specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót - MPWiK

Transkrypt

Tom III: Wymagania Zamawiającego
Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji
w Lublinie Sp. z o.o.
PL 20-407 Lublin, al. J. Piłsudskiego 15
NIP: 712-015-02-95, Regon: 430981982,
kapitał zakładowy: 261 851 400,00 PLN
SPECYFIKACJA ISTOTNYCH WARUNKÓW
ZAMÓWIENIA PUBLICZNEGO
(SIWZ)
DLA
PRZETARGU NIEOGRANICZONEGO
NA ROBOTY BUDOWLANE
przeprowadzanego zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo
Zamówień Publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 75 z późn. zmian.)
oraz aktów wykonawczych do tej ustawy
Zamówienie:
wykonanie robót budowlanych wg standardów Warunków Kontraktowych FIDIC
(„czerwona ksiąŜka”) objętych Kontraktem nr 14.2.B „Modernizacja elektrociepłowni i
sieci ciepłowniczej oraz budowa przyłącza gazu ziemnego” w ramach Projektu pn.:
„Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków
w Lublinie” współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej – Program Operacyjny
Infrastruktura i Środowisko 2007-2013.
Nr Umowy POIS.01.01.00-00-262/09
Nr zamówienia: OZ/321/25/11
Zawartość:
TOM III
Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót
Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków w Lublinie.
Modernizacja elektrociepłowni i sieci ciepłowniczej oraz budowa przyłącza gazu ziemnego – kontrakt nr
14.2B
WPROWADZENIE
do stosowania tomu III : Wymagania Zamawiającego
dla potrzeb kontraktu 14.2B pod nazwą:
„Modernizacja elektrociepłowni i sieci ciepłowniczej oraz budowa przyłącza
gazu ziemnego”
Kontrakt pod nazwą „Modernizacja elektrociepłowni i sieci ciepłowniczej
oraz budowa przyłącza gazu ziemnego” o oznaczeniu 14.2B stanowi część
kontraktu 14B pod nazwą „Modernizacja gospodarki biogazem”; roboty
objęte niniejszym zamówieniem obejmują zakres określony poniŜej:
a) ogólny zakres robót objętych przedmiotowym kontraktem 14.2B zawarty
jest w następujących opracowaniach projektowych:
• Projekty budowlano-wykonawcze przebudowy elektrociepłowni:
BranŜa
technologiczna
i
konstrukcyjna
(obejmująca
wymiennikownię z rozbiórkami, kotłownię gazową z rozbiórkami,
stację przygotowania wody kotłowej z rozbiórkami, rozbiórkę
kotłowni węglowej, instalację systemu pomiaru stęŜeń gazów
toksycznych i wybuchowych),
BranŜa architektoniczna,
BranŜa konstrukcyjna (dla branŜy architektonicznej),
BranŜa elektryczna (instalacje odgromowe, instalacje wewnętrzne),
BranŜa sanitarna (instalacje wewnętrzne – wod-kan z rozbiórkami,
gaz, wentylacja z rozbiórkami, c.o. z rozbiórkami)
• Przebudowa sieci cieplnych na terenie oczyszczalni ścieków
BranŜa technologiczna (z rozbiórkami).
• Budowa przyłącza gazu ziemnego do budynku elektrociepłowni
BranŜa technologiczna (z zagospodarowaniem terenu).
Wymienione wyŜej pozycje opracowań projektowych (objęte niniejszym
kontraktem)
są oznaczone w Specyfikacji Technicznej ST-00.00
(Wymagania ogólne) w punktach 1.3.1.oraz 1.3.4 poprzez pogrubienie
druku, natomiast pozycje nie wchodzące w zakres niniejszego kontraktu
zostały w tych punktach przekreślone;
b) szczegółowy zakres robót objętych niniejszym kontraktem wskazany jest
w Przedmiarze Robót w kolumnie 2 zawierającej kody pozycji
przedmiarowych odnoszących się do specyfikacji szczegółowych
o oznaczeniach: ST-01.00 ÷ ST-08.01;
14.2B
Oznaczenie przedmiotu zamówienia według terminologii wspólnego słownika zamówień –
CPV .
kod: 45252127-4 – Roboty budowlane w zakresie oczyszczalni ścieków
Adres obiektu budowlanego:
Oczyszczalnia Ścieków „Hajdów” w Lublinie
20-407 Lublin
ul. Łagiewnicka 5
Nazwa i adres Zamawiającego.
Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Lublinie Sp. z o.o.
ul. Piłsudskiego 15
20-407 Lublin
Spis zawartości Specyfikacji Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych
(TOM III)
ST – 00.00
ST – 01.00
ST – 02.00
ST – 03.00
ST – 04.00
ST – 05.00
ST – 06.01
ST – 06.02
ST – 07.01
ST – 07.02
ST – 07.03
ST – 07.04
ST – 08.01
Wykaz specyfikacji
Wymagania ogólne
Roboty rozbiórkowe
Roboty budowlane
Wymiana i montaŜ wyposaŜenia technologicznego
Instalacja wodna, kanalizacyjna, gazowa, wentylacyjna i
centralnego ogrzewania
Sieci międzyobiektowe
Roboty drogowe, podbudowy
Roboty drogowe, nawierzchnie
Zewnętrzne linie kablowe niskiego napięcia oraz kable
teletechniczne
Elektryczne instalacje obiektowe
Elektryczne instalacje ochronne
Obiektowe rozdzielnice siłowe i sterownicze
Modernizacja systemu sterowania i wizualizacji
Str.
7
50
63
147
166
183
237
253
273
287
299
311
323
14.2B
ST – 00.00 Wymagania ogólne
SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA
I ODBIORU ROBÓT
ST – 00.00
WYMAGANIA OGÓLNE
14.2B
SPIS TREŚCI:
1.
CZĘŚĆ OGÓLNA ......................................................................................................................................... 7
1.1. PRZEDMIOT SPECYFIKACJI TECHNICZNEJ WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH ......................................... 7
1.2. ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI TECHNICZNEJ WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH ............................. 7
1.3. PRZEDMIOT I ZAKRES ROBÓT OBJĘTYCH SPECYFIKACJAMI TECHNICZNYMI WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH 7
1.3.1.
Zakres robót .................................................................................................................................... 8
1.3.2.
Prace towarzyszące i robot tymczasowe ......................................................................................... 8
1.3.2.1. Wyszczególnienie prac towarzyszących ...................................................................................... 8
1.3.2.2. Wyszczególnienie robót tymczasowych ...................................................................................... 9
1.3.3.
Lokalizacja ....................................................................................................................................... 9
1.3.4.
Opis stanu projektowanego ............................................................................................................ 9
1.4. NAZWY I KODY WG WSPÓLNEGO SŁOWNIKA ZAMÓWIEŃ )CPV).......................................................................... 10
1.5. DEFINICJE POJĘĆ ........................................................................................................................................ 10
1.5.1.
Określenia nigdzie wcześniej nie zdefiniowane ............................................................................. 13
1.6. OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE ROBÓT ....................................................................................................... 13
1.6.1.
Przekazanie terenu budowy. ......................................................................................................... 14
1.6.2.
Uzgodnienia................................................................................................................................... 14
1.6.3.
Inne wymagania. ........................................................................................................................... 14
1.6.4.
Dokumentacja Budowy ................................................................................................................. 15
1.6.5.
Zgodność robót z Dokumentacją Budowy i Specyfikacjami Technicznymi Wykonania i Odbioru
Robót Budowlanych ...................................................................................................................................... 16
1.6.6.
Zabezpieczenie terenu budowy ..................................................................................................... 17
1.6.7.
Ochrona środowiska w czasie wykonywania robót ....................................................................... 18
1.6.8.
Ochrona przeciwpożarowa w czasie wykonywania robót ............................................................. 18
1.6.9.
Materiały szkodliwe dla otoczenia ................................................................................................ 18
1.6.10. Ochrona własności publicznej i prywatnej .................................................................................... 19
1.6.11. Ograniczenie obciążeń osi pojazdów ............................................................................................. 19
1.6.12. Bezpieczeństwo i higiena pracy ..................................................................................................... 19
1.6.13. Ochrona i utrzymanie robót .......................................................................................................... 19
1.6.14. Stosowanie się do prawa i innych przepisów ................................................................................ 20
1.6.15. Działania związane z organizacją prac przed rozpoczęciem robót................................................ 20
1.6.16. Szkolenia przedstawicieli Zamawiającego .................................................................................... 20
1.6.17. Wycinka drzew i krzewów oraz przesadzanie drzew ..................................................................... 21
1.6.18. Odbiory .......................................................................................................................................... 21
1.7. WYMAGANIA DOTYCZĄCE ZAPLECZA BUDOWY .................................................................................................. 22
2.
MATERIAŁY ............................................................................................................................................. 22
2.1.
2.2.
2.3.
2.4.
2.5.
2.6.
2.7.
2.8.
WYMAGANIA FORMALNE ............................................................................................................................. 22
NALEPKI INFORMACYJNE I TABLICZKI ZNAMIONOWE........................................................................................... 23
ŹRÓDŁA SZUKANIA MATERIAŁÓW ................................................................................................................... 23
INSPEKCJA WYTWÓRNI MATERIAŁÓW ............................................................................................................. 23
MATERIAŁY NIE ODPOWIADAJĄCE WYMAGANIOM ............................................................................................. 24
PRZECHOWYWANIE I SKŁADOWANIE MATERIAŁÓW ............................................................................................ 24
WARIANTOWE STOSOWANIE MATERIAŁÓW ..................................................................................................... 24
AKCEPTACJA MATERIAŁÓW I URZĄDZEŃ PRZEZ INŻYNIERA ................................................................................... 24
3.
SPRZĘT I MASZYNY BUDOWLANE ........................................................................................................... 25
4.
ŚRODKI TRANSPORTU ............................................................................................................................. 25
4.1.
4.2.
5.
WYMAGANIA OGÓLNE................................................................................................................................. 25
WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEWOZU PO DROGACH PUBLICZNYCH........................................................................ 26
WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYKONANIA ROBÓT BUDOWLANYCH .......................................................... 26
5.1.
OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA ROBÓT ........................................................................................................ 26
14.2B
5.2. POLECENIA INŻYNIERA ................................................................................................................................. 26
5.3. PROGRAM (HARMONOGRAM REALIZACJI ROBÓT) .............................................................................................. 27
5.4. OCHRONA ŚRODOWISKA W CZASIE WYKONYWANIA ROBÓT ................................................................................. 28
5.5. OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA..................................................................................................................... 28
5.6. OCHRONA WŁASNOŚCI PUBLICZNEJ I PRYWATNEJ .............................................................................................. 28
5.7. BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY ............................................................................................................... 29
5.7.1.
Wymagania ogólne ....................................................................................................................... 29
5.7.2.
Wymagania szczególne ................................................................................................................. 30
5.8. OCHRONA ROBÓT PRZED WPŁYWEM WARUNKÓW ATMOSFERYCZNYCH ................................................................. 31
5.9. ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE ........................................................................................................................ 31
5.10.
PRZEBUDOWA URZĄDZEŃ KOLIDUJĄCYCH .................................................................................................... 32
5.11.
PRACE GEODEZYJNO-KARTOGRAFICZNE ....................................................................................................... 32
5.11.1. Geodezyjne wyznaczanie obiektów w terenie ............................................................................... 32
5.11.2. Czynności geodezyjne w toku budowy .......................................................................................... 32
5.11.3. Czynności geodezyjne po zakończeniu budowy ............................................................................. 33
5.11.4. Geodezyjna dokumentacja powykonawcza .................................................................................. 33
5.12.
HARMONOGRAM ROBÓT ......................................................................................................................... 33
5.13.
PRACE ROZBIÓRKOWE I ROBOTY ZIEMNE ..................................................................................................... 33
6.
KONTROLA JAKOŚCI ................................................................................................................................ 33
6.1.
6.2.
6.3.
6.4.
6.5.
6.6.
6.7.
7.
OBMIAR ROBÓT...................................................................................................................................... 40
7.1.
7.2.
7.3.
8.
PROGRAM ZAPEWNIENIA JAKOŚCI (PZJ) .......................................................................................................... 37
POBIERANIE PRÓBEK ................................................................................................................................... 38
BADANIA I POMIARY ................................................................................................................................... 38
RAPORTY Z BADAŃ...................................................................................................................................... 38
BADANIA PROWADZONE PRZEZ INŻYNIERA ....................................................................................................... 38
CERTYFIKATY I DEKLARACJE ........................................................................................................................... 39
RĘKOJMIE I INSTRUKCJE FABRYCZNE ............................................................................................................... 39
OGÓLNE ZASADY OBMIARU ROBÓT ................................................................................................................ 40
URZĄDZENIA I SPRZĘT POMIAROWY................................................................................................................ 40
CZAS PRZEPROWADZANIA OBMIARU ............................................................................................................... 40
ODBIÓR ROBÓT ...................................................................................................................................... 40
8.1. RODZAJE ODBIORÓW ROBÓT ........................................................................................................................ 41
8.2. ODBIÓR ROBÓT ZANIKAJĄCYCH I ULEGAJĄCYCH ZAKRYCIU ................................................................................... 41
8.3. ODBIÓR CZĘŚCIOWY .................................................................................................................................... 41
8.4. ODBIORY KOŃCOWE ................................................................................................................................... 41
8.4.1.
Zasady odbioru końcowego robót ................................................................................................. 41
8.4.2.
Dokumenty do odbioru końcowego .............................................................................................. 42
8.5. ODBIÓR OSTATECZNY .................................................................................................................................. 43
8.6. PRZEGLĄDY W OKRESIE ZGŁASZANIA WAD ........................................................................................................ 43
9.
ROZLICZENIE ROBÓT ............................................................................................................................... 43
9.1.
9.2.
9.3.
9.4.
9.5.
9.6.
USTALENIA OGÓLNE .................................................................................................................................... 43
OBJAZDY, PRZEJAZDY I ORGANIZACJA RUCHU .................................................................................................. 44
ZABEZPIECZENIE I OZNAKOWANIE TERENU BUDOWY .......................................................................................... 44
DOKUMENTACJA GEODEZYJNA, WYKONAWCZA I POWYKONAWCZA ORAZ PRACE POMIAROWE .................................... 45
ZAPLECZE WYKONAWCY .............................................................................................................................. 45
KOSZTY ZAWARCIA UBEZPIECZEŃ NA ROBOTY KONTRAKTOWE .............................................................................. 45
10. DOKUMENTY ODNIESIENIA .................................................................................................................... 46
10.1.
10.2.
PRZEPISY I DOKUMENTY ZWIĄZANE ............................................................................................................ 46
DOKUMENTACJA PROJEKTOWA ................................................................................................................. 48
14.2B
1. CZĘŚĆ OGÓLNA
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST-00.00) są wymagania ogólne dotyczące
wykonania i odbioru robót budowlanych, które zostaną wykonane w ramach projektu
pn. „Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków w
Lublinie” nr NPO-2/321/46/08
Kontrakt 14 pn. „Modernizacja gospodarki biogazem”
Kod CPV wg słownika zamówień: 45252127-4 - Roboty budowlane w zakresie oczyszczalni
ścieków
1.2. Zakres stosowania Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru
Robót Budowlanych
Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót (ST) naleŜy odczytywać i rozumieć
w odniesieniu do robót objętych Kontraktem wskazanym w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wymagania ogólne, wspólne dla robót
objętych pozostałymi Specyfikacjami Technicznymi (ST).
Specyfikację Techniczną Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych (ST-00.00) naleŜy
rozumieć i stosować w powiązaniu z niŜej wymienionymi Specyfikacjami Technicznymi
Wykonania i Odbioru Robót (ST):
ST – 00.00
ST – 01.00
ST – 02.00
ST – 03.00
ST – 04.00
ST – 05.00
ST – 06.01
ST – 06.02
ST – 07.01
ST – 07.02
ST – 07.03
ST – 07.04
ST – 08.01
Wykaz specyfikacji
Wymagania ogólne
Roboty rozbiórkowe
Roboty budowlane
Wymiana i montaŜ wyposaŜenia technologicznego
Instalacja wodna, kanalizacyjna, gazowa, wentylacyjna i
Sieci międzyobiektowe
Roboty drogowe, podbudowy
Roboty drogowe, nawierzchnie
Zewnętrzne linie kablowe niskiego napięcia oraz kable
teletechniczne
Elektryczne instalacje obiektowe
Elektryczne instalacje ochronne
Obiektowe rozdzielnice siłowe i sterownicze
Modernizacja systemu sterowania i wizualizacji
Str.
7
50
63
147
166
183
237
253
273
287
299
311
323
1.3. Przedmiot i zakres robót objętych Specyfikacjami Technicznymi
Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych
Przedmiotem zamówienia (Kontraktu) jest modernizacja gospodarki biogazem oczyszczalni
ścieków „Hajdów” w Lublinie przy ulicy Łagiewnickiej 5, 20-407 Lublin.
14.2B
Strona 7
1.3.1. Zakres robót
Zakres robót określony jest szczegółowo w dokumentacji projektowej wymienionej poniŜej.
Wykonane dokumentacje projektowe dotyczące kontraktu nr 14 obejmującego
przebudowę części układów technologicznych i obiektów oczyszczalni ścieków „Hajdów” w
Lublinie pod nazwą przedsięwzięcia „Modernizacja gospodarki biogazem w Oczyszczalni
ścieków „HAJDÓW”. W zakresie niniejszego kontraktu opracowana została dokumentacja
zgodna z wymogami Zamawiającego, w tym projekty budowlane i wykonawcze obejmujące
następujące zagadnienia:
• Przebudowę sieci i urządzeń biogazowych na terenie oczyszczalni ścieków,
• Budowę przyłącza gazu ziemnego do budynku elektrociepłowni,
• Przebudowę elektrociepłowni,
• Przebudowę sieci cieplnych na terenie oczyszczalni ścieków,
Dokumentacja została podzielona na branŜe i składa się z następujących opracowań:
• Przebudowa sieci i urządzeń biogazowych na terenie oczyszczalni ścieków
BranŜa technologiczna (z zagospodarowaniem terenu),
BranŜa konstrukcyjna (z rozbiórkami),
BranŜa elektryczna (instalacje odgromowe i wyrównawcze oraz sieć
elektroenergetyczna),
• Budowa przyłącza gazu ziemnego do budynku elektrociepłowni
BranŜa technologiczna (z zagospodarowaniem terenu),
• Przebudowa elektrociepłowni
BranŜa technologiczna i konstrukcyjna (obejmująca wymiennikownię
z rozbiórkami, kotłownię gazową z rozbiórkami, stację przygotowania
wody kotłowej z rozbiórkami, rozbiórkę kotłowni węglowej, instalację
systemu pomiaru stęŜeń gazów toksycznych i wybuchowych),
BranŜa architektoniczna,
BranŜa konstrukcyjna (dla branŜy architektonicznej),
BranŜa elektryczna (instalacje odgromowe, instalacje wewnętrzne,),
BranŜa sanitarna (instalacje wewnętrzne – wod-kan z rozbiórkami, gaz,
wentylacja z rozbiórkami, c.o. z rozbiórkami)
• Przebudowa sieci cieplnych na terenie oczyszczalni ścieków
BranŜa technologiczna (z rozbiórkami).
Roboty, których dotyczy specyfikacja obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające
wykonanie i odbiór robót w zakresie wymienionym powyŜej.
1.3.2. Prace towarzyszące i robot tymczasowe
1.3.2.1.
Wyszczególnienie prac towarzyszących
Do prac towarzyszących związanych z budową/przebudową przedmiotowych sieci
międzyobiektowych oraz przebudową elektrociepłowni będzie zaliczane:
1) geodezyjne wytyczenie tras rurociągów;
2) geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza wraz z aktualizacją podkładów geodezyjnych w
skalach 1:250 i 1:500 znajdujących się w Oczyszczalni Ścieków „Hajdów”;
3) zabezpieczenia i przebudowy kolidujących odcinków istniejących uzbrojenia podziemnego
i nadziemnego;
4) próby szczelności rurociągów;
5) dokumentacja powykonawcza;
14.2B
Strona 8
1.3.2.2.
Wyszczególnienie robót tymczasowych
Do prac towarzyszących związanych z budową/przebudową przedmiotowych sieci
międzyobiektowych oraz przebudową elektrociepłowni będzie zaliczane:
1) roboty ziemne;
2) umocnienie pionowych ścian wykopów;
3) ewentualne odwodnienie wykopów;
4) projekty tymczasowej organizacji ruchu;
5) rozbiórki nawierzchni drogowych i chodników
6) oznakowanie drogowe dla tymczasowej organizacji ruchu drogowego;
7) wykonanie i utrzymanie tymczasowych objazdów drogowych,
8) wykonanie i oznakowanie przejazdów dla ruchu kołowego oraz przejść dla pieszych;
9) wyznaczenie i oznakowanie stref niebezpiecznych w czasie trwania robót;
1.3.3. Lokalizacja
Teren oczyszczalni ścieków „Hajdów” zlokalizowany jest we wschodniej części miasta
Lublina pomiędzy rzeką Bystrzycą, a ulicami Łagiewnicką i Jakubowicką. Do terenu
oczyszczalni naleŜy teŜ obszar pól zalądowywania zlokalizowany na łąkach wsi Jakubowice,
na lewym brzegu rzeki, w odległości około 2 km od obiektów oczyszczalni. Oczyszczalnia
zajmuje łącznie 62,6 ha, z czego pola zalądowywania 22,4 ha. Obiekt został zaprojektowany
w latach siedemdziesiątych, a jego budowa trwała do 1992 roku.
Teren ocenianej inwestycji graniczy:
• od strony północnej i północno-zachodniej z rzeką Bystrzycą oraz terenami łąk,
• od strony zachodniej z ulicą Łagiewnicką i dalej terenami łąk,
• od strony południowej z terenami mieszkaniowo-usługowymi (tereny oznaczone w
ww. planie zagospodarowania symbolem AGC – tereny aktywności gospodarczej
z wykluczeniem obiektów produkcyjnych, zapleczy technicznych oraz baz i składów
materiałowych),
• od strony wschodniej z terenami niezagospodarowanymi (tereny oznaczone w ww.
planie zagospodarowania symbolem IT7 - tereny urządzeń oczyszczania ścieków)
i dalej z terenami zielonymi oraz w odległości ok. 150 m z terenami zabudowy
zagrodowej.
Obiekty objęte opracowaniem znajdują się na terenie oczyszczalni.
Całość prac budowlano montaŜowych będzie realizowana na działkach istniejącej
oczyszczalni.
Inwestycja znajduje się w granicach ogrodzonego terenu, zagospodarowanego obecnie
obiektami i sieciami uzbrojenia nad- i podziemnego, które są związane z funkcjonowaniem
oczyszczalni.
1.3.4. Opis stanu projektowanego
Zakres robót określony jest szczegółowo w Dokumentacji Projektowej wymienionej
powyŜej. Program modernizacji oczyszczalni ścieków „Hajdów” w Lublinie objęty zakresem
Kontraktu nr14 zakładał
poprawę gospodarki biogazowej oraz cieplnej na terenie
oczyszczalni. Poprawa ta będzie realizowana poprzez modernizację części technologicznej
istniejącej elektrociepłowni. Planuje się wymianę dwóch kotłów zasilanych biogazem na dwa
nowe kotły dwupaliwowe tj. zasilane biogazem oczyszczalnianym oraz w okresie niedoboru
biogazu gazem ziemnym GZ-50 z sieci zewnętrznej. Równocześnie z przebudową kotłowni
prowadzona będzie modernizacja pomieszczenia wymiennikowni, a takŜe wymiana urządzeń
stacji uzdatniania wody kotłowej. Zakres modernizacji obejmuje równieŜ wymianę całości
14.2B
Strona 9
zewnętrznych sieci ciepłowniczych na preizolowane, a takŜe budowę nowego przyłącza gazu
ziemnego do budynku elektrociepłowni.
Głównym jednak zadaniem będzie modernizacja części biogazowej na oczyszczalni
ścieków. NaleŜy przewidzieć budowę nowych sieci biogazowych z samoczynnymi
odwadniaczami i odprowadzeniem odcieku do kanalizacji sanitarnej, dwóch zbiorników na
biogaz, pochodni biogazu, węzła tłoczno-pomiarowego.
Syntetyczny opis robót objętych Kontraktem nr14.
W ramach Kontraktu przewidziano wykonanie/modernizację następujących obiektów:
Nowobudowane:
• Zbiorniki na biogaz dwumembranowe, obj. jednego zbiornikaV=3460m3 – 2szt.,
• Pochodnia biogazu z ukrytym głównym płomieniem o wydajności ~2000m3/h,
• Węzeł tłoczno-pomiarowy biogazu z 3szt. [2+1] wentylatorów odśrodkowych o
wydajności 1000m3/h dla kaŜdego wentylatora,
• Sieć biogazowa, długość ~1790mb, średnice od 50 do 400, tworzywo: PE oraz stal
P235GH preizolowana,
• Sieć ciepłownicza, długość ~2010mb, średnice od 20 do 200,
• Przyłącze gazu ziemnego, długość ~79mb, średnica 225, tworzywo: PE
• Kotły niskoparametrowe wodne – 2szt.,moc cieplna jednego kotła 2000kW
• Kominy ze stali kwasoodpornej dwuścianowe izolowane – 2 szt., H = 10m,
• Urządzenia stacji przygotowania wody kotłowej [odgazowywacz próŜniowy, kolumny
jonitowe, zestawy dozujące zw. chemiczne, zbiornik wody uzdatnionej V=10m3],
• Wymiennikownia.
Demontowane:
• Istniejące zbiorniki na biogaz – 2szt.,
• Istniejąca pochodnia biogazu,
• Istniejące sieci biogazowe, biogazociągi napowietrzne~1367,2 mb, biogazociągi
podziemne ~566,8 mb
• Istniejące sieci ciepłownicze ~3530mb [zasilanie + powrót],
• Istniejące kotły na biogaz – 2 szt.
• Istniejący kocioł węglowy – 1 szt.
• Istniejące wyposaŜenie wymiennikowni i stacji przygotowania wody kotłowej,
• Istniejące kominy stalowe 3 szt. – H~25m,
Modernizowane:
Budynek elektrociepłowni – część architektoniczno-budowlana,
Inwestycja obejmuje równieŜ zagospodarowanie terenu w zakresie dróg, chodników, oraz
zieleni.
1.4. Nazwy i kody wg Wspólnego Słownika Zamówień )CPV)
Planowane zamówienie będzie obejmowało całość robót objętych dokumentacją projektową i
odpowiadającą niŜej wymienionej grupie robót:
45 25 21 27-4 – Roboty budowlane w zakresie oczyszczalni ścieków
1.5. Definicje pojęć
PoniŜej zdefiniowano zasadnicze definicje pojęć dla wszystkich Szczegółowych Specyfikacji
Technicznych. Wymienione poniŜej określenia naleŜy rozumieć w kaŜdym przypadku
następująco:
14.2B
Strona 10
AKPiA – zakres inwestycji /robót branŜowych/ mający na celu wykonanie, uruchomienie i
wizualizację określonych parametrów technologicznych procesów gospodarki biogazem,
pracy elektrociepłowni, pracy sieci ciepłowniczych.
Armatura - róŜnego rodzaju zasuwy, zawory zaporowe, zwrotne i napowietrzająco –
odpowietrzające, których zadaniem jest sterowanie przepływem medium oraz opróŜnianiem
i odpowietrzaniem poszczególnych odcinków.
Chodnik - wyznaczony pas terenu przy jezdni lub odsunięty od jezdni, przeznaczony do
ruchu pieszych i odpowiednio utwardzony.
Ciąg technologiczny zagospodarowania osadów – zespół obiektów i instalacji
technologicznych, w których prowadzony jest proces stabilizacji osadów ściekowych
wydzielonych w ciągu technologicznym oczyszczania ścieków.
Ciąg technologiczny zagospodarowania biogazu – zespół obiektów i instalacji
technologicznych, w których prowadzony jest proces oczyszczania gazu fermentacyjnego,
jego magazynowania i wykorzystywania dla potrzeb oczyszczalni ścieków.
Dokumentacja Projektowa - Dokumentacja słuŜąca do opisu przedmiotu zamówienia na
wykonanie robót budowlanych, dla których jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę
zgodnie w wymogami Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 roku
(Dz. U. nr 202 poz. 2072 wraz z późniejszymi zmianami.).
Droga tymczasowa (montaŜowa) - droga specjalnie przygotowana, przeznaczona do ruchu
pojazdów obsługujących zadanie budowlane na czas jego wykonania, przewidziana do
usunięcia po jego zakończeniu.
Dziennik budowy - dokument urzędowy przebiegu robót budowlanych oraz zdarzeń
i okoliczności zachodzących w toku wykonywania robót, zgodnie z Rozporządzeniem
Ministra Infrastruktury z dnia 26 czerwca 2002 roku w sprawie dziennika budowy, montaŜu
i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa
pracy i ochrony zdrowia (Dz. U. 2002 nr 108 poz. 953 wraz z późniejszymi zmianami).
Harmonogram robót – dokument opracowany przez Wykonawcę i podlegający akceptacji
Zamawiającego oraz InŜyniera Kontraktu, przedstawiający rozplanowanie robót budowlanych
na poszczególne etapy w czasie przewidzianym na realizację kontraktu wraz z płatnościami
za ich wykonanie,
Infrastruktura techniczna - zespół maszyn, urządzeń i instalacji zapewniający prawidłowe
funkcjonowanie całości lub części załoŜonych procesów technicznych.
Jezdnia - wyznaczony, utwardzony i oznakowany zgodnie z przepisami o ruchu drogowym
pas terenu przeznaczony do ruchu pojazdów.
Kanalizacja grawitacyjna – system rurociągów kanalizacji sanitarnej, w którym przepływ
ścieków wynika z działania siły grawitacji i jest uzyskany dzięki odpowiednim spadkom
zabudowanych odcinków kanalizacji.
Kanał - przewód lub inna konstrukcja, zazwyczaj podziemna, zaprojektowana w celu
odprowadzenia ścieków i/lub wód powierzchniowych z więcej niŜ jednego źródła.
Kierownik budowy - osoba wyznaczona przez Wykonawcę, upowaŜniona do kierowania
Robotami i do występowania w jego imieniu w sprawach realizacji Kontraktu.
Konstrukcje budowlane – obiekty budowlane związane w sposób trwały z gruntem, wraz z
opisem technicznym sposobu ich wykonania.
KsiąŜka obmiaru - rejestr z ponumerowanymi stronami słuŜący do wpisywania przez
Wykonawcę obmiaru faktycznie wykonanych robót w formie wyliczeń, szkiców
i ewentualnie dodatkowych załączników. Wpisy w rejestrze obmiarów podlegają
potwierdzeniu przez InŜyniera.
Kształtki - wszelkie łączniki słuŜące do zmian kierunków, średnic, rozgałęzień, itp. sieci.
Laboratorium badawcze - zaakceptowane przez InŜyniera, niezbędne do przeprowadzenia
14.2B
Strona 11
wszelkich badań i prób związanych z oceną jakości materiałów oraz robót.
Mapa zasadnicza - wielkoskalowe opracowanie kartograficzne, zawierające aktualne
informacje o przestrzennym rozmieszczeniu obiektów ogólno geograficznych oraz
elementach ewidencji gruntów i budynków, a takŜe sieci uzbrojenia terenu: nadziemnych,
naziemnych i podziemnych.
Materiały - wszelkie tworzywa niezbędne do wykonania Robót, zgodne z Dokumentacją
Projektową i Specyfikacjami Technicznymi, zaakceptowane przez InŜyniera.
Nawierzchnia - warstwa lub zespół warstw słuŜących do przejmowania i rozkładania
obciąŜeń od ruchu na podłoŜe gruntowe i zapewniających dogodne warunki dla ruchu.
Odpowiednia (bliska) zgodność - zgodność wykonywanych Robót z dopuszczonymi
tolerancjami, a jeśli przedział tolerancji nie został określony - z przeciętnymi tolerancjami,
przyjmowanymi zwyczajowo dla danego rodzaju Robót budowlanych.
Oczyszczalnia ścieków – zakład oczyszczania ścieków i stabilizacji osadów ściekowych z
zapleczem techniczno-administracyjnym, zespołem obiektów energetycznych i innej
infrastruktury niezbędnej do funkcjonowania.
PBW – Projekt budowlano-wykonawczy dla inwestycji.
Plan BIOZ - plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia sporządzony zgodnie
z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie informacji
dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
(Dz. U. 2003 Nr 120, poz. 1126 wraz z późniejszymi zmianami).
PodłoŜe - grunt rodzimy lub nasypowy, leŜący pod kanałem, fundamentem lub nawierzchnią.
Polecenie InŜyniera - wszelkie polecenia przekazane Wykonawcy przez InŜyniera, w formie
pisemnej, dotyczące sposobu realizacji Robót lub innych spraw związanych z prowadzeniem
budowy.
Pozwolenie na budowę - decyzja administracyjna zezwalająca na rozpoczęcie i prowadzenie
budowy.
Program (inaczej: harmonogram realizacji robót) – dokument opracowany przez
wykonawcę i podlegający akceptacji InŜyniera, przedstawiający rozplanowanie robót
budowlanych na poszczególne etapy w czasie przewidzianym na realizację kontraktu wraz z
płatnościami za ich wykonanie
Projektant - uprawniona osoba prawna lub fizyczna będąca autorem Dokumentacji
Projektowej.
Próby - próby, badania i sprawdzenia wymienione w Specyfikacjach Technicznych
Próby końcowe (eksploatacyjne) - rozruch technologiczny oczyszczalni obejmujący:
rozruch mechaniczny, rozruch hydrauliczny, rozruch technologiczny.
Przedmiar Robót - wykaz Robót z podaniem ich ilości (przedmiar) w kolejności
technologicznej ich wykonania.
Przeszkoda naturalna - element środowiska naturalnego, stanowiący utrudnienie w
realizacji zadania budowlanego, na przykład dolina, bagno, rzeka itp.
Przeszkoda sztuczna - dzieło ludzkie, stanowiące utrudnienie w realizacji zadania
budowlanego, na przykład droga, kolej, rurociąg itp.
Przetargowa Dokumentacja Projektowa - część Dokumentacji Projektowej, która wskazuje
lokalizację, charakterystykę i wymiary obiektu będącego przedmiotem Robót.
Rekultywacja - roboty mające na celu uporządkowanie i przywrócenie pierwotnych funkcji
terenom naruszonym w czasie realizacji zadania budowlanego.
Roboty elektryczne – zakres Robót mających na celu podłączenie zasilania urządzeń i
obiektów technologicznych, wraz z oświetleniem, instalacją odgromową, zabezpieczeniami i
niezbędnym wyposaŜeniem oraz sposobem ich wykonania.
Roboty rozbiórkowe – zakres Robót mających na celu przygotowanie istniejącego obiektu
budowlanego do rozbudowy i modernizacji, wraz ze sposobem ich wykonania.
14.2B
Strona 12
Roboty technologiczne – zakres Robót mających na celu wyposaŜenie obiektu budowlanego
w urządzenia technologiczne, wraz z wykonaniem przyłączy do sieci międzyobiektowych
oraz sposobem ich wykonania.
Rurociąg ciśnieniowy – rurociąg, w którym przepływ płynów odbywa się dzięki
nadciśnieniu zyskanemu mechanicznie, np. z zastosowaniem pomp lub podnośników.
Sieci międzyobiektowe – instalacje technologiczne, rurociągi ścieków i osadów łączące
obiekty technologiczne oczyszczalni ścieków zgodnie z wymaganiami procesu
technologicznego.
SIWZ – Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia w rozumieniu ustawy z dnia 29
stycznia 2004 r. Prawo Zamówień Publicznych (Dz. U. z dnia 9 lutego 2004 r. Nr 19, poz.
177 wraz z późniejszymi zmianami).
Studnia kanalizacyjna (rewizyjna, połączeniowa, przelotowa) – element uzbrojenia sieci
kanalizacyjnej złoŜony z komory roboczej, komina, elementów podtrzymujących włazu,
uzbrojenia,
Teren budowy - przestrzeń, w której prowadzone są roboty budowlane wraz z przestrzenią
zajmowaną przez urządzenia zaplecza budowy.
Woda przeznaczona do spoŜycia przez ludzi (woda pitna) - woda w stanie pierwotnym lub
po uzdatnieniu, przeznaczona do picia, przygotowania Ŝywności lub innych celów
domowych, niezaleŜnie od jej pochodzenia i od tego, czy jest dostarczana z sieci
dystrybucyjnej, cystern, w butelkach lub pojemnikach.
Zadanie budowlane - część przedsięwzięcia budowlanego, stanowiąca odrębną całość
konstrukcyjną lub technologiczną, zdolną do samodzielnego spełnienia przewidywanych
funkcji techniczno-uŜytkowych.
Zadanie moŜe polegać na wykonywaniu Robót związanych z budową, modernizacją,
utrzymaniem oraz ochroną budowli lub jej elementu.
Zagospodarowanie terenu – zakres inwestycji obejmujących drogi wewnętrzne, oświetlenie,
instalacje elektryczne, zieleń i obiekty małej architektury na obszarze Inwestycji.
Złączka - element rurociągu słuŜący do połączenia pomiędzy sąsiadującymi ze sobą końcami
dwóch elementów wraz z ich uszczelnieniem.
1.5.1. Określenia nigdzie wcześniej nie zdefiniowane
Inwestor – oznacza: Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Lublinie
Sp. z o.o., 20-407 Lublin, al. Piłsudskiego 15
1.6. Ogólne wymagania dotyczące robót
Jakkolwiek, w odniesieniu do zakresu rzeczowego i ilościowego pierwszeństwo ma
zawsze Dokumentacja Projektowa, to w celu zobrazowania skali zamówienia
(Kontraktu), podano zagregowany zakres robót objętych Kontraktem.
Wykonawca jest zobowiązany Ustawą – Prawo Budowlane oraz postanowieniami
Kontraktu do wybudowania obiektów budowlanych w sposób określony w przepisach, w tym
techniczno-budowlanych oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając:
1) spełnienie wymagań podstawowych dotyczących:
a) bezpieczeństwa konstrukcji,
b) bezpieczeństwa poŜarowego,
c) bezpieczeństwa uŜytkowania,
d) odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska,
14.2B
Strona 13
e) ochrony przed hałasem i drganiami,
f) oszczędności energii i odpowiedniej izolacyjności cieplnej przegród,
2) warunki uŜytkowe zgodne z przeznaczeniem obiektu, w szczególności w zakresie:
a) zaopatrzenia w wodę i energię elektryczną oraz, odpowiednio do potrzeb, w energię
cieplną i paliwa, przy załoŜeniu efektywnego wykorzystania tych czynników,
b) usuwania ścieków, wody opadowej i odpadów,
3) moŜliwość utrzymania właściwego stanu technicznego,
4) warunki bezpieczeństwa i higieny pracy,
5) ochronę ludności, zgodnie z wymaganiami obrony cywilnej,
6) ochronę obiektów wpisanych do rejestru zabytków oraz obiektów objętych ochroną
konserwatorską,
7) odpowiednie usytuowanie na działce budowlanej,
8) poszanowanie, występujących w obszarze oddziaływania obiektu, uzasadnionych
interesów osób trzecich, w tym zapewnienie dostępu do drogi publicznej,
9) warunki bezpieczeństwa i ochrony zdrowia osób przebywających na terenie budowy.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za ich zgodność
z Dokumentacją Projektową, Specyfikacjami Technicznymi Wykonania i Odbioru
Robót Budowlanych i poleceniami InŜyniera Kontraktu.
1.6.1. Przekazanie terenu budowy.
Zamawiający w wyznaczonym terminie przekaŜe Wykonawcy teren budowy (dalej zwany
równieŜ „placem budowy”) wraz ze wszystkimi wymaganymi uzgodnieniami prawnymi
i administracyjnymi, oraz dwa egzemplarze Dokumentacji Projektowej i dwa komplety
Specyfikacji Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych. Na Wykonawcy
spoczywa odpowiedzialność za ochronę przekazanych mu punktów pomiarowych do chwili
przejęcia robót przez Zamawiającego. Uszkodzone lub zniszczone znaki geodezyjne
Wykonawca odtworzy i utrwali na własny koszt.
1.6.2. Uzgodnienia.
Zamawiający uzyskał i jest w posiadaniu wszelkich uzgodnień i pozwoleń wymaganych
prawem polskim i przepisami. Do czasu rozpoczęcia Robót przedawnieniu moŜe jednak ulec
waŜność niektórych uzgodnień branŜowych (np.: z zarządami infrastruktury podziemnej
i nadziemnej), które były podstawą do wydania pozwolenia na budowę. Wykonawca, po
otrzymaniu od Zamawiającego kompletu Dokumentacji Projektowej wraz z pozwoleniami
i uzgodnieniami, sprawdzi terminy ich waŜności i w razie potrzeby wystąpi do właściwych
instytucji o prolongatę uzgodnień, których okres obowiązywania się skończył, w terminach
pozwalających na prowadzenie Robót bez przestojów. Wszelkie koszty związane z
aktualizacją uzgodnień Wykonawca uwzględni w cenie Kontraktowej i nie będzie Ŝądał za nie
osobnej zapłaty. Zamawiający i InŜynier wesprą Wykonawcę w opisanych powyŜej
działaniach.
1.6.3. Inne wymagania.
W zakres Kontraktu Wykonawca musi włączyć min. następujące czynności:
14.2B
Strona 14
•
organizację, zagospodarowanie i utrzymanie zaplecza Wykonawcy w miejscu
wskazanym przez InŜyniera,
•
zapewnienie pełnej obsługi geodezyjnej podczas wykonawstwa robót,
•
zabezpieczenie terenu budowy w porze dziennej i nocnej wraz z minimalizacją
uciąŜliwości dla pracowników oczyszczalni ścieków,
•
zorganizowanie i przeprowadzenie niezbędnych prób, badań i odbiorów oraz
ewentualne uzupełnienie dokumentacji odbiorowej w trakcie trwania inwestycji
i w wymaganym czasie po jej zakończeniu,
•
zmianę organizacji ruchu w czasie robót, koszt objazdów,
•
opłaty za nadzory pełnione przez właścicieli uzbrojenia oraz wszelkie opłaty
wynikające ze współuczestnictwa instytucji, firm, itp. w procesie wykonawstwa robót,
•
wykonanie dokumentacji powykonawczej łącznie z inwentaryzacją geodezyjną
w wymaganym Prawem i przez Zamawiającego zakresie,
•
doprowadzenie terenów budowy do stanu pierwotnego lub zakładanego stanu
w rozwiązaniach projektowych lub wynikającego z uzgodnień.
1.6.4. Dokumentacja Budowy
Dokumentację Budowy, w rozumieniu prawa budowlanego i Kontraktu, stanowią:
a)
Projekty budowlane i wykonawcze, będące w posiadaniu Zamawiającego,
b)
Dokumentacja Projektowa i Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych włączone do Kontraktu wraz z wszelkimi rysunkami dodatkowymi
i zamiennymi wydanymi przez (lub w imieniu) Zamawiającego zgodnie
z Kontraktem,
c)
Dokumenty Wykonawcy stanowiące: rysunki, obliczenia, oprogramowanie
komputerowe, podręczniki, instrukcje oraz projekty części robót i opracowania
techniczno-organizacyjne przewidziane Kontraktem do sporządzenia i dostarczenia
przez Wykonawcę.
d)
Dziennik budowy,
e)
Pozwolenie na budowę,
f)
Protokół przekazania terenu budowy,
g)
Protokoły prób, badań, odbiorów częściowych,
h)
Protokoły z narad i ustaleń.
Wykonawca we własnym zakresie i na własny koszt opracuje następujące Rysunki i Projekty
Techniczne (1 oryginał + 3 kopie) oraz uzyska akceptację InŜyniera i innych kompetentnych
władz, a takŜe uŜytkowników i właścicieli:
• Projekty organizacji robót,
• Projekt organizacji ruchu na czas budowy,
• Propozycje robót ochrony lub przełoŜenia wszystkich urządzeń, instalacji i
wyposaŜenia naleŜącego do odpowiednich uŜytkowników znajdujących się w strefie
oddziaływania robót,
• Dokumentacja geodezyjna (wraz ze wszelkimi koniecznymi robotami geodezyjnymi i
pracami pomiarowymi oraz aktualizacją podkładów geodezyjnych w skalach 1:250 i
14.2B
Strona 15
•
•
•
•
•
•
1:500)
Rysunki i dokumentacja powykonawcza,
Instrukcje obsługi obiektów,
Dziennik budowy,
Plan BIOZ,
KsiąŜka obmiaru robót,
Szczegółowy harmonogram robót i finansowania.
PowyŜsza lista rysunków i dokumentacji nie jest wyczerpująca i stanowi jedynie uzupełnienie
ogólnych zobowiązań Wykonawcy w ramach Kontraktu.
JeŜeli w trakcie wykonywania Robót okaŜe się koniecznym uzupełnienie rysunków,
Wykonawca sporządzi brakujące rysunki lub Specyfikacje niezbędne do właściwego
wykonania Robót na własny koszt w 5-ciu egzemplarzach i przedłoŜy je InŜynierowi do
zatwierdzenia.
Dokumentacja Techniczna posiadana przez Zamawiającego zostanie przekazana Wykonawcy
i będzie podstawą do prowadzenia robót w świetle Ustawy Prawo Budowlane.
1.6.5. Zgodność robót z Dokumentacją Budowy i Specyfikacjami
Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych
Dokumentacja Budowy i Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych
oraz inne dokumenty przekazane przez InŜyniera Wykonawcy stanowią część Kontraktu,
a wymagania wyszczególnione w choćby jednym z nich są obowiązujące dla Wykonawcy tak,
jakby zawarte były w całej dokumentacji. W przypadku rozbieŜności w ustaleniach
poszczególnych dokumentów obowiązuje kolejność ich waŜności w Warunkach Kontraktu.
Wykonawca nie moŜe wykorzystywać błędów lub opuszczeń w dokumentach, a o ich
wykryciu winien natychmiast powiadomić InŜyniera, który dokona odpowiednich zmian,
poprawek lub interpretacji tych dokumentów.
Wszystkie wykonane roboty i dostarczone materiały będą zgodne z Dokumentacją Budowy
i Specyfikacjami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych. Dane określone
w Dokumentacji Budowy i Specyfikacjach Technicznych Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych będą uwaŜane za wartości docelowe, od których dopuszczalne są odchylenia
w ramach określonego przedziału tolerancji. Cechy materiałów i elementów budowli muszą
być jednorodne i wykazywać bliską zgodność z określonymi wymaganiami, a rozrzuty tych
cech nie mogą przekraczać dopuszczalnego przedziału tolerancji. W przypadku, gdy
materiały lub roboty nie będą w pełni zgodne z Dokumentacją Budowy lub Specyfikacjami
Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych i wpłynie to na niezadowalającą
jakość elementów budowli, to takie materiały będą niezwłoczne zastąpione innymi, a roboty
rozebrane na koszt Wykonawcy.
Wszelkie nazwy własne produktów uŜyte w STWiORB i PBW winny być interpretowane
jako definicje standardów, a nie jako nazwy konkretnych rozwiązań mających zastosowanie
w projekcie i naleŜy je odczytać z dopiskiem „lub równowaŜne”.
Wszelkie Standardy/Kodeksy Praktyki Zawodowej przywołane w STWiORB i PBW winny
być rozumiane jako Polskie Standardy/Kodeksy Praktyki Zawodowej lub Europejskie
i Międzynarodowe w zakresie przyjętym przez polskie prawodawstwo, jeŜeli takie mają
zastosowanie w projekcie.
14.2B
Strona 16
1.6.6. Zabezpieczenie terenu budowy
Wykonawca jest zobowiązany do zapewnienia i utrzymania bezpieczeństwa terenu budowy
oraz robót poza placem budowy w okresie trwania realizacji Kontraktu aŜ do zakończenia
i odbioru końcowego robót, a w szczególności:
(a) Utrzyma warunki bezpiecznej pracy i pobytu osób wykonujących czynności związane
z budową i nienaruszalność ich mienia słuŜącego do pracy a takŜe zabezpieczy teren
budowy przed dostępem osób nieupowaŜnionych.
(b) Fakt przystąpienia do robót Wykonawca obwieści publicznie przed ich rozpoczęciem
w sposób uzgodniony z InŜynierem oraz przez umieszczenie, w miejscach i ilościach
zaakceptowanych przez InŜyniera, tablic informacyjnych budowy oraz tablic
informacyjnych UE.
(c) Koszt zabezpieczenia terenu budowy i robót poza placem budowy nie podlega odrębnej
zapłacie i przyjmuje się, Ŝe jest włączony w cenę kontraktową. W cenę kontraktową
włączony winien być takŜe koszt uzyskania, doprowadzenia, przyłączenia wszelkich
czynników i mediów energetycznych na terenie budowy, takich jak: energia
elektryczna, gaz i gazy techniczne, woda, ścieki, spręŜone powietrze itp. W cenę
kontraktową winny być włączone równieŜ wszelkie opłaty wstępne, przesyłowe
i eksploatacyjne związane z korzystaniem z tych mediów w czasie trwania Kontraktu
oraz koszty ewentualnych likwidacji tych przyłączy i doprowadzeń po ukończeniu
Kontraktu. Zabezpieczenie korzystania z w/w czynników i mediów energetycznych
naleŜy do obowiązków Wykonawcy i w pełni jest on odpowiedzialny za uzyskanie
wszelkich
warunków
technicznych
przyłączenia,
dokonanie
uzgodnień,
przeprowadzenie prac projektowych i otrzymanie niezbędnych pozwoleń i zezwoleń.
(d) Wykonawca zbuduje zaplecze budowy (na podstawie wykonanego przez siebie
i zaakceptowanego przez InŜyniera projektu), spełniające wszelkie wymagania
polskiego prawa w tym zakresie.
Lokalizację i wielkość zaplecza określi Wykonawca zgodnie z warunkami
wynikającymi z Projektu Organizacji Robót. Wykonawca zapewni i będzie utrzymywał
takie pomieszczenia biurowe i magazynowe, jakie mogą mu być potrzebne do własnego
uŜytku. Biura będą znajdować się na lub w sąsiedztwie terenu budowy, zgodnie
z zatwierdzonym przez InŜyniera planem.
Wykonawca poniesie wszelkie koszty budowy zaplecza, obsługi przez cały czas trwania
budowy i rozbiórki, włączając w to koszty pozwoleń i zajęcia terenu. Koszty powyŜsze
nie podlegają odrębnej zapłacie i przyjmuje się, Ŝe są włączone w cenę kontraktową.
Na Wykonawcy spoczywa obowiązek uzyskania pozwolenia na dokonanie podłączeń
niezbędnych mediów do zaplecza budowy. Wykonawca będzie ponosił koszty
korzystania z przyłączonych mediów zgodnie z obowiązującymi w okresie
wykonywania robót opłatami.
Przy projektowaniu zaplecza budowlanego Wykonawca winien na biura, warsztaty czy
magazyny uŜyć elementów lub modułów prefabrykowanych mających estetyczny
i czysty wygląd. W przypadku uŜycia elementów fabrycznie nienowych winny być one
uprzednio dzięki remontowi i malowaniu doprowadzone do swojego zastałego stanu.
Wykonawca winien uŜyć elementów seryjnie podobnych, tworzących całość dla
wydzielonych obiektów.
14.2B
Strona 17
Pomieszczenia winny być wewnątrz czyste i winny zapewnić odpowiednie warunki do
pracy i wypoczynku w czasie przerw.
Pomieszczenia przeznaczone na pobyt pracowników i innego personelu muszą być
regularnie sprzątane, a śmieci i odpadki regularnie usuwane.
1.6.7. Ochrona środowiska w czasie wykonywania robót
Wykonawca ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia robót wszelkie przepisy
dotyczące ochrony środowiska naturalnego.
W okresie trwania budowy i wykończania robót Wykonawca będzie:
•
utrzymywać teren budowy i wykopy w stanie bez wody stojącej,
•
podejmować wszelkie uzasadnione kroki mające na celu stosowanie się do
przepisów i norm dotyczących ochrony środowiska na terenie i wokół terenu
budowy oraz będzie unikać uszkodzeń lub uciąŜliwości dla osób lub własności
społecznej i innych, a wynikających ze skaŜenia, hałasu lub innych przyczyn
powstałych w następstwie jego sposobu działania.
Stosując się do tych wymagań będzie miał szczególny wzgląd na:
•
Lokalizację baz,
dojazdowych.
•
Środki ostroŜności i zabezpieczenia przed:
warsztatów,
magazynów,
składowisk,
ukopów
i
dróg
-
zanieczyszczeniem zbiorników i cieków wodnych pyłami lub substancjami
toksycznymi,
-
zanieczyszczeniem powietrza pyłami i gazami,
-
moŜliwością powstania poŜaru.
1.6.8. Ochrona przeciwpoŜarowa w czasie wykonywania robót
Wykonawca będzie przestrzegać przepisów ochrony przeciwpoŜarowej.
Wykonawca będzie utrzymywać sprawny sprzęt przeciwpoŜarowy, wymagany przez
odpowiednie przepisy, na terenie baz produkcyjnych, w pomieszczeniach biurowych,
mieszkalnych i magazynach oraz w maszynach i pojazdach.
Materiały łatwopalne będą składowane w sposób zgodny z odpowiednimi przepisami
i zabezpieczone przed dostępem osób trzecich.
Wykonawca będzie odpowiedzialny za wszelkie straty spowodowane poŜarem wywołanym
jako rezultat realizacji robót albo przez personel Wykonawcy.
1.6.9. Materiały szkodliwe dla otoczenia
Materiały, które w sposób trwały są szkodliwe dla otoczenia, nie będą dopuszczone do
uŜycia. Nie dopuszcza się uŜycia materiałów wywołujących szkodliwe promieniowanie
o stęŜeniu większym od dopuszczalnego.
Wszelkie materiały odpadowe uŜyte do robót będą miały świadectwa dopuszczenia, wydane
przez uprawnioną jednostkę, jednoznacznie określające brak szkodliwego oddziaływania tych
materiałów na środowisko.
14.2B
Strona 18
Materiały, które są szkodliwe dla otoczenia tylko w czasie robót, a po zakończeniu robót ich
szkodliwość zanika (np. materiały pylaste) mogą być uŜyte pod warunkiem przestrzegania
wymagań technologicznych wbudowania.
1.6.10.
Ochrona własności publicznej i prywatnej
Wykonawca odpowiada za ochronę instalacji na powierzchni ziemi i za urządzenia
podziemne, takie jak rurociągi, kable itp. oraz uzyska od odpowiednich władz będących
właścicielami tych urządzeń potwierdzenie informacji dostarczonych mu przez
Zamawiającego w ramach planu ich lokalizacji. Wykonawca zapewni właściwe oznaczenie
i zabezpieczenie przed uszkodzeniem tych instalacji i urządzeń w czasie trwania budowy.
Uznaje się, Ŝe w cenę kontraktową włączone są wszelkie opłaty za nadzór uŜytkowników
i właścicieli tych instalacji oraz urządzeń, jaki jest wymagany w okresie prowadzenia robót.
Wykonawca zobowiązany jest umieścić w swoim harmonogramie rezerwę czasową dla
wszelkiego rodzaju robót, które mają być wykonane w zakresie przełoŜenia instalacji
i urządzeń podziemnych na terenie budowy i powiadomić InŜyniera i władze lokalne
o zamiarze rozpoczęcia robót. O fakcie przypadkowego uszkodzenia tych instalacji
Wykonawca bezzwłocznie powiadomi InŜyniera i zainteresowane władze oraz będzie z nimi
współpracował dostarczając wszelkiej pomocy potrzebnej przy dokonywaniu napraw.
Wykonawca będzie odpowiadać za wszelkie spowodowane przez jego działania uszkodzenia
instalacji na powierzchni ziemi i urządzeń podziemnych wykazanych w dokumentach
dostarczonych mu przez Zamawiającego.
1.6.11.
Ograniczenie obciąŜeń osi pojazdów
Wykonawca stosować się będzie do ustawowych ograniczeń obciąŜenia na oś przy
transporcie materiałów i wyposaŜenia na i z terenu robót. Uzyska on wszelkie niezbędne
zezwolenia od władz co do przewozu nietypowych wagowo ładunków i w sposób ciągły
będzie o kaŜdym takim przewozie powiadomiony InŜyniera.
1.6.12.
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podczas realizacji robót Wykonawca będzie przestrzegać przepisów dotyczących
bezpieczeństwa i higieny pracy. W szczególności Wykonawca ma obowiązek zadbać, aby
personel nie wykonywał pracy w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia oraz
nie spełniających odpowiednich wymagań sanitarnych.
Wykonawca zapewni i będzie utrzymywał wszelkie urządzenia zabezpieczające, socjalne oraz
sprzęt i odpowiednią odzieŜ dla ochrony Ŝycia i zdrowia osób zatrudnionych na budowie oraz
dla zapewnienia bezpieczeństwa publicznego.
Uznaje się, Ŝe wszelkie koszty związane z wypełnieniem wymagań określonych powyŜej nie
podlegają odrębnej zapłacie i są uwzględnione w cenie kontraktowej.
1.6.13.
Ochrona i utrzymanie robót
Wykonawca będzie odpowiedzialny za ochronę robót i za wszelkie materiały i urządzenia
uŜywane do robót od daty rozpoczęcia do daty wydania potwierdzenia zakończenia przez
InŜyniera.
Wykonawca będzie utrzymywać roboty do czasu końcowego odbioru. Utrzymanie powinno
być prowadzone w taki sposób, aby budowla lub jej elementy były w zadowalającym stanie
przez cały czas, do momentu odbioru końcowego.
Z chwilą przejęcia placu budowy Wykonawca odpowiada przed właścicielem nieruchomości,
za wszystkie szkody powstałe na tym terenie z jego winy. Wykonawca zobowiązany jest
14.2B
Strona 19
równieŜ do przyjmowania i wyjaśniania skarg i wniosków eksploatatora oczyszczalni w
związku z powstałymi szkodami.
Wykonawca jest zobowiązany do przestrzegania warunków wydanych przez jednostki
uzgadniające, opiniujące oraz właściciela terenów, na których prowadzone będą prace.
Jeśli Wykonawca w jakimkolwiek czasie zaniedba utrzymanie, to na polecenie InŜyniera
powinien rozpocząć roboty utrzymaniowe nie później niŜ w 24 godziny po otrzymaniu tego
polecenia.
1.6.14.
Stosowanie się do prawa i innych przepisów
Wykonawca zobowiązany jest znać wszystkie przepisy wydane przez władze centralne
i miejscowe oraz inne przepisy i wytyczne, które są w jakikolwiek sposób związane
z robotami i będzie w pełni odpowiedzialny za przestrzeganie tych praw, przepisów
i wytycznych podczas prowadzenia robót.
Wykonawca będzie przestrzegać praw patentowych i będzie w pełni odpowiedzialny za
wypełnienie wszelkich wymagań prawnych odnośnie wykorzystania opatentowanych
urządzeń lub metod i w sposób ciągły będzie informować InŜyniera o swoich działaniach,
przedstawiając kopie zezwoleń i inne odnośne dokumenty.
1.6.15.
robót
Działania związane z organizacją prac przed rozpoczęciem
Przed rozpoczęciem robót i określonych czynności Wykonawca jest zobowiązany
powiadomić pisemnie wszystkie zainteresowane strony o terminie rozpoczęcia prac oraz
o przewidywanym terminie zakończenia. Wykonawca powiadomi, zgodnie z uzgodnieniami,
opiniami i decyzjami zawartymi w Dokumentacji Budowy, wszystkie organy i instytucje oraz
uŜytkownika oczyszczalni.
Z chwilą przejęcia terenu budowy Wykonawca odpowiada przed właścicielem, których teren
przekazany został pod budowę, za wszystkie szkody powstałe na tym terenie. Wykonawca
zobowiązany jest równieŜ do przyjmowania i wyjaśniania skarg i wniosków właściciela
terenu przekazanego czasowo pod budowę.
Wykonawca opisze udostępniony teren łącznie z dokumentacją fotograficzną, sposób
zabezpieczenia wykopów, istniejącej zieleni, urządzeń nadziemnych, wykonania dróg
montaŜowych i wszelkie szczegółowe ustalenia dla danego terenu.
Wykonawca jest zobowiązany do przestrzegania warunków wydanych przez jednostki
uzgadniające, opiniujące oraz właściciela terenów, na których prowadzone będą prace.
podlegają odrębnej zapłacie i są uwzględnione w cenie kontraktowej.
1.6.16.
Szkolenia przedstawicieli Zamawiającego
Szkolenie przedstawicieli Zamawiającego będzie przeprowadzone według projektu szkolenia
opracowanego przez Wykonawcę. W trakcie szkoleń seminaryjnych i rozruchu
przedstawiciele Zamawiającego nabędą dodatkowe umiejętności praktyczne i uzyskają
informacje związane z eksploatacją obiektów od specjalistów Wykonawcy.
Program szkolenia przedstawicieli Zamawiającego powinien obejmować przeszkolenie
w zakresie stosowanych technologii i metod eksploatacyjnych obiektów jak równieŜ
zagadnień bhp i ppoŜ. z nimi związanych. Zakres szkolenia nie obejmuje specjalistycznego
14.2B
Strona 20
przeszkolenia pracowników, pod pojęciem czego rozumie się nabycie przez nich uprawnień
i zaliczenie ich do pracowników wysokokwalifikowanych.
Zamawiający przewiduje wydelegowanie do przeszkolenia do 8 pracowników.
1.6.17.
Wycinka drzew i krzewów oraz przesadzanie drzew
Wykonawca jest zobowiązany znać wszelkie regulacje prawne w zakresie wycinki lub
przesadzania drzew i krzewów. Przed przystąpieniem do wycinki Wykonawca uzyska od
Zamawiającego decyzję zezwalającą na usunięcie drzew i krzewów.
Zakres prac obejmuje wykonanie wycinki drzew (wg w/wym. decyzji) wraz z utylizacją
uzyskanego materiału.
W przypadku zniszczenia zieleni nie przeznaczonej do wycinki podczas realizacji prac
Wykonawca zapłaci kary za zniszczenie zieleni.
1.6.18.
Odbiory
Wykonawca w ramach ceny kontraktowej zobowiązany jest do zawiadomienia o zakończeniu
robót InŜyniera. Odbioru robót naleŜy dokonać zgodnie z Warunkami Technicznymi
Wykonania i Odbioru Robót Budowlano-MontaŜowych. Przy odbiorze robót powinny być
dostarczone następujące dokumenty:
•
Dokumentację powykonawczą, tj. dokumentację budowy z naniesionymi zmianami
dokonanymi w toku wykonania robót,
•
Geodezyjną inwentaryzację powykonawczą robót, obiektów i sieci uzbrojenia terenu.
•
Zatwierdzoną kopię mapy zasadniczej powstałej w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji
powykonawczej.
•
Protokoły odbiorów robót ulegających zakryciu i zanikających.
•
Protokoły odbiorów częściowych.
•
Recepty i ustalenia technologiczne.
•
Dzienniki budowy i ksiąŜki obmiarów (oryginały).
•
Sprawozdanie z rozruchu, wyniki pomiarów kontrolnych oraz badań i oznaczeń
laboratoryjnych, zgodne ze Specyfikacjami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych i programem zapewnienia jakości.
•
Deklaracje zgodności lub certyfikaty zgodności wbudowanych materiałów, certyfikaty
na znak bezpieczeństwa zgodnie ze Specyfikacjami Technicznymi Wykonania
i Odbioru Robót Budowlanych i programem zapewnienia jakości.
•
Rysunki (dokumentacje) na wykonanie robót towarzyszących nieprzewidzianych (np.
na przełoŜenie linii telefonicznej, energetycznej, gazowej, oświetlenia itp.) oraz
protokoły odbioru i przekazania tych robót właścicielom urządzeń.
•
Wyniki badań, prób (np. rozruchowych) i sprawdzeń, protokoły odbioru instalacji
i urządzeń technicznych.
•
Instrukcje eksploatacji i konserwacji urządzeń (DTR).
•
Instrukcje eksploatacji obiektu, instalacji.
•
Oświadczenie kierownika budowy o:
•
zgodności wykonania obiektu budowlanego z projektem budowlanym i warunkami
pozwolenia na budowę oraz przepisami,
•
doprowadzeniu do naleŜytego stanu i porządku terenu budowy, budynku lub lokalu,
14.2B
Strona 21
•
•
właściwym zagospodarowaniu terenów przyległych, jeŜeli eksploatacja wybudowanego
obiektu jest uzaleŜniona od ich odpowiedniego zagospodarowania.
Protokoły szkoleń obsługi.
1.7. Wymagania dotyczące zaplecza budowy
Wykonawca, w ramach Kontraktu jest zobowiązany zorganizować zaplecze przestrzegając
obowiązujących przepisów prawa, szczególnie w zakresie BHP, zabezpieczeń p.poŜ,
wymogów Państwowej Inspekcji Pracy i Państwowego Inspektora Sanitarnego.
Zaplecze Wykonawcy winno spełniać wszelkie wymagania w zakresie sanitarnym,
technicznym, gospodarczym, administracyjnym itp.
Zamawiający wyznaczy Wykonawcy teren na zaplecze budowy i skład materiałów w rejonie
oczyszczalni ścieków. Powierzchnia terenu będzie wynosić 5000 m2 (0,5ha).
Zamawiający umoŜliwi Wykonawcy dostęp do takich mediów jak woda i kanalizacja,
natomiast nie zapewni zasilania w energię elektryczną.
Element ten Wykonawca winien zabezpieczyć i wykonać własnym staraniem i na własny
koszt, uwzględniony w kosztach ogólnych.
1.8. Tablice informacyjne
Wykonawca robót jest zobowiązany do ustawienia i utrzymania przez okres budowy tablic
informacyjnych.
2. MATERIAŁY
2.1. Wymagania formalne
Nazwy własne uŜyte w Dokumentacji Projektowej nie są wiąŜące i moŜna zastosować
urządzenia/materiały równowaŜne, lub o wyŜszych parametrach, które spełniają
wymagania określone w Specyfikacjach Technicznych Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych oraz Dokumentacji Projektowej.
Przy wykonywaniu robót budowlanych naleŜy stosować wyłącznie te wyroby budowlane
(materiały i urządzenia), które zostały wprowadzone do obrotu zgodnie z przepisami (Ustawa
o wyrobach budowlanych z 16 kwietnia 2004r. – Dz.U. 2004 Nr 92, poz. 881 z późniejszymi
zmianami), i które posiadają właściwości uŜytkowe umoŜliwiające prawidłowo
zaprojektowanym i wykonanym obiektom budowlanym spełnienie podstawowych wymagań.
Przy wykonywaniu robót budowlanych naleŜy stosować:
1. Wyroby budowlane dla których:
a) wydano certyfikat na znak bezpieczeństwa, wykazujący, Ŝe zapewniono zgodność
z kryteriami technicznymi określonymi na podstawie Polskich Norm, aprobat
technicznych oraz właściwych przepisów i dokumentów technicznych –
w odniesieniu do wyrobów podlegających tej certyfikacji,
b) dokonano oceny zgodności i wydano certyfikat zgodności lub deklarację
zgodności z Polską Normą lub z aprobatą techniczną – w odniesieniu do wyrobów
nieobjętych certyfikacją określoną w lit. a), mających istotny wpływ na spełnienie
co najmniej jednego z wymagań podstawowych;
2. Wyroby budowlane umieszczone w wykazie wyrobów nie mających istotnego wpływu
na spełnianie wymagań podstawowych oraz wyrobów wytwarzanych i stosowanych
według tradycyjnie uznanych zasad sztuki budowlanej,
3. Wyroby budowlane:
a) oznaczone znakowaniem CE, dla których zgodnie z odrębnymi przepisami
dokonano oceny zgodności ze zharmonizowaną normą europejską wprowadzoną
14.2B
Strona 22
do zbioru Polskich Norm, z europejską aprobatą techniczną lub krajową
specyfikacją techniczną państwa członkowskiego Unii Europejskiej uznaną przez
Komisję Europejską za zgodną z wymaganiami podstawowymi,
b) wyroby znajdujące się w określonym przez Komisję Europejską wykazie
wyrobów mających niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa, dla
których producent wydał deklaracje zgodności z uznanymi regułami sztuki
budowlanej.
4. Dopuszczone do jednostkowego stosowania w obiekcie budowlanym są wyroby
wykonane według indywidualnej Dokumentacji Projektowej sporządzonej przez
projektanta obiektu lub z nim uzgodnionej, dla których dostawca wydał oświadczenie
wskazujące, Ŝe zapewniono zgodność wyrobu z tą dokumentacją oraz z przepisami
i obowiązującymi normami.
Zasady wydawania krajowej deklaracji zgodności zostały określone w Rozporządzeniu
Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 roku w sprawie sposobów deklarowania
zgodności wyrobów budowlanych oraz sposób ich znakowania znakiem budowlanym
(Dz.U. 2004 nr 198 poz. 2041 z póź. zmianami)
Dopuszczalne stęŜenia i natęŜenia czynników szkodliwych dla zdrowia wydzielanych przez
materiały budowlane, urządzenia i elementy wyposaŜenia w pomieszczeniach
przeznaczonych na pobyt ludzi określa Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej
z dnia 12.03.1996r (M.P. 1996 nr 19 poz. 231)
Wszystkie materiały i urządzenia przewidywane do wbudowania będą zgodne
z postanowieniami Kontraktu i poleceniami InŜyniera. W oznaczonym czasie przed
wbudowaniem Wykonawca przedstawi szczegółowe informacje dotyczące źródła
wytwarzania i wydobywania materiałów oraz odpowiednie świadectwa badań, dokumenty
dopuszczenia do obrotu i stosowania w budownictwie i próbki do zatwierdzenia InŜynierowi.
2.2. Nalepki informacyjne i tabliczki znamionowe
Jeśli urządzenie będzie wystarczająco duŜe i nie będzie całkowicie zasłonięte, to dostawca
umieści na dostarczonych urządzeniach, w widocznym miejscu, nalepki informacyjne lub
niezmywalny napis zawierający następującą informację: "Dostawa sfinansowana w ramach
Funduszu Spójności".
Urządzenia będą posiadały tabliczki znamionowe lub inny trwały opis, niezbędny do
identyfikacji urządzenia. Wszystkie napisy na urządzeniach lub tabliczkach znamionowych,
instrukcje, ostrzeŜenia itp., niezbędne do identyfikacji urządzeń i ich bezpiecznej obsługi będą
wykonane w języku polskim.
Koszt ww. nalepek i tabliczek nie będzie podlegać oddzielnej zapłacie.
2.3. Źródła szukania materiałów
Wykonawca zobowiązany jest do prowadzenia badań w celu udokumentowania, Ŝe materiały
uzyskane z dopuszczonego źródła w sposób ciągły spełniają wymagania Specyfikacji
Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych w czasie postępu robót.
2.4. Inspekcja wytwórni materiałów
Wytwórnie materiałów mogą być okresowo kontrolowane przez InŜyniera w celu
sprawdzenia zgodności stosowanych metod produkcyjnych z wymaganiami. Próbki
14.2B
Strona 23
materiałów mogą być pobierane w celu sprawdzenia ich właściwości. Wynik tych kontroli
będzie podstawą akceptacji określonej partii materiałów pod względem jakości.
W przypadku, gdy InŜynier będzie przeprowadzał inspekcję wytwórni będzie miał
zapewnioną współpracę i pomoc Wykonawcy oraz producenta materiałów w czasie
przeprowadzania inspekcji.
2.5. Materiały nie odpowiadające wymaganiom
Materiały nie odpowiadające wymaganiom zostaną przez Wykonawcę wywiezione z terenu
budowy, bądź złoŜone w miejscu wskazanym przez InŜyniera. Jeśli InŜynier zezwoli
Wykonawcy na uŜycie tych materiałów do innych robót, niŜ te dla których zostały zakupione,
to koszt tych materiałów zostanie przewartościowany przez InŜyniera.
KaŜdy rodzaj robót, w którym znajdują się nie zbadane i nie zaakceptowane materiały,
Wykonawca wykonuje na własne ryzyko, licząc się z jego nieprzyjęciem i niezapłaceniem.
2.6. Przechowywanie i składowanie materiałów
Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały, do czasu gdy będą one
potrzebne do robót, były zabezpieczone przed zanieczyszczeniem, zachowały swoją jakość
i właściwości do robót i były dostępne do kontroli przez InŜyniera.
Miejsca czasowego składowania będą zlokalizowane w obrębie terenu budowy w miejscach
uzgodnionych z InŜynierem lub poza Placem Budowy w miejscach zorganizowanych przez
Wykonawcę.
2.7. Wariantowe stosowanie materiałów
Jeśli Dokumentacja Budowy lub Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych przewidują moŜliwość wariantowego zastosowania rodzaju materiałów
w wykonywanych robotach, Wykonawca powiadomi InŜyniera o swoim zamiarze co
najmniej 2 tygodnie przed uŜyciem materiału, albo w okresie dłuŜszym, jeśli będzie to
wymagane dla badań prowadzonych przez InŜyniera. Wybrany i zaakceptowany rodzaj
materiału nie moŜe być później zmieniany bez zgody InŜyniera.
2.8. Akceptacja materiałów i urządzeń przez InŜyniera
Wszystkie materiały i urządzenia przeznaczone dla robót muszą zostać zatwierdzone przez
InŜyniera przed ich dostarczeniem. InŜynier moŜe polecić przeprowadzenie testów na
materiałach, urządzeniach przed ich dostarczeniem na plac budowy oraz moŜe on polecić
przeprowadzenie dalszych testów o ile uzna to za właściwe juŜ po ich dostawie. Wykonawca
jest zobowiązany do dostarczenia materiałów, urządzeń do jakichkolwiek części robót
odpowiednio wcześnie w celu przeprowadzenia inspekcji InŜyniera i testów. Wykonawca
przedstawi na Ŝyczenie InŜyniera próbki do jego akceptacji, a przed przedstawieniem próbek
Wykonawca upewni się, Ŝe są one faktycznie reprezentatywne pod względem jakości dla
materiału, z którego takie próbki zostają pobrane, a wszelkie materiały i inne rzeczy
wykorzystane podczas prac będą równe pod względem jakości zatwierdzonym próbkom.
Materiały i urządzenia muszą posiadać wymagane dla nich prawem świadectwa dopuszczenia
do obrotu i stosowania, certyfikaty na znak bezpieczeństwa, atesty, aprobaty, świadectwa itp.
Wykonawca jest zobowiązany do dostarczenia polskich tłumaczeń dokumentów związanych
z materiałami, a istniejących w innych językach.
14.2B
Strona 24
ChociaŜ inwestycja oparta jest o polskie wytyczne projektowania, akceptację otrzymają
równieŜ urządzenia skonstruowane według innych standardów międzynarodowych
i spełniające kryteria konstrukcyjne oraz wymagania eksploatacyjne zawarte w niniejszym
dokumencie. Dostawca i Wykonawca są zobowiązani do dostarczenia dowodów
potwierdzających powyŜszą zgodność. Akceptacja takiego urządzenia nie zwalnia
Wykonawcy z jego zobowiązań wynikających z tego Kontraktu i róŜnych gwarancji
zawartych w niniejszym dokumencie.
3. SPRZĘT I MASZYNY BUDOWLANE
Wykonawca jest zobowiązany do uŜywania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje
niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robot. Sprzęt uŜywany do robót powinien
być zgodny z ofertą Wykonawcy i powinien odpowiadać pod względem typów i ilości
wskazaniom zawartym w Dokumentacji Projektowej, Specyfikacjach Technicznych
Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych, Programie Zapewnienia Jakości lub Projekcie
Organizacji Robót, zaakceptowanym przez InŜyniera; w przypadku braku ustaleń w takich
dokumentach sprzęt powinien być uzgodniony i zaakceptowany przez InŜyniera.
Liczba i wydajność sprzętu będzie gwarantować przeprowadzenie robót, zgodnie z zasadami
określonymi w Kontrakcie i wskazaniach InŜyniera w terminie przewidzianym Kontraktem.
Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót ma być
utrzymywany w dobrym stanie i gotowości do pracy. Będzie on zgodny z normami ochrony
środowiska i przepisami dotyczącymi jego uŜytkowania.
Wykonawca dostarczy InŜynierowi kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie
sprzętu do uŜytkowania, tam gdzie jest to wymagane przepisami.
JeŜeli Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych przewidują
moŜliwość wariantowego uŜycia sprzętu przy wykonywanych robotach, Wykonawca
powiadomi InŜyniera o swoim zamiarze wyboru i uzyska jego akceptację przed uŜyciem
sprzętu. Wybrany sprzęt, po akceptacji InŜyniera, nie moŜe być później zmieniany bez jego
zgody.
Jakikolwiek sprzęt, maszyny, urządzenia i narzędzia niegwarantujące zachowania warunków
Kontraktu, zostaną przez InŜyniera zdyskwalifikowane i niedopuszczone do robót.
4. ŚRODKI TRANSPORTU
4.1. Wymagania ogólne
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie
wpłyną niekorzystnie na jakość wykonywanych robót i właściwości przewoŜonych
materiałów.
Liczba środków transportu będzie zapewniać prowadzenie robót zgodnie z zasadami
określonymi w Kontrakcie i wskazaniach InŜyniera, w terminie przewidzianym Kontraktem.
Przy ruchu na drogach publicznych pojazdy będą, spełniać wymagania dotyczące przepisów
ruchu drogowego w odniesieniu do dopuszczalnych obciąŜeń na osie i innych parametrów
technicznych. Wykonawca uzyska wszelkie niezbędne zezwolenia od władz, co do przewozu
nietypowych wagowo ładunków i w sposób ciągły będzie o kaŜdym takim przewozie
powiadamiał InŜyniera.
14.2B
Strona 25
Środki transportu nieodpowiadające warunkom Kontraktu na polecenie InŜyniera będą
usunięte z placu budowy. Wykonawca będzie usuwać na bieŜąco, na własny koszt, wszelkie
zanieczyszczenia spowodowane jego pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach do
placu budowy.
4.2. Wymagania dotyczące przewozu po drogach publicznych
Przy ruchu na drogach publicznych pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów
ruchu drogowego w odniesieniu do dopuszczalnych obciąŜeń na osie i innych parametrów
technicznych. Wszelkie uŜyte środki transportu winny spełniać wymagania określone
w Ustawie z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym (Dz.U. 2007 nr 125 poz. 874
– tekst jednolity) oraz ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku prawo o ruchu drogowym (tekst
jednolity Dz.U 2005 nr 108 poz. 908).
Środki transportu nie odpowiadające warunkom dopuszczalnych obciąŜeń na osie mogą być
dopuszczone przez właściwy zarząd drogi pod warunkiem przywrócenia stanu zastałego
uŜytkowanych odcinków dróg na koszt Wykonawcy.
Wykonawca będzie usuwać na bieŜąco, na własny koszt, wszelkie zanieczyszczenia
spowodowane jego pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach do terenu budowy.
5. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYKONANIA ROBÓT
BUDOWLANYCH
5.1. Ogólne zasady wykonywania robót
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie Robót, zgodnie z Kontraktem, oraz za
jakość zastosowanych materiałów wykonywanych Robót, za ich zgodność z wymaganiami
ST, Dokumentacją Projektową, PZJ, projektu organizacji Robót oraz poleceniami InŜyniera.
Wykonawca ponosi odpowiedzialność, za dokładne wytyczenie w planie i wyznaczenie
wysokości wszystkich elementów Robót zgodnie z wymiarami i rzędnymi określonymi w
Dokumentacji Projektowej lub przekazanymi na piśmie przez InŜyniera.
Następstwa jakiegokolwiek błędu spowodowanego przez Wykonawcę w wytyczeniu i
wyznaczaniu Robót zostaną, jeśli wymagać tego będzie InŜynier, poprawione przez
Wykonawcę na własny koszt.
Sprawdzenie wytyczenia Robót lub wyznaczenia wysokości przez InŜyniera nie zwalnia
Wykonawcy od odpowiedzialności za ich dokładność.
Decyzje InŜyniera dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów i elementów Robót będą
oparte na wymaganiach sformułowanych w Kontrakcie, ST i w Dokumentacji Projektowej, a
takŜe w normach i wytycznych. Przy podejmowaniu decyzji InŜynier uwzględni wyniki badań
materiałów i Robót, rozrzuty występujące przy produkcji i przy badaniach materiałów,
doświadczenia z przeszłości, wyniki badań naukowych oraz inne czynniki wpływające na
rozwaŜaną kwestię.
UWAGA: Zamawiający wymaga stosowania jednolitych i spójnych rozwiązań materiałowych
oraz techniczno-technologicznych przy wykonaniu Robót objętych Kontraktem.
5.2. Polecenia InŜyniera
Polecenie InŜyniera rozumiane jest jako wszelkie polecenia przekazane Wykonawcy przez
InŜyniera, w formie pisemnej, dotyczące sposobu realizacji Robót lub innych spraw
związanych z realizacją Kontraktu, w tym prowadzeniem budowy.
Polecenia InŜyniera będą wykonywane w czasie określonym w poleceniu Wykonania Robót.
14.2B
Strona 26
JeŜeli warunek ten nie zostanie spełniony, roboty mogą zostać przez InŜyniera zawieszone.
Wszelkie dodatkowe koszty wynikające z zawieszenia Robót będą obciąŜały Wykonawcę.
5.3. Program (harmonogram realizacji robót)
Wykonawca przy sporządzaniu Programu powinien uwzględnić następujące czynniki i
warunki:
a) dojazdy i wyjazdy z Terenu Budowy muszą być zapewnione przed rozpoczęciem
jakichkolwiek Robót,
b) wszystkie urządzenia związane z bezpieczeństwem i organizacją Ruchu powinny
znajdować się w odpowiednim miejscu przed rozpoczęciem Robót na danym
obszarze,
c) naleŜy określić strefy wpływu pracy cięŜkiego sprzętu na istniejącą zabudowę. Przed
przystąpieniem do Robót naleŜy dla budynków w tej strefie sporządzić inwentaryzację
i ocenę stanu technicznego. Koszt wykonania tych opracowań obciąŜa Wykonawcę.
d) Ze względu na charakter Kontraktu: MODERNIZACJA ISTNIEJĄCEJ I
FUNKCJONUJĄCEJ OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW – Program musi uwzględniać
konieczność zachowania ciągłości pracy obiektów. Wszystkie prace mogące zakłócić
funkcjonowanie ciągu technologicznego winny być planowane i realizowane
pod nadzorem InŜyniera i Zamawiającego. PoniŜej przedstawiono główne załoŜenia
do Programu:
Roboty budowlano – montaŜowe modernizacji oczyszczalni prowadzone będą w czasie pracy
istniejących obiektów oczyszczania ścieków.
W celu utrzymania ciągłości pracy oczyszczalni przewiduje się włączanie obiektów
do rozruchu i eksploatacji w odpowiedniej kolejności.
W zakresie sieci i urządzeń biogazowych
Zakres robót związany z budową sieci i urządzeń biogazowych naleŜy wykonywać zgodnie z
kolejnością prac podaną w opracowaniu wykonawczym „Projekt wykonawczy organizacji
przebudowy sieci biogazowych”.
W zakresie sieci ciepłowniczej
Zakres robót dotyczący sieci ciepłowniczej zaleca się wykonywać w okresie letnim, poza
sezonem grzewczym. Wymianę sieci cieplnej obiegu technologicznego naleŜy prowadzić
w koordynacji z robotami prowadzonymi w elektrociepłowni oraz przy przebudowie
zasilanych w ciepło z technologicznej sieci ciepłowniczej WKF’ów. W ramach inwestycji
„Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków
w Lublinie” „Wykonanie kompletnej dokumentacji przetargowej i projektowej realizowane
jest pięć oddzielnych kontraktów. Jeden z nich obejmuje między innymi przebudowę
zbiorników WKF-ów, gdzie następuje fermentacja osadów, które podgrzewane są
do właściwej temperatury dzięki energii cieplnej dostarczanej przez projektowany niniejszy
opracowaniem obieg technologiczny sieci ciepłowniczej. Projektowane jest równieŜ
w oddzielnej części opracowania projektowego przebudowanie części technologicznej
wymiennikowni i kotłowni w elektrociepłowni. Z tych względów wskazane jest,
aby wymianę sieci cieplnej obiegu technologicznego prowadzić równolegle z robotami
prowadzonymi w elektrociepłowni oraz przy przebudowie WKF’ów. Spełnienie
tego warunku umoŜliwi zminimalizowanie czasu przerwy w pracy układy przeróbki
osadowej.
14.2B
Strona 27
W zakresie przyłącza gazu ziemnego
Zakres robót związany z budową przyłącza gazu ziemnego naleŜy wykonywać równolegle z
budową podziemnego odcinka biogazociągu projektowanego na większości długości trasy
równolegle. Pod takim warunkiem realizacja jednego z gazociągów nie wpłynie negatywnie
na drugi. Uruchomienie przyłącza gazociągu gazu ziemnego do elektrociepłowni projektuje
się zrealizować po wybudowaniu i uruchomieniu zaprojektowanej przez KSG Sp.z .o .o. stacji
redukcyjno pomiarowej.
5.4. Ochrona środowiska w czasie wykonywania Robót
Wykonawca ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia Robót wszelkie przepisy
dotyczące ochrony środowiska naturalnego. W szczególności Wykonawca powinien zapoznać
się z postanowieniami Rozdziału 1 Ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. „O odpadach” (Dz.U.
Nr 62, poz. 628, 2001 r., z późniejszymi zmianami) w przypadku konieczności złoŜenia na
odkład nieprzydatnego gruntu. Wykonawca musi wystąpić o określone Ustawą zezwolenia i
uzgodnienia oraz ponieść wszelkie koszta związane z zagospodarowaniem nieprzydatnego
gruntu (traktowanego jako odpad).
W okresie trwania budowy i wykończania Robót Wykonawca będzie:
a) utrzymywać Teren Budowy i wykopy w stanie bez wody stojącej,
b) podejmować wszelkie uzasadnione kroki mające na celu stosowanie się do przepisów i
norm dotyczących ochrony środowiska na terenie i wokół Terenu Budowy oraz będzie
unikać uszkodzeń lub uciąŜliwości dla osób lub własności społecznej i innych, a
wynikających ze skaŜenia, hałasu lub innych przyczyn powstałych w następstwie jego
sposobu działania. Stosując się do tych wymagań będzie miał szczególny wzgląd na:
1. Lokalizację baz, warsztatów, magazynów, składowisk, ukopów i dróg dojazdowych.
2. Środki ostroŜności i zabezpieczenia przed:
• zanieczyszczeniem zbiorników i cieków wodnych pyłami lub substancjami
toksycznymi,
• zanieczyszczeniem powietrza pyłami i gazami,
• moŜliwością powstania poŜaru.
5.5. Ochrona przeciwpoŜarowa
Wykonawca będzie przestrzegać przepisów ochrony przeciwpoŜarowej.
Wykonawca będzie utrzymywać sprawny sprzęt przeciwpoŜarowy, wymagany przez
odpowiednie przepisy, na terenie baz produkcyjnych, w pomieszczeniach biurowych,
mieszkalnych i magazynach oraz w maszynach i pojazdach.
Materiały łatwopalne będą składowane w sposób zgodny z odpowiednimi przepisami i
zabezpieczone przed dostępem osób trzecich.
Wykonawca będzie odpowiedzialny za wszelkie straty spowodowane poŜarem wywołanym
jako rezultat realizacji Robót albo przez personel Wykonawcy.
5.6. Ochrona własności publicznej i prywatnej
Wykonawca odpowiada za ochronę instalacji na powierzchni ziemi i za urządzenia
podziemne, takie jak rurociągi, kable itp. oraz uzyska od odpowiednich władz będących
właścicielami tych urządzeń potwierdzenie informacji dostarczonych mu przez
Zamawiającego w ramach planu ich lokalizacji.
14.2B
Strona 28
Wykonawca zapewni właściwe oznaczenie i zabezpieczenie przed uszkodzeniem tych
instalacji i urządzeń w czasie trwania budowy. Wykonawca zobowiązany jest umieścić w
swoim Programie rezerwę czasową dla wszelkiego rodzaju Robot, które mają być wykonane
w zakresie przełoŜenia instalacji i urządzeń podziemnych na Terenie Budowy i powiadomić
InŜyniera i władze lokalne o zamiarze rozpoczęcia Robót. O fakcie przypadkowego
uszkodzenia tych instalacji Wykonawca bezzwłocznie powiadomi InŜyniera i zainteresowane
władze oraz będzie z nimi współpracował dostarczając wszelkiej pomocy potrzebnej przy
dokonywaniu napraw. Wykonawca będzie odpowiadać za wszelkie spowodowane przez jego
działania uszkodzenia instalacji na powierzchni ziemi i urządzeń podziemnych wykazanych w
dokumentach dostarczonych mu przez Zamawiającego.
Jeśli w trakcie prowadzenia Robót nastąpi odsłonięcie obiektów zabytkowych lub warstwy
kulturowej, a nadzór archeologiczny uzna za konieczne wstrzymanie prac i niemoŜliwa okaŜe
się korekta Programu na ten okres, to Wykonawca będzie uprawniony do wystąpienia o
dodatkowy czas na Ukończenie Robót w trybie zgodnym z postanowieniami Kontraktu.
Koszty prac archeologicznych oraz koszty nadzoru archeologicznego ponosi Zamawiający
Przyjęte rozwiązania techniczne zapewniają pełną ochronę dóbr materialnych. Teren, na
którym zlokalizowano inwestycję nie jest wpisany do rejestru zabytków i nie podlega
szczególnej ochronie zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania terenu.
5.7. Bezpieczeństwo i Higiena Pracy
5.7.1. Wymagania ogólne
Podczas realizacji Robót Wykonawca będzie przestrzegać przepisów dotyczących
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. W szczególności
Wykonawca ma obowiązek zadbać, aby personel nie wykonywał pracy w warunkach
niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia oraz nie spełniających odpowiednich wymagań
sanitarnych.
Wykonawca zapewni i będzie utrzymywał wszelkie urządzenia zabezpieczające, socjalne oraz
sprzęt i odpowiednią odzieŜ dla ochrony Ŝycia i zdrowia osób zatrudnionych na budowie oraz
dla zapewnienia bezpieczeństwa publicznego.
podlegają odrębnej zapłacie i są uwzględnione w Kwocie Kontraktowej.
W zakresie wymogów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
Wykonawcę w szczególności obowiązują:
1) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. – w sprawie
informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i
ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 120, poz. 1126).
2) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. – w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr
47, poz. 401).
3) Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 września 1997 r. – w
sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 169, poz.
1650).
4) Instrukcja współpracy MPWiK w Lublinie sp. z o.o. z innymi przedsiębiorstwami
Wykonawca opracuje i wdroŜy Plan Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia podczas
wykonywania Robót budowlanych, który winien zawierać w szczególności wymagania
dotyczące:
14.2B
Strona 29
• rozmieszczenia stanowisk pracy uwzględniającego odpowiedni dostęp do nich oraz
rozplanowanie dróg, stref pracy i przemieszczania się maszyn,
• warunków uŜytkowania materiałów i dostępu do nich podczas wykonywania Robót
budowlanych,
• utrzymywania właściwego stanu technicznego instalacji i wyposaŜenia,
• sposobu przechowywania i przemieszczania materiałów i substancji niebezpiecznych,
przechowywania i usuwania odpadów i gruzu oraz utrzymania na budowie porządku i
czystości,
• organizacji pracy na budowie,
• sposobów informowania pracowników o podejmowanych działaniach dotyczących
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
5.7.2. Wymagania szczególne
Wymagania szczególne dla wykonawców wynikające ze specyfiki robót na czynnym obiekcie
oczyszczalni ścieków określa szczegółowo obowiązująca „Instrukcja współpracy MPWiK w
Lublinie sp. z o.o. z innymi przedsiębiorstwami”. Wg tej instrukcji obowiązują następujące
zasady współpracy:
Pracodawcy pracowników firm zewnętrznych biorących udział w pracach na obiektach
oczyszczalni mają obowiązek wyznaczenia osoby (kierownik, mistrz lub brygadzista) do
współpracy z koordynatorem ze strony uŜytkownika w zakresie przestrzegania przepisów
BHP w miejscu pracy.
Wyznaczenie przez Inwestora koordynatora, o którym mowa wyŜej nie zwalnia
poszczególnych pracodawców z obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy,
zatrudnionym pracownikom.
Prace na obiektach oczyszczalni moŜna rozpocząć po protokolarnym przekazaniu
obiektów i po udokumentowanym przeszkoleniu pracowników z zakresu:
■ zagroŜeń występujących na oczyszczalni,
■ rozmieszczenia sprzętu p-poŜ,
■ usytuowania dróg ucieczkowych i sposobie ewakuacji,
■ sposobie komunikowania się w czasie pracy,
Obowiązkiem osoby kierującej pracami na obiektach jest:
■ codzienne podawanie do dyspozytora oczyszczalni, a w przypadku jego
nieobecności portierowi, ilości pracowników bezpośrednio mu podległych
pracujących na oczyszczalni,
■ zgłoszenie dyspozytorowi, a w przypadku jego nieobecności portierowi, stanu
ilościowego
pracowników pozostających w pracy na zmiany następne,
■ zgłosić dyspozytorowi kaŜdy zaistniały wypadek przy pracy lub stwierdzone
uchybienia zagraŜające poŜarem, zatruciem, wybuchem lub utratą zdrowia.
■ kaŜdorazowego informowania administratora obiektu o
wnoszonych/wwoŜonych substancjach szkodliwych/niebezpiecznych
Obowiązkiem kierowników firm zewnętrznych jest zgłoszenie do dyspozytora
oczyszczalni wwoŜenia na teren zakładu pracy substancji szkodliwych i niebezpiecznych
dla zdrowia i środowiska.
Wykonywanie prac.
Przed przystąpieniem do prac w zbiornikach słuŜby eksploatacyjne mają obowiązek:
■ opróŜnić zbiornik i odłączyć go od innych instalacji i zabezpieczyć przed
przypadkowym włączeniem lub uruchomieniem urządzeń wewnątrz zbiornika.
przeprowadzić kontrolę składu powietrza wewnątrz zbiornika przed oddaniem obiektu do
remontu, modernizacji lub konserwacji.
14.2B
Strona 30
Do obowiązku wykonawcy robót naleŜy:
■ zastosowanie niezbędnych środków bezpieczeństwa i higieny pracy,
■ zabezpieczenie miejsca pracy przed poŜarem i wyposaŜenie w sprzęt p-poŜ,
■ ogrodzenie terenu lub zabezpieczenie zastawami ochronnymi i oznakowanie w porze
nocnej,
■ zapewnienie urządzeń zabezpieczających i środków ochrony
indywidualnej dla pracowników,
■ prowadzenie pomiarów składu powietrza w miejscach potencjalnego
zagroŜenia gazowego zawsze przed przystąpieniem i w trakcie wykonywania prac.
■ w projekcie organizacji robót uwzględnienie bezpiecznych metod wykonywania
prac oraz sposobów zabezpieczenia pracowników i mienia zakładowego.
■ przeszkolenie swoich pracowników z zakresu zagroŜeń występujących w
oczyszczalni,
■ zapoznanie pracowników z instrukcją współpracy udokumentowane na formularzu,
obowiązującym w MPWiK Sp. z o.o. w Lublinie.
Komunikowanie.
Współpraca, dotycząca realizacji określonego zadania powinna odbywać się pomiędzy
Kierownikiem przedsiębiorstwa wykonawczego i następującymi osobami MPWiK sp. z o.o.
w Lublinie w zakresie:
merytorycznym - InŜynier Kontraktu i Inspektorzy Nadzoru,
eksploatacji urządzeń i obiektów – Kierownik właściwego Wydziału, Mistrz
zatrudniony w Wydziale,
zgłaszania wszelkiego rodzaju zagroŜeń, wypadków, poŜaru, prowadzenia akcji
ratowniczej - Dyspozytor Oczyszczalni (tel.81- 746 46 70 lub 81- 746 01 01 wew. 630,
699 )
5.8. Ochrona Robót przed wpływem warunków atmosferycznych
Ochrona Robót przed opadami atmosferycznymi naleŜy do Wykonawcy. Wykonawca
poniesie wszelkie koszty wynikłe z tytułu uszkodzenia niezabezpieczonych obiektów
przekazanych w ramach przekazania Terenu Budowy, pozostających własnością
Zamawiającego.
5.9. Roboty przygotowawcze
Roboty przygotowawcze dla Robót zasadniczych objętych kontraktem obejmują:
1. Wykonanie dokumentacji fotograficznej stanu istniejącego przez Wykonawcę, przed
przystąpieniem do robót (3 kpl. w wersji wydrukowanej + CD) i przekazanie jej do
InŜyniera.
2. OpróŜnienie zbiorników/urządzeń głównie z biogazu i zanieczyszczeń stałych oraz ich
oczyszczenie wraz z unieszkodliwieniem powstałych odpadów.
3. Prace geodezyjne związane z wyznaczeniem zakresu Robót i obiektu.
4. Ewentualną inwentaryzację techniczną obiektów znajdujących się w strefie wpływu
pracy cięŜkiego sprzętu
5. Zabezpieczenie obiektów znajdujących się w strefie wpływu pracy sprzętu
6. Przejęcie i odprowadzenie z terenu wód opadowych.
7. Przebudowę urządzeń kolidujących
8. Oznakowanie Robót
9. Wykonanie niezbędnych dróg tymczasowych zasilania w energię elektryczną i wodę
oraz odprowadzenia ścieków.
14.2B
Strona 31
10. Dostarczenie na teren budowy niezbędnych materiałów, urządzeń i sprzętu
budowlanego.
11. Wykonanie niezbędnych prac badawczych i projektowych.
12. Inne prace techniczne i technologiczne konieczne do przeprowadzenia Robót
zasadniczych w zakresie opisanym w Specyfikacjach Technicznych i Przedmiarze
Robót.
Koszty wykonania prac przygotowawczych winny być uwzględnione w określonych
pozycjach Przedmiaru Robót.
W przypadku braku indywidualnej pozycji obejmującej zakresem roboty przygotowawcze
(zgodnie z podstawą płatności) koszty tych Robót winny być rozłoŜone proporcjonalnie we
wszystkich pozycjach Przedmiaru Robót. Uznaje się wówczas, Ŝe wszelkie koszty związane z
wypełnieniem wymagań w zakresie Robót przygotowawczych nie podlegają odrębnej
zapłacie i są uwzględnione w Zatwierdzonej Kwocie Kontraktowej.
5.10. Przebudowa urządzeń kolidujących
Przebudowę urządzeń naleŜy wykonać pod nadzorem i wyszczególnić w uzgodnieniu z
uŜytkownikami. Wykonawca ponosi wszystkie koszty nadzorów właścicieli urządzeń w
trakcie ich przebudowy i budowy.
5.11. Prace geodezyjno-kartograficzne
Wykonawca jest zobowiązany zapewnić pełną obsługę geodezyjną.
5.11.1.
Geodezyjne wyznaczanie obiektów w terenie
Wyznaczanie lokalizacji obiektów naleŜy opierać na osnowie geodezyjnej.
Uprawniony geodeta z ramienia Wykonawcy wystąpi o udostępnienie punktów osnowy
geodezyjnej do odpowiedniego Punktu Zasobów Geodezyjnych.
Wytyczeniu w terenie i utrwaleniu na gruncie, zgodnie z wymaganiami ST-01.00, podlegają
geodezyjne elementy określające usytuowanie w poziomie oraz posadowienie wysokościowe
budowanych obiektów, a w szczególności:
• charakterystyczne osie i punkty budowli,
• główne osie rurociągów i obiektów naziemnych i podziemnych,
• stałe punkty wysokościowe – repery.
5.11.2.
Czynności geodezyjne w toku budowy
Czynności geodezyjne w toku budowy obejmują:
• geodezyjną obsługę budowy i montaŜu obiektów budowlanych,
• wykonywanie wszelkich pomocnych szkiców geodezyjnych jako załączników do
księgi obmiarów i wniosków wykonawcy o PSP,
• geodezyjną inwentaryzację powykonawczą obiektów budowlanych,
• wznowienie znaków granicznych naruszonych w trakcie prowadzenia robót.
Geodezyjna obsługa budowy i montaŜu obiektu budowlanego obejmuje tyczenie i pomiary
kontrolne tych elementów obiektu, których dokładność usytuowania bez pomiarów
geodezyjnych nie zapewni prawidłowego wykonania obiektu.
Wykonanie czynności geodezyjnych wykonawca prac geodezyjnych potwierdza wpisem do
dziennika budowy lub montaŜu. Wykonawca prac geodezyjnych przekazuje kierownikowi
14.2B
Strona 32
budowy kopie szkiców tyczenia i kontroli połoŜenia poszczególnych elementów obiektu
budowlanego, zawierające dane geodezyjne umoŜliwiające wznowienie lub kontrolę
wyznaczenia.
5.11.3.
Czynności geodezyjne po zakończeniu budowy
Po zakończeniu budowy poszczególnych obiektów budowlanych naleŜy sporządzić
geodezyjną inwentaryzację powykonawczą w celu zebrania aktualnych danych
o przestrzennym rozmieszczeniu elementów zagospodarowania działki lub terenu.
5.11.4.
Geodezyjna dokumentacja powykonawcza
Operat geodezyjny wchodzący w skład Dokumentacji Budowy powinien zawierać
dokumentację geodezyjną sporządzoną na poszczególnych etapach budowy,
a w szczególności szkice tyczenia i kontroli połoŜenia poszczególnych elementów obiektu
budowlanego.
Dokumentacja geodezyjno-kartograficzna sporządzona w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji
powykonawczej powinna zawierać dane umoŜliwiające wniesienie zmian na mapę
zasadniczą, do ewidencji gruntów i budynków oraz do ewidencji sieci uzbrojenia terenu.
Dokumentacja musi zostać sporządzona w formie papierowej i elektronicznej.
Wykonawca prac geodezyjnych przekazuje:
• do ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej oryginał dokumentacji
w formie i zakresie przewidzianym odrębnymi przepisami,
• kierownikowi budowy 3 egz. zarejestrowanej w ośrodku dokumentacji geodezyjnej i
kartograficznej mapy, powstałej w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji
powykonawczej,
• Zamawiającemu zaktualizowane podkłady geodezyjne w skali 1:250 i 1:500.
5.12. Harmonogram robót
Wykonawca zobowiązany jest do przedstawienia InŜynierowi do akceptacji harmonogram
całej budowy oraz harmonogramów rozruchów i tymczasowych eksploatacji w trybie i na
warunkach przewidzianych w Kontrakcie.
5.13. Prace rozbiórkowe i roboty ziemne
Złom stalowy pochodzący z rozbiórek pozostaje własnością Zamawiającego i zostanie
złoŜony i zabezpieczony przez Wykonawcę w miejscu do tego celu przeznaczonym
wskazanym przez Zamawiającego.
Gruz pochodzący z rozbiórek, a takŜe nadmiar urobku z wykopów Wykonawca
zagospodaruje we własnym zakresie w sposób spełniający wymogi Ustawy o odpadach.
Tymczasowe składowanie urobku z robót ziemnych w zakresie (tylko) przewidzianych do
zasypki wykopów odbywać się będzie na terenie oczyszczalni w miejscu wskazanym przez
Zamawiającego, natomiast pozostałe wszystkie nadmiary będą na bieŜąco wywoŜone z terenu
oczyszczalni.
Koszty związane z wywozem, unieszkodliwieniem lub odzyskiem zostaną ujęte przez
Wykonawcę w cenach jednostkowych za wykonanie Robót rozbiórkowych.
6. KONTROLA JAKOŚCI
Celem kontroli robót będzie takie sterowanie ich przygotowaniem i wykonaniem, aby
osiągnąć załoŜoną jakość robót.
Jednostki miar. Jednostki miar będą określane jedynie w systemie metrycznym (SI)
UŜywane jednostki wykazano w poniŜszej tabeli.
Parametr
Jednostka
Wartość / przelicznik
14.2B
Strona 33
Parametr
Czas
Długość
Powierzchnia
Objętość
Masa
Siła
Jednostka
sekunda
minuta
godzina
doba
metr
milimetr
metr kwadratowy
metr sześcienny
1 litr
kilogram
tona
niuton
kiloniuton
NapręŜenie
Ciśnienie
Moc
Temperatura
pascal
milibar
wat
KILOWAT
stopień Celsjusza
Wartość / przelicznik
1s, s
1 min = 60 s
1 h =60 min=3600 s
1 d=24 h=86 000 s
1m
1 mm = 0,001 m
2
1m
3
1m
3
1 l = 0,001 m
1 kg
1 t =.1000 kg
2
1 N = 1 m kg/s
1 kN = 1000 N
2
1 kN/m
2
1 N/mm
2
1 Pa = 1 N/m
2
1 mbar = 10 Pa
2
3
1 w = 1m kg/s
1 KW = 1000 W
1° C
Normy. Podstawowym dokumentem normującym całość zagadnień branŜy budowlanej
w Polsce jest Ustawa z dnia 7 lipca 1994 roku „Prawo budowlane” (Dz.U 2006 nr 156, poz.
1118 - tekst jednolity, z późn. zmianami) oraz Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 roku
o systemie oceny zgodności (Dz.U. 2002 nr 166 poz. 1360).
Materiały, instalacje, robocizna i wykonawstwo dotyczące i związane z wykonaniem prac
będą zgodne z najnowszymi wersjami polskich przepisów właściwych przedmiotowo norm
wyrobu przenoszących normy europejskie lub normy innych państw członkowskich
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, o ile szczegółowe wytyczne nie stanowią inaczej,
a ich jakość nie jest niŜsza niŜ tam określona.
W przypadku braku Polskich Norm przenoszących normy europejskie lub norm innych
państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego przenoszących te normy
uwzględnia się w kolejności:
1) europejskie aprobaty techniczne;
2) wspólne specyfikacje techniczne;
3) normy międzynarodowe;
4) inne techniczne systemy odniesienia ustanowione przez europejskie organy
normalizacyjne.
W przypadku braku Polskich Norm przenoszących normy europejskie lub norm innych
państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego przenoszących te normy oraz
aprobat, specyfikacji, norm i systemów, o których mowa powyŜej, uwzględnia się w
kolejności:
1) Polskie Normy;
2) polskie aprobaty techniczne;
3) polskie specyfikacje techniczne.
Zgodność z dokumentem odniesienia jest potwierdzana następującymi procedurami
atestacyjnymi:
•
Certyfikacja na Znak Bezpieczeństwa. Na wyrób wydawany jest Certyfikat na Znak
Bezpieczeństwa. Wykaz wyrobów objętych certyfikacją na Znak Bezpieczeństwa
(oraz jednostki wydające Certyfikaty) określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury
z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie sposobów deklarowania zgodności wyrobów
budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym (Dz.U. 2004 nr 198
14.2B
Strona 34
poz. 2041) oraz Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz.U.
2004 nr 92 poz. 881), a takŜe Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 8
listopada 2004 r. w sprawie aprobat technicznych oraz jednostek organizacyjnych
upowaŜnionych do ich wydawania (Dz.U. 2004 nr 249 poz. 2497).
•
Certyfikację zgodności. Na wyrób wydawany jest Certyfikat Zgodności z Polską
Normą lub Certyfikat Zgodności z Aprobatą Techniczną.
•
Deklaracja zgodności producenta. Producent wydaje Deklarację Zgodności z Polską
Normą lub Deklarację Zgodności z Aprobatą Techniczną. Zasady wydawania i wzór
deklaracji zgodności określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 11
sierpnia 2004 r. w sprawie sposobów deklarowania zgodności wyrobów budowlanych
oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym (Dz.U. 2004 nr 198 poz. 2041).
Z wyrobów przeznaczonych do obrotu i powszechnego stosowania wydzielono wyroby nie
mające istotnego wpływu na spełnienie wymagań podstawowych oraz wyroby wytwarzane
i stosowane według tradycyjnie uznanych zasad sztuki budowlanej. Wyroby te są
dopuszczone do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie na mocy prawa, bez
konieczności przeprowadzania oceny przydatności, atestacji zgodności oraz ich znakowania.
Tam gdzie w Specyfikacjach Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych
opisano stosowane materiały i surowce, będą one zgodne z podanymi danymi szczegółowym.
Materiały i surowce nie objęte polskimi normami będą reprezentowały najwyŜszą jakość
w swojej klasie.
Przepisy przywołane:
•
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 roku „Prawo budowlane” (Dz.U 2006 nr 156, poz. 1118 tekst jednolity z późn. zmianami).
•
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 roku o systemie oceny zgodności (Dz.U. 2002 nr 166
poz. 1360).
•
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie
sposobów deklarowania zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania
ich znakiem budowlanym (Dz.U. 2004 nr 198 poz. 2041).
•
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz.U. 2004 nr 92 poz.
881).
•
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 8 listopada 2004 r. w sprawie aprobat
technicznych oraz jednostek organizacyjnych upowaŜnionych do ich wydawania
(Dz.U. 2004 nr 249 poz. 2497).
•
Odbiór wymiarów. Sprawdzenie wykonanych robót pod względem wymiarów nastąpi
według obowiązujących norm, a w szczególności PN-ISO 3443-8:1994.
Normy przywołane:
•
PN-ISO-7737:1994. Tolerancje w budownictwie. Przedstawianie danych dotyczących
dokładności wymiarów.
•
PN-ISO 3443-7:1994. Tolerancje w budownictwie. Ogólne zasady ustalania kryteriów
odbioru, kontrola zgodności wymiarów z wymaganymi tolerancjami i kontrola
statystyczna.
14.2B
Strona 35
•
PN-ISO 3443-8:1994. Tolerancje w budownictwie. Kontrola wymiarowa robót
budowlanych.
•
PN-ISO 3443-5:1994. Konstrukcje budowlane. Tolerancje w budownictwie Szeregi
wartości stosowane do wyznaczania tolerancji.
•
PN-ISO 7976-2:1994 Tolerancje w budownictwie. Metody pomiaru budynków
i elementów budowlanych. Usytuowanie punktów pomiarowych.
•
PN-ISO 7976-1:1994. Tolerancje w budownictwie. Metody pomiaru budynków
i elementów budowlanych. Metody i przyrządy.
Warunki eksploatacyjne. Wszelkie instalacje i materiały będą zdolne do funkcjonowania
w sposób określony w warunkach atmosferycznych i eksploatacyjnych, jakie mogą
występować na miejscu budowy. Wykonawca moŜe zakładać, Ŝe warunki te będą się mieścić
w następujących granicach:
•
Temperatura w cieniu:
•
Wilgotność:
•
Ciśnienie atmosferyczne:
-30 do +35 ºC.
0 do 95 %.
850 do 1200 mbar.
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę robót i jakości materiałów. Wykonawca
zapewni odpowiedni system kontroli, włączając personel, sprzęt, zaopatrzenie i wszystkie
urządzenia niezbędne do pobierania próbek, badań materiałów i przeprowadzania prób
szczelności oraz robót.
Przed zatwierdzeniem systemu kontroli Zamawiający moŜe zaŜądać od Wykonawcy
przeprowadzenia badań w celu zademonstrowania, Ŝe poziom ich wykonywania jest
zadowalający.
Wykonawca będzie przeprowadzać pomiary i badania materiałów oraz robót z częstotliwością
zapewniającą stwierdzenie, Ŝe Roboty wykonano zgodnie z wymaganiami zawartymi
w Dokumentacji Projektowej i Specyfikacjach Technicznych Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych.
Minimalne wymagania co do zakresu badań i ich częstotliwość są określone
w Specyfikacjach Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych, normach
i wytycznych. W przypadku, gdy nie zostały one tam określone Zamawiający ustali, jaki
zakres kontroli jest konieczny, aby zapewnić wykonanie robót zgodnie z Kontraktem.
Wykonawca dostarczy Zamawiającemu świadectwa, Ŝe wszystkie stosowane urządzenia
i sprzęt badawczy posiadają waŜną legalizację, zostały prawidłowo wykalibrowane
i odpowiadają wymaganiom norm określających procedury badań. InŜynier będzie miał
nieograniczony dostęp do pomieszczeń laboratoryjnych w celu ich inspekcji.
InŜynier w imieniu Zamawiającego będzie przekazywać Wykonawcy pisemne informacje
o jakichkolwiek niedociągnięciach dotyczących urządzeń laboratoryjnych, sprzętu,
zaopatrzenia laboratorium, pracy personelu lub metod badawczych. JeŜeli niedociągnięcia te
będą tak powaŜne, Ŝe mogą wpłynąć ujemnie na wyniki badań, InŜynier natychmiast
wstrzyma uŜycie do robót badanych materiałów i dopuści je do uŜycia dopiero wtedy, gdy
niedociągnięcia w pracy laboratorium Wykonawcy zostaną usunięte i stwierdzona zostanie
odpowiednia jakość tych materiałów.
Wszystkie koszty związane z organizowaniem i prowadzeniem badań materiałów ponosi
Wykonawca.
14.2B
Strona 36
Wykonawca przedstawi do akceptacji InŜyniera program zapewnienia jakości (PZJ), aby
wykazywać stosowanie się do wymagań Kontraktu. Program ten będzie zgodny
z wymaganiami podanymi w Kontrakcie. InŜynier będzie uprawniony do audytu systemu
w kaŜdym jego aspekcie.
Szczegółowe informacje na temat wszystkich procedur i dokumentów stwierdzających
stosowanie się do nich, będą przedkładane InŜynierowi do jego wiadomości, przed
rozpoczęciem kaŜdego etapu realizacji. Wykonawca będzie przeprowadzać pomiary i badania
materiałów oraz robót z częstotliwością zapewniającą stwierdzenie, Ŝe roboty wykonano
zgodnie z wymaganiami. Minimalne wymagania, co do zakresu badań i ich częstotliwość, są
określone w Specyfikacjach Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych,
normach i wytycznych. W przypadku, gdy nie zostały one tam określone, InŜynier ustali, jaki
zakres kontroli jest konieczny, aby zapewnić wykonanie robót zgodnie z Kontraktem.
Wykonawca dostarczy InŜynierowi świadectwa, Ŝe wszystkie stosowane urządzenia i sprzęt
badawczy posiadają waŜną legalizację, zostały prawidłowo wykalibrowane i odpowiadają
wymaganiom norm określających procedury badań. InŜynier będzie mieć nieograniczony
dostęp do pomieszczeń laboratoryjnych, w celu ich inspekcji.
6.1. Program zapewnienia jakości (PZJ)
Program zapewnienia jakości będzie zawierać:
a) część ogólną opisującą:
- organizację wykonania robót, w tym terminy i sposób prowadzenia robót,
- organizację ruchu na budowie wraz z oznakowaniem robót,
- bezpieczeństwo i higienę pracy - bhp,
- wykaz zespołów roboczych, ich kwalifikacje i przygotowanie praktyczne,
- wykaz osób odpowiedzialnych za jakość i terminowość wykonania
poszczególnych elementów robót,
- system (sposób i procedurę) proponowanej, kontroli sterowania jakością
wykonywanych robót,
- wyposaŜenie w sprzęt i urządzenia do pomiarów i kontroli (opis laboratorium
własnego lub laboratorium, któremu Wykonawca zamierza zlecić prowadzenie
badań),
- sposób oraz formę gromadzenia wyników badań laboratoryjnych, zapis pomiarów,
nastaw mechanizmów sterujących a takŜe wyciąganych wniosków
i zastosowanych korekt w procesie technologicznym, proponowany sposób i formę
przekazywania tych informacji InŜynierowi;
b) część szczegółową opisującą dla kaŜdego asortymentu robót:
- wykaz maszyn i urządzeń stosowanych na budowie z ich parametrami
technicznymi oraz wyposaŜeniem w mechanizmy do sterowania i urządzenia
pomiarowo-kontrolne,
- rodzaje i ilość środków transportu oraz urządzeń do magazynowania i załadunku
materiałów, spoiw, lepiszczy, kruszyw itp.,
- sposób zabezpieczenia i ochrony ładunków przed utratą ich właściwości w czasie
transportu,
- sposób i procedurę pomiarów i badań prowadzonych podczas dostaw materiałów,
wytwarzania mieszanek i wykonywania poszczególnych elementów robót,
14.2B
Strona 37
-
sposób postępowania z materiałami i robotami nie odpowiadającymi
wymaganiom.
dla kaŜdego typu przeprowadzanych kontroli program zapewnienia jakości
powinien opisać typ kontroli, metodę, zakres, czas i częstotliwość
przeprowadzania, kryteria dopuszczalności i dokumentację jak równieŜ podać kto
jest odpowiedzialny za jej wykonanie. (rodzaj i częstotliwość, pobieranie próbek,
legalizacja i sprawdzanie urządzeń, itp.).
6.2. Pobieranie próbek
Próbki będą pobierane losowo. Zaleca się stosowanie statystycznych metod pobierania
próbek, opartych na zasadzie, Ŝe wszystkie jednostkowe elementy produkcji mogą być
z jednakowym prawdopodobieństwem wytypowane do badań.
InŜynier będzie mieć zapewnioną moŜliwość udziału w pobieraniu próbek.
Na zlecenie InŜyniera Wykonawca będzie przeprowadzać dodatkowe badania tych
materiałów, które budzą wątpliwość, co do jakości, o ile kwestionowane materiały nie zostaną
przez Wykonawcę usunięte lub ulepszone z własnej woli. Koszty tych dodatkowych badań
pokrywa Wykonawca tylko w przypadku stwierdzenia usterek; w przeciwnym przypadku
koszty te pokrywa Zamawiający.
Pojemniki do pobierania próbek będą, dostarczone przez Wykonawcę i zatwierdzone przez
InŜyniera. Próbki dostarczone przez Wykonawcę do badań wykonywanych przez InŜyniera
będą odpowiednio opisane i oznakowane, w sposób zaakceptowany przez InŜyniera.
6.3. Badania i pomiary
Wszystkie badania i pomiary będą przeprowadzone zgodnie z wymaganiami norm.
W przypadku, gdy normy nie obejmują jakiegokolwiek badania wymaganego
w Specyfikacjach Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych, stosować moŜna
wytyczne krajowe, albo inne procedury, zaakceptowane przez InŜyniera. W konstrukcjach
stalowych wyposaŜenia obiektów kubaturowych minimum 20% spawów winno podlegać
kontroli ultradźwiekowej. W przypadku wykrycia w badanej próbie wad spawów
skontrolować naleŜy wszystkie spawy.
Przed przystąpieniem do pomiarów lub badań, Wykonawca powiadomi InŜyniera o rodzaju
miejscu i terminie pomiaru lub badania. Po wykonaniu pomiaru lub badania, Wykonawca
przedstawi na piśmie ich wyniki do akceptacji InŜyniera.
6.4. Raporty z badań
Wykonawca będzie przekazywać InŜynierowi kopie raportów z wynikami badań jak
najszybciej, nie później jednak niŜ w terminie określonym w programie zapewnienia jakości.
Wyniki badań (kopie) będą przekazywane InŜynierowi na formularzach według
dostarczonego przez niego wzoru lub innych, przez niego zaaprobowanych.
6.5. Badania prowadzone przez InŜyniera
Dla celów kontroli jakości i zatwierdzenia, InŜynier uprawniony jest do dokonywania
kontroli, pobierania próbek i badania materiałów u źródła ich wytwarzania, i zapewniona mu
będzie wszelka potrzebna do tego pomoc ze strony Wykonawcy i producenta materiałów.
14.2B
Strona 38
InŜynier, po uprzedniej weryfikacji systemu kontroli Robót prowadzonego przez
Wykonawcę, będzie oceniać zgodność materiałów i robót z wymaganiami Specyfikacji
Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych, na podstawie wyników badań
dostarczonych przez Wykonawcę.
InŜynier moŜe pobierać próbki materiałów i prowadzić badania niezaleŜnie od Wykonawcy,
na swój koszt. JeŜeli wyniki tych badań wykaŜą, Ŝe raporty Wykonawcy są niewiarygodne, to
InŜynier poleci Wykonawcy lub zleci niezaleŜnemu laboratorium przeprowadzenie
powtórnych lub dodatkowych badań, albo oprze się wyłącznie na własnych badaniach przy
ocenie zgodności materiałów i robót z Kontraktem. W takim przypadku całkowite koszty
powtórnych lub dodatkowych badań i pobierania próbek poniesione zostaną przez
Wykonawcę.
6.6. Certyfikaty i deklaracje
Przed wykonaniem badań jakości materiałów przez Wykonawcę, InŜynier moŜe dopuścić do
uŜycia materiał który jest:
1) oznakowany CE, co oznacza, Ŝe dokonano oceny jego zgodności z normą
zharmonizowaną albo europejską aprobatą techniczną bądź krajową specyfikacją
techniczną państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, uznaną przez Komisję Europejską za zgodną z wymaganiami
podstawowymi, albo
2) umieszczony w określonym przez Komisję Europejską wykazie wyrobów mających
niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa, dla których producent wydał
deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej, albo
3) oznakowany znakiem budowlanym, albo
4) posiada deklarację zgodności lub certyfikat zgodności z:
- Polską Normą lub
- aprobatą techniczną, w przypadku wyrobów, dla których nie ustanowiono
Polskiej Normy, które spełniają wymogi Specyfikacji Technicznych Wykonania
i Odbioru Robót Budowlanych.
Wykonawca jest zobowiązany do posiadania i przechowywania dokumentów,
wprowadzających do obrotu kaŜdą partię wyrobu dostarczoną do robót, określających
w sposób jednoznaczny jego cechy. Produkty przemysłowe będą posiadać atesty wydane
przez producenta poparte w razie potrzeby wynikami wykonanych przez niego badań. Kopie
tych dokumentów i wyniki badań będą dostarczone przez Wykonawcę InŜynierowi.
Materiały posiadające atesty, a urządzenia - waŜne legalizacje mogą być badane w dowolnym
czasie. JeŜeli zostanie stwierdzona niezgodność ich właściwości z wymaganiami Specyfikacji
Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych to takie materiały lub urządzenia
zostaną odrzucone.
6.7. Rękojmie i instrukcje fabryczne
Wykonawca udzieli rękojmi na wykonane roboty. Roboty lub ich części przekazane
Zamawiającemu do czasowego uŜytkowania w celu umoŜliwienia prowadzenia dalszych
robót pozostają w gestii Wykonawcy do czasu ich przejęcia, chyba Ŝe InŜynier postanowi
inaczej.
Wykonawca zachowa egzemplarze wszelkich instrukcji dostarczonych z elementami
i wyposaŜeniem, i wyda je InŜynierowi w dniu przejęcia robót.
14.2B
Strona 39
Wykonawca zapewni organizację serwisu naprawczego zapewniającą przystąpienie do
usuwania awarii w czasie nie dłuŜszym niŜ 24 godziny od momentu otrzymania
zawiadomienia bez względu na dzień tygodnia.
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Obmiar robót będzie określać faktyczny zakres wykonywanych robót zgodnie z Kontraktem,
w jednostkach ustalonych w przedmiarze robót. Wyniki obmiaru będą wpisane do ksiąŜki
obmiaru.
Obmiaru robót dokonuje Wykonawca po pisemnym powiadomieniu InŜyniera o zakresie
obmierzanych robót i terminie obmiaru, co najmniej na 3 dni przed planowanym terminem.
Jakikolwiek błąd lub przeoczenie (opuszczenie) w ilościach podanych w przedmiarze robót
w Specyfikacjach Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych lub w
pozostałych dokumentach nie zwalnia Wykonawcy od obowiązku ukończenia wszystkich
robót. Błędne dane zostaną poprawione według instrukcji InŜyniera na piśmie.
Obmiar gotowych robót przeprowadzany będzie na bieŜąco po ich ukończeniu.
7.2. Urządzenia i sprzęt pomiarowy
Wszystkie urządzenia i sprzęt pomiarowy, stosowany w czasie obmiaru robót będą
zaakceptowane przez InŜyniera. Urządzenia i sprzęt pomiarowy zostaną dostarczone przez
Wykonawcę. JeŜeli urządzenia te lub sprzęt wymagają badań atestujących, to Wykonawca
będzie posiadać waŜne świadectwa legalizacji.
Wszystkie urządzenia pomiarowe będą przez Wykonawcę utrzymywane w dobrym stanie,
w całym okresie trwania robót.
7.3. Czas przeprowadzania obmiaru
Obmiary będą przeprowadzane na bieŜąco przed częściowym lub końcowym odbiorem robót.
Obmiar robót zanikających przeprowadza się w czasie ich wykonywania.
Obmiar robót podlegających zakryciu przeprowadza się przed ich zakryciem.
Roboty pomiarowe do obmiaru oraz nieodzowne obliczenia będą wykonywane w sposób
zrozumiały i jednoznaczny.
Wymiary skomplikowanych powierzchni lub objętości będą uzupełnione odpowiednimi
szkicami umieszczonymi na karcie księgi obmiaru. W razie braku miejsca szkice mogą być
dołączone w formie oddzielnego załącznika do księgi obmiaru, którego wzór zostanie
uzgodniony z InŜynierem.
8. ODBIÓR ROBÓT
Zamawiający zastrzega sobie prawo uczestnictwa we wszystkich procedurach
odbiorowych.
Jakikolwiek odbiór nie moŜe być traktowany jako wyraz akceptacji, zatwierdzenia, zgody lub
zadowolenia InŜyniera i nie zwalnia Wykonawcy z obowiązku utrzymania i zabezpieczenia
wykonanych robót i obiektów do czasu przejęcia przez Zamawiającego.
14.2B
Strona 40
Do wszelkich odbiorów, prób i sprawdzeń mają równieŜ zastosowanie odpowiednie klauzule
warunków Kontraktu.
Gotowość robót lub ich części do odbioru Wykonawca zgłasza wpisem do dziennika budowy
i jednoczesnym powiadomieniem InŜyniera.
8.1. Rodzaje odbiorów robót
W zaleŜności od ustaleń odpowiednich Specyfikacji Technicznych Wykonania i Odbioru
Robót Budowlanych, roboty podlegają następującym etapom odbioru:
a) odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu,
b) odbiorowi częściowemu,
c) odbiorowi końcowemu,
d) odbiorowi ostatecznemu po upływie okresu zgłaszania wad.
8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu polega na finalnej ocenie zakresu jakości
wykonywanych robót, które w dalszym procesie realizacji ulegną zakryciu.
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu dokonuje InŜynier w czasie
umoŜliwiającym wykonanie ewentualnych korekt i poprawek bez hamowania ogólnego
postępu robót.
Jakość i zakres robót ulegających zakryciu ocenia InŜynier na podstawie dokumentów
zawierających komplet wyników badań laboratoryjnych i w oparciu o przeprowadzone
badania, w konfrontacji z Dokumentacją Projektową, Specyfikacjami Technicznymi
Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych i uprzednimi ustaleniami.
8.3. Odbiór częściowy
Odbiór częściowy polega na ocenie zakresu i jakości wykonanych robót lub obiektów
określonych Specyfikacjami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych, które
w miarę postępu robót mogą być przedmiotem odbioru końcowego. Odbioru częściowego
robót dokonuje InŜynier według zasad jak przy odbiorze końcowym robót.
8.4. Odbiory końcowe
Odbiory końcowe przeprowadza się po wykonaniu prób końcowych – rozruchów
technologicznych zgodnie z warunkami Kontraktu przed wydaniem świadectwa przejęcia.
8.4.1. Zasady odbioru końcowego robót
Całkowite zakończenie robót oraz gotowość do odbioru końcowego będzie stwierdzona przez
Wykonawcę wpisem do dziennika budowy.
Odbiór końcowy robót nastąpi w terminie ustalonym w Kontrakcie, licząc od dnia
potwierdzenia przez InŜyniera zakończenia robót i przyjęcia dokumentów, o których mowa
w punkcie następnym.
Odbioru końcowego robót dokona komisja wyznaczona przez Zamawiajacego – sporządzając
protokół odbioru robót stanowiący podstawę wystawienia przez InŜyniera świadectwa
przejęcia. Komisja odbierająca roboty dokona ich oceny jakościowej na podstawie
przedłoŜonych dokumentów, wyników badań i pomiarów, ocenie wizualnej oraz zgodności
14.2B
Strona 41
wykonania robót z Dokumentacją Projektową i Specyfikacjami Technicznymi Wykonania i
Odbioru Robót Budowlanych.
W toku odbioru końcowego robót, komisja zapozna się z realizacją ustaleń przyjętych
w trakcie robót odbiorów robót zanikających i ulegających zakryciu oraz odbiorów
częściowych, zwłaszcza w zakresie wykonania robót uzupełniających i robót poprawkowych.
W przypadkach nie wykonania wyznaczonych robót poprawkowych lub robót
uzupełniających w poszczególnych elementach konstrukcyjnych i wykończeniowych, komisja
przerwie swoje czynności i ustali nowy termin odbioru końcowego.
W przypadku stwierdzenia przez komisję, Ŝe jakość wykonywanych robót w poszczególnych
asortymentach nieznacznie odbiega od wymaganej Dokumentacją Projektową
i Specyfikacjami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych z uwzględnieniem
tolerancji, i nie ma większego wpływu na cechy eksploatacyjne obiektu, komisja oceni
pomniejszoną wartość wykonywanych robót w stosunku do wymagań przyjętych
w warunkach Kontraktu.
8.4.2. Dokumenty do odbioru końcowego
Do odbioru końcowego Wykonawca jest zobowiązany przygotować następujące dokumenty:
1. Dokumentację powykonawczą, tj. dokumentację budowy z naniesionymi zmianami
dokonanymi w toku wykonania robót,
2. Geodezyjną inwentaryzację powykonawczą robót, obiektów i sieci uzbrojenia terenu.
3. Zatwierdzoną kopię mapy zasadniczej powstałej w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji
powykonawczej.
4. Protokoły odbiorów robót ulegających zakryciu i zanikających.
5. Protokoły odbiorów częściowych.
6. Recepty i ustalenia technologiczne.
7. Dzienniki budowy i ksiąŜki obmiarów (oryginały).
8. Sprawozdanie z rozruchu, wyniki pomiarów kontrolnych oraz badań i oznaczeń
laboratoryjnych, zgodne ze Specyfikacjami Technicznymi Wykonania i Odbioru
Robót Budowlanych i programem zapewnienia jakości.
9. Deklaracje zgodności lub certyfikaty zgodności wbudowanych materiałów, certyfikaty
na znak bezpieczeństwa zgodnie ze Specyfikacjami Technicznymi Wykonania
i Odbioru Robót Budowlanych i programem zapewnienia jakości.
10. Rysunki (dokumentacje) na wykonanie robót towarzyszących nieprzewidzianych (np.
na przełoŜenie linii telefonicznej, energetycznej, gazowej, oświetlenia itp.) oraz
protokoły odbioru i przekazania tych robót właścicielom urządzeń.
11. Wyniki badań, prób (np. rozruchowych) i sprawdzeń, protokoły odbioru instalacji
i urządzeń technicznych.
12. Instrukcje eksploatacji i konserwacji urządzeń (DTR).
13. Instrukcje eksploatacji obiektu, instalacji.
14. Oświadczenie kierownika budowy o:
• zgodności wykonania obiektu budowlanego z projektem budowlanym i warunkami
pozwolenia na budowę oraz przepisami,
• doprowadzeniu do naleŜytego stanu i porządku terenu budowy, budynku lub lokalu,
• właściwym zagospodarowaniu terenów przyległych, jeŜeli eksploatacja
wybudowanego obiektu jest uzaleŜniona od ich odpowiedniego zagospodarowania.
14.2B
Strona 42
15. Protokoły szkoleń obsługi.
W przypadku, gdy według komisji, roboty pod względem przygotowania formalnego
i dokumentacyjnego nie będą gotowe do odbioru końcowego, komisja przerywa czynności
odbiorowe z konsekwencjami wynikającymi z Umowy.
Wszystkie zarządzone przez komisję roboty poprawkowe lub uzupełniające będą zestawione
według wzoru ustalonego przez InŜyniera.
Termin wykonania robót poprawkowych i robót uzupełniających wyznaczy komisja, która
w wyznaczonym terminie stwierdzi ich wykonanie.
8.5. Odbiór ostateczny
Odbiór ostateczny dokonany będzie przed upływem okresu zgłaszania wad. Protokół z odbioru
ostatecznego stanowi podstawę wystawienia przez InŜyniera świadectwa wykonania. Do odbioru
ostatecznego Wykonawca przygotuje następujące dokumenty:
• kontrakt,
• protokoły odbioru końcowego obiektów i robót,
• dokumenty potwierdzające usunięcie wad zgłoszonych w trakcie odbioru końcowego
kaŜdego z obiektów (jeŜeli były zgłoszone),
• dokumenty dotyczące wad zgłoszonych w „okresie zgłaszania wad” oraz
potwierdzenia usunięcia tych wad,
• innych dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia czynności odbioru.
Z odbioru komisja sporządzi protokół sporządzony według wzoru ustalonego przez InŜyniera.
8.6. Przeglądy w okresie zgłaszania wad
Przeglądy w okresie zgłaszania wad polegają na ocenie wykonanych robót związanych
z usunięciem wad stwierdzonych przy odbiorze końcowym lub ewentualnych wad
zaistniałych w okresie zgłaszania wad. Terminy przeglądów poda InŜynier do protokołu
odbioru końcowego.
9. ROZLICZENIE ROBÓT
9.1. Ustalenia ogólne
Podstawą płatności jest cena jednostkowa, skalkulowana przez Wykonawcę za jednostkę
obmiarową ustaloną dla danej pozycji Przedmiaru Robót.
Cena jednostkowa pozycji będzie uwzględniać wszystkie czynności, wymagania i badania
składające się na jej wykonanie, określone dla tej Roboty w Specyfikacjach Technicznych i
Dokumentacji Projektowej.
Cena jednostkowa będzie obejmować:
• robociznę bezpośrednią wraz z robotami towarzyszącymi i tymczasowymi,
• wartość zuŜytych materiałów wraz z kosztami ich zakupu
• wartość pracy sprzętu wraz z kosztami jednorazowymi, (sprowadzenie sprzętu na
Teren Budowy i z powrotem, montaŜ i demontaŜ na stanowisku pracy),
• koszty pośrednie, w skład których wchodzą: płace personelu i kierownictwa budowy,
pracowników nadzoru i laboratorium, koszty urządzenia i eksploatacji oraz likwidacji
zaplecza budowy (w tym doprowadzenie energii i wody, budowa dróg dojazdowych
14.2B
Strona 43
•
•
•
•
itp.), koszty dotyczące oznakowana Robót, koszty projektów uzupełniających,
wydatki dotyczące bhp, usługi obce na rzecz budowy, opłaty za dzierŜawę placów i
bocznic, ekspertyzy dotyczące wykonanych Robót, ubezpieczenia oraz koszty zarządu
przedsiębiorstwa Wykonawcy i inne,
zysk kalkulacyjny zawierający ewentualne ryzyko Wykonawcy z tytułu innych
wydatków mogących wystąpić w czasie realizacji Robót w okresie gwarancyjnym,
podatki obliczane zgodnie z obowiązującymi przepisami; do cen jednostkowych nie
naleŜy wliczać podatku VAT,
koszty urządzenia, utrzymania oraz likwidacji zaplecza Wykonawcy,
koszt robót tymczasowych i prac towarzyszących.
Cena jednostkowa zaproponowana przez Wykonawcę za daną pozycję w Wycenionym
Przedmiarze Robót jest ostateczna i wyklucza moŜliwość Ŝądania dodatkowej zapłaty za
wykonanie Robót objętych tą pozycją kosztorysową.
Roboty opisane w kaŜdym punkcie Przedmiaru Robót Wykonawca skalkuluje w sposób
scalony przyjmując jednostkę przedmiaru dla Roboty wiodącej i uwzględniając udział robót
tymczasowych, towarzyszących i zuŜycie materiałów w sposób przybliŜony. Roboty opisane
naleŜy traktować wskaźnikowo. Rzeczywisty obmiar Robót towarzyszących i zuŜycie
materiałów (niezbędnych do kompletnego wykonania prac) inny niŜ podany w Dokumentacji
Projektowej nie będzie podstawą do zmian cen jednostkowych Przedmiaru Robót i innych
roszczeń Wykonawcy.
9.2. Objazdy, Przejazdy i Organizacja Ruchu
Koszt wybudowania objazdów / przejazdów i organizacji ruchu obejmuje:
o opracowanie oraz uzgodnienie z InŜynierem Projektu Organizacji Ruchu na
czas trwania budowy,
o ustawienie tymczasowego oznakowania i oświetlenia zgodnie z wymaganiami
bezpieczeństwa ruchu,
o przygotowanie terenu
o konstrukcje tymczasowych nawierzchni, ramp, chodników, krawęŜników,
barier, oznakowań i drenaŜu.
o tymczasową przebudowę urządzeń obcych.
Koszt Utrzymania objazdów/przejazdów i organizacji ruchu obejmuje:
o oczyszczanie, przestawienie i przykrycie tymczasowych
pionowych, poziomych, barier i świateł,
o utrzymanie dróg tymczasowych
oznakowań
Koszt Likwidacji objazdów/przejazdów i organizacji ruchu obejmuje:
o likwidacja objazdów/przejazdów i elementów organizacji ruchu (tymczasowe
nawierzchnie, tymczasowa przebudowa urządzeń obcych, oznakowanie,
oświetlenie, bariery, itp.)
o doprowadzenie terenu do stanu poprzedniego niepogorszonego
Koszty związane z objazdami przejazdami i organizacja ruchu, Wykonawca winien ująć w
cenach jednostkowych robót podstawowych.
9.3. Zabezpieczenie i oznakowanie terenu budowy
Wykonawca w ramach Kontraktu, do dnia odbioru końcowego, jest zobowiązany wykonać
zabezpieczenie terenu budowy:
14.2B
Strona 44
o dostarczyć, zainstalować urządzenia zabezpieczające (zapory, światła
ostrzegawcze, znaki, tymczasowe bramy itp.),
o utrzymać urządzenia zabezpieczające w odpowiednim stanie technicznym,
o usunąć urządzenia zabezpieczające po zakończeniu Robót
Podstawą płatności są ceny ryczałtowe podane przez Wykonawcę w Przedmiarze Robót.
Ceny ryczałtowe obejmują pełen zakres prac koniecznych przy wykonaniu oznakowania
zgodnego z wymogami Prawa Polskiego.
Koszty związane z zabezpieczeniem i oznakowaniem terenu budowy, Wykonawca winien
ująć w cenach jednostkowych robót podstawowych.
9.4. Dokumentacja geodezyjna, wykonawcza i powykonawcza oraz prace
pomiarowe
Wykonawca w ramach Kontraktu jest zobowiązany wykonać dokumentację geodezyjną,
powykonawczą inwestycji oraz projekt organizacji ruchu w pasie drogowym oraz inne
niezbędne projekty wykonawcze.
Wykonawca takŜe we własnym zakresie wykona wszelkie prace geodezyjne i pomiarowe,
zgodnie z wymaganiami ST-01.00.
Podstawą płatności są ceny ryczałtowe podane przez Wykonawcę w Przedmiarze Robót.
Koszty związane z dokumentacją geodezyjną, Wykonawca winien ująć w cenach
jednostkowych robót podstawowych.
9.5. Zaplecze Wykonawcy
Wykonawca zapewni:
(1). Organizacja zaplecza Wykonawcy:
a) dostawa montaŜ, wyposaŜenie zaplecza Wykonawcy z zachowaniem warunków
określonych prawem.
b) wydzielenie zaplecza magazynowania materiałów,
(2). Utrzymanie Zaplecza Wykonawcy:
a) utrzymanie wyposaŜenia w dobrym stanie a w razie konieczności, jego wymianę na
nowy,
b) ubezpieczenie pomieszczeń i wyposaŜenia,
c) utrzymanie pomieszczeń, instalacji i urządzeń w naleŜytej sprawności, wraz z
kosztami utrzymania i eksploatacji,
d) zabezpieczenie przed kradzieŜą oraz zapewnienie dobrych warunków BHP i p.poŜ.,
e) utrzymanie czystości pomieszczeń i placów,
f) zapewnienie potrzebnych materiałów, środków czystości, ochrony indywidualnej itp.,
g) zapewnienie odpowiedniego sposobu magazynowania i ochrony materiałów i
urządzeń.
(3). Likwidacja zaplecza Wykonawcy:
a) likwidacja zaplecza Wykonawcy
b) oczyszczenie terenu, doprowadzenie do stanu poprzedniego niepogorszonego.
Koszty związane z organizacją, utrzymaniem oraz likwidacją zaplecza Wykonawcy,
Wykonawca winien ująć w cenach jednostkowych robót podstawowych.
9.6. Koszty zawarcia ubezpieczeń na roboty kontraktowe
Koszty zawarcia ubezpieczeń ponosi Wykonawca.
Koszty pozyskania Zabezpieczenia wykonania i wszystkich wymaganych zgodnie z
14.2B
Strona 45
Kontraktem Gwarancji ponosi Wykonawca.
10.
DOKUMENTY ODNIESIENIA
10.1. Przepisy i dokumenty związane
1. Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. 2004 nr 19 poz.
177 z późniejszymi zmianami).
2. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. 2001 nr 62 poz. 627
z późniejszymi zmianami).
3. Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. 2001 nr 115 poz. 1229 z
późniejszymi zmianami).
4. Ustawa z dnia 19 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych
ustaw (Dz.U. 2003 nr 7 poz. 78 z późniejszymi zmianami).
5. Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska,
ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. 2001 nr 100 poz. 1085 z
6. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. 2001 nr 62 poz. 628 z późniejszymi
zmianami).
7. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpoŜarowej (Dz.U. 1991 nr 81 poz.
351 z późniejszymi zmianami).
8. Ustawa z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji (Dz.U. 2002 nr 169 poz. 1386 z
9. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414 z
10. Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r., o zmianie ustawy Prawo Budowlane oraz zmianie
niektórych ustaw, Dz. U. z dnia 26.08.2005 r. z późniejszymi zmianami).
11. Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym
odprowadzaniu ścieków (Dz. U. 2001 nr 72 poz. 747 z późniejszymi zmianami).
12. Dyrektywa 94/9/WE/ATEX
13. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 1 sierpnia 2002 r. w sprawie komunalnych
osadów ściekowych (Dz. U. 2002 nr 134 poz. 1140)
14. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie warunków, jakie
naleŜy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie
substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego (Dz. U. z 2006 r. 137
poz.984).
15. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 listopada 2002 r. w sprawie wymagań
dotyczących jakości wody przeznaczonej do spoŜycia przez ludzi (Dz.U. 2002 nr 203 poz.
1718).
16. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( Dz.U. 2002 nr 75
poz. 690 z późniejszymi zmianami).
17. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21.04.2006 r. w sprawie ochrony
przeciwpoŜarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, Dz.U. z 2006 r.
Nr 80, poz.563).
18. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie informacji
dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony
zdrowia (Dz. U. 2003 nr 120 poz. 1126).
19. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa
i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz.U. 2003 nr 47 poz. 401).
14.2B
Strona 46
20. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie informacji
dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony
zdrowia (Dz. U. 2003, Nr 120, poz. 1126).
21. Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 1 października
1993 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w oczyszczalniach ścieków (Dz.U.
1993 nr 96 poz. 438).
22. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 grudnia 2002 r. w sprawie powaŜnych
awarii objętych obowiązkiem zgłoszenia do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska
(Dz. U. 2003 nr 5 poz. 58).
23. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 lipca 2001 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe (Dz. U. 2001 nr 97 poz. 1055).
24. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 lutego 2002 r. w
sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania Polskich Norm dotyczących ochrony
przeciwpoŜarowej (Dz. U. 2002 nr 18 poz. 182 z późniejszymi zmianami).
25. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie
samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. 2006, Nr 83, poz. 578).
26. PN-B-06050:1999: Geotechnika. Roboty ziemne. Wymagania ogólne.
27. PN-86/B-01811: Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i
Ŝelbetowe. Ochrona materiałowo-strukturalna. Wymagania.
28. PN-91/B-02020: Ochrona cieplna budynków. Wymagania i obliczenia.
29. PN-76/B-03001: Konstrukcje i podłoŜa budowli. Ogólne zasady obliczeń.
30. PN-B-03002:1999: Konstrukcje murowe niezbrojne. Projektowanie i obliczanie.
31. PN-63/B-06251: Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne.
32. PN-80/H-74219: Rury stalowe bez szwu walcowane na gorąco, ogólnego zastosowania.
33. PN-B-06200:1997 Konstrukcje stalowe budowlane. Warunki wykonania i odbioru.
Wymagania podstawowe.
34. PN-87/B-02151/02: Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem pomieszczeń w
budynkach. Dopuszczalne wartości poziomu dźwięku w pomieszczeniach.
35. PN-81/B-10725: Wodociągi. Przewody zewnętrzne. Wymagania i badania przy odbiorze.
36. PN-85/H-74306: Armatura i rurociągi. Wymiary połączeniowe kołnierzy na ciśnienie
nominalne do 1 MPa.
37. PN-92/B-10735: Kanalizacja. Przewody kanalizacyjne. Wymagania i badania przy
odbiorze.
38. PN-87/B-01060: Sieć wodociągowa zewnętrzna. Obiekty i elementy wyposaŜenia.
Terminologia.
39. PN 74/C-89200: Rury z nieplastyfikowanego polichlorku winylu. Wymiary.
40. PN 91/B-10729: Studzienki kanalizacyjne.
41. PN-85/C-89205: Rury kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku winylu.
42. BN-86/8971-08: Prefabrykaty budowlane z betonu. Kręgi betonowe i Ŝelbetowe.
43. PN-91/M-34501: Gazociągi i instalacje gazownicze. SkrzyŜowania gazociągów z
przeszkodami terenowymi. Wymagania.
44. PN-92/M-34503: Gazociągi i instalacje gazownicze. Próby gazociągów.
45. PN-76/E-05125: Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i
budowa.
46. PN-86/E-05003/02: Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Ochrona podstawowa.
47. PN-86/E-05003/03: Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Ochrona obostrzona.
48. PN-92/E-05009/41: Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona
zapewniająca bezpieczeństwo. Ochrona przeciwporaŜeniowa.
49. PN-93/E-05009/443: Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona
zapewniająca bezpieczeństwo. Ochrona przed przepięciami..
14.2B
Strona 47
50. PN-93/E-05009/51: Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ
wyposaŜenia elektrycznego. Postanowienia wspólne.
51. PN-91/E-05009/54: Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ
wyposaŜenia elektrycznego. Uziemienia i przewody ochronne.
52. PN-91/E-05009/704: Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Instalacje placów
budowy i robót rozbiórkowych.
53. PN-71/E-02034: Oświetlenie elektryczne terenów budowy, przemysłowych, kolejowych
oraz dworców i środków transportu publicznego.
54. PN-90/E-06401.01: Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Osprzęt do kabli
o napięciu znamionowym nie przekraczającym 30kV. Postanowienia ogólne.
55. PN-EN 12255-(1-11):2002: Oczyszczalnie ścieków - Część 1-11.
56. PN-EN 1886:2001: Wentylacja budynków - Centrale wentylacyjne i klimatyzacyjne –
Właściwości mechaniczne.
57. PN-B-03434:1999: Wentylacja - Przewody wentylacyjne - Podstawowe wymagania i
badania.
58. PN-75/C-04616.07: Woda i ścieki - Badania specjalne osadów - Oznaczanie zdolności
osadów ściekowych do fermentacji i stopnia ich przefermentowania w warunkach
statycznych i w procesie ciągłym.
59. PN-EN ISO 5667-13:2002 (U): Jakość wody - Pobieranie próbek - Część 1-13.
60. PN-EN 60079-14 Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagroŜonych wybuchem.
Część 14: instalacje elektryczne w obszarach ryzyka innych niŜ zakłady górnicze
10.2. Dokumentacja projektowa
1.
Projekt budowlano-wykonawczy, Elektrociepłownia, BranŜa: Architektoniczna,
2.
Projekt budowlano-wykonawczy, Elektrociepłownia, BranŜa: Konstrukcyjna,
3.
Projekt budowlano-wykonawczy, Elektrociepłownia, BranŜa: Elektryka i Automatyka,
4.
Projekt budowlano-wykonawczy, Elektrociepłownia, BranŜa: Sanitarna, Instalacja
wentylacyjna i centralnego ogrzewania,
5.
Projekt budowlano-wykonawczy, Elektrociepłownia, BranŜa: Sanitarna, Instalacja
wod.-kan, i gazowa,
6.
Projekt budowlano-wykonawczy, Elektrociepłownia – Kotłownia, wymiennikownia,
BranŜa: Technologiczna,
7.
Projekt budowlano-wykonawczy, Elektrociepłownia – Stacja przygotowania wody
kotłowej, BranŜa: Technologiczna,
8.
Projekt budowlano-wykonawczy, Elektrociepłownia – Rozbiórka kotła węglowego
KR 80-010, BranŜa: Konstrukcyjna,
9.
Projekt budowlano-wykonawczy, Przyłącze gazu ziemnego GZ-50, BranŜa:
Technologiczna,
10.
Projekt budowlano-wykonawczy, Sieci i urządzenia ciepłownicze, BranŜa:
Technologiczna,
11.
Projekt budowlano-wykonawczy, Sieci i urządzenia biogazowe, BranŜa:
Technologiczna,
12.
Projekt budowlano-wykonawczy, Sieci i urządzenia biogazowe, BranŜa:
Konstrukcyjna,
13.
Projekt budowlano-wykonawczy, Sieci i urządzenia biogazowe, BranŜa: Elektryka i
Automatyka,
14.
Projekt wykonawczy, Organizacja przebudowy sieci biogazowych, BranŜa:
Technologiczna,
14.2B
Strona 48
Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych (ST) w róŜnych
miejscach powołują się na przepisy, normy międzynarodowe (ISO), polskie normy
zharmonizowane (PN-EN), polskie normy (PN), przepisy branŜowe, instrukcje. NaleŜy je
traktować jako integralną część i naleŜy je czytać łącznie z załączonymi warunkami, jak
gdyby tam one występowały. Rozumie się, iŜ Wykonawca jest w pełni zaznajomiony z ich
zawartością i wymaganiami. Zastosowanie będą miały ostatnie wydania przepisów prawnych,
o ile nie postanowiono inaczej. Roboty będą wykonywane w bezpieczny sposób, ściśle w
zgodzie z aktualnymi normami (ISO, PN-EN, PN) i przepisami obowiązującymi w Polsce.
Wykonawca jest zobowiązany do przestrzegania innych przepisów i norm krajowych, które
obowiązują w związku z wykonaniem robót objętych Kontraktem i stosowania ich
postanowień na równi z wszystkimi innymi wymaganiami, zawartymi w Specyfikacjach
Technicznych Wykonania i Odbioru Robót.
14.2B
Strona 49
ST – 01.00 Roboty rozbiórkowe
I ODBIORU ROBÓT
ST – 01.00
ROBOTY ROZBIÓRKOWE
14.2B
Strona 50
SPIS TREŚCI:
1.
CZĘŚĆ OGÓLNA ....................................................................................................................................... 52
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
1.5.
PRZEDMIOT ST .......................................................................................................................................... 52
ZAKRES STOSOWANIA ST ............................................................................................................................. 52
ZAKRES ROBÓT OBJĘTYCH ST ........................................................................................................................ 52
OKREŚLENIA PODSTAWOWE ......................................................................................................................... 53
OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE ROBÓT ....................................................................................................... 53
2.
MATERIAŁY ............................................................................................................................................. 53
3.
SPRZĘT .................................................................................................................................................... 53
4.
TRANSPORT ............................................................................................................................................ 54
5.
WYKONANIE ROBÓT ............................................................................................................................... 54
5.1. ROZBIÓRKA BUDOWLI TECHNOLOGICZNYCH, OBIEKTÓW I SIECI............................................................................. 54
5.1.1.
W przypadku robót rozbiórkowych obiektów liniowych należy dokonać: ..................................... 57
5.1.2.
Wykonanie rozbiórki istniejących ciepłociągów wraz z kanałami betonowymi polega min. na: .. 57
5.1.3.
Wykonanie rozbiórki kanału lub studzienki polega min. na: ......................................................... 58
5.1.4.
Wykonanie rozbiórki instalacji technologicznych obiektów kubaturowych polega min. na: ........ 58
5.1.5.
Wykonanie rozbiórek barier i poręczy polega min. na: ................................................................. 58
5.2. ROZBIÓRKA ELEMENTÓW DRÓG I CHODNIKÓW ................................................................................................. 58
5.2.1.
Wykonanie rozbiórki podbudowy i nawierzchni z mas mineralno-bitumicznych i betonowych, ... 59
5.2.2.
Wykonanie rozbiórek chodników wraz z obrzeżami polega min. na: ............................................ 59
6.
KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT.................................................................................................................... 59
7.
OBMIAR ROBÓT...................................................................................................................................... 59
8.
ODBIÓR ROBÓT ...................................................................................................................................... 60
9.
PODSTAWA PŁATNOŚCI .......................................................................................................................... 60
10. PRZEPISY ZWIĄZANE ............................................................................................................................... 62
14.2B
Strona 51
1. CZĘŚĆ OGÓLNA
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych
(ST-01.00) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z rozbiórką
rurociągów, kanałów, studzienek, dróg, obiektów Ŝelbetowych, obiektów stalowych i innych
obiektów, które to prace zostaną wykonane w ramach projektu pn. „Rozbudowa i
modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków w Lublinie”
nr NPO-2/321/46/08
ścieków
1.2. Zakres stosowania ST
Specyfikację Techniczną Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych ST-01.00 naleŜy
odczytywać i rozumieć w odniesieniu do robót objętych Kontraktem wskazanym w pkt. 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej Specyfikacji obejmują wymagania szczegółowe dla robót
polegających na rozbiórce rurociągów, kanałów, studzienek, dróg, obiektów Ŝelbetowych,
stalowych i innych kolidujących obiektów ujętych w pkt.1.3.
1.3. Zakres robót objętych ST
Zakres robót realizowanych w ramach robót rozbiórkowych obejmuje:
(1) Roboty przygotowawcze:
• Prace geodezyjne związane z wyznaczeniem zakresu robót i obiektu,
• Wykonanie dokumentacji fotograficznej stanu istniejącego przez Wykonawcę,
• Zabezpieczenie lub usunięcie istniejących urządzeń technicznych uzbrojenia terenu
oraz roślinności,
• MontaŜ rusztowań, elementów zabezpieczających,
• Zabezpieczenie obiektów sąsiadujących,
• OpróŜnienie obiektów kubaturowych,
• Odłączenie od rozbieranych obiektów instalacji elektrycznej, wodociągowej i innych,
• Odcięcie dopływu osadów i biogazu do uŜytkowanych obiektów i ewentualnie
odpompowanie pozostałych w obiekcie osadów i wydmuchanie biogazu,
• Przewietrzenie sieci biogazowej, zbiorników, komór gazem neutralnym (N2),
• Badanie atmosfery na obecność gazów,
• Zabezpieczenie w sposób oznakowany miejsca rozbiórek poprzez wykonanie
tymczasowego ogrodzenia,
• Zabezpieczenie przed uszkodzeniami urządzeń i budowli znajdujących się w pobliŜu
rozbieranych obiektów,
• Rozbiórka nawierzchni dróg i chodników.
• Przejęcie i odprowadzenie z terenu wód opadowych i gruntowych.
• Wykonanie niezbędnych dróg tymczasowych,
• Oznakowanie robót prowadzonych w pasie drogowym,
• Dostarczenie na teren budowy niezbędnych materiałów, urządzeń i sprzętu
14.2B
Strona 52
budowlanego.
(2) Roboty podstawowe:
• DemontaŜ wyposaŜenia technologicznego [kotłownia, wymiennikownia, stacja
przygotowania wody kotłowej itp.],
• DemontaŜ istniejących sieci zewnętrznych [ciepłowniczych, biogazowych],
• Rozbiórka istniejących obiektów technologicznych przewidzianych do wyłączenia z
eksploatacji w nowym układzie technologicznym [zbiorniki biogazu, pochodnia,
kominy],
• Rozbiórka elementów budowlanych istniejących obiektów modernizowanych.
(3) Roboty końcowe, konieczne do uzyskania Świadectwa Przejęcia Robót:
• Przesortowanie materiału uzyskanego z rozbiórki,
• Załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki,
• Wyrównanie podłoŜa i uporządkowanie terenu rozbiórki,
Roboty te będą wykonywane w ramach prac ujętych w Dokumentacji Projektowej dotyczące
kontraktu nr 14. Zestawienie Dokumentacji Projektowej zamieszczono w punkcie
1.3.1. ST-00.00.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi
normami i z definicjami podanymi w ST-00.00.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST-00.00.
Przed przystąpieniem przez Wykonawcę do wykonywania robót rozbiórkowych, Wykonawca
wskaŜe urządzenia przydatne do uŜycia, które zaakceptuje InŜynier.
Wszystkie roboty rozbiórkowe wykonywane będą przy zastosowaniu sprzętu mechanicznego
i ręcznie.
W przypadkach szczególnych InŜynier na wniosek Wykonawcy moŜe wyrazić zgodę na
zmianę technologii robót.
Zamawiający nie wyraŜa zgody na wykonywanie robót rozbiórkowych metodą wybuchową.
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, Specyfikacjami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych i poleceniami InŜyniera. Wprowadzenie jakichkolwiek odstępstw od tych
dokumentów wymaga akceptacji InŜyniera.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w ST-00.00.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST-00.00.
niekorzystnego wpływu na jakość i środowisko wykonywanych robót.
14.2B
Strona 53
Sprzęt uŜywany do realizacji robót powinien być zgodny z ustaleniami Specyfikacji
Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych, programem zapewnienia jakości
i który uzyskał akceptację InŜyniera.
sprzętu do uŜytkowania zgodnie z jego przeznaczeniem.
Do wykonania robót związanych z rozbiórką mogą być wykorzystane:
• koparki,
• ładowarki,
• Ŝuraw samochodowy,
• samochody cięŜarowe,
• młoty pneumatyczne,
• palniki acetylenowe,
• kontenery do gromadzenia odpadów,
• drobne sprzęty mechaniczne do wykonywania robót sposobem ręcznym,
• inny sprzęt zaakceptowany przez InŜyniera.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST-00.00.
wpłyną niekorzystnie na jakość robót i właściwości przewoŜonych towarów. Środki
transportu winny być zgodne z ustaleniami Specyfikacji Technicznych Wykonania i Odbioru
Robót Budowlanych, programem zapewnienia jakości i które uzyskały akceptację InŜyniera.
Przy ruchu po drogach publicznych pojazdy muszą spełniać wymagania przepisów ruchu
drogowego tak pod względem formalnym jak i rzeczowym.
Materiał z rozbiórki moŜna przewozić dowolnymi środkami transportu do tego
przystosowanymi.
Transport odpadów niebezpiecznych winien odbywać się specjalistycznymi środkami
transportu lub w szczelnie zamkniętych kontenerach.
5. WYKONANIE ROBÓT
Rozbiórce zostaną poddane istniejące urządzenia technologiczne nie nadające się ze względu
na ich obecne przeznaczenie oraz stan techniczny do eksploatacji w nowym układzie
technologicznym.
Elementy gospodarki biogazowej z uwagi na występowanie w nich metanu i
siarkowodoru naleŜy zaliczyć do obiektów szczególnie niebezpiecznych.
5.1. Rozbiórka budowli technologicznych, obiektów i sieci
Przed przystąpieniem do robót rozbiórkowych budowli technologicznych naleŜy:
• wykonać prace geodezyjne związane z wyznaczeniem zakresu robót i obiektu,
• odłączyć od rozbieranych obiektów instalację elektryczną, wodociągową i inne,
• odciąć dopływ biogazu do uŜytkowanych obiektów,
• usunąć pozostały osad/biogaz,
• przewietrzyć zbiorniki poprzez zastosowanie mechanicznego dopływu świeŜego
14.2B
Strona 54
•
•
•
•
•
•
powietrza w celu utrzymania właściwej jakości powietrza,
zabezpieczyć w sposób oznakowany miejsca rozbiórek poprzez wykonanie
tymczasowego ogrodzenia,
zabezpieczyć przed uszkodzeniami urządzenia i budowle znajdujące się w pobliŜu
rozbieranych obiektów,
zbadać atmosferę wewnątrz komór na obecność gazu za pomocą miernika gazów
trujących,
zapewnić przejęcie i odprowadzenie z terenu wód opadowych i gruntowych,
wykonać niezbędne drogi tymczasowe, zasilanie w energię elektryczną, wodę itp.,
dostarczyć na teren budowy niezbędne materiały, urządzenia i sprzęt budowlany.
Wymagania dotyczące wykonania robót rozbiórkowych zasadniczych:
• roboty rozbiórkowe naleŜy prowadzić ręcznie, przy uŜyciu narzędzi pneumatycznych,
przez rozkuwanie lub zwalanie,
• roboty rozbiórkowe naleŜy prowadzić w sposób umoŜliwiający maksymalny odzysk
materiałów rozbiórkowych. Wszystkie elementy moŜliwe do powtórnego
wykorzystania powinny być usuwane bez powodowania zbędnych uszkodzeń i
przewiezione na miejsce wskazane przez InŜyniera,
• elementy Ŝelbetowe naleŜy rozbijać za pomocą narzędzi pneumatycznych, przecinając
zbrojenie palnikiem acetylenowym,
• elementy konstrukcji stalowych naleŜy przecinać palnikiem acetylenowym,
• nie naleŜy prowadzić robót rozbiórkowych na zewnątrz w złych warunkach
atmosferycznych: w czasie deszczu, opadów śniegu oraz silnych wiatrów,
• roboty naleŜy prowadzić tak, aby nie została naruszona stateczność rozbieranego
elementu, oraz tak, aby usuwanie jednego elementu konstrukcyjnego nie wywołało
nieprzewidzianego upadku lub przewrócenia się innego fragmentu konstrukcji,
• rozbiórkę naleŜy prowadzić w następującej kolejności: demontaŜ urządzeń i armatury,
demontaŜ przewodów instalacyjnych, demontaŜ ocieplenia, rozbiórka elementów
betonowych i Ŝelbetowych wewnętrznych,
• złom stalowy pochodzący z rozbiórek pozostaje własnością Zamawiającego i zostanie
złoŜony i zabezpieczony przez Wykonawcę w miejscu do tego celu przeznaczonym
wskazanym przez Zamawiającego.
• gruz pochodzący z rozbiórek, a takŜe nadmiar urobku z wykopów Wykonawca
zagospodaruje we własnym zakresie w sposób spełniający wymogi Ustawy o
odpadach.
• tymczasowe składowanie urobku z robót ziemnych w zakresie (tylko) przewidzianych
do zasypki wykopów odbywać się będzie na terenie oczyszczalni w miejscu
wskazanym przez Zamawiającego, natomiast pozostałe wszystkie nadmiary będą na
bieŜąco wywoŜone z terenu oczyszczalni.
UWAGA:
Wejście do zbiorników powinno następować tylko na pisemne polecenie kierownika budowy,
zawierające klauzulę „zezwalam na rozpoczęcie robót” oraz określać:
• miejsce i czas pracy,
• rodzaj i zakres oraz kolejność wykonywania czynności,
• rodzaj zagroŜeń, jakie mogą wystąpić podczas danych czynności oraz sposób
postępowania w razie ich wystąpienia,
• sposób sygnalizacji i porozumiewania się między pracującymi a ubezpieczającymi,
• drogi i sposoby ewakuacji,
14.2B
Strona 55
• sposób prowadzenia akcji ratowniczej i udzielania pierwszej pomocy,
• podać osoby odpowiedzialne za przygotowanie i wykonanie pracy.
Pracownik wchodzący do wnętrza zbiornika powinien pracować w zespole co najmniej
trzyosobowym.
Wszyscy oni powinni mieć zapewnione urządzenia zabezpieczające i środki ochrony
indywidualnej, a pracownicy pracujący wewnątrz zbiorników dodatkowo: szelki
bezpieczeństwa z linką asekuracyjną, hełmy ochronne, aparaty powietrzne z maską, lampy
bezpieczeństwa.
Roboty rozbiórkowe zbiorników, kominów, sieci biogazowej naleŜy traktować jako roboty na
wysokości. W przypadku prowadzenia robót rozbiórkowych kominów w rejonie budynku
elektrociepłowni naleŜy postępować zgonie z Dokumentacją Projektową, niniejszą ST.
Doły (wykopy) powstałe po rozbiórce znajdujące się w miejscach, gdzie zgodnie z
dokumentacją projektową będą wykonane wykopy, powinny być tymczasowo zabezpieczone.
W szczególności naleŜy zapobiec gromadzeniu się w nich wody opadowej. Doły w miejscach,
gdzie nie przewiduje się wykonania wykopów naleŜy wypełnić, warstwami, odpowiednim
gruntem do poziomu otaczającego terenu i zagęścić.
Elementy stalowe i zbrojenia naleŜy demontować przy uŜyciu przecinarki tarczowej lub
palnika acetylenowo-tlenowego.
Roboty rozbiórkowe mogą być prowadzone ponad poziomem terenu jak równieŜ w wykopach
wykonanych specjalnie dla wykonania robót rozbiórkowych. Dlatego teŜ, podczas
prowadzenia robót naleŜy ze szczególną starannością zadbać o przestrzeganie przepisów
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. W szczególności zabronione jest:
•
prowadzenie rozbiórki elementów konstrukcyjnych jednocześnie na kilku poziomach,
•
prowadzenie robót rozbiórkowych na zewnątrz w złych warunkach atmosferycznych w czasie deszczu, opadów śniegu oraz silnych wiatrów.
Elementy o większych gabarytach naleŜy rozbijać/rozbierać przy pomocy narzędzi
mechanicznych (pneumatycznych) przecinając zbrojenie palnikiem acetylenowym.
Elementy konstrukcji stalowych naleŜy przecinać w zaleŜności od ich grubości palnikiem
acetylenowym lub przecinarkami elektrycznymi.
Materiał z rozbiórki Wykonawca posegreguje zgodnie z Rozporządzeniem Ministra
Środowiska w sprawie katalogu odpadów ogłoszonym na podstawie Ustawy o odpadach i
podda odzyskowi lub wywiezie na zorganizowane składowisko odpadów celem odzysku lub
unieszkodliwienia.
Koszty związane z wywozem, unieszkodliwieniem lub odzyskiem zostaną ujęte przez
Wykonawcę w cenach jednostkowych za wykonanie Robót rozbiórkowych.
Wykonawca przedstawi Zamawiającemu dokumenty potwierdzające utylizację materiałów
pochodzących z rozbiórek i nadmiaru urobku z wykopów.
DemontaŜ pochodni biogazu
DemontaŜ wykonywać począwszy od góry pochodni:
• Rozkręcić połączenie i zdjąć głowicę pochodni i przerywacz płomieni,
• Zdemontować zewnętrzne oprzyrządowania techniczne,
• Zdjąć dolną część pochodni z fundamentu, rozebrać wyposaŜenie techniczne komory
zasuw,
14.2B
Strona 56
•
Rozebrać (rozdrobnić mechanicznie i usunąć) do gł. min. ~0,3m poniŜej powierzchni
terenu konstrukcję fundamentu pochodni i komorę zasuw.
DemontaŜ zbiorników biogazu
Rozbiórkę zbiorników rozpocząć od ich zupełnego opróŜnienia i opuszczenia części
dzwonowej na stoliki. Po całkowitym usunięciu wody i intensywnym przewietrzeniu wnętrza
przystąpić do demontaŜu części dzwonowej. Kolejność prac:
• Ustalić układ uŜebrowań kopuły,
• Wyciąć segmentowo kopułę (wpierw przyspawać zewnętrzne uchwyty umoŜliwiające
usuwanie dźwigiem wycinanych segmentów),
• Wycinać kolejne segmenty płaszcza dzwonu wraz z mechanizmami rolek
prowadniczych) i usuwać je dźwigiem na zewnątrz.
Po rozebraniu części dzwonowej przystąpić do rozbiórki płaszcza zewnętrznego:
• Rozebrać zewnętrzne schody stalowe (rozkręcić, odciąć palnikiem),
• Rozebrać maszty słupowe z ich pierścieniem poziomym i skratowaniem,
• Odcinać poziomo kolejne sekcje płaszcza zewnętrznego i demontować je dźwigiem
samojezdnym.
• Odspoić konstrukcję od fundamentu (stary fundament będzie podłoŜem dla
konstrukcji nowego zbiornika „membranowego”).
5.1.1. W przypadku robót rozbiórkowych obiektów liniowych naleŜy
dokonać:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
odkopania elementu,
ewentualnego ustawienia przenośnych rusztowań,
przewietrzenie rurociągów gazem neutralnym,
rozbiórki/demontaŜu elementów, których nie przewiduje się odzyskać (np. podpory),
w sposób ręczny lub mechaniczny z przecięciem prętów zbrojeniowych,
Słupy i bloki podporowe rozdrobnić do gł. min. ~0,3m poniŜej powierzchni terenu,
demontaŜu prefabrykowanych elementów (np. rur, elementów ramowych, kręgów,
pokryw, kinet, itp.),
oczyszczenia rozebranych elementów, przewidzianych do powtórnego uŜycia
(z zaprawy, kawałków betonu, izolacji itp.) i ich posortowania.
Załadunek i wywiezienie materiałów rozbiórkowych
Odtworzenie (przywrócenie) do stanu pierwotnego terenu poprzez uzupełnienie
ubytków dowiezioną ziemią oraz obsianie trawą lub odbudową ciągów
komunikacyjnych;
5.1.2. Wykonanie rozbiórki istniejących ciepłociągów wraz z kanałami
betonowymi polega min. na:
•
•
•
•
odkopaniu ciepłociągu ułoŜonego w kanale,
rozebraniu elementów kanału poprzez demontaŜ płyt kanałowych,
demontaŜu płaszcza zewnętrznego z papy na istniejących ciepłociągach,
demontaŜu izolacji (wełny mineralnej) z istniejących ciepłociągów,
14.2B
Strona 57
•
•
•
•
•
•
demontaŜu rurociągów stalowych wraz z armaturą poprzez rozkręcenie i cięcie
palnikami acetylenowymi
rozebraniu elementów kanału poprzez demontaŜ łupin kanałowych (demontaŜ
punktów stałych, podpór ślizgowych),
rozebraniu podłoŜa betonowego kanału,
sortowaniu odzyskanych materiałów,
załadunku i wywiezieniu materiałów z rozbiórki,
uporządkowaniu terenu rozbiórki wraz z jego przywróceniem do stanu pierwotnego
(jak w p. 5.1.1);
5.1.3. Wykonanie rozbiórki kanału lub studzienki polega min. na:
•
•
•
•
•
•
•
odkopaniu kanału, fundamentów, ław, kręgów, umocnień itp.,
ewentualnym ustawieniu rusztowań i ich późniejszym rozebraniu,
rozebraniu elementów kanału lub studzienki,
sortowaniu i pryzmowaniu odzyskanych materiałów,
ewentualnym zasypaniu dołów (wykopów) gruntem z zagęszczeniem do uzyskania
Is ≥ 1,00,
uporządkowaniu terenu rozbiórki. wraz z jego przywróceniem do stanu pierwotnego
(jak w p. 5.1.1);
5.1.4. Wykonanie rozbiórki instalacji technologicznych obiektów
kubaturowych polega min. na:
•
•
•
•
•
opróŜnieniu instalacji i obiektów,
zaślepieniu kolektorów ściekowych lub innych,
oczyszczeniu instalacji i obiektów z osadów, odpadów, itp.,
odłączeniu obiektów przewidzianych do rozbiórki od wszelkich instalacji,
wykonaniu prac rozbiórkowych.
5.1.5. Wykonanie rozbiórek barier i poręczy polega min. na:
•
•
•
•
•
demontaŜu elementów bariery lub poręczy,
odkopaniu i wydobyciu słupków wraz z fundamentem,
zasypaniu dołów po słupkach wraz z zagęszczeniem do uzyskania Is ≥ 1,00,
uporządkowaniu terenu rozbiórki.
5.2. Rozbiórka elementów dróg i chodników
a) Niezbędne oznakowanie naleŜy zabudować w pasie drogowym zgodnie z projektem
organizacji ruchu i obowiązującymi przepisami ruchu drogowego.
b) Roboty rozbiórkowe elementów dróg, chodników, budowli, budynków obejmują
usunięcie z terenu budowy wszystkich elementów nawierzchni i podbudów zgodnie ze
wskazaniami InŜyniera.
c) Przed przystąpieniem do robót naleŜy zidentyfikować istniejące uzbrojenie terenu i
odpowiednio je zabezpieczyć, w przypadku konieczności odłączyć przepływ mediów
14.2B
Strona 58
(gaz, prąd elektryczny, woda, ścieki).
d) Elementy zabudowy nie podlegające rozbiórce, a zlokalizowane w rejonie robót
rozbiórkowych naleŜy odpowiednio zabezpieczyć.
e) Roboty rozbiórkowe naleŜy wykonać ręcznie lub odpowiednim, sprawnym
technicznie sprzętem mechanicznym z zachowaniem ostroŜności.
f) Roboty rozbiórkowe naleŜy prowadzić w sposób umoŜliwiający maksymalny odzysk
złomu.
Gruz i materiały drobnicowe naleŜy usuwać z rejonu robót na bieŜąco.
Nadmiar ziemi odwoŜonej na odkład naleŜy utylizować.
5.2.1. Wykonanie rozbiórki podbudowy i nawierzchni z mas mineralnobitumicznych i betonowych,
Wykonanie rozbiórki nawierzchni z mas mineralno-bitumicznych, naleŜy przeprowadzić w
miejscu wykonania wykopu poprzez wycięcie piłą do asfaltu z 0,5m poszerzeniem.
Następnie rozebrać podłoŜe, a materiał złoŜyć oddzielnie.
Materiały uzyskane z rozbiórek nie nadające się do ponownej zabudowy (np. asfalty)
wykonawca zutylizuje, natomiast pozostałe (np. tłucznie, piaski, Ŝwiry) wykorzysta
wbudowując je w odtwarzanych lub nowobudowanych elementach infrastruktury drogowej.
KrawęŜniki betonowe naleŜy odkopać i wydobyć z ziemi, oczyścić z zaprawy, kawałków
betonu, itp.).
Drogi z płyt prefabrykowanych naleŜy demontować przy uŜyciu właściwego sprzętu.
5.2.2. Wykonanie rozbiórek chodników wraz z obrzeŜami polega min. na:
•
•
•
•
demontaŜu elementów chodnika (płytki betonowe, kostka brukowa),
odkopaniu i wydobyciu obrzeŜy betonowych,
uporządkowaniu terenu rozbiórki.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST-00.00.
Kontrola jakości robót polega na wizualnej ocenie kompletności wykonanych robót
rozbiórkowych. Zagęszczenie gruntu wypełniającego ewentualne doły po usuniętych elementach nawierzchni, chodników, ogrodzeń, itp. powinno spełniać odpowiednie wymagania
określone w Dokumentacji Projektowej lub przez InŜyniera.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST-00.00.
Obmiar robót określa ilość wykonanych robót zgodnie z postanowieniami Kontraktu.
Ilość robót rozbiórkowych dotyczących całych obiektów oblicza się na podstawie wizualnej
oceny kompletności wykonanych robót rozbiórkowych.
Ilość robót rozbiórkowych poszczególnych elementów budowlanych oblicza się według
sporządzonych przez słuŜby geodezyjne pomiarów z natury, udokumentowanych operatem
powykonawczym, z uwzględnieniem wymagań technicznych zawartych w niniejszych ST i
ujmuje w księdze obmiaru.
14.2B
Strona 59
Wszystkie urządzenia i sprzęt pomiarowy stosowane do obmiaru robót podlegają akceptacji
InŜyniera i muszą posiadać waŜne certyfikaty legalizacji.
Jednostki obmiarowe
Jednostką obmiarową dla robót objętych specyfikacją jest:
1) kpl (komplet) – dla:
• rozebranych, zdemontowanych urządzeń, konstrukcji, elementów wyposaŜenia,
instalacji wewnętrznych, drobnych elementów betonowych i Ŝelbetowych,
rurociągów.
2) m3 (metr sześcienny) - dla:
• ilości rozebranych i odebranych elementów konstrukcji i elementów betonowych i
Ŝelbetowych,
• ilości rozebranych i odebranych elementów konstrukcji murowych,
4) kg (kilogram) – dla:
• rozebranych i odebranych konstrukcji i elementów metalowych.
5) m2 (metr kwadratowy) - dla:
• powierzchni rozebranej nawierzchni z mieszanek mineralno-bitumicznych wraz z
podbudową,
• powierzchni rozebranej nawierzchni z kostki brukowej betonowej,
• powierzchni rozebranej nawierzchni z płyt betonowych,
6) m (metr) – dla:
• rozebranych sieci międzyobiektowych,
• rozebranych kanałów ciepłowniczych,
• rozebranych krawęŜników betonowych,
• rozebranych obrzeŜy betonowych.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady i wymagania dotyczące odbioru robót podano w ST-00.00.
Odbiorowi podlega wykonanie kompletnego demontaŜu kaŜdego z obiektów lub robót
przewidzianych Dokumentacją Projektową do rozbiórki.
Odbiór jest potwierdzeniem wykonania robót zgodnie z Dokumentacją Projektową,
Specyfikacjami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych oraz
obowiązującymi normami i przepisami prawa.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Zasady i wymagania ogólne dotyczące płatności podano w ST-00.00.
Podstawą płatności jest zatwierdzona faktura wystawiona przez Wykonawcę sporządzona na
podstawie Przejściowego Świadectwa Płatności wystawionego przez InŜyniera.
Cena wykonania robót
1. Cena wykonanej rozbiórki i demontaŜu wyposaŜenia rozliczana w kpl obejmuje:
• roboty przygotowawcze, w tym opróŜnienie zbiorników/urządzeń ze ścieków i
zanieczyszczeń stałych oraz ich oczyszczenie wraz z unieszkodliwieniem powstałych
odpadów.
• odłączenie od rozbieranych obiektów instalacji elektrycznej, wodociągowej,
kanalizacyjnej i innych,
• odcięcie dopływu osadów/biogazu do uŜytkowanych obiektów i ewentualnie
14.2B
Strona 60
•
•
•
•
•
•
•
•
odpompowanie pozostałych w obiekcie osadów/biogazu,
przewietrzenie zamkniętych komór,
badanie atmosfery wewnątrz komór na obecność gazu,
dostarczenie na teren budowy niezbędnych materiałów, urządzeń i sprzętu
budowlanego,
demontaŜ urządzeń i armatury,
demontaŜ przewodów instalacyjnych,
przesortowanie materiału uzyskanego z rozbiórki,
załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki (Gruz pochodzący z rozbiórek, a
takŜe nadmiar urobku z wykopów Wykonawca zagospodaruje we własnym zakresie w
sposób spełniający wymogi Ustawy o odpadach),
uporządkowanie terenu rozbiórki;
2. Cena wykonanej rozbiórki elementów betonowych i Ŝelbetowych oraz murowych
rozliczana w m3 obejmuje:
• cięcie piłą, rozkucie i rozebranie elementu,
• przesortowanie materiału uzyskanego z rozbiórki,
• załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki,
• uporządkowanie terenu budowy po robotach.
3. Cena wykonanej rozbiórki elementów metalowych rozliczana w kg obejmuje:
• cięcie, wykucie, demontaŜ i rozebranie elementu,
• przesortowanie materiału uzyskanego z rozbiórki,
• przygotowanie złomu do transportu normatywne (Złom stalowy pochodzący z
rozbiórek Wykonawca zobowiązany jest zwaŜyć na wadze Zamawiającego, wywieźć
do punktu skupu złomu oraz przekazać fakturę Zamawiającemu),
4. Cena wykonanej rozbiórki warstw nawierzchni i podbudowy mierzonych w m2 obejmuje:
• wyznaczenie powierzchni przeznaczonej do rozbiórki,
• cięcie piłą, rozkucie i zerwanie nawierzchni,
• przesortowanie materiału uzyskanego z rozbiórki, w celu ponownego jego uŜycia,
• załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki,
• utylizacja materiału rozbiórkowego nieprzewidzianego oraz nie nadającego się do
ponownego wykorzystania,
• wyrównanie podłoŜa i uporządkowanie terenu rozbiórki;
5. Cena wykonanej rozbiórki krawęŜników i obrzeŜy mierzonych w m obejmuje:
• odkopanie krawęŜników i obrzeŜy wraz z wyjęciem i oczyszczeniem,
• zerwanie podsypki cementowo-piaskowej i ew. ław,
• załadunek i wywiezienie materiału z rozbiórki,
• utylizacja materiału rozbiórkowego nieprzewidzianego oraz nienadającego się do
ponownego wykorzystania,
• wyrównanie podłoŜa i uporządkowanie terenu rozbiórki;
6. Cena wykonanej rozbiórki sieci międzyobiektowych mierzonych w m obejmuje:
• roboty przygotowawcze, w tym opróŜnienie sieci technologicznych ze ścieków i
14.2B
Strona 61
•
•
•
•
•
•
•
10.
odpadów.
odłączenie od obiektów rozbieranej sieci,
dostarczenie na teren budowy niezbędnych materiałów, urządzeń i sprzętu
budowlanego,
demontaŜ rurociągów, urządzeń i armatury,
rozbiórka obiektów i elementów towarzyszących [podpory, kanały ciepłownicze itp.],
przesortowanie materiału uzyskanego z rozbiórki,
załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki,
uporządkowanie terenu budowy po robotach;
PRZEPISY ZWIĄZANE
•
Obowiązujące w Rzeczpospolitej Polskiej szczególne przepisy BHP i ochrony
środowiska (w tym ustawa o odpadach i wynikające z niej przepisy szczegółowe).
•
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dziennik
Ustaw Nr 47 poz. 401).
•
PN-IEC 60364-7-704:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Instalacje na terenie
budowy i rozbiórki.
•
BN-77/8931-12
Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu.
Oraz inne obowiązujące PN (EN-PN) lub odpowiednie normy krajów UE w zakresie
przyjętym przez polskie prawodawstwo.
14.2B
Strona 62
ST – 02.00 Roboty budowlane
I ODBIORU ROBÓT
ST – 02.00
ROBOTY BUDOWLANE
14.2B
Strona 63
SPIS TREŚCI:
1.
CZĘŚĆ OGÓLNA ....................................................................................................................................... 68
1.1. NAZWA ZADANIA INWESTYCYJNEGO ............................................................................................................... 68
1.2. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA ST ........................................................................................................... 68
1.3. ZAKRES ROBÓT OBJĘTYCH ST ........................................................................................................................ 68
1.3.1.
Roboty budowlano-konstrukcyjne, ................................................................................................ 68
1.3.2.
Roboty budowlane wykończeniowe .............................................................................................. 69
1.4. OKREŚLENIA PODSTAWOWE ......................................................................................................................... 69
1.5. OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE ROBÓT ....................................................................................................... 70
2.
MATERIAŁY ............................................................................................................................................. 70
2.1. WYMAGANIA OGÓLNE................................................................................................................................. 70
2.2. WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE ........................................................................................................................ 70
2.2.1.
Roboty betonowe .......................................................................................................................... 70
2.2.1.1.
2.2.1.2.
2.2.1.3.
2.2.1.4.
2.2.1.5.
2.2.2.
2.2.2.1.
2.2.2.2.
2.2.2.3.
2.2.3.
2.2.3.1.
2.2.3.2.
2.2.3.3.
2.2.3.4.
2.2.4.
2.2.4.1.
2.2.4.2.
2.2.5.
2.2.6.
2.2.7.
2.2.7.1.
2.2.7.2.
2.2.7.3.
2.2.8.
2.2.8.1.
2.2.9.
2.2.10.
2.2.11.
2.2.12.
2.2.13.
3.
Cement ...................................................................................................................................................... 70
Kruszywo ................................................................................................................................................... 71
Woda zarobowa – wymagania i badania ................................................................................................... 72
Domieszki i dodatki do betonu .................................................................................................................. 72
Beton ......................................................................................................................................................... 73
Roboty żelbetowe .......................................................................................................................... 74
Prefabrykaty żelbetowe ............................................................................................................................. 74
Beton ......................................................................................................................................................... 74
Stal zbrojeniowa ........................................................................................................................................ 74
Roboty murowe ............................................................................................................................. 75
Elementy murowe ..................................................................................................................................... 75
Zaprawy murarskie .................................................................................................................................... 75
Wyroby dodatkowe w konstrukcjach murowych ...................................................................................... 76
Inne wyroby i materiały w konstrukcjach murowych ................................................................................ 77
Wykonanie i montaż konstrukcji stalowych .................................................................................. 77
Stal konstrukcyjna ..................................................................................................................................... 77
Łączniki i materiały spawalnicze ................................................................................................................ 77
Pokrycia dachowe.......................................................................................................................... 78
Bezspoinowy system ocieplania .................................................................................................... 79
Wykonanie hydroizolacji ............................................................................................................... 82
Wyroby do hydroizolacji powłokowych ..................................................................................................... 82
Wyroby do hydroizolacji z laminatów........................................................................................................ 82
Wyroby do izolacji przeciwwilgociowych i wodochronnych z materiałów rolowych ................................ 82
Roboty malarskie ........................................................................................................................... 82
Warunki przyjęcia wyrobów malarskich na budowę ................................................................................. 83
Zaprawy budowlane do wykonania tynków zwykłych .................................................................. 84
Płyty i płytki ................................................................................................................................... 84
Hydroizolacja pomieszczeń mokrych ............................................................................................. 85
Stolarka okienna i drzwiowa ......................................................................................................... 88
Posadzki żywiczne ......................................................................................................................... 93
SPRZĘT .................................................................................................................................................... 96
3.1.
3.2.
3.3.
3.4.
ROBOTY BETONOWE I śELBETOWE ................................................................................................................. 96
ROBOTY MUROWE...................................................................................................................................... 96
WYKONANIE I MONTAś KONSTRUKCJI STALOWYCH ........................................................................................... 97
ROBOTY BUDOWLANE WYKOŃCZENIOWE ........................................................................................................ 97
4.
TRANSPORT ............................................................................................................................................ 97
5.
WYKONANIE ROBÓT ............................................................................................................................... 99
5.1.
5.2.
WYMAGANIA OGÓLNE................................................................................................................................. 99
ROBOTY BETONOWE I śELBETOWE ................................................................................................................. 99
14.2B
Strona 64
5.2.1.
Zalecenia ogólne ........................................................................................................................... 99
5.2.2.
Wytwarzanie i podawanie mieszanki betonowej ........................................................................ 100
5.2.3.
Warunki atmosferyczne przy układaniu mieszanki betonowej i wiązaniu betonu ...................... 101
5.2.4.
Pielęgnacja betonu...................................................................................................................... 101
5.2.5.
Wykańczanie powierzchni betonu............................................................................................... 101
5.2.6.
Deskowania ................................................................................................................................. 102
5.2.7.
Beton podkładowy, wyrównawczy, izolacje wodochronne i beton ochronny ............................. 102
5.2.8.
Przygotowanie i montaŜ zbrojenia ............................................................................................. 103
5.3. ROBOTY MUROWE.................................................................................................................................... 104
5.3.1.
Rusztowania ................................................................................................................................ 104
5.3.2.
Mury z cegły pełnej...................................................................................................................... 104
5.3.3.
NadproŜa .................................................................................................................................... 105
5.3.4.
Odchyłki wymiarowe ................................................................................................................... 105
5.4. WYKONANIE I MONTAś KONSTRUKCJI STALOWYCH ......................................................................................... 105
5.5. WYKONANIE POKRYĆ DACHOWYCH .............................................................................................................. 105
5.5.1.
Wymagania ogólne dla podłoży .................................................................................................. 105
5.5.2.
Podkład pod pokrycie papą ......................................................................................................... 105
5.5.3.
Pokrycia papami asfaltowymi ..................................................................................................... 106
5.5.3.1.
5.5.3.2.
5.5.3.3.
5.5.3.4.
Pokrycie dwuwarstwowe z papy asfaltowej zgrzewalnej ........................................................................ 106
Obróbki blacharskie ................................................................................................................................. 106
Obróbki blacharskie z blachy stalowej i stalowej ocynkowanej .............................................................. 106
Przy wykonywaniu obróbek blacharskich należy pamiętać o konieczności zachowania dylatacji. .......... 106
5.6. BEZSPOINOWE SYSTEMY OCIEPLEŃ ............................................................................................................... 106
5.6.1.
Wykonanie bezspoinowego systemu ociepleń (BSO) .................................................................. 106
5.6.1.1.
5.6.1.2.
5.6.1.3.
5.6.1.4.
5.6.1.5.
5.6.1.6.
5.6.1.7.
Gruntowanie podłoża .............................................................................................................................. 107
Montaż płyt izolacji termicznej ................................................................................................................ 107
Wykonanie detali elewacji ....................................................................................................................... 107
Wykonanie warstwy zbrojonej ................................................................................................................ 107
Gruntowanie warstwy zbrojonej ............................................................................................................. 107
Montaż elementów dekoracyjnych ......................................................................................................... 107
Warstwa wykończeniowa – tynkowanie i malowanie ............................................................................. 107
5.7. WYKONANIE HYDROIZOLACJI ...................................................................................................................... 108
5.7.1.
Warunki przystąpienia do robót hydroizolacyjnych .................................................................... 108
5.7.2.
Wymagania dotyczące podłoży pod hydroizolacje...................................................................... 108
5.7.3.
Warunki prowadzenia robót hydroizolacyjnych .......................................................................... 108
5.7.4.
Wymagania dotyczące wykonywania izolacji przeciwwilgociowych i wodochronnych części
podziemnych i przyziemi budynków ............................................................................................................ 108
5.7.4.1.
5.7.4.2.
5.7.4.3.
Wymagania szczegółowe dotyczące izolacji przeciwwilgociowych ......................................................... 108
Wymagania szczegółowe dotyczące izolacji wodochronnych ................................................................. 109
Wymagania dotyczące wykonywania obróbek blacharskich hydroizolacji .............................................. 109
5.8. ROBOTY MALARSKIE .................................................................................................................................. 110
5.8.1.
Warunki przystąpienia do robót malarskich ............................................................................... 110
5.8.2.
Wymagania dotyczące powłok malarskich ................................................................................. 112
5.9. WYKONANIE TYNKÓW WEWNĘTRZNYCH ....................................................................................................... 113
5.9.1.
Warunki przystąpienia do robót .................................................................................................. 113
5.9.2.
Przygotowanie podłoża ............................................................................................................... 113
5.9.3.
Wykonywanie tynków zwykłych .................................................................................................. 113
5.10.
POKRYWANIE PODŁUG I ŚCIAN ................................................................................................................ 113
5.10.1. Układanie posadzek z płytek ....................................................................................................... 113
5.10.2. Układanie płytek (okładzin) ......................................................................................................... 114
5.11.
OKŁADZINY CERAMICZNE I HYDROIZOLACJE W POMIESZCZENIACH MOKRYCH ..................................................... 114
5.11.1. Warunki przystąpienia do robót .................................................................................................. 114
5.11.2. Wykonanie jastrychu zespolonego lub warstwy spadkowej ....................................................... 114
5.11.3. Wykonanie paroizolacji ............................................................................................................... 114
5.11.4. Wykonanie termoizolacji ............................................................................................................. 116
5.11.5. Wykonanie jastrychu dociskowego ............................................................................................. 116
5.11.6. Wykonanie powłoki uszczelniającej ............................................................................................ 116
5.11.6.1.
Uszczelnienie z dyspersyjnej masy polimerowej ................................................................................. 116
14.2B
Strona 65
5.11.7. Wykonanie okładziny ceramicznej .............................................................................................. 117
5.11.8. Wymagania dotyczące wykonania prac hydroizolacyjno-okładzinowych................................... 119
5.12.
STOLARKA OKIENNA I DRZWIOWA ............................................................................................................ 120
5.12.1. Ogólne zasady montażu okien i drzwi ......................................................................................... 120
5.12.1.1.
5.12.1.2.
5.12.1.3.
5.12.2.
Usytuowanie okna / drzwi w ościeżu .................................................................................................. 120
Zasady ustawienia okna / drzwi w otworze ........................................................................................ 120
Zasady mocowania okna/drzwi w ościeżu .......................................................................................... 120
Ogólne zasady osadzania parapetów okiennych i obróbek progów drzwi .................................. 121
5.12.2.1.
5.12.2.2.
Parapety zewnętrzne .......................................................................................................................... 121
Parapety wewnętrzne ......................................................................................................................... 121
5.13.
POSADZKI ŻYWICZNE ............................................................................................................................. 122
5.13.1. Warunki przystąpienia do robót .................................................................................................. 122
5.13.2. Przygotowanie podłoża ............................................................................................................... 122
5.13.3. Wykonanie posadzki żywicznej.................................................................................................... 124
5.14.
MONTAŻ - DASZEK Z POLIWĘGLANU ......................................................................................................... 127
5.15.
MONTAŻ - DRABINY ZEWNĘTRZNE STALOWE .............................................................................................. 127
5.16.
MONTAŻ RUR SPUSTOWYCH I RYNIEN DACHOWYCH..................................................................................... 127
5.17.
WYKONANIE SUFITU PODWIESZONEGO Z PŁYT KARTONOWO GIPSOWYCH......................................................... 127
5.18.
WYKONANIE OKŁADZIN KONSTRUKCJI RAM STALOWYCH ............................................................................... 128
6.
KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT.................................................................................................................. 128
6.1. ROBOTY BETONOWE I ŻELBETOWE ............................................................................................................... 128
6.1.1.
Beton ........................................................................................................................................... 128
6.1.2.
Zbrojenie...................................................................................................................................... 129
6.2. ROBOTY MUROWE.................................................................................................................................... 130
6.2.1.
Badania materiałów .................................................................................................................... 130
6.2.2.
Badania w czasie robót ............................................................................................................... 130
6.3. BADANIA W CZASIE ODBIORU ROBÓT ............................................................................................................ 130
6.4. WYKONANIE I MONTAŻ KONSTRUKCJI STALOWYCH .......................................................................................... 130
6.5. WYKONANIE POKRYĆ DACHOWYCH .............................................................................................................. 131
6.5.1.
Kontrola wykonania podkładów pod pokrycia z blachy .............................................................. 131
6.5.2.
Kontrola wykonania pokryć ......................................................................................................... 131
6.6. BEZSPOINOWE SYSTEMY OCIEPLEŃ ............................................................................................................... 131
6.6.1.
6.7. BADANIA W CZASIE ODBIORU ROBÓT ............................................................................................................ 132
6.7.1.
Zakres i warunki wykonywania badań ........................................................................................ 132
6.7.2.
Opis badań odbiorowych ............................................................................................................. 132
6.8. HYDROIZOLACE ........................................................................................................................................ 132
6.8.1.
6.8.2.
Badania w czasie odbioru robót .................................................................................................. 133
6.9. ROBOTY MALARSKIE .................................................................................................................................. 134
6.10.
WYKONANIE TYNKÓW ........................................................................................................................... 134
6.10.1. Badania w czasie robót ............................................................................................................... 134
6.10.2. Badania w czasie odbioru robót .................................................................................................. 134
6.10.3. Opis badań .................................................................................................................................. 134
6.11.
HYDROIZOLACJA POMIESZCZEŃ MOKRYCH I PŁYTKI ...................................................................................... 135
6.11.1. Badania w czasie robót ............................................................................................................... 135
6.11.2. Badania w czasie wykonywania poszczególnych warstw: .......................................................... 135
6.11.3. Podczas wykonywania okładzin ceramicznych kontrolować należy:........................................... 136
6.11.4. Badania w czasie odbioru robót .................................................................................................. 136
6.11.4.1.
6.12.
6.13.
Opis badań .......................................................................................................................................... 136
STOLARKA OKIENNA I DRZWIOWA ............................................................................................................ 136
POSADZKI ŻYWICOWE............................................................................................................................ 137
7.
OBMIAR ROBÓT.................................................................................................................................... 137
8.
ODBIÓR ROBÓT .................................................................................................................................... 137
14.2B
Strona 66
9.
PODSTAWA PŁATNOŚCI ........................................................................................................................ 138
9.1.
CENA WYKONANIA ROBÓT.......................................................................................................................... 138
10. PRZEPISY ZWIĄZANE ............................................................................................................................. 142
14.2B
Strona 67
1. CZĘŚĆ OGÓLNA
1.1. Nazwa zadania inwestycyjnego
(ST-02.00) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót budowlanych, które będą
wykonane w ramach projektu pn. „Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i
odprowadzania ścieków w Lublinie” nr NPO 2/321/46/08
ścieków
1.2. Przedmiot i zakres stosowania ST
Specyfikację Techniczną Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych ST-02.00 naleŜy
odczytywać i rozumieć w odniesieniu do robót objętych Kontraktem wskazanym
w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej Specyfikacji obejmują wymagania szczegółowe dla wykonania
robót budowlanych:
• Roboty budowlano-konstrukcyjne,
• Roboty budowlane wykończeniowe, w tym:
o Tynkowanie. Tynki zwykłe wewnętrzne,
o Wykonanie pokryć dachowych. Krycie dachu papą,
o Bezspoinowe systemy ocieplania ścian budynków,
o Roboty hydroizolacyjne. Izolacje przeciwwilgociowe i wodochronne części
podziemnych i przyziemi budynków,
o Pokrywanie podłóg i ścian. Układanie płytek na podłogach i na ścianach,
o Okładziny ceramiczne i hydroizolacje w pomieszczeniach mokrych. Okładziny
ceramiczne pomieszczeń mokrych. Hydroizolacja pomieszczeń mokrych,
o Posadzki przemysłowe. Posadzki z Ŝywic epoksydowych i poliuretanowych,
o MontaŜ drzwi i okien,
o Roboty malarskie.
Ustalenia zawarte w niniejszej Specyfikacji obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i
mające na celu wykonanie robót budowlanych.
1.3.1. Roboty budowlano-konstrukcyjne,
• Roboty betonowe,
• Roboty Ŝelbetowe,
• Roboty murowe,
• Wykonanie i montaŜ konstrukcji stalowych,
(2) Roboty towarzyszące:
• Prace geodezyjne związane z wyznaczeniem zakresu robót i obiektu,
14.2B
Strona 68
•
•
•
Geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza,
Przejęcie i odprowadzenie z terenu robót wód opadowych,
Dostarczenie na teren budowy niezbędnych materiałów, urządzeń i sprzętu
budowlanego,
• Przygotowanie zbrojenia,
• MontaŜ zbrojenia,
• Wklejanie prętów,
• Przygotowanie mieszanki betonowej,
• Pielęgnację betonu.
• Wyznaczenie stref bezpieczeństwa.
• Dokumentacja powykonawcza,
(3) Roboty tymczasowe:
• wykonanie deskowań i rusztowań wraz z usztywnieniem,
• Wyznaczenie i oznakowanie przejść dla pieszych, przejazdów dla ruchu kołowego,
oraz stref niebezpiecznych w czasie trwania robót,
1.3.2. Roboty budowlane wykończeniowe
• Wykonanie termomodernizacji dachu,
• Wykonanie bezspoinowego systemu ociepleń,
• Wykonanie hydroizolacji części podziemnych i przyziemi budynków,
• Roboty malarskie,
• Wykonanie tynków,
• Pokrywanie podług i ścian, Układanie płytek na podłogach i na ścianach,
• Hydroizolacja pomieszczeń mokrych,
• Osadzenie stolarki okiennej i drzwiowej,
• Wykonanie posadzek Ŝywicznych,
• MontaŜ daszków poliwęglanowych,
• MontaŜ – drabiny zewnętrzne stalowe,
• Wykonanie sufitu podwieszonego,
• Wykonanie okładzin konstrukcji ram stalowych
• Zabezpieczenie lub usunięcie istniejących urządzeń technicznych uzbrojenia terenu,
• Dostarczenie na teren budowy niezbędnych materiałów, urządzeń i sprzętu,
• Oczyszczenie elementów przewidzianych do wykonania izolacji,
• Przeprowadzenie niezbędnych pomiarów i badań laboratoryjnych,
• Wykonanie rusztowań,
• Zabezpieczenie obiektów i/lub urządzeń sąsiadujących,
Określenia podstawowe w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi,
odpowiednimi polskimi normami i warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót
budowlanych.
14.2B
Strona 69
Przed przystąpieniem do wykonywania robót, Wykonawca wskaŜe urządzenia przydatne do
uŜycia, które zaakceptuje InŜynier.
i ręcznie zgodnie ze specyfikacja ST-01.00.
W przypadkach szczególnych InŜynier na wniosek Wykonawcy moŜe wyrazić zgodę na
zmianę technologii robót.
2. MATERIAŁY
Wszystkie materiały przewidywane do wbudowania będą zgodne z wymaganiami ustawy z
dnia 16.04.2004r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. nr 92, poz. 881). W oznaczonym czasie
przed wbudowaniem Wykonawca przedstawi szczegółowe informacje dotyczące źródła
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za spełnienie wymagań ilościowych i jakościowych
materiałów dostarczanych na plac budowy oraz za ich właściwe składowanie i wbudowanie
zgodnie z załoŜeniami PZJ.
2.2. Wymagania szczegółowe
2.2.1. Roboty betonowe
2.2.1.1.
Cement
Cement pochodzący z kaŜdej dostawy musi spełniać wymagania zawarte w normie
PN-B-19701. Dopuszczalne jest stosowanie jedynie cementu portlandzkiego czystego (bez
dodatków) klasy:
- dla betonu klasy B25 – klasa cementu 32,5 NA,
- dla betonu klasy B30, B35 i B40 – klasa cementu 42,5 NA,
- dla betonu klasy B45 i większej – klasa cementu 52,5 NA.
Do kaŜdej partii dostarczonego cementu musi być dołączone świadectwo jakości (atest).
KaŜda partia dostarczonego cementu przed jej uŜyciem do wytworzenia mieszanki betonowej
musi uzyskać akceptację InŜyniera.
Zakazuje się pobierania cementu ze stacji przesypowych (silosów), jeŜeli nie ma pewności, Ŝe
dostarczany jest tam tylko jeden rodzaj cementu z tej samej cementowni.
Przed uŜyciem cementu do wykonania mieszanki betonowej cement powinien podlegać
następującym badaniom:
14.2B
Strona 70
– oznaczenie czasu wiązania i zmiany objętości wg norm PN-EN 196-1;1996, PN-EN
196-3;1996, PN-EN 196-6;1997,
– sprawdzenie zawartości grudek.
Wyniki wyŜej wymienionych badań dla cementu portlandzkiego normalnie twardniejącego
muszą spełniać następujące wymagania (przy oznaczaniu czasu wiązania w aparacie Vicata):
– początek wiązania – najwcześniej po upływie 60 minut,
– koniec wiązania – najpóźniej po upływie 10 godzin.
Magazynowanie:
– cement pakowany (workowany) – składy otwarte (wydzielone miejsca zadaszone na
otwartym terenie zabezpieczone z boków przed opadami) lub magazyny zamknięte
(budynki lub pomieszczenia o szczelnym dachu i ścianach);
– cement luzem – magazyny specjalne (zbiorniki stalowe lub Ŝelbetowe przystosowane
do pneumatycznego załadunku i wyładunku cementu luzem, zaopatrzone w
urządzenia do przeprowadzania kontroli objętości cementu znajdującego się w
zbiorniku lub otwory do przeprowadzania kontroli objętości cementu, włazy do
czyszczenia oraz klamry na wewnętrznych ścianach).
PodłoŜa składów otwartych powinny być twarde i suche, odpowiednio pochylone,
zabezpieczające cement przed ściekami wody deszczowej i zanieczyszczeń. Podłogi
magazynów zamkniętych powinny być suche i czyste, zabezpieczające cement przed
zawilgoceniem i zanieczyszczeniem.
Dopuszczalny okres przechowywania cementu zaleŜny jest od miejsca przechowywania.
Cement nie moŜe być uŜyty do betonu po okresie:
– 10 dni, w przypadku przechowywania go w zadaszonych składach otwartych,
– po upływie terminu trwałości podanego przez wytwórnię, w przypadku
przechowywania w składach zamkniętych.
KaŜda partia cementu, dla której wydano oddzielne świadectwo jakości powinna być
przechowywana osobno w sposób umoŜliwiający jej łatwe rozróŜnienie.
2.2.1.2.
Kruszywo
Kruszywo do betonu powinno charakteryzować się stałością cech fizycznych i jednorodnością
uziarnienia pozwalającą na wykonanie partii betonu o stałej jakości.
Poszczególne rodzaje i frakcje kruszywa muszą być na placu składowym oddzielnie
składowane na umocnionym i czystym podłoŜu w sposób uniemoŜliwiający mieszanie się.
Kruszywa grube powinny wykazywać wytrzymałość badaną przez ściskanie w cylindrze
zgodną z wymaganiami normy PN-B-06714.40.
W kruszywie grubym nie dopuszcza się grudek gliny.
W kruszywie grubszym zawartość podziarna nie powinna przekraczać 5%, a nadziarna 10%.
Ziarna kruszywa nie powinny być większe niŜ:
– 1/3 najmniejszego wymiaru przekroju poprzecznego elementu,
– 3/4 odległości w świetle między prętami zbrojenia, leŜącymi w jednej płaszczyźnie
prostopadłej do kierunku betonowania.
14.2B
Strona 71
Do betonów klas B30 i wyŜszych naleŜy stosować wyłącznie grysy granitowe lub bazaltowe
marki 50, o maksymalnym wymiarze ziarna 16 mm.
Stosowanie grysów z innych skał dopuszcza się pod warunkiem, Ŝe zostały one zbadane w
placówce badawczej wskazanej przez zamawiającego, a wyniki badań spełniają wymagania
dotyczące grysów granitowych i bazaltowych.
Kruszywem drobnym powinny być piaski o uziarnieniu do 2 mm pochodzenia rzecznego lub
kompozycja piasku rzecznego i kopalnianego uszlachetnionego.
Zawartość poszczególnych frakcji w stosie okruchowym piasku powinna się mieścić w
granicach:
– do 0,25 mm – 14÷19%,
– do 0,50 mm – 33÷48%,
– do 1,00 mm – 53÷76%.
Piasek powinien spełniać następujące wymagania:
– zawartość pyłów mineralnych – do 1,5%,
– reaktywność alkaliczna z cementem określona wg normy PN-B06714.34 nie powinna
wywoływać zwiększenia wymiarów liniowych ponad 0,1%,
– zawartość związków siarki – do 0,2%,
– zawartość zanieczyszczeń obcych – do 0,25%,
– zawartość zanieczyszczeń organicznych – nie dająca barwy ciemniejszej od
wzorcowej wg normy PN-B- 06714.26,
– w kruszywie drobnym nie dopuszcza się grudek gliny.
Piasek pochodzący z kaŜdej dostawy musi być poddany badaniom niepełnym obejmującym:
– oznaczenie składu ziarnowego wg normy PN-B-06714.15,
– oznaczenie zawartości zanieczyszczeń obcych wg normy PN-B06714.12,
– oznaczenie zawartości grudek gliny, które oznacza się podobnie, jak zawartość
zanieczyszczeń obcych,
– oznaczenie zawartości pyłów mineralnych wg normy PN-B-06714.13.
Dostawca kruszywa jest zobowiązany do przekazania dla kaŜdej partii kruszywa wyników
jego pełnych badań wg normy PN-B-06712 oraz wyników badania specjalnego dotyczące
reaktywności alkalicznej w terminach przewidzianych przez InŜyniera.
W przypadku, gdy kontrola wykaŜe niezgodność cech danego kruszywa z wymaganiami
normy PN-B-06712, uŜycie takiego kruszywa moŜe nastąpić po jego uszlachetnieniu (np.
przez płukanie lub dodanie odpowiednich frakcji kruszywa) i ponownym sprawdzeniu.
NaleŜy prowadzić bieŜącą kontrolę wilgotności kruszywa wg normy PN-B-06714.18 dla
korygowania receptury roboczej betonu.
2.2.1.3.
Woda zarobowa – wymagania i badania
Woda zarobowa do betonu powinna odpowiadać wymaganiom normy PN-B-32250.
JeŜeli wodę do betonu przewiduje się czerpać z wodociągów miejskich, to woda ta nie
wymaga badania.
2.2.1.4.
Domieszki i dodatki do betonu
Zaleca się stosowanie do mieszanek betonowych domieszek chemicznych o działaniu:
14.2B
Strona 72
– napowietrzającym,
– uplastyczniającym,
– przyśpieszającym lub opóźniającym wiązanie.
Dopuszcza się stosowanie domieszek kompleksowych:
– napowietrzająco-uplastyczniających,
– przyśpieszająco-uplastyczniających.
–
Domieszki do betonów muszą mieć aprobaty, wydane przez Instytut Techniki Budowlanej lub
Instytut Dróg i Mostów oraz posiadać atest producenta.
2.2.1.5.
Beton
Beton do konstrukcji obiektów kubaturowych i inŜynieryjnych musi spełniać następujące
wymagania:
– nasiąkliwość – do 5%; badanie wg normy PN-B-06250,
– mrozoodporność – ubytek masy nie większy od 5%, spadek wytrzymałości na
ściskanie nie większy niŜ 20% po 150 cyklach zamraŜania i odmraŜania (F150);
badanie wg normy PN-B-06250,
– wodoszczelność – większa od 0,8MPa (W8),
– wskaźnik wodno-cementowy (w/c) – ma być mniejszy od 0,5.
Skład mieszanki betonowej powinien być ustalony zgodnie z normą PN-B-06250 tak, aby
przy najmniejszej ilości wody zapewnić szczelne ułoŜenie mieszanki w wyniku zagęszczania
przez wibrowanie. Skład mieszanki betonowej ustala laboratorium Wykonawcy lub wytwórni
betonów i wymaga on zatwierdzenia przez InŜyniera.
Optymalną zawartość piasku w mieszance betonowej ustala się następująco:
– z ustalonym składem kruszywa grubego wykonuje się kilka (3÷5) mieszanek
betonowych o ustalonym teoretycznie stosunku w/c i o wymaganej konsystencji
zawierających róŜną, ale nie większą od dopuszczalnej, ilość piasku,
– za optymalną ilość piasku przyjmuje się taką, przy której mieszanka betonowa
zagęszczona przez wibrowanie charakteryzuje się największą masą objętościową.
Maksymalne ilości cementu w zaleŜności od klasy betonu są następujące:
– 400 kg/m3 – dla betonu klas B25 i B30,
– 450 kg/m3 – dla betonu klas B35 i wyŜszych.
Przy projektowaniu składu mieszanki betonowej zagęszczanej przez wibrowanie i
dojrzewającej w warunkach naturalnych (średnia temperatura dobowa nie niŜsza niŜ 10ºC),
średnią wymaganą wytrzymałość na ściskanie naleŜy określić jako równą 1,3 RbG.
Zawartość powietrza w mieszance betonowej badana metodą ciśnieniową wg normy PN-B06250 nie powinna przekraczać:
– wartości 2% – w przypadku niestosowania domieszek napowietrzających,
– wartości 3,5÷5,5% – dla betonu naraŜonego na czynniki atmosferyczne, przy
uziarnieniu kruszywa do 16 mm,
– wartości 4,5÷6,5% – dla betonu naraŜonego na stały dostęp wody przed
zamarznięciem przy uziarnieniu kruszywa do 16 mm.
14.2B
Strona 73
Konsystencja mieszanek betonowych powinna być nie rzadsza od plastycznej, oznaczonej w
normie PN-B- 06250 symbolem K-3. Sprawdzanie konsystencji mieszanki przeprowadza się
podczas projektowania jej składu i następnie przy wytwarzaniu.
Dopuszcza się dwie metody badania:
– metodą Ve-Be,
– metodą stoŜka opadowego.
RóŜnice pomiędzy załoŜoną konsystencją mieszanki, a kontrolowaną metodami określonymi
w normie PN-B- 06250 nie mogą przekraczać:
– ±20% wartości wskaźnika Ve-Be,
– ±10 mm przy pomiarze stoŜkiem opadowym.
Pomiaru konsystencji mieszanek K1 do K3 (wg normy PN-B-06250) trzeba dokonać
aparatem Ve-Be.
Dla konsystencji plastycznej K3 dopuszcza się na budowie pomiar przy pomocy stoŜka
opadowego.
2.2.2. Roboty Ŝelbetowe
2.2.2.1.
Prefabrykaty Ŝelbetowe
Materiały winny spełniać wymagania Dokumentacji Projektowej, a ponadto prefabrykaty
Ŝelbetowe winny odpowiadać wymaganiom norm:
•
PN-EN 13369:2005 Wspólne wymagania dla prefabrykatów z betonu.
•
Zaprawa – winna odpowiadać wymaganiom normy: PN-EN 998-2:2004 Wymagania
dotyczące zaprawy do murów. Część 2: Zaprawa murarska.
•
Beton – powinien odpowiadać wymaganiom norm: PN-EN 206-1:2003 Beton. Część
1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność. PN-EN 206-1:2003/Ap1:2004
Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność.
2.2.2.2.
Beton
Patrz punkt 2.2.1.5 niniejszej specyfikacji.
Beton konstrukcyjny B20 - dla fundamentów i elementów konstrukcji mających kontakt z
gruntem oraz płyt Ŝelbetowych elektrociepłowni.
Beton B30[C25/30], F100 – dla fundamentów konstrukcji wsporczych biogazociągów
napowietrznych, zbiorników biogazu, pochodni, kontenera węzła tłoczno pomiarowego,
kominów.
2.2.2.3.
Stal zbrojeniowa
Do zbrojenia konstrukcji Ŝelbetowych prętami wiotkimi w obiektach budowlanych objętych
zakresem kontraktu stosuje się stal klas i gatunków wg dokumentacji projektowej, wg normy
PN-H-84023/6: AIIIN, gatunku RB500W/BSt500SO.T.B.
Powierzchnia walcówki i prętów powinna być bez pęknięć, pęcherzy i naderwań. Na
powierzchni czołowej prętów niedopuszczone są jamy usadowe, rozwarstwienia, pęknięcia
widoczne gołym okiem.
Pręty stalowe do zbrojenia betonu powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-H-93215.
Przeznaczona do odbioru na budowie partia prętów musi być zaopatrzona w atest, w
którym mają być podane:
– nazwa wytwórcy,
14.2B
Strona 74
– oznaczenie wyrobu wg normy PN-H-93215,
– numer wytopu lub numer partii,
– wszystkie wyniki przeprowadzonych badań oraz skład chemiczny według analizy
wytopowej,
– masa partii,
– rodzaj obróbki cieplnej.
Na przywieszkach metalowych przymocowanych do kaŜdej wiązki prętów lub kręgu prętów
(po dwie do kaŜdej wiązki) muszą znajdować się następujące informacje:
– znak wytwórcy,
– średnica nominalna,
– znak stali,
– numer wytopu lub numer partii,
– znak obróbki cieplnej.
Do montaŜu prętów zbrojenia naleŜy uŜywać wyŜarzonego drutu stalowego, tzw.
wiązałkowego.
2.2.3. Roboty murowe
2.2.3.1.
Elementy murowe
Rodzaje elementów murowych
RozróŜnia się następujące rodzaje elementów murowych róŜnicowane z uwagi na:
Surowiec uŜyty do ich produkcji oraz ogólne zasady projektowania i wykonywania
konstrukcji murowych:
– silikatowe, spełniające wymagania normy PN-EN 771-2,
– z betonów zwykłych i lekkich kruszywowych według normy PN-EN 771-3,
– z autoklawizowanego betonu komórkowego, odpowiadające wymaganiom PN-EN 771-4,
2.2.3.2.
Zaprawy murarskie
Rodzaje zapraw murarskich
RozróŜnia się następujące zaprawy murarskie róŜnicowane z uwagi na:
Sposób produkcji:
– zaprawa wytwarzana w całości lub częściowo w zakładzie, spełniająca wymagania normy
PN-EN 998-2,
– zaprawa wytwarzana na miejscu budowy, odpowiadająca wymaganiom normy
PN-B-10104;
Dobór zapraw z uwagi na warunki środowiskowe eksploatacji konstrukcji murowej
z uwzględnieniem stopnia naraŜenia na zawilgocenie zgodnie z normą PN-B-03002.
Konsystencja i plastyczność (rozpływ)
Konsystencję świeŜej zaprawy określa się za pomocą stolika rozpływu wg normy
PN-EN 1015-3. Jedynie w przypadku zapraw wytwarzanych na placu budowy, PN-B-10104
tymczasowo dopuszcza stosowanie dotychczasowej polskiej metody oznaczania konsystencji
zaprawy, polegającej na określeniu głębokości zanurzania stoŜka pomiarowego w zaprawie,
zgodnie z PN-85/B-04500.
Czas zachowania właściwości roboczych
Czas zachowania właściwości roboczych zapraw wykonywanych na miejscu budowy,
określany według PN-EN 1015-9, nie powinien być krótszy niŜ:
14.2B
Strona 75
1) dla zapraw cementowych – 2 h,
2) dla zapraw cementowo-wapiennych – 5 h,
Gęstość objętościowa zaprawy stwardniałej
Gęstość zapraw zwykłych wytwarzanych na miejscu budowy, określana według
PN-EN 1015-10, zgodnie z normą PN-B-10104 nie powinna przekraczać:
1) zaprawy cementowej – 2000 kg/m3,
2) zaprawy cementowo-wapiennej – 1850 kg/m3,
Wytrzymałość na ściskanie i zginanie
Wytrzymałość na ściskanie zaprawy wytwarzanej na miejscu budowy, badanej zgodnie z
wymaganiami normy PN-EN 1015-11 i nie powinna być mniejsza niŜ podana normie.
Absorpcja wody (nasiąkliwość)
Absorpcja wody (nasiąkliwość) w zaleŜności od rodzaju zaprawy wytwarzanej na miejscu
budowy, badana według PN-85/B-04500
Wytrzymałość spoiny
Wytrzymałość spoiny, zapraw murarskich przeznaczonych do stosowania w elementach
konstrukcyjnych budynku, określa się jako początkową wytrzymałość charakterystyczną na
ścinanie spoiny.
Początkowa wytrzymałość charakterystyczna na ścinanie spoiny zapraw klasy M 1 do M d
wytwarzanych na miejscu budowy moŜe być określana na podstawie:
1) badań połączenia spoiny z elementem murowym według PN-EN 1052-3,
2) wartości tabelarycznych zawartych w załączniku C do normy PN-EN 998-2 wynoszących:
– 0,15 N/mm2 dla zapraw ogólnego stosowania i lekkich,
– 0,3 N/mm2 dla zapraw do cienkich spoin.
W odniesieniu do zapraw wykonywanych fabrycznie producent powinien deklarować
charakterystyczną początkową wytrzymałość spoiny.
Deklaracja moŜe być wydana na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z procedurą
zapisaną w PN-EN 1052-3 lub według wcześniej podanych wartości normowych zawartych
w załączniku C do normy PN-EN 998-2.
Reakcja na ogień
Producent powinien podać klasę reakcji na ogień zaprawy. Klasyfikację reakcji na ogień
zapraw przeprowadza się według PN-EN 13501-1 następująco:
• zaprawy zawierające frakcję jednolicie rozmieszczonych materiałów organicznych,
liczoną masowo lub objętościowo ≤ 1,0% (przyjmuje się tę wartość, która ma większe
znaczenie), zalicza się do klasy A1 reakcji na ogień bez konieczności
przeprowadzania badania,
• zaprawy zawierające frakcję jednolicie rozmieszczonych materiałów organicznych,
liczoną masowo lub objętościowo ≥ 1,0% (przyjmuje się tę wartość, która ma większe
znaczenie), zalicza się (deklaruje) do odpowiedniej klasy reakcji na ogień na
podstawie przeprowadzonych badań.
2.2.3.3.
Wyroby dodatkowe w konstrukcjach murowych
Prefabrykowane wyroby dodatkowe stosowane w konstrukcjach murowych powinny spełniać
wymagania norm PN-EN 845. Wymaganiom określonym w normie PN-EN 845-1 powinny
odpowiadać:
14.2B
Strona 76
• kotwy,
• listwy kotwiące,
• wieszaki i wsporniki,
stosowane do wzajemnego łączenia ze sobą murów oraz łączenia muru z innymi częściami
konstrukcji lub budowli, takimi jak: ściany, stropy, belki i słupy.
Wymagania podane w normie PN-EN 845-2 powinny spełniać jednolite, pojedyncze oraz
zespolone i złoŜone nadproŜa prefabrykowane o rozpiętości do 4,5 m:
• stalowe,
• betonowe,
• murowane.
Wymaganiom określonym w normie PN-EN 845-3 powinno odpowiadać zbrojenie do spoin
wspornych murów, obejmujące siatki stalowe:
• spajane,
• wiązane,
• ciągnione.
Stal zbrojeniowa węglowa stosowana w konstrukcjach murowych powinna spełniać
wymagania podane w PN-B-03264, a austenityczna stal nierdzewna w PN-89/H-84023-06.
2.2.3.4.
Inne wyroby i materiały w konstrukcjach murowych
Do wznoszenia konstrukcji murowych moŜna stosować inne wyroby i materiały:
– cement spełniający wymagania norm PN-EN 197-1 i PN-EN 413-1,
– wapno budowlane odpowiadające wymaganiom normy PN-EN 459-1,
– piasek i inne kruszywa mineralne, których właściwości odpowiadają wymaganiom normy
PN-EN 13139,
– kruszywa lekkie do betonów i zapraw spełniające wymagania określone w PN-EN 13055,
– wodę do betonów i zapraw zgodną z wymaganiami normy PN-EN 1008.
Stosowane spoiwa polimerowe i inne domieszki do zapraw powinny spełniać wymagania
odpowiednich norm polskich lub aprobat technicznych.
2.2.4. Wykonanie i montaŜ konstrukcji stalowych
2.2.4.1.
Stal konstrukcyjna
Do wytwarzania konstrukcji stalowych naleŜy uŜywać stal zgodnie z PN-91/B-03200.
Inne gatunki stali (np. pochodzące z importu mogą być zastosowane przez Wytwórcę za
zgodą InŜyniera Kontraktu, jeśli posiadają Aprobatę Techniczną).
Elementy konstrukcyjne powinny spełniać ponadto wymagania określone w normach
przedmiotowych:
• dla blach uniwersalnych i grubych wg PN-83/H-92120, PN-79/H-92146 i
PN-83/H-92203,
• dla walcówki, prętów i kształtowników wg PN-84/H-93000 i PN-85/H-93001,
• dla ceowników PN-86/H-93403,
2.2.4.2.
Łączniki i materiały spawalnicze
Zamówienia na łączniki i materiały spawalnicze składa Wytwórca stalowej konstrukcji u
zaakceptowanych przez InŜyniera Wytwórców tych materiałów. Na Wytwórcy konstrukcji
ciąŜy obowiązek egzekwowania od dostawców i przechowywania atestów potwierdzających
spełnienie wymagań postawionych w normie przedmiotowej dotyczącej danego wyrobu lub
materiału. Atesty muszą być przedstawione wraz z dostawą kaŜdej partii łączników i
materiałów spawalniczych. Badania, które warunkują wystawienie atestów Wytwórca
łączników lub materiałów spawalniczych przeprowadza na własny koszt. Materiały
14.2B
Strona 77
pochodzące z zapasów Wytwórcy konstrukcji powinny być atestowane w zakresie ustalonym
przez InŜyniera na koszt własny Wytwórcy konstrukcji.
Spełnione muszą być wymagania norm przedmiotowych:
• PN-M-82054 (PN-IM-82054) Śruby, wkręty i nakrętki
• PN-M-82101 (PN-85/M-82101) Śruby ze łbem sześciokątnym
• PN-M-82105 (PN-85/M-82105) Śruby ze łbem sześciokątnym z gwintem na całej
długości
• PN-M-82002 (PN-771M-82002) Podkładki Wymagania i badania
• PN-M-82005 (PN-781M-82005) Podkładki okrągłe zgrubne
• PN-M-82039 (PN-831M-82039) Podkładki okrągłe do połączeń spręŜanych
• PN-M-82144 (PN-861M-82144) Nakrętki sześciokątne
• PN-M-82171 (PN-831M-82171) Nakrętki sześciokątne powiększone do połączeń
spręŜanych
• PN-M-69355 (PN-731M-69355) Topniki do spawania i napawania łukiem krytym
• PN-M-69420 (PN-88/M-69420) Spawalnictwo Druty lite do spawania i napawania
stali
• PN-M-69430 (PN-911M-69430) Spawalnictwo
Elektrody stalowe otulone do
spawania i napawania Ogólne wymagania i badania
• PN-M-69433 (PN-881M-69433) Spawalnictwo
Elektrody stalowe otulone do
spawania stali niskowęglowych i stali niskostopowych o podwyŜszonej wytrzymałości
• PN-M-69434 (PN-741M-69434 ) Elektrody otulone do spawania stali niskostopowych
przeznaczonych do pracy w podwyŜszonych temperaturach
Wytwórca powinien przestrzegać okresów waŜności stosowania elektrod według gwarancji
dostawcy.
Łączniki powinny być przechowywane w suchych i przewietrzanych pomieszczeniach z
zapewnieniem ochrony przed korozją i w sposób umoŜliwiający segregację na poszczególne
asortymenty. Materiały spawalnicze naleŜy przechowywać ponad podłogą w suchych,
przewietrzanych i ogrzewanych pomieszczeniach. Łączniki i materiały spawalnicze
przeznaczone do wytworzenia określonej stalowej konstrukcji powinny być oddzielone od
pozostałych.
2.2.5. Pokrycia dachowe
Papa asfaltowa na tekturze budowlanej wg PN 89/B-27617.
Papa asfaltowa na tekturze składa się z tektury powlekanej asfaltem PS40/175 i posypki
mineralnej.
Wymagania wg normy PN-89/B-27617, a w szczególności dotyczą:
• Wstęga papy powinna być bez dziur i załamań, o równych krawędziach;
• Powierzchnia papy nie powinna mieć widocznych plam asfaltu;
• Przy rozwijaniu rolki niedopuszczalne są uszkodzenia powstałe na skutek sklejenia się
papy;
• Dopuszcza się naderwanie na krawędziach wstęgi papy w kierunku poprzecznym nie
dłuŜsza niŜ 30 mm, nie więcej niŜ w 3 miejscach na kaŜde 10 m długości papy;
• Papa po rozerwaniu i rozwarstwieniu powinna mieć jednolite ciemnobrunatne
rozbarwienie;
Pakowanie, przechowywanie i transport.
• Rolki papy powinny być odpowiednio zabezpieczone i oznakowane.
14.2B
Strona 78
• Na kaŜdej rolce papy powinna być umieszczona nalepka z podstawowymi danymi
określonymi w normie lub świadectwie.
• Rolki papy naleŜy przechowywać w pomieszczeniach krytych, chroniących przed
zawilgoceniem i działaniem promieni słonecznych, w odległości co najmniej 120 cm
od grzejników.
• Rolki papy naleŜy układać w stosy (do 1200 szt.) w pozycji stojącej, w jednej
warstwie. Odległość między stosami – 80 cm.
Lepik asfaltowy i asfaltowo-polimerowy z wypełniaczami stosowany na gorąco.
Wymagania wg normy PN-B-24625:1998:
• temperatura mięknienia 60-80°C,
• temperatura zapłonu 200°C,
• zawartość wody – nie więcej niŜ 0,5%,
• spływność – lepik nie powinien spływać w temperaturze 50°C w ciągu 5 godzin z
warstwy sklejającej dwie warstwy papy nachyloną pod kątem 45°,
• zdolność klejenia – lepik nie powinien się rozdzielić przy odrywaniu pasków papy
sklejonych ze sobą i przyklejonych do betonu w temperaturze 18°C.
Roztwór asfaltowy do gruntowania.
Wymagania wg normy PN-74/B-24622.
Kit asfaltowy uszlachetniony KF.
Wymagania wg normy PN-75/B-30175.
Blacha stalowa ocynkowana płaska wg normy PN-61/B-10245, PN-73/H-92122.
Blachy stalowe płaskie o grub. min. 0,5 mm obustronnie ocynkowane w arkuszach.
Grubość powłoki cynku wynosi min. 275 g/m2.
Materiały pokrywcze mogą być przyjęte na budowę, jeŜeli spełniają następujące warunki:
• odpowiadają wyrobom wymienionym w dokumentacji projektowej,
• są właściwie opakowane i oznakowane,
• spełniają wymagane właściwości wykazane w odpowiednich dokumentach,
• mają deklarację zgodności i certyfikat zgodności.
Wszystkie materiały dekarskie powinny być przechowywane i magazynowane zgodnie
z instrukcją producenta oraz według odpowiednich norm wyrobu.
Przyjęcie materiałów i wyrobów na budowę powinno być potwierdzane wpisem do dziennika
budowy.
2.2.6. Bezspoinowy system ocieplania
Środek gruntujący
– materiał wodorozcieńczalny (np. dyspersja akrylowa, wodny roztwór szkła wodnego)
stosowany, zaleŜnie od rodzaju i stanu podłoŜa, do jego przygotowania przed klejeniem płyt
izolacji termicznej lub na powierzchni warstwy zbrojonej, przed wykonaniem warstwy
wykończeniowej.
Zaprawa (masa) klejąca
– gotowy lub wymagający zarobienia z wodą materiał (na bazie cementu modyfikowany
polimerami, polimerowy/akrylowy mieszany z cementem, zbrojony włóknem szklanym) do
klejenia płyt izolacji termicznej do podłoŜa, zróŜnicowany zaleŜnie od rodzaju izolacji
14.2B
Strona 79
(styropian, wełna mineralna). Wybór zaprawy ma wpływ na klasyfikację palności wyrobu. W
niektórych systemach zaprawa klejąca stosowana jest takŜe do wykonania warstwy zbrojonej.
Wymagana konsystencja zaprawy (stoŜek pomiarowy): 10 ±1 cm.
Płyty termoizolacyjne
– płyty ze styropianu (polistyrenu spienionego) ekspandowanego (EPS 70-040 Fasada, EPS
80-036 Fasada) mają zastosowanie jako izolacja termiczna BSO przy ograniczeniu do
wysokości 25 m powyŜej poziomu terenu (budynki nowobudowane) oraz do 11 kondygnacji
włącznie (budynki wzniesione przed 01.04.1995). Mocowane są, zaleŜnie od rodzaju podłoŜa,
wysokości budynku i połoŜenia na ścianie – metodą klejenia, za pomocą łączników
mechanicznych lub metodą łączoną. Płyty mają krawędzie proste lub frezowane (pióro/wpust,
przylga), poprawiające szczelność połączeń. Do elewacji boniowanych produkowane są
gotowe, frezowane elementy izolacji lub spoiny frezowane są na powierzchni zwykłych płyt.
Szczegółowe wymagania dla płyt ze styropianu ekspandowanego określa norma PN-EN
13163,
– płyty ze styropianu ekstrudowanego – ze względu na niŜszą w porównaniu ze
styropianem ekspandowanym nasiąkliwość, mają zastosowanie w strefach o podwyŜszonym
oddziaływaniu wilgoci (woda rozpryskowa, wilgoć gruntowa), np. na cokołach budynków.
Szczegółowe wymagania dla płyt ze styropianu ekstradowanego określa norma PN-EN
13164,
– płyty z wełny mineralnej zwykłej i lamelowej mają zastosowanie na całych
powierzchniach ścian budynków lub, w połączeniu ze styropianem, tylko na części powyŜej
25 m ponad poziomem terenu. Płyty z wełny mineralnej zwykłej wymagają w kaŜdym
przypadku mocowania mechanicznego, z wełny lamelowej mogą być, zaleŜnie od
właściwości podłoŜa, tylko klejone. Szczegółowe wymagania dla płyt z wełny mineralnej
określa norma PN-EN 13162,
– inne rodzaje materiałów termoizolacyjnych – szkło piankowe, pianka mineralna.
Łączniki mechaniczne:
• kołki rozporowe – wkręcane lub wbijane, wykonane z tworzywa sztucznego (nylon,
polipropylen, poliamid, polietylen) lub z blachy stalowej, z rdzeniem metalowym lub
z tworzywa. WyposaŜone są w talerzyki dociskowe, dodatkowo – w krąŜki
termoizolacyjne, zmniejszające efekt powstawania mostków termicznych,
• profile mocujące – metalowe (ze stali nierdzewnej, aluminium) elementy, słuŜące do
mocowania płyt izolacji termicznej o frezowanych krawędziach.
Zaprawa zbrojąca
• oparta na bazie cementu lub bezcementowa (np. dyspersja akrylowo-kopolimerowa),
zawierająca wypełniacze (takŜe włókna) masa, nanoszona na powierzchnię płyt
izolacyjnych, w której zatapiana jest siatka zbrojąca. W niektórych systemach tworzy
samodzielnie warstwę zbrojoną.
Siatka zbrojąca
• siatka
z
włókna
szklanego
(impregnowanego
o gramaturze min. 145 g/m2, wtapiana w zaprawę zbrojącą.
przeciwalkalicznie)
Zaprawy (masy) tynkarskie
• zaprawy mineralne – oparte na spoiwach mineralnych (mineralno – polimerowych)
suche zaprawy do wykonywania tynków cienkowarstwowych. Mimo moŜliwości
barwienia, zgodnie z zaleceniami producentów, dla poprawy cech optycznych,
nasiąkliwości i odporności na zanieczyszczenia wymagają zwykle malowania farbami
14.2B
Strona 80
elewacyjnymi. ZaleŜnie od uziarnienia (1,5-6 mm) wykonywane są w róŜnych
grubościach i fakturach powierzchni – typu baranek lub rowkowy („kornik”,
śłobiony),
• masy akrylowe (polimerowe) – oparte na spoiwach organicznych (dyspersje
polimerowe) gotowe materiały do wykonywania tynków cienkowarstwowych.
Barwione w masie nie wymagają malowania farbami elewacyjnymi. Grubości i
faktury powierzchni – jak w przypadku tynków mineralnych,
• masy krzemianowe (silikatowe) – oparte na bazie szkła wodnego potasowego (z
dodatkiem śywicy akrylowej) gotowe materiały do wykonywania tynków
cienkowarstwowych. Barwione w masie nie wymagają malowania farbami
elewacyjnymi. ZaleŜnie od uziarnienia (1-3 mm) wykonywane w róŜnych grubościach
i fakturach powierzchni tynków – typu baranek, rowkowy lub modelowany,
• masy silikonowe – oparte na bazie śywicy (emulsji) silikonowej, gotowe materiały do
wykonywania tynków cienkowarstwowych. Barwione w masie nie wymagają
malowania farbami elewacyjnymi. Grubości i faktury powierzchni – jak w przypadku
tynków krzemianowych.
Farby – farby elewacyjne akrylowe, krzemianowe (silikatowe) i silikonowe,
stosowane systemowo lub uzupełniająco na powierzchniach tynków cienkowarstwowych.
Elementy uzupełniające (akcesoria systemowe):
• profile cokołowe (startowe) – elementy stalowe lub aluminiowe, słuŜące do
systemowego ukształtowania dolnej krawędzi powierzchni BSO, mocowane do
podłoŜa za pomocą kołków rozporowych,
• naroŜniki ochronne – elementy: z włókna szklanego (siatki), PCW, blachy stalowej
i aluminiowej (z ramionami z siatki), słuŜące do zabezpieczenia (wzmocnienia)
krawędzi (naroŜników budynków, ościeŜy itp.) przed uszkodzeniami mechanicznymi,
• listwy krawędziowe – elementy ze stali nierdzewnej (aluminium) słuŜące do
wykonywania styków BSO z innymi materiałami (np. ościeŜnicami),
• profile dylatacyjne – elementy metalowe lub z włókna szklanego, słuŜące do
kształtowania szczelin dylatacyjnych na powierzchni BSO,
• taśmy uszczelniające – rozpręŜne taśmy z elastycznej, bitumizowanej pianki
(poliuretanowej) do wypełniania szczelin dylatacyjnych, połączeń BSO z
ościeŜnicami, obróbkami blacharskimi i innymi detalami elewacyjnymi,
• pianka uszczelniająca – materiał do wypełniania nieszczelnych połączeń między
płytami izolacji termicznej,
• siatka pancerna – siatka z włókna szklanego o wzmocnionej strukturze (gramatura
~500 g/m2), do wykonania wzmocnionej warstwy zbrojonej BSO w strefach o
podwyŜszonym oddziaływaniu mechanicznym (np. do wysokości 2 m ponad
poziomem terenu),
• siatka do detali – siatka z włókna szklanego o delikatnej strukturze (gramatura ~50
g/m2) do kształtowania detali elewacji (boniowanie, profile),
• profile (elementy) dekoracyjne – gotowe elementy do kształtowania elewacji (gzymsy,
obramienia, podokienniki), wykonane z granulatu szklanego, styropianu, pokrywane
ewentualnie warstwą zbrojoną i malowane,
• podokienniki – systemowe elementy, wykonane z blachy lakierowanej, powlekanej
(stalowej, aluminiowej), dostosowane do montaŜu z BSO.
Uwaga: W skład większości systemów BSO wchodzi jedynie część wymienionych wyŜej
elementów.
14.2B
Strona 81
2.2.7. Wykonanie hydroizolacji
2.2.7.1.
Wyroby do hydroizolacji powłokowych
Do hydroizolacji powłokowych stosuje się masy:
– asfaltowe i asfaltowo-polimerowe,
– polimerowe,
– cementowe,
– cementowo-polimerowe,
– bitumiczno-mineralne,
spełniające wymagania określane w normach i aprobatach technicznych.
2.2.7.2.
Wyroby do hydroizolacji z laminatów
Do hydroizolacyjnych laminatów wykonywanych na budowie wykorzystuje się:
– masy asfaltowe, asfaltowo-polimerowe i polimerowe zbrojone wkładką z tkanin lub
włókien niepodlegających korozji biologicznej,
– masy cementowe i cementowo-polimerowe zbrojone wkładką z tkanin lub włókien,
– masy bitumiczno-mineralne zbrojone wkładką z tkanin lub włókien, spełniające
wymagania określone w normach i aprobatach technicznych.
2.2.7.3.
Wyroby do izolacji przeciwwilgociowych i wodochronnych z
materiałów rolowych
Do wykonywania izolacji części podziemnych i przyziemi budynków słuŜą następujące
materiały rolowe:
– papy asfaltowe na tekturze i na welonie szklanym oraz papy termozgrzewalne
i samoprzylepne,
– folie z tworzyw sztucznych i kauczuku.
Izolacje przeciwwilgociowe wykonuje się z folii polietylenowych o grubości 0,3 mm.
Izolacje wodochronne mogą być wykonywane z folii polietylenowych o grubości 0,4 i 0,5
mm, gładkich i tłoczonych folii z PVC oraz membran EPDM.
Wszystkie ww. materiały muszą mieć własności techniczne odpowiadające wymaganiom
odpowiednich norm lub aprobat technicznych.
2.2.8. Roboty malarskie
Do wykonywania robót malarskich naleŜy stosować farby i kolorystykę wymaganą
Dokumentacją Projektową i spełniające wymagania:
•
farby dyspersyjne odpowiadające wymaganiom normy PN-C-81914:2002,
•
farby akrylowe
PN-C-81921:2004,
•
farby olejne i alkidowe odpowiadające wymaganiom normy PN-C-81901:2002,
•
emalie olejno-Ŝywiczne, ftalowe, ftalowe modyfikowane i ftalowe kopolimeryzowane
styrenowe odpowiadające wymaganiom normy PN-C-81607:1998,
•
farby chlorokauczukowe odpowiadające wymaganiom normy PN-C-81910:2002,
•
emalie chlorokauczukowe odpowiadające wymaganiom normy PN-C-81608:1998,
•
farby poliwinylowe odpowiadające wymaganiom normy PN-C-81903:2002,
•
emalie poliwinylowe odpowiadające
i N-C-81609:2002/Ap1:2004,
rozpuszczalnikowe
odpowiadające
wymaganiom
wymaganiom
normy
normy
PN-C-81609:2002
14.2B
Strona 82
•
farby epoksydowe odpowiadające wymaganiom norm
N-C-81912:1997, PN-C-81916:2001 oraz PN-C-81917:2001,
PN-C-81911:1997,
•
emalie epoksydowe
i N-C-81932:1997,
PN-C-81931:1997
•
emalie poliuretanowe odpowiadające wymaganiom norm PN-C-81935:2001,
•
farby krzemianowo-cynkowe odpowiadające wymaganiom normy PN-C-81919:2002
i PN-C-81919:2002/Ap1:2004,
•
inne wyroby malarskie gruntujące i nawierzchniowe, które powinny odpowiadać
wymaganiom aprobat technicznych.
odpowiadające
wymaganiom
norm
Materiały pomocnicze do wykonywania robót malarskich to:
•
rozcieńczalniki, w tym: woda, terpentyna, benzyna do ekstrakcji, benzyna do lakierów
i emalii, spirytus denaturowany, inne rozcieńczalniki przygotowane fabrycznie,
•
utwardzacze do wyrobów lakierowych,
•
środki do odtłuszczania, mycia i usuwania zanieczyszczeń podłoŜa,
•
piasek filtracyjny kwarcowy, Ŝwirek filtracyjny, śrut łamany Ŝeliwny i staliwny, śrut
cięty z drutu, elektrokorund itp.,
•
środki do likwidacji zacieków i wykwitów,
•
kity i masy szpachlowe do naprawy podłoŜa.
Wszystkie wyŜej wymienione materiały muszą mieć własności techniczne określone przez
producenta lub odpowiadające wymaganiom odpowiednich aprobat technicznych bądź PN.
2.2.8.1.
Warunki przyjęcia wyrobów malarskich na budowę
Materiały malarskie mogą być przyjęte na budowę, jeśli spełniają następujące warunki:
•
są zgodne z ich wyszczególnieniem i charakterystyką podaną w Dokumentacji
Projektowej i Specyfikacjach Technicznych Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych,
•
są właściwie opakowane, firmowo zamknięte (bez oznak naruszenia zamknięć)
oznakowane (pełna nazwa wyrobu, ewentualnie nazwa handlowa oraz symbol
handlowy wyrobu),
•
spełniają wymagane właściwości, wskazane odpowiednimi dokumentami odniesienia
(Polską Normą lub aprobatą techniczną),
•
producent dostarczył dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu powszechnego
lub jednostkowego zastosowania, a takŜe karty techniczne wyrobu lub firmowe
zalecenia stosowania wyrobu,
•
farby, rozpuszczalniki, rozcieńczalniki, środki odtłuszczające i zmywające, w zakresie
wynikającym z Ustawy o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia
2001 r. (Dz. U. Nr 11 poz. 84 z późn. zmianami), posiadają karty charakterystyki
substancji niebezpiecznej, opracowane zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z
dn. 3 lipca 2002 w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu
niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140, poz. 1171),
14.2B
Strona 83
•
opakowania wyrobów malarskich zakwalifikowanych do niebezpiecznych spełniają
wymagania podane w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dn. 2 września 2003
w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów
niebezpiecznych (Dz. U. Nr 173, poz. 1679, z późn. zmianami),
•
są przydatne z uwagi na okres gwarancji (okres wymalowań powinien się kończyć
przed zakończeniem gwarancji wyrobu).
•
•
•
•
•
•
•
2.2.9. Zaprawy budowlane do wykonania tynków zwykłych
Marka i skład zaprawy powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-90/B-14501
„Zaprawy budowlane zwykłe” lub aprobatom technicznym
Przygotowanie zapraw do robót tynkarskich powinno być wykonywane mechanicznie.
Zaprawę przygotować w takiej ilości, aby mogła być wbudowana moŜliwie szybko po
jej przygotowaniu, tj. w okresie ok. 3 godzin.
Do zaprawy tynkarskiej stosować piasek rzeczny lub kopalniany.
Do zaprawy cementowo-wapiennej stosować cement według normy PN-EN 1971:2002 „Cement – Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące
cementów powszechnego uŜytku”. Za zgodą InŜyniera Kontraktu stosować cement z
dodatkiem ŜuŜla lub popiołów lotnych 25 i 35 oraz cement hutniczy 25 pod
warunkiem, WSE temperatura otoczenia w ciągu 7 dni od chwili wbudowania
zaprawy nie będzie niŜsza niŜ +5°C.
Do zapraw cementowo-wapiennych stosować wapno suchogaszone lub gaszone w
postaci ciasta wapiennego otrzymanego z wapna niegaszonego, które powinno
jednolitą
tworzyć
i jednobarwną masę, bez grudek niegaszonego wapna i zanieczyszczeń obcych.
Wapno powinno spełnia wymagania normy PN-EN-459. Skład objętościowych
składników zapraw dobierać doświadczalnie, w zaleŜności od wymaganej marki
zaprawy oraz rodzaju cementu i wapna.
2.2.10.
Płyty i płytki
Płytki powinny odpowiadać następującej normie:
– PN-EN 14411:2005 – Płytki i płyty ceramiczne – Definicja, klasyfikacja, charakterystyki
i znakowanie.
Rodzaj płytek i ich parametry techniczne musi określać dokumentacja projektowa.
Szczególnie dotyczy to płytek dla których muszą być określone takie parametry jak np.
stopień ścieralności, mrozoodporność i twardość.
Kompozycje klejące i zaprawy
Kompozycje klejące do mocowania płytek muszą spełniać wymagania normy
PN-EN 12004:2002 lub odpowiednich aprobat technicznych.
Zaprawy do spoinowania muszą spełniać wymagania odpowiednich aprobat technicznych lub
norm.
Materiały pomocnicze
Materiały pomocnicze do wykonywania posadzek i okładzin z płytek to:
– listwy dylatacyjne i wykończeniowe,
– środki ochrony płytek i spoin,
– środki do usuwania zanieczyszczeń,
– środki do konserwacji posadzek i okładzin.
Wszystkie ww. materiały muszą mieć własności techniczne określone przez producenta lub
odpowiednie aprobaty techniczne.
14.2B
Strona 84
Woda
Do przygotowania kompozycji klejących zapraw klejowych i mas do spoinowania stosować
naleŜy wodę odpowiadającą wymaganiom normy PN-EN 1008:2004 „Woda zarobowa do
betonu.
Specyfikacja pobierania próbek, badania i ocena przydatności wody zarobowej, do betonu,
w tym wody odzyskanej z procesów produkcji betonu”. Bez badań laboratoryjnych moŜe być
stosowana wodociągowa woda pitna.
2.2.11.
Hydroizolacja pomieszczeń mokrych
UWAGA:
Materiałów na bazie gipsu nie wolno stosować:
– w kabinach natryskowych,
– w pomieszczeniach o stałej wilgotności względnej powietrza przekraczającej 85%.
JeŜeli z rozwiązania konstrukcyjnego wynika konieczność wykonania warstwy
spadkowej, powinna ona być wykonana bezpośrednio na warstwie konstrukcyjnej
(stropie). Jest ona wykonywana wówczas jako jastrych zespolony na warstwie szczepnej.
Zalecany spadek płaszczyzny wynosi 1,5%, minimalny 1%.
Do wykonywania warstwy spadkowej zastosować moŜna:
– jastrychy cementowe wg PN-EN 13813:2003 „Podkłady podłogowe oraz materiały do
ich wykonania – Materiały – Właściwości i wymagania”, klasy minimum C12,
zalecane C16,
– zaprawy naprawcze Np. typu PCC z systemów naprawy konstrukcji betonowych
i Ŝelbetowych, zalecana klasyfikacja przynajmniej jako R2, zgodnie z PN-EN 15043:2006 „Wyroby i systemy do ochrony i napraw konstrukcji betonowych – Definicje,
wymagania, sterowanie jakością i ocena zgodności – Część 3: Naprawy konstrukcyjne
i niekonstrukcyjne”
Paroizolacja
Rodzaj zastosowanej paroizolacji określa dokumentacja techniczna. Do jej wykonania moŜna
stosować:
– roztwory, emulsje lub masy z tworzyw sztucznych o potwierdzonych właściwościach
paroszczelnych, zgodne z dokumentami odniesienia (normy, aprobaty),
Termoizolacja
Uwzględniając zalecenia Instrukcji nr 344/2007 – „Zabezpieczenia wodochronne tarasów
i balkonów” (ITB, 2007), do wykonywania termoizolacji pomieszczeń mokrych stosować
moŜna:
– wełnę mineralną, zgodną z PN-EN 13162:2002 „Wyroby do izolacji cieplnej
w budownictwie Wyroby z wełny mineralnej (MW) produkowane fabrycznie –
Specyfikacja”,
– styropian, zgodny z normą PN-EN 13163:2004 „Wyroby do izolacji cieplnej w
budownictwie Wyroby ze styropianu (EPS) produkowane fabrycznie – Specyfikacja”,
stosowany zgodnie z wymaganiami PN-B-20132:2005 „Wyroby do izolacji cieplnej w
budownictwie – Wyroby ze styropianu (EPS) produkowane fabrycznie.
Zastosowania”,
– polistyren ekstrudowany, zgodny z PN-EN 13164:2003 „Wyroby do izolacji cieplnej
w budownictwie – Wyroby z polistyrenu ekstrudowanego (XPS) produkowane
fabrycznie – Specyfikacja”,
– sztywną piankę poliuretanową zgodną z PN-EN 13165:2003 „Wyroby do izolacji
cieplnej w budownictwie – Wyroby ze sztywnej pianki poliuretanowej (PUR)
14.2B
Strona 85
produkowane fabrycznie Specyfikacja”,
– korek ekspandowany, zgodny z PN-EN 13170:2003 „Wyroby do izolacji cieplnej
w budownictwie – Wyroby z ekspandowanego korka (ICB) produkowane fabrycznie –
Specyfikacja”.
Grubość, rodzaj i klasę zastosowanego materiału termoizolacyjnego określa dokumentacja
techniczna.
Uszczelnienie zespolone
Do wykonywania uszczelnienia zespolonego stosuje się elastyczne szlamy uszczelniające,
polimerowe dyspersyjne masy uszczelniające, systemowe folie lub maty uszczelniające
z tworzyw sztucznych. Projekt przewiduje masy uszczelniające.
Polimerowe dyspersyjne masy uszczelniające
Zestawienie najwaŜniejszych właściwości technicznych i eksploatacyjnych elastycznych
powłok hydroizolacyjnych wykonywanych z emulsji polimerowych – podano w tablicy 2.
Tablica 2. Właściwości i wymagania polimerowych mas uszczelniających (wg ZUAT15/IV.19/2005 – Wyroby polimerowe. Emulsje przeznaczone do wykonywania powłok
hydroizolacyjnych)
Lp. Właściwości
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Wymagania
Emulsja
gruntująca
Zawartość wody %
≤ 85
Czas wysychania, h
≤5
Spływność z powierzchni pionowej bezpośrednio –
po nałoŜeniu
Przesiąkliwość powłoki przy działaniu słupa wody –
o wysokości 1000 mm w ciągu 24 godzin
Odporność na powstawanie rys w podłoŜu, %
Przyczepność do podłoŜa, MPa
Przyczepność międzywarstwowa, MPa
Odporność na działanie wody o podwyŜszonej
temperaturze (+60°C)
Emisja lotnych związków organicznych (VOC) –
czas niezbędny do osiągnięcia dopuszczalnych
stęŜeń substancji szkodliwych dla zdrowia
–
–
–
–
–
Powłoka
uszczelniająca
≤ 50
≤5
brak
brak śladów
przesiąkania wody
≥ 0,5
≥ 0,5
≥ 0,5
Przyczepność do
podłoŜa ≥ 0,5 MPa
Nie więcej niŜ 28
dni
Zaprawy klejące
Do przyklejania wykładzin ceramicznych stosuje się kleje klasy C2.
Wymagania techniczne wg PN-EN 12004:2002 i PN-EN 12002:21005 stawiane klejom
cementowym stosowanym podaje tablica 3.
Tablica 3. Wymagania techniczne stawiane klejom cementowym
Wymagania wg PN-EN 12002
Odkształcalność poprzeczna w mm
– Klasa S2
– Klasa S1
Wymagania wg PN-EN 12004 dla klejów klasy C1
> 5 mm
2,5-5 mm
14.2B
Strona 86
Przyczepność [N/mm2], 28 dni w temp. +23 ± 2°C przy 50 ± 5% wilg. wzgl .
≥ 0,5 MPa
Przyczepność [N/mm2], 7 dni w temp. +23 ± 2°C przy 50 ± 5% wilg. wzgl. +
21 dni w wodzie
+14 dni w temp. 70 ± 2°C
21 dni w wodzie + 25 cykli od w temp. -15 ± 3°C (w czasie 120 ± 20 min) do
w temp. +15 ± 3°C (w czasie 120 ± 20 min)
21 dni w wodzie
+14 dni w temp. 70 ± 2°C
21 dni w wodzie + 25 cykli od w temp. -15 ± 3°C (w czasie 120 ± 20 min) do
w temp. +15 ± 3°C (w czasie 120 ± 20 min)
≥ 0,5 MPa
≥ 0,5 MPa
≥ 0,5 MPa
≥ 1 MPa
≥ 1 MPa
≥ 1 MPa
≥ 1 MPa
Cementowa zaprawa spoinująca
Wymagania w stosunku do zapraw spoinujących wg PN-EN 13888:2004 „Zaprawy do
spoinowania płytek – Definicje i wymagania techniczne” podaje tablicy 4.
Tablica 4. Wymagania w stosunku do zapraw spoinujących
Lp. Właściwość
Wymagania podstawowe
1.
Odporność na ścieranie, mm3
2.
Wytrzymałość na zginanie po przechowywaniu w warunkach
suchych, N/mm2
3.
Wytrzymałość na zginanie po cyklach zamraŜania i rozmraŜania,
N/mm2
4.
Wytrzymałość na ściskanie po przechowywaniu w warunkach
suchych, N/mm2
5.
Wytrzymałość na ściskanie po cyklach zamraŜania i rozmraŜania,
N/mm2
6.
Skurcz, mm/m
7.
Absorpcja wody po 30 minutach, g
8.
Absorpcja wody po 240 minutach, g
Wymagania dodatkowe
9.
Wysoka odporność na ścieranie, mm3
10.
Zmniejszona absorpcja wody po 30 minutach, g
11.
Zmniejszona absorpcja wody po 240 minutach, g
Wymagania
≤ 2000
≥ 3,5
≥ 3,5
≥ 15
≥ 15
≤2
≤5
≤ 10
≤ 1000
≤2
≤5
W pomieszczeniach mokrych naleŜy stosować zaprawy o zmniejszonej absorpcji wody, a
więc klasyfikowane jako CG 2 W, w przypadku pomieszczeń poddanych intensywnym
zabiegom czyszczącym zaleca się stosowanie zapraw spoinujących o wysokiej odporności na
ścieranie, a więc klasyfikowane jako CG 2 W Ar wg PN-EN 13888:2004.
14.2B
Strona 87
Elastyczna masa do wypełnień dylatacji
Do wypełnienia szczelin dylatacyjnych w wykładzinie ceramicznej stosuje się elastyczne kity
(masy) na bazie silikonów lub poliuretanów.
NaleŜy stosować kity konstrukcyjne typu F wg PN-EN ISO 11600:2004 „Konstrukcje
budowlane – Wyroby do uszczelniania – Klasyfikacja i wymagania dotyczące kitów”.
Alternatywnie zastosowany materiał moŜe spełniać wymagania ZUAT-15/IV.16/2007 „Kity
uszczelniające do izolacji wodochronnych w pomieszczeniach mokrych i w zbiornikach na
wodę”.
Okładziny ceramiczne
W pomieszczeniach mokrych stosować moŜna płytki ceramiczne zgodne z PN-EN
14411:2005 „Płytki i płyty ceramiczne – Definicje, klasyfikacja, charakterystyki i
znakowanie”. Zaleca się, aby były to płytki o moŜliwie niskiej nasiąkliwości, a więc płytki
prasowane grupy B I a oraz B I b (rzadziej B II a) jak równieŜ płytki ciągnione grupy A I
(rzadziej A II a).
Woda
Do przygotowania zapraw stosować moŜna wodę odpowiadającą wymaganiom normy PNEN 1008:2004 „Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobierania próbek, badanie i ocena
przydatności wody zarobowej do betonu, w tym wody odzyskanej z procesów produkcji
betonu”.
Pozostałe materiały
Wymagania stawiane pozostałym materiałom takim jak taśmy uszczelniające, specjalne
gruntowniki, preparaty (zaprawy) do wykonywania warstwy sczepnej, zaprawy naprawcze,
modyfikatory polimerowe, materiałom na warstwy ochronne lub rozdzielające itp. określa
dokumentacja projektowa.
Kruszywo, jeŜeli jest stosowane do wytwarzania zapraw na budowie, powinno spełniać
wymagania normy PN-EN 13139:2003 „Kruszywa do zaprawy”.
Cement, jeŜeli jest stosowany do wytwarzania zapraw na budowie, powinien spełniać
wymagania z normy: PN-EN 197-1:2002 – „Cement. Część 1: skład, wymagania i kryteria
zgodności dotyczące cementów powszechnego uŜytku”.
Szczegółowe wymagania dotyczące kruszywa (rodzaj, krzywa przesiewu), spoiwa (cement),
rodzaju i klasy zaprawy oraz ewentualnych dodatków (np. emulsje polimerowe itp.) podają
odpowiednie szczegółowe specyfikacje techniczne.
2.2.12.
Stolarka okienna i drzwiowa
Okna i drzwi powinny posiadać właściwości eksploatacyjne określone i sklasyfikowane przez
producenta zgodnie z PN-EN 14351-1:2006.
Ponadto producent powinien określić materiał (materiały), z których okna i drzwi są
wykonane, łącznie z wszelkimi zastosowanymi powłokami i/lub środkami ochronnymi. Ta
zasada powinna być zrealizowana w odniesieniu do wszystkich elementów składowych,
mających wpływ na trwałość wyrobów przy ich uŜytkowaniu, poprzez powołanie
odpowiednich norm lub aprobat technicznych.
Producent powinien równieŜ podać informacje dotyczące konserwacji okien i drzwi oraz ich
części podlegających wymianie.
Według PN-EN 14351-1:2006 wymagane właściwości okien i drzwi powinny być określone
zgodnie z zasadami podanymi w dokumentach odniesienia zestawionych w tablicy
1 i sklasyfikowane według tablicy 2.
14.2B
Strona 88
Tablica 1. Podstawy normatywne określania właściwości i klasyfikowania okien i drzwi
Lp.
Właściwość
Norma
a
klasyfikacyjna
Norma
dotycząca
metody badań
a
lub obliczeń
Typ badania
Odporność na
obciąŜenie
wiatrem
Odporność na
obciąŜenie
śniegiem
EN 12210
EN 12211
Niszczące
Informacja o
wypełnieniu
Krajowe
przepisy i/lub
zalecenia
Obliczenie
b
1.
Rozdział /
podrozdział
PN-EN
14351-1:2
006
4.2
2.
4.3
3.
4.4.1
Reakcja na
ogień
EN 13501-1
patrz EN
13501-1
Niszczące
Okna dachowe
4.
4.4.2
EN 13501-5
ENV 1187
Niszczące
Okna dachowe
5.
4.5
Właściwości
dotyczące
oddziaływania
ognia
zewnętrznego
Wodoszczelno
ść
EN 12208
EN 1027
Nieniszcząc
e
6.
4.6
7.
4.7
8.
4.8
9.
4.11
Substancje
niebezpieczne
Odporność na
uderzenie
Nośność
urządzeń
zabezpieczają
cych
Właściwości
akustyczne
Zakres
bezpośredniego
zastosowania
Według wymagań w krajowych regulacjach prawnych
EN 13049
EN 13049
Niszczące
Wartość
progowa
EN 14609
Nieniszcząc
e
Wartości
deklarowane
PN-EN
20140-3
EN ISO 717-1
Nieniszcząc
e
lub wartości
tabelaryczne
Patrz
Załącznik B
PN-EN
14351-1:2006
14.2B
Strona 89
Lp.
10.
Rozdział /
podrozdział
PN-EN
14351-1:2
006
4.12
11.
4.13
12.
4.14
13.
4.16
14.
b
Właściwość
Norma
a
klasyfikacyjna
Norma
dotycząca
metody badań
a
lub obliczeń
Typ badania
Przenikalność
cieplna
Wartości
deklarowane
EN ISO
10077-1-2000
Tablica F.1
EN ISO
10077-1
EN ISO
10077-1 oraz
EN ISO
10077-2
Wartości
tabelaryczne
Wszystkie
rozmiary
Obliczenie
Powierzchnia
całkowita ≤ 2,3
c,d
m2
EN ISO
12567-1
EN ISO
12567-2
Nieniszcząc
e
Zakres
bezpośredniego
zastosowania
Powierzchnia
całkowita > 2,3
c
m2
Powierzchnia
całkowita ≤ 2,3
c,d
m2
Powierzchnia
całkowita > 2,3
c
m2
Wszystkie
rozmiary
Właściwości
związane z
promieniowani
em
e
(wypełnienie)
Przepuszczaln
ość
powietrza
Siły
f
operacyjne
Wartości
deklarowane
EN 410
EN 13363-1
EN 13363-3
–
EN 12207
EN 1026
Nieniszcząc
e
EN 13115
EN 12046-1
Nieniszcząc
e
4.17
Wytrzymałość
mechaniczna
EN 13115
EN 12046-1
EN 14608
EN 14609
15.
4.18
Wentylacja
EN 13141-1
16.
17.
4.19
4.20
Kuloodporność
Odporność na
wybuch
Wartości
deklarowane
EN 1522
EN 13123-1
EN 13123-2
EN 1523
EN 13124-1
EN 13124-2
Niszczące
lub
nieniszczące
(zaleŜnie od
wyniku)
Nieniszcząc
e
Niszczące
Niszczące
18.
4.21
EN 12400
EN 1191
Niszczące
19.
4.22
Do
opracowania
ENV 13420
Niszczące
Wszystkie
rozmiary
20.
4.23
Odporność na
wielokrotne
otwieranie i
zamykanie
Zachowanie
się
pomiędzy
róŜnymi
klimatami
Odporność na
włamanie
ENV 1627
ENV 1628
ENV 1629
ENV 1630
Niszczące
Patrz ENV 1627
g
g
14.2B
Strona 90
Lp.
b
Rozdział /
Właściwość
Norma
Norma
Typ badania
Zakres
a
podrozdział
klasyfikacyjna
dotycząca
bezpośredniego
PN-EN
zastosowania
metody badań
a
14351-1:2
lub obliczeń
006
a) W pewnych przypadkach w odpowiednim rozdziale lub podrozdziale PN-EN 14351-1:2006 podano
dodatkowe informacje, np. dotyczące powołań.
b) Badanie nieniszczące: Próbka moŜe być uŜyta do kolejnego badania.
Badanie niszczące: Próbka nie moŜe być uŜyta do kolejnego badania.
c) Gdy wymagane jest szczegółowe obliczenie utraty ciepła z określonego budynku, producent powinien
dostarczyć dokładne i prawidłowe, zbadane lub obliczone, wartości przenikalności cieplnej (wartości
projektowe)
dla rozpatrywanych rozmiarów (rozpatrywanego rozmiaru).
d) Pod warunkiem, Ŝe Ug (patrz EN 673) ≤ 1,9 W/(m2K), tekst „Powierzchnia całkowita ≤ 2,3 m2 c,d”
zastępuje się tekstem „Wszystkie rozmiary c”.
e) Całkowita przenikalność energii słonecznej (współczynnik promieniowania słonecznego, wartość g)
i przenikalność światła.
f) Wyłącznie okna uruchamiane ręcznie.
g) Dopóki nie będą obowiązywały odnośne normy i/lub wytyczne, warunki niesprecyzowane powinny być
uzgodnione przez producenta i laboratorium badawcze.
Klasyfikacja właściwości eksploatacyjnych okien i drzwi wg PN-EN 14351-1:2006
Rozwiązania materiałowo-konstrukcyjne wraz z wymaganiami jakościowymi,
parametry techniczne oraz właściwości eksploatacyjne wbudowywanych okien i drzwi
powinny być zgodne z dokumentacją projektową.
Ponadto okna i drzwi powinny spełniać następujące wymagania w zakresie:
a. rozwiązań materiałowo-konstrukcyjnych i jakości wykonania:
– okna
z polichlorku winylu - PCV, w kolorze białym, z szybami zespolonymi , elementy skrzydła
i ramy z wielokomorową budową (min. cztery komory) wzmacnianą kształtownikami ze stali
ocynkowanej
– drzwi wewnętrzne
zastosować drzwi pełne stalowe powlekane w kolorze RAL grafitowym do pomieszczeń
socjalno-sanitarnych oraz pom. biurowych zastosować drzwi pełne płytowe, w kolorze
grafitowym,
– drzwi zewnętrzne i bramy
brama wjazdowa- zastosować płytowe bramy z blachy aluminiowej powlekanej poliestrem;
np.; typu Hoermann w kolorze RAL;
drzwi stalowe powlekane w kolorze RAL;
b. parametrów technicznych
– okna
o współczynniku przenikania min. 1,5 - optymalne parametry izolacyjności cieplnej
i akustycznej
– drzwi wewnetrzne
z odpowiednimi kratkami wentylacyjnymi zgodnie z istniejącymi uwarunkowaniami
technologicznymi; wymiary i fason wg elementów istniejących
– brama
izolowana termicznie, wymiary, techniczne uwarunkowania i fason wg elementów
istniejących, kolorystyka wg projektu
– drzwi stalowe
wymiary i fason wg elementów istniejących, kolorystyka wg projektu
14.2B
Strona 91
Obróbki
Parapety zewnętrzne oraz wewnętrzne lub materiały, z których wyroby są wykonywane
powinny spełniać wymagania dokumentacji projektowej oraz odpowiednich norm lub aprobat
technicznych.
Materiały uszczelniające
Do wykonywania uszczelnień między oknem lub drzwiami a ścianą mogą być stosowane,
w zaleŜności od rodzaju uszczelnienia (zewnętrzne, środkowe – izolacja termiczna,
wewnętrzne),
materiały zestawione w tablicy 3.
Tablica 3. Materiały uszczelniające i izolacyjne stosowane do wypełniania szczelin
między oknem lub drzwiami, a ościeŜem
Warstwa zewnętrzna
(uszczelnienie)
Warstwa środkowa
(izolacja termiczna)
Warstwa wewnętrzna
(uszczelnienie)
Impregnowana taśma rozpręŜna
paroprzepuszczalna
Folia paroprzepuszczalna
Folia elastyczna
paroprzepuszczalna
Pianka poliuretanowa
Wełna mineralna
Folia do okien paroszczelna
Kit trwale elastyczny
Impregnowana taśma rozpręŜna
paroszczelna
Taśma butylowa do okien
Wymienione materiały nie mogą wydzielać szkodliwych substancji oraz wchodzić w reakcje
chemiczne z otaczającymi je elementami i zmieniać właściwości pod wpływem temperatury.
Stosowane materiały uszczelniające powinny być zgodne z rozwiązaniami przyjętymi
w dokumentacji projektowej a takŜe spełniać wymagania odpowiednich norm lub aprobat
technicznych oraz zalecenia (wytyczne) producenta okien lub drzwi.
Inne wyroby i materiały
Przy montaŜu okien stosuje się takŜe inne wyroby i materiały:
elementy mocujące okno w ramie stalowej (przyjęte rozwiązania konstrukcyjne ze względu
na
uwarunkowania istniejącej konstrukcji obiektu) oraz drzwi w ościeŜach (stosowane
odpowiednio) :
¯ śruby, wkręty do metalu,
¯ kotwy,
elementy podporowe i dystansowe:
¯ klocki, belki drewniane,
¯ podkładki, płaskowniki, kątowniki stalowe,
elementy wykończeniowe:
¯ kątowniki PCV maskujące szczelinę pomiędzy ramą stalowa konstrukcyjną a profilem
okna,
¯ kątowniki, płaskowniki stalowe maskujące szczelinę pomiędzy ramą drzwi a ościeŜą,
Stosowane materiały i wyroby inne powinny być zgodne z rozwiązaniami przyjętymi
w dokumentacji projektowej, a takŜe spełniać wymagania odpowiednich norm lub aprobat
technicznych oraz zalecenia (wytyczne) producenta okien lub drzwi.
Elementy mocujące powinny być dostosowane do rodzaju ściany (monolityczna, warstwowa)
oraz rodzaju okien i sposobu ich mocowania.
Szczelinę montaŜową pomiędzy rama okienną, a ramą konstrukcji stalowej naleŜy
przyjąć zgodnie z zaleceniami producenta okien.
Okna i drzwi tworzyw sztucznych naleŜy przechowywać zgodnie z wymaganiami normy
14.2B
Strona 92
PN-B-05000
2.2.13.
Posadzki Ŝywiczne
Kompozycja Ŝywiczna
Zestawienie najwaŜniejszych wymagań i właściwości technicznych wyrobów przeznaczonych
do wykonywania posadzek Ŝywicznych według ZUAT-15/VIII.09/2003 – Zestawy wyrobów
dowykonywania posadzek Ŝywicznych podano w punktach 2.1.1-2.1.3:
Cechy identyfikacyjne
Właściwości
Gęstość [g/cm3]
¯ składnik śywiczny
¯ utwardzacz
Lepkość [sek]
¯ składnika śywicznego
¯ utwardzacza
Wymagania
Wartość deklarowana ± 5%
NajwaŜniejsze właściwości techniczne w stanie nieutwardzonym
Posadzka
Posadzka
Posadzka
typu
Właściwości
typu
typu
powłokow
wylewanego
szpachlowego
ego
Gęstość kompozycji po
zmieszaniu
składników [g/cm3]
Lepkość kompozycji po
zmieszaniu
Wartość deklarowana ± 5%*
składników [sek]
śywotność kompozycji [min]
Czas utwardzania (koniec)
≤ 480
[min]
Czas schnięcia do uzyskania
3°
≤ 200
Nie określa się
wyschnięcia [min]
Zawartość substancji lotnych
w
składniku śywicznym i
utwardzaczu**
[%]
w temperaturze +23° ± 1°C
w temperaturze +80° ± 1°C
≤1
Posadzka
typu
elastycznego
≤2
Skurcz liniowy [%]
nie
określa
≤ 0,3
≤ 0,2
się
* nie dotyczy kompozycji posadzki szpachlowej
** dotyczy kompozycji bezrozpuszczalnikowych – według deklaracji producenta
NajwaŜniejsze właściwości techniczne kompozycji w stanie utwardzonym
Właściwości
Wytrzymałość na ściskanie
[MPa]
dla lekkiego transportu
Posadzka
typu
powłokowego
nie określa się
Posadzka
typu
wylewanego
≥ 30
Posadzka
typu
szpachlowego
≥ 30
Posadzka
typu
elastycznego
nie określa się
14.2B
Strona 93
dla średniego transportu
dla cięŜkiego transportu
Wytrzymałość na zginanie
[MPa]
Wytrzymałość na rozciąganie
[MPa]
WydłuŜenie względne przy
rozciąganiu [%]
Ścieralność
na tarczy Boehmego
[cm3/50cm2]
w aparacie Stuttgart [mm]
Przyczepność do betonu klasy
B-25 [MPa]
Odporność na ścieranie
udarowe w
urządzeniu RS-1 [obr]
Współczynnik tarcia
kinetycznego
(śliskość)
na sucho
po zawilgoceniu
po zaoliwieniu
Nasiąkliwość wodą
wgłębna [%]
powierzchniowa [g/m2]
Odporność chemiczna
określana zmianą masy po 28
dnach zanurzenia w roztworze
agresywnym [%]
całkowicie odporne
częściowo odporne
nieodporne
Właściwości
przeciwpoślizgowe
Klasyfikacja ogniowa
w zakresie rozprzestrzeniania
płomieni po posadzkach
Emisja lotnych związków
organicznych VOC – czas
niezbędny do osiągnięcia
dopuszczalnych stęŜeń
substancji szkodliwych dla
zdrowia** [dni]
nie określa się
nie określa się
≥ 45
≥ 50
≥ 45
≥ 50
nie określa się
nie określa się
nie określa się
nie określa się
nie określa się
nie określa się
≥ 20
≥ 25
≥ 30
nie określa się
≥ 20
≥ 25
≥ 30
nie określa się
nie określa się
nie określa się
nie określa się
≥12
nie określa się
nie określa się
nie określa się
≥10
≤ 12
nie określa się
≥ 1,5
nie określa się
≤ 0,09
≥ 1,5
800-1500
1500-3000
3000-5000
800-1500
1500-3000
3000-5000
≥ 1000
1500-2500
nie określa się
≥ 0,24
≥ 0,12
≥ 0,08
≥ 0,24
≥ 0,12
≥ 0,08
≥ 0,24
≥ 0,12
≥ 0,08
≥ 0,24
≥ 0,12
≥ 0,08
–
≤ 80
≤2
–
≤2
–
≤2
–
nie określa się
nie określa się
nie określa się
–
1-2
2-5
>5
≥ R9 *
1-2
2-5
>5
≥ R9 *
1-2
2-5
>5
≥ R9 *
nie określa się
≤ 0,09
≥ 1,5
nie określa się
nie określa się
nie określa się
≤ 12
nie określa się
≥ 1,5
Warunki techniczne jakim powinny odpowiadać budynki
i ich otoczenie oraz w zaleŜności od przewidywanego
zakresu stosowania lub deklarowanej przez producenta
klasyfikacji ogniowej.
≤ 28
* dotyczy posadzek przeznaczonych do pomieszczeń i stref zagroŜonych poślizgiem.
** Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 marca 1996 w sprawie
dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia, wydzielanych przez
materiały budowlane, urządzenia i elementy wyposaŜenia w pomieszczeniach
przeznaczonych na pobyt ludzi (MP Nr 19/1998 poz. 231).
14.2B
Strona 94
Zestawienie najwaŜniejszych wymagań i właściwości technicznych posadzek z Ŝywic
klasyfikowanych jako jastrychy na bazie Ŝywic syntetycznych według PN-EN 13813:2003
Podkłady podłogowe oraz materiały do ich wykonania – Materiały – Właściwości i
wymagania podano w punkcie 2.1.4.
NajwaŜniejsze właściwości techniczne kompozycji w stanie utwardzonym
klasyfikowanej jako jastrych według PN-EN 13813:2003
Właściwości
1)
Reakcja na ogień
Wytrzymałość
2)
Odporność na ścieranie
2)
Odporność na nacisk koła
Przyczepność
2)
Odporność na uderzenia
Odporność chemiczna
Wymagania
Od A1fI do FfI
Klasę zapewniającą odpowiednią
trwałość określa dokumentacja
≤ RWA 10
≤ AR 1
≥ B 1,5
≥ IR 4
Deklarowana przez producenta
1) w przypadku ekspozycji.
2) dla powierzchni podlegających ścieraniu.
Warunki przyjęcia na budowę wyrobów do wykonywania posadzek Ŝywicznych
Wyroby do wykonywania posadzek Ŝywicznych mogą być przyjęte na budowę, jeśli spełniają
następujące warunki:
– są zgodne z ich wyszczególnieniem i charakterystyką podaną w dokumentacji
projektowej i w niniejszej specyfikacji technicznej,
– są w oryginalnie zamkniętych opakowaniach,
– są oznakowane w sposób umoŜliwiający pełną identyfikację,
– spełniają wymagane właściwości wskazane odpowiednimi dokumentami odniesienia,
– producent dostarczył dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i
powszechnego lub jednostkowego zastosowania uŜytych wyrobów budowlanych,
zgodnie z ustawą z 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004 r. Nr
92, poz. 881), karty techniczne wyrobów lub zalecenia producentów dotyczące
stosowania wyrobów,
– niebezpieczne składniki systemu i/lub materiały pomocnicze, w zakresie wynikającym
z Ustawy o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001 r. (Dz. U.
Nr 11, poz. 84 z późn. zmianami), posiadają karty charakterystyki substancji
niebezpiecznej,
– opracowane zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w
sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego
(Dz. U. Nr 140, poz. 1171 z późn. zmianami),
– opakowania wyrobów zakwalifikowanych do niebezpiecznych spełniają wymagania
podane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 2 września 2003 r. w sprawie
oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych
(Dz. U. Nr 173, poz. 1679, z późn. zmianami),
– spełniają wymagania wynikające z ich terminu przydatności do uŜycia (termin
zakończenia prac powinien się kończyć przed zakończeniem podanych na
opakowaniach terminów przydatności do stosowania odpowiednich wyrobów).
Niedopuszczalne jest stosowanie do wykonywania posadzek Ŝywicznych materiałów
nieznanego pochodzenia.
Przyjęcie materiałów i wyrobów na budowę powinno być potwierdzone wpisem do
dziennika budowy lub protokołem przyjęcia materiałów.
Warunki przechowywania wyrobów wchodzących w skład systemu posadzek
14.2B
Strona 95
Ŝywicznych
Wszystkie wyroby powinny być przechowywane i magazynowane zgodnie z instrukcją
producenta oraz wymaganiami odpowiednich dokumentów odniesienia tj. norm bądź aprobat
technicznych lub wytycznych wynikających z niniejszej specyfikacji technicznej.
JeŜeli w skład systemu wchodzą wyroby zaklasyfikowane jako niebezpieczne, sposób
magazynowania musi uwzględniać ochronę zdrowia człowieka i bezpieczeństwa oraz ochronę
środowiska, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3. lipca 2002 r. w sprawie
karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140
poz. 1171) z późniejszymi zmianami.
Pomieszczenie magazynowe do przechowywania wyrobów opakowanych powinno być kryte,
suche oraz zabezpieczone przed zawilgoceniem, opadami atmosferycznymi, przemarznięciem
i przed działaniem promieni słonecznych.
Kompozycje śywiczne powinny być przechowywane w oryginalnych, zamkniętych
opakowaniach w temperaturze powyŜej +10°C a poniŜej +30°C, o ile ST nie mówi inaczej.
Kruszywo pakowane w worki powinny być układane na paletach lub drewnianej
wentylowanej podłodze, w ilości warstw nie większej niŜ 10.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST-00.00.
Sprzęt uŜywany do realizacji robót powinien być zgodny z ustaleniami Specyfikacji
Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych, programem zapewnienia jakości
i który uzyskał akceptację InŜyniera.
3.1. Roboty betonowe i Ŝelbetowe
Wykonawca przystępujący do wykonania robót betonowych i Ŝelbetowych powinien wykazać
się moŜliwością korzystania z następującego sprzętu:
• betoniarka do produkcji mieszanek betonowych róŜnych klas o konsystencji od
półciekłej do gęstoplastycznej
• wibratory pogrąŜalne
• zacieraczka do betonu
• agregat strumieniowo-pompowy do odpowietrzania i odprowadzania nadmiaru wody
ze świeŜo ułoŜonej mieszanki betonowej
• deskowania inwentaryzowane z drewna lub deskowania z częściowym uŜyciem
materiałów drewnopochodnych takim, jak płyty twarde, stemple, łączniki stalowe itp.
• deskowania z tarcz średniowymiarowych dostosowanych do przestawiania ręcznego, z
ramami drewnianymi z krawędziaków
• ciesielnia polowa do przygotowania i uzupełniania deskowań i stemplowań.
• maszyny do obróbki stali zbrojeniowej: prościarka, noŜyce mechaniczne, giętarka
mechaniczna.
3.2. Roboty murowe
Wykonawca przystępujący do wykonania robót murowych powinien wykazać się
moŜliwością korzystania z następującego sprzętu:
14.2B
Strona 96
•
•
•
urządzenia do przygotowania zaprawy,
podnośnik przyścienny,
rusztowania systemowe,
3.3. Wykonanie i montaŜ konstrukcji stalowych
Wykonawca przystępujący do wykonania i montaŜu konstrukcji stalowych powinien wykazać
• Ŝuraw samojezdny 5÷10 Mg,
• wiertarka udarowa o mocy 1000 W,
• aparat spawalniczy.
3.4. Roboty budowlane wykończeniowe
Wykonawca przystępujący do wykonania robót wykończeniowych powinien wykazać się
• urządzenia do przygotowania zaprawy,
• podnośnik przyścienny,
• rusztowania systemowe,
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST-00.00.
transportu winny być zgodne z ustaleniami Specyfikacji Technicznych Wykonania i Odbioru
Robót Budowlanych, programem zapewnienia jakości i które uzyskały akceptację InŜyniera.
Materiał z rozbiórki moŜna przewozić dowolnymi środkami transportu do tego
przystosowanymi.
Prefabrykaty betonowe i Ŝelbetowe mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportu W
czasie transportu materiały powinny być zabezpieczone przed przemieszczeniem się i
uszkodzeniami, a górna warstwa nie powinna wystawać poza ściany środka transportu więcej
niŜ 1/3 wysokości tej warstwy.
Kruszywo moŜna przewozić dowolnymi środkami transportu, w warunkach
zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem, zmieszaniem z innymi asortymentami
kruszywa lub jego frakcjami i nadmiernym zawilgoceniem.
Transport cementu powinien się odbywać w warunkach zgodnych z PN-88/6731-08. Cement
luzem naleŜy przewozić cementowozami, natomiast workowany moŜna przewozić
dowolnymi środkami transportu, w sposób zabezpieczony przed zawilgoceniem.
Do transportu stali zbrojeniowej i dłuŜyc naleŜy uŜywać przyczep.
Transport mieszanki betonowej naleŜy wykonywać przy pomocy mieszalników
samochodowych (tzw. gruszek).
Ilość „gruszek” naleŜy dobrać tak, aby zapewnić wymaganą szybkość betonowania z
uwzględnieniem odległości dowozu, czasu twardnienia betonu oraz koniecznej rezerwy w
przypadku awarii samochodu.
Podawanie i układanie mieszanki betonowej moŜna wykonywać przy pomocy pompy do
betonu lub innych środków zaakceptowanych przez InŜyniera.
14.2B
Strona 97
14.2B
Strona 98
Czas transportu i wbudowania mieszanki nie powinien być dłuŜszy niŜ:
90 min. – przy temperaturze +15ºC,
70 min. – przy temperaturze +20ºC,
30 min. – przy temperaturze +30ºC.
Pozostałe materiały moŜna przewozić dowolnymi środkami transportowymi w warunkach
zabezpieczających je przed rozsypywaniem i zanieczyszczeniem
Do transportu materiałów, sprzętu budowlanego i urządzeń w ramach robót izolacyjnych,
Wykonawca robót stosować będzie następujące, sprawne technicznie i zaakceptowane przez
InŜyniera środki transportu:
– samochód cięŜarowy, skrzyniowy 10 - 15 Mg,
– samochód dostawczy 3-5 Mg.
Do transportu materiałów, sprzętu budowlanego i urządzeń w ramach robót
wykończeniowych, Wykonawca robót stosować będzie następujące, sprawne technicznie i
zaakceptowane przez InŜyniera środki transportu:
– samochód cięŜarowy, skrzyniowy 10 - 15 Mg,
– samochód cięŜarowy, samowyładowczy 10 - 15 Mg,
– samochód dostawczy 3-5 Mg
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne”
pkt. 5.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z wymaganiami
obowiązujących PN i EN-PN, WTWiORB i postanowieniami Kontraktu.
5.2.1. Zalecenia ogólne
Przed przystąpieniem do betonowania powinna być stwierdzona przez InŜyniera
prawidłowość wykonania wszystkich robót poprzedzających betonowanie, a w szczególności:
–
–
–
–
–
–
–
–
prawidłowość wykonania deskowań, rusztowań, usztywnień pomostów itp.,
prawidłowość wykonania zbrojenia,
zgodność rzędnych z projektem,
czystość deskowania oraz obecność wkładek dystansowych zapewniających
wymaganą wielkość otuliny,
przygotowanie powierzchni betonu uprzednio ułoŜonego w miejscu przerwy roboczej,
prawidłowość wykonania wszystkich robót zanikających, między innymi wykonania
przerw dylatacyjnych, warstw izolacyjnych, itp.,
prawidłowość rozmieszczenia i niezmienność kształtu elementów wbudowanych w
betonową konstrukcję (kanałów, wpustów, sączków, kotw, rur itp.),
gotowość sprzętu i urządzeń do prowadzenia betonowania.
Roboty betoniarskie muszą być wykonane zgodnie z wymaganiami norm: PN-B-06250 i
PN-B-06251.
14.2B
Strona 99
Betonowanie moŜna rozpocząć po uzyskaniu zezwolenia InŜyniera potwierdzonego wpisem
do dziennika budowy.
5.2.2. Wytwarzanie i podawanie mieszanki betonowej
Wytwarzanie mieszanki betonowej powinno odbywać się wyłącznie w wyspecjalizowanym
zakładzie produkcji betonu, który moŜe zapewnić Ŝądane w ST wymagania.
Dozowanie składników do mieszanki betonowej powinno być dokonywane wyłącznie
wagowo z dokładnością:
– ±2% – przy dozowaniu cementu i wody,
– ±3% – przy dozowaniu kruszywa.
–
Do podawania mieszanek betonowych naleŜy stosować pojemniki o konstrukcji
umoŜliwiającej łatwe ich opróŜnianie lub pompy przystosowanej do podawania mieszanek
plastycznych. Przy stosowaniu pomp wymaga się sprawdzenia ustalonej konsystencji
mieszanki betonowej przy wylocie.
Mieszanki betonowej nie naleŜy zrzucać z wysokości większej niŜ 0,75 m od powierzchni, na
którą spada. W przypadku, gdy wysokość ta jest większa, naleŜy mieszankę podawać za
pomocą rynny zsypowej (do wysokości 3,0 m) lub leja zsypowego teleskopowego (do
wysokości 8,0 m).
Przy zagęszczeniu mieszanki betonowej naleŜy spełniać następujące warunki:
– wibratory wgłębne stosować o częstotliwości min. 6000 drgań na minutę, z buławami
o średnicy nie większej niŜ 0,65 odległości między prętami zbrojenia leŜącymi w
płaszczyźnie poziomej,
– podczas zagęszczania wibratorami wgłębnymi nie wolno dotykać zbrojenia buławą
wibratora,
– podczas zagęszczania wibratorami wgłębnymi naleŜy zagłębiać buławę na głębokość
5÷8 cm w warstwę poprzednią i przytrzymywać buławę w jednym miejscu w czasie
20÷30 s., po czym wyjmować powoli w stanie wibrującym,
– kolejne miejsca zagłębienia buławy powinny być od siebie oddalone o 1,4 R, gdzie R
jest promieniem skutecznego działania wibratora; odległość ta zwykle wynosi 0,3÷0,5
m,
– belki (ławy) wibracyjne powinny być stosowane do wyrównania powierzchni betonu
płyt pomostów i charakteryzować się jednakowymi drganiami na całej długości;
– czas zagęszczania wibratorem powierzchniowym lub belką (łatą) wibracyjną w
jednym miejscu powinien wynosić od 30 do 60 s.,
– zasięg działania wibratorów przyczepnych wynosi zwykle od 20 do 50 cm w kierunku
głębokości i od 1,0 do 1,5 m w kierunku długości elementu; rozstaw wibratorów
naleŜy ustalić doświadczalnie tak, aby nie powstawały martwe pola.
Powierzchnia betonu w miejscu przerwania betonowania powinna być starannie
przygotowana do połączenia betonu stwardniałego ze świeŜym przez usunięcie z powierzchni
betonu stwardniałego, luźnych okruchów betonu oraz warstwy szkliwa cementowego oraz
zwilŜenie wodą.
PowyŜsze zabiegi naleŜy wykonać bezpośrednio przed rozpoczęciem betonowania.
W przypadku przerwy w układaniu betonu zagęszczanym przez wibrowanie wznowienie
betonowania nie powinno się odbyć później niŜ w ciągu 3 godzin lub po całkowitym
14.2B
Strona 100
stwardnieniu betonu. JeŜeli temperatura powietrza jest wyŜsza niŜ 20ºC, czas trwania przerwy
nie powinien przekraczać 2 godzin.
Po wznowieniu betonowania naleŜy unikać dotykania wibratorem deskowania, zbrojenia i
poprzednio ułoŜonego betonu.
W przypadku, gdy betonowanie konstrukcji wykonywane jest takŜe w nocy, konieczne jest
wcześniejsze przygotowanie odpowiedniego oświetlenia, zapewniającego prawidłowe
wykonawstwo robót i dostateczne warunki bezpieczeństwa pracy.
5.2.3. Warunki atmosferyczne przy układaniu mieszanki betonowej i
wiązaniu betonu
Betonowanie konstrukcji naleŜy wykonywać wyłącznie w temperaturach nie niŜszych niŜ
plus 5ºC, zachowując warunki umoŜliwiające uzyskanie przez beton wytrzymałości co
najmniej 15 MPa przed pierwszym zamarznięciem. Uzyskanie wytrzymałości 15 MPa
powinno być zbadane na próbkach przechowywanych w takich samych warunkach, jak
zabetonowana konstrukcja.
W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się betonowanie w temperaturze do –5ºC, jednak
wymaga to zgody InŜyniera oraz zapewnienia temperatury mieszanki betonowej +20ºC w
chwili układania i zabezpieczenia uformowanego elementu przed utratą ciepła w czasie co
najmniej 7 dni. Temperatura mieszanki betonowej w chwili opróŜniania betoniarki nie
powinna być wyŜsza niŜ 35ºC.
Niedopuszczalne jest kontynuowanie betonowania w czasie ulewnego deszczu, naleŜy
zabezpieczyć miejsce robót za pomocą mat lub folii.
5.2.4. Pielęgnacja betonu
Bezpośrednio po zakończeniu betonowania zaleca się przykrycie powierzchni betonu lekkimi
wodoszczelnymi osłonami zapobiegającymi odparowaniu wody z betonu i chroniącymi beton
przed deszczem i nasłonecznieniem.
Przy temperaturze otoczenia wyŜszej niŜ +5ºC naleŜy nie później niŜ po 12 godz. od
zakończenia betonowania rozpocząć pielęgnację wilgotnościową betonu i prowadzić ją co
najmniej przez 7 dni (przez polewanie co najmniej 3 razy na dobę).
Przy temperaturze otoczenia +15ºC i wyŜszej beton naleŜy polewać w ciągu pierwszych 3 dni
co 3 godziny w dzień i co najmniej 1 raz w nocy, a w następne dni co najmniej 3 razy na
dobę.
Woda stosowana do polewania betonu powinna spełniać wymagania normy PN-B-32250.
W czasie dojrzewania betonu elementy powinny być chronione przed uderzeniami i
drganiami przynajmniej do chwili uzyskania przez niego wytrzymałości na ściskanie co
najmniej 15 MPa.
5.2.5. Wykańczanie powierzchni betonu
Dla powierzchni betonu obowiązują następujące wymagania:
– wszystkie betonowe powierzchnie muszą być gładkie i równe, bez zagłębień między
ziarnami kruszywa, przełomami i wybrzuszeniami ponad powierzchnię,
– pęknięcia i rysy są niedopuszczalne,
14.2B
Strona 101
– równość powierzchni ustroju nośnego przeznaczonej pod izolację powinna
odpowiadać wymaganiom normy PN-B-10260; wypukłości i wgłębienia nie powinny
być większe niŜ 2 mm.
Ostre krawędzie betonu po rozdeskowaniu powinny być oszlifowane. JeŜeli dokumentacja
projektowa nie przewiduje specjalnego wykończenia powierzchni betonowych konstrukcji, to
bezpośrednio po rozebraniu deskowań naleŜy wszystkie wystające nierówności wyrównać za
pomocą tarcz karborundowych i czystej wody.
Wyklucza się szpachlowanie konstrukcji po rozdeskowaniu.
5.2.6. Deskowania
Konstrukcja deskowań powinna być sprawdzana na siły wywołane parciem świeŜej masy
betonowej i uderzeniami przy jej wylewaniu z pojemników oraz powinna uwzględniać:
– szybkość betonowania,
– sposób zagęszczania,
– obciąŜenia pomostami roboczymi.
Konstrukcja deskowania powinna spełniać następujące warunki:
– zapewniać odpowiednią sztywność i niezmienność kształtu konstrukcji,
– zapewniać jednorodną powierzchnię betonu,
– zapewniać odpowiednią szczelność,
– zapewniać łatwy ich montaŜ i demontaŜ oraz wielokrotność uŜycia,
– wykazywać odporność na deformację pod wpływem warunków atmosferycznych.
Deskowania zaleca się wykonywać ze sklejki. W uzasadnionych przypadkach na część
deskowań moŜna uŜyć desek z drzew iglastych III lub IV klasy. Minimalna grubość desek
wynosi 32 mm.
Deski powinny być jednostronnie strugane i przygotowane do łączenia na wpust i pióro.
Styki, gdzie nie moŜna zastosować połączenia na pióro i wpust, naleŜy uszczelnić taśmami z
tworzyw sztucznych albo pianką. NaleŜy zwrócić szczególną uwagę na uszczelnienie styków
ścian z dnem deskowania oraz styków deskowań belek i poprzecznic.
Sfazowania naleŜy wykonywać zgodnie z dokumentacją projektową.
Belki gzymsowe oraz gzymsy wykonywane razem z pokrywami okapowymi muszą być
wykonywane w deskowaniu z zastosowaniem wykładzin.
Otwory w konstrukcji i osadzanie elementów typu odcinki rur, łączniki naleŜy wykonać wg
wymagań dokumentacji projektowej.
5.2.7. Beton podkładowy, wyrównawczy, izolacje wodochronne i beton
ochronny
Wszystkie betony podkładowe, wyrównawcze, izolacje wodochronne i betony ochronne
winny być wykonane zgodnie z Dokumentacją Projektową i zachowaniem następujących
wymagań:
– powierzchnie podkładów pod izolacje powinny być równe, czyste i odpylone,
pęknięcia o szerokości ponad 2 mm za szpachlowane kitem asfaltowym
– podkłady pod izolację trwałe i nieodkształcalne, wytrzymałość na ściskanie > 9 MPa
14.2B
Strona 102
– styki sąsiadujących płaszczyzn złagodzone przez zaokrąglenie, promień zaokrąglenia
> 30 cm
– izolacje w konstrukcjach odwadnianych połoŜone ze spadkiem > 1 %
– zakłady materiałów rolowych > 10 cm
– szczeliny dylatacyjne powinny być uszczelnione taśmami wzmacniającymi z PCV o
szerokości min 30 cm
– warstwy ochronne i dociskowe z betonu klasy > niŜ B15,
5.2.8. Przygotowanie i montaŜ zbrojenia
Przygotowanie, montaŜ i odbiór zbrojenia powinien odpowiadać wymaganiom normy
PN 91/5-10042, a klasy i gatunki stali winny być zgodne z dokumentacją projektową.
Czyszczenie prętów
Pręty przed ich uŜyciem do zbrojenia konstrukcji naleŜy oczyścić z zendry, luźnych płatków
rdzy, kurzu i błota. Pręty zbrojenia zatłuszczone lub zabrudzone farbą olejną moŜna opalać
lampami benzynowymi lub czyścić preparatami rozpuszczającymi tłuszcze.
Stal naraŜoną na choćby chwilowe działanie słonej wody naleŜy zmyć wodą słodką.
Stal pokrytą łuszczącą się rdzą i zabłoconą oczyszcza się szczotkami drucianymi ręcznie lub
mechanicznie bądź teŜ przez piaskowanie. Po oczyszczeniu naleŜy sprawdzić wymiary
przekroju poprzecznego prętów.
Stal tylko zabrudzoną moŜna zmyć strumieniem wody.
Pręty oblodzone odmraŜa się strumieniem ciepłej wody.
Prostowanie prętów
Dopuszcza się prostowanie prętów za pomocą kluczy, młotków, ścianek. Dopuszczalna
wielkość miejscowego odchylenia od linii prostej wynosi 4 mm.
Cięcie prętów zbrojeniowych
Cięcie prętów naleŜy wykonywać przy maksymalnym wykorzystaniu materiału. Wskazane
jest sporządzenie w tym celu planu cięcia. Cięcia przeprowadza się przy uŜyciu
mechanicznych noŜy. Dopuszcza się równieŜ cięcie palnikiem acetylenowym.
Odgięcia prętów, haki
Minimalne średnice trzpieni uŜywanych przy wykonywaniu haków zbrojenia podaje tabela Nr
23 normy PN-S- 10042. Minimalna odległość od krzywizny pręta do miejsca, gdzie moŜna na
nim połoŜyć spoinę, wynosi 10d dla stali A-III i A-II lub 5d dla stali A-I. Na zimno na
budowie moŜna wykonywać odgięcia prętów o średnicy d ≤ 12 mm. Pręty o średnicy d > 12
mm powinny być odginane z kontrolowanym podgrzewaniem.
W miejscach zagięć i załamań elementów konstrukcji, w których zagięciu ulegają
jednocześnie wszystkie pręty zbrojenia rozciąganego, naleŜy stosować średnicę zagięcia
równą co najmniej 20d.
Wewnętrzna średnica odgięcia strzemion i prętów montaŜowych powinna spełniać warunki
podane dla haków. Przy odbiorze haków i odgięć prętów naleŜy zwrócić szczególną uwagę na
ich zewnętrzną stronę. Niedopuszczalne są tam pęknięcia powstałe podczas wyginania.
14.2B
Strona 103
MontaŜ zbrojenia - wymagania ogólne
Układ zbrojenia w konstrukcji musi umoŜliwiać jego dokładne otoczenie przez jednorodny
beton. Po ułoŜeniu zbrojenia w deskowaniu rozmieszczenie prętów względem siebie i
względem deskowania nie moŜe ulec zmianie. W konstrukcję moŜna wbudować stal pokrytą
co najwyŜej nalotem niełuszczącej się rdzy.
Nie moŜna wbudować stali zatłuszczonej smarami lub innymi środkami chemicznymi,
zabrudzonej farbami, zabłoconej i oblodzonej, stali, która była wystawiona na działanie słonej
wody.
Minimalna grubość otuliny zewnętrznej w świetle prętów i powierzchni przekroju elementu
Ŝelbetowego powinna wynosić co najmniej:
– 0,07 m – dla zbrojenia głównego fundamentów i podpór masywnych,
– 0,055 m – dla strzemion fundamentów i podpór masywnych,
– 0,05 m – dla prętów głównych lekkich podpór i pali,
– 0,03 m – dla zbrojenia głównego ram, belek, pociągów, gzymsów,
– 0,025 m – dla strzemion ram, belek, podciągów i zbrojenia płyt, gzymsów.
Układanie zbrojenia bezpośrednio na deskowaniu i podnoszenie na odpowiednią wysokość w
trakcie betonowania jest niedopuszczalne.
Niedopuszczalne jest chodzenie po wykonanym szkielecie zbrojeniowym.
Montowanie zbrojenia
Pręty zbrojenia naleŜy łączyć w sposób określony w dokumentacji projektowej.
SkrzyŜowania prętów naleŜy wiązać drutem wiązałkowym, zgrzewać lub łączyć tzw.
słupkami dystansowymi.
Drut wiązałkowy, wyŜarzony o średnicy 1 mm, uŜywa się do łączenia prętów o średnicy do
12 m, przy średnicach większych naleŜy stosować drut o średnicy 1,5 mm.
W szkieletach zbrojenia belek i słupów naleŜy łączyć wszystkie skrzyŜowania prętów
naroŜnych ze strzemionami, a pozostałych prętów – na przemian.
5.3. Roboty murowe
Wykonane mury musza odpowiadać wymaganiom stawianym w WTWiORB.
Ocenie przy odbiorze robót podlega: sposób wykonania wiązań, pionowość.
5.3.1. Rusztowania
Rusztowania stosowane przy wznoszeniu murów naleŜy stosować systemowe, z atestem
dopuszczającym do stosowania, wyposaŜone w bariery ochronne, burtnice i drabiny. Na
pomostach naleŜy utrzymywać bezwzględny porządek.
5.3.2. Mury z cegły pełnej
Mury z cegły pełnej naleŜy wykonywać na zasadzie wiązania pospolitego, stosując na
przemian mijanie się spoin poszczególnych warstw ściany. Do wiązania naleŜy uŜyć zaprawy
cementowej lub cementowo-wapiennej zgodnie z dokumentacją projektową. W zwykłych
murach ceglanych, jeśli nie ma szczególnych wymagań, naleŜy przyjmować grubość
normową spoiny:
– 12mm w spoinach wspornych (poziomych), przy czym grubość maksymalna nie
powinna przekraczać 17mm, a minimalna 10mm,
14.2B
Strona 104
– 10mm w spoinach pionowych podłuŜnych, przy czym grubość maksymalna nie
powinna przekraczać
15mm, a minimalna 5mm,
Spoiny powinny być dokładnie wypełnione zaprawą. W ścianach przewidzianych do
tynkowania nie naleŜy wypełniać zaprawą spoin przy zewnętrznych licach na głębokość 510mm.
5.3.3. NadproŜa
Otwory okienne i drzwiowe winny być przykryte nadproŜami prefabrykowanymi z betonu
zbrojonego, stalowymi lub Ŝelbetowymi wylewanymi na mokro zgodnie z Dokumentacją
Projektową.
5.3.4. Odchyłki wymiarowe
W czasie wykonywania murów odchylenia muru od pionu nie powinno przekraczać 0,5 cm na
1,0 metrze wysokości tego muru i 1,0 cm na wysokości kondygnacji.
Konstrukcje stalowe winny odpowiadać zaleceniom normy PN-77/B-06200 - Konstrukcje
stalowe budowlane. Wymagania i badania. oraz normom branŜowym odnośnie wykonania
robót spawalniczych ( PN-75/M-69014- 69016, PN-74/M-69021).
5.5. Wykonanie pokryć dachowych
5.5.1. Wymagania ogólne dla podłoŜy
PodłoŜa pod pokrycia z papy powinny odpowiadać wymaganiom podanym w PN-80/B10240, w przypadku zaś podłoŜy nie ujętych w tej normie, wymaganiom podanym w
aprobatach technicznych.
5.5.2. Podkład pod pokrycie papą
Do wykonania pokryć dachowych moŜna przystąpić:
• po sprawdzeniu zgodności wykonania podłoŜa i podkładu z dokumentacją projektową
oraz wymaganiami szczegółowymi dla danego rodzaju podłoŜa,
• po zakończeniu robót budowlanych wykonanych na powierzchni połaci, na przykład
tynkowaniu kominów, wyprowadzaniu wywiewek kanalizacyjnych, tynkowaniu
powierzchni pionowych, na które będą wyprowadzane (wywijane) warstwy pokrycia
papowego, osadzeniu listew lub klocków do mocowania obróbek blacharskich,
uchwytów rynnowych (rynhaków) itp., z wyjątkiem robót, które ze względów
technologicznych powinny być wykonane w trakcie układania pokrycia papowego lub
po jego całkowitym zakończeniu,
• po sprawdzeniu zgodności z dokumentacją projektową materiałów pokrywczych i
sprzętu do wykonywania pokryć papowych.
Roboty pokrywcze powinny być wykonywane w sposób i zgodnie z wymaganiami podanymi
w normie PN-80/B10240, z tym Ŝe:
Pokrycia papowe naleŜy wykonywać w porze suchej, przy temperaturze powyŜej 5°C.
Temperatura lepiku stosowanego na gorąco w chwili uŜycia powinna wynosić:
od 160°C do 180°C dla lepiku asfaltowego,
od 120°C do 130°C dla lepiku jak wyŜej, lecz stosowanego na podłoŜe ze styropianu.
14.2B
Strona 105
5.5.3. Pokrycia papami asfaltowymi
5.5.3.1.
Pokrycie dwuwarstwowe z papy asfaltowej zgrzewalnej
Pokrycie z dwóch warstw papy asfaltowej zgrzewalnej moŜe być wykonywane na połaciach
dachowych o pochyleniu zgodnym z podanym w normie PN-B-02361:1999, tzn. od 1% do
20% na podłoŜu:
a) betonowym,
b) na płycie warstwowej ze styropianu z okleiną z pap asfaltowych; papa stanowiąca
okleinę płyt styropianowych nie jest wliczana do liczby warstw pokrycia.
Papa asfaltowa zgrzewalna jest przeznaczona do przyklejania do podłoŜa oraz sklejania
dwóch jej warstw metodą zgrzewania, tj. przez podgrzewanie spodniej powierzchni papy
płomieniem palnika gazowego do momentu nadtopienia masy powłokowej.
Przy przyklejaniu pap zgrzewalnych za pomocą palnika na gaz propan-butan naleŜy
przestrzegać następujących zasad:
c) palnik powinien być ustawiony w taki sposób, aby jednocześnie podgrzewał podłoŜe
i wstęgę papy od strony przekładki antyadhezyjnej. Jedynym wyjątkiem jest klejenie
papy na powierzchni płyty warstwowej z rdzeniem styropianowym, kiedy nie
dopuszcza się ogrzewania podłoŜa,
d) w celu uniknięcia zniszczenia papy działanie płomienia powinno być krótkotrwałe,
a płomień palnika powinien być ciągle przemieszczany w miarę nadtapiania masy
powłokowej,
e) niedopuszczalne jest miejscowe nagrzewanie papy, prowadzące do nadmiernego
spływu masy asfaltowej lub jej zapalenia,
f) fragment wstęgi papy z nadtopioną powłoką asfaltową naleŜy natychmiast docisnąć do
ogrzewanego podłoŜa wałkiem o długości równej szerokości pasma papy.
5.5.3.2.
Obróbki blacharskie
Obróbki blacharskie powinny być dostosowane do rodzaju pokrycia.
5.5.3.3.
Obróbki blacharskie z blachy stalowej i stalowej ocynkowanej
o grubości od 0,5 mm do 0,6 mm moŜna wykonywać o kaŜdej porze roku, lecz w
temperaturze nie niŜszej od –15°C. Robót nie moŜna wykonywać na oblodzonych podłoŜach.
5.5.3.4.
Przy wykonywaniu obróbek blacharskich naleŜy pamiętać o
konieczności zachowania dylatacji.
Dylatacje konstrukcyjne powinny być zabezpieczone w sposób umoŜliwiający przeniesienie
ruchów poziomych i pionowych dachu w taki sposób, aby następował szybki odpływ wody
z obszaru dylatacji.
5.6. Bezspoinowe systemy ociepleń
5.6.1. Wykonanie bezspoinowego systemu ociepleń (BSO)
Roboty naleŜy wykonywać przy spełnieniu wymagań producenta systemu, dotyczących
dopuszczalnych warunków atmosferycznych (najczęściej – temperatura od +5 do +25C, brak
opadów, silnego nasłonecznienia, wysokiej wilgotności powietrza). Zalecane jest stosowanie
mocowanych do rusztowań osłon, zabezpieczających przed oddziaływaniem opadów
atmosferycznych, promieniowania słonecznego i wiatru. Niektóre systemy zawierają odmiany
materiałów, umoŜliwiające wykonywanie prac w warunkach podwyŜszonej wilgotności
powietrza i obniŜonej temperatury powietrza (nocnych przymrozków).
14.2B
Strona 106
5.6.1.1.
Gruntowanie podłoŜa
ZaleŜnie od rodzaju i stanu podłoŜa oraz wymagań producenta systemu naleŜy nanieść środek
gruntujący na całą jego powierzchnię.
5.6.1.2.
MontaŜ płyt izolacji termicznej
Przed rozpoczęciem montaŜu płyt naleŜy wyznaczyć połoŜenie ich dolnej krawędzi
i zamocować wzdłuŜ niej listwę cokołową (3 kołki rozporowe na mb listwy oraz po jednym
w skrajnych otworach). Zamocować takŜe profile i listwy w miejscach krawędzi BSO –
zakończeń lub styków z innymi elementami elewacji. Za pomocą sznurów wyznaczyć
płaszczyznę płyt izolacji termicznej.
Nanieść zaprawę klejącą na powierzchnie płyt izolacji termicznej, zaleŜnie od równości
podłoŜa, w postaci placków i ciągłego pasma na obwodzie płyty (metoda pasmowo –
punktowa) lub pacą ząbkowaną na całej powierzchni płyty. Płyty z wełny mineralnej naleŜy
zaszpachlować wcześniej zaprawą na całej powierzchni. Nie naleŜy dopuszczać do
zanieczyszczenia krawędzi płyty zaprawą.
Płyty naklejać w kierunku poziomym (pierwszy rząd na listwie cokołowej) przy zastosowaniu
wiązania (przesunięcie min. 15 cm). Zapewnić szczelność warstwy izolacji termicznej
poprzez ścisłe ułoŜenie płyt i wypełnienie ewentualnych szczelin paskami izolacji lub –
w przypadku styropianu – pianką uszczelniającą. Po związaniu zaprawy klejącej, płaszczyznę
płyt izolacji termicznej zeszlifować do uzyskania równej powierzchni. Zgodnie
z wymaganiami systemowymi, nie wcześniej, niŜ 24 godziny po zakończeniu klejenia, naleŜy
wykonać ewentualnie przewidziane projektem mocowanie łącznikami mechanicznymi
(kołkami rozporowymi). Długość łączników zaleŜna jest od grubości płyt izolacji termicznej,
stanu i rodzaju podłoŜa. Ich rozstaw (min. 4 szt./m2) – od rodzaju izolacji termicznej i strefy
elewacji. Po nawierceniu otworów umieścić w nich kołki rozporowe, a następnie wkręcić lub
wbić trzpienie.
5.6.1.3.
Wykonanie detali elewacji
W następnej kolejności ukształtować detale BSO – ościeŜa, krawędzie naroŜników budynku
i ościeŜy, szczeliny dylatacyjne, styki i połączenia – przy zastosowaniu pasków cienkich płyt
izolacji termicznej, naroŜników, listew, profili, kątowników, taśm i pasków siatki zbrojącej.
5.6.1.4.
Wykonanie warstwy zbrojonej
Z pasków siatki zbrojącej wykonać zbrojenie ukośne przy naroŜnikach otworów okiennych
i drzwiowych. Na powierzchnię płyt izolacji termicznej naciągnąć pacą warstwę zaprawy
zbrojącej (klejącej), nałoŜyć i wtopić w nią za pomocą pacy siatkę zbrojącą, w pierwszej
kolejności ewentualną siatkę pancerną. Powierzchnię warstwy zbrojonej wygładzić - siatka
zbrojąca powinna być całkowicie zakryta zaprawą.
5.6.1.5.
Gruntowanie warstwy zbrojonej
ZaleŜnie od systemu, na powierzchni warstwy zbrojonej nanieść środek gruntujący.
5.6.1.6.
MontaŜ elementów dekoracyjnych
Elementy dekoracyjne zamocować (nakleić) na powierzchni wykonanej warstwy zbrojonej.
5.6.1.7.
Warstwa wykończeniowa – tynkowanie i malowanie
Warstwę wykończeniową wykonać po związaniu (wyschnięciu) zaprawy zbrojącej – nie
wcześniej, niŜ po upływie 48 godzin od jej wykonania. Po ewentualnym zagruntowaniu
(zaleŜnie od wymagań systemowych) nanieść masę tynku cienkowarstwowego i poddać jego
powierzchnię obróbce, zgodnie z wymaganiami producenta systemu i dokumentacją
projektową . Sposób wykonania tynku zaleŜny jest od typu spoiwa, uziarnienia zaprawy
i rodzaju faktury powierzchni. Powierzchnię tynku pomalować wybranym rodzajem farby –
14.2B
Strona 107
zaleŜnie od wymagań projektu, systemu, warunków środowiskowych. Ze względu na
powstawanie napręŜeń termicznych na elewacjach południowych i zachodnich naleŜy unikać
stosowania kolorów ciemnych o współczynniku odbicia rozproszonego poniŜej 30.
5.7. Wykonanie hydroizolacji
5.7.1. Warunki przystąpienia do robót hydroizolacyjnych
Do wykonywania robót hydroizolacyjnych w części podziemnej i przyziemiu budynku moŜna
przystąpić po zakończeniu poprzedzających robót budowlanych i robót mogących stanowić
przyczynę uszkodzenia warstw hydroizolacyjnych oraz po przygotowaniu i kontroli podłoŜy
pod roboty izolacyjne a takŜe kontroli materiałów.
5.7.2. Wymagania dotyczące podłoŜy pod hydroizolacje
5.7.3. Warunki prowadzenia robót hydroizolacyjnych
Roboty hydroizolacyjne naleŜy wykonywać w temperaturze otoczenia nie niŜszej niŜ podano
w instrukcji producenta materiałów izolacyjnych wykorzystywanych w robotach.
Najczęściej temperatury powietrza i podłoŜa w czasie układania izolacji powinny być nie
niŜsze niŜ +5°C i nie wyŜsze od +35°C. Jednocześnie temperatury otoczenia i podłoŜa
powinny być co najmniej o 3°C wyŜsze od panującej temperatury punktu rosy.
Zabronione jest wykonywanie robót poza granicznymi temperaturami określonymi przez
producenta stosowanych preparatów, w czasie deszczu, mŜawki, przy silnym nasłonecznieniu
i wilgotności powietrza przekraczającej 85%. W przypadku konieczności wykonywania
hydroizolacji w czasie niesprzyjających warunków atmosferycznych takich jak za niska
temperatura lub zbyt wysoka wilgotność powietrza roboty naleŜy przeprowadzać pod
namiotem, stosując elektryczne dmuchawy powietrza. W przypadku silnego wiatru
dopuszczalne jest układanie izolacji tylko na osłoniętej powierzchni.
Roboty hydroizolacyjne podziemnych części budynków znajdujących się poniŜej poziomu
gruntu naleŜy prowadzić w wykopach o szerokości nie mniejszej niŜ 60 cm.
JeŜeli głębokość wykopu przekracza 1,00 m, to wykop naleŜy wykonać ze skarpami (2,00 m
dla skał zwartych jednorodnych, odspajanych mechanicznie) lub o ścianach pionowych
umocnionych deskowaniem. Rodzaj umocowania zaleŜy od kategorii gruntu danego miejsca.
Przed nałoŜeniem izolacji wodochronnej poniŜej poziomu terenu naleŜy obniŜyć
poziom zwierciadła wody gruntowej do co najmniej 30 cm poniŜej najniŜszego poziomu
przewidzianej do wykonania warstwy hydroizolacji. ObniŜony poziom zwierciadła wody
naleŜy utrzymać przez cały okres wykonywania robót hydroizolacyjnych bądź do czasu
zabezpieczenia izolacji warstwą dociskową.
5.7.4. Wymagania dotyczące wykonywania izolacji przeciwwilgociowych
i wodochronnych części podziemnych i przyziemi budynków
5.7.4.1.
Wymagania szczegółowe dotyczące izolacji przeciwwilgociowych
Izolacje przeciwwilgociowe części podziemnych i przyziemi budynków wykonuje się
z następujących wyrobów hydroizolacyjnych:
– mas hydroizolacyjnych,
– pap asfaltowych,
– folii z tworzyw sztucznych.
Zgodnie z „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót” ITB część C. Zeszyt 5
wymagania szczegółowe dotyczące izolacji przeciwwilgociowych wykonywanych w części
podziemnej i przyziemiu budynku są następujące:
– izolacje powłokowe mogą być wykonywane tylko od strony zewnętrznej fundamentów,
14.2B
Strona 108
liczba układanych warstw powinna być zgodna z dokumentacją projektową, ale nie mniejsza
niŜ 2, a łączna grubość tych warstw powinna wynosić co najmniej 2 mm,
– przy wykonywaniu izolacji z mas hydroizolacyjnych nieodpornych na uszkodzenia
mechaniczne (np. mas bitumicznych) wskazane jest wykonanie dodatkowej warstwy
osłonowej na powierzchni takiej izolacji, przed zasypaniem jej gruntem,
– wymagania dotyczące wykonywania izolacji przeciwwilgociowych z pap asfaltowych są
takie same jak dla izolacji wodochronnych z pap asfaltowych, róŜnica polega tylko na
doborze odpowiedniej papy i ilości jej warstw,
– izolacje z folii polietylenowych mocowanych mechanicznie do podłoŜa powinny być
dodatkowo uszczelniane w miejscach zamocowań,
– folie z tworzyw sztucznych z wytłoczeniami moŜna traktować jako warstwy
przeciwwilgociowe, jeŜeli zapewniono szczelność na zakładach tych folii, skutecznie
uszczelniono krawędź poziomą folii na powierzchni ściany, rozwiązano uszczelnienie
w miejscach załamań izolacji oraz w rejonie połączenia z izolacją poziomą; przy braku
szczegółowych rozwiązań w tym zakresie, folie takie moŜna traktować jedynie jako
dodatkowe warstwy drenaŜowe.
5.7.4.2.
Wymagania szczegółowe dotyczące izolacji wodochronnych
Izolacje wodochronne części podziemnych i przyziemi budynków wykonuje się
z następujących wyrobów hydroizolacyjnych:
– laminatów z mas hydroizolacyjnych,
– pap asfaltowych,
– folii z tworzyw sztucznych i kauczuku,
– powłokowych mas hydroizolacyjnych na bazie cementu,
– preparatów penetrujących w głąb podłoŜa,
– blach do hydroizolacji.
Zgodnie z „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót” ITB część C. Zeszyt 5
wymagania szczegółowe dotyczące izolacji wodochronnych wykonywanych w części
podziemnej i przyziemiu budynku.
Wymagania szczegółowe dotyczące izolacji wodochronnych wykonywanych z:
Laminatów z mas hydroizolacyjnych:
– laminaty mogą stanowić samodzielną izolację wodochronną lub w przypadku laminatów
z mas asfaltowych i asfaltowo-polimerowych dodatkową warstwę nanoszoną na izolację
z papy,
– dobór układu i grubości warstw konkretnego laminatu o określonych właściwościach
powinien być dostosowany do wymaganej odporności izolacji na działanie ciśnienia wody,
– wykonanie laminatu polega na wtopieniu w masę hydroizolacyjną wkładki zbrojącej
z tkanin lub włókien i dokładnym pokryciu jej włókien masą, tak by na powierzchni laminatu
nie był widoczny rysunek włókien wkładki,
– z lepików asfaltowych stosowanych na gorąco moŜna wykonywać laminaty tylko wtedy,
gdy masy te uzyskały pozytywną ocenę do takiego zastosowania w dokumentach odniesienia
(aprobatach technicznych); w przeciwnym razie z uwagi na wysoką podatność powłok
asfaltowych na uszkodzenia w temperaturach ujemnych naleŜy zaniechać stosowania tych
wyrobów do wykonywania laminatów.
5.7.4.3.
Wymagania dotyczące wykonywania obróbek blacharskich
hydroizolacji
Obróbki blacharskie zabezpieczeń wodochronnych części podziemnej i przyziemia budynku
powinny być:
14.2B
Strona 109
– dostosowane do rodzaju izolacji,
– wykonane z blachy stalowej ocynkowanej o grubości od 0,5 do 0,6 mm, zgodnie
z dokumentacją projektową i wymaganiami szczegółowej specyfikacji technicznej,
– wykonane tak, by zachowane zostały wszystkie dylatacje budynku.
5.8. Roboty malarskie
5.8.1. Warunki przystąpienia do robót malarskich
Do wykonywania robót malarskich moŜna przystąpić po całkowitym zakończeniu
poprzedzających robót budowlanych oraz po przygotowaniu i kontroli podłoŜy pod
malowanie i kontroli materiałów.
Wymagania dotyczące tynków
•
Nowe niemalowane tynki powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-70/B-10100.
•
Wszelkie uszkodzenia tynków powinny być usunięte przez wypełnienie odpowiednią
zaprawą i zatarte do równej powierzchni.
•
Powierzchnia tynków powinna być pozbawiona zanieczyszczeń (np. kurzu, rdzy,
tłuszczu, wykwitów solnych).
•
Wilgotność powierzchni tynków nie powinna przekraczać 4%.
•
Widoczne nieusuwalne
antykorozyjnie.
•
Elementy metalowe przed malowaniem powinny być oczyszczone ze zgorzeliny, rdzy,
pozostałości zaprawy, gipsu oraz odkurzone i odtłuszczone.
elementy
metalowe
powinny
być
zabezpieczone
Wymagania dotyczące podłoŜy metalowych
Ogólne wymagania dotyczące przygotowania podłoŜy metalowych podane są w PN-EN ISO
12944-4:2001.
Ochronny system malarski wymaga prawidłowego przygotowania powierzchni, które zaleŜy
od jej stanu początkowego i końcowego. Przygotowanie powierzchni powinno zostać
ocenione na podstawie wzrokowej oceny czystości profilu powierzchni i czystości
chemicznej, z zastosowaniem metod podanych w PN-EN ISO 12944-4:2001.
Do przygotowania powierzchni elementów i konstrukcji stalowych za pomocą obróbki
strumieniowo-ściernej naleŜy stosować ostro krawędziowe, suche i nie zanieczyszczone
materiały ścierne o wielkości ziarna od 0,5 mm do 1,5 mm, na przykład elektrokorund,
łamany śrut staliwny.
Obróbka strumieniowo-ścierna powinna zapewnić całkowite usunięcie starych powłok
ochronnych, śladów korozji, warstw tlenków, zgorzeliny walcowniczej oraz uzyskanie
chropowatości powierzchni, zgodnej ze wzorcem przygotowanym według wymagań
z Dokumentacji Projektowej i Specyfikacji.
Oczyszczona powierzchnia powinna być równomiernie matowa, o stopniu przygotowaniu co
najmniej Sa 2½ według PN-ISO 8501-01: 2007 (U).
Przy wykonywaniu powłok o grubości powyŜej 200 µm konieczny jest stopień przygotowania
powierzchni Sa 3. Oczyszczonej powierzchni nie naleŜy dotykać gołymi rękami, kłaść na niej
narzędzi, szmat itp. oraz pozostawiać na niej pyłów powstających podczas obróbki
14.2B
Strona 110
strumieniowo-ściernej. Obróbkę strumieniowo-ścierną naleŜy prowadzić wyłącznie wtedy,
gdy temperatura konstrukcji jest co najmniej o 3°C wyŜsza od temperatury punktu rosy.
Warunki przy prowadzeniu prac malarskich konstrukcji metalowych
Zalecane warunki przy prowadzeniu prac malarskich powinny być podane w kartach
technicznych lub instrukcjach stosowania wyrobów malarskich.
O ile instrukcja producenta nie zawiera innych wymagań, to prace malarskie antykorozyjne
naleŜy przeprowadzać w następujących warunkach:
•
przy temperaturze malowanego podłoŜa nie wyŜszej niŜ 40°C, podłoŜe nie powinno
być równieŜ nasłonecznione,
•
przy braku zawilgocenia malowanej powierzchni opadami oraz kondensującą parą
wodną,
•
przy temperaturze podłoŜa co najmniej o 3°C wyŜszej od temperatury punktu rosy, a
przy duŜej chropowatości powierzchni o 7°C (wyznaczenie temperatury punktu rosy
powinno być zgodne z PN-EN ISO 8502-4:2000).
Najlepszą jakość powłoki uzyskuje się w temperaturze otoczenia w granicach 15-25°C, przy
wilgotności względnej otaczającej atmosfery 18%.
Prace malarskie naleŜy wykonywać na terenie oddzielonym lub osłoniętym od prac innego
typu, w szczególności od obróbki strumieniowo-ściernej i spawania.
Przeznaczone do malowania powierzchnie powinny być w bezpieczny sposób dostępne
i dobrze oświetlone.
W przypadku malowania elementów wewnątrz pomieszczeń produkcyjnych naleŜy unikać
zapylenia pomalowanych powierzchni oraz zabezpieczyć nawiew świeŜego powietrza do
pomieszczeń, w których są malowane elementy lub konstrukcje stalowe. Nawiew świeŜego
powietrza nie powinien być kierowany bezpośrednio na malowane powierzchnie.
Po zakończeniu malowania świeŜo nałoŜone powłoki malarskie, przed oddaniem do
eksploatacji, powinny być sezonowane przez okres 7-14 dni (o ile instrukcje producentów nie
stanowią inaczej) w takich samych warunkach jak przy malowaniu. Elementy konstrukcyjne
ze świeŜo naniesioną powłoką malarską, o ile jest to moŜliwe, nie powinny być poddane
bezpośrednio działaniu promieni słonecznych oraz powietrza zanieczyszczonego związkami
chemicznymi.
Przy konieczności wykonywania robót malarskich na otwartym powietrzu, w razie
wystąpienia niekorzystnych warunków atmosferycznych, miejsca malowane naleŜy osłonić,
oraz w miarę moŜliwości zastosować nawiew ciepłego, suchego powietrza, aby nie dopuścić
do oziębienia malowanych konstrukcji.
Wykonywania robót malarskich konstrukcji metalowych
Ogólne wymagania dotyczące wykonywania prac malarskich antykorozyjnych podane są
w normie PN-EN ISO 12944-7:2001.
Grubość powłok malarskich winna być zgodna z wymaganiami Dokumentacji Projektowej.
W celu osiągnięcia wymaganej grubości powłoki powinno się okresowo, podczas nakładania
powłoki, sprawdzać jej grubość na mokro.
Wszystkie trudno dostępne powierzchnie oraz krawędzie, naroŜa, spawy i połączenia śrubowe
powinny być malowane szczególnie starannie. JeŜeli wymagane jest dodatkowe
14.2B
Strona 111
zabezpieczenie krawędzi, naleŜy zastosować odpowiednią powłokę zaprawkową
odpowiedniej szerokości (ok. 25 mm) po obu stronach krawędzi.
NaleŜy przestrzegać określonego odstępu czasu między nakładaniem poszczególnych powłok
oraz między nałoŜeniem ostatniej powłoki a oddaniem konstrukcji do eksploatacji. Czasy te
powinny wynikać z kart technicznych wyrobów lakierowych.
Wady kaŜdej powłoki prowadzące do pogorszenia jej właściwości ochronnych lub mające
znaczący wpływ na jej wygląd powinny być usunięte przed nałoŜeniem następnej powłoki.
Wykonywanie powłok gruntowych, międzywarstwowych, powierzchniowych na elementach
i konstrukcjach zabezpieczanych całkowicie na budowie
Powłoki nakłada się pędzlem, wałkiem lub natryskowo. Gruntową, czyli pierwszą warstwę
powłoki naleŜy nanieść na podłoŜe nie później niŜ po 6 godzinach od jego oczyszczenia.
Podstawową techniką nakładania farb jest natrysk hydrodynamiczny (bezpowietrzny).
Dobierając sprzęt do rodzaju natryskiwanej farby, naleŜy wziąć pod uwagę następujące
parametry: lepkość. gęstość, rodzaj pigmentu i wymaganą temperaturę farby w czasie
nakładania.
Powłoka gruntowa powinna pokrywać cały profil powierzchni stalowej. KaŜda powłoka
powinna być nałoŜona moŜliwie równomiernie i bez pozostawienia miejsc nie pokrytych.
5.8.2. Wymagania dotyczące powłok malarskich
Wymagania dla powłok z farb dyspersyjnych
Powłoki z farb dyspersyjnych powinny być:
•
niezmywalne przy stosowaniu środków myjących i dezynfekujących, odporne na
tarcie na sucho i na szorowanie oraz na reemulgację,
•
aksamitno-matowe lub posiadać nieznaczny połysk,
•
jednolitej barwy, równomierne, bez smug, plam, zgodne ze wzorcem producenta
i Dokumentacją Projektową,
•
bez uszkodzeń, prześwitów podłoŜa, śladów pędzla,
•
bez złuszczeń, odstawania od podłoŜa oraz widocznych łączeń i poprawek,
•
bez grudek pigmentów i wypełniaczy ulegających rozcieraniu.
Dopuszcza się chropowatość powłoki odpowiadającą rodzajowi faktury pokrywanego
podłoŜa.
Wymagania dla powłok z farb rozpuszczalnikowych
Powłoki te powinny być:
•
odporne na zmywanie wodą ze środkiem myjącym, tarcie na sucho i na szorowanie,
•
bez uszkodzeń, smug, plam, prześwitów i śladów pędzla,
•
zgodne ze wzorcem producenta i Dokumentacją Projektową w zakresie barwy
i połysku, dopuszcza się chropowatość powłoki odpowiadającą rodzajowi faktury
pokrywanego podłoŜa.
Przy jednowarstwowej powłoce malarskiej dopuszczalne są nieznaczne miejscowe prześwity
podłoŜa.
Nie dopuszcza się w tego rodzaju powłokach:
14.2B
Strona 112
•
spękań,
•
łuszczenia się powłok,
•
odstawania powłok od podłoŜa.
5.9. Wykonanie tynków wewnętrznych
5.9.1. Warunki przystąpienia do robót
Przed przystąpieniem do wykonywania robót tynkowych powinny być zakończone wszystkie
roboty stanu surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane prze-bicia i bruzdy,
osadzone ościeŜnice drzwiowe i okienne.
Tynki wykonywać w temperaturze nie niŜszej niŜ +5°C oraz pod warunkiem, WSE w ciągu
doby nie nastąpi spadek poniŜej 0°C.
Zaleca się chronić świeŜo wykonane tynki zewnętrzne w ciągu pierwszych dwóch dni przed
nasłonecznieniem dłuŜszym niŜ dwie godziny dziennie.
W okresie wysokich temperatur świeŜo wykonane tynki powinny być w czasie wiązania
i twardnienia, tj. w ciągu 1 tygodnia, zwilŜane wodą.
5.9.2. Przygotowanie podłoŜa
PodłoŜa tynków zwykłych powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-70/B-10100 p.
3.3.2.
Spoiny w murach ceglanych:
– W ścianach przewidzianych do tynkowania nie w czasie murowania ścian wypełniać
zaprawą spoin przy zewnętrznych licach na głębokości 5-10 mm.
Bezpośrednio przed tynkowaniem podłoŜe oczyścić z kurzu szczotkami oraz usunąć plamy
z rdzy i substancji tłustych. Plamy z substancji tłustych usunąć 10-proc. roztworem szarego
mydła lub wypalając je lampą benzynową.
Nadmiernie suchą powierzchnię podłoŜa zwilŜyć wodą.
5.9.3. Wykonywanie tynków zwykłych
Sposoby wykonania tynków zwykłych jedno- i wielowarstwowych powinny być zgodne
z danymi określonymi w tabl. 4 normy PN-70/B-10100.
Grubości tynków zwykłych w zaleŜności od ich kategorii oraz od rodzaju podłoŜa lub
podkładu powinny być zgodne z normą PN-70/B-10100.
Tynki zwykłe kategorii II i III naleŜą do odmian powszechnie stosowanych, wykonywanych
w sposób standardowy.
Do wykonania tynków stosować zaprawy cementowo-wapienne: tynków nienaraŜonych na
zawilgocenie – w proporcji 1:1:4; naraŜonych na zwilgocenie oraz w tynkach zewnętrznych –
w proporcji 1:1:2.
5.10. Pokrywanie podług i ścian
5.10.1.
Układanie posadzek z płytek
Układanie płytek rozpoczyna się od najbardziej eksponowanego naroŜnika w pomieszczeniu
lub od wyznaczonej linii.
Kompozycja klejąca powinna być nałoŜona równomiernie i pokrywać całą powierzchnię
podłoŜa. Wielkość zębów pacy zaleŜy od wielkości płytek.
Powierzchnia z nałoŜoną warstwą kompozycji klejącej powinna wynosić około 1 m2 lub
pozwolić na wykonanie wykładziny w ciągu około 10-15 minut.
Grubość warstwy kompozycji klejącej zaleŜy od rodzaju i równości podłoŜa oraz rodzaju
14.2B
Strona 113
i wielkości płytek i wynosi średnio około 6-8 mm.
Dla uzyskania jednakowej wielkości spoin stosuje się wkładki (krzyŜyki) dystansowe.
Przed całkowitym stwardnieniem kleju ze spoin pomiędzy płytkami naleŜy usunąć jego
nadmiar, moŜna teŜ usunąć wkładki dystansowe.
W trakcie układania płytek naleŜy takŜe mocować listwy dylatacyjne i wykończeniowe.
Po ułoŜeniu płytek na podłodze wykonuje się cokoły.
Do spoinowania płytek moŜna przystąpić nie wcześniej niŜ po 24 godzinach od ułoŜenie
płytek. Dokładny czas powinien być określony przez producenta w instrukcji stosowania
zaprawy klejowej.
Spoinowanie wykonuje się rozprowadzając zaprawę do spoinowania (zaprawę fugową) po
powierzchni posadzki pacą gumową. Zaprawę naleŜy dokładnie wcisnąć w przestrzenie
między płytkami ruchami prostopadłymi i ukośnymi do krawędzi płytek.
Przed przystąpieniem do spoinowania zaleca się sprawdzić czy pigment spoiny nie brudzi
trwale powierzchni płytek. Szczególnie dotyczy to płytek nieszkliwionych i innych
o powierzchni porowatej.
5.10.2.
Układanie płytek (okładzin)
Układanie płytek polega na ułoŜeniu płytki na ścianie, dociśnięciu i „mikroruchami”
ustawieniu na właściwym miejscu przy zachowaniu wymaganej wielkości spoiny. Dzięki
duŜej przyczepności świeŜej zaprawy klejowej po dociśnięciu płytki uzyskuje się efekt
„przyssania”. Płytki o duŜych wymiarach zaleca się dobijać młotkiem gumowym.
Płytki tego pasa zazwyczaj trzeba przycinać na odpowiednią wysokość.
Przed całkowitym stwardnieniem kleju ze spoin naleŜy usunąć jego nadmiar, moŜna teŜ
usunąć wkładki dystansowe.
W trakcie układania płytek naleŜy takŜe mocować listwy wykończeniowe oraz inne elementy
jak np. drzwiczki rewizyjne szachtów instalacyjnych.
Do spoinowania moŜna przystąpić nie wcześniej niŜ po 24 godzinach od ułoŜenia płytek.
Dokładny czas powinien być określony przez producenta w instrukcji stosowania zaprawy
klejowej.
Spoinowanie wykonuje się rozprowadzając zaprawę do spoinowania (zaprawę fugową) po
powierzchni okładziny pacą gumową.
5.11. Okładziny ceramiczne i hydroizolacje w pomieszczeniach mokrych
5.11.1.
Warunki przystąpienia do robót
Do wykonywania robót hydroizolacyjnych i okładzinowych moŜna przystąpić po
zakończeniu poprzedzających robót budowlanych i robót mogących stanowić przyczynę
uszkodzenia warstw poprzedzających oraz po przygotowaniu i kontroli podłoŜa a takŜe po
przeprowadzeniu kontroli materiałów.
5.11.2.
Wykonanie jastrychu zespolonego lub warstwy spadkowej
Zgodnie z wymaganiami producenta, na przygotowane (czyste, stabilne i matowo-wilgotne)
podłoŜe nanieść warstwę sczepną i natychmiast (dopóki warstwa sczepna nie wyschnie –
metodą mokre na mokre) nałoŜyć warstwę zaprawy.
5.11.3.
Wykonanie paroizolacji
Roboty naleŜy wykonywać w temperaturze otoczenia nie niŜszej niŜ podano w instrukcji
producenta materiałów paroizolacyjnych wykorzystywanych w robotach. Jednocześnie
temperatury otoczenia i podłoŜa powinny być co najmniej o 3°C wyŜsze od panującej
temperatury punktu rosy.
14.2B
Strona 114
Rodzaj zastosowanego materiału paroizolacyjnego określa dokumentacja techniczna.
14.2B
Strona 115
Wykonanie paroizolacji z roztworów i emulsji z tworzyw sztucznych
Gotowy roztwór/emulsję nakładać ręcznie (np. pędzlem lub wałkiem). Nakładać w sposób
równomierny, warstwami lub w jednym przejściu, o grubości wynikającej z wytycznych
producenta.
5.11.4.
Wykonanie termoizolacji
Przy układaniu jednowarstwowym płyty naleŜy układać mijankowo, tak aby starannie
przylegały do siebie, natomiast przy układaniu dwuwarstwowym, spoiny pierwszej i drugiej
warstwy nie mogą się pokrywać.
Przy układaniu jednowarstwowym zaleca się, Ŝeby płyty miały frezowane obrzeŜa, co
zapobiega ich klawiszowaniu. Płyty zazwyczaj układa się na sucho. Górna płaszczyzna płyt
termoizolacyjnych musi tworzyć równą płaszczyznę.
5.11.5.
Wykonanie jastrychu dociskowego
Grubość i parametry wytrzymałościowe jastrychu dociskowego muszą być zgodne
z wymaganiami podanymi w punkcie 2.2.5. Pod jastrychem dociskowym wykonać warstwę
rozdzielającą lub ochronną np. z folii PE. Powierzchnia jastrychu nie moŜe być zatarta na
gładko. Dylatacje brzegowe oddzielają jastrych od elementów pionowych – wykonuje się je
najczęściej ze specjalnych profili brzegowych lub pasków styropianu. Przecinają one warstwę
wierzchnią i dodatkowo, w przypadku podłogi pływającej uniemoŜliwiają powstawanie tzw.
mostków akustycznych. Nie powinny one być węŜsze niŜ 10 mm (szczególnie istotne
w przypadku systemów z ogrzewaniem podłogowym).
Dla jastrychu układanego na warstwie rozdzielającej lub pływającego, przy większych
powierzchniach oraz w systemach ogrzewania podłogowego naleŜy wykonać dylatacje
pośrednie. Stosuje się do tego celu najczęściej specjalne profile dylatacyjne lub paski
styropianu. Powinny przebiegać prostoliniowo oraz przez cały przekrój podkładu dzielą one
jednocześnie powierzchnię roboczą na pola technologiczne – podkład wylewany jest po kolei
na poszczególne pola. Dylatacje pośrednie wykonuje się takŜe w miejscu projektowanych
otworów drzwiowych, zwłaszcza w miejscach łączenia się wylewek w pomieszczeniach
o róŜnych wymiarach, na styku podłóg o róŜnej grubości i/lub konstrukcji oraz na granicy
stref z ogrzewaniem podłogowym i bez niego.
Zdylatowane pole powinno być moŜliwie zbliŜone do kwadratu, proporcje boków pola
prostokątnego nie powinny przekraczać stosunku 2:1. Dylatacje pośrednie muszą przechodzić
przez całą grubość jastrychu i być odwzorowane w okładzinie. Do ich wykonstruowania
doskonale nadają się specjalne profile dylatacyjne. Ich montaŜ musi uniemoŜliwiać penetrację
ciekłej wylewki pod profil, pomocne tu są specjalne taśmy samoprzylepne, dostępne
zazwyczaj razem z profilami. W przypadku pomieszczeń w kształcie litery „L” dylatacje
strefowe naleŜy wykonstruować tak, aby kształt zdylatowanej powierzchni był prostokątny.
5.11.6.
Wykonanie powłoki uszczelniającej
PodłoŜe naleŜy przygotować zgodnie z wytycznymi producenta. Uszczelnienie podłogi i ścian
do wysokości około 20 cm nad poziom posadzki wykonuje się zawsze w postaci szczelnej
wanny, z zastosowaniem taśmy i naroŜnych kształtek uszczelniających na styku podłogaściana. Na powierzchniach pionowych izolację naleŜy wykonać dla wanny lub umywalki
około 30 cm powyŜej baterii, wewnątrz kabiny prysznicowej izolujemy zawsze całą
powierzchnię ścian. Niedopuszczalne jest pomijanie hydroizolacji podłoŜa pod i za wanną,
brodzikiem itp.
5.11.6.1.
Uszczelnienie z dyspersyjnej masy polimerowej
Przed nakładaniem dyspersyjnej masy polimerowej podłoŜe naleŜy zagruntować preparatem
dedykowanym przez producenta masy hydroizolacyjnej w sposób opisany w karcie
14.2B
Strona 116
technicznej lub specyfikacji zastosowanego produktu. Aplikację powłoki hydroizolacyjnej
moŜna rozpocząć po całkowitym wyschnięciu preparatu gruntującego. Gruntowanie musi być
wykonywane zawsze na suchym podłoŜu.
Dyspersyjne masy polimerowe dostarczane są w postaci gotowej do nakładania. Po otwarciu
opakowania konieczne jest przemieszanie masy np. niskoobrotową mieszarką z mieszadłem
koszykowym, zwracając szczególną uwagę na wygląd masy (rozwarstwienia, grudki, zmiana
koloru itp.).
Warstwę izolacyjną naleŜy nakładać wałkiem, pędzlem lub pacą, zgodnie z wymaganiami
producenta. Istotne jest równieŜ, aby materiał dokładnie zespolił się z podłoŜem, dlatego
nakładając pierwszą warstwę pędzlem naleŜy materiał uszczelniający starannie wetrzeć
w podłoŜe. Zwykle wymagane jest nałoŜenie przynajmniej dwóch warstw, ale dokładną ich
liczbę, sposób aplikacji czy teŜ konieczność wzmacniania np. włókniną określa producent.
Niektóre firmy, w celu ułatwienia wizualnej kontroli nakładanych warstw, oferują materiał
izolacyjny w róŜnych kolorach dla kaŜdej warstwy. Minimalna grubość warstwy
hydroizolacyjnej (po wyschnięciu) podana jest zawsze w karcie technicznej zastosowanego
produktu.
Łączna grubość powłoki uszczelniającej nie moŜe być mniejsza niŜ 0,5 mm.
Hydroizolację wykonywać w temperaturze nie niŜszej niŜ +5°C (temperatura powietrza
i podłoŜa) i nie wyŜszej niŜ +30°C. Schnięcie masy polimerowej musi przebiegać
w temperaturze nie niŜszej niŜ +5°C.
Do momentu związania/wyschnięcia nałoŜoną warstwę hydroizolacji chronić przed zbyt
silnym wpływem ciepła (intensywne nasłonecznienie), jak równieŜ przeciągami i wpływem
wilgoci np. poprzez osłonięcie siatkami.
5.11.7.
Wykonanie okładziny ceramicznej
Układanie płytek ceramicznych moŜna rozpocząć po dostatecznym związaniu lub
wyschnięciu warstwy hydroizolacji ze szlamu lub folii w płynie. Czas ten jest zawsze
podawany przez producenta systemu.
Układanie płytek na uszczelnieniu z maty uszczelniającej moŜliwe jest bezpośrednio po
przyklejeniu maty (naleŜy uwaŜać, aby nie uszkodzić przy tym powierzchni maty). Najpierw
naleŜy nałoŜyć zaprawę klejową na matę i przy pomocy gładkiej krawędzi pacy wypełnić
zaprawą klejową „kubełki” maty. Bezpośrednio po tym układać płytki, zwracając uwagę na
konieczność ich pełnego podparcia.
Układanie płytek na uszczelnieniu z folii uszczelniającej moŜliwe jest po wyschnięciu kleju
(czas ten określa producent systemu, zazwyczaj nie przekracza on kilkunastu godzin).
Przed przystąpieniem do zasadniczych robót okładzinowych naleŜy przygotować wszystkie
niezbędne materiały, narzędzia i sprzęt, posegregować płytki według wymiarów, gatunku
i odcieni oraz rozplanować sposób układania płytek.
PołoŜenie płytek naleŜy rozplanować uwzględniając ich wielkość, szerokość spoin oraz układ
dylatacji. Szczególnie starannego rozplanowania wymaga wykładzina zawierająca określone
w dokumentacji wzory lub składająca się z róŜnego rodzaju i wielkości płytek.
Zaprawę klejącą naleŜy przygotować zgodnie z wymogami producenta (ilość wody, czas
mieszania itp.).
Czas, po którym moŜna rozpocząć spoinowanie podany jest w szczegółowej specyfikacji
technicznej lub karcie technicznej zastosowanego kleju. Zalecanym czasokresem jest 24
godziny. JeŜeli do klejenia okładzin ceramicznych stosowano klej dwuskładnikowy, czas do
rozpoczęcia spoinowania nie powinien być krótszy niŜ 48 godzin (dla warunków normalnych.
Powierzchnie poziome
Okładzinę ceramiczną układa się na pełne podparcie, na warstwie zaprawy klejącej o grubości
nie przekraczającej 5 mm metodą pacy ząbkowanej lub metodą narzucania przy stosowaniu
14.2B
Strona 117
kleju dedykowanego okładzinom podłogowym, lub metodą narzucania i rozprowadzania przy
stosowaniu kleju do okładzin podłogowych i ściennych.
Niedopuszczalne jest pozostawienie pustych przestrzeni pod płytką.
Po nałoŜeniu zaprawy klejącej układa się płytki od wyznaczonej linii lub wybranego
naroŜnika. Nakładając pierwszą płytkę naleŜy ją lekko przesunąć po podłoŜu (około 1 cm),
ustawić
w Ŝądanej pozycji i docisnąć dla uzyskania przyczepności kleju do płytki. Następne płytki
naleŜy dołoŜyć do sąsiednich, docisnąć i mikroruchami odsunąć na szerokość spoiny. Dzięki
duŜej przyczepności świeŜej kompozycji klejowej po dociśnięciu płytki uzyskuje się efekt
„przyssania”.
Większe płytki zaleca się dobijać młotkiem gumowym. NaleŜy przestrzegać podanych przez
producenta czasu obrabialności, czasu otwartego i korygowalności.
Zaleca się następujące szerokości spoin przy płytkach o długości boku:
– do 100 mm – około 2 mm,
– od 100 do 200 mm – około 3 mm,
– od 200 do 600 mm – około 4 mm,
– powyŜej 600 mm – około 5-20 mm.
Przed całkowitym stwardnieniem kleju ze spoin pomiędzy płytkami naleŜy usunąć jego
nadmiar, moŜna teŜ usunąć wkładki dystansowe.
W trakcie układania płytek naleŜy takŜe mocować profile (listwy) dylatacyjne. Szczeliny
dylatacyjne nie mogą być zanieczyszczone klejem lub zaprawą spoinującą.
Po ułoŜeniu płytek na powierzchni poziomej wykonuje się cokolik.
Powierzchnie pionowe
Przed układaniem płytek na ścianie naleŜy zamocować prostą, gładką łatę drewnianą lub
aluminiową. Do usytuowania łaty naleŜy uŜyć poziomnicy. Łatę mocuje się na wysokości
cokołu lub drugiego rzędu płytek.
Okładzinę ceramiczną układa się na pełne podparcie, na warstwie zaprawy klejącej o grubości
nie przekraczającej 5 mm metodą narzucania i rozprowadzania.
Nie wolno dopuścić do pozostawienia pustych przestrzeni pod płytką.
Układanie płytek rozpoczyna się od dołu w dowolnym naroŜniku, jeŜeli wynika
z rozplanowania, Ŝe powinna znaleźć się tam cała płytka. Jeśli pierwsza płytka ma być
docinana, układanie naleŜy zacząć od przyklejenia drugiej całej płytki w odpowiednim dla
niej miejscu.
Układanie płytek polega na ułoŜeniu płytki na ścianie, dociśnięciu i „mikroruchami”
ustawieniu na właściwym miejscu przy zachowaniu wymaganej wielkości spoiny. Dzięki
duŜej przyczepności świeŜej zaprawy klejowej po dociśnięciu płytki uzyskuje się efekt
„przyssania”. Płytki o duŜych wymiarach zaleca się dobijać młotkiem gumowym.
Pierwszy rząd płytek, tzw. cokołowy, układa się zazwyczaj po ułoŜeniu wykładziny
podłogowej. Płytki tego pasa zazwyczaj trzeba przycinać na odpowiednią wysokość.
Zalecane szerokości spoin podano powyŜej.
W przypadku okładania powierzchni krzywych (np. słupów) naleŜy uŜywać odpowiednich
szablonów dociskowych. Po związaniu kompozycji klejącej papier usuwa się po uprzednim
namoczeniu wodą.
Ze względu na obciąŜenie wilgocią i wodą nie wolno stosować mozaiki nakładanej metodą
montaŜową lub drugostronną (po przyklejeniu modułu siatka pozostaje w warstwie zaprawy
klejowej), lecz tylko metodą licową (papier lub siatka jest usuwana po związaniu kompozycji
z powierzchni licowej przed spoinowaniem).
Spoinowanie
14.2B
Strona 118
Spoinowanie wykonuje się rozprowadzając zaprawę do spoinowania po powierzchni
wykładziny pacą gumową. Zaprawę naleŜy dokładnie wcisnąć w przestrzenie między
płytkami ruchami prostopadle i ukośnie do krawędzi płytek. Nadmiar zaprawy zbiera się z
powierzchni płytek wilgotną gąbką. ŚwieŜą zaprawę moŜna dodatkowo wygładzić
zaokrąglonym narzędziem i uzyskać wklęsły kształt spoiny. Płaskie spoiny uzyskuje się
poprzez przetarcie zaprawy pacą z naklejoną gładką gąbką. Aby zapobiec zbyt szybkiemu
wysychaniu spoin korzystne moŜe być lekkie zwilŜanie ich wilgotną gąbką.
Dla podniesienia jakości okładziny i zwiększenia odporności na czynniki zewnętrzne, po
stwardnieniu, spoiny mogą być powleczone specjalnymi preparatami impregnującymi.
Ostatnim etapem jest wypełnienie dylatacji elastyczna masą. Aby zapewnić właściwe warunki
pracy masy dylatacyjnej musi ona przylegać tylko do boków szczeliny, dlatego naleŜy
stosować specjalne sznury wypełniające lub paski folii układane na dnie szczeliny. JeŜeli
producent masy wypełniającej dylatacje zaleca stosowanie preparatu gruntującego podłoŜe, to
naleŜy najpierw zagruntować boki szczeliny a następnie umieścić w złączu sznur
wypełniający.
5.11.8.
Wymagania dotyczące wykonania prac hydroizolacyjnookładzinowych
Prawidłowo wykonana okładzina powinna spełniać następujące wymagania:
– powinna zapewnić bezpieczeństwo uŜytkowania,
– cała powierzchnia okładziny powinna mieć jednakową barwę zgodną z wzorcem (nie
dotyczy okładzin dla których róŜnorodność barw jest zamierzona),
– cała powierzchnia pod płytkami powinna być wypełniona klejem (warunek właściwej
przyczepność) tj. przy lekkim opukiwaniu płytki nie powinny wydawać głuchego odgłosu,
– grubość warstwy klejącej powinna być zgodna z dokumentacją lub instrukcją producenta
oraz wartością podaną w pkt. 5.9.,
– dopuszczalne odchylenie powierzchni poziomych od płaszczyzny (mierzone łatą długości
2 m) nie powinno być większe niŜ 3 mm na długości łaty i nie większe niŜ 5 mm na całej
długości lub szerokości powierzchni okładziny,
– spadek powierzchni posadzki, jeŜeli jest przewidziany, powinien wynosić 1,5% (minimalny
1%),
– dopuszczalne tolerancje wymiarowe powierzchni pionowych wynoszą:
odchylenie powierzchni od płaszczyzny oraz odchylenie krawędzi od linii prostej, mierzone
łatą kontrolną o długości 2 m, nie moŜe przekraczać 3 mm przy liczbie odchyłek nie większej
niŜ 3 na długości łaty,
odchylenie powierzchni od kierunku pionowego nie moŜe być większe niŜ 4 mm na
wysokości kondygnacji,
odchylenie powierzchni od kierunku poziomego nie moŜe być większe niŜ 2 mm na 1 m,
– spoiny na całej długości i szerokości muszą być wypełnione zaprawą do spoinowania,
– dopuszczalne odchylenie spoin od linii prostej nie powinno wynosić więcej niŜ 2 mm na
długości 1 m i 3 mm na całej długości lub szerokości posadzki dla płytek gatunku pierwszego
i odpowiednio 3 mm i 5 mm dla płytek gatunku drugiego i trzeciego,
– szczeliny dylatacyjne powinny być wypełnione całkowicie materiałem wskazanym
w projekcie,
– listwy dylatacyjne powinny być osadzone zgodnie z dokumentacją i instrukcją producenta.
14.2B
Strona 119
5.12. Stolarka okienna i drzwiowa
5.12.1.
5.12.1.1.
Ogólne zasady montaŜu okien i drzwi
Usytuowanie okna / drzwi w ościeŜu
Okno lub drzwi naleŜy sytuować w ościeŜu tak, aby nie powstały mostki termiczne,
prowadzące do skraplania się pary wodnej na wewnętrznej stronie ościeŜnicy lub powierzchni
ościeŜa.
Na wewnętrznych powierzchniach ościeŜa powinna się utrzymywać temperatura wyŜsza
o minimum 1°C od temperatury punktu rosy.
JeŜeli nie jest znany przebieg izoterm, naleŜy stosować ogólne zasady usytuowania okien:
– w ścianie z ociepleniem zewnętrznym – jak najbliŜej warstwy ocieplenia.
5.12.1.2.
Zasady ustawienia okna / drzwi w otworze
Ustawienie okien / drzwi powinno zapewniać:
– luz (szczelinę) pomiędzy otworem w ścianie a wyrobem, pozwalający na zmianę wymiarów
okna pod wpływem temperatury, wilgotności oraz ruchu konstrukcji budynku nie
ograniczającą funkcjonalności okna / drzwi,
– miejsce dla klocków dystansowych i podporowych.
Do podpierania progu ościeŜnicy okien stosuje się klocki lub belki drewniane (czasami
elementy poszerzające, o ile takie są przewidziane w dokumentacji producenta) oraz
kątowniki stalowe.
Do ustawienia okna w otworze słuŜą klocki podporowe i dystansowe.
Klocki podporowe i dystansowe powinny być tak rozmieszczone, aby była zapewniona
moŜliwość odkształcania się kształtowników okien.
Zamocowanie okien przy uŜyciu tylko kołków rozporowych, śrub lub kotew, bez
zastosowania klocków podporowych, jest niewystarczające do przenoszenia obciąŜenia.
Klocki dystansowe, słuŜące do ustalenia pozycji okna w otworze, po zamocowaniu ościeŜnicy
powinny być usunięte, nie naleŜy natomiast usuwać klocków podporowych.
Minimalne wymiary szczelin między ramą ościeŜnicy a ościeŜem umoŜliwiające konieczne
odkształcanie się kształtowników okien lub drzwi podane są w Warunkach technicznych
wykonania i odbioru robót budowlanych. Część B – Roboty wykończeniowe, zeszyt 6
„MontaŜ okien i drzwi balkonowych”, wydanie ITB – 2006 rok.
5.12.1.3.
Zasady mocowania okna/drzwi w ościeŜu
Mocowanie powinno być wykonane w taki sposób, aby przewidywalne obciąŜenia
zewnętrzne były przenoszone za pośrednictwem łączników na konstrukcję budynku, a
funkcjonalność okien była zachowana, tzn. ruch skrzydeł okiennych przy otwieraniu i
zamykaniu był płynny. Zamocowania powinny być rozmieszczone na całym obwodzie
ościeŜnicy.
Do mocowania okien i drzwi w ścianie budynku – w zaleŜności od rodzaju ściany
(monolityczna, warstwowa) i sposobu mocowania stosuje się kołki rozporowe (dyble), kotwy
i śruby/wkręty.
Pianki poliuretanowe i tym podobne materiały izolacyjne nie słuŜą do mocowania okien,
a wyłącznie do uszczelnienia i ocieplenia szczeliny między oknem, a ścianą !!!
Śruby mogą być stosowane do mocowania ościeŜnic do betonu, cegły pełnej, cegły
silikatowej, cegły dziurawki, betonu lekkiego, drewna itp. NaleŜy stosować śruby
14.2B
Strona 120
dostosowane do materiału ościeŜy.
W przypadku okien aluminiowych z kształtowników z przekładkami termicznymi ww.
łączniki mocowane są do komory wewnętrznej kształtownika lub w osi zintegrowanego
profilu za pośrednictwem podkładki metalowej, wykluczającej przenoszenie obciąŜeń na
przekładki termiczne z tworzyw sztucznych.
Kotwy budowlane powinny być stosowane wszędzie tam, gdzie odstęp ościeŜnicy jest zbyt
duŜy do stosowania dybli, np. przy mocowaniu dolnym (progowym) lub w rozwiązaniach
ścian warstwowych.
5.12.2.
Ogólne zasady osadzania parapetów okiennych i obróbek
progów drzwi
5.12.2.1.
Parapety zewnętrzne
Parapet zewnętrzny powinien być osadzony zgodnie z rozwiązaniem przewidzianym
w dokumentacji projektowej tak, by spełnione były następujące wymagania:
– osadzanie parapetu naleŜy rozpocząć po zakończeniu montaŜu i uszczelnieniu na obwodzie
okna,
– parapet powinien wystawać poza płaszczyznę ściany około 3-4 cm lecz nie mniej niŜ 2 cm,
– mocowanie do ościeŜnicy powinno być dostatecznie mocne,
– miejsca połączenia parapetu z ościeŜnicą powinny być szczelne lub uszczelnione taśmami
rozpręŜnymi i silikonem,
– połączenia boczne parapetu z ościeŜami oraz w naroŜu (okno – mur – parapet) powinny
zapewniać ciągłość uszczelnienia (przykłady uszczelnienia parapetu zewnętrznego na styku
z ościeŜem przedstawione są w pkt. 4.4.1. Warunków technicznych wykonania i odbioru
robót budowlanych. Część B – Roboty wykończeniowe, zeszyt 6 „MontaŜ okien i drzwi
balkonowych”, wydanie ITB – 2006 r.),
– przy oknach z kształtowników aluminiowych lub z PVC kołnierz parapetu powinien być
wprowadzony pod profil progowy ościeŜnicy (wywinięcie kołnierza na profil ramy
ościeŜnicowej bez dodatkowego uszczelnienia taśmami rozpręŜnymi i silikonem nie zapewnia
szczelności połączenia)- zgodnie z projektem,
Przy montaŜu parapetów z blachy naleŜy zwrócić uwagę na:
– zmianę ich wymiarów pod wpływem temperatury (styki dylatacyjne powinny być
rozmieszczone co 250 cm),
– podparcie i zabezpieczenie parapetów przed podrywaniem do góry przez wiatr,
– wytłumienie odgłosów padającego deszczu (stosowanie taśm wygłuszających),
– połączenia końcowe parapetów z ościeŜami naleŜy dobrać systemowe (np okapnik PCV).
5.12.2.2.
Parapety wewnętrzne
Osadzanie parapetu wewnętrznego naleŜy rozpocząć po zakończeniu montaŜu i uszczelnieniu
na obwodzie okna.
Parapety wewnętrzne powinny być osadzone w dolnej części ościeŜa, zgodnie z
rozwiązaniami przewidzianymi w dokumentacji projektowej. Płaszczyzna styku parapetu z
wrębem ościeŜnicy powinna być tak uszczelniona, aby nie dopuścić do penetracji wody i pary
wodnej
w przestrzeni pod progiem ościeŜnicy.
14.2B
Strona 121
5.13. Posadzki Ŝywiczne
5.13.1.
Do wykonywania posadzki Ŝywicznej moŜna przystąpić po zakończeniu poprzedzających
robót budowlanych i robót mogących stanowić przyczynę uszkodzenia warstw
poprzedzających oraz po przygotowaniu i kontroli podłoŜa, a takŜe po przeprowadzeniu
kontroli materiałów przeznaczonych do wykonania tych posadzek.
5.13.2.
Przygotowanie podłoŜa
Metody mechanicznego przygotowania podłoŜa cementowego (beton, jastrych)
W celu przygotowania podłoŜa betonowego mogą być stosowane następujące metody
mechaniczne:
a) oczyszczanie: przez młotkowanie, ścieranie, frezowanie, śrutowanie, szlifowanie,
oczyszczanie strumieniowo-ścierne, oczyszczanie płomieniowe (wypalanie), oczyszczanie
strumieniem wody o niskim ciśnieniu, do około 18 MPa, a gdy naleŜy ograniczyć ilość wody,
do 60 MPa, czyszczenie mechaniczne, zmywanie, szorowanie,
b) usuwanie przez młotkowanie, oczyszczanie strumieniem wody o wysokim
ciśnieniu, do około 60 MPa, i o bardzo wysokim ciśnieniu, do 110 MPa, oczyszczanie
strumieniowo-ścierne,
c) uszorstnianie: mechaniczne, przez ścieranie lub szlifowanie.
Celem oczyszczania jest usunięcie pyłu, luźnych fragmentów i zanieczyszczeń, tak aby
poprawić połączenie oczyszczonej powierzchni podłoŜa i posadzki Ŝywicznej. Skutecznymi
metodami są: oczyszczanie strumieniem wody, działanie czystym spręŜonym powietrzem lub
oczyszczanie próŜniowe. W przypadku stosowania spręŜonego powietrza naleŜy zwrócić
uwagę, aby powietrze było czyste i nie zanieczyszczało powierzchni olejem.
Gdy zanieczyszczenia znajdują się na powierzchni lub wniknęły pod powierzchnię, konieczne
moŜe być ich usunięcie metodami wymagającymi na przykład uŜycia rozpuszczalników lub
pary wodnej.
Oczyszczanie powierzchni betonowej bez usuwania betonu wykonuje się zazwyczaj
strumieniem wody pod ciśnieniem do 18 MPa.
Oczyszczanie strumieniem wody pod wysokim ciśnieniem stosuje się do oczyszczania lub
powierzchniowego usuwania betonu na głębokość do 2 mm (inne przykłady usuwanych
materiałów to: membrany, pozostałości asfaltu, kolorowe oznaczenia i mleczko cementowe).
Uszorstnianie stosuje się w celu otwarcia porów na powierzchni podłoŜa.
Stosowanie wody pod wysokim ciśnieniem jest szybkim i skutecznym sposobem usuwania
betonu, ograniczającym do minimum straty betonu nieuszkodzonego. Nie występują
mikrospękania, a beton uszkodzony jest usuwany selektywnie, pozostawiając pozostały beton
nienaruszony. Metodę tę moŜna zastosować, jeśli uŜywa się sprzętu o znanych parametrach
uŜytkowych. Wymagania, które naleŜy spełnić, to rozróŜnianie między betonem
uszkodzonym a pozostałym. MoŜliwe jest usunięcie betonu do wstępnie załoŜonej głębokości,
jednakŜe w przypadku lokalnie osłabionego betonu głębokość ta ulegnie zwiększeniu.
W stosowanych zazwyczaj urządzeniach do usuwania betonu strumieniem wody pod
ciśnieniem wykorzystuje się ciśnienie 60-110 MPa.
Ciśnienie wody, mierzone zazwyczaj na pompie, powinno być następujące:
– niskie ciśnienie do 18 MPa – stosowane do oczyszczania podłoŜa betonowego.
Ciśnienie >8 MPa (80 bar) pozwala takŜe na usunięcie zmurszałych i niestabilnych
fragmentów podłoŜa,
– wysokie ciśnienie od 18 MPa do 60 MPa – stosowane do usuwania skorodowanych
i niestabilnych warstw betonu o większej grubości,
– bardzo wysokie ciśnienie powyŜej 60 MPa – stosowane do usuwania betonu, jeśli
14.2B
Strona 122
konieczne jest ograniczenie ilości uŜywanej wody.
Frezowanie pozwala na usunięcie wierzchniej warstwy podłoŜa o zbyt niskich parametrach
wytrzymałościowych lub zanieczyszczonej trudno usuwalnymi substancjami.
Śrutowanie pozwala na bezpyłowe usunięcie stwardniałego zaczynu cementowego.
Rysy i złącza mogą być oczyszczane strumieniem wody pod ciśnieniem, spłukiwane wodą
lub przedmuchiwane spręŜonym powietrzem.
Oczyszczenie podłoŜa
W zaleŜności od rodzaju oraz intensywności zabrudzenia (luźne i niezwiązane cząstki, środki
antyadhezyjne, zabrudzenia, mleczko cementowe, plamy oleju, tłuszcze, stare powłoki, itp.)
naleŜy stosować metody wymienione w p. 5.3. (odkurzanie, czyszczenie mechaniczne,
zmywanie, szorowanie, szlifowanie, piaskowanie, frezowanie, śrutowanie itp.). Metody i
środki czyszczące nie mogą powodować zamknięcia porów oczyszczonej powierzchni.
Najskuteczniejszą metodą usunięcia zanieczyszczeń olejowych jest usunięcie skaŜonego
podłoŜa. Inne metody, tj. stosowanie specjalnych preparatów czyszczących oraz mechaniczne
zmycie czy szorowanie itp. nie dają stuprocentowej gwarancji usunięcia skaŜeń z podłoŜa.
Ostatnim etapem jest naniesienie na podłoŜe (natychmiast po odessaniu zanieczyszczeń)
systemowego gruntownika oraz ewentualne wykonanie posypki z piasku kwarcowego o ściśle
określonym uziarnieniu.
Zalecaną metoda usunięcia zanieczyszczeń materiałami bitumicznymi, farbami oraz smołami
jest frezowanie, piaskowanie lub groszkowanie. Zanieczyszczenia chemiczne moŜna usuwać
przez oczyszczanie płomieniowe.
Naprawa podłoŜa
Wszelkiego rodzaju wady podłoŜa, takie jak raki, ubytki w powierzchni, wykruszenia,
nierówności, pustki itp. muszą być bezwzględnie usunięte przed wykonaniem właściwych
prac.
Raki, wykruszenia i inne ubytki, w zaleŜności od ich wielkości, uzupełnić zaprawami
reprofilacyjnymi (np. typu PCC) lub innymi zaprawami i szpachlami mogącymi słuŜyć do
reprofilacji (np. zaprawa cementowo-epoksydowa). Kierować się tu naleŜy charakterem pracy
naprawianego elementu konstrukcji, parametrami wytrzymałościowymi podłoŜa i materiału
reprofilacyjnego oraz wytycznymi producenta.
NaleŜy przestrzegać wymogów odnośnie wysezonowania podłoŜa (skurcz i wilgotność).
Skurcz mas typu PCC ustaje praktycznie po kilku dniach, konieczna jest więc minimum
kilkudniowa przerwa przed nakładaniem systemu uszczelnień powierzchni. W przypadku
szpachli epoksydowych nakładanie kolejnych warstw moŜliwe jest zazwyczaj juŜ po
kilkunastu godzinach. WiąŜące są wytyczne producenta systemu.
Powierzchnia podłoŜa nie moŜe być zatarta na gładko, Ŝywica nie ma moŜliwości penetracji
w pory podłoŜa, co uniemoŜliwia uzyskanie odpowiedniej przyczepności. W takim przypadku
konieczne moŜe być mechaniczne przeszlifowanie i oczyszczenie podłoŜa.
W przypadku stwierdzenia niewystarczających parametrów wytrzymałościowych podłoŜa
zachodzi konieczność stosowania dodatkowych zabiegów wzmacniających, np. poprzez
impregnowanie. JeŜeli sposób ten okaŜe się nieskuteczny, konieczne jest usunięcie
niestabilnego podłoŜa w sposób podany powyŜej. Stosując impregnację wzmacniającą naleŜy
bezwzględnie przestrzegać czasów przerw technologicznych, zwłaszcza, jeŜeli preparat
impregnujący jest na bazie rozpuszczalników, a powłoka uszczelniająca jest Ŝywicą
bezrozpuszczalnikową (konieczna jest tu z reguły kilkudniowa przerwa technologiczna).
Sposób naprawy zarysowanego podłoŜa zaleŜy przede wszystkim od przyczyn powstania rys,
ich stabilności i szerokości rozwarcia, dlatego w przypadku stwierdzenia obecności
zarysowań konieczne jest określenie przyczyny ich powstania oraz podjęcie środków
14.2B
Strona 123
zaradczych.
Drobne, przypowierzchniowe mikrorysy, występujące najczęściej w podłoŜach cementowych
są bardzo często trudne do zauwaŜenia na suchym podłoŜu, mogą ujawnić się np. po
impregnacji podłoŜa (mogą one w praktyce nie mieć większego znaczenia).
Rysy skurczowe, o ustabilizowanej szerokości rozwarcia, w zaleŜności od szerokości
rozwarcia i miejsca występowania wymagają siłowego zamknięcia np. poprzez sklamrowanie
i sklejenie śywicą epoksydową.
Dla rys, których szerokość rozwarcia moŜe się zmienić, konieczne jest określenie przyczyn
takiego zachowania się rysy i indywidualne określenie sposobu naprawy.
Ostateczny sposób naprawy podłoŜa zarysowanego określa dokumentacja projektowa.
Postępowanie przy zbyt wilgotnym podłoŜu.
W przypadku stwierdzenia zbyt wysokiej wilgotności masowej podłoŜa, naleŜy odczekać do
momentu uzyskania przez podłoŜe odpowiedniej wilgotności. Alternatywnie, jeŜeli producent
to przewiduje, dopuszczalne jest stosowanie specjalnych gruntowników pozwalających na
wykonywanie Ŝywicznych powłok na wilgotnym podłoŜu (wartość graniczną wilgotności
masowej określa zawsze producent sytemu).
Postępowanie przy podłoŜu nie zabezpieczonym przed podciąganiem kapilarnym.
Układ warstw podłoŜa powinien gwarantować całkowite zabezpieczenie powłoki
uszczelniającej przed oddziaływaniem od strony podłoŜa zarówno kapilarnie podciąganej
wilgoci jak i pary wodnej. Jako warstwy hydroizolacyjnej czy paroszczelnej nie moŜna
traktować betonu wodoszczelnego. TakŜe mineralne szlamy uszczelniające nie mają
charakteru przegrody paroszczelnej.
W przypadku wykonywania warstwy na podłoŜu nie spełniającym tego wymogu niezbędne
jest stosowanie przewidzianych przez producenta systemu gruntowników, będących
jednocześnie warstwą blokująca podciąganie kapilarne oraz dyfuzję pary wodnej.
Alternatywą jest wykonanie np. jastrychu samonośnego na warstwie rozdzielającej,
stanowiącej barierę paroszczelną i/lub przerywającą podciąganie kapilarne.
5.13.3.
Wykonanie posadzki Ŝywicznej
Przykładowe układy warstw dla posadzek gładkich i antypoślizgowych podano poniŜej:
posadzka gładka:
– kompozycja gruntująca,
– posypka z piasku kwarcowego (opcjonalnie),
– kompozycja podstawowa (czysta Ŝywica lub zmieszana z wypełniaczem – piaskiem
kwarcowym),
– kompozycja wykańczająca – lakierowanie (opcjonalnie).
posadzka antypoślizgowa:
– kompozycja gruntująca,
– posypka z piasku kwarcowego (opcjonalnie),
– kompozycja podstawowa (czysta Ŝywica lub zmieszana z wypełniaczem – piaskiem
kwarcowym),
– posypka z piasku kwarcowego lub kruszywa korundowego o odpowiedniej frakcji – zaleŜy
od wymaganej klasy antypoślizgowości i przestrzeni wypełnienia,
– kompozycja wykańczająca – lakierowanie.
Wymaganą antyposlizgowość nadaje się wykonując na świeŜo ułoŜonej warstwie Ŝywicy
posypkę z piasku kwarcowego lub korundu, po związaniu nadmiar piasku naleŜy usunąć
i wykonać lakierowanie powierzchni.
14.2B
Strona 124
Ostateczny układ warstw i ich grubości jak równieŜ rodzaj posadzki (gładka, antypoślizgowa
o odpowiedniej klasie antypoślizgowości i przestrzeni wypełnienia) podaje dokumentacja
projektowa z uwzględnieniem wytycznych producenta systemu.
Przygotowanie kompozycji Ŝywicznej
Materiały dwuskładnikowe (Ŝywica i utwardzacz) są najczęściej dostarczane w odpowiednich
proporcjach gotowych do uŜycia. JeŜeli składniki te dostarczane są większych opakowaniach
(np. beczki) naleŜy je przemieszać przed aplikacją w dodatkowym naczyniu, i składniki te, po
rozwaŜeniu, naleŜy mieszać zawsze w proporcjach przewidzianych przez producenta.
NaleŜy zawsze wlewać utwardzacz do Ŝywicy, odczekując aŜ utwardzacz do końca
wypłynie z pojemnika.
Mieszanie przeprowadzać odpowiednim urządzeniem przy 300 obr/min (np. wiertarka
z mieszadłem). W celu dokładnego rozprowadzenie utwardzacza naleŜy dokładnie mieszać
przy ścianach i dnie pojemnika. Operację prowadzić do uzyskania jednorodnej,
homogenicznej mieszaniny bez smug. Czas mieszania nie powinien być krótszy niz 3 minuty
o ile wytyczne producenta systemu nie mówią inaczej. Tak przygotowaną kompozycję
przelać do czystego naczynia i jeszcze raz przemieszać. Nigdy nie nakładać na podłoŜe
korzystając z opakowania dostawczego. Istnieje niebezpieczeństwo, Ŝe przy dnie i ściankach
naczynia składniki nie zostały wystarczająco starannie przemieszane. Temperatura obu
składników w czasie mieszania powinna wynosić 10÷20°C (zarówno zalecaną temperaturę
obróbki jak i graniczne wartości temperatury przygotowania i aplikacji materiału podaje
zawsze producent – zwykle jest to przedział temperatur od +5°C do +35° C).
Materiały jednoskładnikowe naleŜy starannie przemieszać przez przynajmniej 3 minuty.
Przy ewentualnym dodawaniu domieszek (np. piasku kwarcowego) – zawsze w ilości
określonej przez SST zastosowanego systemu – naleŜy zadbać by były one suche i miały
zbliŜoną do śywicy temperaturę. Dodanie piasku kwarcowego następuje po przelaniu
jednorodnej mieszanki Ŝywicy i utwardzacza do czystego naczynia. NaleŜy uwaŜać by
składniki płynne i stałe uległy dokładnemu wymieszaniu. Czas mieszania w takim przypadku
nie powinien być krótszy niŜ 5 minut.
Nakładanie kompozycji Ŝywicznej.
Materiał do wykonywania posadzki śywicznej nanoszony moŜe być ręcznie: za pomocą
wałka, pędzla, szpachli lub mechanicznie, za pomocą agregatu natryskowego, zgodnie z
wytycznymi producenta.
śywice nanoszone wałkiem naleŜy rozprowadzić równomiernie na podłoŜu np. za pomocą
specjalnej listwy a następnie przy pomocy wałka z krótkim włosiem (jest to specjalny wałek
do śywic), energicznymi ruchami w prostopadłych do siebie kierunkach wetrzeć w podłoŜe.
Materiał wylewany rozprowadzić równomiernie za pomocą kielni lub rakli warstwą
o odpowiedniej grubości a następnie odpowietrzyć wałkiem z kolcami.
JeŜeli jest to wymagane, wykonać posypkę z piasku kwarcowego lub kruszywa korundowego
o uziarnieniu podanym przez producenta systemu. Posypkę taką wykonuje się jako
pełnokryjącą, natychmiast po nałoŜeniu warstwy śywicy. Po związaniu śywicy (zazwyczaj
jest to czasokres 12÷24 godziny) nadmiar kruszywa naleŜy usunąć.
Zalecana temperatura materiału, powietrza i podłoŜa wynosi od +15°C do +25°C, za
minimalną temperaturę aplikacji uwaŜa się +8°C za maksymalną temperaturę aplikacji uwaŜa
się +35°C, o ile producent systemu nie zastrzega inaczej.
Niskie temperatury:
– opóźniają reakcję twardnienia,
14.2B
Strona 125
– mogą powodować zwiększone zuŜycie materiału (podwyŜszona lepkość),
– utrudniają właściwe rozprowadzenie materiału po podłoŜu.
Wysokie temperatury:
– przyspieszają reakcję twardnienia,
– skracają czas obróbki,
– utrudniają uzyskanie powierzchni o optymalnej jakości.
Czas obróbki podany jest zawsze przez producenta Ŝywicy i odnosi się do konkretnej
temperatury aplikacji. Po przekroczeniu czasu obrabialności materiał zaczyna mieć
konsystencję gęstopłynną do gęstej, staje się ciągnący, klejący i nie moŜe być dalej
stosowany. Pod koniec czasu obrabialności daje się zauwaŜyć wzrost temperatury
przygotowanej do nakładania masy.
Wykonując roboty w zmiennych warunkach temperaturowych pamiętać naleŜy, Ŝe
wzrost temperatury powoduje wzrost ciśnienia pary w podłoŜu, co moŜe skutkować
miejscowymi odspojeniami powłoki (powstawaniem pęcherzy osmotycznych). Dlatego
teŜ zaleca się wykonywanie prac przy stałych lub spadających temperaturach. Dobrą
porą dnia na wykonywanie prac z zastosowaniem Ŝywic poliuretanowych są godziny
południowe i popołudniowe. Temperatura podłoŜa musi być wyŜsza od temperatury
punktu rosy przynajmniej o +3°C. W przeciwnym przypadku prace naleŜy przerwać.
Wilgotność względna powietrza podczas wykonywania robót nie powinna przekraczać
75%, za wiąŜący uwaŜa się jednak przedział wilgotności podany przez producenta
systemu.
Przy wykonywaniu prac przestrzegać zapisów z karty charakterystyki substancji
niebezpiecznej (konieczność stosowania środków ochrony osobistej, zapewnienie wentylacji
pomieszczeń – w przypadku Ŝywic rozpuszczalnikowych, itp.).
NaleŜy bezwzględnie przestrzegać wytycznych producenta dotyczących czasów przerw
technologicznych. JeŜeli producent systemu nie podaje inaczej, to naleŜy przestrzegać
poniŜszych odstępów czasowych:
– aplikacja „mokre na mokre” – nanosić natychmiast warstwę na warstwę,
– nanoszenie kolejnej warstwy na uprzednio wykonanej bez posypki – czasokres 12÷24
godziny,
– nanoszenie kolejnej warstwy na uprzednio wykonanej z posypką – określa producent
systemu.
Generalnie nie ma czasowego ograniczenia, wymagane jest bardzo staranne oczyszczenie
uprzednio wykonanej warstwy i usunięcie niezwiązanego materiału. Producent systemu moŜe
tu postawić dodatkowe warunki dotyczące przygotowania powierzchni.
Wzajemna przyczepność do siebie poszczególnych warstw moŜe zostać pogorszona przez
zawilgocenie i zabrudzenie powierzchni miedzy zabiegami.
Dokumentacja projektowa musi zawierać opis sposobu wykonstruowania i wykonania
trudnych i krytycznych miejsc takich jak dylatacje, obsadzenie odpływów, wpustów itp.
Pielęgnacja nałoŜonej powłoki i warstwy ochronne
NałoŜoną Ŝywicę naleŜy chronić przed wilgocią, wodą i agresywnymi substancjami minimum
kilka godzin (dokładny czas podany jest zawsze w karcie technicznej produktu).
Wilgoć prowadzi do powstawania białych przebarwień i/lub powoduje lepkość powierzchni,
jak równieŜ moŜe prowadzić do zakłócenia procesu twardnienia śywicy i powstawania bąbli.
Przebarwione i/lub lepkie powierzchnie naleŜy wówczas usunąć np. przez szlifowanie lub
śrutowanie i ponownie obrobić.
14.2B
Strona 126
5.14. MontaŜ - daszek z poliwęglanu
Daszek nad wejściem naleŜy wykonać z poliwęglanu przezroczystego na konstrukcji ze stali
nierdzewnej polerowanej) odpornego na uderzenia mechaniczne i działanie warunków
atmosferycznych.
5.15. MontaŜ - drabiny zewnętrzne stalowe
NaleŜy wykonać drabinę wejściową na dach z kształtowników ze stali węglowej
ocynkowanej ogniowo.
Mocowanie drabiny bezpośrednio do konstrukcji ściany co 1,5 m na kotwach Ŝywicznych.
5.16. MontaŜ rur spustowych i rynien dachowych
Ścieki deszczowe z dachu naleŜy odprowadzić poprzez rynny i rury spustowe do zewnętrznej
sieci kanalizacji deszczowej.
MontaŜ naleŜy wykonać z gotowych rynien dachowych półokrągłych o średnicy 15cm oraz
rur spustowych okrągłych o średnicy 12cm, z blachy stalowej ocynkowanej, powlekanej.
5.17. Wykonanie sufitu podwieszonego z płyt kartonowo gipsowych
MontaŜ okładzin z płyt gipsowo-kartonowych na ruszcie na sufitach
Konstrukcja rusztu jest zbudowana z profili nośnych CD 60x27x0,6 oraz przyściennych UD
27x28x0,6. PrzedłuŜenia odcinków profili nośnych, gdy potrzeba taka wynika z wielkości
pomieszczenia, dokonuje się przy uŜyciu łącznika wzdłuŜnego (60/110). Ruszt jest
podwieszany do konstrukcji stropu przy pomocy wieszaków, gdy chodzi o sufit obniŜony
(stopień obniŜenia sufitu determinuje uŜycie pręta mocującego o odpowiedniej długości).
Konstrukcję rusztu sufitu obniŜonego wykonuje się w formie dwuwarstwowej.
W rusztach dwuwarstwowych do łączenia obu warstw ze sobą uŜywa się łączników
krzyŜowych (60/60).
W celu usztywnienia całej konstrukcji rusztu, końce profili nośnych opiera się między
półkami profili UD 27x28x0,6 mocowanych do ścian.
Wszystkie elementy stalowe, słuŜące do kotwienia, muszą posiadać zabezpieczenie
antykorozyjne.
Na okładziny sufitowe stosuje się płyty gipsowo-kartonowe zwykłe o grubości 12,5 mm.
Płyty gipsowo-kartonowe mogą być mocowane do elementów nośnych w dwojaki sposób:
– mocowanie poprzeczne krawędziami dłuŜszymi płyt do kierunku ułoŜenia elementów
nośnych rusztu,
– mocowanie podłuŜne wzdłuŜ elementów nośnych rusztu płyt, ułoŜonych równolegle
do nich dłuŜszymi krawędziami.
Płyty gipsowo-kartonowe mocuje się do profili stalowych blachowkrętami.
Konstrukcję sufitu naleŜy zaizolować cieplne i przeciwdźwiękowo płytami z wełny
mineralnej 10cm układanymi na sucho, a takŜe pomalować dwukrotnie farbami emulsyjnymi
wewnętrzne podłoŜe gipsowe z gruntowaniem.
14.2B
Strona 127
5.18. Wykonanie okładzin konstrukcji ram stalowych
Przekrój konstrukcji:
- Okładzina pojedyncza z płyt gipsowo-kartonowych (suche tynki gipsowe) płyty GKBI
12,5mm,
- Izolacja cieplna i przeciwdźwiękowa pionowa z płyt z wełny mineralnej układanych na
sucho - płyty z wełny mineralnej 12cm,
- folia paroizolacyjna,
- Okładzina pojedyncza z płyt gipsowo-kartonowych (suche tynki gipsowe) płyty GKBI
12,5mm.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST-00.00.
6.1.1. Beton
Na Wykonawcy spoczywa obowiązek zapewnienia wykonania badań laboratoryjnych betonu
(przez własne laboratoria lub inne uprawnione) przewidzianych normą PN-B-06250, a takŜe
gromadzenie, przechowywanie i okazywanie InŜynierowi Kontraktu wszystkich wyników
badań dotyczących jakości betonu i stosowanych materiałów. Badania powinny obejmować:
–
badanie składników betonu,
–
badanie mieszanki betonowej,
–
badanie betonu.
14.2B
Strona 128
6.1.2. Zbrojenie
Kontrola jakości robót wykonania zbrojenia polega na sprawdzeniu zgodności z
dokumentacją projektową oraz podanymi powyŜej wymaganiami. Zbrojenie podlega
odbiorowi przed betonowaniem. Przy odbiorze stali dostarczonej na budowę naleŜy
przeprowadzić następujące badania:
–
sprawdzenie zgodności przywieszek z zamówieniem,
–
sprawdzenie stanu powierzchni wg normy PNH93215,
–
sprawdzenie wymiarów wg normy PNH93215,
–
sprawdzenie masy wg normy PNH93215,
–
próba rozciągania wg normy PNEN 100021 + AC1:1998,
–
próba zginania na zimno wg normy PNH04408.
Do badania naleŜy pobrać minimum 3 próbki z kaŜdego kręgu lub wiązki. Próbki naleŜy
pobrać z róŜnych miejsc kręgu. Jakość prętów naleŜy ocenić pozytywnie, jeŜeli wszystkie
badania odbiorcze dadzą wynik pozytywny. Dopuszczalne tolerancje wymiarów w zakresie
cięcia, gięcia i rozmieszczenia zbrojenia podano poniŜej.
Usytuowanie prętów:
14.2B
Strona 129
– otulenie wkładek według projektu zwiększone maksymalnie 5 mm, nie przewiduje się
zmniejszenia grubości otuliny,
− rozstaw prętów w świetle: 10 mm,– odstęp od czoła elementu lub konstrukcji: ±10 mm,
− długość pręta między odgięciami: ±10 mm, miejscowe wykrzywienie: ±5 mm.
NiezaleŜnie od tolerancji podanych powyŜej obowiązują następujące wymagania:
− liczba uszkodzonych skrzyŜowań na jednym pręcie nie moŜe przekraczać 25% ogólnej
ich liczby na tym pręcie,
− róŜnica w rozstawie między prętami głównymi nie powinna przekraczać ±0,5 cm
6.2. Roboty murowe
6.2.1. Badania materiałów
Badania naleŜy przeprowadzić pośrednio na podstawie przedłoŜonych:
– deklaracji zgodności lub certyfikatów,
– zapisów dziennika budowy, protokołów przyjęcia materiałów na budowę,
– deklaracji producentów uŜytych wyrobów.
Konieczne jest sprawdzenie czy deklarowane lub zbadane przez producenta parametry
techniczne odpowiadają wymaganiom postawionym w dokumentacji projektowej i niniejszej
specyfikacji technicznej.
6.2.2. Badania w czasie robót
Badania w czasie robót polegają na sprawdzeniu zgodności wykonywanych robót murowych
z dokumentacją projektową, wymaganiami niniejszej specyfikacji i instrukcjami
producentów.
Badania te w szczególności powinny dotyczyć kontroli jakości zapraw wykonywanych na
budowie.
6.3. Badania w czasie odbioru robót
Badania w czasie odbioru robót przeprowadza się celem oceny czy spełnione zostały
wszystkie wymagania dotyczące wykonania robót murowych, w szczególności w zakresie:
– zgodności z dokumentacją projektową, specyfikacją techniczną wraz z wprowadzonymi
zmianami naniesionymi w dokumentacji powykonawczej,
– jakości zastosowanych materiałów i wyrobów,
– jakości wykonania robót murowych.
Przy badaniach w czasie odbioru robót naleŜy wykorzystać wyniki badań dokonanych przed
przystąpieniem do robót i w trakcie ich wykonania oraz zapisy w dzienniku budowy
dotyczące wykonanych robót.
Badania sprawdzające jakość wykonania robót murowych naleŜy wykonywać według pkt. 4.
Warunków technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych, część A, zeszyt 3
„Konstrukcje murowe”, wydanie ITB-2006 r. oraz normy archiwalnej PN-68/B-10020.
Zakres kontroli jakości robót obejmuje:
− na etapie wstępnym:
− weryfikację jakości prac warsztatowych, kontroli jakości w wytwórni, kwalifikacji
wytwórni i jej personelu
− pomiary geometrii i sprawdzenie odchyłek pojedynczych elementów
− badanie wzrokowe połączeń spawanych
14.2B
Strona 130
−
−
−
−
−
−
−
kontrola wzrokowa i kontrola grubości powłok malarskich
jakość łączników.
w razie negatywnego wyniku oceny wzrokowej spoin wykonawca wykona badania
ultradźwiękowe spoin po zakończeniu montaŜu i malowania:
sprawdzenie ogólnej geometrii ustroju
sprawdzenie połączeń montaŜowych, w szczególności połączeń spręŜanych
sprawdzenie wykończenia zakotwień
końcowy pomiar powłok malarskich
6.5. Wykonanie pokryć dachowych
6.5.1. Kontrola wykonania podkładów pod pokrycia z blachy
Powinna być przeprowadzona przez InŜyniera Kontraktu przed przystąpieniem do wykonania
pokryć zgodnie z wymaganiami normy PN-80/B-10240.
6.5.2. Kontrola wykonania pokryć
Polega na sprawdzeniu zgodności ich wykonania z powołanymi normami przedmiotowymi
i wymaganiami specyfikacji.
Kontrola ta przeprowadzana jest przez InŜyniera Kontraktu:
a) w odniesieniu do prac zanikających (kontrola międzyoperacyjna) – podczas wykonania
prac pokrywczych,
b) w odniesieniu do właściwości całego pokrycia (kontrola końcowa) – po zakończeniu prac
pokrywczych.
Pokrycia papowe
a) Kontrola międzyoperacyjna pokryć papowych polega na bieŜącym sprawdzeniu zgodności
wykonanych prac z wymaganiami niniejszej specyfikacji technicznej i PBW.
b) Kontrola końcowa wykonania pokryć papowych polega na sprawdzaniu zgodności
wykonania z projektem oraz wymaganiami specyfikacji. Kontrolę przeprowadza się w sposób
podany w normie PN- 98/B-10240.
c) Uznaje się, Ŝe badania dały wynik pozytywny gdy wszystkie właściwości materiałów
i pokrycia dachowego są zgodne z wymaganiami niniejszej specyfikacji technicznej lub
aprobaty technicznej albo wymaganiami norm przedmiotowych.
6.6. Bezspoinowe systemy ociepleń
Jakość i funkcjonalność BSO zaleŜy od prawidłowości wykonania wszystkich kolejnych
etapów systemowo określonych robót. Z tego względu, w czasie wykonywania robót
szczególnie waŜna jest bieŜąca kontrola robót zanikających (ulegających zakryciu).
Dotyczy to przede wszystkim:
• Kontroli przygotowania podłoŜa – nośności, czystości, wilgotności, nasiąkliwości
(wykonania warstwy gruntującej), równości powierzchni,
• Kontroli jakości klejenia płyt izolacji termicznej – montaŜu profili cokołowych,
przyklejenia płyt na powierzchni i krawędziach, szczelności styków płyt, wypełnienia
szczelin, czystości krawędzi płyt, ukształtowania detali elewacji – dylatacji, styków
i połączeń,
• Kontroli wykonania mocowania mechanicznego – rozmieszczenia i rozstawu kołków
rozporowych, połoŜenia talerzyków (krąŜków) wobec płaszczyzny płyt (w
płaszczyźnie lub do 1 mm poza nią),
14.2B
Strona 131
• Kontroli wykonania warstwy zbrojonej – zbrojenia ukośnego otworów,
zabezpieczenia krawędzi, wielkości zakładów siatki, pokrycia siatki zbrojącej,
grubości warstwy i jakości powierzchni warstwy zbrojonej, wykonania jej
gruntowania, mocowania profili. Wykonanie systemu nie powinno powodować
szkodliwych pęknięć w warstwie zbrojonej, tzn. pęknięć na połączeniach płyt i/lub
pęknięć o szerokości większej niŜ 0,2 mm,
• Kontroli wykonania gruntowania powierzchni warstwy zbrojonej – sprawdzenie
zakresu wykonania (w przypadku systemowego wymagania),
• Kontroli wykonania warstwy wykończeniowej:
– tynku – pod względem jednolitości, równości, koloru, faktury,
– malowania – pod względem jednolitości i koloru.
6.7. Badania w czasie odbioru robót
6.7.1. Zakres i warunki wykonywania badań
Badania w czasie odbioru robót przeprowadza się celem oceny spełnienia wszystkich
wymagań, dotyczących robót ociepleniowych, w szczególności w zakresie:
– zgodności z dokumentacją projektową wraz z wprowadzonymi zmianami naniesionymi
w dokumentacji powykonawczej,
– prawidłowości przygotowania podłoŜa,
– prawidłowości wykonania ocieplenia i szczegółów systemu ociepleniowego.
6.7.2. Opis badań odbiorowych
W trakcie dokonywania odbioru robót naleŜy dokonać oceny wykonanych robót
elewacyjnych z zastosowaniem systemów ocieplania ścian poprzez porównanie
z wymaganiami, producenta systemu pocieplenia, a takŜe „Wytycznymi wykonawstwa, oceny
i odbioru robót elewacyjnych z zastosowaniem zewnętrznych zespolonych systemów
ocieplania ścian” – wyd. przez Stowarzyszenie na Rzecz Systemów Ociepleń, Warszawa
2004 r.
M.in. zgodnie z treścią „Warunków technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych”
dla tynków o fakturze specjalnej do powierzchni BSO, pokrytych tynkiem
cienkowarstwowym, naleŜy stosować wymagania normy PN-70/B-10100 „Roboty tynkowe.
Tynki zwykłe. Wymagania przy odbiorze”.
Obowiązują takŜe wymagania:
– odchylenia promieni krzywizny powierzchni faset, wnęk itp. od projektowanego promienia
nie powinny być większe niŜ 7 mm,
– dopuszczalne odchylenia od pionu powierzchni i krawędzi zewnętrznych tynków nie
powinny być większe niŜ 10 mm na całej wysokości kondygnacji i 30 mm na całej wysokości
budynku.
Pokryta tynkiem cienkowarstwowym i ewentualnie malowana powierzchnia BSO powinna
posiadać jednorodny i stały kolor i fakturę. Niedopuszczalne jest występowanie na jej
powierzchni lokalnych wypukłości i wklęsłości, moŜliwych do wykrycia w świetle
rozproszonym.
6.8. Hydroizolace
Badania w czasie robót polegają na sprawdzeniu zgodności wykonywanych robót
14.2B
Strona 132
hydroizolacyjnych z dokumentacją projektową, szczegółową specyfikacją techniczną
i instrukcjami producentów wyrobów stosowanych do izolacji. W odniesieniu do izolacji
wielowarstwowych badania te powinny być przeprowadzane przy wykonywaniu kaŜdej
warstwy. Powinny one obejmować sprawdzenie:
– poprawności zagruntowania podłoŜy oraz wykonania poszczególnych warstw w sposób
zapewniający ich ciągłość i szczelność,
– poprawności obrobienia i uszczelnienia przerw roboczych i dylatacji konstrukcyjnych
budynku,
– poprawności obrobienia przebić i przejść przewodów, rur lub innych elementów
budowlanych przez izolację,
– na bieŜąco, w trakcie realizacji kaŜdej warstwy, ilości zuŜywanych materiałów
izolacyjnych,
6.8.2. Badania w czasie odbioru robót
Badania w czasie odbioru robót przeprowadza się celem oceny czy spełnione zostały
wszystkie wymagania dotyczące wykonanych robót hydroizolacyjnych, w szczególności
w zakresie:
– zgodności z dokumentacją projektową, ST i wprowadzonymi zmianami, które naniesiono
w dokumentacji powykonawczej,
– prawidłowości przygotowania podłoŜy,
– prawidłowości wykonania izolacji przeciwwilgociowych i wodochronnych oraz warstw
ochronnych i dociskowych,
– sposobu wykonania i uszczelnienia przebić i przejść przez izolację, przerw roboczych,
dylatacji i zakończeń krawędzi izolacji oraz obróbek blacharskich hydroizolacji.
Przy badaniach w czasie odbioru robót pomocne są wyniki badań dokonanych przed
przystąpieniem do robót i w trakcie ich wykonywania.
Badania izolacji powłokowych z mas przy ich odbiorze naleŜy przeprowadzać po ich
całkowitym wyschnięciu i utwardzeniu.
Ocena jakości izolacji przeciwwilgociowych i wodochronnych obejmuje:
– sprawdzenie wyglądu zewnętrznego (równości, ciągłości, miejsc przebić i dylatacji oraz
zakończeń krawędzi izolacji),
– sprawdzenie ilości warstw i ich grubości,
– sprawdzenie szczelności izolacji,
– sprawdzenie przyczepności lub przylegania izolacji do podłoŜa.
Sprawdzenie przylegania izolacji do podłoŜa moŜna przeprowadzić wzrokowo i za pomocą
młotka drewnianego przez lekkie opukiwanie warstwy izolacji w 3 dowolnie wybranych
miejscach na kaŜde 10-20 m2 powierzchni zaizolowanej lub metodą niszczącą określoną
w PN-92/B-01814.
Przy opukiwaniu młotkiem charakterystyczny głuchy dźwięk świadczy o nieprzyleganiu
i niezwiązaniu izolacji z podłoŜem.
Sprawdzenia grubości powłok wykonywanych z mas hydroizolacyjnych moŜna dokonać
metodami nieniszczącymi w trakcie ich nakładania (20 punktów kontrolnych na obiekt lub
100 m2 izolowanej powierzchni) lub niszczącymi (poprzez wycięcie próbek) po ich
wyschnięciu, wykonując co najmniej 1 pomiar na 25 m2 powłoki lecz nie mniej niŜ 5 na
jednym obiekcie.
14.2B
Strona 133
6.9. Roboty malarskie
Obmiar prowadzony będzie według poniŜszych wymagań:
•
Powierzchnię malowania tynków oblicza się w metrach kwadratowych w rozwinięciu,
według rzeczywistych wymiarów. Z obliczonej powierzchni nie potrąca się otworów
i miejsc nie malowanych o powierzchni kaŜdego z nich do 0,5 m2.
•
Powierzchnię oczyszczanych i zabezpieczanych powłokami malarskimi konstrukcji
stalowych oblicza się w metrach kwadratowych w rozwinięciu, według rzeczywistych
wymiarów.
•
Powierzchnię rur, rurociągów, kształtowników oblicza się w rozwinięciu (dla
uproszczenia obliczeń moŜna posługiwać się ich długościami i wskaźnikami
jednostkowymi powierzchni przeliczonymi na 1 m długości).
•
Powierzchnię rurociągów oblicza się jako iloczyn zewnętrznego obwodu rurociągu
przez jego długość mierzoną wzdłuŜ osi. Z długości rurociągów nie potrąca się
długości kształtek, osprzętu i armatury łączonej na gwint lub przez spawanie.
•
Powierzchnię przewodów (kanałów) wentylacyjnych oblicza się jako iloczyn obwodu
i długości przewodów, mierzoną pomiędzy punktami przecięć osi kanałów głównych
z osiami odgałęzień.
6.10. Wykonanie tynków
6.10.1.
Badania w czasie robót
Badania w czasie robót tynkowych polegają na bieŜącym sprawdzeniu zgodności ich
wykonania z dokumentacją projektową oraz wymaganiami niniejszej specyfikacji technicznej.
Częstotliwość oraz zakres badań zaprawy wytwarzanej na placu budowy, a w szczególności
jej marki i konsystencji, powinny wynikać z normy PN-90/B-14501 „Zaprawy budowlane
zwykłe”.
6.10.2.
Badania w czasie odbioru robót
6.10.3.
Opis badań
Sprawdzenie przyczepności tynku do podłoŜa przeprowadzać metodą podaną w
PN-85/B-04500. Jako badania orientacyjne dopuszcza się stosowanie opukiwania tynku
lekkim drewnianym młotkiem (brak głuchego odgłosu świadczy o dobrej przyczepności).
Sprawdzenie mrozoodporności tynków zewnętrznych przeprowadzać na podstawie
świadectwa badania wg PN-85/B-04500 odporności na działanie mrozu próbek stwardniałej
zaprawy.
Sprawdzenie grubości tynków. W pięciu dowolnie wybranych miejscach powierzchni
otynkowanej wynoszącej nie więcej niŜ 5000 m2 wyciąć próbki kontrolne o wymiarach 2x2
cm lub o średnicy około 3 cm w taki sposób, aby PodłoŜe zostało odsłonięte lecz nie
naruszone.
Odsłonięte podłoŜe oczyścić z ewentualnych pozostałości zaprawy. Pomiar grubości tynku
powinien być wykonany przymiarem z dokładnością do 1 mm. Za przeciętną grubość tynku
badanej powierzchni otynkowanej przyjmować wartość średnią pomiaru w pięciu otworach.
W przypadku badania tynku o powierzchni większej niŜ 5000 m2 na kaŜde rozpoczęte 1000
14.2B
Strona 134
m2 wyciąć jeden dodatkowy otwór.
Sprawdzenie wyglądu i innych właściwości powierzchni otynkowanych. Wygląd powierzchni
otynkowanych (barwa, obecność wykwitów, spękań itp.) sprawdzić za pomocą oględzin
zewnętrznych. Gładkość powierzchni oraz brak pylenia sprawdzać przez potarcie tynku
dłonią.
Odporność powierzchni otynkowanych na działanie opadów atmosferycznych lub
rozmywanie podczas renowacyjnych robót malarskich sprawdzać w sposób następujący:
– powierzchnię tynku zwilŜyć wodą za pomocą pędzla ławkowca i natychmiast
przeprowadzić próbę odporności na uderzenia metodą kwadracikowania, stosując uderzenie
stempla o cięŜarze 250 gramów; próba ta powinna dać wynik dodatni (brak wypadania
kwadracików).
Sprawdzenie prawidłowości wykonania powierzchni i krawędzi tynków przeprowadzić wg
PN-70/B-10100.
Sprawdzenie wykończenia tynków na naroŜach i obrzeŜach, stykach i przy szczelinach
dylatacyjnych przeprowadzić wzrokowo oraz przez pomiar równocześnie z badaniem
wyglądu powierzchni otynkowanych.
6.11. Hydroizolacja pomieszczeń mokrych i płytki
6.11.1.
Badania w czasie robót
Badania w czasie robót polegają na sprawdzeniu zgodności wykonywania robót
hydroizolacyjnych i płytkarskich z dokumentacją projektową, ST i kartami technicznymi.
Prawidłowość ich wykonania wywiera wpływ na prawidłowość dalszych prac i skuteczność
robót hydroizolacyjnych.
Powinny one obejmować sprawdzenie:
– poprawności przygotowania podłoŜy oraz wykonania poszczególnych warstw: paroizolacja,
termoizolacja, jastrych zespolony/dociskowy/na warstwie rozdzielającej. Poprawność
wykonania poszczególnych warstw ma wpływ na skuteczność i poprawność robót
hydroizolacyjno-okładzinowych.
6.11.2.
Badania w czasie wykonywania poszczególnych warstw:
a) Podczas nakładania powłoki hydroizolacyjnej kontrolować naleŜy:
¯ wygląd zewnętrzny materiałów,
¯ poprawność przygotowania podłoŜa,
¯ ilość mieszanych składników, czas mieszania, czas aplikacji, zuŜycie materiału,
¯ grubość nakładanej powłoki. Kontrolę naleŜy przeprowadzać na bieŜąco sprawdzając
zuŜycie materiału dla kaŜdego cyklu roboczego,
¯ dłgość przerw technologicznych,
¯ wygląd nałoŜonej kaŜdej warstwy powłoki. Powłoka powinna mieć jednolitą barwę
i jednolity wygląd,
¯ poprawność wtopienia siatki wzmacniającej (jeŜeli jest wymagana). Kontrolę naleŜy
przeprowadzić przez szczegółowe oględziny, niedopuszczalne jest odwzorowanie
oczek siatki na powierzchni powłoki,
¯ poprawność wklejenia taśm uszczelniających, manszet itp. Kontrolę naleŜy
przeprowadzić przez oględziny. Sposób wklejenia musi odpowiadać wymogom
producenta systemu,
14.2B
Strona 135
¯ sposobu wykonania i uszczelnienia dylatacji, wpustów, przejść rur instalacyjnych itp.
W odniesieniu do materiałów nakładanych wielowarstwowo badania te powinny być
przeprowadzane przy wykonywaniu kaŜdej warstwy.
b) Podczas wykonywania uszczelnienia zespolonego z mat i folii uszczelniających
kontrolować mnaleŜy:
¯ poprawność przygotowania podłoŜa,
¯ poprawność przygotowania kleju (ilość mieszanych składników, czas mieszania, czas
aplikacji, zuŜycie materiału),
¯ poprawność nałoŜenia kleju na podłoŜe – przez oględziny,
¯ poprawność doszczelnienia krawędzi styków, dylatacji itp. detali,
¯ pozostałe wymagania określone w ST.
6.11.3.
Podczas wykonywania okładzin ceramicznych kontrolować
naleŜy:
– wygląd zewnętrzny zapraw klejących i spoinujących,
– poprawność przygotowania podłoŜa,
– ilość mieszanych składników zapraw, czas mieszania, czas aplikacji,
– długość przerw technologicznych,
– jakość (wygląd) powierzchni i krawędzi płytek,
– barwę, odcień oraz prawidłowość ułoŜenia płytek – naleŜy sprawdzać wizualnie i porównać
z wymaganiami projektu technicznego oraz wzorcem płytek,
– odchyłki wymiarowe powierzchni, zgodnie z pkt. 6.2.2. niniejszej specyfikacji,
z dokładnością do 1 mm,
– prostoliniowość spoin, np. za pomocą cienkiego drutu naciągniętego wzdłuŜ spoin na całej
ich długości – dokonane pomiary odchyleń z dokładnością do 1 mm,
– szerokość spoin i ich wypełnienia za pomocą oględzin zewnętrznych i pomiaru – na
dowolnie wybranej powierzchni wielkości 1 m2 naleŜy zmierzyć szerokość spoin suwmiarką
z dokładnością do 0,5 mm,
– grubość warstwy zaprawy klejącej pod płytkami (pomiar dokonany w trakcie realizacji
robót lub grubość określona na podstawie zuŜycia).
6.11.4.
6.11.4.1.
Badania w czasie odbioru robót
Opis badań
¯ Sprawdzenie związania płytek z podkładem przez lekkie ich opukiwanie drewnianym
młotkiem (lub innym podobnym narzędziem); charakterystyczny głuchy dźwięk jest
dowodem nie związania płytek z podkładem).
¯ Sprawdzenie prawidłowości ułoŜenia płytek (odcień, kolor, wzory itp.).
¯ Sprawdzenie wyglądu powierzchni okładziny.
¯ Sprawdzenie prawidłowości wykonania powierzchni i dopuszczalnych odchyleń.
¯ Sprawdzenie wykończenia przy dylatacjach, wpustach, przejściach rur instalacyjnych,
progach, itp.
6.12. Stolarka okienna i drzwiowa
Kontrola jakości osadzenia stolarki drzwiowej i okiennej polega na sprawdzeniu jakości
materiałów, zgodności z PBW, wymaganiami ST oraz obowiązującymi normami.
Sprawdzeniu podlegają:
- zgodność wbudowanego elementu z dokumentacją techniczną,
- prawidłowość osadzenia elementu w konstrukcji budowlanej,
- dokładność uszczelnienia ościeŜnic elementu z ościeŜami otworów lub ścianami,
14.2B
Strona 136
- prawidłowość działania elementów ruchomych i urządzeń zamykających.
6.13. Posadzki Ŝywicowe
Kontrola jakości wykonania posadzek polega na sprawdzeniu jakości materiałów, zgodności z
PBW, wymaganiami ST oraz obowiązującymi normami. Sprawdzeniu podlegają:
– wygląd zewnętrzny i jednolitość barwy i wzoru,
– związanie posadzki z podkładem,
– prawidłowość powierzchni,
– grubość posadzki,
– wykończenie posadzki.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST-00.00.
Jednostki obmiarowe
– Wykonanie daszku z poliwęglanu,
– Osadzenie czerpni i wywiewów stalowych
2) m3 (metr sześcienny) - dla:
– ilości wykonanych elementów konstrukcji betonowych,
– ilości wykonanych elementów konstrukcji Ŝelbetowych,
– Wykonanie konstrukcji murowych,
– Wykonanie ocieplenia części podziemnej budynków,
– Wykonanie termomodernizacji dachu wraz z dociepleniem,
– Wykonanie bezspoinowego systemu ocieplenia,
– Malowanie,
– Wykonanie posadzek Ŝywicznych,
– Wykonanie posadzek z płytek ceramicznych,
– Wykonanie obróbek z blachy powlekanej,
– Osadzenie drzwi stalowych,
– Osadzenie wrót stalowych,
– Osadzenie stolarki okiennej i drzwiowej,
– Osadzenie stolarki okiennej p-poŜ,
– Wykonanie sufitu podwieszonego.
– Wykonanie drabiny zewnętrznej stalowej,
– MontaŜ rur spustowych i rynien dachowych
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady i wymagania dotyczące odbioru robót podano w ST-00.00.
14.2B
Strona 137
Odbiór jest potwierdzeniem wykonania robót zgodnie z Dokumentacją Projektową,
Specyfikacjami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych oraz
obowiązującymi normami i przepisami prawa.
Zasady i wymagania ogólne dotyczące płatności podano w ST-00.00.
Podstawą płatności jest zatwierdzona faktura wystawiona przez Wykonawcę sporządzona na
podstawie Przejściowego Świadectwa Płatności wystawionego przez InŜyniera.
9.1. Cena wykonania robót
1. Cena wykonania elementów betonowych i Ŝelbetowych rozliczana w m3 obejmuje:
– roboty przygotowawcze, w tym opróŜnienie zbiorników/urządzeń ze ścieków i
odpadów.
– prace geotechniczne
– badania laboratoryjne materiałów, wraz z opracowaniem dokumentacji
– zakup i dostarczenie materiałów,
– dostarczenie sprzętu i urządzeń oraz ich składowanie,
– przygotowanie podłoŜa,
– wykonanie zbrojenia,
– montaŜ i demontaŜ szalunków, deskowań i rusztowań wraz ze wszelkimi kosztami
(np. dzierŜawa, impregnacja, itp.),
– osadzenie w konstrukcji elementów (np. przejść szczelnych, włazów)
– prace zasadnicze – betonowanie,
– wykonanie przerw dylatacyjnych i przeciwskurczowych,
– pielęgnację betonu,
– wymagane powłoki izolacyjne,
– montaŜ pokryw Ŝelbetowych
– wywóz z terenu budowy materiałów zbędnych,
– wykonanie określonych w postanowieniach Kontraktu badań, pomiarów, i sprawdzeń
robót,
– uporządkowanie terenu budowy po robotach.
2. Cena wykonania murów rozliczana w m2 obejmuje:
– badania laboratoryjne materiałów wraz z opracowaniem dokumentacji,
– kontrola i ewentualne uzupełnienie podłoŜy pod roboty (warstwy izolacyjne
konstrukcji betonowych i Ŝelbetowych),
– zakup i dostarczenie materiałów, dostarczenie sprzętu oraz ich składowanie,
– wykonanie niezbędnych tymczasowych nawierzchni komunikacyjnych,
– przygotowanie, montaŜ, transport i demontaŜ systemu rusztowań wraz z kosztami
dodatkowymi (dzierŜawa, itp.),
– wykonanie robót murarskich z pracami towarzyszącymi (np. osadzenie nadproŜy),
– wykonanie określonych w postanowieniach Kontraktu badań, pomiarów, sondowań i
sprawdzeń robót,
14.2B
Strona 138
3. Cena wykonania konstrukcji z elementów prefabrykowanych rozliczana w m2
obejmuje:
–
–
–
–
–
–
–
–
prace przygotowawcze,
badania laboratoryjne materiałów, wraz z opracowaniem dokumentacji
zakup i dostarczenie materiałów,
dostarczenie sprzętu i urządzeń oraz ich składowanie,
prace zasadnicze – montaŜ prefabrykowanych elementów konstrukcyjnych,
wykonanie wymaganych izolacji,
wywóz z terenu budowy materiałów zbędnych,
wykonanie określonych w postanowieniach Kontraktu badań, pomiarów, i sprawdzeń
robót,
4. Cena wykonania konstrukcji metalowych rozliczana w kg obejmuje:
– prace przygotowawcze,
– zakup i dostarczenie materiałów, dostarczenie sprzętu i urządzeń oraz ich
składowanie,
– wykonanie konstrukcji stalowej w wytwórni i dostawa na budowę,
– przygotowanie podłoŜa pod roboty,
– prace montaŜowe,
– prace związane z wymaganym zabezpieczeniem antykorozyjnym,
– badania laboratoryjne materiałów z opracowaniem dokumentacji tych badań
– prace wykończeniowe: malowanie,
– wykonanie określonych w postanowieniach Kontraktu badań, pomiarów i sprawdzeń
robót,
5. Cena wykonania naprawy powierzchni betonowych i Ŝelbetowych rozliczana w m2
obejmuje:
– roboty przygotowawcze, w tym opróŜnienie zbiorników/urządzeń ze ścieków i
odpadów.
– prace geotechniczne
– badania laboratoryjne materiałów, wraz z opracowaniem dokumentacji
– zakup i dostarczenie materiałów,
– dostarczenie sprzętu i urządzeń oraz ich składowanie,
– przygotowanie podłoŜa i prace zasadnicze:
o odkucie otuliny wokół odsłoniętych prętów zbrojeniowych oraz usunięcie
luźnych fragmentów betonu,
o oczyszczenie prętów zbrojeniowych oraz powierzchni betonu,
o pokrycie odrdzewionego zbrojenia środkiem do ochrony przeciwkorozyjnej
stali zbrojeniowej,
o pokrycie warstwą szczepną,
o uzupełnienie otuliny zbrojenia oraz ubytków betonu,
o uszczelnienie nieszczelności,
o wyrównanie i wygładzenie powierzchni betonowych,
o wykonanie wymaganych izolacji,
14.2B
Strona 139
robót,
6. Cena wykonania i montaŜu elementów rozliczana w kpl obejmuje:
składowanie,
– przygotowanie podłoŜa pod roboty (ew. demontaŜ istniejących elementów),
– prace zasadnicze – montaŜ dźwigów,
robót,
7. Cena wykonania podłóg i posadzek rozliczana w m2 obejmuje:
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
przygotowanie podłoŜa,
ew. wykonanie zbrojenia,
prace zasadnicze – wykonanie podłóg i posadzek,
pielęgnację betonu,
robót,
– uporządkowanie placu budowy po robotach.
8. Cena wykonania tynków wewnętrznych, elewacji, okładzin ścian, sufitów
podwieszonych z płyt gipsowo kartonowych i malowania rozliczana w m2 obejmuje:
–
–
–
–
–
–
prace zasadnicze – wykonanie tynków, okładzin ścian, sufitów podwieszonych z płyt
gipsowo-kartonowych, malowanie,
robót,
9. Cena osadzenia stolarki i ślusarki okiennej i drzwiowej oraz doświetlenia rozliczana w
m2 obejmuje:
–
–
–
–
–
14.2B
Strona 140
– prace zasadnicze – osadzenia stolarki i ślusarki okiennej oraz drzwiowej, doświetlenia
robót,
10. Cena wykonania termomodernizacji dachu rozliczana w m2 obejmuje:
–
–
–
–
–
–
–
–
badania laboratoryjne materiałów,
prace zasadnicze – wykonanie pokrycia z montaŜem obróbek blacharskich,
robót,
11. Cena montaŜu rynien i rur spustowych rozliczana w m obejmuje:
–
–
–
–
–
–
–
–
badania laboratoryjne materiałów, wraz z opracowaniem dokumentacji,
prace zasadnicze – montaŜ rynien i rur spustowych oraz obróbek blacharskich,
robót,
12. Cena wykonania zadaszeń nad wejściami rozliczana w m2 obejmuje:
–
–
–
–
–
–
–
prace zasadnicze – montaŜ zadaszenia,
robót,
13. Cena wykonania zabezpieczenia antykorozyjnego istniejącej konstrukcji stalowej
rozliczana w m2 obejmuje:
składowanie,
– przygotowanie podłoŜa pod roboty,
– prace związane z wymaganym zabezpieczeniem antykorozyjnym,
– badania laboratoryjne materiałów z opracowaniem dokumentacji tych badań
14.2B
Strona 141
robót,
14. Cena wykonania izolacji przeciwwilgociowych i przeciwwodnych rozliczana w m2
obejmuje:
–
–
–
–
–
–
–
–
–
prace geotechniczne
roboty zasadnicze: wykonanie izolacji, uszczelnień,
robót,
15. Cena wykonania bezspoinowego systemu ociepleń, izolacji termicznej rozliczana w
m2 obejmuje:
–
–
–
–
–
–
–
–
badania laboratoryjne materiałów,
roboty zasadnicze: wykonanie bezspoinowego systemu ociepleń, izolacji, uszczelnień,
robót,
16. Cena wykonania drabiny zewnętrznej stalowej rozliczana w m obejmuje:
–
–
–
–
–
–
–
przygotowanie ściany do montaŜu,
prace zasadnicze – montaŜ drabiny,
robót,
10.
PRZEPISY ZWIĄZANE
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
WTWiOR - Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót – ITB
PN-79/B-06711 Kruszywo mineralne. Piasek do zapraw budowlanych.
PN-EN 13139:2003 Kruszywa do zaprawy
PN-82/H-93215 Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu.
PN-ISO 6935 Stal do zbrojenia betonu
PN-EN 206-1:2003 Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność
PN-EN 12350-1…4 Badania mieszanki betonowej
14.2B
Strona 142
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
44.
45.
46.
PN-EN 12390-1…4 Badania betonu
EN 13791 Ocena wytrzymałości betonu w konstrukcjach
PN-EN 12504-1…2 Badania betonu w konstrukcjach
ENV 13670-1:2000 Wykonywanie konstrukcji betonowych
PN-EN 196-1…6 Metody badania cementu.
PN-EN 197-1 Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące
cementów powszechnego uŜytku
PN-EN 197-2 Cement. Część 2: Ocena zgodności.
PN-B-19707 Cement. Cement specjalny. Skład, wymagania i kryteria zgodności.
PN-88/B-04300 Cement. Metody badań. Oznaczenia cech fizycznych.
PN-88/6731-08 Cement. Transport i przechowywanie.
PN-EN 450 Popiół lotny do betonu
PN-EN 13263 Pył krzemionkowy do betonu
PN-EN 934-2,3,4i 6 Domieszki do betonu
PN-EN 12620 Kruszywa do betonu
PN-EN 1008 Woda zarobowa do betonu
PN-88/B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw.
PN-ISO 8501-1 Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje
betonowe i Ŝelbetowe. Klasyfikacja i określenie środowisk.
PN-80/B/01800 Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje
betonowe i Ŝelbetowe. Podstawowe zasady projektowania.
PN-86/B-01802 Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje
betonowe i Ŝelbetowe. Zabezpieczenia powierzchniowe. Nazwy i określenia.
PN-85/B-01805 Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Ogólne zasady
ochrony .
PN-85/B-01810 Własności ochronne betonu w stosunku do stali zbrojeniowej.
Badania elektrochemiczne.
betonowe i Ŝelbetowe. Ochrona materiałowo – strukturalna. Wymagania ogólne.
betonowe i Ŝelbetowe. Zabezpieczenia powierzchniowe. Zasady odbioru.
betonowe i Ŝelbetowe. Metoda badania przyczepności powłok ochronnych
PN-82/B-02000 ObciąŜenia budowli.
PN-82/B-02001 ObciąŜenia stałe.
PN-82/B-02003 Podstawowe obciąŜenia technologiczne i montaŜowe.
PN-82/B-02004 ObciąŜenia pojazdami.
PN-82/B-02010 ObciąŜenie śniegiem.
PN-77/B-02011 ObciąŜenie wiatrem.
PN-86/B-02014 ObciąŜenie gruntem.
PN-86/B-02015 ObciąŜenie temperaturą.
PN-91/B-02020 Ochrona cieplna budynków.
PN-90/B-03000 Projekty budowlane. Obliczenia statyczne.
PN-76/B-03001 Konstrukcje i podłoŜa budowli.
PN-81/B-03020 Posadowienie bezpośrednie budowli.
PN-63/B-06251 Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne.
PN-B-03264:2002 Konstrukcje betonowe, Ŝelbetowe i spręŜone. Obliczenia statyczne
i projektowanie.
14.2B
Strona 143
47.
48.
49.
50.
51.
52.
53.
54.
55.
56.
57.
58.
59.
60.
61.
62.
63.
64.
65.
66.
67.
68.
69.
70.
71.
72.
73.
74.
75.
76.
77.
78.
79.
80.
PN-80/H-74219 Rury stalowe bez szwu walcowane na gorąco, ogólnego
zastosowania.
PN-EN 10020:1996 Stal. Klasyfikacja.
PN-EN 10021:1997 Ogólne techniczne warunki dostaw stali i wyrobów stalowych
PN-EN 10027 Systemy oznaczania stali.
PN-EN 10079:1996 Stal. Wyroby. Terminologia
PN-EN-10088 Stal odporna na korozję.
PN-74/M-69016 Spawanie w osłonie CO.
PN-65/M-69017 Spawanie w osłonie argonu.
PN-65/M-69013 Spawanie gazowe.
PN-85/M-69775 Kontrola spawów.
PN-87/M-69008 Klasa konstrukcji stalowych.
PN-77/B-06200 Konstrukcje stalowe budowlane. Wymagania i badania.
PN-90/B-03200 Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.
PN-B-03215:1998 Konstrukcje stalowe. Połączenia z fundamentami. Projektowanie i
wykonanie.
PN-B-03002:1999 Konstrukcje murowe niezbrojone. Projektowanie i obliczanie.
PN-B-03340:1999 Konstrukcje murowe zbrojone. Projektowanie i obliczanie
PN-80/B-03040 Fundamenty i konstrukcje wsporcze pod maszyny. Obliczenia i
projektowanie.
PN-68/B-10020 Roboty murowe z cegły. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-68/B-10023 Roboty murowe. Konstrukcje ceglano-Ŝelbetowe wykonane na
budowie. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-69/B-10024 Roboty murowe. Mury z drobnowymiarowych elementów z
autoklawizowanych betonów komórkowych. Wymagania i badania.
PN-85/B-04500 Zaprawy budowlane. Badanie cech fizycznych i wytrzymałościowych
PN-B-19701:1997 Cement. Cement powszechnego uŜytku. Skład, wymagania i ocena
zgodności.
PN-64/H-74086 Stopnie Ŝeliwne do studzienek kontrolnych.
PN-70/H-97052 Ochrona przed korozją. Ocena przygotowania powierzchni stali i
Ŝeliwa do malowania
PN-71/H-97053 Ochrona przed korozją. malowanie konstrukcji stalowych . wytyczne
ogólne.
PN-84/H-97080.05 Ochrona czasowa . Oczyszczanie.
betonowe i Ŝelbetowe. Podstawowe zasady projektowania.
betonowe i Ŝelbetowe. Zabezpieczenia powierzchniowe. Nazwy i określenia.
PN-85/B-01805 Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Ogólne zasady
ochrony .
PN-85/B-01810 Własności ochronne betonu w stosunku do stali zbrojeniowej.
Badania elektrochemiczne.
betonowe i Ŝelbetowe. Ochrona materiałowo – strukturalna. Wymagania ogólne.
betonowe i Ŝelbetowe. Zabezpieczenia powierzchniowe. Zasady odbioru.
betonowe i Ŝelbetowe. Metoda badania przyczepności powłok ochronnych
14.2B
Strona 144
81.
82.
83.
84.
85.
86.
87.
88.
89.
90.
91.
92.
93.
94.
95.
96.
97.
98.
99.
100.
101.
102.
103.
104.
105.
106.
107.
108.
109.
110.
PN-B-24620:1998 Lepiki, masy, roztwory asfaltowe stosowane na zimno.
PN-B-24625:1998 Lepik asfaltowy i asfaltowo-polimerowy z wypełniaczami
stosowane na gorąco
PN-89/B-27617 Papa asfaltowa na tekturze budowlanej
PN-92/B-27619 Papa asfaltowa na folii lub taśmie aluminiowej
PN-69/B-10260 Izolacje bitumiczne. Wymagania i badania przy odbiorze
PN-71/H-97053 Ochrona przed korozją. malowanie konstrukcji stalowych . wytyczne
ogólne.
PN-84/H-97080.05 Ochrona czasowa . Oczyszczanie.
PN-74/H-04680 Ochrona przed korozją . Ochrona czasowa metali . Nazwy i
określenia
PN-B-24620:1998 Lepiki, masy, roztwory asfaltowe stosowane na zimno.
PN-B-24625:1998 Lepik asfaltowy i asfaltowo-polimerowy z wypełniaczami
stosowane na gorąco
PN-EN 13139:2003 Kruszywa do zaprawy
PN-82/H-93215 Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu.
PN-ISO 6935 Stal do zbrojenia betonu
PN-88/B-04300 Cement. Metody badań. Oznaczenia cech fizycznych.
PN-EN 196-1…6 Metody badania cementu.
PN-EN 197-2:2002 Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności
dotyczące cementów powszechnego uŜytku
PN-88/6731-08 Cement. Transport i przechowywanie.
PN-88/B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw.
PN-EN 206-1:2003 Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność
PN-63/B-06251 Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne.
PN-70/B-10100 Roboty tynkowe. Tynki zwykłe. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-65/B-10101 Tynki szlachetne. Wymagania i badania techniczne przy odbiorze.
PN-75/B-10121 Okładziny z płytek ściennych ceramicznych szkliwionych.
Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-72/B-10122 Roboty okładzinowe. Suche tynki. Wymagania i badania przy
odbiorze.
PN-62/B-10144 Posadzki z betonu i zaprawy cementowej. Wymagania i badania przy
odbiorze.
PN-63/B-10145 Posadzki z płytek kamionkowych, klinkierowych i lastrykowych.
Wymagania i badania techniczne przy odbiorze.
PN-69/B-10280
Roboty
malarskie
budowlane
farbami
wodnymi
i
wodorozcieńczalnymi farbami emulsyjnymi.
PN-69/B-10285 Roboty malarskie budowlane farbami, lakierami i emaliami na
spoiwach bezwodnych.
PN-63/B-10245 Roboty blacharskie budowlane z blachy stalowej ocynkowanej i
cynkowej. Wymagania i badania przy odbiorze
PN-EN 607:2005 Rynny dachowe i elementy wyposaŜenia z PVC-U. Definicje,
wymagania i badania
Normy pomocnicze:
111. BN-62/6738-03 Beton hydrotechniczny. Składniki betonów. Wymagania techniczne.
112. BN-62/6738-04 Beton hydrotechniczny. Badania masy betonowej.
113. BN-62/6738-07 Beton hydrotechniczny. Wymagania techniczne
114. BN-70/8933-03 Podbudowa z chudego betonu.
14.2B
Strona 145
Instrukcje ITB.
115. 131/72 Instrukcja stosowania powłok poliestrowych do ochrony betonu przed korozją.
116. 132/72 Instrukcja stosowania powłok epoksydowych do ochrony betonu przed
korozją.
117. 240/82 Instrukcja zabezpieczania przed korozją konstrukcji betonowych i
Ŝelbetowych.
118. 305/91 Zabezpieczanie przed korozją stalowych konstrukcji budowlanych.
119. 306/91 Zapobieganie korozji alkalicznej betonu przez zastosowanie dodatków
mineralnych.
120. Instrukcja nr 364/2000 Wymagania techniczne dla obiektów budowlanych
wznoszonych na terenach górniczych - Warszawa 2000r.
121. 240/82 Instrukcja zabezpieczania przed korozją konstrukcji betonowych i
Ŝelbetowych.
oraz inne obowiązujące PN (EN-PN) lub odpowiednie normy krajów UE w zakresie
14.2B
Strona 146
ST – 03.00 Wymiana i montaŜ wyposaŜenia technologicznego
I ODBIORU ROBÓT
ST – 03.00
WYMIANA I MONTAś WYPOSAśENIA TECHNOLOGICZNEGO
14.2B
Strona 147
SPIS TERŚCI:
1.
CZĘŚĆ OGÓLNA ..................................................................................................................................... 149
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
1.5.
2.
NAZWA ZADANIA INWESTYCYJNEGO ............................................................................................................. 149
PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA ST ......................................................................................................... 149
ZAKRES ROBÓT OBJĘTYCH ST ...................................................................................................................... 149
OKREŚLENIA PODSTAWOWE ....................................................................................................................... 150
OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE ROBÓT ..................................................................................................... 150
MATERIAŁY ........................................................................................................................................... 150
2.1.
2.2.
2.3.
2.4.
WYMAGANIA OGÓLNE DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW ........................................................................................... 150
PRZECHOWYWANIE SKŁADOWANIA I MATERIAŁÓW: ........................................................................................ 150
WARIANTOWE STOSOWANIE MATERIAŁÓW: .................................................................................................. 150
SKŁADOWANIE ......................................................................................................................................... 151
3.
SPRZĘT .................................................................................................................................................. 151
4.
TRANSPORT .......................................................................................................................................... 152
5.
WYKONANIE ROBÓT ............................................................................................................................. 152
5.1. WYMAGANIA OGÓLNE............................................................................................................................... 152
5.2. WARUNKI DOSTAWY I MONTAŻU URZĄDZEŃ .................................................................................................. 152
5.3. POŁĄCZENIA MECHANICZNE........................................................................................................................ 153
5.4. OPIS ROBÓT DO WYKONANIA ...................................................................................................................... 153
5.4.1.
Demontaż wyposażenia kotłowni i stacji przygotowania wody kotłowej ................................... 153
5.4.2.
Charakterystyka technologiczna projektowanej kotłowni .......................................................... 154
5.4.3.
Charakterystyka urządzeń technologicznych .............................................................................. 154
5.4.4.
Charakterystyka urządzeń technologicznych stacji przygotowania wody kotłowej .................... 159
5.5. WARUNKI WYCENY PRAC. .......................................................................................................................... 160
6.
KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT ................................................................................................................. 161
6.1.
6.2.
ZASADY KONTROLI JAKOŚCI ......................................................................................................................... 161
BADANIA I POMIARY ................................................................................................................................. 161
7.
OBMIAR ROBÓT.................................................................................................................................... 161
8.
ODBIÓR ROBÓT .................................................................................................................................... 161
8.1.
8.2.
8.3.
8.4.
8.5.
8.6.
9.
ODBIÓR ROBÓT ZANIKOWYCH ..................................................................................................................... 161
ODBIÓR CZĘŚCIOWY .................................................................................................................................. 162
ODBIÓR KOTŁOWNI PRZEZ UDT .................................................................................................................. 162
ODBIÓR KOŃCOWY ................................................................................................................................... 162
DOKUMENTY NIEZBĘDNE DO DOKONANIA ODBIORU KOŃCOWEGO...................................................................... 162
ODBIÓR OSTATECZNY POGWARANCYJNY ....................................................................................................... 163
9.1.
14.2B
Strona 148
1. CZĘŚĆ OGÓLNA
1.1. Nazwa zadania inwestycyjnego
(ST-03.00) są wymagania dotyczące dostawy, montaŜu urządzeń oraz wykonania i odbioru
instalacji technologicznych, które będą wykonane w ramach projektu pn. „Rozbudowa i
modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków w Lublinie”
nr NPO 2/321/46/08
ścieków
1.2. Przedmiot i zakres stosowania ST
Specyfikacja Techniczna stanowi dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i
realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej Specyfikacji obejmują wymagania szczegółowe dla wykonania
podstawowych czynności występujących przy montaŜu kotłowni wodnych oraz urządzeń
stacji przygotowania wody kotłowej:
−
demontaŜ istniejącej instalacji kotłowni, wymiennikowni i stacji przygotowania
wody kotłowej,
−
montaŜ urządzeń podstawowych i pomocniczych,
−
montaŜ orurowania i armatury,
−
zabezpieczenie antykorozyjne instalacji,
−
izolacja cieplna urządzeń i rurociągów,
−
wyposaŜenie kotłowni w AKPiA,
−
próby i odbiór instalacji kotłowni i stacji przygotowania wody kotłowej.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i
mające na celu wykonanie robót związanych z montaŜem urządzeń i instalacji
technologicznych i obejmują:
(1) Roboty przygotowawcze
1) przeprowadzenie obliczeń i pomiarów niezbędnych do szczegółowego wytyczenia robót.
2) zatwierdzenie u InŜyniera propozycji dostaw materiałów do zabudowy
3) dostarczenie na teren budowy niezbędnych materiałów, urządzeń i sprzętu budowlanego.
(2) Roboty demontaŜowe
1) demontaŜ urządzeń i instalacji
(3) Roboty montaŜowe
1) montaŜ urządzeń i instalacji
2) montaŜ wyposaŜenia dodatkowego i urządzeń peryferyjnych
3) przyłączenia mediów koniecznych do funkcjonowania urządzeń
(4) Kontrolę jakości
14.2B
Strona 149
1) urządzeń
2) połączeń
3) pomiary powykonawcze montaŜu i lokalizacji
4) dokumentacja inwentaryzacyjna i powykonawcza
Określenia podstawowe w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi,
odpowiednimi polskimi normami i warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót
budowlanych.
Przed przystąpieniem do wykonywania robót, Wykonawca wskaŜe urządzenia przydatne do
uŜycia, które zaakceptuje InŜynier.
zgodnie z nienijszą ST oraz ST-01.00.
2. MATERIAŁY
2.1. Wymagania ogólne dotyczące materiałów
Źródło zaopatrzenia w materiały określa Wykonawca Robót. Materiały stosowane do
wykonania instalacji technologicznej kotłowni wodnej, wymiennikowni i stacji
przygotowania wody kotłowej muszą spełniać wymagania jakościowe określone Polskimi
Normami oraz powinny posiadać:
oznakowanie znakiem CE,
aprobaty techniczne,
deklaracje zgodności,
oznakowanie znakiem budowlanym.
Urządzenia ciśnieniowe muszą posiadać dopuszczenia wydane przez UDT, czyli
dokumentację odbiorową (paszport). Urządzenia te podlegają odbiorowi i okresowej kontroli
dokonywanej przez właściwy terytorialnie Inspektorat Urzędu Dozoru Technicznego.
2.2. Przechowywanie składowania i materiałów:
Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały, do czasu, gdy będą potrzebne
na budowie, były zabezpieczone przed zanieczyszczeniem, zachowały swoją jakość i
właściwość do robót oraz były dostępne do kontroli InŜyniera.
2.3. Wariantowe stosowanie materiałów:
Wszelkie materiały i urządzenia zastosowane w projekcie moŜna zastąpić równowaŜnymi stosując te same lub lepsze parametry techniczne i wymagania funkcjonalne
poparte
certyfikatami, świadectwami dopuszczenia, atestami w zaleŜności od wymagań wynikających
z odpowiednich przepisów.
14.2B
Strona 150
2.4. Składowanie
Wyroby, urządzenia i instalacje montowane w obiektach w ramach Kontraktu 14 podatne na
uszkodzenia mechaniczne naleŜy składować i chronić w następujący sposób:
1. Wszystkie urządzenia i armaturę naleŜy składować w magazynach zamkniętych,
2. Wszystkie wyroby chronić naleŜy przed uszkodzeniami pochodzącymi od podłoŜa, na
którym są składowane lub przewoŜone, zawiesi transportowych, stosowania
niewłaściwych urządzeń i metod przeładunku.
3. Rury w prostych odcinkach, składować w stosach na równym podłoŜu, na podkładach
drewnianych o szerokości nie mniejszej niŜ 0,1 m i w odstępach 1 do 2 metrów. Nie
przekraczać wysokości składowania ok. 1 m.
4. Rury o róŜnych średnicach powinny być składowane oddzielnie, a gdy nie jest to
moŜliwe, to rury o większych średnicach i grubszych ściankach powinny znajdować się
na spodzie. To samo dotyczy układania rur na środkach transportowych.
5. Szczególnie naleŜy zwracać uwagę na zakończenia rur i zabezpieczać je ochronami
(korki, wkładki itp.).
6. Nie dopuszczać do składowania materiałów w sposób, przy którym mogłyby wystąpić
odkształcenia (zagięcia, zgniecenia itp.) - w miarę moŜliwości przechowywać i
transportować w opakowaniach fabrycznych.
7. Nie dopuszczać do zrzucenia elementów.
8. Niedopuszczalne jest „wleczenie" pojedynczych rur, wiązek lub kręgów po podłoŜu.
9. Zachować szczególną ostroŜność przy pracach w obniŜonych temperaturach
zewnętrznych poniewaŜ podatność na uszkodzenia mechaniczne w temperaturach
ujemnych znacznie wzrasta.
10. Transport powinien być wykonywany pojazdami o odpowiedniej długości, tak by wolne
końce wystające poza skrzynię ładunkową nie były dłuŜsze niŜ 1 metr;
11. Kształtki, złączki i inne materiały powinny być składowane, w sposób uporządkowany, z
zachowaniem wyŜej omawianych środków ostroŜności. Składowanie wszystkich
elementów instalacji zgodnie z zaleceniami Producenta/Dostawcy elementów.
3. SPRZĘT
Realizacja robót jest związana z posiadaniem przez Wykonawcę odpowiedniego sprzętu do
prowadzenia robót instalacyjnych i towarzyszących związanych z montaŜem instalacji
technologicznej kotłowni, wymiennikowni i stacji przygotowania wody kotłowej.
Do wykonania przedmiotu zamówienia niezbędne jest posiadanie:
• elektronarzędzia ręczne: wiertarki, szlifierki, lutownice, piły tarczowe, wkrętarki itp.,
• zestaw do spawania acetylenowo – tlenowego,
• agregat spawalniczy elektryczny,
• półautomat spawalniczy 400 A,
• klucze dynamometryczne,
• giętarka do rur,
• prościarka do rur,
• narzędzia instalacyjne systemowe
Wykonawca jest zobowiązany do uŜywania sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego
wpływu na jakość wykonanie robót. Sprzęt, będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do
wykonania robót, ma być utrzymany w dobrym stanie technicznym oraz musi być zgodny z
normami ochrony środowiska i przepisami dotyczącymi ich uŜytkowania.
14.2B
Strona 151
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 4.
Do transportu materiałów i urządzeń stosować następujące, sprawne technicznie i
• - dźwig samojezdny,
• - samochód skrzyniowy,
• - samochód dostawczy,
• - przyczepa skrzyniowa,
Załadunek, rozładunek i transport materiałów wykonywać zgodnie z zaleceniami
producenta/dostawcy elementów.
Środki transportu winny być zgodne z ustaleniami ST, PZJ oraz projektu organizacji robót,
który uzyskał akceptację InŜyniera.
Środki transportowe uŜyte do tych celów nie mogą niekorzystnie wpływać na jakość
wykonywanych robót i właściwości przewoŜonych materiałów.
5. WYKONANIE ROBÓT
pkt. 5.
obowiązujących PN i EN-PN, WTWOR i postanowieniami Kontraktu.
Przed przystąpieniem do poszczególnych robót montaŜowych naleŜy sprawdzić
ponownie wymiary wszystkich elementów, które mają wpływ na prawidłowe
zamówienie i montaŜ urządzeń, pomp, armatury oraz rurociągów i wyposaŜenia
technologicznego.
Wszystkie prace pomiarowe konieczne do prawidłowej realizacji robót naleŜą do
obowiązków Wykonawcy.
Przed montaŜem naleŜy sprawdzić wszystkie elementy urządzeń i elementy rurociągów
dostarczonych jako prefabrykat pod względem ewentualnych uszkodzeń transportowych.
5.2. Warunki dostawy i montaŜu urządzeń
MontaŜ maszyn i urządzeń oznacza wszelkie czynności związane z ich zakupem, transportem,
ubezpieczeniem, instalacją i przygotowaniem do rozruchu, tym samym montaŜ jest
zabudową materiałów i podlega wszelkim klauzulą odnoszącym się do zabudowy materiałów.
Przy
montaŜu
wszystkich
urządzeń
obowiązują
bezwzględnie
wytyczne
Producenta/Dostawcy. MontaŜ, musi być wykonany zgodnie z dokumentacjami technicznoruchowymi przez grupę Dostawcy lub odpowiednio przeszkoloną grupę specjalistyczną.
Urządzenia muszą odpowiadać warunkom podanym w Dokumentacji Projektowej.
Szczególną uwagę naleŜy zwrócić na jakość wykonanych prac montaŜowych.
MontaŜ moŜna rozpocząć po
zabezpieczeń transportowych.
rozpakowaniu,
rozkonserwowaniu
i
zlikwidowaniu
UŜycie niezbędnego sprzętu, narzędzi, przyrządów pomiarowych, wykwalifikowanych i
14.2B
Strona 152
niewykwalifikowanych pracowników w czasie budowy instalacji i montaŜu Urządzeń,
dokonane zostanie na koszt Wykonawcy. Cała instalacja musi zostać zakończona i
pozostawiona w pełni sprawna.
Wykonawca dostarczy na Plac Budowy i zamontuje te elementy, które są niezbędne do
montaŜu urządzenia i instalacji zanim urządzenie dotrze na Plac Budowy
Wszystkie nietypowe przybory niezbędne do montaŜu instalacji zostaną dostarczone przez
Wykonawcę i pozostawione na miejscu po zakończeniu prac.
Wykonawca zapewni naleŜytą opiekę nad instalacją od chwili dostarczenia Urządzeń na Plac
Budowy do momentu przejęcia przez Zamawiającego.
W szczególności Wykonawca zadba o dostarczenie plandek chroniących Urządzenia przed
wniknięciem kurzu i zabrudzeniem podczas równolegle prowadzonych prac budowlanych i
wykończeniowych.
5.3. Połączenia mechaniczne
Wszystkie nakrętki i śruby zaopatrzone zostaną w podkładki umieszczone pomiędzy śrubą, a
nakrętką, grubość podkładek winna być zgodna z normą. Wszystkie połączenia śrubowe
zostaną wykonane zgodnie z PN-90/B-03200.
Wszystkie śruby, nakrętki, podkładki, zaczepy z wyjątkiem elementów o duŜej rozciągliwości
zostaną ocynkowane, a następnie, po zakończeniu montaŜu i złoŜeniu, zagruntowane i
pomalowane.
Wszystkie śruby, nakrętki, podkładki, zaczepy słuŜące do przymocowania elementów
ocynkowanych bądź wykonanych ze stopów aluminiowych, wykonane zostaną z tego samego
materiału i pozostaną nie pomalowane. Podkładki typu PTFE zostaną umieszczone poniŜej
podkładek ze stali kwasoodpornej, zarówno pod łbem śruby jak i pod nakrętką.
Wszystkie śruby, nakrętki, śruby obustronnie gwintowane i podkładki uŜyte w pompach
wykonane zostaną ze stali kwasoodpornej.
Wszystkie śruby dociskające, nakrętki, podkładki i mocowania uŜyte zewnętrznie bądź w
innych miejscach naraŜonych na kontakt z wodą lub z wilgocią, (lecz na stałe nie
przebywające w środowisku wodnym), wykonane zostaną ze stali kwasoodpornej.
Wszystkie śruby dociskające, nakrętki, podkładki i mocowania stosowane do uŜytku
wewnętrznego w środowisku nie naraŜonym na kontakt z wodą lub ściekami zostaną poddane
cynkowaniu, a wszystkie odsłonięte powierzchnie naleŜy po złoŜeniu i dopasowaniu
pomalować.
NaleŜy dostarczyć wszystkie niezbędne materiały uszczelniające.
5.4. Opis robót do wykonania
5.4.1. DemontaŜ wyposaŜenia kotłowni i stacji przygotowania wody
kotłowej
Przed przystąpieniem do prac naleŜy wykonać demontaŜ istniejących urządzeń i orurowania.
Złom stalowy pochodzący z rozbiórek Wykonawca zobowiązany jest zwaŜyć na wadze
Zamawiającego, wywieźć do punktu skupu złomu oraz przekazać fakturę Zamawiającemu.
Inne odpady pochodzące z rozbiórek Wykonawca zagospodaruje we własnym zakresie w
sposób spełniający wymogi Ustawy o odpadach.
Prace demontaŜowe wykonać zgodnie z zachowaniem przepisów BHP, przed demontaŜem
instalacje odwodnić i odgazować.
14.2B
Strona 153
5.4.2. Charakterystyka technologiczna projektowanej kotłowni
Stosownie do przeznaczenia i wymogów technicznych stawianych przedmiotowej
kotłowni, projektuje się ją wyposaŜyć w dwa gazowe kotły wodne o wysokiej sprawności,
które wyposaŜone będą w cyfrowe nadmuchowe palniki gazowe z pełną automatyzacją
procesu spalania. Projektuje się dwa kotły tego samego typu i wielkości.
Kotły pracować będą w systemie kaskadowym, umoŜliwiającym efektywne włączanie i
wyłączanie z pracy drugiego kotła. Parametrem do tego sterowania będzie temperatura
wody zmierzona w sprzęgle hydraulicznym. Do rozdzielacza przed sprzęgłem
doprowadzone będzie ciepło z kotłów i gazogeneratorów.
Temperatura utrzymywana będzie w sprzęgle na stałym poziomie w wysokości +90°C.
Dla zabezpieczenia bezzakłóceniowej pracy całego wodnego systemu grzewczego
składającego się z kilku obiegów grzewczych o róŜnym przeznaczeniu, zaprojektowano
rozdzielenie hydrauliczne wewnętrznego obiegu kotłowego od obiegów grzewczych za
pomocą pionowego sprzęgła hydraulicznego.
Przepływ wody przez kotły wymuszony będzie przez pompy obiegowe kotłowe, natomiast
w poszczególnych obiegach grzewczych przez pompy zainstalowane w tych obiegach.
PodwyŜszanie temperatury wody powrotnej do kotłów będzie się odbywać za pomocą
zaworów regulacyjnych mieszających z siłownikiem elektrycznym.
Wodny system grzewczy pracować będzie w układzie zamkniętym, zabezpieczonym
zgodnie z PN-B-02414:1999. Zabezpieczeniem tym będzie przeponowe naczynie
wzbiorcze sterowane kompresorowo oraz zawory bezpieczeństwa zainstalowane na
kaŜdym kotle. Cały wodny system grzewczy napełniany i uzupełniany będzie wodą
uzdatnioną, spełniającą wymogi producenta kotłów oraz obowiązującej normy PN-C
04607:1993.
Odprowadzenie spalin z kotłów do atmosfery nastąpi dwuściankowymi, izolowanymi
kominami, wykonanymi ze stali szlachetnej, kwasoodpornej.
Podstawowym paliwem kotłowni będzie biogaz, rezerwowym gaz ziemny. Główne zawory
odcinające gaz do kotłowni oraz zawory elektromagnetyczne zarówno dla gazu ziemnego i
biogazu umieszczone będą na sieci gazowej. Pomieszczenie kotłowni objęte będzie
ciągłym automatycznym monitoringiem na obecność metanu. WyposaŜenie technologiczne
kotłowni zapewniać będzie bezobsługową jej pracę. Rozplanowanie urządzeń
technologicznych kotłowni przedstawiono w Dokumentacji Projektowej.
5.4.3. Charakterystyka urządzeń technologicznych
W kotłowni przewidziano do zainstalowania dwa kotły stalowe płomienicowo –
płomieniówkowe o trójciągowym przepływie spalin. Parametry techniczne dobranych
kotłów przedstawiają się następująco:
− moc cieplna kotła
–
2000,0 kW
–
6,0 bar
− dopuszczalne ciśnienie robocze
− dopuszczalna temperatura robocza –
–
+100°C
− pojemność wodna kotła
–
2200,0 dm3
Dobrane palniki o regulacji modulowanej dwupaliwowe charakteryzują się następującymi
danymi technicznymi:
− moc palnika
–
2190 kW
− paliwo
–
gaz ziemny typ E (GZ-50)
− wartość opałowa
–
9,2kWh/m3
− ciśnienie gazu przed palnikiem
–
100mbar
–
238Nm3/h
− zuŜycie gazu
14.2B
Strona 154
−
−
−
−
paliwo
wartość opałowa
ciśnienie gazu przed palnikiem
zuŜycie gazu
–
–
–
–
gaz gnilny
6,6kWh/m3
35mbar
331,3Nm3/h
Dla wymuszenia przepływu wody grzewczej przez kotły wodne oraz zabezpieczenia
wymaganej temperatury wody powrotnej do kotła, wyposaŜono kotły w typowy
kompaktowy moduł spełniający obie powyŜsze funkcje.
Kotły wodne o wydajności Qk=2,0MW muszą być wyposaŜone w moduł o następującej
charakterystyce:
− pompa kotłowa
– moc 1,5kW
− zawór trójdrogowy – DN 125
W skład fabrycznego wyposaŜenia dobranego modułu wchodzą:
pompa obiegowa kotła,
zawór trójdrogowy z siłownikiem elektrycznym,
zawory odcinające,
zawór zwrotny,
łącznik rurowy na zasilaniu i na powrocie wody do kotła,
osprzęt bezpieczeństwa, w tym zabezpieczenie poziomu wody w kotle
W celu wyeliminowania wahań ciśnienia w obiegach grzewczych kotłownie wyposaŜa się
w uniwersalne urządzenie stabilizujące, słuŜące jednocześnie do przejmowania nadmiaru
wody jak i utrzymania stałego ciśnienia roboczego w obiegach grzewczych, niezaleŜnie od
temperatury wody grzewczej. Ciśnienie robocze w tym urządzeniu przyjmuje się w
wysokości pr=0,3MPa (3 bar).
Urządzenie to składa się z następujących podzespołów :
- zbiornika wyrównawczego (podstawowego)
- jednostki sterującej z dwoma kompresorami.
Wielkość tego urządzenia dla wydajności kotłowni dobrano za pomocą programu
komputerowego producenta i jego podstawowe parametry techniczne przedstawiają się
następująco:
- zbiornik podstawowy
- pojemność zbiornika całkowita
- moc spręŜarki
- dopuszczalne ciśnienie robocze zbiornika
- dopuszczalna temperatura membrany
- wyposaŜenie dodatkowe
-
RG 2000
2000dm3
4,40kW / 3x400V
6,0 MPa (6 bar)
70°C
zawór kołpakowy
kołnierzowy DN65
Do rozdzielania hydraulicznego obiegu wewnętrznego kotłowni od obiegów grzewczych
słuŜyć będzie sprzęgło hydrauliczne. Sprzęgło to zapewni poprawną pracę całego systemu
grzewczego oraz ułatwi sterowanie obiegami grzewczymi. Dla potrzeb kotłowni dobrano
sprzęgło hydrauliczne pionowe o następującej charakterystyce:
−
wydajność cieplna
4700,0 kW
−
ciśnienie dopuszczalne
6,0 bar
−
temperatura dopuszczalna
+110°C
−
przyłącza kołnierzowe
DN 350
14.2B
Strona 155
Do dystrybucji wody grzewczej z wymiennikowni do poszczególnych obiegów grzewczych
posłuŜy rozdzielacz z rur stalowych DN 250 z 6 odgałęzieniami wyposaŜony w armaturę
odcinającą i zwrotną, armaturę do równowaŜenia hydraulicznego poszczególnych obiegów.
Z rozdzielni ciepła do wszystkich obiegów grzewczych wysyłana będzie woda grzewcza o
stałej temperaturze na zasilaniu wynoszącej +90°C. Do wymuszenia przepływu wody
grzewczej w poszczególnych obiegach zainstalowane będą pompy obiegowe z
elektroniczną regulacją obrotów, czyli ze zmienną wydajnością. Pompy te umoŜliwiają
automatyczną regulację ilościową kaŜdego obiegu grzewczego.
Pompy obiegu grzewczego sieci cieplnej
Pompy te mają za zadanie wymuszenie przepływu wody grzewczej w sieci ciepłowniczej
Oczyszczalni. Układ pompowy składał się będzie z dwóch pomp (jedna stanowi 100%
rezerwy) z zewnętrzną przetwornicą częstotliwości.
Wydajność pompy winna wynosić:
G=78,2 m3/h
Wysokość podnoszenia tej pompy musi pokonać opory przepływu przesyłowej sieci
cieplnej oraz obiegu wewnętrznego rozdzielni ciepła H=7,0bara.
− wydajność
– 78,2 m3/h
− wysokość podnoszenia
– 70,0 mH2O
− moc silnika – 30,0kW / 3x400V
Pompa obiegu instalacji technologicznej WKF
Pompa ta mają za zadanie wymuszenie przepływu wody grzewczej w instalacji
technologicznej WKF. Układ pompowy składał się będzie z pompy podwójnej
elektronicznej (jedna stanowi 100% rezerwy). Wydajność pompy winna wynosić:
G=146m3/h
− wydajność
– 146m3/h
– 13,0 mH2O
− moc silnika – 2*11,0kW / 3x400V
Pompa obiegu grzewczego kotłowni
Pompa ta ma za zadanie wymuszenie przepływu wody grzewczej w instalacji grzewczej
kotłowni. Wydajność tej pompy winna wynosić:
G=1,4m3/h
− wydajność
– 3,2 m3/h
– 3,0 mH2O
− moc silnika – 85W / 1x230V
Pompa obiegu grzewczego podgrzewacza ciepłej wody
Pompa ta ma za zadanie wymuszenie przepływu wody grzewczej w instalacji grzewczej
podgrzewu ciepłej wody. Wydajność tej pompy winna wynosić:
G=0,4m3/h
– 0,4 m3/h
− wydajność
14.2B
Strona 156
– 3,0 mH2O
Pompa obiegu grzewczego nagrzewnicy powietrza GG
Pompa ta ma za zadanie wymuszenie przepływu wody grzewczej w instalacji nagrzewnicy
GG. Układ pompowy składał się będzie z pompy podwójnej elektronicznej (jedna stanowi
100% rezerwy). Wydajność tej pompy winna wynosić:
G=7,9m3/h
− wydajność
– 7,9 m3/h
– 6,0 mH2O
Pompa obiegu grzewczego podgrzewu wody odgazowywacza
Pompa ta ma za zadanie wymuszenie przepływu wody grzewczej w
instalacji
odgazowywacza. Układ pompowy składał się będzie z pompy podwójnej elektronicznej
(jedna stanowi 100% rezerwy). Wydajność tej pompy winna wynosić:
G=9,3m3/h
− wydajność
– 9,3m3/h
– 6,0 mH2O
Do oczyszczania wody grzewczej z zanieczyszczeń stałych i o właściwościach
ferromagnetycznych zastosowano osadnik zanieczyszczeń na sieci ciepłowniczej. Wielkość
osadnika dobrano dla maksymalnej ilości przepływającej przez niego wody grzewczej,
która będzie wynosić 78,2m3/h. Charakterystyka osadnika:
− ciśnienie nominalne
–
6,0 bar
–
DN150
− przyłącze kołnierzowe
Podgrzewacz ciepłej wody uŜytkowej
Do podgrzewu ciepłej wody uŜytkowej posłuŜy zasobnik pionowy c.w.u., o pojemności
V=150dm3 z węŜownicą. Dla zabezpieczenia instalacji c.w.u. przed wzrostem ciśnienia ,
układ ten wyposaŜono w przeponowe naczynie wzbiorcze , specjalnie przeznaczone dla
instalacji c.w.u. o pojemności 25dm3.
Kominy dwuściankowe izolowane
Spaliny z kotłów do atmosfery odprowadzone będą dwuściankowymi, izolowanymi
kominami wykonanym z wysokogatunkowej stali kwasoodpornej zamontowanymi na
konstrukcji wsporczej stalowej dostarczanej wraz z kominem. Parametry kominów
przedstawiają się następująco:
− średnica wewnętrzna
- Dw = 500 mm
− wysokość
- H = 10,m npt.
Kotłownia wyposaŜona zostanie w komplet niezbędnej aparatury kontrolno-pomiarowej
oraz regulacyjno-sterowniczej. Aparatura ta zapewni automatyczną i bezpieczną pracę
kotłowni.
14.2B
Strona 157
Fabryczna AKPiA kotłów wodnych umoŜliwia ich kaskadową pracę, bezstopniową
(modulowaną) regulację mocy palnika w zaleŜności od obciąŜenia cieplnego kotła, oraz
zapewnia blokadę pracy kotła przy:
− niskim poziomie wody w kotle,
− maksymalnym i minimalnym ciśnieniu,
− maksymalnej temperaturze bezpieczeństwa.
W przyjętym systemie sterowania, kaŜdy kocioł posiada własny regulator, który sprawuje
kontrolę nad pracą kotła, czyli reguluje moc kotła, podnoszenie temperatury wody
powrotnej, czas pracy kotła itp.
W pomieszczeniu kotłowni i gazogeneratorów, będzie ciągły automatyczny monitoring na
wypływ gazu z instalacji do pomieszczenia. Detektory (czujniki) dla gazu muszą być
umieszczone nie niŜej niŜ 30 cm od poziomu sufitu. Przewiduje się montaŜ dwóch
detektorów w pomieszczeniu kotłowni i po jednym w kaŜdym z pomieszczeń
gazogeneratorów.
Wykryta przez detektor obecność gazu w pomieszczeniu w ilościach zagraŜających
wybuchem, spowoduje automatyczną, natychmiastową reakcję poprzez pewne i skuteczne
odcięcie gazu ziemnego i biogazu do pomieszczeń oraz sygnalizację optyczno-akustyczną
tego stanu. Sygnał wykrycia metanu przekazywany będzie z modułu alarmowego.
Wszystkie przewody wody grzewczej oraz gazu ziemnego naleŜy wykonać z rur stalowych
bez szwu wg PN/H-74219 Mat. R 35. Łączenie tych rurociągów ze sobą przez spawanie a z
armaturą na kołnierz lub na gwint.
Wewnątrz obiektu przewidziano stalowe podpory pod rurociągi mocowane w posadzce za
pomocą kołków. Podpory stanowią ramy z profili stalowych HEA 160. Pompy naleŜy
posadowić na profilach stalowych „C” o wysokości 200mm kotwionych do posadzki.
Minimalne odległości między podparciami w zaleŜności od średnicy nominalnej
rurociągów wynoszą:
DN15
-1,0m
DN20
-1,5m
DN25
-2,0m
DN32
-2,5m
DN40
-3,0m
DN50
-3,0m
DN65
-3,5m
DN80
-4,0m
DN100
-4,5m
DN125
-4,5m
DN150
-5,0m
DN200
-5,5m
DN250
-6,0m
NajwyŜsze punkty instalacji wody grzewczej naleŜy odpowietrzyć za pomocą
automatycznych odpowietrzników z zaworem stopowym a najniŜsze odwodnić za pomocą
zaworów kulowych DN15; pn=1,0MPa. Armatura montowana w kotłowni musi posiadać
obowiązujące w Polsce certyfikaty dopuszczeniowe.
14.2B
Strona 158
Jako armaturę odcinającą zastosowano zawory kulowe kołnierzowe lub mufowe na
parametry pn=1,0MPa; tn=1000C. Natomiast armaturę zwrotną na obiegach grzewczych
stanowić będą kołnierzowe zawory zwrotne oraz gwintowane zawory zwrotne. Dla
wyregulowania przepływów wody grzewczej przez poszczególne obiegi grzewcze
zainstalować naleŜy na rurociągach powrotnych w rozdzielni ciepła zawory równowaŜące.
Urządzenia typowe montowane w kotłowni takie jak kotły, sprzęgło hydrauliczne, pompy,
zasobniki c.w.u., urządzenie stabilizujące, itp., wykonane ze stali węglowej, winne być
zabezpieczone antykorozyjnie przez producentów tych urządzeń.
Wszelkie uszkodzenia powłok antykorozyjnych tych urządzeń powstałe w czasie ich
transportu, składowania i montaŜu naleŜy bezwzględnie usunąć po ich zmontowaniu w
kotłowni.
Natomiast rurociągi ze stali węglowej i ich konstrukcje wsporcze muszą być zabezpieczone
antykorozyjnie przez wykonawcę orurowania kotłowni, najnowszymi technikami
malarskimi. UŜyte do tego celu wyroby malarskie muszą być odporne na temperaturę do
+100oC.
Przed malowaniem wszystkie powierzchnie zewnętrzne rurociągów i konstrukcji stalowych
naleŜy oczyścić do II-go stopnia czystości a następnie pomalować dwukrotnie farbą
podkładową oraz dwukrotnie farbą nawierzchniową.
Izolować cieplnie naleŜy wszystkie rurociągi i urządzenia, którymi transportowane są
media o temperaturze powyŜej +400C.
Izolację tę naleŜy wykonać z wysokiej jakości otulin z niepalnej wełny mineralnej lub z
łupek poliuretanowych i następnie przykryć osłonami z blachy aluminiowej. Izolacje
wykonać zgodnie z wymaganiami PN-B-02421.
W ramach prac naleŜy wykonać montaŜ dwóch czerpni powietrza o wymiarach 1,2*1,0m,
wymienić istniejące wywietrzaki w pomieszczeniu kotłowni oraz wykonać montaŜ dwóch
aparatów grzewczo-wentylacyjnych umieszczonych na ścianach kotłowni wraz z
doprowadzaniem instalacji grzewczej.
5.4.4. Charakterystyka urządzeń technologicznych stacji przygotowania
wody kotłowej
Przed przystąpieniem do poszczególnych robót montaŜowych naleŜy sprawdzić ponownie
wymiary wszystkich elementów, które mają wpływ na prawidłowe zamówienie i montaŜ
układu odgazowywacza, pomp, oraz elementów rurociągów i wyposaŜenia technologicznego.
Wszystkie prace pomiarowe konieczne do prawidłowej realizacji robót naleŜą do
obowiązków Wykonawcy.
Przed montaŜem naleŜy sprawdzić wszystkie elementy urządzeń i elementy rurociągów
dostarczonych jako prefabrykat pod względem ewentualnych uszkodzeń transportowych.
Przy
montaŜu
wszystkich
Producenta/Dostawcy.
urządzeń
obowiązują
bezwzględnie
wytyczne
Dwukolumnowa stacja zmiękczania wody, charakterystyka:
–
–
–
–
ilość wymienników
czynnik regenerujący
wydajność nominalna
wydajność max.
2 szt.
NaCl
1,5 m3/h
2,0 m3/h
14.2B
Strona 159
–
–
–
–
–
ilość jonitu w jednym wymienniku
zdolność wymienna jedn. wymiennika
zasilanie elektryczne
moc elektryczna
ciśnienie robocze
35 dm3
110 m3x1on
220V 50Hz
200 W
min. 1,8 bar max. 6,0 bar
Zbiornik retencyjny wody miękkiej, charakterystyka:
10 m3
1 szt.
PE-80
- pojemność robocza zbiornika
- ilość zbiorników
- materiał
Układ odgazowywacza próŜniowego
MontaŜ dobranego układu odgazowywacza próŜniowego, musi być wykonany zgodnie z
dokumentacjami techniczno-ruchowymi przez grupę Dostawcy lub odpowiednio
przeszkoloną grupę specjalistyczną. Urządzenia muszą odpowiadać warunkom
podanym w dokumentacji.
Charakterystyka techniczna kolumny odgazowywacza:
–
–
–
–
–
średnica wewnętrzna
wysokość całkowita
materiał wykonania
maksymalna temperatura pracy
wyposaŜenie :
508 mm
2966 mm
Stal nierdzewna AISI 304
800C
analogowy czujnik temperatury
analogowy czujnik ciśnienia
analogowa sonda poziomu roboczego
wibracyjny czujnik poziomu alarmowego
Charakterystyka techniczna układu wytwarzania próŜni:
–
–
–
–
moc pompy próŜniowej
ciśnienie wody zmiękczonej
temp. wody zmiękczonej
ilość wody zmiękczonej
3,0 kW
> 1,5 – 2,0 bar
> 20oC
~0,5 m3/h
Charakterystyka elektryczna układu odgazowywacza:
–
–
–
moc elektryczna układu odgazowywania wody
kabel zasilający
zasilanie
10,0 kW
5-cio Ŝyłowy (układ TNS)
3x400VAC
5.5. Warunki wyceny prac.
Dla urządzeń technologicznych przyjęto zasadę rozliczania prac technologicznych w
odniesieniu do kluczowego wyposaŜenia technologicznego urządzeń. Tym samym pominięto
specyfikację drobnego sprzętu i materiałów towarzyszących, które podane są na rysunkach w
Dokumentacji Projektowej. Koszty związane z wyposaŜeniem urządzeń w materiały
towarzyszące muszą być wliczone przez Wykonawcę w cenę wykonania robót zasadniczych.
Jednocześnie w kaŜdym przypadku zastosowanie ma następujący zapis:
UWAGA:
14.2B
Strona 160
RóŜnice pomiędzy ilościami elementów wyposaŜenia urządzeń, podanymi w
Dokumentacji Projektowej, w stosunku do rzeczywistego obmiaru lub konieczności
zachowania wymaganej przez InŜyniera jakości robót nie mogą być podstawą zmian cen
jednostkowych podanych w Przedmiarze Robót dla robót wynikających z tego zadania i
nie będą podstawą innych roszczeń Wykonawcy.
6.1. Zasady kontroli jakości
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę robót i jakości materiałów. Wykonawca
zobowiązany jest do zapewnienia odpowiedniego system kontroli personelu, sprzętu,
materiałów i wszystkich urządzeń. Wykonawca posiadać będzie przyrządy niezbędne do
pobierania próbek, badań i pomiarów materiałów oraz robót. InŜynier Kontraktu moŜe
zaŜądać od Wykonawcy przeprowadzenia badań w celu zademonstrowania, Ŝe poziom ich
wykonania jest zadawalający. Wykonawca będzie przeprowadzać pomiary i badania
materiałów oraz robót z częstotliwością zapewniającą stwierdzenie, Ŝe roboty wykonano
zgodnie z wymaganiami i normami.
6.2. Badania i pomiary
Wszystkie badania i pomiary będą prowadzone zgodnie z wymaganiami obowiązujących
norm. W przypadku, gdy normy nie obejmują jakiegokolwiek badania wymaganego w
Specyfikacji Technicznej naleŜy stosować wytyczne krajowe lub inne procedury
zaakceptowane przez InŜyniera. Przed przystąpieniem badań i pomiarów Wykonawca
powiadomi InŜyniera o rodzaju, miejscu i terminie badania. Wyniki pomiarów i badań
Wykonawca przedstawi na piśmie w formie protokołu do akceptacji Inwestora.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady i wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST-00.00 „Wymagania
ogólne" pkt. 7.
Ilość robót oblicza się według specyfikacji dostawy urządzeń oraz ich montaŜu, z
uwzględnieniem wymagań technicznych zawartych w niniejszej ST i ujmuje w księdze
obmiaru.
- zamontowanych i odebranych urządzeń technologicznych wraz z rurociągami i osprzętem,
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Odbiór robót zanikowych
Odbiór robót zanikowych polega na ocenie ilości i jakości wykonanych robót, które w
dalszym etapie realizacji ulegną zakryciu. Odbiór ten musi być dokonany w czasie
umoŜliwiającym wykonanie ewentualnych korekt i poprawek bez hamowania ogólnego
postępu robót. Odbioru dokonuje InŜynier w obecności Zamawiającego i Wykonawcy.
14.2B
Strona 161
8.2. Odbiór częściowy
Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości wykonania robót. Odbioru częściowego
robót dokonuje się wg zasad jak przy odbiorze końcowym.
8.3. Odbiór kotłowni przez UDT
Po zmontowaniu kotłowni naleŜy zgłosić jej odbiór przez UDT. Zgłoszenie to naleŜy do
obowiązków Wykonawcy kotłowni. Odbiorowi przez UDT podlegają wszystkie urządzenia
pracujące pod ciśnieniem, m.in. kotły wodne, zbiorniki (naczynia wzbiorcze) oraz zawory
bezpieczeństwa. Urządzenia te bez względu na miejsce ich produkcji muszą posiadać
wszystkie dokumenty wymagane do ich odbioru przez UDT.
8.4. Odbiór końcowy
Odbiór końcowy polega na finalnej ocenie wykonania robót w odniesieniu do ich jakości,
ilości i wartości. Całkowite zakończenie robót oraz gotowość do odbioru końcowego
stwierdza Wykonawca przez pisemne powiadomienie. Odbioru końcowego robót dokona
komisja złoŜona z przedstawicieli Wykonawcy, Zamawiającego i InŜyniera. Komisja
odbierająca roboty dokona ich oceny jakościowej na podstawie przedłoŜonych dokumentów,
wyników badań, pomiarów, ocenie wizualnej oraz zgodności wykonania robót z projektem
kotłowni. W trakcie odbioru końcowego komisja zapozna się z protokołami robót
zanikowych i ulegających zakryciu oraz robót uzupełniających i poprawkowych. W
przypadku niewykonania wyznaczonych robót poprawkowych i uzupełniających, komisja
przerwie swoje czynności.
8.5. Dokumenty niezbędne do dokonania odbioru końcowego
Podstawowym dokumentem odbioru końcowego robót jest „Protokół odbioru końcowego i
przekazania do uŜytkowania obiektu/robót” sporządzony wg wzoru ustalonego lub
zaakceptowanego przez Zamawiającego.
Do odbioru końcowego Wykonawca jest zobowiązany przygotować następujące
dokumenty:
- dokumentację powykonawczą,
- dziennik budowy,
- oświadczenie Kierownika Budowy (zgodnie z Prawem Budowlanym – art. 57),
- protokoły odbioru częściowego (jeŜeli zostały sporządzone),
- protokół odbioru próby szczelności instalacji,
- protokół odbioru wykonania izolacji cieplnych,
- schemat technologiczny kotłowni wraz z instrukcją obsługi,
- protokół odbioru UDT,
- protokół odbioru przewodów wentylacyjnych i spalinowych,
- protokół rozruchu,
- protokół z przeszkolenia obsługi lub osób odpowiedzialnych za eksploatację,
- instrukcję obsługi zabudowanych urządzeń i automatyki,
- karty gwarancyjne urządzeń,
- aprobaty techniczne i certyfikaty zastosowanych materiałów i urządzeń.
Instalacja powinna być wykonana i odbierana przez osoby mające odpowiednie kwalifikacje
wynikające z prawa budowlanego i innych przepisów branŜowych.
Odbiór robót naleŜy przeprowadzić zgodnie z „Warunkami Technicznymi Wykonania i
Odbioru Robót”.
14.2B
Strona 162
8.6. Odbiór ostateczny pogwarancyjny
Odbiór ostateczny pogwarancyjny polega na ocenie obiektu (robót) po upływie okresu
gwarancyjnego, określonego w umowie, wykonanych robót związanych z usunięciem wad i
usterek stwierdzonych przy odbiorze końcowym i zaistniałych w okresie gwarancyjnym.
Odbiór ostateczny pogwarancyjny będzie dokonany na podstawie oceny wizualnej obiektu.
W trakcie trwania okresu gwarancyjnego Zamawiający będzie wykonywał okresowo
przeglądy gwarancyjne obiektu. JeŜeli o przeglądzie zostanie powiadomiony Wykonawca to
do jego obowiązków będzie naleŜało uczestniczenie w takim przeglądzie.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne".
Płatność za jednostkę obmiarową roboty naleŜy przyjmować zgodnie z postanowieniami
Kontraktu, obmiarem robót, oceną jakości uŜytych materiałów i jakości wykonania robót, na
podstawie wyników pomiarów i badań.
1. Cena wykonania robót - dostawa i montaŜ urządzeń i instalacji technologicznych rozliczana
w kompletach obejmuje:
– zakup i dostarczenie materiałów, sprzętu i urządzeń oraz ich składowanie,
– ubezpieczenie na czas transportu/dostawy
– roboty tymczasowe i towarzyszące niezbędne do wykonania prac zasadniczych, w tym
koszty tymczasowych połączeń, tymczasowych rurociągów, tymczasowych przejść,
zabezpieczeń itp.
– wykonanie określonych w postanowieniach Kontraktu badań, pomiarów, sondowań i
sprawdzeń robót,
– przygotowanie urządzeń do montaŜu,
– montaŜ urządzeń wraz z wszelkimi niezbędnymi instalacjami, wyposaŜeniem,
modułami i przyłączami technologicznymi,
– montaŜ rur, kształtek, armatury, przejść szczelnych,
– przygotowanie i uruchomienie urządzenia,
– szkolenie w zakresie eksploatacji i obsługi,
– próby szczelności zbiorników i instalacji,
– próby szczelności odcinków,
– oznakowanie trasy instalacji i rurociągu,
– oznakowanie armatury,
– uporządkowanie terenu budowy po robotach,
10.
PRZEPISY ZWIĄZANE
Obowiązujące w Polsce normy i normatywy
1. WTWiOR - Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót – ITB
2. PN-92/B-01706 - Instalacje wodociągowe. Wymagania w projektowaniu – wraz ze
zmianą PN-B-01706:1992/Az1:1999.
3. PN-92/B-01707 - Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu
4. PN-82/B-02000 – ObciąŜenia budowli. Zasady ustalania wartości.
5. PN-82/B-02001- ObciąŜenia budowli. ObciąŜenia stałe.
6. PN-82/B-02003 - ObciąŜenia budowli. ObciąŜenia zmienne technologiczne.
Podstawowe obciąŜenia technologiczne i montaŜowe.
14.2B
Strona 163
7. PN-82/B-02004 - ObciąŜenia budowli. ObciąŜenia zmienne technologiczne.
ObciąŜenia pojazdami.
8. PN-82/B-02005 - ObciąŜenia budowli. ObciąŜenia suwnicami pomostowymi,
wciągarkami i wciągnikami
9. PN-76/B-03001 - Konstrukcje i podłoŜa budowli. Ogólne zasady obliczeń.
10. PN-90/B-03200 - Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie – wraz ze
zmianą PN-B-03200/A3:1995
11. PN-80/B-03203 - Konstrukcje stalowe w budownictwie wodnym śródlądowym.
Obliczenia statyczne i projektowanie.
12. PN-B-03203:2000 - Konstrukcje stalowe. Zamknięcia hydrotechniczne. Projektowanie
i wykonanie.
13. PN-B-03215:1998 - Konstrukcje stalowe. Połączenia z fundamentami. Projektowanie i
wykonanie.
14. PN-E-05204:1994 - Ochrona przed elektrycznością statyczną. Ochrona obiektów,
instalacji i urządzeń. Wymagania.
15. PN-92/E-08106 - Stopnie ochrony zapewnianie przez obudowy (kod IP)
16. PN-92/N-01255 - Barwy bezpieczeństwa i znaki bezpieczeństwa.
17. PN-92/N-01256.02 - Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja.
18. PN-IEC 60364 - Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
19. PN-85/B-01805- Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Ogólne zasady
ochrony.
20. PN-87/M - 69008 - Spawalnictwo. Klasyfikacja konstrukcji spawanych.
21. PN-78/M – 69011 - Spawalnictwo. Złącza spawane w konstrukcjach stalowych.
Podział i wymagania.
22. PN-75/M-69014 Spawanie łukowe elektrodami otulonymi stali węglowych i
niskostopowych
23. PN-73/M-69015 Spawanie łukiem krytym stali węglowych i niskostopowych
24. PN-75/M – 69703 - Spawalnictwo. Wady złączy spawanych. Nazwy i określenia.
25. PN-85/M – 69775 - Spawalnictwo. Wadliwość złączy spawanych. Oznaczenie klasy
wadliwości na postawie oględzin zewnętrznych.
26. PN-ISO 3545-1:1996 - Rury stalowe i kształtki. Symbole stosowane w specyfikacjach
technicznych. Rury stalowe i kształtki rurowe o przekroju okrągłym.
27. PN-ISO 5252:1996 - Rury stalowe. Systemy tolerancji.
28. PN-79/H-74244 - Rury stalowe ze szwem przewodowe.
29. PN-84/H-74220 - Rury stalowa bez szwu ciągnione i walcowane ogólnego
przeznaczenia.
30. PN-ISO 1127:1999 - Rury ze stali nierdzewnych. Wymiary, tolerancje i teoretyczne
masy na jednostkę długości
31. PN-IS04200:1998 - Rury stalowe bez szwu i ze szwem o gładkich końcach. Wymiary,
i masy na jednostkę długości
32. PN-64/H-74204 - Rurociągi - Rury stalowe przewodowe - Średnice zewnętrzne
33. PN-92/M-74001 - Armatura przemysłowa. Ogólne wymagania i badania
34. PN-ISO 7005-1:1996 - Kołnierze metalowe - Kołnierze stalowe
35. PN-86/H-74374.01 - Armatura i rurociągi - Połączenia kołnierzowe - Uszczelki –
Wymagania ogólne.
36. PN-89/H-02650 - Armatura i rurociągi - Ciśnienia i temperatury.
37. PN-75/B-23-100 - Materiały do izolacji cieplnej z włókien nieorganicznych - Wełna
mineralna.
38. PN-M-44015:1997 - Pompy. Ogólne wymagania i badania.
39. PN-EN20225:1994 - Części złączne - Śruby, wkręty i nakrętki – Wymiarowanie.
14.2B
Strona 164
40. PN-92/B-01706 - Instalacje wodociągowe - Wymagania w projektowaniu.
41. PN-92/B-01707 - Instalacje kanalizacyjne - Wymagania w projektowaniu.
42. PN-B-02424:1999 - Rurociągi - Kształtki - Wymagania i metody badań.
43. DIN 1945 - Pomiar wydajności dmuchawy i pomiar ciśnienia dmuchaw.
44. PN-75/M-69014 Spawanie łukowe elektrodami otulonymi stali węglowych i
niskostopowych. Przygotowanie brzegów do spawania. Kształt i wymiary brzegów
45. PN-73/M-69015 Spawanie łukiem krytym stali węglowych i niskostopowych.
Przygotowanie brzegów do spawania.
46. Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006r. w sprawie warunków,
jakie naleŜy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie
substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego. (Dz. U. 06.137.984 z
dnia 24 lipca 2006 r.)
47. Ustawa Prawo wodne z dnia 18.07.2001 r., Dz. U. Nr 115, poz. 1229,
48. Ustawa o ochronie przeciwpoŜarowej z dnia 24.08.1991 r., Dz. U. Nr 81, poz. 351 z
późn. zm.,
49. Ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków z
dnia 7.06.2001 r, Dz. U. Nr 72, poz. 747 rok 2001.
Obowiązujące w Polsce przepisy prawne, w tym szczególnie:
− Ustawa z dnia 07.07.1994r Prawo Budowlane z późniejszymi zmianami.
− Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002r w sprawie warunków
technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
− Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 02.09.2004r w sprawie szczegółowego
zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznej wykonania i
odbioru robot budowlanych oraz programu funkcjonalno-uŜytkowego.
− Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26.06.2002r w sprawie dziennika
budowy, montaŜu i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego
dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia.
− Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 06.02.2003r w sprawie bezpieczeństwa
higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych.
14.2B
Strona 165
ST – 04.00 Instalacja wodno-kanalizacyjna, Instalacja gazowa, Instalacja wentylacyjna, Instalacja c.o.
I ODBIORU ROBÓT
ST – 04.00
INSTALACJA WODNO-KANALIZACYJNA
INSTALACJA GAZOWA
INSTALACJA WENTYLACYJNA
INSTALACJA CENTRALNEGO OGRZEWANIA
14.2B
Strona 166
SPIS TREŚCI:
1.
WSTĘP .................................................................................................................................................. 169
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
1.5.
2.
PRZEDMIOT SPECYFIKACJI TECHNICZNEJ ........................................................................................................ 169
ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI TECHNICZNEJ ........................................................................................... 169
ZAKRES ROBÓT OBJĘTYCH SPECYFIKACJĄ TECHNICZNĄ...................................................................................... 169
OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE ROBÓT ..................................................................................................... 169
MATERIAŁY ........................................................................................................................................... 170
2.1.
2.2.
2.3.
2.4.
2.5.
2.6.
2.7.
2.8.
2.9.
2.10.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.......................................................................................................................... 170
MATERIAŁY INSTALACJI WODY ZIMNEJ I CIEPŁEJ WODY UŻYTKOWEJ ..................................................................... 170
MATERIAŁY INSTALACJI KANALIZACYJNEJ ....................................................................................................... 170
MATERIAŁY INSTALACJI GAZOWEJ ................................................................................................................ 171
MATERIAŁY INSTALACJI CENTRALNEGO OGRZEWANIA ....................................................................................... 171
MATERIAŁY INSTALACJI WENTYLACYJNEJ........................................................................................................ 171
DOKUMENTACJA ...................................................................................................................................... 171
SKŁADOWANIE ......................................................................................................................................... 171
WARIANTOWE STOSOWANIE MATERIAŁÓW ................................................................................................... 172
MATERIAŁY NIE ODPOWIADAJĄCE WYMAGANIOM ....................................................................................... 172
3.
SPRZĘT .................................................................................................................................................. 173
4.
TRANSPORT .......................................................................................................................................... 173
5.
WYKONANIE ROBÓT ............................................................................................................................. 174
5.2. DEMONTAŻ INSTALACJI WODOCIĄGOWEJ, KANALIZACYJNEJ, WENTYLACYJNEJ I CENTRALNEGO OGRZEWANIA ............... 174
5.3. WYKONANIE INSTALACJI WODY ZIMNEJ, CIEPŁEJ WODY UŻYTKOWEJ .................................................................... 174
5.3.1.
Montaż przyborów sanitarnych................................................................................................... 175
5.4. WYKONANIE INSTALACJI KANALIZACYJNEJ ...................................................................................................... 175
5.5. WYKONANIE INSTALACJI GAZOWEJ ............................................................................................................... 175
5.5.1. ........................................................................................................................................................... 175
5.6. WYKONANIE INSTALACJI CENTRALNEGO OGRZEWANIA ..................................................................................... 175
5.6.1. ........................................................................................................................................................... 176
5.7. WYKONANIE INSTALACJI WENTYLACJI ........................................................................................................... 176
5.7.1.
Montaż wywietrzaków, czerpni/wyrzutni dachowych ................................................................ 176
5.8. ZABEZPIECZENIE PRZED KOROZJĄ ................................................................................................................. 176
6.
6.1.
6.2.
6.3.
7.
OBMIAR ROBÓT.................................................................................................................................... 178
7.1.
7.2.
7.3.
8.
OGÓLNE ZASADY OBMIARU ROBÓT .............................................................................................................. 178
SZCZEGÓŁOWE ZASADY OBMIARU ROBÓT ...................................................................................................... 178
JEDNOSTKI OBMIAROWE ............................................................................................................................ 179
ODBIÓR ................................................................................................................................................ 179
8.1.
8.2.
8.3.
9.
OGÓLNE ZASADY KONTROLI JAKOŚCI ROBÓT ................................................................................................... 177
KONTROLE I BADANIA LABORATORYJNE ......................................................................................................... 177
SZCZEGÓŁOWE ZASADY KONTROLI ROBÓT ...................................................................................................... 177
WARUNKI OGÓLNE ................................................................................................................................... 179
ODBIÓR CZĘŚCIOWY, PRZEJĘCIE CZĘŚCI ROBÓT .............................................................................................. 179
ODBIÓR KOŃCOWY, PRZEJĘCIE ROBÓT ......................................................................................................... 180
14.2B
Strona 167
9.1.
9.2.
USTALENIA OGÓLNE .................................................................................................................................. 180
14.2B
Strona 168
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania ogólne dotyczące wykonania
i odbioru robót instalacji wodno-kanalizacyjnej, gazowej, wentylacyjnej i centralnego
ogrzewania, które będą wykonane w ramach projektu pn. „Rozbudowa i modernizacja
systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków w Lublinie” nr NPO-2/321/46/08
1.2. Zakres stosowania Specyfikacji Technicznej
Specyfikację Techniczną jako część Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ),
naleŜy odczytywać i rozumieć w odniesieniu do zlecenia wykonania Robót opisanych w pkt.
1.3.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i
mające na celu wykonanie zadania.
1.3. Zakres robót objętych Specyfikacją Techniczną
Zakres robót realizowanych w ramach instalacji wewnętrznych obejmuje:
1) rozbiórka instalacji kanalizacyjnej i wodociągowej
2) rozbiórka instalacji wentylacyjnej
3) rozbiórka instalacji centralnego ogrzewania
(2) Roboty instalacyjne i montaŜowe :
1) montaŜ wewnętrznej instalacji wody zimnej i ciepłej,
2) montaŜ wewnętrznej instalacji kanalizacji sanitarnej bytowo-gospodarczej wraz z
armaturą sanitarną,
3) montaŜ wewnętrznej instalacji kanalizacji technologicznej do odprowadzania wody z
obiegu kotłowego oraz wód popłucznych
4) montaŜ wewnętrznej instalacji gazowej wraz z armaturą i urządzeniami,
5) montaŜ instalacji centralnego ogrzewania z grzejnikami,
6) montaŜ instalacji wentylacyjnej grawitacyjnej i mechanicznej.
(3) Roboty końcowe, konieczne do uzyskania Świadectwa Przejęcia Robót
Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami,
Specyfikacjami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót (WTWOR), Warunkami
Technicznymi Wykonania i Odbioru Rurociągów z Tworzyw Sztucznych (WTWORTS) i
postanowieniami Kontraktu oraz definicjami podanymi w ST-00.00 „Wymagania Ogólne”
pkt. 1.4.
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót oraz ich zgodność z umową,
dokumentacją projektową, specyfikacjami technicznymi i poleceniami InŜyniera.
Odstępstwa od projektu mogą dotyczyć jedynie dostosowania instalacji do wprowadzonych
zmian konstrukcyjno-budowlanych lub zastąpienia zaprojektowanych materiałów - w
przypadku niemoŜliwości ich uzyskania, przez inne materiały lub elementy o zbliŜonych
charakterystykach i trwałości. Wszelkie zmiany i odstępstwa od zatwierdzonej dokumentacji
technicznej nie mogą powodować obniŜenia wartości funkcjonalnych i uŜytkowych instalacji,
14.2B
Strona 169
a jeŜeli dotyczą zamiany materiałów i elementów określonych w dokumentacji technicznej na
inne nie mogą powodować zmniejszenia trwałości eksploatacyjnej. Wprowadzenie
jakichkolwiek odstępstw od tych dokumentów wymaga akceptacji InŜyniera.
Roboty montaŜowe naleŜy realizować zgodnie z „Warunkami technicznymi wykonania i
odbioru budowlano-montaŜowych Polskimi Normami, oraz wymaganiami technicznymi
COBRTIINSTAL:
- „Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji wentylacyjnych". Zeszyt 5.
- „Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji ogrzewczych". Zeszyt 6.
- „Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji wodociągowych". Zeszyt 7.
- „Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji kanalizacyjnych". Zeszyt 12.
2. MATERIAŁY
2.1. Postanowienia ogólne
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w ST-00.00 „Wymagania Ogólne” pkt. 2.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość materiału oraz za zgodność ich parametrów i
jakości z postanowieniami Kontraktu.
Wszystkie materiały uŜyte do budowy urządzeń powinny być zgodne z oznaczeniami na
rysunkach i wykazach materiałowych.
Obróbka mechaniczna, plastyczna lub cieplna elementów powinna być przeprowadzona
zgodnie z wymogami PN i BN dla danego materiału. Zwraca się uwagę na to, aby metody
stosowane przy tych czynnościach nie spowodowały uszkodzeń powierzchni roboczych, ani
nie obniŜyły właściwości fizycznych i wytrzymałościowych materiałów.
Rury powinny być proste, czyste od zewnątrz i wewnątrz, bez wŜerów i widocznych
ubytków. Rury z tworzyw sztucznych powinny być trwale oznaczone.
Wykonawca zobowiązany jest do zbierania dokumentacji dostaw w postaci atestów,
świadectw jakości, specyfikacji, paszportów, instrukcji obsługi i DTR, kart gwarancyjnych,
rysunków montaŜowych itp.
Wszystkie materiały i urządzenia przewidywane do wbudowania będą zgodne z
postanowieniami Kontraktu i poleceniami InŜyniera. W oznaczonym czasie przed
wbudowaniem Wykonawca przedstawi szczegółowe informacje dotyczące źródła
2.2. Materiały instalacji wody zimnej i ciepłej wody uŜytkowej
Materiałami stosowanymi do wykonania instalacji wodociągowej są :
• rury z polipropylenu łączone za pomocą zgrzewania wraz z kształtkami,
• armatura pomiarowa, zabezpieczająca, regulacyjna, odcinająca, spustowa i
odpowietrzająca łączona na gwint,
• armatura wodociągowa wypływowa (baterie umywalkowe, zawory czerpalne ze
złączką do węŜa, szybkozłącza i inne),
• pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody uŜytkowej,
• rury osłonowe,
2.3. Materiały instalacji kanalizacyjnej
Materiałami stosowanymi do wykonania instalacji kanalizacyjnej są :
14.2B
Strona 170
• rury kanalizacyjne PCV kielichowe łączone na uszczelki gumowe wraz z kształtkami i
uzbrojeniem, oraz rury kanalizacyjne z PP-B (kanalizacja technologiczna),
• przybory sanitarne (miska ustępowa, umywalka i inne),
• rury osłonowe.
2.4. Materiały instalacji gazowej
Materiałami stosowanymi do wykonania instalacji gazowej są :
• rury stalowe czarne ze szwem,
• zawory kulowe ćwierć obrotowe do gazu,
• rury osłonowe.
2.5. Materiały instalacji centralnego ogrzewania
• Rury stalowe czarne ze szwem
• Rury warstwowe PE/Al/PE
• Otuliny. Pianka miękka PE
• Otuliny. Pianka ze spienionego PE z płaszczem z folii PVC
• Grzejniki płytowe Ŝebrowane dolnozasilane z wkładką zaworową
• Grzejnik łazienkowy
• Głowice termostatyczne, armatura, automatyczne zawory odpowietrzające.
2.6. Materiały instalacji wentylacyjnej
• Przewody wentylacyjne metalowe stalowe okrągłe
• Kolana, trójniki, redukcje z blachy ocynkowanej okrągłe
• Anemostaty sufitowe okrągły
• Wentylator kanałowy do przewodów okrągłych
• Wywietrzaki dachowe
• Czerpnie / wyrzutnie dachowe
• Nawietrzaki ścienne
• Klimatyzator naścienny bez jednostki zewnętrzej
2.7. Dokumentacja
Materiały stosowane do wykonania instalacji powinny mieć:
• oznakowanie znakiem CE co oznacza, Ŝe dokonano oceny ich zgodności ze
zharmonizowaną normą europejską wprowadzoną do zbioru Polskich Norm, z
europejską aprobatą techniczną lub krajową specyfikacją techniczną państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, uznaną
przez Komisję Europejską za zgodną z wymaganiami podstawowymi, lub
• deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej wydaną przez
producenta, jeŜeli dotyczy ona wyrobu umieszczonego w wykazie wyrobów mających
niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa określonym przez Komisję
Europejską, lub
• oznakowanie znakiem budowlanym, co oznacza Ŝe są to wyroby nie podlegające
obowiązkowemu oznakowaniu CE, dla których dokonano oceny zgodności z Polską
Normą lub aprobatą techniczną, bądź uznano za „regionalny wyrób budowlany”.
2.8. Składowanie
Wyroby montowane w obiektach w ramach Kontraktu podatne na uszkodzenia mechaniczne
naleŜy składować i chronić w następujący sposób:
14.2B
Strona 171
a) NaleŜy chronić je przed uszkodzeniami pochodzącymi od podłoŜa, na którym są
składowane lub przewoŜone, zawiesi transportowych, stosowania niewłaściwych
urządzeń i metod przeładunku.
b) Rury w prostych odcinkach, składować w stosach na równym podłoŜu, na podkładach
drewnianych o szerokości nie mniejszej niŜ 0,1 m i w odstępach 1 do 2 metrów. Nie
przekraczać wysokości składowania ok. 1 m.
c) Rury w kręgach składować na płasko na równym podłoŜu na podkładach
drewnianych, pokrywających co najmniej 50% powierzchni składowania. Nie
przekraczać wysokości składowania 2 m.
d) Rury o róŜnych średnicach powinny być składowane oddzielnie, a gdy nie jest to
moŜliwe, to rury o większych średnicach i grubszych ściankach powinny znajdować
się na spodzie. To samo dotyczy układania rur na środkach transportowych.
e) Szczególnie naleŜy zwracać uwagę na zakończenia rur i zabezpieczać je ochronami
(korki, wkładki itp.).
f) Nie dopuszczać do składowania materiałów w sposób, przy którym mogłyby wystąpić
odkształcenia (zagięcia, zgniecenia itp.) - w miarę moŜliwości przechowywać i
transportować w opakowaniach fabrycznych.
g) Nie dopuszczać do zrzucenia elementów.
h) Niedopuszczalne jest „wleczenie" pojedynczych rur, wiązek lub kręgów po podłoŜu.
i) Zachować szczególną ostroŜność przy pracach w obniŜonych temperaturach
zewnętrznych poniewaŜ podatność na uszkodzenia mechaniczne w temperaturach
ujemnych znacznie wzrasta.
j) Transport powinien być wykonywany pojazdami o odpowiedniej długości, tak by
wolne końce wystające poza skrzynię ładunkową nie były dłuŜsze niŜ 1 metr; rury w
kręgach powinny w całości leŜeć na płasko na powierzchni ładunkowej.
k) Kształtki, złączki i inne materiały powinny być składowane, w sposób
uporządkowany, z zachowaniem wyŜej omawianych środków ostroŜności.
Tworzywa sztuczne mają ograniczoną odporność na podwyŜszoną temperaturę i
promieniowanie UV, w związku z czym naleŜy chronić je przed:
a) długotrwałą ekspozycją słoneczną,
b) nadmiernym nagrzewaniem od źródeł ciepła.
Składowanie wszystkich elementów instalacji oraz elementów prefabrykowanych zgodnie z
zaleceniami dostawcy elementów.
2.9. Wariantowe stosowanie materiałów
Jeśli dokumentacja lub ST przewidują moŜliwość wariantowego wyboru rodzaju materiałów
w wykonywanych robotach, Wykonawca powinien powiadomić InŜyniera Kontraktu o swoim
wyborze co najmniej dwa tygodnie przed uŜyciem materiału, w celu uzyskania akceptacji
InŜyniera Kontraktu.
2.10. Materiały nie odpowiadające wymaganiom
Materiały nie odpowiadające wymaganiom zostaną przez Wykonawcę usunięte z placu
budowy, bądź złoŜone w miejscu wskazanym przez InŜyniera Kontraktu, jeŜeli ten zezwoli
wykonawcy na uŜycie tych materiałów do innych robót, niŜ te dla których zostały zakupione
w takim przypadku koszt tych materiałów zostanie przewartościowany przez Wykonawcę pod
nadzorem InŜyniera Kontraktu.
KaŜdy rodzaj robot, w którym znajdują się nie zbadane i nie zaakceptowane materiały, nie
posiadające atestów, certyfikatów lub aprobaty technicznej, Wykonawca wykonuje na własne
14.2B
Strona 172
ryzyko, licząc się
z jego nie przyjęciem i niezapłaceniem.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne”
pkt. 3.
Sprzęt uŜywany do realizacji robót powinien być zgodny z ustaleniami ST, PZJ oraz projektu
organizacji robót, który uzyskał akceptację InŜyniera.
Wykonawca przystępujący do wykonania robót powinien wykazać się moŜliwością
korzystania z następującego sprzętu:
- podstawowe narzędzia ręczne do obcinania i obróbki rur,
- komplet elektronarzędzi,
- komplet narzędzi ślusarskich,
- komplet narzędzi monterskich robót instalacyjnych do średnicy 2”,
- betoniarka wolnospadowa elektryczna,
- wciągarka ręczna,
- wciągarka mechaniczna z napędem elektrycznym,
- spawarka elektryczna wirująca,
- spręŜarka powietrza spalinowa,
- zagęszczarka wibracyjna,
- ręczne narzędzia do prac ziemnych.
4. TRANSPORT
Do transportu materiałów, sprzętu budowlanego i urządzeń stosować następujące, sprawne
technicznie i zaakceptowane przez InŜyniera środki transportu:
- samochód skrzyniowy,
- samochód dostawczy,
- samochód samowyładowczy,
- przyczepa skrzyniowa,
- ciągnik kołowy
Materiały i urządzenia naleŜy transportować w opakowaniach fabrycznych, zgodnie z
zaleceniami producenta.
Materiały naleŜy ustawić równomiernie na całej powierzchni ładunku, obok siebie i
zabezpieczyć przed moŜliwością przesuwania się podczas transportu. Rury powinny być
układane w pozycji poziomej wzdłuŜ środka transportu.
Wyładunek powinien odbywać się z zachowaniem wszelkich środków ostroŜności
uniemoŜliwiający uszkodzenie materiału.
Materiału nie wolno zrzucać ze środków transportowych. Transport rur powinien być
wykonywany pojazdami o odpowiedniej długości, tak by wolne końce wystające poza
skrzynię ładunkową nie były dłuŜsze niŜ 1 metr.
Natomiast rury w kręgach powinny w całości leŜeć na płasko na powierzchni ładunkowej.
Załadunek, rozładunek i transport materiałów wykonywać zgodnie z zaleceniami
producenta/dostawcy elementów.
14.2B
Strona 173
transportu winny być zgodne z ustaleniami ST, PZJ oraz projektu organizacji robót, który
uzyskał akceptację InŜyniera.
5. WYKONANIE ROBÓT
pkt. 5.
obowiązujących PN i EN-PN, WTWOR, WTWORTS i postanowieniami Kontraktu.
5.2. DemontaŜ instalacji wodociągowej, kanalizacyjnej, wentylacyjnej i
Przed przystąpieniem do prac naleŜy wykonać demontaŜ istniejących instalacji, armatury i
urządzeń.
Złom stalowy pochodzący z rozbiórek Wykonawca zobowiązany jest zwaŜyć na wadze
Zamawiającego, wywieźć do punktu skupu złomu oraz przekazać fakturę Zamawiającemu.
Inne odpady pochodzące z rozbiórek Wykonawca zagospodaruje we własnym zakresie w
sposób spełniający wymogi Ustawy o odpadach.
Prace demontaŜowe wykonać zgodnie z zachowaniem przepisów BHP, przed demontaŜem
instalacje odwodnić.
5.3. Wykonanie instalacji wody zimnej, ciepłej wody uŜytkowej
1) Instalację wody zimnej naleŜy wykonać z rur z polipropylenu łączonego przez
zgrzewanie, szeregu wymiarowego PN20,
2) NaleŜy układać jedynie rury czyste i nieuszkodzone,
3) Instalację wodociągową naleŜy prowadzić natynkowo lub wykonać jako krytą w
rurach osłonowych typu „peszel”,
4) Odległość ścianki rury lub izolacji od ściany, stropu, podłogi lub innych przewodów
winna wynosić min. 3÷5cm,
5) W przypadku instalacji układanych na tynku maksymalne odległości pomiędzy
punktami mocowania przewodów do ścian i stropów wynoszą :
- Ø15 do Ø 20 – 1,5m
- Ø 25 do Ø 32 – 2,0m
- Ø 40 do Ø 50 – 2,5m
dodatkowy uchwyt naleŜy umieścić przy punkcie czerpalnym,
6) Przewody poziome naleŜy prowadzić ze spadkiem od punktu czerpalnego do pionu,
7) Na instalacji naleŜy montować kulowe zawory odcinające,
8) Przejścia przewodów przez przegrody budowlane naleŜy wykonać jako szczelne w
rurach osłonowych stalowych lub plastikowych stosując uszczelnienie sznurem
konopnym białym i silikonem; dla rur z tworzyw sztucznych (PP, PVC) nie stosować
materiałów bitumicznych.
9) Po wykonaniu prób ciśnieniowych całą instalację naleŜy przepłukać, zdezynfekować,
14.2B
Strona 174
a następnie zaizolować otulinami termoizolacyjnymi o grubościach zgodnych z
wymaganiami producenta
5.3.1. MontaŜ przyborów sanitarnych
Przybory sanitarne naleŜy zamontować/wykonać zgodnie z instrukcjami wykonania i
montaŜu producentów i dostawców.
5.4. Wykonanie instalacji kanalizacyjnej
1) Instalację kanalizacji bytowo-gospodarczej naleŜy wykonać z rur PVC o połączeniach
kielichowych na uszczelki gumowe,
2) Nie układać rur uszkodzonych; rury z PVC uszkodzone na końcach „bosych” mogą
być uŜyte po odcięciu odcinków uszkodzonych,
3) Odległość ścianki rury lub izolacji od ściany, stropu, podłogi lub innych przewodów
winna wynosić min. 3÷5cm,
4) W przypadku instalacji układanych na tynku w poziomie przewody naleŜy mocować
do ścian co 1,0m. Przewody spustowe naleŜy mocować za pomocą jednego
mocowania stałego i co najmniej jednego mocowania przesuwnego na kondygnację.
Pomiędzy przewodem a obejmą naleŜy stosować podkładki elastyczne. Obejmy
uchwytów powinny mocować rurę pod kielichem,
5) Podejścia odpływów pod przybory sanitarne wykonać ze spadkiem min. 5% w
kierunku pionów. Przewody poziome naleŜy prowadzić ze spadkiem min. 1,5%,
6) Piony kanalizacji sanitarnej naleŜy wyprowadzić ponad dach i zakończyć rurą
wywiewną lub zaworem napowietrzającym. U podstawy pionów w piwnicy lub na
parterze naleŜy montować rewizje,
7) W przypadku połączenia rur kanalizacyjnych z PVC na uszczelki systemowe; naleŜy
stosować środki poślizgowe zalecane przez producenta,
8) Przejścia rur kanalizacyjnych przez przegrody budowlane naleŜy rozwiązać jako
szczelne stosując uszczelnienie sznurem konopnym białym i silikonem; dla rur z
tworzyw sztucznych (PP, PVC) nie stosować materiałów bitumicznych,
Pozostałe elementy instalacyjne naleŜy wykonać zgodnie z instrukcjami wykonania i montaŜu
producentów i dostawców materiałów.
5.5. Wykonanie instalacji gazowej
Instalację gazu wykonać z rur stalowych czarnych ze szwem przewodowych o sprawdzonej
szczelności według PN-79/H-74244 łączonych przez spawanie. Połączenia spawane
rurociągów wykonywać doczołowo. Instalacja od kurka głównego (Dn15) będzie
poprowadzona na wysokości 2,8 m nad posadzką i doprowadzona do pomieszczenia kuchni.
Pozostałe przewody gazowe naleŜy prowadzić na wierzchu ścian mocując je do elementów
konstrukcji budynku za pomocą rozwiązań systemowych. Przewody gazowe pomalować na
kolor Ŝółty. Podłączenie kuchenki gazowej wykonać za pomocą węŜa giętkiego – zbrojonego.
Na podejściu pod kuchenkę gazową naleŜy zabudować zawór kulowy odcinający Dn15 w
odległości nie większej niŜ metr od kuchenki.
5.5.1.
Podłączenie kuchenki gazowej wykonać za pomocą węŜa giętkiego – zbrojonego.
Kuchenkę gazową naleŜy zamontować zgodnie z instrukcjami montaŜu producenta i/lub
dostawcy.
5.6. Wykonanie instalacji centralnego ogrzewania
Instalację zaprojektowano z rur warstwowych PE-x/Al./PE-RT łączonych za pomocą
14.2B
Strona 175
kształtek zaciskanych o średnicach typowych. Przewody prowadzić w posadzce, a podejście
pod grzejnik w pomieszczeniu wc w bruzdach ściennych. Rozprowadzenie przewodów
centralnego ogrzewania w wymiennikowni wykonać z rur stalowych czarnych ze szwem o
średnicach typowych prowadzonych po ścianie.
W połowie odległości pomiędzy załamaniami wykonać punkty stałe. Przewody zamocować
do konstrukcji budynku. Wszystkie przewody zaizolować cieplnie otulinami z pianki
miękkiej PE o wymiarach handlowych. Przewody prowadzone w bruzdach ściennych i w
posadzce zaizolować pianką ze spienionego PE z płaszczem z folii PVC.
5.6.1.
Wodną instalację centralnego ogrzewania naleŜy wyposaŜyć w stalowe grzejniki kompaktowe
z podłączeniem dolnym, wyposaŜone w zawory grzejnikowe wbudowane lub montowane
przy grzejniku z nastawą wstępną z głowicami termostatycznymi oraz zawory odcinające na
powrocie i korki odpowietrzające.
MontaŜ grzejników naleŜy wykonać zgodnie z instrukcjami montaŜu producenta i dostawcy.
Grzejniki naleŜy łączyć z rurami poprzez typowe łączniki i kształtki uszczelnione przy uŜyciu
elastycznej taśmy teflonowej, przędzy z konopi lub past uszczelniających,
5.7. Wykonanie instalacji wentylacji
Kanały wentylacyjne i kształtki naleŜy wykonać z blachy stalowej ocynkowanej, (kanały w
klasie szczelności B). Do uszczelnienia połączeń kołnierzowych naleŜy stosować uszczelki z
gumy miękkiej. Połączenia kołnierzowe kanałów naleŜy skręcać śrubami i nakrętkami
sześciokątnymi, zakładanymi z jednej strony kołnierza. Kanały wentylacyjne naleŜy mocować
na podwieszeniach. Prace montaŜowe powinny przebiegać zgodnie z Warunkami
Technicznymi Wykonania i Odbioru Instalacji Wentylacyjnych COBRTI INSTAL zeszyt nr 5
2002r.
Przewody instalacji nawiewnej prowadzić pod stropem budynku. Kratki nawiewne
sprowadzić do poziomu nie niŜszego niŜ 3,00 m ponad projektowanym poziomem posadzki
jeŜeli to moŜliwe osadzić w suficie podwieszanym.
Przewody instalacji wywiewnej prowadzić pod stropem budynku. Kratki wywiewne
sprowadzić do poziomu nie niŜszego niŜ 4,50 m ponad projektowanym poziomem posadzki
lub osadzić w suficie podwieszanym tam gdzie to moŜliwe.
5.7.1. MontaŜ wywietrzaków, czerpni/wyrzutni dachowych
Wentylatory i wywietrzaki dachowe montować na podstawach dachowych.
Wszystkie urządzenia naleŜy zabezpieczyć przed działaniem korozji. Urządzenia i części
urządzeń instalacji wentylacyjnej naraŜone na uszkodzenia mechaniczne powinny być
obudowane lub zabezpieczone konstrukcją ochronną.
Urządzenia dachowe powinny posiadać elementy konstrukcyjne chroniące przed
przedostaniem się opadów atmosferycznych do wentylowanych pomieszczeń.
Elementy instalacyjne naleŜy wykonać zgodnie z instrukcjami wykonania i montaŜu
producentów i dostawców materiałów
5.8. Zabezpieczenie przed korozją
Zabezpieczenia antykorozyjnego wymagaj wszystkie elementy stalowe niezabezpieczone
fabrycznie, oraz uszkodzone powłoki cynkowe. Miejsca, które wymagaj zabezpieczenia
naleŜy oczyścić do drugiego stopnia czystości, a następnie pokryć powłokami
antykorozyjnymi - farbami chlorokauczukowymi.
14.2B
Strona 176
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne wymagania dotyczące kontroli wykonania robót podano w ST-00.00 „Wymagania
ogólne” pkt. 6.
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę jakości robót i materiałów. Wykonawca
zapewni odpowiedni system i środki techniczne do kontroli jakości robót (zgodnie z PZJ) na
terenie i poza placem budowy.
Wszystkie badania i pomiary będą przeprowadzane zgodnie z wymaganiami Norm lub
Aprobat Technicznych przez jednostki posiadające odpowiednie uprawnienia i certyfikaty.
6.2. Kontrole i badania laboratoryjne
Badania laboratoryjne muszą obejmować sprawdzenie podstawowych cech materiałów
podanych w niniejszej ST oraz wyspecyfikowanych we właściwych PN (EN-PN) lub
Aprobatach Technicznych, a częstotliwość ich wykonania musi pozwolić na uzyskanie
wiarygodnych i reprezentatywnych wyników dla całości wybudowanych lub zgromadzonych
materiałów. Wyniki badań Wykonawca przekazuje InŜynierowi w trybie określonym w PZJ
do akceptacji.
Wykonawca będzie przekazywać InŜynierowi kopie raportów z wynikami badań nie później
niŜ w terminie i w formie określonej w PZJ.
Badania kontrolne obejmują cały proces budowy.
6.3. Szczegółowe zasady kontroli robót
Badania jakości robót w czasie ich realizacji naleŜy wykonywać zgodnie z wytycznymi
właściwych WTWOR, WTWORTS oraz instrukcjami zawartymi w Normach i Aprobatach
Technicznych dla materiałów i systemów technologicznych.
Próby szczelności przewodów
W celu sprawdzenia szczelności i wytrzymałości połączeń przewodów naleŜy przeprowadzić
próby szczelności.
Próby szczelności naleŜy wykonać dla kolejnych odbieranych odcinków przewodu. Na
Ŝądanie inwestora lub uŜytkownika naleŜy równieŜ przeprowadzić próbę szczelności całego
przewodu.
Sposób przeprowadzania i pełny zakres wymagań związanych z próbami szczelności są
podane w normie (PN-81/B- 10725), WTWiOR oraz WTWOiRTS. NiezaleŜnie od wymagań
określonych w normie naleŜy zachować następujące warunki przed przystąpieniem do
przeprowadzenia próby szczelności:
a) zastosowane do budowy przewodu materiały powinny być zgodne z obowiązującymi
przepisami,
b) odcinek przewodu powinien być na całej swojej długości stabilnie zabezpieczony
przed wszelkimi przemieszczeniami,
c) wszelkie odgałęzienia od przewodu powinny być zamknięte,
d) profil przewodu powinien umoŜliwiać jego odpowietrzenie w najwyŜszych punktach
badanego odcinka,
e) naleŜy sprawdzać wizualnie wszystkie badane połączenia.
W czasie prowadzenia próby szczelności naleŜy w szczególności przestrzegać następujących
warunków:
a) do przeprowadzenia próby szczelności naleŜy wykorzystać wodę pobraną z
zewnętrznej sieci wodociągowej oczyszczalni
14.2B
Strona 177
b) próbę ciśnieniową naleŜy przeprowadzić jako wstępną, główną i końcową
c) naleŜy zachować niezmienną temperaturę czynnika próbnego (temperatura wody
wykorzystywanej przy próbie ciśnienia nie powinna przekraczać 20°C), przewód nie
mo Ŝe być nasłoneczniony, a zimą temperatura jego powierzchni zewnętrznej nie
moŜe być niŜsza niŜ 1°C,
d) napełnianie przewodu powinno odbywać się powoli od najniŜszego punktu, instalacja
musi być odpowietrzona i pozostawiona na 12 godzin w celu ustabilizowania
e) przy próbie wstępnej, ciśnienie próbne w okresie 30 minut musi być wytworzone 2krotnie, w odstępie 10 minut; po dalszych 30 minutach próby ciśnienie nie moŜe
obniŜyć się o więcej niŜ 0,06MPa; nie mogą wystąpić Ŝadne nieszczelności
f) bezpośrednio po próbie wstępnej naleŜy przeprowadzić próbę główną (czas próby 2
godziny). Podczas próby ciśnienie próbne odczytane po próbie wstępnej, nie moŜe
obniŜyć się o wiecej niŜ 0,02MPa
g) po próbie wstępnej i głównej naleŜy przeprowadzić próbę końcową (impulsową). W 4
cyklach trwających co najmniej 5 minut, naleŜy wytworzyć ciśnienie na przemian
1,0MPa i 0,1MPa. Pomiędzy poszczególnymi cyklami próby, sieć przewodów
powinna być pozostawiona w stanie bezciśnieniowym
h) w Ŝadnym miejscu badanej instalacji nie moŜe wystąpić nieszczelność
i) do pomiaru ciśnień próbnych naleŜy uŜywać manometru, który pozwala na bezbłędny
odczyt zmiany ciśnienia o 0,01MPa; ciśnieniomierz powinien być umieszczony w
moŜliwie najniŜszym punkcie instalacji
j) w wypadku próby pneumatycznej napełnianie przewodu powietrzem powinno się
odbywać dwuetapowo
k) cały przewód moŜe być poddany próbie szczelności dopiero po uzyskaniu
pozytywnych wyników prób szczelności poszczególnych jego odcinków.
Ciśnienie próbne pp powinno wynosić:
a) dla odcinka przewodu o ciśnieniu roboczym pr do 1MPa pp = 1,5 x pr lecz nie niŜsze
niŜ 1MPa
b) dla odcinka przewodu o ciśnieniu roboczym pr ponad 1MPa pp = pr + 0,5 MPa
Szczelność odcinka i całego przewodu powinna być sprawdzona zgodnie z obowiązującą
normą. Po zakończeniu próby szczelności naleŜy zmniejszyć ciśnienie powoli w sposób
kontrolowany, a przewód powinien być opróŜniony z wody.
Wyniki prób szczelności powinny być ujęte w protokołach, podpisanych przez
przedstawicieli Wykonawcy, InŜyniera i uŜytkownika.
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru Robót
Ogólne zasady i wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST-00.00 „Wymagania
Ogólne” pkt. 7.
7.2. Szczegółowe zasady obmiaru Robót
Ilość robót oblicza się według sporządzonych przez słuŜby geodezyjne pomiarów z natury,
udokumentowanych operatem powykonawczym, z uwzględnieniem wymagań technicznych
zawartych w niniejszych ST i ujmuje w księdze obmiaru.
14.2B
Strona 178
7.3. Jednostki obmiarowe
1) m (metr) - dla :
• zamontowanej i odebranej instalacji wodociągowej wraz z urządzeniami i armaturą
czerpalną,
• zamontowanej i odebranej instalacji kanalizacji sanitarnej wraz z urządzeniami,
• zamontowanej i odebranej instalacji kanalizacji technologicznej wraz z urządzeniami,
• zamontowanej i odebranej instalacji gazowej wraz z armaturą,
• zamontowanej i odebranej instalacji wentylacyjnej wraz z armaturą,
• zamontowanej i odebranej instalacji centralnego ogrzewania z rur warstwowych wraz
z armaturą,
• zamontowanej i odebranej instalacji z rur stalowych czarnych z otulinami wraz z
armaturą
2) kpl. (komplet) – dla:
• montaŜ przyborów sanitarnych,
• montaŜ kuchenki gazowej czteropalnikowej,
• montaŜ wywietrzaków dachowych,
• montaŜ/czerpni wyrzutni dachowych.
• montaŜ grzejników
8. ODBIÓR
8.1. Warunki ogólne
Ogólne zasady odbioru robót i ich przejęcia podano w ST-00.00 „Wymagania Ogólne "
pkt. 8.
Odbioru robót naleŜy dokonać zgodnie z „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru
robót budowlano-montaŜowych. Tom II Instalacje sanitarne i przemysłowe".
Gotowość do odbioru zgłasza Wykonawca wpisem do dziennika budowy przedkładając
InŜynierowi do oceny i zatwierdzenia dokumentację powykonawczą robót.
Odbiór jest potwierdzeniem wykonania robót zgodnie z postanowieniami Kontraktu oraz
obowiązującymi Normami Technicznymi (PN, EN-PN).
8.2. Odbiór Częściowy, Przejęcie Części Robót
W procesie realizacji budowy przewodu mają miejsce odbiory częściowe i odbiory końcowe.
Odbiory częściowe odnoszą się do poszczególnych etapów robót przed zakończeniem
budowy kolejnych odcinków przewodu, a w szczególności robót podlegających zakryciu. W
związku z tym, ich zakres obejmuje sprawdzenie:
a) zgodności wykonanego odcinka z dokumentacją, w tym w szczególności
zastosowanych materiałów,
b) prawidłowości wykonania robót ziemnych, a w szczególności podłoŜa, podsypki,
zasypki, głębokości ułoŜenia przewodu, szalowania,
c) prawidłowości montaŜu odcinka przewodu, a w szczególności zachowania kierunku i
spadku przewodów, zmian kierunku,
d) prawidłowości zabezpieczenia odcinka przewodu, a w szczególności przy przejściach
przez przeszkody, wzmocnienia,
14.2B
Strona 179
e) prawidłowości wyników próby szczelności,
f) prawidłowości wykonania izolacji termicznych
8.3. Odbiór Końcowy, Przejęcie Robót
Przed przekazaniem przewodu lub jego odcinka do eksploatacji, naleŜy dokonać odbioru
końcowego, który wymaga przedstawiania:
a) protokołów odbioru częściowego i stwierdzenia zrealizowania zawartych w nich
postanowień usunięcia usterek i innych niedomagań, w szczególności sprawdzenia
protokołów z prób szczelności,
b) dokumentacji technicznej, uwzględniając wszystkie zmiany i uzupełnienia.
c) Dziennika Budowy,
d) dokumentów dotyczących jakości wbudowanych materiałów (świadectwa jakości
wydane przez dostawców materiałów),
e) protokołów odbiorów technicznych częściowych,
f) protokołów badań i prób pomontaŜowych.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST-00.00 „Wymagania Ogólne” pkt. 9.
Płatność za jednostkę obmiarową robót wg. zakresu wymienionego w pkt. 1.3. niniejszych ST
naleŜy przyjmować zgodnie z postanowieniami Kontraktu, obmiarem robót, oceną jakości
uŜytych materiałów i jakości wykonania robót, na podstawie wyników pomiarów i badań.
1. Cena wykonania instalacji wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, wentylacyjnej, c.o.
mierzona w metrach obejmuje:
• badania laboratoryjne robót i materiałów,
• zakup, dostarczenie materiałów, sprzętu i urządzeń oraz ich składowanie,
• wykonanie określonych w postanowieniach Kontraktu badań, pomiarów, sondowań i
sprawdzeń robót,
• montaŜ rurociągów wodociągowych wraz z kształtkami oraz armaturą pomiarową,
regulacyjną i odcinającą
• montaŜ rurociągów kanalizacyjnych, kształtek, rur wywiewnych, zaworów
napowietrzających, czyszczaków i rewizji,
• montaŜ rurociągów gazowych, kształtek, wraz z armaturą odcinającą,
• montaŜ rurociągów centralnego ogrzewania wraz z armaturą i urządzeniami,
• montaŜ przewodów wentylacyjnych wraz armaturą i urządzeniami,
• wykucie i zamurowanie otworów w stropach i ścianach,
• wiercenie otworów w konstrukcjach Ŝelbetowych,
• wykonanie przejść w rurach ochronnych przez przegrody budowlane,
• próby szczelności odcinków instalacji,
• płukanie odcinków instalacji
• dezynfekcja rurociągów
• izolacja termiczna przewodów,
• montaŜ armatury wodociągowej wypływowej (baterie umywalkowe, natryskowe,
zawory czerpalne, itp.) wraz z wykonaniem podejść dopływowych
• sprawdzenie poprawności działania i regulacja armatury
14.2B
Strona 180
• wywóz z terenu budowy materiałów zbędnych,
2. Cena zamontowania przyborów/urządzeń podana w kompletach obejmuje:
• montaŜ przyborów sanitarnych (muszle ustępowe, umywalki, brodziki natryskowe,
itp.) wraz z wykonaniem podejść odpływowych
• montaŜ kuchenki gazowej czteropalnikowej,
• montaŜ wywietrzaków dachowych,
• montaŜ czerpni/wyrzutni dachowych,
• montaŜ grzejników.
10.
PRZEPISY ZWIĄZANE
1. PN-91/B-10700.00 Instalacje wewnętrzne wodociągowe i kanalizacyjne. Wymagania i
badania przy odbiorze. Wspólne wymagania i badania
2. PN-8 l/B-10700.01 Instalacje wewnętrzne wodociągowe i kanalizacyjne. Wymagania i
badania przy odbiorze. Instalacje kanalizacyjne
3. PN-ISO 4064- 1:1997 Pomiar objętości wody w przewodach. Wodomierze do wody
pitnej zimnej. Wymagania.
4. PN-85/M-75002 Armatura przepływowa instalacji wodociągowej. Wymagania i
badania.
5. PN-89/H-02650 Armatura i rurociągi - Ciśnienia i temperatury
6. PN-78/B-12630 Wyroby sanitarne porcelanowe. Wymagania i badania
7. PN-77/B-75700.00 Urządzenia spłukujące do misek ustępowych i pisuarów. Wspólne
wymagania i badania
8. PN-C-73001:1996 Urządzenia sanitarne z tworzyw sztucznych. Wymagania i badania
9. PN-85/M-75178.00 Armatura odpływowa instalacji kanalizacyjnej. Wymagania i
badania . Zmiany l Bl 13/93 poz. 75
10. PN-76/M-75001 Armatura sieci domowej. Wymagania i badania Zastąpione.
częściowo, przez PN- 85/M-75002 w części dotyczącej armatury przepływowej
11. PN-76/M-75001 Armatura sieci domowej. Wymagania i badania Zastąpione.
częściowo, przez PN- 85/M-75178.00 w zakresie armatury odpływowej;
12. PN-71/B-10420 Urządzenia ciepłej wody w budynkach. Wymagania i badania przy
odbiorze, Zastąpione przez PN-81/B-10700.00 w zakresie wymagań i badań objętych
normą arkuszową;
13. PN-78/C-89067 Tworzywa sztuczne. Wymagania i badania przy odbiorze.
14. PN-70/C-89015 Rury poliuretanowe. Metody badań.
15. BN-74/63 66-03 Rury polipropylenowe. Wymiary.
16. BN-74/63 66-04 Rury polipropylenowe. Wymagania techniczne.
17. ZN-94/MP/TS-657 Rury polipropylenowe typ 1, 2, 3.
18. PN-92/M-74001 Armatura przemysłowa. Ogólne wymagania i badania.
19. PN-ISO 7005- 1:1996 Kołnierze metalowe - Kołnierze stalowe.
20. PN-86/H-74374.01 Armatura i rurociągi. Połączenia kołnierzowe. Uszczelki.
Wymagania ogólne.
21. PN-EN20225:1994 Części złączne - Śruby, wkręty i nakrętki – Wymiarowanie
22. PN-EN 1401-1:1999 Podziemne bezciśnieniowe systemy przewodowe z
niezmiękczonego poli(chloru winylu) (PVC-U) do odwadniania i kanalizacji.
Wymagania dotyczące rur, kształtek i systemu
23. PN-83/8836-02 Przewody podziemne – roboty ziemne. Wymagania i badania przy
odbiorze.
14.2B
Strona 181
24. PN-B-10736:2000 Wykopy otwarte dla przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych
25. PN-ISO 161-1:1996 Rury z tworzyw sztucznych termoplastycznych do
transportowania płynów.
26. PN- 64/B-10400 Urządzenia centralnego ogrzewania w budownictwie powszechnym.
27. Wymagania i badania techniczne przy odbiorze.
28. PN-B-02414:1999 Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie instalacji
ogrzewań wodnych systemu zamkniętego z naczyniami wzbiorczymi przeponowymi.
Wymagania.
29. PN-91/B-02415 Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie wodnych
zamkniętych systemów ciepłowniczych. Wymagania.
30. PN- 91/B-02420 Ogrzewnictwo. Odpowietrzanie instalacji ogrzewań wodnych.
Wymagania.
31. PN-90/M-75003 Armatura instalacji centralnego ogrzewania. Ogólne wymagania i
badania.
32. PN-91/M-75009 Armatura instalacji centralnego ogrzewania. Zawory regulacyjne.
Wymagania
i badania.
33. PN-EN 215-1:2002 Termostatyczne zawory grzejnikowe. Część 1: Wymagania i
badania.
34. PN-EN 442-1:1999 Grzejniki. Wymagania i warunki techniczne.
35. PN-EN 442-2:2002 Grzejniki. Moc cieplna i metody badań.
36. PN-B-02421:2000 Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Izolacja cieplna przewodów,
armatury i urządzeń.
37. Wymagania i badania odbiorcze.
38. PN- 93/C-04607 Woda w instalacjach ogrzewania. Wymagania i badania dotyczące
jakości wody.
39. Przepisy bhp przy robotach dotyczących wykonywania prac instalacyjnych.
40. Instrukcje techniczne producentów zastosowanych materiałów, maszyn i urządzeń.
41. - „Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych.
Instalacje sanitarne i przemysłowe".
42. - „Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji ogrzewczych". Zeszyt 6.
COBRTI INSTAL.
43. - „Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji wentylacyjnych". Zeszyt 5.
COBRTI INSTAL.
44. WTWiOR Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót BudowlanoMontaŜowych- ITB
45. WTWiORTS Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Rurociągów z Tworzyw
Sztucznych.
14.2B
Strona 182
ST – 05.00 Sieci międzyobiektowe
I ODBIORU ROBÓT
ST – 05.00
SIECI MIĘDZYOBIEKTOWE
14.2B
Strona 183
SPIS TREŚCI:
1.
CZĘŚĆ OGÓLNA ..................................................................................................................................... 187
1.1. PRZEDMIOT ST ........................................................................................................................................ 187
1.2. ZAKRES ZASTOSOWANIA ST ........................................................................................................................ 187
1.3. ZAKRES I WYSZCZEGÓLNIENIE ROBÓT OBJĘTYCH ST .......................................................................................... 187
1.3.1.
Roboty podstawowe .................................................................................................................... 187
1.3.2.
Roboty przygotowawcze ............................................................................................................. 188
1.3.3.
Roboty towarzyszące ................................................................................................................... 188
1.3.4.
Roboty tymczasowe .................................................................................................................... 188
1.4. OKREŚLENIA PODSTAWOWE ....................................................................................................................... 189
1.5. OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE ROBÓT ..................................................................................................... 189
2.
MATERIAŁY ........................................................................................................................................... 189
2.1. OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW............................................................................................ 189
2.2. WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW ................................................................................... 189
2.2.1.
Sieć cieplna .................................................................................................................................. 189
2.2.2.
Sieć gazowa ................................................................................................................................. 191
2.2.3.
Sieć kanalizacyjna........................................................................................................................ 192
2.2.4.
Sieć biogazowa podziemna ......................................................................................................... 192
2.2.5.
Sieć biogazowa nadziemna ......................................................................................................... 196
2.3. SZCZEGÓŁOWE WARUNKI SKŁADOWANIE MATERIAŁÓW .................................................................................... 199
3.
SPRZĘT .................................................................................................................................................. 200
3.1.
3.2.
4.
OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU .................................................................................................. 200
WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU .............................................................................................................. 200
TRANSPORT .......................................................................................................................................... 200
4.1. OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU ............................................................................................ 200
4.2. TRANSPORT, PRZENOSZENIE I SKŁADOWANIE .................................................................................................. 200
4.2.1.
Transport rur polietylenowych .................................................................................................... 201
4.2.2.
Transport rur preizolowanych ..................................................................................................... 201
4.2.3.
Transport kształtek ...................................................................................................................... 201
4.2.4.
Transport kręgów studziennych .................................................................................................. 201
5.
WYKONANIE ROBÓT ............................................................................................................................. 202
5.1. OGÓLNE ZASADY WYKONANIA ROBÓT ........................................................................................................... 202
5.2. ROBOTY PODSTAWOWE ............................................................................................................................. 202
5.2.1.
Sieć cieplna .................................................................................................................................. 202
5.2.1.1.
5.2.1.2.
5.2.1.3.
5.2.1.4.
5.2.1.5.
5.2.1.6.
5.2.2.
5.2.2.1.
5.2.2.2.
5.2.2.3.
5.2.2.4.
5.2.2.5.
5.2.3.
5.2.3.1.
5.2.3.2.
5.2.3.3.
5.2.3.4.
5.2.4.
Podsypki .................................................................................................................................................. 202
Rurociągi z rur i kształtek preizolowanych............................................................................................... 202
Uzbrojenie sieci ....................................................................................................................................... 204
Rurociągi technologiczne w rurach ochronnych ...................................................................................... 204
Przewierty w rurach ochronnych ............................................................................................................. 205
Studnie ciepłownicze ............................................................................................................................... 205
Sieć gazowa ................................................................................................................................. 205
Podsypki .................................................................................................................................................. 205
Rurociągi z rur i kształtek ciśnieniowych z PE-HD .................................................................................... 205
Studnia zasuwowa ................................................................................................................................... 207
Rury ochronne ......................................................................................................................................... 207
Sieć kanalizacyjna........................................................................................................................ 207
Podsypki .................................................................................................................................................. 207
Rurociągi z rur PP ..................................................................................................................................... 208
Studzienki kanalizacyjne .......................................................................................................................... 208
Rury ochronne ......................................................................................................................................... 209
Sieć biogazowa podziemna ......................................................................................................... 209
14.2B
Strona 184
5.2.4.1.
5.2.4.2.
5.2.4.3.
5.2.4.4.
5.2.4.5.
5.2.4.6.
5.2.4.7.
5.2.4.8.
5.2.4.9.
5.2.4.10.
5.2.5.
5.2.5.1.
5.2.5.2.
5.2.5.3.
5.2.5.4.
5.2.5.5.
5.2.5.6.
5.2.5.7.
5.2.5.8.
5.2.6.
5.2.7.
5.2.8.
5.2.8.1.
5.2.8.2.
Podsypki .................................................................................................................................................. 209
Rurociągi z rur i kształtek ciśnieniowych z PE-HD .................................................................................... 209
Studnie zasuwowe, odwodnieniowe, pomiarowe ................................................................................... 210
Zbiorniki dwumembranowe na biogaz .................................................................................................... 211
Pochodnia biogazu................................................................................................................................... 211
Węzeł tłoczno-pomiarowy biogazu ......................................................................................................... 212
Tymczasowa przebudowa sieci biogazowych .......................................................................................... 212
Opomiarowanie sieci biogazowej ............................................................................................................ 212
Rury ochronne ..................................................................................................................................... 213
Sieć biogazowa nadziemna ......................................................................................................... 213
Podpory rurociągów ................................................................................................................................ 213
Rurociągi z rur i kształtek preizolowanych............................................................................................... 214
Konstrukcje podparć rurociągów ............................................................................................................. 214
Opomiarowanie sieci biogazowej ............................................................................................................ 216
Podłączenie WKF’ów do sieci biogazowej ............................................................................................... 216
Studnia odwodnieniowa polipropylenowa .............................................................................................. 216
Szafka kurka głównego gazu .................................................................................................................... 217
Mechaniczne ścinanie drzew z karczowaniem pni ...................................................................... 217
Wykonanie i umocnienie skarpy .................................................................................................. 217
Przebudowa ogrodzenia zewnętrznego ...................................................................................... 219
Rozbiórka ogrodzenia zewnętrznego....................................................................................................... 219
Zmontowanie ogrodzenia zewnętrznego ................................................................................................ 219
5.3. ROBOTY TOWARZYSZĄCE............................................................................................................................ 219
5.3.1.
Geodezyjne wytyczenie tras rurociągów ..................................................................................... 219
5.3.2.
Geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza ............................................................................... 220
5.3.3.
Dokumentacja powykonawcza.................................................................................................... 220
5.3.4.
Próba szczelności rurociągów...................................................................................................... 220
5.3.4.1.
5.3.4.2.
5.3.4.3.
5.3.4.4.
5.3.5.
5.3.5.1.
5.3.5.2.
Sieć cieplna .............................................................................................................................................. 220
Sieć gazowa ............................................................................................................................................. 220
Sieć kanalizacyjna .................................................................................................................................... 221
Sieć biogazowa ........................................................................................................................................ 221
Czyszczenie rurociągów ............................................................................................................... 223
Czyszczenie gazociągu ............................................................................................................................. 223
Płukanie zmontowanych sieci ciepłowniczych........................................................................................ 223
5.4. ROBOTY TYMCZASOWE .............................................................................................................................. 223
5.4.1.
Roboty ziemne ............................................................................................................................. 223
5.4.1.1.
5.4.1.2.
5.4.1.3.
5.4.1.4.
5.4.1.5.
5.4.1.6.
Wykopy ręczne ........................................................................................................................................ 223
Wykopy sprzętem mechanicznym ........................................................................................................... 224
Zasypki wykopów ręczne ......................................................................................................................... 224
Zasypki wykopów spycharkami ............................................................................................................... 224
Odwóz nadmiaru gruntu.......................................................................................................................... 224
Rekultywacja terenu robót ...................................................................................................................... 225
5.4.2.
Umocnienie wykopów ................................................................................................................. 225
5.4.3.
Zabezpieczenie kolizji .................................................................................................................. 225
5.4.4.
Wykonanie kładek dla pieszych ................................................................................................... 226
5.4.5.
Wyznaczenie i oznakowanie przejść dla pieszych, przejazdów dla ruchu kołowego oraz stref
niebezpiecznych........................................................................................................................................... 226
6.
KONTROLA JAKOŚCI .............................................................................................................................. 226
6.1.
6.2.
7.
OBMIAR ROBÓT.................................................................................................................................... 227
7.1.
7.2.
8.
OGÓLNE ZASADY KONTROLI JAKOŚCI ROBÓT ................................................................................................... 226
BADANIA PRZY ODBIORZE ........................................................................................................................... 226
JEDNOSTKA OBMIAROWA ........................................................................................................................... 227
ODBIÓR ROBÓT .................................................................................................................................... 227
14.2B
Strona 185
8.1. OGÓLNE ZASADY ODBIORU ROBÓT ............................................................................................................... 227
8.2. ZASADY ODBIORU ROBÓT ........................................................................................................................... 227
8.2.1.
Odbiór techniczny częściowy sieci gazowej ................................................................................. 227
8.2.2.
Odbiór techniczny końcowy sieci gazowej................................................................................... 228
8.2.3.
Odbiór techniczny częściowy sieci preizolowanych ..................................................................... 229
8.2.4.
Odbiór końcowy sieci preizolowanych ......................................................................................... 229
8.2.5.
Odbiór techniczny częściowy i końcowy sieci kanalizacyjnej ....................................................... 230
9.
9.1.
OGÓLNE USTALENIA DOTYCZĄCE PODSTAWY PŁATNOŚCI ................................................................................... 230
10.1.
10.2.
10.3.
NORMY .............................................................................................................................................. 230
INNE PRZEPISY ..................................................................................................................................... 233
INNE DOKUMENTY ................................................................................................................................ 235
14.2B
Strona 186
1. Część ogólna
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót związanych z budową sieci międzyobiektowych, które będą wykonane w
ramach projektu pn. „Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i
odprowadzania ścieków w Lublinie” nr NPO-2/321/46/08
ścieków
1.2. Zakres zastosowania ST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót obejmujących wykonanie:
• Podziemnych sieci cieplnych z rur stalowych czarnych ze szwem wzdłuŜnym
preizolowanych, wraz z armaturą i urządzeniami,
• Podziemnych sieci gazowych z rur polietylenowych [PE-HD] , wraz z armaturą i
urządzeniami,
• Podziemnych sieci kanalizacyjnych z rur polipropylenowych [PP] , wraz z armaturą i
urządzeniami,
• Podziemnych sieci biogazowych z rur polietylenowych [PE-HD] , wraz z armaturą i
urządzeniami,
• Nadziemnych sieci biogazowych z rur ze stali P235GH bez szwu preizolowanych,
wraz z armaturą, urządzeniami i konstrukcjami wsporczymi
1.3. Zakres i wyszczególnienie robót objętych ST
Roboty, o których mówi specyfikacja obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające
na celu wykonanie przedmiotowych sieci zgodnie z lokalizacją ustaloną w Dokumentacji
Projektowej.
1.3.1. Roboty podstawowe
I.
a)
b)
c)
d)
e)
f)
Sieć cieplna
Podsypki
Rurociągi z rur i kształtek stalowych preizolowanych
Uzbrojenie sieci
Rurociągi technologiczne w rurach ochronnych
Przewierty w rurach ochronnych
Studnie ciepłownicze
a)
b)
c)
d)
e)
Sieć gazowa
Podsypki
Rurociągi z rur i kształtek ciśnieniowych z PE-HD
Uzbrojenie sieci
Studnia zasuwowa
Rury ochronne
II.
14.2B
Strona 187
III.
a)
b)
c)
d)
Sieć kanalizacyjna
Podsypki
Rurociągi z rur PP
Studzienki kanalizacyjne
Rury ochronne
IV.
a)
b)
c)
d)
e)
f)
g)
h)
i)
Sieć biogazowa podziemna
Podsypki
Uzbrojenie sieci
Studnie zasuwowe, odwodnieniowe, pomiarowe
Zbiorniki dwumembranowe na biogaz
Pochodnia biogazu
Węzeł tłoczno-pomiarowy biogazu
Tymczasowa przebudowa sieci biogazowych
Rury ochronne
a)
b)
c)
d)
e)
f)
g)
h)
Sieć biogazowa nadziemna
Podpory rurociągów
Rurociągi z rur i kształtek preizolowanych
Konstrukcje podparć rurociągów
Uzbrojenie sieci
Opomiarowanie sieci biogazowej
Podłączenie WKF’ów do sieci biogazowej
Studnie odwodnieniowe
Szafka kurka głównego gazu
V.
I.
II.
III.
IV.
V.
VI.
VII.
VIII.
IX.
X.
I.
II.
III.
IV.
V.
1.3.2. Roboty przygotowawcze
Mechaniczne ścinanie drzew z karczowaniem pni
Wykonanie i umocnienie skarpy
Przebudowa ogrodzenia zewnętrznego
1.3.3. Roboty towarzyszące
Geodezyjne wytyczenie tras rurociągów
Geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza
Dokumentacja powykonawcza
Wykonanie prób szczelności rurociągów
Czyszczenie rurociągu
Oznakowanie tabliczkami uzbrojenia
Oznakowanie tras rurociągów w ziemi
1.3.4. Roboty tymczasowe
Roboty ziemne – wykopy, zasypki i odwozy
Umocnienie pionowych ścian wykopów
Zabezpieczenie kolizji z istniejącym uzbrojeniem podziemnym
Wyznaczenie i oznaczenie stref niebezpiecznych w czasie trwania robót, przejść dla
pieszych
Wykonanie kładek dla przejść dla pieszych
14.2B
Strona 188
Określenia podane w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi polskimi normami,
warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlanych oraz określeniami
podanymi w ST-00.00 “Wymagania ogólne”, pkt 1.4.
Podstawowe pojęcia i definicje są zawarte w poniŜszych normach:
• BN-81/8976-47 Gazociągi ułoŜone w ziemi. Wymagania i badania.
• PN-EN 1555 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do przesyłania
paliw gazowych. Polietylen (PE)
• PN-EN 10216-5:2006 Rury stalowe bez szwu do zastosowań ciśnieniowych. Warunki
techniczne dostawy. Część 5: Rury ze stali odpornych na korozję.
• PN-92/M-74101 –Armatura przemysłowa. Ogólne wymagania i badania
• PN-EN 1610:2002 Budowa i badania przewodów kanalizacyjnych.
• Wymagania COBRTI INSTAL Zeszyt 9 „Warunki techniczne wykonania i odbioru
sieci kanalizacyjnych”, sierpień 2003r.
• PN-B-10729:1999 Kanalizacja – Studzienki Kanalizacyjne.
• PN-B-06050:1999 Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonywania i
badania przy odbiorze.
• PN-B-10736:1999 Roboty ziemne Wykopy otwarte dla przewodów wodociągowych
i kanalizacyjnych Warunki techniczne wykonania
Niewyszczególnienie w ST obowiązującego aktu prawnego nie zwalnia Wykonawcy od jego
stosowania.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
2. Materiały
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w
ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
2.2. Wymagania szczegółowe dotyczące materiałów
Wszystkie uŜyte do budowy materiały powinny być dopuszczone do stosowania w
budownictwie.
2.2.1. Sieć cieplna
a) Podsypki
- piasek grubo i średnio ziarnisty, dobrze uziarniony,
- podsypka – minimum 20cm,
b) Rurociągi z rur i kształtek stalowych preizolowanych
- rury i kształtki w wersji z izolacją standardową o współczynniku przewodności
cieplnej nie większej niŜ λ ≤ 0,024W/(m•K) oraz warstwą antydyfuzyjną na styku
pianki izolacyjnej i płaszcza osłonowego z systemem alarmowym rezystancyjnym o
następujących parametrach (Dzxg)/DZ:
2 x 200 ( 219,1 x 4,5 )/315 mm;
2 x 150 ( 168,3 x 4,0 )/250 mm;
2 x 125 ( 139,7 x 3,6 )/225 mm;
14.2B
Strona 189
c)
d)
e)
f)
2 x 100 ( 114,3 x 3,6 )/200 mm;
2 x 80 ( 88,9 x 3,2 )/160 mm;
2 x 65 ( 76,1 x 2,9 )/140 mm;
2 x 50 ( 60,3 x 2,9 )/125 mm;
2 x 40 ( 48,3 x 2,6 )/110 mm;
2 x 32 ( 42,4 x 2,6 )/110 mm;
2 x 25 ( 33,7 x 2,6 )/90 mm;
2 x 20 ( 26,9 x 2,3 ) /90 mm.
- kształtki:
- trójniki równoległe preizolowane, kształtki z systemem alarmowym
rezystancyjnym
- trójniki wznośne
preizolowane, kształtki z systemem alarmowym
rezystancyjnym
- redukcje preizolowane, kształtki z systemem alarmowym rezystancyjnym
- kolana preizolowane o kątach 900, 450, 50, kształtki z systemem alarmowym
rezystancyjnym
Uzbrojenie sieci
- zawory odcinające z odpowietrzeniem i odwodnieniem preizolowane z końcówkami
do wspawania,
- zawory odpowietrzające preizolowane z końcówkami do wspawania,
- zawory odwadniające preizolowane z końcówkami do wspawania,
- zawory odcinające preizolowane montowane bezpośrednio w ziemi.
Średnice rur stalowych ochronnych –
• Dn150 ( 168,3mm x 4,0mm);
• Dn200 ( 219,1mm x 4,5mm);
• Dn250 ( 273,0mm x 5,0mm);
• Dn300 ( 323,9mm x 5,6mm);
• Dn400 ( 406,4mm x 6,3mm).
Płozy dystansowe – typy „B” lub „L” [wg katalogu Integra]
manszety - typ „N” [wg katalogu Integra],
- Średnice rur stalowych ochronnych, typ płóz dystansowych, manszety:
– Dn150 ( 168,3mm x 4,0mm), płozy 80-B-24 [wg katalogu Integra], manszety
typ „N” [wg katalogu Integra],
– Dn200 ( 219,1mm x 4,5mm), płozy 125-B-24 [wg katalogu Integra], manszety
typ „N” [wg katalogu Integra],
– Dn300 ( 323,9mm x 5,6mm), płozy L-26, 8 elementów [wg katalogu Integra],
manszety typ „N” [wg katalogu Integra],
- Studzienki o średnicach Ø 1,0 m oraz Ø 1,2 m bez dna.
Komora robocza
Komora robocza studzienki powinna być wykonana z kręgów Ŝelbetowych o
średnicach Ø 1,0m oraz Ø 1,2m , odpowiadających wymaganiom BN-86/8971-08.
Komorę naleŜy przykryć płytą pokrywową Ŝelbetową pełną.
Włazy
Włazy Ŝeliwne naleŜy wykonywać jako włazy Ŝeliwne klasy B 125 Ø 600 mm ,
odpowiadające wymaganiom PN- 93/H-74124.
14.2B
Strona 190
Stopnie złazowe
NaleŜy stosować stopnie złazowe Ŝeliwne odpowiadające PN/H-74086 o rozstawie w
pionie 25cm.
Płyty pokrywowe
Studzienki przykryć prefabrykowanymi płytami pokrywowymi wykonanymi zgodnie
z dokumentacją projektową
Łączenie prefabrykatów
Uszczelnienie połączeń pomiędzy kręgami za pomocą uszczelek gumowych
elastomerowych lub podobnych.
UłoŜenie kręgów
Projektowane kręgi Ŝelbetowe ustawiać naleŜy na blokach betonowych długości
1,60, szerokości 0,30 m i wysokości 0,50 m wykonanych z betonu B20.
Projektowane bloki betonowe winny wystawiać ponad izolację przewodu
preizolowanego.
2.2.2. Sieć gazowa
a) Podsypki
b) Rurociągi z rur i kształtek ciśnieniowych z PE-HD
Materiały stosowane do budowy gazociągów powinny spełniać wymagania
odpowiednich norm oraz posiadać aprobatę techniczną PGNiG.
- rury do gazu koloru Ŝółtego wg PN-EN 1555.
- dn225x13,4 PE-HD PE100 SDR17,
- kształtki kolana 900 PE100 SDR17 wykonane metodą wtryskiwania,
c) Uzbrojenie sieci
- zasuwa z Ŝeliwa sferoidalnego o połączeniach kołnierzowych, z klinem
miękkouszczelniajacym, z gładkim i wolnym przelotem, typ „E2”,
- zasuwy z Ŝeliwa sferoidalnego z króćcami PE do zgrzewania, z klinem
miękkouszczelniajacym, z gładkim i wolnym przelotem, typ „E2” oraz wyposaŜona w
obudowę teleskopową, stojak kolumnowy, napęd elektromechaniczny + układ
starowania (zamknij/otwórz).
d) Studnia zasuwowa
- studnia z prefabrykatów betonowych:
- Dennica studni,
- Kręgi betonowe,
- Pokrywa studni
- Właz Ŝeliwny typu cięŜkiego
Łączenie elementów studni za pomocą uszczelek gumowych systemowych.
- przejścia szczelne
- w rurach stalowych dn350 uszczelnione pianką poliuretanową
e) Rury ochronne
Średnice rur polietylenowych ochronnych, typ płóz dystansowych, manszety:
– Dn315 PE-HD PE100 SDR17 (315mm/277,6mm), płozy typ E/C 25,0 [wg
14.2B
Strona 191
katalogu Integra], manszety typ „N” [wg katalogu Integra],
Rury wydmuchowe - dn90 PE-HD 100 SDR 17
Złączka siodłowa 315/90 PE
śeliwne skrzynki uliczne - GAZ.
Do oznaczeń armatury stosować tabliczki orientacyjną zgodnie z ZN-G-3004
2.2.3. Sieć kanalizacyjna
a) Podsypki
b) Rurociągi z rur PP
- Rury i kształtki kielichowe polipropylenowe dn200x5,9; 160x4,7; klasa S, wraz
z uszczelkami EPDM, które dostarcza producent rur wg PN-EN 13476-3, PN-EN
1610:2002
- Współczynnik chropowatości dla rur nowych wg Colebrooka-White′a k ≤ 0,1 mm.
- Sztywność nominalna SN = 8000 [N/m2], mierzona zgodnie z ISO9969,
c) Studzienki kanalizacyjne
Zasady konstruowania studzienek Ŝelbetowych reguluje PN-84/B-03264 a ich
posadowienia PN- 81/B-03020.
- studnia z prefabrykatów betonowych:
- dennica studni,
- Kręgi betonowe,
- Pokrywa studni
- Właz Ŝeliwny typu cięŜkiego
Łączenie elementów studni za pomocą uszczelek gumowych systemowych.
- przejścia szczelne
- łańcuchy uszczelniające [np. wg katalogu Integra],
d) Rury ochronne
Średnice rur polietylenowych ochronnych –
• Dn250 ( 273,0mm x 14,8mm);
• Dn315 ( 323,9mm x 18,7mm);
Płozy dystansowe – typy „B” lub „L” [wg katalogu Integra]
manszety - typ „N” [wg katalogu Integra],
2.2.4. Sieć biogazowa podziemna
a) Podsypki
b) Rurociągi z rur i kształtek ciśnieniowych z PE-HD
Materiały stosowane do budowy gazociągów powinny spełniać wymagania
odpowiednich norm oraz posiadać aprobatę techniczną PGNiG.
- rury do gazu koloru Ŝółtego wg PN-EN 1555.
- Dz/Dw 355x312,8 PE-HD 005 PE100 SDR17
- Dz/Dw 400x352,6 PE-HD 005 PE100 SDR17
- kształtki kolana PE100 SDR17 wykonane metodą wtryskiwania,
14.2B
Strona 192
c) Uzbrojenie sieci
- Armatura odcinająca - zasuwy, przepustnice • zasuwa z Ŝeliwa sferoidalnego o połączeniach kołnierzowych, z klinem
miękkouszczelniajacym, z gładkim i wolnym przelotem, typ „E2” podziemna
Dn200, wraz z obudową teleskopową, Ŝeliwną skrzynką uliczną,
oznakowaniem
• zasuwa z Ŝeliwa sferoidalnego o połączeniach kołnierzowych, z klinem
oznakowaniem
miękkouszczelniajacym, z gładkim i wolnym przelotem, typ „E2” Dn350 +
teleskopowa obudowa do zasuw + stojak kolumnowy + napęd
elektromechaniczny z układem sterowania
oznakowaniem
• przepustnicy międzykołnierzowej Dn400 + przedłuŜenie wałka przepustnicy +
stojak kolumnowy + napęd elektromechaniczny regulacyjny z układem
sterowania
d) Studnie zasuwowe, odwodnieniowe, pomiarowe
Zasady konstruowania studzienek Ŝelbetowych reguluje PN-84/B-03264, a ich
posadowienia PN- 81/B-03020. NaleŜy stosować elementy prefabrykowane z Ŝelbetu o
wytrzymałości minimum B/45 według PN-EN 206-1:2003 i wodoszczelności minimum
W6 według PN-88/B-06250 i mrozoodporności F150.
• studnie betonowe zbrojone,
• z dolną komorą Ŝelbetową prefabrykowaną, wyŜej z kręgów,
• łączenie kręgów za pomocą uszczelek gumowych systemowych producenta,
• włączenie kanałów do studzienek wykonać w fabrycznie przygotowanych
otworach za pomocą przejść szczelnych systemowych producentów rur i przez
nich osadzonych. Materiał uszczelek - trwale plastyczny (gumowe uszczelki,
silikon itd.).
• stopnie złazowe Ŝeliwne,
• wszystkie betonowe powierzchnie zewnętrzne projektuje się zaizolowane
środkiem trwale zabezpieczającym, odpornym na agresywne działanie wód
gruntowych. Zabezpieczenie zewnętrzne przed korozją chemiczną wód
gruntowych środkiem trwale zabezpieczającym
• w przypadku usytuowania studzienki w terenie zielonym naleŜy właz wynieść
ponad teren 15 cm i obrukować na zaprawie.
e) Zbiorniki dwumembranowe na biogaz
Posadowienie zbiorników na konstrukcyjnie zmienionych fundamentach starych zbiorników.
Płyta denna (B30, F100, A-IIIN) o zmiennej grubości 17,3…25cm
14.2B
Strona 193
Dwie sztuki zbiorników biogazu o łącznej poj.~7000m3, niskociśnieniowe, dwupowłokowe,
które wraz z pochodnią i węzłem tłocznym biogazu powinny stanowić element dostawy
jednego producenta, ze względu na zapewnienie prawidłowego sterowania i współpracy
pomiędzy urządzeniami.
Zbiornik powinien posiadać dobrowolną polską aprobatę techniczną Instytutu Górnictwa
Naftowego i Gazownictwa i Certyfikat Producenta na znak CE.
Zbiornik biogazu standardowo dostarczany jest w stanie kompletnym:
− z dmuchawami powietrza,
− rurami do zabetonowania pod fundamentem,
− pierścieniem mocującym,
− zaworem bezpieczeństwa (bezpiecznik cieczowy),
− zaworem mechanicznym bezpieczeństwa i zwrotnym nawiewu powietrza,
− szafką zasilająco - sterującą,
− dwoma przetwornikami ultradźwiękowymi poziomu napełnienia zbiornika
biogazem,
− detektorem metanu wraz z modułem sterującym.
Parametry techniczne przykładowego zbiornika na biogaz:
Typ zbiornika
dwumembranowy
Pojemność
3460 m3
Średnica max.
19,86 m
Średnica u podstawy.
17,36 m
Wysokość ponad fundamentem
14,90 m
Maks. Temperatura pracy
50 °C
16,4 mbar
Ciśnienie robocze gazu
Maks. ciśnienie robocze gazu
19,0 mbar
Maks. obciąŜenie śniegiem
123 kg/m2
Maks. obciąŜenie wiatrem
150 km/h
Rurociąg dopływu gazu
DN 400
DN 400
Rurociąg odpływu gazu
Średnica przyłącza bezpiecznika
DN 400
Średnica przyłączy powietrznych
DN 500
Siła wynosząca membrany
14,76 kN/m
f) Pochodnia biogazu
Posadowienie pochodni gazowej na Ŝelbetowej (B30,A-IIIN) płycie fundamentowej gr. 35cm.
Pochodnia z zamkniętą komorą spalania o przepustowości do 2000 m3/h.
Parametry technologiczne
- typ działania
- wydajność:
- wydajność I / II/III stopień:
- ciśnienie napływu biogazu
- max ciśnienie napływu biogazu
- zawartość metanu w biogazie
- temperatura spalania
- stopień ochrony
z ukrytym głównym płomieniem;
trzystopniowa;
500/1000/2000 m3/h;
16,0 mbar
35,0 mbar
60-65% obj.
>900 oC;
IP54;
14.2B
Strona 194
- zasilanie
- zapotrzebowanie mocy
- króciec przyłączeniowy
230V / 50Hz;
<1 kW;
DN 200
g) Węzeł tłoczno-pomiarowy biogazu
Posadowienie na Ŝelbetowej (B30, A-IIIN) płycie gr. 20cm, na obwodowej podbudowie –
ściana fundamentowa B20.
W węźle rozdzielczo - pomiarowym biogazu będą zainstalowane:
• filtry biogazu;
• przepustnice (z napędem elektrycznym i bez) odcinające dopływ biogazu;
• dmuchawy biogazu;
• bezpieczniki przeciwogniowe - przerywacze płomienia;
• dwa przepływomierze DN 400 – mierzące strumień biogazu – przed wejściem do
węzła oraz na biogazociągu tranzytowym przechodzącym przez kontener węzła w
kierunku zbiorników biogazu;
• trzy przepływomierze DN 200 – mierzące strumienie biogazu na wyjściu z
poszczególnych dmuchaw biogazu;
• trzy pomiary ciśnienia biogazu;
• instalacja do wykrywania metanu;
• oświetlenie w wykonaniu przeciwwybuchowym;
• grzejnik w wykonaniu przeciwwybuchowym;
• automatyczna wentylacja grawitacyjno – mechaniczna.
• przetworniki pomiarowe temperatury – biogazu na biogazociągu dopływowym
oraz temperatury powietrza wewnątrz kontenera węzła tłoczno-pomiarowego.
Dane techniczne dmuchaw biogazu:
Typ
Przepływ pojedynczej dmuchawy
Medium
Ciśnienie przed dmuchawą
Ciśnienie za dmuchawą
Przyrost ciśnienia
Zasilanie
Wykonanie przeciwwybuchowe
Moc znamionowa silnika
Moc wirnika
Połączenie kołnierzowe wlot/wylot
odśrodkowe
do 1000 m3/h
biogaz
ok. 15 mbar
około 50,0 mbar
około 35,0 mbar
3 x 400 V, 50 Hz
EEx
5,50 kW
0,98 kW
DN400/DN200
h) Tymczasowa przebudowa sieci biogazowych
Zestawienie materiałów związanych z organizacją przebudowy sieci biogazowych
lp.
nazwa elementu
jedn.
ilość
norma, katalog, producent
1
2
3
4
5
6
1.
2.
3.
Rura stalowa preizolowana b/sz Dn200
Kolano stalowe Dn200, 45o
Trójnik preizolowany Dn300/300 90st.
Trójnik preizolowany Dn400/300
406,4mm/670mm; 323,9mm/560mm; 90st.
spiro, stal P235GH
mb
szt.
szt.
15
4
2
PN-H-74220
lokalizacja-W8
lokalizacja-W8
lokalizacja-W4 i W5
szt.
1
ISO-PLUS lub równowaŜny
lokalizacja-W10
4.
uwagi
14.2B
Strona 195
lp.
nazwa elementu
jedn.
ilość
norma, katalog, producent
uwagi
5.
Trójnik preizolowany Dn350/300
355,6mm/630mm; 323,9mm/560mm ;90st.
spiro, stal P235GH
szt.
1
lokalizacja-W9
6.
Zasuwa do gazu Dn250
szt.
2
7.
szt.
6
8.
szt.
1
9.
szt.
1
HAWLE lub równowaŜny
Nr kat. 4005E2
10.
Rura stalowa preizolowana b/sz Dn300
mb
20
PN-H-74220
mb
33
szt.
2
szt.
1
szt.
1
szt.
1
Rura PE-HD 005 PE100 SDR17, Dz/Dw
11. 400/354,4
Kolano PE-HD PE100 SDR17 90 st.
12. Dn400
Trójnik
preizolowany
Dn400/400
Kolano
preizolowane
Dn400/670
13. 406,4mm/670mm;90st. spiro, stal P235GH
14. 406,4mm;90st. 1m x 1m, spiro, stal
Nr kat. 4005E2
Nr kat. 4005E2
Nr kat. 4005E2
P235GH
15. Przejście PE-stal Dn400/400
Lokalizacja-W6 i W7
lokalizacja-W4, W5 , W9,
W10
Lokalizacja – W9
Lokalizacja – W10 oraz
tymczasowe odejście na
pochodnię od zasuwy Z45
lokalizacja-W4, W5 , W9,
W10
Tymczasowe odejście na
Uwaga – materiały z powyŜszego zestawienia, które moŜna będzie odzyskać po
poszczególnych etapach budowy [np. zasuwy] naleŜy przekazać Zamawiającemu!
i) Rury ochronne
Średnice rur polietylenowych ochronnych, typ płóz dystansowych, manszety:
– Dn560 PE-HD PE100 SDR17 [560x33,2], płozy typ E/C 35,0 [wg katalogu
Integra], manszety typ „N” [wg katalogu Integra],
– Dn500 PE-HD PE100 SDR17 [500x29,7], płozy typ E/C 35,0 [wg katalogu
Integra], manszety typ „N” [wg katalogu Integra],
Rury wydmuchowe - dn90 PE-HD 100 SDR 17
Złączka siodłowa 560/90 lub 500/90 PE
śeliwne skrzynki uliczne - GAZ.
Do oznaczeń armatury stosować tabliczki orientacyjną zgodnie z ZN-G-3004
2.2.5. Sieć biogazowa nadziemna
a) Podpory rurociągów
- fundamenty betonowe blokowe - [materiał: beton B30 zbrojony]
- filary Ŝelbetowe – konstrukcja słupowa Ŝelbetowa, [materiał: beton B30]
- stalowe słupy podporowe – rura Dn300 z głowicą stalową, [materiał stal St3S
ocynkowana] osadzona w Ŝelbetowym fundamencie [beton B30]
b) Rurociągi z rur i kształtek z rur stalowych preizolowanych
- Rury przewodowe preizolowane:
• - DZi/Dz*g – 140/48,3*4,0 stal P235GH, blacha zew. gr. 0,6 mm
14.2B
Strona 196
c) Konstrukcje podparć rurociągów
Konstrukcje stalowe podparć wykonać ze stali St3S ocynkowanej. W wypadku stali
St3S ocynkowanej stosować pomiędzy róŜnymi materiałami przekładki z folii PP, a
śruby łączące róŜne materiały owinąć przed ich osadzeniem w otworach taśmą
izolacyjną PVC i zastosować przedkładki z folii PE pod podkładkami stalowymi i
łbami śrub.
Kompensacje termiczne:
- kompensatory muszą bezwzględnie dopuszczać kompensację przemieszczeń
+30mm.
- przyłączenia – do wspawania
- temperatura pracy 50 0C
- ciśnienie pracy – 2,5 bar
- materiał mieszka – AlSl 321
- króćce – St3S [lub inny współspawalny z P235GH]
d) Uzbrojenie sieci
miękkouszczelniajacym, z gładkim i wolnym przelotem, typ „E2” nadziemna
Dn40, wraz z kółkiem
Dn200 + napęd elektromechaniczny z układem sterowania
e) Opomiarowanie sieci [nieujęte w dostawie z urządzeniami]
Rodzaj
Średnica biogazociągu
Przepływomierz
Manometr
tarczowy
DN200
DN200
Przetwornik
ciśnienia
DN200
Przepływomierz
DN400
Typ
Uwagi
Wraz z odgałęzieniem siodłowym
elektrooporowym DN225, złączkami i
65 I
redukcjami PE/stal 50/ 11/2”/ 1” i
kompaktowy zaworem 1"
Króciec wspólny z przetwornikiem
0-10 kPa
ciśnienia
264 GS
redukcjami PE/stal 50/ 11/2”/ 1/2” i
kompaktowy zaworami 1/2"
65 I
Wraz z króćcem spawanym, złączkami,
kompaktowy redukcjami i zaworami 1"
14.2B
Strona 197
Przetwornik
ciśnienia
DN400
264 GS
rozłączny
Czujnik
temperatury
DN400
TSP 121
rozłączny
Przepływomierz
DN400
65 I
rozłączny
redukcjami PE/stal 63/ 2”/ 1/2” i zaworami
1/2"
redukcjami PE/stal 63/ 2”/ 1/2” i zaworami
1/2"
redukcjami PE/stal 63/ 2”/ 1” i zaworami
1" montowany w studzienkach
pomiarowych
f) podłączenie WKF’ów do sieci biogazowej
• Króciec 3/4'' do wspawania
• Zawór kulowy 3/4'' GW/GW
• Trójnik 3/4'' x 1/2''
• Nypel 3/4''
• Zawór kulowy 1/2'' GW/GW
• Nypel 1/2''
• Półśrubunek 3/4''
• Redukcja 1/2'' x 3/4'' GW/GZ
• Manometr 1/2''
• Złącze PE/stal Dn200
• Trójnik stalowy preizolowany Dn200/200
• Kolano 90st. stalowe preizolowane Dn 200
• Kolano 90st. PE-HD, PE 100, SDR17
• Rura stalowa P235GH preizolowana Dn200 – Dzi/Dz*g – 400/219,1*6,3,
blacha zew. gr. 0,8 mm
• Rura PE-HD Dn200 - Dz/Dw 200x176,2 PE-HD 005 PE100 SDR17
• Kołnierz stalowy do wspawania DN 200
g) Studnie odwodnieniowe
Zasady konstruowania studzienek Ŝelbetowych reguluje PN-84/B-03264, a ich posadowienia
PN- 81/B-03020. NaleŜy stosować elementy prefabrykowane z Ŝelbetu o wytrzymałości
minimum B/45 według PN-EN 206-1:2003 i wodoszczelności minimum W6 według PN88/B-06250 i mrozoodporności F150.
• studnie betonowe zbrojone (wyjątek 1 szt. tworzywowa – PE HD lub PP ,
naleŜy zastosować studnię prefabrykowaną z tworzywa sztucznego o średnicy
D 600 mm, zgodnie z Dokumentacją Projektową spełniającą wymagania
normy PN-B-10729: 1999),
• z dolną komorą Ŝelbetową prefabrykowaną, wyŜej z kręgów,
• łączenie kręgów za pomocą uszczelek gumowych systemowych producenta,
14.2B
Strona 198
• włączenie kanałów do studzienek wykonać w fabrycznie przygotowanych
otworach za pomocą przejść szczelnych systemowych producentów rur i przez
nich osadzonych. Materiał uszczelek - trwale plastyczny (gumowe uszczelki,
silikon itd.).
• stopnie złazowe Ŝeliwne,
• wszystkie betonowe powierzchnie zewnętrzne projektuje się zaizolowane
środkiem trwale zabezpieczającym, odpornym na agresywne działanie wód
gruntowych. Zabezpieczenie zewnętrzne przed korozją chemiczną wód
gruntowych środkiem trwale zabezpieczającym
• w przypadku usytuowania studzienki w terenie zielonym naleŜy właz wynieść
ponad teren 15 cm i obrukować na zaprawie.
i) Szafka kurka głównego i gazomierza
Projektowaną szafkę kurka głównego zabudować na elewacji budynku administracji.
W skład szafki kurka głównego wejdzie:
1. Gazomierz miechowy G4; Dn25 z gwintem 5/4cala
2. Mufa połączeniowa Dn40
3. Kurek główny Dn40
4. Monozłącze instalacyjne Dn40
5. Szafka kurka głównego 500/510/250mm
2.3. Szczegółowe warunki składowanie materiałów
Rury i kształtki PE
Jako zasadę naleŜy przyjąć, Ŝe rury z tworzyw winny być składowane tak długo jak to
moŜliwe w oryginalnym opakowaniu (zwojach lub wiązkach). Powierzchnia składowania
musi być płaska, wolna od kamieni i ostrych przedmiotów. Wiązki moŜna składować po trzy,
jedna na drugiej, lecz nie wyŜej niŜ na 2 m wysokości w taki sposób, aby ramka wiązki
wyŜszej spoczywała na ramce wiązki niŜszej. Gdy rury są składowane (po rozpakowaniu) w
stertach naleŜy zastosować boczne wsporniki, najlepiej drewniane lub wyłoŜone drewnem w
maksymalnych odstępach co 1,5 m. Gdy nie jest moŜliwe podparcie rur na całej długości, to
spodnia warstwa rur winna spoczywać na drewnianych łatach o szerokości min. 50 mm.
Rozstaw podpór nie większy niŜ 2 m. Rury o róŜnych średnicach i grubościach winny być
składowane oddzielnie, a gdy nie jest to moŜliwe, najsztywniejsze winny znajdować się na
spodzie. W stercie nie powinno się znajdować więcej niŜ 7 warstw, lecz nie wyŜej niŜ 1,0 m.
Gdy wiadomo, Ŝe składowane rury i kształtki PE nie zostaną ułoŜone w ciągu 12 miesięcy
naleŜy je zabezpieczyć przed nadmiernym wpływem promieniowania słonecznego poprzez
zadaszenie. W przypadku przykrycia rur i kształtek z PE plandekami nieprzepuszczającymi
światła naleŜy zapewnić ich dobrą wentylację. Ewentualne zmiany intensywności barwy rur
pod wpływem promieniowania słonecznego nie oznaczają zmiany własności
wytrzymałościowych lub odpornościowych. Zaślepki rur winny być zdjęte dopiero
bezpośrednio przed ich łączeniem.
NaleŜy zabezpieczyć rury przed wyginaniem. NaleŜy równieŜ zwrócić uwagę, aby ostro
zakończone przedmioty nie uszkodziły rur lub kształtek od spodu.
Materiały izolacyjne
Materiały izolacyjne (np. manszety, łańcuchy uszczelniające) naleŜy przechowywać w
oryginalnych opakowaniach w miejscach suchych, chronionych przed deszczem i
14.2B
Strona 199
promieniowaniem słonecznym w temperaturze zgodnej z instrukcją producenta.
3. Sprzęt
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST-00.00 “Wymagania ogólne”, pkt. 3.
3.2. Wymagania dotyczące sprzętu
Wykonawca przystępujący do wykonania robót zastosuje sprzęt gwarantujący właściwą
jakość robót. Wykonawca powinien dysponować następującym sprzętem:
• sprzęt do zagęszczania gruntu: zagęszczarkę wibracyjną, ubijak spalinowy,
• koparka podsiębierna 0,25 m3 do 0,40 m3,
• zgrzewarka do rur polietylenowych,
• urządzenia mechaniczne do cięcia rur,
• spawarki gazowe, spawarki elektryczne,
• maszyna do wierceń poziomych [przewierty],
• wyciągarkę ręczną łańcuchową,
Zwraca się uwagę na zapewnienie odpowiedniego sprzętu do obróbki stali i prac
spawalniczych.
Sprzęt montaŜowy i środki transportu muszą być w pełni sprawne i dostosowane do
technologii i warunków wykonywanych robót. Sposób wykonania robót oraz sprzęt
zaakceptuje InŜynier.
4. Transport
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST-00.00. “Wymagania ogólne”, pkt 4.
4.2. Transport, przenoszenie i składowanie
Ilość środków transportu powinna gwarantować prowadzenie robót zgodnie z zasadami
zawartymi w Dokumentacji Projektowej i wskazaniami InŜyniera Kontraktu.
Do przewoŜenia materiałów będą stosowane następujące zmechanizowane środki transportu:
− samochody skrzyniowe,
− samochody samowyładowcze,
− samochody dostawcze,
PrzewoŜone materiały powinny być rozmieszczone równomiernie oraz zabezpieczone przed
przemieszczaniem się w czasie ruchu pojazdu.
Ruch środków transportowych obok wykopów powinien odbywać się poza granicą klina
naturalnego odłamu gruntu wyznaczonymi drogami technologicznymi. Rozładowanie
materiałów będzie dokonywane z zachowaniem środków ostroŜności zapobiegających
uszkodzeniu materiałów.
Pojazdy poruszające się po drogach publicznych muszą spełniać wymagania dotyczące
przepisów ruchu drogowego zarówno w odniesieniu do dopuszczalnych obciąŜeń osi jak i
14.2B
Strona 200
pozostałych parametrów.
Wykonawca będzie na własny koszt na bieŜąco usuwać wszelkie zanieczyszczenia
spowodowane jego pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach do terenu budowy.
4.2.1. Transport rur polietylenowych
Rury PE mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczający je
przed uszkodzeniem lub zniszczeniem. Wykonawca zapewni przewóz rur w pozycji poziomej
wzdłuŜ środka transportu.
Wykonawca zabezpieczy wyroby przewoŜone w pozycji poziomej przed przesuwaniem i
przetaczaniem pod wpływem sił bezwładności występujących w czasie ruchu pojazdów.
Pojazd musi posiadać wsporniki boczne w rozstawie max 2 m. Rury sztywniejsze winny
znajdować się na spodzie. JeŜeli długość rur jest większa niŜ długość pojazdu, wielkość
nawisu rur z tworzyw sztucznych nie moŜe przekroczyć 1 m. Rury naleŜy transportować o ile
to moŜliwe w oryginalnych opakowaniach. Przy wielowarstwowym układaniu rur luzem
górna warstwa nie moŜe przewyŜszać ścian środka transportu o więcej niŜ 1/3 średnicy
zewnętrznej wyrobu.
Pierwszą warstwę rur naleŜy układać na podkładach drewnianych, zaś poszczególne warstwy
w miejscach stykania się wyrobów naleŜy przekładać materiałem wyściółkowym (o grubości
warstwy od 2 do 4 cm po ugnieceniu).
Rury w wiązkach muszą być transportowane na samochodach o odpowiedniej długości.
Wyładunek rur w wiązkach wymaga uŜycia podnośnika widłowego z płaskimi widłami lub
dźwigu z belką uniemoŜliwiającą zaciskanie się zawiesi na wiązce. Nie wolno stosować
zawiesi z lin metalowych lub łańcuchów. Gdy rury są rozładowywane pojedynczo moŜna je
zdejmować z uŜyciem podnośnika widłowego lub dźwigu. W przypadku cięŜkich rur i
kształtek naleŜy przeprowadzić załadunek i rozładunek przy pomocy dźwignic i taśm o
gładkiej powierzchni względnie przy pomocy lin. Do końców rur nie wolno doczepiać
jakichkolwiek haków. Nie wolno rur zrzucać lub wlec.
4.2.2. Transport rur preizolowanych
Rury preizolowane powinny być układane w pozycji poziomej. Do przeładunku rur naleŜy
uŜywać pasów elastycznych. Przy transporcie naleŜy zwrócić uwagę na to, aby nie została
uszkodzona wewnętrzna i zewnętrzna izolacja. Przy wielowarstwowym przewoŜeniu rur,
górna warstwa nie powinna przewyŜszać ścian środka transportowego więcej niŜ o 1/3
średnicy zewnętrznej rury.
Poszczególne warstwy rur naleŜy przekładać materiałem wyściółkowym w miejscach
stykania się wyrobów.
4.2.3. Transport kształtek
Dla usztywnienia przewoŜonych kształtek, naleŜy stosować przekładki, rozpory, kliny z
drewna z gumy i innych materiałów. Transport armatury środkami transportowymi zgodnie z
instrukcją producenta.
4.2.4. Transport kręgów studziennych
Transport samochodem skrzyniowym w pozycji wbudowania.
Dla zabezpieczenia przed uszkodzeniem, wykonawca dokona usztywnienia przez
zastosowanie przekładek, rozporów i klinów z drewna i gumy .
Podnoszenie i opuszczanie kręgów naleŜy wykonywać za pomocą minimum trzech lin
rozmieszczonych równomiernie na obwodzie prefabrykatu. Kręgi o mniejszych średnicach
podnosić i opuszczać za pomocą dwóch lin.
14.2B
Strona 201
5. Wykonanie robót
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST-00.00 “Wymagania ogólne”, pkt 5.
Ponadto:
5.2. Roboty podstawowe
5.2.1. Sieć cieplna
5.2.1.1.
Podsypki
Przed przystąpieniem do wykonania podłoŜa naleŜy dokonać odbioru technicznego wykopu.
Sieci ciepłownicze naleŜy układać na podłoŜu wzmocnionym z piasku o grubości 20 cm.
Zagęszczenie podłoŜa powinno wynosić nie mniej niŜ 0,95 max zagęszczenia wg normalnej
próby Proctora
RóŜnica rzędnych wykonywanego podłoŜa do rzędnych przewidzianych w Dokumentacji
Projektowej nie moŜe w Ŝadnym punkcie przekraczać wartości ± 5 cm. Występujące róŜnice
nie mogą na Ŝadnym odcinku przewodu spowodować spadku przeciwnego ani teŜ jego
zmniejszenie do zera.
Wilgotność zagęszczonego gruntu powinna być równa optymalnej lub wynosić co najmniej
80 % jej wielkości wg PN-B-02480.
5.2.1.2.
Na przygotowanym i zabezpieczonym przed zalaniem wodą dnie wykopu, układa się i
montuje sieci ciepłownicze z rur preizolowanych.
Przygotowanie rur do montaŜu
Elementy preizolowane dostarczone na budowę powinny być przed montaŜem skontrolowane
w zakresie ustalonym przez dostawcę. Elementy preizolowane powinny być zabezpieczone
denkami chroniącymi wnętrza rur przewodowych przed zanieczyszczeniem. Denka moŜna
zdjąć z rury bezpośrednio przed spawaniem rurociągów. Przed ułoŜeniem, naleŜy dokonać
oględzin wraz ze sprawdzeniem czy nie powstały uszkodzenia rur oraz ich izolacji w czasie
transportu z placu budowy na miejsce montaŜu.
Układanie rur w wykopie
Rury preizolowane do wykopu naleŜy opuszczać za pomocą dźwigu.
Przed przystąpieniem do montaŜu rurociągu rury preizolowane naleŜy ułoŜyć w wykopie.
Zaleca się układanie rur na drewnianych podkładach grubości ok. 10 cm, umieszczonych na
dnie wykopu w odstępach 2 ÷ 3 m. Ustalenie właściwych rzędnych rurociągów winno
odbywać się przez podsypywanie lub podkopywanie podkładów. Przed zakończeniem
montaŜu, w trakcie wykonywania obsypki i zasypki rurociągu, podkłady naleŜy usunąć spod
rur tak, aby nie zmieniać połoŜenia rur.
Rury preizolowane winny być ułoŜone wg projektu i ściśle przylegać do podłoŜa na całej swej
długości.
Spawanie rur stalowych preizolowanych
Spawacze, wykonujący spawanie rurociągów powinni posiadać odpowiednie kwalifikacje
zgodnie z normą PN-EN 287-1: 2005 (U), uprawniające do stosowania danych metod
spawania, grup materiałów, zakres średnic i metod spawania.
Personel nadzorujący wykonanie prac spawalniczych jest odpowiedzialny za wszystkie prace
spawalnicze i kontrole. Personel ten musi mieć kwalifikacje zgodnie z PN-EN 719 : 1999,
14.2B
Strona 202
odpowiednio do danych wymagań jakościowych określonych w grupie ( 1 ÷ 4 ) norm PN-EN
729 :1997.
Przed rozpoczęciem spawania naleŜy upewnić się czy wszystkie niezbędne elementy zostały
nasunięte na rury ( mufy termokurczliwe, opaski termokurczliwe, pierścienie uszczelniające,
uszczelki końcowe termokurczliwe ). Rury naleŜy ustawić współosiowo. Rurociągi naleŜy
montować i spawać z wykorzystaniem centrowników. Maksymalna zmiana kierunku osi na
połączeniu rur stalowych nie powinna przekraczać 30. Rurociągi moŜna spawać acetylenowotlenowo. NaleŜy zapewnić przygotowanie krawędzi spawanych zgodnie z normą PN-ISO
6761 : 1996. Elektrody do spawania powinny być stosowane zgodnie z kartą technologiczną
spawania i odpowiadać wymaganiom norm : PN-91/M-69430, PN-EN 499 : 1997, PN-79/E69010, PN-EN 758 :2001, PN-EN 12072 : 2002, PNEN 12536 : 2002, PN-EN ISO 6847 :
2005 oraz posiadać świadectwa odbioru zgodnie z normą PNEN 10204 :2006.
Elektrody powinny posiadać atesty producenta. Elektrody uŜywane do wykonywania spoin na
budowie muszą być przechowywane w odpowiednich warunkach, konieczne jest stosowanie
suszarek i termosów do elektrod. Przed rozpoczęciem spawania elementów preizolowanych
naleŜy sprawdzić , czy przewody systemu kontrolnego nie są uszkodzone ( przerwane ).Przed
przystąpieniem do spawania końce stalowej rury przewodowej powinny być oczyszczone z
powłoki antykorozyjnej, przy uŜyciu aktywnych odolejaczy bez rozpuszczalników oraz
starannie oczyszczone z pianki poliuretanowej.
MontaŜ instalacji alarmowej rezystancyjnej.
Wewnątrz rur i elementów preizolowanych w piance poliuretanowej w pozycji „za dziesięć
druga” umieszczone są dwa przewody :
• czujnikowy ( niklowo – chromowy ) w czerwonej perforowanej izolacji teflonowej
• powrotny miedziany w zielonej izolacji teflonowej
Przewody te łączy się ze sobą za pomocą tulejek zaciskowych i izoluje się je koszulkami
termokurczliwymi. Zawsze naleŜy łączyć przewód czerwony z czerwonym a zielony z
zielonym. Rurociągi naleŜy układać tak, aby przewód czujnikowy ( czerwony ) znajdował się
zawsze po prawej stronie idąc od źródła ciepła.
Aby połączyć przewody alarmowe naleŜy :
• zdjąć izolację czerwoną z przewodu czujnikowego oraz izolację zieloną z przewodu
powrotnego
• oczyścić końcówki przewodu papierem ściernym
• załoŜyć koszulki termokurczliwe ( po jednej na kaŜdej połączenie )
• połączyć przewody alarmowe uŜywając tulejek zaciskowych
• sprawdzić wytrzymałość połączenia ( za pomocą lekkiego szarpnięcia )
• odciąć nadmierne długości drutów
• nasunąć koszulki termokurczliwe i obkurczyć je uŜywając np. gorącego powietrza ( do
tego celu potrzebna jest elektryczna grzałka powietrzna do obkurczania materiałów
termokurczliwych )
Łącząc przewody alarmowe w kolejnych mufach przeprowadzać naleŜy próbę obwodu
sprawdzając kolejno odcinek po odcinku wg instrukcji producenta rur preizolowanych.
MontaŜ elementów regulacji pogodowej.
Warunki szczegółowe prowadzenia prac montaŜowych:
• Przed przystąpieniem do zakupu armatury i przystąpieniem do prac montaŜowych
układów regulacji pogodowej w poszczególnych budynkach Wykonawca wykona
pomiary wielkości spadku ciśnienia w instalacji wewnętrznej przy przepływie
obliczeniowym. Spadek ciśnienia na przyjętym w zaworze mieszającym [ZM]
14.2B
Strona 203
•
•
•
•
•
•
•
powinien być w przybliŜeniu równy rzeczywistemu spadkowi ciśnienia w instalacji,
tak by autorytet zaworu był równy 0,5.
W zaleŜności od dokonanych pomiarów oraz lokalnych warunków instalacji cieplnej
w poszczególnych budynkach naleŜy dokonać stosownej regulacji ustawienia punktu
pracy pomp.
Całość armatury oraz orurowania naleŜy zaizolować termicznie (zawory, przewody,
sprzęgła hydrauliczne) stosując oferowane przez producentów armatury izolacje
o grubościach izolacji właściwej zgodnych z obowiązującymi przepisami,
a w szczególności z normą PNB-02421:2000 i Rozporządzeniem w sprawie
warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
(Dz.U. nr 75/2002 poz. 690 z późn. zmianami a w szczególności zmianą
rozporządzeniem z dnia 6 listopada 2008r.)
Pozostałą niezbędną armaturę oraz kształtki (trójniki, kolanka itp.) naleŜy zabudować
zgodnie ze schematem odpowiednio do lokalnych warunków instalacji cieplnej
i moŜliwości technicznych w poszczególnych budynkach.
Zawory odpowietrzające montować w najwyŜszych punktach instalacji, a zawory
spustowe w najniŜszych. Lokalizacje tych zaworów ustalić przed przystąpieniem
do prac instalacyjnych
Po zakończeniu montaŜu instalacje naleŜy przepłukać, oraz wykonać próby
szczelności na zimno i na gorąco. Próbę na zimno wykonać w ciśnieniu 0,6 MPa a na
gorąco przeprowadzić w ciągu 72 godzin przy obliczeniowych temperaturach
czynnika grzejnego. Po pozytywnych wynikach prób instalacje tj. poziomy i piony
naleŜy zaizolować termicznie otuliną.
Materiały z demontaŜu naleŜy protokolarnie przekazać Inwestorowi.
Ewentualne zmiany materiałowe zaproponowane przez Wykonawcę naleŜy uzgodnić
z Inwestorem i projektantem.
5.2.1.3.
Uzbrojenie sieci
Na projektowanych odcinkach sieci ciepłowniczych zamontować naleŜy armaturę odcinającą,
w najwyŜszych punktach zawory odpowietrzające, a w najniŜszych odwadniające.
MontaŜ projektowanej armatury preizolowanej polega na wspawaniu preizolowanych
kształtek w rurociągi preizolowane. Preizolowaną armaturę odcinającą z odpowietrzeniem i
odwadnieniem oraz odpowietrzającą lub odwadniającą umieścić naleŜy w studzienkach z
kręgów Ŝelbetowych Ø 1,0 m oraz Ø 1,2 m ( bez dna ). Preizolowaną armaturę w
studzienkach Ŝelbetowych naleŜy instalować w miejscach zgodnie z Dokumentacją
Projektową.
Zawory odcinające montować bezpośrednio w ziemi, zakres prac:
- ustawienie zasuwy,
- przed rozpoczęciem spawania naleŜy upewnić się czy wszystkie niezbędne elementy zostały
nasunięte na rury (mufy termokurczliwe, opaski termokurczliwe, pierścienie uszczelniające),
- dospawanie zasuwy preizolowanej do rurociągu preizolowanego,
- ustawienie i wyregulowanie obudowy teleskopowej skrzynki ulicznej na płycie z betonu
B25
- lokalizacje skrzynek oznakować tabliczkami orientacyjnymi
5.2.1.4.
Zakres prac montaŜowych obejmuje:
- montaŜ rury przewodowej w rurze ochronnej stalowej z uŜyciem płuz dystansowych
rozmieszczonych, co ~1m
14.2B
Strona 204
- zamknięcie końcówek rury ochronnej manszetami
5.2.1.5.
Pod główną droga na oczyszczalni o nawierzchni asfaltobetonowej zostaną wykonane trzy
przejścia ciepłociągów wykonane metodą przewiertu poziomego w stalowej rurze ochronnej.
Zakres prac:
- wykonanie wykopu komory montaŜowej usytuowanej poza jezdnią, wraz z jej
umocnieniem, oraz po zakończeniu robót jego zasypanie
- wykonanie przewiertu przy pomocy wiertnicy do wierceń poziomych wg profilu podłuŜnego
i na rzędnej określonej w Dokumentacji Projektowej
- montaŜ rur przewodowych w rurach ochronnych z uŜyciem płóz dystansowych
rozmieszczonych, co 1m
- zamknięcie końcówek rur ochronnych manszetami
5.2.1.6.
Studzienki Ŝelbetowe w celu zamontowania armatury wykonać zgodnie z dokumentacją
projektową. Studzienki mają średnicę 1,0, 1,2 m.
Projektowane studzienki Ŝelbetowe przykryte płytami Ŝelbetowymi nadstudziennymi, z
włazami Ŝeliwnymi wg PN-93/H-74124 typu B 125 Ø600 mm z otworami wentylacyjnymi i z
zamkami zatrzaskowymi. Kręgi Ŝelbetowe winny być łączone na uszczelki gumowe,
elastomerowe lub podobne. Studzienki naleŜy wykonać na dnie wzmocnionym warstwą
podbetonu 10cm. Projektowane kręgi Ŝelbetowe ustawiać naleŜy na poduszkach betonowych
długości 1,60, szerokości 0,30 m i wysokości 0,50 m wykonanych z betonu B20.
Projektowane poduszki betonowe winny wystawiać ponad izolację przewodu
preizolowanego.
5.2.2. Sieć gazowa
5.2.2.1.
Podsypki
Sieć gazową naleŜy układać na podłoŜu wzmocnionym z piasku o grubości 20 cm.
5.2.2.2.
Materiał do podsypki nie powinien zawierać cząstek o wymiarach powyŜej 16 mm, materiał
nie moŜe być zmroŜony, nie moŜe zawierać ostrych kamieni lub innego łamanego materiału.
PodłoŜe pod rurociąg wyprofilować pod kątem opasania = 90o. Rur z PE nie wolno układać
na ławach betonowych ani zalewać betonem.
Rurociągi powinny być układane zgodnie z wymaganiami norm i wytycznych producentów.
Przed zakończeniem dnia roboczego bądź przed zejściem z budowy naleŜy zabezpieczyć
końce ułoŜonego rurociągu przed zamuleniem.
Przed opuszczeniem rur do wykopu naleŜy sprawdzić, czy nie mają widocznych uszkodzeń
powstałych w czasie transportu lub przechowywania. Uszkodzone rury powinny być usuwane
i przechowywane poza obszarem dokonywania montaŜu.
Rury naleŜy opuszczać do wykopu powoli i ostroŜnie w zaleŜności od masy: ręcznie lub przy
pomocy krąŜków, wielokrąŜków lub dźwigów. Zabrania się rzucania rur do wykopu.
Rury opuszczane mechanicznie, powinny być układane w prawidłowej pozycji przed
zwolnieniem wieszaka. Odpowiednie odcinki rur powinny być opuszczane do wykopu na
przygotowane i wyrównane podłoŜe o odpowiednim nachyleniu.
KaŜda rura powinna być układana zgodnie z projektowaną osią i nachyleniem jak równieŜ
powinna ściśle przylegać do podłoŜa na swojej całej długości, co najmniej na ¼ obwodu,
symetrycznie do osi.
Podczas montaŜu przewodu wykop powinien być odwodniony.
14.2B
Strona 205
Łączenie rurociągów
Rurociągi PE ciśnieniowe powinny być montowane przy temperaturze otoczenia w zakresie
od 0° C do 30° C, jednak uwzględniając elastyczność tego materiału w niskich temperaturach,
zaleca się dokonywanie połączeń przy temperaturze nie mniejszej niŜ + 5 °C.
Rurociągi PE ciśnieniowe powinny być łączone przez zgrzewanie doczołowe zgodnie z
Instrukcją Technologiczną Zgrzewania (WPS). Połączenie zgrzewane moŜna wykonywać
przed wpuszczeniem rur do wykopu. Zgrzewać ze sobą moŜna tylko rury zakwalifikowane do
tej samej grupy wskaźnika szybkości płynięcia (MFI 005 lub MFI 010), o tej samej średnicy i
grubości ścianki.
Przy zgrzewaniu doczołowym naleŜy przestrzegać następujących zaleceń:
− przed rozpoczęciem właściwego zgrzewania przeprowadzić zgrzewanie próbne,
− stosowane narzędzia powinny być właściwe dla danej pracy, sprawne i czyste,
− zgrzewane powierzchnie powinny być czyste i suche,
− przy zgrzewaniu na wietrze lub w deszczu naleŜy stosować namiot ochronny (w czasie
mgły zgrzewanie jest zabronione),
− swobodne końce rur naleŜy zaślepić korkami ochronnymi aby zapobiec powstawaniu
przeciągów,
− naleŜy przerwać procesu zgrzewania jeśli w trakcie wystąpił błąd; odciąć końce łączonych
elementów i proces zgrzewana rozpocząć od nowa,
− po oczyszczeniu i wyrównaniu zgrzewanych powierzchni naleŜy bezwzględnie zachować
je w czystości; niedopuszczalne jest np. dotykanie palcami,
− płytę grzewczą naleŜy utrzymywać w czystości, zanieczyszczenia naleŜy usuwać tylko za
pomocą drewnianego skrobaka i materiału nie pozostawiającego włókien (kłaczków)
zwilŜonego płynem czyszczącym,
− stosować tylko zgrzewarki czołowe, które są właściwe dla danej średnicy rur,
− zgrzewanie naleŜy wykonać zgodnie z instrukcją zgrzewania wydaną przez producenta
rur,
− naleŜy wykonać kontrolę zgrzewu zgodnie z procedurą wydaną przez producenta rur.
W szczególności naleŜy przestrzegać temperatury i czasów zgrzewania oraz głębokości
włączenia końców rur do kształtki.
Dopuszcza się zginanie rur ciśnieniowych PE na zimno przy zachowaniu promieni gięcia:
− + 20 oC - 20 x DN
− + 10 oC - 35 x DN
− 0 oC - 50 x DN
5.2.2.3.
Uzbrojenie sieci
Na projektowanym odcinku będą dwie zasuwy odcinające Dn200: w studni zasuwowej oraz
w rejonie projektowanej stacji redukcyjno-pomiarowej.
W zakres prac montaŜowych wchodzą:
Zasuwa w studni zasuwowej
- ustawienie zasuwy, zgrzanie króćców zasuwy z rurociągiem PE-HD,
- zamontować obudowę teleskopową do zasuwy,
- przymocować stojak kolumnowy do pokrywy studni [np. kotwami Hilti lub
równowaŜnymi],
- połączyć obudowę teleskopową zasuwy ze stojakiem kolumnowym pod napęd,
14.2B
Strona 206
- zamontować napęd elektromechaniczny na stojaku wraz z
(zamknij/otwórz),
układem starowania
Zasuwa przy stacji redukcyjno-pomiarowej
- dogrzanie tulei kołnierzowej wraz z luźnym kołnierzem stalowym galwanizowanym do
rurociągu PE-HD,
- montaŜ uszczelki i połączenie kołnierzy śrubami ze stali nierdzewnej,
- montaŜ kółka do zasuwy
5.2.2.4.
Studnia zasuwowa
Studnie z kręgów Ŝelbetowych D1000 posadowić na podbudowie – podbeton B7,5, grubości
10 cm. Fundament zaizolować:
• spód: 2 x papa asfaltowa,
• boki i wierzch: 2x Abizol P+R.
Studzienkę naleŜy wykonać z elementów prefabrykowanych z betonu B/45. Podstawa
studzienki ma być elementem prefabrykowanym betonowym stanowiącym monolityczne
połączenie kręgu i płyty dennej.
Komora robocza powinna być wykonane z kręgów Ŝelbetowych. MontaŜ naleŜy wykonywać
zgodnie z instrukcją producenta. Elementy naleŜy łączyć za pomocą uszczelek gumowych
wykonanych specjalnie dla łączenia prefabrykatów.
W miejscach przejść rurociągów/przewodów przez ściany i stropy nie wolno wykonywać
Ŝadnych połączeń rur. W miejscach tych załoŜyć rury osłonowe Dn350 stalowe, wolną
przestrzeń między zewnętrzną ścianą rury i otworem w studni naleŜy obetonować, natomiast
przestrzeń pomiędzy rurą osłonową, a rurą technologiczną naleŜy całkowicie wypełnić pianką
poliuretanową lub uszczelnieniem systemowym.
Długość rur stalowych osłonowych powinna być większa o ~50 mm od grubości ściany lub
stropu. Przejścia powinny być szczelne w stopniu uniemoŜliwiającym infiltrację.
W prefabrykowanych elementach studzienek powinny być osadzone stopnie złazowe.
Zwieńczenie studzienek naleŜy wykonać w postaci włazu kanałowego cięŜkiego D400 o
średnicy 600 mm z zamkiem lub przykręcany na śruby.
5.2.2.5.
Rury ochronne
- montaŜ rury przewodowej w rurze ochronnej Dn315 PE-HD PE100 SDR17
(315mm/277,6mm), z uŜyciem płuz dystansowych rozmieszczonych, co ~1m
- montaŜ złączki siodłowej 315/90 na rurze ochronnej
- montaŜ rury wydmuchowej [ w najwyŜszym punkcie rury ochronnej] - Dn90 PE-HD 100
SDR 17 do złączki siodłowej
- ustawienie i wyregulowanie skrzynki ulicznej typu „GAZ” na płycie z betonu B25
- lokalizację skrzynek oznakować tabliczkami orientacyjnymi zgodnie z ZN-G-3004
5.2.3. Sieć kanalizacyjna
5.2.3.1.
Podsypki
Sieci kanalizacyjne naleŜy układać na podłoŜu wzmocnionym z piasku o grubości 20 cm.
14.2B
Strona 207
5.2.3.2.
Rurociągi z rur PP
RóŜnice rzędnych ułoŜonego przewodu od przewidzianych w Dokumentacji Projektowej nie
mogą w Ŝadnym punkcie przewodu przekraczać ± 0,5 cm. Odchylenie osi ułoŜonego
przewodu od ustalonego w planie nie moŜe przekraczać 10 cm.
Elementy wykonane z rur i kształtek PP łączy się kielichowo na uszczelkę.
Bosy koniec rury układanej powinien być umieszczony współosiowo w kielichu rury
poprzedniej. Między bosym końcem rury, a wewnętrznym czołem kielicha naleŜy pozostawić
szczelinę 3 - 5 mm. Dopuszcza się lekką zmianę kierunku rury w kielichu pod warunkiem, Ŝe
szczelina między rurą i kielichem będzie wynosić co najmniej 6 mm.
Wszystkie połączenia powinny być tak wykonane, aby była zapewniona ich szczelność.
Szczegółowe warunki montaŜu róŜnego rodzaju złącz są podane przez producentów
wyrobów. Przy wykonywaniu połączeń naleŜy przestrzegać zalecanych przez nich wymagań i
wskazówek. Ponadto, naleŜy uwzględnić uwagi i wymagania podane niŜej.
Połączenie wciskane z odpowiednio wyprofilowanym pierścieniem gumowym.
Przy wykonywaniu połączenia rur PP naleŜy sprawdzić, czy „bosy koniec” rury PP (kształtki)
jest prawidłowo wyprofilowany, jeśli nie - naleŜy sfazować. Rury powinny mieć
w specjalnym wgłębieniu umieszczoną uszczelkę z EPDM.
Wewnętrzne powierzchnie łącznika oraz zewnętrzna powierzchnia bosego końca rury
powinny być dokładnie oczyszczone i osuszone, mogą być posmarowane środkiem
zmniejszającym tarcie (talk, smar silikonowy itp. - generalnie środki zalecane przez
producenta).
NaleŜy przy tym sprawdzić prawidłowość ułoŜenia pierścienia i dokładności jego przylegania
w kielichu.
Do wciśnięcia bosego końca rury w kielich moŜna uŜyć wciskarek róŜnego typu,
ułatwiających tę czynność, zwłaszcza przy większych średnicach.
Potwierdzeniem prawidłowości wykonania połączenia powinno być osiągnięcie przez czoło
kielicha granicy wcisku oraz współosiowość łączonych elementów.
NaleŜy przy tym zwrócić uwagę na to, aby kaŜdy bosy koniec rury posiadał oznaczenie
granicy wcisku. Oznaczenia te powinny być podane przez producenta.
Rury z PP powinny być układane kielichami w stronę przeciwną niŜ kierunek przepływu
ścieków.
W przypadku cięcia rur naleŜy operacje te wykonać w taki sposób, aby płaszczyzna cięcia
była prostopadła do osi rury. Na skrzyŜowaniu rur z istniejącym uzbrojeniem przewody
naleŜy prowadzić w rurach osłonowych (patrz Dokumentacja Projektowa).
Sposób instalowania rur osłonowych wynika z przyjętej technologii i najczęściej polega na
przeciskaniu lub przeciąganiu pod przeszkodą lub układaniu w gotowym wykopie. Rurami
osłonowymi dla rur polipropylenowych są rury polietylenowe o średnicy umoŜliwiającej
umieszczenie przewodu z kilkucentymetrowym zapasem wolnej przestrzeni.
5.2.3.3.
Studzienki kanalizacyjne
Studnie z kręgów Ŝelbetowych posadowić na podbudowie – podbeton B7,5, grubości 10 cm.
Fundament zaizolować:
14.2B
Strona 208
•
boki i wierzch: 2x Abizol P+R.
wykonanych specjalnie dla łączenia prefabrykatów. Podczas montaŜu naleŜy pokryć samarem
poślizgowym zewnętrzną powierzchnię uszczelki umieszczanej na dolnym elemencie
studzienki i wewnętrzną powierzchnię „zamka” górnego elementu studni nakładanego na
uszczelkę.
W miejscach przejść rurociągów przez ściany nie wolno wykonywać Ŝadnych połączeń rur.
W miejscach tych załoŜyć łańcuchy uszczelniające. Przejścia powinny być szczelne w stopniu
uniemoŜliwiającym infiltrację.
5.2.3.4.
Rury ochronne
- montaŜ rury przewodowej w rurze ochronnej polietylenowej z uŜyciem płuz dystansowych
rozmieszczonych, co ~1m
5.2.4. Sieć biogazowa podziemna
5.2.4.1.
Podsypki
Sieci biogazowe naleŜy układać na podłoŜu wzmocnionym z piasku o grubości 20 cm.
5.2.4.2.
Jak w przypadku gazu ziemnego pkt 5.2.2.2
5.2.4.3.
Uzbrojenie sieci
Na projektowanych biogazociągach podziemnych znajdują się zasuwy odcinające Dn200Dn400 oraz przepustnice Dn400.
Zasuwy podziemne:
- dogrzanie tulei kołnierzowych wraz z luźnymi kołnierzami stalowymi galwanizowanymi do
rurociągu PE-HD,
- ustawienie i wyregulowanie obudowy teleskopowej skrzynki ulicznej typu „GAZ” na płycie
z betonu B25
- lokalizacje skrzynek oznakować tabliczkami orientacyjnymi zgodnie z ZN-G-3004
Zasuwa w studni zasuwowej:
rurociągu PE-HD,
14.2B
Strona 209
- zamontować obudowę teleskopową do zasuwy,
równowaŜnymi],
- połączyć obudowę teleskopowa zasuwy ze stojakiem kolumnowym pod napęd,
- zamontować napęd elektromechaniczny na stojaku wraz z
układem starowania
(zamknij/otwórz),
Przepustnica międzykołnierzowa w studni zasuwowej:
rurociągu PE-HD,
- zamontować obudowę teleskopową do przepustnicy,
równowaŜnymi],
- połączyć obudowę teleskopowa przepustnicy ze stojakiem kolumnowym pod napęd,
- zamontować napęd elektromechaniczny na stojaku wraz z układem regulacyjnym,
5.2.4.4.
Studnie zasuwowe, odwodnieniowe, pomiarowe
Studzienkę z kręgów Ŝelbetowych D1000-D2500 posadowić na podbudowie – podbeton B7,5,
grubości 10 cm. Fundament zaizolować:
• boki i wierzch: 2x Abizol P+R.
wykonanych specjalnie dla łączenia prefabrykatów. Podczas montaŜu naleŜy pokryć samarem
poślizgowym zewnętrzną powierzchnię uszczelki umieszczanej na dolnym elemencie
studzienki i wewnętrzną powierzchnię „zamka” górnego elementu studni nakładanego na
uszczelkę.
W miejscach przejść rurociągów/przewodów przez ściany i stropy nie wolno wykonywać
Ŝadnych połączeń rur. W miejscach tych załoŜyć rury osłonowe stalowe, wolną przestrzeń
między zewnętrzną ścianą rury i otworem w studni naleŜy obetonować, natomiast przestrzeń
pomiędzy rurą osłonową, a rurą technologiczną naleŜy całkowicie wypełnić pianką
poliuretanową lub uszczelnieniem systemowym.
Długość rur stalowych osłonowych powinna wystawać ~50 mm poza ściany lub strop.
Przejścia powinny być szczelne w stopniu uniemoŜliwiającym infiltrację i eksfiltrację.
Obiekty sieciowe naleŜy wykonywać zgodnie z wymaganiami normy PN-EN 1610:2002,
„Warunkami technicznymi wykonania i odbioru sieci kanalizacyjnych”, opracowanymi przez
COBRTI INSTAL oraz wymaganiami szczegółowymi.
14.2B
Strona 210
Przed zamówieniem studni Wykonawca zaktualizuje rzędne terenu podane w projekcie
budowlanym oraz kąty wlotów i wylotu kanałów w stosunku do osi studzienek.
W studniach odwodnieniowych, zasuwowych i pomiarowych naleŜy zamontować odpowiedni
osprzęt zgodnie z rysunkami:
- nr 9-15 - Projekt: Sieci i urządzenia biogazowe – technologia”.
- nr 27 i 28, Projekt: Sieci i urządzenia biogazowe – technologia”.
5.2.4.5.
Zbiorniki dwumembranowe na biogaz
Zbiorniki biogazu wraz z pochodnią i węzłem tłoczno-pomiarowym powinny stanowić
element dostawy jednego producenta, ze względu na zapewnienie prawidłowego
sterowania i współpracy pomiędzy wymienionymi obiektami.
W miejscu planowanych lokalizacji zbiorników biogazu znajdują się obecnie zbiorniki
gazowe w konstrukcji stalowej. Przed przystąpieniem do prac zbiorniki te naleŜy rozebrać.
Na całym obwodzie projektowanego zbiornika wyciąć w podłoŜu rów obwodowy dla
wykonani belki balastowej wieńczącej, o szer. 0,9m i głębokości 0,80m (poniŜej poziomu
odniesienia). Wyciąć równieŜ „rów” dla przepuszczenia radialnych przewodów poddennych.
Na dnie rowu obwodowego wykonać podbeton B~7,5…10 z izolacją poziomą 2xpapa
asfaltowa.
Zmontować radialne przewody rurowe poddenne (wg danych z dok. technologicznej).
Rurociągi podziemne z rur PE posadowić na podsypce piaskowej zagęszczonej min. Is=92% i
obsypać z boków i w nadkładzie min. 30cm gruntem sypkim zagęszczanym do Is>98%.
Na całej powierzchni wyrównanego danego fundamentu zbiorników gazu wykonać podbeton
B~7,5…10 z izolacją poziomą 2xpapa asfaltowa, zazbroić obwodową belkę balastowokotwiąca (wraz z przyległymi fundamentami wentylatora i fundamentem przepustnicy
regulacyjnej) i płytę denną. Płyta denna (B30, F100, A-IIIN) o zmiennej grubości
17,3…25cm – zewnętrzny pas o poziomym ukształtowaniu i wewnętrzna misa ze spadkiem
ku środkowi fundamentu. Szczegóły w Dokumentacji Projektowej.
Przyjęto zbiornik gazowy typu elastycznego powłokowego (Stosowane są róŜne systemy
kotwienia obwodowego płaszcza zbiornika – zazwyczaj jest to wykonywane poprzez
mocowanie kotwami rozporowymi do betonu, czasem wymagane jest wbetonowanie
odpowiednich kotew. System kotwienia musi być rozpoznany u Dostawcy zbiornika
jeszcze przed przystąpieniem do wykonania fundamentu.
5.2.4.6.
Pochodnia biogazu
Przyjęto posadowienie pochodni gazowej na Ŝelbetowej (B30,A-IIIN) płycie fundamentowej
gr. 35cm. Do głębokości min. 1,0m ppt. podłoŜe wymienić na grunt niespoisty, zagęszczany
w sposób kontrolowany do Is>98%. Fundament wyniesiony 0,15m nad poziom terenu.
Pod płytą Ŝelbetonową przewiduje się podbeton B~10 i izolację 2xpapa asfaltowa.
Powierzchnie elementów betonowych mających kontakt z gruntem pokryć powłoką
bitumiczną (np. Abizol lub IzoplastB).
Sposób przytwierdzenia pochodni biogazu do fundamentu najczęściej wykonywany jest
poprzez mocowanie kotwami rozporowymi do betonu. System kotwienia musi być
rozpoznany u Dostawcy pochodni jeszcze przed przystąpieniem do wykonania
14.2B
Strona 211
fundamentu.
5.2.4.7.
Węzeł tłoczno-pomiarowy biogazu
Stacja tłoczno-pomiarowa biogazu jest obiektem kontenerowym w konstrukcji przemysłowej.
Wewnętrzne fundamenty urządzeń naleŜą do wyposaŜenia kontenera i nie wymagają
dodatkowych rozwiązań.
Przewiduje się posadowienie kontenera na Ŝelbetowej (B30, A-IIIN) płycie gr. 20cm. Ze
względu na warunki gruntowe przewiduje się wykonanie obwodowej podbudowy ścianą
fundamentową B20 – do głębokości poniŜej poziomu przemarzania gruntu. Pod ścianami
wyłoŜyć dno wykopu folią PE
Przyjęte w projekcie
kontenerowy węzeł tłoczny jest kotwiony do fundamentu
wewnętrznymi naroŜnikami – kotwy mechaniczne 4 x M12 ze stali nierdzewnej.
5.2.4.8.
Tymczasowa przebudowa sieci biogazowych
Wykonanie robót mających na celu sprawne przełączenia istniejącej sieci biogazowej do
nowoprojektowanej. Z załoŜeniem minimalnego czasu wyłączenia sieci z uŜytku.
Zakres robót objętych tym etapem znajduje się w dokumentacji projektowej pn. „ Projekt
wykonawczy organizacji przebudowy sieci biogazowej”. Materiały niezbędne do wykonania
przełączeń podane są w punkcie 2.2.4.h.
5.2.4.9.
Przetwornik ciśnienia
Zabudować przetwornik z gwintem zewnętrznym ½” wkręcanym w króciec montowany na
odgałęzieniu siodłowym elektrooporowym DN400/63 wraz ze złączką rurową PE/stal 63/ 2”/
1/2” [bądź teŜ wkręcanym w spawany do rurociągu króciec]. Króciec wyposaŜyć w zawór
kulowy ½” do gazu.
Czujnik temperatury
Zabudować czujnik z gwintem zewnętrznym ½” wkręcanym w króciec montowany na
1/2” [bądź teŜ wkręcanym w spawany do rurociągu króciec]. Króciec wyposaŜyć w zawór
kulowy ½” do gazu.
Przepływomierz biogazu
Przepływomierz tzw. wtykanych z gwintem 1”, wkręcanym w króciec montowany na
1” [bądź teŜ wkręcanym w spawany do rurociągu króciec]. Króciec wyposaŜyć w zawór
kulowy 1” do gazu. Urządzenia naleŜy zamówić z oryginalnym kablem łączącym przetwornik
z czujnikiem o długości minimum 20 m.
Manometr ciśnienia
Wraz z przetwornikami ciśnienia projektuje się na wspólnych króćcach zabudowę
manometrów tarczowych puszkowych analogowych do gazu o średnicy 100 mm z gwintem
zewnętrznym ½”. Zakres pomiarowy manometrów 0-6 kPa. Klasa dokładności pomiarowej
1%, obudowa: stal nierdzewna, element stykający się z medium: stopy miedzi.
Przepływomierz kompaktowy biogazu
Zabudować przepływomierz tzw. wtykany z gwintem 1”, montowany do biogazociągu
poprzez spawane do rurociągów [bądź teŜ wkręcanym w króciec montowany na odgałęzieniu
siodłowym elektrooporowym]. Króćce wyposaŜyć w zawory kulowe 1” do gazu.
14.2B
Strona 212
5.2.4.10.
Rury ochronne
- montaŜ rury przewodowej w rurze ochronnej Dn560/Dn500 PE-HD PE100 SDR17, z
uŜyciem płuz dystansowych rozmieszczonych, co ~1m
- montaŜ złączki siodłowej na rurze ochronnej
- montaŜ rury wydmuchowej [ w najwyŜszym punkcie rury ochronnej] - Dn90 PE-HD 100
SDR 17 do złączki siodłowej
- ustawienie i wyregulowanie skrzynki ulicznej typu „GAZ” na płycie z betonu B25
- lokalizację skrzynek oznakować tabliczkami orientacyjnymi zgodnie z ZN-G-3004
5.2.5. Sieć biogazowa nadziemna
5.2.5.1.
Podpory rurociągów
Filar Ŝelbetowy węzłowy (podpora nr 47) – konstrukcja słupowa Ŝelbetowa, która ze
względu na stabilizację węzła rurociągów i ich układ wymagała większej masy balastowej
podpory,
Fundamenty betonowe blokowe – zwraca się uwagę na konieczność zachowania (we
własnym interesie Wykonawcy) dokładności w rozmieszczeniu podpór blokowych pod
rurociągi napowietrzne, gdyŜ na większości odcinków rozstawy podparć zostały dostosowane
do długości handlowych tychŜe rur (L=12m), co powinno znacznie ułatwić Wykonawcy
prace. RównieŜ naleŜy bezwzględnie dotrzymać przewidywane projektem rzędne wierzchów
bloków podporowych, gdyŜ będą do nich bezpośrednio mocowane podparcia stalowe rur,
Stalowe słupy podporowe –słupy mocowane w kielichach fundamentowych (zalane rzadkim
betonem). W słupach otwory odpowietrzające d10mm (odpowietrzające wnętrze słupa przy
zalewaniu szpar kielicha dla umoŜliwienia częściowego wpłynięcia betonu zalewowego do
wnętrza słupa przy jego wbetonowywaniu w kielich.
Dla stalowych słupów przewiduje się zasadniczo dwa typy Ŝelbetowych fundamentów:
•
Szklanki fundamentowe Ŝelbetowe B30, zmonolityzowane ze stopą fundamentową
Ŝelbetową,
•
Szklanki fundamentowe Ŝelbetowe B30, zabudowane na 2 szt. wbijanych grodzic G62 (dla podpory nr 65 dla redukcji wpływów na istniejący WKF zaleca się pogrąŜenie
grodzic bezwstrząsowo – np. przez wciskanie pali w podłoŜe gruntowe).
W wypadku jakichkolwiek kolizji z istniejącymi instalacjami podziemnymi na okres prac
budowlanych podwieszać je nad wykopami na konstrukcjach odciąŜających (belkach
podpartych poza obrysem wykopu) a po ukończeniu prac zabezpieczać rurami ochronnymi
(np. połówkowymi). W wypadku krytycznej kolizji z projektowanym obiektem
konstrukcyjnym (niemoŜność przesunięcia lub tymczasowego zabezpieczenia na okres prac)
dopuszcza się ujęcie istniejącego przewodu w połówkowe rury ochronne i zabetonowanie jej
w nowej istniejącej konstrukcji (umoŜliwi to przyszłościowo wymianę tego przewodu).
Zabezpieczenia antykorozyjne
Konstrukcje bezpośrednich podparć rur będą wykonane ze stali St3S ocynkowanej.
Pod fundamentami konstrukcji betonowych przewiduje się podbeton B~10 i izolację 2xpapa
asfaltowa.
Powierzchnie elementów betonowych mających kontakt z gruntem pokryć powłoką
14.2B
Strona 213
bitumiczną (np. Abizol lub Izoplast).
5.2.5.2.
Przygotowanie rur do montaŜu
Elementy preizolowane dostarczone na budowę powinny być przed montaŜem skontrolowane
w zakresie ustalonym przez dostawcę. Elementy preizolowane powinny być zabezpieczone
denkami chroniącymi wnętrza rur przewodowych przed zanieczyszczeniem. Denka moŜna
zdjąć z rury bezpośrednio przed spawaniem rurociągów. Przed ułoŜeniem, naleŜy dokonać
oględzin wraz ze sprawdzeniem czy nie powstały uszkodzenia rur oraz ich izolacji w czasie
transportu z placu budowy na miejsce montaŜu.
Układanie rur
Rury preizolowane nad teren naleŜy podnosić za pomocą dźwigu.
Rury preizolowane winny być ułoŜone wg projektu i ściśle przylegać do podparć.
Spawanie rur stalowych preizolowanych
Spawacze, wykonujący spawanie rurociągów powinni posiadać odpowiednie kwalifikacje
zgodnie z normą PN-EN 287-1: 2005 (U), uprawniające do stosowania danych metod
spawania, grup materiałów, zakres średnic i metod spawania.
Przed rozpoczęciem spawania naleŜy upewnić się czy wszystkie niezbędne elementy zostały
nasunięte na rury ( mufy termokurczliwe, opaski termokurczliwe). Rury naleŜy ustawić
współosiowo. Rurociągi naleŜy montować i spawać z wykorzystaniem centrowników.
Maksymalna zmiana kierunku osi na połączeniu rur stalowych nie powinna przekraczać 30.
Rurociągi moŜna spawać dowolną metodą , poza spawaniem gazowym oraz w osłonie CO2
(MAG).
Elektrody powinny posiadać atesty producenta. Elektrody uŜywane do wykonywania spoin na
budowie muszą być przechowywane w odpowiednich warunkach, konieczne jest stosowanie
suszarek i termosów do elektrod.
Przed przystąpieniem do spawania końce rury przewodowej powinny być oczyszczone z
powłoki antykorozyjnej, przy uŜyciu aktywnych odolejaczy bez rozpuszczalników oraz
starannie oczyszczone z pianki poliuretanowej.
5.2.5.3.
Konstrukcje podparć rurociągów
Kompensacje termiczne deformacji rurociągów rozwiązano w dwojaki sposób:
Konstrukcje podparć rur mocowane bezpośrednio do stalowej rury przewodowej. Tam gdzie
rytm rur jest zharmonizowany z rytmem podpór nie jest wymagane lokalne usuwanie
fabrycznej izolacji termicznej rur. W innych przypadkach naleŜy odkryć odpowiedni fragment
rury stalowe.
Przewiduje się następujące typy konstrukcji bezpośrednich podparć rury stalowej:
PS – podparcia stałe, zbudowane z dolnej części siodłowej (na której będzie układany
rurociąg), mocowanej śrubami M20 do podłoŜa i 2 szt. opaski dociskowej, łączonych
śrubowo z siodłem, z dodatkowym przyspawanym „grzebieniem” stabilizującym wzdłuŜnie
rurę pomiędzy obejmami. Po wykonaniu połączenia naleŜy uzupełnić izolację termiczną i
zewnętrzną powłokę ochronną.
PW – podparcia ruchome, o swobodzie przemieszczenia wzdłuŜnego rurociągu, zbudowane z
trzech części:
łoŜe – element mocowany do betonowej bądź stalowej podpory na stałe śrubami M20
14.2B
Strona 214
sanki – element mocowany obejmą do rury stalowej i przemieszczający się wraz z nią
po łoŜu (na warstwie poślizgowej). Sanki są stabilizowane nakładkami dociskowymi,
ograniczającymi moŜliwość uniesienia się rury na podporze,
obejma – element mocujący dociskowo sanki do rury przewodowej
Pomiędzy łoŜem a spodem sanek zastosować przy montaŜu grubą warstwę poślizgową z
gęstego smaru (np. STP, ŁT-4 lub tp.). Po wykonaniu połączenia naleŜy uzupełnić izolację
termiczną i zewnętrzną powłokę ochronną.
PT – podparcia ruchome, o swobodzie przemieszczenia wzdłuŜnego i poprzecznego
rurociągu, zbudowane z trzech części:
łoŜe – element mocowany do betonowej bądź stalowej podpory na stałe śrubami M20
sanki – element mocowany obejmą do rury stalowej i przemieszczający się wraz z nią
po łoŜu (na warstwie poślizgowej). Sanki są stabilizowane nakładkami dociskowymi,
ograniczającymi moŜliwość uniesienia się rury na podporze,
obejma – element mocujący dociskowo sanki do rury przewodowej
gęstego smaru (np. STP, ŁT-4 lub tp.). Całą przestrzeń pod stopą sanek, na całym obwodzie
szpary dylatacyjnej wokół stopy (w przestrzeni pomiędzy stopą a ogranicznikami bocznymi
naleŜącymi do łoŜa) i pomiędzy stopą sanek a nakładkami wypełnić analogicznie smarem –
dla uniemoŜliwienia wypełnienia przyszłościowo tych przestrzeni np. pyłem, co mogłoby
zablokować swobodę przemieszczeń.
UWAGA! PoniewaŜ to podparcie ma swobodę przemieszczeń poziomych w dowolnych
kierunkach (w pewnych granicach) niezbędnym jest wykonanie mocowań śrubowych sanek
do podpory dopiero po zmontowaniu rurociągu tak, Ŝeby łoŜe było zlokalizowane dokładnie
centrycznie w stosunku do stopy sanek!!!
PK – podparcia ruchome, o swobodzie przemieszczenia wzdłuŜnego rurociągu, stosowane w
miejscu zastosowania kompensatora mieszkowego. Jest ono zbudowane z 5 części:
łoŜe – element mocowany do betonowej bądź stalowej podpory na stałe śrubami M20,
wspólne dla obu sanek,
dwie sztuki sanek – elementy mocowane obejmami do obu odcinków rur stalowych,
przyległych do kompensatora i przemieszczający się wraz z nimi po łoŜu (na warstwie
poślizgowej). Sanki są stabilizowane nakładkami dociskowymi, ograniczającymi
moŜliwość uniesienia się rur na podporze,
dwie obejmy – elementy mocujące dociskowo sanki do rur przewodowych.
gęstego smaru (np. STP, ŁT-4 lub tp.).
Po wykonaniu połączenia naleŜy uzupełnić izolację termiczną i zewnętrzną powłokę
ochronną. PoniewaŜ w tym miejscu będą występować deformacje wzdłuŜne izolacja
termiczna musi być dostosowana do takich przemieszczeń. Miejsce połączenia osłonić
„kapturem” osłaniającym.
5.2.5.4.
Uzbrojenie sieci
Na projektowanych biogazociągach nadziemnych znajdują się zasuwy odcinające Dn40Dn400.
Zasuwy nadziemne:
14.2B
Strona 215
- dospawanie kołnierzy stalowych do rurociągów [współspawalnych ze stalą P235GH]
- montaŜ uszczelek i połączenie kołnierzy śrubami ze stali nierdzewnej,
- uzupełnić izolację termiczną i zewnętrzną powłokę ochronną rur,
- montaŜ kółka do zasuwy
Zasuwa nadziemna z napędem:
- dospawanie kołnierzy stalowych do rurociągów [współspawalnych ze stalą P235GH]
- montaŜ uszczelek i połączenie kołnierzy śrubami ze stali nierdzewnej,
- uzupełnić izolację termiczną i zewnętrzną powłokę ochronną rur,
- montaŜ napędu elektromechanicznego wraz z układem starowania (zamknij/otwórz),
5.2.5.5.
Jak w punkcie 5.2.4.9.
5.2.5.6.
Podłączenie WKF’ów do sieci biogazowej
Kolejności podłączania WKF’ów.
Wykonawca wspólnie z Zamawiającym ustalą kolejność przełączania WKF’ów do nowej
sieci.
Sieć biogazową wraz z siecią kanalizacyjną naleŜy przygotować do przełączenia – moment
przełączeniu powinien być moŜliwie jak najkrótszy.
Szczegóły instalacyjne zawarte są na rys. nr 38, Projekt: „Sieci i urządzenia biogazowe –
technologia”.
5.2.5.7.
Studnia odwodnieniowa polipropylenowa
Pod dnem studzienki naleŜy wykonać podłoŜe z chudego betonu lub ułoŜyć płytę
fundamentową wg producenta studni. PodłoŜe naleŜy zagęścić. Kompletna studzienka
zbudowana jest z następujących, waŜniejszych elementów:
• kinety,
• rury członowej,
• betonowego pierścienia odciąŜającego,
ZałoŜono, Ŝe studzienka z tworzywa sztucznego będzie miała charakter nieprzełazowy.
Połączenie rur ze studzienką jest analogiczne do połączenia rur kielichowych. Połączenie
poszczególnych elementów pierścieniami, uszczelkami lub klinami powinno być zgodnie
z zaleceniami producenta studzienek.
Właz studzienki naleŜy zamontować na betonowej płycie odciąŜającej.
Po ustawieniu studzienki i połączeniu elementów oraz podłączeniu rur, naleŜy wykop zasypać
piaskiem, warstwami o grubości 20 cm, z zagęszczeniem. Przy zasypywaniu naleŜy zwrócić
uwagę, aby wypełnienie wokół górnej części studzienki było równomierne. Materiał
wypełniający powinien być bardzo dobrze zagęszczony.
NaleŜy wykonać studzienkę D 600 mm jako studnię prefabrykowaną PE/PP, z systemową
kinetą, karbowaną (lub gładką) rurą kominową.
Roboty montaŜowe wykonywać zgodnie z instrukcjami producenta.
W studni odwodnieniowej naleŜy zamontować odpowiedni osprzęt zgodnie z rysunkiem nr 11
- Projekt: Sieci i urządzenia biogazowe – technologia”.
14.2B
Strona 216
5.2.5.8.
Szafka kurka głównego gazu
Szafkę kurka głównego do budynku administracji naleŜy zabudować w miejsce istniejącej
szafki.
Szafka powinna być naścienna [nie wpuszczana w ścianę].
W zakres prac wchodzi:
– zdemontowanie istniejącej szafki kurka głównego
– zamontować szafkę wraz z kurkiem głównym, monozłączem instalacyjnym,
gazomierzem
– połączyć mufą instalację gazową w budynku z monozłączem.
technologia”.
–
–
–
–
–
5.2.6. Mechaniczne ścinanie drzew z karczowaniem pni
Zamocowanie na pni drzewa stalowej liny odciągającej, moŜliwie wysoko tak, aby
kontrolowany był kierunek przewrócenia się odciętego drzewa.
Odcięcie drzewa przeznaczonego do usunięcia, za pomocą piły łańcuchowej do
drewna. Odcięcia pnia drzewa naleŜy wykonać nisko przy ziemi z zachowaniem
szczególnej uwagi.
Odciągnięcie przewróconego drzewa na linie odciągającej, na miejsce gdzie zostaną
odcięte gałęzie oraz drzewo pocięte na kloce o wymiarach zapewniających dogodny
załadunek i transport.
Załadunek i transport na składowisko wskazane przez InŜyniera
Usunięcie pozostałej części pnia z korzeniami, po odkopaniu ręcznym bądź
mechanicznym, przy pomocy ciągnika na linie stalowej.
W przypadku braku moŜliwości ścinki drzew poprzez obalenie, naleŜy zastosować technikę
cięcia sekcyjnego.
Karczowanie pni najlepiej wykonać wiosną.
Po wycince naleŜy zasypać doły po wykarczowaniu pni, zagęścić, oraz uporządkować teren.
5.2.7. Wykonanie i umocnienie skarpy
Prace związane z budową skarpy i jej umocnieniem geosiatką poprzedzić rozbiórką
ogrodzenia zewnętrznego.
Wskaźnik zagęszczenia gruntów w nasypach powinien odpowiadać normie BN-77/8931-12.
W celu zapewnienia stateczności nasypu i jego równomiernego osiadania naleŜy przestrzegać
następujących zasad:
• Nasypy naleŜy wykonywać metodą warstwową, z gruntów przydatnych do budowy
nasypów. Nasypy powinny być wznoszone równomiernie na całej szerokości.
• Grubość warstwy w stanie luźnym powinna być odpowiednio dobrana w zaleŜności od
rodzaju gruntu i sprzętu uŜywanego do zagęszczania.
• Grunty o róŜnych właściwościach naleŜy wbudowywać w oddzielnych warstwach, o
jednakowej grubości na całej szerokości nasypu. Grunty spoiste naleŜy wbudowywać
w dolne, a grunty niespoiste w górne warstwy nasypu.
• Kiedy nasyp jest budowany w terenie płaskim spadek powinien być obustronny.
• Ukształtowanie powierzchni nasypu powinno uniemoŜliwiać lokalne gromadzenie się
wody.
• Grunt przewieziony w miejsce wbudowania powinien być bezzwłocznie wbudowany
w nasyp. InŜynier moŜe dopuścić czasowe składowanie gruntu, pod warunkiem jego
zabezpieczenia przed nadmiernym.
14.2B
Strona 217
Umocnienie skarpy GEOSIATKĄ
Geosiatka składa się z geokomórek i gruntu (alternatywnie kruszywa kamiennego),
wypełniającego jej komórki.
Sekcja powinna być zbudowana z zespołu elastycznych taśm polimerowych (z polietylenu
duŜej gęstości HDPE).
Taśmy geokomórek powinny być połączone seriami ultradźwiękowych zgrzein punktowych,
a ich płaszczyzny powinny być obustronnie teksturowane przez wytłoczenie.
Geokomórki są dostarczana w odcinkach (sekcjach). Przygotowana do transportu i
magazynowania sekcja stanowi zespół wzajemnie przylegających do siebie taśm. W pozycji
rozłoŜonej (na budowie) sekcja przyjmuje postać faliście wygiętych taśm przypominających
przestrzenną strukturę plastra miodu.
Do łączenia ze sobą sąsiednich sekcji naleŜy stosować zszywki galwanizowane lub opaski
samozaciskowe poliamidowe, certyfikowane.
Geokomórki naleŜy przechowywać w opakowaniach fabrycznych, w pomieszczeniach
czystych, suchych, zaciemnionych i wentylowanych, chroniąc je przed zawilgoceniem,
chemikaliami, tłuszczami, paliwami i moŜliwością uszkodzenia.
Do warstwy odcinającej moŜna stosować geowłókninę (lub geotkaninę), która powinna
spełniać następujące wymagania:
o powierzchnia ma być szorstka (teksturowana) lub karbowana (przeploty),
o grubość pod obciąŜeniem 2kPa: d > 0,35 mm,
o masa powierzchniowa: > 60 g/m2,
o wytrzymałość na zerwanie: > 10,0 kN/m,
o wydłuŜenie przy zerwaniu: > 17%,
o odporność na przebicie statyczne: 1600 N,
o przepływ wody prostopadły do płaszczyzny: Kw > 15 l/m2s,
o wskaźnik wodoprzepuszczalności prostopadły do płaszczyzny materiału
podobciąŜeniem 2 kPa: > 19,00 m/dobę,
o całkowita odporność na działanie wilgoci i temperaturę w przedziale: + 30
-40"C.
Materiał musi posiadać aprobatę techniczną IBDiM lub certyfikat CE.
Warunki składowania nie powinny wpływać na właściwości materiału. Podczas
przechowywania naleŜy chronić geowłókninę/geotkaninę przed zawilgoceniem,
zabrudzeniem, jak równieŜ przed długotrwałym (np. parotygodniowym) działaniem promieni
słonecznych. Materiały naleŜy przechowywać wyłącznie w rolkach opakowanych fabrycznie,
ułoŜonych poziomo na wyrównanym podłoŜu. Opakowania nie naleŜy zdejmować aŜ do
momentu wbudowania.
Komórki geosiatki wypełnić gruntem (lub kruszywem) z nadmiarem nie mniejszym niŜ 3.5
cm przy wysokości < 15 cm, a następnie zagęścić lekkim sprzętem wibracyjnym lub lekkimi
ubijakami, zapobiegając mechanicznemu uszkodzeniu komórek. Przy wypełnianiu moŜna
stosować sprzęt mechaniczny jak spycharki, ładowarki itp. Wypełnianie naleŜy wykonać
metodą od czoła, przy czym niedopuszczalny jest ruch maszyn po niewypełnionych sekcjach.
Materiału zasypowego nie wolno zrzucać na rozłoŜoną sekcję geokomórek z wysokości
większej od 1 m. W miarę zagęszczania wypełnienie geokomórek gruntem naleŜy uzupełniać
tak, aby geokomórki były okryta warstwą grubości nie mniejszej niŜ 3 cm. Zasiać trawę.
UWAGA:
14.2B
Strona 218
Grunt na warstwę wypełniającą powinien być pozbawiony kamieni o średnicy większej niŜ
63mm.
Kruszywo (alternatywnie) powinno być zgodne z wymaganiami norm:
PN-B-11111:1996 dla Ŝwiru, mieszanki kruszywa naturalnego,
PN-B-11112:1996 dla kruszywa łamanego.
PN-B-11113:1996 dla piasku.
Pozyskanie odpowiedniego gruntu na skarpę leŜy po stronie Wykonawcy.
Kotwy stalowe
Do mocowania geowłókniny i stosuje się kotwy z odpadowej stali zbrojeniowej
gładkiej lub Ŝebrowanej. Zwykle kotwy wykonuje się z prętów średnicy 6 - 8 (10-12) mm,
długości 250 - 600 mm.
Chudy beton
Chudy beton stosuje się do wypełniania skrajnych komórek rozłoŜonej sekcji.
Chudy beton powinien odpowiadać wymaganiom BN-70/8933-O3, o wytrzymałości na
ściskanie Rm > 7.5 MPa.
5.2.8. Przebudowa ogrodzenia zewnętrznego
5.2.8.1.
Rozbiórka ogrodzenia zewnętrznego
DemontaŜ ogrodzenia zewnętrznego wykonać przed pracami związanymi z budową skarpy i
jej umocnieniem.
W zakres prac wchodzą:
- rozmontować ogrodzenie,
- przetransportować ogrodzenie do miejsca jego tymczasowego składowania,
- zburzenie betonowych podstaw ogrodzenia,
- wywiezienie z terenu budowy materiałów z rozbiórki (Wykonawca zagospodaruje odpady
we własnym zakresie zgodnie z wymaganiami ustawy o odpadach),
5.2.8.2.
Zmontowanie ogrodzenia zewnętrznego
Ogrodzenie zewnętrzne naleŜy zmontować na wcześniej wykonanej skarpie umocnionej
geosiatką.
W zakres prac wchodzą:
- wykonanie betonowych podstaw ogrodzenia,
- transport ogrodzenia z miejsca składowania,
- zmontowanie ogrodzenia,
- przygotowanie ogrodzenia do malowania i dwukrotne pomalowanie.
5.3. Roboty towarzyszące
5.3.1. Geodezyjne wytyczenie tras rurociągów
− wytyczanie osi projektowanych rurociągów wykonane będzie w oparciu o
Dokumentacje Projektową przez uprawnionego geodetę w oparciu o plan sytuacyjny
uzgodniony przez ZUDP, stanowiący załącznik do Dokumentacji Projektowej
− wytyczenie i oznaczenie miejsc kolizji projektowanych rurociągów z istniejącym
uzbrojeniem podziemnym
− punkty główne trasy i punkty pośrednie osi muszą być zaopatrzone w oznaczenia
określające w sposób wyraźny i jednoznaczny charakterystykę i połoŜenie tych
14.2B
Strona 219
punktów
− dopuszczalne odchylenie sytuacyjne wytyczonej osi w stosunku do Dokumentacji
Projektowej nie moŜe być większe niŜ 5 cm. Rzędne niwelety punktów osi trasy
naleŜy wyznaczyć z dokładnością do 0,5 cm w stosunku do rzędnych niwelety
określonych w Dokumentacji Projektowej
5.3.2. Geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza
− wykonanie pomiarów sprawdzających spadki i usytuowanie głównych elementów
inwestycji w wykopie przed ich zasypaniem
− z wykonanych pomiarów geodeta uprawniony sporządzi mapę inwentaryzacyjną
elementów naziemnych i dokona czynności rejestracyjnych zgodnie z przepisami
prawa
− mapa inwentaryzacji powykonawczej powinna zawierać m.in.: przebieg trasy,
długości odcinków, rzędne posadowienia, materiał i średnicę, zestawienie
współrzędnych geodezyjnych wszystkich głównych punktów trasy, zestawienie
wykonanych przewodów z podziałem na średnice i materiał.
5.3.3. Dokumentacja powykonawcza
− Po zakończeniu budowy (lub jej etapu) Wykonawca sporządza powykonawczą
Dokumentację Geodezyjną
− rozwiązania zamienne wymagają akceptacji InŜyniera Kontraktu
5.3.4. Próba szczelności rurociągów
5.3.4.1.
Sieć cieplna
Po wykonaniu spawania naleŜy przeprowadzić badania połączeń spawanych.
Wymagane jest wykonanie badań wszystkich połączeń spawanych.
Badanie połączeń spawanych zgodnie z :
- PN-EN 13480-5 : 2005
- PN-EN ISO 5817 : 2005 ( U )
Obowiązkowe metody badania połączeń spawanych – ultradźwiękowa z udokumentowanym
wynikiem badania ( zapis na cd lub w postaci graficznej ) zgodnie z PN-EN 583.
Wymagana klasa dokładności wykonania spawów- co najmniej III. Badania spoin mają być
prowadzone przez kompetentny, wykwalifikowany i specjalistyczny personel. W celu
udokumentowania kwalifikacji zaleca się, aby pracownicy posiadali certyfikat zgodnie z PNEN 473 : 2002. Wyniki przeprowadzonych badań naleŜy udokumentować zgodnie z normą
PN-EN 729 –2 : 1997 oraz PN-EN 13480-5 : 2005. Następnie naleŜy przeprowadzić
ciśnieniową próbę hydrauliczną. Wartość ciśnienia próbnego : ppr = 1,43 pr = 1,43x0,7 =
1,00 MPa
Szczelność rurociągu naleŜy sprawdzać wodą wodociągową. Przed próbą rurociąg naleŜy
dokładnie odpowietrzyć. Rurociąg powinien być utrzymywany pod ciśnieniem próbnym
przez co najmniej 30 minut. Następnie ciśnienie powinno być obniŜone do wartości ciśnienia
roboczego, a wszystkie elementy i połączenia spawane powinny być poddane dokładnemu
badaniu wizualnemu powierzchni i połączeń. ObniŜenie i podwyŜszenie ciśnienia w zakresie
ciśnień od roboczego do próbnego powinno odbywać się jednostajnie i powoli. Po próbie
szczelności na elementach rurociągu i spoinach nie powinno być rozerwań, widocznych
odkształceń plastycznych, rys włoskowatych lub pęknięć oraz nieszczelności i pocenia się
powierzchni. Podstawowe dane próby ciśnieniowej powinny być potwierdzone w
świadectwie próby.
5.3.4.2.
Sieć gazowa
Dla gazociągów wykonanych z polietylenu, po zasypaniu gazociągu naleŜy przeprowadzić
14.2B
Strona 220
próby wytrzymałości i szczelności.
Po wykonaniu kontroli jakości połączeń i odbiorze prac zgrzewalniczych przeprowadza się
wstępne badanie szczelności przed opuszczeniem gazociągu do wykopu, bez zamontowanej
armatury. Badanie wstępne połączeń naleŜy przeprowadzić przy uŜyciu powietrza lub gazu
obojętnego o ciśnieniu 0,25 MPa. Czas trwania badania powinien wynieść min. 1 godzinę od
chwili osiągnięcia ciśnienia próby i ustabilizowania się ciśnienia. W przypadku wystąpienia
jakichkolwiek podejrzeń o ewentualnych nieszczelnościach występujących na badanym
odcinku gazociągu, kaŜde połączenie powinno podlegać badaniu za pomocą środka
pianotwórczego (np. wodny roztwór mydła). Ujawnione nieszczelności naleŜy usunąć, a
połączenia ponownie zbadać.
Miejsca montaŜu armatury, zamknięć końców odcinków próbnych, powinny zostać odkryte
podczas wykonywania prób. Próbę wytrzymałości i szczelności moŜna wykonywać
oddzielnie dla sieci i dla przyłącza. Czynnikiem próbnym moŜe być powietrze lub gaz
obojętny wolny od związków tworzących osady.
5.3.4.3.
Sieć kanalizacyjna
Przed zasypaniem wykopów naleŜy wykonać próbę szczelności przewodów grawitacyjnych,
z uŜyciem wody (metoda „W” wg PN-EN 1610:2002); zaleca się wykonanie wstępnej próby
szczelności przed wykonaniem obsypki. Spośród wymienionych w tej normie wymagań, na
szczególna uwagę zasługują:
-
odpowiednie przygotowanie odcinka kanału między studzienkami,
-
naleŜy zamknąć wszystkie odgałęzienia,
-
przy badaniu eksfiltracji zwierciadło wody gruntowej powinno być obniŜone o co
najmniej 0,5 m poniŜej dna wykopu,
-
•
przy badaniu na eksfiltrację poziom zwierciadła wody w studzience wyŜej połoŜonej
powinien mieć rzędną niŜszą co najmniej 0,5 m w stosunku do rzędnej terenu
w miejscu studzienki niŜszej; podczas badania na eksfiltrację - po ustabilizowaniu się
zwierciadła wody w studzienkach - nie powinno być ubytku wody w studzience
połoŜonej wyŜej, w czasie: 30 min. na odcinku o długości do 50 m,
•
60 min. na odcinku o długości ponad 50 m,
podczas badania na infiltrację nie powinno być napływu wody do kanału w czasie trwania
obserwacji, jak przy badaniu na eksfiltrację.
Wyniki prób szczelności powinny być ujęte w protokołach, podpisanych przez
przedstawicieli Wykonawcy i InŜyniera Kontraktu.
Po wykonaniu próby szczelności kanału naleŜy wykonać inspekcję poszczególnych odcinków
przewodu za pomocą zdalnie sterowanej samojezdnej kamery optycznej.
JeŜeli warunki gruntowo-wodne lub inne potwierdzone przez InŜyniera Kontraktu nie
zezwalają na pozostawienie odkrytych odcinków przewodów do czasu przeprowadzenia
próby szczelności, przewody, po uzyskaniu zgody InŜyniera Kontraktu moŜna zasypać,
a pozytywny wynik monitoringu sieci za pomocą kamer uznać za równowaŜny próbie
szczelności.
5.3.4.4.
Sieć biogazowa
Po wykonaniu kontroli jakości połączeń i odbiorze prac zgrzewalniczych przeprowadza się
wstępne badanie szczelności przed opuszczeniem gazociągu do wykopu, bez zamontowanej
14.2B
Strona 221
armatury. Badanie wstępne połączeń naleŜy przeprowadzić przy uŜyciu powietrza lub gazu
obojętnego o ciśnieniu 0,1 MPa. Czas trwania badania powinien wynieść min. 1 godzinę
od chwili osiągnięcia ciśnienia próby i ustabilizowania się ciśnienia. W przypadku
wystąpienia jakichkolwiek podejrzeń o ewentualnych nieszczelnościach występujących na
badanym odcinku gazociągu, kaŜde połączenie powinno podlegać badaniu za pomocą środka
pianotwórczego (np. wodny roztwór mydła). Ujawnione nieszczelności naleŜy usunąć,
a połączenia ponownie zbadać.
Miejsca montaŜu armatury, zamknięć końców odcinków próbnych, powinny zostać odkryte
podczas wykonywania prób. Próbę wytrzymałości i szczelności moŜna wykonywać wspólnie
dla sieci i przyłączy lub oddzielnie dla sieci i oddzielnie dla przyłączy. W przypadku
wykonywania próby dla sieci gazowej/gazociągu (niezaleŜnie czy z przyłączami
czy bez przyłączy), czas trwania próby powinien wynosić 24 godziny od czasu
ustabilizowania się ciśnienia próbnego. Czynnikiem próbnym moŜe być powietrze lub gaz
obojętny wolny od związków tworzących osady. Do wykonywania prób pojedynczych
przyłączy moŜna uŜywać butli ze spręŜonym powietrzem lub azotem.
Obliczenie ciśnienia próbnego zgodnie z rozporządzeniem:
p próby ≥ 0,2 + p [MPa]
p próby ≥ 0,2 + 0,005 MPa = 0,205 Mpa
przyjęto
p próby = 0,25[MPa]
Po wykonaniu spawania naleŜy przeprowadzić badania połączeń spawanych.
Wymagane jest wykonanie badań wszystkich połączeń spawanych.
Badanie połączeń spawanych zgodnie z :
- PN-EN 13480-5 : 2005
- PN-EN ISO 5817 : 2005 ( U )
Obowiązkowe metody badania połączeń spawanych – ultradźwiękowa z udokumentowanym
wynikiem badania ( zapis na dyskietce lub w postaci graficznej ) zgodnie z PN-EN 583.
Zalecana metoda badania – ultradźwiękowa. Wymagana klasa dokładności wykonania
spawów- co najmniej III. Badania spoin mają być prowadzone przez kompetentny,
wykwalifikowany i specjalistyczny personel. W celu udokumentowania kwalifikacji zaleca
się, aby pracownicy posiadali certyfikat zgodnie z PN-EN 473 : 2002. Wyniki
przeprowadzonych badań naleŜy udokumentować zgodnie z normą PN-EN 729 –2 : 1997
oraz PN-EN 13480-5 : 2005. Następnie naleŜy przeprowadzić ciśnieniową próbę
pneumatyczną. Wartość ciśnienia próbnego: ppr = 0,25 MPa, przy zachowaniu warunku, Ŝe
podczas próby ciśnienia nie mogą powstać napręŜenia większe niŜ napręŜenia obliczeniowe.
Do próby stosować manometry o zakresie odpowiadającym dwukrotnej wartości ciśnienia
maksymalnego jakie moŜe się pojawić podczas próby. Próbę szczelności przeprowadzić w
temperaturze zewnętrznej minimum +5ºC. Do próby szczelności naleŜy odsłonić wszystkie
połączenia elementów sieci (spawane i kołnierzowe) w celu sprawdzenia prawidłowości ich
wykonania w czasie trwania próby. Wszystkie złącza powinny być pozostawione bez izolacji
i wykładzin oraz poddane kontroli podczas próby ciśnieniowej, a malowanie antykorozyjne
złącz przed próbą powinno być dopuszczalne pod warunkiem, ze nie uniemoŜliwia dokładnej
kontroli złącza podczas próby. Ze względu na rozległość zaprojektowanej sieci zaleca się
wykonanie próby dla wydzielonych logicznie części sieci ciepłowniczej zgodnie z
rozmieszczeniem zaworów odcinających oraz armatury odpowietrzającej i odwadniającej.
Ciśnienie w badanym rurociągu naleŜy ustalić na ok. 50% wartości ciśnienia próbnego a
14.2B
Strona 222
następnie zwiększać stopniowo o ok. 10% aŜ do wartości ciśnienia próbnego. Rurociąg
powinien być utrzymywany pod ciśnieniem próbnym przez co najmniej 30 minut. Następnie
ciśnienie powinno być obniŜone do wartości ciśnienia roboczego, a wszystkie elementy i
połączenia spawane powinny być poddane dokładnemu badaniu wizualnemu powierzchni i
połączeń. ObniŜenie i podwyŜszenie ciśnienia w zakresie ciśnień od roboczego do próbnego
powinno odbywać się jednostajnie i powoli. Po próbie szczelności na elementach rurociągu i
spoinach nie powinno być rozerwań, widocznych odkształceń plastycznych, rys
włoskowatych lub pęknięć oraz nieszczelności i pocenia się powierzchni. Podstawowe dane
próby ciśnieniowej powinny być potwierdzone w świadectwie próby. Odbiór ostateczny
rurociągu wykonać zgodnie z PN-EN 13480-5:2005.
5.3.5. Czyszczenie rurociągów
5.3.5.1.
Czyszczenie gazociągu
Czyszczenie wnętrza gazociągu naleŜy wykonać po zasypaniu gazociągu w wykopie z
wykorzystaniem powietrza, spręŜonego w gazociągu do ciśnienia ok. 0,1 MPa.
Powierzchnia przekroju wydmuchu powinna być uzaleŜniona od powierzchni przekroju
rurociągu PE. Stosunek powierzchni przekroju wydmuchu i powierzchni przekroju rurociągu
PE winien wynosić ok. 40 - 50 %. Czyszczenie gazociągu podlega odbiorowi przez InŜyniera
Kontraktu i uŜytkownika gazociągu. Odbiór czyszczenia gazociągu naleŜy przeprowadzić
bezpośrednio przed próbą szczelności.
5.3.5.2.
Płukanie zmontowanych sieci ciepłowniczych.
Płukanie rurociągów naleŜy prowadzić wykorzystując wodę wodociągową z próby
ciśnieniowej, metodą na wpływ. Szybkość płukania powinna być równa maksymalnej
szybkości eksploatacyjnej wody grzewczej, tj. 1,5 m/s. Pobór próbki wody ( min. 1,5 litra )
powinien nastąpić w końcowej fazie płukania z dolnej części przewodu odpływowego. Czas
płukania i ewentualna ilość płukań ustala się indywidualnie w zaleŜności od oceny próbek
wody.
5.4. Roboty tymczasowe
5.4.1. Roboty ziemne
Roboty ziemne naleŜy prowadzić zgodnie z przepisami zawartymi w PN-B-10736 „Roboty
ziemne. Wykopy otwarte dla przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych. Warunki
techniczne wykonania”
PN-EN 1555 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do przesyłania paliw
gazowych. Polietylen (PE)
Wykop o ścianach pionowych naleŜy zabezpieczyć zgodnie z Rozporządzeniem Ministra
Infrastruktury z dnia 6.02.2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47, poz. 401) oraz PN-B-10736, PN-B- 06050,
PN-EN 1610.
5.4.1.1.
Wykopy ręczne
Szacuje się, Ŝe wykopy sposobem ręcznym obejmą ok. 20% całości robót ziemnych.
• Wykopy sposobem ręcznym będą wykonywane:
− przy zbliŜeniach z infrastrukturą podziemną, konstrukcjami nadziemnymi oraz w
rejonie ograniczonego manewru sprzętem.
14.2B
Strona 223
− w strefie 0,20 m powyŜej projektowanej rzędnej wykopu [w trakcie wykonywania
robot ziemnych nie moŜna dopuścić do rozluźnienia podłoŜa rodzimego w dnie
wykopu]
− w miejscach wykopów umocnionych obudowami pogrąŜanymi, lub wypraskami,
• ziemia z wykopu składowana będzie w jego sąsiedztwie, z rozdzieleniem ziemi
uprawnej od pozostałej części
• dno wykopu powinno być równe, pozbawione kamieni i gruzu oraz wykonane wg
profilu podłuŜnego,
• dogłębianie wykopu do wymaganych rzędnych wykonywać naleŜy bezpośrednio
przed układaniem podsypki i rurociągu
5.4.1.2.
Wykopy sprzętem mechanicznym
Szacuje się, Ŝe wykopy sposobem mechanicznym obejmą ok. 80% całości wszystkich tras
rurociągów podziemnych.
Wykopy sposobem mechanicznym z uŜyciem koparki podsiębiernej mogą być wykonywane
poza miejscami określonymi w punkcie powyŜej, w przedziale od powierzchni terenu po
zdjęciu warstwy humusu do głębokości 0,2 m powyŜej projektowanej rzędnej dna wykopu.
− wykonywane będą głównie jako skarpowe o nachyleniu skarp 1: 1,5, ale takŜe wykopy
pionowe umocnione obudowami pogrąŜanymi,
− grunt z wykopu naleŜy składować w jego sąsiedztwie
5.4.1.3.
Zasypki wykopów ręczne
• do zasypki moŜna przystąpić po wykonaniu czynności odbiorowych rurociągu i
zainwentaryzowaniu geodezyjnym
• ręcznie wykonywane będą zasypki w strefie do 30 cm powyŜej rur
• wykonywane będą w zróŜnicowany sposób:
− dla warstwy do wysokości 30 cm nad rurociągiem, - wymagane jest wykonywanie
piaskiem grubo i średnio ziarnistym, a zagęszczanie naleŜy wykonywać lekkimi
ubijakami, symetrycznie i równocześnie po obydwu stronach rury
− dla warstwy powyŜej strefy rury do wierzchu terenu – zagęszczanie wykonywać
warstwami o grubości do 30 cm, z zastosowaniem sprzętu cięŜkiego .
• dla zapewnienia całkowitej stabilności konieczne jest zadbanie o to by materiał
obsypki szczelnie wypełniał przestrzeń między rurą, a ścianą wykopu;
• zasypkę wierzchniej warstwy wykonać ziemią urodzajną. Teren wyrównać i
przywrócić do poprzedniego stanu, łącznie z posianiem trawą.
5.4.1.4.
Zasypki wykopów spycharkami
Wykonywane będą warstwy powyŜej zasypki ręcznej w zakresie wykopów skarpowych.
Wyszczególnienie robót:
− przemieszczenie mas ziemnych uprzednio odspojonych i złoŜonych w sąsiedztwie
wykopu
− rozścielenie warstwami o grubości do 30 cm
5.4.1.5.
Odwóz nadmiaru gruntu
Nadmiar gruntu wynikający z objętości wbudowanych materiałów tj. podsypki, zasypki, rury,
elementów betonowych, elementów konstrukcji naleŜy usunąć z terenu robót.
Zakres prac:
14.2B
Strona 224
Załadunek mechaniczny lub ręczny na dowolny środek transportu do przewozu gruntu, odwóz
i wyładunek nadmiaru gruntu – Wykonawca na własny koszt i we własnym zakresie
zagospodaruje nadmiar ziemi z wykopów w sposób zgodny z wymaganiami ustawy o
odpadach z dnia 27.04.2001
5.4.1.6.
Rekultywacja terenu robót
Zdjęcie warstwy humusu
Obejmuje pas wykopu na jego szerokości z poszerzeniem po 0,25 m z kaŜdej strony
Wyszczególnienie robót:
− odspojenie spycharką warstwy ziemi urodzajnej o grubości ok. 15 cm i
przemieszczenie jej w miejsce poza pas składowania ziemi z wykopu;
− ręczne podgarnięcie humusu na odkładzie ;
Rozścielenie ziemi urodzajnej
Wykonywane będzie w miejscu jej zdjęcia i taką samą warstwą tj. ok. 15 cm;
− przemieszczenie, rozplantowanie gruntu i wyrównanie terenu wykonywane będzie
spycharkami;
− ostateczne wyprofilowanie terenu naleŜy wykonać ręcznie
5.4.2. Umocnienie wykopów
− pionowe ściany wykopów wymagają pełnego umocnienia ich ścian obudową rozpartą;
− do umocnienia ścian na odcinkach bezkolizyjnych zaleca się stosowanie szalunków
inwentaryzowanych, wielokrotnego uŜytku
− na odcinkach w strefach występowania kolizji - obudowę wykopu naleŜy wykonać z
uŜyciem szalowania z dylami lub bali drewnianych montowanych w układzie
poziomym;
5.4.3. Zabezpieczenie kolizji
Przed przystąpienie do robót wykopowych wykonać naleŜy przekopy kontrolne uzbrojenia
podziemnego celem ustalenia rzeczywistej ich lokalizacji sytuacyjnej i wysokościowej a
odsłonięte uzbrojenie naleŜy zabezpieczyć zgodnie z wymogami ich gestorów;
Kable telekomunikacyjne i energetyczne na skrzyŜowaniach z rurociągami naleŜy
zabezpieczyć rurami połówkowymi D =110 mm lub D =160 mm z PCV. Długość osłony ~
3,00 m (końcówki wystające ok. 1,50 m poza oś kabla).
•
Przy skrzyŜowaniu z kablami NN naleŜy stosować przepusty ochronne (osłony rurowe
dwudzielne o średnicy D 160).
Warunki wykonania skrzyŜowania z kablami eklektycznymi:
•
SkrzyŜowania
i
zbliŜenia
przewodów
kanalizacyjnych
z
liniami
elektroenergetycznymi naleŜy wykonać zgodnie z wymogami PN-E-05100-1:1998
Elektroenergetyczne linie napowietrzne w zakresie linii izolowanych oraz w zakresie
linii gołych zgodnie z normą PN-E-05100-1:1998. Ponadto, zgodnie z normą PN76/E-05125 Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Projektowanie i budowa.
•
Przystąpienie do prac związanych z załoŜeniem przepustów moŜe się odbyć po
uprzednim odłączeniu kabli spod napięcia.
•
Przepusty winna zakładać pracownicy z uprawnieniami branŜowymi w zakresie
występujących rodzajów kabli i napięć.
Wszystkie odkrycia linii kablowych energetycznych, niepotwierdzonych geodezyjnie na
14.2B
Strona 225
mapie naleŜy w trybie pilnym zgłosić InŜynierowi.
KrzyŜujące się z wykopem przewody rurowe naleŜy obudować skrzynką zbitą z desek i
utwierdzonych poza krawędzią wykopu;
5.4.4. Wykonanie kładek dla pieszych
Przejścia dla pieszych nad wykopami dla ruchu dwukierunkowego powinny mieć
szerokość co najmniej 1,2 m a dla ruchu jednokierunkowego co najmniej 0,75 m. Po obu
stronach przejścia (pomostu) muszą znajdować się barierki z poręczami o wysokości 1,10 m i
deską krawęŜnikową wysokość 0,15 m;
5.4.5. Wyznaczenie i oznakowanie przejść dla pieszych, przejazdów dla
ruchu kołowego oraz stref niebezpiecznych
− przejścia dla ruchu pieszego oraz przejazdy dla ruchu kołowego naleŜy wygrodzić,
zabezpieczyć i oznakować za pomocą znaków drogowych i oświetlenia;
− wyznaczyć w terenie miejsca składowania poszczególnych materiałów oraz drogi
dowozu do strefy montaŜowej;
6. Kontrola Jakości
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST-00.00 “Wymagania ogólne”, pkt 6.
6.2. Badania przy odbiorze
Zakres badań i odbiorów:
- tyczenie tras rurociągów,
- odbiór techniczny dna wykopu,
- odbiór techniczny podłoŜa pod rurociąg,
- odbiór techniczny podpór nadziemnych biogazociągów,
- sprawdzenie wymaganych aprobat, atestów itd.,
- badania szczelności,
- inwentaryzacja geodezyjna powykonawcza.
Wyniki badań powinny być wpisane do dziennika budowy, który z inwentaryzacją
geodezyjną (dopuszcza się inwentaryzację szkicową) oraz certyfikatami i deklaracjami
zgodności z polskimi normami i aprobatami technicznymi, dotyczącymi rur i armatury, jest
przedłoŜony podczas spisywania protokółu odbioru technicznego - częściowego, który
stanowi podstawę do decyzji o moŜliwości zasypywania odebranego odcinka przewodu sieci
gazowej.
Kolejność prowadzenia prac budowlano-montaŜowych:
- wytyczenie geodezyjne osi i punktów załomu rurociągów,
- wykonanie i umocnienie wykopów,
- ułoŜenie i montaŜ rur oraz armatury i urządzeń w wykopach,
- próby szczelności,
- geodezyjne pomiary powykonawcze,
- zasypka wykopów i zagęszczanie gruntu,
- odbiory częściowe,
- odbiór końcowy
14.2B
Strona 226
Całość prac prowadzić zgodnie z:
- sieć cieplna - Wymagania techniczne COBRTI INSTAL Zeszyt 4. Warunki Techniczne
wykonania i odbioru sieci ciepłowniczych z rur i elementów preizolowanych'' (wyd. I,
czerwiec 2002)
- kanalizacja - Wymagania techniczne COBRTI INSTAL Zeszyt 9. Warunki Techniczne
wykonania i odbioru sieci kanalizacyjnych'' (wyd. I, wrzesień 2003 r.)
- sieć gazowa, biogazowa - Zarządzenie Dyrektora Oddział Zakład Gazowniczy w Krakowie
z dnia 10 stycznia 2008 r. w sprawie warunków technicznych projektowania, budowy,
nadzoru i odbioru gazociągów wykonanych z polietylenu.
PN-92/M-34503 Gazociągi i instalacje gazownicze. Próby gazociągów.
BN-81/8976-47 Gazociągi ułoŜone w ziemi. Wymagania i badania.
7. Obmiar robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostki obmiarowe są następujące:
[m] – przewody rurowe wraz z robotami towarzyszącymi i tymczasowymi
[m2] – zmiany zagospodarowania terenu
[m3] – podsypki i obsypki piaskowe, a takŜe podpory Ŝelbetowe pod biogazociągi
napowietrzne
[kpl.] – armatura, studzienki kanalizacyjne, studnie odwodnieniowe, studnie pomiarowe,
urządzenia na sieci, ścinanie drzew i karczowanie pni,
Nakłady na wykonanie robót towarzyszących i tymczasowych zawarte będą w cenach
elementów robót podstawowych.
8. Odbiór robót
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
8.2. Zasady odbioru robót
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami
InŜyniera, jeŜeli wszystkie badania i odbiory z zachowaniem tolerancji zgodnie z wymogami
kontroli jakości dały wyniki pozytywne.
Kierownik budowy jest zobowiązany, zgodnie z ustawą Prawo budowlane, przy odbiorze
technicznym - częściowym przewodu zgłosić InŜynierowi do odbioru roboty ulegające
zakryciu.
8.2.1. Odbiór techniczny częściowy sieci gazowej
Badania przy odbiorze technicznym częściowym sieci gazowej polegają na:
− zbadaniu zgodności usytuowania i długości przewodu z dokumentacją i inwentaryzacją
geodezyjną. Dopuszczalne odchylenie w planie osi przewodu od osi wytyczonej nie
powinno przekraczać 0,1 m dla przewodów z tworzyw sztucznych i 0,02 m dla
pozostałych. Dopuszczalne odchylenie rzędnych ułoŜonego przewodu nie powinno
przekraczać ±0,05 m dla przewodów z tworzyw sztucznych i ±0,02 m dla pozostałych
14.2B
Strona 227
− zbadaniu prawidłowości wykonania spawów i połączeń zgrzewanych. Celem kontroli
parametrów zgrzewania przez samego zgrzewacza jak równieŜ przez słuŜby kontrolne,
zgrzewacz ma obowiązek zapisywania wszystkich najwaŜniejszych parametrów
wpływających na jakość zgrzeiny. Wartości te wpisywane są do protokołu zgrzein. Za
wpisy do protokołu odpowiedzialny jest zgrzewacz i zobowiązany do wypełniania jej na
bieŜąco, gdy_ protokół jest integralną częścią dokumentacji powykonawczej. Wszelkie
sprawy sporne rozstrzygane są na podstawie dokonanych w nim wpisów. UmoŜliwia to
bieŜącą kontrolę prac montaŜowych przez konfrontację oznaczeń zgrzeiny na rurze.
InŜynier lub osoba upowaŜniona przez inwestora winna na bieŜąco kontrolować
aktualizację_ protokołów zgrzein. Wpisy do protokołu zgrzewania muszą być zgodne z
oznaczeniami zgrzeiny na rurze.
− zbadaniu materiału ziemnego uŜytego do podsypki i obsypki przewodu, który powinien
być drobny i średnioziarnisty, bez grud i kamieni,
− zbadaniu czyszczenia gazociągu,
− zbadaniu szczelności przewodu. Wykonawca powinien wykonać badanie szczelności
kaŜdego odcinka gazociągu zgodnie z PN-92/M-3453.
Ponadto kontroli podlegają:
− badanie wykonania podłoŜa (odchylenie grubości warstwy podłoŜa nie powinno
przekraczać ± 3 cm, odchylenie szerokości warstwy podłoŜa nie powinno przekraczać ± 5
cm),
− rzędne załoŜonych ław celowniczych w nawiązaniu do podanych stałych punktów
wysokościowych z dokładnością do 1 cm,
− szalowanie wykopu,
− wykonanie niezbędnych zejść do wykopów o głębokości większej niŜ 1 m, w odległości
nie większej niŜ 20 m,
− zabezpieczenie od obciąŜeń ruchu kołowego,
− odległość od budowli sąsiadującej,
− zabezpieczenie innych przewodów w wykopie,
− rodzaj rur, kształtek i armatury oraz zgodność materiałów z wymaganiami norm,
− składowanie rur, kształtek i armatury.
8.2.2. Odbiór techniczny końcowy sieci gazowej
Zgłoszenie obiektu budowlanego do odbioru odpowiednim wpisem do dziennika budowy
dokonuje kierownik budowy.
Przy odbiorze gazociągu z polietylenu wymagane są do przedłoŜenia komisji odbiorowej
następujące dokumenty:
− dziennik budowy,
− wymagane certyfikaty, aprobaty techniczne i deklaracje zgodności na zabudowane
rury, armaturę, kształtki i inne urządzenia,
− oświadczenie kierownika budowy:
- o zgodności wykonania gazociągu z projektem budowlanym, pozwoleniem na
budową, przepisami i obowiązującymi Polskimi Normami,
- o zgodności uŜytych materiałów i urządzeń do budowy gazociągu z
dokumentacją i deklaracjami, ewentualnie certyfikatami oraz załączonymi
atestami,
- o doprowadzeniu do naleŜytego stanu i porządku terenu budowy,
− dziennik zgrzewania,
14.2B
Strona 228
− protokoły zgrzewania lub wydruki ze zgrzewarek,
− szkic montaŜowy z naniesionymi zgrzewami o numeracji odpowiadającej protokołom
zgrzewania,
− protokoły odbioru izolacji i badań szczelności antykorozyjnych powłok izolacyjnych
(dla armatury stalowej),
− protokół z oczyszczenia gazociągu,
− protokoły prób szczelności,
− protokoły ze sprawdzenia prawidłowości działania zamontowanej armatury,
− zestaw zmian dokonanych w trakcie budowy naniesionych na pierwotny projekt
wykonawczy gazociągu,
− geodezyjna dokumentacja inwentaryzacyjna gazociągu,
− protokół z wykonania prac odtworzeniowych pasa terenu zajętego czasowo pod
budowę gazociągu,
8.2.3. Odbiór techniczny częściowy sieci preizolowanych
Odbiorowi Robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają wszystkie technologiczne
czynności związane z budową sieci cieplnej, a mianowicie:
• roboty przygotowawcze,
• roboty ziemne z obudową ścian wykopów
• przygotowanie podłoŜa
• roboty montaŜowe wykonania sieci preizolowanej
• roboty montaŜowe wykonania studni Ŝelbetowych w celu zamontowania armatury
odpowietrzającej i odwadniającej
• próby szczelności przewodów
• zasypanie i zagęszczenie wykopów
Odbiór Robót zanikających powinien być dokonany przez InŜyniera Kontraktu w czasie
umoŜliwiającym wykonanie korekt i poprawek bez hamowania ogólnego postępu Robót.
Długość odcinka robót ziemnych poddana odbiorowi nie powinna być mniejsza od 50 m.
Dopuszcza się zwiększenie lub zmniejszenie długości przeznaczonego do odbioru odcinka
sieci z tym, Ŝe powinna być ona uzaleŜniona od warunków lokalnych oraz umiejscowienia
uzbrojenia lub uzasadniona względami techniczno-ekonomicznymi.
PrzedłoŜone dokumenty:
• Dokumentacja Projektowa z naniesionymi na niej zmianami dokonywanymi w trakcie
budowy, obejmująca dodatkowo rysunki konstrukcyjne obiektów oraz szkice
zdawczoodbiorcze
• Dokumentacja geodezyjna określająca współrzędne stałych punktów odniesienia
• Dziennik Budowy
• Dokumentacja dotycząca jakości wbudowanych materiałów
8.2.4. Odbiór końcowy sieci preizolowanych
Odbiorowi końcowemu podlega:
• sprawdzenie kompletności Dokumentacji Projektowej do odbioru technicznego
końcowego (polegające na sprawdzeniu protokołów badań przeprowadzonych przy
odbiorach technicznych częściowych),
• badanie połączeń spawanych i próba hydrauliczna zmontowanych sieci
ciepłowniczych
Wyniki przeprowadzonych badań podczas odbioru powinny być ujęte w formie protokołu,
szczegółowo omówione, wpisane do Dziennika Budowy i podpisane przez nadzór techniczny
oraz członków komisji przeprowadzającej badania.
14.2B
Strona 229
Wyniki badań przeprowadzonych podczas odbioru końcowego naleŜy uznać za dokładne,
jeŜeli wszystkie wymagania (badanie dokumentacji i szczelności całej wykonanej sieci
ciepłowniczej) zostały spełnione.
JeŜeli któreś z wymagań przy odbiorze technicznym końcowym nie zostało spełnione, naleŜy
ocenić jego wpływ na stopień sprawności działania sieci i w zaleŜności od tego określić
konieczne dalsze postępowanie.
Odbiory: częściowy i końcowy powinien być dokonany komisyjnie przy udziale
przedstawicieli wykonawcy, InŜyniera Kontraktu i uŜytkownika oraz potwierdzony
właściwymi protokółami
8.2.5. Odbiór techniczny częściowy i końcowy sieci kanalizacyjnej
Odbiór techniczny rurociągu
Zakres odbioru częściowego (dla odcinka):
• sprawdzenie zgodności wykonanego odcinka z dokumentacją projektową, w szczególności
pod kątem zabudowanych materiałów,
• sprawdzenie jakości wykonanych robót ziemnych, w szczególności grubości podsypki,
obsypki i zasypki rurociągu,
• sprawdzenie jakości montaŜu, w szczególności liniowości, spadków, zmian kierunków
trasy i połączeń,
• sprawdzenie zabezpieczeń rurociągu, w szczególności w miejscu występowania przeszkód,
• przeprowadzenie badań na przenikanie i prób szczelności
Zakres odbioru technicznego końcowego:
• sprawdzenie usunięcia wad i usterek wymienionych w protokołach odbiorów częściowych,
• sprawdzenie aktualizacji dokumentacji technicznej,
• sprawdzenie zgodności wykonania studni i elementów połączeń z dokumentacją
projektową.
Odbiory techniczne częściowe i końcowe powinny być przeprowadzane komisyjnie w
obecności Wykonawcy, Inwestora i InŜyniera Kontraktu. Procedura powinna być
potwierdzono odpowiednim protokołem.
9. Podstawa Płatności
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne”
pkt 9.
Przewidywaną liczbę jednostek obmiarowych podano w Przedmiarze Robót.
Przyjęto zasadę rozliczania prac technologicznych w odniesieniu do robót podstawowych,
więc w sieciach międzyobiektowych pomija się specyfikację drobnego sprzętu i materiałów
towarzyszących, podawanych na rysunkach.
Koszty związane z wykonaniem robót podstawowych obejmują roboty towarzyszące i
tymczasowe.
10.
Przepisy Związane
10.1. Normy
− PN-91/M-34501 Gazociągi i instalacje gazownicze. SkrzyŜowania gazociągów z
przeszkodami terenowymi.
14.2B
Strona 230
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
PN-91/M-34502 Gazociągi i instalacje gazownicze. Obliczenia wytrzymałościowe.
PN-92/M-34503 Gazociągi i instalacje gazownicze. Próby gazociągów.
BN-81/8976-47 Gazociągi ułoŜone w ziemi. Wymagania i badania.
BN-79/8975-07 Sączki węchowe gazociągów ułoŜonych w ziemi.
PN-EN 12007 Gazociągi o maksymalnym ciśnieniu roboczym do 16 bar włącznie
PN-EN 1555 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do przesyłania
paliw gazowych. Polietylen (PE)
ZN-G-3001:2001 Gazociągi – oznakowanie tras gazociągu – Wymagania ogólne.
ZN-G-3002:2001 Gazociągi – Taśmy ostrzegawcze i lokalizacyjne – Wymagania i
badania.
ZN-G-3003:2001 Gazociągi – Słupki oznaczeniowe i oznaczeniowo-pomiarowe –
Wymagania i badania.
ZN-G-3004:2001 Gazociągi – Tablice orientacyjne – Wymagania i badania.
PN-B-06050:1999 Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonywania i
badania przy odbiorze.
PN-EN 1295-1:2000 Obliczenia statyczne rurociągów ułoŜonych w ziemi w róŜnych
warunkach obciąŜeń. Część 1: Wymagania ogólne.
PN-S-02205:1998 Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania.
PN-B-02480:1986 Grunty budowlane. Określenia, symbole, podział i opis gruntów.
PN-B-04452:1974 Grunty budowlane. Badania polowe.
PN-B-04481:1988 Grunty budowlane. Badania próbek gruntu.
PN-B-03020:1981 Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli.
Obliczenia statyczne i projektowanie.
PN-85/B-02421 Wymagania grubości izolacji otulin dla rurociągów sieci cieplnych .
PN-B-06050 Geotechnika. Roboty ziemne. Wymagania ogólne.
PN-H-74219 Rury stalowe bez szwu walcowane na gorąco ogólnego stosowania
PN-M-74001 Armatura przemysłowa. Ogólne wymagania i badania.
PN-B-02480 Grunty budowlane. Określenia, symbole, podział i opis gruntów.
PN-B-06711 Kruszywo mineralne. Piasek do betonów i zapraw.
PN-B-06251 Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne.
− PN-EN 1610:2002 Budowa i badania przewodów kanalizacyjnych.
− PN-B-10729:1999 Kanalizacja – Studzienki Kanalizacyjne.
− PN-B-10702:1999 Wodociągi i kanalizacja. Zbiorniki. Wymagania i badania.
− PN-EN 1917:2004 Studzienki włazowe i niewłazowe z betonu niezbrojonego, betonu
zbrojonego włóknem stalowym i Ŝelbetowe.
− PN-EN 124:2000 Zwieńczenia wpustów i studzienek kanalizacyjnych do nawierzchni
do ruchu pieszego i kołowego. Zasady konstrukcji, badania typu, znakowanie,
sterowanie jakością.
− PN-EN 13101:2005 Stopnie do studzienek włazowych. Wymagania, znakowanie,
badania i ocena zgodności.
− PN-EN 295-4:2000 Rury i kształtki kamionkowe i ich połączenia w sieci drenaŜowej
i kanalizacyjnej – Wymagania dotyczące specjalnych kształtek, łączników
i elementów zamiennych.
14.2B
Strona 231
− PN-EN 598:2000 Rury, kształtki, i wyposaŜenie z Ŝeliwa sferoidalnego oraz ich
połączenia do odprowadzania ścieków. Wymagania i metody badań.
− PN-EN 1074-1:2002 Armatura wodociągowa. Wymagania uŜytkowe i badania
sprawdzające. Część 1: Wymagania ogólne.
− PN-EN 1074 -2:2002 Armatura wodociągowa. Wymagania uŜytkowe i badania
sprawdzające. Część 2: Armatura zaporowa.
sprawdzające. Część 3: Armatura zwrotna.
sprawdzające. Część 4: Zawory napowietrzająco- odpowietrzające.
− PN-EN 206-1:2003 Beton Część 1 Wymagania właściwości produkcja i zgodność.
− PN-EN 10088-1:2007 Stale odporne na korozję Część 1 – Gatunki stali odpornych na
korozję
− PN-EN 1563:2000 Odlewnictwo. śeliwo sferoidalne.
− PN-EN 10216-5:2006 Rury stalowe bez szwu do zastosowań ciśnieniowych. Warunki
techniczne dostawy. Część 5: Rury ze stali odpornych na korozję.
− PN-88/B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntu.
− PN-B-04452:2002 Geotechnika Badania polowe.
− PN–86/B-02480 Grunty budowlane. Określenia, symbole, podział i opis gruntów.
− PN-68/B-06050 – Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonania
i badania przy odbiorze
− PN-89/B-06250 – Beton zwykły
− PN-83/C-04607. Woda w instalacjach ogrzewania wymagania i badania dotyczące
jakości wody
− PN-91/B-02413 – Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie instalacji
grzewczych wodnych. Wymagania
− PN-91/B-0 –02420 – Ogrzewnictwo. Odpowietrzenie instalacji grzewczych wodnych.
Wymagania
− PN-91/B-0 –02414 – Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie instalacji
ogrzewań wodnych systemu zamkniętego z naczyniami wzbiorczymi przeponowymi.
Wymagania
− PN-91/B-0 –02419 – Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie instalacji
ogrzewań wodnych zamkniętych systemów ciepłowniczych. Badania
− PN-92/M-74101 –Armatura przemysłowa. Ogólne wymagania i badania
− PN-93/M-35350
–
Kotły
grzewcze
wodne
niskotemperaturowe
i średniotemperaturowe. Wymagania i badania
− PN-80/H-74219 – Rury stalowe bez szwu walcowane na gorąco ogólnego
zastosowania
− PN-87/H-747321 – Armatura i rurociągi. Kołnierze okrągłe płaskie do przyspawania
na ciśnienie 0,25 – 1,6 MPa.
14.2B
Strona 232
− PN-EN 1610:2002 Budowa i badania przewodów kanalizacyjnych.
− PN-EN 1401-1:1999 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych – Podziemne
bezciśnieniowe systemy przewodowe z niezmiękczonego poli (chlorku winylu) (PVCU) do odwadniania i kanalizacji – Wymagania dotyczące rur, kształtek i systemu.
− PN-EN 295-7:2001 Rury i kształtki kamionkowe i ich połączenia w sieci drenaŜowej
i kanalizacyjnej – Wymagania dotyczące kamionkowych rur i złączy przeznaczonych
do przeciskania.
− PN-B-10736:1999 Roboty ziemne Wykopy otwarte dla przewodów wodociągowych
i kanalizacyjnych Warunki techniczne wykonania.
− PN-88/B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntu.
− PN-B-04452:2002 Geotechnika Badania polowe.
− PN–86/B-02480 Grunty budowlane. Określenia, symbole, podział i opis gruntów.
10.2. Inne przepisy
− Zarządzenie Dyrektora Oddział Zakład Gazowniczy w Krakowie z dnia 10 stycznia
2008 r. w sprawie warunków technicznych projektowania, budowy, nadzoru i odbioru
gazociągów wykonanych z polietylenu.
− Sieci gazowe polietylenowe projektowanie, budowa, uŜytkowanie SITPNiG Ośrodek
Szkolenia i Rzeczoznawstwa w Poznaniu.
− Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 207 poz. 2016 z dnia 5
grudnia 2003 r. z późniejszymi zmianami).
− Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.
U. Nr 80, poz. 717 z dnia 10 maja 2003 r.).
− Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 lipca 2001 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe. (Dz. U. Nr 97, poz. 1055).
− Rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 31 sierpnia 1993 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach produkcji, przesyłania i rozprowadzania
gazu (paliw gazowych) oraz prowadzących roboty budowlano-montaŜowe sieci
gazowych (Dz. U. 93.83.392: zmiana: Dz. U .93.115.513, Dz. U .95.139.686).
− Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie
szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego. (Dz. U. Nr 120 poz. 1133 z
dnia 3 lipca 2003 r.).
− Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie
szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych
wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-uŜytkowego
(Dz. U. Nr 202, poz. 2072 z dnia 16 września 2004 r.).
− Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 2 kwietnia
2001 r. w sprawie geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz zespołów
uzgadniania dokumentacji projektowej (Dz. U. Nr 38 z 2001 r., poz. 455)
− Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. Nr 92, poz. 881 z
dnia 30 kwietnia 2004 r.)
− Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 05 sierpnia
1998 r. w sprawie aprobat i kryteriów technicznych oraz jednostkowego stosowania
wyrobów budowlanych (Dz. U. Nr, 107 poz. 679 z 1998 r.) z późniejszymi
zmianami).
14.2B
Strona 233
− Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w
sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. (Dz. U.
Nr 129, poz. 844 z dnia 23 października 1997 r.).
− Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr
47, poz. 401 z dnia 19 marca 2003 r.).
− Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń
technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz.
1263 z dnia 15 października 2001 r.).
− Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 czerwca 2002 r. w sprawie
dziennika budowy, montaŜu i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia
zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (Dz. U. Z
2002 r. Nr 108, poz. 953).
− Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie
informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i
ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 120, poz. 1126 z dnia 10 lipca 2003 r.).
− Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 marca 2000 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych. (Dz. U.
z 2000 r. Nr 26, poz. 313 ze zm.: Dz. U. z 2000 r. Nr 82, poz. 930).
− Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w
sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich
usytuowanie. (Dz. U. Nr 43, poz. 430 z dnia 14 maja 1999 r.).
− Zarządzenie Ministra Łączności z dnia 2 września 1997 r. w sprawie warunków, jakim
powinny odpowiadać linie i urządzenia telekomunikacyjne oraz urządzenia do
przesyłania płynów lub gazów w razie ich skrzyŜowania się lub zbliŜenia (M.P. z 18
września 1997).
− Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych. (Dz. U. Nr 40, poz. 470).
− Wytyczne projektowania, budowy i uŜytkowania sieci gazowych z polietylenu. IGNiG
Kraków.
− Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych cz. II.
Instalacje sanitarne i przemysłowe.
− Katalogi preizolowanych sieci cieplnych – projektowanie i wykonawstwo
− Katalog Elementów Sieci Cieplnych
− Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z
dnia 12.02.1990r. „W sprawie ochrony powietrza przed zanieczyszczeniami (Dz. U.
Nr 15, poz.92)
− Zarządzenie Dyrektora Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji z dnia 20.05.1994 w
sprawie ustalenia wyrobów podlegających obowiązkowi zgłaszania do certyfikacji na
znak bezpieczeństwa i oznaczania tym znakiem (M.P. Nr 39 z 21.07.1994, poz.335)
− Zarządzenie Ministra Przemysłu z 22.12.1988 w sprawie zasad i trybu oznaczania
trwałym znakiem urządzeń technicznych dopuszczonych do obrotu. ( M. P. Nr 35 z
30.12.1988r.,poz.332)
− Rozporządzenie Ministra Przemysłu z dnia 29.12.1988 w sprawie wykonywania
niektórych przepisów o dozorze technicznym ( Dz. U. Nr 44 z dnia 31.12.1988r., poz.
351) ze zmianami (Dz. U. Nr 122 z 2000r., poz. 1321
14.2B
Strona 234
− Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z 3.XI.1992 r. w sprawie ochrony
przeciwpoŜarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.( Dz. U. Nr 92
z 1992r., poz.460).
− Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dn.06.02.2003r. w sprawie bezpieczeństwa i
higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlanych (Dz. U. Nr 47 z lutego 2003r
poz.401)
− Rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dn. 01
października 1993r- Dz. U. Nr 96
− poz. 437 – w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji, remontach i
konserwacji sieci kanalizacyjnych
− poz.438- w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w oczyszczalniach ścieków
10.3. Inne dokumenty
Warunki, które naleŜy zachować przy budowie i odbiorze obiektu muszą być
zgodne z ogólnie obowiązującymi:
• Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych
zawartymi w następujących częściach branŜowych:
tom I
- Budownictwo ogólne
tom II
- Instalacje sanitarne i przemysłowe
tom III
- Konstrukcje stalowe
tom V
- Instalacje elektryczne
wyd. ARKADY, 1988-1990r.,
koordynacja opracowania – Instytut Techniki Komunalnej
• Warunkami technicznymi wykonania i odbioru sieci kanalizacyjnych – zeszyt 9
Badawczo-Rozwojowego
Techniki
wydawnictwa Centralnego
Ośrodka
Instalacyjnej INSTAL, 2003r.,
• Warunkami technicznymi wykonania i odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych;
wyd. Polska Korporacja Techniki Sanitarnej, Grzewczej, Gazowej i Klimatyzacji,
1994r.,
• Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlanych
1. część C: Zabezpieczenia i izolacje
zeszyt 3: Zabezpieczenia przeciwkorozyjne, zeszyt 399/2004
2. Zabezpieczanie przed korozją stalowych konstrukcji budowlanych za pomocą
powłok malarskich, zeszyt 400/2004
wyd. Instytut Techniki Budowlanej, Warszawa 2004
oraz instrukcjami szczegółowymi dostarczanymi przez producentów i
dystrybutorów.
•
WTWiOR – Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót – ITB.
•
Wymagania COBRTI INSTAL Zeszyt 9 „Warunki techniczne wykonania i
odbioru sieci kanalizacyjnych”, sierpień 2003r.
•
Rozporządzenie Ministra Gospodarki 30 lipca 2001 r. w sprawie warunków
technicznych jakim powinny odpowiadać sieci gazowe. Dz.U 2001 nr 97 poz.
1055 2001.12.12.
•
Ramowa instrukcja eksploatacji sieci gazowych wydana przez MgiE opracowanej
zgodnie z zarządzeniem nr 4 Naczelnego Dyrektora ZPGaz z dnia 25.01.1973r.,
znak PRJ30/32/73 oraz Zarządzeniem nr 30 Naczelnego Dyrektora Zjednoczenia
Górnictwa Naftowego i Gazownictwa z dnia 17.01.1980r. znak ZGB-18-3/80.
14.2B
Strona 235
•
Instrukcja ramowa BHP dla Zakładów Przemysłu Gazowniczego (Zarządzenie
nr 28 Dyrektora Naczelnego ZPGaz z dnia 21.07.1991r., znak TB-3-34/71 wraz
z Zarządzeniem nr 30 Naczelnego Dyrektora Zjednoczenia Górnictwa Naftowego
i Gazownictwa z dnia 17.01.1980r. znak ZGB-18-3/80.
•
Rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 31.08.1993r. w sprawie BHP
w zakładach produkcji, przesyłania i rozprowadzania gazu i paliw gazowych oraz
prowadzących roboty budowlano-montaŜowe sieci gazowych (Dz.U. nr 83 poz.
392 z dnia 09.09.1993r.).
•
WTWiOR – Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót – ITB.
•
Warunki techniczne wykonania i odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych Polska Korporacja Techniki Sanitarnej, Grzewczej.
•
odbioru sieci wodociągowych”, wrzesień 2001r.
•
odbioru sieci kanalizacyjnych”, sierpień 2003r.
•
Uwaga! Wszelkie roboty ujęte i pominięte w specyfikacji naleŜy wykonać w oparciu o
aktualnie obowiązujące normy i przepisy
14.2B
Strona 236
ST – 06.01 Roboty drogowe - podbudowy
I ODBIORU ROBÓT
ST – 06.01
ROBOTY DROGOWE - PODBUDOWY
14.2B
Strona 237
SPIS TREŚCI:
1.
WSTĘP .................................................................................................................................................. 239
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
2.
MATERIAŁY ........................................................................................................................................... 240
2.1.
2.2.
2.3.
3.
ZAKRES STOSOWANIA ST ........................................................................................................................... 239
KRUSZYWA NA WARSTWĘ PODSYPKOWĄ (ODSĄCZAJĄCĄ I ODCINAJĄCĄ) .............................................................. 240
TŁUCZEŃ KAMIENNY ................................................................................................................................. 241
KRUSZYWA NA PODBUDOWĘ Z KRUSZYWA ŁAMANEGO..................................................................................... 241
SPRZĘT .................................................................................................................................................. 242
3.1.
3.2.
3.3.
WYKONANIE KORYTA WRAZ Z PROFILOWANIEM I ZAGĘSZCZENIEM PODŁOŻA ......................................................... 242
WYKONANIE WARSTWY PODSYPKOWEJ (ODSĄCZAJĄCEJ I ODCINAJĄCEJ) .............................................................. 242
WYKONANIE PODBUDOWY Z KRUSZYWA ŁAMANEGO LUB TŁUCZNIA KAMIENNEGO ................................................. 243
4.
TRANSPORT .......................................................................................................................................... 243
5.
WYKONANIE ROBÓT ............................................................................................................................. 243
5.2. WARUNKI TECHNICZNE WYKONANIA ROBÓT PODSTAWOWYCH .......................................................................... 243
5.2.1.
Profilowanie i zagęszczenie podłoża ........................................................................................... 243
5.2.2.
Wykonanie warstwy podsypkowej (odsączającej i odcinającej) ................................................. 244
5.2.3.
Wykonanie podbudowy z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie.......................... 245
5.3. WARUNKI TECHNICZNE WYKONANIA ROBÓT TYMCZASOWYCH I TOWARZYSZĄCYCH ................................................ 246
5.3.1.
Roboty ziemne ............................................................................................................................. 246
5.3.2.
Prace geodezyjne związane z wyznaczeniem zakresu robót ....................................................... 246
5.3.3.
Geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza ............................................................................... 246
5.3.4.
Dokumentacja powykonawcza.................................................................................................... 246
6.
6.1. OGÓLNE ZASADY KONTROLI JAKOŚCI ROBÓT ................................................................................................... 247
6.2. SZCZEGÓŁOWE ZASADY KONTROLI ROBÓT ...................................................................................................... 247
6.2.1.
Profilowanie i zagęszczanie podłoża ........................................................................................... 247
6.2.2.
Warstwa podsypkowa (odsączająca i odcinająca) ...................................................................... 248
6.2.3.
Podbudowa z tłucznia kamiennego ............................................................................................. 248
6.2.4.
Podbudowa z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie ............................................ 248
7.
OBMIAR ROBÓT.................................................................................................................................... 249
7.1.
7.2.
7.3.
8.
PRZEJĘCIE ROBÓT ................................................................................................................................. 250
8.1.
9.
WARUNKI OGÓLNE ................................................................................................................................... 250
9.1.
9.2.
14.2B
Strona 238
1. WSTĘP
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót drogowych związanych z wykonaniem podbudów, które będą wykonane w
ramach projektu pn. „Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i
ścieków
naleŜy odczytywać i rozumieć w odniesieniu do zlecenia wykonania robót opisanych w pkt.
1.3.
Zakres prac realizowanych w ramach wykonania podbudów obejmuje:
(1) Roboty tymczasowe i prace towarzyszące:
a)
b)
c)
d)
e)
f)
g)
h)
i)
j)
k)
Roboty ziemne,
Prace geodezyjne związane z wyznaczeniem zakresu robót,
Geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza,
Dokumentacja powykonawcza.
Wykonanie dokumentacji fotograficznej stanu istniejącego przez Wykonawcę
Prace geotechniczne w zakresie kontroli zgodności warunków istniejących z
projektem.
Przejęcie i odprowadzenie z terenu robót wód opadowych i gruntowych.
Wykonanie niezbędnych dróg tymczasowych, zasilania w energię elektryczną i wodę
Oznakowanie robót prowadzonych w pasie drogowym.
Dostarczenie na teren budowy niezbędnych materiałów, urządzeń i sprzętu
budowlanego.
Makroniwelacja terenu robót.
(2) Roboty zasadnicze:
a) Wykonanie koryta wraz z profilowaniem i zagęszczeniem podłoŜa,
b) Wykonanie warstwy podsypkowej (odsączającej i odcinającej),
c) Wykonanie podbudowy z kruszywa łamanego lub tłucznia
stabilizowanego mechanicznie,
kamiennego
a) Przeprowadzenie niezbędnych pomiarów i badań laboratoryjnych.
14.2B
Strona 239
Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót (WTWOR) i postanowieniami
Kontraktu oraz definicjami podanymi w ST-00.00, ponadto:
- Mieszanka mineralna - mieszanka kruszywa i wypełniacza mineralnego o określonym
składzie i uziarnieniu.
- Środek adhezyjny - substancja powierzchniowo czynna dodawana do lepiszcza w celu
zwiększenia jego przyczepności do kruszywa.
- Podbudowa z tłucznia kamiennego - część konstrukcji nawierzchni składająca się z jednej
lub więcej warstw nośnych z tłucznia.
2. MATERIAŁY
Wszystkie materiały przewidywane do wbudowania będą zgodne z postanowieniami
Kontraktu i poleceniami InŜyniera.
W oznaczonym czasie przed wbudowaniem Wykonawca przedstawi szczegółowe informacje
dotyczące źródła wytwarzania i wydobywania materiałów oraz odpowiednie świadectwa
badań, dokumenty dopuszczenia do obrotu i stosowania w budownictwie i próbki do
zatwierdzenia InŜynierowi.
2.1. Kruszywa na warstwę podsypkową (odsączającą i odcinającą)
Kruszywa do wykonania warstw odsączających i odcinających powinny spełniać następujące
warunki:
a) szczelności, określony zaleŜnością:
gdzie:
D15 - wymiar sita, przez które przechodzi 15% ziarn warstwy odcinającej lub odsączającej
d85 - wymiar sita, przez które przechodzi 85% ziarn gruntu podłoŜa.
Dla materiałów stosowanych przy wykonywaniu warstw odsączających warunek szczelności
musi być spełniony, gdy warstwa ta nie jest układana na warstwie odcinającej.
b) zagęszczalności, określony zaleŜnością:
gdzie:
U - wskaźnik róŜnoziarnistości,
d60 - wymiar sita, przez które przechodzi 60% kruszywa tworzącego warstwę odcinającą,
d10 - wymiar sita, przez które przechodzi 10% kruszywa tworzącego warstwę odcinającą.
Piasek stosowany do wykonywania warstw odsączających i odcinających powinien spełniać
wymagania normy PNB- 11113 dla gatunku 1 i 2.
świr i mieszanka stosowane do wykonywania warstw odsączających i odcinających powinny
spełniać wymagania normy PN-B-11111, dla klasy I i II.
14.2B
Strona 240
Miał kamienny do warstw odsączających i odcinających powinien spełniać wymagania normy
PN-B-11112.
JeŜeli kruszywo przeznaczone do wykonania warstwy odsączającej lub odcinającej nie jest
wbudowane bezpośrednio po dostarczeniu na budowę i zachodzi potrzeba jego okresowego
składowania, to Wykonawca robót powinien zabezpieczyć kruszywo przed
zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi materiałami kamiennymi. PodłoŜe w miejscu
składowania powinno być równe, utwardzone i dobrze odwodnione.
2.2. Tłuczeń kamienny
Materiałami stosowanymi przy wykonywaniu podbudowy z tłucznia, wg PN-S-96023, są:
• kruszywo łamane zwykłe: tłuczeń i kliniec, wg PN-B-11112,
• woda do skropienia podczas wałowania i klinowania.
Do wykonania podbudowy naleŜy uŜyć następujące rodzaje kruszywa, według PN-B-11112:
• tłuczeń od 31,5 mm do 63 mm,
• kliniec od 20 mm do 31,5 mm,
• kruszywo do klinowania - kliniec od 4 mm do 20 mm.
Jakość kruszywa powinna być zgodna z wymaganiami normy PN-B-11112, określonymi dla:
• klasy co najmniej II - dla podbudowy zasadniczej,
• klasy II i III - dla podbudowy pomocniczej.
Do jednowarstwowych podbudów lub podbudowy zasadniczej naleŜy stosować kruszywo
gatunku co najmniej 2.
2.3. Kruszywa na podbudowę z kruszywa łamanego
Kruszywo powinno być jednorodne bez zanieczyszczeń obcych i bez domieszek gliny.
Krzywa uziarnienia kruszywa, określona według PN-B-06714-15 powinna leŜeć między
krzywymi granicznymi pól dobrego uziarnienia.
Kruszywa powinny spełniać wymagania określone w tablicy poniŜej:
14.2B
Strona 241
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne”.
3.1. Wykonanie koryta wraz z profilowaniem i zagęszczeniem podłoŜa
Wykonawca przystępujący do wykonania koryta i profilowania podłoŜa powinien wykazać
• równiarek lub spycharek uniwersalnych z ukośnie ustawianym lemieszem; InŜynier
moŜe dopuścić wykonanie koryta i profilowanie podłoŜa z zastosowaniem spycharki z
lemieszem ustawionym prostopadle do kierunku pracy maszyny,
• koparek z czerpakami profilowymi (przy wykonywaniu wąskich koryt),
• walców statycznych, wibracyjnych lub płyt wibracyjnych.
3.2. Wykonanie warstwy podsypkowej (odsączającej i odcinającej)
Wykonawca przystępujący do wykonania warstwy podsypkowej powinien wykazać się
14.2B
Strona 242
• równiarek,
• walców statycznych,
• płyt wibracyjnych lub ubijaków mechanicznych.
3.3. Wykonanie podbudowy z kruszywa łamanego lub tłucznia kamiennego
Wykonawca przystępujący do wykonania podbudowy z kruszywa łamanego stabilizowanego
mechanicznie powinien wykazać się moŜliwością korzystania z następującego sprzętu:
• mieszarek do wytwarzania mieszanki, wyposaŜonych w urządzenia dozujące wodę.
Mieszarki powinny zapewnić wytworzenie jednorodnej mieszanki o wilgotności
optymalnej,
• równiarek albo układarek do rozkładania mieszanki,
• walców ogumionych i stalowych wibracyjnych lub statycznych do zagęszczania. W
miejscach trudno dostępnych powinny być stosowane zagęszczarki płytowe, ubijaki
mechaniczne lub małe walce wibracyjne.
• przewoźnych zbiorników do wody zaopatrzonych w urządzenia do rozpryskiwania
wody.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne”.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne”.
5.2. Warunki techniczne wykonania robót podstawowych
5.2.1. Profilowanie i zagęszczenie podłoŜa
Wykonawca powinien przystąpić do wykonania koryta oraz profilowania i zagęszczenia
podłoŜa bezpośrednio przed rozpoczęciem robót związanych z wykonaniem warstw
nawierzchni.
W wykonanym korycie oraz po wyprofilowanym i zagęszczonym podłoŜu nie moŜe odbywać
się ruch budowlany, niezwiązany bezpośrednio z wykonaniem pierwszej warstwy
nawierzchni.
14.2B
Strona 243
Koryto moŜna wykonywać ręcznie, gdy jego szerokość nie pozwala na zastosowanie maszyn,
na przykład na poszerzeniach lub w przypadku robót o małym zakresie. Sposób wykonania
musi być zaakceptowany przez InŜyniera.
Przed przystąpieniem do profilowania podłoŜe powinno być oczyszczone ze wszelkich
zanieczyszczeń.
Po oczyszczeniu powierzchni podłoŜa naleŜy sprawdzić, czy istniejące rzędne terenu
umoŜliwiają uzyskanie po profilowaniu zaprojektowanych rzędnych podłoŜa.
Bezpośrednio po profilowaniu podłoŜa naleŜy przystąpić do jego zagęszczania. Zagęszczanie
podłoŜa naleŜy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego od
podanego w tablicy 7. Wskaźnik zagęszczenia naleŜy określać zgodnie z BN-77/8931-12.
Tablica 7. Minimalne wartości wskaźnika zagęszczenia podłoŜa (Is)
W przypadku, gdy gruboziarnisty materiał tworzący podłoŜe uniemoŜliwia przeprowadzenie
badania zagęszczenia, kontrolę zagęszczenia naleŜy oprzeć na metodzie obciąŜeń płytowych.
NaleŜy określić pierwotny i wtórny moduł odkształcenia podłoŜa według BN-64/8931-02.
Stosunek wtórnego i pierwotnego modułu odkształcenia nie powinien przekraczać 2,2.
Wilgotność gruntu podłoŜa podczas zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej
z tolerancją od -20% do +10%.
JeŜeli po wykonaniu robót związanych z profilowaniem i zagęszczeniem podłoŜa nastąpi
przerwa w robotach i Wykonawca nie przystąpi natychmiast do układania warstw
nawierzchni, to powinien on zabezpieczyć podłoŜe przed nadmiernym zawilgoceniem, na
przykład przez rozłoŜenie folii lub w inny sposób zaakceptowany przez InŜyniera.
JeŜeli wyprofilowane i zagęszczone podłoŜe uległo nadmiernemu zawilgoceniu, to do
układania kolejnej warstwy moŜna przystąpić dopiero po jego naturalnym osuszeniu. Po
osuszeniu podłoŜa InŜynier oceni jego stan i ewentualnie zaleci wykonanie niezbędnych
napraw. JeŜeli zawilgocenie nastąpiło wskutek zaniedbania Wykonawcy, to naprawę wykona
on na własny koszt.
5.2.2. Wykonanie warstwy podsypkowej (odsączającej i odcinającej)
Warstwy odcinająca i odsączająca powinny być wytyczone w sposób umoŜliwiający
wykonanie ich zgodnie z dokumentacją projektową, z tolerancjami określonymi w niniejszej
specyfikacji.
Kruszywo powinno być rozkładane w warstwie o jednakowej grubości. Grubość rozłoŜonej
warstwy luźnego kruszywa powinna być taka, aby po jej zagęszczeniu osiągnięto grubość
projektowaną.
W miejscach, w których widoczna jest segregacja kruszywa naleŜy przed zagęszczeniem
wymienić kruszywo na materiał o odpowiednich właściwościach.
Po końcowym wyprofilowaniu warstwy odsączającej lub odcinającej naleŜy przystąpić do jej
zagęszczania.
14.2B
Strona 244
Nierówności lub zagłębienia powstałe w czasie zagęszczania powinny być wyrównywane na
bieŜąco przez spulchnienie warstwy kruszywa i dodanie lub usunięcie materiału, aŜ do
otrzymania równej powierzchni.
Zagęszczanie naleŜy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego od
1,0 według normalnej próby Proctora, przeprowadzonej według PN-B-04481.
Wskaźnik zagęszczenia naleŜy określać zgodnie z BN- 77/8931-12.
W przypadku, gdy gruboziarnisty materiał wbudowany w warstwę odsączającą lub
odcinającą, uniemoŜliwia przeprowadzenie badania zagęszczenia według normalnej próby
Proctora, kontrolę zagęszczenia naleŜy oprzeć na metodzie obciąŜeń płytowych. NaleŜy
określić pierwotny i wtórny moduł odkształcenia warstwy według BN-64/8931-02. Stosunek
wtórnego i pierwotnego modułu odkształcenia nie powinien przekraczać 2,2.
Wilgotność kruszywa podczas zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej z
tolerancją od -20% do +10% jej wartości. W przypadku, gdy wilgotność kruszywa jest
wyŜsza od wilgotności optymalnej, kruszywo naleŜy osuszyć przez mieszanie i
napowietrzanie. W przypadku, gdy wilgotność kruszywa jest niŜsza od wilgotności
optymalnej, kruszywo naleŜy zwilŜyć określoną ilością wody i równomiernie wymieszać.
Warstwa odsączająca i odcinająca po wykonaniu, a przed ułoŜeniem następnej warstwy
powinny być utrzymywane w dobrym stanie.
W przypadku warstwy z kruszywa dopuszcza się ruch pojazdów koniecznych dla wykonania
wyŜej leŜącej warstwy nawierzchni.
Koszt napraw wynikłych z niewłaściwego utrzymania warstwy obciąŜa Wykonawcę robót.
5.2.3. Wykonanie podbudowy z kruszywa łamanego stabilizowanego
mechanicznie
Podbudowa powinna być ułoŜona na wykonanej wcześniej warstwie podsypkowej
(odsączającej lub odcinającej).
Mieszankę kruszywa o ściśle określonym uziarnieniu i wilgotności optymalnej naleŜy
wytwarzać w mieszarkach gwarantujących otrzymanie jednorodnej mieszanki. Mieszanka po
wyprodukowaniu powinna być od razu transportowana na miejsce wbudowania w taki
sposób, aby nie uległa rozsegregowaniu i wysychaniu.
Mieszanka kruszywa powinna być rozkładana w warstwie o jednakowej grubości, takiej, aby
jej ostateczna grubość po zagęszczeniu była równa grubości projektowanej. Grubość
pojedynczo układanej warstwy nie moŜe przekraczać 20 cm po zagęszczeniu. Warstwa
podbudowy powinna być rozłoŜona w sposób zapewniający osiągnięcie wymaganych
spadków i rzędnych wysokościowych.
Wilgotność mieszanki kruszywa podczas zagęszczania powinna odpowiadać wilgotności
optymalnej, określonej według próby Proctora, zgodnie z PN-B-04481 (metoda II). Materiał
nadmiernie nawilgocony, powinien zostać osuszony przez mieszanie i napowietrzanie. JeŜeli
wilgotność mieszanki kruszywa jest niŜsza od optymalnej o 20% jej wartości, mieszanka
powinna być zwilŜona określoną ilością wody i równomiernie wymieszana.
W przypadku, gdy wilgotność mieszanki kruszywa jest wyŜsza od optymalnej o 10% jej
wartości, mieszankę naleŜy osuszyć.
Wskaźnik zagęszczenia podbudowy z kruszywa łamanego wg BN-77/8931-12 powinien
odpowiadać przyjętemu poziomowi wskaźnika nośności podbudowy.
Podbudowa po wykonaniu, a przed ułoŜeniem następnej warstwy, powinna być utrzymywana
w dobrym stanie.
14.2B
Strona 245
JeŜeli Wykonawca będzie wykorzystywał, za zgodą InŜyniera, gotową podbudowę do ruchu
budowlanego, to jest obowiązany naprawić wszelkie uszkodzenia podbudowy, spowodowane
przez ten ruch.
Koszt napraw wynikłych z niewłaściwego utrzymania podbudowy obciąŜa Wykonawcę robót.
5.3. Warunki techniczne wykonania robót tymczasowych i towarzyszących
5.3.1. Roboty ziemne
Roboty ziemne wykonać zgodnie z polską normą PN-S-02205:1998 Drogi samochodowe roboty ziemne.
Zakres robót ziemnych przy wykonywaniu podbudów pod drogi i place, a takŜe w
przypadku przejść projektowanych sieci pod drogami:
• Rozebranie nawierzchni asfaltowej wraz z podbudową patrz ST-01.00 „Roboty
rozbiórkowe” punkt 5.2 [Wykonawca zagospodaruje odpady we własnym zakresie, na
własny koszt zgodnie z wymaganiami ustawy o odpadach],
• Przekopy kontrolne w miejscach przewidywanych skrzyŜowań projektowanych sieci z
istniejącym uzbrojeniem podziemnym;
• Wykop koparką z odwozem na składowisko do głębokości 0,20 m powyŜej docelowej
rzędnej dna wykopu, z jednoczesnym ewentualnym umocnieniem wykopu,
• Wykopy ręczne w rejonach zlokalizowanych kolizji i zabezpieczenie kolidującego
uzbrojenia,
• Dokopanie ręczne (20 cm) do projektowanych rzędnych sieci,
• Ewentualne uzupełnienie elementów uszkodzonych;
• Uporządkowanie terenu i przygotowanie pod roboty w zakresie wykonywania
podbudów i układania nawierzchni.
•
•
•
•
5.3.2. Prace geodezyjne związane z wyznaczeniem zakresu robót
Wytyczenie zakresu robót wykonane będzie przez uprawnionego geodetę w oparciu o
plany sytuacyjne [rys. nr 40 i 41, Projekt: ”Sieci i urządzenia biogazowe-technologia”
oraz rys. nr 2, Projekt: „Przyłącze gazu ziemnego-technologia”.]
geodeta wytyczy i oznaczy równieŜ wszystkie przewody podziemne kolidujące z
trasami wytyczonych sieci zewnętrznych w rejonie przebudowywanych i
nowobudowanych nawierzchni,
potwierdzenie tego faktu będzie wpis do dziennika budowy z załączeniem szkiców
tyczeniowych.
Punkty charakterystyczne powinny zostać oznaczone w trwały i widoczny sposób oraz
winien być załoŜony ciąg reperów roboczych.
5.3.3. Geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza
• Inwentaryzacja geodezyjna będzie wykonana tylko przez uprawnionego geodetę
• z wykonanych pomiarów geodeta sporządzi mapę inwentaryzacyjną i dokona
czynności rejestracyjnych zgodnych z przepisami prawa geodezyjnego
• mapa inwentaryzacji geodezyjnej powykonawczej będzie zawierać m.in.: punkty
charakterystyczne dróg, placów z domiarami, rzędne, materiały oraz zestawienie XY
punktów charakterystycznych;
5.3.4. Dokumentacja powykonawcza
• kierownik budowy po zakończeniu robót w oparciu o dokumentację projektową
wykona dokumentację powykonawczą;
14.2B
Strona 246
• W dokumentacji powykonawczej zawarte będą informacje o wykonanych
rozwiązaniach technicznych i zastosowanych materiałach;
• rozwiązania zamienne wymagają akceptacji InŜyniera,
• dopuszcza się wykorzystanie dokumentacji projektowej do wykonania dokumentacji
powykonawczej w formie naniesienia zmian;
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót, dostawy materiałów, sprzętu i środków
transportu podano w St-00.00 „Wymagania ogólne”.
właściwych WTWOR oraz instrukcjami zawartymi w Normach i Aprobatach Technicznych
dla materiałów i systemów technologicznych.
6.2.1. Profilowanie i zagęszczanie podłoŜa
W czasie robót Wykonawca powinien prowadzić systematyczne badania kontrolne, w
zakresie i z częstotliwością gwarantującą zachowanie wymagań jakości.
Szerokość koryta i profilowanego podłoŜa naleŜy mierzyć 10 razy na 1 km i nie moŜe ona
róŜnić się od szerokości projektowanej o więcej niŜ +10 cm i -5 cm.
Nierówności podłuŜne koryta i profilowanego podłoŜa naleŜy mierzyć co 20 m na kaŜdym
pasie ruchu 4-metrową łatą zgodnie z normą BN-68/8931-04.
Nierówności poprzeczne naleŜy mierzyć 10 razy na 1 km 4-metrową łatą i nie mogą one
przekraczać 20 mm.
Spadki poprzeczne koryta i profilowanego podłoŜa naleŜy mierzyć 10 razy na 1 km oraz w
punktach głównych łuków poziomych i powinny być one zgodne z dokumentacją projektową
z tolerancją ± 0,5%.
Ukształtowanie osi w planie naleŜy mierzyć co 10 m w osi jezdni i na jej krawędziach oraz w
punktach głównych łuków poziomych. Oś w planie nie moŜe być przesunięta w stosunku do
osi projektowanej o więcej niŜ ± 5 cm.
Wskaźnik zagęszczenia koryta i wyprofilowanego podłoŜa naleŜy badać w 2 punktach na
dziennej działce roboczej, lecz nie rzadziej niŜ raz na 600 m2. Jeśli jako kryterium dobrego
zagęszczenia stosuje się porównanie wartości modułów odkształcenia, to wartość stosunku
wtórnego do pierwotnego modułu odkształcenia, określonych zgodnie z normą BN-64/893102 nie powinna być większa od 2,2.
Wilgotność w czasie zagęszczania naleŜy badać w 2 punktach na dziennej działce roboczej,
lecz nie rzadziej niŜ raz na 600 m2 według PN-B-06714-17. Wilgotność gruntu podłoŜa
powinna być równa wilgotności optymalnej z tolerancją od -20% do + 10%.
14.2B
Strona 247
6.2.2. Warstwa podsypkowa (odsączająca i odcinająca)
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania kruszyw
przeznaczonych do wykonania robót i przedstawić wyniki tych badań InŜynierowi. Badania te
powinny obejmować wszystkie właściwości kruszywa określone w pkt. 2 niniejszej ST.
6.2.3. Podbudowa z tłucznia kamiennego
przeznaczonych do wykonania robót i przedstawić wyniki tych badań InŜynierowi w celu
akceptacji materiałów. Badania te powinny obejmować wszystkie właściwości określone w
pkt 2 niniejszej ST.
Grubość podbudowy naleŜy mierzyć podczas budowy w 3 punktach na kaŜdej działce
roboczej, lecz nie rzadziej niŜ raz na 400 m2, zaś przed odbiorem w 3 punktach, lecz nie
rzadziej niŜ raz na 2000 m2 i nie moŜe się ona róŜnić od grubości projektowanej o więcej niŜ:
o dla podbudowy zasadniczej ± 2cm,
o dla podbudowy pomocniczej +1cm, -2cm.
Pomiary nośności podbudowy naleŜy wykonać zgodnie z BN-64/8931-02 nie rzadziej niŜ raz
na 3000m2. Podbudowa zasadnicza powinna spełniać wymagania dotyczące nośności, podane
w tablicy poniŜej:
Pierwotny moduł odkształcenia podbudowy pomocniczej mierzony płytą o średnicy 30 cm,
powinien być większy od 50 MPa.
Zagęszczenie podbudowy naleŜy uznać za prawidłowe, gdy stosunek wtórnego modułu
odkształcenia do pierwotnego modułu odkształcenia jest nie większy od 2,2.
Wszystkie powierzchnie podbudowy, które wykazują większe odchylenia cech
geometrycznych od określonych w niniejszym punkcie, powinny być naprawione. Wszelkie
naprawy i dodatkowe badania i pomiary zostaną wykonane na koszt Wykonawcy.
Na wszystkich powierzchniach wadliwych pod względem grubości, Wykonawca wykona
naprawę podbudowy. Powierzchnie powinny być naprawione przez spulchnienie lub
wybranie warstwy na odpowiednią głębokość, zgodnie z decyzją InŜyniera, uzupełnione
nowym materiałem o odpowiednich właściwościach, wyrównane i ponownie zagęszczone.
Roboty te Wykonawca wykona na własny koszt. Po wykonaniu tych robót nastąpi ponowny
pomiar i ocena
grubości warstwy. Koszty poniesie Wykonawca.
JeŜeli nośność podbudowy będzie mniejsza od wymaganej, to Wykonawca wykona wszelkie
roboty niezbędne do zapewnienia wymaganej nośności, zalecone przez InŜyniera. Koszty tych
dodatkowych robót poniesie Wykonawca podbudowy tylko wtedy, gdy zaniŜenie nośności
podbudowy wynikło z niewłaściwego wykonania robót przez Wykonawcę podbudowy.
6.2.4. Podbudowa z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie
przeznaczonych do wykonania robót i przedstawić wyniki tych badań InŜynierowi w celu
14.2B
Strona 248
akceptacji materiałów. Badania te powinny obejmować wszystkie właściwości określone w
pkt 2 niniejszej ST.
Zagęszczenie podbudowy stabilizowanej mechanicznie naleŜy uznać za prawidłowe, gdy
stosunek wtórnego modułu E2 do pierwotnego modułu odkształcenia E1 jest nie większy od
2,2 dla kaŜdej warstwy konstrukcyjnej podbudowy.
Próbki do badań pełnych powinny być pobierane przez Wykonawcę w sposób losowy w
obecności InŜyniera dla kaŜdej partii kruszywa i przy kaŜdej zmianie kruszywa.
Grubość podbudowy naleŜy mierzyć podczas budowy w 3 punktach na kaŜdej działce
roboczej, lecz nie rzadziej niŜ raz na 400 m2, zaś przed odbiorem w 3 punktach, lecz nie
rzadziej niŜ raz na 2000 m2 i nie moŜe się ona róŜnić od grubości projektowanej o więcej niŜ:
o dla podbudowy zasadniczej ± 10%,
o dla podbudowy pomocniczej +10%, -15%.
Nośność podbudowy, t.j.:
• moduł odkształcenia naleŜy określić co najmniej w dwóch przekrojach na kaŜde 1000
m wg BN-64/8931-02 i powinien być on zgodny z podanym w tablicy poniŜej,
• ugięcie spręŜyste naleŜy określić co najmniej w 20 punktach na kaŜde 1000 m wg BN70/8931-06 i powinno być ono zgodne z podanym w tablicy poniŜej.
Cechy podbudowy
Na wszystkich powierzchniach wadliwych pod względem grubości, Wykonawca wykona
naprawę podbudowy. Powierzchnie powinny być naprawione przez spulchnienie lub
wybranie warstwy na odpowiednią głębokość, zgodnie z decyzją InŜyniera, uzupełnione
nowym materiałem o odpowiednich właściwościach, wyrównane i ponownie zagęszczone.
Roboty te Wykonawca wykona na własny koszt. Po wykonaniu tych robót nastąpi ponowny
pomiar i ocena grubości warstwy, według wyŜej podanych zasad, na koszt Wykonawcy.
JeŜeli nośność podbudowy będzie mniejsza od wymaganej, to Wykonawca wykona wszelkie
roboty niezbędne do zapewnienia wymaganej nośności, zalecone przez InŜyniera.
Koszty tych robót poniesie Wykonawca podbudowy tylko wtedy, gdy zaniŜenie nośności
podbudowy wynikło z niewłaściwego wykonania robót przez Wykonawcę podbudowy.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne”.
14.2B
Strona 249
zawartych w niniejszej ST i ujmuje w księdze obmiaru.
- powierzchni wykonanej i odebranej podbudowy,
8. PRZEJĘCIE ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót i ich przejęcia podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne”.
Celem odbioru jest protokolarne dokonanie finalnej oceny rzeczywistego wykonania robót w
odniesieniu do ich ilości, jakości i wartości.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne”.
Płatność za jednostkę obmiarową roboty wg zakresu wymienionego w pkt. 1.3. niniejszej ST
Cena wykonania podbudowy rozliczana w m2 obejmuje:
• prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
• oznakowanie robót,
• odspojenie gruntu z przerzutem na pobocze i rozplantowaniem,
• załadunek nadmiaru odspojonego gruntu na środki transportowe i odwiezienie na
składowisko,
• profilowanie dna koryta lub podłoŜa,
• zagęszczenie,
• utrzymanie koryta lub podłoŜa,
• przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w specyfikacji
technicznej,
• dostarczenie i rozłoŜenie na uprzednio przygotowanym podłoŜu warstwy materiału o
grubości i jakości określonej w dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznej,
• wyrównanie ułoŜonej warstwy do wymaganego profilu,
14.2B
Strona 250
• zagęszczenie wyprofilowanej warstwy,
• przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w specyfikacji
technicznej,
• utrzymanie warstwy,
• dostarczenie materiałów na miejsce wbudowania,
• rozłoŜenie kruszywa,
• zagęszczenie warstw z zaklinowaniem,
• przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych określonych w specyfikacji
technicznej,
• przygotowanie mieszanki z kruszywa, zgodnie z receptą,
• dostarczenie mieszanki na miejsce wbudowania,
• rozłoŜenie mieszanki,
• zagęszczenie rozłoŜonej mieszanki,
• przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych określonych w specyfikacji
technicznej,
• utrzymanie podbudowy w czasie robót.
10.
PRZEPISY ZWIĄZANE
1. WTWiO Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót – ITB
2. PN-B32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw
3. PN-S-96013 Drogi samochodowe. Podbudowa z chudego betonu. Wymagania i
badania
4. PN-S-96023 Konstrukcje drogowe. Podbudowa i nawierzchnia z tłucznia kamiennego
5. PN-D-96002 Tarcica iglasta ogólnego przeznaczenia
7. PN-D-95917 Surowiec drzewny. Drewno iglaste
8. PN-88/B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw
9. PN-B-23004 Kruszywa mineralne. Kruszywa sztuczne. Kruszywa z ŜuŜla
wielkopiecowego kawałkowego
10. PN-B-14501 Zaprawy budowlane zwykłe
11. PN-B-11113:1996 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni
drogowych. Piasek
12. PN-B-11112:1996 Kruszywa mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych
drogowych. świr i mieszanka
14. PN-B-06714-42 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie ścieralności w bębnie Los
Angeles
15. PN-B-06714-43 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości ziarn słabych
16. PN-B-06714-40 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie wytrzymałości na
miaŜdŜenie
17. PN-B-06714-39 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu Ŝelazawego
18. PN-B-06714-37 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu krzemianowego
19. PN-B-06714-28 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości siarki metodą
bromową
20. PN-B-06714-26 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości części
organicznych
21. PN-B-06714-20 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie mrozoodporności metodą
krystalizacji
14.2B
Strona 251
bezpośrednią
23. PN-B-06714-18 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie nasiąkliwości
24. PN-B-06714-16 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie kształtu ziarn
25. PN-B-06714-15 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie składu ziarnowego
26. PN-B-06714-13 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości pyłów
mineralnych
27. PN-B-06714-12
Kruszywa
mineralne.
Badania.
Oznaczanie
zawartości
zanieczyszczeń obcych
28. PN-B-06720 Pobieranie próbek materiałów kamiennych
29. PN-B-06712 Kruszywa mineralne do betonu zwykłego
30. PN-B-06711 Kruszywo mineralne. Piasek do betonów i zapraw
31. PN-B-06251 Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne
32. PN-88/B-06250 Beton zwykły
33. PN-B-06050 Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonywania i
badania
przy odbiorze
34. PN-B-04481 Grunty budowlane. Badania laboratoryjne
35. PN-B-04115 Materiały kamienne. Oznaczanie wytrzymałości kamienia na uderzenie
(zwięzłości)
36. PN-B-04111 Materiały kamienne. Oznaczanie ścieralności na tarczy Boehmego
37. PN-B-04110 Materiały kamienne. Oznaczanie wytrzymałości na ściskanie
38. PN-B-04102 Materiały kamienne. Oznaczanie mrozoodporności metodą bezpośrednią
39. PN-B-04101 Materiały kamienne. Oznaczanie nasiąkliwości wodą
40. PN-B-02356 Koordynacja wymiarowa w budownictwie. Tolerancje wymiarów
elementów budowlanych z betonu
41. PN-P-01715 Włókniny. Zestawienie wskaźników technicznych i uŜytkowych oraz
metod
badań
42. PN-B-01080 Kamień dla budownictwa i drogownictwa. Klasyfikacja i zastosowanie
Normy pomocnicze:
43. BN-62/6716-04 Kamień dla budownictwa i drogownictwa. Bloki surowe
44. BN-68/8931-04 Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i
łatą.
45. BN-64/8931-02 Drogi samochodowe. Oznaczanie modułu odkształcenia nawierzchni
podatnych i podłoŜa przez obciąŜenie płytą
46. BN-68/8931-01 Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika piaskowego
Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych. IBDiM - 1997
Katalog powtarzalnych elementów drogowych (KPED), Transprojekt - Warszawa, 1979 i
1982 r. oraz inne obowiązujące PN (EN-PN) lub odpowiednie normy krajów UE w
zakresie przyjętym przez polskie prawodawstwo.
14.2B
Strona 252
ST – 06.02 Roboty drogowe - nawierzchnie
I ODBIORU ROBÓT
ST – 06.02
ROBOTY DROGOWE - NAWIERZCHNIE
14.2B
Strona 253
SPIS TREŚCI:
1.
WSTĘP .................................................................................................................................................. 255
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
2.
ZAKRES STOSOWANIA ST ........................................................................................................................... 255
MATERIAŁY ........................................................................................................................................... 256
2.1. BETONOWA KOSTKA BRUKOWA ................................................................................................................... 256
2.1.1.
Klasyfikacja betonowych kostek brukowych ............................................................................... 256
2.1.2.
Wymagania techniczne stawiane betonowym kostkom brukowym ........................................... 257
2.1.3.
Składowanie kostek ..................................................................................................................... 257
2.1.4.
Materiały na podsypkę i do wypełnienia spoin oraz szczelin w nawierzchni .............................. 257
2.2. KRAWĘŻNIKI BETONOWE ULICZNE ŚCIĘTE O WYM. 15X30CM GAT. I ................................................................... 258
2.3. OBRZEŻA BETONOWE O WYM. 8X30CM GAT. 1.............................................................................................. 259
3.
SPRZĘT .................................................................................................................................................. 260
3.1.
3.2.
WYKONANIE NAWIERZCHNI Z KOSTKI BRUKOWEJ BETONOWEJ ........................................................................... 260
OSADZENIE KRAWĘŻNIKÓW BETONOWYCH I OBRZEŻY BETONOWYCH. ................................................................. 260
4.
TRANSPORT .......................................................................................................................................... 260
5.
WYKONANIE ROBÓT ............................................................................................................................. 261
5.2. WARUNKI TECHNICZNE WYKONANIA ROBÓT .................................................................................................. 261
5.2.1.
Wykonanie nawierzchni z kostki brukowej betonowej ................................................................ 261
5.2.2.
Wykonanie nawierzchni z betonu-asfaltowego .......................................................................... 264
WARUNKI PRZYSTĄPIENIA DO ROBÓT .............................................................................................................. 264
WYKONANIE WARSTWY Z BETONU ASFALTOWEGO .......................................................................................... 264
5.2.3.
Osadzenie krawężników betonowych ulicznych .......................................................................... 265
5.2.4.
Osadzenie obrzeży betonowych .................................................................................................. 265
6.
6.1. OGÓLNE ZASADY KONTROLI JAKOŚCI ROBÓT ................................................................................................... 266
6.2. SZCZEGÓŁOWE ZASADY KONTROLI ROBÓT ...................................................................................................... 266
6.2.1.
Nawierzchnia z kostki brukowej betonowej ................................................................................ 266
6.2.2.
Krawężniki betonowe. ................................................................................................................. 267
6.2.3.
Obrzeża betonowe ...................................................................................................................... 268
7.
OBMIAR ROBÓT.................................................................................................................................... 268
7.1.
7.2.
7.3.
8.
PRZEJĘCIE ROBÓT ................................................................................................................................. 269
8.1.
8.2.
9.
WARUNKI OGÓLNE ................................................................................................................................... 269
WARUNKI SZCZEGÓŁOWE........................................................................................................................... 269
9.1.
9.2.
14.2B
Strona 254
1. WSTĘP
odbioru robót drogowych związanych z wykonaniem nawierzchni w ramach projektu
pn. „Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków w
Lublinie” nr NPO-2/321/46/08
ścieków.
1.3.
Zakres prac realizowanych w ramach wykonania nawierzchni obejmuje:
(1) Roboty tymczasowe i towarzyszące:
a) Prace geodezyjne związane z wyznaczeniem zakresu robót,
b) Wykonanie dokumentacji fotograficznej stanu istniejącego przez Wykonawcę
c) Prace geotechniczne w zakresie kontroli zgodności warunków istniejących z
projektem.
d) Zabezpieczenie lub usunięcie istniejących urządzeń technicznych uzbrojenia terenu
oraz roślinności,
e) Przejęcie i odprowadzenie z terenu robót wód opadowych i gruntowych.
f) Wykonanie niezbędnych dróg tymczasowych, zasilania w energię elektryczną i wodę
g) Oznakowanie robót prowadzonych w pasie drogowym.
h) Dostarczenie na teren budowy niezbędnych materiałów, urządzeń i sprzętu
budowlanego.
i) Makroniwelacja terenu robót.
(2) Roboty zasadnicze:
a) Wykonanie nawierzchni z kostki brukowej betonowej,
b) Wykonanie nawierzchni z betonu-asfaltowego,
c) Osadzenie krawęŜników betonowych,
d) Osadzenie obrzeŜy betonowych,
a) Przeprowadzenie niezbędnych pomiarów i badań laboratoryjnych.
14.2B
Strona 255
Kontraktu oraz definicjami podanymi w ST-00.00 „Wymagania ogólne” ponadto:
- Mieszanka mineralna - mieszanka kruszywa i wypełniacza mineralnego o określonym
składzie i uziarnieniu.
- Nawierzchnia kostkowa - nawierzchnia, której warstwa ścieralna jest wykonana z kostek
betonowych, kostek kamiennych.
- Betonowa kostka brukowa - kształtka wytwarzana z betonu metodą wibroprasowania.
Produkowana jest jako kształtka jednowarstwowa lub w dwóch warstwach połączonych ze
sobą trwale w fazie produkcji.
- KrawęŜniki betonowe - prefabrykowane belki betonowe ograniczające chodniki dla
pieszych, pasy dzielące, wyspy kierujące oraz nawierzchnie drogowe.
- ObrzeŜa chodnikowe - prefabrykowane belki betonowe rozgraniczające jednostronnie lub
dwustronnie ciągi komunikacyjne od terenów nie przeznaczonych do komunikacji.
- Beton zwykły - beton o gęstości pozornej powyŜej 2,0 kg/dm3 wykonany z cementu, wody,
kruszywa mineralnego o frakcjach piaskowych i grubszych oraz ewentualnych dodatków
mineralnych i domieszek chemicznych.
- Mieszanka betonowa - mieszanina wszystkich składników uŜytych do wykonania betonu
przed i po zagęszczeniu, lecz przed związaniem betonu.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 2.
2.1. Betonowa kostka brukowa
2.1.1. Klasyfikacja betonowych kostek brukowych
Betonowa kostka brukowa moŜe mieć następujące cechy charakterystyczne, określone w
katalogu producenta:
KLASA:
a) klasa „50”, o wytrzymałości na ściskanie nie mniejszej niŜ 50 MPa,
b) klasa „35”, o wytrzymałości na ściskanie nie mniejszej niŜ 35 MPa,
WYMIARY, zgodne z wymiarami określonymi przez producenta, w zasadzie:
a) długość: od 140 mm do 280 mm,
b) szerokość: od 0,5 do 1,0 wymiaru długości, lecz nie mniej niŜ 100 mm,
c) grubość: od 55 mm do 140 mm, przy czym zalecanymi grubościami są: 60 mm, 80 mm i
100 mm.
14.2B
Strona 256
PoŜądane jest, aby wymiary kostek były dostosowane do sposobu układania i siatki spoin oraz
umoŜliwiały wykonanie warstwy o szerokości 1,0 m lub 1,5 m bez konieczności przecinania
elementów w trakcie ich wbudowywania w nawierzchnię.
2.1.2. Wymagania techniczne stawiane betonowym kostkom brukowym
Betonowa kostka brukowa powinna posiadać aprobatę techniczną, wydaną przez uprawnioną
jednostkę (Instytut Badawczy Dróg i Mostów).
Betonowa kostka brukowa powinna odpowiadać wymaganiom określonym w aprobacie
technicznej, a w przypadku braku wystarczających ustaleń, powinna mieć charakterystyki
określone przez odpowiednie procedury badawcze IBDiM, zgodne z poniŜszymi
wskazaniami:
a) kształt i wymiary powinny być zgodne z deklarowanymi przez producenta, z
dopuszczalnymi odchyłkami od wymiarów:
- długość i szerokość ± 3,0 mm,
- grubość ± 5,0 mm,
b) wytrzymałość na ściskanie powinna być nie mniejsza niŜ:
- 50 MPa, dla klasy „50”,
- 35 MPa, dla klasy „35”,
c) mrozoodporność: po 30 cyklach zamraŜania i rozmraŜania próbek w 3% roztworze
NaCl lub 150 cyklach zamraŜania i rozmraŜania metodą zwykłą, powinny być
spełnione jednocześnie następujące warunki:
- próbki nie powinny wykazywać pęknięć i zarysowań powierzchni licowych,
- łączna masa ubytków betonu w postaci zniszczonych naroŜników i krawędzi,
odprysków kruszywa itp. nie powinna przekraczać 5% masy próbek nie zamraŜanych,
- obniŜenie wytrzymałości na ściskanie w stosunku do próbek nie zamraŜanych nie
powinno być większe niŜ 20%,
d) nasiąkliwość, nie powinna przekraczać 5%,
e) ścieralność, sprawdzana na tarczy Boehmego, określona stratą wysokości, nie powinna
przekraczać wartości:
- 3,5 mm, dla klasy „50”,
- 4,5 mm, dla klasy „35”,
f) szorstkość, określona wskaźnikiem szorstkości SRT (Skid Resistance Tester)
powierzchni licowej górnej, sprawdzona wahadłem angielskim, powinna wynosić nie
mniej niŜ 50 jednostek SRT,
2.1.3. Składowanie kostek
Kostkę zaleca się pakować na paletach. Palety z kostką mogą być składowane na otwartej
przestrzeni, przy czym podłoŜe powinno być wyrównane i odwodnione.
2.1.4. Materiały na podsypkę i do wypełnienia spoin oraz szczelin w
nawierzchni
NaleŜy stosować następujące materiały:
a) na podsypkę piaskową pod nawierzchnię
- piasek naturalny wg PN-B-11113:1996, odpowiadający wymaganiom dla gatunku 2
lub 3,
- piasek łamany (0,075¸2) mm, mieszankę drobną granulowaną (0,075¸4) mm albo
miał (0¸4) mm, odpowiadający wymaganiom PN-B-11112:1996,
b) na podsypkę cementowo-piaskową pod nawierzchnię
- mieszankę cementu i piasku w stosunku 1:4 z piasku naturalnego spełniającego
wymagania dla gatunku 1 wg PN-B-11113:1996, cementu powszechnego uŜytku
14.2B
Strona 257
spełniającego wymagania PN-B-19701:1997 i wody odmiany 1 odpowiadającej
wymaganiom PN-B-32250:1988 (PN-88/B-32250),
c) do wypełniania spoin w nawierzchni na podsypce piaskowej
- piasek naturalny spełniający wymagania PN-B-11113:1996 gatunku 2 lub 3,
- piasek łamany (0,075¸2) mm wg PN-B-11112:1996,
d) do wypełniania spoin w nawierzchni na podsypce cementowo-piaskowej
- zaprawę cementowo-piaskową 1:4 spełniającą wymagania wg ppkt. b),
e) do wypełniania szczelin dylatacyjnych w nawierzchni na podsypce cementowopiaskowej
- do wypełnienia górnej części szczeliny dylatacyjnej naleŜy stosować drogowe
zalewy kauczukowo asfaltowe lub syntetyczne masy uszczelniające (np.
poliuretanowe, poliwinylowe itp.), spełniające wymagania norm lub aprobat
technicznych,
- do wypełnienia dolnej części szczeliny dylatacyjnej naleŜy stosować wilgotną
mieszankę cementowo piaskową 1:8 z materiałów spełniających wymagania wg ppkt.
b) lub inny materiał zaakceptowany przez InŜyniera.
Składowanie kruszywa, nie przeznaczonego do bezpośredniego wbudowania po dostarczeniu
na budowę, powinno odbywać się na podłoŜu równym, utwardzonym i dobrze odwodnionym,
przy zabezpieczeniu kruszywa przed zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi materiałami
kamiennymi. Przechowywanie cementu powinno być zgodne z BN-88/6731-08.
2.2. KrawęŜniki betonowe uliczne ścięte o wym. 15x30cm gat. I
Główne wymiary krawęŜników betonowych ulicznych rodzaju „a” 15x30cm:
- długość 100cm,
- szerokość 15cm,
- wysokość 30cm,
- promień 1cm.
Dopuszczalne odchyłki wymiarów obrzeŜy dla gat. 1, to:
- dla wymiaru l (długość) - ± 8mm,
- dla wymiaru b, h (szerokość, wysokość) - ± 3mm,
Powierzchnie krawęŜników betonowych powinny być bez rys, pęknięć i ubytków betonu, o
fakturze z formy lub zatartej. Krawędzie elementów powinny być równe i proste.
Dopuszczalne wady oraz uszkodzenia powierzchni i krawędzi elementów dla gat. I, zgodnie z
BN-80/6775-03/01, nie powinny przekraczać wartości:
• wklęsłość lub wypukłość powierzchni krawęŜników - 2mm,
• szczerby i uszkodzenia krawędzi i naroŜy ograniczających powierzchnie górne
(ścieralne) niedopuszczalne,
• szczerby i uszkodzenia krawędzi i naroŜy ograniczających pozostałe powierzchnie:
o liczba maksymalna – 2,
o długość maksymalna – 20mm,
o głębokość maksymalna – 6mm,
KrawęŜniki betonowe mogą być przechowywane na składowiskach otwartych,
posegregowane według typów, rodzajów, odmian, gatunków i wielkości. KrawęŜniki
betonowe naleŜy układać z zastosowaniem podkładek i przekładek drewnianych.
14.2B
Strona 258
Materiały dodatkowe przy budowie krawęŜników betonowych:
a) Piasek na podsypkę piaskową i cementowo-piaskową powinien odpowiadać
wymaganiom PN-B-06712
b) Piasek do zaprawy cementowo-piaskowej PN-B-06711.
c) Cement na podsypkę i do zaprawy cementowo-piaskowej powinien być cementem
portlandzkim klasy nie mniejszej niŜ „32,5”, odpowiadający wymaganiom PN-B19701.
d) Woda powinna być odmiany „1” i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250.
e) Do wykonania ławy betonowej pod krawęŜniki naleŜy stosować beton klasy B10, wg
PN-B-06250.
f) świr do wykonania ławy Ŝwirowej pod krawęŜniki powinien odpowiadać
wymaganiom PN-B-11111.
g) Masa zalewowa, do wypełnienia szczelin dylatacyjnych na gorąco, powinna
odpowiadać wymaganiom BN- 74/6771-04 lub aprobaty technicznej.
2.3. ObrzeŜa betonowe o wym. 8x30cm gat. 1
ObrzeŜa muszą odpowiadać wymaganiom BN-80/6775-03/04 i BN-80/6775-03/01.
Wymiary obrzeŜy 8x30cm:
- długość 75cm lub 100cm,
- szerokość 8cm,
- wysokość 30cm,
- promień 3cm.
Dopuszczalne odchyłki wymiarów obrzeŜy dla gat. 1, to:
± 8mm,
- dla wymiaru l (długość)
- dla wymiaru b, h (szerokość, wysokość)
± 3mm,
Powierzchnie obrzeŜy powinny być bez rys, pęknięć i ubytków betonu, o fakturze z formy lub
zatartej. Krawędzie elementów powinny być równe i proste. Dopuszczalne wady oraz
uszkodzenia powierzchni i krawędzi elementów dla gat. 1 nie powinny przekraczać wartości:
• wklęsłość lub wypukłość powierzchni i krawędzi - 2mm,
• szczerby i uszkodzenia krawędzi i naroŜy ograniczających powierzchnie górne
(ścieralne) – niedopuszczalne,
• szczerby i uszkodzenia krawędzi i naroŜy ograniczających pozostałe powierzchnie:
o liczba maksymalna – 2,
o długość maksymalna – 20mm,
o głębokość maksymalna – 6mm,
Betonowe obrzeŜa chodnikowe mogą być przechowywane na składowiskach otwartych,
posegregowane według rodzajów i gatunków.
Betonowe obrzeŜa chodnikowe naleŜy układać z zastosowaniem podkładek i przekładek
drewnianych o wymiarach co najmniej: grubość 2,5 cm, szerokość 5 cm, długość minimum 5
cm większa niŜ szerokość obrzeŜa.
Materiały dodatkowe przy budowie obrzeŜy:
a) świr do wykonania ławy powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-11111, a piasek wymaganiom PN-B-11113.
b) Piasek na podsypkę cementowo-piaskową powinien odpowiadać wymaganiom PN-B06712, a do zaprawy cementowo-piaskowej PN-B-06711.
14.2B
Strona 259
c) Cement na podsypkę i do zaprawy cementowo-piaskowej powinien być cementem
portlandzkim klasy nie mniejszej niŜ „32,5”, odpowiadający wymaganiom PN-B19701.
d) Woda powinna być odmiany „1” i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 3.
3.1. Wykonanie nawierzchni z kostki brukowej betonowej
Małe powierzchnie nawierzchni z kostki brukowej wykonuje się ręcznie. Jeśli powierzchnie
są duŜe, a kostki brukowe mają jednolity kształt i kolor, moŜna stosować mechaniczne
urządzenia układające.
Do zagęszczenia nawierzchni stosuje się wibratory płytowe z osłoną z tworzywa sztucznego.
Do wyrównania podsypki z piasku moŜna stosować mechaniczne urządzenie na rolkach,
prowadzone liniami na szynie lub krawęŜnikach.
3.2. Osadzenie krawęŜników betonowych i obrzeŜy betonowych.
Roboty wykonuje się ręcznie przy zastosowaniu:
• betoniarek do wytwarzania betonu i zapraw oraz przygotowania podsypki cementowopiaskowej,
• wibratorów płytowych, ubijaków ręcznych lub mechanicznych do zagęszczania
podsypki,
• drobny sprzęt pomocniczy do wypełniania spoin i szczelin dylatacyjnych.
4. TRANSPORT
Transport masy betonowej powinien odbywać się zgodnie z PN-B-06250.
Prefabrykaty betonowe i Ŝelbetowe mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportu.
Betonowe kostki brukowe mogą być przewoŜone na paletach - dowolnymi środkami
transportowymi po osiągnięciu przez beton wytrzymałości na ściskanie co najmniej 15 MPa.
14.2B
Strona 260
Kostki w trakcie transportu powinny być zabezpieczone przed przemieszczaniem się i
uszkodzeniem. Palety transportowe powinny być spinane taśmami stalowymi lub
plastikowymi, zabezpieczającymi kostki przed uszkodzeniem w czasie transportu. Na jednej
palecie zaleca się układać do 10 warstw kostek (zaleŜnie od grubości i kształtu), tak aby masa
palety z kostkami wynosiła od 1200 kg do 1700 kg. PoŜądane jest, aby palety z kostkami były
wysyłane do odbiorcy środkiem transportu samochodowego wyposaŜonym w dźwig do za- i
rozładunku.
KrawęŜniki i obrzeŜa betonowe mogą być przewoŜone po osiągnięciu przez beton
wytrzymałości minimum 0,7 R, na paletach transportowych producenta. Płyty betonowe
mogą być przewoŜone po osiągnięciu przez beton wytrzymałości minimum 0,5 R. W czasie
transportu materiały powinny być zabezpieczone przed przemieszczeniem się i
uszkodzeniami, a górna warstwa nie powinna wystawać poza ściany środka transportu więcej
niŜ 1/3 wysokości tej warstwy.
Transport cementu powinien się odbywać w warunkach zgodnych z BN-88/6731-08. Cement
luzem naleŜy przewozić cementowozami, natomiast workowany moŜna przewozić
dowolnymi środkami transportu, w sposób zabezpieczony przed zawilgoceniem.
5. WYKONANIE ROBÓT
pkt. 5.
5.2. Warunki techniczne wykonania robót
5.2.1. Wykonanie nawierzchni z kostki brukowej betonowej
PodłoŜe pod przewidzianą do realizacji nawierzchnię z kostki brukowej betonowej powinno
być przygotowane zgodnie z wymogami określonymi w ST-06.01.
Konstrukcja nawierzchni powinna być zgodna z dokumentacją projektową.
Rodzaj podbudowy przewidzianej do wykonania pod warstwą betonowej kostki brukowej
powinien być zgodny z pkt. 5.2. ST „Roboty drogowe – podbudowy” i dokumentacją
projektową.
Przed przystąpieniem do układania nawierzchni z kostki zaleca się ustawić krawęŜniki i
obrzeŜa. Przed ich ustawieniem, poŜądane jest ułoŜenie pojedynczego rzędu kostek w celu
ustalenia szerokości nawierzchni i prawidłowej lokalizacji krawęŜników lub obrzeŜy.
Rodzaj podsypki i jej grubość powinny być zgodne z niniejszymi ST i dokumentacją
projektową.
Jeśli dokumentacja projektowa nie ustala inaczej to grubość podsypki powinna wynosić po
zagęszczeniu 3¸0 cm. Dopuszczalne odchyłki od zaprojektowanej grubości podsypki nie
powinny przekraczać ± 1 cm.
14.2B
Strona 261
Podsypkę piaskową naleŜy zwilŜyć wodą, równomiernie rozścielić i zagęścić lekkimi
walcami (np. ręcznymi) lub zagęszczarkami wibracyjnymi w stanie wilgotności optymalnej.
Podsypkę cementowo-piaskową stosuje się z zasady przy występowaniu podbudowy pod
nawierzchnią z kostki. Podsypkę cementowo-piaskową przygotowuje się w betoniarkach, a
następnie rozściela się na uprzednio zwilŜonej podbudowie, przy zachowaniu:
- współczynnika wodnocementowego od 0,25 do 0,35,
- wytrzymałości na ściskanie nie mniejszej niŜ R7 = 10 MPa, R28 = 14 MPa.
Rozścielenie podsypki cementowo-piaskowej powinno wyprzedzać układanie nawierzchni z
kostek od 3 do 4 m. Rozścielona podsypka powinna być wyprofilowana i zagęszczona w
stanie wilgotnym, lekki walcami (np. ręcznymi) lub zagęszczarkami wibracyjnymi.
Jeśli podsypka jest wykonana z suchej zaprawy cementowo-piaskowej to po zawałowaniu
nawierzchni naleŜy ją polać wodą w takiej ilości, aby woda zwilŜyła całą grubość podsypki.
Rozścielenie podsypki z suchej zaprawy moŜe wyprzedzać układanie nawierzchni z kostek o
około 20 m.
Całkowite ubicie nawierzchni i wypełnienie spoin zaprawą musi być zakończone przed
rozpoczęciem wiązania cementu w podsypce.
Kształt, wymiary, barwę i inne cechy charakterystyczne kostek oraz deseń ich układania
powinny być zgodne z niniejszymi ST i zaakceptowane przez InŜyniera. Przed ostatecznym
zaakceptowaniem kształtu, koloru, sposobu układania i wytwórni kostek, InŜynier moŜe
polecić Wykonawcy ułoŜenie po 1 m2 wstępnie wybranych kostek, wyłącznie na podsypce
piaskowej.
UłoŜenie nawierzchni z kostki na podsypce cementowo-piaskowej zaleca się wykonywać
przy temperaturze otoczenia nie niŜszej niŜ +5oC. Dopuszcza się wykonanie nawierzchni jeśli
w ciągu dnia temperatura utrzymuje się w granicach od 0oC do +5oC, przy czym jeśli w nocy
spodziewane są przymrozki kostkę naleŜy zabezpieczyć materiałami o złym przewodnictwie
ciepła (np. matami ze słomy, papą itp.).
Nawierzchnię na podsypce piaskowej zaleca się wykonywać w dodatnich temperaturach
otoczenia.
Warstwa nawierzchni z kostki powinna być wykonana z elementów o jednakowej grubości.
Na większym fragmencie robót zaleca się stosować kostki dostarczone w tej samej partii
materiału, w której niedopuszczalne są róŜne odcienie wybranego koloru kostki.
Układanie kostki moŜna wykonywać ręcznie lub mechanicznie.
Układanie ręczne zaleca się wykonywać na mniejszych powierzchniach, zwłaszcza
skomplikowanych pod względem kształtu lub wymagających kompozycji kolorystycznej
układanych deseni oraz róŜnych wymiarów i kształtów kostek. Układanie kostek powinni
wykonywać przyuczeni brukarze.
Układanie mechaniczne zaleca się wykonywać na duŜych powierzchniach o prostym
kształcie, tak aby układarka mogła przenosić z palety warstwę kształtek na miejsce ich
ułoŜenia z wymaganą dokładnością.
Kostka do układania mechanicznego nie moŜe mieć duŜych odchyłek wymiarowych i musi
być odpowiednio przygotowana przez producenta, tj. ułoŜona na palecie w odpowiedni wzór,
bez dołoŜenia połówek i dziewiątek, przy czym kaŜda warstwa na palecie musi być dobrze
przesypana bardzo drobnym piaskiem, by kostki nie przywierały do siebie. Układanie
mechaniczne zawsze musi być wsparte pracą brukarzy, którzy uzupełniają przerwy, wyrabiają
łuki, dokładają kostki w okolicach studzienek i krawęŜników.
14.2B
Strona 262
Kostkę układa się około 1,5 cm wyŜej od projektowanej niwelety, poniewaŜ po procesie
ubijania podsypka zagęszcza się.
Powierzchnia kostek połoŜonych obok urządzeń infrastruktury technicznej (np. studzienek,
włazów itp.) powinna trwale wystawać od 3 mm do 5 mm powyŜej powierzchni tych
urządzeń oraz od 3 mm do 10 mm powyŜej korytek ściekowych (ścieków).
Do uzupełnienia przestrzeni przy krawęŜnikach, obrzeŜach i studzienkach moŜna uŜywać
elementy kostkowe wykończeniowe w postaci tzw. połówek i dziewiątek, mających
wszystkie krawędzie równe i odpowiednio fazowane. W przypadku potrzeby kształtek o
nietypowych wymiarach, wolną przestrzeń uzupełnia się kostką ciętą, przycinaną na budowie
specjalnymi narzędziami tnącymi (przycinarkami, szlifierkami z tarczą itp.).
Dzienną działkę roboczą nawierzchni na podsypce cementowo-piaskowej zaleca się
zakończyć prowizorycznie około półmetrowym pasem nawierzchni na podsypce piaskowej w
celu wytworzenia oporu dla ubicia kostki ułoŜonej na stałe. Przed dalszym wznowieniem
robót, prowizorycznie ułoŜoną nawierzchnię na podsypce piaskowej naleŜy rozebrać i usunąć
wraz z podsypką.
Ubicie nawierzchni naleŜy przeprowadzić za pomocą zagęszczarki wibracyjnej (płytowej) z
osłoną z tworzywa sztucznego. Do ubicia nawierzchni nie wolno uŜywać walca. Ubijanie
nawierzchni naleŜy prowadzić od krawędzi powierzchni w kierunku jej środka i jednocześnie
w kierunku poprzecznym kształtek. Ewentualne nierówności powierzchniowe mogą być
zlikwidowane przez ubijanie w kierunku wzdłuŜnym kostki. Po ubiciu nawierzchni wszystkie
kostki uszkodzone (np. pęknięte) naleŜy wymienić na kostki całe.
Szerokość spoin pomiędzy betonowymi kostkami brukowymi powinna wynosić od 3 mm do
5 mm. W przypadku stosowania prostopadłościennych kostek brukowych zaleca się aby osie
spoin pomiędzy dłuŜszymi bokami tych kostek tworzyły z osią drogi kąt 45o, a wierzchołek
utworzonego kąta prostego pomiędzy spoinami miał kierunek odwrotny do kierunku spadku
podłuŜnego nawierzchni.
Po ułoŜeniu kostek, spoiny naleŜy wypełnić:
a) piaskiem, jeśli nawierzchnia jest na podsypce piaskowej,
b) zaprawą cementowo-piaskową, jeśli nawierzchnia jest na podsypce cementowo-piaskowej.
Wypełnienie spoin piaskiem polega na rozsypaniu warstwy piasku i wmieceniu go w spoiny
na sucho lub, po obfitym polaniu wodą - wmieceniu papki piaskowej szczotkami względnie
rozgarniaczkami z piórami gumowymi.
Zaprawę cementowo-piaskową zaleca się przygotować w betoniarce, w sposób zapewniający
jej wystarczającą płynność. Spoiny moŜna wypełnić przez rozlanie zaprawy na nawierzchnię i
nagarnianie jej w szczeliny szczotkami lub rozgarniaczkami z piórami gumowymi. Przed
rozpoczęciem zalewania kostka powinna być oczyszczona i dobrze zwilŜona wodą. Zalewa
powinna całkowicie wypełnić spoiny i tworzyć monolit z kostkami.
Przy wypełnianiu spoin zaprawą cementowo-piaskową naleŜy zabezpieczyć przed zalaniem
nią szczeliny dylatacyjne, wkładając zwinięte paski papy, zwitki z worków po cemencie itp.
Po wypełnianiu spoin zaprawą cementowo-piaskową nawierzchnię naleŜy starannie oczyścić;
szczególnie dotyczy to nawierzchni z kostek kolorowych i z róŜnymi deseniami układania.
W przypadku układania kostek na podsypce cementowo-piaskowej i wypełnianiu spoin
zaprawą cementowo- piaskową, naleŜy przewidzieć wykonanie szczelin dylatacyjnych
względnie nie większych niŜ co 8 m. Szerokość szczelin dylatacyjnych powinna umoŜliwiać
przejęcie przez nie przemieszczeń wywołanych wysokimi temperaturami nawierzchni w
okresie letnim, lecz nie powinna być mniejsza niŜ 8 mm. Szczeliny te powinny być
wypełnione trwale zalewami i masami.
14.2B
Strona 263
Szczeliny dylatacyjne poprzeczne naleŜy stosować dodatkowo w miejscach, w których
występuje zmiana sztywności podłoŜa (np. nad szczelinami dylatacyjnymi w podbudowie
itp.). Zaleca się wykonywać szczeliny podłuŜne przy ściekach wzdłuŜ jezdni.
Nawierzchnię na podsypce piaskowej ze spoinami wypełnionymi piaskiem moŜna oddać do
uŜytku bezpośrednio po jej wykonaniu.
Nawierzchnię na podsypce cementowo-piaskowej ze spoinami wypełnionymi zaprawą
cementowo-piaskową, po jej wykonaniu naleŜy przykryć warstwą wilgotnego piasku o
grubości od 3,0 do 4,0 cm i utrzymywać ją w stanie wilgotnym przez 7 do 10 dni. Po upływie
od 2 tygodni (przy temperaturze średniej otoczenia nie niŜszej niŜ 15oC) do 3 tygodni (w
porze chłodniejszej) nawierzchnię naleŜy oczyścić z piasku i moŜna oddać do uŜytku.
5.2.2. Wykonanie nawierzchni z betonu-asfaltowego
Warstwa z betonu asfaltowego moŜe być wykonywana, gdy temperatura otoczenia jest nie
niŜsza od +5o C dla wykonywanej warstwy grubości > 8 cm i +100 C dla wykonywanej
warstwy grubości £ 8 cm. Nie dopuszcza się układania mieszanki mineralno-asfaltowej na
mokrym podłoŜu, podczas opadów atmosferycznych oraz silnego wiatru (V > 16 m/s).
Wykonanie warstwy z betonu asfaltowego
Mieszanka mineralno-asfaltowa powinna być wbudowywana układarką wyposaŜoną w układ
z automatycznym sterowaniem grubości warstwy i utrzymywaniem niwelety zgodnie
z Dokumentacją Projektową.
Temperatura mieszanki wbudowywanej nie powinna być niŜsza od minimalnej temperatury
mieszanki podanej w pkt 5.3.
Zagęszczanie mieszanki powinno odbywać się bezzwłocznie, zgodnie ze schematem przejść
walca ustalonym na odcinku próbnym.
Początkowa temperatura mieszanki w czasie zagęszczania powinna wynosić nie mniej niŜ:
•
dla asfaltu D 50
130o C,
•
dla asfaltu D 70
125o C.
Zagęszczanie mieszanki naleŜy rozpocząć od krawędzi nawierzchni ku osi. Wskaźnik
zagęszczenia ułoŜonej warstwy powinien być zgodny z wymaganiami podanymi w tablicy.
Złącza w warstwie powinny być wykonane w linii prostej, równolegle lub prostopadle do osi
drogi.
W przypadku rozkładania mieszanki całą szerokością warstwy, złącza poprzeczne,
wynikające z dziennej działki roboczej, powinny być równo obcięte, posmarowane
lepiszczem i zabezpieczone listwą przed uszkodzeniem.
W przypadku rozkładania mieszanki połową szerokości warstwy, występujące dodatkowo
złącze podłuŜne naleŜy zabezpieczyć w sposób podany dla złącza poprzecznego.
Złącze układanej następnej warstwy, np. wiąŜącej, powinno być przesunięte o co najmniej 15
cm względem złącza podbudowy.
14.2B
Strona 264
Warstwę z betonu asfaltowego naleŜy skropić emulsją asfaltową lub asfaltem upłynnionym
przed ułoŜeniem następnej warstwy asfaltowej dla zapewnienia odpowiedniego połączenia
międzywarstwowego, w ilości ustalonej w ST.
Zalecane ilości asfaltu po odparowaniu wody z emulsji lub upłynniacza z asfaltu
upłynnionego wynoszą od 0,3 do 0,5 kg/m2.
Skropienie powinno być wykonane z wyprzedzeniem w czasie przewidzianym na
odparowanie wody lub odparowaniu upłynniacza; orientacyjny czas wyprzedzenia wynosi co
najmniej:
•
8 h przy ilości powyŜej 1,0 kg/m2 emulsji lub asfaltu upłynnionego,
•
2 h przy ilości od 0,5 do 1,0 kg/m2 emulsji lub asfaltu upłynnionego. Wymaganie nie
dotyczy skropienia rampą otaczarki.
5.2.3. Osadzenie krawęŜników betonowych ulicznych
Koryto pod ławy naleŜy wykonywać zgodnie z PN-B-06050. Wymiary wykopu powinny
odpowiadać wymiarom ławy w planie z uwzględnieniem w szerokości dna wykopu ew.
konstrukcji szalunku. Wskaźnik zagęszczenia dna wykonanego koryta pod ławę powinien
wynosić co najmniej 0,97 według normalnej metody Proctora.
Wykonanie ław powinno być zgodne z BN-64/8845-02.
Ławy betonowe zwykłe w gruntach spoistych wykonuje się bez szalowania, przy gruntach
sypkich naleŜy stosować szalowanie. Ławy betonowe z oporem wykonuje się w szalowaniu.
Beton rozścielony w szalowaniu lub bezpośrednio w korycie powinien być wyrównywany
warstwami. Betonowanie ław naleŜy wykonywać zgodnie z wymaganiami PNB-06251, przy
czym naleŜy stosować co 50 m szczeliny dylatacyjne wypełnione bitumiczną masą zalewową.
Ławy Ŝwirowe o wysokości do 10 cm wykonuje się jednowarstwowo przez zasypanie koryta
Ŝwirem i zagęszczenie go polewając wodą. Ławy o wysokości powyŜej 10 cm naleŜy
wykonywać dwuwarstwowo, starannie zagęszczając poszczególne warstwy.
KrawęŜniki naleŜy osadzać w taki sposób, aby światło (odległość górnej powierzchni
krawęŜnika od jezdni) wynosiło 10 ÷ 12 cm lub 2cm na przejściach dla pieszych i wjazdach.
Zewnętrzna ściana krawęŜnika od strony chodnika powinna być po ustawieniu krawęŜnika
obsypana piaskiem, Ŝwirem, tłuczniem lub miejscowym gruntem przepuszczalnym, starannie
ubitym.
Ustawienie krawęŜników powinno być zgodne z BN-64/8845-02.
Ustawianie krawęŜników na ławie betonowej powinno być wykonane na podsypce
cementowo-piaskowej o grubości 4 do 6 cm po zagęszczeniu.
Ustawianie krawęŜników na ławie Ŝwirowej i tłuczniowej powinno być wykonywane na
podsypce z piasku o grubości warstwy od 4 do 6 cm po zagęszczeniu.
Spoiny krawęŜników nie powinny przekraczać szerokości 1cm. Spoiny naleŜy wypełnić
zaprawą cementowo-piaskową, przygotowaną w stosunku 1:2.
Spoiny krawęŜników przed zalaniem zaprawą naleŜy oczyścić i zmyć wodą. Dla
zabezpieczenia przed wpływami temperatury krawęŜniki ustawione na podsypce cementowopiaskowej i o spoinach zalanych zaprawą naleŜy zalewać co 50 m bitumiczną masą zalewową
nad szczeliną dylatacyjną ławy.
5.2.4. Osadzenie obrzeŜy betonowych
Koryto pod podsypkę (ławę) naleŜy wykonywać zgodnie z PN-B-06050.
14.2B
Strona 265
Wymiary wykopu powinny odpowiadać wymiarom ławy w planie z uwzględnieniem w
szerokości dna wykopu ew. konstrukcji szalunku.
PodłoŜe pod ustawienie obrzeŜa moŜe stanowić rodzimy grunt piaszczysty lub podsypka z
piasku, o grubości warstwy od 3 do 5 cm po zagęszczeniu. Podsypkę wykonuje się przez
zasypanie koryta piaskiem i zagęszczenie z polewaniem wodą.
Betonowe obrzeŜa chodnikowe naleŜy ustawiać na wykonanym podłoŜu w miejscu i ze
światłem (odległością górnej powierzchni obrzeŜa od ciągu komunikacyjnego) zgodnym z
ustaleniami dokumentacji projektowej (poziom górny obrzeŜa powinien się znajdować 1cm
poniŜej poziomu nawierzchni z kostki brukowej betonowej) i poleceniami InŜyniera.
Zewnętrzna ściana obrzeŜa powinna być obsypana piaskiem, Ŝwirem lub miejscowym
gruntem przepuszczalnym, starannie ubitym.
Spoiny nie powinny przekraczać szerokości 1cm. NaleŜy wypełnić je piaskiem na pełną
głębokość.
transportu podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 6.
InŜynier jest uprawniony do prowadzenia własnej kontroli robót.
6.2.1. Nawierzchnia z kostki brukowej betonowej
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien uzyskać:
a) w zakresie betonowej kostki brukowej
- aprobatę techniczną,
- certyfikat zgodności lub deklarację zgodności dostawcy oraz ewentualne wyniki
badań cech charakterystycznych kostek, w przypadku Ŝądania ich przez InŜyniera,
- wyniki sprawdzenia przez Wykonawcę cech zewnętrznych kostek wg pktu 2,
b) w zakresie innych materiałów
- sprawdzenie przez Wykonawcę cech zewnętrznych materiałów prefabrykowanych
(krawęŜników, obrzeŜy),
- ew. badania właściwości kruszyw, piasku, cementu, wody itp. określone w normach,
które budzą wątpliwości InŜyniera.
Wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawia InŜynierowi do akceptacji.
14.2B
Strona 266
6.2.2. KrawęŜniki betonowe.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania materiałów
przeznaczonych do ustawienia krawęŜników betonowych i przedstawić wyniki tych badań
InŜynierowi do akceptacji.
Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego naleŜy przeprowadzić na podstawie oględzin elementu
przez pomiar i policzenie uszkodzeń występujących na powierzchniach i krawędziach
elementu. Pomiary długości i głębokości uszkodzeń naleŜy wykonać za pomocą przymiaru
stalowego lub suwmiarki z dokładnością do 1 mm, zgodnie z ustaleniami PN-B-10021.
Sprawdzenie kształtu i wymiarów elementów naleŜy przeprowadzić z dokładnością do 1 mm
przy uŜyciu suwmiarki oraz przymiaru stalowego lub taśmy zgodnie z wymaganiami pkt. 2.
Sprawdzenie kątów prostych w naroŜach elementów wykonuje się przez przyłoŜenie
kątownika do badanego naroŜa i zmierzenia odchyłek z dokładnością do 1 mm.
Badania pozostałych materiałów stosowanych przy ustawianiu krawęŜników betonowych
powinny obejmować wszystkie właściwości, określone w normach podanych dla
odpowiednich materiałów.
W ramach sprawdzenia koryta naleŜy sprawdzić wymiary koryta oraz zagęszczenie podłoŜa
na dnie wykopu. Tolerancja dla szerokości wykopu wynosi ± 2 cm. Zagęszczenie podłoŜa
powinno być zgodne z pkt 5. niniejszymi ST.
Przy wykonywaniu ław badaniu podlegają:
• Zgodność profilu podłuŜnego górnej powierzchni ław z dokumentacją projektową.
Profil podłuŜny górnej powierzchni ławy powinien być zgodny z projektowaną
niweletą. Dopuszczalne odchylenia mogą wynosić ± 1 cm na kaŜde 100 m ławy.
• Wymiary ław.
Wymiary ław naleŜy sprawdzić w dwóch dowolnie wybranych punktach na kaŜde 100
m ławy. Tolerancje wymiarów wynoszą:
o dla wysokości ± 10% wysokości projektowanej,
o dla szerokości ± 10% szerokości projektowanej,
• Równość górnej powierzchni ław.
Równość górnej powierzchni ławy sprawdza się przez przyłoŜenie w dwóch punktach,
na kaŜde 100 m ławy, trzymetrowej łaty. Prześwit pomiędzy górną powierzchnią ławy
i przyłoŜoną łatą nie moŜe przekraczać 1cm.
• Zagęszczenie ław.
Zagęszczenie ław bada się w dwóch przekrojach na kaŜde 100 m. Ławy ze Ŝwiru lub
piasku nie mogą wykazywać śladu urządzenia zagęszczającego. Ławy z tłucznia,
badane próbą wyjęcia poszczególnych ziaren tłucznia, nie powinny pozwalać na
wyjęcie ziarna z ławy.
• Odchylenie linii ław od projektowanego kierunku.
Dopuszczalne odchylenie linii ław od projektowanego kierunku nie moŜe przekraczać
± 2 cm na kaŜde 100 m wykonanej ławy.
Przy ustawianiu krawęŜników naleŜy sprawdzać:
• Dopuszczalne odchylenia linii krawęŜników w poziomie od linii projektowanej, które
wynosi ± 1 cm na kaŜde 100 m ustawionego krawęŜnika,
• Dopuszczalne odchylenie niwelety górnej płaszczyzny krawęŜnika od niwelety
projektowanej, które wynosi ± 1 cm na kaŜde 100 m ustawionego krawęŜnika,
14.2B
Strona 267
• Równość górnej powierzchni krawęŜników, sprawdzane przez przyłoŜenie w dwóch
punktach na kaŜde 100 m krawęŜnika, trzymetrowej łaty, przy czym prześwit
pomiędzy górną powierzchnią krawęŜnika i przyłoŜoną łatą nie moŜe przekraczać 1
cm,
• Dokładność wypełnienia spoin bada się co 10 metrów. Spoiny muszą być wypełnione
całkowicie na pełną głębokość.
6.2.3. ObrzeŜa betonowe
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania materiałów
przeznaczonych do ustawienia betonowych obrzeŜy chodnikowych i przedstawić wyniki tych
badań InŜynierowi do akceptacji.
Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego naleŜy przeprowadzić na podstawie oględzin elementu
przez pomiar i policzenie uszkodzeń występujących na powierzchniach i krawędziach
elementu, zgodnie z wymaganiami pkt. 2. Pomiary długości i głębokości uszkodzeń naleŜy
wykonać za pomocą przymiaru stalowego lub suwmiarki z dokładnością do 1 mm, zgodnie z
ustaleniami PN B-10021.
Sprawdzenie kształtu i wymiarów elementów naleŜy przeprowadzić z dokładnością do 1 mm
przy uŜyciu suwmiarki oraz przymiaru stalowego lub taśmy, zgodnie z wymaganiami pkt. 2.
Sprawdzenie kątów prostych w naroŜach elementów wykonuje się przez przyłoŜenie
kątownika do badanego naroŜa i zmierzenia odchyłek z dokładnością do 1 mm.
Badania pozostałych materiałów powinny obejmować wszystkie właściwości określone w
normach podanych dla odpowiednich materiałów wymienionych w pkt 2 niniejszej ST.
W czasie robót naleŜy sprawdzać wykonanie:
• koryta pod podsypkę (ławę) - zgodnie z wymaganiami pkt 5,
• podłoŜa z rodzimego gruntu piaszczystego lub podsypki (ławy) z piasku - zgodnie z
wymaganiami pkt 5.,
• ustawienia betonowego obrzeŜa chodnikowego - zgodnie z wymaganiami pkt 5., przy
dopuszczalnych odchyleniach:
o linii obrzeŜa w planie, które moŜe wynosić ± 2 cm na kaŜde 100 m długości
obrzeŜa,
o niwelety górnej płaszczyzny obrzeŜa , które moŜe wynosić ±1 cm na kaŜde 100 m
długości obrzeŜa,
o wypełnienia spoin, sprawdzane co 10 metrów, które powinno wykazywać
całkowite wypełnienie badanej spoiny na pełną głębokość.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt.
7.
zawartych w niniejszej ST i ujmuje w księdze obmiaru.
14.2B
Strona 268
- powierzchni wykonanej i odebranej nawierzchni z kostki brukowej betonowej,
- długości osadzonych (odtworzonych) i odebranych krawęŜników betonowych,
- długości osadzonych (odtworzonych) i odebranych krawęŜników betonowych,
8. PRZEJĘCIE ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót i ich przejęcia podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 8.
8.2. Warunki szczegółowe
Roboty związane z wykonaniem podsypki oraz ław pod krawęŜniki naleŜą do robót
ulegających zakryciu. Zasady ich przejęcia są określone w St-00.00 „Wymagania ogólne”.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 9.
1. Cena wykonania oraz odtworzenia nawierzchni z kostki brukowej betonowej rozliczana w
m2 obejmuje:
- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
- oznakowanie robót,
- dostarczenie materiałów,
- regulacja wysokościowa istniejących urządzeń obcych w pasie drogowym (włazy
kanalizacji sanitarnej, zawory wodne i gazowe, studnie telekomunikacyjne)
- wykonanie podsypki,
- ułoŜenie i ubicie kostki,
- wypełnienie spoin,
- pielęgnację nawierzchni,
- przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
14.2B
Strona 269
2. Cena osadzenia krawęŜników betonowych rozliczana w m obejmuje:
- dostarczenie krawęŜników i innych materiałów na miejsce wbudowania,
- wykonanie koryta pod ławę,
- wykonanie szalunku,
- wykonanie ławy (betonowej),
- wykonanie podsypki,
- ustawienie krawęŜników na podsypce,
- wypełnienie spoin krawęŜników zaprawą,
- zasypanie zewnętrznej ściany krawęŜnika gruntem i ubicie,
3. Cena osadzenia obrzeŜy betonowych rozliczana w m obejmuje:
- dostarczenie materiałów na miejsce wbudowania,
- wykonanie koryta,
- rozścielenie i ubicie podsypki,
- ustawienie obrzeŜy na podsypce,
- wypełnienie spoin,
- obsypanie zewnętrznej ściany obrzeŜa,
10.
PRZEPISY ZWIĄZANE
1. WTWiO Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót – ITB
2. PN-B32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw
3. PN-S-96014 Drogi samochodowe i lotniskowe. Podbudowa z betonu cementowego
pod
nawierzchnię ulepszoną. Wymagania i badania
4. PN-S-96013 Drogi samochodowe. Podbudowa z chudego betonu. Wymagania i
badania
7. PN-D-95917 Surowiec drzewny. Drewno iglaste
8. PN-88/B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw
9. PN-B-23004 Kruszywa mineralne. Kruszywa sztuczne. Kruszywa z ŜuŜla
wielkopiecowego kawałkowego
10. PN-B-19701:1997 Cement. Cementy powszechnego uŜytku. Skład, wymagania i
ocena
zgodności
11. PN-B-14501 Zaprawy budowlane zwykłe
12. PN-B-10021 Prefabrykaty budowlane z betonu. Metody pomiaru cech
geometrycznych
drogowych. Piasek
14. PN-B-11112:1996 Kruszywa mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych
drogowych. świr i mieszanka
16. PN-B-06714-42 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie ścieralności w bębnie Los
Angeles
14.2B
Strona 270
17. PN-B-06714-43 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości ziarn słabych
18. PN-B-06714-40 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie wytrzymałości na
miaŜdŜenie
19. PN-B-06714-39 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu Ŝelazawego
20. PN-B-06714-37 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu krzemianowego
21. PN-B-06714-28 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości siarki metodą
bromową
22. PN-B-06714-26 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości części
organicznych
krystalizacji
bezpośrednią
25. PN-B-06714-18 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie nasiąkliwości
26. PN-B-06714-16 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie kształtu ziarn
27. PN-B-06714-15 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie składu ziarnowego
28. PN-B-06714-13 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości pyłów
mineralnych
29. PN-B-06714-12
Kruszywa
mineralne.
Badania.
Oznaczanie
zawartości
zanieczyszczeń obcych
30. PN-B-06720 Pobieranie próbek materiałów kamiennych
31. PN-B-06712 Kruszywa mineralne do betonu zwykłego
32. PN-B-06711 Kruszywo mineralne. Piasek do betonów i zapraw
33. PN-B-06251 Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne
35. PN-B-06050 Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonywania i
badania
przy odbiorze
36. PN-B-04481 Grunty budowlane. Badania laboratoryjne
37. PN-B-04300 Cement. Metody badań. Oznaczanie cech fizycznych
38. PN-B-04115 Materiały kamienne. Oznaczanie wytrzymałości kamienia na uderzenie
(zwięzłości)
39. PN-B-02356 Koordynacja wymiarowa w budownictwie. Tolerancje wymiarów
elementów budowlanych z betonu
40. PN-P-01715 Włókniny. Zestawienie wskaźników technicznych i uŜytkowych oraz
metod
badań
41. PN-B-01080 Kamień dla budownictwa i drogownictwa. Klasyfikacja i zastosowanie
Normy pomocnicze:
42. BN-88/6731-08 Cement. Transport i przechowywanie
43. BN-68/8931-04 Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i
łatą.
44. BN-80/6775-03/01 Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy nawierzchni dróg,
ulic, parkingów i torowisk tramwajowych. Wspólne wymagania i badania
45. BN-64/8845-02 KrawęŜniki uliczne. Warunki techniczne ustawiania i odbioru.
46. BN-68/8931-01 Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika piaskowego
47. BN-80/6775-03/04 Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy nawierzchni dróg,
ulic, parkingów i torowisk tramwajowych. KrawęŜniki i obrzeŜa
48. Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych. IBDiM - 1997
14.2B
Strona 271
49. Katalog powtarzalnych elementów drogowych (KPED), Transprojekt - Warszawa,
1979 i 1982 r.
14.2B
Strona 272
ST – 07.01 Zewnętrzne linie kablowe niskiego napięcia oraz kable teletechniczne
I ODBIORU ROBÓT
ST – 07.01
ZEWNĘTRZNE LINIE KABLOWE NISKIEGO NAPIĘCIA
ORAZ KABLE TELETECHNICZNE
14.2B
Strona 273
1.
WSTĘP .................................................................................................................................................. 275
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
2.
MATERIAŁY ........................................................................................................................................... 276
2.1.
2.2.
2.3.
2.4.
2.5.
2.6.
3.
Przedmiot Specyfikacji Technicznej ............................................................................................................. 275
Zakres stosowania Specyfikacji Technicznej ................................................................................................ 275
Zakres robót objętych Specyfikacją Techniczną ........................................................................................... 275
Określenia podstawowe............................................................................................................................... 276
Wymagania ogólne ...................................................................................................................................... 276
Piasek ........................................................................................................................................................... 277
Kable ............................................................................................................................................................ 277
Studnie telekomunikacyjne .......................................................................................................................... 277
Kanalizacja kablowa ..................................................................................................................................... 277
Rury ochronne ............................................................................................................................................. 277
SPRZĘT .................................................................................................................................................. 277
3.1.
Wykonanie linii kablowych energetycznych i sterowniczych ....................................................................... 278
4.
TRANSPORT .......................................................................................................................................... 279
5.
WYKONANIE ROBÓT ............................................................................................................................. 279
5.1.
5.2.
5.3.
5.4.
5.5.
6.
6.1.
6.2.
7.
Ogólne zasady obmiaru robót ...................................................................................................................... 283
Szczegółowe zasady obmiaru robót ............................................................................................................. 283
Jednostki obmiarowe ................................................................................................................................... 283
ODBIÓR ROBÓT .................................................................................................................................... 283
8.1.
9.
Ogólne zasady kontroli jakości robót ........................................................................................................... 281
Szczegółowe zasady kontroli robót .............................................................................................................. 282
OBMIAR ROBÓT.................................................................................................................................... 283
7.1.
7.2.
7.3.
8.
Wykonanie rowów kablowych dla kabli ....................................................................................................... 279
Układanie kabli energetycznych w wykopie ................................................................................................ 280
Wykonanie teletechnicznej kanalizacji kablowej ......................................................................................... 281
Układanie światłowodów w kanalizacji kablowej ........................................................................................ 281
Warunki ogólne ............................................................................................................................................ 283
ROZLICZENIE ROBÓT ............................................................................................................................. 283
9.1.
9.2.
Ustalenia ogólne .......................................................................................................................................... 283
Cena wykonania robót ................................................................................................................................. 283
14.2B
Strona 274
1. WSTĘP
i odbioru robót elektrycznych związanych z wykonaniem zewnętrznych linii kablowych
niskiego napięcia oraz kabli teletechnicznych w ramach projektu pn. „Rozbudowa i
modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków w Lublinie” nr NPO2/321/46/08
ścieków
1.3.
Zakres prac realizowanych w ramach wykonania linii kablowych obejmuje:
• Wykonanie warstwy podsypkowej,
• Układanie kabli niskiego napięcia w ziemi,
• Wykonanie kanalizacji kablowej,
• Układanie kabli teletechnicznych (światłowodów) w rurach osłonowych,
• Układanie rur ochronnych,
• Wykonanie dokumentacji fotograficznej stanu istniejącego przez Wykonawcę,
• Geodezyjne wytyczanie tras rurociągów,
• Geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza,
• Wykonanie niezbędnych prób, badań i pomiarów sprawdzających kabli,
• Oznakowanie tras kabli w ziemi.
• Roboty ziemne – wykopy, zasypki i odwozy
• Wykonanie demontaŜy linii kablowych,
• Ewentualne zabezpieczenie istniejących urządzeń technicznych uzbrojenia terenu oraz
roślinności,
• Usunięcie lub czasowe zdemontowanie przedmiotów utrudniających wykopy, z
późniejszym ich montaŜem,
• Przejęcie i odprowadzenie z terenu robót wód opadowych i gruntowych,
• Oznakowanie robót – stref niebezpiecznych, przejść dla pieszych,
• Dostarczenie na teren budowy niezbędnych materiałów, urządzeń i sprzętu,
• Ewentualne wykonanie kładek dla przejść dla pieszych,
14.2B
Strona 275
• Prace porządkowe.
Kontraktu oraz definicjami podanymi w ST 00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 1.5. Ponadto:
Dodatkowa ochrona przeciwporaŜeniowa - ochrona części przewodzących dostępnych w
wypadku pojawienia się na nich napięcia w warunkach zakłóceniowych.
Falowanie kabla – sposób układania kabla, przy którym długość układanego kabla jest
większa od trasy, na której układa się kabel.
Kabel - przewód wieloŜyłowy izolowany, przystosowany do przewodzenia prądu
elektrycznego, mogący pracować pod i nad ziemią.
Linia kablowa - kabel wieloŜyłowy lub wiązka kabli jednoŜyłowych w układzie
wielofazowym albo kilka kabli jedno lub wieloŜyłowych połączonych równolegle. Łącznie z
osprzętem, ułoŜone na wspólnej trasie i łączące zaciski tych samych dwóch urządzeń
elektrycznych jedno lub wielofazowych.
Napięcie znamionowe linii - napięcie międzyprzewodowe, na które linia kablowa została
zbudowana.
Osłona kabla - konstrukcja przeznaczona do ochrony kabla przed uszkodzeniami
mechanicznymi, chemicznymi i działaniem łuku elektrycznego.
Osprzęt linii kablowej - zbiór elementów przeznaczonych do łączenia, rozgałęzienia lub
zakończenia kabli.
Przepust kablowy - konstrukcja o przekroju okrągłym przeznaczona do ochrony kabla przed
uszkodzeniami mechanicznymi, chemicznymi i działaniem łuku elektrycznego.
Przykrycie - osłona ułoŜona nad kablem w celu ochrony przed mechanicznym uszkodzeniem
od góry.
SkrzyŜowanie - takie miejsce na trasie linii kablowej, w którym jakakolwiek część rzutu
poziomego linii kablowej, przecina lub pokrywa jakąkolwiek część rzutu poziomego innej
linii kablowej lub innego urządzenia podziemnego.
Trasa kablowa - pas terenu, w którym ułoŜone są jedna lub więcej linii kablowych.
Uziom – przedmiot metalowy umieszczony w gruncie i tworzący połączenie przewodzące z
ziemią.
ZbliŜenie - takie miejsce na trasie linii kablowej, w którym odległość między linią kablową,
urządzeniem podziemnym lub drogą komunikacyjną itp. jest mniejsza niŜ odległość
dopuszczalna dla danych warunków układania bez stosowania przegród lub osłon
zabezpieczających i w którym nie występuje skrzyŜowanie.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne”.
14.2B
Strona 276
2.2. Piasek
Piasek na podsypki pod układane kable powinien odpowiadać normie BN-87/6774-04.
MiąŜszość warstwy podsypki po zagęszczeniu – minimum 20cm.
2.3. Kable
2.3.1. Kable niskiego napięcia
Kabel elektroenergetyczny miedziany 1kV typu YKY 4x10mm2.
2.3.2. Światłowód
Kabel zewnętrzny Z – XOTKtsd – 6 – G62.5
2.4. Studnie telekomunikacyjne
Korpus studni telekomunikacyjnej SKO – 2 / 4 – PE – 2*DN110 – 90 stopni.
Szczegóły techniczne zawarte są w „Wykazie materiałów”, Projekt: „Sieci i urządzenia
biogazowe – Elektryka i Automatyka”.
2.5. Kanalizacja kablowa
Rura RPP – 110 * 4,5 mm
2.6. Rury ochronne
2.6.1. Rury ochronne na kable niskiego napięcia
Rura ochronna typu AROT 60mm.
2.6.2. Rury ochronne na kable teletechniczne
Stosowane do dodatkowego zabezpieczenia rur kanalizacji pierwotnej powinny odpowiadać
normie PN- 80/H- 74219 – Rura RHDPE – 32 * 2mm
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 3.
14.2B
Strona 277
3.1. Wykonanie linii kablowych energetycznych i sterowniczych
Wykonawca przystępujący do wykonania linii kablowych energetycznych i sterowniczych
powinien wykazać się moŜliwością korzystania z następującego sprzętu:
14.2B
Strona 278
- ubijak spalinowy 50 KG,
- Ŝurawik samochodowy do 4 t ,
- Ŝuraw samochodowy 6 t,
- samochód montaŜowy do 0,9t,
- spręŜarka powietrzna spalinowa przewoźna 0,5 m3/min,
- wciągarka mechaniczna kabli z rejestratorem siły naciągu,
- urządzenie przeciskowe,
- spawarka transformatorowa do 500A,
- spręŜarka powietrzna spalinowa przewoźna 5: 10 m3/min,
- koparka - spycharka na podłoŜu ciąg. kołowego 0,15 m3.
- koparka jednonaczyniowa kołowa,
- podnośnik montaŜowy, samochodowy, hydrauliczny,
- drobny sprzęt mechaniczny i elektronarzędzia podręczne,
-przyrządy pomiarowe (megaomierz, mostek kablowy, próbnik wytrzymałości izolacji,
próbnik pomiaru izolacji, miernik oporności pozornej).
- dmuchawa gorącego powietrza.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 4.
Wykonawca przystępujący do wykonania robót powinien wykazać się moŜliwością
korzystania z następujących środków transportu:
- samochód skrzyniowy, do 3,5 t, 5 t,
- samochód skrzyniowy, 5 - 10 t
- samochód samowyładowczy do 5 t,
- samochód dostawczy do 0,9 t,
- przyczepa dłuŜycowa do 4,5 t,
- przyczepa do przewozu kabli,
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne”
pkt. 5.
5.2. Wykonanie rowów kablowych dla kabli
Przed przystąpieniem do prac ziemnych korzystając z projektu i aktualnych map oraz planów
słuŜby geodezyjne określą trasy kabli ziemnych. Następnie określą miejsca ewentualnych
skrzyŜowań lub zbliŜeń, a wykonawca oznakuje je. JeŜeli na trasie wykopów, lub w ich
bliskim sąsiedztwie, znajdują się przedmioty lub przeszkody demontowalne, utrudniające
wykopy, naleŜy je zdemontować na czas robót ziemnych. NaleŜy zachować szczególną
14.2B
Strona 279
ostroŜność przy pracach ziemnych prowadzonych za pomocą sprzętu zmechanizowanego
szczególnie w miejscach nieoznaczonych jako skrzyŜowania lub zbliŜenia, w których istnieje
przypuszczenie obecności ewentualnej instalacji podziemnej.
Przed przystąpieniem do prac naleŜy ściśle określić strefy odkładcze dla wykopów oraz dla
składowania materiałów związanych z pracami ziemnymi.
DemontaŜ kolizyjnych odcinków linii kablowych naleŜy wykonać zgodnie z dokumentacją
projektową, oraz zaleceniami InŜyniera.
Wszelkie wykopy związane z odkopaniem linii kablowej powinny być zasypane gruntem
zagęszczanym warstwami co 20cm i wyrównane do poziomu istniejącego terenu.
Koszty związane z realizacją odwozów, składowania ponosi Wykonawca.
5.3. Układanie kabli energetycznych w wykopie
Kable naleŜy układać w rowach wykonanych za pomocą sprzętu mechanicznego lub ręcznie
w zaleŜności od warunków terenowych i podziemnego uzbrojenia terenu, po uprzednim
wytyczeniu ich tras przez słuŜby geodezyjne.
Układanie kabli powinno być wykonane w sposób wykluczający ich uszkodzenie przez
zginanie, skręcanie, rozciąganie itp. Ponadto przy układaniu powinny być zachowane środki
ostroŜności zapobiegające uszkodzeniu innych kabli lub urządzeń znajdujących się na trasie
budowanej linii.
Temperatura otoczenia i kabla przy układaniu nie powinna być niŜsza niŜ:
a) 4oC - w przypadku kabli o izolacji papierowej o powłoce metalowej,
b) 0oC - w przypadku kabli o izolacji i powłoce z tworzyw sztucznych.
Zabrania się podgrzewania kabli ogniem.
Przy układaniu kabli moŜna zginać kabel tylko w przypadkach koniecznych, przy czym
promień gięcia powinien być moŜliwie duŜy.
Kable naleŜy układać na warstwie piasku o grubości co najmniej 20cm. Nie naleŜy układać
kabli bezpośrednio na dnie wykopu, który mógłby uszkodzić kabel, ani bezpośrednio
zasypywać takim gruntem.
Kable naleŜy zasypywać warstwą piasku o grubości co najmniej 10cm, następnie warstwą
rodzimego gruntu o grubości co najmniej 15cm, a następnie przykryć folią kalandrowaną z
uplastycznionego PCV o grubości 0,5mm gat. I. Folia powinna spełniać wymagania normy
BN-68/6353-03. Odległość folii od kabla powinna wynosić co najmniej 25cm.
Grunt naleŜy zagęszczać warstwami co najmniej 20cm. Wskaźnik zagęszczenia gruntu
powinien osiągnąć co najmniej 0,85 wg BN-72/8932-01.
Na początku i końcu linii kablowej, w wykopie naleŜy pozostawić 3% zapasy kablowe,
jednak nie mniej niŜ po 1m. Cała trasa linii kablowej powinna być oznaczona betonowymi
oznacznikami z literą „K" rozmieszczonymi na trasie kabla. Ponadto kabel powinien być
zaopatrzony na całej długości w trwałe, zamocowane na nim oznaczniki. Powinny one być
rozmieszczone w odstępach nie większych niŜ 10m oraz w miejscach skrzyŜowań i przy
wejściach i wyjściach rur ochronnych. Na oznacznikach naleŜy umieścić trwałe napisy
identyfikujące kabel zawierające następujące informacje:
•
•
•
•
Symbol i nr ewidencyjny kabla,
Typ, przekrój i ilość Ŝył,
Napięcie znamionowe kabla,
Rok ułoŜenia.
14.2B
Strona 280
Zaleca się stosowanie oznaczników laminowanych folią przeźroczystą z tworzywa
sztucznego. Oznaczniki mocować na kablu za pomocą opasek zaciskowych z tworzywa
sztucznego nie ulegającego szybkiemu rozkładowi.
Środki uŜyte do zaślepienia (uszczelniania) końców rur powinny być zgodne normą ZN95/TP S.A.-021/T.
5.4. Wykonanie teletechnicznej kanalizacji kablowej
Kanalizację teletechniczną naleŜy wykonać zgodnie z zatwierdzoną dokumentacją
projektową, Specyfikacją Techniczną oraz zaleceniami InŜyniera.
Dla rozprowadzenia kabli sterowniczych, pomiarowych, sygnalizacyjnych, oraz magistral
sterownikowych po terenie oczyszczalni zastosować teletechniczną kanalizację kablową.
Pokrywa do studni kablowej SKO – 2/4 powinna być luźno dopasowana do ramy. Zastosować
naleŜy wietrznik do studni kablowych.
Głębokość ułoŜenia kanalizacji powinna być taka, aby najmniejsze pokrycie liczone od
poziomu terenu lub chodnika do górnej powierzchni kanalizacji wynosiło:
•
0,6 m dla kanalizacji przelotowej,
Przy przejściach pod jezdnią głębokość ułoŜenia kanalizacji powinna być taka, aby odległość
od nawierzchni nie była mniejsza od 0,8m. W przypadkach uwarunkowanych trudnościami
technicznymi dopuszcza się zmniejszenie głębokości ułoŜenia kanalizacji do 0,4m.
Kanalizacja powinna, na odcinkach między sąsiednimi studniami, przebiegać po linii prostej.
W celu ominięcia przeszkód ciągi kanalizacji z rur PVC mogą być wygięte tak, aby promień
wygięcia nie był mniejszy od 10-krotnej jego średnicy. Kanalizacja powinna być układana ze
spadkiem od 1 do 3%.
5.5. Układanie światłowodów w kanalizacji kablowej
Układanie światłowodów powinno być wykonane w sposób wykluczający ich uszkodzenie
przez zginanie, skręcanie, rozciąganie czy teŜ uderzanie.
W studniach kablowych światłowody powinny być ułoŜone na wspornikach kablowych, kable
nie powinny się krzyŜować między sobą, promień wygięcia światłowodu nie powinien być
mniejszy od 10-krotnej jego średnicy.
Znakowanie światłowodów w kanalizacji powinno być wykonane w studniach kablowych za
pomocą opasek oznacznikowych z wyraźnie odciśniętymi numerami.
Podczas wciągania światłowodów zwrócić szczególną uwagę na nierówności lub zadziory
krawędzi rur kanalizacji oraz obrzeŜy studzienek.
Pod drogami i na skrzyŜowaniach z uzbrojeniem terenu naleŜy zastosować rury osłonowe.
transportu podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 6.
14.2B
Strona 281
6.2.1. Badania jakości robót w czasie budowy
W czasie robót Wykonawca powinien prowadzić systematyczne badania kontrolne, w
zakresie i z częstotliwością gwarantującą zachowanie wymagań jakości:
• głębokość zakopania kabla z tolerancją ±5cm,
• głębokość ułoŜenia kanalizacji kablowej ±5cm
• głębokość podsypki piaskowej nad i pod kablami z tolerancją ±1cm,
• odległość folii ochronnej od kabla z tolerancją ±5cm,
• przebieg tras kablowych,
• zachowanie wymaganych odległości pomiędzy kablami,
Pomiary naleŜy wykonywać co 10,0 m budowanej linii kablowej dla kaŜdego odcinka kabla.
Wymagania dotyczące linii kablowych energetycznych podane są w PN-76 E-05125.
Wymagania dotyczące linii telekomunikacyjnych podane są w BN-76/8984-17, BN-79/898417, ZN96/TPSA-002, ZN96/TPSA-027, ZN96/TPSA-029.
6.2.2. Badania i pomiary linii kablowych niskiego napięcia ułoŜonych w
ziemi.
Po wykonaniu Robót naleŜy sprawdzić:
• prawidłowość ułoŜenia instalacji kablowych i przewodowych w ziemi w rurach
osłonowych,
• zachowanie odległości i jakość osłon w miejscach zbliŜeń i skrzyŜowań kabli i
przewodów,
• jakość montaŜu i kompletność osprzętu kablowego
• jakość połączeń końcówek kablowych i przewodowych,
• oznakowanie tras kablowych i samego kabla,
• zgodność faz linii kablowej z oznaczeniami,
• rezystancję izolacji,
• wytrzymałość napięciową izolacji,
• ciągłość Ŝył linii kablowej.
6.2.3. Badania i pomiary linii światłowodowej
Po ułoŜeniu światłowodów naleŜy sprawdzić:
• promienie gięcia światłowodów w studzienkach,
• opaski kablowe na odpływach w studzienkach,
• jakość połączeń końcówek światłowodów,
• jakość wykonania głowic i złącz kablowych oraz ich osłon,
• jakość montaŜu i kompletność osprzętu światłowodowego.
14.2B
Strona 282
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne”
pkt. 7.
Obmiar robót określa faktyczną ilość wykonanych robót zgodnie z postanowieniami
Kontraktu.
7.2. Szczegółowe zasady obmiaru robót
Obmiar robót będzie określać faktyczny zakres wykonywanych robót zgodnie z Kontraktem,
w jednostkach ustalonych w przedmiarze robót. Wyniki obmiaru będą wpisane do ksiąŜki
obmiaru.
Roboty podstawowe zawierają w swoim zakresie wszelkie niezbędne prace towarzyszące i
tymczasowe.
Prace te zostały wyszczególnione w punkcie 1.3 niniejszej ST.
1) m (metr) - dla:
- wykonanej i odebranej linii światłowodowej w rowie kablowym,
- ułoŜonych i odebranych kabli niskiego napięcia w gruncie,
2) kpl. (komplet) – dla:
- wykonanych i odebranych studni teletechnicznych,
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót i ich przejęcia podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 8.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 9.
1. Cena ułoŜenia kabli niskiego napięcia i światłowodów rozliczana w m obejmuje:
14.2B
Strona 283
- usunięcie humusu, transport oraz tymczasowe składowanie ziemi urodzajnej,
- wykonanie wykopów
- odspojenie gruntu z przerzutem na pobocze,
- załadunek nadmiaru odspojonego gruntu na środki transportowe i odwiezienie na
składowisko (Wykonawca zagospodaruje nadmiar ziemi we własnym zakresie zgodnie z
wymaganiami ustawy o odpadach),
- zasypanie i zagęszczenie,
- utrzymanie koryta lub podłoŜa,
- układanie kabli w ziemi (kable niskiego napięcia)
- układanie kabli w rowach kablowych (kable światłowodowe),
- wykonanie podsypki i nadsypki z piasku,
- ułoŜenie folii kalandrowanej,
- wszelkie prace ziemne związane z układaniem przepustów i rur osłonowych,
- wprowadzanie kabli do rur osłonowych przepustowych,
- oznakowanie kabli w ziemi oraz oznakowanie trasy linii kablowej,
- zarobienie końcówek kablowych i mocowanie kabli,
- zasypanie i zagęszczenie wykopu
-transport ziemi urodzajnej ,rozścielenie humusu, wykonanie trawnika,
- niezbędne wyłączenie napięcia,
- wykonanie badań, pomiarów i sprawdzeń Robót,
- wywóz z terenu budowy materiałów zbędnych i uporządkowanie placu budowy po
Robotach
2. Cena wykonania studni teletechnicznych rozliczana w kpl. obejmuje:
- usunięcie humusu, transport oraz tymczasowe składowanie ziemi urodzajnej,
- wykonanie wykopów
- odspojenie gruntu z przerzutem na pobocze,
- załadunek nadmiaru odspojonego gruntu na środki transportowe i odwiezienie na
składowisko (Wykonawca zagospodaruje nadmiar ziemi we własnym zakresie zgodnie z
wymaganiami ustawy o odpadach),
- zasypanie i zagęszczenie,
- utrzymanie podłoŜa,
- zaizolowanie przeciwwilgociowe studni teletechnicznej przed jej wmontowaniem,
- montaŜ studni teletechnicznej,
- zasypanie i zagęszczenie wykopu
-transport ziemi urodzajnej ,rozścielenie humusu, wykonanie trawnika,
- wykonanie pomiarów i sprawdzeń Robót,
Robotach
10.
PRZEPISY ZWIĄZANE
1. BN-68/6353-03 Folia kalandrowana techniczna z uplastycznionego polichlorku winylu
suspensyjnego
2. BN-73/3725-16 Znakowanie kabli, przewodów i Ŝył (analogia).
14.2B
Strona 284
3. BN-74/3233-17 Słupki oznaczeniowe i oznaczeniowo-pomiarowe.
4. BN-79/9068-01 Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy konstrukcji wsporczych
oświetleniowych i energetycznych linii napowietrznych
5. PN-55/E-05021 Urządzenia elektroenergetyczne. Wyznaczanie obciąŜalności przewodów i
kabli
6. PN-60/H-74219 Rury stalowe bez szwu walcowane na gorąco ogólnego zastosowania.
7. BN-80/C-89205 Rury z nieplastyfikowanego polichlorku winylu.
8. PN-61/E-01002 Przewody elektryczne. Nazwy i określenia.
9. PN-72/E-06102 Odgromniki wydmuchowe prądu przemiennego.
10. PN-74/E-04500 Osprzęt linii elektroenergetycznych. Powłoki ochronne cynkowe
zanurzeniowe chromianowane.
11. PN-75/E-05100 Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Projektowanie i budowa
12. PN-76/D-79353 Bębny kablowe.
13. PN-76/E-05125 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i
budowa.
14. PN-76/E-90301 Kable elektroenergetyczne o izolacji z tworzyw termoplastycznych i
powłoce polwinitowej na napięcie znamionowe 0,6/1 kV.
15. PN-77/E-05030/00 i 01 Ochrona przed korozją. Ochrona katodowa. Wspólne wymagania
i badania. Ochrona metalowych części podziemnych.
16. PN-78/E-06400 Osprzęt linii napowietrznych i stacji. Ogólne wymagania i badania.
17. PN-79/E-06314 Elektryczne oprawy oświetleniowe zewnętrzne
18. PN-80/C-89205 Rury z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
19. PN-81/C-89203 Kształtki z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
20. PN-81/E-06101 Odgromniki zaworowe prądu przemiennego. Ogólne wymagania i
badania.
21. PN-83/E-06305 Elektryczne oprawy oświetleniowe. Typowe wymagania i badania
22. PN-84/E-02032 Oświetlenie dróg zakładowych.
23. PN-86/O-79100 Opakowania transportowe. Odporność na naraŜanie mechaniczne.
Wymagania i badania
24. PN-88/E-08501 Urządzenia elektryczne. Tablice i znaki bezpieczeństwa
26. PN-88/B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw.
27. PN-90/E-05023 Oznaczenia identyfikacyjne przewodów elektrycznych barwami lub
cyframi.
28. PN-90/E-05030 Ochrona przed korozją. Ochrona katodowa wspólne wymagania i
badania.
29. PN-91/E-05009/01 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych zakres, przedmiot i
wymagania podstawowe.
30. PN-91/E-05009/43 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona przed
prądem przetęŜeniowym.
31.
PN-92/E-05009/41
Instalacje
elektryczne
w
obiektach
budowlanych.
Ochrona
przeciwporaŜeniowa.
32. PN-92/E-05009/54 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Uziemienia i przewody
ochronne.
33. PN-92/E-08106 Stopnie ochrony zapewniane przez obudowy (kod IP).
34. PN-93/E-05009/443 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona przed
przepięciami.
35. PN-93/E-05009/51 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ wyposaŜenia
elektrycznego.
36. PN-93/E-05009/61 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Sprawdzenia odbiorcze.
37. PN93/E-90403 Kable elektroenergetyczne i sygnalizacyjne o izolacji i powłoce polwinitowej
14.2B
Strona 285
na napięcie znamionowe nie przekraczające 6,6 kV. Kable sygnalizacyjne na napięcie znamionowe
0,6/1 kV
38. PN-94/E-05204 Ochrona przed elektrycznością statyczną. Ochrona obiektów, instalacji i
urządzeń. Wymagania.
39. PN-IEC 364 -4-481 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
40. PN-IEC 364 -703 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
41. PN-IEC 60364 -3 do 708 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
42. PN-IEC 664-1 Koordynacja izolacji urządzeń elektrycznych w układach niskiego napięcia.
Zasady, wymagania i badania.
43. PN-EN 60079-14 Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagroŜonych wybuchem. Część 14:
instalacje elektryczne w obszarach ryzyka innych niŜ zakłady górnicze.
44. Albumy napowietrznych linii elektroenergetycznych i stacji transformatorowych opracowane i
rozpowszechniane przez Biuro Studiów i Projektów Energetycznych "Energoprojekt" - Poznań lub
Kraków.
45. Budowa elektroenergetycznych linii napowietrznych. Instrukcja bezpiecznej organizacji robót. PBE
"Elbud" Kraków.
46. Zarządzenie Ministra Górnictwa i Energetyki oraz Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów
Budowlanych w sprawie warunków technicznych, jakim powinna odpowiadać ochrona
odgromowa sieci elektroenergetycznych. Dz. Bud. Nr 6, poz. 21 z 1969 r
47. Przepisy budowy urządzeń elektrycznych. PBUE wyd. 1980 r.
48. WTWiO - Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót – ITB - instalacje elektryczne.
49. Katalogi wyrobów i osprzętu aparatury łączeniowej, sterowniczej i zabezpieczającej.
50. Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych - Część V. Instalacje
elektryczne, 1973 r.
51. Rozporządzenie Ministra Przemysłu z dn. 26.11.1990 r. w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać urządzenia elektroenergetyczne w zakresie ochrony przeciwporaŜeniowej.
(Dz.U. Nr 81 z dn. 26.11.1990 r.)
52. Rozporządzenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlano-montaŜowych i rozbiórkowych.
Dz. U. Nr 13 z dnia 10.04.1972 r.
53. Dyrektywa 94/9/WE/ATEX oraz inne obowiązujące PN (EN-PN) lub odpowiednie normy krajów UE
w zakresie przyjętym przez polskie prawodawstwo.
54. BN-73/8984-08 Kanalizacja kablowa. Ogólne wymagania i badania.
55. BN-82/3233-25 Osprzęt lini telekomunikacyjnych. Kanalizacja kablowa. Tablica orientacyjna do
oznaczania studni kablowych.
56. BN-85/8984-01 Telekomunikacyjne sieci kablowe miejscowe. Studnie kablowe. Klasyfikacja i
wymiary
57. BN-888984-19Telekomunikacyjne sieci wewnątrzzakładowe przewodowe. Linie kablowe.
Ogólne wymagania i badania.
58. BN-89/8984-10 Zakładowe sieci telekomunikacyjne przewodowe. Instalacje wnętrzowe.
Ogólne wymagania.
59. BN-89/8984-10-17/03 Telekomunikacyjne sieci miejscowe. Linie kablowe.
Ogólne wymagania i badania.
60. Instrukcja TPSA T-01 „Odbiór i utrzymanie kablowych linii optotelekomunikacyjnych”
61. Załącznik do decyzji nr 22 Dyrektora Generalnego PPTiT z dn. 12.07.1989 – „Przepisy
bezpieczeństwa i higieny pracy przy budowie (montaŜu), remoncie, konserwacji obsłudze technicznej
linii i urządzeń telekomunikacyjnych”
14.2B
Strona 286
ST – 07.02 Elektryczne instalacje obiektowe
I ODBIORU ROBÓT
ST – 07.02
ELEKTRYCZNE INSTALACJE OBIEKTOWE
14.2B
Strona 287
1.
WSTĘP .................................................................................................................................................. 289
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
Przedmiot Specyfikacji Technicznej ............................................................................................................. 289
Zakres stosowania Specyfikacji Technicznej ................................................................................................ 289
Zakres robót objętych Specyfikacją Techniczną ........................................................................................... 289
Określenia podstawowe............................................................................................................................... 289
2.
MATERIAŁY ........................................................................................................................................... 290
3.
SPRZĘT .................................................................................................................................................. 292
4.
TRANSPORT .......................................................................................................................................... 292
5.
WYKONANIE ROBÓT ............................................................................................................................. 293
5.1.
5.2.
5.3.
6.
6.1.
6.2.
7.
Ogólne zasady obmiaru robót ...................................................................................................................... 295
Szczegółowe zasady obmiaru robót ............................................................................................................. 295
Jednostki obmiarowe ................................................................................................................................... 295
ODBIÓR ROBÓT .................................................................................................................................... 295
8.1.
8.2.
9.
Ogólne zasady kontroli jakości robót ........................................................................................................... 294
Szczegółowe zasady kontroli robót .............................................................................................................. 294
OBMIAR ROBÓT.................................................................................................................................... 295
7.1.
7.2.
7.3.
8.
Warunki ogólne wykonania robót instalacyjnych ........................................................................................ 293
Warunki ogólne wykonania robót montażowych. ....................................................................................... 294
Warunki ogólne ............................................................................................................................................ 295
Warunki szczegółowe................................................................................................................................... 295
9.1.
9.2.
Ustalenia ogólne .......................................................................................................................................... 295
Cena wykonania robót ................................................................................................................................. 296
14.2B
Strona 288
1. WSTĘP
i odbioru robót elektrycznych związanych z wykonaniem elektrycznych instalacji
obiektowych w ramach projektu pn. „Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w
wodę i odprowadzania ścieków w Lublinie” nr NPO-2/321/46/08
ścieków
1.3.
Zakres prac realizowanych w ramach wykonania: Elektrycznych instalacji obiektowych
obejmuje:
•
•
•
•
•
wykonanie instalacji siłowych i zasilających:
skrzynki i szafy rozdzielcze,
gniazda wtyczkowe oraz ich zestawy,
wykonanie instalacji dla oświetlenia podstawowego.
montaŜ i podłączanie wnętrzowych opraw oświetleniowych,
(2) Roboty towarzyszące i tymczasowe:
1. Wytyczenie trasy instalacji obiektowych,
2. Wykonanie dokumentacji fotograficznej stanu istniejącego przez Wykonawcę.
3. Usunięcie lub czasowe zdemontowanie przedmiotów utrudniających prowadzenie robót
instalacyjnych.
4. Dostarczenie na teren budowy niezbędnych materiałów, urządzeń i sprzętu budowlanego.
5. Wykonanie niezbędnych badań i sprawdzeń.
6. Prace porządkowe po wykonaniu Robót,
Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi Polskimi Normami,
Warunkami
Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót (WTWOR) i postanowieniami Kontraktu oraz
definicjami podanym w ST 00.00 „Wymagania ogólne”
14.2B
Strona 289
Wymienione poniŜej określenia naleŜy rozumieć w kaŜdym przypadku następująco:
Główna szyna (zacisk) uziemiająca (GSU) – przeznaczona jest do przyłączania do uziomu
przewodów ochronnych, w tym połączeń wyrównawczych oraz przewodów uziemień
roboczych, jeśli one występują.
zbudowana.
Oprawa oświetleniowa - urządzenie słuŜące do rozdziału, filtracji i przekształcania
strumienia świetlnego wysyłanego przez źródło światła, zawierające wszystkie niezbędne
detale do przymocowania i połączenia z instalacją elektryczną.
Osłona kabla - konstrukcja przeznaczona do ochrony kabla przed uszkodzeniami
mechanicznymi, chemicznymi i działaniem łuku elektrycznego.
Osprzęt linii kablowej - zbiór elementów przeznaczonych do łączenia, rozgałęzienia lub
zakończenia kabli.
Przepust kablowy - konstrukcja o przekroju okrągłym przeznaczona do ochrony kabla przed
uszkodzeniami mechanicznymi, chemicznymi i działaniem łuku elektrycznego.
od góry.
Tablice rozdzielcze i sterownicze – tablice wyposaŜone w urządzenia do włączania w
obwody elektryczne, spełniające jedną lub więcej z następujących funkcji: zabezpieczenie,
sterowanie, odłączanie i łączenie.
Urządzenie przenośne – urządzenie, które podczas uŜytkowania jest przemieszczane lub
moŜe być przyłączone do innego źródła zasilania w innym miejscu uŜytkownika.
Urządzenie stacjonarne – urządzenie nieruchome lub bez uchwytów, mające taką masę, Ŝe
nie moŜe być łatwo przemieszczane.
Uziom – przedmiot metalowy lub zespół przedmiotów umieszczony w gruncie i tworzący
połączenie przewodzące z ziemią.
Wewnętrzna Linia Zasilająca (WLZ) – obwód elektryczny zasilający tablicę rozdzielczą.
Złącze – urządzenie elektroenergetyczne, w którym następuje połączenie wspólnej sieci
elektrycznej o napięciu znamionowym do 1kV z instalacją odbiorczą bezpośrednio lub za
pośrednictwem wewnętrznej linii zasilającej.
2. MATERIAŁY
14.2B
Strona 290
Kontraktu i poleceniami InŜyniera. W oznaczonym czasie przed wbudowaniem Wykonawca
przedstawi szczegółowe informacje dotyczące źródła wytwarzania i wydobywania materiałów
oraz odpowiednie świadectwa badań, dokumenty dopuszczenia do obrotu i stosowania w
budownictwie i próbki do zatwierdzenia InŜynierowi.
Materiałami i urządzeniami stosowanymi przy wykonaniu robót będących przedmiotem
niniejszej ST są:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
gniazda bryzgoszczelne 3-biegunowe,
gniazda wtykowe 3-fazowe 5-stykowe,
kable siłowe, sterownicze i pomiarowe,
kołki rozporowe plastykowe,
korytka typu „U” z pokrywami,
korytka typu „X” z pokrywami
końcówka kablowa rurkowa K do zaprasowania na Ŝyłach Al,
końcówka kablowa rurkowa K do zaprasowania na Ŝyłach Cu,
łączniki w obudowie izolacyjnej IP 65 ,
łączniki klawiszowe natynkowy 6A, 250V, bryzgoszczelne,
łącznik bryzgoszczelny schodowy,
łącznik instalacyjny schodowy, podtynkowy,
opaski zaciskowe z tworzywa sztucznego,
odgałęźniki bryzgoszczelne,
oprawy bryzgoszczelne strugoodporne do przykręcania,
oprawy świetlówkowe przykręcane lub wieszane,
przycisk alarmowy ppoŜ.
przycisk wyłącznika głównego,
przyciski bryzgoszczelne,
rozgałęźniki,
rura ochronna z PCW o średnicy 50mm,
rura ochronna z PCW o średnicy 75mm,
rura winidurowa karbowana o średnicy 25mm,
rura winidurowa o średnicy:
- 25mm,
- 28mm,
- 37mm,
- 47mm,
rura stalowa o średnicy od 25 do 100mm,
uchwyty do mocowania rur ochronnych,
wazelina techniczna,
wsporniki ścienne,
zestawy gniazd siłowych,
Ŝarówki.
Szczegóły instalacyjne zawarte są w „Wykazie materiałów” oraz na rysunkach nr 305 i 306,
14.2B
Strona 291
Projekt: „Elektrociepłownia. Instalacja odgromowa, wyrównawcza i instalacje elektryczne –
Elektryka i Automatyka”.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne”.
Do wykonania robót będących przedmiotem niniejszej ST stosować następujący, sprawny
technicznie i zaakceptowany przez InŜyniera, sprzęt:
•
•
•
•
•
przyczepa do przewoŜenia kabli,
samochód z wysięgnikiem koszowym,
Ŝuraw samochodowy,
spawarka transformatorowa do 500A,
drobny sprzęt mechaniczny i elektronarzędzia podręczne.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne”.
Środki transportu nie odpowiadające warunkom Kontraktu na polecenie InŜyniera będą
usunięte z Placu Budowy.
Wykonawca powinien usuwać na bieŜąco, na własny koszt, wszelkie zanieczyszczenia
spowodowane jego pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach do Placu Budowy.
W czasie transportu i przechowywania materiałów i urządzeń naleŜy zachować wymagania
wynikające z ich specjalnych właściwości zastrzeŜonych przez producenta. W czasie
transportu, załadunku i wyładunku oraz składowania aparatury i urządzeń naleŜy przestrzegać
zaleceń wytwórcy.
•
•
•
•
•
ciągnik kołowy (1),
samochód samowyładowczy do 5Mg,
samochód skrzyniowy do 5Mg,
samochód dostawczy do 0,9Mg (1),
środek transportowy do przewozu drobnego sprzętu.
14.2B
Strona 292
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne”
5.2. Warunki ogólne wykonania robót instalacyjnych
5.2.1. Układanie korytek kablowych i rur osłonowych
Mocowanie i podparcia korytek kablowych i rur osłonowych muszą być wykonane zgodnie z
wytycznymi producenta oraz dostosowane do wielkości i obciąŜenia .
Przewody w korytkach pionowych naleŜy mocować w minimalnych odstępach 600mm.
Odstępy pomiędzy mocowaniami przewodów na korytkach poziomych naleŜy dobrać tak, aby
zapewnione było pewne i bezpieczne mocowanie przewodów.
Przy układaniu korytek naleŜy zwrócić uwagę na dokładność ich montaŜu tak, aby na całej
długości zachowana była ciągłość połączeń.
Szczegóły techniczne zawarte są w „Wykazie materiałów’ Projekt: „Elektrociepłownia.
Instalacja odgromowa, wyrównawcza i instalacje elektryczne – Elektryka i Automatyka”.
5.2.2. Wykonanie wewnętrznych instalacji kablowych ogólnego
przeznaczenia.
Wewnętrzne linie zasilające instalacje w budynkach układać w rurach winidurowych
połoŜonych pod tynkiem, w bruzdach wykutych w betonie. Instalacje w pomieszczeniach
socjalnych naleŜy układać pod tynkiem, natomiast w pozostałych pomieszczeniach w
listwach lub korytkach z PCV. Wewnątrz elektrociepłowni, instalacje potrzeb własnych, takie
jak obwody gniazd, wentylatorów i innych drobnych odbiorów oraz instalacje oświetleniowe
naleŜy układać w korytkach, listwach z PCV na tynku.
Instalacje wewnętrzne zasilające obwody gniazd i oświetlenie układane pod tynkiem wykonać
przewodami płaskimi typu YDY 3/4/5x1,5/2,5mm2. Wypusty sufitowe dla instalacji
oświetleniowej zakończyć złączami świecznikowymi trójbiegunowymi. Łączniki mocować na
wysokości 1,4m. Cały osprzęt zastosować wtynkowy lub natynkowy.
Osprzęt łącznikowy i rozdzielczy instalacji na tynkowej w rurach, korytkach lub w listwach
wykonać jako hermetyczny.
Szczegóły instalacyjne zawarte są na rysunku nr 305, Projekt: „Elektrociepłownia. Instalacja
odgromowa, wyrównawcza i instalacje elektryczne – Elektryka i Automatyka”.
5.2.3. Układanie kabli w korytkach kablowych.
Układanie kabli w korytkach kablowych powinno być wykonane w sposób wykluczający ich
uszkodzenie przez zginanie, skręcanie, rozciąganie czy teŜ uderzanie.
Przy układaniu kabla moŜna zginać go tylko w przypadkach koniecznych, przy czym promień
gięcia powinien być moŜliwie duŜy. Instalacje naleŜy układać w korytkach kablowych
systemu "U". Znakowanie kabli za pomocą opasek oznacznikowych z wyraźnie odciśniętymi
numerami w korytkach powinno być wykonane co 10m w miejscach, w których łatwo jest
odkryć pokrywy korytek. Podczas układania kabli zwrócić szczególną uwagę na nierówności
lub zadziory krawędzi korytek.
14.2B
Strona 293
Odległość tras korytkowych kabli pomiarowych od tras kabli zasilających z napięciem 220V
powinna wynosić co najmniej 20cm. Podejścia kabli z tras kablowych z korytek do szaf
obiektowych i szafek montaŜowych wykonać w rurach osłonowych Arota lub stalowych,
natomiast do samych urządzeń pomiarowych w elastycznych rurach ochronnych. Przepusty w
ścianach i stropach po ułoŜeniu kabli uszczelnić pianką ognioodporną.
Szczegóły instalacyjne zawarte są na rysunku nr 305, Projekt: „Elektrociepłownia. Instalacja
odgromowa, wyrównawcza i instalacje elektryczne – Elektryka i Automatyka”.
5.3. Warunki ogólne wykonania robót montaŜowych.
5.3.1. MontaŜ opraw oświetleniowych w pomieszczeniach
technologicznych.
Oprawy oświetleniowe naleŜy zamontować na wysokości nie mniejszej niŜ podaje producent
ze względu na niekorzystne zjawisko olśnienia. Klosze i odbłyśniki opraw powinny być
czyste i nie uszkodzone. Źródła światła zamontowane w oprawie nie mogą przekraczać
maksymalnej mocy dopuszczalnej dla danego typu oprawy. Wejście przewodu do oprawy
starannie uszczelnić za pomocą dławika fabrycznego.
transportu podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne”.
6.2.1. Badania i pomiary instalacji elektrycznych
Po wykonaniu robót związanych z układaniem instalacji elektrycznych naleŜy sprawdzić:
a) jakość ich połączeń i sposób ułoŜenia,
b) sposób wyjścia kabli z korytek kablowych, rurek lub listew oraz podejścia do urządzeń w
osłonach rurowych giętkich,
c) zgodność faz linii kablowych,
d) badania izolacji linii kablowej,
6.2.2. Badania skuteczności oświetlenia wewnętrznego
Po wykonaniu kompletnej instalacji oświetlenia naleŜy dokonać pomiaru średniego natęŜenia
oświetlenia wewnątrz budynków. W przypadku niespełnienia wymagań norm naleŜy
sprawdzić zgodność wykonania instalacji oświetlenia z projektem i jakość zastosowanych
opraw. JeŜeli te sprawdzenia nie wykaŜą nieprawidłowości, to naleŜy za zgodą InŜyniera
Kontraktu, dołoŜyć dodatkowe oprawy w punktach nieoświetlonych.
14.2B
Strona 294
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne
7.2. Szczegółowe zasady obmiaru robót
Ilość robót oblicza się według sporządzonych pomiarów z natury, udokumentowanych
projektem powykonawczym, z uwzględnieniem wymagań technicznych zawartych w
niniejszych ST i w księdze obmiaru.
Zarówno Roboty wyraŜone w metrach jak i w kompletach są Robotami zasadniczymi, dlatego
teŜ zawierają w swoim zakresie wszelkie inne towarzyszące i tymczasowe prace.
- zamontowanych i odebranych opraw oświetleniowych,
2) m (metr) - dla:
- ułoŜonych i odebranych kabli instalacji obiektowych,
- ułoŜonych i odebranych korytek kablowych i rur osłonowych,
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót i ich przejęcia podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne”.
8.2. Warunki szczegółowe
Przejmując Roboty elektryczne wymienione w punkcie 1.3 niniejszej ST, podczas kolejnych
etapów odbioru, naleŜy zwrócić szczególną uwagę na roboty ulegające zakryciu. Ogólne
zasady ich przejęcia są określone w ST 00.00 „Wymagania ogólne”.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne”.
14.2B
Strona 295
Płatność za jednostkę obmiarową roboty wg zakresu wymienionego w pkt. 1.3. niniejszych
ST naleŜy przyjmować zgodnie z postanowieniami Kontraktu, obmiarem robót, oceną jakości
1. Cena układania kabli instalacji obiektowych rozliczana w m obejmuje:
- prace przygotowawcze przy wytyczaniu tras kablowych,
-zakup i dostarczenie materiałów, sprzętu i urządzeń oraz ich składowanie,
- wprowadzanie kabli do korytek kablowych i rur osłonowych na konstrukcjach, ścianach i do
tablic rozdzielczych z uszczelnianiem otworów przepustowych,
- montaŜ osprzętu instalacyjnego łączącego, rozgałęziającego (łączniki, gniazda, listwy
łączeniowe, skrzynki pośredniczące, itp.)
- konieczne prace i nakłady związane z częściowym demontaŜem lub przesunięciem
istniejących odcinków kablowych,
- zarobienie końcówek kablowych i mocowanie kabli,
- opisy tras i oznakowanie kabli w korytkach,
- wykonanie określonych w postanowieniach Kontraktu badań, pomiarów i sprawdzeń
Robót.,
- wywóz z terenu budowy materiałów zbędnych,
- uporządkowanie terenu budowy po Robotach,
2. Cena montaŜu wewnętrznych opraw oświetleniowych rozliczana w kpl obejmuje:
- prace przygotowawcze przy ustalaniu rozmieszczenia opraw oświetleniowych,
- zakup i dostarczenie materiałów, sprzętu i urządzeń oraz ich składowanie,
- prace związane z zawieszeniem i wypróbowaniem opraw,
- montaŜ zwisów opraw,
- oznakowanie lamp oświetleniowych,
- wykonanie określonych w postanowieniach Kontraktu badań, pomiarów i sprawdzeń Robót,
- uporządkowanie terenu budowy po Robotach.
3. Cena montaŜu korytek kablowych i rur osłonowych rozliczana w m obejmuje:
- prace przygotowawcze przy wytyczeniu przebiegu trasy,
- wykonanie konstrukcji wsporczych dla korytek kablowych
- montaŜ kompletnego ciągu koryt kablowych wraz z niezbędnym osprzętem: łuki, łączniki,
pokrywy, uchwyty, śruby itp.
- montaŜ kompletnego ciągu rur osłonowych wraz z niezbędnym osprzętem: łuki, łączniki,
uchwyty, śruby itp.
- uporządkowanie terenu budowy po Robotach.
- wykonanie połączeń wyrównawczych z innymi dostępnymi elementami przewodzącymi ( w
przypadku elementów stalowych),
- wykonanie określonych w postanowieniach Kontraktu badań, pomiarów i sprawdzeń Robót.
14.2B
Strona 296
10.
PRZEPISY ZWIĄZANE
1) PN-61/E-01002 Przewody elektryczne. Nazwy i określenia.
2) PN-76/E-05125 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i
budowa.
3) BN-73/3725-16 Znakowanie kabli, przewodów i Ŝył (analogia).
4) PN-76/D-79353 Bębny kablowe.
5) PN-91/E-05009/01 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych zakres, przedmiot i
6) PN-92/E-05009/41 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona
7) PN-91/E-05009/43 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona przed
przepięciami.
9) PN-93/E-05009/51 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ
wyposaŜenia elektrycznego.
10) PN-92/E-05009/54 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Uziemienia i
przewody ochronne.
11) PN-93/E-05009/61 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Sprawdzenia
odbiorcze.
12) PN-83/E-06305 Elektryczne oprawy oświetleniowe. Typowe wymagania i badania
13) PN-55/E-05021 Urządzenia elektroenergetyczne. Wyznaczanie obciąŜalności przewodów
i kabli
14) PN-81/C-89203 Kształtki z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
15) PN-80/C-89205 Rury z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
16) PN-77/E-05030/00 i 01 Ochrona przed korozją. Ochrona katodowa. Wspólne wymagania
i badania. Ochrona metalowych części podziemnych.
17) PN-86/O-79100 Opakowania transportowe. Odporność na naraŜanie mechaniczne.
Wymagania i badania
18) PN-IEC 664-1 Koordynacja izolacji urządzeń elektrycznych w układach niskiego
napięcia. Zasady, wymagania i badania.
19) PN-IEC 364 -4-481 i 364 -703 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
20) PN-IEC 60364 – 3 do 708 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
21) PN-EN 60079-14 Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagroŜonych wybuchem.
Część 14: instalacje elektryczne w obszarach ryzyka innych niŜ zakłady górnicze
22) Przepisy budowy urządzeń elektrycznych. PBUE wyd. 1980 r.WTWiO - Warunki
Techniczne
Wykonania i Odbioru Robót - instalacje elektryczne.Katalogi wyrobów i osprzętu aparatury
łączeniowej, sterowniczej i zabezpieczającej.
23) Rozporządzenie Ministra Przemysłu z dn. 26.11.1990 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim
powinny
odpowiadać
urządzenia
elektroenergetyczne
w
zakresie
ochrony
przeciwporaŜeniowej. (Dz.U. Nr 81 z dn. 26.11.1990 r.)
24) Zarządzenie Ministra Górnictwa i Energetyki oraz Ministra Budownictwa i Przemysłu
Materiałów
Budowlanych w sprawie warunków technicznych, jakim powinna odpowiadać ochrona
odgromowa sieci elektroenergetycznych. Dz. Bud. Nr 6, poz. 21 z 1969 r.
25) Rozporządzenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych w sprawie
14.2B
Strona 297
bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlano-montaŜowych i
rozbiórkowych. Dz.U. Nr 13 z dnia 10.04.1972r.
26) Dyrektywa 94/9/WE/ATEX oraz inne obowiązujące PN (EN-PN) lub odpowiednie normy
krajów UE w zakresie przyjętym przez polskie prawodawstwo.
14.2B
Strona 298
ST – 07.03 Elektryczne instalacje ochronne
I ODBIORU ROBÓT
ST – 07.03
ELEKTRYCZNE INSTALACJE OCHRONNE
14.2B
Strona 299
SPIS TREŚCI:
1.
WSTĘP .................................................................................................................................................. 301
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
ZAKRES ROBÓT OBJĘTYCH SPECYFIKACJĄ TECHNICZNĄ ..................................................................................... 301
2.
MATERIAŁY I URZĄDZENIA ................................................................................................................... 303
3.
SPRZĘT .................................................................................................................................................. 303
4.
TRANSPORT .......................................................................................................................................... 304
5.
WYKONANIE ROBÓT ............................................................................................................................. 304
5.2. WARUNKI OGÓLNE WYKONANIA ROBÓT INSTALACYJNYCH ................................................................................ 304
5.2.1.
Wykonanie instalacji przeciwporażeniowej ................................................................................ 304
5.2.2.
Wykonanie instalacji wyrównawczej........................................................................................... 305
5.2.3.
Wykonanie instalacji uziemiającej .............................................................................................. 305
5.2.4.
Wykonanie instalacji odgromowej płaskiej. ................................................................................ 305
5.2.5.
Montaż masztów odgromowych ................................................................................................. 306
5.2.6.
Zapewnienie ochrony przeciwprzepięciowej ............................................................................... 306
6.
6.1. OGÓLNE ZASADY KONTROLI JAKOŚCI ROBÓT .................................................................................................. 306
6.2. SZCZEGÓŁOWE ZASADY KONTROLI ROBÓT. .................................................................................................... 307
6.2.1.
Badania i pomiary elektrycznych instalacji ochronnych. ............................................................. 307
7.
OBMIAR ROBÓT.................................................................................................................................... 307
7.1.
7.2.
7.3.
8.
SZCZEGÓŁOWE ZASADY OBMIARU ROBÓT. ..................................................................................................... 307
ODBIÓR ROBÓT .................................................................................................................................... 308
8.1. WARUNKI OGÓLNE ................................................................................................................................... 308
8.1.1.
Odbiór Robót zanikających i ulegających zakryciu. ..................................................................... 308
9.
9.1.
9.2.
CENA WYKONANIA ROBÓT ......................................................................................................................... 308
14.2B
Strona 300
1. WSTĘP
odbioru robót elektrycznych związanych z wykonaniem elektrycznych instalacji ochronnych
w ramach projektu pn. „Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i
ścieków
Specyfikację Techniczną jako część Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
(SIWZ), naleŜy odczytywać i rozumieć w odniesieniu do zlecenia wykonania Robót
opisanych w pkt. 1.3.
1.3. Zakres Robót objętych Specyfikacją Techniczną
Zakres prac realizowanych w ramach wykonania: Elektrycznych instalacji ochronnych
obejmuje:
(1)
Roboty podstawowe:
1. Instalacyjne:
• wykonanie instalacji ochronnych:
o przeciwporaŜeniowej,
o wyrównawczej,
o uziemiającej,
o odgromowej.
2. MontaŜowe
• montaŜ układów ochrony przeciwprzepięciowej,
• wymiana instalacji odgromowej.
(2)
Roboty towarzyszące i tymczasowe:
1. Wytyczenie trasy instalacji uziemiających i wyrównawczych,
3. Usunięcie lub czasowe zdemontowanie przedmiotów utrudniających prowadzenie
robót instalacyjnych.
4. Przejęcie i odprowadzenie z terenu robót wód opadowych i gruntowych.
5. Przygotowanie stref odkładczych dla składowania materiałów.
6. Wykonanie niezbędnych dróg tymczasowych, zasilania w energię elektryczną i
wodę oraz odprowadzenia ścieków.
budowlanego.
8. Wykonanie niezbędnych prac badawczych i pomiarowych.
14.2B
Strona 301
Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi Polskimi Normami,
Kontraktu oraz definicjami podanymi w ST 00.00 „Wymagania ogólne”.
zbudowana.
Odgromnik – zastosowanie w sieci niskiego napięcia urządzenia będące pierwszym stopniem
ochrony przed prądami piorunowymi i zapewniające ograniczenie przepięć.
Ogranicznik przepięć – urządzenie do ochrony aparatury elektrycznej lub elektronicznej
przed przepięciami.
Połączenie wyrównawcze – elektryczne połączenie części przewodzących dostępnych lub/i
części
przewodzących obcych w celu wyrównania potencjałów,
Przewód uziemiający – przewód ochronny łączący główną szynę uziemiającą z uziomem.
Przewód wyrównawczy - przewód ochronny zapewniający wyrównanie potencjałów.
obwody elektryczne, spełniające jedną lub więcej z następujących funkcji: zabezpieczenie,
sterowanie, odłączanie i łączenie.
Zabezpieczenie przeciwprzepięciowe – urządzenie zabezpieczające inne urządzenia przed
szkodliwym działaniem nagłego wzrostu napięcia w sieci od strony zasilania.
14.2B
Strona 302
2. MATERIAŁY I URZĄDZENIA
Materiałami i urządzeniami stosowanymi przy wykonaniu robót będących przedmiotem
niniejszej ST są:
• bednarka ocynkowana o wymiarach:
- 25x3mm,
- 30x4mm,
• drut stalowy, ocynkowany o średnicy 8mm,
• kołki rozporowe plastykowe,
• pomiarowe złącza kontrolne,
• złącza rynnowe i krzyŜowe,
• złączki przelotowe, kabłąkowe napręŜające,
• maszty odgromowe MO 250, H=25m,
• fundamenty betonowe pod maszty, 1,6m*1,6m*1,8m
Szczegóły instalacyjne zawarte są w „Wykazie materiałów” oraz na rysunkach nr 307 i 308,
Projekt: „Elektrociepłownia. Instalacja odgromowa, wyrównawcza i instalacje elektryczne –
Elektryka i Automatyka”
oraz w „Wykazie materiałów”, a takŜe na rysunkach nr 102 i 105, Projekt: „Sieci i
urządzenia biogazowe – Elektryka i Automatyka”.
3. SPRZĘT
niekorzystnego wpływu na jakość i środowisko wykonywanych robót. Sprzęt uŜywany do
realizacji robót powinien być zgodny z ustaleniami ST, PZJ oraz projektu organizacji robót,
który uzyskał akceptację InŜyniera. Wykonawca dostarczy InŜynierowi kopie dokumentów
potwierdzających dopuszczenie sprzętu do uŜytkowania zgodnie z jego przeznaczeniem.
• przyczepa do 2Mg,
• samochód z wysięgnikiem koszowym,
• wibromłot elektryczny 3,0kW,
• ubijak spalinowy 50kg,
• spawarka transformatorowa do 500A,
• koparko-spycharka na podwoziu ciągnika kołowego 0,15m3 ,
• drobny sprzęt mechaniczny i elektronarzędzia podręczne.
14.2B
Strona 303
4. TRANSPORT
uzyskał akceptację InŜyniera. Przy ruchu po drogach publicznych pojazdy muszą spełniać
wymagania przepisów ruchu drogowego tak pod względem formalnym jak i rzeczowym.
zaleceń wytwórcy, a w szczególności urządzenia zabezpieczyć przed nadmiernymi drganiami
i wstrząsami oraz przesuwaniem się lub przewróceniem. Przy załadunki i rozładunku
materiałów i urządzeń zabezpieczyć przed uderzeniem nie dopuszczając do ubytków i
zadrapań.
• ciągnik kołowy (1),
• samochód samowyładowczy do 5Mg,
• samochód skrzyniowy do 5Mg,
• samochód dostawczy do 0,9Mg (1),
• środek transportowy do przewozu drobnego
sprzętu.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w ST 00.00 „Wymagania
ogólne”. Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z wymaganiami
5.2. Warunki ogólne wykonania Robót instalacyjnych
5.2.1. Wykonanie instalacji przeciwporaŜeniowej
Wszystkie instalacje elektryczne naleŜy wykonać w układzie TN-C-S. Zgodnie z
obowiązującą normą PNIEC-60364, dla ochrony przeciwporaŜeniowej, będą stosowane
środki uniemoŜliwiające dotyk bezpośredni (ochrona podstawowa) oraz dotyk pośredni
(ochrona dodatkowa). Ochrona podstawowa zapewniona będzie przez zastosowanie
izolowania części czynnych aparatury rozdzielczej, urządzeń i osprzętu elektrycznego oraz
odpowiedniego poziomu izolacji kabli i przewodów. Ochrona dodatkowa zrealizowana będzie
przez zastosowanie samoczynnego wyłączenia zasilania. Jako zabezpieczenia poszczególnych
obwodów i urządzeń naleŜy zastosować wyłączniki instalacyjne nadprądowe, silnikowe oraz
bezpieczniki topikowe o odpowiednio dobranych wartościach i charakterystykach. Dla
wszystkich zewnętrznych obwodów sterowniczych przewidzieć napięcie zasilające 24V DC
oraz skrzynki sterownicze II klasy ochronności. WyŜej wymieniony osprzęt zapewniający
14.2B
Strona 304
ochronę przed poraŜeniem stanowi wyposaŜenie rozdzielni zasilających i zostanie dokładniej
opisany w specyfikacji dotyczącej Wymagań Szczegółowych w zakresie tych rozdzielni.
Układ zasilania urządzeń trójfazowych wykonać jako 5-Ŝyłowy, natomiast jednofazowych
jako 3-Ŝyłowy z Ŝyłą ochronną o izolacji w kolorze Ŝółto-zielonym. Będzie ona jednocześnie
uziomem pomocniczym dla wyłączników przeciwporaŜeniowych. Do Ŝyły ochronnej
przyłączać naleŜy: obudowy i osłony silników, obudowy urządzeń mających zasilanie
elektryczne, bolce ochronne gniazdek wtyczkowych, konstrukcje tablic rozdzielczych oraz
wszystkie metalowe części instalacji, nie będące normalnie pod napięciem, a które mogą się
pod napięciem znaleźć w przypadku uszkodzenia izolacji.
5.2.2. Wykonanie instalacji wyrównawczej.
W celu wyrównania potencjałów na częściach przewodzących naleŜy wykonać
instalację wyrównawczą wewnątrz obiektu technologicznego, łącząc ze sobą wszelkie
metalowe rurociągi, konstrukcje i korpusy maszyn dostępne w pomieszczeniach za pomocą
bednarki 25x3mm lub w cięŜszych warunkach wilgotnościowych 30x4mm.
W celu scentralizowania wszystkich połączeń przeznaczonych do uziemienia naleŜy wykonać
Główną Szynę Uziemiającą (GSU) usytuowaną w pobliŜu, a najlepiej w głównej tablicy
rozdzielczej obiektu. Wyjątkowo GSU moŜna zlokalizować w innej tablicy rozdzielczej
zasilającej część obiektu, gdzie występuje największa ilość połączeń wyrównawczych.
Do GSU ze strony obiektu naleŜy przyłączyć:
• wszystkie zaciski przewodów ochronnych PE tablic rozdzielczych siłowych i
sterujących,
• instalację wyrównawczą obiektu,
• ewentualną instalację antenową,
• instalację telefoniczną.
Do GSU ze strony części podziemnej naleŜy przyłączyć bednarką 50x5mm:
• przewód przyłączeniowy uziomu fundamentowego lub otokowego obiektu,
• mostek do uziomu odgromowego.
GSU powinna być zakonserwowana i zabezpieczona przed wpływami czynników
atmosferycznych i technologicznych wyziewów chemicznych zwłaszcza starannie w miejscu
połączeń spawanych. Jej połączenia muszą być widoczne dla przeprowadzania oględzin oraz
pomiarów rezystancji i ciągłości poszczególnych obwodów ochronnych. GSU pełni rolę
złącza kontrolnego.
JeŜeli po wykonaniu pomiarów rezystancja uziomu ochronnego będzie przekroczona, naleŜy
wzmocnić uziom poprzez dalszą jego rozbudowę.
5.2.3. Wykonanie instalacji uziemiającej
Szyny PE oraz N rozdzielnicy obiektowej powinny być połączone do uziomu
indywidualnego tej rozdzielnicy oraz do uziomu otokowego obiektu. Uziom naleŜy wykonać
bednarką stalową ocynkowaną o wymiarach 30x4mm w ziemi na głębokości 0,6m. Wartość
rezystancji uziemienia powinna być nie mniejsza niŜ 5Ω. W razie nie spełnienia tego warunku
naleŜy dołoŜyć dodatkowe uziomy wykonując je poprzez pogrąŜanie techniką udarową
pionowych uziomów prętowych, wykonanych ze stali ocynkowanej o średnicy
10 do 13mm.
5.2.4. Wykonanie instalacji odgromowej płaskiej.
Ochronę odgromową wykonać wykorzystując metalowe elementy konstrukcji
budynku. Na zwody poziome i przewody odprowadzające wykorzystać metalowe pokrycie
dachu, rynny i metalowe elementy konstrukcji budynku. Instalację odgromową budynku
wykonać zwodami poziomymi niskimi. Zwody poziome i przewody odprowadzające naleŜy
14.2B
Strona 305
wykonać z pręta stalowego ocynkowanego o średnicy 8mm układanego na uchwytach
dachowych co 0,8m oraz na uchwytach ściennych. Zwody na dachu łączyć poprzez złącza
uniwersalne krzyŜowe. Do rozprowadzenia pręta odgromowego stosować złącza rynnowe i
złączki przelotowe.
Przewody odprowadzające mocować przez napręŜanie i zastosowanie złączek kabłąkowych
napręŜających. Odprowadzenia zakończyć pomiarowymi złączami kontrolnymi.
Wykonać uziom otokowy obok budynku, chyba, Ŝe obiekt posiada uziom fundamentowy.
Uziom łączyć z przewodami odprowadzającymi w złączach kontrolnych, na wysokości 1,8m
nad terenem. Od tej wysokości, do głębokość 0,5 m pod powierzchnią terenu chronić przewód
uziomowy kątownikiem 40x40x4mm. Uziom otokowy wykonać bednarką stalową
ocynkowaną o wymiarach 30x4mm, wyprowadzając go do złącza kontrolnego. Złącza
zakonserwować. Uziom zagłębić w wykopie na głębokości 0,6m. Przewód przyłączeniowy do
uziomu naleŜy przyspawać, a miejsce spawania dokładnie oczyścić i zakonserwować farbą
oraz lepikiem asfaltowym. Złącza kontrolne powinny być oznakowane w sposób
jednoznaczny dla celów pomiarowych. Rezystancja uziemienia powinna być mniejsza lub
równa 10Ω. JeŜeli po wykonaniu pomiarów rezystancja uziomu odgromowego będzie
przekroczona, naleŜy wzmocnić uziom poprzez dalszą jego rozbudowę bednarką stalową
ocynkowaną o wymiarach 30x4mm w ziemi na głębokości 0,8m lub poprzez pogrąŜanie
uziomów techniką udarową.
5.2.5. MontaŜ masztów odgromowych
W przypadku zbiorników gazu tj. obiektów zagroŜonych wybuchem mieszaniny
gazów z powietrzem naleŜy wykonać instalację odgromową ze zwodami pionowymi.
Maszt odgromowy wys.25m naleŜy ustawić na fabrycznym fundamencie
dostarczonym wraz z iglicą. Maszt naleŜy połączyć z uziemieniem otokowym obiektu
poprzez pomiarowe złącza kontrolne. Rezystancja uziemienia w obiektach
zakwalifikowanych do strefy zagroŜenia wybuchowego Z1 powinna być mniejsza lub równa
5Ω.
Szczegóły techniczne zawarte są na rysunkach nr 105 i 106, Projekt: „Sieci i urządzenia
5.2.6. Zapewnienie ochrony przeciwprzepięciowej
Odnośnie ochrony od przepięć - naleŜy zastosować trzy stopnie ochrony
przeciwprzepięciowej:
I – istniejący stopień ochrony – zainstalowany w rozdzielniach głównych NN,
II stopień - naleŜy zainstalować ochronniki w rozdzielniach obiektowych,
III stopień - naleŜy zainstalować ochronniki na tych obwodach, z których będą
zasilane urządzenia elektroniczne.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości Robót
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót, dostawy materiałów, sprzętu i
środków transportu podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne” .
zapewni odpowiedni system i środki techniczne do kontroli jakości robót (zgodnie z PZJ).
14.2B
Strona 306
6.2. Szczegółowe zasady kontroli Robót.
6.2.1. Badania i pomiary elektrycznych instalacji ochronnych.
Po wykonaniu robót związanych z układaniem elektrycznych instalacji ochronnych naleŜy
sprawdzić:
• jakość ich połączeń i sposób ułoŜenia,
• sposób zamocowania przewodów odgromowych i posadowienie masztu
odgromowego,
• sposób wyjścia przewodów uziemiających i wyrównawczych z rurek lub korytek
oraz
podejścia do urządzeń w osłonach rurowych giętkich,
• prawidłowość ułoŜenia instalacji ochronnych w tynku w rurach osłonowych oraz w
uchwytach na tynku,
• prawidłowość połączeń uziomów z przewodami uziemiającymi,
• ciągłość instalacji ochronnych,
• pomiar skuteczności ochrony przeciwporaŜeniowej podłączonych napędów, gniazd
oraz innych odbiorów elektrycznych,
• badania izolacji linii kablowej,
• badania rezystancji uziemień,
• oznakowanie tras instalacji ochronnych i złącz kontrolnych,
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST 00.00 „Wymagania
ogólne” . Obmiar robót określa ilość wykonanych robót zgodnie z postanowieniami
Kontraktu.
7.2. Szczegółowe zasady obmiaru Robót.
niniejszej ST i w księdze obmiaru. Wszystkie urządzenia i sprzęt pomiarowy stosowane do
obmiaru robót podlegają akceptacji InŜyniera i muszą posiadać waŜne certyfikaty legalizacji.
Zarówno Roboty wyraŜone w metrach jak i w kompletach są Robotami zasadniczymi, dlatego
teŜ zawierają w swoim zakresie wszelkie inne towarzyszące i tymczasowe prace.
- wykonanej i odebranej osprzętu instalacji odgromowej,
2) m (metr) - dla:
- wykonanie i odebranej instalacji wyrównawczej,
- wykonanie i odebranej instalacji uziemiającej,
- wykonanie i odebranej instalacji odgromowej,
14.2B
Strona 307
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót i ich przejęcia podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne”
. Celem odbioru jest protokolarne dokonanie finalnej oceny rzeczywistego wykonania robót w
odniesieniu do ich ilości, jakości i wartości. Gotowość do odbioru zgłasza Wykonawca
wpisem do dziennika budowy przedkładając InŜynierowi do oceny i zatwierdzenia
dokumentację powykonawczą robót. Odbiór jest potwierdzeniem wykonania robót zgodnie z
postanowieniami Kontraktu oraz obowiązującymi Normami Technicznymi (PN, EN-PN).
8.1.1. Odbiór Robót zanikających i ulegających zakryciu.
W odniesieniu do robót elektrycznych, naleŜy sprawdzić:
• sposób ułoŜenia uziomów poziomych w wykopach,
• zachowanie wymaganych odległości przy zbliŜeniach i skrzyŜowaniach,
• jakość połączeń poszczególnych odcinków uziomów w części podziemnej,
• konserwację części podziemnej uziomów, zwłaszcza połączeń spawanych,
• naniesienie odstępstw od projektu w dokumentacji powykonawczej dotyczących Robót
ziemnych.
Płatność za jednostkę obmiarową roboty naleŜy przyjmować zgodnie z postanowieniami
Kontraktu, obmiarem robót, oceną jakości uŜytych materiałów i jakości wykonania robót, na
podstawie wyników pomiarów i badań.
9.2. Cena wykonania Robót
1. Cena wykonania instalacji wyrównawczej rozliczana w m obejmuje:
- prace przygotowawcze przy wytyczaniu instalacji,
- wprowadzanie instalacji do rur osłonowych na ścianach i do rozdzielnic i tablic
rozdzielczych z uszczelnianiem otworów przepustowych,
- podłączanie instalacji,
- zabezpieczenie antykorozyjne instalacji,
- prace i nakłady związane z częściowym demontaŜem lub remontem istniejących
fragmentów
instalacji,
Robót.,
Robotach,
2. Cena wykonania instalacji uziemiającej rozliczana w m obejmuje:
- wprowadzanie instalacji do rur osłonowych na ścianach i do rozdzielnic i tablic
rozdzielczych z uszczelnianiem otworów przepustowych,
14.2B
Strona 308
- konieczne prace ziemne i prace związane z instalacją uziemiającą, w tym
zabezpieczenie
antykorozyjne,
fragmentów
instalacji ,
Robót.,
Robotach.
3. Cena wykonania instalacji odgromowej rozliczana w m obejmuje:
- wprowadzanie instalacji ochronnych do rur osłonowych na ścianach,
- konieczne prace ziemne i prace związane z instalacją, w tym zabezpieczenie
antykorozyjne,
fragmentów
instalacji odgromowej,
Robót.,
Robotach.
10.
PRZEPISY ZWIĄZANE
1) PN-61/E-01002
2) PN-76/E-05125
3) BN-73/3725-16
4) PN-91/E-05009/01
przedmiot i
5) PN-92/E-05009/41
6) PN-91/E-05009/43
7) PN-93/E-05009/443
8) PN-93/E-05009/51
9) PN-92/E-05009/54
10) PN-93/E-05009/61
11) PN-89/E-05003/01-03
12) PN-81/C-89203
13) PN-80/C-89205
Przewody elektryczne. Nazwy i określenia.
Elektroenergetyczne
i
sygnalizacyjne
linie
kablowe.
Projektowanie i budowa.
Znakowanie kabli, przewodów i Ŝył (analogia).
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych zakres,
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona przed
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona przed
przepięciami.
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i
montaŜ
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Uziemienia i
przewody ochronne.
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Sprawdzenia
odbiorcze.
Ochrona odgromowa obiektów budowlanych.
Kształtki z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
Rury z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
14.2B
Strona 309
14) PN-77/E-05030/00 i 01 Ochrona przed korozją. Ochrona katodowa. Wspólne
wymagania i badania. Ochrona metalowych części
podziemnych.
15) PN-86/O-79100
Opakowania
transportowe.
Odporność
na
naraŜanie
mechaniczne.
Wymagania i badania
16) PN-IEC 664-1
Koordynacja izolacji urządzeń elektrycznych w układach
niskiego napięcia. Zasady, wymagania i badania.
17) PN-IEC 364 -4-481
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
i 364 -703
18) PN-IEC 60364 –3
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
do 708
19) PN-EN 60079-14
Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagroŜonych
wybuchem. Część 14: instalacje elektryczne w obszarach ryzyka
innych niŜ zakłady górnicze
20) Przepisy budowy urządzeń elektrycznych. PBUE wyd. 1980 r. WTWiO - Warunki
Techniczne
Wykonania i Odbioru Robót - instalacje elektryczne.
technicznych, jakim powinny odpowiadać urządzenia elektroenergetyczne w zakresie
ochrony przeciwporaŜeniowej. (Dz.U. Nr 81 z dn. 26.11.1990 r.)
22) Zarządzenie Ministra Górnictwa i Energetyki oraz Ministra Budownictwa i Przemysłu
Materiałów Budowlanych w sprawie warunków technicznych, jakim powinna
odpowiadać ochrona odgromowa sieci elektroenergetycznych. Dz. Bud. Nr 6, poz. 21 z
1969 r.
rozbiórkowych. Dz.U. Nr 13 z dnia 10.04.1972 r.
24) Dyrektywa 94/9/WE/ATEX
14.2B
Strona 310
ST – 07.04 Obiektowe rozdzielnice siłowe i sterownicze
I ODBIORU ROBÓT
ST – 07.04
OBIEKTOWE ROZDZIELNICE SIŁOWE I STEROWNICZE
14.2B
Strona 311
SPIS TREŚCI:
1.
WSTĘP ................................................................................................................................................. 313
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
2.
ZAKRES ROBÓT OBJĘTYCH SPECYFIKACJĄ TECHNICZNĄ ..................................................................................... 313
2.1.1.
Montaż szaf siłowych: ................................................................................................................. 315
Szafy siłowe RK i RU .................................................................................................................................................. 315
2.1.2.
Skrzynki przyłączeniowe .............................................................................................................. 316
3.
SPRZĘT .................................................................................................................................................. 316
4.
TRANSPORT .......................................................................................................................................... 316
5.
WYKONANIE ROBÓT ............................................................................................................................. 317
5.1.
5.2.
5.3.
5.4.
5.5.
6.
WYMAGANIA OGÓLNE............................................................................................................................... 317
WARUNKI OGÓLNE WYKONANIA ROZDZIELNIC SIŁOWYCH ................................................................................. 317
MONTAŻ SKRZYNEK STEROWNICZYCH I PRZYŁĄCZENIOWYCH.............................................................................. 318
MONTAŻ TABLIC ROZDZIELCZYCH W BUDYNKACH. ........................................................................................... 318
DEMONTAŻ ............................................................................................................................................. 318
6.2.1.
Badania i pomiary rozdzielnic siłowych i sterujących: ................................................................. 319
7.
OBMIAR ROBÓT.................................................................................................................................... 319
7.1.
7.2.
7.3.
8.
ODBIÓR ROBÓT .................................................................................................................................... 320
8.1.
8.2.
9.
WARUNKI OGÓLNE ................................................................................................................................... 320
9.1.
9.2.
14.2B
Strona 312
1. WSTĘP
odbioru robót elektrycznych związanych z wykonaniem obiektowych rozdzielnic siłowych i
sterowniczych w ramach projektu pn. „Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w
ścieków
Specyfikację Techniczną jako część Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
(SIWZ), naleŜy odczytywać i rozumieć w odniesieniu do zlecenia wykonania Robót
opisanych w pkt. 1.3.
1.3. Zakres Robót objętych Specyfikacją Techniczną
Zakres prac realizowanych w ramach wykonania: Obiektowych rozdzielnic siłowych i
sterowniczych obejmuje:
1. Prace montaŜowe:
• montaŜ
• montaŜ
• montaŜ
2.
i podłączanie szaf siłowych i sterowniczych,
i podłączanie skrzynek sterowniczych i przyłączeniowych,
i podłączanie tablic rozdzielczych.
Prace demontaŜowe:
• demontaŜ
• demontaŜ
• demontaŜ
i odłączanie szaf siłowych i sterowniczych,
i odłączanie skrzynek sterowniczych i przyłączeniowych,
i odłączanie tablic rozdzielczych
1. Wytyczenie lokalizacji obiektowych rozdzielnic siłowych i sterowniczych,
3. Usunięcie lub czasowe zdemontowanie przedmiotów utrudniających prowadzenie
robót instalacyjnych.
budowlanego.
5. Wykonanie niezbędnych prac badawczych i pomiarowych.
14.2B
Strona 313
Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi Polskimi
Normami, Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót (WTWOR) i
postanowieniami Kontraktu oraz definicjami podanymi w ST 00.00 „Wymagania ogólne” pkt.
1.4.
zbudowana.
Odgromnik – zastosowanie w sieci niskiego napięcia urządzenia będące pierwszym stopniem
ochrony przed prądami piorunowymi i zapewniające ograniczenie przepięć.
Ogranicznik przepięć – urządzenie do ochrony aparatury elektrycznej lub elektronicznej
przed
przepięciami.
Połączenie wyrównawcze – elektryczne połączenie części przewodzących dostępnych lub/i
części
przewodzących obcych w celu wyrównania potencjałów,
od góry.
Rozdzielnia elektroenergetyczna niskiego napięcia – (zwana dalej rozdzielnią niskiego
napięcia) jest to wyodrębniona część stacji elektroenergetycznej składająca się z urządzeń
rozdzielczych i aparatury pomiarowej przystosowanych do tego samego, niskiego napięcia
znamionowego oraz ustawionych w tych samych warunkach pracy, wraz z urządzeniami
pomocniczymi.
Rozdzielnica siłowa – szafa lub zestaw szaf, bądź zestaw skrzynkowy wyposaŜony w osprzęt
i aparaty elektryczne pozwalające na rozdział zasilania, zabezpieczenie i serwisowanie linii
odbiorczych obwodów elektrycznych,
obwody
elektryczne, spełniające jedną lub więcej z następujących funkcji: zabezpieczenie, sterowanie,
odłączanie i łączenie.
Urządzenie przenośne – urządzenie, które podczas uŜytkowania jest przemieszczane lub
moŜe być
przyłączone do innego źródła zasilania w innym miejscu uŜytkownika.
14.2B
Strona 314
Urządzenie stacjonarne – urządzenie nieruchome lub bez uchwytów, mające taką masę, Ŝe
nie moŜe być łatwo przemieszczane.
Materiałami i urządzeniami stosowanymi przy wykonaniu robót będących przedmiotem niniejszej
ST są:
PoniŜej zostaną przedstawione typowe rozwiązania poszczególnych rodzajów szaf:
2.1.1. MontaŜ szaf siłowych:
Typowa szafa siłowa zawiera:
• rozłącznik z zabezpieczeniem głównym,
• zabezpieczenia typu S obwodów odbiorczych,
• zabezpieczenia przeciwprzepięciowe,
• urządzenia rozruchowe,
• mierniki prądu i napięcia,
• styczniki załączające obwody odbiorcze,
• przekaźniki pomocnicze,
• łączniki manualne takie jak: przyciski, przełączniki,
• lampki sygnalizacyjne,
• listwy łączeniowe,
• szynowy układ zasilający z wydzielonymi szynami N i PE,
• system korytek wewnątrz-szafowych.
Szafy siłowe RK i RU
Szczegóły techniczne zawarte są w „Wykazie materiałów” - punkt 4.1, Projekt:
„Elektrociepłownia. Instalacja odgromowa, wyrównawcza i instalacje elektryczne – Elektryka
i Automatyka”.
14.2B
Strona 315
2.1.2. Skrzynki przyłączeniowe
Podstawa bezpiecznikowa mocy 160A z wkładką zwłoczną 40A.
Szczegóły instalacyjne zawarte są na rysunku 108, Projekt: „Sieci i urządzenia biogazowe–
3. SPRZĘT
sprzętu do
uŜytkowania zgodnie z jego przeznaczeniem.
• spawarka transformatorowa do 500A,
• drobny sprzęt mechaniczny i elektronarzędzia podręczne.
4. TRANSPORT
uzyskał akceptację InŜyniera. Przy ruchu po drogach publicznych pojazdy muszą spełniać
wymagania przepisów ruchu drogowego tak pod względem formalnym jak i rzeczowym.
zaleceń wytwórcy, a w szczególności urządzenia zabezpieczyć przed nadmiernymi drganiami
i wstrząsami oraz przesuwaniem się lub przewróceniem. Przy załadunki i rozładunku
materiałów i urządzeń zabezpieczyć przed uderzeniem nie dopuszczając do ubytków i
zadrapań.
• ciągnik kołowy (1),
• samochód skrzyniowy do 5Mg,
• samochód dostawczy do 0,9Mg (1),
• środek transportowy do przewozu drobnego sprzętu.
14.2B
Strona 316
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w ST 00.00 „Wymagania
ogólne” . Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z wymaganiami
obowiązujących PN i ENPN, WTWOR i postanowieniami Kontraktu.
5.2. Warunki ogólne wykonania rozdzielnic siłowych
Rozdzielnice technologiczne oraz potrzeb własnych obiektów przewiduje się wykonać
jako rozdzielnice szafowe o stopniu szczelności obudowy co najmniej IP54. Ich
wytrzymałość napięciowa powinna wynosić Un=600V. NaleŜy zastosować szafy typowe
metalowe. Szafy naleŜy dobrać o wymiarach dopasowanych do zaprojektowanego
wyposaŜenia, z rezerwą (ok. 20%) na ewentualną rozbudowę w przyszłości.
Rozdzielnice powinny być zamocowane jako wolnostojące. NaleŜy posadowić je na
stalowych konstrukcjach nośnych przytwierdzonych do podłoŜa. NaleŜy stosować takie
konstrukcje szaf, by zapewniły łatwy montaŜ oraz dostęp do wszystkich elementów szafy od
strony czołowej, po otwarciu drzwi. JeŜeli choćby jeden element wyposaŜenia wymagał
dostępu od tyłu szafy, to naleŜy dopilnować, aby została przewidziana z tyłu szafy
odpowiednia wolna przestrzeń. W kaŜdym wykonaniu kable zasilające i odpływowe
wychodzące z dołu rozdzielnicy po ścianie powinny być układane w twardych osłonach
rurowych z PCV lub w rurach stalowych ocynkowanych.
MontaŜ osprzętu i wyposaŜenia szaf naleŜy wykonać w warunkach warsztatowych. Szyny i
inne odkryte elementy toru prądowego powinny być osłonięte przed bezpośrednim dotykiem
przez obsługę utrzymania ruchu. Szafy, skrzynki oraz tablice rozdzielcze wykonać w systemie
TN-S. Szyna przewodu neutralnego N powinna być widocznie wydzielona i odizolowana od
szyny przewodu ochronnego PE. Szynę PE naleŜy połączyć z Główną Szyną Uziemiającą a
jeŜeli jej nie przewidziano w danym obiekcie to z uziomem obiektowym poprzez złącze
kontrolne. Połączenie z uziomem naleŜy wykonać bednarką stalową ocynkowaną o
wymiarach 20x4mm lub linką miedzianą o przekroju od 10 do 16mm2 w zaleŜności od
wielkości rozdzielnicy.
Do szyn rozdzielnicy siłowej naleŜy podłączyć ograniczniki przepięć klasy C
czterosegmentowe tj. na trzech fazach i na przewodzie neutralnym N. Oznaczenia
poszczególnych obwodów w rozdzielnicach siłowych i sterujących powinny być umieszczone
bądź przy elementach tych obwodów, jak łączniki, bezpieczniki itp., bądź na przedniej ścianie
szafy. Wyraźnie naleŜy oznaczyć przewody fazowe, neutralne i ochronne barwami zgodnymi
z obowiązującymi normami.
Szafy naleŜy umieszczać wewnątrz budynków, hal lub zabudowań obiektowych, w miejscach
nie
naraŜonych na działanie oparów Ŝrących.
Szafy powinny mieć sprawne zamknięcia i nieuszkodzone blokady fabryczne zabezpieczające
przed
otwarciem ich przez niepowołane osoby. Metalowe konstrukcje i części urządzeń
rozdzielczych powinny być zabezpieczone od korozji. Wprowadzenie przewodów do
rozdzielnic siłowych i sterujących powinno być wykonane w sposób uniemoŜliwiający
przedostanie się do nich wilgoci bezpośredniej i oparów.
Szafy siłowe naleŜy wykonać według schematów przedstawionych w zatwierdzonej
dokumentacji technicznej. Skład poszczególnych szaf jest zróŜnicowany w zaleŜności od
specyfiki
urządzeń, które zasilają, lub którymi sterują.
14.2B
Strona 317
Zabudowę małych elementów wyposaŜenia szafy naleŜy wykonać za pomocą typowych
listew
montaŜowych przystosowanych do zamocowania zatrzaskowego. Większe urządzenia naleŜy
zabudować mocując śrubami w gwintowanych otworach bezpośrednio do wewnętrznej płyty
montaŜowej
5.3. MontaŜ skrzynek sterowniczych i przyłączeniowych.
Kable bezpośrednio doprowadzone będą do rozdzielnic lub przejściowej skrzynki
przyłączeniowej danego odbioru o stopniu ochrony IP65, która w wielu wypadkach będzie
równieŜ skrzynką sterowania miejscowego. Dla celów serwisowych, w pobliŜu kaŜdej grupy
urządzeń, naleŜy zainstalować takie lokalne skrzynki sterujące, wykonane w II klasie
ochronności, o stopniu ochrony IP55. Skrzynki umoŜliwiają podłączenie kabli do napędów
oraz wybór rodzaju sterowania danym napędem (odstawianie napędu z ruchu, sterowanie
miejscowe, sterowanie z systemu nadzoru). Skrzynki wyposaŜyć w przyciski bezpieczeństwa
umoŜliwiające natychmiastowe zatrzymanie napędu w sytuacji niebezpiecznej lub awaryjnej.
Wszystkie zewnętrzne obwody sterownicze zasilić napięciem 24V. Podejścia na obiekcie
technologicznym naleŜy wykonać poprzez wprowadzenie kabla bezpośrednio do puszki
zaciskowej silnika lub innego urządzenia. Ogólne zasady ich przejęcia są określone w ST
00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
5.4. MontaŜ tablic rozdzielczych w budynkach.
Tablice rozdzielcze w budynkach naleŜy wykonać w typowym systemie
wewnętrznych tablic rozdzielczych, zbudowanych z materiału izolacyjnego. Ich
wytrzymałość napięciowa powinna wynosić Un=1000V, dla IP66.
Piętrowa tablica rozdzielcza powinna zawierać:
• wyłącznik główny
• układ zabezpieczający przeciwporaŜeniowy wyposaŜony w wyłączniki
przeciwporaŜeniowe (lub jako rozwiązanie opcjonalne transformator ochronny z
przeciwporaŜeniowym),
• szynowy układ zasilający z wydzielonymi szynami N i PE,
• listwy łączeniowe,
• zabezpieczenia róŜnicowo-prądowe zamontowane na zasilaniu tablicy, za
rozłącznikami,
• rozłączniki zamontowane na zasilaniu tablicy,
• zabezpieczenia typu S obwodów odbiorczych,
• styczniki załączające obwody odbiorcze,
5.5. DemontaŜ
NaleŜy zdemontować istniejące rozdzielnice Ŝeliwne R1, R2 i R4. Zdemontować
naleŜy równieŜ skrzynki sterownicze i przyłączowe, konstrukcje wsporcze, niewykorzystane
korytka kablowe itp.
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót, dostawy materiałów, sprzętu i
środków transportu podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne”.
14.2B
Strona 318
Aprobat
Technicznych przez jednostki posiadające odpowiednie uprawnienia i certyfikaty.
Badania jakości robót w czasie ich realizacji naleŜy wykonywać zgodnie z
wytycznymi właściwych WTWOR oraz instrukcjami zawartymi w Normach i Aprobatach
Technicznych dla materiałów i systemów technologicznych.
6.2.1. Badania i pomiary rozdzielnic siłowych i sterujących:
Po wykonaniu robót związanych z montaŜem i podłączaniem rozdzielnic siłowych i
sterujących naleŜy sprawdzić:
− kompletność badań rozdzielni zgodnie z przepisami,
− nastawy zabezpieczeń
− ciągłość przewodów ochronnych,
− połączenia i konserwację wszystkich wewnętrznych zacisków ochronnych,
− połączenia zacisków wewnętrznego okablowania zasilającego i sterowniczego,
− kompletność i prawidłowość montaŜu wyposaŜenia,
− zastosowanie osłon odkrytych części będących pod napięciem wyŜszym niŜ bezpieczne,
− opis czoła rozdzielnic,
− prawidłowość opisów poszczególnych elementów i urządzeń wyposaŜenia,
− funkcjonalność:
o układów sterowania i automatyki,
o łączników ręcznych, blokad i zabezpieczeń,
o obwodów czujek stęŜenia niebezpiecznych gazów,
o wentylacji szaf,
o zamknięcia i blokady drzwiczek.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST 00.00 „Wymagania
ogólne”. Obmiar robót określa ilość wykonanych robót zgodnie z postanowieniami
Kontraktu.
niniejszych ST i w księdze obmiaru.
Zarówno Roboty wyraŜone w kompletach są Robotami podstawowymi, dlatego teŜ zawierają
w swoim zakresie wszelkie inne towarzyszące i tymczasowe prace.
14.2B
Strona 319
− zamontowanych i odebranych szaf siłowych,
− zamontowanych i odebranych skrzynek przyłączeniowych,
− zamontowanych i odebranych tablic rozdzielczych,
− zamontowanych i odebranych konstrukcji zdemontowanych szaf siłowych i
sterowniczych
- zdemontowanych skrzynek sterowniczych
- zdemontowanych konstrukcji siłowych i sterowniczych
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót i ich przejęcia podano w ST 00.00 „Wymagania ogólne”.
8.2. Warunki szczegółowe.
Przejmując Roboty elektryczne wymienione w punkcie 1.3 niniejszej ST, podczas
kolejnych etapów odbioru, naleŜy zwrócić szczególną uwagę na roboty ulegające zakryciu.
Ogólne zasady ich przejęcia są określone w ST 00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.2.
Płatność za jednostkę obmiarową roboty wg zakresu wymienionego w pkt. 1.3. niniejszych
ST naleŜy przyjmować zgodnie z postanowieniami Kontraktu, obmiarem robót, oceną jakości
1. Cena montaŜ i podłączanie:
• obiektowych rozdzielnic siłowych lub sterowniczych,
• skrzynek sterowniczych i przyłączeniowych,
• tablic rozdzielczych,
• pól montaŜowych rozdzielnic
rozliczana w kpl obejmuje:
− prace przygotowawcze przy ustalaniu lokalizacji powyŜszych elementów,
− zakup i dostarczenie materiałów, sprzętu i urządzeń oraz ich składowanie,
− prace i nakłady związane z częściowym demontaŜem lub przesunięciem istniejących
rozdzielni, skrzynek lub tablic oraz odcinków kablowych,
− zarobienie końcówek kablowych, podłączenie i mocowanie kabli,
− wszelkie prace związane z montaŜem i posadowieniem szaf i skrzynek siłowych oraz
sterowniczych,
− wyposaŜenie w układy ochrony przeciwprzepięciowej na potrzeby układów w szafach i
rozdzielnicach oraz na potrzeby układów pomiarowych,
14.2B
Strona 320
− wykonanie
określonych w postanowieniach Kontraktu badań, pomiarów i sprawdzeń
Robót,
− wywóz z terenu budowy materiałów zbędnych i uporządkowanie placu budowy po
Robotach.
2. Cena demontaŜu i odłączenia:
• obiektowych rozdzielnic siłowych lub sterowniczych,
• skrzynek sterowniczych i przyłączeniowych,
3. Cena montaŜu konstrukcji lub pomostów pod szafę zasilająco-sterowniczą
− prace przygotowawcze przy ustalaniu lokalizacji powyŜszych elementów,
− prace i nakłady związane z częściowym demontaŜem lub przesunięciem istniejących
konstrukcji
− wszelkie prace związane z montaŜem i posadowieniem szaf i skrzynek siłowych oraz
sterowniczych,
− wykonanie określonych w postanowieniach Kontraktu badań, pomiarów i sprawdzeń
Robót,
− wywóz z terenu budowy materiałów zbędnych i uporządkowanie placu budowy po
Robotach.
10.
PRZEPISY ZWIĄZANE
1) PN-61/E-01002
2) PN-76/E-05125
Projektowanie i
3) BN-73/3725-16
4) PN-76/D-79353
5) PN-91/E-05009/01
przedmiot i
6) PN-92/E-05009/41
7) PN-91/E-05009/43
8) PN-93/E-05009/443
przed
9) PN-93/E-05009/51
montaŜ
10) PN-92/E-05009/54
11) PN-93/E-05009/61
12) PN-91/E-05160/0
dotyczące
Przewody elektryczne. Nazwy i określenia.
Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne
linie
kablowe.
budowa.
Znakowanie kabli, przewodów i Ŝył (analogia).
Bębny kablowe.
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych zakres,
przed prądem
przetęŜeniowym.
przepięciami.
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Uziemienia i
przewody ochronne.
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Sprawdzenia
odbiorcze.
Rozdzielnice i sterownice niskonapięciowe. Wymagania
14.2B
Strona 321
zestawów badanych w pełnym i niepełnym zakresie badań typu
13) PN-IEC 439-1 + AC Rozdzielnice i sterownice niskonapięciowe. Zestaw badań w
pełnym i
niepełnym zakresie badań typu.
14) PN-92/E-08106
Stopnie ochrony zapewniane przez obudowy (kod IP),
15) PN-55/E-05021
Urządzenia elektroenergetyczne. Wyznaczanie obciąŜalności
przewodów i kabli
16) PN-81/C-89203
Kształtki z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
17) PN-80/C-89205
Rury z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
18) PN-77/E-05030/00 i 01 Ochrona przed korozją. Ochrona katodowa. Wspólne
wymagania i
badania. Ochrona metalowych części podziemnych.
19) PN-86/O-79100
Opakowania
transportowe.
Odporność
na
naraŜanie
mechaniczne.
Wymagania i badania
20) PN-IEC 664-1
Koordynacja izolacji urządzeń elektrycznych w układach
niskiego napięcia.
21) PN-IEC 364 -4-481 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
i 364 -703
22) PN-EN 60079-14
Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagroŜonych
wybuchem. Część 14: instalacje elektryczne w obszarach ryzyka
innych niŜ zakłady górnicze
23) Przepisy budowy urządzeń elektrycznych. PBUE wyd. 1980 r.
24) WTWiO - Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót - instalacje elektryczne.
25) Katalogi wyrobów i osprzętu aparatury łączeniowej, sterowniczej i zabezpieczającej.
technicznych, jakim powinny odpowiadać urządzenia elektroenergetyczne w zakresie
ochrony przeciwporaŜeniowej. (Dz.U. Nr 81 z dn. 26.11.1990 r.)
27) Zarządzenie Ministra Górnictwa i Energetyki oraz Ministra Budownictwa i
Przemysłu Materiałów Budowlanych w sprawie warunków technicznych, jakim
powinna odpowiadać ochrona odgromowa sieci elektroenergetycznych. Dz. Bud. Nr 6,
poz. 21 z 1969 r.
28) Rozporządzenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych w
sprawie
rozbiórkowych. Dz. U. Nr 13 z dnia 10.04.1972r.
29) Dyrektywa 94/9/WE/ATEX
14.2B
Strona 322
ST – 08.01 Modernizacja systemu sterowania i wizualizacji
I ODBIORU ROBÓT
ST – 08.01
MODERNIZACJA SYSTEMU STEROWANIA I WIZUALIZACJI
14.2B
Strona 323
1.
WSTĘP .................................................................................................................................................. 325
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
2.
ZAKRES ROBÓT OBJĘTYCH ST ...................................................................................................................... 325
2.1.
2.2.
2.3.
2.4.
2.5.
STEROWNIKI OBIEKTOWE ........................................................................................................................... 326
SYSTEM WIZUALIZACJI I STEROWANIA ........................................................................................................... 326
MAGISTRALE KOMUNIKACYJNE.................................................................................................................... 327
PRZEŁĄCZNICA OPTO-ELEKTRONICZNA .......................................................................................................... 327
OSPRZĘT AKPIA ...................................................................................................................................... 327
3.
SPRZĘT .................................................................................................................................................. 328
4.
TRANSPORT .......................................................................................................................................... 328
5.
WYKONANIE ROBÓT ............................................................................................................................. 329
5.2. MONTAŻ I URUCHOMIENIE SYSTEMU STEROWANIA I WIZUALIZACJI. .................................................................... 329
5.3. MONTAŻ APARATURY................................................................................................................................ 333
5.3.1.
Montaż przełącznicy opto-elektronicznej .................................................................................... 333
5.3.2.
Elektrociepłownia ........................................................................................................................ 333
6.
6.2.1.
Sprawdzenie stacji operatorskich. ............................................................................................... 336
6.2.2.
Sprawdzenie obiektowych stacji sterowników. ........................................................................... 337
6.2.3.
Sprawdzenie funkcjonalności systemu sterowania. .................................................................... 337
7.
OBMIAR ROBÓT.................................................................................................................................... 337
7.1.
7.2.
7.3.
8.
ODBIÓR ROBÓT .................................................................................................................................... 337
8.1.
8.2.
9.
WARUNKI OGÓLNE ................................................................................................................................... 337
9.1.
9.2.
14.2B
Strona 324
1. WSTĘP
odbioru robót elektrycznych związanych z wykonaniem modernizacji systemu sterowania i
wizualizacji w ramach projektu pn. „Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w
ścieków
Specyfikację Techniczną jako część Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ), naleŜy
odczytywać i rozumieć w odniesieniu do zlecenia wykonania Robót opisanych w pkt. 1.3.
1.3. Zakres Robót objętych ST
Zakres prac realizowanych w ramach wykonania: Modernizacji systemu sterowania i wizualizacji
obejmuje:
Prace montaŜowo-uruchomieniowe:
• Wykonanie i uruchomienie nowego, kompletnego systemu wizualizacji i sterowania dla
wszystkich obiektów technologicznych oczyszczalni ścieków
(2) Roboty towarzyszące i tymczasowe:
1. Wytyczenie lokalizacji wyposaŜenia urządzeń systemu sterowania i wizualizacji,
3. Usunięcie lub czasowe zdemontowanie przedmiotów utrudniających prowadzenie robót
instalacyjnych.
5. Dostarczenie na teren budowy niezbędnych materiałów, urządzeń i sprzętu budowlanego.
6. Wykonanie niezbędnych prac badawczych i sprawdzających.
7. Przeprowadzenie niezbędnych pomiarów i badań.
9. Kontrola jakości wykonanych Robót.
Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi Polskimi Normami, Warunkami
Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót (WTWOR) i postanowieniami Kontraktu oraz definicjami
podanymi w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 1.4.
Dodatkowa ochrona przeciwporaŜeniowa - ochrona części przewodzących, dostępnych w wypadku
pojawienia się na nich napięcia w warunkach zakłóceniowych.
Czujnik pomiarowy - jest to część układu, na którą bezpośrednio działa wielkość mierzona.
Ogranicznik przepięć – urządzenie do ochrony aparatury elektrycznej lub elektronicznej przed
przepięciami.
Przetwornik sygnału – urządzenie elektroniczne zmieniające pierwotny sygnał pochodzący z
sensora bezpośrednio mierzącego określoną wielkość chemiczną lub fizyczną (czujnik, sonda,
głowica pomiarowa itp.), na standardowy sygnał (napięciowy, prądowy, impulsowy itp.)
Stacja dyspozytorska - stacja operatorska mająca najwyŜszy priorytet w uprawnieniach związanych
z zarządzaniem systemem sieci sterowników obiektowych,
Sterownik obiektowy – jest to mikroprocesorowe urządzenie swobodnie programowalne, realizujące
14.2B
Strona 325
określony program sterowania obiektem np. przemysłowym poprzez pobieranie z niego sygnałów
wejściowych binarnych lub analogowych i oddziaływanie na niego poprzez aktywne wyjścia binarne
lub analogowe. Urządzenie zapewnia obustronną wymianę danych z innym sterownikiem i stacją
dyspozytorską,
Kontroler rozproszonych wejść / wyjść – zespół modułów wejścia / wyjścia słuŜący do pobierania
sygnałów wejściowych binarnych lub analogowych i oddziaływania na przyłączone urządzenia
poprzez aktywne wyjścia binarne, analogowe lub moduły funkcyjne. Urządzenie w swojej strukturze
posiada interfejs komunikacyjny umoŜliwiający wymianę danych z jednostką nadrzędną (sterownikiem
obiektowym).
Sygnalizacja wartości granicznych - pomiar z zastosowaniem urządzenia, które mierzy
kontrolowany parametr w sposób ciągły i przekazuje sygnał o przekroczeniu zadanego progu,
Tablica synoptyczna –naścienna tablica wykonana w technice mozaikowej obrazująca strukturę i
rozmieszczenie obiektów technologicznych, na której w wybranych obiektach zastosowano
sygnalizację świetlną obrazującą określone stany pracy, awarii lub pozycje urządzeń, bądź wskazania
urządzeń pomiarowych. Urządzenie posiada własny sterownik programowalny, który pobiera dane z
centralnego systemu sterowania
Terminal operatorski – stanowisko instalowane dla potrzeb lokalnego sterowania lub wizualizacji
parametrów pracy grupy urządzeń. WyposaŜone jest w kolorowy wyświetlacz z ekranem dotykowym
będący interfejsem pomiędzy uŜytkownikiem a sterownikiem lub przetwornikiem pomiarowym.
Wizualizacja- przedstawianie na ekranie monitora przebiegu procesu, wartości mierzonych
parametrów, stany pracy urządzeń oraz stany awaryjne,
Wskaźnik pomiarowy – jest to przyrząd umoŜliwiający odczytanie wartości mierzonego parametru.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 2.
Wszystkie materiały przewidywane do wbudowania będą zgodne z postanowieniami Kontraktu i
poleceniami InŜyniera. W oznaczonym czasie przed wbudowaniem Wykonawca przedstawi
szczegółowe informacje dotyczące źródła wytwarzania i wydobywania materiałów oraz odpowiednie
świadectwa badań, dokumenty dopuszczenia do obrotu i stosowania w budownictwie i próbki do
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za spełnienie wymagań ilościowych i jakościowych materiałów
dostarczanych na plac budowy oraz za ich właściwe składowanie i wbudowanie zgodnie z załoŜeniami
PZJ.
Materiały i urządzenia zastosowane w niniejszym opracowaniu przedstawiono w dokumentacji
projektowej Elektrociepłowni w: Wykonanie materiałów dla pomiarów i automatyki pkt nr 4.8,
natomiast ich zabudowę na rys. 481, 482, 891
2.1. Sterowniki obiektowe
System wizualizacji i sterowania naleŜy zrealizować w oparciu o sterowniki programowalne
PLC , które spełniają minimum następujące wymagania
•
programowanie zgodne ze standardem EN 6.1131,
•
symulacja pracy PLC off-line,
•
programowanie w językach wyŜszego rzędu (Graph, CFC, Hi-graph, SCL),
•
programowanie i diagnostyka zdalna przez Teleserwis lub internet,
•
interfejs sieci Profibus, Profinet (na bazie Ethernet),
•
diagnostyka poprzez sieć Profibus i Ethernet,
•
integralność wszystkich elementów systemu automatyki (moduły wej/wyj, aparatura
kontrolnopomiarowa, moduły zasilające napędy, panele wizualizacyjne).
2.2. System wizualizacji i sterowania
•
•
Do wizualizacji oraz interaktywnego sterowania procesem technologicznym
zastosować
specjalistyczne oprogramowanie charakteryzuje się następującymi cechami:
naleŜy
14.2B
Strona 326
•
•
•
•
System oparty na bazie danych Microsoft SQL serwer,
Struktura Klient-Serwer internetowy,
Symulacja off-line współpracy ze sterownikiem PLC,
Komunikacja profibus z funkcją diagnostyki.
2.3. Magistrale komunikacyjne
Główna magistrala oraz lokalne magistrale PROFIBUS DP muszą mieć strukturę
pierścienia (połączenia kablem światłowodowym).
2.4. Przełącznica opto-elektroniczna
Przełącznicę 82 – SO01 naleŜy połączyć z konwertorem elektryczno / optycznym OLM G12
zabudowanym w szafie 82 – SA01 sterownika 82 – K01 w kontenerze stacji biogazu.
2.5. Osprzęt AKPIA
Poszczególne urządzenia muszą spełniać następujące minimalne wymagania:
1. Switch’e
•
Budowa: modułowa
Szybkość transmisji: 10/100 Mbit/s
Interfejsy: min. 2xRJ45, min. 2xBFOC
Napięcie zasilania: 24VDC redundantne
Temperatura pracy: -20°C ... +70°C
Stopień ochrony: IP30
2. Stacje obiektowe
Budowa: modułowa
3. Jednostka centralna:
Napięcie zasilania: 24VDC
Pamięć wbudowana: min. 256kB
Pamięć dodatkowa: gniazda na karty pamięci MCC min. 8MB
Komunikacja: wbudowana obsługa TCP/IP
Interfejsy: RS485, Ethernet
4. Moduł wejść cyfrowych
Ilość wejść cyfrowych: 16
Długość kabla: min. 1000m ekranowany, min. 600m nie ekranowany
Poziomy sygnałów wejściowych: -30V...+5V „0”, +13V...+30V „1”
Sygnalizacja: Dioda LED dla statusu
5. Moduł wyjść cyfrowych
Ilość wyjść cyfrowych: 16
Długość kabla: min. 1000m ekranowany, min. 600m nie ekranowany
Poziom napięcia wyjściowego: min. -0,8V „1”
6. Moduł wejść analogowych
Ilość wejść analogowych: 8
Długość kabla: min. 200m ekranowany
Napięcie wejściowe: 20V ciągle; 75V 1s
Prąd wejściowy: max. 40mA
Zakresy napięć wejściowych: 1...5V; -1V...+1V; -10V...+10V;
-2,5V...+2,5V; -250mV...+250mV; -5V...+5V; -500mV...+500mV;
14.2B
Strona 327
-80mV...+80mV
Zakresy prądów wejściowych: 0...+20mA; -10mA...+10mA;
-20mA...+20mA; -3,2mA...+3,2mA; +4mA...20mA
Obsługa termometrów rezystancyjnych: Ni100, Pt100
Funkcje dodatkowe: Linearyzacja charakterystyk, kompensacja temperaturowa
7. Moduły interfejsów sieciowych PROFIBUS DP
Budowa: modułowa
Napięcie zasilające: 24 VDC
Protokół transmisji: PROFIBUS DP
Medium transmisyjne: Skrętka
Maksymalna ilość podłączonych urządzeń Slave: 8
Złącze: 9-pin SUB-D
Transmisja: RS-485 12Mbit/s
8. Interfejs światłowodu:
Budowa: modułowa
Prędkość transmisji: 12 Mbit/s
Złącze: 9-pin D-SUB , 4 x BFOC
Długość połączenia światłowodowego: do 3000m
9. Konwertery protokołu PROFIBUS PA/PROFIBUS DP
Budowa: modułowa
Szybkość transmisji: 12 MBit/s
10. Rozproszone We/Wy
Budowa: modułowa
Komunikacja: PROFIBUS, skrętka, 12MBit/s
Funkcje: we/wy, dla modułów współpracujących z silnikami moŜliwość zainstalowania
softstarterów i przekształtników częstotliwości
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 3.
Wykonawca dostarczy InŜynierowi kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do
uŜytkowania zgodnie z jego przeznaczeniem.
Do wykonania robót będących przedmiotem niniejszej ST stosować następujący, sprawny technicznie
i zaakceptowany przez InŜyniera, sprzęt:
• spawarka elektryczna wirująca 500 A,
• drobny sprzęt mechaniczny i podręczne elektronarzędzia.
4. TRANSPORT
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną
14.2B
Strona 328
niekorzystnie na jakość robót i właściwości przewoŜonych towarów. Środki transportu winny być
zgodne z ustaleniami ST, PZJ oraz projektu organizacji robót, który uzyskał akceptację InŜyniera.
Przy ruchu po drogach publicznych pojazdy muszą spełniać wymagania przepisów ruchu drogowego
tak pod względem formalnym jak i rzeczowym.
Środki transportu nie odpowiadające warunkom Kontraktu na polecenie InŜyniera będą usunięte z
Placu Budowy.
Wykonawca powinien usuwać na bieŜąco, na własny koszt, wszelkie zanieczyszczenia spowodowane
jego pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach do Placu Budowy.
wynikające z ich specjalnych właściwości zastrzeŜonych przez producenta. W czasie transportu,
załadunku i wyładunku oraz składowania aparatury i urządzeń naleŜy przestrzegać zaleceń wytwórcy,
a w szczególności urządzenia zabezpieczyć przed nadmiernymi drganiami i wstrząsami oraz
przesuwaniem się lub przewróceniem. Przy załadunki i rozładunku materiałów i urządzeń
zabezpieczyć przed uderzeniem nie dopuszczając do ubytków i zadrapań.
Do transportu materiałów i urządzeń stosować następujące, sprawne technicznie i zaakceptowane
przez InŜyniera środki transportu:
• samochód skrzyniowy do 3.5Mg,
• samochód dostawczy do 0.9Mg.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 5.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z wymaganiami obowiązujących PN i
ENPN, WTWOR i postanowieniami Kontraktu.
5.2. MontaŜ i uruchomienie systemu sterowania i wizualizacji.
System sterowania i wizualizacji zbudowany jest w oparciu o sieć sterowników mikroprocesorowych.
Wymagania dotyczące moŜliwości sterowania i wizualizacji:
System sterowania, z pozycji stacji operatorskich, powinien umoŜliwiać:
• obserwację wszystkich znaczących, mierzonych parametrów procesu technologicznego na ekranie
monitora kolorowego zlokalizowanego w Centralnej Dyspozytorni,
• sygnalizację pracy i awarii urządzeń na ekranie monitora,
• regulację wybranych parametrów z moŜliwością wprowadzania przez operatora zmiany nastaw po
wprowadzeniu indywidualnego hasła operatora,
• przyjmowanie informacji o stanach urządzeń technologicznych i wskazywanie na ekranie monitora,
• zdalne z Centralnej Dyspozytorni sterowanie wybranymi urządzeniami technologicznymi (z
klawiatury i myszką),
• automatyczne prowadzenie statystyk, trendów i bilansów,
• protokołowanie zdarzeń procesowych ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji awaryjnych,
• wykonanie graficzno - tekstowych wykresów, przebiegów zmian wybranych procesowych wielkości
fizycznych,
• drukowanie raportów, protokołów, danych archiwizowanych w wyznaczonych przedziałach
czasowych,
• konfigurowanie przez operatora dynamicznych schematów synoptycznych i systemów
protokołowania i wydruków,
• zliczanie czasów pracy napędów i urządzeń,
• wizualizację procesu technologicznego na ekranie monitora,
• zliczanie zuŜycia energii elektrycznej dla określonych obiektów technologicznych,
• moŜliwość tworzenia i zapisania zestawień zuŜycia chemikaliów ( z klawiatury ).
Opis ogólny systemu sterowania i wizualizacji:
System wizualizacji i sterowania zlokalizowany będzie w budynku dyspozytorni. System Składać się
będzie z następujących elementów:
• Tablica synoptyczna,
• stacja inŜynierska z drukarką i UPS’em,
14.2B
Strona 329
• stacja operatorska z drukarką i UPS’em,
• przenośny komputer typu Notebook,
• systemu teleinformatycznego
Pomieszczenie Centralnej Dyspozytorni naleŜy wyposaŜyć w stację inŜynierską, stację operatorską
oraz tablicę synoptyczną. Cały system naleŜy podłączyć do sieci teleinformatycznej Ethernet TCP/IP.
Całość stanowić będzie poziom zarządzania systemu automatyki. Podstawowym zadaniem systemu
na tym poziomie ma być wspomaganie obsługi technologicznej w zakresie:
• oddziaływania na proces,
• wizualizacji,
• rejestracji,
• raportowania,
• archiwizacji i przetwarzania danych.
Stacje inŜynierską i operatorską naleŜy skonfigurować na bazie oprogramowania narzędziowego do
grafiki synoptycznej.
Przenośny komputer naleŜy wyposaŜyć w komplet licencjonowanego oprogramowania narzędziowego
umoŜliwiającego diagnostykę zainstalowanej aparatury obiektowej oraz modyfikację kodu źródłowego
oprogramowania zainstalowanego w sterownikach obiektowych
System teleinformatyczny musi zapewnić moŜliwość nieprzerwanej wymiany danych pomiędzy
systemem wizualizacji i sterowania (poziom zarządzania) a stacjami obiektowymi (poziom sterowania)
oraz urządzeniami wykonawczymi i aparaturą kontrolno-pomiarową.
Urządzenia w Centrum Dyspozytorskim (tablica synoptyczna oraz stacje robocze) muszą być
podłączone do sieci Ethernet TCP/IP za pośrednictwem switch’a (wejścia RJ45 dla przewodów
miedzianych oraz BFOC dla przewodów światłowodowych).
Stacje obiektowe naleŜy wyposaŜyć w sterowniki programowalne oraz switch’e, które następnie
naleŜy wpiąć do światłowodowej sieci Ethernet TCP/IP. Komunikacja pomiędzy centrum
dyspozytorskim i stacjami obiektowymi ma odbywać się za pośrednictwem łączy światłowodowych i
switch’y tworzących sieć Ethernet TCP/IP. Sieć ta musi zapewnić:
• wymianę informacji z bardzo duŜą prędkością,
• swobodne przekazywanie danych pomiędzy sterownikami oraz stacją dyspozytorską,
• konfigurację, programowanie i diagnostykę sterowników z dowolnego miejsca z dostępem do sieci.
Stacje obiektowe rozmieszczone są w następujących obiektach:
• SA-01 - Stacja transformatorowa SO-2
• SA-02 - Budynek pompowni osadów i wody płuczącej
• SA-03 - Budynek operacyjny ZKF
• SA-04 - Budynek administracyjny
• TL - Układ pomiarowy w stacji transformatorowej SO-0
Zadaniem stacji obiektowych jest realizacja następujących funkcji:
• algorytmy sterowania procesem,
• algorytmy regulacji parametrów technologicznych,
• przetwarzanie i transmisja danych do poziomu zarządzania,
• realizacja poleceń przychodzących z poziomu zarządzania,
• realizacja blokad i zabezpieczeń.
Kontakt operatorski na tym poziomie naleŜy zapewnić poprzez lokalny graficzny panel operatorski
(umieszczony przy stacji obiektowej SA-01) pełniący funkcję terminalu. Ma on za zadanie zapewnić
obsłudze dostęp do pomiarów, kontrolę stanów urządzeń oraz oddziaływanie na obiekt bezpośrednio
przy stacji obiektowej.
Urządzenia wykonawcze oraz aparatura kontrolno-pomiarowa stanowiące najniŜszy poziom systemu
(poziom obiektowy) muszą być przyłączone do lokalnej magistrali PROFIBUS DP. W przypadku gdy
urządzenie wykorzystuje protokół PROFIBUS PA naleŜy zastosować odpowiednie konwertery do
protokołu PROFIBUS DP. Pozostałe urządzenia naleŜy dołączyć do modułów rozproszonych
wejść/wyjść, które następnie naleŜy dołączyć do magistrali PROFIBUS DP. Połączenia urządzeń
14.2B
Strona 330
obiektowych oraz modułów we/wy do magistrali PROFIBUS DP naleŜy dokonać za pośrednictwem
modułów interfejsów sieci PROFIBUS DP oraz interfejsów światłowodu .
Magistralę PROFIBUS DP naleŜy zbudować w oparciu o strukturę pierścieniową zrealizowaną kablem
światłowodowym.
Poszczególne stacje obiektowe zapewniają kontrolę następujących urządzeń:
SA-01:
•
Moduł we/wy SA-01.1 w pompowni I-go stopnia (PROFIBUS DP),
aparaty pomiarowe w komorze pomiarowej nr 1 (PROFIBUS DP),
aparaty pomiarowe w pompowni I-go stopnia i zbiorniku ścieków deszczowych
Moduł we/wy z rozrusznikami silników SA-02.1/RZ6 w komorze predenityfikacji
(PROFIBUS DP),
aparaty pomiarowe i napędy zasuw w komorach K1.1, K1.2 i K1.3 (PROFIBUS DP),
moduł we/wy SA-02.2/RZ72 w piaskowniku (tył) (PROFIBUS DP),
moduł we/wy SA-02.3/RZ71 w piaskowniku (przód) (PROFIBUS DP),
moduł we/wy SA-02.4 w budynku separatorów piasku (PROFIBUS DP),
przepływomierze na instalacji PIX-u (PROFIBUS DP),
aparaty pomiarowe w zbiorniku PIX-u (PROFIBUS PA),
aparaty pomiarowe w pompowni osadu,
aparaty pomiarowe i napędy zasuw w istniejącej komorze oraz komorze K5 (PROFIBUS
DP),
aparaty pomiarowe w komorze czerpnej pompowni osadu (PROFIBUS PA),
SA-03:
Moduł we/wy SA-03.1 w stacji mechanicznego zagęszczania osadu oraz ze sterownika
zagęszczaczy 42S1 (PROFIBUS DP),
przepływomierze i napędy zasuw w stacji mechanicznego zagęszczania osadu
(PROFIBUS DP),
moduł we/wy SA-03.2 w budynku odwadniania osadu oraz ze sterownika prasy 14S2
(PROFIBUS DP),
przepływomierze w budynku odwadniania osadu, wtórnych zagęszczaczach
grawitacyjnych i zbiorniku odcieków (PROFIBUS DP),
aparaty pomiarowe w zbiorniku odcieków oraz przepływomierze w instalacji biogazu
(PROFIBUS PA),
aparaty pomiarowe w budynku operacyjnym ZKF (PROFIBUS DP),
aparaty pomiarowe w ZKF (wykonanie Ex) (PROFIBUS PA),
aparaty pomiarowe w budynku operacyjnym ZKF i w zbiorniku mieszania osadu
(PROFIBUS PA),
SA-04:
Moduł we/wy z rozrusznikami silników SA-04.1/R2 w komorze osadu czynnego 1
(PROFIBUS DP),
aparaty pomiarowe w reaktorze 1 (PROFIBUS DP),
moduł we/wy z rozrusznikami silników SA-04.2/R3 w komorze osadu czynnego 2
(PROFIBUS DP),
moduł we/wy z rozrusznikami silników SA-04.3/R4 w komorze osadu czynnego 3
(PROFIBUS DP),
sterownik dmuchawy 10S w stacji dmuchaw (PROFIBUS DP),
aparaty pomiarowe w korycie odpływowym (PROFIBUS DP),
przepływomierze i napędy zasuw w obrębie osadników wtórnych (PROFIBUS DP),
moduł we/wy SA-04.4 w pompowni osadu nadmiernego i recylkulowanego (PROFIBUS
DP),
napędy zasuw na przewodzie powietrza w reaktorze 3 (PROFIBUS DP),
14.2B
Strona 331
aparaty pomiarowe w odsiarczalni gazu (PROFIBUS PA),
TL
Układ pomiarowo rozliczeniowy w stacji transformatorowej SO-0
Struktura systemu
System automatyki posiada wielopoziomową strukturę, w której moŜna wyodrębnić:
a) Poziom obiektowy
b) Poziom sterowania
c) Poziom zarządzania
Oprogramowanie stacji dyspozytorskich powinno zapewnić :
o oddziaływanie operatora na proces i wybrany napęd w reŜimach pracy zdalnej i
automatycznej,
o monitorowanie parametrów technologicznych i ich rejestrację z zadeklarowanym cyklem ,
o rejestrację czasu pracy urządzeń technologicznych wraz z monitorowaniem konieczności
wykonywania przeglądów eksploatacyjnych zgodnie z zadeklarowanym cyklem,
o przechowywanie tych parametrów w formie bezpośredniej bądź przetworzonej,
o rejestrację i sygnalizację zachodzących zdarzeń w formie komunikatów wyświetlanych na
ekranie monitora,
o raportowanie w formie standardowych wydruków raportów związanych z dokumentowaniem
rejestrowanych zdarzeń i alarmów lub raportów okresowych zgodnie z Ŝądaniami obsługi.
Zadania te realizowane będą przez Stacje Operatorskie skonfigurowane na bazie oprogramowania
narzędziowego do grafiki synoptycznej. Stacje te komunikują się ze sterownikami (stacjami
obiektowymi).
Sieć ta zapewnia im dostęp do zasobów we wszystkich stacjach obiektowych.
Obsługa procesu technologicznego
System automatyki umoŜliwia prowadzenie z pomieszczenia Centralnej Dyspozytorni procesu
technologicznego oczyszczania ścieków i przeróbki osadów.
Dla celów remontowych kaŜde urządzenie technologiczne objęte sterowaniem centralnym i moŜe być
uruchamiane lokalnie. Uruchamianie remontowe (miejscowe) odbywa się ze stanowiska
zlokalizowanego bezpośrednio przy urządzeniu wyposaŜonego w skrzynki sterowania lokalnego.
Sterowanie remontowe jest sterowaniem nadrzędnym nad sterowaniem centralnym, co jest
podyktowane względami bezpieczeństwa.
Warunkiem wprowadzenia napędu do systemu automatyki jest przestawienie przełączników
znajdujących się na obiektowej tabliczce sterowniczej w odpowiedniej pozycji.
Wykorzystując moŜliwości systemu automatyki moŜna oddziaływać na proces lub obiekt w
następujących trybach pracy:
o praca automatyczna
System AKPiA realizuje proces sterowania i regulacji zgodnie z załoŜonymi algorytmami. Wybór
automatycznego trybu pracy dokonywany jest przez operatora za pomocą stacyjki w formie graficznej
aktywizowanej myszką lub klawiaturą.
o sterowanie ręczne- zdalne
Sterowanie napędem ( zarówno włączanie i wyłączanie napędu) dokonywane jest przez operatora za
pomocą „myszki" lub klawiatury i stacyjki w formie graficznej na ekranie monitora. Polecenia
wykonywane są przez system AKPiA ze sprawdzeniem, czy operacja jest dozwolona przez system
blokad i zabezpieczeń. System prowadzi równieŜ kontrolę stanu napędu oraz rejestruje operacje
wykonywane przez operatora.
o sterowanie lokalne
Sterowanie napędem ewentualnie wizualizacja określonych parametrów odbywa się z wykorzystaniem
paneli operatorskich będących na wyposaŜeniu stacji obiektowych.
14.2B
Strona 332
5.3. MontaŜ aparatury.
5.3.1. MontaŜ przełącznicy opto-elektronicznej
W ramach sieci gazowych ujęto montaŜ przełącznicy opto-elektronicznej.
5.3.2. Elektrociepłownia
Stan istniejący:
Instalacje technologiczne EC są następujące
•
Kotły energetyczne
•
Instalacje co / cwu
•
Instalacje gazu ziemnego i biogazu
•
Gazogeneratory (2 jednostki kogeneracyjne)
•
Stacja uzdatniania wody
PowyŜsze instalacje prowadzone są z szafy pomiarowo sterowniczej 06 – SA01
zlokalizowanej w dyŜurce EC.
Na polu pomocniczym P11 tej szafy zabudowany jest sterownik oznaczony jako 06 – K01
(typy SIMATIC S7 – 300) w następującej konfiguracji:
•
Zasilacz 24VDC
SITOP PS 307 5 A
•
Jednostka centralna
CPU 315 – 2DP (starego typu –
szerokości 80mm)
•
Procesor komunikacyjny
CP 342 – 5 (PROFIBUS DP) – (starego
typu)
•
Procesory komunikacyjne
CP 341 (2 sztuki)
•
Moduł 32 sygnałów DI
SM 321
•
Moduł 8 sygnałów AI
SM 331 (wersja 7KF02)
Do CP 341 doprowadzone są sygnały ze sterowników jednostek kogeneracyjnych. A do
SM 331 sygnały analogowe pomiarów instalacji gazu ziemnego, biogazu i temperatury
zewnętrznej. Sterownik poprzez swój moduł CP – 342 – 5, konwerter sygnału elektrycznego
na optyczny OLM G12 oraz przełącznicę światłowodową włączony jest w dwupierścieniową
światłowodową sieć PROFIBUS DP. Sieć ta łączy wszystkie sterowniki rejonów oczyszczalni
z systemem komputerowym Centralnej Dyspozytorni Oczyszczalni Ścieków Hajdów.
Na drzwiach szafy (Pola P1-2) zabudowane są
– Rejestratory cyfrowe
– Mierniki i liczniki cyfrowe
– Przyciski / przełączniki sterujące
– Lampki sygnalizacyjne
– Buczek sygnalizacyjny.
Operator na podstawie informacji o wartościach pomiarów (mierniki, liczniki) ich historii
(rejestratory) stanach urządzeń technologicznych (lampki sygnalizacyjne, buczek) podejmuje
decyzje o załączeniu / wyłączeniu jednostek technologicznych za pomocą przycisków
sterowniczych, względnie wydając dyspozycję telefonicznie przydzielonym mu
pracownikom.
Projektowane instalacje obiektowe pomiarów i sterowań:
•
Instalacje kotłowni
14.2B
Strona 333
W instalacji kotłowni zgodnie z częścią technologiczną niniejszego projektu przewiduje się
zainstalować:
- kotły gazowe K1 –2 o mocy 2MW – firmy BUDERUS
- pompy sieci co, cwu, obiegu WKF, odgazowywacza, nagrzewnic
- pomiary ilości ciepła.
Instalacja pomiarów, sterowań i regulacji tymi urządzeniami została wydana w części
technologicznej kotłowni. Pomiary niezbędne do prowadzenia kotłów doprowadzone zostaną
do sterownika kotła K1 (regulator firmy BUDERUS typuLOGOMATIC R4311). Pomiary
ilości ciepła nie są potrzebne do prowadzenia kotłów i w związku z tym nie zostały
doprowadzone do sterownika kotła. Odczyt ilości ciepła dostępny jest bezpośrednio na
przetworniku ciepłomierza zabudowanym na ścianie pomieszczenia. Kotły pracować będą w
regulacji kaskadowej. Niezbędne do prowadzenia kotłów informacje operator będzie miał
dostępne na wyświetlaczach sterowników kotłów. Ze sterowników tych operator będzie mógł
ingerować w instalację kotłowni.
•
Instalacja monitoringu gazu w kotłowni
W części technologicznej kotłowni wydana została instalacja składająca się z:
- detektorów metanu typu DEX 12 – 4 sztuki
- przepustnic odcinających gazu / biogazu z siłownikami elektrycznymi PG 1-2 sztuki
- modułu sterującego przepustnicami typu MD – X.ZM
- modułu alarmowego typu MD 4
- sygnalizatora świetlno - akustycznego.
Instalacja ta monitoruje pomieszczenie kotłowni (2 detektory) oraz pomieszczenia
generatorów (jednostek kogeneracyjnych) po jednym detektorze na pomieszczenie.
W przypadku wykrycia metanu moduł alarmowy MD4 poprzez moduły MD – X.ZM
zamknie przepustnice na rurociągach doprowadzających gaz / biogaz do budynku EC
jednocześnie sygnalizując ten stan optycznie i akustycznie.
•
Instalacje Stacji Uzdatniania Wody SUW
Stacja SUW o wydajności 2m3/h ma być prowadzona z szafy sterującej SPS zlokalizowanej
w pomieszczeniu SUW. W projekcie technologicznym SUW wraz z instalacją technologiczną
wydana została pełna aparatura kontrolno – pomiarowa niezbędna do prowadzenia instalacji
SUW.
W zakres AKPiA wchodzą:
- Szafa sterująca SPS
- Falownik pompy PUS 1
- Aparatura miejscowa i zdalna pomiarów ciśnienia, temperatury, poziomu i przepływu.
Na elewacji szafy SPS będzie nadrukowany schemat synoptyczny SUW z diodami
dwukolorowymi sygnalizującymi stany elektrozaworów, pomp oraz awarii instalacji. Na
elewacji umieszczone zostaną równieŜ wyświetlacze cyfrowe oraz barografy linijkowe
prezentujące wskaźniki technologiczne.
•
Instalacje gazogeneratorów
Instalacje gazogeneratorów pozostają niezmienione.
14.2B
Strona 334
•
Wytyczne do części technologicznej w zakresie instalacji obiektowych pomiarów i
sterowań
Zgodnie z Ŝyczeniem uŜytkownika z uwagi na przyjęte w oczyszczalni standardy szafa
sterownicza SPS stacji SUW powinna być wyposaŜona w sterownik ET200M firmy
SIEMENS z modułem komunikacyjnym PROFIBUS DP. Do modułu / modułów wejść
analogowych ET200M naleŜy doprowadzić wszystkie sygnały 4...20mA pomiarów, które
naleŜy doprowadzić do dyŜurki EC (w tym z falownika pompy). Do modułu / modułów wejść
cyfrowych ET200M naleŜy doprowadzić wszystkie sygnały dwustanowe, które naleŜy
doprowadzić do dyŜurki EC.
PowyŜsze standardy nie mogą być zrealizowane w zakresie kotłów, gdyŜ nie istnieje
moŜliwość dostawy kotłów niemieckiego producenta BUDERUS ze sterownikami
niemieckiego producenta SIEMENS.
DemontaŜ / montaŜ aparatury PA szafy 06 – SA01
Przed przystąpieniem do montaŜu aparatury centralnej pomiarów i automatyki naleŜy
przeprowadzić demontaŜ szafy w zakresie PA :
•
Zdemontowanie aparatury z elewacji pól P1-2 (z drzwi szafy)
•
DemontaŜ drzwi szafy do złomowania
•
DemontaŜ aparatury i listw zaciskowych z pól pomocniczych P11-12
Ze zdemontowanej aparatury naleŜy zachować do ponownego montaŜu:
•
Jednostkę centralną
CPU 315 – 2DP
•
Procesor komunikacyjny
CP 342 – 5 (PROFIBUS DP)
•
Procesory komunikacyjne
CP 341 (2 sztuki)
•
Moduł 32 sygnałów DI
SM 321
•
Moduł 8 sygnałów AI
SM 331 (wersja 7KF02)
•
Konwerter elektryczno/optyczny
OLM G12
•
Przełącznicę światłowodową
MSP – 3H.
Po zdemontowaniu istniejącej aparatury naleŜy załoŜyć nowe drzwi szafy i płyty montaŜowe
na polach P11-12 oraz dokonać:
•
Zabudowy nowej aparatury zgodnie z dyspozycjami TGC – 7el – 481...2
•
Połączeń w/w aparatury i kabli zgodnie ze schematami SGC – 7el – 421... 435
Projektowane rozwiązania części centralnej pomiarów i automatyki
•
Prowadzenie instalacji technologicznych Elektrociepłowni
Operator w pomieszczeniu dyŜurki EC będzie miał do dyspozycji:
•
Panel operatorski PS (z rezystywnym ekranem dotykowym 19”) zabudowany
na elewacji pola P2 (drzwiach szafy) z informacjami otrzymanymi transmisjami
szeregowymi ze sterowników kotłów, gazogeneratorów, SUW, STPG, wartościami
pomiarów doprowadzonych do modułów AI1-2 oraz sygnałami dwustanowymi
doprowadzonych do modułu DI
•
Moduł alarmowy MA systemu monitoringu metanu zabudowany na elewacji
pola P1 szafy z sygnałami optycznymi (lampki na elewacji modułu)
•
Buczek alarmowy uruchamiany przez moduł alarmowy MA.
Analizując sygnały optyczno / akustyczne systemu monitoringu metanu oraz informacje na
dostępne na ekranie panela PS (wartości pomiarów, stany urządzeń technologicznych,
14.2B
Strona 335
sygnały optyczno - alarmowe) będzie mógł ingerować w instalację technologiczną załączając
/ wyłączając urządzenia technologiczne z ekranu dotykowego panela PS.
•
Sieci transmisji szeregowych
Zgodnie ze schematem SGC – 7el – 421 do sterownika 06 – K01 będą doprowadzone
informacje:
- do jednostki CPU
- sieć RS -485 PROFIBUS DP ze sterownika instalacji SUW
- do modułów PK2-3
- istniejące sieci przesyłu sygnału ze sterowników
gazogeneratorów
- do modułu PK4
- transmisja RS – 232 z sieci RS - 485 ECOCAN – BUS ze
sterowników kotłów poprzez gateway RS - 485 / 232
- do modułu PK1
- siecią PROFIBUS DP poprzez konwertor OLM G12 ze
sterownika 82 – K01 Stacji Tłoczno Pomiarowej Gazu
Ze sterownika wyprowadzane będą informacje:
- do panela operatorskiego
- z portu MPI modułu PK1
- do centralnej dyspozytorni - z modułu PK1 siecią PROFIBUS DP poprzez konwertor
OLM G12
- do sterowników kotłów /gazogeneratorów / SUW / SPGK w/w sieciami sygnałów
•
Sygnały pomiarowe
Zgodnie ze schematem SGC – 7el – 434 do modułów AI1-2 doprowadzone powinny być
sygnały 4...20 mA z istniejących obwodów pomiarowych (pomiar przepływu biogazu do EC,
pomiar temperatury zewnętrznej) oraz z obwodów pomiarowych dostarczanych z technologią
(pomiar przepływu gazu do EC, pomiary ilości ciepła w instalacjach wody grzewczej).
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót, dostawy materiałów, sprzętu i środków transportu
podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 6.
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę jakości robót i materiałów. Wykonawca zapewni
odpowiedni system i środki techniczne do kontroli jakości robót (zgodnie z PZJ) na terenie i poza
placem budowy.
Wszystkie badania i pomiary będą przeprowadzane zgodnie z wymaganiami Norm lub Aprobat
Technicznych przez jednostki posiadające odpowiednie uprawnienia i certyfikaty.
Badania jakości robót w czasie ich realizacji naleŜy wykonywać zgodnie z wytycznymi właściwych
WTWOR oraz instrukcjami zawartymi w Normach i Aprobatach Technicznych dla materiałów i
systemów technologicznych.
6.2.1. Sprawdzenie stacji operatorskich.
Sprawdzeniu podlega:
• zgodność konfiguracji zestawu z wymaganiami projektowymi,
• prawidłowość ładowania się systemu operacyjnego,
• funkcjonalność poszczególnych urządzeń peryferyjnych,
• reakcję stacji na brak zasilania (symulacja zaniku napięcia),
• komunikacja ze stacjami obiektowymi,
• opisy gniazd wyjścia/wejścia zestawu.
14.2B
Strona 336
6.2.2. Sprawdzenie obiektowych stacji sterowników.
Sprawdzeniu podlega:
• kompletność dostawy, sprawdzenie dodatkowego wyposaŜenia,
• zgodność konfiguracji sterownika i urządzeń towarzyszących z wymaganiami projektowymi,
• osadzenie kart sterownika w kasecie oraz innych podzespołów elektronicznych w szafie,
• jakość podłączenia kabli pomiarowych, teletransmisyjnych oraz gotowych, specjalistycznych
będących na wyposaŜeniu,
• funkcjonalność poszczególnych urządzeń składowych,
• komunikacja centralną dyspozytornią,
• reakcję stacji na brak zasilania (symulacja zaniku napięcia),
• rozdzielność przewodu ochronnego PE , od neutralnego N,
• opisy gniazd wyjścia/wejścia zestawu,
• opisy elementów składowych szafy stacji,
• zgodność zastosowanych zabezpieczeń nadprądowych i przeciwprzepięciowych,
• zamknięcia i zabezpieczenia szaf ,
• jakość wprowadzenia przewodów.
6.2.3. Sprawdzenie funkcjonalności systemu sterowania.
Po zmontowaniu systemu sterowania naleŜy wykonać następujące badania testujące:
• Sprawdzenie sieciowych łączy komunikacyjnych:
• Sprawdzenie wszystkich elementów wizualizacji:
• Sprawdzenie formatów wydruków,
• Sprawdzenie reakcji systemu na symulowane sytuacje ekstremalne.
Badania naleŜy przeprowadzić uwzględniając ewentualne zalecenia producenta zawarte w
instrukcjach fabrycznych urządzeń oraz ich DTR.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 7.
Ilość robót oblicza się według sporządzonych pomiarów z natury, udokumentowanych projektem
powykonawczym, z uwzględnieniem wymagań technicznych zawartych w niniejszej ST i w księdze
obmiaru.
Wszystkie urządzenia i sprzęt pomiarowy stosowane do obmiaru robót podlegają akceptacji InŜyniera
i muszą posiadać waŜne certyfikaty legalizacji.
Zarówno Roboty wyraŜone w metrach jak i w kompletach są Robotami podstawowymi, dlatego teŜ
zawierają w swoim zakresie wszelkie inne towarzyszące i tymczasowe prace.
− wykonanego , uruchomionego i odebranego centralnego systemu dyspozytorskiego
− wykonanego , uruchomionego i odebranego autonomicznego fragmentu systemu wizualizacji i
sterowania wyposaŜonego w terminal operatorski.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót i ich przejęcia podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 8.
Gotowość do odbioru zgłasza Wykonawca wpisem do dziennika budowy przedkładając InŜynierowi do
14.2B
Strona 337
oceny i zatwierdzenia dokumentację powykonawczą robót.
Odbiór jest potwierdzeniem wykonania robót zgodnie
z
postanowieniami
Kontraktu
oraz
8.2. Warunki szczegółowe.
Przejmując Roboty elektryczne wymienione w punkcie 1.3 niniejszej ST, podczas kolejnych etapów
odbioru, naleŜy zwrócić szczególną uwagę na roboty ulegające zakryciu. Ogólne zasady ich przejęcia
są określone w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.2.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST-00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 9.
Płatność za jednostkę obmiarową roboty wg zakresu wymienionego w pkt. 1.3. niniejszej ST naleŜy
przyjmować zgodnie z postanowieniami Kontraktu, obmiarem robót, oceną jakości uŜytych materiałów
i jakości wykonania robót, na podstawie wyników pomiarów i badań.
1. Cena modernizacji oprogramowania i uruchomienie centralnego systemu dyspozytorskiego
− prace przygotowawcze,
− instalowanie i testowanie oprogramowania stacji z symulacją określonych, typowych zdarzeń
eksploatacyjnych,
− testowanie funkcjonalności systemu,
− testowanie funkcjonalności sieci,
− prace programistyczne korygujące oprogramowanie stacji sterownikowych, wynikające z wniosków
podczas testów,
− modernizację oprogramowania i uruchomienie stacji operatorskich,
− szkolenie obsługi bezpośredniej i serwisowej słuŜb utrzymania ruchu,
− wykonanie określonych w postanowieniach Kontraktu badań, pomiarów i sprawdzeń Robót.,
− wywóz z terenu budowy materiałów zbędnych,
− uporządkowanie terenu budowy po Robotach.
10.
PRZEPISY ZWIĄZANE
1) PN-61/E-01002 Przewody elektryczne. Nazwy i określenia.
2) PN-76/E-05125 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowa.
3) BN-73/3725-16 Znakowanie kabli, przewodów i Ŝył (analogia).
4) PN-89/M-42007/01 Automatyka i pomiary przemysłowe. Oznaczenia na schematach
technologicznych.
5) PN-91/E-05009/01 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych zakres, przedmiot i
6) PN-92/E-05009/41 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona
7) PN-91/E-05009/43 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona przed prądem
przetęŜeniowym.
przepięciami.
9) PN-93/E-05009/51 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ
10) PN-92/E-05009/54 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Uziemienia i przewody
ochronne.
11) PN-93/E-05009/61 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Sprawdzenia odbiorcze.
12) PN-84/E-08107 Elektryczne urządzenia przeciwwybuchowe. Urządzenia i obwody
iskrobezpieczne. Wymagania i badania.
13) PN-83/E-08110 Elektryczne urządzenia przeciwwybuchowe. Wspólne wymagania i badania.
14.2B
Strona 338
14) PN-87/E-90050 Przewody elektroenergetyczne ogólnego przeznaczenia do układania na
stałe. Ogólne wymagania i badania.
15) PN-92/E-08106 Stopnie ochrony zapewniane przez obudowy (kod IP),
16) PN-55/E-05021 Urządzenia elektroenergetyczne. Wyznaczanie obciąŜalności przewodów i
kabli
17) PN-86/O-79100 Opakowania transportowe. Odporność na naraŜanie mechaniczne.
Wymagania i badania
18) PN-IEC 664-1 Koordynacja izolacji urządzeń elektrycznych w układach niskiego napięcia.
19) PN-IEC 364 -4-481 i 364 -703 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
20) PN-IEC 60364 –3 do 708 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
21) PN-90/E-05023 Oznaczenia identyfikacyjne przewodów elektrycznych barwami lub cyframi.
22) Przepisy budowy urządzeń elektrycznych. PBUE wyd. 1980 r. WTWiO - Warunki Techniczne
Wykonania i Odbioru Robót - instalacje elektryczne.
23) Rozporządzenie Ministra Przemysłu z dn. 26.11.1990 r. w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać urządzenia elektroenergetyczne w zakresie ochrony przeciwporaŜeniowej.
(Dz.U. Nr 81 z dn. 26.11.1990 r.)
24) Zarządzenie Ministra Górnictwa i Energetyki oraz Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów
Budowlanych w sprawie warunków technicznych, jakim powinna odpowiadać ochrona odgromowa
sieci elektroenergetycznych. Dz. Bud. Nr 6, poz. 21 z 1969 r.
bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlano-montaŜowych i rozbiórkowych.
Dz. U. Nr 13 z dnia 10.04.1972r. oraz inne obowiązujące PN (EN-PN) lub odpowiednie normy krajów
UE w zakresie przyjętym przez polskie prawodawstwo.
14.2B
Strona 339

specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót - MPWiK

Transkrypt

Podobne dokumenty