Zatrudnienie emerytów i rencistów oraz absolwentów (…) W

Zatrudnienie emerytów i rencistów oraz absolwentów (…)
W jednostkach organizacyjnych resortu obrony ON zatrudnionych jest 8.393 emerytów
i rencistów, co stanowi 16 % ogółu zatrudnionych, w tym 6.646 emerytów i rencistów
wojskowych, co stanowi 13 % ogółu zatrudnionych.
Jak wynika z dokonanej analizy rokrocznie wzrasta (w 2008 roku o ponad 11 %)
liczba zatrudnionych emerytów i rencistów. Wzrasta także liczba pracowników wojska,
którzy przed podjęciem zatrudnienia pełnili zawodową służbę wojskową (w 2008 roku o ok.
5 %). Spośród około 850 zatrudnionych w 2008 roku emerytów i rencistów 305 posiada status
emeryta lub rencisty wojskowego. Pozostałych 500 zatrudnionych emerytów i rencistów
to emeryci i renciści cywilni (byli pracownicy resortu ON), którzy nabyli uprawnienia
emerytalne i rentowe w trybie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 200 r. Nr 39, poz. 353 z późn. zm.). Należy
zaznaczyć, że 2008 rok był ostatnim rokiem przechodzenia na tzw. wcześniejszą emeryturę
i w świetle powyższego wielu pracowników resortu skorzystało z tego przywileju
i rozwiązało stosunek pracy w związku z przejściem na emeryturę, a następnie ponownie
podjęli zatrudnienie u tego samego pracodawcy.
W 2008 roku w resorcie ON podjęło zatrudnienie 214 absolwentów szkół
ponadpodstawowych, w tym 118 absolwentów szkół wyższych. W porównaniu do 2007 roku
nastąpił znaczny spadek liczby zatrudnianych absolwentów (o ok. 20 %). Świadczy to o tym,
iż praca w resorcie ON nie jest atrakcyjna dla osób rozpoczynających karierę zawodową.
Należy zauważyć, że głównie jednostki organizacyjne zatrudniające większą liczbę
pracowników mogą sobie pozwolić na zatrudnianie absolwentów szkół bez doświadczenia
zawodowego. W małych jednostkach organizacyjnych, przy występowaniu pojedynczych
stanowisk, preferuje się zatrudnianie pracowników z doświadczeniem zawodowym (stażem
pracy). Głównym czynnikiem warunkującym niski wskaźnik zatrudniania absolwentów są
określone w przepisach resortowych (PUZP) wymogi kwalifikacyjne. Z uwagi na obecnie
funkcjonujące unormowania prawne absolwenci, w tym uczelni wyższych, nie posiadający
doświadczenia zawodowego mogą być zatrudniani na najniższych w hierarchii stanowiskach
pracy i, co oczywiste, z najniższym wynagrodzeniem. I tak np. absolwent szkoły wyższej, co
najmniej przez pierwszy rok zatrudnienia może liczyć jedynie na stanowisko referenta,
a szkoły średniej – pracownika w okresie przyuczenia. Jako stanowiska usytuowane najniżej,
także pod względem płacowym są mało atrakcyjne dla młodych ambitnych osób, często
mających wysokie oczekiwania. Absolwenci ze względu na charakter działania jednostek
i instytucji wojskowych, nie zawsze mogą być na starcie swojej kariery zawodowej
zatrudniani na stanowiskach odpowiadających uzyskanemu na studiach wykształceniu.
Ponadto długotrwałe procedury uzyskiwania poświadczenia bezpieczeństwa ograniczają
możliwość zatrudnienia absolwenta.
W świetle powyższego resort podjął działania mające na celu optymalne obniżenie
wymogów kwalifikacyjnych w przepisach resortowych. Podczas ostatnich (w lutym br.)
negocjacji zmian do Układu poddano pod dyskusję konkretne propozycje, których strona
związkowa nie przyjęła. Argumentem strony związkowej jest konieczność dokonania
przeglądu całej „Tabeli stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych dla
nierobotniczych stanowisk pracy”, stanowiącej Załącznik Nr 1 do Układu. Nad powyższym
projektem trwają prace.
Pracodawcy wojskowi sygnalizują również niekorzystne zjawisko polegające na
podejmowaniu zatrudnienia przez absolwentów i świadczenia przez nich pracy przez bardzo
krótki okres, w celu uatrakcyjnienia CV. Z chwilą zdobycia doświadczenia oraz uzyskania
w toku zatrudnienia kolejnych umiejętności zawodowych, przechodzą do sektora cywilnego
ze względu na lepsze warunki płacowe.
Jednym z czynników mogącym wpływać motywująco na młodych pracowników
i powodować chęć kontynuowania przez nich pracy w resorcie ON jest udzielanie przez
pracodawców wojskowych pomocy w zakresie podnoszenia kwalifikacji. Ponadto zawarcie
umowy cywilno-prawnej z pracownikiem, któremu udzielono pomocy, w tym finansowej,
w zakresie podnoszenia kwalifikacji umożliwia pracodawcy formalne związanie pracownika
z zakładem pracy poprzez konieczność odpracowania ustalonego w umowie okresu po
zakończeniu nauki.