Joanna Nowak

„S@motność w sieci” – Janusz Leon Wiśniewski
Lektura „Samotności w sieci” jeszcze przez długi czas utrzymywała
mnie w stanie błogiej nieświadomości. Lub może świadomości, że
jeszcze gdzieś na końcu tunelu pali się światełko. Zauroczona i
zamroczona sylwetką głównego bohatera, dopytywałam się samej
siebie, czy TO mogło się wydarzyć. Czy jest to historia prawdziwa? Czy
zawsze za minutę szczęścia trzeba zapłacić godziną rozpaczy?
Niezwykła subtelność, aż oślepiająca przy czytaniu, zmusza do
postanowienia, że ja też taki będę. Ciepły, romantyczny, empatyczny.
Polecam tę książkę zwłaszcza panom. W dodatku, chylę czoła przed
autorem, niejedna kobieta nie jest w stanie tak oddać potrzeb i pragnień
płci pięknej. Mogę się podpisać pod tym, co Janusz Wiśniewski stworzyłna pewno opowiedział też moją historię. Opowieść, której nie jest w
stanie napisać mężczyzna…
Lecz czy ideały istnieją? Nie, mogą istnieć tylko na kartach książki.
Największą wadą Jakuba jest to, że odebrano mu ukochaną kobietę.
Wykształcony, doceniany, błyskotliwy, przystojny. Tak więc: ideał.
Jestem nade wszystko zachwycona i wzruszona. Inteligencją dialogów.
Kompozycją. Pomysłem na miłosna grę prowadzona między bohaterami.
A przecież każda kobieta marzy o wielkiej, romantycznej miłości…
Z drugiej strony nie potrafię pozbyć się uczucia niedosytu. Jak można
było potraktować tak Jakuba? Nie zasłużył na to. Być może, brak happy
endu świadczy o tym, że nie zawsze możemy wybrać to, co dla nas
najlepsze. Oczekiwałam czegoś zupełnie innego, lecz przeliczyłam się.
Aczkolwiek, dla mnie stanowi to dodatkowy walor.
„Jakubku, jakże pusto zrobiło się w moim świecie bez Ciebie…”
Joanna Nowak
wyróżnienie