Uchwała nr LII/357/06 Rady Miasta Kościerzyna z dnia 2006-05

Uchwała nr LII/357/06
Rady Miasta Kościerzyna
z dnia 2006-05-31
w sprawie nadania tytułu Honorowego Obywatela Miasta Kościerzyny
Podstawa: art. 18 ust. 2 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst
jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późniejszymi zmianami) oraz uchwały Nr
XLI/274/98 Rady Miasta Kościerzyna z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie zatwierdzenia
regulaminu nadania tytułu Honorowego Obywatela Miasta Kościerzyny, zmienionej uchwałą Nr
XVII/131/99 Rady Miasta Kościerzyna z dnia 22 grudnia 1999 r.
na wniosek Klubów Radnych: Przymierza Samorządowego Prawicy i Samorządności dla
Przyszłości Rada Miasta Kościerzyna :
§1
nadaje się tytuł Honorowego Obywatela Miasta Kościerzyny
Ks. Prałatowi Marianowi Szczepińskiemu
§2
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodniczący
Rady Miasta
Kazimierz Stoltmann
UZASADNIENIE
Ks. Prałat Marian Szczepiński urodził się po zakończeniu II Wojny Światowej dnia 18 października
1945 roku w Barłożnie Gmina Skórcz w powiecie Starogardzkim. W siódmym roku życia rozpoczął
naukę w szkole podstawowej w Barłożnie, którą ukończył w 1959 r. W czasie lat szkoły
podstawowej jako dziecko przeżył wiele zawirowań w Ojczyźnie: aresztowanie Księdza Prymasa
Stefana Wyszyńskiego, śmierć Stalina, wydarzenia poznańskie 1956 r.
Wychowywał się w rodzinie głęboko religijnej i patriotycznej, dlatego po ukończeniu szkoły
podstawowej, jako kolejny etap edukacji, wybrał Collegium Marianum w Pelplinie, z nadzieją, że
będzie to jego jedyna szkoła średnia. Okazało się jednak, że władze komunistyczne w sposób dość
brutalny zamknęły szkołę, a władze Kuratorium w Gdańsku uczniom przekazały skierowania do
szkół o profilach zawodowych. Sam otrzymał skierowanie do Szkoły Zawodowej Skórzanej. Na
skutek interwencji rodziców u samego kuratora, skierowano Go do szkoły średniej im. Stanisława
Staszica w Starogardzie Gdańskim. Po roku pobytu w tej szkole na skutek połączenia dwóch
„Ogólniaków” znalazł się w Liceum im. Marii Curie-Skłodowskiej.
W czerwcu 1964 r. zdał egzamin dojrzałości i zgłosił się do Wyższego Seminarium Duchownego w
Pelplinie. Z tamtego czasu w sposób szczególny zapamiętał list Biskupów Polskich do Biskupów
Niemieckich, w którym zawarte były słowa: „przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Słowa te
wywołały wielką lawinę nienawiści, która odbijała się również o Seminaria Duchowne, ponieważ
zaistniała groźba zlikwidowania niektórych seminariów. W Seminarium jak każdy kleryk,
przechodził poszczególne stopnie: przyjął tzw. święcenia niższe, pod koniec 5 roku święcenia
subdiakonatu i diakonatu. Przez przełożonych został wybrany jako prefekt główny (dzisiaj dziekan
alumnów). Święcenia kapłańskie otrzymał 7 czerwca 1970 roku z rąk Jego Ekscelencji Księdza
Biskupa Kazimierza Józefa Kowalskiego – Ordynariusza Diecezji Chełmińskiej. Prymicje odprawił
w kościele parafialnym p.w. św. Marcina w Barłożnie. Pierwszy dekret na placówkę duszpasterską
otrzymał w dniu święceń, i został skierowany do pracy w parafii Piaseczno – Sanktuarium Matki
Bożej Królowej Pomorza. Na tej placówce duszpasterskiej nauczył się wielu form duszpasterstwa,
szczególnie dotyczących kultu maryjnego.
W 1975 r. po raz pierwszy miał okazję nawiedzić Rzym – z racji Roku Świętego. Spotkał wtedy
Ojca Świętego Pawła VI i odprawił Mszę Świętą w Bazylice Watykańskiej.
Od 1 lipca 1975 r. został wikariuszem w parafii św. Wojciecha w Starogardzie Gdańskim. Po dwóch
latach pracy skierował prośbę do Księdza Biskupa Bernarda Czaplińskiego o przeniesienie do
Wejherowa, ponieważ jego pragnieniem było poświęcić się pracy duszpasterskiej wśród ludzi
niesłyszących. Podjął pracę w parafii Świętej Trójcy w Wejherowie, gdzie po roku, obok innych
zajęć, rozpoczął duszpasterstwo ludzi niesłyszących. Pierwszym doświadczeniem było
przygotowanie małej grupy dzieci do I-ej Komunii Świętej.
W roku 1979 przeszedł do parafii św. Leona gdzie razem z Ks. Piotrem Neumanem zorganizowali
katechizację i wszystkie formy duszpasterstwa dla dzieci i młodzieży niesłyszących
uczęszczających do Szkół w Wejherowie. W 1981 r. Ksiądz Biskup Marian Przykucki skierował Go
do pracy w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Gdyni. Tam przeżył stan wojenny i wszystkie
sprawy z nim związane. Po latach pracy wikariuszowskiej w czerwcu 1983 roku Ksiądz Biskup
Marian Przykucki zaproponował mu samodzielną placówkę w nowo tworzącej się parafii
Skorzewo. Dekret otrzymał 27 czerwca z poleceniem podjęcia pracy z dniem 1 lipca tegoż roku W
Skorzewie zastał plac pod budowę kościoła, oraz chętnych ludzi do podjęcia pracy. Dnia 10
czerwca 1989 roku Ksiądz Biskup Marian Przykucki poświęcił kościół w Skorzewie. W Skorzewie
wybudował także dom parafialny i cmentarz. Po śmierci Ks. Proboszcza Jana Weltrowskiego
zaproponowano mu objęcie parafii Świętej Trójcy w Kościerzynie. Dnia 20 lipca 1990 roku
otrzymał dekret na urząd proboszcza i dziekana dekanatu kościerskiego. Pierwsze prace, jakie
wykonał, wspólnie z parafianami, to malowanie i remont kościoła św. Barbary łącznie z wymianą
okien. W roku 1991 przystąpił do odnowienia kościoła parafialnego. Renowacji i konserwacji
wymagały ołtarze i inne obiekty w kościerskiej farze. Jako pierwszy wraz z obrazem
odrestaurowano ołtarz Matki Bożej Kościerskiej. Następnie odnaleziono zabytkowy obraz
Chrystusa Ukrzyżowanego, który wraz z ołtarzem bocznym także poddano konserwacji. Kolejnymi
obiektami były: ołtarz główny, chrzcielnica, stacje Drogi Krzyżowej oraz ambona. W 2002 roku
wyremontowano witraże i zamontowano podwójne okna. W 2004 roku wykonano ławki na chórze i
wymieniono okna. Po raz drugi odrestaurowano kościół w roku 2005 wraz z nową aranżacją
kaplicy Matki Bożej Kościerskiej Królowej Rodzin. Równolegle z remontami i konserwacją
obiektów w kościele parafialnym rozwijał prace związane z rozwojem duszpasterstwa i kultu
maryjnego. Dnia 9 kwietnia 1995 roku Ksiądz Biskup Diecezjalny Jan Bernard Szlaga ustanowił
święto liturgiczne dla Sanktuarium Maryjnego, które przypadało we wspomnienie Najświętszego
serca Maryi Panny. Dnia 7 czerwca 1997 roku Ksiądz Biskup nadał tytuł Sanktuarium maryjnemu
w Kościerzynie – Matki Bożej Kościerskiej Królowej Rodzin. Ojciec Święty Jan Paweł II wydał
Breve Apostolskie zezwalające na koronację papieską dnia 11 stycznia 1998 roku. Dzięki wielkim
staraniom ks. dziekana Szczepińskiego 28 lutego tego roku rozpoczęto prace przy budowie placu
kultowego, na którym miała odbyć się koronacja. Rozebrano starą plebanię, wykonano
odwodnienie terenu, wyłożono polbrukiem drogi na placu, wybudowano ołtarz polowy i 15 stacji
drogi różańcowej. Dzięki wysiłkom Ks. Prałata prace były wykonane na czas, a koronacja odbyła
się 16 maja 1998 roku, w 600 lecie praw miejskich Kościerzyny, pod przewodnictwem Nuncjusza
Apostolskiego Księdza Arcybiskupa Józefa Kowalczyka, Księdza Biskupa Diecezjalnego Jana
Bernarda Szlagi, z udziałem licznych wiernych.
Od tego czasu widać coraz bardziej rozszerzający się kult matki Bożej. W 2001 roku dzięki
wstawiennictwu Ks. Prałata na życzenie Rady Miasta Kościerzyna Ksiądz Biskup Diecezjalny
postarał się o dokument Stolicy Apostolskiej zezwalający na ogłoszenie Matki Bożej Królowej
Rodzin patronką całej wspólnoty miejskiej. Jednocześnie czynione były starania o podniesienie
rangi drugiego sanktuarium – Matki Bożej Bolesnej znajdującego się w kościele Matki Bożej
Anielskiej. Znowu dzięki staraniom Księdza Biskupa Diecezjalnego przy współudziale Ks. Prałata
zakończyła się sukcesem i odbyła się uroczysta koronacja papieska dnia 8 czerwca 2002 roku z
udziałem Księdza Prymasa Józefa Kardynała Glempa oraz licznych biskupów, kapłanów, sióstr
zakonnych i wiernych.
W czasie pracy duszpasterskiej w Kościerzynie Ks. M. Szczepiński otrzymał różnego rodzaju
nominacje: w maju 1992 roku na prośbę księdza Biskupa Diecezjalnego Jana Bernarda Szlagi
Ojciec Święty zamianował Go swoim honorowym kapelanem, we wrześniu 1993 r. został
referentem do spraw życia konsekrowanego, 2 lutego 1996 r. został mianowany kanonikiem
honorowym Kapituły Katedralnej w Pelplinie. Otrzymał też nominację na wizytatora diecezjalnego.
Dnia 2 lutego 2003 r. został wikariuszem biskupim do spraw życia konsekrowanego i sanktuariów
maryjnych. Na kolejną prośbę Księdza Biskupa Diecezjalnego Ojciec Święty Jan Paweł II
zamianował Go swoim Honorowym prałatem. Nominację tę otrzymał 28 lutego 2003 roku.
W roku 2005 przygotował uroczystości związane z 75-tą rocznicą konsekracji kościoła, której
dokonał Sługa Boży Ksiądz Biskup Konstantyn Dominik, jak również 35-tą rocznicę ustanowienia
Sanktuarium maryjnego przez Księdza Biskupa Kazimierza Józefa Kowalskiego. W tym samym
roku Ksiądz Prałat obchodził jubileusz 35-lecia przyjęcia święceń kapłańskich oraz 15 – lecie pracy
w Kościerzynie. Na szczególne podkreślenie zasługuje zainicjowanie przed kilku laty przez Ks.
Prałata w ramach parafialnego Caritas wydawania bezpłatnych obiadów dla najuboższych
mieszkańców miasta. Działalność ta została wsparta także przez innych dobrodziejów i trwa do
chwili obecnej.
Ks. dziekan Szczepiński od wielu lat bardzo intensywnie uczestniczy w życiu Miasta organizując w
parafii Św. Trójcy wiele doniosłych wydarzeń kulturalnych i religijnych o zasięgu ponadlokalnym
m. in.: diecezjalny konkurs poezji Maryjnej, diecezjalny zlot młodzieży i rodzin, Tydzień Kultury
Chrześcijańskiej, występy znanych chórów (Poznańskie Słowiki, Capella Gedanensis) teatru oraz
artystów scen i estrady.
Ks. Prałat Marian Szczepiński został wyróżniony wieloma nagrodami i odznaczeniami, a wśród
nich m. in.:
Złotą odznaką Ministra Kultury i Sztuki Rzeczpospolitej Polskiej - za opiekę nad zabytkami
6.05.1999 r.
Nagrodą Burmistrza Miasta Kościerzyna - XII 1999 r.
Nagrodą Burmistrza Miasta Kościerzyna - II 2006 r.
Medalem T. Rogali za wybitne osiągnięcia dla miasta Kościerzyna - 26.02.2002 r.
Statuetką dużego niedźwiedzia wójta Gminy Kościerzyna - za wybitną dbałość o dobra kultury 5.03.2002 r.
Ekumenicznym Krzyżem Komandorii z Gwiazdą Orderu Św. Brygidy przyznanym przez Kapitułę
Orderu Św. Brygidy Szwedzkiej w Gdańsku - 23.07.2002 r.
Brygidiańskim Krzyżem Jubileuszowym - za realizację programów duszpasterskich – 23.07. 2002 r.
Mając na względzie całokształt pracy duszpasterskiej, rozwijanie kultu maryjnego, wielką dbałość o
dobra kultury a także rozsławianie Kościerzyny w kraju i za granicą przyznanie Ks. Prałatowi
Marianowi Szczepińskiemu tytułu Honorowego Obywatela Miasta Kościerzyny jest w pełni
uzasadnione.