, Panamy, Afryki, Australii i Stanów Zjednoczonych. Trzykrotnie miała zaszczyt podejmować Prymasa Polski, Jego Eminencję kardynała Józefa Glempa. W 2002 roku Parafianie z entuzjazmem udzielili gościny ponad 600 młodym pielgrzymom z Polski, którzy przybyli do Toronto na Światowe Dni Młodzieży z udziałem papieża Jana Pawła II. Pomyślny rozwój Parafii M.B. Królowej Polski w Scarborough nie byłby możliwy bez czynnego i ofiarnego udziału jej członków w pracach na rzecz wspólnego dobra. Tych ludzi „dobrej woli” było i jest tak wiele, że nie sposób ich wszystkich wymienić. Wspomnę jednie o komandorze Romualdzie Nałęcz-Tymińskim z uwagi na jego wyjątkowe zasługi i pozycję w historii Polski oraz p. Marianie Naskręcie. Komandor Romuald Nałęcz-Tyminski był jednym z najwybitniejszych dowódców polskiej marynarki wojennej podczas ostatniej wojny światowej. Przy boku floty Wielkiej Brytanii dowodził kontrtorpedowcem ORP „Ślązak” w walkach z hitlerowskimi okrętami na Morzu Północnym i Śródziemnym oraz inwazji Normandii w 1944 roku. Mimo podeszłego wieku niestrudzenie wspierał Parafię M.B. Królowej Polski w wysiłku budowy własnego kościoła. Był prawdziwym wzorem patrioty i człowieka wiary. Wspominając p. Mariana Naskręta należy podkreślić jego ogromne i bezinteresowne zaangażowanie w sprawę budowy polonijnego Domu Bożego w Scarborough. Pan Marian od samego początku istnienia Parafii, poprzez wszystkie okresy jej kolejnych duszpasterzy aż do ukończenia budowy kościoła w 1997 roku spędził niezliczone godziny własnego czasu na konferencjach, spotkaniach i pertraktacjach z przedstawicielami Archidiecezji, władz miejskich, polonijnych organizacji, architektami, dostawcami, kontraktorami i innymi reprezentantami biznesu. A później przez następne lata aż do Jubileuszu 25-lecia Parafii aktywnie kontynuował swój udział w pracach wykończenia plebanii, instalacji klimatyzacji w kościele, modernizacji sali parafialnej i innych prac związanych z konserwacją, i utrzymaniem obiektu. Wszystko bezpłatnie. Jemu, jak i wszystkim nie wymienionym imiennie paniom i panom obsługującym parafialną kafeterię, katechetom, nauczycielom sobotniej szkoły, organizacji harcerskiej, członkom Rady Duszpasterskiej, Rycerzom Kolumba, kierownictwu grup artystycznych oraz wielu, wielu innym wolontariuszom Wspólnota w Scarborough nie jest w stanie spłacić długu wdzięczności. Życzy im jedynie „Bóg zapłać”. W ramach obchodów Jubileuszu 25-lecia było zorganizowanych w ciagu całego roku 2008 szereg imprez kulturalnych z udziałem parafialnych zespołów artystycznych. W finałowym okresie celebracji, w dniu 5 października odbył się doroczny VIII Koncertem Piosenki Religijnej Mottem koncertu były słowa Apelu Jasnogórskiego: „Jestem przy Tobie, Pamiętam, Czuwam”. Dedykując koncert Matce Bożej Królowej Polski Wspólnota w Scarborough podkreśliła w ten sposób szczególne dzięczynienie swej Patronce za 25 lat matczynej opieki. W koncercie uczestniczyli młodzi artyści reprezentujący polonijne ośrodki w Brampton, Hamilton, Mississauga i Toronto. Liryka prezentowanych utworów uderzała glębią, pięknem i dojrzałością, i jeszcze raz potwierdziła, że nie brak w Polonii utalentowanej artystycznie młodzieży. Centralną uroczystością jubileuszową byla Msza św. dziękczynna w dniu 26 sierpnia, której przewodniczył Arcybiskup Toronto ks. bp. Thomas Collins w asyście wielu kapłanów ze zgromadzeń zakonnych Ojców Oblatów, Michaelitów i Chrystusowców. Wśród zaproszonych Gości znajdowały się siostry zakonne, przedstawiciele wladz miejskich, prowincjonalnych, federalnych, Kongresu Polonii Kanadyjskiej, Konsulatu Generalnego RP w Toronto oraz polonijnych mediów. Arcybiskup wygłosił okolicznościowe Słowo Boże, które oparł na kanwie przykazania Chrystusa „miłości Boga i bliźniego”. Kończąc homilię Arcybiskup Collins zaapelował o modlitwy o powołania kapłańskie bo „żniwo jest wielkie, a robotników mało”. Mszę św. uświetniał śpiewem chór parafialny „Gloria Dei”, a Rycerze Kolumba i harcerze w galowych mundurach oraz młodzież w barwnych strojach ludowych z zespołu pieśni i tańca “Stella Polonia” nadały dodatkowego splendoru uroczystości. Dziękczynne „Te Deum” odśpiewane na zakończenie Mszy św. przez wiernych w wypełnionym po brzegi kościele uwieńczyło piękną liturgię Jubileuszu 25-lecia.powstania Parafii Matki Bożej Królowej Polski w Scarborough. Żegnając Arcybiskupa ks. Proboszcz Stanisław Rakiej przedstawił Pasterzowi Archidiecezji Toronto w zwięzłym zarysie historię Parafii, podziękował mu za przybycie i zapewnił Go o pamięci w naszych modlitwach. Uroczystości jubileuszowe zamykał bankiet w sali parafialnej bezpośrednio po Mszy św. Reasumując, Parafia M.B. Królowej Polski w Scarborough powstała dzięki ofiarnemu wysiłkowi kapłanów z Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej i Rodaków dobrej woli. Jak doświadczenie potwierdza, jest placówką pożyteczną, wręcz nieodzowną dla polskich emigrantów, których los przywiódł do Scarborough i wschodnich, oraz północnych rubieży torontońskiej metropolii. Spełnia ona swoją podstawową rolę posługi duszpasterskiej dla wiernych, oraz podtrzymuje i propaguje polskie wartości religijne i narodowe. W tym sensie Parafia M.B. Królowej Polski w Scarborough, podobnie jak wszystkie inne polonijne parafie, stanowi cząstkę ojczystej ziemi, tej ziemi, którą “górale” opuścili, a za która nostalgicznie tęsknią. Jednocześnie będąc integralną częścią Polonii, Parafia M.B. Królowej Polski żywo jest zainteresowana i zatroskana tym, co się dzieje w środowisku polonijnym. Solidaryzuje się z Parafiami prowadzonymi przez Ojców Oblatów i Michaelitów, i odważnie występuje przeciwko wszystkim zakusom zakłócenia harmonijnego rozwoju Polonii i wspólnego jej dobra. Dziejowe doświadczenie i oddanie polskiego duchowieństwa nie pozostawia żadnej wątpliwości, że Parafia M.B. Królowej Polski wraz z pozostałymi polonijnymi placówkami Kościoła Katolickiego służy i będzie służyć polskim emigrantom zgodnie z przykazaniem Chrystusa miłości Boga i bliźniego. Za wszystkie osiągnięcia Parafii niech będą dzięki Bogu i wszystkim, którzy dokładają swoją “cegiełkę” do wspólnego dobra. Niech Pan błogosławi na dalsze lata. Zbigniew Sroczyński, Scarborough, 27 październik, 2008