rozszerzony rozdział 6 "Uczniowie i blogi" - Szkoła z klasą 2.0

rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
6. Uczniowie i blogi
6.1. Dlaczego blogi?
Blogi uczniowskie prowadzone są w Szkole z Klasą od lat. W trwającej dwa lata edycji programu
Uczeń z Klasą na blogach toczył się cały program. Podczas trzech lat Szkoły z Klasą 2.0
niejednokrotnie przekonaliśmy się, jak wiele korzyści płynie z pracy uczniów i nauczyciel na
blogach, jak bardzo sprawdzają się w wymiarze edukacyjnym – dlatego nieprzerwanie
wykorzystujemy i rozwijamy to narzędzie.
W Szkole z Klasą 2.0 aktywna jest cała społeczność szkolna. Dyrektorzy, koordynatorzy
i nauczyciele relacjonują realizację swoich zadań na platformie, na blogach zaś działają
uczniowie. W ten sposób poznajemy świat z ich perspektywy, dowiadujemy się, jak lubią się
uczyć, jak aktywnie działają, co jest dla nich ważne i ciekawe we współczesnej szkole.
Działania uczniów w sieci mogą oglądać nie tylko organizatorzy programu, ale i uczniowie
z innych szkół w całej Polsce, nauczyciele, a także rodzice. To niezwykłe doświadczenie dla
wszystkich – daje nie tylko możliwość wymiany spostrzeżeń, opinii, fascynacji i zainteresowań,
ale jest także okazją do budowania prawdziwych przyjaźni w blogowym świecie. Blogi świetnie
spełniają rolę kanału komunikacji między działaniami szkoły a resztą świata.
W programie zachęcamy wszystkich prowadzących blogi uczniów do:
 zdobywania odznak programowych – w edycji 2013/2014 proponujemy uczniom
6 różnych odznak;
 prezentacji pomysłów i refleksji dotyczących lekcji, na których w ciekawy sposób
korzysta się z nowych technologii, a także spostrzeżeń dotyczących zadań w programie
Szkoła z Klasą 2.0 (tych, które realizują wspólnie z nauczycielem);
 dzielenia się prezentacjami, fotokastami, galeriami zdjęć, filmami, plakatami, mapami
myśli i innymi materiałami multimedialnymi, które stworzyli w ramach programu lub
którymi chcą pochwalić się innym uczniom i nauczycielom;
 polecania innym blogerom narzędzi TIK, które ich zdaniem sprawdzają się podczas nauki,
odrabiania lekcji, pracy w klasie, przygotowywania projektów i innych działań
edukacyjnych;
 publikowania stworzonych przez siebie materiałów edukacyjnych (np. poradników,
tutoriali, filmów, animacji, pokazów doświadczeń i innych);
 dzielenia się linkami edukacyjnymi;
 inspirowania innych do ciekawych działań edukacyjnych, a także do poszukiwania
inspiracji dla siebie i swojego rozwoju;
 dokumentowania pracy w projekcie edukacyjnym;
 wyrażania opinii na temat wpisów innych blogerów – dyskusji, wymiany pomysłów
i opinii w komentarzach.
Prowadzenie bloga ma wiele zalet, najważniejsze z nich to: nauka świadomej i aktywnej
obecności w sieci, rozwój kompetencji językowych i komunikacyjnych.
1
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
Dlaczego warto prowadzić blog?
1. Pisanie polega na myśleniu.
Uczniowie, pisząc blog, ćwiczą umiejętności językowe. Wyrażają swoje myśli, wzbogacają
słownictwo, zaczynają zwracać uwagę na ortografię. Wielu uczniów dzięki blogowaniu
odkrywa zdolności dziennikarskie, zaczyna pisać artykuły do szkolnych gazetek, tworzy
wiersze, a przy okazji poprawia oceny z języka polskiego i rozwija swoją polszczyznę.
Dodatkowo blogowanie uczy trudnej sztuki dyskusji – pisania komentarzy, jasnego
formułowania argumentów, szacunku dla odmiennych poglądów, wymiany myśli. Warto
podkreślić, że na platformie blogów CEO spotykają się uczniowie i nauczyciele z polskich
szkół, nie ma tu przypadkowych osób – jesteśmy w zaufanym gronie!
Czego uczy blogowanie?
 Stajesz się czujny. Każda wiadomość, o której usłyszysz, może okazać się na tyle
ciekawa, żeby ją umieścić na blogu.
 Stajesz się selektywny. Wiadomość o tym, że nie będzie obiadu, na pewno się nie
nadaje. Ale już news, że można oglądać legalnie filmy na YouTube, nadaje się w sam
raz :).
 Stajesz się osobą bardziej publiczną. A więc myślisz, co i jak napisać, żeby było
poprawnie, zachęcająco, trochę młodzieżowo, a trochę poważnie.
 Stajesz się bardziej uporządkowana. No bo przecież co jakiś czas coś trzeba wrzucić,
blog bez wpisów jest martwy jak latarnia morska bez latarnika.
 Stajesz się aktywnym obserwatorem. Wrzucić newsa to jedno, ale warto by go
jeszcze fajnie skomentować.
 Stajesz się częścią internetu, czyli globalnej wioski - jej mieszkańcem, uczestnikiem
życia społecznego, jego komentatorem. A to wielka odpowiedzialność :).”
Ewelina, II Liceum Ogólnokształcące w Sopocie,
blogiceo.nq.pl/anyobstaclecantholdus
2. Perspektywa ucznia
Dla młodych internet jest naturalną przestrzenią do spędzania wolnego czasu, wyrażania
opinii, dzielenia się zainteresowaniami. Indywidualne i zespołowe blogi są
odzwierciedleniem ich pasji, zainteresowań naukowych, artystycznych, społecznych.
W Szkole z Klasą 2.0 tę technologiczną intuicję i talenty uczniów staramy się wykorzystać
w celach edukacyjnych. Na blogach uczniowie opowiadają o korzystaniu z nowych
technologii w szkole, o emocjach towarzyszących pracy nad kodeksami i efektach ich
działań, o przebiegu klasowych i szkolnych debat. Każdy blog jest niepowtarzalny, tak jak
różne są spojrzenia uczniów na podejmowane tematy. Blogowe wpisy są świadectwem
tego, jak z TIK zmienia się cała szkoła.
2
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
Szczerze mówiąc, nie byłam optymistycznie nastawiona do pisania bloga. Uważałam, że jest
to czasochłonne, a i tak nic nowego nie poznam. Można powiedzieć, że decyzja o tym, że
mam pisać, przyszła „odgórnie”. Pierwsze wpisy były niezbyt rozbudowane, jednak z czasem
zaczęłam się rozkręcać. Oprócz postów związanych ze szkołą na tej witrynie można znaleźć
wiele notatek o innych sprawach. Sprawach, które dotykają nas – młodzieży. Uznałam,
że jeśli mam możliwość podzielenia się z wami czymś, co mnie nurtuje, to dlaczego nie? Jeśli
można zmienić coś na lepsze, czasem nawet przez zwykłe, małe gesty, to naprawdę warto.
Odznaki, którymi blog został uhonorowany, wnosiły w dalszą pracę wiele determinacji
i sprawiały, że chęć na blogowanie rosła. Poza tym przez realizowanie projektów mogłam
poznać światowej sławy artystów.
Z każdym kolejnym wpisem miałam coraz większą satysfakcję, ponieważ liczba osób
odwiedzających stronę rosła. Przeczytałam także wiele bardzo budujących komentarzy
na temat moich zdjęć, co zmotywowało mnie do dalszych działań. Z góry chcę serdecznie
podziękować za każdy pozytywny komentarz i za odwiedziny. Mam nadzieję, że moje wpisy
w jakiś sposób pomogły dostrzegać świat młodych ludzi z nieco innej perspektywy.
Każdego, kto waha się, czy założyć blog, zachęcam! Próbujcie swoich sił i nie poddawajcie
się nawet wtedy, gdy początek będzie trudny.
Patrycja, Publiczne Gimnazjum w Samborcu,
blogiceo.nq.pl/swiatniekonczysienafirmamencie
3. Wyblogować projekt
Blogi pozwalają uczniom pokazać wysiłek włożony w realizowany projekt. Dzięki nim
można podejrzeć, jak z pomysłu rodzą się działania, jak powstają założenia, deklaracje,
plany. Z czasem cały blog staje się internetową teczką projektu. Poszczególne wpisy
pokazują, jak się rozwija praca w szkole: czy uczniowie realizują wytyczone cele, kto im
w tym pomaga, co się najlepiej udaje, gdzie pojawiają się trudności i jak są przezwyciężane.
Wreszcie, co udało się osiągnąć i w jaki sposób zostały zaprezentowane efekty działań.
Wszystko, co związane z projektem, jest warte opisania.
Od czasu, kiedy realizuję projekt badawczy, zdobyłam wiele pożytecznych umiejętności.
Oto one:
1. Sprawniej piszę na klawiaturze komputerowej.
2. Redaguję ciekawsze teksty.
3. Potrafię dodawać grafikę na blogu CEO.
4. Umiem założyć blog na Bloggerze.
5. Swobodnie korzystam z Power Pointa, Worda i innych programów, w tym edytorów
tekstu.
6. Jeszcze pewniej prezentuję efekty swojej pracy.
7. Umiem pracować w grupie, dogadywać się z innymi.
8. Komunikuję się przez internetowe komunikatory,
3
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
np. Gadu-Gadu, Skype, Nktalk, czat na Facebooku.
9. Sprawnie korzystam ze słowników internetowych.
10. Szybko szukam potrzebnych informacji w internecie.
11. Dokonuję korekty.
12. Potrafię prowadzić blog.
13. Umiem opracować artykuł na podstawie różnych źródeł.
14. Edytuję tekst w Wordzie.
15. Piszę dobre komentarze.
16. Tworzę blog jako stronę internetową.
17. Jestem systematyczna.
Sabrina, Szkoła Podstawowa nr 6 w Inowrocławiu,
blogiceo.nq.pl/projektowanie
4. Znamy się z bloga
Blogi, oprócz swojej funkcji sprawozdawczej, pełnią inne, równie ważne zadanie –
są narzędziem komunikacji. O działaniach uczniów mogą czytać nie tylko organizatorzy
programu, ale przede wszystkim uczniowie i nauczyciele ze szkół w całej Polsce, a także
rodzice.
Blogerzy do wpisów chętnie dodają fotografie, fotokasty, filmy. Blogi Szkoły z Klasą 2.0
są tak przygotowane, by uczniowie widzieli w ich tworzeniu przede wszystkim zabawę.
Otwarcie wyrażać opinie, jasno formułować wypowiedzi, ciekawie opisywać działania,
planować pracę i podsumowywać ją – tego uczą się przy okazji.
Niezwykle ważnym elementem blogowania jest wzajemne komentowanie wpisów. Skłania
to do wyjścia poza szkolne podwórko, pozwala poznać osoby o podobnych
zainteresowaniach i zobaczyć, że inni stają przed podobnymi problemami. Pytania
i komentarze – zarówno te pozytywne, jak i krytyczne, inspirują do działania i uzupełniania
brakujących treści. Doskonalą umiejętności formułowania zwartych i rzeczowych
wypowiedzi, kulturalnej dyskusji i wymiany poglądów. Zachęcamy uczniów i nauczycieli
do wędrówki po blogach. Do komentowania śmiało mogą włączyć się także rodzice.
Przygoda z blogowaniem pozwoliła nam poznać wiele ciekawych osób. Czasami mogliśmy
się poczuć jak nauczyciele, tworząc materiały edukacyjne, z których mogli korzystać inni
blogowicze. Nie wszystkie zadania były proste i czasem musieliśmy się natrudzić. Tak było
przy tworzeniu projektu pt.: „Matematyczna Lokomotywa według Juliana Tuwima”,
ale efekt naszej pracy dał nam wiele satysfakcji.
Maciek, Szkoła Podstawowa nr 12 w Białymstoku,
blogiceo.nq.pl/kolorowaszkola
Niewątpliwie Szkoła z Klasą 2.0 to super przygoda i warto brać w niej udział. Możliwość
nauki poprzez zabawę i ciekawe programy, nauka obsługi licznych programów
komputerowych i ćwiczenie kreatywności. Wielkie brawa dla pomysłodawcy i gratulacje dla
4
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
uczniów prowadzących blogi  Nawet projekt edukacyjny, co niektórym może wydawać się
dziwne, może przynieść wielką frajdę. W swoim blogowym CV mogę zamieścić wpis
o nowych znajomościach (blogerzy z Krosna, Pani Agnieszka, Pani Dorota, Miki), nowe hobby
(postcrossing), spotkania w realu (Pani Dorota), poszerzenie internetowych horyzontów
(learningapps, timetoast), super przeżycia (organizacja konkursu, niecierpliwość w czekaniu
na pierwszą pocztówkę, udział w konkursie Pani Agnieszki, emocje związane z liczbą wejść
na bloga, czytanie komentarzy – także tych wierszowanych, niepewność – otrzymam
odznakę czy nie?), pokazanie innym ludziom mojego hobby (pocztówki, malarstwo,
fotografia, szycie, robienie biżuterii, czytanie, badminton) i radość z pisania bloga! Na pewno
jest to ciężka praca, ale jej efekty są zauważalne od zaraz, a komentarze i rosnąca liczba
odwiedzin mówią same za siebie i motywują do pracy 
Natalia, Gimnazjum w Odrzykoniu,
blogiceo.nq.pl/cowtrawiepiszczy
Co jeszcze dzieje się na blogach?
Blogi są miejscem do prezentacji pomysłów na poszczególne punkty Kodeksu 2.0, a także
przestrzenią do dyskusji z innymi nad ich ostatecznym kształtem. Uczniowie opisują opinie
i pomysły zebrane podczas klasowych i szkolnych debat nad kodeksem i wymieniają się tą
wiedzą z innymi uczestnikami programu. Koncentrują się głównie na tematach takich jak:
bezpieczeństwo w sieci, korzystanie ze źródeł, prawa autorskie (jak dbać o swoje prawa
w sieci, a także respektować prawa autorskie innych) oraz wykorzystywanie sieci do
komunikacji w szkole. W kodeksowych zasadach określają także, co jest dla nich ważne
w prostym i skutecznym korzystaniu z TIK w poznawaniu świata. Ważne, by propozycje zasad
kodeksu były zrozumiałe dla uczniów, a także aktualne i użyteczne; by naprawdę
porządkowały szkolne życie w tej dziedzinie.
Aktywność uczniów na blogach jest bardzo pomocna w nadaniu znaczenia i wiarygodności
zasadom zawartym w kodeksie. Publikując jeden post ze zdjęciem, jednocześnie: komponują
myśli, ćwiczą styl i ortografię, analizują otaczający świat, wyciągają wnioski, uczą się
wyszukiwać fotografie np. na otwartych licencjach lub tworzyć własne grafiki, właściwie
podpisując je na blogu, a także wyrażają własne zdanie, swój punkt widzenia w sieci. Jeden
wpis – a jakże edukacyjny!
Publikowanie wpisów na blogu jest prawdziwą szkołą szacunku dla praw autorskich. Blogując,
uczą się szanować prawa innych użytkowników internetu, ale także dbać o swoje prawa w
sieci. Bardzo szybko poznają prawa autorskie i uczą się, kiedy można użyć zdjęć czy muzyki, jak
je opisać, aby wszystko było w zgodzie z prawem. Takie umiejętności są w dzisiejszym świecie
bardzo potrzebne i na pewno przydadzą się uczniom w przyszłości.
Blogując, uczeń szybko uczy się także tego, że przygotowując wpis na blog czy materiał
edukacyjny dla innych, warto zwrócić uwagę na źródło informacji, z których się korzysta.
5
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
Szukając artykułu, np. na Wikipedii, wie, że dobrym nawykiem jest sprawdzenie bibliografii czy
liczby dostępnych źródeł pod artykułem. Skąd to wie? Oczywiście z lekcji! Na blogu ma
doskonałą okazję, by sprawdzić, jak tę wiedzę wykorzystać. Uczniowie z czasem sami zwracają
na to uwagę w blogowych postach. Chcą mieć pewność, że zacytowany przez nich fragment
pochodzi z dobrego źródła i udostępniają swoim czytelnikom czy kolegom tylko sprawdzone
informacje. Podawanie źródeł, tworzenie bibliografii to także bardzo ważna umiejętność.
6.2. Opieka nad blogami w szkole
Każdy blog w ramach programu Szkoła z Klasą 2.0 powinien być prowadzony pod opieką
nauczyciela. Decyzję o tym, kto w szkole będzie czuwał nad blogami, podejmuje cały Zespół
2.0, np. podczas Spotkania otwierającego. Blogi w szkole mogą być pod opieką jednego lub
kilku nauczycieli, w zależności od potrzeb i możliwości. Warto również ustalić, ile i jakie blogi
zostaną założone w szkole w ramach programu.
Liczba blogów w szkole
Tutaj szkoły powinny wziąć pod uwagę dwie informacje:
1. do zdobycia przez szkołę Certyfikatu 2.0 wystarczy jeden blog, na którym uczniowie
zdobędą jedną z dwóch odznak semestralnych (patrz punkt 6.3);
2. maksymalna liczba blogów w szkole jest równa podwojonej liczbie nauczycieli
zaangażowanych w program, np. jeśli w programie działają aktywnie (i mają swoje
konta na platformie) dyrektor, koordynator i 4 nauczycieli (w sumie 6 osób), to w szkole
może powstać maksymalnie 12 blogów uczniowskich.
Zespół 2.0 powinien wspólnie zastanowić się, czy w szkole powstanie jeden blog grupowy,
który będzie redagowany przez wszystkich chętnych uczniów (i będzie pełnił rolę internetowej
kroniki udziału szkoły w programie Szkoła z Klasą 2.0), czy też powstanie kilka blogów.
Jakie blogi można prowadzić w programie?
 blogi indywidualne – prowadzone przez uczniów, którzy chcą sami zmierzyć się
z prowadzeniem bloga. To opcja dla indywidualistów.
 blogi grupowe – prowadzone przez uczniów, którzy stworzą grupę redaktorów bloga.
a. szkolne – chętni uczniowie ze szkoły, mogą reprezentować różne klasy;
b. klasowe – cała klasa lub część klasy;
c. kół zainteresowań;
d. grup projektowych;
e. innych grup, które pracują wspólnie z nauczycielem w ramach programu.
NOWOŚĆ! W edycji 2013/2014 liczba uczniów tworzących blog grupowy nie jest ograniczona.
Decyzję o tym, jakie blogi powstaną w szkole (indywidualne czy grupowe) oraz jak liczne
zespoły uczniowskie będą prowadzić blogi grupowe podejmują nauczyciele-opiekunowie
blogów wspólnie ze szkolnym koordynatorem.
6
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
Co robi opiekun bloga?
Opiekun bloga powinien zadbać o to, by:
 zebrać zgody rodziców na prowadzenie bloga (patrz Regulamin Programu §5 pkt 9c);
 regularnie motywować i wspierać uczniów w prowadzeniu bloga (np. wspólnie
poznać dział Poradniki na blogu głównym) i zdobywaniu sprawności (odznak)
uczniowskich – zwłaszcza jeśli szkoła ubiega się o Certyfikat 2.0 (do uzyskania
Certyfikatu niezbędne jest zdobycie przynajmniej jednej z dwóch odznak
semestralnych);
 aktywnie obserwować poczynania uczniów na blogach, zwracając uwagę, by w jak
największym stopniu były one związane z działaniami w programie Szkoła z Klasą 2.0;
 komentować wpisy blogerów, którymi się opiekuje – w ten sposób uczniowie czują
się docenieni i zmobilizowani do kolejnych wpisów lub ewentualnych poprawek.
Komentarze pomagają też zbudować więź między blogerem a nauczycielem;
 uwrażliwiać szkolnych blogerów na szacunek do praw autorskich w sieci – dotyczy
to zdjęć, filmów, muzyki, artykułów i innych treści, których rozpowszechnianie
w sieci (a tym samym publikowanie na blogu) może być ograniczone przez autora
dzieła;
 blog uczniowski znalazł się na wizytówce szkoły na platformie.
6.3. Blogi a Certyfikat 2.0 dla szkoły
W obu semestrach kładziemy nacisk na aktywność uczniów na blogach, czyli systematyczne
dodawanie wpisów, relacjonowanie działań, w których biorą udział oraz komentowanie innych
blogów. Blogi stanowią dokumentację zdobywanych przez uczniów sprawności (odznak)
związanych z udziałem w programie: w I semestrze uczniowie wszystkich szkół mogą zdobyć
niebieską odznakę Uczymy się z TIK, natomiast w II semestrze: zieloną odznakę Działamy
z TIK zdobywają uczniowie szkół biorących po raz pierwszy udział w programie, zaś zieloną
odznakę Aktywnie z TIK mogą zdobyć uczniowie szkół już doświadczonych w działaniu z nami.
Działania uczniów ze szkół, które pierwszy raz uczestniczą w programie:
Termin
Przez cały rok
do końca I
semestru
do końca II
semestru
Jak działają uczniowie?
 biorą udział w lekcjach i innych aktywnościach związanych
z programem;
 regularnie prowadzą blogi i zdobywają sprawności (odznaki)
Sprawność (i związana z nią niebieska odznaka) Uczymy się z TIK to
w skrócie: pracujemy nad Kodeksem 2.0, uczymy się stosować jego
zasady w szkole i poza nią, uczymy się mądrze korzystać z TIK.
Sprawność (i związana z nią zielona odznaka) Działamy z TIK to
w skrócie: realizujemy projekt edukacyjny, wykorzystując nowe
technologie.
7
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
Działania uczniów ze szkół, które brały już udział w programie:
Termin
Jak działają uczniowie?
 biorą udział w lekcjach i innych aktywnościach związanych
przez cały rok
z programem;
 regularne prowadzą blog i zdobywają sprawności (odznaki)
Sprawność (i związana z nią niebieska odznaka) Uczymy się z TIK, to
w skrócie: Świetnie opanowaliśmy Kodeks 2.0, perfekcyjnie stosujemy
do końca I semestru
jego zasady w szkole i poza nią, uczymy innych, jak ciekawie korzystać
z TIK (TIK na Targach).
Sprawność (i związana z nią zielona odznaka) Aktywnie z TIK to
w skrócie: uczestniczymy w zajęciach ze ścieżki zadaniowej, którą
do końca II semestru wybrał nauczyciel (Uczymy innych, Odwrócona lekcja, Projekt
edukacyjny, Uczniowskie Forum Naukowe), sprawnie wykorzystujemy
TIK do uczenia się i nauczania, rozwijamy umiejętności prezentacji.
Certyfikat 2.0 przyznawany jest szkołom, w których dyrektor, koordynator i co najmniej
3 nauczycieli udokumentują swoje zadania na platformie Szkoły z Klasą 2.0. Niezbędny jest
także jeden regularnie prowadzony blog uczniowski, na którym uczniowie zdobędą
przynajmniej jedną odznakę semestralną (niebieską lub zieloną). Na blogach uczennice
i uczniowie opisują własnymi słowami, ze swojej perspektywy, relacje ze wszystkich działań
i zadań, w których uczestniczą w związku z udziałem w programie.
6.4. Sprawności i odznaki blogowe
Cały rok uczniowie nabywają i rozwijają umiejętności (sprawności) związane
z wykorzystywaniem nowych technologii w praktyce oraz ze świadomym i samodzielnym
uczeniem się. Swoje spostrzeżenia i działania opisują na blogach i w ten sposób mogą otrzymać
specjalne odznaki. Odznaki są formą wyróżnienia aktywnie blogujących uczniów, docenienia
ich pracy na blogu, a jednocześnie potwierdzeniem zdobytych przez uczniów umiejętności
związanych z programem Szkoła z Klasą 2.0.
Uczniowie mogą zdobywać odznaki dwojakiego rodzaju:
1. Semestralne (mają znaczenie dla Certyfikatu 2.0):
 niebieska Uczymy się z TIK - zdobywana I semestrze;
 zielona Działamy z TIK/Aktywnie z TIK - zdobywana w II semestrze.
2. Całoroczne (nie mają wpływu na Certyfikat 2.0, ale wzmacniają aktywność uczniów
na innych polach związanych z programem):
 fioletowa Tworzymy materiały edukacyjne;
 czerwona Aktywnie komentujemy;
 żółta TIKamy lokalnie;
 pomarańczowa Otwarty blog.
8
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
Dokładne opisy wszystkich odznak znajdują się na głównym blogu programu:
blogiceo.nq.pl/szkola2zero oraz w materiałach uczestników na platformie Szkoły z Klasą 2.0.
I semestr – sprawność Uczymy się z TIK
Dla uczniów ze szkół, które uczestniczą w programie po raz pierwszy:
I semestr to czas na zapoznanie się z zasadami Kodeksu 2.0 i zdobycie nowych umiejętności
związanych z codziennym wykorzystaniem nowych technologii.
Na blogach uczniowie mogą zdobyć niebieską odznakę Uczymy się z TIK. Aby ją otrzymać,
powinni poruszyć następujące tematy:
 Jak pracowaliście nad zasadami Kodeksu 2.0 – jak przebiegała debata klasowa
(przygotowania, przebieg)? Jak rozumiecie poszczególne punkty kodeksu, które z nich
są dla was najważniejsze na co dzień? Czy jakaś zasada budziła kontrowersje podczas
dyskusji, np. zależało na niej uczniom, a nie zgadzali się z jej treścią nauczyciele?;
 Jak brzmi Kodeks 2.0 przyjęty podczas szkolnej debaty – możecie zaprezentować go
w ciekawy sposób, korzystając z narzędzi TIK;
 Czy stosujecie poszczególne zasady kodeksu na lekcjach, w domu? Którą z nich
wykorzystujecie bardzo często, a którą najrzadziej? Opowiedzcie o tym.
 Czy któraś zasada Kodeksu 2.0 sprawia Wam trudności? Jak myślicie, dlaczego tak jest?
 Jak wykorzystujecie technologie informacyjno-komunikacyjne na lekcjach z różnych
przedmiotów (nie tylko na informatyce)? Co lubicie najbardziej na takich lekcjach, a co
chcielibyście zmienić?
 Jak wygląda przygotowywanie się do lekcji i odrabianie prac domowych
z wykorzystaniem TIK? W jaki sposób korzystacie z internetu, jak sprawdzacie
wiarygodność źródeł? Co wiecie o prawach autorskich i co sądzicie o ich respektowaniu
(ściąganie filmów, muzyki, gier, grafiki)? Czy wasze prace, które zamieszczacie np.
na blogu, są podpisane? Czy kiedykolwiek udostępniliście w sieci pracę na wolnych
licencjach? Czy wiecie, jak to zrobić?
 Jak w szkole wykorzystujecie TIK w komunikacji – skrzynka mailowa, portale
społecznościowe, szkolna strona, komunikatory, szkolna platforma edukacyjna, blogi,
inne? Z jakich narzędzi najczęściej korzystacie między sobą, a z jakich w komunikacji
z nauczycielami? Z których narzędzi korzystacie najczęściej, do czego je
wykorzystujecie? Które z nich możecie polecić innym i dlaczego?
 Co wiecie na temat bezpieczeństwa w sieci? O czym warto pamiętać? Jakich danych
nie należy udostępniać? Jak z głową korzystać z maila? Jak odróżnić spam w mailach?
 Czy w szkole pracujecie „w chmurze”? Na jakich przedmiotach i w jaki sposób
wykorzystujecie wirtualne dyski?
 Czy w szkole korzystacie z platform edukacyjnych? Opiszcie, jak to wygląda.
9
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
Oczywiście odpowiedzi na powyższe pytania i refleksje z nimi związane najlepiej rozłożyć
w czasie i opublikować na blogu w postaci kilku/kilkunastu wpisów. W ten sposób blog stanie
się kroniką wydarzeń z pierwszego semestru i pozwoli uczniom uchwycić idee programu.
Uczniowie przez cały rok mogą zamieszczać na blogu efekty własnej TIK-owej twórczości,
w tym m.in.:
prezentacje, filmy, galerie zdjęć, kolaże, podcasty, fotokasty, osie czasu (timeliny), plakaty
interaktywne, infografiki, mapy myśli, animacje, komiksy, e-książki, e-portfolia, quizy,
krzyżówki, testy wiedzy, gry edukacyjne, QRkody, puzzle, mapy interaktywne, e-archiwa,
photo-story, ankiety i sondaże internetowe, graffiti, e-murale, słuchowiska, wywiady, zapisy
wideokonferencji, remiksy, multimedialne fiszki, lipduby, tutoriale, filmy instruktażowe,
doświadczenia.
Dla uczniów ze szkół, które brały już udział w programie:
I semestr będzie poświęcony na ugruntowanie wiedzy i umiejętności związanych z zasadami
Kodeksu 2.0. Wspólnie z nauczycielem uczniowie będą przygotowywać się do Targów 2.0,
na których zaprezentują zasadę, którą znają najlepiej. Nauczą uczniów i nauczycieli swojej
szkoły jak zastosować ją w praktyce. Targi 2.0 powinny być okazją do wymianą wiedzy
i umiejętności całej społeczności szkolnej.
Uczniowie, chcąc zdobyć niebieską odznakę Uczymy się z TIK, powinni poruszyć następujące
tematy:
 Jak brzmi Kodeks 2.0 w waszej szkole? Warto go zaprezentować na blogu w ciekawy,
multimedialny sposób. Wybierzcie do tego narzędzie TIK, które najbardziej lubicie, albo
takie, które właśnie poznaliście i chcecie pochwalić się nowymi umiejętnościami (Prezi,
komiks, infografika, plakat multimedialny, film, i inne).
 Czy uważacie, że Kodeks 2.0 jest nadal aktualny i nic nie trzeba w nim zmieniać? A może
któraś zasada straciła ważność? Może brakuje jakiegoś zapisu, na którym wam zależy?
Jaki macie pomysł, aby o tym porozmawiać z nauczycielami?
 Czy waszym zdaniem Kodeks 2.0 jest zrozumiały dla wszystkich uczniów w szkole?
Jak to wygląda w twojej klasie? Czy twoi koledzy i koleżanki korzystają z kodeksu bez
kłopotów? Porozmawiaj o tym z kolegami w czasie zajęć lub przerw i zapisz na blogu
swoje wnioski na ten temat.
 Jak przygotowujecie się do udziału w szkolnych Targach 2.0? Czy w waszej klasie
podzieliliście się na zespoły zadaniowe, w których będziecie prezentować różne zasady
na targach? Opiszcie, co zaplanowaliście. Co ustaliliście z nauczycielem?
 Którą zasadę będzie prezentować wasza grupa na Targach 2.0? Dlaczego
zdecydowaliście się właśnie na tę zasadę? Jest waszą ulubioną czy przeciwnie – nie
znacie jej za dobrze i chcecie się sami w niej podszkolić, by potem nauczyć innych z niej
korzystać?
 Jak chcecie zaprezentować wybraną przez was zasadę na Targach 2.0? Co musicie
10
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”





przygotować? Czego chcecie nauczyć innych uczniów i nauczycieli? Czy planujecie
jakieś atrakcje dla odwiedzających wasze stoisko – opiszcie wszystko, co planujecie
na Targi 2.0.
Jak przebiegły Targi 2.0? Czy wasze stoisko było często odwiedzane? Jak Wam się
podobała rola nauczyciela na targach? Czy waszym zdaniem przekazywanie innym
wiedzy na temat kodeksowej zasady jest łatwe, czy trudne?
Co było dla was najciekawsze na targach?
Czy podczas targów coś was pozytywnie zaskoczyło?
Które ze stoisk kolegów i koleżanek najbardziej zapadły wam w pamięć? Opiszcie kilka
ciekawych punktów, które udało wam się odwiedzić. Czego się na nich nauczyliście? Co
wam się na nich najbardziej podobało? Co było dla was nowe i skłoniło was do refleksji?
Czy uważacie Targi 2.0 za ciekawe wydarzenie w szkole? Co wam się najbardziej
podobało i dlaczego? Co myślicie o takim dzieleniu się wiedzą z innymi? Opiszcie wasze
przemyślenia na ten temat.
II semestr – sprawność Działamy z TIK/Aktywnie z TIK
W semestrze letnim każdy nauczyciel wraz z grupą uczniów zrealizuje projekt edukacyjny
(szkoły pierwszoroczne) lub zrealizuje zadania z obranej ścieżki (szkoły doświadczone): Projekt
edukacyjny, Uczymy innych, Odwrócona lekcja lub Uczniowskie Forum Naukowe. Blogi
ponownie posłużą do prezentacji działań związanych z wybranymi przez nauczyciela
zadaniami. Realizując projekt czy uczestnicząc w zadaniach określonych w ramach ścieżki,
uczniowie będą mieli okazję jeszcze lepiej zaprezentować znajomość zasad kodeksu, a przede
wszystkim – wykorzystać w praktyce nabyte wiedzę i umiejętności.
Dwie zielone odznaki?
W II semestrze uczniowie będą starać się zdobyć zieloną odznakę, która w edycji 2013/14
ma dwa warianty:
Zielona odznaka „Działamy z TIK” – przeznaczona jest dla uczniów szkół biorących pierwszy
raz udział w programie. Będzie przyznana za aktywność na blogach i opis projektu
edukacyjnego.
Zielona odznaka „Aktywnie z TIK” – przeznaczona jest dla uczniów szkół, które uczestniczą
w programie kolejny raz. Będzie przyznana za aktywność na blogach i opis działań uczniów
związanych z wybraną przez nauczyciela ścieżką: Projekt edukacyjny, Uczymy innych,
Odwrócona lekcja lub Uczniowskie Forum Naukowe.
Projekt – o czym pisać na blogu?
Ważne będą relacje ze spotkań grupy projektowej, np. spotkania koncepcyjnego, na którym
wspólnie z nauczycielem uczniowie wybiorą temat projektu (problem badawczy), określą cel
(czego chcą się dowiedzieć, jaki efekt chcą wspólnie wypracować), nakreślą zadania i działania
11
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
do wykonania (harmonogram), rozdzielą między sobą obowiązki.
Z każdym kolejnym wpisem na blogu uczniowie prezentują, jak postępują prace, co dzieje się
w projekcie, jak realizują poszczególne działania, jakie napotykają trudności i jak sobie z nimi
radzą, kto im pomaga w ciężkich momentach (bo i takie się zdarzają). Wpisy powinny oddawać
charakter samych uczniów, ale także atmosferę pracy przy projekcie – zdecydowanie blog
powinien być pełen swobody i pozytywnych emocji. Projekt to doświadczenie edukacyjne,
które odkrywa przed uczniem szereg wyzwań (m.in. współpraca w grupie, odpowiedzialność
za zadanie, poszukiwanie informacji, prezentacja efektów działań). Warto o nich opowiedzieć
na blogu.
W trakcie pracy nad projektem uczniowie z pewnością wykorzystają wiele narzędzi i aplikacji
internetowych. Blog powinien być miejscem, gdzie publikują efekty swoich doświadczeń z TIK
– kolekcje i pokazy zdjęć, filmy, prezentacje, plakaty, fotocasty, podcasty, własne materiały
edukacyjne (minigry, quizy, puzzle, testy wiedzy i inne), e-portfolia, komiksy, e-booki, zapisy
wywiadów z ciekawymi osobami (często świadkami historii), wirtualne mapy, szlaki
turystyczne i wiele innych. Dobrze sprawdza się także zapisywanie na blogu linków do
ulubionych stron związanych tematycznie z projektem. W ten sposób uczniowie tworzą bogatą
internetową teczkę projektu, do której mają dostęp w każdej chwili i w każdym miejscu.
BLOG ZAMIAST TECZKI Z GUMKĄ, czyli jak pisać o projekcie na blogu?
1. Relacjonujcie na bieżąco, co robicie. Blog w całości można wykorzystać jako
internetowy dziennik projektowy. Warto odnotowywać w nim wszystkie duże i małe
wydarzenia związane z projektem: plany, podział obowiązków, pomysły na działania,
a potem przebieg poszczególnych zadań projektowych, spotkań grupowych oraz
prezentację efektów. Warto stworzyć osobną zakładkę na działania projektowe albo
tagować wpisy, które ich dotyczą.
2. Dzielcie się sukcesami, ale i kłopotami – być może internauci znajdą dla was radę
i problem łatwiej się rozwiąże? Możecie zadać pytanie albo podzielić się
wątpliwościami we wpisie i poprosić o komentarz. W końcu „kto pyta, nie błądzi”,
a społeczność blogerów Szkoły z Klasą 2.0 na pewno odpowie na wasz apel.
Wystarczy spróbować!
3. Znaleźliście ciekawe linki, inspirujące filmy na YouTube, które chcielibyście
„zapamiętać”, bo łączą się tematycznie z waszym projektem? Koniecznie pokażcie je
na blogu! Będą inspiracją nie tylko dla waszej grupy projektowej, ale i dla innych
blogerów.
4. Dołączcie kartę projektu i kartę działania, w których opiszecie harmonogram
projektu, skład zespołu, opiekuna projektu, a także rozpiszecie konkretne działania
i ich efekty. Jeśli karty będą interaktywne (np. jako widżet na blogu czy dokument
online), będziecie mogli je edytować w każdej chwili. Z kart natychmiast
zorientujecie się, na jakim etapie znajduje się wasz projekt, czy wykonujecie
wszystkie zadania w terminie i jak wiele pracy jeszcze przed wami.
5. Róbcie zdjęcia, nagrywajcie krótkie filmiki ze spotkań, używajcie ciekawych narzędzi
12
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
internetowych do obrazowania postępów działań. RozTIKajcie wasz projekt!
6. Zaproście na blog waszych nauczycieli – działajcie wspólnie. Tutaj możecie umawiać
się na spotkania grupowe i konsultacje, albo nawet przeprowadzać je np. poprzez
komentarze.
7. Dzielcie się swoją wiedzą i zachęcajcie do wymiany opinii innych blogerów. Każdy
projekt jest inny, każda grupa projektowa jest inna. Dzięki tej różnorodności możecie
się wiele nauczyć. Nie bójcie się zadawać pytań.
8. Pokażcie efekty waszych działań! Dodajcie multimedia, które powstały w ramach
projektu, zdjęcia z publicznej prezentacji i wszystko to, czym możecie się pochwalić
światu!
Odwrócona lekcja – o czym pisać na blogu?
Ważne będą opisy zajęć, które odbyły się w trybie „odwrócona lekcja”, a także przygotowania
do niej. Uczniowie powinni zamieścić na blogu swój punkt widzenia na temat uczenia się
tą metodą. Warto by wiedzieli, że pracują przez kilka lekcji na innych zasadach – taka wiedza
pomoże im zwrócić uwagę na to, jak się przygotowują do zajęć oraz co dzieje się w czasie lekcji.
To z kolei będzie miało znaczenie także dla opisów takich lekcji na blogu. Interesujące będą
zatem informacje nad jakim tematem uczniowie pracowali w trybie odwróconej lekcji, jak
docierali do informacji, czy wykorzystali źródła, które polecił nauczyciel. Jeśli sami odkryli
ciekawe materiały dotyczące tej lekcji, na pewno warto będzie o tym napisać na blogu.
Ciekawym punktem w uczniowskich opisach będzie także to, jak wyglądała lekcja, na której
zweryfikowali i wykorzystali zdobyte przez siebie wiadomości. Jakie zadania i ćwiczenia mieli
do wykonania podczas takich zajęć, czy dzięki nim udało im się zrozumieć temat.
Ogromną wartością są także wszystkie efekty pracy metodą odwrócona lekcja. Warto
opublikować na blogu filmy, plakaty, zdjęcia, mapy, prezentacje, pliki audio i inne związane
z danym tematem. Zdjęcia czy filmy z lekcji, na których widać aktywność uczniów, również
są niezwykle cenne – pozwólmy uczniom używać aparatów czy telefonów do robienia zdjęć.
Będą je mogli potem dodać do wpisu na blogu. Multimedia wzbogacają każdy opis.
Uczymy innych – o czym pisać na blogu?
W tej metodzie uczniowie sami opracowują lekcję, by następnie przekazać wiedzę
i umiejętności innym (np. osobom starszym, rówieśnikom albo młodszym kolegom). Uczymy
innych, czyli zamiana ról oznacza, że to uczniowie stają w roli nauczyciela i pomagają
zrozumieć zagadnienie swoim odbiorcom. Własne uczenie się odbywa się niejako „przy
okazji“. W opisie takich zajęć na blogu najważniejsze będzie wszystko, co wiąże się
z przygotowaniami i z samą lekcją, na której to uczeń odgrywał rolę uczącego. Podobnie jak
przy innych działaniach opisywanych na blogu, cenne będzie dodanie wszelkich multimediów,
które uczniowie opracują przy tej okazji (filmy, pokazy zdjęć, prezentacje, plakaty, komiksy
i inne), a także fotografie czy filmowe relacje z lekcji.
13
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
Uczniowskie forum naukowe – o czym pisać na blogu?
Sztuka wypowiadania się, opowiadania historii, prezentacji innym jakiegoś zagadnienia
to jedne z najcenniejszych umiejętności dzisiejszych czasów. Na pewno warto wspierać
uczniów w tym zakresie. Podczas zajęć wytyczonych ścieżką zadaniową uczniowskie forum
naukowe uczniowie będą mieli okazję sprawdzić się w roli mówców, „opowiadaczy” historii.
Na blogu zaś powinni opisywać wszystkie doświadczenia związane z zajęciami w ramach
UFON. Dzielić się swoimi emocjami związanymi z pracą z kamerą, przygotowaniami do
nagrania, wrażeniami z oglądania swojego wystąpienia, a także kolejnymi ćwiczeniami
i konsultacjami z nauczycielem, które pomogą jeszcze lepiej przygotować się do finalnego
wystąpienia. Interesujące będą także relacje z ogólnoszkolnego Festiwalu 2.0, na którym
uczniowie zaprezentują się całej społeczności szkolnej.
Dodatkową atrakcją w uczniowskich opisach na blogu będą także materiały multimedialne,
z których uczniowie będą korzystać w trakcie przygotowań do wystąpień – warto się nimi
dzielić i inspirować innych. Odważni uczniowie mogą publikować na blogu próbki swoich
wystąpień z omówieniem mocnych i słabych stron - mogą okazać się one świetnym
materiałem szkoleniowym dla innych.
6.5. Główny blog programu – odwiedziny obowiązkowe
To „centrala” blogów, miejsce, gdzie skupiają się wszystkie „blogowe aktywności”
w programie. Na blogiceo.nq.pl/szkola2zero regularnie pojawiają się aktualności związane
z programem, informacje o działaniach uczniów, skróty z najciekawszych wpisów. Główny blog
programu ułatwia zakładanie i prowadzenie blogów, wspiera uczniów w zdobywaniu odznak
(znajdują się na nim dokładne podpowiedzi i sugestie, jak na nie zapracować), promuje
najciekawszych blogerów Szkoły z Klasą 2.0. Główny blog programu powinien regularnie
odwiedzać każdy opiekun blogów w szkole, a także blogujący uczniowie.
6.6. Materiały pomocnicze
Jak tworzyć dobre wpisy?
1. Tytuł wpisu – zawsze trzeba o nim pamiętać. Najlepiej, jeśli będzie krótkim hasłem
oddającym treść całego wpisu.
2. Jeśli chcemy wyróżnić jakiś fragment lub najważniejsze hasło czy cytat we wpisie,
14
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
skorzystajmy z pogrubienia, innego koloru czcionki.
3. Każdy wpis warto wzbogacić o grafikę lub inne multimedia – w ten sposób ożywimy treść
i nasz przekaz będzie bardziej atrakcyjny.
4. Publikując na blogu, zawsze pamiętajmy o prawach autorskich – ta zasada dotyczy zarówno
grafiki, jak i tekstu. Jeśli korzystamy z fragmentu czyjegoś artykułu, skorzystajmy z cudzysłowu
i opiszmy, czyje to słowa lub z jakiego artykułu pochodzą. W przypadku zdjęć multimediów –
publikujmy na blogu zdjęcia i grafiki swojego autorstwa lub szukajmy zasobów na otwartych
licencjach. Zawsze podpisujmy je we właściwy sposób – autorem i licencją, jeśli jest to
wymagane. Pamiętajmy też o tym, że nie każda osoba ze zdjęcia, które zamieścimy na blogu,
chciałaby, aby jej wizerunek był pokazywany w sieci.
5. Wpis nie może być za długi ani za krótki. Blog lubi porządne wpisy, w których chcemy COŚ
przekazać. Za krótki tekst, np. jednozdaniowy, rzadko jest interesujący. Z kolei za długi tekst
może znudzić czytelnika. Spróbujmy to wyważyć i pisać tak, aby czytelnik chciał odwiedzić nasz
blog ponownie.
6. Trudne słowa we wpisie warto wyjaśnić, np. dając link do miejsc z ich omówieniem. Wpis
stanie się ciekawszy, a czytelnik będzie mógł szybko nauczyć się czegoś nowego.
7. Linki do innych stron, które pojawiają się w naszym wpisie, warto „ukryć” pod słowem lub
grafiką i sprawić, by od razu były aktywne – nie ma nic gorszego niż bardzo długi link, który nie
odsyła automatycznie do właściwej strony.
8. Przed ostateczną publikacją wpisu zawsze należy sprawdzić tekst pod względem
ortograficznym i stylistycznym. Zweryfikujmy też, czy linki, które zamieściliśmy we wpisie,
kierują tam, gdzie chcemy. Jeśli mamy taką możliwość, poprośmy o przeczytanie wpisu kogoś
z domowników lub kolegów. Co dwie głowy to nie jedna – czasem przekaz, który chcemy
zawrzeć w tekście, dla innych może nie być tak oczywisty i czytelnik może go zrozumieć inaczej,
niż oczekujemy.
Zasady dobrego komentowania
1. Komentarz może dotyczyć całego bloga lub tylko jednego wpisu. Ważne jest, żeby odnosił
się konkretnie do treści, którą przeczytaliśmy. Komentarz w stylu: „Wpadnijcie na nasz blog”
nie jest komentarzem w pełnym znaczeniu tego słowa, tylko reklamą własnego bloga.
2. Komentarz nie musi być długi, wystarczy że napiszemy kilka szczerych, przemyślanych
zdań.
3. Dobry komentarz powinien być konkretny, tzn. powinien dotyczyć wybranej rzeczy, która
nam się podoba na blogu, we wpisie lub która budzi nasze wątpliwości. Komentarz typu:
„Super blog!” jest komentarzem, z którego niewiele możemy się dowiedzieć. Jest miły, ale nie
zawiera konkretów. Jest ogólnym wrażeniem, ale nie przekazuje autorom żadnych wskazówek
i informacji na temat ich pracy.
4. Nic tak nie motywuje jak pochwała. Każdy bloger ma swoje atuty, które warto docenić. Gdy
chwalimy, wskażmy konkretnie, co nam się podoba! To dodaje otuchy, a jednocześnie jest
cenną wskazówką i pomocą w dalszej pracy.
5. Nie bójmy się pisać, że coś nam się nie podoba. Wskazujmy rzeczy, których nam brakuje na
15
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
odwiedzanym blogu, podpowiadajmy, dopytujmy, jeśli coś wydaje nam się niejasne.
Konstruktywna krytyka jest bardzo pomocna. Trzeba tylko trzymać się pewnych zasad, czyli…
6. Dobry krytyczny komentarz to taki, w którym nie krytykujemy osób, tylko ich pracę.
Krytykując czyjąś pracę, nie ulegajmy emocjom, nie używajmy obraźliwych słów i zwrotów,
przestrzegajmy netykiety, bądźmy zawsze kulturalni – to podstawa!
7. Piszmy takie komentarze, jakie sami chcielibyśmy otrzymać!
Rady dla uczniów prowadzących blogi
1. Prowadź blog systematycznie – publikuj wpisy tak często, jak to możliwe.
2. Pisz z głową – nie każda informacja nadaje się na bloga, nie ma potrzeby powtarzać
wiadomości z portali z newsami. Pisz od siebie i w swoim imieniu. Pamiętaj, że w blogu
Szkoły z Klasą 2.0 piszemy głównie o tym, co związane z programem.
3. W czasie ciekawych szkolnych i pozaszkolnych wydarzeń rób zdjęcia – będą świetnym
dodatkiem do twoich wpisów.
4. Odwiedzaj regularnie główny blog programu: blogiceo.nq.pl/szkola2zero.
5. Sprawdzaj maile od Szkoły z klasą 2.0 – znajdziesz w nich wiele cennych wskazówek
związanych z blogami.
6. Czuwaj nad komentarzami, które otrzymujesz na blogu.
7. Aktywnie komentuj inne blogi.
8. Zwracaj uwagę na prawa autorskie (zdjęcia, filmy, muzyka, treść artykułów).
Rady dla opiekunów blogów uczniowskich
1. Omów z uczniami ideę prowadzenia blogów (zbierz chętnych, ustal zasady wzajemnej
współpracy, wspólnie załóżcie blogi).
2. Realizując z uczniami zadania w programie, podpowiadaj, co mogą opisać na blogu.
3. Omów z uczniami odznaki, które mogą zdobyć dla swojego bloga. Warto poświęcić temu
sporo uwagi, tak aby uczniowie wiedzieli, co mogą opisać, aby starać się o odznaki.
Zdobywanie odznak motywuje niemal wszystkich uczniów do blogowej aktywności.
4. Wspólnie z uczniami czytaj poradniki i wpisy na głównym blogu programu – znajdziecie
na nim mnóstwo pomocy, instrukcji i podpowiedzi związanych z blogowaniem i zadaniami
uczniów w programie.
5. Inspiruj uczniów do ciekawych wpisów.
6. Komentuj wpisy twoich uczniów – twoje odwiedziny i zostawiony komentarz to dla nich
zawsze duże wyróżnienie.
7. Zachęcaj do komentowania innych blogów i poszukiwania na nich inspiracji i pomysłów
na własne wpisy.
8. Jeśli czas pozwala, przeglądaj wspólnie z uczniami inne blogi.
9. Doceniaj na blogu – tak często, jak to możliwe – aktywność, pomysły, inicjatywy i zdobyte
przez uczniów odznaki.
16
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
6.7. Blogi 2.0 – inspiracje
Swoboda, jaką gwarantują blogi, ma dla uczniów uczestniczących w programie Szkoła z Klasą
2.0 szczególne znaczenie. Uczą się traktować je jako swoją przestrzeń, organizują po swojemu,
piszą własnym językiem, odważnie prezentują swoje zdanie.
Oto kilka wątków zaczerpniętych z blogów prowadzonych w poprzednich edycjach Szkoły
z Klasą 2.0:
Debata nad Kodeksem 2.0
1. Rewolucja 2.0
W naszej szkole ostatnio dużo się dzieje. Ale myślę, że to dobrze. Przed feriami, na kolejnym
spotkaniu zdecydowaliśmy, że zrobimy ogólnoszkolną dyskusję na temat projektu
i nowoczesnych technologii w szkole. Sprawa przybrała nieco szerszy obrót. Nasza dyskusja
została rozpromowana we wszystkich szkołach w Gliwicach. Obecnie czekamy na artykuł
w „Gazecie Gliwickiej” i na nasz plakat na stronie www.gliwice.eu.
Kolejny wpis:
Sukces!!! No i stało się. Dziś od samego rana wszyscy byli w napięciu, czy uda się, czy nie?
A jednak udało się i to bardzo, bardzo dobrze. Przybyło ponad 100 osób, w tym nie tylko nasza
szkoła, ale dużo osób z zewnątrz, z innych szkół. Na początku debaty było różnie, uczniowie nie
za bardzo chcieli się wypowiadać. Dopiero po krótkiej przerwie, w drugiej części debaty zaczęła
się prawdziwa dyskusja ze strony uczniów, ale także nauczycieli. Dużym zaskoczeniem dla nas
były media. Telewizja gliwicka iTv nie odpisała nam na maila i myśleliśmy, że w ogóle się nie
zjawi. Ale byli! Swoją obecnością zaszczycili nas również przedstawiciele Gliwickiego Radia
„Plus” i Polskiego Radia Katowice.
Kamil, Gimnazjum nr 14 w Gliwicach, blogiceo.nq.pl/rockkboy
2. Debata szkolna w II LO w Wejherowie
W grudniu odbyła się debata szkolna, w której uczestniczyli: dyrekcja szkoły, samorząd
uczniowski, uczniowie i wychowawcy klas.
Wspólnymi siłami staraliśmy się ustanowić zasady Kodeksu 2.0 i w tymże celu na początek
musieliśmy zastanowić się nad pozytywnymi i negatywnymi cechami tego programu i technik
informacyjno-komunikacyjnych w ogóle. Zadaliśmy więc sobie kilka pytań: Czy te formy pracy
na lekcji i współpracy nam odpowiadają? Co warto zmodyfikować, a co rozwinąć?
Według społeczności szkolnej minusy to: nadmiar informacji i brak umiejętności ich
selekcjonowania, internet niesie ze sobą wiele zagrożeń, nie umiemy oceniać rzetelności
źródeł, nie wszyscy nauczyciele wykorzystują narzędzia TIK, brak sieci Wi-Fi dostępnej dla
uczniów. I nad tymi obszarami, jak stwierdziliśmy, będziemy musieli popracować. Na szczęście
uczniowie znaleźli też wiele plusów: posiadamy dziennik internetowy i bardzo dobrze
wyposażone sale, działa e-komunikacja przez szkolny adres e-mail, odbywa się wiele
17
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
ciekawych zajęć z wykorzystaniem TIK, a te pozytywnie oddziałują na naszą pamięć,
pobudzając jednocześnie kilka zmysłów.
W związku z wynikiem debaty zagłosowaliśmy, czy chcemy dążyć do udoskonalenia naszych
umiejętności w tej dziedzinie. Młodzież była jednomyślna.
Zdecydowanie najciekawszym momentem debaty była chwila, kiedy mogliśmy wspólnie
popracować w grupach 3-4 osobowych. Każdy zespół zajął się innym zagadnieniem kodeksu.
Dyskusja, wymiana poglądów wśród rówieśników była bardzo burzliwa. Oczywiście nie obeszło
się bez pomocy niezawodnego internetu, dzięki któremu przeanalizowaliśmy zapisy Kodeksu
2.0 w innych szkołach. Korzystając z tych informacji oraz wniosków wcześniej przygotowanych
na spotkaniach z wychowawcami, stworzyliśmy wspólnie szkolny Kodeks 2.0.
Każda grupa zaprezentowała swój pomysł na kolejne punkty i doklejała je na tablicy. To było
miłe uczucie, że zdanie każdego z nas ma tutaj znaczenie. I tak powstał Kodeks 2.0.
Angelika, II Liceum Ogólnokształcące w Wejherowie, blogiceo.nq.pl/crazyabouttik3
3. Sąd nad internetem – debata kodeksowa
W celu wypracowania podstawowych założeń Kodeksu 2.0 postanowiliśmy nasze spotkanie
zaaranżować jako inscenizację, w której dokonaliśmy „Sądu na internetem”. Poszczególne
osoby przyjęły na siebie funkcje obrońców i oskarżycieli wobec internetowych nadużyć. Poniżej
przedstawiamy przebieg debaty, zaznaczając, że wszystkie przedstawione tu wydarzenia
są fikcyjne, a zbieżność nazwisk przypadkowa.
Ula, IV Liceum Ogólnokształcące w Bielsku-Białej, blogiceo.nq.pl/czworkawsieci
Zadanie TIK
1. Wikipedia
Pani od polskiego zadała nam zadanie TIK związane z Wikipedią. Opracowałam temat: „Jak
korzystać z Wikipedii”. Myślę, że jeżeli jeszcze ktoś nie wie, jak to robić, to się mu przyda.
Czekam na liczne komentarze.
Nauczyłam się, że zawsze trzeba sprawdzać informacje w innych źródłach, gdyż mogą być
wymyślone. Dowiedziałam się, że na tej stronie znajdują się ciekawe artykuły oznaczone
tytułem, np. „Artykuł na medal”. Już wiem, że Wikipedia ma również siostrzane projekty i jest
w wielu obcych językach. Uświadomiłam sobie, że można korzystać z Wikipedii, ale bardzo
uważnie i ostrożnie.
Jagoda, Szkoła Podstawowa nr 6 w Inowrocławiu, blogiceo.nq.pl/projektowaniesp6
2. Zadanie TIK
W listopadzie nasza pani od polskiego zadała nam zadanie TIK. Zadanie polegało na zebraniu
linków ortograficznych. Ale również mieliśmy nauczyć się rozpoznawać strony wiarygodne
i niewiarygodne. W związku z tym musieliśmy samodzielnie poszukać informacji na ten temat
i mieliśmy napisać o tym notatkę. Całe zadanie wykonywaliśmy na dysku Google w zespole
i prezentowaliśmy na lekcji.
Jak rozpoznać strony wiarygodne:
18
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
Trzeba sprawdzić, kiedy był zrobiony ostatni wpis.
Trzeba sprawdzić, czy wpisy są regularne.
Strony wiarygodne mają najczęściej jednego autora.
Jak rozpoznać strony niewiarygodne:
Strony niewiarygodne mają wielu autorów, którzy zmieniają czasem fakty i oszukują.
Strony niewiarygodne są to najczęściej fora.
Kacper, Tomek, Mikołaj, Szkoła Podstawowa nr 6 w Inowrocławiu, blogiceo.nq.pl/klikacze
Projekty edukacyjne
1. Film nas kręci
W ramach programu Szkoła z Klasą 2.0 uczniowie klasy Ic z gimnazjum nr 1 w Oleśnicy
spotykają się przez cały marzec, aby wspólnie pracować nad scenariuszem do filmu pt. „Ofiary
sieci”. Na pierwszym takim zgromadzeniu uczniowie wraz z nauczycielką j. polskiego
wymieniali poglądy na temat tego, co może znaleźć się w filmie. (…) Na następnym spotkaniu
gimnazjaliści starali się podzielić się rolami. Już wcześniej zostało powiedziane, że w filmie
każdy musiał wziąć udział. Tydzień później, po ostatecznym wyznaczeniu ról, dzieci podzieliły
się na małe grupki. Każda z nich musiała wybrać jedną z 9 scenek do filmu i napisać do niej
scenariusz. Teraz klasa jest jeszcze na etapie poprawiania tekstu, ale już w kwietniu zabiera się
za kręcenie filmu.
Kamila Krzywicka, kl. Ic
Dodał: Michał Marciniak
Uczniowie Gimnazjum w Oleśnicy, blogiceo.nq.pl/gim1olesnica
2. Ciąg dalszy opowieści z serii Romeo i Julia, czyli o miłości i nienawiści
Poszło nam naprawdę świetnie! 30 maja na naszych dwóch godzinach języka polskiego
wszystkie grupy pokazały to, co zrobiły. Wynik nas zaszokował. Każda ekipa zapracowała na
porządną ocenę! Oprócz komunikacji przez e-mail i Gadu-Gadu spotykaliśmy się po lekcjach.
Wtedy to poprawialiśmy i omawialiśmy naszą pracę. Oto, co każda z grup zrobiła:
GRUPA I przygotowała makietę teatru elżbietańskiego wykonaną z kartonu i masy solnej.
Super! Każdy detal identyczny. Ta ekipa sprawdziła się w 100 procentach, a nie było to łatwe
zadanie.
GRUPA II przygotowała „papierowego” Williama Szekspira wysokości około 1,5 m. Został
przystrojony ubrankami z materiału. Na nim grupa przymocowała różne ciekawostki. Do tej
grupy także dotarły wyniki pracy mojej ekipy, tzn. listy Romea i Julii do siebie.
GRUPA III przygotowała gazetę „Kurier Weroński”. Jednogłośnie wynik pracy tej grupy był
najlepszy. To niesamowite, gdyż można było się przenieść do szesnastowiecznej Werony.
Widać było duży wkład w tę pracę. Szata graficzna to arcydzieło. Reporterzy umieścili w niej
m.in. informację o walce ulicznej na placu głównym, pogodzie na najbliższe dni w tym pięknym
mieście oraz horoskopy Romea i Julii i fragmenty pamiętnika, w którym zostało opisanych 5
dni z życia głównej bohaterki dramatu Williama Szekspira (oba elementy wykonane przez moją
grupę).
19
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
GRUPA IV nagrała film, który w sposób zabawny przedstawia pewną historię. Więcej o nim na
blogu Marcina (lidera grupy IV: blogiceo.nq.pl/schooltechnology).
Cała klasa spisała się niesamowicie dobrze. Każdy włożył chociaż troszkę siebie do tego
projektu, dlatego takie efekty. My, jako klasa IIIG, jesteśmy dumni z tego, że sprostaliśmy temu
zadaniu. Motywem przewodnim, oprócz „Romea i Julii” Szekspira, był też INTERNET! To dzięki
niemu mogliśmy sprawnie wykonać naszą pracę.
Maciek, Gimnazjum nr 9 w Kaliszu, blogiceo.nq.pl/techwszkole
3. RozTIKamy naszą szkołę
Projekt „RozTIKamy naszą szkołę” moim zdaniem był wspaniałym pomysłem. Nauczyliśmy się
współpracy z innymi, odpowiedzialności za przydzielone zadania, korzystania z nowych
programów multimedialnych i tego, że praca nauczycieli wcale nie jest taka łatwa ;). Myślę, że
dla każdego projekt ten był nowym doświadczeniem, w którym napotykał momenty łatwe
i radosne, ale i przeszkody, które trzeba było jakoś pokonać. Jedno jest pewne: projekt
„RozTIKamy naszą szkołę” stał się przygodą, która na zawsze zapadnie nam w pamięć, z której
wiele się nauczyliśmy, przy której wspaniale się bawiliśmy i w której fantastycznie, miło
i pożytecznie spędziliśmy nasz czas.
Hania, Szkoła Podstawowa nr 32 w Bydgoszczy, blogiceo.nq.pl/tikimy
Festiwal 2.0
1. Festiwal TIK-U za nami! :)
Uff, ale się działo. To dzisiaj, w naszej szkole na sali gimnastycznej, odbył się finał projektu
Szkoła z Klasą 2.0.
Na początku wszyscy zebrani uczniowie i cała rada pedagogiczna, w tym pani dyrektor,
pogratulowali nam przejścia do plebiscytu na najfajniejszy blog programu. Później koło
teatralne odegrało długą scenkę o technologii TIK (wraz z wielkim komputerem na środku).
Najlepszy był jednak koniec tego festiwalu. Nie uwierzycie! Do naszej szkoły przyjechał
trójkolumnowy, ogromny tort śmietankowy. Ale było jedzenia!
Agata i Asia, Szkoła Podstawowa nr 71 w Łodzi, blogiceo.nq.pl/piesek24
2. Po festiwalu…
Po Festiwalu zacząłem myśleć o kolejnym projekcie. Bardzo chciałbym uczestniczyć w Szkole
z Klasą 2.0 w następnym roku szkolnym. Mam już pomysł – chciałbym brać udział w projekcie
nietypowym… Może zrobilibyśmy projekt, w którym będą dzieci z różnych szkół w Polsce?
Chciałbym zaprosić do udziału w projekcie np.: Blogreportera i Oliwię, która odwiedza mojego
bloga. Jeżeli chcecie brać udział w takim projekcie, napiszcie mi to na blogu. Bardzo zapraszam.
Maciek, Szkoła Podstawowa nr 62 w Krakowie, blogiceo.nq.pl/interpaczka/
20
rozszerzony rozdział 6
„Przewodnika po programie edycja 2013-2014”
3. Było Festiwalowo
To był udany dzień!!! Do południa trwały ostatnie przygotowania do Festiwalu. Musieliśmy
skserować jeszcze kilka ulotek, dokończyć gazetkę ścienną i napompować balony. Każdy z nas
na balonach napisał prawa dziecka. O godzinie 17.30 rozpoczęliśmy zabawę. Przybyło
mnóstwo gości. A wśród nich: rodzice, dziadkowie, opiekunowie, kuzynostwo i oczywiście
nauczyciele. każda z grup prezentowała na stanowisku swój projekt. Wszystkie grupy były
wyśmienicie przygotowane. Na naszym stanowisku obejrzeć można było plakaty, ulotki
reklamowe, rysunki i prezentację multimedialną. Podczas naszego pierwszego Festiwalu Szkoły
z Klasą 2.0 zaprezentowało się wielu uczniów. Przygotowane projekty wzbudzały duże
zainteresowanie przybyłych gości. Już dzisiaj można oglądać relację z tej imprezy w TTM –
Twojej Telewizji Morskiej.
Bardzo dziękujemy panu dyrektorowi A. Gredeckiemu za to, że mogliśmy uczestniczyć
w programie Szkoła z Klasą 2.0 oraz za każdą okazaną nam pomoc w pracach nad projektem.
Duże podziękowania także dla naszego koordynatora programu SZ 2.0 – pana S. Mazura, który
zawsze motywował nas do pracy i poświęcił nam wiele czasu. Dziękujemy!!!
Bystrzaki, Szkoła Podstawowa nr 11 w Wejherowie, blogiceo.nq.pl/klasa2bwejherowo/
Więcej pomysłów na ciekawe blogi znajduje się na głównej stronie programu, w zakładce:
Dla uczestnikówBlogiDobre praktyki.
21