Przesłanie współprzewodniczących Grupy do Spraw Trudnych
Transkrypt
Przesłanie współprzewodniczących Grupy do Spraw Trudnych
Przesłanie współprzewodniczących Grupy do Spraw Trudnych wynikających z historii polsko-rosyjskich stosunków Minister Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej Radosław Sikorski Minister Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej Siergiej Ławrow Szanowni Panowie Ministrowie, Jak Panom wiadomo, w dniach 28–29 maja 2009 roku w Krakowie odbyło się trzecie posiedzenie Grupy, w czasie którego uczestnicy ostatecznie uzgodnili formułę i strukturę wspólnej publikacji, poświęconej złożonym problemom wspólnej historii i dokonali wymiany przygotowanych tekstów. Omówiona i zatwierdzona została też inna wspólna publikacja przygotowana z udziałem Grupy, poświęcona genezie drugiej wojny światowej. Uczestnicy Grupy omówili również sprawy związane z włączeniem się Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej i Kościoła Rzymskokatolickiego w Polsce do dwustronnego dialogu społecznego, w szczególności w kwestiach historycznych. Prace Grupy przebiegały – jak zwykle – w konstruktywnej i przyjaznej atmosferze. Uczestnicy odnotowali przy tej sposobności, że w sprawie zbrodni katyńskiej prace Grupy osiągnęły granice tego, co jest możliwe w ramach jej kompetencji i nie może ona zapewnić dalszego postępu bez właściwego wsparcia ze strony ministrów spraw zagranicznych i przywódców obu państw. Zważywszy na to, że zbliżające się rocznice 70-lecia wybuchu drugiej wojny światowej i tragedii katyńskiej mogą stać się dodatkowym czynnikiem pobudzania negatywnych emocji wokół spraw historycznych i utrudnić rozwój stosunków między naszymi państwami, Grupa powierzyła współprzewodniczącym przygotowanie konkretnych propozycji w sprawie rozwiązania kwestii zbrodni katyńskiej i przedłożenia ich do wiadomości ministrom spraw zagranicznych i przywódcom Polski oraz Rosji. Uczestnicy jednomyślnie opowiedzieli się za przedstawieniem przywódcom obu państw zalecenia podjęcia nowych wspólnych kroków dla upamiętnienia ofiar Katynia i umożliwienia swobodnego dostępu do wszystkich dokumentów związanych z tą sprawą. W opinii uczestników Grupy sprawą istotną jest nadanie odpowiednim wysiłkom stron charakteru trwałego i instytucjonalnego oraz wspólne i ostateczne zdjęcie sprawy zbrodni katyńskiej z porządku dziennego w dwustronnych relacjach. Kierując się powyższymi motywami, a także opiniami, wyrażonymi podczas obrad, współprzewodniczący proponują rozważenie sprawy utworzenia w Rosji (np. w Smoleńsku) i w Polsce (w Warszawie) dwóch polsko-rosyjskich ośrodków, które zajmowałyby się uwiecznieniem pamięci oraz dokumentowaniem i prowadzeniem prac archiwalnych. Powołane do życia instytucje (np. Polsko-Rosyjski Dom Wspólnej Historii) podejmowałyby działania również w szerszym zakresie spraw dotyczących problematyki historyczno-memorialnej. W szczególności instytucje te mogłyby pełnić następujące funkcje: – Upamiętnianie ofiar i moralno-polityczne osądzenie winnych tej zbrodni; 886 BIAŁE PLAMY – CZARNE PLAMY Przesłanie współprzewodniczących Grupy do Spraw Trudnych – Utrzymanie w należytym stanie miejsc pochówku, zarówno związanych ze zbrodnią katyńską, jak i innych polskich i rosyjskich miejsc pochówku na terytoriach obu państw; – Przeciwdziałanie próbom fałszowania historii poprzez wspieranie badań historycznych; – Działalność edukacyjna, adresowana przede wszystkim do młodego pokolenia. Przywódcy obu państw mogliby mianować osoby odpowiedzialne za wykonanie tej decyzji. Podjęcie wspólnej decyzji przez rządy obu państw i poinformowanie o tym opinii publicznej w czasie zaplanowanej na jesień bieżącego roku wizyty premiera Federacji Rosyjskiej w Polsce byłoby ważnym krokiem na drodze poprawy i kształtowania nowego typu wzajemnych polsko-rosyjskich stosunków. Decyzja taka usunęłaby istotne przeszkody, które wywierają w ostatnich latach negatywny wpływ na polsko-rosyjskie relacje i są wykorzystywane przez określone środowiska do zaogniania nieprzyjaznych emocji. Spotkania współprzewodniczących z wysokimi hierarchami Kościoła Rzymskokatolickiego w Polsce i Patriarchatu Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej upewniły nas, że Kościół w Polsce i Cerkiew w Rosji są gotowe aktywnie włączyć się w rozwiązanie tej sprawy i szerzej – w proces zbliżenia obu naszych narodów. Profesor Adam D. Rotfeld Akademik Anatolij W. Torkunow Warszawa–Moskwa, 22 czerwca 2009 roku BIAŁE PLAMY – CZARNE PLAMY 887