Procedury Postepowania Przeciwepidemicznego

Transkrypt

Procedury Postepowania Przeciwepidemicznego
PAŃSTWOWY POWIATOWY INSPEKTOR SANITARNY
W PABIANICACH
PROCEDURA
POSTĘPOWANIA PRZECIWEPIDEMICZNEGO
NA WYPADEK WYSTĄPIENIA ZACHOROWAŃ
NA CHOROBY SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNE
ORAZ NA WYPADEK ATAKU BIOTERRORYSTYCZNEGO
(Zaktualizowana na dzień 10 września 2014 roku)
ZATWIERDZIŁ
Państwowy Powiatowy
Inspektor Sanitarny
w Pabianicach
Małgorzata Sumińska
PABIANICE 2014
Podstawy do opracowania procedury:

Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi (tj. Dz. U. z 2013 roku, poz. 947 ze zmianami)

Ustawa o Państwowej Inspekcji Sanitarnej z dnia 14 marca 1985 roku (tj. Dz. U. Nr 212
z 2011 roku, poz. 1263 ze zmianami)

Wojewódzki plan działania na wypadek wystąpienia epidemii dla województwa
łódzkiego

Wytyczne Głównego Inspektora Sanitarnego

Wytyczne Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu
Higieny w Warszawie

Zalecenia organizacji międzynarodowych, takich jak WHO i innych
Procedura obejmuje wykaz działań, jakie należy podjąć w przypadku zaistnienia sytuacji
kryzysowej związanej z wystąpieniem zachorowań na choroby szczególnie niebezpieczne
oraz na wypadek ataku bioterrorystycznego.
2
SPIS TREŚCI
Lp.
Temat
Strona
1. Zgłaszanie zachorowań
4
2. Koordynowanie działań
5
- Podejmowanie decyzji administracyjnych
3. Postępowanie z chorym
-
Transport chorego
-
Hospitalizacja chorego
-
Diagnostyka
4. Postępowanie z materiałem zakaźnym.
-
Transport materiału zakaźnego
-
Przeprowadzanie zabiegów dezynfekcyjnych
-
Utylizacja materiału zakaźnego
5. Zadania służby sanitarnej.
-
Monitorowanie sytuacji epidemiologicznej
-
Przeprowadzanie dochodzenia epidemiologicznego
-
Podejmowanie działań zapobiegawczych
6. Stosowanie środków ochrony osobistej
7. Powoływanie personelu do pracy przy epidemii
6-7
8-9
9 - 10
11
11-12
8. Wykaz miejsc, które mogą zostać przeznaczone do leczenia,
izolowania i poddawania kwarantannie
12
9. Wykaz telefonów jednostek współdziałających
13
10. Spis załączników
14
3
1. Zgłaszanie zachorowań.
Zgłoszenia o podejrzeniach/zachorowaniach na choroby zakaźne przyjmowane są:

w dni robocze – przez PSSE w Pabianicach w godzinach od 730 do 1500 – lista oraz
telefony kontaktowe – załącznik nr 1

w dni wolne od pracy oraz w dni robocze (poza godzinami pracy) przez PSSE w Pabianicach – telefony alarmowe – załącznik nr 1
Dokonywanie zgłoszeń.
Zgłoszenia zachorowań do PSSEw Pabianicach dokonują lekarze w przypadku:

podjęcia podejrzenia wystąpienia niebezpiecznej choroby zakaźnej (definicje chorób –
załącznik nr 2)

podejrzenia ataku bioterrorystycznego (wykaz jednostek chorobowych, zespołów
objawów oraz zdarzeń, których wystąpienie powoduje uruchomienie systemu
wczesnego powiadamiania stanowi załącznik nr 6. Sytuacje te mogą być oznakami
niebezpiecznej choroby zakaźnej lub ataku bioterrorystycznego)
Jeżeli na miejscu zdarzenia znajduje się inna osoba niż lekarz, to należy wezwać pogotowie
ratunkowe, opisując objawy występujące u pacjenta.
Informacje na temat bioterroryzmu oraz aktualnej sytuacji epidemiologicznej kraju
można znaleźć na stronach internetowych:
 Głównego Inspektoratu Sanitarnego (adres: www.gis.gov.pl)
 Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego - Państwowego Zakładu Higieny
w Warszawie (adres: www.pzh.gov.pl)
4
2. Koordynowanie działań.
Podejmowanie decyzji administracyjnych
Koordynatorem działań na terenie powiatu pabianickiego, w zakresie przedstawionym
w procedurze, jest Starosta Pabianicki, do którego przekazywane są meldunki od wszystkich
służb,
inspekcji
oraz
podmiotów
biorących
leczniczych,
udział
w postępowaniu
przeciwepidemicznym (schemat powiadamiania – załącznik nr 7)
Stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii na obszarze powiatu pabianickiego
lub jego części ogłasza i odwołuje Starosta Pabianicki w drodze rozporządzenia, na wniosek
Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Pabianicach.
Podstawy prawne postępowania w razie wystąpienia stanu zagrożenia epidemicznego
i epidemii zawarte są w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu
zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (tj. Dz. U. z 2013 roku, poz. 947 ze zmianami)
oraz
w
ustawie
z
dnia
18 kwietnia 2002
roku
o
stanie
klęski
żywiołowej
(tj. Dz. U. z 2014 roku, poz. 333 ze zmianami).
Służby współpracujące w zabezpieczaniu zdarzenia, takie jak: Policja, Państwowa
Straż Pożarna, Straż Miejska i inne uruchamiane są przez Powiatowe Centrum Zarządzania
Kryzysowego, na polecenie Starosty Pabianickiego..
W miarę potrzeby do współdziałania są również angażowane przez Powiatowe Centrum
Zarządzania Kryzysowego inne służby i inspekcje (np. Inspekcja Weterynaryjna, Inspekcja
Ochrony Środowiska).
CENTRUM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO:
Całodobowy telefon informacyjno -koordynacyjny: 987
telefon: 42/ 225-40-39 wew. 139; 722-304-404
fax:
42/ 215-91-66
e-mail:
[email protected]
5
Postępowanie z chorym na chorobę zakaźną lub podejrzanym o chorobę
zakaźną.
Transport chorego.
Transport chorego zabezpiecza
FALCK MEDECYNA Region Łódzki
Pabianice, ul. Konopnickiej 39a
telefony: centrala:
- 42/ 225 57 90
-
42/ 225 57 94
fax:
- 42/ 225 57 87
FALCK MEDYCYNA określi schemat postępowania w przypadku transportu pacjenta z
niebezpieczną chorobą zakaźną uwzględniając elementy zawarte w procedurze w zakresie
odzieży ochronnej dla personelu, środków dezynfekcyjnych, sposobu dezynfekcji, środków
transportu, postępowania z odpadami zakaźnymi, powoływania personelu do pracy przy
epidemii.
Hospitalizacja chorego.
Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej, pogotowia ratunkowego oraz lekarze pracujący
w szpitalach kierują pacjenta do szpitala zakaźnego. Do hospitalizacji osób z chorobami
szczególnie
niebezpiecznymi
wyznaczono
Wojewódzki
Specjalistyczny
Szpital
im. Wł. Biegańskiego – jeden oddział. W przypadku wystąpienia masowych zachorowań
na hospitalizację
zostaną
przeznaczone
wszystkie
oddziały
obserwacyjno-zakaźne
w/w szpitala oraz inne oddziały zakaźne na terenie województwa łódzkiego.
Wykaz podmiotów leczniczych z oddziałami zakaźnymi i/lub oddziałami oberwacyjnozakaźnymi na terenie woj. łódzkiego – załącznik nr 8.
Lekarz dyżurny szpitala zakaźnego podejmuje działania w celu ustalenia (potwierdzenia)
diagnozy, w tym:

zasięga opinii innych lekarzy oraz konsultantów w zakresie chorób zakaźnych
i w zakresie epidemiologii;

wykonuje odpowiednie badania diagnostyczne.
Po ustaleniu rozpoznania lekarz:

podejmuje decyzję o hospitalizacji chorego;

podejmuje decyzję
o izolacji
chorego
tj. odosobnienia zakaźnie chorego
lub podejrzanego o chorobę zakaźną w celu uniemożliwienia przeniesienia zakażenia;
6

dokonuje zgłoszenia do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego –
telefony kontaktowe podane w załączniku nr 1.
Dyrekcja szpitala zakaźnego określi schemat postępowania w przypadku przyjęcia pacjenta
z niebezpieczną chorobą zakaźną oraz w przypadku wystąpienia masowych zachorowań
na choroby zakaźne uwzględniając elementy zawarte w procedurze w zakresie odzieży
ochronnej,
środków
dezynfekcyjnych,
postępowania
z
odpadami
zakaźnymi,
procedur pobierania od chorego materiału do badań diagnostycznych, izolacji zakaźnie
chorego, powoływania personelu do pracy przy epidemii.
Dyrekcja szpitala zakaźnego zabezpieczy rezerwy leków pierwszej pomocy.
Diagnostyka.
W zależności od czynnika etiologicznego, diagnostyka materiału, pobranego od chorego,
będzie przeprowadzana w następujących laboratoriach:

szpitalnych

Państwowej Inspekcji Sanitarnej woj. łódzkiego

instytutów naukowo - badawczych, np.: Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego –
Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie; Wojskowego Instytutu Higieny
i Epidemiologii w Puławach; Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni

innych, w tym zagranicznych.
W przypadku badań wykonywanych w innych laboratoriach niż laboratoria szpitalne, lekarz
zlecający badania jest zobowiązany uzgodnić ten fakt z laboratorium przeprowadzajacym
badanie, a w przypadku konieczności wykonania badań za granicą, z Głównym Inspektorem
Sanitarnym.
7
3. Postępowanie z materiałem zakaźnym.
Transport materiału zakaźnego.
Transport materiału zakaźnego do wytypowanego laboratorium zabezpiecza Powiatowe
Centrum Zarządzania Kryzysowego Powiatu Pabianickiego..
Materiał zakaźny, pobrany od chorego, do transportu powinien być zabezpieczony zgodnie
z załączoną instrukcją – załącznik nr 9.
Przeprowadzanie zabiegów dezynfekcyjnych.
Rodzaje preparatów do przeprowadzenia zabiegów dezynfekcyjnych typuje Państwowa
Inspekcja Sanitarna (PSSE lub WSSE), w zależności od stwierdzonego drobnoustroju.
Państwowa Inspekcja Sanitarna nie przeprowadza dezynfekcji. Dezynfekcję przeprowadzają
wyspecjalizowane firmy. Za poprawne przeprowadzenie dezynfekcji odpowiada właściciel
obiektu.
Do czasu ustalenia rodzaju drobnoustroju, należy stosować preparaty o szerokim spektrum
działania, niszczące bakterie, w tym prątki gruźlicy, wirusy, grzyby oraz spory.
Wykaz środków dezynfekcyjnych z uwzględnieniem stężenia ich roztworów przedstawia
załącznik nr 10.
Stsosowane mogą być preparaty dezynfekcyjne zarejestrowane na terenie kraju.
Sposób przeprowadzania dezynfekcji
Dezynfekcja powierzchni.
Dezynfekowaną powierzchnię należy pokryć środkiem dezynfekcyjnym poprzez przetarcie,
spryskanie lub polanie.
Środek dezynfekcyjny należy pozostawić na dezynfekowanej powierzchni, do czasu
wyschnięcia, w czasie wskazanym w jego ulotce. Następnie powierzchnię dezynfekowaną
należy przemyć czystą wodą.
W przypadku, gdy powierzchnia przeznaczona do dezynfekcji jest zabrudzona materiałem
biologicznym, dezynfekcję należy wykonać dwukrotnie, dezynfekując powierzchnię przed
usunięciem zabrudzenia biologicznego i po jego usunięciu. Po dezynfekcji powierzchnię
należy przemyć czystą wodą.
UWAGA – w przypadku obecności na powierzchni proszku należy zachować ostrożność
i dezynfekować poprzez polanie powierzchni środkiem dezynfekcyjnym, a w przypadku
stosowania środków dezynfekcyjnych pod ciśnieniem, należy przed dezynfekcją przykryć
dezynfekowaną powierzchnię np. ligniną, a następnie zastosować środek dezynfekcyjny.
8
Dezynfekcja narzędzi i drobnych przedmiotów
W celu przeprowadzenia dezynfekcji narzędzi i drobnych przedmiotów należy zanurzyć
je w środku dezynfekcyjnym na okres konieczny do zadziałania środka dezynfekcyjnego,
a następnie umyć w czystej wodzie i osuszyć.
Dezynfekcja sprzętu i ubrań
Dezynfekcję można przeprowadzić w komorach dezynfekcyjnych.
Wykaz szpitali na terenie województwa łódzkiego, wyposażonych w komory dezynfekcyjne załącznik nr 11.
Utylizacja materiału zakaźnego
Postępowanie z odpadami niebezpiecznymi i ich unieszkodliwianie regulują:

Ustawa z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach (tj. Dz. U. z 2013 roku, poz. 21
ze zmianami)

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska (tj. Dz. U. z 2013 roku,
poz. 1232 ze zmianami)
W świetle powyższych aktów prawnych materiał zakaźny powinien być poddany procesom,
które skutecznie zabijają znajdujące się w nim drobnoustroje np. spalaniu lub sterylizacji.
Wykaz firm prowadzących utylizację odpadów medycznych przedstawia - załącznik nr 12.
5. Zadania służby sanitarnej.
Monitorowanie sytuacji epidemiologicznej:

śledzenie sytuacji epidemiologicznej w województwie łódzkim;

przyjmowanie zgłoszeń o zachorowaniach na choroby zakaźne;

dokonywanie analiz sytuacji epidemiologicznej;

powiadamianie
Powiatowego
Centrum
Zarządzania
Kryzysowego
Starostwa
Pabianickiego o wystąpieniu masowych zachorowań oraz zachorowań na niebezpieczne
choroby zakaźne.
Przeprowadzanie dochodzenia epidemiologicznego.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Łodzi, po uzyskaniu informacji o masowych
zachorowaniach na choroby zakaźne oraz zachorowaniu lub podejrzeniu
na niebezpieczną
chorobę
zakaźną,
powołuje
Zespół
pracowników,
zachorowania
kierowanych
przez kierownika Sekcji Epidemiologii PSSE w Pabianicach. Zespół przeprowadza
9
dochodzenie epidemiologiczne, mające na celu ustalenie źródła zakażenia oraz dróg
szerzenia się zakażenia.
O wynikach dochodzenia epidemiologicznego Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w
Pabianicach powiadamia Starostę Pabianickiego poprzez Powiatowe Centrum Zarządzania
Kryzysowego Starostwa Powiatowego w Pabianicach.
Podejmowanie działań zapobiegawczych.
Na podstawie dochodzenia epidemiologicznego oraz danych z monitoringu sytuacji
epidemiologicznej na terenie województwa łódzkiego, Zespół dokonuje oceny sytuacji
epidemiologicznej i podejmuje działania zapobiegawcze, skierowane w zależności od
drobnoustroju na źródło zakażenia, drogi szerzenia lub wrażliwą populację.
W celu wprowadzenia postępowania p/epidemiologicznego Państwowa Inspekcja Sanitarna:

wydaje decyzje administracyjne (PSSE, )

wnioskuje do Starosty o uruchomienie, w miarę potrzeb, innych służb, straży
oraz inspekcji

przedstawia projekty rozporządzenia Staroście i wnioskuje o ich wydanie

wnioskuje do Starosty o wprowadzenie na terenie powiatu pabianickiego lub jego
części stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Pabianicach dla celów postępowania
przeciwepidemicznego:

utrzymuje rezerwę środków ochrony indywidualnej i środków dezynfekcyjnych
dla potrzeb PSSE w Pabianicach - załącznik nr 13

wnioskuje do Starosty o wyznaczenie punktów szczepień

wnioskuje do Starosty o wyznaczenie dodatkowych obiektów szpitalnych, które pełnić
będą rolę szpitali zakaźnych w przypadku masowych zachorowań

wnioskuje do Starosty o wyznaczenie obiektów, przeznaczonych na kwarantannę osób
z kontaktu z chorymi

określa środek i sposób przeprowadzania dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji
10
6. Stosowanie środków ochrony osobistej.
Zgodnie z Kodeksem Pracy pracodawca ma obowiązek wyposażyć pracownika w środki
ochrony indywidualnej, w celu zabezpieczenia go przed zakażeniem.
Środki ochrony indywidualnej posiadane przez PSSE w Pabianicach stanowią załącznik nr
13.
7. Powoływanie personelu do pracy przy epidemii.
Na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń
i chorób zakaźnych u ludzi (tj. Dz. U. z 2013 roku, poz. 947 ze zmianami) stan zagrożenia
epidemicznego lub stan epidemii na obszarze powiatu lub jego części ogłasza
i odwołuje Starosta Pabianicki w drodze rozporządzenia, na wniosek Państwowego
Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Pabianicach.
Zgodnie z art. 47.1 pracownicy podmiotów leczniczych, osoby wykonujące zawody
medyczne oraz osoby, z którymi podpisano umowy na wykonywanie świadczeń
zdrowotnych, mogą być skierowani do pracy przy zwalczaniu epidemii. Do pracy przy
zwalczaniu epidemii mogą być skierowane także inne osoby, jeżeli ich skierowanie jest
uzasadnione aktualnymi potrzebami podmiotów, kierujących zwalczaniem epidemii.
Zgodnie z Art. 47.2 skierowanie do pracy przy zwalczaniu epidemii następuje w drodze
decyzji.
Zgodnie z Art. 47.3 skierowaniu do pracy, niosącej ryzyko zakażenia przy zwalczaniu
epidemii, nie podlegają:
 osoby, które nie ukończyły 18 lat, bądź skończyły 60 lat.
 kobiety w ciąży lub osoby wychowujące dzieci w wieku do 18 lat, w tym osoby
samotnie wychowujące dzieci do lat 18.
 osoby, u których orzeczono częściową lub całkowitą niezdolność do pracy.
 inwalidzi oraz osoby z orzeczonymi chorobami przewlekłymi
 osoby, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981r. o wynagrodzeniu osób
zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101
ze zmianami) oraz posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej.
Decyzję o skierowaniu do pracy przy zwalczaniu epidemii na terenie powiatu, w którym
osoba skierowana posiada miejsce pobytu lub jest zatrudniona, wydaje właściwy Starosta, a
w razie skierowania do pracy na obszarze innego województwa, minister właściwy do spraw
zdrowia.
11
.
8. Wykaz miejsc, które mogą zostać przeznaczone do leczenia, izolowania
i poddawania kwarantannie
8.1.
Podmioty lecznicze z oddziałem zakaźnym i/lub obserwacyjno - zakaźnym
(załącznik nr 8)
8.2. Obiekty użyteczności publicznej – pełniące rolę miejsc izolacji i kwarantanny
(wymienione w pkt. 3.2. „Wojewódzkiego Planu działania na wypadek wystąpienia
epidemii dla województwa łódzkiego“)
12
9. WYKAZ TELEFONÓW JEDNOSTEK WSPÓŁDZIAŁAJĄCYCH
Lp.
Stanowisko służbowe
Numer telefonu służbowego
fax 42/ 66 41 408
Wydział Bezpieczeństwa i Zarządzania
sekr. 42/ 66 41 409
1. Kryzysowego Łódzkiego Urzędu
42/ 66 41 410
Wojewódzkiego
e-mail: [email protected]
fax
42/ 66 41 443
Dyrektor Wydziału Bezpieczeństwa
2.
sekr. 42/ 66 41 417
i Zarządzania Kryzysowego ŁUW
e-mail: [email protected]
centr. 42/ 25 16 011
Dyrektor Wojewódzkiego
sekr. 42/ 25 16 050
3. Specjalistycznego Szpitala
fax
42/ 251 60 55
im. Wł. Biegańskiego w Łodzi
e-mail: [email protected]
tel.
42/ 63 15 100 do 102
Łódzki Komendant Wojewódzki
42/ 63 15 200
4.
Państwowej Straży Pożarnej w Łodzi
fax
42/ 63 15 108
e-mail: [email protected]
fax
42/ 66 51 780
Komendant Wojewódzki Policji
5.
sekr. 42/ 66 52 200
w Łodzi
e-mail: [email protected]
Urząd Marszałkowski w Łodzi
sekr. 42/ 29 19 870
Dyrektor Departamentu
6.
fax
42/ 29 19 871
Polityki Zdrowotnej
e-mail: [email protected]
Lekarz Województwa
tel.
42 66 42 003
Dyrektor Wydziału
7.
fax
42 66 42 051
Polityki Społecznej ŁUW
e-mail: ps@ lodz.uw.gov.pl
tel/fax: 42/ 61 61 482
Państwowy Inspektor Sanitarny MSW
42/ 71 13 570
8.
na obszarze województwa łódzkiego
kom.: 48/ 601 861 740
e-mail: [email protected]
centr. 42/ 25 16 265 fax: 42/ 25 16 180
Konsultant Wojewódzki
9.
pok. ordynatora 42/ 25 16 098
ds. Chorób Zakaźnych
e-mail: [email protected]
Konsultant Wojewódzki
tel.
42/ 25 39 992
10.
ds. Epidemiologii
e-mail: [email protected]
sekr. 42/ 63 61 565
Dyrektor Wojewódzkiej Stacji
centr. 42/ 63 63 700
11.
Ratownictwa Medycznego
fax:
42/ 63 61 419
e-mail: [email protected]
tel.
42/ 664 14 45
Lekarz Koordynator Ratownictwa
fax:
42/ 664 14 49
12.
Medycznego dla woj. łódzkiego
42/ 664 14 50
e-mail: [email protected]
13
10. SPIS ZAŁĄCZNIKÓW
Tytuł
Nr
Strona
Wykaz numerów telefonów Państwowego Wojewódzkiego Inspektora
1. Sanitarnego w Łodzi i Państwowych Powiatowych Inspektorów
Sanitarnych woj. łódzkiego
15-16
Wykaz numerów telefonów osób funkcyjnych wykonujących zadania w
dziedzinie bezpieczeństwa i porządku na terenie powiatu pabianickiego
17-19
1A
2. Definicje szczególnie niebezpiecznych chorób zakaźnych
20-29
3.
Wykaz zakażeń i chorób zakaźnych – załącznik do ustawy z dnia 5 grudnia
2008r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi
30-33
4.
W yt y c z n e d o t yc z ą c e
wirusem Ebola
34-41
zasad
ochrony
przed
zakażeniem
Wytyczne dotyczące zasad ochrony przed wirusami grypy ptaków oraz
wirusem A(H1N1)pmd09 personelu medycznego, obsługi karetek i innych
5. osób w placówkach służby zdrowia narażonych na bezpośredni kontakt
z chorym lub podejrzanym o zakażenie wirusami grypy ptaków oraz
wirusem A(H1N1)pmd09
42-44
Wykaz jednostek chorobowych, zespołów objawów oraz zdarzeń, których
wystąpienie powoduje uruchomienie systemu wczesnego powiadamiania,
6.
mogących być oznakami niebezpiecznej choroby zakaźnej lub ataku
bioterrorystycznego
45-46
7.
Schemat powiadamiania i współpracy w przypadku
niebezpieczną chorobą zakaźną oraz bioterroryzmem
zagrożenia
8.
Wykaz podmiotów leczniczych z oddziałami zakaźnymi i/lub oddziałami
obserwacyjno-zakaźnymi na terenie województwa łódzkiego
48
9.
Pakowanie, oznakowywanie oraz dokumentacja wymagana przy transporcie
materiału zakaźnego oraz próbek do celów diagnostycznych
49-51
10. Wykaz środków dezynfekcyjnych
47
52
11.
Wykaz szpitali na terenie województwa łódzkiego wyposażonych
w komory dezynfekcyjne
53
12.
Wykaz firm utylizujących odpady medyczne na terenie województwa
łódzkiego
54
13. Zasady postępowania z przesyłką niewiadomego pochodzenia.
14.
Wojewódzkie Centra Zarządzania Kryzysowego województw graniczących
z województwem łódzkim.
55-58
59
14
Załącznik Nr 1
WYKAZ
NUMERÓW TELEFONÓW PAŃSTWOWEGO WOJEWÓDZKIEGO INSPEKTORA SANITARNEGO W ŁODZI
I PAŃSTWOWYCH POWIATOWYCH INSPEKTORÓW SANITARNYCH WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
Nr
WSSE, PSSE,
GSSE
Adres
Nr
kier.
Telefon
Fax
e-mail
1
2
3
4
5
6
7
WSSE
Łódź
90-046 Łódź
ul. Wodna 40
42
25 36 219
[email protected]
PSSE
Bełchatów
97-400 Bełchatów
ul. Okrzei 49
44
0506
PSSE
Brzeziny
PSSE
Kutno
PSSE
Łask
PSSE
Łęczyca
PSSE
Łowicz
95-060 Brzeziny
ul. Reformacka 3
99-300 Kutno
ul. Kościuszki 14
98-100 Łask
ul. Warszawska 38
99-100 Łęczyca
ul. Mickiewicza 18
99-400 Łowicz
ul. Podrzeczna 24
0507
PSSE
Łódź
93-189 Łódź
ul. Przybyszewskiego 10
PSSE
Opoczno
PSSE
Pabianice
PSSE
Pajęczno
26-300 Opoczno
Pl. Kościuszki 9
95-200 Pabianice
ul. Kilińskiego 10/12
98-330 Pajęczno
ul. Żeromskiego 5
05
0501
0502
0503
0504
0505
0508
0509
0510
cen. 25 36 200
sek. 25 36 210
cen. 73 31 355/57
dyr. 73 31 358
wew. 121; sek.. 122
sek. 87 43 330
cen. 87 43 160
cen. 35 57 100
dyr. 35 57 102
dyr. 67 52 315
cen. 67 52 294
sek. 72 12 188
dyr. 72 18 809
cen. 83 76 494
sek. 83 75 971
73 31 358
[email protected]
87 43 330
[email protected]
35 57 101
[email protected]
67 52 294
[email protected]
72 18 809
[email protected]
83 03 261
[email protected]
sek. 25 39 902
cen. 25 39 900
25 39 901
[email protected]
44
sek. 75 52 329
75 52 329
[email protected]
42
sek. 21 52 776
21 52 776
[email protected]
34
sek. 31 11 031
dyr. 31 13 495
31 11 031
[email protected]
46
24
43
24
46
42
PWIS/PPIS/Z-cy
Tel. kom.
8
PWIS w Łodzi
Urszula Sztuka-Polińska
603 885 600
Z-ca PWIS w Łodzi
Grzegorz Grande
601 260 170
Elżbieta
Świerczyńska-Musiał
501 534 597
Elżbieta Szklarek
693 333 744
Celina Marciszewska
601 214 439
Marek Graczyk
695 992 838
Wojciech Frankowski
693 457 798
Sławomir Mucha
605 695 928
PPIS w Łodzi
Urszula Jędrzejczyk
602 537 770
Telefon alarmowy
(w systemie 24-godzinnym)
9
697-992-297
601-814-954 (RASFF)
509-748-182
603-954-077
605-078-225
605-088-523
663-735-628
604-691-091
600-241-646
Z-ca PPIS w Łodzi
Leszek Ośródka
608 539 658
Marianna Rożej
609 616 897
Małgorzata Sumińska
693 392 524
Anna Musialska
508 300 983
609-318-812
605-880-220
607-100-443
15
Nr
WSSE, PSSE,
GSSE
PSSE
0511 Piotrków Tryb.
PSSE
0512 Poddębice
PSSE
0513 Radomsko
Adres
97-300 Piotrków Tryb.
Al. 3-go Maja 8
99-200 Poddębice
ul. Mickiewicza 16
97-500 Radomsko
Al. Jana Pawła II nr 9
PSSE
96-200 Rawa Maz.
ul. Łowicka 15
PSSE
98-200 Sieradz
Sieradz
ul. POW 52
PSSE
96-100 Skierniewice
Skierniewice
ul. Piłsudskiego 33
97-200 Tomaszów
PSSE
Mazowiecki
Tomaszów Maz.
ul. Św. Antoniego 24
Nr
kier.
44
43
44
0514 Rawa Maz.
46
0515
43
0516
0517
46
44
PSSE
98-300 Wieluń
ul. POW 14
43
PSSE
98-400 Wieruszów
ul. Warszawska 75
62
PSSE
98-220 Zduńska Wola
ul. Łaska 13
43
PSSE
95-100 Zgierz
ul. A. Struga 23
42
0518 Wieluń
0519 Wieruszów
0520 Zduńska Wola
0521 Zgierz
Telefon
sek. 64 77 626
cen. 64 95 063
dyr. 67 88 600
sek. 678-86-01
cen. 68 52 350
68 52 351
dyr 68 35 436
cen. 81 44 862
sek. 81 43 495
cen. 82 24 123
sek. 82 23 685
sek. 83 33 021
cen. 83 34 600
cen. 724-45-84/85
sek. 72 45 117
dyr. 72 44 935
dyr. 84 34 070
cen. 84 33 921
sek. 84 34 035
sek. 78 31 990
sek. 82 32 199
cen. 82 34 140/48/49
82 32 697
sek. 71 40 330
dyr. 71 40 332
PWIS/PPIS/Z-cy
Tel. kom.
Fax
e-mail
64 77 626
[email protected]
67 88 601
[email protected]
Łucja Wnuk
603-611-141
Marek Życiński
692-452-683
68 35 436
[email protected]
Małgorzata Widawska
604-904-200
81 43 495
[email protected]
82 23 685
[email protected]
83 33 021
[email protected]
72 45 117
[email protected]
84 34 035
[email protected]
78 31 990
Krzysztof Jasiński
601-373-500
Wiktor Kowalski
601-799-470
Barbara Wieteska
501-227-714
Telefon alarmowy
(w systemie 24-godzinnym)
661-616-805
607-880-455
666-046-587
501-689-705
602-689-450
609-733-252
601-823-685
509-425-343
Anna Ulrych
502-237-659
502-237-659
Barbara Sułkowska
509-876-856
509-876-857
[email protected]
Ewa Żóraw
695-587-678
661-239-699
82 34 196
82 39 937
[email protected]
Ewa Hetlof
507-100-577
512-185-986
71 62 322
[email protected]
Andrzej Jeziorski
605 069 075
601-260-229
16
Załącznik 1a
Funkcja
Starosta pabianicki
Pabianice, ul.
Piłsudskiego 2
Prezydent Miasta
Pabianic
Pabianice, ul.
Zamkowa 16
Komendant Powiatowy
PSP
Pabianice, ul.
Kilińskiego 4
Komendant Powiatowy
Policji w Pabianicach
Pabianice, ul.
Żeromskiego 18
Burmistrz
Konstantynowa
Łódzkiego
95-050 Konstantynów
Łódzki, ul. Zgierska 2
Wójt Gminy Dłutów
95-081 Dłutów, ul.
Pabianicka 25
Wójt Gminy Dobroń
95-082 Dobroń, ul.
11-listopada 9
Wójt Gminy Pabianice
95-200 Pabianice,
ul. Torowa 21
Wykaz numerów telefonów osób funkcyjnych
wykonujących zadania w dziedzinie bezpieczeństwa i porządku na terenie powiatu pabianickiego
Nazwisko i Imię
Telefon służbowy
Telefon komórkowy
Krzysztof Habura
(42)225-40-00 w. 101
(42) 215-17-46
[email protected]
w. 104
601-300-128
fax ( 42( 215-91-66
Zbigniew Dychto
(42)225-46-00 (centr)
[email protected]
(42)225-46-15 sekret
504-014-007
Fax42)225-46-69
Andrzej Bohdanowicz
[email protected]
(42)225-43-00
Fax; (42)225-43-23
608-587-998
Paweł Zarychta
(42)225-33-00
[email protected] (42)225-33-11
Fax: (42)225-33-64
693-997-257
Henryk Brzyszcz
[email protected]
(42) 211-19-03
(42) 211-12-12
Fax:(42) 211-11-68
603-392-114
(42) 211-28-17
Grażyna Maślanka-Olczyk
dłutó[email protected]
(44) 634-02-18
Fax (44) 634-05-21
606-774-933
Robert Jarzębak
[email protected]
(43) 677-26-83
(43) 677-21,30
Fax: (43) 677-26-79
(42) 213-96-60
Fax (42) 213-96-76
517-731-202
Henryk Gajda
[email protected]
696-022-844
(42) 213-30-50
17
Wójt Gminy
Ksawerów
95-054 Ksawerów
ul.Kościuszki 3H
Adam Topolski
[email protected]
(42) 213-80-50
fax: (42) 213-80-02
693-594-908
Wójt Gminy
Lutomiersk
95-083 Lutomiersk, ul.
Jana Pawła II 11
Tadeusz Borkowski
[email protected]
(43) 677-50-11
fax: (43) 677-50-94
604-497-772
(43) 677-52-11
Wykaz osób wchodzących w skład Powiatowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego
Starosta
Pabianicki
Komendant
Powiatowej
Państwowej
Straży Pożarnej
Powiatowy
Komendant
Policji
Kierownik
Powiatowego
Centrum
Zarządzania
Kryzysowego
Państwowy
Powiatowy
Inspektor
Sanitarny w
Pabianicach
Powiatowy
Lekarz
Weterynarii
Krzysztof Habura
Pabianice,
ul. Piłsudskiego 2
Pabianice,
ul. Kilińskiego 4
(42) 225-40-00
w. 101, 102, 104
(42) 225-43-00
fax: (42) 225-43-23
Paweł Zarychta
Pabianice, ul.
Żeromskiego 18
Paweł Glapa
Pabianice, ul.
Piłsudskiego 2
(42) 225-33-00
(42) 225-33-11
693-997-267
(42) 225-40-39 w. 139
722-304-404
605-099-687
Małgorzata Sumińska
Pabianice, ul.
Kilińskiego 10/12
(42) 215-27-76
605-880-220
693-392-524
Andrzej Śmiechowicz
Pabianice, ul.
Karniszewicka 37
(42) 212-19-13
fax: (42) 212-12-69
502-634-951
Andrzej Bohdanowicz
18
Powiatowy
Janusz Dąbek
Inspektor
Nadzoru
Budowlanego
Dyżurny Wojewódzkiego Centrum
Zarządzania Kryzysowego
Telefon alarmowy WCZK
Telefon dyżurny PCZK
Pogotowie Ratunkowe
Straż Pożarna
Policja
Pogotowie energetyczne
Straż Miejska
Pabianice
Konstantynów Łódzki
Pabianice, ul.
Traugutta 6a
(42) 215-47-77
(42) 664 14 10
fax: (42) 661 14 01
722-304-404
605-223-808
999
998
112
997
112
991
(42) 204-33-42
(42) 675 33 42
(42) 675 10 00
986
(42) 225-46-60
986
(42) 211-15-17
19
Załącznik Nr 2
DEFINICJE SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNYCH CHORÓB ZAKAŹNYCH
BOTULIZM
(Clostridium botulinum)
Kryteria kliniczne
Każda osoba, u której występuje co najmniej jedna z następujących postaci klinicznych:
• Botulizm pokarmowy/ przy ranny
Co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
- obustronne uszkodzenie nerwów czaszkowych (np. podwójne widzenie, zamazane widzenie,
dysfagia, porażenie opuszkowe),
- symetryczne porażenie obwodowe.
• Botulizm niemowlęcy
Każde niemowlę, które spełnia co najmniej jedno z następujących sześciu kryteriów:
- zaparcie,
- apatia,
- brak apetytu,
- opadanie powiek,
- dysfagia,
- ogólne zwiotczenie mięśni.
Typ botulizmu, który zazwyczaj występuje u niemowląt (w wieku poniżej 12 miesięcy), może wystąpić
również u dzieci w wieku powyżej 12 miesięcy i sporadycznie u dorosłych, u których występują
zmiany anatomiczne układu pokarmowego i flory bakteryjnej.
Kryteria laboratoryjne
Co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
- izolacja Clostridium botulinum w przypadku botulizmu niemowlęcego (z kału) lub przyrannego
(z rany) (izolacja Clostridium botulinum z kału osoby dorosłej nie stanowi podstawy do rozpoznania
botulizmu pokarmowego),
- wykrycie toksyny botulinowej w materiale klinicznym.
Kryteria epidemiologiczne
Co najmniej jedno z następujących dwóch powiązań epidemiologicznych:
narażenie przez to samo źródło (np. żywność, użycie tej samej igły lub innych przyrządów),
narażenie przez skażoną żywność/ wodę pitną.
Klasyfikacja przypadku
A. Przypadek możliwy
Każda osoba, które spełnia wszystkie trzy następujące kryteria:
- rozpoznanie przez lekarza botulizmu,
- spełnione kryteria kliniczne,
- informacja (w wywiadzie) o potencjalnym narażeniu.
B. Przypadek prawdopodobny
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i epidemiologiczne.
C. Przypadek potwierdzony
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i laboratoryjne.
20
CHOLERA
(Vibrio cholerae)
Kryteria kliniczne
Każda osoba, która spełnia co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
biegunka,
wymioty.
Kryteria laboratoryjne
- Izolacja Vibrio cholerae z materiału klinicznego.
ORAZ
- Wykazanie obecności antygenu 01 lub 0139 w izolacie.
ORAZ
- Wykazanie obecności enterotoksyny cholery lub genu enterotoksyny cholery w izolacie.
Kryteria epidemiologiczne
Co najmniej jedno z następujących czterech powiązań epidemiologicznych:
narażenie przez to samo źródło,
przeniesienie z człowieka na człowieka,
narażenie przez skażoną żywność/ wodę pitną,
narażenie środowiskowe.
Klasyfikacja przypadku
A. Przypadek możliwy
Nie dotyczy.
B. Przypadek prawdopodobny
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i epidemiologiczne.
C. Przypadek potwierdzony
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i laboratoryjne.
DŻUMA
(Yersinia pestis)
Kryteria kliniczne
Każda osoba, u której występuje co najmniej jedna z następujących postaci klinicznych:
• Dżuma dymienicza:
- gorączka,
ORAZ
- nagłe wystąpienie bolesnej limfadenopatii.
• Dżuma septyczna:
- gorączka.
• Dżuma płucna:
- gorączka,
ORAZ
co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
- kaszel,
21
-
ból klatki piersiowej,
krwioplucie.
Kryteria laboratoryjne
Co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
- izolacja Yersiniapestisz materiału klinicznego,
- wykrycie kwasu nukleinowego Yersinia pestis w materiale klinicznym (antygen F1),
- wykazanie obecności swoistych przeciwciał przeciw antygenowi F1 Yersinia pestis.
Kryteria epidemiologiczne
Co najmniej jedno z następujących czterech powiązań epidemiologicznych:
- przeniesienie z człowieka na człowieka,
- przeniesienie ze zwierzęcia na człowieka,
- narażenie w laboratorium (jeżeli narażenie na dżumę mogło mieć miejsce),
- narażenie przez to samo źródło.
Klasyfikacja przypadku
A. Przypadek możliwy
Nie dotyczy.
B. Przypadek prawdopodobny
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i epidemiologiczne.
C. Przypadek potwierdzony
Każda osoba spełniająca kryteria laboratoryjne.
GORĄCZKA Q
(Coxiella burnetii)
Kryteria kliniczne
Każda osoba, która spełnia co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
gorączka,
zapalenie płuc,
zapalenie wątroby.
Kryteria laboratoryjne
Co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
izolacja Coxiella burnetiiz materiału klinicznego,
wykrycie kwasu nukleinowego Coxiella burnetiir'w materiale klinicznym,
wykazanie obecności swoistych przeciwciał przeciw Coxiella burnetii(IgG lub IgM faza II)
Kryteria epidemiologiczne
Co najmniej jedno z następujących dwóch powiązań epidemiologicznych:
narażenie przez to samo źródło,
przeniesienie ze zwierzęcia na człowieka.
Klasyfikacja przypadku
A. Przypadek możliwy
Nie dotyczy.
B. Przypadek prawdopodobny
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i epidemiologiczne.
C. Przypadek potwierdzony
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i laboratoryjne.
22
GRYPA
(Wirus grypy)
Kryteria kliniczne
Każda osoba, u której występuje co najmniej jedna z następujących postaci klinicznych:
• Zachorowanie grypopodobne
Nagłe wystąpienie objawów
ORAZ
co najmniej jeden z następujących czterech objawów ogólnych:
gorączka lub stan podgorączkowy,
złe samopoczucie,
bóle głowy,
bóle mięśniowe,
ORAZ
co najmniej jeden z następujących trzech objawów oddechowych:
kaszel,
ból gardła,
duszność.
• Ostre zakażenie dróg oddechowych
Nagłe wystąpienie objawów
ORAZ
co najmniej jeden z następujących czterech objawów oddechowych:
kaszel,
ból gardła,
duszność,
nieżyt śluzowy nosa,
ORAZ
w opinii klinicysty, choroba ma charakter infekcyjny.
Kryteria laboratoryjne
Co najmniej jedno z następujących czterech kryteriów:
- izolacja wirusa grypy z materiału klinicznego,
- wykrycie kwasu nukleinowego wirusa grypy w materiale klinicznym,
- wykrycie antygenu wirusa grypy w materiale klinicznym metodą immunofluorescencji bezpośredniej
(DFA),
- znamienny wzrost swoistych przeciwciał przeciw wirusowi grypy.
Jeżeli to możliwe, należy określić podtyp izolatu wirusa grypy.
Kryteria epidemiologiczne
Powiązanie epidemiologiczne polegające na przeniesieniu z człowieka na człowieka.
Klasyfikacja przypadku
A. Przypadek możliwy
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne (zachorowanie grypopodobne lub ostre zakażenie dróg
oddechowych).
B. Przypadek prawdopodobny
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne (zachorowanie grypopodobne lub ostre
zakażenie dróg oddechowych) i epidemiologiczne.
C. Przypadek potwierdzony
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne (zachorowanie grypopodobne lub ostre zakażenie dróg
oddechowych) i laboratoryjne.
23
GRYPA PTAKÓW TYPU A/H5 LUB A/H5N1 U LUDZI
Kryteria kliniczne
Każda osoba, która spełnia jedno z następujących dwóch kryteriów:
gorączka ORAZ oznaki i objawy ostrej niewydolności oddechowej,
zgon z powodu ostrych zaburzeń oddychania bez wyjaśnionej przyczyny.
Kryteria laboratoryjne
Co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
izolacja wirusa grypy A/H5N1 z materiału klinicznego,
wykrycie kwasu nukleinowego wirusa grypy A/H5 w materiale klinicznym,
wykrycie znamiennego wzrostu miana swoistych przeciwciał przeciw wirusowi grypy A/H5
(co najmniej czterokrotny wzrost poziomu swoistych przeciwciał lub wysokie miano
przeciwciał
w pojedynczym oznaczeniu).
Kryteria epidemiologiczne
Co najmniej jedno z następujących czterech kryteriów:
przeniesienie z człowieka na człowieka przez bliski kontakt (do 1 m) z osobą, którą uznano za
przypadek prawdopodobny lub potwierdzony,
narażenie w laboratorium: gdzie możliwe jest narażenie na wirus grypy A/H5N1,
bliski kontakt (poniżej 1 m) ze zwierzęciem innym niż drób lub ptactwo dzikie
(np. kot lub świnia), u którego potwierdzono zakażenie wirusem A/H5N1,
- zamieszkiwanie lub pobyt na obszarze, na którym podejrzewa się lub potwierdzono
występowanie wirusa A/H5N,
ORAZ co najmniej jedno z następujących kryteriów:
-
bliski kontakt (do 1 m) z chorymi lub padłymi ptakami (drób hodowlany lub ptactwo dzikie)
na obszarze występowania wirusa,
przebywanie w domu lub gospodarstwie rolnym, w których w ciągu poprzedniego miesiąca
stwierdzono obecność chorych lub padłych sztuk drobiu hodowlanego i które znajdują się na
obszarze występowania wirusa.
Klasyfikacja przypadku
A. Przypadek możliwy
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i epidemiologiczne.
B. Przypadek prawdopodobny
- Każda osoba, u której wynik testu w kierunku wirusa grypy A/H5 lub A/H5N1, przeprowadzonego
przez laboratorium nie będące
krajowym laboratorium referencyjnym uczestniczącym w sieci UE wspólnotowych laboratoriów
referencyjnych grypy u ludzi, był dodatni.
C. Przypadek potwierdzony na poziomie krajowym
Każda osoba, u której wynik testu w kierunku wirusa grypy A/H5 lub A/H5N1, przeprowadzonego
przez krajowe laboratorium referencyjne uczestniczące w sieci UE wspólnotowych laboratoriów
referencyjnych grypy u ludzi, był dodatni.
D. Przypadek potwierdzony przez WHO
Każda osoba, u której zakażenie wirusem potwierdzono laboratoryjnie w ośrodku współpracującym
z WHO w zakresie wirusa H5.
24
OSPA PRAWDZIWA
(Wirus ospy prawdziwej)
Kryteria kliniczne
Każda osoba, która spełnia co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
- gorączka
ORAZ
wysypka w postaci pęcherzy lub twardych krost w tym samym stadium ewolucji, nasilona na dystalnych
częściach ciała.
- postać nietypowa, spełniająca co najmniej jedno z następujących czterech kryteriów:
- zmiany krwotoczne,
- płaskie zmiany o „zmeszonej" powierzchni, nie przekształcające się w pęcherze,
- postać bez zmian skórnych,
- postać łagodna.
Kryteria laboratoryjne
Kryteria laboratoryjne przypadku potwierdzonego
Co najmniej jeden z następujących dwóch testów laboratoryjnych:
- izolacja wirusa ospy prawdziwej z materiału klinicznego, a następnie jego zsekwencjonowanie
(wyłącznie w wyznaczonych laboratoriach P4),
- wykrycie kwasu nukleinowego wirusa ospy prawdziwej w materiale klinicznym, a następnie jego
zsekwencjonowanie.
W interpretacji wyników testów laboratoryjnych należy wziąć pod uwagę przebyte szczepienie przeciw
ospie prawdziwej.
Kryteria laboratoryjne przypadku prawdopodobnego
Wykrycie cząsteczek wirusa z rodzaju Orthopoxmetodą mikroskopii elektronowej.
Kryteria epidemiologiczne
Co najmniej jedno z następujących dwóch powiązań epidemiologicznych:
- przeniesienie z człowieka na człowieka,
- narażenie w laboratorium Qeżeli narażenie na wirus ospy prawdziwej mogło mieć miejsce).
Klasyfikacja przypadku
A. Przypadek możliwy
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne.
B. Przypadek prawdopodobny
Każda osoba, która spełnia kryteria kliniczne i co najmniej jedno z dwóch następujących kryteriów:
- powiązanie epidemiologiczne z przypadkiem potwierdzonym u ludzi, polegające na przeniesieniu z człowieka
na człowieka,
- spełnione kryteria laboratoryjne przypadku prawdopodobnego.
C. Przypadek potwierdzony
Każda osoba spełniająca kryteria laboratoryjne przypadku potwierdzonego.
W razie wystąpienia ogniska: każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i epidemiologiczne.
25
TULAREMIA
(Francisella tularensis)
Kryteria kliniczne
Każda osoba, u której występuje co najmniej jedna z następujących postaci klinicznych:
• Postać wrzodziejąco-węzłowa tu la re mi i
- owrzodzenie skóry ORAZ
- okoliczna limfadenopatia.
• Postać węzłowa fularem i i
- powiększone i bolesne węzły chłonne, brak zmian skórnych.
• Postać oczno-węzłowa fularem i i
- zapalenie spojówek
ORAZ
- okoliczna limfadenopatia.
• Postać ustno-gardłowa tularemii
- limfadenopatia szyjna
ORAZ
co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
zapalenie jamy ustnej,
zapalenie gardła,
zapalenie migdałków.
• Postać trzewna tularemii
Co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
- ból brzucha,
- wymioty,
- biegunka.
• Postać płucna tularemii
- zapalenie płuc.
• Postać duropodobna tularemii
Co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
- gorączka, początkowo bez wyraźnej lokalizacji objawów,
- posocznica.
Kryteria laboratoryjne
Co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
- izolacja Francisella tularensisz materiału klinicznego,
- wykrycie kwasu nukleinowego Francisella tularensisz materiale klinicznym,
- wykazanie obecności swoistych przeciwciał przeciw Francisella tularensis.
Kryteria epidemiologiczne
Co najmniej jedno z następujących trzech powiązań epidemiologicznych:
- narażenie przez to samo źródło,
- przeniesienie ze zwierzęcia na człowieka,
- narażenie przez skażoną żywność/ wodę pitną.
Klasyfikacja przypadku
A. Przypadek możliwy
Nie dotyczy.
B. Przypadek prawdopodobny
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i z powiązaniem epidemiologicznym.
C. Przypadek potwierdzony
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i laboratoryjne.
26
WĄGLIK
(Bacillus anthracis)
Kryteria kliniczne
Każda osoba, u której występuje co najmniej jedna z następujących postaci klinicznych:
• Wąglik skórny
Co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
zmiana skórna w postaci krosty lub pęcherzyka,
czarny wgłębiony strup z otaczającym obrzękiem.
• Wąglik żołądkowo-jelitowy
Gorączka lub stan podgorączkowy
ORAZ
co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
nasilony ból brzucha,
biegunka.
• Postać wziewna wąglika
Gorączka lub stan podgorączkowy
ORAZ
co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
ostra niewydolność oddechowa,
objawy poszerzenia śródpiersia w badaniu radiologicznym.
• Postać oponowa /zapalenie mózgu i opon w przebiegu wąglika
Gorączka
ORAZ
co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
drgawki,
utrata przytomności,
objawy oponowe.
• Postać posocznicowa
wąglika
Kryteria laboratoryjne
Co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
izolacja pałeczek Bacillus anthracis materiału klinicznego,
wykrycie kwasu nukleinowego Bacillus anthracis materiale klinicznym.
Dodatni wynik badania wymazu z nosa bez objawów klinicznych nie stanowi podstawy do potwierdzenia
rozpoznania przypadku. Kryteria epidemiologiczne
Co najmniej jedno z następujących trzech powiązań epidemiologicznych:
przeniesienie ze zwierzęcia na człowieka,
narażenie przez to samo źródło,
narażenie przez skażoną żywność/wodę pitną.
Klasyfikacja przypadku
A. Przypadek
możliwy
Nie dotyczy.
B. Przypadek prawdopodobny
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i z powiązaniem epidemiologicznym.
C. Przypadek potwierdzony
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i laboratoryjne.
27
WIRUSOWE GORĄCZKI KRWOTOCZNE (VHF)
Kryteria kliniczne
Każda osoba, która spełnia co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
gorączka,
różne postaci objawów krwotocznych, które mogą prowadzić do niewydolności wielonarządowej.
Kryteria laboratoryjne
Co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
izolacja określonego wirusa z materiału klinicznego,
wykrycie kwasu nukleinowego określonego wirusa w materiale klinicznym i określenie jego genotypu.
Kryteria epidemiologiczne
Co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
- pobyt w okresie 21 dni poprzedzających zachorowanie w regionie w którym podejrzewa się lub
stwierdzono występowanie przypadków VHF,
- kontakt, w okresie 21 dni poprzedzających zachorowanie, z prawdopodobnym lub potwierdzonym
przypadkiem VHF, w którym choroba rozpoczęła się w ciągu 6 miesięcy poprzedzających kontakt.
Klasyfikacja przypadku
A. Przypadek możliwy
Nie dotyczy.
B. Przypadek prawdopodobny
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i epidemiologiczne.
C. Przypadek potwierdzony
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i laboratoryjne.
ZESPÓŁ OSTREJ NIEWYDOLNOŚCI ODDECHOWEJ - SARS
(Koronawirus SARS, SARS-CoV)
Kryteria kliniczne
Każda osoba, u której występuje lub występowała gorączka,
ORAZ
co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
kaszel,
trudności w oddychaniu,
duszność,
ORAZ
co najmniej jedno z następujących czterech kryteriów:
zmiany radiologiczne wskazujące na zapalenie płuc,
zmiany radiologiczne wskazujące na zespół ostrej niewydolności oddechowej,
stwierdzenie zapalenia płuc w wyniku sekcji zwłok,
stwierdzenie zespołu ostrej niewydolności oddechowej w wyniku sekcji zwłok,
ORAZ
brak innej diagnozy, która w pełni wyjaśniłaby chorobę.
Kryteria laboratoryjne
Kryteria laboratoryjne przypadku potwierdzonego
Co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
- izolacja wirusa w hodowli komórkowej z dowolnego materiału klinicznego i oznaczenie SARS-CoV np. metodą
RT-PCR,
28
-
wykrycie kwasu nukleinowego SARS-CoV w co najmniej jednym z następujących trzech przypadków:
co najmniej dwa rodzaje materiału klinicznego (np, wymaz z nosogardła i kał),
- ten sam materiał kliniczny pobrany dwa lub więcej razy w czasie trwania choroby (np. kolejne aspiraty
z nosogardła),
- dwa różne testy lub powtórny test RT-PCR do którego wykorzystuje się RNA uzyskane z kolejnej ekstrakcji
z wyjściowego materiału klinicznego.
- znamienny wzrost miana swoistych przeciwciał przeciw SARS-CoV stwierdzony jedną z następujących dwóch
metod:
- stwierdzenie serokonwersji testem ELISA lub IFA w dwukrotnym badaniu surowicy krwi pobranej
w fazie ostrej i w fazie rekonwalescencji,
- co najmniej czterokrotny wzrost miana przeciwciał w wyniku porównania w dwukrotnym badaniu
surowicy krwi pobranej w fazie ostrej z surowicą krwi pobraną w fazie rekonwalescencji.
Kryteria laboratoryjne przypadku prawdopodobnego
Co najmniej jedno z następujących dwóch kryteriów:
pojedynczy dodatni wynik testu w kierunku przeciwciał przeciw SARS-CoV,
dodatni wynik PCR w kierunku SARS-CoV jednej próbki materiału klinicznego w pojedynczym badaniu.
-
Kryteria epidemiologiczne
Co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
- każda osoba, która spełnia co najmniej jedno z następujących trzech kryteriów:
- pracuje w zawodzie o podwyższonym ryzyku narażenia na SARS-CoV (np. pracownicy laboratoriów,
w których bada się żywe wirusy SARS-CoV lub wirusy do nich zbliżone lub przechowuje materiał kliniczny
zakażony SARS-CoV; jest narażona na kontakt ze dzikimi zwierzętami lub innymi zwierzętami, które są
uważane za rezerwuar SARS-CoV, z ich odchodami lub wydzielinami itd.),
- miała bliski kontakt z osobą, u której potwierdzono SARS lub z kilkoma takimi osobami lub z osobą, któ ra
jest w trakcie badań w kierunku SARS,
wcześniejszy pobyt lub zamieszkiwanie na obszarze wystąpienia ogniska SARS.
dwóch lub więcej pracowników służby zdrowia pracujących w tej samej jednostce służby zdrowia, u których
występują kliniczne objawy SARS, a choroba rozpoczęła się w tym samym dziesięciodniowym okresie,
- trzy lub więcej osób (pracownicy służby zdrowia i/lub pacjenci i/lub odwiedzający), u których występują
kliniczne objawy SARS, choroba rozpoczęła się w tym samym dziesięciodniowym okresie i jest
epidemiologicznie powiązana z zakładem opieki zdrowotnej.
Klasyfikacja przypadków w okresie między epidemiami
Ma zastosowanie w kraju lub na obszarze, gdzie wirus nie występuje, również podczas trwania ognisk na innych
obszarach.
-
29
Załącznik Nr 3
WYKAZ
ZAKAŻEŃ I CHORÓB ZAKAŹNYCH
stanowiący załącznik do ustawy z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu
zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (tj. Dz. U. z 2013 roku, poz. 947 ze zmianami),
podlegających zgłaszaniu, zgodnie z ustawą:
1) bąblowica i wągrzyca;
2) biegunki o etiologii infekcyjnej lub nieustalonej u dzieci do lat 2;
3) błonica;
4) borelioza z Lyme;
5) bruceloza;
6) chlamydiozy i inne zakażenia nierzeżączkowe układu moczopłciowego;
7) cholera;
8) choroba Creutzfeldta-Jakoba i inne encefalopatie gąbczaste;
9) czerwonka bakteryjna;
10) dur brzuszny i zakażenia pałeczkami durowymi;
11) dur wysypkowy (w tym choroba Brill-Zinssera) i inne riketsjozy;
12) dury rzekome A, B, C i zakażenia pałeczkami rzekomodurowymi;
13) dżuma;
14) giardioza;
15) gorączka Q;
16) gruźlica i inne mikobakteriozy;
17) grypa (w tym grypa ptaków);
18) inwazyjne zakażenia Neisseria meningitidis;
19) inwazyjne zakażenia Streptococcus pneumoniae;
20) inwazyjne zakażenia Streptococcus pyogenes;
30
21) inwazyjne zakażenie Haemophilus influenzae;
22) jersinioza;
23) kampylobakterioza;
24) kiła;
25) kryptosporydioza;
26) krztusiec;
27) legioneloza;
28) leptospirozy;
29) listerioza;
30) nagminne zapalenie przyusznic (świnka);
31) nosacizna;
32) odra;
33) ornitozy;
34) ospa prawdziwa;
35) ospa wietrzna;
36) ostre nagminne porażenie dziecięce (poliomyelitis) oraz inne ostre porażenia wiotkie, w tym
zespół Guillaina-Barrégo;
37) płonica;
38) pryszczyca;
39) różyczka i zespół różyczki wrodzonej;
40) rzeżączka;
41) salmonelozy inne niż wywołane przez pałeczki Salmonella Typhi i Salmonella Paratyphi A,
B, C oraz zakażenia przez nie wywołane;
42) tężec;
43) toksoplazmoza wrodzona;
44) tularemia;
45) wąglik;
46) wirusowe gorączki krwotoczne, w tym żółta gorączka;
47) wirusowe zapalenia wątroby (A, B, C, inne) oraz zakażenia wywołane przez wirusy
zapalenia wątroby;
31
48) włośnica;
49) wścieklizna;
50) zakażenia żołądkowo – jelitowe oraz zatrucia pokarmowe o etiologii infekcyjnej lub
nieustalonej;
51) zakażenia szpitalne;
52) zakażenia wirusem zachodniego Nilu;
53) zakażenie ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) i zespół nabytego niedoboru
odporności (AIDS);
54) zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych lub mózgu o etiologii infekcyjnej lub
nieustalonej;
55) zatrucie jadem kiełbasianym (botulizm);
56) zespół hemolityczno-mocznicowy i inne postaci zakażenia werotoksycznymi pałeczkami
Escherichia coli (STEC/VTEC);
57) zespół ostrej niewydolności oddechowej (SARS);
58) zimnica (malaria).
Obowiązkowej hospitalizacji podlegają zgodnie z art. 34 ust. 1 w/wymienionej ustawy:
1) osoby chore na gruźlicę w okresie prątkowania oraz osoby z uzasadnionym podejrzeniem
o prątkowanie;
2) osoby chore i podejrzane o zachorowanie na:
a) błonicę,
b) cholerę,
c) dur brzuszny,
d) dury rzekome A, B, C,
e) dur wysypkowy (w tym choroba Brill-Zinssera),
f) dżumę,
g) grypę H7 i H5,
h) ostre nagminne porażenie dziecięce (poliomyelitis) oraz inne wiotkie, w tym zespół
Guillaina-Barrégo,
i) ospę prawdziwą,
j) zespół ostrej niewydolności oddechowej (SARS),
k) tularemię,
l) wąglik,
m) wściekliznę,
32
n) zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu,
o) wirusowe gorączki krwotoczne, w tym żółtą gorączkę.
Osoby zdrowe, które pozostawały w styczności z chorymi na cholerę, dżumę płucną, ospę
prawdziwą, wirusowe gorączki krwotoczne oraz zespół ostrej niewydolności oddechowej
(SARS), podlegają obowiązkowej kwarantannie lub nadzorowi epidemiologicznemu
zgodnie z art. 34 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, przez okres nie dłuższy niż:
1) 5 dni - w przypadku cholery,
2) 6 dni - w przypadku dżumy płucnej,
3) 21 dni - w przypadku ospy prawdziwej,
4) 21 dni - w przypadku wirusowych gorączek krwotocznych,
5) 10 dni - w przypadku zespołu ostrej niewydolności oddechowej (SARS) —
licząc od ostatniego dnia styczności.
Obowiązkowemu leczeniu podlegają osoby chore, zgodnie z art. 40 ust. 1 wyżej
wymienionej ustawy na:

gruźlicę płuc,

kiłę

rzeżączkę
33
Załącznik Nr 4
W YT Y C ZN E
DOTYCZĄCE ZASAD OCHRONY PRZED ZAKAŻENIEM WIRUSEM EBOLA
Gorączka krwotoczna Ebola (EVD) jest powodowana przez wirusy z rodziny Filoviridae.
Jest
to choroba występująca rzadko, jednakże charakteryzująca się bardzo wysoką
śmiertelnością sięgającą ponad 90%. Wirus pojawił się w Afryce. Rezerwuar wirusów jest
nieznany. Istnieje hipoteza mówiąca, że rezerwuarem wirusa Ebola są nietoperze owocożerne.
DROGI SZERZENIA
Przeniesienie wirusa Ebola następuje przez bezpośredni kontakt z krwią, wydzielinami
i wydalinami osoby zakażonej. Transmisja wirusa Ebola możliwa jest również od osoby zmarłej
z powodu zakażenia oraz od zakażonych/padłych zwierząt takich jak: małpy, nietoperze,
antylopy. Po okresie inkubacji trwającym od 2 do 21 dni pojawiają się objawy grypopodobne
(gorączka, dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni i stawów, bóle gardła, osłabienie), które bardzo
szybko nasilają się. Następnie pojawia się biegunka, wymioty, bóle brzucha, wysypka,
zaczerwienie oczu oraz objawy krwotoczne (krwawienia zewnętrzne i wewnętrzne).
Nie ma specyficznego leczenia ani szczepionki przeciwko gorączce krwotocznej Ebola.
Brak skutecznego leczenia i duża zakaźność wirusa wymusza stosowanie odpowiednich
zabezpieczeń przez osoby kontaktujące się lub opiekujące osobą zakażoną lub chorą
(np. szczególne warunki izolacji, środki ochrony osobistej).
RYZYKO ZAKAŻENIA
1. Bardzo niskie ryzyko lub brak ryzyka – przy przeciętnym kontakcie z osobą gorączkującą
i pacjentem leczonym ambulatoryjnie np. stanie/siedzenie obok takiej osoby w środkach
komunikacji publicznej, kontakty w recepcji.
2. Niskie ryzyko – przy bezpośrednim, bliskim kontakcie twarz-twarz z osobą gorączkującą lub
pacjentem leczonym ambulatoryjnie np. wykonywanie badania klinicznego chorego pacjenta,
pomiar temperatury czy ciśnienia krwi.
3. Wysokie ryzyko – przy bezpośrednim, bliskim kontakcie twarz-twarz bez odpowiedniego
zabezpieczenia, w tym w szczególności twarzy, z pacjentem który kaszle, wymiotuje,
krwawi z nosa, ma biegunkę lub kontakcie uszkodzonej skóry lub błon śluzowych
34
z zainfekowanymi wirusem krwią, płynami ustrojowymi, tkankami, organami pacjenta ciężko
chorego lub osoby, u której potwierdzono laboratoryjnie zakażenie wirusem Ebola
lub w drodze kontaktu z materiałem pobranym do diagnostyki laboratoryjnej.
ROZPOZNANIE
Na podstawie obrazu klinicznego oraz badania diagnostycznego.
Badania diagnostyczne w kierunku zakażenia wirusem Ebola wykonywane są w Narodowym
Instytucie Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie wyłącznie
na zlecenie lekarza sprawującego opiekę nad pacjentem. Badania wykonuje się u osób
z
objawami
gorączki
krwotocznej,
po
upływie
3
dni
od
wystąpienia
objawów.
Badania wykonywane są techniką RT-PCR w laboratorium BSL-3.
Materiał do badań:
- krew – pobrana „na skrzep”
- surowica
- mocz
- inny materiał
Próbki od pacjentów z podejrzeniem zakażenia wirusem Ebola należy traktować jako
potencjalnie bardzo zakaźne.
Pobrane próbki materiału klinicznego należy odpowiednio zabezpieczyć i zapakować zgodnie
z wymaganiami dotyczącymi zasad bezpieczeństwa transportu (dostępnymi na stronie
www.pzh.gov.pl) i jak najszybciej wysłać do Zakładu Wirusologii NIZP-PZH w Warszawie.
Każda próbka dodatnia w teście RT-PCR przesyłana jest do laboratorium referencyjnego
(BSL-4), w celu dalszego różnicowania wirusa.
ZAPOBIEGANIE SZERZENIU SIĘ ZAKAŻEŃ W KRAJACH UNII EUROPEJSKIEJ
Należy odradzać wyjazdy do krajów, w których występują zachorowania.
1. Informowanie podróżnych powracających z zainfekowanych krajów o:
- objawach klinicznych EVD,
- konieczności niezwłocznego udania się do lekarza w przypadku wystąpienia niepokojących
objawów chorobowych oraz przekazania lekarzowi wszelkich możliwych informacji nt.
historii odbywanej podróży oraz wskazania możliwości kontaktu z chorą osobą lub
zwierzęciem.
35
2. Informowanie personelu medycznego o:
- możliwości wystąpienia wśród pacjentów osoby, która powróciła z podróży z krajów
objętych epidemią EVD i może być zakażona wirusem Ebola,
- objawach klinicznych EVD,
- konieczności dokonania przeglądu procedur zapobiegających szerzeniu się chorób
zakaźnych wysoce zakaźnych i szczególnie niebezpiecznych,
- konieczności sprawdzenia możliwości współpracy z ośrodkami referencyjnymi w zakresie
diagnostyki i leczenia chorób wysoce zakaźnych,
- konieczności ścisłego przestrzegania procedur zapewniających bezpieczeństwo
epidemiologiczne pacjentów i personelu medycznego, w tym w zakresie stosowania środków
ochrony osobistej, procedur dezynfekcji i sterylizacji, oraz innych wytycznych WHO
w zakresie zapobiegania szerzenia się zakażeń w podmiotach leczniczych w związku
z udzielaniem świadczeń medycznych,
Każda osoba, która przebywała w krajach Afryki Zachodniej, gdzie występują zachorowania,
posiadająca objawy, wskazujące na gorączkę krwotoczną w okresie 21 dni od dnia powrotu lub
jeżeli ustalono, że miała kontakt z osobą chorą/zmarłą w wyniku tej choroby lub chorym/padłym
dzikim zwierzęciem, musi być niezwłocznie przewieziona do Wojewódzkiego Specjalistycznego
Szpitala im.Wł. Biegańskiego w Łodzi lub wyznaczonego miejsca kwarantanny.
MOŻLIWE WARIANTY WYDARZEŃ
W ZWIĄZKU Z WYSTĄPIENIEM PRZYPADKU
ZAKAŻENIA WIRUSEM EBOLA
Wariant 1 - Osoba z podejrzeniem narażenia na zakażenie wirusem Ebola
Obywatel, który rezydował lub przebywał turystycznie na terenach zainfekowanych krajów
i podejrzewa, iż mógł mieć kontakt z osobą/zwierzęciem zakażoną/chorą na EVD powinien
zostać poddany analizie, pod kątem ryzyka transmisji wirusa.
Jeśli z analizy wynika, że ryzyko to jest niskie lub umiarkowane - osoba powinna zostać
poinformowana o konieczności obserwowania swojego stanu zdrowia w ciągu najbliższych
21 dni (pomiar temperatury ciała 2 razy dziennie) i pozostawaniu w stałym kontakcie
telefonicznym z Powiatową Stacją Sanitarno - Epidemiologiczną.
Jeśli z analizy wynika, że ryzyko narażenia było wysokie (np. lekarz, którzy zakłuł się igłą
w czasie pobierania krwi od osoby chorej na EVD), niezwłocznie powinno się wdrożyć
postępowanie medyczne z zapewnieniem izolacji oraz innych niezbędnych środków
bezpieczeństwa oraz stałe monitorowanie stanu zdrowia osoby.
36
Wariant 2 - Osoba z objawami chorobowymi wskazującymi na EVD
Możliwe objawy chorobowe początkowo przypominają infekcję grypową tj.: gorączka, bóle
mięśni, osłabienie, bóle głowy, gardła; następnie mogą pojawić się objawy ze strony różnych
układów: pokarmowego – wymioty, biegunka, bóle brzucha, niechęć do jedzenia; nerwowego bóle głowy, dezorientacja, wyczerpanie; krążenia – przekrwienie spojówek, gardła;
oddechowego – kaszel, bóle w klatce piersiowej, skrócenie oddechu oraz wysypka na skórze.
W przypadku gdy rezydent lub podróżny, który przejawia ww. objawy chorobowe po
powrocie do kraju, należy ustalić, czy miał kontakt ze źródłem zakażenia:
 jeśli nie lub ryzyko było niskie – należy wziąć pod uwagę inne jednostki chorobowe,
np. malarię, biegunki podróżnych
 jeśli ryzyko narażenia było umiarkowane lub wysokie – należy niezwłocznie zastosować
odpowiednie procedury postępowania na wypadek wystąpienia choroby szczególnie
niebezpiecznej i wysoce zakaźnej
Wariant 3 – Pacjenci i personel medyczny poddani narażeniu na zakażenie w związku
z kontaktem z pacjentem, co do którego nie rozpoznano zakażenia
wirusem Ebola
Taka sytuacja ma znaczenie dla dalszego szerzenia się zakażenia w podmiocie leczniczym.
Wirus będzie się szerzył w drodze bezpośrednich bliskich kontaktów osób poprzez kontakt
z płynami ustrojowymi, krwią, na każdym etapie opieki medycznej (opieka pielęgniarska,
diagnostyka, leczenie, badania laboratoryjne). Narażenie na zakażenie pacjentów/personelu
medycznego będzie zależało od stanu zdrowia nierozpoznanego pacjenta. Ważne jest
maksymalne skrócenie czasu od pierwszego kontaktu z chorym i jeszcze nie zdiagnozowanym
pacjentem do momentu wystąpienia podejrzenia, iż ma się kontakt z chorym na EVD pacjentem.
Mając na uwadze rozważania dotyczące możliwości wystąpienia przypadków EVD na terenie
krajów UE, nie można wykluczyć także transmisji wirusa w drodze dalszych kontaktów
od osoby pierwotnie zakażonej do innych osób (rodziny, znajomych, pracowników, personelu
służby zdrowia itp.) zanim zostanie wzięte pod uwagę narażenie na wirusa Ebola i zostaną
wdrożone specjalne procedury zapobiegające szerzeniu się zakażenia. Ocenia się, że ryzyko
to jest bardzo niskie, w szczególności jeśli uczuleni na problem zostaną pracownicy służby
zdrowia i osoby podróżujące.
W przypadku gdy takie podejrzenie wśród personelu medycznego zostanie podjęte należy:
 ustalić osoby (wśród personelu oraz pacjentów), które miały kontakt z podejrzanym
chorym na EVD pacjentem,
 monitorować zdrowie osób z kontaktu (pod kątem wystąpienia objawów),
 zgłosić podejrzenie wystąpienia zachorowania na EVD do właściwego Państwowego
Powiatowego Inspektora Sanitarnego
 wprowadzić warunki izolacji z podziałem na różne typy stref (np. czysta, skażona,
przejście itp.),
 prowadzić opiekę nad chorym pacjentem z zastosowaniem procedur ochrony osobistej
zapewniających barierę przed zakażeniem również drogą kropelkową
 właściwie postępować z odpadami medycznymi, skażonymi płynami ustrojowymi
chorego pacjenta w strefie brudnej,
 właściwe pobierać i transportować próbki materiału biologicznego do badań
diagnostycznych z zastosowaniem przepisów w tym zakresie dla materiału szczególnie
niebezpiecznego (kategoria A - UN 2814 lub UN 2800).
37
Podmiot leczniczy powinien posiadać opracowane, wdrożone i znane personelowi medycznemu
i innemu personelowi procedury postępowania na wypadek przyjęcia pacjenta podejrzanego
o zachorowanie na EVD.
ŚRODKI OCHRONY OSOBISTEJ PREFEROWANE DLA OSÓB MAJĄCYCH
KONTAKT Z OSOBĄ CHORĄ NA WIRUSOWĄ GORĄCZKĘ EBOLA
W CELU ZABEZPIECZENIA SIĘ PRZED ZAKAŻENIEM
W przypadku podejrzenia, że osoba jest zakażona wirusem Ebola osoby, które się z nią
bezpośrednio kontaktują lub opiekują się nią, powinny zachować wszelkie dostępne środki
ostrożności, aby uniknąć zakażenia.
Ubiór ochronny osób, które mają kontakt z osobą podejrzaną o wirusową gorączkę Ebola to:
1. preferowany:
- lekki kombinezon ochrony biologicznej jednorazowego użytku z kapturem osłaniającym
włosy (lub wielorazowego użytku jeśli zapewniona jest możliwość skutecznej
dekontaminacji kombinezonu przed następnym użyciem),
- wyjątkowo, jeśli kombinezon nie posiada kaptura osłaniającego włosy – okrycie głowy,
np. czepek chirurgiczny w pełni osłaniające włosy,
- okulary/ gogle ochronne chroniące spojówkę oka przed skażeniem lub tzw. przyłbice na
twarz,
- półmaska/ maska filtrująca (z filtrem klasy 3 lub klasy 2) – tzw. FFP-3, FFP-2 lub,
jeśli dostępna -maska wielorazowego użytku z wymiennymi filtropochłaniaczami
(rodzaj filtra min. P2),
- rękawice gumowe tzw. gospodarcze, zabiegowe lub rękawiczki jednorazowe (wówczas
po 2 na każdą dłoń), naciągnięte na mankiety kombinezonu,
- wysoka osłona na buty jednorazowego użytku (lub buty gumowe wielorazowego użytku
jeśli zapewniona jest możliwość skutecznej ich dekontaminacji przed następnym użyciem).
Używany sprzęt i środki ochrony indywidualnej powinny być sprawne technicznie,
nieuszkodzone, posiadać aktualne terminy przydatności do użycia, posiadać atest lub certyfikat
zgodności.
2. Jeśli preferowany ubiór nie jest dostępny zaleca się (zgodnie z wskazówkami WHO i CDC)
użycie następujących środków ochronnych (w kolejności zakładania):
- wewnętrzna warstwa odzieży jak fartuch lub zestaw składający się ze spodni i bluzy,
- para rękawiczek jednorazowego użytku,
- buty (buty gumowe lub długie kalosze gdy zanieczyszczona jest podłoga),
- zewnętrzna warstwa odzieży jak fartuch np. wiązany od tyłu chirurgiczny jednorazowy
z długimi rękawami i mankietami,
- nienasiąkliwy (np. plastikowy) fartuch zakładany na wszystkie poprzednie warstwy,
- druga para jednorazowych rękawiczek,
- maseczka na twarz z filtrem hepa lub inna maseczka zapewniająca porównywalne
zabezpieczenie lub maska chirurgiczna jeśli poprzednie są niedostępne,
- okrycie głowy (czepek) osłaniający całe włosy,
- okulary lub gogle, które nie ulegają zaparowaniu w czasie stosowania.
38
Opisane środki ochrony osobistej mają na celu przede wszystkim zabezpieczenie osób zdrowych
przed kontaktem z krwią i innymi płynami ustrojowymi, uszkodzoną skórą i błonami śluzowymi
chorego. Zabrudzoną odzież, w którą może wsiąknąć materiał zakaźny należy natychmiast
bezpiecznie zdjąć i zastąpić czystą.
Wśród osób, które powinny stosować odzież ochronną, wymienia się przede wszystkim:
- lekarzy, pielęgniarki, personel ratownictwa medycznego i inny personel medyczny, którzy
mają bezpośredni kontakt z osobą chorą,
- osoby sprzątające izolatkę/ pomieszczenie, w którym przebywała/ przebywa osoba chora,
- osoby które poddają procesom dekontaminacji pomieszczenia, materiały, sprzęt i narzędzia
używane w trakcie opieki medycznej nad chorym,
- osoby mające kontakt z odpadami medycznymi powstałymi podczas czynności medycznych
wykonywanych przy pacjencie, przed zabezpieczeniem tych odpadów,
- personel laboratorium, który ma kontakt z próbkami pobranymi od osoby zakażonej,
- personel, który poddaje pomieszczenia i sprzęt laboratorium procesom mycia
i dekontaminacji,
- osoby, które uczestniczą w przemieszczaniu pacjentów lub ciał zmarłych pacjentów,
lub uczestniczą w przygotowaniu ciał do pochówku,
- studenci, stażyści i członkowie rodziny osoby chorej, które uczestniczą w opiece
nad pacjentem (nie preferuje się zezwalania na opiekę osób bliskich).
WAŻNE
Szczegółowe i aktualne wytyczne WHO odnośnie zasad stosowania środków ochrony
indywidualnej (Personal Protect Equipnent – PPE) dostępne są pod adresem:
http://www.who.int/csr/resources/who-ipc-guidance-ebolafinal-09082014.pdf?ua=1
Należy pamiętać, iż istotne znaczenie w zapobieganiu rozprzestrzeniania się zakażenia, na co
należy zwrócić szczególną uwagę, mają takie elementy jak m.in.:
- właściwa higiena rąk. Noszenie rękawic nie zwalnia od właściwej higieny rąk,
- ścisłe przestrzeganie szpitalnych procedur dotyczących stosowania środków ochrony
osobistej, a także dekontaminacji osób opuszczających pomieszczenie, w którym izolowany
jest chory, przed zdjęciem odzieży ochronnej,
- bezpieczne używanie ostrych narzędzi - należy tak zorganizować swoje miejsce pracy,
aby w czasie wykonywania zabiegu nie było konieczne przechodzenie z niezabezpieczonym
ostrym narzędziem, aby zużyte igły od razu usuwać do właściwego pojemnika, nigdy nie
nakładać osłonek na zużyte igły itp.,
- postępowanie z odpadami w miejscu ich wytwarzania, właściwa segregacja, bezpieczny
transport do miejsca składowania (odkażenie pojemników/worków zanim opuszczą strefę
skażoną), oznakowanie, bezpieczne składowanie przed odbiorem do utylizacji,
- postępowanie z bielizną pościelową i zabrudzoną odzieżą roboczą personelu, odzieżą
pacjenta (worki z bielizną do prania powinny być oznakowane wskazując na materiał
wysoce zakaźny, powinny być odkażone przed opuszczeniem strefy skażonej, nie powinny
być otwierane, powinno się zachować szczególną ostrożność i stosować restrykcyjnie
szpitalne procedury postępowania z materiałem przeznaczonym do prania na każdym
etapie). Wirus Ebola łatwo ginie wskutek działania mydła lub wybielacza, pod wpływem
światła słonecznego lub suszenia. Pranie w pralce ubrań, które zostały skażone płynami
ustrojowymi, niszczy wirusa,
- przestrzeganie reżimu właściwej higieny pomieszczeń, powierzchni i sprzętu podczas opieki
nad pacjentem. Skażenie powierzchni może przyczynić się do przenoszenia wirusa.
39
Należy rutynowo czyścić i dezynfekować często dotykane powierzchnie jak poręcze łóżka,
stoliki z których korzysta pacjent, itp.,
- ograniczanie do niezbędnego minimum procedur inwazyjnych wykonywanych
przy pacjencie, a także liczby osób, które uczestniczą w tych zabiegach,
- postępowanie ze zwłokami osoby zmarłej -należy ściśle przestrzegać szpitalnych procedur
postępowania ze zwłokami, zabezpieczenie ich w nierozrywalnym worku do transportu,
odkażenie worka przed opuszczeniem strefy skażonej, poinformowanie firmy pogrzebowej
o konieczności szczególnego zabezpieczenia, a także osób, które będą przygotowywać ciało
do pochówku.
Dla personelu pokładowego samolotów, który opiekuje się osobą chorą, a także dla osób, które
na pokładzie samolotu pomagają w tej opiece i mają bezpośredni kontakt z osobą chorą,
minimalne wytyczne co do środków ostrożności, w tym ochrony indywidualnej, zostały
określone w wytycznych Zrzeszenia Międzynarodowych Przewoźników Lotniczych (IATA)
dostępnych pod adresem:
ttp://www.iata.org/whatwedo/safety/health/Documents/health-guidelines-cabin-crew-2011.pdf
i są to - obok innych sugerowanych działań - przynajmniej:
- wyznaczenie jednej osoby z personelu pokładowego (w razie potrzeby dwóch), wyłącznie
do opieki nad osobą chorą (wskazuje się, aby była to osoba która kontaktowała się już
z chorym),
- jeżeli chory kaszle należy poprosić go o zachowanie higieny kaszlu (aby zasłaniał usta
w czasie mówienia, kaszlu, kichania np. łokciem, osłonił usta tkaniną lub maseczką jeśli
jest dostępna),
- maseczka jeśli ulegnie zawilgoceniu jest nieskuteczna i należy ją wymienić na nową,
a zużytą usunąć i nie używać jej ponownie; po dotknięciu maski ręką należy jak najszybciej
umyć ręce,
- przestrzeganie reżimu mycia rąk (należy myć ręce wodą z mydłem, nie dotykać dłońmi
twarzy, ręce myć często jednorazowo przez min. 15 sekund),
- zabezpieczyć chorego w torby do usuwania ew. odpadków,
- wyznaczony do opieki członek personelu pokładowego lub jakakolwiek osoba w bliskim
kontakcie (mniej niż 1 metr) z chorym, opiekująca się mim, powinni nosić maseczki
ochronne i jednorazowe rękawiczki - jeśli są dostępne. Rękawice nie zwalniają od właściwej
higieny rąk. Rękawice powinny być usuwane ostrożnie i wyrzucane, a następnie należy
wodą z mydłem umyć dokładnie ręce. Jeśli ręce nie są widocznie zabrudzone można
zastosować do ich dezynfekcji środek na bazie alkoholu lub inny dostępny środek
do dezynfekcji rąk.
ZASADY POSTĘPOWANIA Z OSOBĄ POWRACAJĄCĄ Z KRAJÓW
AFRYKI ZACHODNIEJ GDZIE ODNOTOWANO PRZYPADKI GORĄCZKI
KRWOTOCZNEJ EBOLA (schemat)
40
41
Załącznik Nr 5
W YT Y C ZN E
DOTYCZĄCE ZASAD OCHRONY PRZED ZAKAŻENIAMI WIRUSAMI
GRYPY PTAKÓW ORAZ WIRUSEM A(H1N1)pmd09 PERSONELU
MEDYCZNEGO, OBSŁUGI KARETEK I INNYCH OSÓB W PLACÓWKACH
SŁUŻBY ZDROWIA NARAŻONYCH NA BEZPOŚREDNI KONTAKT
Z CHORYM LUB PODEJRZANYM O ZAKAŻENIE WIRUSAMI GRYPY
PTAKÓW ORAZ WIRUSEM A(H1N1)pmd09.
I.
Wirusy grypy ptaków (H5N1, H7N9) są wirusami o niskiej zakaźności dla człowieka.
Sporadycznie występujące zachorowanie wśród ludzi należy wiązać ze: znaczną ekspozycją
na zakażenie ze względu na kontakt z dużą ilością materiału zakaźnego w odniesieniu do
osób mających bezpośredni i zawodowy kontakt z
chorym ptactwem (pracownicy ferm
drobiu, weterynarze i pracownicy Inspekcji Weterynaryjnej, osoby pobierające próbki do
badań, wykonujące badania materiału pobranego od chorych ptaków, wykonujące sekcje
padłego ptactwa
i
zatrudnione
przy likwidacji
ognisk choroby, przy
uboju
sanitarnym, utylizacji ubitych ptaków, sprzątaniu i dezynfekcji ferm).
II. Grypa wywołana przez wirus A(H1N1)pmd09 postępowanie z osobami z kontaktu
z chorymi.
a). bliski kontakt:

kontakt rodzinny,

przebywanie z osobą w jednym mieszkaniu, jednym pomieszczeniu w miejscu pracy,
w tym samym pomieszczeniu szpitalnym, internacie, w tej samej klasie w szkole,
w środkach transportu (w samolocie, autobusie, pociągu),

oraz inne osoby wskazane przez chorego, jako pozostajace z nim w bliskim kontakcie;
b). kontakt bezpośredni (twarzą w twarz):

przebywanie z osobą chorą w odległości poniżej 2 metrów, kiedy osoba ta kicha, kaszle
lub rozmawia,

kontakt intymny z osobą chorą,

pielęgnowanie osoby chorej,

bezpośredni kontakt z wydzielinami dróg oddechowych osoby chorej.
Kontakt z osobą chorą odnosi się do okresu występowania u tej osoby objawów
klinicznych.
42
III. W celu ograniczenia ryzyka zakażenia personelu medycznego narażonego na kontakt
z chorym lub podejrzanym o zakażenie grypą ptaków i grypą wywołaną wirusem
A(H1N1)pmd09 oraz w przypadku wystąpienia chorób szczególnie niebezpiecznych
i ataku bioterorrystycznego należy:
1. Ograniczyć do niezbędnego minimum liczbę personelu kontaktującego się z chorym
pacjentem.
2. Wyposażyć personel w odpowiednie środki ochrony osobistej:

nieprzepuszczalne kombinezony lub fartuchy typu chirurgicznego z długimi
rękawami jednorazowego użytku lub wykonane z materiału umożliwiającego
dezynfekcję,

rękawice gumowe - wielokrotnego użytku, które mogą być poddane dezynfekcji
lub rękawice jednorazowego użytku

maski oddechowe - jednorazowego użytku wychwytujące z powietrza 95% lub więcej
cząstek aerozolu, zaś w razie ich braku dobrze dopasowane maski chirurgiczne,

ochrona oczu - gogle szczelnie przylegające do twarzy, ewentualnie plastikowe osłony
twarzy lub okulary

ochrona głowy - kaptur kombinezonu ochronnego lub kaptury typu chirurgicznego,

obuwie ochronne - buty wielokrotnego użytku wykonane z materiałów pozwalających na
ich dezynfekcję (kalosze) lub jednorazowego użytku ochraniacze na buty.
3. Zdejmowanie skażonej odzieży ochronnej powinno odbywać się tak, aby nie uległa ona
zetknięciu z ubraniem spodnim lub z nieosłoniętymi częściami ciała.
Po zakończeniu pracy należy:

zdezynfekować i umyć rękawiczki na rękach,

zdjąć wierzchni ubiór ochronny,

zdjąć ochraniacze na buty lub buty ochronne,

zdjąć okulary i maskę,

ponownie zdezynfekować i umyć rękawiczki na rękach,

zdjąć rękawiczki,

umyć i zdezynfekować ręce.
4. Zużyte ubiory ochronne jednorazowego użytku stanowią odpad
niebezpieczny i należy
je umieścić w worku foliowym szczelnie zawiązanym, wypełnionym w 2/3 wysokości,
a następnie poddać utylizacji termicznej.
43
5. Ubiory wielokrotnego użytku powinny zostać umieszczone w pojemnikach lub workach,
a następnie poddane dezynfekcji i/lub praniu z zastosowaniem środków piorąco –
dezynfekujących.
6. W przypadku kontaktu nieosłoniętej skóry lub śluzówek z materiałem zakaźnym należy
je
niezwłocznie
przemyć
wodą
bieżącą,
umyć
mydłem
i zdezynfekować. W przypadku podejrzenia ekspozycji kontaktowej lub drogą oddechową,
należy
rozważyć
zastosowanie
profilaktyki
poekspozycyjnej
z użyciem
leków
przeciwwirusowych (np. oseltamiwir) – wg zaleceń lekarza.
7. Stosowanie procedur mycia i dezynfekcji. Do dezynfekcji skóry, ubiorów ochronnych,
pomieszczeń oraz środków transportu należy stosować
środki
dezynfekcyjne
o udowodnionym działaniu wirusobójczym, zgodnie z zaleceniami producentów, np.:

do higienicznego i chirurgicznego odkażania rąk i skóry: Manusan, Hospisept,
Spitaderm, Sagrosept

do odkażania powierzchni: chloramina 5%, Javel-in 1%, Medicarine 0,36%,
Oxapol 2%, Virkon 2%.
Szczegółowe informacje na temat środków dezynfekcyjnych i procedur ich stosowania
zawarte są między innymi w opracowaniu: „Preparaty dezynfekcyjne przeznaczone
do stosowania w zakładach opieki zdrowotnej pozytywnie zaopiniowane przez NIZP-PZH“,
dostępnym na stronie internetowej Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie (www.pzh.gov.pl).
8. Osoby narażone na zakażenie powinny kontrolować 2 razy dziennie ciepłotę ciała,
obserwować się pod kątem występowania objawów oddechowych lub zapalenia spojówek
i pozostawać w stałym kontakcie telefonicznym z Powiatową Stacją Sanitarno –
Epidemiologiczną. W przypadku wystąpienia gorączki w okresie do 10 dni od ekspozycji
na zakażenie powinny zostać niezwłocznie poddane badaniom lekarskim.
9. Wskazane jest poddanie pracowników szczepieniom ochronnym przeciw grypie na
co najmniej 2 tygodnie
przed
sezonem
epidemicznym (szczepionką rekomendowaną
na dany sezon) w celu zapobieżenia infekcjom kilkoma wirusami grypy, co sprzyja mutacjom
wirusów. Ponadto szczepionki stosowane w ostatnich sezonach grypowych zawierały
w swoim składzie antygeny szczepu wirusa A(H1N1)pmd09.
Szczegółowe procedury ochronne dla pracowników powinien opracować i wdrożyć
pracodawca.
44
Załącznik Nr 6
W YK A Z
jednostek chorobowych, zespołów objawów oraz zdarzeń, których wystąpienie powoduje
uruchomienie systemu wczesnego powiadamiania, mogących być oznakami niebezpiecznej
choroby zakaźnej lub ataku bioterrorystycznego

Jednostki chorobowe
1. Botulizm
2. Cholera
3. Dżuma
4. Gorączka Q
5. Ospa prawdziwa
6. Tularemia
7. Wąglik w postaci płucnej lub jelitowej
8. Wirusowe gorączki krwotoczne

Zespoły objawów
1. Porażenia symetryczne wiotkie.
2. Choroby gorączkowe z objawami krwotocznymi, bez wyjaśnienia przyczyny,
w szczególności u osób, które w okresie 3 tygodni powróciły z zagranicy.
3. Choroby gorączkowe z objawami niewydolności oddechowej u osób, które w okresie
3 tygodni powróciły z obszarów szerzenia się SARS.

Zdarzenia
1. Wystąpienie w zbliżonym czasie dużej liczby niewyjaśnionych zachorowań, zespołów
chorobowych lub zgonów o podobnym obrazie klinicznym, powodujących w
szczególności zmiany na skórze i/lub błonach śluzowych, objawy uszkodzenia układu
nerwowego, układu oddechowego, przewodu pokarmowego lub uszkodzenia
wieloukładowe.
2. Pojawienie się wśród ludności niespotykanych wcześniej chorób lub zespołów
o nieznanym wcześniej obrazie klinicznym.
3. Nagły, nieoczekiwany wzrost zachorowalności i umieralności z powodu znanych chorób
lub zespołów chorobowych.
45
4. Zaobserwowanie braku skuteczności stosowanego zazwyczaj leczenia występujących
powszechnie chorób.
5. Nawet pojedynczy przypadek choroby spowodowany niewystępującym w kraju
czynnikiem, u osoby, która nie opuszczała Polski w ostatnim okresie.
6. Wystąpienie zachorowań w nietypowym dla nich sezonie i terenie geograficznym.
7. Wystąpienie u wielu chorych nietypowych dla danego czynnika zakaźnego objawów
chorobowych.
8. Podobne genetyczne typy czynników etiologicznych wyizolowanych z różnych źródeł
odległych w czasie i terenie.
9. Izolacja niespotykanego, atypowego czynnika zakaźnego, podejrzanego o modyfikację
genetyczną lub uzyskanego ze źródeł uznanych za nieczynne.
10. Niewyjaśniony, epidemiczny wzrost zachorowań na chorobę uważaną za endemiczną.
11. Jednoczesne wystąpienie ognisk zachorowań na podobne choroby na niegraniczących
ze sobą obszarach w kraju lub zagranicą.
12. Wystąpienie przypadków szerzenia się dobrze znanych chorób w sposób dla nich
nietypowy.
13. Wystąpienie licznych ognisk zatruć pokarmowych, wykraczających poza granice jednego
województwa.
46
Załącznik Nr 7
S CH E M AT
POWIADAMIANIA I WSPÓŁPRACY W PRZYPADKU ZAGROŻENIA
NIEBEZPIECZNĄ CHOROBĄ ZAKAŹNĄ ORAZ BIOTERRORYZMEM
Przypadek choroby
zakaźnej
Bioterroryzm
(np. podłożony proszek)
· Lekarz I kontaktu
· Szpital
· Pogotowie ratunkowe
Starosta
Powiatowe Centrum
Zarządzania Kryzysowego
Policja, PSP
Państwowy
Powiatowy Inspektor
Sanitarny
Krajowy Punkt Centralny
ds. Międzynarodowych
Przepisów Zdrowotnych
Szpital
Wojewoda
Centrum Zarządzania
Kryzysowego Wojewody
Państwowy
Wojewódzki Inspektor
Sanitarny
Główny Inspektor
Sanitarny
KW Policji, PSP,
Lekarz Województwa
NIZP - PZH
lub
inny instytut
nauk.-bad.
Szef OCK
Krajowe Centrum Koordynacji
Ratownictwa i Ochr. Ludn.
KG Policji
GIS MSW
Minister Zdrowia
Minister Spraw Wewnętrznych
47
Załącznik Nr 8
WYKAZ
ZAKŁADÓW PODMIOTÓW LECZNICZYCH Z ODDZIAŁAMI
ZAKAŹNYMI I/LUB OBSERWACYJNO - ZAKAŹNYMI
NA TERENIE WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
Lp
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Nazwa
zakładu pracy
Wojewódzki
Specjalistyczny
Szpital im.Wł.
Biegańskiego
Szpital Wojewódzki
im. Jana Pawła II
w Bełchatowie
Samodzielny Szpital
Wojewódzki
im. M. Kopernika
w Piotrkowie Tryb.
Szpital Powiatowy
Radomsko Oddział
ObserwacyjnoZakaźny Radomsko
Wojewódzki Szpital
Zespolony
w Skierniewicach
Tomaszowskie
Centrum Zdrowia
Sp. z o.o.
Adres
Telefon
Liczba łóżek
obserwacyjnozakaźnych
zakaźnych
Łódź
ul. Kniaziewicza 1/5
[email protected]
42/
25 16 011
50
75
Bełchatów
ul. Czapliniecka 123
[email protected]
44/
63 58 503
-
16
Piotrków Trybunalski
ul. Rakowska 15
[email protected]
44/
64 80 434
-
15
-
20
-
20
44/
72 57 211
72 57 212
-
25
Razem:
50
171
Radomsko
ul. Jagiellońska 36
[email protected]
Skierniewice
ul. Sobieskiego 4
[email protected]
Tomaszów Mazowiecki
ul. Jana Pawła II 35
[email protected]
44/
68 10 831
centr.44
68 54 700
46/
83 40 884
48
Załącznik Nr 9
PAKOWANIE, OZNAKOWANIE ORAZ DOKUMENTACJA WYMAGANA
PRZY TRANSPORCIE MATERIAŁU ZAKAŹNEGO
ORAZ PRÓBEK DO CELÓW DIAGNOSTYCZNYCH
(wyciąg z wytycznych WHO 1997 b)
Z powodu zróżnicowanego ryzyka związanego z transportem materiału zakaźnego oraz
próbek do celów diagnostycznych, opracowano zróżnicowane wymagania dotyczące opakowania,
oznakowania i zaopatrywania w dokumenty.
Wymagania odnośnie pakowania określone zostały przez Organizację Narodów
Zjednoczonych (UN) i znajdują się w dokumentach ICAO oraz IATA w formie Instrukcji
Pakowania 602 i 650.
Wymagania te mogą być zmieniane i aktualizowane jedynie przez te organizacje.
Zatwierdzone przez UN opakowania transportowe są dostępne w handlu.
Podstawowy, potrójny zestaw do pakowania.
Zestaw składa się z trzech warstw i zbudowany jest w następujący sposób:
1. Opakowanie bezpośrednie - oznakowane naczynie, wodoszczelne, zawierające próbkę.
Naczynie to owija się materiałem chłonnym, przeznaczonym do zaabsorbowania całej
zawartości płynnej, w przypadku uszkodzenia opakowania bezpośredniego.
2. Naczynie wtórne - kolejny trwały, wodoszczelny pojemnik, chroniący opakowanie(-a)
bezpośrednie. Kilka owiniętych w materiał chłonny opakowań bezpośrednich może
być umieszczonych w naczyniu wtórnym. Odpowiednia, dodatkowa ilość materiału
chłonnego musi zostać użyta jako otulina dla opakowań bezpośrednich.
3. Zewnętrzna paczka przesyłkowa - chroni naczynie wtórne i jego zawartość
przed działaniem czynników zewnętrznych, takich jak oddziaływania mechaniczne oraz
woda, w trakcie transportu.
Formularze
z
danymi
o
próbkach,
listy
oraz
innego
typu
informacje,
pozwalające zidentyfikować lub opisać próbki, a także zidentyfikować nadawcę i odbiorcę,
powinny zostać przymocowane taśmą klejącą na zewnątrz naczynia wtórnego.
Kategorycznie
zabronione
przez
międzynarodowych
przewoźników
powietrznych
jest przewożenie „w ręku“ materiałów zakaźnych, podobnie jak używanie do tego celu przesyłek
dyplomatycznych.
49
Maksymalna ilość netto materiałów zakaźnych w jednej paczce przesyłkowej nie może być
większa jak 50 ml lub 50 g, jeżeli transport odbywa się samolotem pasażerskim. Przy przewozie
samolotowym transportowym lub przez innego przewoźnika wielkość paczki ograniczona jest
do 4 litrów lub 4 kg. Opakowania bezpośrednie, których objętość przekracza 50 ml, muszą
być ustawione w naczyniu wtórnym zamknięciami do góry, a oznakowania (strzałki) wskazujące
górę powinny zostać umieszczone, po obydwu przeciwległych stronach paczki przesyłkowej.
Ograniczenia występujące w przypadku lotniczych przewoźników pasażerskich nie dotyczą krwi
i preparatów krwiopochodnych, jeżeli nie występuje podejrzenie, że zawierają materiał zakaźny.
Taka przesyłka musi jednak składać się z opakowań bezpośrednich, nie większych
jak 500 ml, a ogólna objętość nie może być większa jak 4 litry, w opakowaniu zbiorczym.
50
Etykieta ostrzegawcza dla towarów niebezpiecznych
Na wierzchu każdego opakowania zawierającego materiał niebezpieczny, przewożonego frachtem
powietrznym, musi być umieszczona specjalna etykieta. Przy przesyłaniu kultur
lub innych substancji biologicznych stosuje się następujące etykiety ostrzegawcze:
Oznakowanie na zewnętrznym opakowaniu przesyłki zawierającej materiał zakaźny musi
zawierać wymienione niżej elementy:
1. Międzynarodową etykietę „INFECTIOUS SUBSTANCE“ .
2. Etykietę adresową, z następującymi informacjami:






Nazwa odbiorcy, adres i numer telefonu.
Nazwa nadawcy , adres i numer telefonu.
Określenie kogo dotyczy zagrożenie (ludzi czy zwierząt) zgodne
z wymogami UN - „INFECTIOUS SUBSTANCES AFFECTING HUMANS“
lub „ ...ANIMALS“.
Oraz naukową nazwę czynnika zakaźnego.
Kod UN (dla ludzi UN 2814, dla zwierząt UN 2900).
Potrzeby w zakresie temperatury (opcjonalnie).
Jeżeli paczka przesyłkowa jest dodatkowo opakowana (np. w pojemniku z suchym
lodem), obydwa opakowania muszą posiadać umieszczone na sobie wyżej wspomniane
informacje, a pojemnik zewnętrzny musi mieć dodatkową etykietę ze stwierdzeniem
„INNER PACKAGES COMPLY WITH PRESCRIBED SPECIFICATION“.
3. Wymagane dokumenty przesyłkowe - otrzymane od przewoźnika i przymocowane
do zewnętrznego opakowania:
Deklaracja o Towarach Niebezpiecznych - nadawcy przesyłki (Rycina 2 prezentuje
przykład takiej deklaracji).


List przewozowy (fakturę pro-forma), który zawiera adres odbiorcy, liczbę
pakunków, szczegóły co do zawartości, wagę, wartość (Uwaga: stwierdzenie,
że „przesyłka nie posiada wartości handlowej“ ponieważ przesyłane pozycje
dostarczane są bezpłatnie).
Rachunek lotniczy.
1. Zezwolenie importowe i/lub eksportowe i/lub deklarację celną, jeżeli jest konieczna.
2. Co najmniej dwie nalepki orientujące „GÓRA - DÓŁ“ (strzałki) powinny być
przyklejone po przeciwnych stronach opakowania zewnętrznego, jeżeli paczka
przesyłkowa zawiera w sobie opakowanie bezpośrednie przekraczające objętością
50 ml.
51
Załącznik Nr 10
WYKAZ ŚRODKÓW DEZYNFEKCYJNYCH
PREPARATY O DZIAŁANIU SPOROBÓJCZYM,
POZYTYWNIE ZAOPINIOWANIE PRZEZ NARODOWY INSTYTUT ZDROWIA PUBLICZNEGO PAŃSTWOWY ZAKŁAD HIGIENY, KTÓRE MOGĄ BYĆ STOSOWANE
DO CZASU USTALENIA RODZAJU ZAGROŻENIA
Preparat
Stężenie
[%]
Czas
Związki
aktywne
Zakres
działania
Producent
–
Steż.
Pojemnik A
nadtlenek wodoru
10 min. B, Tbc,F,V,S
Pojemnik B
kwas nadoctowy
Pera Safe2
1,62
20 min. B, Tbc,F,V,S Nadboran sodu, TEAD
Aldesan E
+ aktywator3
Stęż.
10 h
B, Tbc,F,V,S AG
Septoma Polska
Cidex Long Life
+ aktywator3
Stęż.
10 h
B, Tbc,F,V,S AG
Johnson & Johnson
Medical
Wielka Brytania
Cidex Solution
+ aktywator3
Stęż.
10 h
B, Tbc,F,V,S AG
Johnson & Johnson
Medical
Wielka Brytania
Gigasept FF
12,0
18 h
B, Tbc,F,V,S Aldehyd bursztynowy
Schulke & Mayr
Niemcy
Perform
2,0
1h
B, Tbc,F,V,S
Sekusept Pulver
+ 0,5% aktywatora3
2,0
6h
B, Tbc,F,V,S Nadboran sodu, TAED
Henkel – Ecolab
Niemcy
Renalina
1,0
11 h
B, Tbc,F,S
Renal Systems USA
NU-Cidex
1
2
3
1
Johnson & Johnson
Medical
–
Wielka Brytania
Antec International
Wielka Brytania
Mononadsiarczan potasu, Schulke & Mayr
benzoesan sodu
Niemcy
Kwas nadoctowy
Roztwór roboczy przygotować dodając zawartość pojemnika B do pojemnika A.
Preparat rozpuścić w wodzie o temperaturze 35ºC – 38ºC i zużyć bezpośrednio po przygotowaniu.
Do roztworu roboczego dodać aktywator.
UWAGA:
 Jeżeli zalecany czas działania przekracza 15 min., dezynfekowane powierzchnie zmywać
wielokrotnie roztworem preparatu, utrzymując w stanie wilgotnym przez czas okreslony w tabeli.
 Jeżeli zalecany czas działania przekracza 1 h, stosować dezynfekcję metodą zanurzenia.
 Podane stężenia i czasy działania należy traktować jako minimalne.
Zakres działania:
Związki Aktywne:
B
- bakteriobójczy bez (Tbc)
AG
- aldehyd glutarowy
Tbc
- prątkobójczy (prątki gruźlicy)
TAED
- tetraacetyloetylenodiamina
F
- grzybobójczy
V
- wirusobójczy
S
- sporobójczy
Po rozpoznaniu zagrożenia, rodzaj stosowanych preparatów dezynfekcyjnych określa
Państwowa Inspekcja Sanitarna – PPIS lub PWIS.
52
Załącznik Nr 11
W YK A Z
SZPITALI NA TERENIE WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
WYPOSAŻONYCH W KOMORY DEZYNFEKCYJNE
Lp.
1.
Nazwa placówki
Samodzielny Publiczny ZOZ
Szpital Kliniczny Nr 1 im. dr N. Barlickiego
Adres
Łódź, ul. Kopcińskiego 22
Telefon
42/ 67 76 950 centr.
42/ 67 76 883 epid.
Liczba
komór
1
42/ 27 11 000
2.
Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki
Łódź, ul. Rzgowska 281/289
42/ 27 11 060
1
42/ 27 11 082
44/ 64 80 434
1
3.
Samodzielny Szpital Wojewódzki
Piotrków Trybunalski, ul. Rakowska 15
4.
Areszt Śledczy
Piotrków Trybunalski, ul. Wronia 76/90
5.
Tomaszowskie Centrum Zdrowia Sp. z o.o.
Tomaszów Mazowiecki, ul. Jana Pawła II 35
6.
Samodzielny Publiczny ZOZ
Łęczyca, ul. Zachodnia 6
24/ 38 82 601
1
7.
Wojewódzki Szpital Zespolony
Skierniewice, ul. Sobieskiego 4
46/ 83 40 781
1
519 604 463
44/ 73 23 379
44/ 73 23 400
44/ 72 57 119
44/ 72 57 198
1
1
50
Załącznik Nr 12
W YK A Z
FIRM UTYLIZUJĄCYCH ODPADY MEDYCZNE
NA TERENIE WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
Lp.
1.
Nazwa placówki
Adres
ECO–ABC
97–400 Bełchatów
Spółka z o.o.
ul. Przemysłowa 10
Stacja Termicznego
2.
Telefon/Fax
Tel. 44/633–37–72
Fax 44/633–39–76
(do godziny 1600)
Tel. 42/681–02–40
Unieszkodliwiania Odpadów
94–029 Łódź
Fax 42/640–37–08
Medycznych
ul. Mińska 2
(do godziny 1600)
„TPO“ Sp. z o.o.
54
Załącznik Nr 14
ZASADY POSTĘPOWANIA Z PRZESYŁKĄ
NIEWIADOMEGO POCHODZENIA
Dochodzenie
Państwowa
Inspekcja
Sanitarna
Zabezpieczenie
POLICJA
Podejrzana przesyłka
Obszaru
Epidemiologiczne
Podjęcie
Przesyłki
Państwowa
Staż Pożarna
Transport wskazany przez Powiatowe
Centrum Zarządzania Kryzysowego
w porozumieniu z Wojewódzkim Centrum
Zarządzania Kryzysowego
Wojskowy Instytut Higieny
i Epidemiologii – Ośrodek Diagnostyki
i Zwalczania Zagrożeń Biologicznych
w Puławach
55
JAK POSTĘPOWAĆ W PRZYPADKU
NIEWIADOMEGO POCHODZENIA.
OTRZYMANIA
PRZESYŁKI
W przypadku otrzymania jakiejkolwiek przesyłki niewiadomego pochodzenia lub budzącej
podejrzenia, z jakiegokolwiek innego powodu:
 brak nadawcy,
 brak adresu nadawcy,
 przesyłka pochodzi od nadawcy lub z miejsca, z którego nie spodziewamy się
należ y:
1. Nie otwierać tej przesyłki!
2. Umieścić tę przesyłkę w grubym worku plastikowym, szczelnie zamknąć.
3. Worek ten należy umieścić w drugim grubym plastikowym worku, szczelnie należy
zamknąć, zawiązać supeł i zakleić taśmą klejącą.
4. Paczki nie należy przemieszczać. Należy pozostawić ją na miejscu.
5. Powiadomić lokalny posterunek policji (telefon policji 997; telefon komórkowy 112)
lub państwową straż pożarną (telefon 998).
Służby te podejmą wszystkie niezbędne kroki w celu bezpiecznego przejęcia przesyłki.
W przypadku, gdy podejrzana przesyłka została otwarta i zawiera jakąkolwiek podejrzaną
zawartość w formie stałej (pył, kawałki, blok, galaretę, pianę lub inną) lub płynnej należy:
1. Możliwie nie naruszać tej zawartości: nie rozsypywać, nie przenosić, nie dotykać,
nie wąchać, nie powodować ruchu powietrza w pomieszczeniu (wyłączyć systemy wentylacji
i klimatyzacji, zamknąć okna).
2. Należy całą zawartość umieścić w worku plastikowym, zamknąć go i zakleić taśmą
lub plastrem.
3. Należy dokładnie umyć ręce.
4. Zaklejony worek umieścić w drugim worku, zamknąć go i zakleić.
5. Ponownie dokładnie umyć ręce.
6. Bezzwłocznie powiadomić lokalny posterunek policji (nr policji 997; komórka 112)
lub państwową straż pożarną (telefon nr 998) i stosować się do ich wskazówek.
Po przybyciu właściwych służb należy bezwzględnie stosować się do ich zaleceń.
POSTĘPOWANIE Z NIEUSZKODZONYMI PRZESYŁKAMI
Decyzję o możliwości utylizacji nie otwartej i nie uszkodzonej przesyłki podejmuje Wojewoda
Łódzki, po zasięgnięciu opinii Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi
oraz Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi.
56
UTYLIZACJA
Postępowanie z przesyłkami niebezpiecznymi i ich unieszkodliwianie regulują:

Ustawa z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach (tj. Dz. U. z 2013 roku, poz. 21
ze zmianami)

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska (tj. Dz. U. z 2013 roku,
poz. 1232 ze zmianami)
W świetle powyższych aktów prawnych optymalnym sposobem ich unieszkodliwiania jest
ich przekształcenie termiczne.
Przesyłki niewiadomego pochodzenia powinny być poddane kontroli pirotechnicznej,
a następnie jeśli nie zawierają materiałów wybuchowych przetransportowane w odpowiednich
opakowaniach i środkach transportu do spalarni wyznaczonych przez odpowiednie władze
właściwe do zarządzania powyższymi sprawami.
TRANSPORT
Decyzję o sposobie i miejscu skierowania transportu przesyłek podejmuje Powiatowe Centrum
Zarządzania Kryzysowego po zasięgnięciu opinii Państwowego Powiatowego Inspektora
Sanitarnego. Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego powiadamia o tym fakcie
Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego ŁUW. Państwowy Powiatowy Inspektor
Sanitarny powiadamia Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi.
57
ROLA I ZADANIA SŁUŻB
Państwowa Inspekcja Sanitarna
1. Podjęcie zgłoszenia o podejrzanej przesyłce.
2. Przeprowadzenie wywiadu epidemiologicznego z wyszczególnieniem imion i nazwisk,
adresów, numerów telefonów osób bezpośrednio kontaktujących się z niebezpieczną
przesyłką oraz poinformowanie o konieczności zgłoszenia się do lekarza w razie
wystąpienia objawów chorobowych.
3. Ocena potencjalnej przyczyny i stopnia zagrożenia.
4. Współpraca z właściwymi organami ochrony zdrowia, Państwowej Straży Pożarnej
i Policji.
Policja
1. Przyjęcie zgłoszenia o podejrzanej przesyłce.
2. Zabezpieczenie terenu.
3. Działania Policji reguluje Zarządzenie Nr 1429 Komendanta Głównego Policji
z 31.12.2004r. w sprawie wsprowadzenia w Policji Procedur reagowania w sytuacjach
kryzysowych.
Dotyczy to m. in.:





izolacji i ochrony miejsca (obiektów) i terenu,
pilotowania pojazdów,
asysty wykonujących zadania,
kontroli przestrzegania przez ludność wprowadzonych zarządzeń,
ustalenia miejsca pobytu osób z kontaktu.
Państwowa Straż Pożarna
1. Przyjęcie zgłoszenia o podejrzanej przesyłce.
2. Zabezpieczenie
materiałów
potencjalnie
niebezpiecznych
wg
instrukcji.
Sposoby zabezpieczenia ratowników:
 w przypadku przedmiotów nieuszkodzonych (listów, paczek, innych) – stosowanie
ochrony osobistej w postaci gogli, rękawiczek lateksowych, maski chroniącej drogi
oddechowe,
 w przypadku przedmiotów uszkodzonych (otwartych paczek, listów, innych) – stosowanie
pełnej ochrony specjalistycznej (ubrania gazoszczelne).
3. Pakowanie przedmiotów.
4. Sposób zdejmowania i dezynfekcji kombinezonów wg instrukcji.
58
Załącznik Nr 15
WOJEWÓDZKIE CENTRA ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO
WOJEWÓDZTW GRANICZĄCYCH Z WOJEWÓDZTWEM ŁÓDZKIM
Lp.
Województwo
e-mail
Wojewódzkie Centrum
1. Zarządzania Kryzysowego
Telefon
22/ 82 70 455
[email protected]
województwa mazowieckiego.
22/ 69 56 673
22/ 82 72 355
Fax
22/ 62 01 940
22/ 69 56 353
Wojewódzkie Centrum
2.
Zarządzania Kryzysowego
województwa
52/ 34 97 777
[email protected]
52/ 34 97 397
52/ 34 97 776
kujawsko-pomorskiego.
Wojewódzkie Centrum
3. Zarządzania Kryzysowego
61/ 85 41 160 61/ 85 27 327
czk.poznan.uw.gov.pl
61/ 95 41 167 61/ 85 15 214
województwa wielkopolskiego.
Wojewódzkie Centrum
4. Zarządzania Kryzysowego
77/ 54 24 716
[email protected]
77/ 42 23 323
województwa opolskiego.
Wojewódzkie Centrum
5. Zarządzania Kryzysowego
77/ 45 24 469
32/ 25 52 195 32/ 25 62 213
[email protected]
32/ 20 77 901 32/ 25 18 887
województwa śląskiego.
Wojewódzkie Centrum
6.
Zarządzania Kryzysowego
województwa
41/ 34 43 333 41/ 34 21 403
[email protected]
41/ 34 21 110 41/ 34 44 832
świętokrzyskiego.
59

Podobne dokumenty