Modelowanie materiałów kompozytowych
Transkrypt
Modelowanie materiałów kompozytowych
Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Inżynieria Materiałowa Studia pierwszego stopnia Przedmiot: Rodzaj przedmiotu: Kod przedmiotu: Rok: Semestr: Forma studiów: Rodzaj zajęć i liczba godzin w semestrze: Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Liczba punktów ECTS: Sposób zaliczenia: Język wykładowy: Modelowanie materiałów kompozytowych Fakultatywny IM 1 N 0 6 57-2_1 III 6 Studia niestacjonarne 27 9 18 3 Zaliczenie Język polski Cel przedmiotu Poznanie zasad modelowania właściwości materiałów inżynierskich z C1 wykorzystaniem metody elementów skończonych. Nauczenie samodzielnego prowadzenia analiz numerycznych MES oraz C2 właściwej interpretacji wyników obliczeń. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji Znajomość zasad mechaniki ogólnej i wytrzymałości materiałów na poziomie 1 kompetencji studiów pierwszego stopnia (W). Umiejętność modelowania 2D i 3D podstawowych elementów geometrycznych 2 z wykorzystaniem oprogramowania CAD (U). Efekty kształcenia EK 1 EK 2 EK 3 EK 4 EK 5 EK 6 W zakresie wiedzy: Po zakończeniu kursu student zna ogólne zasady dyskretyzacji ośrodka ciągłego oraz modelowania właściwości podstawowych materiałów inżynierskich z wykorzystaniem MES. Po zakończeniu kursu student zna ogólne zasady symulacji numerycznych z wykorzystaniem metody elementów skończonych w zakresie podstawowych analiz wytrzymałościowych. W zakresie umiejętności: Student potrafi odtworzyć kształt elementarnych części maszyn i mechanizmów z wykorzystaniem zasad komputerowego wspomagania projektowania. Student na podstawie modelu geometrycznego potrafi przeprowadzić dyskretyzację obiektu z uwzględnieniem warunków brzegowych oraz sposobu obciążenia modelu. Student potrafi zamodelować strukturę i właściwości kompozytu oraz rodzaj i parametry analizy numerycznej. Student potrafi samodzielnie rozwiązać przygotowane zadanie obliczeniowe i przeprowadzić poprawną interpretację otrzymanych wyników obliczeń. W zakresie kompetencji społecznych: Student ma świadomość odpowiedzialności za własną pracę oraz konieczności EK 7 postępowania w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej. W1 W2 W3 W4 W5 W6 L1 L2 L3 L4 L5 L6 L7 L8 L9 L10 1 2 3 4 5 6 7 Treści programowe przedmiotu Forma zajęć – wykłady Treści programowe Wprowadzenie do metody elementów skończonych. Podstawowe równania MES. Właściwości mechaniczne laminatów, struktur typu sandwich oraz FML. Klasyfikacja modeli materiałów – modele materiałów ortotropowych. Modelowanie zniszczenia materiałów kompozytowych. Ocena i interpretacja otrzymanych wyników analiz numerycznych MES. Forma zajęć – laboratoria Treści programowe Zasady modelowania symulacji numerycznych – rozwiązanie przykładowego zagadnienia inżynierskiego. Tworzenie modelu geometrycznego – zasady tworzenia ciał odkształcalnych i sztywnych. Definicja modeli materiałowych – zagadnienia fizycznie liniowe i nieliniowe. Techniki modelowania laminatów. Modelowanie materiałów o właściwościach ortotropowych. Modelowanie struktur typu sandwich oraz FML. Modelowanie warunków brzegowych i obciążenia modelu. Zagadnienia kontaktowe – tworzenie par kontaktowych, definicja fizycznych właściwości kontaktu. Modelowanie zniszczenia materiałów kompozytowych. Metody edycji wyników obliczeń – mapy konturowe, wykresy, zdjęcia. Metody dydaktyczne Wykład problemowy. Wykład z prezentacją multimedialną. Kolokwium (45 minut) przeprowadzane w sali wykładowej obejmujące kilka bloków tematycznych. Praktyczne zajęcia symulacyjne z wykorzystaniem oprogramowania CAE. Projekcje multimedialne przykładowych symulacji numerycznych. Samodzielne rozwiązywanie w pracowni zadania obliczeniowego z sytuacją zdefiniowaną opisem słownym lub opisem słownym i rysunkiem. Samodzielna interpretacja poprawności otrzymanych wyników obliczeń w odniesieniu do modelowanego zagadnienia inżynierskiego. Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie Forma aktywności aktywności Godziny kontaktowe z wykładowcą, 30 w tym: Udział w wykładach 9 Udział w zajęciach laboratoryjnych 18 Udział w konsultacjach Praca własna studenta, w tym: Samodzielne studiowanie tematyki wykładów Samodzielne przygotowanie i udział w kolokwium zaliczającym wykład Merytoryczne przygotowywanie się do zajęć laboratoryjnych Łączny czas pracy studenta Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu: Liczba punktów ECTS w ramach zajęć o charakterze praktycznym (ćwiczenia, laboratoria, projekty) 1 2 3 4 1 2 3 3 35 10 5 20 65 3 2 Literatura podstawowa Rusiński E., Czmochowski J., Smolnicki T.: Zaawansowana metoda elementów skończonych w konstrukcjach nośnych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2000. Bąk R., Burczyński T. – “Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego”. WNT, Warszawa 2001. Rakowski G., Kacprzyk Z.: Metoda Elementów Skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza PW., Warszawa 2005. Hyla I., Śledziona J.: “Kompozyty. Elementy mechaniki i projektowania”, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2004. Literatura uzupełniająca Niezgoda T. – „Analizy numeryczne wybranych zagadnień mechaniki”. WAT, Warszawa 2007. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.; Wytrzymałość materiałów. WNT, Warszawa 2003. Osiński J.: Obliczenia wytrzymałościowe elementów maszyn z zastosowaniem metody elementów skończonych, Oficyna Wydawnicza PW., Warszawa 1997. Efekt kształcenia EK 1 EK 2 EK 3 EK 4 EK 5 EK 6 Macierz efektów kształcenia Odniesienie danego efektu kształcenia do Cele Treści efektów przedmi programowe zdefiniowanych dla otu całego programu (PEK) [W1, W3, IM1A_W08 ++ [C1] W4, W5] IM1A_W13 +++ [C2] [W2, W6] IM1A_U24 +++ [C2] [L2, L10] [L1, L7, L8, IM1A_U07 ++ [C2] L10] [L3, L4, L5, IM1A_U16 +++ [C1, C2] L6] IM1A_U10 ++ [C1, C2] [L9, L11, Metody dydaktyczne Metody oceny [1, 2, 3] [O1] [1, 2, 3] [4, 6] [O1] [O2, O3] [4, 5] [O2, O3] [4, 6, 7] [O2, O3] [4, 5, 6, 7] [O2, O3] EK 7 IM1A_K03 +++ [C2] L12] [W6, L11, L12] [4, 5, 6, 7] [O1, O2, O3] Metody i kryteria oceny Symbol metody oceny O1 O2 O3 Opis metody oceny Zaliczenie pisemne wykładu Uczestnictwo w zajęciach laboratoryjnych Zaliczenie praktyczne w formie wykonania analizy numerycznej wybranego przykładu Autor programu: Adres e-mail: Jednostka organizacyjna: Próg zaliczeniowy 50% 75% 50% dr hab. inż. Hubert Dębski [email protected] Katedra Podstaw Konstrukcji Maszyn i Mechatroniki, Wydział Mechaniczny