Prognoza oddziaływania na srodowisko - tekst

Prognoza oddziaływania na środowisko
zmiany Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego
Gminy Miasto Puławy Jednostka Bilansowa „A” - część I
Autor:
mgr Wojciech Zaczkiewicz
mgr inż. arch. Izabela Sobierajska
Warszawa, maj 2015 r.
SPIS TREŚCI
I. WPROWADZENIE
1. Uwagi wstępne
2. Cel opracowania prognozy
3. Podstawowe założenia i metodyka pracy
4. Powiązania projektowanego dokumentu z innymi dokumentami dotyczącymi
obszaru opracowania
5. Ogólna charakterystyka terenu opracowania
II.
CELE
OCHRONY
ŚRODOWISKA
USTANOWIONE
NA
SZCZEBLU
MIĘDZYNARODOWYM, WSPÓLNOTOWYM I KRAJOWYM, ISTOTNE Z PUNKTU
WIDZENIA PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU ORAZ SPOSOBY, W JAKICH TE CELE I
INNE
PROBLEMY
ŚRODOWISKA
ZOSTAŁY
UWZGLĘDNIONE
PODCZAS
OPRACOWYWANIA DOKUMENTU
III. UWARUNKOWANIA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
DO ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
I
KULTUROWEGO
1. Uwarunkowania ekofizjograficzne
2. Uwarunkowania wynikające z dokumentów strategicznych gminy Puławy
3. Uwarunkowania wynikające z przepisów szczegółowych, w tym z ochrony obszarów
i obiektów objętych odrębnym statusem prawnym
IV. CHARAKTERYSTYKA USTALEŃ MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA
PRZESTRZENNEGO
1. Główne cele zmiany planu
2. Przeznaczenie - funkcje terenów
3. Ustalenia z zakresu ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego
4. Ustalenia w zakresie infrastruktury technicznej
5. Ustalenia z zakresu rozwoju systemów komunikacji.
V. POTENCJALNE ZMIANY AKTUALNEGO STANU ŚRODOWISKA W PRZYPADKU
BRAKU REALIZACJI PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
VI. ZAGROŻENIA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO WYNIKAJĄCE Z PROJEKTU
PLANU
1. Emisja gazów i pyłów do powietrza atmosferycznego
2. Hałas i wibracje
3. Odpady
4. Gospodarka wodno-ściekowa
5. Promieniowanie elektromagnetyczne
6. Osuwanie się mas ziemi
7. Zagrożenie powodzią
8. Nadzwyczajne zagrożenia środowiska
VII. WPŁYW REALIZACJI ZAPISÓW PLANU NA POSZCZEGÓLNE ELEMENTY
ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
1. Powierzchnia terenu, grunty i gleby, eksploatacja surowców mineralnych
2
2. Warunki wodne
3. Szata roślinna i fauna
4. Warunki klimatyczne
5. Obszary dziedzictwa kulturowego, zabytki, dobra kultury współczesnej oraz dobra
materialne
6. Obszary i obiekty chronione, systemy przyrodnicze, różnorodność biologiczna
7. Krajobraz
8. Transgraniczne oddziaływania na środowisko
VIII. POWSTANIE ZAGROŻEŃ DLA ŚRODOWISKA I ZDROWIA LUDZI NA TERENIE
OBJĘTYM PLANEM I W STREFIE JEGO POTENCJALNEGO ODDZIAŁYWANIA
IX. ANALIZA PLANU POD KATEM REALIZACJI UWARUNKOWAŃ PRZYRODNICZYCH
X. ZGODNOŚĆ
ŚRODOWISKA
PLANU
Z
PRZEPISAMI
XI.
ZGODNOŚĆ ZAPISÓW
PLANU Z
DOTYCZĄCYMI OBSZARU OPRACOWANIA
PRAWA
DOTYCZĄCYMI
DOKUMENTAMI
OCHRONY
STRATEGICZNYMI
XII. OPIS PRZEWIDYWANYCH ODDZIAŁYWAŃ NA ŚRODOWISKO WYNIKAJĄCYCH Z
REALIZACJI USTALEŃ ZAPISÓW PLANU
1. Oddziaływanie bezpośrednie, pośrednie, wtórne, chwilowe, krótkoterminowe,
średnioterminowe, długoterminowe, stałe
2. Oddziaływanie skumulowane i znaczące
3. Zasięg przestrzenny oddziaływań, odwracalność zjawisk
XIII. ROZWIĄZANIA ELIMINUJĄCE, OGRANICZAJĄCE
NEGATYWNE ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
LUB
KOMPENSUJĄCE
1. Rozwiązania eliminujące negatywne oddziaływania
2. Rozwiązania alternatywne do rozwiązań przedstawionych w projekcie planu
XIV. METODY ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI POSTANOWIEŃ PLANU ORAZ
CZĘSTOTLIWOŚĆ ICH PRZEPROWADZANIA
XV. STRESZCZENIE W JĘZYKU NIESPECJALISTYCZNYM
3
I. WPROWADZENIE
1. Uwagi wstępne
Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne we wszystkich sferach rozwojowych:
społecznej, gospodarczej, ekologicznej - zapewnia sprzężenie długookresowego planowania
i programowania z procesem realizacji inwestycji oraz przyjmuje za podstawę tych działań
zrównoważony rozwój i ład przestrzenny.
Zrównoważony rozwój rozumiany jest tutaj jako rozwój społeczno - gospodarczy,
w którym następuje proces integrowania działań gospodarczych i społecznych,
z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów
przyrodniczych, w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb
poszczególnych społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i
przyszłych pokoleń. Przez ład przestrzenny należy natomiast rozumieć takie ukształtowanie
przestrzeni, które tworzy harmonijną całość oraz uwzględnia w uporządkowanych relacjach
wszelkie uwarunkowania i wymagania funkcjonalne: społeczno - gospodarcze,
środowiskowe, kulturowe oraz kompozycyjno - estetyczne.
Jednym z instrumentów dla tworzenia warunków zrównoważonego rozwoju i ładu
przestrzennego, a także uwzględniającego wymagania ochrony środowiska jest Miejscowy
Plan Zagospodarowania Przestrzennego.
„Prognoza” jest realizacją obowiązku określonego w art. 51. Ustawy z dnia 3 października
2008 roku o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz.
1235 z późn. zm.) oraz art. 17, ust. 4 Ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 199, późn. zm).
2. Cel opracowania prognozy
Opracowanie „Prognozy oddziaływania na środowisko do zmiany Miejscowego Planu
Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Miasto Puławy Jednostka Bilansowa „A” – część
I” ma na celu ocenę ustaleń zmiany planu w aspekcie ochrony walorów środowiska
przyrodniczego, jak również określenie przewidywanych jego przekształceń i związanych z
tym warunków życia ludzi wynikających z realizacji przyjętych ustaleń planu.
3. Podstawowe założenia i metodyka pracy
Podstawowym założeniem prognozy, opracowywanej równocześnie z projektem planu jest
poszukiwanie i wskazanie możliwości rozwiązań planistycznych najkorzystniejszych dla
stanu środowiska, poprzez:
− Identyfikację i ocenę najbardziej prawdopodobnych wpływów na biofizyczne i zdrowotne
komponenty środowiska określonego obszaru, jakie może wywołać realizacja dyspozycji
przestrzennych zawartych w projekcie planu,
− Dyskusje i współprace autora prognozy z autorem projektu planu celem eliminacji
rozwiązań i ustaleń niemożliwych do przyjęcia ze względu na ewentualne negatywne skutki
dla środowiska lub zagrożenie dla zdrowia mieszkańców,
− Pełne poinformowanie podmiotów planu, tj. wnioskodawców, społeczność lokalną
i organy samorządu o skutkach wpływu ustaleń planu dla środowiska przyrodniczego.
Zadanie to wymaga interdyscyplinarnej analizy procesów i zjawisk zachodzących
w środowisku, przy uwzględnieniu zmian w szeroko rozumianym otoczeniu (niezwiązanym z
planem), na które składa się system prawny, postęp cywilizacyjny i techniczny, zachowania i
przemiany świadomości społeczności lokalnej itp.
Analizy przeprowadzone w ramach prognozy oparto na założeniach, że:
• Stanem odniesienia dla prognozy są:
− Istniejący stan środowiska przyrodniczego i zagospodarowania terenu, określony
4
w opracowaniu ekofizjograficznym wykonanym dla terenu objętego planem,
− Uwarunkowania wynikające z ustaleń projektu zmiany planu oraz Studium Uwarunkowań
i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego gminy miasta Puławy,
• Działania związane z realizacją systemów technicznych na obszarze objętym planem
realizowane będą zgodnie z zasadami przyjętymi w zmianie planu miejscowego.
• Ocenę możliwych przemian komponentów środowiska przeprowadzono w oparciu
o analizę ich funkcjonowania w istniejącej strukturze przestrzennej.
• Etapem końcowym jest ocena skutku, czyli wynikowego stanu komponentów środowiska,
powstałego na skutek przemian w jego funkcjonowaniu, spowodowanych realizacją ustaleń
planu oraz sformułowanie propozycji zmian lub alternatywnej wersji ustaleń, wynikających z
troski o osiągnięcie możliwie korzystnego stanu środowiska w warunkach projektowanego
zagospodarowania przestrzennego obszaru.
4. Powiązania projektowanego dokumentu z innymi dokumentami dotyczącymi
obszaru opracowania
Projektowany dokument powiązany jest z następującymi opracowaniami:
1. Diagnoza stanu środowiska miasta Puławy – stan na koniec 2007 r. (2008 r.),
2. Plan Gospodarki Odpadami dla województwa lubelskiego 2017,
3. Uchwała Rady Miasta Puławy Nr LII/491/2010 z dnia 24 czerwca 2010 r. w sprawie
"Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Miasto Puławy" (2010
r.)
4. Program Ochrony Środowiska dla gminy Miasto Puławy na lata 2012-2015 (2012 r.),
5. Zmiana Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego
Gminy Miasta Puławy (2014 r.),
6. Opracowanie ekofizjograficzne do projektu Miejscowego Planu Zagospodarowania
Przestrzennego Miasta Puławy (2004 r.),
7. Inwentaryzacja zieleni do projektu Miejscowego Planu Zagospodarowania
Przestrzennego Miasta Puławy (2004 r.),
8. Prognoza oddziaływania na środowisko do miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego gminy miast Puławy – jednostka planistyczna A - cześć 1.
9. Prognoza oddziaływania na środowisko do miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego gminy miast Puławy – jednostka planistyczna A - cześć 2.
10. Opracowanie ekofizjograficzne miasta Puławy – jednostka planistyczna „A”
(2011 r.).
5. Ogólna charakterystyka terenu opracowania
Obszar opracowania obejmuje północno-wschodnią część miasta Puławy.
Zgodnie z fizyczno-geograficzną regionalizacją Polski obszar miasta znajduje się na
pograniczu dwóch prowincji fizyczno-geograficznych - Niżu Środkowoeuropejskiego i
Wyżyny Małopolskiej, Północna część miasta leży na południowym krańcu Wysoczyzny
Lubartowskiej, wchodzącej w skład Niziny Południowopodlaskiej (318.9). Południowa część
miasta należy do Płaskowyżu Nałęczowskiego, który jest częścią Wyżyny Lubelskiej.
Na wysokości Puław przebiega również granica pomiędzy dwoma mezoregionami doliny
Wisły – na północ od miasta rozciąga się Dolina Środkowej Wisły, na południe – Małopolski
Przełom Wisły.
Teren opracowania w całości znajduje się na tarasie nadzalewowym Wisły. Powierzchnia
tarasu nadzalewowego urozmaicona jest licznymi pagórkami wydmowymi, których wysokości
względne osiągają wysokość 8 m, przy czym na obszarze planu nie występują wzgórza
wydmowe.
Obszar planu jest w bardzo dużym stopniu przekształcony antropogeniczne, ponad 60% jego
powierzchni zajmują tereny produkcyjne.
Teren opracowania położony jest na obszarze niecki lubelskiej wypełnionej zalegającymi
prawie horyzontalnie osadami kredowymi, przykrytymi osadami trzeciorzędowymi i
czwartorzędowymi. Skały kredowe reprezentowane są przez serie opok górnego mastrychtu
charakteryzujące się zróżnicowaniem osadów. Najniżej występuje kreda pisząca o dużej
zawartości węglanu wapnia. Na warstwie kredy zalegają wapienie margliste, opoki i margle –
jest to najbardziej miąższa warstwa tego podpiętra. W najwyższej części górnego mastrychtu
5
występują opoki, margle i gezy, a lokalnie iły. Dominującą skałą w tej serii jest opoka
porowata. Utwory kredowe występują na powierzchni lub blisko powierzchni w strefie
krawędzi doliny Wisły. Fragmentarycznie utwory kredowe przykryte są osadami
trzeciorzędowymi.
W strefie przypowierzchniowej omawiany teren charakteryzuje się bardzo monotonną
budową geologiczną.
Największe rozprzestrzenienie na omawianym terenie mają piaski i żwiry tarasów
nadzalewowych Wisły. Utwory te pochodzą z okresu stadiału leszczyńsko-pomorskiego
zlodowacenia bałtyckiego.
Na piaskach aluwialnych tarasu nadzalewowego często występują drobnoziarniste piaski
eoliczne tworzące pagórki wydmowe lub pola piasków przewianych. Osady te powstały na
przełomie plejstocenu i holocenu.
Na obszarach zainwestowanych w strefie przypowierzchniowej, powszechnie występują
nasypy.
Na omawianym terenie objętym planem nie występują złoża surowców mineralnych.
Zasadniczym elementem rejonu objętego planem jest rzeka Wisła, położona około 1,5 km na
zachód od obszaru planu. W okolicach Puław, rzeka po opuszczeniu wyżyn
południowopolskich nabiera typowego charaktery dla rzek nizinnych. Jej dolina rozszerza się
do 12-15 km, zbocza tarasów łagodnieją, a wcięcie doliny dochodzi maksymalnie do 12 m.
Wiąże się to przede wszystkim z głębszym zaleganiem skał górnokredowych, zanikających
pod powierzchnią osadów czwartorzędowych. Zdecydowanie rozszerza się równina
aluwialna, zmniejsza się natomiast równina fluwialna (taras nadzalewowy pokryty piaskami
plejstoceńskim).
Jak przystało na największą polską rzekę, Wisła transportuje ogromną ilość wody. Miarą tej
wielkości jest średni w roku odpływ wody do Bałtyku. Odpływ roczny Wisły wg danych z
2006r. wynosił 62000 mln. m3. Analizując zasobność w wodę najlepiej określić „przydział
wody” na jednego mieszkańca. Wartość realnie dostępnej wody przypadającej na jednego
mieszkańca Polski wynosi ok. 560 m3 na rok.
Charakterystyczną cechą reżimu hydrologicznego rzeki jest występowanie lat suchych i
mokrych. W latach suchych występuje deficyt wody, który najczęściej występuje w
obszarach, gdzie skoncentrowany jest wodochłonny przemysł (np. hutniczy, chemiczny,
spożywczy) i znajdują się duże aglomeracje miejskie. W okresach mokrych realnym
zagrożeniem są wezbrania.
Wisła charakteryzuje się 60-krotną rozpiętością objętości przepływu: od 110 m3/s - przy
wodzie bardzo niskiej, do ok. 7000 m3/s – dla wód powodziowych i 7750 m3/s dla wód
stuletnich.
Wezbrania letnie pojawiają się nieregularnie i są krótkotrwałe. Najczęściej zdarzają się w
lipcu i sierpniu, rzadziej w kwietniu lub we wrześniu. Są one efektem letnich opadów i trwają
krócej od wezbrań roztopowych. Wezbrania roztopowe, zwykle długotrwałe i wysokie
wynikają z wczesnowiosennego spływu wód roztopowych, potęgowanego zatorami
śryżowymi i krą lodową. Okres niskich przepływów przypadających na wrzesień i październik
przedłuża się zwykle aż do niżówek grudniowych.
Największą wartość przepływu wezbrania w wieloleciu 1921-1997 zanotowano w marcu
1924 roku. Wynosił on 5860 m3/s. Średni roczny przepływ na odcinku warszawskim wynosi
561 m3/s, co odpowiada jednostkowemu odpływowo 6,6 dm3/s/km2. W wieloleciu 1951-1997
największą wartość przepływu zaobserwowano w 1960 roku (5650 m3/s). Nieco mniejszą
skalę miało wezbranie w 1997 roku – 5130 m3/s.
Natomiast najniższe wartości poziomu lustra wody zanotowano w grudniu 1959 roku i na
przełomie czerwca i lipca 1992 roku. Zmiany objętości przepływów wody w Wiśle związane
są ściśle z pionowymi wahaniami zwierciadła wody w rzece, które w rocznym okresie
dochodzą do 5 m, natomiast w warunkach ekstremalnych przekraczają 7 m. Najniższy
poziom wody w XIX wieku, który wynosił 155 cm, odnotowano w 1863 roku.
Według danych WIOŚ z 2012 roku wody rzeki Wisły w okolicy Puław pod względem
biologicznym posiadają stan umiarkowany, pod względem fizykochemicznym poniżej
dobrego oraz charakteryzują się umiarkowanym potencjałem ekologicznym. Obszar planu
położony jest poza strefami powodziowymi wyznaczonymi od Wisły.
W niewielkiej odległości na południe od omawianego terenu (ok. 0,5 km) przepływa prawy
6
dopływ Wisły, rzeka Kurówka. Rzeka ma długość 50 km, powierzchnia jej dorzecza wynosi
395,4 km² Źródła Kurkówki znajdują się w okolicach Piotrowic Wielkich. Przed powstaniem
Zakładów Azotowych, Kurówka wpadała do Wisły w rejonie Wólki Profeckiej. Obecnie, z
uwagi na lokalizację przemysłowego ujęcia wód powierzchniowych dla ZA, w okresie
największego zanieczyszczenia jest ona kierowana przez system śluz i kanałów do Wisły
poniżej ujęcia wody dla potrzeb ZA. W starym korycie Kurówki utrzymywany jest jedynie
przepływ biologiczny. Średni przepływ Kurówki w rejonie BIOWET-u wynosi 1 m3/s.
Według danych WIOŚ z 2012 roku wody rzeki Kurówki w okolicy Puław pod względem
biologicznym posiadają stan umiarkowany, pod względem fizykochemicznym poniżej
dobrego oraz charakteryzują się umiarkowanym potencjałem ekologicznym.
Główne źródła zanieczyszczeń wód powierzchniowych
Odbiornikiem ścieków z Zakładów Azotowych „Puławy" S. A. jest Wisła na 378 km długości
(prawy brzeg). Wszystkie ścieki powstające w Zakładach podlegają oczyszczaniu na:
Centralnej Oczyszczalni Ścieków Przemysłowych,
Biologicznej Oczyszczalni Ścieków z Kaprolaktamu,
Biologicznej Oczyszczalni Ścieków Fekalnych,
Osadnikach typu „ Dywidag".
Ścieki technologiczne obejmują :
• ścieki organiczne w wytwórni kaprolaktamu podlegają oczyszczeniu w biologicznej
oczyszczalni ścieków o przepustowości 10600 m3 / d.
• ścieki technologiczne zawierające związki azotowe oczyszczane są w chemicznomechanicznej oczyszczalni ścieków przemysłowych o przepustowości 21600 m3/d.
Ścieki sanitarno-bytowe oczyszczane są za pomocą osadników typu „Dywidag" oraz na
biologicznej oczyszczalni ścieków fekalnych o przepustowości 60 m3 / h.
Wody nadosadowe i pochłodnicze powstają z odcieków na składowisku popiołów
przesyłanych z elektrociepłowni transportem hydraulicznym oraz z osadów
podekarbonizacyjnych pochodzących ze stacji uzdatniania wody oraz obiegów chłodniczych.
Wody nadosadowe po oczyszczeniu w osadnikach ziemnych mają skład zbliżony do wody
wiślanej. Woda z otwartych obiegów chłodniczych łącznie z wodami deszczowymi, z uwagi
na lepszą jakość niż woda wiślana, nie są poddawane oczyszczaniu.
Wszystkie rodzaje ścieków oraz wody pochłodnicze odprowadzane są do kanału
zrzutowego, a następnie przez otwarty zbiornik o powierzchni 23 ha, wpływają do Wisły w
rejonie Wólki Gołębskiej.
-
Ładunki zanieczyszczeń (łącznie z zanieczyszczeniami Wisły) odprowadzane przez ZA
„Puławy" (wg. Diagnozy stanu środowiska miasta Puławy) (kg/dobę)
Rodzaje zanieczyszczeń
1988
2000
2005
2006
2007
BZT5
ChZTcr
3872
14685
272
1 208
393
1562
664
2223
527
1616
Azot amonowy
6882
2 044
2683
301 1
2839
Azot azotanowy
2720
730
907
1111
1 196
Azot organiczny
5915
518
486
494
520
Zawiesina
6861
-
126
731
1772
Chlorki
59261
2 394
2648
-
4191
Siarczany
29725
1 404
701
2107
480
Ogółem w 2007 r. Zakłady Azotowe „Puławy" S. A. odprowadziły 93 648 625 m3 ścieków.
7
Ilość odprowadzanych ścieków w latach 2000 – 2007 (wg. Diagnozy stanu środowiska
miasta Puławy)
Rok
Ilość odprowadzonych ścieków [m3]
2000
77 735 000
2005
74 647 848
2006
91 997 399
2007
93 648 625
Od wielu lat Zakłady Azotowe „Puławy" S. A. podejmują działania mające na celu
zminimalizowanie ilości odprowadzanych przez zakład ścieków oraz poprawę ich
parametrów. W tym celu wdrożono wiele projektów racjonalizatorskich i wybudowano szereg
instalacji, których zadaniem jest zawracanie do procesów produkcyjnych ścieków.
Rezultatem tych działań jest odzysk pozostałych w ściekach produktów (instalacja hydrolizy
ścieków - odzysk amoniaku, instalacja do redukcji zrzutów związków azotu, projekt
powtórnego wykorzystania wód pochłodnicznych, instalacja MRU - oczyszczanie
kondensatów procesowych z Wytwórni Melaminy I, II, III). Ponadto Zakłady Azotowe
„Puławy" S. A. przeprowadziły w ostatnich latach modernizację kanalizacji fekalnej i
przemysłowej w celu wyeliminowania ewentualnych przecieków do środowiska.
Ścieki bytowe oraz ścieki komunalne na terenie miasta, za wyjątkiem BIOWET-u i Zakładów
Azotowych „Puławy" S.A. (obecnie Grupa Azoty Zakłady Azotowe „Puławy” S.A.), zbierane
są do miejskiego systemu kanalizacji sanitarnej i zostają odprowadzone do miejskiej
Oczyszczalni Ścieków w Puławach przy ul. Komunalnej 35. Ścieki z szamb zlokalizowanych
w dzielnicach nie posiadających kanalizacji są dowożone do oczyszczalni za pomocą
sprzętu asenizacyjnego, gdzie poddawane są oczyszczaniu.
Wody opadowe za pomocą kanalizacji deszczowej są zbierane z obszaru miasta i
odprowadzane do oczyszczalni ścieków deszczowych (zlewnia obejmująca ok. 30% obszaru
miasta) lub do separatora substancji ropopochodnych w ul. 6 Sierpnia (zlewnia obejmująca
ok. 60% pozostałego obszaru miasta), a następnie do rzeki Wisły. Długość kanalizacji
deszczowej w mieście wynosi ok. 35 km. Oczyszczalnia Ścieków Deszczowych działa od
1995 r., zlokalizowana jest w rejonie ulicy Mokrej. Średni przepływ ścieków w oczyszczalni
wynosi ok. 7800 dm3/s. Do oczyszczalni odprowadzane są dwoma kolektorami ścieki
deszczowe z południowych dzielnic miasta, w tym z dzielnicy Włostowie, Os. „Górna Niwa" i
„Górna Kolejowa". Oczyszczalnia ta przyjmować będzie także ścieki deszczowe z terenów
pod planowane budownictwo mieszkaniowe skupione w osiedlach: Piaski Włostowickie, Góry
Kotrowe, Nad Sadzawkami i Skarpa Włostowicka. Wody deszczowe z płn.-wsch. i centralnej
części miasta podczyszczane są przed odprowadzeniem do Wisły w separatorze substancji
ropopochodnych.
Miejska Oczyszczalnia Ścieków zlokalizowana jest w obszarze przemysłowym miasta
Puławy przy ulicy Komunalnej między drogą Puławy - Dęblin, kanałem zrzutowym ZA i linią
kolejową Warszawa - Lublin, czyli położona jest na zachód od obszaru objętego planem.
Obecnie eksploatowana Oczyszczalnia Ścieków w Puławach pracuje w układzie
mechaniczno – biologicznym. Na część mechaniczną składają się: kraty, piaskownik i
osadniki wstępne. W skład części biologicznej wchodzą: komora defosfatacji, komora
denitryfikacji oraz komary nitryfikacji z osadnikami wtórnymi. Przeróbka osadów polega na
stabilizacji w WKF oraz mechanicznym odwadnianiu. Obecnie odwodniony osad jest
częściowo wykorzystywany rolniczo. Po modernizacji Oczyszczalni Ścieków w Puławach,
której zakończenie planowane jest na 2015 r., odwodniony osad będzie suszony i wywożony
do spalania w Cementowni oraz wykorzystywany częściowo do rolniczego
zagospodarowania.
8
Wyżej wymieniona Oczyszczalnia Ścieków
Qdmax = 17500 m3/d, Qdśr = 13500 m3/d.
w
Puławach
posiada
przepustowość
Oczyszczalnia Ścieków w Puławach posiad obowiązujące pozwolenie wodnoprawne na
wprowadzanie oczyszczonych ścieków do kanału zrzutowego ścieków z Zakładów
Azotowych „Puławy” S.A. (obecnie Grupa Azoty Zakłady Azotowe „Puławy” S.A.), który ma
ujście do wód rzeki Wisły. Zakłady Azotowe w Puławach uzyskały pozwolenie zintegrowane
na odprowadzanie ścieków do wód rzeki Wisły w dniu 31 grudnia 2004 roku.
Eksploatowany przez Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji „Wodociągi
Puławskie" Sp. z o. o. obiekt oczyszczalni zaspokaja całkowicie bieżące potrzeby miasta w
zakresie oczyszczania ścieków, a także posiada docelową przepustowość hydrauliczną
zdolną do oczyszczania dodatkowej ilości ścieków. Długość sieci kanalizacyjnej sanitarnej w
Puławach na koniec 2007 r. wynosiła 1 10,6 km. W latach 2006 - 2007 r. wybudowano ok. 4
km kanalizacji sanitarnej. Obecnie ponad 97% mieszkańców miasta odprowadza ścieki
komunalne do oczyszczalni ścieków systemem kanalizacji sanitarnej.
Ilości ścieków oczyszczanych na miejskiej oczyszczalni oraz roczne ładunki zanieczyszczeń
BZT5 i zawiesiny ogólnej w ściekach dopływających i oczyszczonych w latach 2000-2007
(wg. Diagnozy stanu środowiska miasta Puławy)
Średni
Ładunek BZT5
Przepływ
Ładunek zawiesiny ogólnej
przepływ
Rok
roczny
dobowy
Dopływ
(m3/d)
(t/r)
(t/r)
(m3)
odpływ
dopływ
odpływ
redukcja
(t/r)
(t/r)
(%)
redukcja (%)
2000
3393578
9272
818
93,2
93,2
1 163
36
96,9
2005
3251443
8908
1205
16
98,7
1383
29
97,93
2006
3201668
8771
1493
15
98,99
1678
32
98,08
2007
3131996
8581
1690
19
98,86
1841
39
97,86
Średnie stężenia i ładunki zanieczyszczeń w ściekach sanitarnych dopływających do
Oczyszczalni Ścieków w Puławach
BZT5
ChZT
Zawiesina
ogólna
Nog.
N anon.
Pog.
Rok 2010
Ładunek (kg/d)
Stężenie (mg/dm3)
10 641 m3/d
4 184
10 105
6 066
960
583
156
399
947
581
92
56
14
Rok 2011
Ładunek (kg/d)
Stężenie (mg/dm3)
8 894 m3/d
3 797
9 191
6 807
902
558
108
431
1 043
776
102
62
12
Rok 2012
Ładunek (kg/d)
Stężenie (mg/dm3)
8 642 m3/d
3 532
9 189
5 235
939
503
113
413
1 064
610
108
61
13
Rok 2013
9
Ładunek (kg/d)
Stężenie (mg/dm3)
10 092 m3/d
5 199
11 395
8 210
1 142
497
173
518
1 129
813
115
50
17
Średnia z prób z lat 2010-2013
Ładunek (kg/d)
Stężenie (mg/dm3)
9 567 m3/d
4 025
9 743
6 360
944
535
173
421
1 018
665
99
56
18
Uwaga:
Na potrzeby niniejszego bilansu założono, że w trakcie poboru prób ścieków sanitarnych dopływających do oczyszczalni, nie
występował dopływ ścieków przemysłowych i dowożonych.
Należy podkreślić, że efektywność oczyszczania ścieków w Miejskiej Oczyszczalni Ścieków
jest wysoka i gwarantuje dotrzymanie warunków określonych w pozwoleniu zintegrowanym.
Wody podziemne w rejonie Puław związane są z utworami czwartorzędu, trzeciorzędu oraz
kredy.
Znaczenie użytkowe posiada poziom kredowy i czwartorzędowy. Wody w strefie czynnej
wymiany krążą przede wszystkim w utworach wieku kredowego, chociaż lokalnie mają
znaczenie zasobowe również utwory czwartorzędowe, szczególnie w strefach wielkich dolin
rzecznych. Jednak główny zbiornik stanowią skały węglanowe górnej kredy, wykształcone
jako opoki, margle, wapienie margliste, gezy i kredy piszące. Wszystkie te rodzaje skał
odznaczają się dużą porowatością, jednakże porty są na tyle małe, że ich przepuszczalność
jest znikoma. Ruch wody odbywa się głównie szczelinami, których gęstość i rozwartość
związane są z twardością skał oraz tektoniką. Główne linie tektoniczne pozwalają na
przemieszczanie się wód na duże odległości. Rozwarte szczeliny i strefy dyslokacji stanowią
rolę kolektorów drenujących i magazynujących zasoby wodne, w ich zasięgu stwierdza się
najwyższe współczynniki filtracji, a także wydajności studni. Również w profilu pionowym
kredy występują znaczące różnice w przepuszczalności skał, co wpływa na warunki ruchu
wody. Naprzemianległe występowanie warstw skalnych silnie zawodnionych i słabo
przepuszczalnych dało podstawę koncepcji szczelinowo-warstwowego charakteru wód w
kredzie lubelskiej.
Kredowy poziom wodonośny zasilany jest przez bezpośrednią infiltrację wód opadowych w
miejscach wychodni skał węglanowych lub poprzez przepuszczalny nadkład
czwartorzędowy. W szczelinowo-porowym zbiorniku wód podziemnych utrzymuje się zwykle
swobodne zwierciadło wody, które najgłębiej występuje w strefach wierzchowinowych. Wody
naporowe pietra kredowego występują w wypełnionych aluwiami kopalnych dolinach. W
takich sytuacjach pierwsze, swobodne zwierciadło utrzymuje się w aluwiach, a drugie, w
szczelinowo-porowych skałach węglanowych. Regularną bazę drenażu dla wód
podziemnych kredowo-trzeciorzędowych stanowi głęboko wcięta dolina Wisły, w której
zwierciadło wody podziemnej utrzymuje się na rzędnych około 115-118 m.n.p.m.
Przeciętne wydajności jednostkowe studni wierconych, wynoszą w kredzie piszącej i w
miękkich marglach 4 m3/d/1m depresji, a w opokach i marglach twardych 27 m3/d/1m
depresji.
We wszystkich dolinach rzecznych występują zawodnione utwory czwartorzędowe, przy
czym dolina Wisły charakteryzuje się wysokimi zasobami wodnymi. Zasilanie poziomu
czwartorzędowego odbywa się poprzez bezpośrednią infiltrację wód opadowych. Z uwagi na
występowanie gruboziarnistych piasków ze żwirami, warunki przepływu wód podziemnych w
głębszych partiach czwartorzędu są zwykle dobre, a wydajności pojedynczych studni mogą
osiągać wartość 50 m3/h.
Wody podziemne w obrębie objętym planem występują najczęściej na głębokości powyżej 4
m, w strefach pagórków wydmowych odpowiednio głębiej. Z uwagi na brak izolacji od
powierzchni, pomimo dosyć głębokiego zalegania zwierciadła wód, pierwszy poziom
wodonośny narażony jest na oddziaływania antropogeniczne.
Z uwagi na duży stopień zainwestowania terenu miejscami naturalne warunki
hydrogeologiczne są zaburzone.
10
Dla ujęcia wody „Włostowice” decyzją Prezesa Centralnego Urzędu Geologii z dnia
25.02.1980r. zatwierdzone zostały zasoby eksploatacyjne w wysokości Qe=1462 m3/h
przy depresji s=2,5-19,5 m.
Decyzją Wojewody Lubelskiego z dnia 8 stycznia 2007 r. udzielone zostało Miejskiemu
Przedsiębiorstwu Wodociągów i kanalizacji „Wodociągi Puławskie” spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością w Puławach pozwolenie wodno prawne na pobór wód podziemnych z
ujęcia komunalnego „Włostowice” w ilości Qdśr = 10 000 m3/d i Qhmax = 1 200 m3/h. Pobór
wód podziemnych z ujęcia nie przekracza wydajności ustalonej w pozwoleniu wodno
prawnym.
Studnie na ujęciu „Włostowice” eksploatowane są z wydajnością do ok. 866 m3/h
(04.07.2012r.), co zabezpiecza aktualne zapotrzebowanie na wodę miasta Puławy.
Zestawienie wyników badań organoleptycznych, fizycznych i fizykochemicznych i
mikrobiologicznych próbek wody pitnej (zmieszanej) pobranych z ujęcia komunalnego wody
podziemnej „Włostowice” w Puławach w latach 2005-2012 r.
Wyniki badania wody pitnej (zmieszanej) w Puławach
l.p.
PARAMETR
1
Barwa (Pt)
2
Odczyn
3
4
Twardość
ogólna
(CaCO3)
Amonowy
jon (N-NH4)
Najwyższe
dopuszczalne
stężenie
parametrów
wody
przeznaczonej
do spożycia
przez ludzi (*)
2005
2006
2007
II
kwartał
2008 r.
I
kwartał
2009 r.
I
kwartał
2010 r.
I półrocze
2011 r. –
05.04.2011
r.
I półrocze
2012 r. –
20.03.2012
r.
mg Pt/l
4,17
4,42
4,58
<5
<5
<5
<5
<5
akceptowalny
pH
7,28
7,32
7,31
7,37
7,71
7,46
7,30
7,20
6,5-9,5
mg/l
350,25
362,05
370,00
355,00
365,90
359,00
350,00
432,00
60-500
0,061
0,043
0,059
<0,05
<0,05
<0,05
<0,06
<0,06
0,50
10,63
11,56
8,24
7,16
13,40
17,80
9,74
8,85
50
0,00
0,0022
0,0069
<0,03
<0,03
<0,03
0,013
<0,010
0,5
0,054
0,037
0,054
<0,06
0,07
<0,06
0,09
0,086
0,2
27,70
25,52
22,24
27,70
28,40
25,90
25,00
26,80
250
Jednostka
mg/l
5
Azotany
(NO3)
mg/l
6
Azotyny
(NO2)
mg/l
7
Żelazo
8
Chlorki
mg/l
mg/l
Badania wykonywane przez akredytowane laboratorium MPWiK „Wodociągi Puławskie” Sp. z o.o. w Puławach i
Laboratorium EKO – Projekt z Pszczyny oraz WSSE Lublin
(*) – wg Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do
spożycia przez ludzi (Dz. U. nr 61 poz. 417 z późn. zm.)
Na terenie opracowania występują tereny o korzystnych warunkach gruntowo-wodnych dla
lokalizacji zabudowy.
W podłożu budowlanym występują grunty nośne, zwierciadło wód gruntowych zalega poniżej
poziomu posadowienia budynków.
Należy dodać, że stosunkowo duże powierzchnie na obszarze opracowania zajmują nasypy.
Są to grunty o bardzo zróżnicowanych parametrach geotechnicznych, tak więc trudno je
zaliczyć do którejś z powyższych gryp. Generalnie w obrębie występowania nasypów, przed
posadowieniem obiektów budowlanych należy wykonać szczegółowe badania geologicznoinżynierskie podłoża.
Puławy leżą na granicy trzech dzielnic: wschodniej (podlaskiej), radomskiej i lubelskiej.
Omawiany obszar charakteryzuje klimat przejściowy pomiędzy morskim klimatem Europy
Zachodniej i kontynentalnym klimatem Europy Wschodniej. Przeważają tu masy powietrza
polarno-morskiego, a wiosną zwiększa się udział powietrza polarno-kontynentalnego i
arktycznego. W bilansie rocznym dominują wiatry z kierunku zachodniego. Klimat jest nieco
chłodniejszy od klimatu obszarów sąsiadujących od zachodu i odznacza się większymi
kontrastami.
Średnia temperatura roczna osiąga tu + 7,8 °C, przy czym średnia temperatura stycznia
wynosi – 3,8 °C, a średnia temperatura lipca + 18,9 °C. Roczna suma opadów wynosi 550
mm. Czas zalegania pokrywy śnieżnej to 80-85 dni, dni letnich występuje ponad 100, a okres
11
wegetacyjny, trwający 210-220 dni w roku, jest jednym z najdłuższych w Polsce.
Należy zaznaczyć, że w odniesieniu do naturalnych warunków klimatycznych, na terenach
zurbanizowanych obserwuje się:
mniejsze natężenie promieniowania całkowitego o ok.10 -20%,
wzrost średniej temperatury powietrza o 0,5 - 3,00C oraz zmniejszenie amplitudy
dobowej i rocznej,
wzrost średniej temperatury minimalnej o 1,0 - 2,00C,
wzrost częstości inwersji temperatury powietrza,
niższą wilgotność względną powietrza,
wzrost zachmurzenia nieba o 5 - 10%,
wzrost rocznej sumy opadów o 5 - 15%, w tym większą liczbę opadów ulewnych
i większą częstość burz,
większą częstość występowania zamglenia (szczególnie w zimie),
znacznie większe zapylenie i większa liczba jąder kondensacji oraz większe stężenie
zanieczyszczeń gazowych (SO2 , CO2 , CO),
mniejszą o 20 - 30% średnią prędkość wiatru i wzrost liczby dni z ciszą
atmosferyczną o 5 - 20%,
deformacje pola prędkości wiatru i jego kierunku.
Podstawowe znaczenie dla kształtowania się warunków topoklimatycznych, ma wymiana
energii zachodząca na powierzchni granicznej między atmosferą a podłożem. Zróżnicowanie
topoklimatyczne terenu objawia się najsilniej w warunkach pogody radiacyjnej- bezchmurnej
lub z małym zachmurzeniem i bezwietrznej.
Wartości składowych bilansu cieplnego, a co za tym idzie różnorodność warunków
topoklimatycznych zależą od: rzeźby terenu, rodzaju podłoża, jego pokrycia i uwilgotnienia,
odsłonięcia horyzontu, itd. Czynniki wymienione na pierwszym miejscu odgrywają
najistotniejszą rolę spośród cech charakterystycznych podłoża, prowadzą do wyodrębnienia
typów klimatów- form wypukłych, płaskich i wklęsłych. Znaczny udział w modyfikacji
naturalnych warunków klimatycznych obszaru ma wprowadzenie nań zabudowy, rodzaj
zagospodarowania przestrzeni. Także dominującą funkcję w kształtowaniu klimatu przejmują
duże powierzchnie leśne.
Na omawianym terenie warunki topoklimatyczne są kształtowane głównie następujące
czynniki:
• obecność dużych kompleksów leśnych,
• obecność rozległej formy dolinnej,
• duży udział wód otwartych w pokryciu terenu,
• niewielka odległość od terenów zwartej zabudowy miejskiej,
• duży stopień zainwestowania terenu,
• obecność obiektów odprowadzających do atmosfery znaczne ilości gazów i pyłow,
• małe urozmaicenie rzeźby terenu,
W obrębie terenu opracowania można wyróżnić dwa rejony o nieco odmiennych warunkach
topoklimatycznych.
Topoklimat terenów tarasów nazdalewowych
Ze względu na formę terenu cechą wiodącą jest dosyć słaba wymiana ciepła między
powierzchnią czynną a atmosferą wskutek turbulencji. Istnieją tu bardziej sprzyjające warunki
do zalegania zimnego powietrza. Panują przeciętne warunki solarne i korzystne warunki
termiczne. Najcieplejsze są tereny na glebach zwartych i średnio zwartych, na ogół
umiarkowanie wilgotnych. Są to tereny o niewielkim zagrożeniu przymrozkami lokalnymi.
Topoklimat obszarów zalesionych
Lasy kształtują warunki klimatyczne i regulują bilans wodny. Zwarta powierzchnia leśna
powoduje łagodzenie dobowych i rocznych ekstremów temperatury powietrza. Wilgotność
powietrza jest na ogół wyższa, szczególnie w drzewostanie iglastym. Spada prędkość
wiatrów. Wzmożona konwekcja nad powierzchnią czynną lasu wpływa na wzrost opadów
atmosferycznych.
Największe wartości bioklimatyczne mają dojrzałe drzewostany sosnowe i dębowe oraz stare
drągowiny na suchych siedliskach. W drzewostanach młodych, o dużej zwartości, duże
obciążenie dla organizmu stanowią upalne, bezwietrzne dni, stany przegrzania..
Wielkoprzestrzenne zbiorowiska leśne są cennymi obszarami zasilania i regeneracji
12
powietrza.
Topoklimat w strefach koncentracji zabudowy
Kształtuje się w wyniku oddziaływania czynników urbanizacyjnych. Modyfikująco wpływa:
intensywna emisja zanieczyszczeń do atmosfery, emisja ciepła odpadowego lub traconego w
procesach technologicznych i grzewczych, zakłócenie naturalnej równowagi termicznowilgotnościowej i radiacyjnej na skutek dużego udziału sztucznego podłoża i małej ilości
zieleni, osłabienie wymiany powietrza przy zwartej zabudowie i zwiększonym tarciu
zróżnicowanego podłoża.
Można stwierdzić, że rodzaj zabudowy decyduje o przeciętnych wartościach promieniowania
bezpośredniego i korzystnymi warunkami termiczno-wilgotnościowymi. W ciągu doby i w
okresie zimy występują wyższe temperatury minimalne niż na obszarze otwartym. Zabudowa
sprzyja rozwojowi lokalnej wymiany pionowej i poziomej powietrza, szczególnie w nocy,
zmniejsza niebezpieczeństwo występowania lokalnych przymrozków radiacyjnych. Zieleń
przydomowa optymalizuje warunki wilgotnościowe i zmniejsza możliwość występowania
niekorzystnych stanów przegrzania organizmu w lecie.
Stan czystości powietrza atmosferycznego i zagrożenie hałasem
Stan czystości powietrza to jeden z wielu elementów decydujących o prawidłowym
funkcjonowaniu środowiska przyrodniczego. Główne źródła zanieczyszczeń to emisje
gazowe dominujące w strukturze zanieczyszczeń: w tym dwutlenek węgla, dwutlenek siarki,
tlenki azotu, tlenek węgla, amoniak, węglowodory alifatyczne oraz aromatyczne.
Zanieczyszczenia pyłowe pochodzą głównie ze spalania paliw, produkcji cementu oraz
nawozów. Największy udział w emisji gazów stanowi dwutlenek węgla powstający głównie w
procesach spalania jak również w Zakładach Azotowych” Puławy” S.A. Ujemne
oddziaływanie przez ZA „Puławy” na wszystkie elementy środowiska, w tym areosanitarne,
dodatkowe zagrożenie przez Elektrownię Kozienice sprawia iż, gmina w całości zaliczona
została do Puławskiego Obszaru Zagrożenia Ekologicznego. Dodatkowo na stan powietrza
na terenie gminy mają wpływ lokalne emisje zanieczyszczeń pyłowo-gazowych powstające w
paleniskach domowych, ciepłowniach, kotłowniach.
Wielkość emisji zanieczyszczeń wprowadzonych do powietrza w roku 2000 (poprzednia
ocena stanu zanieczyszczeń powietrza) i w 2007 r., przez jednostki organizacyjne
zlokalizowane w Puławach (m.in. zakłady przemysłowe i usługowe, instytuty, instytucje itp.),
bez uwzględniania udziału emisji dwutlenku węgla, przedstawiała się następująco.
Wielkość emisji zanieczyszczeń wprowadzonych do powietrza w Puławach w 2000r.- 2007 r.
(wg Diagnozy stanu środowiska miasta Puławy)
Rok
Zanieczyszczenia pyłowe
[Mg/rok]
Zanieczyszczenia gazowe
[Mg/rok]
Emisja łączna
[Mg/rok]
2000
1 634,5
1 1 105,2
12 739,7
2007
1 710,2
15 327,4
17 037,6
Wzrost emisji zanieczyszczeń pyłowych i gazowych w roku 2007 w stosunku do 2000 r.
spowodowany został rozwojem produkcyjnym i wzrostem produkcji Zakładów Azotowych
„Puławy" S.A.
Wielkości emisji z wybranych podmiotów gospodarczych i instytucji z uwzględnieniem emisji
dwutlenku węgla przedstawia się następująco:
13
Wielkość emisji zanieczyszczeń powietrza z wybranych jednostek organizacyjnych Puław w
2007 r. (wg Diagnozy stanu środowiska miasta Puławy)
Lp. Nazwa Jednostki
Organizacyjnej
Emisja (Mg/rok)
Ogółem
pyłów i
gazów
Pyłów
Gazów
Ogółem
w tym
SO2
NO2
CO
CO2
1
2
3
4
5
6
7
8
9
1.
ZA „Puławy"
1 711 657,6
1691,6
1 709 966,0
10 555,9
4 341,4
380,7
1694 688,0
2.
INS
32,4
8,7
23,7
-
23,7
-
-
3.
Biowet Sp. z o.o.
929,5
5,3
924,2
3,5
0,8
16,9
903,0
4.
OPEC sp. z o.o.
133,5
-
133,5
-
0,1
-
133,4
5.
Zakład Przemysłu
Drzewnego
6,5
2,9
3,6
-
0,5
3,1
-
6.
Mostostal Puławy
2,0
1,7
0,3
-
0,4
0,1
-
7.
SPZOZ
0,9
-
0,9
-
0,4
0,1
0,4
Tendencje zmian wielkości emisji zanieczyszczeń z Zakładów Azotowych „Puławy" S.A. na
przestrzeni lat 2000 -2007 przedstawiają tabela 3 oraz tabela 4.
Tabela przedstawia wielkości emisji bez uwzględnienia emisji CO2, a tabela 4 z
uwzględnieniem emisji CO2
Wielkość emisji zanieczyszczeń pyłowych i gazowych z ZA „Puławy"
(Mg / rok) - bez uwzględnienia CO2 (wg Diagnozy stanu środowiska miasta Puławy)
Zanieczyszczenie
S.A.
Lata
2000
2005
2006
2007
Emisja całkowita (pyły + gazy)
12 639,0
15 757,0
15 724,0
16 969,6
Gazy ogółem
1 1 030,o
13 877,0
13 857,9
15 278,0
Pyły całkowite
1 609,0
1880,3
1866,6
1691,6
Wielkość emisji zanieczyszczeń powietrza w Zakładach Azotowych „Puławy" S.A. w latach
2000 - 2006 (z uwzględnieniem CO2) (wg Diagnozy stanu środowiska miasta Puławy)
Wielkość emisji w Mg/rok
Rok
Ogółem
Pyłów
Gazów
Ogółem
SO2
NO2
CO
CO2
2000
1 097 352,0
1 609,0
1 095 743
7 830,0
2 998,0
202,0
1 084 713,0
2005
1 458 829,0
1 880,3
1 456 949
9 895,0
3 835,1
147,2
1 443 072,0
14
2006
1 534 922,0
1 866,6
1 533 062
9 923,1
3 750,9
183,9
1 519 204,0
2007
1 711 657,6
1 691,6
1 709 966
10 555,9
4 341,4
380,7
1 694 688,0
Należy zaznaczyć, że w latach 1985 - 2000 ZA „Puławy" ograniczyły o prawie 60% całkowitą
emisję zanieczyszczeń pyłowych i gazowych (bez uwzględnienia CO2), w tym pyłowych o ok.
84 %, gazowych o 50 %. Przedsiębiorstwo w tym okresie zrealizowało „Program ochrony
środowiska ZA Puławy" na lata 1985-2000 „ a w latach 2000 - 2003 kolejny program
ekologiczny tzw. „Program dostosowawczy". Rezultatem realizacji wielonakładowych
programów było ograniczenie lub eliminacja emisji przemysłowej i osiągnięcie przez Zakłady
standardów środowiskowych.
Szacuje się, że na terenie miasta istnieje około 2 200 prywatnych posesji wyposażonych w
większości w indywidualne paleniska. Około 70 % tych posesji posiada przyłącza gazowe,
pozostałe 30% do ogrzewania mieszkań wykorzystuje paliwo stałe lub korzysta z miejskiej
sieci ciepłowniczej.
Wielkość emisji zanieczyszczeń z gospodarstw domowych, drobnych zakładów usługowych i
wytwórczych jest nieporównywalna z poziomem emisji przemysłowej i komunikacyjnej.
W 2012 rok WIOŚ Lublin wykonał roczną ocenę jakości powietrza dla województwa
lubelskiego.
Ocena została wykonana w oparciu o następujące akty prawne:
- ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska ( t.j. Dz. U. z 2013 r. poz.
1232 z późn. zm.);
- rozporządzenie MŚ z dnia 2 sierpnia 2012 r. w sprawie stref, w których dokonuje się oceny
jakości powietrza (Dz. U. z 2012 r., poz. 914);
- rozporządzenie MŚ z dnia 13 września 2012 r. w sprawie dokonywania oceny poziomów
substancji w powietrzu (Dz. U. z 2012 r., poz. 1032);
- rozporządzenie MŚ z dnia 24 sierpnia 2012 r. w sprawie poziomów niektórych substancji
w powietrzu (Dz. U. z 2012 r., poz. 1031);
Wynikiem oceny dla wszystkich substancji podlegających ocenie, jest zaliczenie strefy do
jednej z poniższych klas:
klasa A - jeżeli stężenia substancji na terenie strefy nie przekraczają odpowiednio poziomów
dopuszczalnych bądź poziomów docelowych,
klasa B - jeżeli stężenia substancji na terenie strefy przekraczają poziomy dopuszczalne lecz
nie przekraczają poziomów dopuszczalnych powiększonych o margines tolerancji;
klasa C- jeżeli stężenia substancji na terenie strefy przekraczają poziomy dopuszczalne
powiększone o margines tolerancji, w przypadku gdy margines tolerancji nie jest określony
- poziomy dopuszczalne bądź poziomy docelowe, natomiast dla parametru jakim jest poziom
celu długoterminowego dla ozonu, przewidziane są:
klasa D1 - jeżeli poziom stężeń ozonu nie przekracza poziomu celu długoterminowego,
klasa D2 - jeżeli poziom stężeń ozonu przekracza poziom celu długoterminowego.
Obszar miasta Puławy położony jest w tzw. strefie lubelskiej.
15
Wynikowe klasy stref dla poszczególnych zanieczyszczeń, uzyskane w ocenie rocznej
dokonanej z uwzględnieniem kryteriów ustanowionych w celu ochrony zdrowia
Lp.
Nazwa strefy
Kod
strefy
1.
Strefa
lubelska
PL0602
Symbol klasy wynikowej dla poszczególnych zanieczyszczeń dla obszaru całej
strefy
SO2 NO2 PM10 Pb C6H6 CO
O3
As Cd Ni BaP PM2,5
A
A
C
A
A
A
D2
A
A
A
A
A
Wynikowe klasy stref dla poszczególnych zanieczyszczeń uzyskane w ocenie rocznej
dokonanej z uwzględnieniem kryteriów ustanowionych w celu ochrony roślin
Lp.
Nazwa strefy
Kod strefy
Symbol klasy wynikowej dla poszczególnych
zanieczyszczeń w strefie
SO2
1.
Strefa lubelska
PL0602
A
NOx
A
O3
A
Ponadnormatywne tło akustyczne utrzymywało się od wielu lat na obszarach zabudowy
mieszkaniowej, położonych wzdłuż głównych dróg przelotowych poza obszarem planu objętych wojewódzkim monitoringiem środowiska - przy stale wzrastającym natężeniu ruchu
samochodowego.
W 2006 r. na terenie Puław zostały wykonane przez Inspekcję Ochrony Środowiska Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Lublinie pomiary hałasu komunikacyjnego w
ramach wojewódzkiego programu monitoringu środowiska. Badania wykazały przekroczenia
wartości dopuszczalnych przez obowiązujące przepisy tj. równoważnego poziomu hałasu A
o wysokości 60 dB, we wszystkich siedmiu punktach pomiarowych, zlokalizowanych w
strefie zabudowy mieszkaniowej przy głównych trasach komunikacyjnych. I tak:
•
na hałas o poziomie 70 - 75 dB narażone były ulice: Piłsudskiego, Piaskowa
na hałas o poziomie 65-70 dB narażone były ulice: Wróblewskiego, Słowackiego,
Lubelska
•
na hałas o poziomie 60-65 dB narażone były ulice: Włostowicka, Kazimierska.
•
Poziomy hałasów kolejowych należą do bardzo wysokich. Chwilowy poziom dźwięku A, w
odległości 7,5 m od torów przejazdu pociągu, w zależności od jego prędkości wynosi 75-95
dB.
Komunikacja kolejowa, mimo emisji hałasu o wyższych poziomach, jest oceniana jako mniej
uciążliwa niż ruch drogowy. Oddziaływanie hałasu kolejowego dotyczy stosunkowo
niewielkiej liczby ludności zamieszkałej w pobliżu trasy kolejowej.
Źródłami hałasów przemysłowych, przenikających do środowiska, są :
hale przemysłowe wskutek niedostatecznego ich izolowania obudową
b) urządzenia usytuowane na terenie przemysłowym bez żadnej izolacji akustycznej np.
wentylatory wyciągowe z kotłowni
c) zrzuty mediów energetycznych (pary, sprężonego powietrza)
d) środki transportu wewnętrznego.
a)
Największe zakłady prowadzące działalność gospodarczą na terenie Puław - najbardziej
uciążliwe pod względem emitowanego hałasu - tj. Zakłady Azotowe „Puławy" (w obszarze
planu), H + H Polska Sp. z o. o. (w obszarze planu), Zakład Usług Komunalnych (Zakład
16
Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych przy ul. Dęblińskiej 96 - poza obszarem planu),
Miejski Zakład Komunikacji, Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji „Wodociągi
Puławskie" - Komunalna Oczyszczalnia Ścieków (poza obszarem planu) położone są w
północnej strefie działalności gospodarczej - z dala od osiedli mieszkaniowych; a Zakład
Przemysłu Drzewnego (poza obszarem planu) położony jest we wschodniej strefie
działalności gospodarczej, w której znajduje się większość obiektów usługowych.
W mieście, poza obszarem planu, znajdują się również małe prywatne zakłady,
zlokalizowane w budynkach mieszkalnych, głównie w strefach zabudowy mieszkaniowej
jednorodzinnej, stanowiące potencjalne zagrożenie dla środowiska przez emisję hałasu.
Źródłem hałasu w małych zakładach mogą być:
•
•
praca przy otwartych drzwiach i oknach powodująca przedostawanie się hałasu do
zewnętrznego środowiska
pojedyncze urządzenia bez zabezpieczeń akustycznych, pracujące poza budynkiem
zakładu.
Potencjalny obszar uciążliwego oddziaływania małych warsztatów jest na ogół nieduży.
Jednakże w niesprzyjających warunkach mogą one stanowić źródło o dużej dokuczliwości
dla pojedynczych rodzin. W celu eliminowania tych niedogodności, przy uzgadnianiu
dokumentacji projektowych należy zwracać uwagę na wyposażenie zakładów w wentylację
mechaniczną o dostatecznej wydajności oraz o zabezpieczenie akustyczne hałaśliwych
urządzeń zlokalizowanych na zewnątrz pomieszczeń produkcyjnych.
Przez teren opracowania przebiegają linie elektroenergetyczne. Wzdłuż nich wyznaczono strefę
bezpieczeństwa w obrębie której nie należy lokalizować zabudowy oraz nie należy w strefie tej
realizować zieleni wysokiej.
Na całym obszarze występują gleby wytworzone z piasków luźnych. Są one w znacznej
części zniszczone przez emisje pochodzące z Zakładów Azotowych, co skutkuje
zachwianiem równowagi ekologicznej ekosystemów leśnych, a w skrajnych przypadkach
całkowitym wylesieniem powierzchni. Od wielu lat część z tych zupełnie wylesionych
terenów, po odpowiedniej rekultywacji, wykorzystywana jest pod uprawę roślin
przeznaczonych do produkcji kompostów. Silnie falisty relief wydmowy, luźny skład
granulometryczny gleb i obniżenie poziomu wód gruntowych sprawiają, że pomimo
stopniowej redukcji emisji, ponowne zalesienie tego terenu jest praktycznie niemożliwe.
Zgodnie z geobotanicznym podziałem Polski Puławy leżą na pograniczu dwóch krain: Krainy
Mazowieckiej i Wyżyny Lubelskiej.
Kraina Mazowiecka odznacza się:
- brakiem występowania buka, jodły, klonu jaworu, jarząba brekini oraz obecnością
naturalnych placówek modrzewia polskiego i świerka,
- zanikiem we florze kserotermicznej gatunków pontyjskich i ilościowym przybytkiem roślin
północno-wschodnich,
- stopniowym zanikiem roślin atlantyckich,
- panowaniem borów sosnowych o różnej przynależności socjologicznej oraz borów
mieszanych z lipą drobnolistną,
- rozpowszechnieniem roślinności torfowiskowej i piaskowej.
Wyżynę Lubelską charakteryzuje przede wszystkim krajobraz lessowy na podłożu
kredowym, urozmaicony w przełomie Wisły brzegami oraz licznymi parowami wciętymi
głęboko w less i kredę.
Za najbardziej charakterystyczny dla Wyżyny Lubelskiej uchodzi las dębowo - sosnowy z
17
berberysem. Zdegradowany w wyniku antropopresji zespół ten przekształca się w kwaśne
sośniny. Na lepszych glebach gliniastych, a także w dolinach rzek i na zboczach występuje
las dębowo - grabowy.
Fitocenozy leśne w bliskim sąsiedztwie Zakładów Azotowych charakteryzują się
szczątkowym drzewostanem złożonym z pojedynczych sosen i licznymi brzozami w warstwie
podrostu. Prowadzone od kilkudziesięciu lat nasadzenia w lasach wokół Zakładów
Azotowych rekompensują częściowo ubytki drzewostanu związane z oddziaływaniem ZA.
Odsłonięte piaszczyste podłoże na wydmach, zrębach zupełnych lub poboczach dróg
porastają murawy piaskowe z panującą szczotlichą siwą. Na podłożu piaszczystym z
obecnością wapnia rozwijają się zbiorowiska z panującą strzęplicą siną.
Specyficzne fitocenozy synantropijne występują w bezpośrednim otoczeniu ZA na podłożu
piaszczystym z bardzo dużym udziałem azotu pochodzącego z emisji. W zamierającym lesie
rozwijają się zbiorowiska zastępcze: zespół trzcinnika piaskowego i jeżyn, zespół z panującą
nawłocią i zespół z wierzbówką kiprzycą. Na terenie odlesionym występują skupienia
szczególnie odpornych gatunków nitrofilnych: szarłatu, stokłosy łuskowatej, łubinu, starca
leśnego.
Na terenach przemysłowych występują zespoły rozległe płaty całkowicie pozbawione
roślinności.
Na terenie gminy, poza obszarem planu, występuje zróżnicowanie gatunków zwierząt z
fauną charakterystyczną dla występujących tu zespołów leśnych, zbiorowisk wodnych i
przywodnych oraz gatunków charakterystycznych dla gospodarstw rolnych.
Do obiektów najbardziej oddziaływujących na środowisko w tym rejonie należą ZA Puławy.
Zakłady Azotowe „Puławy" S.A. wytwarzają, przy zastosowaniu procesów chemicznych,
następujące, podstawowe produkty lub półprodukty:
• chemii organicznej: melaminę, cykloheksanon, kaprolaktam, siarczan
hydroksyloaminy, 32,5% roztwór mocznika,
• chemii nieorganicznej: amoniak, tlen, wodór, dwutlenek węgla, nadtlenek
wodoru, kwas siarkowy i oleum, kwas azotowy,
• nawozy sztuczne na bazie azotu: mocznik, saletrę amonową, roztwór
saletrzano- mocznikowy RSM, siarczan amonu.
Produkty i półprodukty wytwarzane są w instalacjach:
• amoniaku, tlenu, wodoru, ciekłego dwutlenku węgla i „suchego lodu",
należących do Zakładu Amoniaku PAM w Pionie Agro PA,
• mocznika - linia o wydajności 1700/2000 Mg/dobę i 3 linie o wydajności 500
Mg/dobę wraz z instalacją Absorpcji Finalnej, Zatężania roztworu mocznika
800 Mg/dobę, melaminy - Instalacja Melaminy I, Instalacja Melaminy II i
Instalacja Melaminy III łącznie z instalacją odzysku melaminy MRU,
nadtlenku wodoru - instalacja Nadtlenku Wodoru, 32,5% roztworu mocznika,
należących do Zakładu Melaminy PCM w Pionie Chemia PC,
• cykloheksanonu,
kaprolaktamu,
siarczanu
amonu,
siarczanu
hydroksyloaminy, kwasu siarkowego i oleum, należących do Zakładu
Kaprolaktamu PCK w Pionie Chemia PC,
• amoniaku, kwasu azotowego, saletry amonowej i roztworu saletrzanomocznikowego RSM, należących do Zakładu Nawozów PAN w Pionie Agro
PA.
18
Zakłady Azotowe „Puławy" S.A. eksploatują elektrociepłownię zakładową, instalację do
spalania paliw o mocy nominalnej większej od 50 MW.
Elektrociepłownia wytwarza ciepło i energię elektryczną na potrzeby własne Zakładów oraz
energię cieplną dla potrzeb miasta Puławy.
Instalacja Elektrociepłowni Zakładów Azotowych „Puławy" w Puławach zaliczana jest do
kategorii instalacji w przemyśle energetycznym do spalania paliw o mocy nominalnej ponad
50 MWt, których eksploatacja wymaga uzyskania pozwolenia zintegrowanego.
Główne produkty wytwarzane w instalacjach Zakładów Azotowych „Puławy" S.A.
Produkty nawozowe
W Zakładach Azotowych „Puławy" S.A. produkowane są jednoskładnikowe nawozy azotowe:
mocznik, saletra amonowa, roztwór saletrzano-mocznikowy RSM i siarczan amonu. Mocznik
nawozowy uzyskiwany jest przez syntezę amoniaku z dwutlenkiem węgla. Stosowany jest
jako nawóz uniwersalny oraz jako dodatek do pasz. Znajduje również zastosowanie do
wytwarzania żywic, klejów, środków farmaceutycznych.
Saletra amonowa otrzymywana jest przez neutralizację kwasu azotowego amoniakiem.
Roztwór saletrzano-mocznikowy RSM jest nawozem azotowym w formie roztworu wodnego,
produkowanym w trzech rodzajach o różnych zawartościach azotu. Siarczan amonu jest
produktem ubocznym w procesie wytwarzania kaprolaktamu. Stosowany jest jako nawóz
przedsiewny o powolnym działaniu, uzupełnia niedobory siarki w glebie. Stosowany jest
również jako produkt techniczny w przemysłach garbarskim, spożywczym, kosmetycznym.
Produkty nienawozowe (chemikalia)
Zakłady Azotowe „Puławy" S.A. produkują melaminę, nadtlenek wodoru, kaprolaktam oraz
ciekły dwutlenek węgla.
Melamina jest produktem otrzymywanym w procesie termicznego rozkładu mocznika do
kwasu izocyjanowego, a następnie jego konwersji do melaminy. Wykorzystywana jest do
wyrobu żywic syntetycznych w Polsce stosowanych przy wytwarzaniu laminatów
dekoracyjnych i płyt drewnopochodnych dla przemysłu meblarskiego oraz do produkcji
klejów, farb i lakierów.
Kaprolaktam jest produktem stosowanym do produkcji tworzywa poliamidowego, które z
kolei przerabiane jest na przędzę tekstylną, techniczną oraz do wytwarzania różnych
artykułów technicznych i przemysłowych. Jest używany głównie do produkcji włókien i
tworzyw poliamidowych wykorzystywanych w przemysłach: tekstylnym, samochodowym,
elektronicznym i elektrotechnicznym.
Nadtlenek wodoru stosowany jest jako wybielacz głównie w przemyśle celulozowopapierniczym oraz w przemyśle włókienniczym, a także jako środek bakteriobójczy,
czyszczący, do produkcji kosmetyków, w technice wojskowej.
Ciekły dwutlenek węgla jest produktem uzyskiwanym w procesach oczyszczania i skraplania
gazowego dwutlenku węgla, który jest produktem ubocznym ze spalania metanu. Jest
stosowany w przemyśle spożywczym (napoje gazowane), do mrożenia produktów
spożywczych, w procesie ekstrakcji chmielu, do spawania i do celów gaśniczych.
Półprodukty oraz inne produkty
Pozostałymi produktami i półproduktami Zakładów Azotowych „Puławy" S.A. są: roztwór
mocznika, kwas azotowy, kwas siarkowy, saletra amonowa w roztworze, stały dwutlenek
węgla (suchy lód), amoniak w butlach, folia i worki polietylenowe, cykloheksanon, siarczan
hydroksyloaminy, azot ciekły, wodór, woda amoniakalna i 32,5% roztwór mocznika.
W Zakładzie Amoniaku PAM nie występują specjalne systemy do oczyszczania gazów
odlotowych oraz ścieków. Ochrona środowiska realizowana jest poprzez stały nadzór służb
19
eksploatacyjnych nad utrzymaniem prawidłowych parametrów pracy urządzeń i aparatury.
Parametry pracy rejestrowane są na bieżąco w komputerowym systemie DCS. Nie
występuje oddziaływanie transgraniczne.
Zakład Melaminy PCM
Metody ochrony powietrza.
Ochronę atmosfery zapewnia stosowanie następujących metod i technik:
- z Wydziału Mocznika PCM1, jak i Wydziału Melaminy PCM2, powietrze i gazy
odlotowe zawierające amoniak - przed wydmuchem do atmosfery - oczyszczane są
w skruberach, a odzyskany amoniak zawracany jest do procesu,
- powietrze z wieży granulacyjnej mocznika, oczyszczane jest w skruberach odpylania,
wyposażonych w podwójne układy zraszania oraz specjalne teflonowo-stalowe
demistery. Osiągany jest następujący stopień oczyszczania powietrza: do 10 mg/Nm3
zawartości amoniaku oraz do 55 mg/Nm zawartości pyłów mocznika.
- w instalacjach Melamin, produkty uboczne, którymi są: amoniak (Melamina I) oraz
roztwór karbaminianu (Melamina II i III), zawracane są do ponownego przerobu na
instalacjach Mocznika,
- w instalacjach Melaminy II i III:
• wszystkie zawory bezpieczeństwa zrzucające strumienie zawierające amoniak w
postaci roztworu lub oparów, są podłączone do skrubera wydmuchów, w którym
są przemywane wodą dla uniknięcia przedostawania się amoniaku do atmosfery,
• w układach do ogrzewania soli i dowthermu stosowane są niskoemisyjne palniki
do spalania gazu ziemnego, a część energii jest odzyskiwana do podgrzewania
powietrza wlotowego do spalania,
• układy filtrów tkaninowych powietrza, zabudowane na wylocie z transportu
pneumatycznego melaminy do silosów, pozwalają ograniczać emisję pyłów PM10
do oczekiwanej wartości 10 mg/Nm3,
• zastosowano hermetyzację miejsc pyłotwórczych.
- w instalacji Nadtlenku Wodoru:
• do oczyszczania strumieni odwietrzeń i wydmuchów od rozpuszczalników
organicznych
zastosowano
adsorbery
ze
złożem
ceramiczno
węglowym,posiadające następujące sprawności oczyszczania:
- układ X -1511 A(B) w sekcji utleniania - 99,05%,
- układ X - 1127 A(B) na sieci azotu - 99%.
Metody ochrony środowiska wodnego.
Ochronę środowiska wodnego zapewnia stosowanie następujących metod i technik:
- ścieki technologiczne są zawracane do procesów produkcyjnych, gdzie są
przetwarzane, przerabiane i/lub zagospodarowane. W instalacji Mocznika 1700/2000
Mg/dobę i instalacji 500 Mg/dobę ścieki technologiczne poddawane są oczyszczaniu w
Sekcjach Hydrolizy i Destylacji, a w instalacjach: Melaminy II i III, odpowiednio w
hydrolizerze R-6010 i kolumnie destylacyjnej ścieków C-6010 (Melamina II) oraz w
hydrolizerze R- 6110 i kolumnie destylacyjnej C-6110 (Melamina III).
- odzyskane kondensaty stosowane są do uzupełnienia obiegów wody chłodniczej.
- wszystkie urządzenia i instalacje, które są potencjalnym źródłem ścieków
przemysłowych zlokalizowano na szczelnych tacach lub posadzkach z wykładziną
chemoutwardzalną.
20
- ścieki pochodzące z opadów deszczu (z pierwszych 15 min. opadu), z mycia
posadzek, ewentualnych wycieków i inne, które dostaną się na tacę, będą
odprowadzane siecią kanałów do zbiorników podziemnych:
- V-A1 - w instalacji Mocznika 1700/2000 Mg/dobę,
- V-A2 - w instalacji zatężania na liniach 500 Mg/dobę
- D-138 w instalacji Melaminy II,
- D-238 w instalacji Melaminy III, gdzie poddawane są kontroli analitycznej na
zawartość azotu,
- ścieki spełniające wymaganie zawartości azotu ogólnego - maks. 40 mgN/dm3, są
odprowadzane do układu kanalizacji opadowej, a w przypadku wystąpienia wyższych
stężeń azotu ogólnego, są odprowadzane poprzez kanalizację przemysłową do
Centralnej Oczyszczalni Ścieków Z.A. „Puławy" S.A., skąd z innymi ściekami z
Zakładów odprowadzane są kanałem zrzutowym do rzeki Wisły.
- w Instalacji Odzysku Melaminy - MRU przeróbce poddawane będą roztwory
macierzyste wytworzone w instalacji Melaminy II i III, w celu odzysku melaminy
zawartej w tych strumieniach, za pomocą technologii Ultrafiltracji.
- w/w instalacji przewiduje się także przeróbkę kondensatów wytworzonych w węzłach
zatężania mocznika instalacji Melaminy II, Melaminy III oraz kondensatu
wyprodukowanego w instalacji Melaminy I, w celu usunięcia zawartego w tych
strumieniach amoniaku, mocznika i dwutlenku węgla.
- ścieki technologiczne z Instalacji Nadtlenku Wodoru oczyszczane są w Biologicznej
Oczyszczalni Ścieków należącej do Zakładu Kaprolaktamu PCK.
- instalacje zlokalizowane są na szczelnych tacach, skąd ewentualne wycieki są
zbierane w zbiornikach spustów i zawracane do ponownego przerobu w procesach
technologicznych, natomiast ścieki z mycia instalacji odprowadzane są do kanalizacji
przemysłowej, a następnie do Centralnej Oczyszczalni Ścieków Przemysłowych w Z.A.
„Puławy" S.A.
Zakład Kaprolaktamu PCK
Ochronę środowiska wodnego zapewnia stosowanie następujących metod i technik:
• Oczyszczanie ścieków technologicznych z całego Zakładu Kaprolaktamu PCK w
Biologicznej Oczyszczalni Ścieków BOŚ metodą osadu czynnego z jednoczesnym
usuwaniem związków azotu. Osiągana sprawność wyrażona jako ChZT (oznaczane
metodą dwuchromianową) wynosi ok. 95,5%.
• Instalacje wyposażone są w zbiorniki ścieków oraz neutralizator ścieków.
• Oddzielona ze ścieków warstwa organiczna, razem z innymi pozostałościami z
przerobu ropy naftowej stanowi paliwo dla Zakładu Elektrociepłowni PEC Z.A.
„Puławy" S.A..
• Spusty ze wszystkich instalacji, poprzez zbiorniki spustów zawracane są do
ponownego przerobu.
• Wycieki oraz ścieki z mycia aparatury gromadzące się na tacach pod instalacjami,
odprowadzane są do oczyszczalni w Biologicznej Oczyszczalni Ścieków.
• Prowadzona jest kontrola analityczna ścieków gromadzonych w zbiornikach ścieków.
• Kondensaty procesowe zagospodarowane są w instalacjach jako ciecz absorpcyjna.
Zakład Nawozów PAN
Ochronę atmosfery zapewnia zastosowanie następujących metod i technik:
W Wydziale Kwasu Azotowego PAN2 gazy odlotowe z linii 1,2 i 3 oczyszczane są od
21
tlenków azotu w instalacji selektywnej katalitycznej redukcji przy użyciu amoniaku i w
obecności katalizatora wanadowego firmy RHODIA. W przeliczeniu na NO2, uzyskuje się
obniżenie zawartości tlenków azotu z poziomu 1 700 ppm obj. do poziomu 50-130 ppm obj.
(odpowiednio: zima - lato).
W Wydziale Kwasu Azotowego PAN2, w linii nr 4 gazy odlotowe oczyszczane są od tlenków
azotu metodą specjalnego natlenienia czystym tlenem roztworu absorpcyjnego, celem
zwiększenia stopnia przereagowania NO do NO2, a tym samym zwiększenia stopnia
rozpuszczenia tlenków azotu w procesie absorpcji. Jest to metoda oczyszczania poprzez
odzysk produktu. W procesie natlenienia uzyskuje się obniżenie NO2 z poziomu 1 700 ppm
obj. do poziomu 600^ 800 ppm obj.
W ramach projektu Wspólnych Wdrożeń (ang. Joint Implementation) na instalacji Kwasu
Azotowego na linii 1,2,3 i 4 zamontowano selektywny katalizator rozkładu N2O tuż poniżej
siatek platynowych i wychwytujących, w reaktorze katalitycznym, w strefie wysokiej
temperatury reaktora (między 860 a 910°C). Jest to wtórna (drugorzędowa) metoda
obniżenia poziomu emisji N2O. Kosze podtrzymujące katalizator, zamontowane w każdym
reaktorze, są napełnione katalizatorem rozkładu N2O firmy BASF o nazwie „O3- 85
Extrudated Stars 6mm". Przy pomocy tego katalizatora stężenie N2O w gazie resztkowym
można obniżyć od około 1000-1400 ppmv do wartości poniżej 300 ppmv.
W Wydziale Saletry i RSM PAN3, do oczyszczania powietrza po wieżach granulacyjnych nr
1 i 2 zastosowana jest mokra metoda odpylania. Proces prowadzony jest w układzie
skruberów z systemem podwójnego zraszania i specjalnymi demisterami amerykańskiej
firmy BECO Eng. Co., o dużym rozwinięciu i zagęszczeniu powierzchni odkraplania.
Uzyskuje się następujący stopień oczyszczania powietrza odlotowego:
zawartość amoniaku: 44 mg/Nm3,
zawartość pyłów saletry amonowej: 81 mg/ Nm .
W Wydziale Saletry i RSM PAN3, do oczyszczania powietrza po chłodziarkach fluidalnych
granulowanego produktu, zastosowano baterie wysoko sprawnych cyklonów. Uzyskuje się
stopień oczyszczenia powietrza do zawartości: około 16 mg/Nm3 amoniaku i około 15
mg/Nm pyłów saletry amonowej."
Metody ochrony środowiska wodnego.
Kondensaty procesowe są zagospodarowywane na Wydziałach.
Wszystkie urządzenia i instalacje, które są potencjalnym źródłem ścieków przemysłowych
zlokalizowano na szczelnych tacach lub posadzkach z wykładziną chemoutwardzalną.
Nadmiarowe kondensaty procesowe w Wydziale Saletry i RSM PAN3 są oczyszczane od
związków azotowych w instalacji odwróconej osmozy, wybudowanej w oparciu o proces
niemieckiej firmy UWATECH. Jest to metoda oczyszczania poprzez odzysk produktu.
Osiągana sprawność procesu jest na poziomie 99%. Oczyszczony kondensat jest
zagospodarowywany: jako woda do zraszania skruberów w instalacji odpylania wież
granulacyjnych oraz do uzupełnienia obiegu wody chłodzącej.
Zakład Elektrociepłowni PEC
Metody ochrony powietrza
Ochronę atmosfery zapewnia stosowanie następujących metod i technik:
Spalanie węgla kamiennego o możliwie niskiej zawartości siarki (około 0,80% siarki
całkowitej).
- Współspalanie węgla z MEAKiem - półproduktem z procesu wytwarzania
cykloheksanonu, będącym pozostałością z przerobu benzenu (ropy naftowej).
Uzyskuje się obniżenie emisji SO2 o około 11%.
- Zapobieganie powstawaniu tlenków azotu w komorze paleniskowej poprzez
zastosowanie tzw. „wiru niskoemisyjnego", jako techniki spalania węgla.
22
- Usuwanie pyłów ze spalin w elektrofiltrach do poziomu stężeń 100 mg/ Nm3
Metody ochrony środowiska wodnego
W Zakładzie Elektrociepłowni PEC zastosowane są następuj ące metody:
- Oczyszczanie odpadowych wód poprzez sedymentacj ę cząstek stałych w
poszczególnych kwaterach składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i
obojętnych
- Uśrednianie, neutralizację chemiczną oraz biodegradację ścieków przemysłowych w
Centralnej Oczyszczalni Ścieków (COŚP)
- Efekt oczyszczania jest następujący:
- ChZT - redukcja 10 - 30 %,
- zawiesina - redukcja 90 - 95 %,
- oleje - redukcja 90 - 92 %.
- Oczyszczanie biologiczne ścieków fekalnych w Biologicznej Oczyszczalni Ścieków
Fekalnych. Efekt oczyszczania: redukcja BZT5 i zawiesiny wynosi: 92 - 95 %.
Zakład Logistyki PL
Ochronę atmosfery zapewnia stosowanie następuj ących metod i technik:
- Pakowaczki melaminy 40A1101, 40A1102A/B (3 sztuki) podłączone są do filtrów
tkaninowych pulsacyjnych, które usuwają pyły melaminy ze sprawnością ok. 98 %.
Zgodnie z obwiązującym Pozwoleniem Zintegrowanym dla ZA „Puławy”:
Dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń odprowadzanych z zakładu po zbiorniku
- stawie III° biologicznego oczyszczania:
- Zawiesiny ogólne
70
mg/l
- bzt5
25
mgO2/l
- ChZT
125
mgO2/l
- Azot ogólny
40
mgN/l - w
- Azot ogólny
30
mgN/l - w
- Fosfor ogólny
10
mgP/l
- Chlorki
1 000
mgCl/l
- Siarczany
500
mgSO4 /l
- Żelazo ogólne
10
mgFe/l
- Miedź
0,5
mgCu/l
- Substancje ekstrahujące się eterem
50
mg/l
naftowym
- Odczyn pH
6,5 - 9,0
- Arsen
0,1
mg As/l
- Cynk
2,0
mg Zn/l
- Chrom ogólny
0,5
mg Chr/l
23
Ustala się następujące ilości odpadów niebezpiecznych dopuszczonych do wytworzenia w
ciągu roku:
Lp.
Rodzaj odpadu
Kod
odpadu
Ilość wytworzonych
odpadów [Mg/rok]
1.
Kwas azotowy i azotawy
060105
20,0
2.
Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne
070108
20,0
3.
Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne
070110
40,0
4.
Odpady farb i lakierów zawierających rozpuszczalniki
organiczne lub inne substancje niebezpieczne
080111
0,5
5.
Wodne roztwory wywoływaczy i aktywatorów
090101
1,0
6.
Roztwory utrwalaczy
090104
1,0
7.
Przeterminowane odczynniki fotograficzne
090180
0,2
8.
Uwodnione szlamy z czyszczenia
substancje niebezpieczne
zawierające
100122
100,0
9.
Emulsje
olejowe
chlorowcoorganicznych
związków
130105
120,0
10.
Mineralne oleje silnikowe, przekładniowe i
niezawierające związków chlorowcoorganicznych
smarowe
130205
400,0
11.
Syntetyczne oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe
130206
10,0
12.
Oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe łatwo ulegające
biodegradacji
130207
10,0
13.
Inne oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe
130208
10,0
14.
Mineralne oleje i ciecze stosowane jako elektroizolatory oraz
nośniki
ciepła
niezawierające
związków
chlorowcoorganicznych
130307
10,0
15.
Syntetyczne oleje i ciecze stosowane jako elektroizolatory
oraz nośniki ciepła inne niż wymienione w 130301
130308
1,0
16.
Inne rozpuszczalniki lub mieszaniny rozpuszczalników
140603
30,0
17.
Opakowania
zawierające
pozostałości
substancji
niebezpiecznych lub nimi zanieczyszczone (np. środkami
ochrony roślin I i II klasy toksyczności - bardzo toksyczne i
toksyczne)
150110
10,0
18.
Sorbenty, materiały filtracyjne (w tym filtry olejowe nie ujęte w
innych grupach), tkaniny do wycierania (np. szmaty, ścierki) i
ubrania
ochronne
zanieczyszczone
substancjami
niebezpiecznymi (np. PCB)
150202
80,0
kotłów
niezawierające
24
19.
Filtry olejowe
160107
0,1
20.
Zużyte urządzenia zawierające freony, HCFC, HFC
160211
10,0
21
Zużyte urządzenia zawierające niebezpieczne elementy inne
niż wymienione w 160209 do 160212
160213
20,0
22.
Niebezpieczne elementy lub części składowe usunięte ze
zużytych urządzeń
160215
5,0
23
Nieorganiczne odpady zawierające substancje niebezpieczne
160303
50,0
24.
Organiczne odpady zawierające substancje niebezpieczne
160305
40,0
25.
Gazy w pojemnikach (w tym halony) zawierające substancje
niebezpieczne
160504
5,0
26.
Chemikalia laboratoryjne i analityczne (np. odczynniki
chemiczne) zawierające substancje niebezpieczne, w tym
mieszaniny chemikaliów laboratoryjnych i analitycznych
160506
2,0
27.
Zużyte nieorganiczne chemikalia zawierające substancje
niebezpieczne (np. przeterminowane odczynniki chemiczne)
160507
200,0
28.
Zużyte organiczne chemikalia zawierające substancje
niebezpieczne (np. przeterminowane odczynniki chemiczne)
160508
5,0
29.
Baterie i akumulatory ołowiowe
160601
35,0
30.
Baterie i akumulatory niklowo-kadmowe
160602
10,0
31.
Selektywnie gromadzony elektrolit z baterii i akumulatorów
160606
20,0
32.
Odpady zawierające ropę naftową lub jej produkty
160708
270,0
33.
Odpady zawierające inne substancje niebezpieczne
160709
160,0
34.
Zużyte katalizatory zawierające niebezpieczne metale przej
ściowe lub ich niebezpieczne związki
160802
250,0
35.
Kable zawierające ropę naftową, smołę i inne substancje
niebezpieczne
170410
5,0
36.
Gleba i ziemia zawierająca substancje niebezpieczne (np.
PCB)
170503
200,0
37.
Materiały izolacyjne zawierające azbest
170601
10,0
38.
Materiały konstrukcyjne zawierające azbest
170605
12940 m2
39.
Odpady niebezpieczne zestalone
190306
20,0
40.
Inne odpady z budowy, remontów i demontażu (w tym
odpady zmieszane) zawierające substancje niebezpieczne
170903
30,0
41.
Tłuszcze i mieszaniny olejów z separacji olej/woda inne niż
wymienione w 190809
190810
100,0
25
42.
Szlamy zawierające substancje niebezpieczne z innego niż
biologiczne oczyszczanie ścieków przemysłowych
190813
100,0
II.
CELE
OCHRONY
ŚRODOWISKA
USTANOWIONE
NA
SZCZEBLU
MIĘDZYNARODOWYM, WSPÓLNOTOWYM I KRAJOWYM, ISTOTNE Z PUNKTU
WIDZENIA PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU ORAZ SPOSOBY, W JAKICH TE CELE I
INNE
PROBLEMY
ŚRODOWISKA
ZOSTAŁY
UWZGLĘDNIONE
PODCZAS
OPRACOWYWANIA DOKUMENTU
Ochrona środowiska na szczeblu międzynarodowym i wspólnotowym realizowana jest w
Polsce między innymi poprzez wprowadzanie w życie odpowiednich aktów prawnych,
w tym ustaw i rozporządzeń. Za jedną z najważniejszych należy uznać ustawę
z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie,
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania
na środowisko na podstawie, której sporządzona została niniejsza prognoza. Ustawa ta jest
wynikiem
wieloletnich
dyskusji
i
ustaleń
na
szczeblu
międzynarodowym.
Już Konwencja o Różnorodności Biologicznej sporządzona w Rio de Janeiro w czerwcu
1992 r. wprowadza odpowiednie procedury wymagające wykonania oceny oddziaływania na
środowisko projektów, które mogą mieć znaczenie dla różnorodności biologicznej.
Szczególną wagę ma aspekt ekologiczny w planowaniu przestrzennym ujęty w Polityce
Ekologicznej Państwa w latach 2009-2012 z perspektywą do roku 2016. W jego świetle
projekt planu powinien kształtować ład przestrzenny pozwalając jednocześnie
na prowadzenie racjonalnej gospodarki. Przez ład przestrzenny należy rozumieć sposób
ukształtowania przestrzeni tworzący harmonijną całość. Nie należy przy tym zapominać
o zasadzie zrównoważonego rozwoju, o której mówi Konstytucja RP w artykule 5
– „Rzeczpospolita Polska (...) zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą
zrównoważonego rozwoju”. Pojęcie zrównoważonego rozwoju może być różnie definiowane.
Generalnie zasada zrównoważonego rozwoju w planowaniu przestrzennym powinna
przejawiać się dążeniem do takiego zagospodarowania, które z jednej strony ochroni zasoby
środowiska,
a
z
drugiej
zapewni
dalszy
rozwój
danego
obszaru.
Nie zawsze pełna realizacja założeń tej idei, szczególnie na niewielkich analizowanych
obszarach, jest możliwa. Niekiedy wyższość nad aspektami środowiskowymi biorą potrzeby
społeczno-gospodarcze i odwrotnie.
Również w Koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju nacisk położony jest na ideę
zrównoważonego rozwoju, przy czym „koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju
przyjmuje takie rozumienie przyrody, które polega na stopniowym ograniczaniu tempa
tworzenia nowych obszarów chronionych oraz upowszechnianiu rozwoju form ochrony
przyrody, związanych z użytkowaniem terenu zgodnym z celami ekologicznymi,
uwzględniających różne formy własności ziemi i różne metody zarządzania”.
Koncepcja przedmiotowa sięga korzeniami do innego dokumentu ustalonego na szczeblu
unijnym - Zrównoważona Europa dla lepszego świata: Strategia zrównoważonego rozwoju
dla Unii Europejskiej. Dokument ten został przyjęty na szczycie Rady Europy
w Goeteborgu w 2001 r., a podstawowe jego założenia dotyczą czterech celów
strategicznych:
• ograniczenia zmian klimatycznych i wzrostu znaczenia „zielonej” energii,
• wzrostu bezpieczeństwa zdrowotnego,
• usprawnienia systemu transportowego i gospodarowania przestrzenią,
• odpowiedzialnego gospodarowania zasobami naturalnymi.
Najważniejszymi ustaleniami w zakresie ochrony środowiska na szczeblu państw
członkowskich są dyrektywy, wśród których jako najważniejsze należy wymienić:
• dyrektywę Rady 79/40/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikich
ptaków ze zmianami (Dyrektywa Ptasia);
• dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk
przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dyrektywa Siedliskowa).
26
Obie dyrektywy są podstawą prawną tworzenia sieci NATURA 2000, której celem jest
zachowanie zagrożonych wyginięciem siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin
i zwierząt w skali Europy.
Oprócz ww. aktów prawnych na uwagę zasługują także:
• dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/42/WE z 27 czerwca 2001 r. w
sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko;
• dyrektywa Rady nr 85/337/EWG z 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków
wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko
naturalne.
Elementem ochrony środowiska jest również kształtowanie i zachowanie cennych struktur
krajobrazu. Przejawem znaczenia i roli tych działań są zapisy zawarte w Europejskiej
Konwencji Krajobrazowej Rady Europy z 2001 roku, która zobowiązuje kraje Europy do
ochrony oraz właściwego gospodarowania i planowania krajobrazów.
Analizowany projekt planu nie leży w obrębie żadnego obszaru „Natura 2000” ani w jego
bezpośrednim sąsiedztwie.
Zapisy wymienionych dyrektyw zostały uwzględnione i niejako „skonsumowane” przez
stanowiącą podstawę niniejszej prognozy ustawę o udostępnianiu informacji o środowisku i
jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania
na środowisko.
Analizowany projekt zmiany planu stara się realizować zasadę zrównoważonego rozwoju
oraz kształtować ład przestrzenny. Pełne uzyskanie zamierzonego celu może być bardzo
trudne do uzyskania na skutek dość niewielkiej powierzchni planu, istniejącego już jego
otoczeniu zagospodarowania oraz często sprzecznych oczekiwań i dążeń mieszkańców.
Pomimo wszystko cele ochrony środowiska na szczeblach międzynarodowym i krajowym
zostały tu uwzględnione. Uwidacznia się to w próbie zapisania jak najbardziej racjonalnych
zasad kształtowania przestrzeni, zachowujących najcenniejsze przyrodniczo elementy oraz
powiązania ekologiczne.
III. UWARUNKOWANIA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
DO ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
I
KULTUROWEGO
1. Uwarunkowania ekofizjograficzne
- dostosowanie form użytkowania terenu do istniejącej rzeźby,
- zalesianie, zadrzewianie bądź zakrzewianie terenów szczególnie narażonych na erozje
wietrzną,
- szczególna ochrona obszarów przywodnych, obejmująca zakaz wprowadzania nowych
form użytkowania terenu skutkujących zmianą stosunków wodnych,
- rozwój zabudowy usługowej i przemysłowej tylko pod warunkiem podłączenia do
kanalizacji,
- kontrolowane i ukierunkowane korzystanie z lasów,
- bezwzględna ochrona unikalnych zespołów roślinności,
- budowa pod drogami o nawierzchni utwardzonej systemu tuneli umożliwiających
migrację drobnych zwierząt,
- kształtowanie struktury funkcjonalno-przestrzennej wydobywającej istniejące walory
przyrodnicze i krajobrazowe,
- respektowanie ograniczeń wynikających z prawnej ochrony terenów podlegających tej
ochronie,
- powstrzymanie się od działań mogących pogorszyć warunki środowiska,
- konsekwentne ograniczanie emisji zanieczyszczeń i uciążliwości związanych z
obecnością Zakładów Azotowych,
- rewitalizacja terenów zdegradowanych,
- utrzymanie izolacji przestrzennej terenów i obiektów przemysłowych oraz
komunikacyjnych,
- ochrona i racjonalne użytkowanie środowiska przyrodniczego, ochrona bioróżnorodności,
- dostosowanie przeznaczenia i użytkowania terenów do potencjału przyrodniczego
środowiska,
27
-
kształtowanie funkcjonalnych układów przestrzennych nowej zabudowy o wysokim
standardzie obiektów i otoczenia.
2. Uwarunkowania wynikające z dokumentów strategicznych gminy Puławy
Uwarunkowania wynikające z Programu Ochrony Środowiska gminy miasta Puławy
1. Poprawa jakości środowiska przyrodniczego i ładu przestrzennego
1.1.Ochrona stanu środowiska przyrodniczego (lub zachowanie zasobów różnorodności
biologicznej)
1.2.Kształtowanie ładu przestrzennego
1.3.Rozwój systemów przyrodniczych
2. Poprawa jakości wód powierzchniowych i wód podziemnych
2.1.Racjonalna gospodarka wodami głębinowymi i powierzchniowymi
2.2.Ograniczanie zanieczyszczeń odprowadzanych do wód powierzchniowych i
podziemnych
3. Ochrona powierzchni ziemi
3.1.Eliminowanie zanieczyszczeń gleby i ziemi
3.2.Optymalizacja systemu gospodarki odpadami
4. Poprawa jakości powietrza
4.1.Ograniczenie emisji komunikacyjnej
4.2.Ograniczenie emisji przemysłowych
4.3.Ograniczenie niskiej emisji
4.4.Wykorzystanie alternatywnych źródeł energii
5. Poprawa tła akustycznego
5.1.Zmniejszenie uciążliwości akustycznych występujących na terenie miasta
6.Poprawa bezpieczeństwa mieszkańców przed skutkami nadzwyczajnych zagrożeń
6.1. Ograniczanie zagrożenia mieszkańców Puław związanych ze skutkami katastrof
naturalnych i zagrożeń cywilizacyjnych
7. Podniesienie atrakcyjności turystyczno-rekreacyjnej miasta przy uwzględnieniu
dziedzictwa przyrodniczo - kulturowego
7.1.Rozwój funkcji rekreacyjno – turystycznych w zgodzie z wymogami ekologicznymi
Uwarunkowania wynikające ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania
Przestrzennego gminy miasta Puławy
Ochrona zasobów środowiska przyrodniczego jest szansa i środkiem jakościowego rozwoju
Puław . Za główne kierunki działań w tym zakresie uznaje się ochronę obszarów i obiektów o
najwyższych walorach przyrodniczych, objętych ochroną prawną (poza obszarem planu).
Dotyczy to:
• obszaru Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk (Sieci Natura 2000) : Dom Dziecka w
Puławach (poza obszarem planu),
• udokumentowanych stanowisk cennych gatunków roślin i zwierząt;
Objęcie ochroną bardzo cennych elementów środowiska przyrodniczego, to ochrona:
• zbiorowisk leśnych,
Ponadto za konieczne inne kierunki działań uznaje się:
• sukcesywne eliminowanie źródeł zanieczyszczeń środowiska drogą likwidacji bądź
restrukturyzacji obiektów uciążliwych, zmian technologii produkcji, przejścia na
nieuciążliwe systemy grzewcze itp.
• ochronę i kształtowanie krajobrazu przyrodniczego przez tworzenie warunków do
maksymalnie zbliżonego do naturalnego funkcjonowania układów przyrodniczych we
wzajemnych powiązaniach ekologiczno-przestrzennych i racjonalną gospodarkę
zasobami przyrody uwzględniającą zależności i powiązania zachodzące w całym
środowisku przyrodniczym pomiędzy jego poszczególnymi elementami składowymi.
28
•
określenie zasad gospodarczego funkcjonowania terenów chronionych w taki sposób,
aby nie następowała degradacja mechanizmów równowagi ekologicznej oraz
dewastacja walorów krajobrazowych.
3. Uwarunkowania wynikające z przepisów szczegółowych, w tym z ochrony obszarów
i obiektów objętych odrębnym statusem prawnym
W niewielkiej odległości na południe (nieco ponad 0,5 km) znajduje się Obszar Natura 2000 specjalny obszar ochrony siedlisk PLH060055 „Puławy”.
Obszar o powierzchni 1157 ha, został zatwierdzony Decyzją Komisji Europejskiej.
Jest to kolonia nocków dużych, która zajmuje strych budynku, w którym znajduje się Dom
Dziecka. Obszar obejmuje również żerowisko nietoperzy. Zgodnie z Kryteriami wyboru
schronień nietoperzy do ochrony w ramach polskiej części sieci Natura 2000, obiekt uzyskał
17 punktów, co daje podstawy do włączenia go do sieci Natura 2000. Na terenie obszaru
znajduje się kolonia rozrodcza gatunku nietoperzy z załącznika II Dyrektywy Siedliskowej.
Największa kolonia nocka w woj. lubelskim. Do najpoważniejszych zagrożeń dla nietoperzy
należą: uszczelnianie wlotów do kryjówek, remonty i przebudowa schronień, szczególnie w
okresie ich rozrodu, wykorzystanie toksycznych środków ochrony drewna i nadmierne
udostępnianie turystyczne kryjówek.
Ponad to na terenach leśnych mogą występować stanowiska cennych gatunków roślin i
zwierząt (kalina koralowa, bez koralowy, konwalia, narecznica samcza, trześlica, wawrzynek
wilczełyko, marzanka wonna, kopytnik, lilia złotogłów).
IV. CHARAKTERYSTYKA USTALEŃ MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA
PRZESTRZENNEGO
1. Główne cele zmiany planu
Nadrzędnym celem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest ochrona i
kształtowanie ładu przestrzennego oraz ponadlokanych i lokalnych interesów publicznych w
zakresie komunikacji, inżynierii, z uwzględnieniem przepisów prawa w zakresie ochrony
środowiska. Ponadto zadaniem planu jest regulacja działań inwestycyjnych na obszarze
objętym planem, oraz określenie zasady wzajemnych powiązań funkcjonalnych i
przestrzennych przy uwzględnieniu uwarunkowań środowiska i istniejącego zainwestowania
oraz wymogów zawartych w odrębnych przepisach.
Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Jednostka Bilansowa „A” –
część I podykotowana jest potrzebą doprecyzowania i uszczegółowienia zapisów planu dla
terenu oznaczonego symbolem A1.4.P/SM/U w miejscowym planie zagospodarowania
przestrzennego Jednostka Bilansowa „A” – część I, zatwierdzonego Uchwałą Nr
XXXVI/388/2013 Rady Miasta Puławy z dnia 29 sierpnia 2013 r. (Dz. Urz. Woj. Lub. poz.
4162 z dnia 17 października 2013 r.) w sposób umożliwiający jednoznaczne kwalifikowanie
działalności i funkcji możliwych do prowadzenia na tym terenie.
2. Przeznaczenie - funkcje terenów
Ustala się następujące przeznaczenie terenów objętych zmianą planu:
1) P/SM/U - tereny produkcji, składów i magazynów oraz usług;
2) C - tereny urządzeń obsługi systemów ciepłowniczych - elektrociepłownia;
Dla terenu oznaczonego symbolem A1.4.P/SM/U ustala się, że przeznaczeniem
podstawowym terenów są tereny obiektów produkcyjnych, obiektów magazynowo składowych oraz usługowych.
Zasady zagospodarowania terenu:
1) zachowuje się istniejąca zabudowę z prawem do rozbudowy, nadbudowy i przebudowy;
2) dopuszcza się realizację wielkogabarytowych obiektów składowo – magazynowych dla
obsługi przeładunku towarów z linii kolejowej Warszawa - Dorohusk na transport
samochodowy;
3) dopuszcza się realizację konstrukcji technologicznych, wież chłodniczych, anten,
kominów, masztów oraz innych urządzeń niezbędnych do realizacji docelowego
przeznaczenia terenu;
29
4) dopuszcza się realizację obiektów administracyjno-biurowych;
5) dopuszcza się realizacje obiektów obsługi systemów inżynieryjnych;
5a) zakazuje się realizacji zakładów przetwarzania i unieszkodliwiana odpadów, z wyjątkiem
obiektów i instalacji związanych z obsługą istniejących na terenie obiektów oraz
przetwarzających substancje powstałe w wyniku prowadzonej na terenie działalności;
6) zakazuje się realizacji usług oświaty, usług służby zdrowia i opieki społecznej z wyjątkiem
ewentualnych gabinetów lekarzy zakładowych wbudowanych w kubatury obiektów
administracyjnych;
6a) dopuszcza się realizację zabudowy w odległości mniejszej niż 3 m lub bezpośrednio przy
granicy działki budowlanej.
Ustala się następujące wskaźniki i zasady kształtowania zabudowy:
1) powierzchnia działki budowlanej wg potrzeb technologicznych i inwestorskich;
2) wysokość zabudowy nie większa niż:
a) 20 m - dla zabudowy produkcyjnej (z wyjątkiem konstrukcji technologicznych, wież
chłodniczych, anten, kominów, masztów dla których nie ustala się maksymalnej
wysokości),
b) 15 m - dla zabudowy usługowej, biurowej oraz magazynów i składów;
3) wskaźnik powierzchni biologicznie czynnej nie mniejszy niż 10%;
4) na działkach zainwestowanych , na których niemożliwe jest osiągnięcie minimalnego
wskaźnika, dopuszcza się mniejszy udział powierzchni biologicznie czynnej;
5) wskaźnik powierzchni zabudowanej nie większy niż 90%.
Dla terenu oznaczonego symbolem A1.5.C ustala się, że przeznaczeniem podstawowym
terenu są obiekty i urządzenia obsługi systemu ciepłowniczego - elektrociepłownia.
Zasady zagospodarowania terenu:
1) zachowuje się istniejącą zabudowę, z prawem do rozbudowy, nadbudowy i przebudowy;
2) dopuszcza się realizację usług administracji towarzyszącej funkcji podstawowej;
3) dopuszcza się realizację konstrukcji technologicznych, wież chłodniczych, anten,
kominów, masztów oraz innych urządzeń niezbędnych do realizacji docelowego
przeznaczenia terenu.
Ustala się następujące wskaźniki i zasady kształtowania zabudowy:
1) ustala się, że cały teren stanowi jedna działkę budowlaną,
2) wysokość zabudowy nie większa niż do 20 m;
3) wskaźnik powierzchni biologicznie czynnej – nie określa się;
4) wskaźnik powierzchni zabudowanej nie większy niż 90%.
3. Ustalenia z zakresu ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego
Na obszarze objętym zmianą planu miejscowego nie występują szczególne ustalenia z
zakresu ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego.
4. Ustalenia w zakresie infrastruktury technicznej
1. Ustala się zaopatrzenie obszaru objętego planem w wodę z sieci wodociągowej, w oparciu
o istniejące ujęcia wody położone w i poza obszarem planu.
Dla terenów P/SM/U dopuszcza się realizację i zasilanie z własnych ujęć wody.
2. Ustala się objęcie systemem zbiorowej sieci kanalizacyjnej wszelkiej istniejącej i
projektowanej zabudowy oraz odprowadzania ścieków do zbiorowej oczyszczalni ścieków.
Dla terenów P/SM/U dopuszcza się odprowadzanie ścieków własnym, wewnętrznym
systemem.
Ustala się zakaz wprowadzania nieczyszczonych ścieków do wód powierzchniowych lub do
gruntu oraz tworzenia i utrzymywania otwartych kanałów ściekowych.
3. Ustala się odprowadzanie wód deszczowych:
Ustala się odprowadzanie wód deszczowych z dróg publicznych, terenów usługowych,
składowo - magazynowych i parkingów siecią kanalizacji deszczowej do rowów
melioracyjnych, zbiorników retencyjnych lub studni chłonnych po podczyszczeniu;
Dopuszcza się retencję wód deszczowych w oparciu a urządzenia położone poza granicą
planu, w tym w oparciu a naturalne odbiorniki wód deszczowych.
Nakazuje się odprowadzanie nadmiaru wód deszczowych, przekraczających swoją ilością
30
chłonność gruntu, do sieci kanalizacji deszczowej.
Obowiązuje wyposażenia instalacji służących dla odprowadzania i zrzutów wód opadowych
w urządzenia podczyszczające, według przepisów odrębnych.
Obowiązuje kształtowanie powierzchni działek w sposób zabezpieczający sąsiednie tereny i
ulice przed spływem wód opadowych.
4. Ustala się zaopatrzenie w energię elektryczną wszystkich terenów zainwestowania w
oparciu a istniejące i projektowane stacje elektroenergetyczne SN/nn.
5. Ustala się zaopatrzenie w gaz ziemny w oparciu o rozbudowaną istniejącą sieci średniego
ciśnienia, na warunkach określonych przez zarządzającego siecią.
6. Do gospodarki odpadami należy stosować zasady określone w przepisach odrębnych w
tym ustawie o odpadach i ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
Ustala się zabezpieczenie możliwości segregowania odpadów w miejscu zbiorki, zgodnie z
obowiązującymi przepisami szczegółowymi oraz przepisami prawa miejscowego
obowiązującego w tym zakresie.
7. Ustala się, że istniejące i projektowane budynki będące w zasięgu istniejącej i
projektowanej sieci ciepłowniczej będą zasilane w energię cieplną z tej sieci.
Ustala się, że istniejące i projektowane budynki będące poza siecią ciepłowniczą będą
posiadały własne indywidualne źródła ciepła,
5. Ustalenia z zakresu rozwoju systemów komunikacji.
Dopuszcza się realizację dróg wewnętrznych, z nakazem zachowania istniejących dróg
wskazanych na rysunku planu.
V. POTENCJALNE ZMIANY AKTUALNEGO STANU ŚRODOWISKA W PRZYPADKU
BRAKU REALIZACJI PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
Zmiana stanu i funkcjonowania poszczególnych komponentów środowiska jest uzależniona
od nasilenia istniejących presji środowiskowych oraz od powstania nowych oddziaływań.
Dokonując oceny potencjalnych zmian stanu środowiska w przypadku braku realizacji
postanowień zmiany planu należy uwzględnić, iż nie wyklucza to dalszego rozwoju obszaru
objętego zmianą planu i związanego z nim nowego inwestowania. Zarazem brak zapisów
szczegółowych dotyczących planowania przestrzennego nie zmniejszy już istniejących
uciążliwości wynikających z zagospodarowania terenu.
Obszar opracowania jest obszarem na znacznej powierzchni przekształconym
antropogenicznie i silnie zurbanizowany. Występują tu przede wszystkim obiekty
przemysłowe, technicznej obsługi miasta oraz komunikacyjne. Duży udział przestrzenny
mają też tereny zadrzewione w północnej części obszaru.
Część naturalnych komponentów środowiska w toku rozwoju tego terenu uległo silnym
przekształceniom. Fakt obowiązywania na obszarze planu miejscowego (zmienianego
analizowaną zmianą) powoduje, że brak nowego planu nie zmieni nic w zakresie
przekształceń środowiska przyrodniczego, będą one na obszarze objętym analizą
postępowały według ustaleń planu obowiązującego.
Równie istotna dla stanu środowiska jest kontrola nad rozwojem usług i przemysłu, których
obecność jest nierozerwalnie związana z funkcjonowaniem tego rejonu miasta. Nadzór nad
m.in. lokalizacją przedsięwzięć, stopniem ich uciążliwości, które regulują zapisy prawa
miejscowego stwarza możliwość ograniczenia lub/i zapobiega powstaniu negatywnych
wpływów na środowisko. W przypadku terenu objętego zmianą obowiązującego planu jest to
niezwykle istotne ze względu na obecność ogromnych terenów przemysłowych oraz
powierzchni aktywnych biologicznie o charakterze leśnym. Analizowana zmiana planu w tym
zakresie nie wprowadza ustaleń dopuszczających pogorszenie warunków środowiskowych w
stosunku do obowiązującego planu miejscowego. Ograniczenia możliwości realizacji funkcji
związanych z przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów nie zmienia istotnie zapisów
dotychczasowych.
Brak realizacji postanowień zmiany planu jest obojętny dla postępujących procesów sukcesji.
Jednakże znacznie większe niebezpieczeństwo stanowi niekontrolowany rozwój miasta,
który może prowadzić do powstania nie tylko negatywnych oddziaływań na środowisko ale i
31
skutków skumulowanych i znacznie groźniejszych, bo trudnych do oszacowania w czasie
trwania i efektach skutków synergicznych.
VI. ZAGROŻENIA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO WYNIKAJĄCE Z PROJEKTU
PLANU
1. Emisja gazów i pyłów do powietrza atmosferycznego
Realizacja ustaleń zmiany planu spowoduje na omawianym terenie pogorszenie stanu
higieny atmosfery. Na obszarze objętym zmianą planu przeważająca część terenów
przeznaczonych pod nową zabudowę przewidziana jest pod lokalizację produkcji, usług i
magazynów. Zmiana planu nie wyklucza realizacji na omawianym obszarze przedsięwzięć
znacząco oddziaływujących na środowisko oraz mogących potencjalnie znacząco
oddziaływać na środowisko, jednak w przypadku realizacji tych inwestycji wymagane jest
uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Należy zwrócić uwagę, że w
poszczególnych obiektach emitujących zanieczyszczenia mogą być zachowane
dopuszczalne normy emisji, natomiast w wyniku emisji z wielu obiektów może dojść do
kumulacji zanieczyszczeń i w efekcie końcowym do przekroczenia dopuszczalnych norm na
terenie objętym zmianą planem oraz na terenach przyległych do omawianego obszaru.
W wyniku planowanego zainwestowania terenu w tym realizacji nowych odcinków dróg
zbiorczych oraz zbiorczych parkingów (również dla samochodów ciężarowych), natężenie
ruchu pojazdów samochodowych na tym terenie zdecydowanie zwiększy się. Biorąc pod
uwagę rodzaj planowanych obiektów należy przypuszczać, że w ruchu samochodowym
bardzo duży udział będą miały pojazdy ciężkie.
Dlatego należy się spodziewać zwiększenia emisji zanieczyszczeń komunikacyjnych,
a co za tym idzie pogorszenia stanu higieny atmosfery w obrębie obszarów przyległych
do ciągów komunikacyjnych.
W strefach oddziaływania dróg może dochodzić do kumulacji zanieczyszczeń
komunikacyjnych z zanieczyszczeniami pochodzącymi z procesów technologicznych.
Jak wspomniano wyżej planowane zainwestowanie może powodować oddziaływania
Zanieczyszczenia powietrza (przy wiatrach północnych i północno-zachodnich) z terenu
objętego zmianą planu mogą przemieszczać się na zwartą zabudowę miasta Puławy.
Na etapie prognozy, bez informacji na temat profilu działalności poszczególnych obiektów
oraz stosowanych technologii oraz urządzeń chroniących środowisko nie ma możliwości
dokładnego określenia środków organizacyjnych i technicznych ograniczających ewentualne
uciążliwe oddziaływania związane z emisją zanieczyszczeń. Można jedynie sformułować
następujące, ogólne zalecenia, które zmniejszą ryzyko ponadnormatywnych emisji
szkodliwych zanieczyszczeń:
1. W procesach technologicznych należy preferować niskoemisyjne źródła energii.
2. W procesach produkcyjnych należy stosować technologie oraz urządzenie
maksymalnie ograniczające emisję zanieczyszczeń powietrza.
3. Tereny biologicznie czynne należy zagospodarować zielenią urządzoną, z dużym
udziałem zieleni wysokiej.
4. Tereny położone poza nieprzekraczalnymi liniami zabudowy, wzdłuż granic
poszczególnych wydzieleń funkcjonalnych należy zagospodarować pasami zieleni
izolacyjnej.
5. Na terenach zabudowy mieszkaniowej (poza granicami zmiany planu) położonych
w strefach potencjalnego oddziaływania omawianego obszaru należy prowadzić
okresowy monitoring stanu powietrza.
6. Należy zastosować rozwiązania komunikacyjne zapewniające płynność ruchu
pojazdów samochodowych.
7. Dla znacznej części nowych obiektów produkcyjnych, magazynowych i składowych
prawdopodobnie konieczne będzie wykonanie raportu oddziaływania przedsięwzięcia
na środowisko. Na podstawie w/w raportów będzie możliwe szczegółowe określenie
rozwiązań organizacyjnych i technologicznych ograniczających ewentualne uciążliwe
oddziaływanie.
8. Na terenach produkcyjnych i magazynowo-składowych należy przeprowadzać
okresowe przeglądy ekologiczne.
32
W fazie budowy poszczególnych obiektów mogą wystąpić okresowe uciążliwe oddziaływania
związane z emisją zanieczyszczeń powietrza.
Ilość emitowanych zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego, zależna od zastosowanych
technologii robót, będzie stosunkowo niewielka, ograniczona do czasu budowy i z tendencją
pochłaniania przez podłoże.
Można, więc stwierdzić, że powstałe w trakcie prowadzenia prac budowlanych
zanieczyszczenia powietrza nie będą miały praktycznie żadnego wpływu na otaczający teren
w odległościach większych niż kilkadziesiąt metrów od granic terenu budowy i od osi
głównych ciągów transportowych.
Ponadto nastąpi emisja składników spalin związana z pracą maszyn budowlanych i środków
transportu dostarczających materiały budowlane, emisja pyłów z manipulacji materiałami
budowlanymi i ewentualnie składników związanych masami asfaltowymi.
Zanieczyszczenia te będą niewielkie, odwracalne, czasowe (krótko lub średnioterminowe),
niekumulujące się w środowisku i nieuniknione w przypadku realizacji obiektów
budowlanych.
2. Hałas i wibracje
W wyniku realizacji projektowanych obiektów nastąpi pogorszenie klimatu akustycznego.
Zostaną zainstalowane nowe, zarówno punktowe jak i liniowe źródła hałasu.
Na terenach usługowych za emisję hałasu będą odpowiedzialne:
- procesy technologiczne,
- urządzenia wentylacyjne, ewentualnie chłodnicze,
- procesy załadunku i rozładunku towarów i materiałów,
- ruch pojazdów po wewnętrznych drogach w obrębie obszarów produkcyjnych, usługowych i
magazynowo-składowych.
Istotnym źródłem hałasu będzie również hałas komunikacyjny pochodzący z istniejących i
projektowanych ciągów komunikacyjnych oraz zbiorczych parkingów. W związku z
planowaną zabudową należy się liczyć ze znaczącym wzrostem natężenia ruchu pojazdów
samochodowych, w tym jak wspominano wyżej samochodów ciężkich, może zwiększyć się
również częstotliwość kursowania pociągów towarowych.
Charakterystyczną cechą ciągów komunikacyjnych, jako źródła liniowego jest jej silny wpływ
na klimat akustyczny otoczenia. Ruch pojazdów jest na tyle potężnym źródłem emisji
akustycznych, że udział tego hałasu np. w miejskim hałasie „ogółem” sięga 80%, a
ponadnormatywny poziom hałasu obejmuje 21% obszaru Polski zamieszkałego przez 33%
ludności. Przy ocenie uciążliwego oddziaływania należy pamiętać, że zjawisko to odbierane
jest i wartościowane w sposób subiektywny. Według PZH skala subiektywnych ocen
uciążliwego oddziaływania w zakresie emisji hałasu komunikacyjnego przedstawia się
następująco:
- mała uciążliwość L Aeq < 52 dB
- średnia uciążliwość 52 < L Aeq < 62 dB
- duża uciążliwość 62 < L Aeq < 70 dB
- bardzo duża uciążliwość L Aeq > 70 dB.
Do oceny klimatu akustycznego służy również skala pomocnicza względem norm zawartych
w przepisach prawnych, która przedstawia się następująco:
Lp.
Opis
1
2
3
4
całkowity komfort akustyczny
przeciętny komfort akustyczny
przeciętne zagrożenie hałasem
wysokie zagrożenie hałasem
LAeq [dB]
pora dnia
< 50
50 ÷ 60
60 ÷70
> 70
pora nocy
< 40
40 ÷ 50
50 ÷60
> 60
Istniejącym liniowym źródłem hałasu jest linia kolejowa. Rzeczywisty zasięg jej uciążliwego
oddziaływania określony na podstawie badań terenowych nie został stwierdzony, dlatego też
przyjęto standardowy zasięg uciążliwego oddziaływania tego typu obiektów wynoszący około
100 m.
Tak jak w przypadku emisji zanieczyszczeń powietrza, może na terenie objętym zmianą
33
planu dochodzić do kumulacji uciążliwego oddziaływania w zakresie emisji hałasu. Istnieje
niebezpieczeństwo do nakładania się hałasu z poszczególnych obiektów produkcyjnych,
usługowych, magazynowo-składowych z hałasem komunikacyjnym.
Na etapie prognozy, bez informacji na temat profilu działalności poszczególnych obiektów
oraz stosowanych technologii oraz urządzeń chroniących środowisko nie ma możliwości
dokładnego określenia środków organizacyjnych i technicznych ograniczających ewentualne
uciążliwego oddziaływania związanego z emisją hałasu. Można jedynie sformułować
następujące, ogólne zalecenia, które zmniejszą ryzyko ponadnormatywnych emisji hałasu:
1. W procesach technologicznych należy stosować nowoczesne i sprawne technicznie
urządzenia.
2. W urządzeniach wentylacyjnych należy stosować osłony ograniczające emisję
hałasu.
3. Tereny biologicznie czynne należy zagospodarować zielenią urządzoną, z dużym
udziałem zieleni wysokiej.
4. Tereny położone poza nieprzekraczalnymi liniami zabudowy, wzdłuż granic
poszczególnych wydzieleń funkcjonalnych należy zagospodarować pasami zieleni
izolacyjnej.
5. Na terenach zabudowy mieszkaniowej (poza granicami zmiany planu) i związanej z
długotrwałym pobytem ludzi (w obrębie zmiany planu) należy prowadzić okresowy
monitoring klimatu akustycznego.
6. W przypadku stwierdzenie na terenach zabudowy mieszkaniowej przekroczenia
dopuszczalnych norm emisji hałasu, w budynkach należy zastosować rozwiązania
techniczne zapewniające komfort akustyczny.
7. Przy modernizacji istniejących ciągów komunikacyjnych wskazane jest stosowanie
tzw. cichych asfaltów.
8. Dla znacznej części nowych obiektów produkcyjnych, magazynowych i składowych
prawdopodobnie konieczne będzie wykonanie raportu oddziaływania przedsięwzięcia
na środowisko. Na podstawie w/w raportów będzie możliwe szczegółowe określenie
rozwiązań organizacyjnych i technologicznych ograniczających ewentualne uciążliwe
oddziaływanie.
9. Na terenach produkcyjnych i magazynowo-składowych należy przeprowadzać
okresowe przeglądy ekologiczne.
Na etapie realizacji nowych obiektów budowlanych i komunikacyjnych będą występowały
dwa główne źródła emisji hałasu:
maszyny budowlane o poziomie hałasu 80 - 100 dB(A);
środki transportu samochodowego o poziomie hałasu około 90 dB(A).
Roboty budowlane powinny być prowadzone w porze dziennej. Poziom dźwięku
spowodowany pracą maszyn budowlanych i urządzeń technicznych może spowodować
krótkoterminowe przekroczenia poziomu dopuszczalnego równoważnego w porze dziennej w
terenie przyległym do granic terenu budowy. Hałas ten będzie charakteryzować duża
dynamika zmian.
Rzecz jasna w czasie realizacji nowych obiektów budowlanych nastąpi pogorszenie klimatu
akustycznego związane z pracą maszyn budowlanych i środków transportu dostarczających
materiały budowlane. Zmiana ta będzie jednak miała charakter czasowy (na czas
prowadzenia robót), odwracalny, nieakumulujący się w środowisku i lokalizujący się raczej
wokół skupionego frontu robót.
Inwestor powinien zadbać, by maszyny budowlane były technicznie sprawne (przez co hałas
mechanizmów jest zminimalizowany) oraz nie powinien prowadzić robót w godzinach
nocnych.
W fazie realizacji projektowanych obiektów, źródłem drgań mogą być prowadzone
na powierzchni prace budowlane w postaci:
- wbijania lub wwibrowywania w grunt ścianek szczelnych (stalowych grodzi
lub pali),
- zagęszczania gruntu lub drogowych warstw nawierzchniowych walcami wibracyjnymi,
itp.
Prace te mogą powodować uszkodzenia w budynkach i powinny być monitorowane (pomiary
drgań) pod kątem wpływu drgań na konstrukcję najbliżej położonych budynków.
34
Na podstawie pomiarów drgań należy ustalić odległości i parametry pracy poszczególnych
urządzeń (wibromłoty, walce wibracyjne) tak aby wykluczyć możliwość wystąpienia
uszkodzeń w najbliższych budynkach. Zakłada się przy tym, że - ze względu na ograniczony
czas występowania tych drgań - można będzie w odniesieniu do wpływu drgań na ludzi
przebywających w budynkach dopuszczać okresowe przekroczenia granicy komfortu w ciągu
dnia (prace te nie powinny być prowadzone w porze nocnej).
Przejściowo może wystąpić pogorszenie warunków w zakresie wpływu drgań na ludzi
przebywających w budynkach (naruszenie wymagań w zakresie zapewnienia wymaganego
komfortu) usytuowanych przy trasach dojazdowych do placów budów, zwłaszcza podczas
przejazdów pojazdów ciężarowych z wywożoną ziemią oraz dowożących beton.
Wskazane jest przy lokalizacji placów budów i określaniu tras dojazdów pojazdów
ciężarowych uwzględnienie zagadnienia ochrony przed drganiami.
W fazie eksploatacji tras komunikacyjnych głównym źródłem drgań przekazywanych
do otoczenia będzie ruch samochodowy. Intensywność drgań przekazywanych na sąsiednie
budynki i związanych z ruchem samochodów jest zależna od:
• konstrukcji i stanu pojazdów samochodowych,
• konstrukcji i stanu nawierzchni,
• sposobu poruszania się samochodów (prędkość, tor ruchu, zatrzymywanie się
i ruszanie),
• usytuowania trasy komunikacyjnej w stosunku do zabudowy (wykop, nasyp,
taki sam poziom),
• rodzaju i stanu podłoża, przez które propagują się drgania: budowa geotechniczna
podłoża, warunki wodne w podłożu, występowanie przegród w gruncie, szczelin,
infrastruktury podziemnej itp.,
• odległości i usytuowania budynku odbierającego drgania w stosunku do tras
komunikacyjnych,
• rodzaju i stanu budynku odbierającego drgania: typ budynku, jego konstrukcja
i geometria, sposób posadowienia, stan zachowania obiektu, cechy dynamiczne
konstrukcji (częstotliwości drgań własnych, tłumienie).
Nie można także wykluczyć, że okresowo lub stale procesy produkcyjne nie będą
wywoływały uciążliwego oddziaływania związanego z wibracjami. Jednak będzie to można
stwierdzić dopiero po określeniu profilu działalności poszczególnych obiektów.
3. Odpady
Na etapie projektu zmiany planu trudno jest określić ilość i jakość powstających odpadów.
Można stwierdzić, że w stosunku do stanu aktualnego jakość odpadów zasadniczo się nie
zmieni, natomiast zwiększy się ich ilość, w tym z dużym prawdopodobieństwem można
prognozować zwiększenie się ilości odpadów niebezpiecznych.
Na terenie objętym zmianą planu nowymi źródłami powstawania odpadów będą;
• obiekty usługowe,
• w małym stopniu również zbiorcze parkingi.
Poza tym odpady będą powstawały w obrębie urządzeń infrastruktury technicznej, przede
wszystkim związanych z podczyszczaniem ścieków opadowych i przemysłowych.
Skład i ilość odpadów będą oczywiście zależały od profilu działalności poszczególnych
obiektów usługowych.
Na terenach nowej zabudowy usługowej i zbiorczych parkingów mogą powstawać odpady
niebezpieczne.
Dodatkowo w fazie prowadzenia robót budowlanych będą powstawać;
• odpady opakowaniowe (15 01),
• odpady materiałów i elementów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (17 01),
• odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych (17 02),
• odpady asfaltów, smół i produktów smołowych (17 03),
• odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali (17 04),
• gleba i ziemia (17 05),
• odpady komunalne segregowane selektywnie (20 01),
35
Szczegółowe ilości wytwarzanych odpadów w oparciu o wskaźniki nagromadzenia wymaga
dokładnych danych charakteryzujących prowadzone na danym terenie prace. Takie dane
można uzyskać od władz odpowiedzialnych za wydawanie pozwoleń budowlanych. Dane
muszą w pewnej mierze odzwierciedlać byłą, obecną i przyszłą działalność sektora
budowlanego.
Przybliżony skład odpadów z sektora budowlanego przedstawia się następującą;
Składnik
%wagowy
Beton, cegły
57%
Drewno i inne materiały palne
5%
Papier, tektura, tworzywa sztuczne
Poniżej 1%
Metale
2%
Pozostałe odpady niepalne
3%
Pyły i frakcja drobna
26%
Asfalt
7%
Powstające odpady przed przekazaniem ich odbiorcom będą czasowo gromadzone w celu
uzbierania większych ich partii, w wyznaczonych miejscach.
Szczególną uwagę należy zwrócić na sposób postępowania z odpadami niebezpiecznymi.
Odpady te powinny być gromadzone selektywnie, w pojemnikach posiadających szczelne
zamknięcie zabezpieczające przed przypadkowym rozproszeniem podczas transportu,
czynności załadunkowych i rozładunkowych.
W planach realizacyjnych poszczególnych obiektów należy wyznaczyć miejsca zbiorczego
gromadzenia odpadów przed przekazaniem ich odbiorcom:
- miejsca na ustawienie kontenerów na odpady komunalne
- pomieszczenie chłodzone, na odpady resztek artykułów spożywczych,
- miejsca (zgodnie z planowanym systemem gromadzenia odpadów) na ustawienie
kontenerów do selekcji odpadów opakowaniowych oraz odbieranych odpadów
poużytkowych,
- pomieszczenia wydzielone, w których gromadzone będą odpady niebezpieczne.
4. Gospodarka wodno-ściekowa
Zasady gospodarowania wodą i zasady odprowadzenia ścieków regulują dwa najważniejsze
akty prawne, są to:
Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (z późniejszymi zmianami),
Ustawa z dnia 22 kwietnia 2005. o zmianie Ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę
i zbiorowym odprowadzeniu ścieków oraz zmianie innych Ustaw.
Przepisy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków określają
zasady i warunki zbiorowego zaopatrzenia w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi
oraz zbiorowego odprowadzenia ścieków, w tym zasady działalności przedsiębiorstw wodnokanalizacyjnych.
Źródła wytwarzanych ścieków
Na terenie objętym zmianą planu będą głównie powstawać ścieki przemysłowe oraz wody
opadowe.
Odbiorniki ścieków
Ustala się objęcie systemem gminnej lub wewnętrznej sieci kanalizacyjnej wszelkiej
istniejącej i projektowanej zabudowy.
Ustala się odprowadzanie wód deszczowych z dróg publicznych, terenów zabudowy
usługowej parkingów siecią kanalizacji deszczowej do rowów melioracyjnych, zbiorników
retencyjnych lub studni chłonnych po podczyszczeniu,
Obowiązuje wyposażenia instalacji służących dla odprowadzania i zrzutów wód opadowych
w urządzenia podczyszczające, według przepisów odrębnych.
5. Promieniowanie elektromagnetyczne
Przez teren opracowania nie przebiegają napowietrzne
wytwarzające pole elektromagnetyczne.
36
linie
wysokiego
napięcia
6. Osuwanie się mas ziemi
Teren opracowania charakteryzuje się mało urozmaiconą rzeźbą. Nie występują tu stoki o
dużych nachyleniach, skarpy lub podcięcia erozyjne. Tak, więc brak jest tu stref narażonych
na uruchomienie powierzchniowych ruchów masowych.
7. Zagrożenie powodzią
Tereny położone są poza strefą bezpośredniego zagrożenia powodziowego.
8. Nadzwyczajne zagrożenia środowiska
Obszarami, na których mogą w obrębie miasta wystąpić nadzwyczajne zagrożenia
środowiska są:
1. Tereny zabudowy technicznej i usługowej,
2. Tereny położone w bezpośrednim sąsiedztwie urządzeń infrastruktury technicznej
(gazociąg wysokoprężny),
3. Tereny komunikacyjne.
Możliwość powstawania nadzwyczajnych zagrożeń środowiska w tych rejonach wymaga;
wytypowania obszarów szczególnej wrażliwości ekologicznej oraz ewentualnego
wdrażania doraźnych środków łagodzących,
opracowanie wytycznych dla potrzeb ratownictwa ekologicznego,
opracowania wniosków dla potrzeb wprowadzenia zmian lub opracowania lokalnych
planów operacyjno-ratowniczych dla potrzeb ograniczenia skutków awarii i katastrof,
zabezpieczenie obiektów i obszarów prawnie chronionych,
Prowadzący obiekt o dużym ryzyku powstania nadzwyczajnego zagrożenia środowiska jest
obowiązany do opracowania i wdrożenie systemu bezpieczeństwa stanowiącego element
ogólnego systemu zarządzania i organizacji obiektu. W systemie bezpieczeństwa należy
uwzględnić;
określenie, na wszystkich poziomach organizacji, obowiązków pracowników
odpowiedzialnych za działania na wypadek awarii przemysłowej,
szkolenia pracowników, których obowiązki są związane z funkcjonowaniem instalacji,
w której znajduje się substancja niebezpieczna,
systematyczną analizę zagrożeń awarią przemysłową oraz prawdopodobieństwa jej
wystąpienia,
instrukcje bezpiecznego funkcjonowania instalacji, w której znajduje się substancja
niebezpieczna,
analizę przewidywanych sytuacji awaryjnych, służących należytemu opracowaniu
planów operacyjno-ratowniczych,
prowadzenia monitoringu funkcjonowania instalacji, w której znajduje się substancja
niebezpieczna,
systematyczną ocenę programu zapobiegania awariom oraz systemu
bezpieczeństwa, prowadzoną z punktu widzenia ich aktualności i skuteczności,
Prowadzący obiekt o dużym ryzyku jest obowiązany, przed uruchomieniem obiektu, do
przedłożenia raportu o bezpieczeństwie komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży
Pożarnej i wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska. Raport o bezpieczeństwie
podlega, co najmniej raz na 5 lat, analizie i ewentualną zmianą.
VII. WPŁYW REALIZACJI ZAPISÓW PLANU NA POSZCZEGÓLNE ELEMENTY
ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
1. Powierzchnia terenu, grunty i gleby, eksploatacja surowców mineralnych
Powierzchnia ziemi, grunty i gleby na skutek działalności człowieka
przekształceniom oraz częściowej degradacji.
podlegają
Ze względu na płaski teren i brak wyraźniejszych pagórków minimalne przekształcenia
37
rzeźby terenu będą bardzo słabo dostrzegalne i nie istotne z punktu widzenia walorów
krajobrazowych.
Na obszarach pozbawionych drobnych form morfologicznych można się spodziewać
powstawania nasypów z gruntu wybranego pod fundamenty i piwnice nowych obiektów
budowlanych oraz z wykopów pod urządzenia podziemnej i naziemnej infrastruktury
technicznej. Prace ziemne będą na ogół dotyczyć strefy przypowierzchniowej gruntu, a grunt
z wykopów budowlanych będzie prawdopodobnie częściowo wywożony oraz w części będą
z niego formowane nasypy na miejscu. W efekcie końcowym tych prac powierzchnia terenu
zostanie miejscami nieznacznie podniesiona, bez zasadniczego wpływu na jego ogólną
konfigurację.
W wyniku realizacji ustaleń zmiany planu nastąpi ograniczenie powierzchni biologicznie
czynnej, stopień ograniczenia będzie zróżnicowany w zależności od rodzaju projektowanej
zabudowy.
Nieodwracalnych przekształceń warunków gruntowych należy spodziewać się w miejscach
lokalizacji budynków oraz elementów obsługi technicznej, takich jak drogi, czy elementy
infrastruktury. Przeobrażeniu ulegnie strefa, w której właściwości geologiczno-gruntowe mają
wpływ na projektowanie, realizację i eksploatację inwestycji, bowiem naturalna gleba nie
spełnia technicznych wymogów lokalizacji budynku, czy realizacji elementów infrastruktury
komunikacyjnej. Skutkiem powstania nowych obiektów będą zatem, zmiany warunków
podłoża, usunięcie warstwy próchniczej oraz zagęszczanie i uszczelnianie gruntów.
2. Warunki wodne
Pod wpływem działalności inwestycyjnej istotnym przekształceniom ilościowym
i jakościowym ulegają przede wszystkim wody gruntowe I-szego poziomu wodonośnego.
Potencjalne zagrożenia dla stanu czystości wód podziemnych mogą w przyszłości płynąć z
niewłaściwej gospodarki wodno-ściekowej i zanieczyszczeń komunikacyjnych związanych
z ruchem pojazdów i parkowaniem.
Poziom wód gruntowych na przeważającej części terenu zalega na znacznej głębokości,
jednak jest nieizolowany od powierzchni warstwą słabo przepuszczalną. Tak, więc istnieje
zagrożenie przedostania się nieczystości do wód gruntowych. Zmiana planu ustala zasadę
podłączenia wszystkich obiektów do kanalizacji sanitarnej, tak więc zagrożenie dla wód
gruntowych może tylko wystąpić w sytuacjach awaryjnych .
Ustalenia zmiany planu w pełni zabezpieczają wody gruntowe przed zanieczyszczeniem
substancjami ropopochodnymi.
Obniżenie zwierciadła wód gruntowych lub nawet likwidacja warstwy wodonośnej może
nastąpić w wyniku następujących działań występujących łącznie lub pojedynczo:
ograniczenie infiltracyjnego zasilania warstwy wodonośnej
drenaż powierzchniowy lub podziemny
odcięcie podziemnego dopływu wód
pobór wody podziemnej
W przypadku omawianego terenu nastąpi niewielkie uszczelnienie podłoża. Biorąc jednak
pod uwagę powierzchnię terenu objętego zmianą planem jak również stopień uszczelnienia
podłoża, sytuacja tak nie spowoduje obniżenia się poziomu wód gruntowych.
Projektowane zmiany w planie miejscowym nie będą generować zagrożeń ilościowych i
jakościowych dla wód podziemnych i powierzchniowych z uwagi na włączenia do istniejącej
sieci miejskiej. Projektowana zmiana planu nie wpłynie na spełnienie celów środowiskowych
dla jednolitych części wód podziemnych i powierzchniowych.
3. Szata roślinna i fauna
Teren objęty zmianą planu cechuje się niskimi walorami przyrodniczymi. Na omawianym
terenie nie występują stanowiska roślin rzadkich i chronionych zwierząt.
Istniejące na obszarze zmiany planu, mocno przekształcone i zdegradowane elementy
środowiska przyrodniczego poddane są w omawianym rejonie bardzo silnej presji
antropogenicznej – zlokalizowane tu są wielkie zakłady przemysłowe, urządzenia
infrastruktury technicznej oraz ciągi komunikacyjne o dużym natężeniu ruchu pojazdów
mechanicznych.
38
Realizacja ustaleń zmiany planu spowoduje dalsze zwiększenie antropogenicznych
oddziaływań na rośliny i zwierzęta. Będzie to się wiązało przede wszystkim z planowanym
nowym zainwestowaniem. Trzeba podkreślić, że nowe zainwestowanie przewidziane jest na
terenach o małej wartości przyrodniczej tzn. głównie na nieużytkach. Najcenniejsze elementy
szaty roślinnej, lasy i zespoły zieleni półnaturalnej, zostają zachowane.
4. Warunki klimatyczne
Nieuniknioną konsekwencją zakładanego procesu urbanizacji terenu objętego zmianą planu
będzie przekształcenie warunków topoklimatycznych (klimatu lokalnego) terenów dotychczas
niezainwestowanych, sąsiadujących od północy z terenami produkcyjnymi.
Zmiana obecnego charakteru zagospodarowania części terenów (tereny otwarte,
niezabudowane, tereny zakrzewione i zadrzewione) wpłynie niewątpliwie modyfikująco na
warunki klimatu lokalnego. Wprowadzenie nowej zabudowy będzie sprzyjać rozwojowi
lokalnej wymiany pionowej i poziomej powietrza, szczególnie w nocy. Zmniejszy się również
niebezpieczeństwo występowania przymrozków radiacyjnych. Negatywnym zjawiskiem
będzie ograniczenie przewietrzania terenów otwartych dotychczas, pozbawionych
zabudowy.
W odniesieniu do naturalnych warunków klimatycznych, na terenach zurbanizowanych
obserwuje się:
mniejsze natężenie promieniowania całkowitego o ok.10 -20%,
wzrost średniej temperatury powietrza o 0,5 - 3,00C oraz zmniejszenie amplitudy
dobowej i rocznej,
wzrost średniej temperatury minimalnej o 1,0 - 2,00C,
wzrost częstości inwersji temperatury powietrza,
niższą wilgotność względną powietrza,
większą częstość występowania zamglenia (szczególnie w zimie),
znacznie większe zapylenie i większa liczba jąder kondensacji oraz większe stężenie
zanieczyszczeń gazowych (SO2 , CO2 , CO),
mniejszą o 20 - 30% średnią prędkość wiatru i wzrost liczby dni z ciszą
atmosferyczną o 5 - 20%,
deformacje pola prędkości wiatru i jego kierunku.
5. Obszary dziedzictwa kulturowego, zabytki, dobra kultury współczesnej oraz dobra
materialne
W granicach zmiany planu nie występują obiekty zabytkowe. Realizacja ustaleń zmiany
planu nie spowoduje negatywnego oddziaływania na dobra materialne.
6. Obszary i obiekty chronione, systemy przyrodnicze, różnorodność biologiczna
W pobliżu terenu objętego zmianą planu ( w odległości ok. 0,5 km) znajduje się SOO Natura
2000 „Puławy” PLH 060055. Prognozowanie wpływu projektowanego zainwestowania na
cele ochrony obszaru Natura 2000 przeprowadzono integrując informację odnośnie
podstawowych elementów analizowanego układu. W szczególności:
- dokonano identyfikacji możliwych niekorzystnych oddziaływań w oparciu o
parametry techniczne przedsięwzięcia oraz wyniki publikowanych badań nad
wpływem określonych czynników siedliska,
- ustalono zasięg przestrzenny możliwych niekorzystnych oddziaływań,
- określono walory siedliskowe w strefie możliwych niekorzystnych oddziaływań,
- ustalono wskaźniki oceny istotności oddziaływań.
Wskaźniki istotności negatywnych oddziaływań inwestycji na integralność obszaru Natura
2000
Prognoza istotności oddziaływania zidentyfikowanych w trakcie oceny czynników mogących
potencjalnie negatywnie wpływać na obszar Natura 2000 opierała się na oszacowaniu ryzyka
wystąpienia oraz natężenia (zakresu) możliwych zmian w niżej wymienionych kluczowych
wskaźnikach determinujących integralność obszaru:
1. Zajęcie i zmiany użytkowania terenu.
2. Emisja hałasu na etapie budowy i eksploatacji obiektów.
39
3. Wzrost natężenia ruchu pojazdów.
4. Emisja drgań.
5. Emisja zanieczyszczeń powietrza.
6. Zmiany ilości i jakości wód powierzchniowych.
7. Zmiany poziomu wód gruntowych.
8. Zmiany ukształtowania terenu.
9. Wzrost penetracji terenu.
10. Bezpośrednia śmiertelność zwierząt.
11. Bezpośrednie niszczenie siedlisk i wyrąb zadrzewień jak również fragmentów
lasu.
W praktyce, wiele z tych czynników zazwyczaj oddziałuje łącznie i często trudno
prognozować efekty ich działania w oderwaniu od oddziaływań sprzężonych. Stąd też, przy
prognozowaniu istotności możliwych oddziaływań, powyższy podział nie zawsze jest ściśle
utrzymany. Część z tych oddziaływań jest ograniczona do okresu budowy poszczególnych
obiektów, ale wiele z nich będzie utrzymywać się również (choć w zmienionym zakresie czy
natężeniu) na etapie eksploatacji.
Zajęcie i zmiany użytkowania terenu
Realizacja zmiany planu nie spowoduje zajęcia i zmiany użytkowania terenu w obrębie
obszaru chronionego.
Wzrost natężenia ruchu pojazdów
Realizacja nowej zabudowy generować będzie (w fazie budowy jak i eksploatacji) dodatkowy
ruch pojazdów, na ciągach komunikacyjnych przebiegających w pobliżu obszaru
chronionego. Ruch drogowy niekorzystnie oddziałuje na zwierzęta i ich siedliska, a wachlarz
negatywnych czynników obejmuje m.in. degradację siedlisk w skutek hałasu, podwyższoną
śmiertelność w wyniku kolizji z pojazdami, efekt bariery, przebudowę składu zgrupowań.
Wzmożony ruch pojazdów oznacza m.in. wzrost hałasu, spadek średniej prędkości
pojazdów, wzrost emisji spalin i zanieczyszczeń, zwiększenie stężenia pyłów w powietrzu.
Wpływ tego źródła hałasu powinien mieć ograniczony wymiar przestrzenny i nie będzie
znacząco zmieniać wskaźników integralności obszaru. Podwyższone stężenia spalin silników
samochodowych, pyłów oraz zanieczyszczeń ropopochodnych podłoża będą negatywnie
oddziaływać na siedliska, choć trudno ocenić zakres i natężenie tych efektów. Zapewne
łączne, negatywne efekty podwyższonego natężenia ruchu pojazdów w tym rejonie nie będą
znacząco negatywnie oddziaływać na integralność całego obszaru chronionego.
Wzrost ludzkiej penetracji terenu
Realizacja ustaleń zmiany planu nie spowoduje tego typu oddziaływań.
Hałas
Nie należy się spodziewać, że realizacja zabudowy może doprowadzić do przekroczeń norm
emisji hałasu. Jednak realizacja zmiany planu spowoduje pogorszenie się klimatu
akustycznego. Zasięg jak również intensywność tych oddziaływań będzie zależał przede
wszystkim od profilu działalności zlokalizowanych tam obiektów, co na etapie projektu
zmiany planu nie jest określone.
Emisja zanieczyszczeń powietrza
Dodatkowe zanieczyszczenia powietrza, generowane przez pracujący przy budowie
poszczególnych obiektów sprzęt oraz samochody transportowe mogą niekorzystnie
oddziaływać na stan siedlisk i populację zwierząt w granicach obszaru chronionego. Nie
przewiduje się jednak przekroczeń wymaganych standardów jakości powietrza, co pozwala
prognozować punktowe efekty emisji zanieczyszczeń powietrza, generowane w rejonach
placów budowy jako nieznaczące dla obszaru Natura 2000. Na etapie projektu zmiany planu,
nie znając profilu działalności obiektów jak również technologii, nie można stwierdzić czy
zostaną przekroczone dopuszczone normy zanieczyszczenia powietrza, należy jednak
założyć, że na etapie opracowywania raportów oddziaływania na środowisku zagrożenia
takowe zostaną zminimalizowane.
Odpady oraz zmiany jakości i ilości wód powierzchniowych
Odpady powstające na etapie budowy oraz w trakcie eksploatacji powinny być utylizowane w
sposób nie stanowiący zagrożenia dla celów ochrony Obszaru Natura 2000.
40
Nie przewiduje się wystąpienia zmian w ilości lub w obiegu wód powierzchniowych.
W szczególności brak jest przesłanek prognozowania znaczącego wpływu przedsięwzięcia
na reżim hydrologiczny wód powierzchniowych i podziemnych.
Zmiany poziomu zwierciadła wód gruntowych
Realizacja projektowanej zabudowy nie będzie wpływać na poziom wód gruntowych.
Zmiany ukształtowania terenu
Brak oddziaływań.
Bezpośrednie niszczenie siedlisk i wycinka zadrzewień
Realizacja ustaleń zmiany planu nie spowoduje bezpośredniego niszczenia siedlisk i wycinki
zadrzewień na obszarze chronionym.
Bezpośrednia śmiertelność zwierząt
Charakterystyka przedsięwzięcia nie obejmuje działań wiążących się z ryzykiem
bezpośredniej śmiertelności zwierząt o rozmiarach stanowiących zagrożenie dla korzystnego
stanu ochrony populacji zwierząt w obrębie obszaru Natura 2000.
Wprowadzenie nowej zabudowy oraz nowych wewnętrznych ciągów komunikacyjnych nie
spowoduje likwidacji miejsc bytowania lokalnej fauny, gdyż ze względu na silną degradację
środowiska w sąsiedztwie Zakładów Azotowych w obszarze objętym zmianą planu nie
występują istotne, wartościowe siedliska zwierząt. Pogorszenie warunków aerosanitarnych,
akustycznych, zmniejszenie powierzchni biologicznie czynnej, wprowadzenie barier
utrudniających przemieszczanie się zwierząt, likwidacja szaty roślinnej spowodują, że
większość zwierząt okresowo pojawiających się obecnie w terenach przeznaczonych pod
nowe zainwestowanie zostanie zmuszonych do przeniesienia się w inne rejony. Realizacja
ustaleń zmiany planu nie spowoduje zmniejszenia różnorodności biologicznej omawianego
terenu.
7. Krajobraz
Teren objęty opracowaniem charakteryzuje się zróżnicowaniem zainwestowania i
zagospodarowania, czego konsekwencją jest różny charakter krajobrazu oraz stopień jego
antropogenicznego przekształcenia: W granicach opracowania wyróżnić można następujące
jednostki funkcjonalne:
tereny przyrodniczo czynne, o charakterze półnaturalnym – w części północnej
obszaru,
tereny zurbanizowane, przemysłowe, infrastruktury technicznej,
występuje tu krajobraz miejski o charakterze industrialnym.
Występujące w obszarze zmiany planu tereny przyrodnicze, o przeciętnych walorach
przyrodniczo-krajobrazowych to tereny leśne położone na północny-wschód od Zakładów
Azotowych - znacznie przekształcone ze względu na wieloletnie oddziaływanie ZA, które to
oddziaływanie jest obecnie systematycznie zmniejszane.
W wyniku realizacji zapisów zmiany planu w części powierzchni obszarów do tej pory
niezainwestowanych, przeznaczonych pod nową zabudowę, zajdą przekształcenia
krajobrazu. Zostaną wprowadzone obiekty kubaturowe i dominanty widokowe oraz zostanie
zlikwidowana obecna szata roślinna, miejscami niewielkiemu przekształceniu ulegnie
istniejąca szata roślinna.
8. Transgraniczne oddziaływania na środowisko
Dla omawianego przedsięwzięcia, wyklucza się możliwość transgranicznego oddziaływania
na środowisko z uwagi na odległość lokalizacji przedsięwzięcia od najbliższej granicy UE z
Republiką Ukraina i Republiką Białoruś która wynosi około 150 km.
VIII. POWSTANIE ZAGROŻEŃ DLA ŚRODOWISKA I ZDROWIA LUDZI NA TERENIE
OBJĘTYM PLANEM I W STREFIE JEGO POTENCJALNEGO ODDZIAŁYWANIA
Na terenie opracowania można wskazać tereny, których aktualne i projektowane
zagospodarowanie stwarza konflikty z uwarunkowaniami przyrodniczymi o zróżnicowanym
stopniu natężenia:
brak konfliktów – brak,
41
niewielkie – brak,
średnie –tereny infrastruktury technicznej związane z gospodarką wodno-ściekową,
urządzenie elektroenergetyczne, ciepłownicze oraz gazownicze, parkingi dla
samochodów osobowych, drogi wewnętrzne ZA,
duże – tereny produkcyjno-usługowe, magazynowo-składowe, usług uciążliwych,
tereny obiektów infrastruktury technicznej.
Większość niekorzystnych oddziaływań na środowisko przyrodnicze należy zaliczyć do
nieuniknionych, wynikających z potrzeb rozwoju tego rejonu:
uszczelnienie powierzchni gruntów przez zabudowę, ciągi komunikacyjne,
która spowoduje zmiany obiegu wody, zmniejszenie zasilania gruntowego,
zwiększenie spływu powierzchniowego,
pogorszenie stanu higieny atmosfery i warunków akustycznych,
zwiększenie uciążliwego oddziaływania związanego z wibracjami,
stworzenie barier ekologicznych dla migrujących zwierząt wzdłuż tras
komunikacyjnych i ciągów zabudowy,
zwiększenie ilości wytwarzanych odpadów i ścieków,
możliwość wytwarzania ścieków i odpadów niebezpiecznych,
wzrost zapotrzebowania na wodę,
możliwość (ograniczonych) oddziaływań na Obszar Natura 2000.
Jakakolwiek działalność gospodarcza może wiązać się z potencjalnym zagrożeniem dla
środowiska, jednak bezpośrednie uciążliwe oddziaływania mogą być ograniczone przez
rozwiązania techniczno-organizacyjne. Natomiast uciążliwości pośrednie ograniczane są
ustaleniami zmiany planu, w związku z tym ważna jest jego realizacja w zakresie budowy
dróg, systemów zaopatrzenia w wodę, odprowadzenia ścieków sanitarny i deszczowych,
systemów i sposobów ogrzewania, segregowania odpadów stałych w miejscach ich
powstawania, zachowania wysokości zabudowy, wskaźników terenów biologicznie czynnych.
Zagrożenie dla środowiska może, więc wynikać przede wszystkim z braku kompleksowej
realizacji zapisów zmiany planu.
Na omawianym terenie miasta negatywne oddziaływania na ludzi będą wiązać się przede
wszystkim z pogorszeniem stanu higieny atmosfery, klimatu akustycznego i wibracjami.
Na szczególne negatywne oddziaływania mogą być narażone osoby znajdujące się
jednocześnie w strefie oddziaływania dróg, linii kolejowej i obiektów produkcyjnych, może tu
okresowo zachodzić zjawisko nakładania się uciążliwych oddziaływań.
W tabeli przestawiona została prognoza oddziaływania na sąsiednie tereny, w której
określony został charakter oddziaływań:
korzystny – w przypadku gdy ustalenia mają jednostronny korzystny wpływ
wynikający z pełnionych funkcji zgodnych z warunkami środowiska przyrodniczego,
obojętny – gdy projektowane funkcje zagospodarowania na terenie objętym planem i
poza jego granicami są takie same albo o zbliżonym charakterze, stanowią ich
uzupełnienie lub nie powodują oddziaływań
mało korzystny – w przypadku gdy projektowane zagospodarowanie stwarza konflikty
z cechami środowiska przyrodniczego lub obniża standard życia mieszkańców,
bardzo niekorzystny – istnieje duży konflikt z cechami środowiska przyrodniczego,
obniżający standard życia mieszkańców, wymagający działań z zakresu jego
ograniczenia,
skrajnie niekorzystny – w przypadku gdy ustalenia planu lub zagospodarowanie poza
jego granicami mogą spowodować nieodwracalne skutki w środowisku, bądź jego
degradację mimo podjęcia działań w zakresie ich ograniczenia.
Projekt planu
Tereny
zabudowy
usługowej
Tereny
infrastruktury
technicznej
Zagospodarowanie terenów w otoczeniu - położonych poza obszarem planu
Lasy i zieleń
Zabudowa
Tereny rolne
Doliny rzeczne
naturalna
mieszkaniowa
MK
MK
MK
MK
MK
MK
O
42
MK
Tereny
komunikacyjne
MK
MK
MK
MK
Rodzaj oddziaływania:
O – obojętne
MK – mało korzystne
IX. ANALIZA PLANU POD KATEM REALIZACJI UWARUNKOWAŃ PRZYRODNICZYCH
W rozwiązaniach planistycznych położono nacisk na ograniczenie niekorzystnego charakteru
i intensywności zmian w środowisku. Ustalenia zmiany planu porządkują zasady
zagospodarowania wprowadzając szereg zapisów mających na celu ograniczenie
przekształceń środowiska przyrodniczego.
Plan kładzie szczególny nacisk na:
− ograniczenie niekorzystnego charakteru i intensywności zmian w środowisku,
- maksymalne ograniczenie niekorzystnego wpływu projektowanego zainwestowania
na ludzi.
Zmiana planu wykazuje wysoki stopień zgodności z analizami, wnioskami i wytycznymi
opracowania ekofizjograficznego.
X. ZGODNOŚĆ PLANU Z PRZEPISAMI PRAWA DOTYCZĄCYMI OCHRONY
ŚRODOWISKA
W prognozie przeanalizowano i oceniono zgodność zapisów zmiany planu z celami ochrony
środowiska na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i krajowym istotne
z punktu widzenia projektowanego dokumentu, oraz sposoby, w jakich te cele i inne
problemy środowiska zostały uwzględnione podczas opracowywania dokumentu.
W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono zgodność z wymogami stawianymi przez
zapisy zawarte w dokumentach najwyższej rangi.
XI.
ZGODNOŚĆ ZAPISÓW
PLANU Z
DOTYCZĄCYMI OBSZARU OPRACOWANIA
DOKUMENTAMI
STRATEGICZNYMI
Zapisy zmiany planu z zakresu ochrony środowiska przyrodniczego, kulturowego,
priorytetów z zakresu rozbudowy i modernizacji infrastruktury technicznej i komunikacyjnej,
wykazują pełną zgodność z celami strategicznymi i nakreślonymi kierunkami działań w w/w
dziedzinach określonych w dokumentach strategicznych rangi wojewódzkiej, powiatowej i
gminnej jak również w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania
Przestrzennego gminy miasta Puławy.
XII. OPIS PRZEWIDYWANYCH ODDZIAŁYWAŃ NA ŚRODOWISKO WYNIKAJĄCYCH Z
REALIZACJI USTALEŃ ZAPISÓW PLANU
1. Oddziaływanie bezpośrednie, pośrednie, wtórne, chwilowe, krótkoterminowe,
średnioterminowe, długoterminowe, stałe
Dla większości przedsięwzięć przewidywanych w zmianie planu bezpośrednie oddziaływanie
na środowisko będzie ograniczone do najbliższego sąsiedztwa, a zatem przed określeniem
konkretnych lokalizacji możliwe jest jedynie wskazanie kluczowych czynników, które będą
lub potencjalnie mogą wpływać na zmiany stanu środowiska.
Poniżej przedstawiono te skutki realizacji ustaleń projektu zmiany planu, które przewiduje
się, iż będą wywierać najbardziej znaczące oddziaływanie na środowisko wraz z
identyfikacją oddziaływania.
43
Ludzie
System przyrodniczy,
różnorodność biologiczna,
Obszary i obiekty chronione
Krajobraz
Rośliny
Świat zwierząt
Klimat
Wody powierzchniowe i
podziemne
-
b, c
-
-
-
b, c
Wzrost emisji
zanieczyszczeń
Zmiana wartości
krajobrazowych
Zakłócenie bytu
fauny
Wytwarzanie
odpadów
budowlanych
Sztuczne
obniżenie
zwierciadła wód
gruntowych
Prace ziemne
b,
c, k
-
p, c,
k
-
w, c,
k
-
-
b, c,
k
-
-
-
-
b, c,
k
-
-
-
-
-
-
w, k
-
b,
c, d
b, st
-
-
b, c,
k,
-
b, k,
ś, d
-
b, c,
k
b, k,
ś, d
-
-
b, c,
d
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
b, c
b, k,
ś, d
st
b, st
w, c,
ś
-
-
-
b, k,
ś, d
st
-
-
p, st
b, w,
c, k,
st
-
-
-
Skutki realizacji ustaleń
planu
Rośliny
Krajobraz
p
Świat zwierząt
Klimat
--
Wody powierzchniowe i
podziemne
Zmiana
warunków
gruntowych
b, st
Ludzie
-
System przyrodniczy,
różnorodność biologiczna,
Obszary i obiekty chronione
-
Komponent
ETAP EKSPLPATACJI
Powierzchnia ziemi, gleby
-
Powierzchnia ziemi, gleby
Wzrost emisji
hałasu i wibracji
Powietrze atmosferyczne
ETAPY BUDOWY NOWYCH OBIEKTÓW
Skutki realizacji ustaleń
planu
Powietrze atmosferyczne
Komponent
Wzrost emisji hałasu
i wibracji
-
-
-
-
b, c,
st
-
-
-
b, c, st
Wzrost emisji
zanieczyszczeń
Zmiana wartości
krajobrazowych
Ograniczenie
powierzchni
biologicznie czynnej
Zwiększenie ilości
odpadów
Wzrost poboru wody
Zakłócenie bytu
fauny
b, st
w
w
w
b, st
b, st
-
-
b, st
-
-
-
-
p, st
-
-
b, st
p, st
b, st
p, d,
st
w, st
w, d,
st
b, d,
st
b,
st
b,
st
-
b, st
w, d
p, st
p, d
-
-
-
-
-
-
-
b, d
-
w, d
-
w
p, d
w
p, d
-
-
p,
st
w
-
Charakterystyka oddziaływań b – bezpośrednie, p – pośrednie, w – wtórne, c – chwilowe, k –
krótkoterminowe, ś – średnioterminowe, d – długoterminowe, st – stałe
44
2. Oddziaływanie skumulowane i znaczące
Jak wspominano wyżej do kumulacji oddziaływań w zakresie emisji zanieczyszczeń
powietrza i hałasu, może dochodzić w strefach nakładania się uciążliwych oddziaływań
pochodzących ciągów komunikacyjnych, zbiorczych parkingów i obiektów produkcyjnousługowych.
Na etapie projektu zmiany planu brak jest podstaw do określenia znaczących oddziaływań
na środowisko, choć takich oddziaływań nie można wykluczyć - uniknięcie tych oddziaływań
będzie możliwe na etapie sporządzania raportów oddziaływania na środowisko dla
poszczególnych inwestycji dających wytyczne, co do najkorzystniejszego dla środowiska
sposobu realizacji tych inwestycji.
Oddziaływania takie w przyszłości związane mogą być z projektowanymi
i istniejącymi obiektami przemysłowo-usługowymi, infrastruktury technicznej oraz terenami
komunikacyjnymi.
3. Zasięg przestrzenny oddziaływań, odwracalność zjawisk
Realizacja ustaleń projektu zmiany planu wpływa, w zróżnicowany sposób, na poszczególne
komponenty środowiska (powietrze, powierzchnię ziemi, glebę, kopaliny, wody
powierzchniowe i podziemne, klimat, zwierzęta i rośliny) i na ich wzajemne powiązania oraz
na ekosystemy i krajobraz.
Zróżnicowanie skutków można usystematyzować jako, w zależności od:
⇒ odwracalności zjawisk
— odwracalne
— nieodwracalne
(O)
(N)
⇒ zasięgu przestrzennego oddziaływania
— regionalne
— ponadlokalne
— lokalne
(R)
(P)
(L)
Oczywiście oddziaływania te będą zależeć od planowanego przeznaczenia terenu.
1 – Tereny usługowe oraz infrastruktury technicznej
- powierzchnia ziemi i gleby:
degradacja powierzchni glebowej - oddziaływanie negatywne ( N, L),
intensyfikacja procesów erozyjnych na powierzchniach odkrytych - oddziaływanie
negatywne (O, L),
przekształcenia właściwości wilgotnościowych gleb - oddziaływanie negatywne (N, L),
ograniczenie powierzchni biologicznie czynnej - oddziaływanie negatywne (O, L),
możliwość zanieczyszczenia gleb – oddziaływanie negatywne (O,L),
- wody podziemne:
możliwość zanieczyszczenia (w sytuacja nadzwyczajnych) wód gruntowych –
oddziaływanie negatywne (O, P)
- wody powierzchniowe:
możliwość pośredniego zanieczyszczenia (w sytuacja nadzwyczajnych) wód
powierzchniowych – oddziaływanie negatywne (O, P)
- klimat i jakość powietrza:
przekształcenie warunków topoklimatycznych - oddziaływanie negatywne ( N, L),
pogorszenie stanu higieny atmosfery i klimatu akustycznego - oddziaływanie
negatywne ( O, L)
- szata roślinna i zwierzęta:
45
ograniczenie miejsc bytowania lokalnej fauny - oddziaływanie negatywne (N, L),
ograniczenie możliwości migracji zwierząt i roślin – oddziaływanie negatywne (N, P),
degradacja istniejącej szaty roślinnej - oddziaływanie obojętne (N, L),
zmiana warunków siedliskowych szaty roślinnej - oddziaływanie negatywne ( N, L),
- krajobraz, system powiązań przyrodniczych, różnorodność biologiczna i obszary prawnie
chronione:
wprowadzenie zabudowy kubaturowej na tereny otwarte - oddziaływanie negatywne (
N, L),
możliwość migracji zanieczyszczeń z terenów przemysłowych na tereny prawnie
chronione – oddziaływanie negatywne (O, P),
2 – Tereny komunikacje
- powierzchnię ziemi i gleby;
całkowita degradacja gleb - oddziaływanie negatywne ( N, L),
częściowe przekształcenie naturalnej rzeźby terenu - oddziaływanie negatywne (N,
L),
całkowita likwidacja powierzchni biologicznie czynnej - oddziaływanie negatywne ( N,
L),
sztuczne zagęszczenie gruntów – oddziaływanie negatywne (N, L),
wprowadzenie gruntów nasypowych – oddziaływanie negatywne (N, L)
- wody podziemne;
częściowe ograniczenie infiltracyjnego zasilania strefy przypowierzchniowej oddziaływanie negatywne (N, L),
- wody powierzchniowe:
brak oddziaływań,
- klimat i jakość powietrza;
pogorszenie stanu higieny atmosfery i klimatu akustycznego - oddziaływanie
negatywne ( N, L),
- szata roślinna i zwierzęta;
ograniczenie miejsc bytowania lokalnej fauny - oddziaływanie negatywne ( N, L),
całkowita degradacja istniejącej szaty roślinnej- oddziaływanie obojętne ( N, L),
- krajobraz, system powiązań przyrodniczych, obszary chronione, różnorodność biologiczna:
pogorszenie walorów krajobrazowych – oddziaływanie negatywne (N, L),
zaburzenie ciągłości systemu powiązań przyrodniczych – oddziaływanie negatywne
(O, P),
XIII. ROZWIĄZANIA ELIMINUJĄCE, OGRANICZAJĄCE
NEGATYWNE ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
LUB
KOMPENSUJĄCE
1. Rozwiązania eliminujące negatywne oddziaływania
Ograniczanie negatywnych oddziaływań powinno być stosowane zarówno na etapie budowy
jak i eksploatacji poszczególnych inwestycji. Ze względu na zasady wyboru projektów, a w
szczególności na skalę możliwych do zaistnienia konfliktów społecznych, największą uwagę
należy zwrócić na kwestie ochrony środowiska przyrodniczego i warunków życia ludzi.
Do podstawowych działań ograniczających należą:
ograniczenie zajęcia terenu,
prawidłowe zabezpieczenie techniczne sprzętu i placu budowy,
46
stosowania odpowiednich technologii, materiałów i rozwiązań konstrukcyjnych,
dostosowanie terminów prac do terminów rozrodu zwierząt,
dostosowanie terminów prac do cyklu wegetacyjnego roślin,
W przypadku zaistnienia niebezpieczeństwa nieodwracalnego zniszczenia szczególnie
cennych elementów przyrody, konieczne jest podjęcie zawczasu działań kompensacyjnych.
Do najczęściej stosowanych rozwiązań należeć będą:
odtwarzanie zniszczonych siedlisk w miejscach zastępczych,
sztuczne zasilanie osłabionych populacji,
tworzenie alternatywnych połączeń przyrodniczych i różnorodnych tras migracji
zwierząt,
Należy zaznaczyć, że na etapie oceny projektu zmiany planu nie jest możliwe oszacowanie
konieczności prowadzenia ewentualnych prac kompensacyjnych, które powinny zostać
wykonane w związku z planowanymi inwestycjami na terenach dotychczas
niezainwestowanych. Takie ustalenia mogą zostać dokonane na etapie raportu
oddziaływania na środowisko lub w przypadku wystąpienia szkody w środowisku w
rozumieniu Ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich
naprawie (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 1789, z późn. zm.). Dokładne kryteria oceny wystąpienia
szkody w środowisku oraz prowadzenia działań naprawczych określają akty wykonawcze tej
Ustawy: Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 kwietnia 2008 r. w sprawie kryteriów
oceny wystąpienia szkody w środowisku (Dz. U. Nr 82, poz. 501) oraz Rozporządzenie
Ministra Środowiska z dnia 4 czerwca 2008 r. w sprawie rodzajów działań naprawczych oraz
warunków i sposobów ich prowadzenia (Dz. U. Nr 103, poz. 664).
2. Rozwiązania alternatywne do rozwiązań przedstawionych w projekcie planu
Z przedstawionych powyżej analiz wynika, że potencjalny negatywny wpływ ustaleń zmiany
planu na środowisko przyrodnicze będzie wynikał z wprowadzenia na tereny do tej pory
niezinwestowane zabudowy (przede wszystkim produkcyjno-usługowej), co wiązać się
będzie z przekształceniami w środowisku typowymi dla terenów nowych inwestycji głównie z
zakresu emisji zanieczyszczeń powietrza, hałasu i wibracji. Planowane zainwestowanie
może również oddziaływać na stan ilościowy i jakościowy wód podziemnych, choć nowe
zmiany nie będą trwale niekorzystne, raczej związane będą z możliwością wystąpienia
potencjalnych awarii. Przy czym istniejące zagospodarowanie obszaru i tak stwarza
potencjalnie większe ryzyko wystąpienia awarii i związanych z nimi potencjalnych zagrożeń
niż zainwestowanie przewidywane jako realizacji ustaleń planu dla nowych terenów
inwestycyjnych. Zapisy analizowanego projektu zmiany planu obowiązującego nie zmieniają
zakresu wpływu ustaleń planu obowiązującego. Należy jednocześnie podkreślić, że rozwój
technologii jak i wzrost świadomości ekologicznej będą przyczyniały się do sukcesywnego
ograniczania oddziaływania na stan wód tak projektowanego jak i już istniejącego
zagospodarowania obszaru.
W trakcie sporządzania prognozy nie napotkano na trudności wynikające z niedostatków
techniki lub luk we współczesnej wiedzy.
XIV. METODY ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI POSTANOWIEŃ PLANU ORAZ
CZĘSTOTLIWOŚĆ ICH PRZEPROWADZANIA
Analizę skutków realizacji postanowień zmiany planu można wykonać w ramach oceny
aktualności studium i planów sporządzanych przez władze samorządowe. Opracowania takie
opierają się m.in. na analizie obowiązujących planów miejscowych, stopniu ich realizacji oraz
rejestru decyzji o pozwoleniu na budowę, wydawanych na podstawie obowiązujących
planów. Bada się również aktualne funkcjonowanie środowiska przyrodniczego. Obowiązek
wykonywania takich analiz wynika z ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199, z późn. zm.). Przy tworzeniu tego typu opracowań
należy zwrócić szczególną uwagę na stopień realizacji zapisów zmiany planu w zakresie
urządzania zieleni, krajobrazu i zachowania powierzchni biologicznie czynnej. Ocenę
aktualności studium i planów sporządza się co najmniej raz w czasie kadencji Rady Gminy. Z
tą samą częstotliwością wykonywana byłaby analiza skutków realizacji postanowień planu.
47
Dodatkowym instrumentem analizy skutków realizacji projektowanego dokumentu jest
również monitoring środowiska prowadzony przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony
Środowiska.
Organ ten wykonuje zadania wynikające z Państwowego Programu Monitoringu Środowiska
oraz innych zadań określonych w odrębnych ustawach. Wyniki oceny stanu środowiska
publikowane przez WIOŚ mogą być jedną z metod analizy skutków wdrożenia planu
obrazującą zmiany parametrów jakościowych opisujących stan wód, powietrza, gleb, fauny,
flory itp.
XV. STRESZCZENIE W JĘZYKU NIESPECJALISTYCZNYM
Potrzeba sporządzenia opracowania pt. „Prognoza oddziaływania na środowisko do zmiany
Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego gminy Miasto Puławy Jednostka
Bilansowa „A” – część I” wynika z art. 51. Ustawy z dnia 3 października 2008 roku o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1235 z
późn. zm.).
Opracowana prognoza ma na celu wykazanie, czy przyjęte w projekcie zmiany planu
rozwiązania niezbędne dla zapobiegania powstawania zagrożeń środowiska, spełniają swoją
rolę oraz w jakim stopniu warunki realizacji ustaleń planu mogą oddziaływać na środowisko.
Zgodnie z zapisami ustawowymi rolą prognozy nie jest ocena przyjętych w planie rozwiązań
planistycznych, a sprawdzenie czy w przyjętych rozwiązaniach zabezpieczony został we
właściwy sposób interes środowiska przyrodniczego i kulturowego.
Generalnie zakres dokumentacji prognozy obejmuje następujące problemy:
- analizę środowiska,
- identyfikację zagrożeń i potencjalnych konfliktów,
- ocenę projektu w kontekście przewidywanych zagrożeń,
- ewentualne formułowanie alternatywnych propozycji.
Teren opracowania obejmuje północno-wschodnią część miasta Puławy.
1. Teren opracowania charakteryzuje się mało zróżnicowanymi walorami przyrodniczymi
i krajobrazowymi.
2. Na przeważającej części obszaru planu występują obiekty, które należą do
przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, należą do
nich przede wszystkim Zakłady Azotowe - ich oddziaływanie na środowisko jest
systematycznie monitorowane.
3. W niewielkiej odległości (ok. 0,5 km) od terenu opracowania znajduje się obszar
Natura 2000.
4. Na przeważającej części terenu panują korzystne i bardzo korzystne warunki
gruntowo-wodne dla lokalizacji zabudowy.
Nadrzędnym celem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest ochrona i
kształtowanie ładu przestrzennego oraz ponadlokanych i lokalnych interesów publicznych w
zakresie komunikacji, inżynierii i ochrony środowiska.
Zmiana planu ustała zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego poprzez ustalenia
dotyczące kształtowania zabudowy.
Ustala się następujące przeznaczenie terenów objętych planem:
1. P/SM/U - tereny produkcji, składów i magazynów oraz usług;
2. C - tereny urządzeń obsługi systemów ciepłowniczych - elektrociepłownia;
Ze względu na stan zagospodarowania terenów odstąpienie od realizacji ustaleń zmiany
planu nie wpłynie na polepszenie stanu środowiska przyrodniczego. W przypadku realizacji
omawianej zmiany planu nie wystąpią istotne przekształcenia środowiska przyrodniczego,
które obecnie jest w obszarze planu już mocno przekształcone. Większość terenów
pozostanie w dotychczasowym użytkowaniu (teren Zakładów Azotowych), zaś nowe
zainwestowanie będzie stanowiło kontynuację i uzupełnienie istniejącego zespołu
produkcyjnego.
48
Przewidywane jest niewielkie zwiększenie rozmiarów emisji zanieczyszczeń, hałasu i wibracji
wiążące się z funkcjonowaniem nowych terenów zabudowy usługowej wyposażonych w
drogi dojazdowe oraz zbiorczych parkingów, a tym samym i wzrostem natężenia ruchu
samochodowego. Lokalnie może dochodzić do chwilowych kumulacji zanieczyszczeń
powietrza oraz uciążliwości hałasowych.
Na omawianym terenie zostaną zainstalowane nowe punktowe i liniowe źródła hałasu.
W stosunku do stanu aktualnego powstaną nowe źródła wytwarzania ścieków i odpadów.
Na terenie objętym zmianą planem nie występują obszary zagrożone uruchomieniem
powierzchniowych ruchów masowych.
Zwarte powierzchnie leśne należą do terenów o szczególnym stopniu zagrożenia
pożarowego.
Na omawianym terenie występują jak również powstaną nowe obiekty związane z ryzykiem
wystąpienia awarii.
Bardzo niewielkie i nieistotne z punktu widzenie walorów krajobrazowych przekształcenia
rzeźby terenu mogą wystąpić w obrębie dwóch pagórków wydmowych, na których
dopuszcza się lokalizację urządzeń infrastruktury technicznej i na małych fragmentach
zabudowy.
Na większości terenów przeznaczonych pod nową zabudowę oraz drogi publiczne
powierzchnia biologicznie czynna zostanie ograniczona w znacznym stopniu.
Na omawianym terenie nie występują tereny użytkowane rolniczo ani gleby przydatne dla
celów rolniczych, nie nastąpi zmniejszenie areału gruntów rolnych.
W wyniku planowanego zainwestowania nie przewiduje się trwałego obniżenia poziomu wód
gruntowych, natomiast w sytuacjach awaryjnych istnieje niebezpieczeństwo ich czasowego
zanieczyszczenia.
Nie zostaną zlikwidowane cenne miejsca bytowania lokalnej fauny, ze względu na brak
wartościowych siedlisk w obszarze przeznaczonym dla przekształceń. Realizacja nowej
zabudowy, ogrodzeń poszczególnych działek oraz zwiększenie natężenia ruchu
samochodów spowodują powstanie nowych barier utrudniających przemieszczanie się
zwierząt. Jednakże przekształcenia te nie będą miały większej skali ze względu na obecne,
znaczne przekształcenie obszaru objętego zmianą planu.
Jednocześnie należy przypuszczać, że tereny biologicznie czynne zostaną
zagospodarowane zielenią urządzoną z udziałem zieleni wysokiej. Zmiana obecnego
charakteru zagospodarowania terenów wpłynie niewątpliwie modyfikująco na warunki klimatu
lokalnego, zmiany te nie będą miały charakteru zmian trwale niekorzystnych.
W granicach zmiany planu nie występują obiekty zabytkowe.
Istniejące i projektowane zainwestowanie nie będzie oddziaływać niekorzystnie na obszar
Natura 2000.
Krajobraz w wyniku realizacji ustaleń zmiany planu zostanie miejscami przekształcony,
nawiązując do istniejącego i przeważającego w obszarze planu.
Realizacja zapisów zmiany planu nie spowoduje transgranicznych oddziaływań na
środowisko przyrodnicze.
W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono zgodność zapisów zmiany planu z
przepisami dotyczącymi ochrony środowiska oraz z dokumentami strategicznymi rangi
wojewódzkiej, powiatowej i gminnej jak również ze Studium Uwarunkowań i Kierunków
Zagospodarowania Przestrzennego gminy Puławy.
Realizacja ustaleń zmiany planu może spowodować wystąpienie na omawianym terenie oraz
na terenach przyległych oddziaływań znaczących i skumulowanych. Stosując odpowiednie
49
rozwiązania organizacyjne, technologiczne oraz urządzenia chroniące środowisko, zasięg i
intensywność w/w oddziaływań można znacznie ograniczyć tak, aby nie były one trwale
niekorzystne dla środowiska przyrodniczego.
.
Reasumując: należy uznać, iż nowe zainwestowanie terenu nie pogorszy stanu środowiska
przyrodniczego w stosunku do już zaistniałych w nim zmian, związanych z funkcjonowaniem
od ponad 50-ciu Zakładów Azotowych. Jednocześnie, ze względu na działania
proekologiczne, prowadzone przez Zakłady Azotowe, w tym zmiany technologiczne
prowadzące do systematycznego zmniejszania emisji i oddziaływania na otoczenie, należy
spodziewać się postępowania renaturalizacji terenów przyrodniczych sąsiadujących z
Zakładami Azotowymi, w tym kompleksów leśnych położonych poza obszarem zmiany
planu.
Za najistotniejsze, z punktu widzenia ochrony środowiska, należy uznać monitorowanie
następujących dziedzin i zagadnień:
1. Obserwacje zmian w strukturze użytkowania gruntów (wielkość powierzchni
zainwestowanych, kubatury nowych obiektów budowlanych).
Zagadnienia te powinny być monitorowane na bieżąco przez samorząd lokalny
2. Obserwacje zmian jakości poszczególnych komponentów środowiska zarówno
na terenie objętym zmianą planu jak i na terenach przyległych. Ze szczególnym
uwzględnieniem stanu higieny atmosfery, klimatu akustycznego, stanu jakościowego wód
podziemnych według powierzchniowych.
WIOŚ według własnego harmonogramu.
3. Obserwacje stanu technicznego infrastruktury, ze szczególnym uwzględnieniem urządzeń
do odprowadzania i unieszkodliwiania ścieków. Zarządzający siecią według własnego
harmonogramu.
50