główne okno aplikacji

PROE – wykład 4
dr inż. Jacek Naruniec
Zmienne automatyczne i dynamiczne

Zmienne automatyczne:



dotyczą kontekstu, po jego opuszczeniu są usuwane,
powinny być używane wszędzie gdzie jest taka możliwość - w
miejsce zmiennych dynamicznych
Zmienne dynamiczne


Są tworzone podczas wywołania new i usuwane poprzez delete, nie
są związane z lokalnym kontekstem,
Używamy ich kiedy nie da się w tym miejscu użyć zmiennej
automatycznej
Zmienne automatyczne i dynamiczne

Zaleta zmiennych dynamicznych – mogą być tworzone w
dowolnym momencie działania programu i wskaźniki
mogą kierować do tablic o długości określonej w trakcie
działania programu:
Zmienne automatyczne i dynamiczne

Przykład 1 (edytor etykiet) pokaz:

Zmienna automatyczna, np.:
główne okno aplikacji



zawiera informację o pozycji okna,
składowych itp. ,
zawsze jedno główne okno
aplikacji.
Zmienna dynamiczna, np.:


otwarte dokumenty (zmienna
ilość), zawierają informacje o
obiektach wewnątrz,
obiekty wewnątrz
dokumentu (prostokąty, paski
kodów, daty itp.)
Zmienne automatyczne i dynamiczne

Przykład II (pulsometr):



Pomiar czasu
Pomiar pulsu
Opcjonalnie GPS
[pobrane z http://www.runners-world.pl]
Zmienne automatyczne i dynamiczne




Przy tworzeniu domyślnego
obiektu zakładamy, że GPSa nie
ma.
Jak ma wyglądać destruktor?
Czy inne konstruktory też mają
przypisywać gps=NULL?
Jaka funkcja będzie tworzyć a
jaka usuwać GPS?
Klasa string


W C++ zamiast ciągów znaków char[] zwykle używa się
klasy string (include <string>).
W przestrzeni nazw std, więc dodajemy using namespace
std.
Klasa string

Najczęstsze formy inicjalizacji:

Dodawanie napisów (strcat w char[]):
Klasa string

Porównywanie napisów (strcmp w char[]):
Klasa string

Wyszukiwanie napisu w napisie
Klasa string

Długość napisu:

s.length()

Ciąg znaków z obiektu klasy string:

Wiele innych funkcji … (ask Google)
Klasa string

Zalety string nad char[] to:





Zalety char[] nad string to:


Nie martwimy się, że wyjdziemy poza zakres wskaźnika,
Mamy jeden obiekt zamiast ciągu znaków,
Mamy bezpośrednio dostęp do listy możliwych funkcji klasy,
Uproszczone część operacji (np. porównywanie).
printf, sprintf, fprintf, scanf, sscanf, fscanf – mnóstwo możliwości
odczytu i zapisu z/do konsoli/pliku/ciągu
Wybór string/char[] zależy często od aplikacji, ale
wskazane jest używanie string.
Operacje na plikach


Pliki traktujemy tak samo jak strumienie cout, cin.
Tworzymy obiekt strumienia plikowego wejściowego
(ofstream), wyjściowego (ifstream) lub ogólnego (fstream).
Operacje na plikach
Operacje na plikach

Na stronie prosty przykład z plikiem i okienkiem
dialogowym (Windows)
Przestrzenie nazw

Używane zwykle aby:


Uniknąć konfliktu nazw w różnych
bibliotekach.
Zwiększyć przejrzystość kodu.
Przestrzenie nazw

Jeśli takie same przestrzenie istnieją w różnych miejscach
kodu – łączą się
Przestrzenie nazw
Przestrzenie nazw

Jeśli wpiszemy:

Oznacza to, że bez podania nazwy przestrzeni domyślnie
korzystamy z PrzestrzenGienka, czyli:
Przestrzenie nazw

Stąd nasze using namespace std; sprawia, że korzystamy z
przestrzeni nazw std domyślnie.



Nie musimy wtedy pisać std::cout tylko po prostu cout
Tak samo string i std::string i inne…
Można mieć włączone wiele domyślnych przestrzeni nazw,
ale wtedy nazwy elementów nie mogą się pokrywać, czyli:
Forward declaration

Co będzie jeśli klasa Punkt będzie korzystała z klasy
Wektor a klasa Wektor z klasy Punkt? To nie jest
nietypowa sytuacja:
Forward declaration

Jeśli w mainie zostanie dołączony Wektor.h, w drugiej
linijce (po #pragma once) będzie miał:



Include „Punkt.h” -> Punkt.h będzie miał po #pragma once
#include „Wektor.h”
Kompilator nie wejdzie w Wektor.h, bo na początku jest
#pragma once które wymusza fakt, że nie dołączymy tego pliku
2 razy. W rezultacie nagłówek ten będzie pominięty, powrócimy
do dalszej kompilacji Punkt.h
Punkt.h w przesunOWektor korzysta z klasy Wektor która
jeszcze nigdzie nie została zadeklarowana i zgłasza błąd.
Forward declaration

#include „Wektor.h” (w bloczkach kolejność w której będzie
zaglądał do plików kompilator)
3
1
4
2
6
7
8 – błąd, bo nigdy
nie doszliśmy do
definicji Wektor
5 – dalej nie pójdzie,
bo pragma once!
Forward declaration

Zamiast dołączać Wektor.h i Punkt.h powiemy tylko
kompilatorowi, że będzie coś takiego jak Punkt i jak
Wektor (bez żadnych szczegółów):

Teraz działa jak należy…
Forward declaration
Dziedziczenie



Jedna z najważniejszych cech programowania
obiektowego!
Jest to uszczegółowienie klasy.
Uszczegóławiając klasę dodajemy jedynie te elementy,
które pojawiają się w nowym obiekcie.
Dziedziczenie

Klasa OknoProgramu (różnice także w uruchomieniu – albo nieblokujące
albo blokujące)
Okno programu
Okno dialogowe
Okno edycyjne
Rozszerzone okno
dialogowe
Okno hasła
Dziedziczenie



Okno dialogowe nie jest częścią okna programu – jest
jego uszczegółowieniem
Podobnie okno hasła nie jest częścią okna edycyjnego
Itd…
Dziedziczenie

Okno programu stanowi „bazę” dla pozostałych okien (w rzeczywistości
będzie zawierać więcej funkcji) – jego ogólny wygląd ustala system.
Te metody będą dotyczyły
każdego okna
To są zmienne, które definiują
okno każdego typu (także
dialogowe, hasła, edycyjne)
Dziedziczenie

Okno dialogowe rozszerza działanie okna o przyciski
(powinna być jeszcze zawartość itp.):
To znaczy, że
dziedziczy po klasie
OknoProgramu
Identyczna funkcja jak
w OknoProgramu
Dziedziczenie

Rozszerzone okno dialogowe rozszerza okno dialogowe
o możliwość ustawienia koloru tła.
Nie ma funkcji
pokazOkno() !
Dziedziczenie

Okno edycyjne rozszerza działanie OknaProgramu o pole
edycyjne (ale nie zawiera żadnych przycisków)
Dziedziczenie

OknoHasla jest uszczegółowieniem okna edycyjnego –
kropki zamiast liter i dodatkowy przycisk OK.
Kod aby hasło nie występowało
jawnie w pamięci.
Dziedziczenie

Klasa Detektor
Detektor
Detektor ruchu
Detektor twarzy
Detektor twarzy
Haar
Detektor twarzy
LBP
Dziedziczenie

Obiekt Detektor (bardzo ogólny)
?
Dziedziczenie

Detektor ruchu dziedziczy po detektorze i daje wyniki w
postaci maski pikseli które się poruszyły
obraz
maska ruchu
Dziedziczenie

Detektor twarzy dziedziczy po detektorze i daje wyniki w postaci tablicy obiektów
typu Twarz. Nie implementuje żadnej konkretnej metody, jest ciągle ogólny, ale
wiemy jaki wynik chcemy otrzymać.
wykryte twarze
obraz
Dziedziczenie

DetektorTwarzyHaar rozszerza działanie detektora twarzy, implementując
konkretną metodę detekcji (transformata Haara)
Dziedziczenie

DetektorTwarzyLBP rozszerza działanie detektora twarzy, implementując
konkretną metodę detekcji (cechy Local Binary Patterns - LBP)
Dziedziczenie

Implementacja klasy Detektor:
Dziedziczenie

Najprostsze wykorzystanie obiektu bazowego (0 filozofii):

Po co nam taki obiekt?? – przecież on w zasadzie nic nie robi i
nie ma żadnej sensownej funkcjonalności. My przecież chcemy
mieć narzędzie do detekcji
Dziedziczenie

Implementacja klasy DetektorTwarzy, zaczniemy od
konstruktora:
Te zmienne dotyczą
wszystkich detektorów więc
chcemy też z nich korzystać!
Rozwiązaniem jest trzeci tryb bloków (przy private i public) – tryb chroniony, czyli
protected
Dziedziczenie

Sekcja protected oznacza, że z metod i zmiennych mogą
korzystać klasy pochodne, ale nie można korzystać z nich
tutaj nie ma problemu
z zewnątrz:
Tu zgodnie z założeniem
nie można tego zrobić
Dziedziczenie

Od tego momentu wszystkie składowe (czyli większość
jak nie wszystko) które chcemy aby były dziedziczone
umiejscawiamy w sekcji protected.
Tu w sumie zbędne (bo dalej nie ma
dziedziczenia), ale nie zaszkodzi 