Żielęckiego, bydgoskiego, Mikołaia Podlodowskiego, radomskiego

Żielęckiego, bydgoskiego, Mikołaia Podlodowskiego, radomskiego starostów; Zygmunta
Czyżewskiego, suffragana płockiego, Waleriana Rożewskie[go], łęczyckie[go] kanonika,
Jarosza Dunina, sekretarzów naszych; Jana Szumowskiego, stolnika sendomirskiego;
Alexandra Potrykowskiego, podstolego warszawskiego; Jana Kossa, Jana Borowskiego,
Macieja Miaskowskiego, [Michała] Obuchowicza, [Władysława] Tyszkiewicza, dworzan
naszych pokojowych; Stanisława Baczyńskiego, Mattheusza Konradzkiego, Stanisława
Wysockiego, Macieja Wyszynskiego, Jana Satkowskiego, Stanisława Urbańskiego, Jana
Ludwika z Sczkowa Rożińskie[go], kancellariej wielkiej, Szymona Narożnickie[go],
Spiczymirza Drzewskiego, kancellariej mniejszej koronnej pisarzów; Adama Plucińskiego, Grzegorza Tłoskiewicza, pisarzów dekretowych referenderanskich, i inszych
wielu wiary godnych różnego stanu ludzi obywatelów koronnych i WXL na ten czas
zgromadzonych. Jan Kazimierz, król. Miejsce pieczęci majestatowe wiszącej. Stefan
Hankiewic, je.kr. mci sekretarz i pisarz, m[anu] p[ropri]a.
Руська (Волинська) метрика. Книга за 1652–1673 рр. – Острог; Варшава; Москва, 1999. – № 98. –
С. 271–274. Mова польська.
№ 211
1661 р., жовтня 4. Нови Двур. – Привілей короля Яна Казимира Олександру
Жабокрицькому на брацлавське чашниківство
Jan Kazimierz etc. Oznajmuiemy. Ta iest największa każdej Rzeczyptej sczęśliwość
i napewniejsza ztąd jej ztąd jej stałość, kiedy znakomite czyny i przysługi w ojczyźnie,
jeśli nieznacznymi fortunami zawdzięczoni honorami, przynamniej przyozdobione bywają. Tym bowiem i inszym daje się powód do wszelakich cnot, kiedy jej nieuchybną
wdzięczności i nagrody od monarchów drudzy odnoszą zapłatę. Zasłużył tę od nas
urodzony Alexander Żabokrzycki, który młodość swoją, jako tylko arma capussere
mógł, marsowym oddawszy zabawam, począwszy od pilaweckiej jescze żadnej nie
omieszkał expedycyej, którejby mężnym sercem a odważnym animuszem impety
nieprzyjacielskie, nie bez znacznych a szkodliwych na ciele swoim szwanków, piersiami swoimi wytrzymuiąc, swojej nam i całej Rzeczyptej nie oświadczył życzliwości.
A zatym takową jego cnotę, a nad to cale i nienaruszenie nam zawsze dotrzymaną
wiarę należytym chcąc przyozdobić honorem onemu dla tym większego nam i Rzptej
zasługowania się a dla oświadczenia chęci naszej przeciw ludziom zasłużonym urząd
czesznikowstwa bracławskiego po postąmpieniu na podsędkowstwo bracławskie urodz.
Mikołaia Żabokrzyckiego, czesznika bracławskiego, do nas i dyspozycyej naszej przypadły, dać i konferować umyśliliśmy, jakosz dajemy i konferujemy tym listem naszym,
tak aby pomienione[go] urzędu ze wszytkimi jego prawami, wolnościami, miejscem,
praerogatywami, z prawa lub z zachowałego zdawna zwyczaju do tego urzędu należącymi, zażywał, miał, trzymał, asz do ostatniego kresu życia swego albo tesz wyższej
godności dostampienia. Co do wiadomości wszytkich, osobliwie jednak dygnitarzów,
urzędników i wszystkiego stanu rycerskie[go] wdztwa Bracławskie[go] obywatelów
przywodząc, mieć chcemy, aby odtąd przerzeczonego Alexandra Żabokrzyckie[go] za
380
№ 2 1 1 . 1 6 6 1 р . , жо втн я 4 . Н о в и Д ву р
czesznika bracławskiego znali, mieli i poważali, onego przy praerogatywach, miejscu,
wołnościach i pożytkach, do tego urzędu z prawa albo zwyczaju dawnego należących,
zachowali dla łaski naszej. Na co dla lepszej wiary przy podpisie ręki naszej pieczęć
koronną przycisnąć roskazaliśmy. Dan w Nowymdworze WXL dnia czwarte[go]
miesiąca października roku Pańskiego tysiąc sześćset sześćdziesiątego pierwszego,
panowania naszego polskiego a szwedzkiego XIV roku.
Jan Kazimierz, król. Miejsce pieczęci wielkiej koronnej.
Stefan Hankiewic, sekretarz j. k. m. i pisarz, m[anu] p[ropri]a.
Руська (Волинська) метрика. Книга за 1652–1673 рр. – Острог; Варшава; Москва, 1999. –
№ 101. – С. 279–280. Мова польська.
№ 212
1661 р., листопада 3. Долгінув. – Привілей короля Яна Казимира Францішку
Чапському на володимирське писарство
Jan Kazimierz etc. Oznąjmuiemy etc. Powinności nasze królewskiej rzecz przystojna bydź rozumiemy, abyśmy ludzi zasłużonych łaską i dobroczynnością naszą
przyozdabiali. Między którymi bacząc my urodzonego Franciszka Czapskiego, z dawnych lat, osobliwie pod blisko przeszłe częstymi wojnami zamieszane czasy, nam
i Rzeczyptej dobrze zasłużonego, tudziesz doświadczoną w rzeczach i funkcyach
publicznych biegłość, a nad to prawa pospolitego umieiętność uważaiąc, chętnieśmy
na to zezwolili, abyśmy mu, za zgodnym między czteroma kandidatami na sejmiku
electionis od dygnitarzów, urzędników i wszytkich stanu rycerskiego obywatelów ziemie Włodzimirskiej pro morę et instituto przodków swych odprawionym obraniem,
urząd pisarstwa ziemie Włodzimirskiej, po śmierci urodzonego niegdy Horaina wakuiący, do nas i dyspozycyej naszej przypadły, dali i konferowali, jakosz ze wszytkimi
prawami, praerogatywami, miejscem i obuencyami, z prawa lub dawnego zwyczaiu
do tego urzędu służącymi, onemusz do trzymania i używania dajemy i konferujemy
do ostatniego kresu życia jego albo tesz wyższej jakiej godności dostampienia. Co do
wiadomości wszytkich, osobliwie jednak dygnitarzów, urzędników i wszytkiego stanu
rycerskiego ziemie Włodzimirskiej obywatelów, przywodząc, mieć po nich chcemy,
aby odtąd nie kogo innego, tylko przerzeczonego urodź. Czapskiego za pisarza ziemie
Włodzimirskiej znali, mieli i poważali, onego przy praerogatywach, wolnościach, miejscu i pożytku, do tego urzędu z prawa i zwyczaiu pospolitego pospolitego należących,
zachowali dla łaski naszej. Na co dla lepszej wiary ręką się naszą podpisawszy, pieczęć
koronną przycisnąć roskazaliśmy.
Dan w Dołhynowie WXL dnia trzeciego miesiąca listopada, roku Pań[skiego] tysiąc sześćset sześćdziesiątego pierwszego, panowania nasze[go] polskie[go] i szwed[zkiego] XIV. Jan Kazimierz, król. Miejsce pieczęci wielkiej koronnej. Stephan Hankiewic,
sekretarz je. kr. mci, m[anu] p[ropri]a.
Руська (Волинська) метрика. Книга за 1652–1673 рр. – Острог; Варшава; Москва, 1999. –
№ 102. – С. 280–281. Мова польська.
№ 2 1 2 . 1 6 6 1 р . , л и с то п а д а 3 . До л гі н у в
381