O Roma, Roma!... O świata narody... Tu się chmurami
Transkrypt
O Roma, Roma!... O świata narody... Tu się chmurami
41 • TRYLOG JULIUSZ O Roma, Roma!... NAPOLEON O świata narody... 110 Tu się chmurami zakrył szczyt kolumny, A bokiem księżyc występował młody, Jako atłasu brzeg z zamkniętej trumny, I była cichość bardzo przepaścista. Od ziemi lekki tuman mgły powstawał, Od niebios gwiazda czasem spadła czysta, I, jakby czyn się gdzieś uroczy stawał, Dobrotliwiało natury oblicze. TRYLOG [I] 1 Jak fontanna tak wstawała, Z tymi swymi warkoczami, Z tymi swymi półsłówkami, Co kropliła, odkraplała, Co dzwoniła, co szeptała... • * * Więc nikło jedno - drugie się nieciło, Brąz stał się brązem. - Cezara nie było, Cały się rzeczy rytm przelewał w inny, Gdzieniegdzie czczością kapiąc na przelewie, Jak skoro powiew, żaglom dobroczynny, Ruchome płótno okręca na drzewie, i2° By raźniej potem dąć... przy majtków śpiewie. 2 10 A ja miałem skrzydeł cztery, Dla niej jednej cztery skrzydeł, I latałem przez Etery, Do tej mojej, do nieszczerej, Do tej Jasnej-pani sideł... Pisałem w kwietniu 1849 3 Od-kraplałem na nią słowa Te, dzwoniące najzabawnićj, I szeptałem: „Nadzmysłowa! Jak my bliscy, jak my dawni, Jak ta przyjaźń już nie nowa..." 112 113 41 • TRYLOG • TRYIOG [III] 4 1 Aż poznałem!... że tak nowa! Mniejsza o to... bardzo ładnie... Najżyczliwszym jestem sługą: Jak wypadnie, tak wypadnie, Przecudownie czy szkaradnie, Zawsze pewność-że niedługo. [II] 1 20 Nadzmysłowa bo też była Onegdajsza tamta pani, I nie taka jak ta miła, Com zapomniał pierwszej dla niej... Ani do niej się umyła! 2 40 2 Jak zatęskni - to niesztucznie; Słowem, okiem, takim okiem, Co wyrzuca włócznią w włócznię! A zapłacze - to potokiem... A zaśmieje się - to hucznie... 3 33 Bodaj szepnę jej te mocy, Co olbrzymią pierś i ramię Że wylatasz jakby z procy; Ból się łamie, grom się łamie!... Tak - jej szepnę o północy. 4 Przy księżycu dziś herbata? Z dawna miłe mi księżyce... A zieloność - jak sałata; Dzikie także okolice?... - Burze - bębny - błyskawice. 3 Bardzo ładnie - owszem - służę Romantycznie albo z grecka, Z tym wszech-śmiechem, co w naturze, Socjalistka czy szlachecka, Kanoniczka albo świecka?... 4 Bardzo ładnie... owszem, służę. Paryż 1849-0 Aż poznałem znów, że kłamie... 114 115