Wpływ udziału w dawkach wyciągu białkowo

Transkrypt

Wpływ udziału w dawkach wyciągu białkowo
Wpływ udziału w dawkach wyciągu białkowo-ksantofilowego z lucerny dla młodego
bydła opasanego na strawność składników pokarmowych
Paweł Łukowski
Sekcja Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa Studenckiego Koła Naukowego Biologów i Hodowców
Zwierząt, Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opiekun naukowy: dr hab. Renata Klebaniuk
Podstawowym atrybutem współczesnej hodowli bydła, bez względu na kierunek
użytkowania, jest osiągnięcie optymalnych w danych warunkach wyników produkcyjnych.
Żywienie cieląt stawia przed producentami coraz wyższe wymagania. Ciele jako młody
przeżuwacz musi w odpowiednim czasie przystosować swój przewód pokarmowy do
przyjmowania pasz o znacznej ilości włókna, gdyż najważniejszym celem w chowie bydła
opasanego, jest uzyskanie najwyższych przyrostów masy ciała, przy optymalnym
wykorzystaniu paszy i w efekcie pozyskanie wysokiej jakości mięsa.
Obecnie, zwłaszcza od czasu wprowadzenia zakazu stosowania antybiotykowych
stymulatorów wzrostu, poszukuje się optymalnych metod oddziaływania na organizm zwierząt,
które pozwoliłyby na utrzymanie wysokich standardów produkcyjnych. Jednym z rozwiązań może być
zastosowanie w żywieniu bydła naturalnego wyciągu białkowo- ksantofilowego z lucerny (PX).
Celem pracy była ocena strawności składników pokarmowych u młodego bydła
opasanego rasy simmental, żywionego dawkami z 3% udziałem wyciągu białkowoksantofilowego (PX) z lucerny (Medicago sativa).
Doświadczenie przeprowadzono w 2008 roku w gospodarstwie specjalizującym się w
produkcji opasów lekkich. Opas młodego bydła rasy simentalskiej prowadzono od masy ciała
zwierząt ok. 80 kg do około 150 kg. Materiał do badań stanowiły 24 buhajki wybrane ze stada
na zasadzie analogi wieku i masy ciała i podzielone na dwie grupy: K–kontrolna i Ddoświadczalna. Zwierzęta objęte doświadczeniem utrzymywane były w kojcach po 3 szt.
Podstawę żywienia stanowiła pełnoporcjowa mieszanka treściwą (MP). Poza tym zwierzęta
miały stały dostępem do wody. Mieszanki zbilansowano zgodnie z zapotrzebowaniem.
Czynnikiem doświadczalnym był koncentrat białkowo-ksantofilowy z lucerny (Medicago
sativa) skarmiany w ilości 3% w pełnoporcjowej mieszance treściwej.
W czasie trwania doświadczenia dwukrotnie pobrano próby skarmianych mieszanek i
kałów do analiz chemicznych. W materiałach biologicznych oznaczono zawartość suchej
masy, białka ogólnego, włókna surowego, tłuszczu surowego, popiołu surowego oraz
wybranych składników mineralnych i krzemionki. Matematycznie wyliczono zawartość
związków bezazotowych wyciągowych (BAW). Zawartość podstawowych składników
pokarmowych określono zgodnie z obecnie obowiązującymi normami [AOAC, 2000]. Na
podstawie uzyskanych wyników analiz pasz i kałów obliczono współczynniki strawności dla
suchej masy, białka ogólnego, tłuszczu surowego, włókna surowego i bezazotowych
związków wyciągowych.
Obecność PX w mieszance wpłynęła pozytywnie na strawność białka ogólnego i
związków bezazotowych wyciągowych. Istotny natomiast okazał się jedynie wpływ
stosowanego PX w odniesieniu do strawności włókna surowego.
Stwierdzone u zwierząt grupy doświadczalnej ograniczenie wydalania azotu należy
uznać za pozytywny efekt zastosowania koncentratu białkowo-ksantofilowego z lucerny.