Paleografia muzyczna

Kod przedmiotu/modułu
TM2-17/2013
Nazwa przedmiotu
Paleografia muzyczna
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
Teoria Muzyki
Typ studiów
II stopnia
Wymagania wstępne
Zdany egzamin wstępny na studia II stopnia, specjalność Teoria
Muzyki. Wymagania zostały określone w „Informatorze dla
kandydatów na studia stacjonarne II stopnia”.
Wymagania końcowe
Zaliczone z oceną pozytywną kolokwia pisemne
Cele przedmiotu/modułu
- wprowadzenie do historii i teorii notacji w epokach: starożytności,
średniowiecza oraz renesansu
- wprowadzenie do metodologii transkrypcji
- nabycie umiejętności transkrypcji notacji menzuralnej tzw. białej i
notacji tabulaturowych
Treści kształcenia
1. System znaków nutowych i pauz
2. Tempus perfectum cum prolatione imperfecta. Tempus
perfectum cum prolatione perfecta. Tempus imperfectum
cum prolatione perfecta. Tempus imperfectum cum
prolatione imperfecta
3. Reguły perfekcji i imperfekcji brevis w tempus perfectum.
Reguły perfekcji i imperfekcji semibrevis w prolatio
perfecta
4. Teoria ligatur
5. Teoria znaku: color
6. Proporcje proste (dupla, tripla) i złożone
7. Tabulatury lutniowe: hiszpańska, włoska, dawna i nowa
francuska, niemiecka
8. Tabulatura organowa Jana z Lublina
9. Śląskie tabulatury lutniowe
10. Utwory Silviusa Leopolda Weissa w śląskich tabulaturach
lutniowych
Zamierzone efekty kształcenia
w zakresie kompetencji społecznych:
w aspekcie niezależności
- sposób świadomy doskonali swoją wiedzę i umiejętności poprzez
odpowiedzialny wybór dodatkowej specjalizacji oraz przedmiotów
uzupełniających podstawowy tok studiów
Formy kształcenia
(np. wykład/ćwiczenia/inne)
ćwiczenia
1
Rok
Punkty ECTS (nakład pracy Semestr
studenta
niezbędny
do
osiągnięcia
zamierzonych
Punkty ECTS
efektów kształcenia)
Ilość godzin w
tygodniu
Rodzaj
zaliczenia
Legenda
Kryteria oceny i sposoby
weryfikacji
I
II
1
2
2
2
2
2
zal
zst
3
4
zal – zaliczenie; zst – zaliczenie ze stopniem;
egz – egzamin; ekm – egzamin komisyjny
1. Semestry kończą się kolokwium pisemnym, polegającym na
samodzielnej transkrypcji dostarczonego w postaci facsimile
materiału źródłowego.
2. Kryterium oceny: jeden błąd – ocena: dobry, dwa błędy –
ocena – dostateczny, trzy błędy – ocena: niedostateczny,
brak błędu (błędów) – ocena: bardzo dobry.
Literatura
Willi Apel: Die Notation der polyphonen Musik 900-1600. 5.
Auflage. Wiesbaden-Leipzig-Paris 2006.
Heinrich Besseler, Peter Guelke: Schriftbild der mehrstimmigen
Musik. W: Musikgeschichte in Bildern. Band 3: Musik des
Mittelalters und der Renaissance. Lfg. 5. Leipzig 1973.
Bruno Stäblein: Schriftbild der einstimmigen Musik. W:
Musikgeschichte in Bildern. Band 3: Musik des Mittelalters und der
Renaissance. Lfg. 4. Leipzig 1975.
Język wykładowy
polski, angielski
Prowadzący
dr A. Wolański
Uwagi
2