19.10.1989 L 302/1 DZIENNIK URZĘDOWY WSPÓLNOT

178
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
03/t. 9
DZIENNIK URZĘDOWY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
L 302/1
31989L0556
19.10.1989
DYREKTYWA RADY
z dnia 25 września 1989 r.
w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz
przywóz z państw trzecich zarodków bydła domowego
(89/556/EWG)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
zostało rzeczywiście wyeliminowane; jednakże istnieje pewne
ryzyko rozprzestrzeniania się takich chorób w wypadku obrotu
zarodkami;
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę
Gospodarczą, w szczególności jego art. 43,
uwzględniając wniosek Komisji (1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (3),
w kontekście polityki Wspólnoty i harmonizacji krajowych
przepisów dotyczących warunków zdrowotnych zwierząt,
które regulują handel wewnątrzwspólnotowy zwierzętami i
produktami zwierzęcymi oraz przywóz do Wspólnoty,
konieczne jest stworzenie zharmonizowanego systemu handlu
wewnątrzwspólnotowego zarodkami bydła oraz przywozu do
Wspólnoty;
a także mając na uwadze, co następuje:
wykorzystanie zarodków bydła domowego jest częścią efektywnej polityki w zakresie hodowli, która prowadzi do osiągnięcia lepszej wydajności i zwiększonych zysków w tym
sektorze; ponadto, swobodny obrót takimi zarodkami powinien
zachęcać do racjonalnego rozwoju, biorąc pod uwagę wykorzystanie optymalnych czynników produkcji;
przepisy odnoszące się do problemów zdrowotnych zwierząt w
handlu wewnątrzwspólnotowego dotyczące bydła domowego i
trzody chlewnej znajdują się w dyrektywie 64/432/EWG (4),
ostatnio zmienionej dyrektywą 89/360/EWG (5); ponadto
dyrektywa 72/462/EWG (6), ostatnio zmieniona dyrektywą
89/227/EWG (7) zawiera przepisy odnoszące się do zagadnień
kontroli weterynaryjnej podczas przywozu bydła domowego i
trzody chlewnej z państw trzecich;
w kontekście handlu zarodkami we Wspólnocie, Państwo
Członkowskie, w którym zostały pobrane zarodki, powinno
być zobowiązane do zagwarantowania, że takie zarodki zostały
pobrane i poddane obróbce przez zatwierdzone i nadzorowane
zespoły pobierające zarodki, które zostały uzyskane od
zwierząt, których stan zdrowia gwarantuje wykluczenie ryzyka
rozprzestrzenienia chorób zwierzęcych oraz że zostały
pobrane, poddane obróbce, składowane i transportowane
zgodnie z zasadami, które chronią ich stan zdrowotny i towarzyszy im świadectwo zdrowia w czasie transportu do kraju
przeznaczenia w celu potwierdzenia, że zobowiązanie to
zostało spełnione;
powyższe przepisy zagwarantowały, w odniesieniu do handlu
wewnątrzwspólnotowego i przywozu do Wspólnoty bydła i
trzody chlewnej z państw trzecich, że kraj pochodzenia
zapewnia spełnienie kryteriów zdrowotnych zwierząt, tym
samym ryzyko rozprzestrzeniania się chorób zwierzęcych
(1)
(2)
(3)
(4)
(5)
(6)
(7)
Dz.U. C 76 z 28.3.1989, str. 1.
Dz.U. C 120 z 16.5.1989, str. 313.
Dz.U. C 139 z 5.6.1989, str. 56.
Dz.U. 121 z 29.7.1964, str. 1977/64.
Dz.U. L 153 z 6.6.1989, str. 29.
Dz.U. L 302 z 31.12.1972, str. 28.
Dz.U. L 93 z 6.4.1989, str. 25.
różnice w polityce realizowanej we Wspólnocie w odniesieniu
do szczepień przeciwko pryszczycy uzasadniają utrzymywanie,
w odniesieniu do świeżych zarodków, ograniczonych w czasie
odstępstw upoważniających Państwa Członkowskie do żądania
dodatkowego zabezpieczenia przed tą chorobą;
03/t. 9
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
powinien być sporządzony wykaz państw trzecich uwzględniający kryteria zdrowotne zwierząt, z których mogą być przywożone zarodki do Wspólnoty; bez uszczerbku dla takiego
wykazu Państwom Członkowskim nie wolno zezwalać na
przywóz, o ile zarodki nie zostały pobrane, poddane obróbce i
składowane przez zespoły do pobierania zarodków, które
osiągnęły pewne standardy i są urzędowo nadzorowane;
ponadto, powinny być ustalone szczególne warunki dotyczące
stanu zdrowotnego w odniesieniu do krajów znajdujących się
na tym wykazie zgodnie z występującymi okolicznościami; w
celu sprawdzenia zgodności z tymi normami mogą być dokonywane kontrole na miejscu;
w celu zapobieżenia przenoszenia się niektórych chorób zakaźnych, powinny być przeprowadzane kontrole przywozowe gdy
przesyłka zarodków dotrze na terytorium Wspólnoty, z
wyjątkiem tranzytu zewnętrznego;
w wypadku tranzytu wewnętrznego określone są środki, jakie
powinny być podjęte przez Państwa Członkowskie po przeprowadzeniu takich kontroli;
należy powierzyć Komisji podjęcie takich środków w celu
wykonania tej dyrektywy; w tym celu należy ustalić procedury
dotyczące współpracy pomiędzy Komisją i Państwami Członkowskimi;
dyrektywa ta nie dotyczy handlu zarodkami uzyskanymi,
poddanymi obróbce lub składowanymi przed terminem, w
którym Państwa Członkowskie muszą się do niej stosować,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
179
Artykuł 2
Do celów niniejszej dyrektywy stosowane są definicje zawarte
w art. 2 dyrektywy 64/432/EWG oraz art. 2 dyrektywy
72/462/EWG.
Ponadto:
a) „zarodek” oznacza wstępne stadium rozwoju bydła domowego, gdy może być przeniesiony do matki odbiorcy;
b) „zespół pobierania zarodków” oznacza urzędowo zatwierdzoną grupę techników lub strukturę nadzorowaną przez
weterynarza zespołu właściwego do dokonywania pobierania, poddania obróbce i przechowywania zarodków
zgodnie z warunkami ustalonymi w załączniku A;
c) „lekarz weterynarii zespołu” oznacza lekarza weterynarii
odpowiedzialnego za nadzór nad zespołem pobierania
zarodków zgodnie z warunkami ustalonymi w załączniku
A;
d) „przesyłka zarodków” oznacza ilość zarodków uzyskanych
w jednej operacji od pojedynczego dawcy objętych pojedynczym świadectwem;
e) „kraj pobrania” oznacza Państwo Członkowskie lub państwo
trzecie, w którym zarodki są produkowane, pobierane,
poddawane obróbce, a w razie konieczności przechowywane oraz z którego są przesyłane do Państwa Członkowskiego;
f) „zatwierdzone laboratorium diagnostyczne” oznacza laboratorium zlokalizowane na terytorium Państwa Członkowskiego lub w państwie trzecim zatwierdzone przez właściwe
władze weterynaryjne przewidziane do wykonywania badań
diagnostycznych ustalonych w niniejszej dyrektywie.
ROZDZIAŁ I
ROZDZIAŁ II
Przepisy ogólne
Zasady handlu wewnątrzwspólnotowego
Artykuł 1
Artykuł 3
1.
Niniejsza dyrektywa określa warunki zdrowotne zwierząt
regulujące handel wewnątrzwspólnotowego i przywóz z
państw trzecich świeżych i mrożonych zarodków bydła.
Każde Państwo Członkowskie gwarantuje, aby zarodki nie były
wysyłane z jego terytorium do innego Państwa Członkowskiego, jeżeli nie spełniają następujących warunków:
2.
Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do zarodków
pochodzących z zapłodnienia in vitro ani zarodków poddanych
zmianie płci, rozszczepianiu, podziałowi na dwie symetryczne
części, klonowaniu względnie innej manipulacji, która szkodzi
integralności „warstwy przejrzystej”.
a) muszą być poczęte w wyniku sztucznego zapłodnienia
nasieniem ojca dawcy znajdującym się w centrum pobierania nasienia, jak to określono w art. 2 lit. b) dyrektywy
88/407/EWG (1).
Komisja przedłoży Radzie sprawozdanie do dnia 1 stycznia
1992 r. wraz z wnioskami dotyczącymi warunków wprowadzenia takich zarodków niniejszą dyrektywą.
Zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18, Komisja może
zezwolić na handel zarodkami niektórych szczególnych
gatunków poczętymi w wyniku naturalnego krycia dokonanego przez byki, których stan zdrowia jest zgodny z
załącznikiem B do niniejszej dyrektywy;
Rada stanowi w sprawie tych wniosków kwalifikowaną większością głosów.
(1) Dz.U. L 194 z 22.7.1988, str. 10.
180
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
b) muszą być pobierane od bydła domowego, którego stan
zdrowia jest zgodny z załącznikiem B do niniejszej dyrektywy;
c) muszą być pobierane, poddawane obróbce i przechowywane przez zespół pobierania zarodków zatwierdzony
zgodnie z przepisami art. 5 ust. 1;
d) muszą być pobierane, poddawane obróbce i przechowywane przez zespół pobierania zarodków zgodnie z załącznikiem A do niniejszej dyrektywy;
e) musi im towarzyszyć w przewozie do Państwa Członkowskiego miejsca przeznaczenia świadectwo zdrowia zwierzęcia zgodnie z art. 6 ust. 1.
Artykuł 4
1.
Państwa Członkowskie, które nie stosują szczepienia przeciwko pryszczycy, mogą do dnia 31 grudnia 1992 r.:
— zakazać sprowadzania na swoje terytoria świeżych
zarodków z Państw Członkowskich, gdzie prowadzone są
szczepienia, oraz
— wymagać, w przypadku przywozu zamrożonych zarodków
z Państw Członkowskich, gdzie stosowane są szczepienia, a
ponadto:
03/t. 9
Urzędowy lekarz weterynarii będzie nadzorował przestrzeganie
przepisów przedstawionych powyżej. Zatwierdzenie zostanie
cofnięte, gdy jeden lub więcej przepisów nie będzie przestrzegane.
2. Wszystkie zatwierdzenia zespołu pobierania zarodków
zostaną zarejestrowane przez właściwe władze danego Państwa
Członkowskiego, a każdemu zespołowi zostanie nadany weterynaryjny numer rejestracyjny. Wykaz zespołów pobierania
zarodków i ich weterynaryjne numery rejestracyjne zostaną
wysłane przez każde Państwo Członkowskie innym Państwom
Członkowskim i Komisji, które zostaną także powiadomione o
jakiejkolwiek zmianie tego wykazu.
Gdy Państwo Członkowskie uważa, że przepisy regulujące
zatwierdzenie nie są przestrzegane przez zespół pobierania
zarodków w innym Państwie Członkowskim, powiadomi
właściwą władzę tego Państwa Członkowskiego, która podejmie
wszelkie niezbędne środki oraz powiadomi władzę pierwszego
państwa o podjętych decyzjach i ich podstawach.
Jeżeli to pierwsze Państwo Członkowskie wyraża obawy, że nie
zostały podjęte niezbędne środki, względnie są nieodpowiednie,
powiadomi o tym Komisję, która zwróci się o opinię do
jednego lub więcej biegłych w zakresie weterynarii. W oparciu
o taką opinię, Państwa Członkowskie mogą zostać upoważnione, zgodnie z procedurą ustaloną w art. 17, do czasowego
zakazu dopuszczenia na swoje terytorium zarodków pobranych
przez przedmiotowy zespół.
i) zwierzęta dawcy pochodzą z gospodarstwa:
— w którym żadne zwierzę nie zostało zaszczepione
przeciwko pryszczycy w ciągu 30 dni przed pobraniem,
— które nie jest objęte zakazem lub kwarantanną
zgodnie z dyrektywą 64/432/EWG;
ii) zarodki muszą być przechowywane w zatwierdzonych
warunkach przez minimalny okres 30 dni przed
przesyłką.
Takie upoważnienie może zostać cofnięte zgodnie z procedurą
ustanowioną w art. 17 w świetle nowej opinii dostarczonej
przez jednego lub więcej biegłych z dziedziny weterynarii.
Biegli z dziedziny weterynarii muszą być obywatelami spoza
Państw Członkowskich zaangażowanych w spór.
3. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu
zostaną przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 18.
2.
Do dnia 1 stycznia 1992 r. Rada dokona przeglądu
niniejszego artykułu na podstawie sprawozdania Komisji z
towarzyszącymi ewentualnymi propozycjami.
Artykuł 6
Artykuł 5
1.
Zatwierdzenie zespołu pobierania zarodków, zgodnie z
art. 3 lit. c), nastąpi jedynie, gdy przestrzegane są przepisy
załącznika A, rozdział I oraz gdy zespół pobierania zarodków
jest w stanie spełnić wymogi innych przepisów niniejszej
dyrektywy.
O każdej większej zmianie organizacyjnej zespołu należy
powiadomić właściwe władze.
Zatwierdzenie będzie wydawane na nowo, gdy nastąpi zmiana
lekarza weterynarii zespołu, względnie w wypadku, gdy jakiekolwiek poważne zmiany zostaną wprowadzone w zakresie
jego organizacji lub laboratoriów względnie urządzeń będących
w jego dyspozycji.
1. Świadectwo zdrowia zwierzęcia sporządzone przez urzędowego lekarza weterynarii z Państwa Członkowskiego pobierania, na formularzu zgodnym ze wzorem w załączniku C
będzie towarzyszyło każdej dostawie zarodków. Oddzielne
świadectwo zostanie wystawione dla każdej dostawy.
2.
Świadectwo zdrowia musi:
a) składać się z jednego formularza i będzie sporządzone przynajmniej w języku(-ach) urzędowym(-ch) Państwa Członkowskiego miejsca przeznaczenia;
b) być wystawione na jednego odbiorcę;
c) towarzyszyć przesyłce zarodków do ich miejsca przeznaczenia jako oryginalny formularz.
03/t. 9
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
181
3. Zespół pobierania zarodków może znaleźć się w wykazie
przewidzianym w ust. 1 jedynie, gdy:
ROZDZIAŁ III
Zasady przywozu z państw trzecich
Artykuł 7
a) wykonuje swoje czynności w jednym z krajów lub jego
części znajdujących się w wykazie, o którym mowa w art. 7
ust. 1;
b) spełnia wymagania załącznika A;
1.
Zarodki są przywożone jedynie z tych państw trzecich
lub ich części, które znajdą się w wykazie sporządzonym
zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18. Wykaz ten może być
rozszerzany lub zmieniany w oparciu o tę samą procedurę.
2.
Przy podejmowaniu decyzji czy państwo trzecie lub jego
części mogą pojawić się na wykazie, określonej w ust. 1, szczególną uwagę należy zwrócić na:
c) został urzędowo zatwierdzony do wywozu do Wspólnoty
przez służby weterynaryjne danego państwa trzeciego; oraz
d) podlega kontroli co najmniej dwa razy w roku, dokonywanej przez urzędowego lekarza weterynarii danego
państwa trzeciego.
a) stan zdrowia stada, innych zwierząt domowych oraz dzikich
w państwie trzecim, w szczególności w odniesieniu do
egzotycznych chorób zwierząt oraz środowiskowej sytuacji
zdrowotnej w danym kraju, które mogłyby stanowić
zagrożenie dla zdrowia zwierząt w Państwach Członkowskich;
1. Przywóz zarodków z terytorium państwa trzeciego lub
jego części z wykazu sporządzonego zgodnie z art. 7 ust. 1 ma
miejsce jedynie, gdy zarodki:
b) prawidłowość i szybkość informacji dostarczanych przez
państwo trzecie, dotyczących występowania chorób zakaźnych zwierząt na jego terytorium, w szczególności chorób
wymienionych na wykazach A i B Międzynarodowego Biura
ds. Epidemii Zwierzęcych;
a) pochodzą od zwierząt dawców, które niezwłocznie przed
pobraniem ich zarodków pozostawały przez co najmniej
sześć miesięcy na terytorium danego państwa trzeciego w
maksymalnie dwóch stadach odpowiadających co najmniej
wymaganiom wymienionym w ust. 2;
c) zasady państwa trzeciego w zakresie
chorobom zwierzęcym i ich kontroli;
b) odpowiadają warunkom inspekcji weterynaryjnej przyjętym
zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18 dotyczącą przywozu
zarodków z danego państwa.
zapobiegania
d) strukturę usług weterynaryjnych w państwie trzecim i ich
kompetencje;
e) organizację i wdrażanie działań zapobiegawczych i kontroli
zwierzęcych chorób zakaźnych; oraz
Artykuł 9
Przy przyjmowaniu wymagań, o których mowa w pierwszym
akapicie, należy zwrócić uwagę na:
f) gwarancje jakie państwo trzecie może udzielić co do zgodności z zasadami ustalonymi w niniejszej dyrektywie.
a) sytuację zdrowotną na terenie otaczającym miejsce pobierania zarodków, w szczególności w odniesieniu do chorób
umieszczonych na wykazie A Międzynarodowego Biura ds.
Epidemii Zwierzęcych;
3.
Wykaz, o którym mowa w ust. 1, oraz wszystkie jego
zmiany zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot
Europejskich.
b) stan zdrowia stada objętego pobieraniem
włączając wymagania dotyczące prób/analiz;
zarodków
c) stan zdrowia zwierzęcia dawcy i wymagania dotyczące
prób;
Artykuł 8
1.
Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 18, wykaz
będzie obejmował zespoły pobierania zarodków, które są
upoważnione do pobierania, poddawania obróbce lub przechowywania w państwach trzecich zarodków, które są przeznaczone dla Państw Członkowskich. Wykaz może ulec zmianie
lub uzupełnieniu zgodnie z taką samą procedurą.
2.
Przy podejmowaniu decyzji czy zespół pobierania
zarodków może pojawić się na wykazie, określonym w ust. 1,
szczególną uwagę należy zwrócić na nadzór weterynaryjnych
systemów pobierania zarodków w danym państwie, poziom
usług weterynaryjnych oraz nadzór, któremu podlegają zespoły
pobierania zarodków.
d) wymagania dotyczące pobierania, poddawania obróbce i
przechowywaniu w odniesieniu do zarodków.
2. Podstawą odniesienia przy ustalaniu warunków zdrowotnych zwierząt zgodnie z ust. 1 dla gruźlicy, brucelozy bydła i
enzootycznej białaczki bydła są normy ustalone w załączniku
A i G do dyrektywy 64/432/EWG. Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 18 oraz w oparciu o badanie każdego przypadku, możliwe jest podjęcie decyzji o uchyleniu tych przepisów, gdy dane państwo trzecie zapewni zbliżone lub, co
najmniej równoważne gwarancje odnoszące się do stanu zdrowotnego zwierząt.
3.
Artykuł 4 stosuje się mutatis mutandis.
182
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
Artykuł 10
1.
Upoważnienie do przywozu zarodków zostanie udzielone
jedynie po przedłożeniu świadectwa zdrowia sporządzonego i
podpisanego przez urzędowego lekarza weterynarii państwa
trzeciego pobrania.
Świadectwo musi:
03/t. 9
3. Jeżeli przywóz zarodków został zabroniony na jakichkolwiek podstawach ustalonych w ust. 1 i 2, państwo trzecie
dokonujące wywozu nie zezwoli w ciągu 30 dni na zwrot
zarodków, właściwa władza weterynaryjna Państwa Członkowskiego miejsca przeznaczenia może nakazać ich zniszczenie.
Artykuł 12
a) być sporządzone co najmniej w urzędowym języku lub językach Państwa Członkowskiego miejsca przeznaczenia i w
urzędowym języku lub językach Państwa Członkowskiego,
gdzie przeprowadzana jest kontrola przywozowa przewidziana art. 11;
b) wystawione na pojedynczego odbiorcę, adresata;
c) towarzyszyć w oryginale zarodkom.
2.
Świadectwo zdrowia zwierzęcia musi być wystawione na
formularzu zgodnym ze wzorem wypełnionym zgodnie z
procedurą ustanowioną w art. 18.
Artykuł 11
1.
Każda dostawa zarodków wchodząca na terytorium
Wspólnoty podlega kontroli przed dopuszczeniem do swobodnego obrotu lub poddaniem procedurze celnej.
Dopuszczenie takich zarodków na obszar Wspólnoty jest
zabronione, jeżeli kontrola przywozowa przeprowadzana w
momencie przybycia ujawni, że:
Każda dostawa zarodków upoważniona do przywozu do
Wspólnoty przez Państwo Członkowskie na podstawie kontroli,
o której mowa w art. 11 ust. 1, gdy jest wysyłana na terytorium innego Państwa Członkowskiego, musi być zaopatrzona
w oryginalne świadectwo zdrowia zwierzęcia względnie uwiarygodnioną jego kopię, poświadczone za zgodność z oryginałem przez właściwe władze, które były odpowiedzialne za
przeprowadzenie kontroli zgodnie z art. 11.
Artykuł 13
Wszystkie koszty wynikające z wdrożenia działań zgodnie z
art. 11 ust. 2 i 3 obciążają przez nadawcę, odbiorcę lub ich
przedstawicieli bez rekompensaty ze strony Państwa Członkowskie.
ROZDZIAŁ IV
Zasady dotyczące gwarancji i czynności kontrolnych
— zarodki nie pochodzą z terytorium państwa trzeciego lub
jego części ujętych w wykazie sporządzonym zgodnie z art.
7 ust. 1,
Artykuł 14
— zarodki nie zostały pobrane, przetworzone i przechowywane przez zespół pobierania znajdujący się w wykazie
przewidzianym art. 8 ust. 1,
1. Jeżeli odzwierzęca choroba zakaźna, która może być
przeniesiona przez zarodki, wybuchnie lub rozprzestrzeni się
lub jakaś inna przyczyna związana ze stanem zdrowotnym
zwierząt zagrozi zdrowiu zwierząt hodowlanych w Państwie
Członkowskim, wówczas należy to uzasadnić i gdy:
— zarodki pochodzą z terytorium państwa trzeciego lub jego
części, z którego przywóz jest zabroniony zgodnie z art. 14
ust. 2,
— świadectwo zdrowia zwierzęcia, które towarzyszy
zarodkom nie jest zgodne z warunkami ustanowionymi w
art. 10.
Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do dostaw zarodków,
które wchodzą na obszar celny Wspólnoty i są poddawane
celnej procedurze tranzytowej dotyczącej dostawy do miejsca
przeznaczenia znajdującego się poza danym terytorium.
Jednakże będzie miał zastosowanie, jeżeli zostanie zaniechany
tranzyt celny w trakcie transportu przez terytorium Wspólnoty.
2.
Państwo Członkowskie miejsca przeznaczenia może
podjąć niezbędne czynności obejmujące także poddaniu
kwarantannie w celu uzyskania ostatecznego dowodu w
wypadkach, gdy występuje podejrzenie skażenia organizmami
patogennymi.
— odnosi się to do terytorium państwa trzeciego, można
zastosować środki ochronne ustanowione w art. 9 dyrektywy 64/432/EWG,
— odnosi się to do całości lub części danego państwa trzeciego, Państwo Członkowskie przeznaczenia zabroni przywozu tych zarodków przywożonych bezpośrednio lub
pośrednio przez inne Państwo Członkowskie, czy to z
całego terytorium państwa trzeciego lub jedynie z części
jego terytorium.
2. Środki podjęte przez Państwa Członkowskie na mocy
ust. 1 oraz uchylenie takich środków musi być przekazane
niezwłocznie innym Państwom Członkowskim i Komisji wraz
z uzasadnieniem takich działań.
Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17, może być podjęta
decyzja, że takie działania muszą ulec zmianie, w szczególności
w celu skoordynowania ich ze środkami przyjętymi przez inne
Państwa Członkowskie, względnie że muszą być uchylone.
03/t. 9
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
3.
Jeżeli wystąpi sytuacja przewidziana w ust. 1 oraz jeżeli
konieczne jest, aby inne Państwa Członkowskie także podjęły
działania zgodnie z tym ustępem, zmienione w razie potrzeby
zgodnie z ust. 2, podjęte zostaną odpowiednie środki zgodnie z
procedurą ustaloną w art. 17. Wznowienie przywozu z danego
państwa trzeciego będzie dopuszczone w oparciu o tę samą
procedurę.
183
zależności od pilności sprawy. Opinia przyjmowana jest większością głosów określoną w art. 148 ust. 2 Traktatu w
wypadku decyzji, które Rady przyjmuje na wniosek Komisji.
Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w ramach Komitetu są ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.
3. Komisja przyjmie przewidziane środki, jeżeli są one
zgodne z opinią Komitetu.
Artykuł 15
1.
Biegli weterynaryjni Komisji mogą we współpracy z
właściwymi władzami Państw Członkowskich lub państw trzecich dokonać kontroli na miejscu w takim zakresie, w jakim
okaże się to niezbędne dla zapewnienia jednolitego stosowania
niniejszej dyrektywy.
Kraj, w którym dokonano pobrania na terytorium, którego jest
przeprowadzana kontrola, udzieli wszelkiego niezbędnego
wsparcia w wykonywaniu ich czynności. Komisja powiadomi
kraj pobierania o wynikach badań.
Kraj pobrania podejmie wszelkie działania, które mogą okazać
się konieczne, dla wzięcia pod uwagę wyników badań. O ile
kraj pobrania nie podejmie takich działań, Komisja może po
zbadaniu sytuacji przez Stały Komitet Weterynaryjny
upoważnić Państwa Członkowskie do odmowy wprowadzenia
na ich terytoriach zarodków pobranych, poddanych obróbce
lub przechowywanych przez dany zespół pobierania, względnie
do wycofania zezwolenia w wypadku państw trzecich.
2.
Przepisy ogólne dotyczące wykonania niniejszego
artykułu, w szczególności odnośnie częstotliwości i metod
dokonywania kontroli, o której mowa w ust. 1, zostaną określone zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18.
ROZDZIAŁ V
Przepisy końcowe
Artykuł 16
Zmiany załączników, w szczególności w celu ich dostosowania
do postępu w zakresie technologii, będą przedmiotem decyzji
zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18.
Artykuł 17
4. Jeżeli przewidziane środki nie są zgodne z opinią komitetu lub jeżeli nie została przedstawiona opinia, Komisja
niezwłocznie przedkłada Radzie wniosek odnoszący się do
środków, jakie mają być podjęte. Rada stanowi kwalifikowaną
większością głosów.
Jeżeli w ciągu 15 dni od dnia przedłożenia Radzie sprawy,
Rada nie podejmie działań, zaproponowane środki zostaną
przyjęte przez Komisję.
Artykuł 18
1. Gdy procedura przedstawiona w niniejszym artykule ma
być
stosowana,
przewodniczący
przekazuje
sprawę
niezwłocznie do Komitetu z własnej inicjatywy lub na życzenie
przedstawiciela Państwa Członkowskiego.
2. Przedstawiciel Komisji przedkłada Komitetowi projekt
środków, które należy podjąć. Komitet wydaje opinię dotyczącą
projektu w terminie ustanowionym przez przewodniczącego w
zależności od pilności sprawy. Opinia przyjmowana jest większością głosów określoną w art. 148 ust. 2 Traktatu w
wypadku decyzji, które Rady przyjmuje na wniosek Komisji.
Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w ramach Komitetu są ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.
3. Komisja przyjmie przewidziane środki, jeżeli są one
zgodne z opinią Komitetu.
4. Jeżeli przewidziane środki nie są zgodne z opinią komitetu lub jeżeli nie została przedstawiona opinia, Komisja
niezwłocznie przedkłada Radzie wniosek odnoszący się do
środków, jakie mają być podjęte. Rada stanowi kwalifikowaną
większością głosów.
Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od dnia przedłożenia Radzie
sprawy, Rada nie podejmie działań, zaproponowane środki
zostaną przyjęte przez Komisję.
1.
Gdy procedura przedstawiona w niniejszym artykule ma
być
stosowana,
przewodniczący
przekazuje
sprawę
niezwłocznie do Komitetu z własnej inicjatywy lub na życzenie
przedstawiciela Państwa Członkowskiego.
Artykuł 19
2.
Przedstawiciel Komisji przedkłada Komitetowi projekt
środków, które należy podjąć. Komitet wydaje opinię dotyczącą
projektu w terminie ustanowionym przez przewodniczącego w
1. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do zarodków
pobieranych, poddawanych obróbce i przechowywanych w
Państwie Członkowskim do dnia 1 stycznia 1991 r.
184
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
2.
Do dnia wejścia w życie decyzji przyjętych na podstawie
art. 7, 8 i 9, Państwa Członkowskie nie będą ubiegać się o
przywóz zarodków z państw trzecich na bardziej korzystnych
warunkach niż wynikające ze stosowania rozdziału II.
Artykuł 20
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe,
wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż do dnia 1 stycznia 1991 r. i
niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.
03/t. 9
Artykuł 21
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 25 września 1989 r.
W imieniu Rady
H. NALLET
Przewodniczący
03/t. 9
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
ZAŁĄCZNIK A
ROZDZIAŁ I
Warunki zatwierdzania zespołu pobierania zarodków
W celu zatwierdzenia każdy zespół pobierania zarodków musi spełnić poniższe wymagania:
a) pobieranie, przetwarzanie i przechowywanie zarodków musi być wykonywane albo przez lekarza weterynarii
zespołu albo pod jego nadzorem przez jednego lub więcej techników, którzy posiadają kwalifikacje i są przeszkoleni
przez lekarza weterynarii zespołu w zakresie metod i technik higieny;
b) musi znajdować się pod ogólnym nadzorem urzędowego lekarza weterynarii;
c) musi mieć do stałej dyspozycji urządzenia ruchomego laboratorium składające się co najmniej z powierzchni roboczej, mikroskopu i urządzeń kriogenicznych, gdzie zarodki mogą być poddawane badaniu, obróbce i pakowane;
d) w wypadku laboratorium stacjonarnego, musi ono dysponować:
— pomieszczeniem, gdzie można dokonywać manipulowania zarodkami, które musi sąsiadować, lecz być fizycznie
oddzielone od powierzchni używanej do zajmowania się zwierzętami dawcami w trakcie pobierania zarodków,
— pomieszczeniem lub powierzchnią wyposażoną w przyrządy i urządzenia do oczyszczania i sterylizacji narzędzi
używanych do pobierania zarodków i operowania nimi;
e) musi dysponować, w przypadku laboratorium ruchomego, specjalnie wyposażoną częścią pojazdu składającą się z
dwóch oddzielonych sekcji;
— przeznaczoną do dokonywania badań i manipulowania zarodkami, która będzie sekcją oczyszczania, oraz
— przeznaczoną na wyposażenie i sprzęt używany w kontakcie ze zwierzętami dawcami.
Laboratorium ruchome będzie miało zawsze kontakt z laboratorium stacjonarnym dla zapewnienia sterylizacji
urządzeń i zabezpieczenia w płyny i inne produkty niezbędne do pobierania i manipulowania zarodkami.
ROZDZIAŁ II
Warunki odnoszące się do pobierania, przetwarzania, przechowywania i transportu zarodków przez zatwierdzony zespół pobierania zarodków
1. Pobieranie i przetwarzanie
a) Zarodki będą pobierane i przetwarzane przez zatwierdzony zespół pobierania bez wchodzenia w kontakt z inną
dostawą zarodków nie spełniających wymagań niniejszej dyrektywy.
b) Zarodki będą pobierane w miejscu, które jest odizolowane od innych części pomieszczenia lub gospodarstwa,
musi być w dobrym stanie i nadawać się do łatwego czyszczenia i dezynfekcji.
c) Zarodki będą poddawane obróbce (badane, myte, preparowane i umieszczane w oznakowanych i sterylnych
pojemnikach) albo w laboratorium stacjonarnym lub ruchomym, które nie są zlokalizowane w strefie poddanej
zakazom lub kwarantannie.
d) Wszystkie instrumenty, które mają kontakt z zarodkami lub zwierzęciem dawcą w trakcie pobierania i przetwarzania będą typu jednorazowego użytku względnie będą poddawane odpowiedniej dezynfekcji lub sterylizacji
przed i po ich użyciu.
e) Produkty pochodzenia zwierzęcego stosowane w trakcie pobierania zarodków i wewnątrz środka transportu będą
uzyskiwane ze źródeł, w których nie występuje zagrożenie dla zdrowia zwierząt lub będą poddawane takiej
obróbce przed lub po użyciu, aby zapobiec takiemu zagrożeniu.
f) Kolby przeznaczone do przechowywania oraz kolby przeznaczone do przewozu będą poddane odpowiedniej
dezynfekcji lub sterylizacji przed przystąpieniem do każdorazowej operacji napełniania.
g) Czynnik kriogeniczny nie będzie mógł zostać uprzednio użyty do innych produktów pochodzenia zwierzęcego.
185
186
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
h) Każdy pojemnik z zarodkami oraz pojemniki, które mają być przechowywane i transportowane, będą wyraźnie
znakowane kodami w taki sposób, że data pobrania zarodków i hodowla oraz identyfikacja ojca dawcy i matki
dawcy jak również numer rejestracyjny zespołu mogą być szybko ustalone. Charakterystyka i forma tego znakowania kodowego zostanie ustalona zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 18.
i) Każdy zarodek zostanie umyty co najmniej 10 razy w specjalnym płynie przeznaczonym dla zarodków, który
będzie zmieniany każdorazowo, a jeśli nie zadecydowano inaczej zgodnie z lit. m), będzie zawierał roztwór trypsyny zgodnie z uznanymi międzynarodowymi procedurami. Każde mycie będzie częściowo dokonywane 100krotnym roztworem z poprzedniego mycia i używana będzie sterylna mikropipeta dla każdorazowego przenoszenia zarodka.
j) Po ostatnim myciu każdy zarodek będzie podlegał badaniom mikroskopowym na całej powierzchni w celu określenia, czy „warstwa przejrzysta” jest nienaruszona i wolna od przylegającego materiału.
k) Każda przesyłka zarodków, która przeszła pozytywne badania przewidziane w lit. j), zostanie umieszczona w
sterylnym pojemniku oznakowanym zgodnie z lit. h), który zostanie niezwłocznie szczelnie zamknięty.
l) Każdy zarodek, tam gdzie jest to stosowane, zostanie zamrożony tak szybko jak to tylko możliwe i przechowany
w miejscu, które znajduje się pod kontrolą lekarza weterynarii zespołu oraz które podlega stałej inspekcji przez
urzędowego lekarza weterynarii.
m) Zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18 sporządzony zostanie protokół przed terminem przewidzianym w art.
20 dotyczącym zatwierdzonych cieczy do przemywania i mycia, technik mycia oraz, o ile okaże się to konieczne,
obróbki enzymatycznej wraz z zatwierdzonym środkiem transportu.
Do czasu przyjęcia protokołu w sprawie poddania obróbce enzymatycznej w dalszym ciągu stosowane będą
krajowe przepisy stosowania trypsyny zgodnie z ogólnymi postanowieniami Traktatu.
n) Każdy zespół pobierania musi przedstawić rutynowe próbki cieczy do przemywania, cieczy do mycia, rozdrobnione zarodki, nie zapłodnione komórki jajowe itp. wynikające z ich działań do badań na skażenia bakteryjne i
wirusowe. Procedura pobierania próbek, dokonywania badań wraz z normami, jakie powinny być uzyskane
zostanie określona zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18. O ile ustalone normy nie zostaną osiągnięte, właściwe
władze, które udzieliły urzędowego zezwolenia zespołowi wycofają to zezwolenie.
o) Każdy zespół pobierania musi prowadzić zapisy swoich czynności w odniesieniu do pobierania zarodków w
czasie 12 miesięcy przed i 12 miesięcy po przechowywaniu w tym:
— hodowlę, wiek i identyfikację danych zwierząt dawców,
— miejsce pobierania, przetwarzania i przechowywania zarodków pobranych przez zespół,
— identyfikację zarodków ze szczegółami miejsca ich przeznaczenia, o ile jest znane.
2. Przechowywanie
Każdy zespół pobierania zarodków zagwarantuje, że zarodki są przechowywane w odpowiednich temperaturach i
pomieszczeniach zatwierdzonych dla tych celów przez właściwe władze.
W celu uzyskania zatwierdzenia, pomieszczenia te muszą:
i) posiadać co najmniej jeden zamykany na zamek pokój, przeznaczony wyłącznie do przechowywania zarodków;
ii) nadawać się do łatwego czyszczenia i dezynfekcji;
iii) posiadać stałe rejestry dotyczące wszystkich ruchów związanych z wprowadzaniem i wyprowadzaniem
zarodków. W szczególności, w tych rejestrach zostanie podane miejsce ostatecznego przeznaczenia zarodków;
iv) podlegać kontroli przez urzędowego lekarza weterynarii.
Właściwe władze mogą zezwolić na przechowywanie nasienia, które spełnia wymagania dyrektywy 88/407/EWG, w
zatwierdzonych pomieszczeniach przeznaczonych do przechowywania.
3. Transport
Zarodki przeznaczone do handlu muszą być transportowane w odpowiednich warunkach higienicznych, w szczelnych pojemnikach zatwierdzonych pomieszczeń przechowywania aż do momentu ich nadejścia do miejsca przeznaczenia.
Pojemniki muszą być oznakowane w taki sposób, aby numer był zgodny z numerem umieszczonym na świadectwie
zdrowia zwierzęcia.
03/t. 9
03/t. 9
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
ZAŁĄCZNIK B
Warunki odnoszące się do zwierząt dawców
1. Do celów pobierania zarodków, zwierzęta dawcy muszą spełniać następujące wymagania:
a) muszą spędzić poprzednie sześć miesięcy na terytorium Wspólnoty lub państwa trzeciego pobrania w przynajmniej jednym stadzie:
— które jest urzędowo wolne od gruźlicy, oraz
— które jest urzędowo wolne od brucelozy lub wolne od brucelozy,
— które jest urzędowo wolne od enzootycznej białaczki bydła, lub które w czasie ubiegłych trzech lat nie
wykazywało oznak klinicznych enzootycznej białaczki bydła,
— które w poprzednim roku nie wykazywało klinicznych objawów zakaźnego zapalenie nosa i tchawicy/otręt
bydła;
b) w czasie sześciu miesięcy poprzedzających pobieranie zarodków, krowy dawcy mogą spędzać kolejne okresy
w maksymalnie dwóch różnych stadach spełniających wymagania ustalone powyżej.
2. W dniu pobierania zarodków, krowa dawca:
a) będzie stałym mieszkańcem w gospodarstwie, które nie podlega zakazom weterynaryjnym lub kwarantannie;
b) nie wykaże żadnych oznak chorobowych.
187
ZAŁĄCZNIK C