6 stycznia 2013 - Drumragh Parish
Transkrypt
6 stycznia 2013 - Drumragh Parish
Ubodzy, was to spotkało, witać Go przed bogaczami! A Słowo Ciałem … 4. Potem i króle widziani cisną się między prostotą, niosąc dary Panu w dani: mirrę, kadzidło i złoto. Bóstwo to razem zmieszało z wieśniaczymi ofiarami. A Słowo Ciałem … 5.Podnieś rękę Boże Dziecię! Błogosław ojczyznę miłą. W dobrych radach, w dobrym bycie wspieraj jej siłę swą siłą, Dom nasz i majętność całą i wszystkie wioski z miastami A Słowo Ciałem … *************************** „SZUKAJMY BOGA” KS. EDWARD STANIEK Tysiące ludzi wędrowało do Jerozolimy. Jedni, aby pohandlować, bo był to ważny rynek świata. Drudzy, by posłuchać uczonych rabinów, którzy w portykach świątyni odpowiadali na trudne pytania. Można nawet było pozostać u nich podejmując systematyczne studia. Jeszcze inni wędrowali, by robić karierę, bo tam był dwór Heroda. Największe tłumy wędrowały do świątyni, aby złożyć Bogu ofiarę, aby się pomodlić. Wśród wędrujących spotykamy kilku mędrców, którzy szukają największego Skarbu. Nie interesują się tym, co jest na rynku, ani tym, co mówią uczeni, nie interesują się karierą i nie zdążają do świątyni. Oni szukają Zbawiciela. Im jest potrzebne spotkanie z Mesjaszem. Mówią o tym wyraźnie na dworze i od nich dowiaduje się o tym cała Jerozolima. Nikt jednak z nimi nie szuka. Nawet uczeni powiedzieli im: idźcie do Betlejem, może tam Go znajdziecie, ale sami nie poszli. Oni wędrują i znajdują. Tylko oni w tym wielkim gwarnym mieście, wśród setek tysięcy byli autentycznie głodni wartości religijnych. Tak jest ciągle. Świat nie potrzebuje Boga, nie jest Go głodny. Nawet ci, którzy przychodzą do świątyni, by się pomodlić, rzadko kiedy potrzebują Boga. Jednym z podstawowych warunków życia religijnego jest głód, jest pragnienie spotkania Zbawiciela. Jest mi potrzebny Bóg. Zostawiam więc na boku rynek i jego bogactwo, zostawiam na boku bibliotekę wiedzy tego świata, karierę polityczną, wszystko, nawet tłumy pielgrzymów, jest mi potrzebny Bóg. Ten głód zmusza do szukania, nie daje człowiekowi spać, wzywa do modlitwy. Szczęśliwy człowiek głodny Boga. Religijny głód niszczy źle pojętą samowystarczalność, człowiek samowystarczalny nie potrzebuje ani ludzi, ani Boga. Takich ludzi spotyka się dziś wiele. Drugim czynnikiem niszczącym głód religijny jest krótkowzroczność, liczenie się tylko z doczesnością. Ona bardzo zawodzi. W czerwcu spotkałem człowieka, który przebywał za granicą, bogaty i miał wielkie plany na najbliższe lata. W październiku miał operację na raka. Teraz już nieważne ani konto w Szwajcarii, ani samochód, ani wysoka fala, na której miał pływać. Wszystko tak szybko się zmieniło. Teraz potrzebny jest Zbawiciel. Obyśmy byli tak mądrzy, jak ci mędrcy, którzy nie zatrzymali się ani na rynku, ani na dworze Heroda, ani u rabinów, tylko wędrowali do Betlejem, by spotkać Zbawiciela. http://www.mateusz.pl/czytania/2013/20130106.htm ********************************************* Dzisiejsza uroczystość to jakby drugi filar, na którym opiera się okres Narodzenia Pańskiego. Jezus po to się narodził, aby zostać objawiony całemu światu jako Zbawiciel. Pokłon Mędrców ze Wschodu, którzy są reprezentantami narodów pogańskich, to znak powszechności powołania do zbawienia. W czasie swojej publicznej działalności Jezus ograniczy się do „owiec, które poginęły z domu Izraela”, jednakże przed swoim wniebowstąpieniem nakaże uczniom, aby byli Jego świadkami aż po krańce ziemi. Pokłon Mędrców to zapowiedź głoszenia Ewangelii wszystkim narodom. ks. Maciej Zachara MIC, „Oremus” styczeń 2007, s. 26 -4- Ks. Andrzej Szułczyński: Email: [email protected]; Tel. 0863410656 II NIEDZIELA PO NARODZENIU PAŃSKIM OBJAWIENIE PAŃSKIE Podnieś oczy wokoło i popatrz: Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie. Twoi synowie przychodzą z daleka, na rękach niesione twe córki. Wtedy zobaczysz i promienieć będziesz, zadrży i rozszerzy się twoje serce, bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie, zasoby narodów przyjdą ku tobie. Zaleje cię mnogość wielbłądów, dromadery z Madianu i z Efy. Wszyscy oni przybędą ze Saby, ofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana. Oto Słowo Boże. MSZA ŚWIĘTA 6 stycznia 2013 Chwała na wysokości Bogu a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię, Błogosławimy Cię, Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nieba, Boże Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty. Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen LITURGIA SŁOWA Czytanie z Księgi proroka Izajasza Iz 60, 1-6 Chwała Boga rozbłysła nad Jerozolimą Powstań, świeć, Jeruzalem, bo przyszło twe światło i chwała Pana rozbłyska nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan i Jego chwała jawi się nad tobą. I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu. PSALM REFREN: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi. Boże, przekaż Twój sąd Królowi, * a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu. Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie * i ubogimi według prawa. Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość, * i wielki pokój, aż księżyc nie zgaśnie. Będzie panował od morza do morza, * od Rzeki aż po krańce ziemi. Królowi Tarszisz i wysp przyniosą dary, * królowie Szeby i Saby złożą daninę. I oddadzą Mu pokłon wszyscy królowie, * wszystkie narody będą Mu służyły. Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa, * i ubogiego, co nie ma opieki. Zmiłuje się nad biednym i ubogim, * nędzarza ocali od śmierci. Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan Ef 3, 2-3a. 5-6 Poganie są uczestnikami zbawienia Bracia: Przecież słyszeliście o udzieleniu przez -1- Boga łaski danej mi dla was, że mianowicie przez objawienie oznajmiona mi została ta tajemnica. Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom, to znaczy że poganie już są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię. Oto Słowo Boże. Alleluja, Alleluja, Alleluja Ujrzeliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy złożyć pokłon Panu. Alleluja, Alleluja, Alleluja Słowa Ewangelii według św. Mateusza Mt 2, 1-12 Pokłon mędrców ze wschodu Gdy Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon». Skoro usłyszał to król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, bo tak napisał prorok: A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela». Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytujcie starannie o Dziecię, a gdy Je -2- znajdziecie donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon». Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do ojczyzny. Oto słowo Pańskie. ************************* PIEŚNI NA DZISIEJSZĄ MSZĘ Wejście: /str.8/ 1. MĘDRCY ŚWIATA, MONARCHOWIE, Gdzie śpiesznie dążycie? Powiedzcież nam, Trzej Królowie, Chcecie widzieć Dziecię? 2. Ono w żłobie, nie ma tronu, I berła nie dzierży, A proroctwo Jego zgonu, Już się w świecie szerzy. 3. Mędrcy świata, złość okrutna, Dziecię prześladuje. Wieść okropna, wieść to smutna, Herod spisek knuje: 4. Nic monarchów nie odstrasza, Do Betlejem śpieszą, Gwiazda Zbawcę im ogłasza, Nadzieją się cieszą. 5. Przed Maryją stają społem, Niosą Panu dary. Przed Jezusem biją czołem, Składają ofiary. 6. Trzykroć szczęśliwi królowie, Któż wam nie zazdrości? Cóż my damy, kto nam powie, Pałając z miłości? Dary: 1. DLACZEGO DZISIAJ WŚRÓD NOCY DNIEJE, I jako słońce niebo jaśnieje? Ref.: Chrystus, Chrystus nam się narodził, Aby nas od piekła oswobodził. 2. Dlaczego dzisiaj Boży Aniele, Ogłaszasz ludziom wielkie wesele? 3. Dlaczego gwiazda nad podziw świeci, I przed Królami tak szybko leci? 4. Czemuż pasterze do szopy śpieszą? I podarunki ze sobą niosą? Komunia: /str.9/ 1. O GWIAZDO BETLEJEMSKA, zaświeć na niebie mym. Tak szukam Cię wśród nocy, tęsknię za światłem Twym. Zaprowadź do stajenki, Leży tam Boży Syn, Bóg - Człowiek z Panny świętej, dany na okup win. 2. O nie masz Go już w szopce, nie masz Go w żłóbku tam? Więc gdzie pójdziemy Chryste? gdzie się ukryłeś nam? Pójdziemy przed ołtarze, Wzniecić miłości żar, I hołd Ci niski oddać: to jest nasz wszystek dar. 3. Ja nie wiem; o mój Panie, któryś miał w żłobie tron, Czy dusza moja biedna milsza Ci jest, niż on. Ulituj się nade mną, błagać Cię kornie śmiem, Gdyś stajnią nie pogardził, nie gardź i sercem mym. Uwielbienie: /str.13/ 1. JEZUSA NARODZONEGO WSZYSCY WITAJMY, Jemu po kolędzie dary wzajem oddajmy; oddajmy wesoło, skłaniajmy swe czoło, skłaniajmy swe czoło Panu naszemu. 2. Oddajmy za złoto wiarę, czyniąc wyznanie, że to Bóg i Człowiek prawy leży na sianie; oddajmy... 3. Oddajmy też za kadzidło Panu nadzieję, że Go będziem widzieć w niebie, mówiąc to śmiele; oddajmy... 4. Oddajmy za mirę miłość na dowód tego, że Go nad wszystko kochamy, z serca całego; oddajmy... 5. Przyjmij, Jezu, na kolędę te nasze dary, przyjmij serca, dusze nasze za swe ofiary, byśmy kiedyś w niebie, posiąść mogli Ciebie posiąść mogli Ciebie na wieki wieków. Zakończenie: /str.9/ 1.BÓG SIĘ RODZI, MOC TRUCHLEJE: Pan niebiosów obnażony, Ogień krzepnie, blask ciemnieje, ma granice Nieskończony; Wzgardzony, okryty chwałą, śmiertelny Król nad wiekami A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami. 2.Cóż masz niebo, nad ziemiany? Bóg porzucił szczęście twoje, Wszedł między lud ukochany, dzieląc z nim trudy i znoje, Niemało cierpiał, niemało, żeśmy byli winni sami A Słowo Ciałem … 3. W nędznej szopie urodzony, żłób mu za kolebkę dano! Cóż jest, czym był otoczony? Bydło, pasterze i siano. nowa strona internetowa naszego duszpasterstwa : www.duszpasterstwodlapolonii.pl lub krócej: www.ddpolonii.pl zapraszamy do częstych odwiedzin -3-