Wpływ udziału w dawkach wyciągu białkowo
Transkrypt
Wpływ udziału w dawkach wyciągu białkowo
Wpływ udziału w dawkach wyciągu białkowo-ksantofilowego z lucerny dla młodego bydła opasanego na strawność składników pokarmowych Paweł Łukowski Sekcja Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa Studenckiego Koła Naukowego Biologów i Hodowców Zwierząt, Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie Opiekun naukowy: dr hab. Renata Klebaniuk Podstawowym atrybutem współczesnej hodowli bydła, bez względu na kierunek użytkowania, jest osiągnięcie optymalnych w danych warunkach wyników produkcyjnych. Żywienie cieląt stawia przed producentami coraz wyższe wymagania. Ciele jako młody przeżuwacz musi w odpowiednim czasie przystosować swój przewód pokarmowy do przyjmowania pasz o znacznej ilości włókna, gdyż najważniejszym celem w chowie bydła opasanego, jest uzyskanie najwyższych przyrostów masy ciała, przy optymalnym wykorzystaniu paszy i w efekcie pozyskanie wysokiej jakości mięsa. Obecnie, zwłaszcza od czasu wprowadzenia zakazu stosowania antybiotykowych stymulatorów wzrostu, poszukuje się optymalnych metod oddziaływania na organizm zwierząt, które pozwoliłyby na utrzymanie wysokich standardów produkcyjnych. Jednym z rozwiązań może być zastosowanie w żywieniu bydła naturalnego wyciągu białkowo- ksantofilowego z lucerny (PX). Celem pracy była ocena strawności składników pokarmowych u młodego bydła opasanego rasy simmental, żywionego dawkami z 3% udziałem wyciągu białkowoksantofilowego (PX) z lucerny (Medicago sativa). Doświadczenie przeprowadzono w 2008 roku w gospodarstwie specjalizującym się w produkcji opasów lekkich. Opas młodego bydła rasy simentalskiej prowadzono od masy ciała zwierząt ok. 80 kg do około 150 kg. Materiał do badań stanowiły 24 buhajki wybrane ze stada na zasadzie analogi wieku i masy ciała i podzielone na dwie grupy: K–kontrolna i Ddoświadczalna. Zwierzęta objęte doświadczeniem utrzymywane były w kojcach po 3 szt. Podstawę żywienia stanowiła pełnoporcjowa mieszanka treściwą (MP). Poza tym zwierzęta miały stały dostępem do wody. Mieszanki zbilansowano zgodnie z zapotrzebowaniem. Czynnikiem doświadczalnym był koncentrat białkowo-ksantofilowy z lucerny (Medicago sativa) skarmiany w ilości 3% w pełnoporcjowej mieszance treściwej. W czasie trwania doświadczenia dwukrotnie pobrano próby skarmianych mieszanek i kałów do analiz chemicznych. W materiałach biologicznych oznaczono zawartość suchej masy, białka ogólnego, włókna surowego, tłuszczu surowego, popiołu surowego oraz wybranych składników mineralnych i krzemionki. Matematycznie wyliczono zawartość związków bezazotowych wyciągowych (BAW). Zawartość podstawowych składników pokarmowych określono zgodnie z obecnie obowiązującymi normami [AOAC, 2000]. Na podstawie uzyskanych wyników analiz pasz i kałów obliczono współczynniki strawności dla suchej masy, białka ogólnego, tłuszczu surowego, włókna surowego i bezazotowych związków wyciągowych. Obecność PX w mieszance wpłynęła pozytywnie na strawność białka ogólnego i związków bezazotowych wyciągowych. Istotny natomiast okazał się jedynie wpływ stosowanego PX w odniesieniu do strawności włókna surowego. Stwierdzone u zwierząt grupy doświadczalnej ograniczenie wydalania azotu należy uznać za pozytywny efekt zastosowania koncentratu białkowo-ksantofilowego z lucerny.