Temat roczny 2016 DZIAŁANIE I CIERPIENIE Jako miejsce uczenia

Temat roczny 2016
DZIAŁANIE I CIERPIENIE
Jako miejsce uczenia się nadziei
Czerwiec
Cierpienie jako miejsce uczenia się nadziei
„Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie,
głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz?” (Rz 8,35)
„Nie unikanie cierpienia, ani ucieczka od bólu uzdrawia człowieka, ale zdolność jego
akceptacji, zmężnienia w nim, prowadzi do odnajdywania sensu przez zjednoczenie
z Chrystusem, który cierpiał z nieskończoną miłością” (Spe Salci 37).
Podejmujemy wysiłki i inicjatywy, aby złagodzić i zwalczyć problem ludzkiego cierpienia na
świecie, ale nasze wysiłki mogą je jedynie ograniczyć do pewnego stopnia. Cierpienie posiada
różne oblicza: nienawiść, zemsta, oszczerstwo, choroba i śmierć. Nie usuniemy zupełnie
problemu cierpienia na świecie. Jest ono nieuniknione w naszym życiu zarówno osobistym,
jak i w dziejach całego świata. Różne próby pokonania czy uniknięcia cierpienia okazują się
czasami bezskuteczne i budzą w nas poczucie bezsilności i bezsensu.
Jezus swoim cierpieniem i męką pokazał nam drogę, w jaki sposób także i my możemy
przemienić cierpienie zarówno nasze, jak i świata, aby było ono owocne.
Podejmując trud akceptacji i przyjęcia cierpienia, łącząc je z cierpieniami Jezusa Chrystusa
doświadczamy Jego mocy i siły.
Z jednej strony cierpienie, ból, smutek, trudności, niepokój pozostaną nadal, a czasem mogą
okazać się bardzo trudne do zniesienia. Z drugiej strony możemy też doświadczyć,
jak ciemność zmienia się stopniowo w światło, a cierpienie w błogosławieństwo
i rodzi się nowa nadziei.
CIERPIEĆ „z innymi, i dla innych” (Spe Salci 39), współcierpieć dla prawdy, sprawiedliwości,
miłości – to miara człowieczeństwa.
Dlatego poprzez chorobę, cierpienie, starość włączamy się w służbę naszego Zgromadzenia
uczestnicząc owocnie w jego działalności apostolskiej(por. K 69)