Metody eksperymentalne fizyki współczesnej III
Transkrypt
Metody eksperymentalne fizyki współczesnej III
KARTA KURSU DLA STUDIÓW DOKTORANCKICH - FIZYKA Nazwa Metody eksperymentalne fizyki współczesnej III Nazwa w j. ang. Experimental methods of modern physics III Punktacja ECTS Kod Koordynator dr hab. prof. UP Hoa Kim Ngan Nhu-Tarnawska Zespół dydaktyczny Hoa Kim Ngan Nhu-Tarnawska 2 Opis kursu (cele kształcenia) Celem kursu jest zapoznanie doktorantów z metodami doświadczalnymi stosowanymi w badaniach struktury krystalicznej i elektronowej oraz właściwości elektromagnetycznych materii skondensowanej. Przedstawienie technik badawczych materiałów przy użyciu aparatury z wielofunkcyjnymi pomiarami fizycznych parametrów takiej jak PPMS, MPMS, która stanowi wyposażenie wielu laboratoriów fizyki fazy skondensowanej. Zapoznanie studentów z współczesnymi technikami badawczych materiałów przy użyciu promieniowania synchrotronowego. W ramach zajęć doktoranci zapoznają się z podstawowymi fizycznymi, aspektami technicznymi prowadzenia pomiarów, aparatury pomiarowej oraz oprogramowania służącego do opracowania wyników badań. Efekty kształcenia Efekt kształcenia dla kursu Doktorant: DKW01 Wiedza DKW02 DKW03 DKW04 DKW05 - ma wiedzę dotyczącą podstawowych kierunków badawczych fizyki fazy skondensowanej. Ma wiedzę z zakresu podstawowych metod teoretycznego opisu własności strukturalnych, elektronowych i magnetycznych materii skondensowanej. - zna podstawowe metody eksperymentalne badania materii skondensowanej. Zna najnowsze osiągnięcia eksperymentalne w badaniu materiałów w fazie skondensowanej. - zna metody dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego i nadfioletowego. - zna podstawy zastosowania promieniowania synchrotronowego w spektroskopii ciała stałego. - ma wiedzę dotyczącą sposobu użycia tych metod w zrozumieniu i interpretacji wyników doświadczalnych. Efekt kształcenia dla kursu Doktorant: DKU01 Umiejętności DKU02 - potrafi omówić wybrane zjawiska, eksperymenty, metody badawcze i teorie fizyczne związane z aktualnymi pracami w dziedzinie fizyki fazy skondensowanej. - potrafi wybrać odpowiednie techniki doświadczalne do realizacji określonego zadania badawczego. Odniesienie do efektów dla studiów doktoranckich D_W01 D_W03 D_W05 D_W10 D_W15 D_W17 D_W01 D_W15 D_W01 D_W06 D_W11 Odniesienie do efektów dla studiów doktoranckich D_U01, D_U02 D_U03 1 DKU03 - potrafi wybrać i ocenić metodę badania struktury i właściwości materii skondensowanej. - posiada podstawowe umiejętności dotyczące wykorzystania poznanych metod teoretycznych do zrozumienia i prawidłowej interpretacji wyników doświadczalnych. DKU04 Efekt kształcenia dla kursu Doktorant: DKSK01 Kompetencje Społeczne - rozumie rolę współczesnych metod doświadczalnych w rozwoju materiałoznawstwa. Ma świadomość znaczenia podejmowania badań naukowych w dziedzinie fizyki dla rozwoju nauki i rozwoju cywilizacyjnego. - rozumie konieczność stałego śledzenia literatury fachowej. - wykazuje umiejętność rozumienia i stosowania w praktyce zdobytej wiedzy. - korzysta z różnych źródeł informacji w celu podnoszenia poziomu wiedzy i umiejętności, rozumie wagę samokształcenia w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych i powodzeniu na rynku pracy. - posiada umiejętność prezentowania oraz uzasadniania i obrony swoich poglądów naukowych. DKSK02 DKSK03 DKSK04 DKSK05 D_U04 D_U05 D_U05 D_U09 Odniesienie do efektów dla studiów doktoranckich D_K01 D_K02 D_K04 D_K14, D_K16 D_K05 Organizacja Forma zajęć Liczba godzin Wykład (W) zajęcia w grupach A K L S P E 30 Opis metod prowadzenia zajęć Zajęcia prowadzone są metodą wykładu z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych oraz dyskusji dotyczących omawianych zagadnień. Forma zaliczenia Kursu Egzamin Zaliczenie z oceną Zaliczenie x Kryteria oceny Forma zaliczenia: kolokwium pisemne. BARDZO DOBRY - Doktorant posiada wiedzę i umiejętności wymienione w punktach DKW01- DKW05 i DKU01- DKU04 oraz kompetencje DKSK01- DKSK05 i wykazuje samodzielność, operatywność i twórcze podejście w ich stosowaniu. DOBRY - doktorant posiada wiedzę i umiejętności wymienione w punktach DKW01DKW05 i DKU01- DKU04 oraz kompetencje DKSK01- DKSK05. DOSTATECZNY - doktorant posiada wiedzę i umiejętności przynajmniej z dwóch punktów z każdego z zakresów DKW01- DKW05 i DKU01- DKU04 oraz kompetencje DKSK01- DKSK05. NIEDOSTATECZNY - doktorant nie posiada wiedzy i umiejętności wymienionych w punktach DKW01- DKW05 i DKU01- DKU04 oraz kompetencje DKSK01- DKSK05. 100 – 81% - bdb 80 – 61% - db 60 – 50% - dst Uwagi 2 Treści merytoryczne (wykaz tematów) 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Oddziaływanie promieniowania rentgenowskiego z materią. Dyfrakcja i Odbicie promieniowania rentgenowskiego (XRD, XRR). Spektroskopia fotoelektronowa rentgenowska (XPS, ARXPS (kątowo-rozdzielcza XPS), SPXPS (XPS z analizą spinową). Spektroskopia fotoelektronowa nadfioletowa (UPS, ARUPS, SPUPS). Właściwości materiałów magnetycznych (ciepło właściwe, namagnesowanie i podatność magnetyczna, opór elektryczny). Wielofunkcyjny system pomiarowy fizycznych parametrów nowoczesnych materiałów (Physical Properties Measurements System (PPMS)) w kontrolowanym środowisku niskich temperatur i pola magnetycznego. Magnetometr SQUID (Superconducting Quantum Interference Device - nadprzewodzący interferometr kwantowy). Promieniowanie synchrotronowe: zjawisko fizyczne, celowe wytwarzanie, charakterystyki. Zastosowania promieniowania synchrotronowego w spektroskopii ciała stałego. Synchrotronowa absorpcyjna spektroskopia rentgenowska (X-ray Absorption Spectroscopy, XAS). Rentgenowski kołowy dichroizm magnetyczny (X-ray Magnetic Circular Dichroism, XMCD). Wykaz literatury podstawowej Oleś. Metody doświadczalne fizyki ciała stałego. (Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1999). Artykuły dostępne (po polsku) na stronie http://synchrotron.pl pod zakładką Popular Articles: 1/ E.A. Görlich. Więcej światła! Źródła promieniowania synchrotronowego. Foton nr 88 (str. 4), nr 89 (str. 15) 2005. 2/ A. Kisiel. Synchrotron jako narzędzie: zastosowania promieniowania synchrotronowego w spektroskopii ciała stałego. Biuletyn PTPS vol. 5 (no. 3) 2006. Wykaz literatury uzupełniającej C. Kittel. Wstęp do fizyki ciała stałego. (Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012). C. Suryanarayana, M. Grant Norton. X-Ray Diffraction: A Practical Approach. (Springer, 1998). S. Hüfner. Photoelectron Spectroscopy. (Springer, 1995). The Quantum Design PPMS http://www.qdusa.com/products/ppms.html H. Wiedemann. Synchrotron Radiation. (Springer Verlag, Berlin, Heidelberg, New York, 2003). 3