WOJNA Z NARKOTYKAMI

ALKOHOLIZM I NARKOMANIA
Rok 2011, TOM 24, NR 2
STRESZCZENIA
ABSTRACTS
Czynniki sprzyjające odstawianiu konopi we wczesnej dorosłości
Reasons for cannabis cessation among young adults
Katarzyna Kocoń
s. 77-97
Streszczenie – Wstęp. Celem badań była analiza czynników sprzyjających odstawianiu konopi
w okresie wczesnej dorosłości bez interwencji specjalistycznej.
Metoda. Badaniami objęto 202 młodych dorosłych w wieku od 24 do 36 lat.
Podstawowym kryterium doboru grupy było posiadanie własnych doświadczeń w używaniu
konopi w okresie dorastania, tj. w wieku 14–19 lat. W okresie dorastania około 63%
respondentów używało konopi okazjonalnie, a 37% – problemowo. Dobór respondentów opierał
się na zmodyfikowanej metodzie kuli śniegowej. Respondenci podczas indywidualnego
spotkania z badaczem wypełniali ankietę i brali udział w swobodnym wywiadzie, z
zastosowaniem projekcyjnej metody, jaką jest „linia życia”. Materiał badawczy poddano
analizom jakościowym i ilościowym.
Wyniki. Wyniki wskazują, że 56 respondentów (34%) we wczesnej dorosłości przestało
używać konopi (nie używało w ostatnim roku przed badaniem). W grupie osób używających
konopi we wczesnej dorosłości (N = 117) 47% osób używało je okazjonalnie i 19% –
problemowo. Najczęściej do zaprzestania używania konopi dochodziło pomiędzy 20 a 23
rokiem życia. Kobiety w tym okresie częściej rezygnowały z brania konopi niż mężczyźni.
Analizy pozwoliły na wyróżnienie czynników mających związek z zaprzestaniem używania
konopi w zakresie: zmiennych socjodemograficznych (np. bycie kobietą, posiadanie wyższego
wykształcenia), zmiennych mierzonych retrospektywnie (np. okazjonalne używanie konopi,
późniejszy wiek inicjacji), zmiennych dotyczących teraźniejszości (nieużywanie innych
narkotyków niż konopie, nieupijanie się). Dalsze analizy pokazały, że największe znaczenie dla
zaprzestania używania konopi ma nieużywanie innych narkotyków niż konopie i występowanie
objawów depresji we wczesnej dorosłości.
1
Przeprowadzone badania, ze względu na swój eksploracyjny charakter, wskazują dalsze
kierunki poszukiwań w zakresie czynników sprzyjających rezygnacji z używania konopi bez
pomocy specjalistycznej.
Słowa kluczowe: konopie, zaprzestanie używania, odstawianie, wczesna dorosłość, dorastanie
Abstract – Introduction. The aim of the study was to analyse factors that help young adults to
cease cannabis use without professional intervention.
Method. Data were collected from 202 young adults (24–36 years old), who used
cannabis at least once during adolescence period (when they were 14–19 years old). About 63%
of respondents used cannabis occasionally during adolescence, 37% reported problematic use.
Respondents were chosen by a modified snowball sampling method. During a face-to-face
interview respondents filled out a self-report questionnaire and participated in an unstructured
in-depth interviews combined with “life line span” projection method. Data were analysed using
both quantitative and qualitative methods.
Results. Results show that 56 participants (34%) ceased cannabis use during young
adulthood (abstinence during the last year preceding the interview). Among participants who
used cannabis in their young adulthood (N=117) 47% were occasional users and 19% – problem
users. Most often they stopped cannabis use when they were 20–23 years old. Women ceased
cannabis use more often than men during young adulthood. Socio-demographic characteristics
such as gender (higher educated women), occasional use during adolescence, late initiation and
a low prevalence of using other drugs and getting drunk as young adults co-varied with cannabis
cessation. The chances for quitting cannabis use increase with abstinence from other drugs and
with showing symptoms of depression during young adulthood.
Due to the explorative nature of this study, the present study can only suggest possible pathways
of quitting cannabis use without professional help.
Key words: cannabis, cannabis cessation, untreated recovery, young adulthood, adolescence
2
Wzory picia alkoholu wśród młodzieży z niepełnosprawnością ruchową
Patterns of alcohol drinking among adolescents with motor impairments
Beata Hinze
s. 99-115
Streszczenie – Wstęp. Celem pracy była analiza wzorów picia alkoholu u młodzieży z
niepełnosprawnością ruchową w porównaniu z wzorami picia u młodych osób bez dysfunkcji,
będących w tym samym okresie rozwojowym.
Metoda. Przedmiotem analizy były dane uzyskane od 291 osób, w tym 186 osób z
niepełnosprawnością ruchową w wieku od 14 do 24 lat oraz od 105 osób bez dysfunkcji w
wieku od 14 do 21 lat. Badania przeprowadzono w kilku miastach Polski w specjalistycznych
ośrodkach szkolno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych ruchowo. W
badaniu wykorzystano pytania z kwestionariusza „Ty i Zdrowie”, który jest polską adaptacją
„Health Behavior Questionnaire”.
Wyniki. Uzyskane wyniki badań wskazują, że picie alkoholu istotnie różnicuje obie
grupy pod względem: wieku inicjacji, płci, intensywności picia oraz pod względem historii
powstania niepełnosprawności i jej różnych aspektów.
Słowa kluczowe: wzory picia alkoholu, okres dorastania, osoby z niepełnosprawnością ruchową
Abstract – Introduction. The study aimed to analyse alcohol consumption patterns of
adolescents with motor impairments compared to non-impaired adolescents.
Methods. The researched group consisted of 291 individuals, including 186 subjects with
motor impairments aged 14 to 24, and 105 non-impaired people aged 14 to 21. The surveys
were conducted in special schools and education centres for children and adolescents with motor
impairments in Poland. The “Ty i zdrowie” (You and Your Health) questionnaire was
administered, which is a Polish adaptation of the “Health Behavior Questionnaire”.
Results. The results of this study show that alcohol consumption patterns differ between
groups in terms of age of alcohol initiation, gender, intensity of alcohol drinking, genesis of the
impairment occurred and its correlates.
Key words: alcohol drinking patterns, adolescence, motor impaired individuals
3
Uzależnienie od alkoholu: od neurobiologii do nowoczesnej terapii
Alcohol dependence: from neurobiology to progressive therapy
Jerzy Samochowiec, Jolanta Kucharska-Mazur, Agnieszka Samochowiec
s.117-123
Streszczenie – Celem niniejszej pracy jest przedstawienie postępów farmakoterapii uzależnienia
od alkoholu oraz alkoholowego zespołu abstynencyjnego. Rozważane są substancje o
potencjalnej bądź udokumentowanej skuteczności, m.in. benzodiazepiny, disulfiram,
akamprozat, antagoniści receptorów opioidowych (naltrekson, nalmefen), leki
przeciwpsychotyczne, SSRI, leki przeciwpadaczkowe. Pomocne w indywidualizacji leczenia są
typologie alkoholizmu. Pomocnicze stosowanie farmakoterapii może zwiększyć umiarkowaną
skuteczność programów psychospołecznych.
Słowa kluczowe: uzależnienie od alkoholu, benzodiazepiny, disulfiram, akamprozat,
antagoniści receptorów opioidowych
Abstract – The goal of this paper is to review current approaches to the pharmacological
treatment of alcohol dependence and alcohol withdrawal. We discuss some substances with
potential or evidence based therapeutic efficacy, among others benzodiazepines, disulfiram,
acamprosate, opioid antagonists (naltrexone, nalmefene), antipsychotics agents, SSRI,
anticonvulsants. Typologies of alcohol dependence prove to be helpful to individualize therapy.
Complementary pharmacotherapy could increase the so far rather moderate effectiveness of
psychosocial programmes.
Key words: alcohol dependence, benzodiazepines, disulfiram, acamprosate, opioid antagonists
4