Pranie ekstrakcyjne
Transkrypt
Pranie ekstrakcyjne
Pranie ekstrakcyjne Ekstrakcja Zastosowanie metody na wykładzinie Metoda ekstrakcyjna nadaje się do wszystkich rodzajów wykładzin, ale oczywiście. J ako metoda czyszcząca wykładzinę dogłębnie – wiąże się z dość silnym przemoczeniem wykładziny. Należy w taki sposób czyścić wykładzinę, żeby unikać przemoczenia podłoża (osnowy). Jeśli przemoczona zostanie wykładzina tuftowana, może ulec rozwarstwieniu (delaminacji), czyli odklejeniu się podłoża wtórnego od pierwotnego. Na wykładzinie będą wtedy widoczne charakterystyczne bąble o średnicy nawet do kilkudziesięciu centymetrów. W efekcie konieczna będzie jej wymiana. W przypadku wykładziny tkanej przemoczenie osnowy może doprowadzić do silnego jej skurczenia, zwłaszcza w kierunku podłużnym. Jest to szczególnie niebezpieczne, jeśli wykładzina jest luźno położona na podłodze lub zainstalowana na podkładach w technice napinania. Innym problemem mogącym wystąpić przy stosowaniu metody ekstrakcyjnej jest ograniczona skuteczność płukania w przypadku wykładzin na nieprzepuszczalnym 42 podłożu, posiadających jednocześnie niskie, zbite runo. Jest to związane ze słabym przepływem powietrza przez runo wykładziny. Tak jest w przypadku Floteksu oraz wykładzin igłowanych (filcowych). Trzeba wtedy rozważyć użycie innej metody lub wykorzystywać najsilniejsze ekstraktory – stacjonarne. W przypadku silnych zabrudzeń zalecane jest wtarcie w wykładzinę presprayu. Należy przy tym pamiętać, żeby na wykładzinach tkanych lub ciętych tuftowanych stosować do wcierania maszynę z walcowymi, cylindrycznymi szczotkami. Użycie maszyny jednotarczowej może spowodować rozkręcenie przędzy i inne uszkodzenia mechaniczne. Należy pamiętać o dobraniu środków chemicznych do rodzaju włókna, z jakiego jest zrobiona wykładzina. Opis metody Czyszczenie ekstrakcyjne polega na natrysku detergentu na czyszczoną powierzchnię, a następnie odessaniu go wraz z brudem przy pomocy ekstraktora. Można taką metodą czyścić wykładziny dywanowe, dywany, Nr [10] 3/2009 • www.firmasprzatajaca.pl tapicerki, a nawet innego rodzaju dekoracyjne materiały tekstylne, takie jak kotary. Czyszczenie przeprowadza się maszyną ekstrakcyjną (natryskowo-ssącą), zwaną popularnie ekstraktorem. W zależności od czyszczonej powierzchni stosuje się różne ssawki (końcówki). • Do wykładzin i dywanów stosuje się ręczne ssawy o szerokości dochodzącej do 30 cm lub specjalne głowice czyszczące wyposażone w wirującą szczotkę. • Do tapicerek stosuje się mniejszą ssawkę, która jednocześnie ma mniejszy wydatek detergentu. • Do zasłon potrzebna jest specjalistyczna ssawa, której szczelina ssąca zamknięta jest perforowana blachą, aby nie następowało zasysanie tkaniny. Ekstraktory występują w bardzo wielu rozmiarach i typach. Można je podzielić na przenośne – zasilane elektrycznie, oraz stacjonarne, które są zasilane własnym silnikiem spalinowym. Fot. PROFHEM Agnieszka Walczak PROFCHEM www.profchem.com.pl Pranie ekstrakcyjne Czynności do wykonania – krok po kroku: 1. Odkurzyć dokładnie wykładzinę. 2. Usunąć lokalne plamy tłuste, gumę do żucia itp. 3. Spryskać wykładzinę presprayem. 4. Odczekać kilka minut. 5. Wetrzeć prespray maszynowo lub ręcznie. 6. Płukać ekstrakcyjnie. 7. Zaczesać wykładzinę w jednym kierunku. 8. Zadbać o warunki do schnięcia. Przed przystąpieniem do czyszczenia, jak przed czyszczeniem każdą inną metodą, należy bardzo dokładnie odkurzyć dywan. Usuniemy w ten sposób nadmiar kurzu i zabrudzenia takie jak piasek itp. Po tej czynności przechodzimy do usuwania zabrudzeń stałych, tzn. wdeptanych gum do żucia, lepkich cukierków, zabrudzeń ze smarów czy tłuszczu. Usunięcie tych zabrudzeń jest konieczne: w trakcie wcierania presprayu nie będą one nam się rozprzestrzeniać. Przechodzimy do rozpuszczenia brudu, zanim zostanie on wypłukany. W czyszczeniu ekstrakcyjnym pomiędzy natryskiem a odsysaniem detergentu mijają sekundy lub nawet ułamki sekund. Detergenty używane w maszynach ekstrakcyjnych są raczej dość delikatne. W związku z tym, ze względu na krótki czas działania i delikatny charakter detergentów, nie można liczyć na to, że rozpuścimy skutecznie silne zabrudzenia. Dlatego czyszczenie ekstrakcyjne składa się z dwóch faz: 1. Rozpuszczenie brudu przy użyciu presprayu. 2. Wypłukanie ekstrakcyjne rozpuszczonego brudu. Prespray natryskuje się przy pomocy spryskiwacza ciśnieniowego lub specjalnego spryskiwacza przepływowego albo elektrycznego. W przypadku wykładzin nakłada się orientacyjnie 1 litr roztworu roboczego na około 10m2 czyszczonej powierzchni. Oczywiście tę ilość trzeba zwiększyć w przypadku wykładzin o ciężkim runie lub bardzo silnie zabrudzonych. Wykorzystywanie presprayu zmniejsza też ilość wody, która trafia na wykładzinę, ponieważ po wstępnym rozpuszczeniu brudu wystarczy zwykle jednokrotne płukanie. W przypadku silnych zabrudzeń samo natryśnięcie presprayu nie wystarcza do rozpuszczenia brudu. Trzeba wtedy wetrzeć prespray maszynowo lub ręcznie. Do wcierania presprayu najlepiej użyć maszyny z walcowymi szczotkami (opisana w FS nr 6). W zależności od rodzaju włókna i stopnia zabrudzenia należy dobrać odpowiedni prespray oraz środek do ekstrakcji. rodzaj włókna zakres pH polipropylen PP 3–11 poliamid PA 4–10 poliamid impregnowany 4–9,5 wełna 3–8 Ogólna reguła jest taka, że im wyższy odczyn pH, tym skuteczniejsze rozpuszczanie brudu. Jednakże należy pamiętać o tym, że wełna jest wrażliwa na środki zasadowe (alkaliczne), a wykładziny impregnowane ze względu na ryzyko uszkodzenia impregnatu nie powinny być czyszczone środkami o pH większym niż 9,5 (patrz tabela powyżej). Jeśli wykładzina jest jednak silnie zabrudzona, to czasami nie ma wyjścia i należy zastosować środek silniej zasadowy, ale trzeba wtedy pamiętać o zneutralizowaniu go kwaśnym środkiem w czasie płukania ekstrakcyjnego. Przy doborze presprayu należy również pamiętać o ryzyku destabilizacji koloru wykładziny. W celu upewnienia się, że można bezpiecznie czyścić danym środkiem, wykonujemy tzw. niebieski test stabilności kolorów (opisany w jednym z wcześniejszych numerów FS). Fot. PROFHEM Fot. PROFHEM Fot. PROFHEM Przed praniem Po praniu